आता मी जतन आहे, पुढे काय आहे?

देवाचे वचन म्हणते, “विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे” (इब्री लोकांस 11: 6). देवासोबत कोणतेही नातेसंबंध जोडण्यासाठी एखाद्या व्यक्तीने आपला पुत्र येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे विश्वासाने देवाकडे यावे. आपण येशूवर आपला तारणहार म्हणून विश्वास ठेवला पाहिजे, ज्याला देवाने आमच्या पापांसाठी शिक्षा देण्यासाठी पाठवण्यासाठी पाठविले. आम्ही सर्व पापी आहोत (रोमन्स :3:२:23) मी जॉन २: २ आणि :2:१० या दोन्ही गोष्टी येशू आमच्या पापांसाठी प्रायश्चित (म्हणजे फक्त मोबदला) असल्याबद्दल बोलतात. मी योहान :2:१० म्हणतो, “त्याने (भगवंताने) आमच्यावर प्रेम केले आणि आपल्या पुत्राला आमच्या पापांसाठी प्रायश्चित म्हणून पाठविले.” जॉन १:: In मध्ये येशू म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे; माझ्याशिवाय कोणीही पित्याकडे येऊ शकत नाही. ” १ करिंथकर १ 4: & आणि us आम्हाला एक चांगली बातमी सांगते ... ”ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला शास्त्रानुसार आणि त्याला पुरण्यात आले आणि शास्त्रानुसार तो तिस He्या दिवशी उठविला गेला.” ही सुवार्ता आहे जी आपण विश्वास ठेवली पाहिजे आणि आपण ती स्वीकारलीच पाहिजे. जॉन १:१२ म्हणते, “जितके ज्यांनी त्याला स्वीकारले, त्यांना देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला, जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांनाही.” जॉन १०:२:10 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत."

तर देवाशी असलेले आपले संबंध विश्वासानेच येशू ख्रिस्ताद्वारे देवाचे मूल होण्यासाठी सुरू होऊ शकतात. आम्ही केवळ त्याचे मूल होऊ शकत नाही, तर आपल्यामध्ये राहण्यासाठी त्याने आपला पवित्र आत्मा पाठविला आहे (जॉन १:: १ & आणि १)). कलस्सैकर १:२:14 म्हणते, “ख्रिस्त तुमच्यामध्ये, गौरवाची आशा.”

येशू देखील त्याचे भाऊ म्हणून संदर्भित. आपण नक्कीच हे जाणून घ्यावे अशी त्याची इच्छा आहे की त्याच्याबरोबरचे आपले नाते हे कौटुंबिक आहे, परंतु आपण फक्त जवळचे कुटुंब व्हावे, केवळ नावाचे कुटुंब नसावे, परंतु जवळचे मित्रत्व असणारे कुटुंब व्हावे अशी त्याची इच्छा आहे. प्रकटीकरण :3:२० मध्ये आपण ख्रिस्ती बनण्याचे वर्णन करतो की आपण सहवासाच्या नात्यात प्रवेश करतो. ते म्हणतात, “मी दाराजवळ उभा राहतो आणि ठोठावतो; जर कोणी माझा आवाज ऐकतो आणि दार उघडतो, तर मी आत येईन आणि त्याच्याबरोबर जेवतो, आणि तो माझ्याबरोबर आहे. ”

जॉन अध्याय:: १-१. मध्ये असे म्हटले आहे की जेव्हा आपण ख्रिश्चन होतो तेव्हा त्याच्या कुटुंबात नवजात शिशु म्हणून आपण “पुन्हा जन्मतो”. त्याचे नवीन मूल आणि एक मनुष्य जेव्हा जन्माला येतो तसाच ख्रिश्चन बाळ म्हणून आपणही त्याच्याशी आपल्या नातेसंबंधात वाढले पाहिजे. जसजसे मूल वाढत जाते, तसतसा तो आपल्या पालकांबद्दल अधिकाधिक शिकतो आणि त्याच्या पालकांशी जवळीक वाढत जाते.

आपल्या स्वर्गीय पित्याबरोबरच्या नात्यात ख्रिश्चनांचे असेच आहे. जसजसे आपण त्याच्याबद्दल शिकत जातो आणि वाढत जातो तसतसे आपले नाते आणखी जवळचे होते. पवित्र शास्त्र वाढती आणि परिपक्वता याबद्दल बरेच काही सांगते आणि हे कसे करावे हे आपल्याला शिकवते. ही एक प्रक्रिया आहे, एक वेळची घटना नाही, म्हणून हा शब्द वाढत आहे. त्याला अमूर्त असेही म्हणतात.

1). प्रथम, मला वाटते की आपण एखाद्या निर्णयाने सुरुवात करणे आवश्यक आहे. आपण देवाला अनुसरण्याचे ठरविले पाहिजे, त्याचे अनुसरण करण्याचे वचन दिले पाहिजे. जर आपण त्याच्या जवळ जाऊ इच्छित असाल तर आपण देवाच्या इच्छेच्या अधीन राहणे हे आपल्या इच्छेचे कार्य आहे, परंतु ते फक्त एक-वेळ नव्हे तर ती कायमची बांधिलकी आहे. जेम्स:: says म्हणतो, “तुम्ही स्वत: ला देवाच्या स्वाधीन करा.” रोमन्स १२: १ म्हणते, “म्हणून मी देवाच्या कृपेने तुम्हाला विनंति करतो की तुमची शरीरे जिवंत यज्ञ, देवाला मान्य असणारी, जी तुमची यथार्थ सेवा आहे. ' याची सुरुवात एक वेळच्या निवडीसह करणे आवश्यक आहे परंतु हे कोणत्याही नातेसंबंधात आहे त्याप्रमाणे क्षणार्धात निवड देखील आहे.

2). दुसरे म्हणजे, आणि मी सर्वात महत्त्वाचे विचार करतो, की आपण देवाचे वचन वाचणे आणि त्याचा अभ्यास करणे आवश्यक आहे. मी पीटर २: २ म्हणतो, “जशी नवजात बाळांना शब्दाचे प्रामाणिक दुधाची इच्छा असते की आपण त्याद्वारे वाढू शकाल.” जोशुआ १: says म्हणते, “नियमशास्त्राचे हे पुस्तक आपल्या तोंडातून निघू देऊ नका, रात्रंदिवस त्यावर मनन करा…” (स्तोत्र १: २ वाचा.) इब्री लोकांस:: ११-१-2 (एनआयव्ही) आपल्याला सांगते की आपण बालपण पलीकडे जाणे आणि देवाच्या वचनातील “सतत वापराने” परिपक्व होणे आवश्यक आहे.

याचा अर्थ असा नाही की वर्ड बद्दल काही पुस्तक वाचले पाहिजे, जे सहसा एखाद्याचे मत आहे, जरी ते कितीही स्मार्ट आहेत याची नोंद घेतली गेली नाही, तर बायबल वाचणे आणि त्याचा अभ्यास करणे. प्रेषितांची कृत्ये 17:11 बेरियन लोकांबद्दल असे म्हणतात, “त्यांना मोठ्या उत्सुकतेने हा संदेश मिळाला आणि काय ते पहाण्यासाठी दररोज शास्त्रवचनांचा अभ्यास केला. ख्रिस्ती लोकांचा एक मोठा साधू म्हणाले खरे होते. " आपण देवाच्या वचनातून कोणीही म्हटलेल्या प्रत्येक गोष्टीची तपासणी करणे आवश्यक आहे कारण त्यांच्या “क्रेडेन्शियल्स” साठी एखाद्याच्या शब्दासाठी शब्द काढू नका. आम्हाला शिकवण्यासाठी आणि खरोखर शब्द शोधण्यासाठी आपल्यामध्ये पवित्र आत्म्यावर विश्वास ठेवण्याची गरज आहे. २ तीमथ्य २:१:2 म्हणते, “तू स्वत: ला देवाला मान्य केलेस हे दाखविण्यासाठी अभ्यास कर, एक कामगार ज्याला लाज वाटण्याची गरज नाही, सत्याचे शब्द बरोबर वाटून (एनआयव्ही योग्य प्रकारे हाताळणे) आवश्यक आहे.” २ तीमथ्य:: १ & आणि १ says मध्ये म्हटले आहे की, “सर्व शास्त्रलेख देवाच्या प्रेरणेने दिले गेले आहेत आणि मतभेद सिद्ध करणे, सुधारणे, सुधारणे, नीतिमत्त्वाचे शिक्षण यासाठी फायदेशीर आहे, यासाठी की देवाचा माणूस परिपूर्ण (परिपक्व) व्हावा…”

हा अभ्यास आणि वाढत दररोज होतो आणि स्वर्गात त्याच्याबरोबर होईपर्यंत कधीच संपत नाही, कारण “त्याचे” ज्ञान आपल्याला त्याच्यासारखे बनण्यास प्रवृत्त करते (२ करिंथकर :2:१:3). देवाशी जवळीक साधण्यासाठी दररोज विश्वास ठेवण्याची आवश्यकता असते. ही भावना नाही. अशी कोणतीही “क्विक फिक्स” नाही जी आपल्याला भगवंताशी जवळची मैत्री देते. पवित्र शास्त्र शिकवते की आपण दृश्याने नव्हे तर विश्वासाने देवाबरोबर चालतो. तथापि, माझा असा विश्वास आहे की जेव्हा आपण सातत्याने विश्वासाने चालत असतो तेव्हा देव आपल्याला अनपेक्षित आणि अनमोल मार्गाने ओळखतो.

2 पेत्र 1: 1-5 वाचा. हे आपल्याला सांगते की आपण देवाच्या वचनात वेळ घालवतो म्हणून आपण वर्णात वाढत जातो. हे येथे सांगते की आपण विश्वासाची चांगुलपणा, नंतर ज्ञान, आत्मसंयम, चिकाटी, देवपण, बंधुप्रेम आणि प्रेम यामध्ये जोडले पाहिजे. शब्दाच्या अभ्यासासाठी आणि त्याच्या आज्ञा पाळण्यात वेळ घालवून आपण आपल्या जीवनात चरित्र जोडतो किंवा वाढवितो. यशया २:: १० आणि १ us आपल्याला सांगतात की आपण प्रीसेप्ट ऑन लाइन ओळ ओळ शिकतो. आम्हाला हे सर्व एकाच वेळी माहित नाही. जॉन १:१:28 म्हणतो “कृपेवर कृपा.” आपल्या आध्यात्मिक जीवनात ख्रिस्ती म्हणून लहान मुले एकाच वेळी मोठी होण्यापेक्षा आम्ही एकाच वेळी सर्व काही शिकत नाही. फक्त लक्षात ठेवा ही एक प्रक्रिया आहे, वाढत आहे, विश्वासाची चाल आहे, एखादी घटना नाही. जसे मी नमूद केले आहे की त्याला जॉनच्या 10 व्या अध्यायात स्थायी असे म्हटले जाते, जे त्याच्यामध्ये आणि त्याच्या वचनात राहतात. जॉन १:: says म्हणते, “जर तुम्ही माझ्यामध्ये राहिल्यास आणि माझी वचने तुमच्यामध्ये राहिली तर तुमची इच्छा काय विचारा आणि ते तुमच्यासाठी केले जाईल.”

3). मी जॉनचे पुस्तक एक नात्याबद्दल, देवासोबतची आमची सहकार्य याबद्दल सांगते. दुसर्‍या व्यक्तीबरोबरचा सहवास त्याच्या विरुद्ध पाप केल्यामुळे खंडित होऊ शकतो किंवा व्यत्यय आणू शकतो आणि देवाबरोबरच्या आपल्या संबंधांबद्दलही हे सत्य आहे. मी योहान 1: 3 म्हणतो, "आमची सहभागिता पिता आणि त्याचा पुत्र येशू ख्रिस्त याच्याबरोबर आहे." Verse व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “जर आपण त्याच्याबरोबर सहवास असल्याचा दावा केला, तरी अंधारात (पापाने) चालला तर आम्ही खोटे बोलतो आणि सत्याने जगत नाही.” Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे, “जर आपण प्रकाशात चाललो तर… आपण एकमेकांशी सहभागिता करतो…” verse व्या श्लोकात आपण पाहतो की जर पाप आपल्या सहवासात व्यत्यय आणत असेल तर आपल्याला फक्त आपल्या पापाची कबुली देण्याची गरज आहे. त्यात म्हटले आहे, “जर आम्ही आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो विश्वासू व विश्वासू आहे. त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अधार्मिकतेपासून आम्हाला शुद्ध केले.” कृपया हा संपूर्ण अध्याय वाचा.

आम्ही त्याचे मूल म्हणून आपले नाते गमावत नाही, परंतु जेव्हा आपण आवश्यक नसतो तेव्हा कधीही आणि सर्व पापांची कबुली देऊन आपण भगवंताशी सहवास राखणे आवश्यक आहे. आपण पुन्हा पुन्हा करण्याकडे दुर्लक्ष करीत असलेल्या पापांवर आपण पवित्र आत्मा आपल्याला विजय मिळवून दिला पाहिजे; कोणतेही पाप.

4). आपण केवळ देवाचे वचन वाचणे आणि त्याचा अभ्यास करणे आवश्यक नाही परंतु मी ते नमूद केले पाहिजे. जेम्स १: २२-२1 (एनआयव्ही) म्हणते, “केवळ शब्द ऐकून घेऊ नका तर स्वत: ला फसवून घ्या. जे म्हणतात ते करा. जो कोणी वाणी ऐकतो पण त्याचे म्हणणे ऐकत नाही तो आरशामध्ये आपला चेहरा पाहणा looks्या माणसासारखा आहे आणि स्वत: कडे बघितल्यावर निघून जातो आणि लगेच काय विसरून जातो. " २ Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “परंतु जो माणूस स्वातंत्र्य देणा perfect्या परिपूर्ण कायद्याकडे लक्षपूर्वक पाहतो आणि हे करत राहतो, त्याने जे ऐकले त्याचा विसर पडत नाही तर तो करत राहतो - तो जे करतो त्यामध्ये त्याला आशीर्वाद मिळेल.” हे यहोशवा १:--and आणि स्तोत्र १: १- 22-24 प्रमाणेच आहे. लूक 25: 1-7 देखील वाचा.

5). याचा आणखी एक भाग म्हणजे आपण स्थानिक चर्चचा भाग बनण्याची गरज आहे, जिथे आपण देवाचे वचन ऐकू आणि शिकू शकतो आणि इतर विश्वासणा believers्यांसह सहभाग घेऊ शकतो. हा एक मार्ग आहे ज्यायोगे आम्हाला वाढण्यास मदत केली जाते. हे असे आहे कारण प्रत्येक विश्वासणा्याला पवित्र आत्म्याने एक विशेष भेट दिली आहे, ज्यांना चर्चचा भाग म्हणून “ख्रिस्ताचे शरीर” देखील म्हटले जाते. या भेटवस्तूंमध्ये इफिसकर:: -4-१२, १ करिंथकर १२: -7-११, २ and आणि रोमन्स १२: १-12 अशा शास्त्रवचनांतील विविध परिच्छेदांमध्ये सूचीबद्ध आहेत. या भेटवस्तूंचा उद्देश “सेवेच्या कार्यासाठी शरीर (चर्च) तयार करणे (इफिसकर :12:१२). चर्च आम्हाला वाढण्यास मदत करेल आणि आम्ही या बदल्यात इतर विश्वासणा up्यांना प्रौढ होण्यासाठी आणि देवाच्या राज्यात सेवा करण्यास व इतर लोकांना ख्रिस्ताकडे घेऊन जाण्यास मदत करू शकतो. इब्री लोकांस 6:11 म्हणते की आपण काहीजणांच्या सवयीप्रमाणे एकत्रितपणे एकत्र येण्याचे सोडून देऊ नये तर एकमेकांना प्रोत्साहित केले पाहिजे.

6). आपण केलेली आणखी एक गोष्ट म्हणजे प्रार्थना - आपल्या गरजा आणि इतर विश्वासणा the्यांच्या आणि न जतन केलेल्यांसाठी प्रार्थना. मत्तय 6: 1-10 वाचा. फिलिप्पैकर:: says म्हणतो, “तुमच्या विनंत्या देवाला कळवा.”

7). यामध्ये आणखी एक भर आहे की आपण आज्ञाधारकपणाचा भाग म्हणून एकमेकांवर प्रेम केले पाहिजे (13 करिंथकर 5 आणि मी जॉन वाचले पाहिजे) आणि चांगली कामे केली पाहिजेत. चांगली कामे आपल्याला वाचवू शकत नाहीत, परंतु आपण चांगली कामे करावीत आणि दुसर्‍यांशी दयाळूपणे वागावे हे ठरविल्याशिवाय कोणी पवित्र शास्त्र वाचू शकत नाही. गलतीकर :13:१:2 म्हणते, “प्रेमाने एकमेकांची सेवा करा.” देव म्हणतो की आपण चांगली कामे करण्यासाठी तयार केले आहेत. इफिसकर २:१० म्हणते, “कारण आम्ही त्याची कारीगरी आहोत जी ख्रिस्त येशूमध्ये चांगल्या कामांसाठी निर्माण केली गेली, जी देवाने आमच्यासाठी आगाऊ तयार केली आहे.”

या सर्व गोष्टी एकत्रितपणे कार्य करतात, आपल्याला देवाच्या जवळ आणण्यासाठी आणि ख्रिस्तासारखे बनविण्याकरिता. आपण स्वतः अधिक परिपक्व होतो आणि त्याचप्रमाणे इतर विश्वासणारे देखील बनतात. ते आम्हाला वाढण्यास मदत करतात. 2 पेत्र 1 पुन्हा वाचा. देवाशी जवळीक साधण्याचा शेवट म्हणजे प्रशिक्षित आणि परिपक्व आणि एकमेकांवर प्रेम करणे. जेव्हा या गोष्टी केल्या जातात तेव्हा आम्ही त्याचे शिष्य आणि शिष्य जेव्हा परिपक्व होतो तेव्हा त्यांच्या धन्यासारखे असतात (लूक 6:40).

आपण काय शोधत आहात याची मला खात्री नाही, म्हणून मी या विषयामध्ये भर घालण्याचा प्रयत्न करीन, परंतु आपण परत उत्तर दिल्यास आणि अधिक विशिष्ट असल्यास कदाचित आम्ही मदत करू. माझी उत्तरे अन्यथा सांगितल्याशिवाय शास्त्रीय (बायबलसंबंधी) दृश्यांमधून असतील.

“जीवन” किंवा “मृत्यू” यासारख्या कोणत्याही भाषेतील शब्दांचे भिन्न अर्थ आणि भाषा आणि शास्त्र दोन्ही असू शकतात. अर्थ समजणे हा संदर्भ आणि त्याचा वापर कसा होतो यावर अवलंबून आहे.

उदाहरणार्थ, मी पूर्वी म्हटल्याप्रमाणे, पवित्र शास्त्रातील “मृत्यू” म्हणजे देवापासून विभक्त होणे होय, लूक १ 16: १ 19 --31१ मधील अहवालात नमूद केले आहे की ज्याने एका मोठ्या आखाड्याद्वारे नीतिमान मनुष्यापासून विभक्त केले आहे, जो जात आहे देवासोबत अनंतकाळचे जीवन, दुसर्‍याचा छळ करण्याच्या ठिकाणी. जॉन १०:२:10 असे सांगून स्पष्टीकरण देतो की, “मी त्यांना चिरंतन जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत.” शरीर पुरले आहे आणि कुजतात. जीवनाचा अर्थ फक्त शारीरिक जीवन असू शकतो.

जॉनच्या तिसर्‍या अध्यायात आपण निकोडॅमसबरोबर येशूची भेट घेतली आहे. जिवंतपणाचा जन्म आणि सार्वकालिक जीवनाचा पुन्हा जन्म झाल्याबद्दल चर्चा केली आहे. तो “पाण्याने जन्मलेला” किंवा “देहाचा जन्म” या आध्यात्मिक / शाश्वत जीवनाशी “आत्म्यापासून जन्मलेला” जीवन असणारा शारीरिक जीवनाचा तुलना करतो. येथे १ verse व्या श्लोकात असे आहे की जिथे अनंतकाळच्या जीवनाचा नाश होण्याविषयी सांगितले आहे. नाश होण्याला चिरंतन जीवनाचा विरोध म्हणून न्यायाचा आणि निषेधाशी जोडलेला असतो. १ verses आणि १ verses व्या अध्यायात आपण हा परिणाम ठरवतो की आपण देवाचा पुत्र, येशूवर विश्वास ठेवला आहे की नाही यावर निर्णय घेणारा घटक आपण पाहतो. सध्याचा काळ लक्षात घ्या. आस्तिक आहे चिरंतन जीवन. योहान 5:39 देखील वाचा; 6:68 आणि 10:28.

आजच्या काळात एखाद्या शब्दाच्या वापराची उदाहरणे, या प्रकरणात "जीवन" हे शब्द "कसे तेच जगू शकते" किंवा "एक जीवन मिळवा" किंवा "चांगले जीवन" यासारखे शब्द असू शकतात. . आम्ही त्यांच्या वापराद्वारे त्याचा अर्थ समजतो. “जीवन” या शब्दाच्या वापराची ही काही उदाहरणे आहेत.

जेव्हा जॉन १०:१० मध्ये तो म्हणाला, “मी आलो आहे की त्यांना जीवन मिळावे आणि ते अधिक प्रमाणात मिळावे.” त्याचा अर्थ काय? याचा अर्थ पापांपासून वाचवण्यापेक्षा आणि नरकात मरण्यापेक्षा अधिक अर्थ आहे. हा श्लोक "येथे आणि आता" अनंतकाळचे जीवन कसे असावे याचा उल्लेख करतो - विपुल, आश्चर्यकारक आहे! आपल्याला पाहिजे असलेल्या सर्व गोष्टींसह “परिपूर्ण जीवन” असे म्हणायचे आहे काय? अर्थात नाही! याचा अर्थ काय? आपल्या सर्वांना “जीवन” किंवा “मृत्यू” किंवा इतर सर्व प्रश्न समजून घेण्यासाठी आपण पवित्र शास्त्रातील सर्व गोष्टींचा अभ्यास करण्यास तयार असले पाहिजे आणि त्यासाठी प्रयत्न करणे आवश्यक आहे. म्हणजे खरोखर आमच्या बाजूने काम करणे.

स्तोत्रकर्त्याने (स्तोत्र १: २) शिफारस केली आणि देवाने यहोशवाला काय आज्ञा केली (यहोशवा १:)). आपण देवाच्या वचनावर चिंतन करावे अशी देवाची इच्छा आहे. म्हणजे याचा अभ्यास करा आणि त्याबद्दल विचार करा.

जॉन तिसरा अध्याय आपल्याला शिकवतो की आपण आत्म्यापासून “पुन्हा जन्मलो”. पवित्र आत्मा आपल्याला शिकवते की देवाचा आत्मा आपल्यात राहतो (जॉन 14: 16 आणि 17; रोमन्स 8: 9). हे मनोरंजक आहे की मी पीटर 2: 2 मध्ये असे म्हटले आहे की, “जसे प्रामाणिक बाळांना शब्दाचे प्रामाणिक दुध हवे आहे की आपण त्याद्वारे वाढू शकता.” बाळ ख्रिस्ती म्हणून आम्हाला सर्व काही माहित नाही आणि देव आपल्याला सांगत आहे की वाढण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे देवाचे वचन जाणून घेणे.

२ तीमथ्य २:१:2 म्हणते, “तुम्ही स्वतःला देवाला मान्य केले आहे हे दाखविण्यासाठी अभ्यास करा… सत्याचे शब्द बरोबर वाटून घ्या.”

मी तुम्हाला सावध करतो की याचा अर्थ इतरांना ऐकून किंवा बायबलमधील “विषयी” पुस्तके वाचून देवाच्या वचनाबद्दल उत्तरे मिळणे याचा अर्थ असा नाही. यापैकी बरीच लोकांची मते आहेत आणि ती चांगली असू शकतात, परंतु त्यांची मते चुकीची असतील तर? कृत्ये १:17:११ आपल्याला एक अतिशय महत्त्वाची व देवदूतांची मार्गदर्शक सूचना देते: सर्व मते बायबलमध्येच पूर्णपणे सत्य असलेल्या पुस्तकाशी तुलना करा. प्रेषितांची कृत्ये १:: १०-१२ मध्ये ल्यूक बेरियाना पूरक आहे कारण पौलाच्या संदेशाची चाचणी त्यांनी केली की “या गोष्टी अशा आहेत की नाही हे पाहण्यासाठी पवित्र शास्त्र शोधले.” हेच आपण नेहमी केले पाहिजे आणि जितके आपण शोधत आहोत तितके आम्हाला खरं काय आहे हे समजेल आणि आपल्याला आपल्या प्रश्नांची उत्तरे जितकी अधिक कळेल आणि स्वतः देव स्वतःलाही ओळखू शकेल. बीरियन्सने प्रेषित पौलाचीही परीक्षा घेतली.

जीवनाशी संबंधित असलेल्या आणि देवाच्या वचनाबद्दल जाणून घेण्याच्या काही मनोरंजक वचना येथे आहेत. जॉन १:: says म्हणतो, “हे अनंतकाळचे जीवन आहे की त्यांनी तुला, एकमेव खरा देव आणि येशू ख्रिस्त यांना ओळखले पाहिजे, ज्यांना तू पाठविलेस.” त्याला जाणून घेण्याचे महत्त्व काय आहे. पवित्र शास्त्र शिकवते की देव आपल्यासारखे त्याच्यासारखे व्हावे अशी आपली इच्छा आहे गरज तो काय आहे हे जाणून घेणे. २ करिंथकर :2:१ says म्हणते, “परंतु आपण सर्वांनीच आरशात न पाहिलेले चेहेरे न पाहता, प्रभु, आत्म्याप्रमाणेच वैभवाने, वैभवातून एकाच प्रतिरुपात रुपांतर केले आहे.”

“आरसा” आणि “वैभवाने गौरव” आणि “त्याच्या प्रतिरुपाचे रुपांतर” या कल्पनेसारख्या इतर शास्त्रवचनांमध्येही अनेक कल्पनांचा उल्लेख केल्यामुळे येथे स्वतःचा अभ्यास केला जातो.

बायबलमधील शब्द आणि शास्त्रवचनीय सत्ये शोधण्यासाठी आपण वापरू शकणारी साधने (त्यापैकी बर्‍याच सहज आणि सहजपणे स्वतंत्रपणे उपलब्ध आहेत). देवाच्या वचनात असेही काही गोष्टी आहेत ज्या आपल्याला परिपक्व ख्रिश्चनांमध्ये वाढण्यास आणि त्याच्यासारखे होण्यासाठी आणखी काहीतरी करण्याची गरज आहे. येथे करण्यासारख्या गोष्टींची एक सूची आहे आणि त्या काही ऑनलाईन आहेत ज्यामुळे आपल्यास असलेल्या प्रश्नांची उत्तरे शोधण्यात मदत होईल.

वाढण्याचे चरणः

1. चर्चमधील किंवा छोट्या गटावरील विश्वासू असलेल्यांसह फेलोशिप (प्रेषितांची कृत्ये 2:42; इब्री लोकांस 10: 24 आणि 25).
2. प्रार्थना करा: मॅथ्यू 6 वाचा: प्रार्थनेच्या नमुना आणि प्रार्थनेसाठी 5-15 वाचा.
3. मी येथे सामायिक केल्याप्रमाणे अभ्यास शास्त्रवचने.
4. शास्त्रवचनांचे पालन करा. “तुम्ही केवळ शब्दाचे पालन करणारे व्हा,” (जेम्स १: २२-२1)
5. पापाची कबुली द्या: 1 जॉन 1: 9 वाचा (कबुली देणे म्हणजे कबूल करणे किंवा कबूल करणे). मला म्हणायचे आवडते, "जितक्या वेळा आवश्यक असेल तितके."

मला शब्द अभ्यास करायला आवडते. बायबल शब्दांचा बायबल कॉन्डर्डन्स मदत करतो, परंतु आपणास इंटरनेटवर ज्या गोष्टी हव्या आहेत त्यापैकी बहुतेक, सर्व काही नाही तर मिळतील. इंटरनेटमध्ये बायबल कॉनकार्डन्स, ग्रीक आणि हिब्रू इंटरलाइनर बायबल्स (खाली भाषांतर शब्दाच्या खाली मूळ भाषांमध्ये बायबल), बायबल डिक्शनरी (जसे व्हिन्स एक्सपोजिटरी डिक्शनरी ऑफ न्यू टेस्टामेंट ग्रीक शब्द) आणि ग्रीक आणि हिब्रू शब्द अभ्यास आहेत. दोन सर्वोत्कृष्ट साइट्स आहेत www.biblegateway.com आणि www.biblehub.com. मला आशा आहे की यामुळे मदत होईल. ग्रीक आणि हिब्रू भाषा शिकण्याची कमतरता, बायबल खरोखर काय म्हणत आहे हे शोधण्याचे हे उत्तम मार्ग आहेत.

नवीन ख्रिश्चनांसाठी आणि बर्‍याच काळापासून ख्रिस्ती राहिलेल्या बर्‍याच प्रश्नांपैकी एक म्हणजे, “मी देवाकडून काय ऐकू?” दुसर्‍या मार्गाने सांगायचे म्हणजे, माझ्या मनात जे विचार येतात ते देवाकडून, सैतानकडून आहेत की मी असे काहीतरी ऐकले आहे जे माझ्या मनात उरलेले आहे काय हे मला कसे कळेल? बायबलमध्ये देव लोकांशी बोलत असल्याची बरीच उदाहरणे आहेत, परंतु देव खोटे संदेष्टे पाळण्याविषयी इशारे देताना बरेच इशारे देतात जे देवाला खात्रीपूर्वक सांगतात की देव त्यांच्याशी बोलला नाही. मग आम्हाला कसे कळेल?

पहिला आणि सर्वात मूलभूत मुद्दा असा आहे की देव हा पवित्र शास्त्राचा अंतिम लेखक आहे आणि तो कधीही स्वत: चा विरोध करीत नाही. २ तीमथ्य:: १ & आणि १ says म्हणते, “सर्व शास्त्रवचनात ईश्वरप्राण आहे आणि नीतिमत्त्व शिकविण्यास, दटावण्यास, सुधारण्यास व प्रशिक्षणासाठी उपयुक्त आहे, जेणेकरुन देवाचा सेवक प्रत्येक चांगल्या कार्यासाठी सज्ज असावा.” म्हणून आपल्या मनात प्रवेश करणार्‍या कोणत्याही विचारांची शास्त्रवचनाबरोबरच्या कराराच्या आधारेच तपासणी केली पाहिजे. ज्या सैनिकाने आपल्या सेनापतींकडे आदेश लिहिले होते आणि त्यांचे उल्लंघन केले होते कारण त्याने विचार केला आहे की एखाद्याने त्याला काहीतरी वेगळेच सांगितले आहे हे ऐकून गंभीर अडचणीत येईल. तर मग, देवाकडून ऐकण्याची पहिली पायरी म्हणजे कोणत्याही दिलेल्या मुद्दयावर ते काय म्हणतात हे पाहण्यासाठी शास्त्रवचनांचा अभ्यास करणे. बायबलमध्ये किती समस्यांचा सामना केला जातो हे आश्चर्यकारक आहे आणि दररोज बायबलचे वाचन करणे आणि एखादे प्रकरण जेव्हा समोर येते तेव्हा काय म्हणते याचा अभ्यास करणे ही देव काय म्हणत आहे हे जाणून घेण्याची स्पष्ट पहिली पायरी आहे.

कदाचित दुसरी गोष्ट पहायची आहे: "माझा विवेक मला काय सांगत आहे?" रोमन्स २:१ 2 आणि १ says म्हणते, “जेव्हा नियमशास्त्र नसलेले विदेशी लोक स्वभावाने कायद्याद्वारे आवश्यक गोष्टी करतात तेव्हा त्यांच्याकडे कायदा नसतानाही ते स्वतःसाठी एक कायदा असतात. त्यांच्या मनावर नियम लिहिलेले आहेत, त्यांचा विवेक देखील साक्ष देतो आणि त्यांचे विचार कधीकधी त्यांच्यावर आरोप करतात आणि इतर वेळी त्यांचा बचावदेखील करतात.) ”याचा अर्थ असा नाही की आपला विवेक नेहमीच बरोबर असतो. पौल रोम येथे १ 14 व्या कमकुवत विवेकाविषयी आणि १ तीमथ्य:: २ मधील स्पष्ट विवेकाविषयी बोलतो. पण तो तीमथ्य १: in मध्ये म्हणतो, “या आज्ञेचे उद्दीष्ट म्हणजे प्रेम आहे, जे शुद्ध अंतःकरण, उत्तम विवेक आणि प्रामाणिक विश्वासाने येते.” तो कृत्ये २:15:१:14 मध्ये म्हणतो, "म्हणून मी देव आणि मनुष्यासमोर माझे विवेक स्पष्ट ठेवण्यासाठी नेहमी प्रयत्न करतो." त्याने तीमथ्यला १ थेमथ्य १: १ & आणि १ in मध्ये लिहिले: “माझ्या मुला, तीमथ्य, मी एकदा तुझ्याविषयी केलेल्या भविष्यवाणींच्या अनुषंगाने तुम्हाला ही आज्ञा देत आहे, यासाठी की जेव्हा तुम्ही त्यांची आठवण करून घ्याल तर तुम्ही लढाई चांगल्या प्रकारे लढू शकाल, विश्वास आणि दृढ धरुन राहा. चांगला विवेक, ज्याला काहींनी नाकारले आहे आणि विश्वासाबाबत जहाजांचे हाल झाले आहेत. ” जर आपला विवेक आपल्याला काहीतरी चुकीचे सांगत असेल तर ते कदाचित चुकीचे आहे, किमान आपल्यासाठी. देव आपल्याशी बोलतो आणि आपल्या विवेकाकडे दुर्लक्ष करतो, हे बहुतेक प्रकरणांमध्ये देवाला न ऐकण्याचे निवडणे हा एक दोष आहे. (या विषयावरील अधिक माहितीसाठी रोमन्स १ 4 आणि १ करिंथकर 2 व १ करिंथकर १०: १-1-5 वाचा.)

तिसरी गोष्ट विचारात घ्या: “मी देवाला काय सांगावे म्हणून मी विचारत आहे?” मी लहान असताना मला वारंवार माझ्या आयुष्यासाठी मला देवाची इच्छा दाखवायला सांगायला सांगितले जात असे. त्याऐवजी देव मला त्याची इच्छा दाखवावी अशी प्रार्थना करण्यास कधीही सांगत नाही हे जाणून मला आश्चर्य वाटले. आपल्याला ज्यासाठी प्रार्थना करण्यास प्रोत्साहित केले जाते ते म्हणजे शहाणपणा. जेम्स १: promises आश्वासन देते, “तुमच्यापैकी कोणाकडे शहाणपणाचा अभाव असेल तर तुम्ही देवाला विचारावे, जो दोष न सापडता सर्वांना उदारपणे देईल आणि ते तुम्हाला दिले जाईल.” इफिसकर 1: १-5-१-5 म्हणते, “तर तुम्ही कसे जगता याविषयी सावधगिरी बाळगा - मूर्ख म्हणून नव्हे तर शहाण्याप्रमाणे, प्रत्येक संधीचा अधिकाधिक उपयोग करा कारण दिवस वाईट आहेत. म्हणून मूर्खासारखे वागू नका तर परमेश्वराची इच्छा काय आहे ते समजून घ्या. ” आपण विचारल्यास देव आपल्याला शहाणपणा देण्याचे वचन देतो आणि जर आपण शहाणे काम केले तर आपण प्रभूची इच्छा पूर्ण करीत आहोत.

नीतिसूत्रे १: १-1 म्हणते, “दावीदाचा पुत्र शलमोन याने इस्राएलच्या राजा शलमोनाची नीतिसूत्रे ऐकली. शहाणपण आणि ज्ञान मिळवण्याकरिता; अंतर्दृष्टी शब्द समजून घेण्यासाठी; सुज्ञपणाने वागण्याविषयी सूचना मिळाल्याबद्दल, जे योग्य व न्याय्य आहे तेच करण्यासाठी; जे तरुणांना सुज्ञपणा, ज्ञान आणि विवेकबुद्धी आहे त्यांना ज्ञान देण्यासाठी. शहाण्यांनी ऐकावे आणि त्यांच्या शिकवणीला जोड द्यावी, आणि शहाण्यांना शिकवण द्यावयाची असेल. नीतिसूत्रे व बोधकथा समजून घेण्यासाठी व शहाण्यांचे म्हणणे समजून घ्या. परमेश्वराचा आदर करणे ही ज्ञान मिळवण्याची पहिली पायरी आहे पण मूर्ख लोक शहाणपण आणि शिकवणीचा तिरस्कार करतात. ” नीतिसूत्रे पुस्तकाचा हेतू आपल्याला शहाणपणा देणे आहे. जेव्हा आपण देवाला विचाराल तेव्हा कोणत्याही परिस्थितीत जाण्यासाठी कोणती शहाणे गोष्ट आहे हे जाण्यासाठी एक उत्तम जागा आहे.

देव मला काय म्हणत आहे हे ऐकण्यात सर्वात जास्त मदत करणारी एक गोष्ट म्हणजे दोषी आणि निंदा यांच्यातील फरक शिकणे. जेव्हा आपण पाप करतो तेव्हा देव नेहमी आपल्या विवेकाद्वारे बोलतो आणि आपल्याला दोषी ठरवतो. जेव्हा आपण देवासमोर आपल्या पापाची कबुली देतो तेव्हा देव अपराधीपणाच्या भावना काढून टाकतो, आपल्याला बदलण्यात आणि सहवास पुनर्संचयित करण्यास मदत करतो. मी योहान १: -1-१० म्हणतो, “आम्ही त्याच्याकडून हा संदेश ऐकला आहे व तुम्हाला घोषित करतो: देव प्रकाश आहे; त्याच्यात अजिबात अंधार नाही. जर आपण त्याच्याबरोबर भागीदारी असल्याचा दावा केला आणि तरीही अंधारात चालत राहिलो तर आम्ही खोटे बोलतो आणि सत्यात जगत नाही. पण जर आपण प्रकाशात चालतो, जसा प्रकाशात आहे तर आपण एकमेकांशी सहभागिता करतो आणि ख्रिस्त येशूचा रक्त आपल्याला सर्व पापांपासून शुद्ध करतो. जर आपण पापाविना असल्याचा दावा केला तर आपण स्वतःला फसवितो आणि आपल्यामध्ये सत्य नाही. जर आपण आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो विश्वासू आणि न्यायी आहे आणि त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अधार्मिकतेपासून आम्हाला शुद्ध केले. जर आम्ही दावा केला आहे की आम्ही पाप केले नाही तर आम्ही त्याला खोटे बोलू आणि त्याचा शब्द आपल्यात नाही. ” देवाकडून ऐकण्यासाठी आपण देवाशी प्रामाणिक असले पाहिजे आणि जेव्हा तसे घडेल तेव्हा आपल्या पापाची कबुली दिली पाहिजे. जर आपण पाप केले आहे आणि आपल्या पापाची कबुली दिली नाही तर आपण देवाबरोबर सहभागिता करीत नाही आणि अशक्य नसल्यास त्याचे ऐकणे कठीण होईल. पुन्हा बोलण्यासाठी: दोष विशिष्ट आहे आणि जेव्हा आपण ते देवास कबूल करतो तेव्हा देव आपल्याला क्षमा करतो आणि देवाबरोबरची आपली मैत्री पुन्हा सुरू होते.

निंदा ही आणखी एक गोष्ट आहे. रोमन्स :8::34 मधील पौलाने एक प्रश्न विचारला व त्याचे उत्तर दिले, “मग दोषी कोण आहे? कोणीही नाही. ख्रिस्त येशू जो मेला होता - त्यापेक्षाही अधिक, ज्याला पुन्हा उठविण्यात आले, ते देवाच्या उजवीकडे आहे आणि ते आपल्यासाठी मध्यस्थी करीत आहेत. ” “जेव्हा ख्रिस्त येशूमध्ये आहेत त्यांना दोषी ठरविले जाऊ नये म्हणून नियमशास्त्र पाळण्याद्वारे त्याने जेव्हा देवाला संतुष्ट करण्याचा प्रयत्न केला तेव्हा त्याने आपल्या दयनीय अपयशाबद्दल बोलल्यानंतर आठव्या अध्यायात सुरवात केली.” दोषी विशिष्ट आहे, निंदा अस्पष्ट आणि सामान्य आहे. हे "आपण नेहमी गोंधळलेले", किंवा "आपणास कशाचेहीही मोबदला देऊ शकणार नाही" किंवा "आपण इतके गोंधळलेले आहात की देव आपल्याला वापरण्यास कधीही सक्षम होणार नाही." यासारख्या गोष्टी सांगते. जेव्हा आपण अशा पापाची कबुली करतो ज्यामुळे आपण देवाला दोषी ठरवतो तेव्हा दोष कमी होतो आणि आपण क्षमा केल्याचा आनंद अनुभवतो. जेव्हा आपण देवासमोर आपल्या निंदा करण्याच्या भावना “कबूल करतो” तेव्हा त्या केवळ दृढ होतात. देवाला दोषी ठरवल्याच्या आपल्या भावनांची “कबूल करणे” ही खरोखर भूत आपल्याविषयी काय म्हणत आहे यावर सहमत आहे. अपराधाची कबुली देणे आवश्यक आहे. देव खरोखरच आपल्याला काय म्हणतो आहे हे समजून घेत असल्यास आपल्याला दोषी ठरविणे आवश्यक आहे.

अर्थात, देव आपल्यासाठी सर्वात आधी सांगत आहे तो म्हणजे निकोडेमसला येशू म्हणाला: “तू पुन्हा जन्मला पाहिजे” (जॉन::)). आम्ही देवाविरुद्ध पाप केले आहे हे कबूल करेपर्यंत, देवाला सांगितले की आम्ही विश्वास ठेवतो की जेव्हा येशू वधस्तंभावर मरण पावला तेव्हा येशू आमच्या पापांसाठी पैसे देतो, आणि त्याला पुरण्यात आले व नंतर पुन्हा उठला, आणि देवाला आमच्या तारणहार म्हणून आमच्या आयुष्यात येण्यास सांगितले आहे, देव आहे आमच्या तारणाची गरज असल्याशिवाय इतर कशाबद्दलही आमच्याशी बोलण्याचे बंधन नाही आणि बहुधा तो करणारही नाही. जर आपण येशूला आपला तारणहार म्हणून स्वीकारले असेल तर आपण पवित्र शास्त्रानुसार देव आपल्याला सांगत आहे अशा प्रत्येक गोष्टीचे परीक्षण करणे आवश्यक आहे, आपला सदसद्विवेकबुद्धी ऐका, सर्व परिस्थितीत शहाणपणाची मागणी करणे आणि पाप कबूल करणे आणि निषेध नाकारणे आवश्यक आहे. देव आपल्याला काय म्हणत आहे हे जाणणे अजूनही काही वेळा अवघड आहे, परंतु या चार गोष्टी केल्यामुळे त्याचा आवाज ऐकणे सुलभ होईल.

देवाचा शब्द म्हणतो, “देव आणि मनुष्य यांच्यामध्ये एकच देव आहे आणि तो मनुष्य ख्रिस्त येशू आहे” (2 तीमथ्य 5: 3). आपण देवाबरोबर शांती न ठेवण्याचे कारण आपण सर्व पापी आहोत. रोमन्स :23:२:64 म्हणते, "कारण सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत." यशया: 6: says म्हणते, “आम्ही सर्व अशुद्ध वस्तू आहोत आणि आमचे सर्व चांगुलपणा (चांगल्या गोष्टी) घाणेरडी चिंधीसारखे आहेत… आणि आमच्या पापांनी (पापे) वारा जसा आपल्याला दूर नेला आहे.” यशया::: २ म्हणते, “तुमच्या पापांनी तुमचा देव आणि तुमचा देव वेगळा झाला आहे…”

परंतु भगवंताने आपल्या पापांपासून मुक्त होण्यासाठी (देवाची सुटका करुन) देवाशी समेट घडवून आणण्यासाठी (किंवा बरोबर केला) एक मार्ग बनविला. पापाला शिक्षा भोगावी लागली आणि आपल्या पापाची केवळ शिक्षा (देय) म्हणजे मृत्यू. रोमन्स :6:२:23 मध्ये असे लिहिले आहे की, “पापाची मजुरी मरण आहे, परंतु आपला ख्रिस्त येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे देवाची देणगी अनंतकाळचे जीवन आहे.” मी योहान :4:१:14 म्हणतो, “आणि आम्ही हे पाहिले आहे व साक्ष देतो की, पित्याने पुत्राला जगाचा तारणकर्ता म्हणून पाठविले आहे.” जॉन :3:१:17 म्हणतो, “कारण जगाने दोषी ठरविण्यासाठी देवाने आपल्या पुत्राला जगात पाठविले नाही; परंतु त्याच्याद्वारे जगाचे तारण व्हावे म्हणून. ” जॉन १०:२:10 म्हणतो, “मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत; कोणीही त्यांना माझ्या हातून हिरावून घेणार नाही. ” फक्त एकच देव आणि एक मध्यस्थ आहे. जॉन १:: says म्हणते, “येशू त्याला म्हणाला, मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे, माझ्याद्वारेच पित्याजवळ कोणीही येत नाही.” यशया अध्याय chapter 28 वाचा. विशेषतः verses व verses अध्याय लक्षात घ्या. ते म्हणतात: “आमच्या अपराधांमुळे तो जखमी झाला, आमच्या अपराधांबद्दल त्याला चिरडले गेलं; आमच्या शांतीच्या शिक्षे त्याच्यावर होती; आणि त्याच्या पट्ट्यांमुळे आम्ही बरे झालो आहोत. आपण सर्व मेंढ्या चुकलो आहोत. आम्ही वळलो प्रत्येक त्याच्या स्वत: च्या मार्गाने; आणि ते प्रभुने आपल्या सर्वांचा अपराध त्याच्या अधिपत्याखाली ठेवला आहे. ” Verse अ वाचनात पुढे जा: “कारण त्याला जिवंतपणी देश सोडण्यात आले; तो माझ्या लोकांचा पापाचा दोषी होता. ” आणि श्लोक 8 मध्ये असे म्हटले आहे, “तरीही परमेश्वराला ठार मारण्याची प्रभूची इच्छा होती; त्याने त्याला दु: ख दिले आहे. जेव्हा आपण त्याचा आत्मा निर्माण कराल आणि पापासाठी अर्पण कराल ... ”आणि 10 व्या श्लोकात असे म्हटले आहे:“ त्याच्या ज्ञानाने (त्याच्या ज्ञानाने) माझा नीतिमान सेवक पुष्कळांना नीतिमान ठरवील; त्याने केलेल्या पापाची शिक्षा भोगावी. ” १२ व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “त्याने आपला आत्मा मरणापर्यंत ओतला आहे.” मी पीटर २:२:11 म्हणतो, “ज्याने त्याचा स्वत: चा जन्म घेतला आमच्या झाडावर त्याच्या स्वत: च्या शरीरावर पाप… ”

आमच्या पापाची शिक्षा मृत्यू होती, परंतु देवाने आपले पाप त्याच्यावर ठेवले (येशू) आणि त्याने आमच्याऐवजी आमच्या पापाची किंमत दिली; त्याने आमची जागा घेतली आणि आमच्यासाठी शिक्षा झाली. कृपया याविषयी अधिक जाणून घेण्यासाठी या साइटवर जा कसे जतन करावे. कलस्सैकर १: २० आणि २१ आणि यशया it 1 हे स्पष्ट करतात की देव मानव आणि स्वतःमध्ये शांती मिळवितो. ते म्हणतात, "आणि त्याच्याद्वारे स्वत: च्या सामर्थ्याने सर्व गोष्टींचा समेट करण्यासाठी त्याच्या वधस्तंभाच्या रक्ताद्वारे आपण शांती साधली ... आणि जे तुम्ही कधीकधी परक झाला होता आणि दुष्कृत्ये करून आपल्या मनात शत्रू होता पण आता तो पुन्हा मेल झाला आहे." 20 वचनात असे म्हटले आहे की, “देहाच्या शरीरावर मृत्यूद्वारे.” इफिसकर २: १-21-१-53 देखील वाचा, ज्यामध्ये असे म्हटले आहे की त्याच्या रक्ताने, तो आमची शांती आहे जी आपल्या पापांमुळे निर्माण झालेली आपल्यातील आणि भगवंतामधील आपापसातील विभाजन किंवा शत्रुत्त्व तोडते, ज्यामुळे आपण देवाबरोबर शांती प्राप्त करू. कृपया ते वाचा. योहान अध्याय Read वाचा जिथे आपण निकोडेमसला सांगितले की देवाच्या कुटुंबात कसे जन्म घ्यावा (नवीन जन्म); येशूला वधस्तंभावर साप वाढवताच येशूला वधस्तंभावर खिळलेच पाहिजे आणि क्षमा व्हावी म्हणून आपण आपला तारणारा म्हणून “येशूकडे पाहतो”. त्याने यावर विश्वास ठेवला पाहिजे असे सांगून त्याचे स्पष्टीकरण केले की, १ verse व्या श्लोक: “कारण जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला नाश होणार नाही, पण सार्वकालिक जीवन आहे. ” जॉन १:१२ म्हणते, “ज्यांनी त्याचे नाव स्वीकारले त्यांच्या सर्वांनाही त्याने देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला.” १ करिंथकर १ 1: १ आणि २ म्हणतो की ही सुवार्ता आहे, “ज्यातून तुम्ही आहात जतन केले अध्याय & आणि say म्हणते, "कारण मी तुमच्याकडे दिले. ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला आणि पवित्र शास्त्रानुसार, आणि त्याला पुरण्यात आले आणि पवित्र शास्त्रानुसार तो पुन्हा उठला." मत्तय २:12:२:15 मध्ये येशू म्हणाला, "कारण माझ्या रक्तातील हे नवीन नियम आहे जे पुष्कळांसाठी पापाच्या सुटकेसाठी ओतले जात आहे." आपण या तारणावर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि देवाबरोबर शांती ठेवा. जॉन २०::1१ म्हणतो, "पण हे लिहिले आहे की तुम्ही असा विश्वास बाळगावा की येशू हा ख्रिस्त आहे, देवाचा पुत्र आहे आणि विश्वास ठेवल्यास त्याच्या नावात तुमच जीवन मिळेल." प्रेषितांची कृत्ये १:2::3१ म्हणते, “त्यांनी उत्तर दिले, प्रभु येशूवर विश्वास ठेवा आणि तुमचे व तुझे कुटुंबीयांचे तारण होईल.”

रोमन्स 3: 22-25 आणि रोमन्स 4: 22-5: 2 पहा. कृपया ही सर्व वचने वाचा जी आपल्या तारणासाठी इतकी सुंदर संदेश आहेत की या गोष्टी या लोकांसाठीच लिहिलेल्या नाहीत, परंतु आपण सर्व जण देवाशी शांती मिळवण्यासाठी लिहित आहात. हे दर्शविते की अब्राहम आणि आपण विश्वासाद्वारे नीतिमान कसे आहात. आयत 4: 23-5: 1 ते स्पष्टपणे सांगतात. “पण हे शब्द 'त्याला मोजले गेले' हे केवळ त्याच्या नावासाठी लिहिलेले नाही, तर आमच्यासाठीसुद्धा लिहिलेले होते. ज्याने आपल्या प्रभु येशूला मेलेल्यांतून उठविले त्या येशूवर विश्वास ठेवणा Him्या त्याच्यावर विश्वास ठेवला जाईल. त्याने आपल्या अपराधांकरिता सुपूर्द केले आणि आपल्या नीतिमत्तेसाठी उभे केले. म्हणूनच, जेव्हा आपण विश्वासाद्वारे नीतिमान ठरविले गेले आहे, तेव्हा आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे देवाकडे शांति आहे. ” प्रेषितांची कृत्ये 10:36 देखील पहा.

या प्रश्नाचे आणखी एक पैलू आहे. जर आपण आधीच येशूमधील विश्वास ठेवला आहे, देवाचे कुटुंबातील एक आणि आपण पाप केले तर पित्याबरोबरची आपली सहकार्य अडथळा निर्माण होईल आणि आपण देवाच्या शांतीचा अनुभव घेऊ शकणार नाही. आपण पित्याशी असलेला आपला नातेसंबंध गमावत नाही, आपण अद्याप त्याचे मूल आहात आणि देवाचे वचन आपले आहे - आपण त्याच्याबरोबर झालेल्या कराराप्रमाणे किंवा शांतीप्रमाणे शांती बाळगू शकता, परंतु कदाचित त्याच्याबरोबर शांततेची भावना तुम्हाला समजणार नाही. पाप पवित्र आत्म्याला दु: खी करते (इफिसकर 4: २ -29 --31१), परंतु देवाच्या वचनाने आपल्याला एक वचन दिले आहे की, “आमचा पिता येशू ख्रिस्त नीतिमान आहे.” (मी जॉन २: १). तो आमच्यासाठी मध्यस्थी करतो (रोमन्स 2:1). आमच्यासाठी त्याचा मृत्यू “एकदाच” होता (इब्री १०:१०). मी योहान 8: 34 आम्हाला त्याचे वचन दिले आहे, "जर आपण आमच्या पापांची कबुली दिली (कबूल केली तर) तो विश्वासू व न्यायी आहे. त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून आम्हाला शुद्ध केले." परिच्छेद त्या सहवास पुनर्संचयित करण्याबद्दल आणि त्याद्वारे आपली शांती सांगते. मी जॉन 10: 10-1 वाचा.

आम्ही या विषयावरील इतर प्रश्नांची उत्तरे लिहिण्याच्या प्रक्रियेत आहोत, लवकरच त्यांचा शोध घ्या. जेव्हा आपण त्याचा पुत्र, येशू याला स्वीकारतो आणि त्याच्यावरील विश्वासाने तारले जातात तेव्हा देवाबरोबर शांती देव आपल्याला पुष्कळ वस्तू देतो.

शास्त्रवचनाकडे या प्रश्नाचे उत्तर आहे, म्हणून आपण अनुभवावरून, आपण प्रामाणिक असल्यास आणि पवित्र शास्त्रातूनही स्पष्ट होऊ या, हे सत्य आहे की तारण आपणास पाप करण्यापासून आपोआप राखत नाही.

माझ्या ओळखीच्या एखाद्या व्यक्तीने एखाद्या व्यक्तीला प्रभूकडे नेले आणि कित्येक आठवड्यांनंतर तिचा एक अत्यंत मनोरंजक फोन कॉल आला. नव्याने वाचवलेली व्यक्ती म्हणाली, “मी ख्रिस्ती होऊ शकत नाही. मी पूर्वी कधी केले त्याहूनही अधिक पापी. ” ज्याने तिला प्रभूकडे नेले त्या व्यक्तीने विचारले की, “तू यापुढे अशी पापी गोष्टी करतोस की तू यापूर्वी कधी केली नव्हतीस किंवा आता तू आयुष्यभर अशी कामे करत आहेस की जेव्हा तू असे करशील तेव्हा तुला त्याबद्दल भयंकर दोषी वाटते?” त्या बाईने उत्तर दिले, “ती दुसरी आहे.” आणि ज्याने तिला प्रभूकडे नेले त्या व्यक्तीने तिला आत्मविश्वासाने सांगितले, “तू ख्रिश्चन आहेस. पापाबद्दल दोषी ठरविणे म्हणजे आपण खरोखरच तारलेले आहात याची पहिलीच चिन्हे आहेत. ”

नवीन कराराची पत्रे पाप करणे थांबविण्याकरिता याद्या आपल्याला देतात; पापे टाळण्यासाठी, आम्ही केलेली पापे. आम्ही ज्या गोष्टी करायच्या आहेत आणि त्यामध्ये अपयशी ठरणे आवश्यक आहे अशा गोष्टींची देखील ते यादी करतात. जेम्स :4:१:17 म्हणतो, “ज्याला चांगले करणे माहित आहे आणि जे करीत नाही तो त्याच्यासाठी पाप आहे.” रोमन्स :3:२:23 असे म्हणतो, “सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत.” एक उदाहरण म्हणून, जेम्स 2: 15 आणि 16 एखाद्या भावाला (ख्रिश्चन) बोलतात जे आपल्या भावाला गरजू पाहते आणि मदतीसाठी काहीही करीत नाही. हे पाप करीत आहे.

मी करिंथकरांमध्ये पौल ख्रिस्ती किती वाईट असू शकतो हे दाखवतो. 1 करिंथकरांस 10: 11 आणि 3 मध्ये तो म्हणतो की त्यांच्यात भांडणे आणि गट होते. Chapter व्या अध्यायात तो त्यांना शारीरिक (शारीरिक) आणि मूल म्हणून संबोधित करतो. आम्ही बर्‍याचदा मुलांना आणि कधीकधी प्रौढांना मुलासारखे वागणे थांबवण्यास सांगतो. आपण चित्र मिळवा. बाळांना फेकणे, चापट मारणे, कोंबणे, चिमूटभर एकमेकांचे केस खेचणे आणि चावणे देखील. हे विनोदी वाटते पण खरे आहे.

गलतीकर :5:१:15 मध्ये पौल ख्रिश्चनांना एकमेकांना चावू नका व खाऊ नका असे सांगतो. १ करिंथकर :4:१:18 मध्ये तो म्हणतो की त्यातील काही अहंकारी झाले आहेत. Chapter व्या अध्यायात, श्लोक 5 तो आणखी वाईट बनतो. “अशी बातमी आहे की तुमच्यामध्ये अनैतिकता आहे आणि अशा प्रकारच्या मूर्तिपूजकांमध्येसुद्धा आढळत नाही.” त्यांचे पाप स्पष्ट होते. जेम्स:: २ म्हणतो की आपण सर्व अनेक प्रकारे अडखळत आहोत.

गलतीकर:: १ & आणि २० मध्ये पापी स्वभावाच्या क्रियांची यादी केली जाते: अनैतिकता, अपवित्रता, अपवित्रता, मूर्तिपूजा, जादूटोणा, द्वेष, कलह, मत्सर, क्रोधाचे स्वार्थ, स्वार्थी महत्त्वाकांक्षा, मतभेद, मतभेद, मत्सर, मद्यधुंदपणा आणि देव कोणत्या गोष्टींचा प्रतिकूल आहे? अपेक्षा करते: प्रेम, आनंद, शांती, संयम, दयाळूपणा, चांगुलपणा, प्रामाणिकपणा, सभ्यता आणि आत्मसंयम.

इफिसकर :4: १ मध्ये अनैतिकता, २ verse वे राग, २ verse श्लोक चोरी, पद्य २ un अप्रिय भाषा, verse१ कटुता, क्रोध, निंदा आणि द्वेष यांचा उल्लेख आहे. इफिसकर 19: मध्ये गलिच्छ बोलणे आणि खडबडीत विनोद उल्लेख आहेत. हेच परिच्छेद आपल्याला देव आपल्याकडून काय अपेक्षा करतो हेदेखील दर्शवितो. स्वर्गातील आपला पिता परिपूर्ण आहे म्हणून येशूने आम्हाला परिपूर्ण असल्याचे सांगितले, यासाठी की “जगाने तुमची चांगली कामे पाहिली आणि स्वर्गातील आपल्या पित्याचे गौरव करावे.” आपण त्याच्यासारखे व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे (मॅथ्यू :26::28), परंतु हे स्पष्ट आहे की आपण नाही.

ख्रिश्चन अनुभवाची अनेक पैलू आहेत जी आपल्याला समजून घेणे आवश्यक आहे. ज्या क्षणी आपण ख्रिस्त देवावर विश्वास ठेवतो त्या क्षणी आपल्याला काही गोष्टी मिळतात. तो आम्हाला क्षमा करतो. आपण दोषी असलो तरी तो आपल्याला नीति दर्शवितो. तो आपल्याला अनंतकाळचे जीवन देतो. तो आपल्याला “ख्रिस्ताच्या शरीरावर” ठेवतो. त्याने ख्रिस्तामध्ये परिपूर्ण केले. यासाठी वापरलेला शब्द पवित्र आहे, जो देवासमोर परिपूर्ण आहे. आपण पुन्हा देवाच्या कुटुंबात जन्मलो, त्याची मुले होऊ. तो पवित्र आत्म्याद्वारे आपल्यामध्ये राहतो. मग आम्ही अजूनही पाप का करतो? रोमन्स अध्याय and आणि गलतीकर :7:१:5 हे सांगून हे स्पष्ट करते की आपण जोपर्यंत आपल्या देहामध्ये जिवंत आहोत तोपर्यंत आपल्यात अजूनही आपला जुना स्वभाव पापी आहे, तरीही देवाचा आत्मा आपल्यात राहतो. गलतीकर :17:१:5 म्हणते, “पापी स्वभावाची इच्छा आहे की जे आत्म्याविरुद्ध आहे आणि आत्मा जे पापी स्वरूपाच्या विरुद्ध आहे. ते आपापसात भांडत आहेत, जेणेकरून तुम्हाला पाहिजे ते करू नका. ” देवाला पाहिजे ते आम्ही करीत नाही.

मार्टिन ल्यूथर आणि चार्ल्स हॉज यांच्या भाषणामध्ये ते सुचवतात की आपण शास्त्रवचनांद्वारे देवाजवळ जाऊ आणि त्याच्या परिपूर्ण प्रकाशात जितके जास्त आपण पाहिले की आपण किती अपूर्ण आहोत आणि आपण त्याच्या वैभवातून किती कमी पडतो. रोमन्स :3:२:23

रोमसच्या conflict व्या अध्यायात पौलाने हा संघर्ष अनुभवला आहे असे दिसते. दोन्ही भाष्य देखील असे सांगतात की प्रत्येक ख्रिश्चन पौलाच्या उत्तेजन व दुर्दशासह ओळखू शकतो: परंतु देव आपल्या स्वभावामध्ये परिपूर्ण होण्यासाठी, त्याच्या पुत्राच्या प्रतिमेस अनुरूप व्हावे अशी आपली इच्छा आहे. आपण स्वत: ला आपल्या पापी स्वभावाचे गुलाम समजतो.

मी योहान १: says म्हणते की “जर आम्ही असे म्हणतो की आमच्याकडे कोणतेही पाप नाही तर आपण स्वत: ला फसवितो आणि आपल्यामध्ये सत्य नाही.” मी योहान १:१० म्हणतो, “जर आपण असे म्हटले आहे की आपण पाप केले नाही तर आपण त्याला लबाड बनवू आणि त्याच्या शब्दाला आमच्या जीवनात स्थान नाही.”

रोमकर chapter व्या अध्याय वाचा. रोमन्स :7:१:7 मध्ये पौलाने स्वतःला “पापाच्या गुलामगिरीत विकले” असे वर्णन केले आहे. पंधराव्या श्लोकात तो म्हणतो की मी काय करतो हे मला समजत नाही; मी काय करावे असे मला वाटत नाही, परंतु ज्या गोष्टीचा मी तिरस्कार करतो त्या मी करतो. ” १ verse व्या श्लोकात तो म्हणतो की समस्या त्याच्यामध्ये राहणारे पाप आहे. पौल इतका निराश झाला की या गोष्टी त्याने थोड्या वेगळ्या शब्दात आणखी दोन वेळा सांगितल्या. १ verse व्या श्लोकात तो म्हणतो, “कारण मला माहित आहे की माझ्यामध्ये (हा देहात आहे - पौल त्याच्या जुन्या स्वभावाचा शब्द आहे) काहीही चांगले राहत नाही, कारण माझ्याबरोबर हजर असण्याची इच्छा आहे पण चांगले कसे करावे हे मला सापडत नाही.” १ Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की “जे मी करतो त्या चांगल्यासाठी मी करत नाही, परंतु जे करणे मी करीत नाही, ते मी करतो.” एनआयव्ही 14 व्या श्लोकाचे भाषांतर करते कारण "मला चांगल्या करण्याची इच्छा आहे परंतु मी ते पूर्ण करू शकत नाही."

रोमन्स:: २१-२7 मध्ये तो पुन्हा त्याच्या सदस्यांमधील कामाच्या (त्याच्या शारीरिक स्वभावाचा संदर्भ घेणारा) नियम म्हणून त्याच्या विरोधाचे वर्णन करतो, त्याच्या मनाच्या कायद्याविरूद्ध लढतो (त्याच्या आतील अस्तित्वातील अध्यात्मिक स्वरुपाचा संदर्भ घेतो). त्याच्या अंतर्मनामुळे तो देवाच्या नियमात आनंद करतो परंतु “माझ्या बरोबर तेथेच वाईट आहे.” आणि पापी स्वभाव “त्याच्या मनाच्या नियमाविरुद्ध युद्ध करुन त्याला पापाच्या नियमाचा कैदी बनवतो.” आम्ही सर्व विश्वासणारे या विरोधाचा आणि पौलाच्या 21 व्या श्लोकात ओरडत असताना अत्यंत निराशेचा अनुभव घेतो. ”मी किती वाईट मनुष्य आहे. या मृत्यूच्या शरीरातून मला कोण सोडवील? ” पौलाने जे वर्णन केले आहे ते आपल्या सर्वांचा संघर्ष आहेः जुन्या निसर्गाचा (देहाचा) आणि आपल्यात राहणारा पवित्र आत्मा यांच्यातला संघर्ष, ज्याला आपण गलतीकर in:१:23 मध्ये पाहिले होते पण पौल रोमकर:: ​​१ मध्येही म्हणतो: “आपण चालूच राहू? पाप करा की कृपा विपुल व्हा. देव करो आणि असा न होवो. ”पौल असेही म्हणतो की देवाची इच्छा आहे की आपण केवळ पापाच्या शिक्षेपासून नव्हे तर या जीवनातल्या सामर्थ्यापासून व नियंत्रणापासून सुटका व्हावी. पौलाने रोमकर :24:१ in मध्ये म्हटल्याप्रमाणे “जर एखाद्याच्या पापामुळे मरणाने त्या माणसावर राज्य केले तर ज्यांना देवाच्या विपुलतेची तरतूद आणि नीतिमत्त्व मिळते त्याचे लोक आपल्या जीवनातून राज्य कसे करतील? एक माणूस, येशू ख्रिस्त. ” मी जॉन २: १ मध्ये जॉन विश्वासणा to्यांना म्हणतो की त्याने त्यांना लिहिले आहे जेणेकरून ते दोषी होणार नाहीत. इफिसकर :5:१:17 मध्ये पौल म्हणतो की आपण मोठे व्हावे जेणेकरुन आपण आणखी बाळ होणार नाही (जसे की करिंथकर होते).

म्हणून जेव्हा पौल रोमकर 7:२:24 मध्ये ओरडला, “मला मदत कोण करेल? ' (आणि आम्ही त्याच्याबरोबर), त्याच्या २ verse व्या श्लोकात असे उत्तर आहे की, “मी देवाला धन्यवाद देतो - येशू ख्रिस्ताद्वारे आमच्या प्रभु.” उत्तर ख्रिस्तामध्ये आहे हे त्याला ठाऊक आहे. विजय (पवित्रता) तसेच मोक्ष आपल्यामध्ये राहणा Christ्या ख्रिस्ताच्या तरतूदीद्वारे येते. मला भीती वाटते की बरेच विश्वासणारे केवळ “मी फक्त मनुष्य आहे” असे म्हणत पापामध्ये जगणे स्वीकारतात परंतु रोम 25 आम्हाला आपली तरतूद देते. आपल्याकडे आता एक पर्याय आहे आणि आपल्याकडे पाप करीत राहण्याचे कोणतेही निमित्त नाही.

मी जतन केले असल्यास, मी पाप का करीत राहिलो? (भाग २) (देवाचा भाग)

आता आम्हाला हे समजले आहे की आपण देवाची मुले झाल्यानंतरही आपण पाप करतो, हे आपल्या अनुभवाद्वारे व शास्त्रवचनांद्वारे दिसून आले आहे; आपण त्याबद्दल काय करावे? प्रथम मी हे सांगू इच्छितो की ही प्रक्रिया फक्त त्या श्रद्धावानांनाच लागू होते, ज्यांनी आपल्या चांगल्या कृत्यांमध्ये नव्हे तर ख्रिस्ताच्या समाप्त झालेल्या कार्यामध्ये (त्यांचे मृत्यू, दफन आणि पुनरुत्थान) अनंतकाळच्या जीवनाची आशा ठेवली आहे पापांची क्षमा साठी); ज्यांना देव नीतिमान ठरवीत आहे. मी करिंथकर १ 15: & आणि and आणि इफिसकर १: See पहा. हे केवळ विश्वासू लोकांना लागू होते कारण आपण स्वत: ला परिपूर्ण किंवा पवित्र करण्यासाठी आपण काहीही करू शकत नाही. पवित्र आत्म्याद्वारे केवळ देवच हे करू शकतो, आणि आपण पाहू, फक्त विश्वासणारे त्यांच्यात पवित्र आत्मा वास करतात. टायटस 3: 4 आणि 1 वाचा; इफिसकर 7: 3 आणि 5; रोमन्स 6: 2 आणि 8 आणि गलतीकर 9: 4

पवित्र शास्त्र आपल्याला शिकवते की या क्षणी आपण विश्वास ठेवतो तेव्हा देव आपल्यासाठी दोन गोष्टी करतो. (बरेच आणि बरेच लोक आहेत.) तथापि, आपल्या जीवनातील पापावर “विजय” मिळवणे हे आपल्यासाठी महत्त्वपूर्ण आहे. प्रथम: देव आम्हाला ख्रिस्तामध्ये ठेवतो (एखादी गोष्ट जी समजून घेणे कठीण आहे, परंतु आपण स्वीकारले पाहिजे आणि त्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे), आणि दुसरा तो आपल्या पवित्र आत्म्याद्वारे आपल्यात राहतो.

1 करिंथकरांस 20:6 मध्ये पवित्र शास्त्र सांगते की आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत. "त्याच्याद्वारे आपण ख्रिस्तामध्ये आहात जो आमच्याद्वारे देवाकडून शहाणपण, नीतिमानपणा, पवित्रता आणि विमोचन बनला आहे." रोमन्स:: says म्हणते की आपण “ख्रिस्तामध्ये बाप्तिस्मा” घेतला आहे. हे पाण्यामध्ये आपल्या बाप्तिस्म्याबद्दल बोलत नाही, तर पवित्र आत्म्याद्वारे कार्य करीत आहे ज्यामध्ये त्याने आपल्याला ख्रिस्तामध्ये ठेवले आहे.

पवित्र आत्मासुद्धा आपल्यात राहण्यासाठी पवित्र आत्मा आपल्याला शिकवते. योहान १:: १ & आणि १ In मध्ये येशूने आपल्या शिष्यांना सांगितले की तो त्यांच्याबरोबर एक सहायक (पवित्र आत्मा) पाठवेल जो त्यांच्याबरोबर होता व त्यांच्यामध्ये राहतो, (तो जिवंत राहू शकेल किंवा तेथेच राहू शकेल). इतर शास्त्रवचने आहेत जी आपल्याला सांगतात की देवाचा आत्मा आपल्यामध्ये आहे, प्रत्येक विश्वासणा in्यामध्ये. जॉन १ & आणि १ Acts, कृत्ये १: १- I आणि १ करिंथकर १२:१:14 वाचा. जॉन १:16:२:17 म्हणतो की तो आपल्या हृदयात आहे. रोमन्स:: says म्हणते की जर देवाचा आत्मा तुमच्यात नसेल तर तुम्ही ख्रिस्ताचे नाही. म्हणूनच आम्ही म्हणतो की हे (म्हणजेच आम्हाला पवित्र बनविणे) हे स्वर्गीय आत्म्याचे कार्य आहे, म्हणूनच केवळ विश्वासणारे, जे स्वर्गीय आत्म्याने आहेत, ते त्यांच्या पापावर स्वतंत्र किंवा विजयी होऊ शकतात.

एखाद्याने असे म्हटले आहे की शास्त्रात असे आहेः 1) सत्यांवर आपण विश्वास ठेवला पाहिजे (जरी आपण त्यांना पूर्णपणे समजत नाही तरी; 2) आज्ञा पाळण्याची आज्ञा देतो आणि 3) विश्वास ठेवण्याचे वचन दिले. वरील तथ्ये सत्य आहेत ज्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे, म्हणजे आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत आणि तो आपल्यामध्ये आहे. आम्ही हा अभ्यास सुरू ठेवत आहोत यावर विश्वास ठेवण्याची आणि त्यांचे पालन करण्याची कल्पना ठेवा. मला असे वाटते की हे समजून घेण्यात मदत करते. आपल्या दैनंदिन जीवनात पापांवर मात करण्यासाठी आपल्याला दोन गोष्टी समजून घेणे आवश्यक आहे. देवाचा भाग आणि आपला भाग आहे, जो आज्ञाधारक आहे. आपण प्रथम ख्रिस्तामध्ये असण्याचा आणि ख्रिस्त आमच्यामध्ये असण्याविषयीच्या सर्व भागाकडे पाहू. आपण इच्छित असल्यास कॉल करा: 1) देवाची तरतूद, मी ख्रिस्तामध्ये आहे आणि 2) देवाची शक्ती, ख्रिस्त माझ्यामध्ये आहे.

जेव्हा पौल रोमकर 7: २ in-२24 मध्ये बोलला तेव्हा हेच बोलत होते. “मला कोण सोडवेल… मी आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे देवाचे आभार मानतो.” लक्षात ठेवा ही प्रक्रिया देवाच्या मदतीशिवाय अशक्य आहे.

पवित्र शास्त्राद्वारे हे स्पष्ट आहे की देवाची इच्छा आहे की आपण पवित्र व्हावे आणि आपल्या पापांवर विजय मिळवावा. रोमन्स :8: २ us आपल्याला सांगते की विश्वासू म्हणून त्याने “आपल्या पुत्राच्या प्रतिमानानुसार राहावे म्हणून आम्हाला ठरविले आहे.” रोमन्स:: says म्हणते की त्याने “जीवनात नवीनपणाने” चालत राहावे अशी त्याची इच्छा आहे. कलस्सैकर १: says म्हणते की पौलाच्या शिक्षणाचे ध्येय “ख्रिस्तामध्ये प्रत्येकाला परिपूर्ण व परिपूर्णपणे सादर करणे” होते. देव आपल्याला शिकवते की आपण प्रौढ व्हावे अशी त्याची इच्छा आहे (करिंथकरांप्रमाणे बाळांना राहू नये). इफिसकर :29:१:6 म्हणते की आपण “ज्ञानाने परिपक्व व्हावे आणि ख्रिस्ताच्या पूर्णतेचे परिपूर्ण परिमाण प्राप्त करावे.” श्लोक 4 म्हणतो की आपण त्याच्यात वाढू. इफिसकर :1:२:8 म्हणते की आपण “नवीन आत्म्याला धारण करावे; ख righteousness्या नीतिमान आणि पवित्रतेत देवासारखे होण्यासाठी तयार केले. ”बायबल थेस्सलनीकाकर 4: states मध्ये असे म्हटले आहे:“ देवाची इच्छा आहे, अगदी तुमच्या पावनपणाची. ” अध्याय & आणि es सांगतात की त्याने “आम्हाला अपवित्रतेसाठी नव्हे तर पवित्रतेसाठी बोलावले आहे.” Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की “जर आपण या गोष्टीला नकार दिला तर आपण आपला पवित्र आत्मा देव देणा reject्या देवाला नाकारत आहोत.”

(आत्मा आपल्यात असल्याचा विचार जोडत आहे आणि आपण बदलू शकलो आहोत.) पवित्रता हा शब्द परिभाषित करणे थोडे जटिल असू शकते परंतु जुन्या करारात त्याचा अर्थ असा होतो की एखाद्या वस्तूला किंवा व्यक्तीला त्याच्या वापरासाठी वेगळे करणे किंवा त्याच्या वापरासाठी सादर करणे. ते शुद्ध करण्यासाठी यज्ञ केला जात आहे. तर आपल्या हेतूंसाठी आपण पवित्र असल्याचे सांगत आहोत की ते देवाला वेगळे केले जावे किंवा देवाला सादर करावे. ख्रिस्ताच्या वधस्तंभाच्या मरणाद्वारे आपण त्याच्यासाठी पवित्र केले गेले. हे आम्ही म्हणतो त्याप्रमाणे, स्थितीनुसार पावित्र्य जेव्हा आपण विश्वास ठेवतो आणि देव आपल्याला ख्रिस्तामध्ये परिपूर्ण पाहतो (त्याच्या कपड्यांनी आणि त्याला झाकून टाकले आहे आणि त्याच्यामध्ये नीतिमत्त्व घोषित केले आहे). जेव्हा आपण आपल्या दैनंदिन अनुभवात पापांवर विजय मिळवतो तेव्हा आपण परिपूर्ण होताना तो परिपूर्ण असतो. पवित्रतेवरील कोणतेही पद्य या प्रक्रियेचे वर्णन किंवा स्पष्टीकरण देत आहेत. शुद्ध, स्वच्छ, पवित्र आणि निर्दोष वगैरे म्हणून आपल्याला भगवंतासमोर मांडायचे आहे आणि इब्री लोकांस १०:१:10 म्हणते की “एका बलिदानाद्वारे त्याने जे पवित्र केले गेले त्यांना अनंतकाळासाठी परिपूर्ण केले.”

या विषयावरील अधिक अध्यायः 2 योहान 1: 2 म्हणते की, “मी तुझ्यासाठी या गोष्टी लिहीत आहे, यासाठी की पाप करु नकोस.” मी पीटर २:२ says म्हणतो, "ख्रिस्ताने आपल्या शरीरावर आमची पापे झाडावर धरली ... यासाठी की नीतिमान म्हणून जगावे." इब्री लोकांस :24: १ us आपल्याला सांगते की “ख्रिस्ताचे रक्त आपल्याला जिवंत देवाची सेवा करण्यासाठी मृत कृतीतून शुद्ध करते.”

येथे आपल्याकडे केवळ आपल्या पवित्रतेचीच ईश्वराची इच्छा नाही तर त्याने आपल्या विजयाची तरतूद केली आहे: आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत आणि त्याच्या मरणात सहभागी आहोत, रोमन्स:: १-१२ मध्ये वर्णन केल्याप्रमाणे. २ करिंथकर 6:२१ मध्ये असे म्हटले आहे: “ज्याने कोणतेही पाप माहित नव्हते त्याने आमच्यासाठी त्याने पाप केले यासाठी की त्याच्यामध्ये आपण देवाचे नीतिमत्व व्हावे.” फिलिप्पैकर::,, रोमन्स १२: १ आणि २ आणि रोमन्स :1:१:12 वाचा.

रोमन्स:: १-१२ वाचा. पापावरील आपला विजय, म्हणजेच त्याच्या तरतूदीसाठी देवाने आपल्या वतीने केलेल्या कार्याचे स्पष्टीकरण येथे आपल्याला आढळले. रोमन्स:: १ अध्याय पाचांचा विचार चालू ठेवतो की आपण पाप करत रहावे अशी देवाची इच्छा नाही. ते म्हणतात: तर आपण काय म्हणावे? आपण पाप करीतच राहू या की देवाची कृपा विपुल होईल. ” श्लोक 6 म्हणतो, “देव असे करू नकोस. आपण जे आतापर्यंत पापाला मेलेले आहोत ते अजून कसे जगावे? ” रोमन्स :1:१:12 मध्ये असे म्हटले आहे की “ज्यांना विपुल प्रमाणात कृपा व नीतिमत्त्व मिळते ते येशू ख्रिस्ताद्वारे जीवनात राज्य करतील.” त्याला आता या जीवनात, आमच्यासाठी विजय हवा आहे.

ख्रिस्तामध्ये आपल्याकडे जे आहे त्याविषयी मी रोमी 6 मधील स्पष्टीकरण हायलाइट करू इच्छितो. आम्ही ख्रिस्तामध्ये आमच्या बाप्तिस्म्यासंबंधी बोललो आहोत. (लक्षात ठेवा हा पाण्याचा बाप्तिस्मा नव्हे तर आत्म्याचे कार्य आहे.) श्लोक us आपल्याला शिकवते की याचा अर्थ असा होतो की आपण “त्याच्या मरणात बाप्तिस्मा घेतला,” म्हणजे “आम्ही त्याच्याबरोबर मरण पावले.” -3-es अध्याय म्हणते की आपण त्याला “त्याच्याबरोबर पुरले आहोत.” श्लोक 3 मध्ये असे स्पष्ट केले आहे की आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत म्हणून आम्ही त्याच्या मरणात, दफन व पुनरुत्थानामध्ये त्याच्याबरोबर एकत्र आहोत. Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की आपण त्याच्याबरोबर वधस्तंभावर खिळलेले आहोत जेणेकरून "पापाचे शरीर नाहीसे व्हावे आणि आपण यापुढे पापाचे गुलाम होऊ नये." हे आपल्याला दर्शविते की पापाची शक्ती खंडित झाली आहे. एनआयव्ही आणि एनएएसबी दोन्ही तळटीपांचे म्हणणे आहे की त्याचे भाषांतर “पापाचे शरीर शक्तीहीन असू शकते.” दुसरे भाषांतर असे आहे की “पापाचा आपल्यावर अधिकार नाही.”

Verse व्या वचनात असे म्हटले आहे: “जो मेला तो पापापासून मुक्त झाला. या कारणासाठी पाप यापुढे गुलाम म्हणून धरु शकत नाही. ११ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की “आम्ही पापाला मेलो.” १ Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की “पाप तुझ्यावर अधिकार गाजवू शकणार नाही.” ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळलेले हेच आमच्यासाठी केले गेले. आम्ही ख्रिस्ताबरोबर मरण पावला म्हणून आम्ही ख्रिस्ताबरोबर पापासाठी मरण पावले. तो आमच्यासाठी मरण पावला ही आमची पापे होती हे स्पष्ट करा. त्याने आमची पापे केली. म्हणून पाप आमच्यावर यापुढे वर्चस्व ठेवण्याची गरज नाही. सोप्या भाषेत सांगायचे तर, आम्ही ख्रिस्तामध्ये असल्याने, आम्ही त्याच्याबरोबर मरण पावला, म्हणून पापावर आता आपल्यावर अधिकार असणे आवश्यक नाही.

श्लोक 11 हा आपला भाग आहे: आमची श्रद्धा. मागील श्लोक हे तथ्य आहेत ज्यावर आपण विश्वास ठेवला पाहिजे, जरी हे समजणे कठीण आहे. ते सत्य आहेत ज्यावर आपण विश्वास ठेवला पाहिजे आणि त्यावर कृती केली पाहिजे. 11 व्या शब्दामध्ये “रेकॉन” हा शब्द वापरला आहे ज्याचा अर्थ “त्यावर अवलंबून असणे” आहे. येथून पुढे आपण विश्वासाने वागले पाहिजे. शास्त्रवचनाच्या या परिच्छेदात त्याच्याबरोबर "उठविले" याचा अर्थ असा आहे की आपण "देवासाठी जिवंत" आहोत आणि आपण "जीवनाच्या नवीनतेवर चालत जाऊ शकतो." (अध्याय,, & आणि १)) देवाने आपला आत्मा आपल्यात ठेवला आहे म्हणून आता आपण विजयी जीवन जगू शकतो. कलस्सैकर २:१:4 म्हणते की “आम्ही जगाला मरण पावले आणि जग आपल्यासाठी मरण पावले.” हे सांगण्याचा आणखी एक मार्ग म्हणजे येशू केवळ पापाच्या शिक्षेपासून मुक्त होण्यासाठीच मरण पावला नाही तर आपल्यावरील त्याचे नियंत्रण तोडण्यासाठीही त्याने आपल्या सध्याच्या जीवनात शुद्ध व पवित्र केले.

प्रेषितांची कृत्ये २:26:१:18 मध्ये लूकने पौलाला असे म्हटले आहे की सुवार्ता त्यांना “अंधारापासून प्रकाशाकडे व सैतानाच्या सामर्थ्यापासून देवाकडे वळवील, यासाठी की पापांची क्षमा आणि पवित्र झालेल्यांमध्ये वतन मिळू शकेल” ) माझ्यावर (येशूवर) विश्वास ठेवून. ”

आम्ही या अभ्यासाच्या भाग 1 मध्ये आधीच पाहिले आहे की पौलाला हे तथ्य समजले गेले आहे किंवा माहित असले तरीही विजय स्वयंचलित नव्हता किंवा तो आपल्यासाठीही नाही. स्वत: च्या प्रयत्नातून किंवा कायदा पाळण्याच्या प्रयत्नातूनही तो विजय मिळवू शकला नाही आणि आम्हीही करू शकत नाही. ख्रिस्ताशिवाय आमच्यावर पापावर विजय मिळविणे अशक्य आहे.

येथे आहे. इफिसकर 2: 8-10 वाचा. हे आपल्याला सांगते की चांगुलपणाच्या कार्याद्वारे आपले तारण होऊ शकत नाही. कारण रोमन्स says म्हणते की आपण “पापाखाली विकले” आहोत. आम्ही आमच्या पापाची भरपाई करू शकत नाही किंवा क्षमा मिळवू शकत नाही. यशया: 6: आपल्याला देवाच्या नजरेत “आपले सर्व चांगुलपणा घाणेरडी चिंधीसारखे” सांगतात. रोमन्स:: us आपल्याला सांगते की जे “देहामध्ये आहेत ते देवाला संतुष्ट करू शकत नाहीत.”

जॉन १:: us मध्ये असे दिसून आले आहे की आपण स्वतः फळ देऊ शकत नाही आणि verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “माझ्याशिवाय (ख्रिस्त) तू काहीही करु शकत नाहीस.” गलतीकर २:१:15 म्हणते, “कारण नियमशास्त्राच्या कर्मांनी कोणीही नीतिमान ठरणार नाही,” आणि २१ व्या श्लोकात म्हटले आहे की “जर नियमशास्त्राद्वारे नीतिमानपणा आला तर ख्रिस्त अनावश्यकपणे मरण पावला.” इब्री लोकांस :4:१:5 आपल्याला सांगते की “नियमांनी काहीही परिपूर्ण केले नाही.”

रोमन्स:: & आणि says म्हणते, “नियमशास्त्र पापाच्या स्वभावामुळे अशक्त झाले म्हणून काय करण्यास अक्षम होते, कारण त्याने आपल्या स्वतःच्या पुत्राला पापाच्या माणसासारखे केले. आणि पापी माणसामध्ये त्याने पापाची निंदा केली यासाठी की आपल्यामध्ये नियमशास्त्राच्या नीतिमत्त्वाची आवश्यकता पूर्ण व्हावी, जे पापी स्वभावाप्रमाणे जीवन जगतात असे नाही तर आत्म्याप्रमाणे जीवन जगतात. ”

रोमन्स:: १-१-8 आणि कलस्सैकर:: १-. वाचा. आपण चांगले केले किंवा आपल्या चांगल्या कृत्यांनी आपले तारण होऊ शकत नाही आणि नियमशास्त्राच्या कर्मांनी आपण पवित्र होऊ शकत नाही. गलतीकर:: says म्हणते की, “नियमशास्त्राच्या कर्मांनी तुम्ही आत्म्याद्वारे प्राप्त झाले की विश्वासाने ऐकले आहे काय? आपण इतके मूर्ख आहात का? आत्म्याने सुरुवात केल्यापासून आता देहामध्ये परिपूर्ण आहात काय? ” आणि अशा प्रकारे आपण पौलाप्रमाणेच ख्रिस्ताच्या मृत्यूद्वारे आपण पापापासून मुक्त झालो आहोत हे जाणूनसुद्धा आपण स्वत: चे प्रयत्नांनी संघर्ष करतो (पुन्हा रोमी 1 पाहा), नियमशास्त्र पाळण्यास असमर्थ आहोत व पाप व अपयशाला सामोरे जावे लागले. आणि ओरडला, “मी आहे तो दु: खी माणूस, मला सोडवेल!”

पौलाच्या विफलतेस कशामुळे कारणीभूत ठरले ते पाहू या: 1) नियमशास्त्र त्याला बदलू शकला नाही. २) स्वत: चे प्रयत्न अयशस्वी झाले. )) देव आणि नियमशास्त्र त्याला जितके अधिक जाणले तितकेच वाईट त्याला वाटले. (कायद्याचे कार्य आम्हाला अत्यंत पापी बनविणे आणि आपले पाप प्रकट करणे आहे. रोमन्स:: ,,१)) आपल्याला देवाच्या कृपेची व सामर्थ्याची गरज आहे हे कायद्याने स्पष्ट केले. जॉन:: १-2-१-3 म्हटल्याप्रमाणे आपण जितके जास्त प्रकाशाकडे जाऊ तितके स्पष्ट होते की आपण गलिच्छ आहोत. )) तो निराश होऊन असे म्हणतो: “मला कोण सोडवेल?” “माझ्यात काहीही चांगले नाही.” "वाईट माझ्याबरोबर आहे." "एक युद्ध माझ्या आत आहे." "मी ते अमलात आणू शकत नाही." )) कायद्यात स्वतःच्या मागण्या पूर्ण करण्याचे सामर्थ्य नव्हते, केवळ त्याचा निषेध केला. मग तो उत्तर येतो, रोमन्स 7:6,13, “मी आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे देवाचे आभार मानतो. तर पौल आपल्याला देवाच्या तरतूदीच्या दुस part्या भागाकडे घेऊन जात आहे ज्यामुळे आपले पवित्रकरण शक्य आहे. रोमन्स :3:२० म्हणते, “जीवनाचा आत्मा आपल्याला पाप आणि मृत्यूच्या नियमांपासून मुक्त करतो.” पापावर विजय मिळविण्याची शक्ती व सामर्थ्य म्हणजे ख्रिस्त इन यूएस, आपल्यामध्ये पवित्र आत्मा. रोमन्स 17: 19-4 पुन्हा वाचा.

कलस्सैकर १: २ & आणि २ of मधील न्यू किंग जेम्स ट्रान्सलेशनमध्ये म्हटले आहे की आपल्याला परिपूर्णपणे सादर करणे हे देवाच्या आत्म्याचे कार्य आहे. ते म्हणतात की, “ख्रिस्त तुमच्यामध्ये, देवाच्या गौरवाची आशा असलेल्या आपल्यामध्ये या रहस्यमय वैभवाची संपत्ती काय आहे हे देव सांगू इच्छितो.” ते असे म्हणत आहे की “आम्ही ख्रिस्त येशूमध्ये प्रत्येक मनुष्य परिपूर्ण (किंवा पूर्ण) सादर करू शकतो.” रोमन्स :1:२:27 मध्ये आपण ज्याच्यापेक्षा कमी पडतो आहोत तो येथे महिमा आहे काय? २ करिंथकर 28:१ Read वाचा ज्यामध्ये देव म्हणतो की त्याने आपल्याला “वैभवातून गौरवात” देवाच्या प्रतिरुपात रूपांतरित करण्याची आपली इच्छा आहे.

लक्षात ठेवा आम्ही आमच्यामध्ये आत्मा येणार असल्याची चर्चा केली. जॉन १ ::१ 14 आणि १ In मध्ये येशू म्हणाला की त्यांच्याबरोबर जो आत्मा होता तो त्यांच्यात येईल. योहान १:: -16-११ मध्ये येशू म्हणाला की त्याने दूर जाणे आवश्यक आहे जेणेकरून आत्मा आपल्यात राहू शकेल. जॉन १:17:२० मध्ये तो म्हणतो, “त्या दिवशी तुम्हाला समजेल की मी माझ्या पित्यामध्ये आहे आणि तुम्ही माझ्यामध्ये आहात आणि मी तुमच्यामध्ये आहे.” ज्याविषयी आपण बोलत आहोत. जुन्या करारामध्ये हे सर्व भाकीत केले गेले होते. जोएल २: २-16-२7 मध्ये पवित्र आत्मा आपल्या अंत: करणात ठेवण्याविषयी बोलतो.

प्रेषितांची कृत्ये २ (ती वाचा) मध्ये हे येशूच्या स्वर्गात स्वर्गारोहणानंतर, पेन्टेकॉस्टच्या दिवशी घडल्याचे सांगते. यिर्मया :१: & 2 आणि (31 मध्ये (इब्री लोकांस १०:१०, १ & आणि १ the मधील नवीन कराराचा उल्लेख आहे) देवाने आणखी एक अभिवचन पूर्ण केले, ज्याने आपला नियम आपल्या अंतःकरणात ठेवला. रोमन्स:: In मध्ये हे आपल्याला सांगते की या पूर्ण झालेल्या अभिवचनांचा परिणाम म्हणजे आपण “एका नव्या आणि जिवंत मार्गाने देवाची सेवा” करू शकतो. आता, ज्या क्षणी आपण ख्रिस्तावर विश्वास ठेवतो, आत्मा आपल्यात राहतो (राहतो) आणि तो रोमन्स 33: 34-10 आणि 10 शक्य करतो. रोमन्स 14: 16 आणि 7 आणि इब्री 6: 8, 1, 15 देखील वाचा.

या क्षणी, मी तुम्हाला गलतीकर 2:२० वाचू आणि लक्षात ठेवू इच्छितो. हे कधीही विसरू नका. या वचनात सर्व पॉल सारांशित केले आहे जे एका वचनात पवित्रतेबद्दल आपल्याला शिकवते. “मी ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळले गेलो तरीसुद्धा मी जिवंत आहे. परंतु मी ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो. आणि मी आता जे देह आहे ते जगतो ते मी देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून जगतो, ज्याने माझ्यावर प्रेम केले आणि माझ्यासाठी स्वत: ला दिले. ”

आपल्या ख्रिश्चन जीवनात देवाला संतुष्ट करण्यासाठी आपण जे काही करतो त्याचा सारांश “मी नाही; पण ख्रिस्त. ” तो ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो, माझी कामे किंवा चांगली कामे नाही. ही वचने वाचा जी ख्रिस्ताच्या मृत्यूच्या तरतूदीबद्दल (पापाला सामर्थ्य देण्यासाठी) आणि आपल्यामध्ये देवाच्या आत्म्याच्या कार्याबद्दलही सांगतात.

मी पीटर १: २ २ थेस्सलनीकाकर २:१:1 इब्री २:१:2 इफिसकर:: २ & आणि २ & कलस्सैकर 2: १- 2-13

देव, त्याच्या आत्म्याद्वारे, आपल्याला मात करण्याचा सामर्थ्य देतो, परंतु तो त्याहूनही पुढे जातो. तो आपल्याला आतून बदलतो, आपले रूपांतर करतो आणि त्याचा पुत्र ख्रिस्त याच्या प्रतिमेत बदलतो. हे करण्यासाठी आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे. ही एक प्रक्रिया आहे; देव सुरू, देव चालू आणि देव पूर्ण.

विश्वास ठेवण्याच्या आश्वासनांची यादी येथे आहे. येथे आहे जे आपण करू शकत नाही ते करीत आहे, आम्हाला बदलत आहे आणि ख्रिस्तासारखे पवित्र करीत आहे. फिलिप्पैकरांस 1: 6 “या गोष्टीविषयी तुमचा विश्वास आहे. ज्याने तुमच्यामध्ये चांगले कार्य सुरू केले आहे तो ख्रिस्त येशूच्या येण्याच्या काळापर्यंत ते पूर्ण करीतच राहील. ”

इफिसकर 3: १ “आणि २०“ आपल्यात काम करणा power्या सामर्थ्यानुसार… देवाच्या पूर्णतेने परिपूर्ण आहोत. ” ते किती महान आहे की, "देव आपल्यामध्ये कार्यरत आहे."

इब्री लोकांस १:: २० आणि २१ “आता शांतीचा देव ... येशू ख्रिस्ताद्वारे त्याच्या दृष्टीने जे उचित आहे त्या तुम्ही कार्य करुन त्याची इच्छा पूर्ण करण्यासाठी प्रत्येक चांगल्या कार्यात तो तुम्हाला परिपूर्ण करो.” मी पीटर 13:20 "सर्व कृपेचा देव, ज्याने तुला ख्रिस्तामध्ये त्याच्या अनंतकाळच्या गौरवात बोलाविले आहे, तो स्वत: परिपूर्ण होईल, त्याची खात्री करील, सामर्थ्यवान आणि सामर्थ्यवान होईल."

मी थेस्सलनीकाकरांस 5: 23 आणि 24 “आता देव स्वत: तुम्हाला शांती देईल. आणि आपला आत्मा, आत्मा आणि शरीर प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या आगमनाच्या वेळी पूर्णपणे निर्दोष राखू शकेल. ज्याने तुम्हाला बोलाविले तो विश्वासू आहे आणि जो ते करतो तो आहे. ” एनएएसबी म्हणतो, “तोही ते घडवून आणेल.”

इब्री लोकांस १२: २ आपल्याला 'आपल्या विश्वासाचा लेखक आणि परिष्कृत करणारा येशूकडे लक्ष देण्यास सांगते.' १ करिंथकरांस १: & आणि God “देव आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या दिवशी निर्दोषपणे शेवटपर्यंत तुमची खात्री करील. देव विश्वासू आहे, ”मी थेस्सलनीकाकर 12: १२ आणि १ says म्हणतो की देव आपल्या प्रभु येशूच्या आगमनाच्या वेळी“ आपली अंतःकरणे निर्विवाद ”करेल.

मी जॉन:: २ सांगते, “जेव्हा आपण त्याला आहोत तसे आम्ही त्याच्यासारखे होऊ.” देव परत येईल जेव्हा येशू परत येईल किंवा आम्ही मरणार तेव्हा स्वर्गात जाऊ.

आम्ही पुष्कळ श्लोक पाहिले आहेत ज्यात असे सूचित झाले आहे की पावन प्रक्रिया ही एक प्रक्रिया आहे. फिलिप्पैकर:: १२-१-3 वाचा जे म्हणते की “मी यापूर्वीच साध्य झालेले नाही, किंवा मी आधीच परिपूर्ण नाही, परंतु ख्रिस्त येशूमध्ये देवाची उच्च कॉल करण्याच्या ध्येयाच्या दिशेने मी पुढे जात आहे.” एका टीकामध्ये “पाठलाग” हा शब्द वापरला आहे. केवळ ही एक प्रक्रिया नाही तर सक्रिय सहभाग देखील यात सामील आहे.

इफिसकर 4: ११-१. आपल्याला सांगते की चर्च एकत्र काम करणार आहे म्हणून आपण “सर्व गोष्टींमध्ये ख्रिस्त” जो ख्रिस्त आहे तोपर्यंत त्याच्यात वाढू शकेल. पवित्र शास्त्रात मी पीटर २: २ मध्ये वाढीस हा शब्द वापरला आहे, जिथे आपण हे वाचतो: “शब्दाच्या शुद्ध दुधाची इच्छा करा म्हणजे तुम्ही त्यात वाढ व्हाल.” वाढण्यास वेळ लागतो.

या प्रवासाचे वर्णन चालणे देखील आहे. चालणे हा संथ मार्ग आहे; एका वेळी एक पाऊल; एक प्रक्रिया. मी जॉन प्रकाशात चालण्याविषयी बोलतो (म्हणजेच देवाचा शब्द) गलतीज आत्म्यात चालण्यासाठी 5:16 मध्ये म्हणतात. दोघे एकमेकांच्या हातात जातात. जॉन १:17:१:17 मध्ये येशू म्हणाला, “त्यांना सत्यापासून पवित्र कर, तुमचा शब्द सत्य आहे.” देवाचे वचन आणि आत्मा या प्रक्रियेमध्ये एकत्र काम करतात. ते अविभाज्य आहेत.

आपण या विषयाचा अभ्यास करतांना कृती क्रिया पुष्कळ पहात आहोत: चालणे, पाठपुरावा करणे, इच्छा इ. इ. आपण रोमन्स 6 वर परत गेलो आणि पुन्हा ते वाचल्यास आपल्याला त्यातील बर्‍याच गोष्टी दिसतील: हिशेब, उपस्थित, उत्पन्न, नाही उत्पन्न. याचा अर्थ असा होत नाही की आपण काहीतरी करणे आवश्यक आहे; त्या आज्ञा पाळल्या पाहिजेत; आमच्याकडून प्रयत्न आवश्यक आहेत.

रोमन्स :6:१२ मध्ये असे म्हटले आहे की “म्हणून पाप करु नका (म्हणजे ख्रिस्तामध्ये आपले स्थान आणि ख्रिस्ताच्या सामर्थ्यामुळे) आपल्या मर्त्य शरीरावर राज्य करू नका.” १ Verse व्या श्लोकात आपण आपली देह देवाला सादर करण्याची आज्ञा केली आहे, पाप नव्हे. हे आपल्याला "पापाचे गुलाम" न बनण्यास सांगते. या आमच्या निवडी आहेत, आमच्या आज्ञा पाळल्या आहेत; आमची 'करू' यादी. लक्षात ठेवा, आम्ही आमच्या स्वत: च्या प्रयत्नातून हे करू शकत नाही परंतु केवळ आपल्यामध्ये त्याच्या सामर्थ्याने, परंतु आपण ते केलेच पाहिजे.

आपण केवळ ख्रिस्ताद्वारेच हे लक्षात ठेवले पाहिजे. १ करिंथकर १ 15:57 (एनकेजेबी) आम्हाला हे उल्लेखनीय वचन देते: "देवाचे आभार मानतो जो आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे आम्हाला विजय देतो." तर आपण जे “करतो ते” त्याच्याद्वारे कार्य करण्याच्या आत्म्याद्वारे येते. फिलिप्पैकर :4:१:13 आपल्याला सांगते की आपण “ख्रिस्त याच्याद्वारे सर्व काही करु शकतो जो आपल्याला सामर्थ्य देतो.” म्हणूनच हे आहेः आम्ही त्याच्याशिवाय काहीही करू शकत नाही, आम्ही त्याच्याद्वारे सर्व काही करू शकतो.

देव आपल्याला जे करण्यास सांगेल ते करण्यास "देण्यास" शक्ती देतो. रोमन्स:: in मध्ये व्यक्त केल्याप्रमाणे काही विश्वासणारे त्याला “पुनरुत्थान” सामर्थ्य देतात. “आम्ही त्याच्या पुनरुत्थानाच्या प्रतिरूपात राहू.” ११ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की ख्रिस्ताला मेलेल्यांतून उठविला गेलेल्या देवाच्या सामर्थ्याने आपल्याला या जीवनात देवाची सेवा करण्यासाठी जीवनाचे नवीन स्थान प्राप्त केले.

फिलिप्पैकर 3: -9 -१-14 देखील यावर विश्वास ठेवते की “जे ख्रिस्तावरील विश्वासाने होते, ते नीतिमत्व जे विश्वासाने देवाकडून येते.” ख्रिस्तावर विश्वास ठेवणे अत्यावश्यक आहे हे या वचनातून स्पष्ट झाले आहे. आम्ही जतन करण्यासाठी विश्वास ठेवला पाहिजे. आपण देखील पवित्र करण्यासाठीच्या तरतुदीवर विश्वास ठेवला पाहिजे, म्हणजे. ख्रिस्ताचा मृत्यू आमच्यासाठी; देवाच्या आत्म्याद्वारे आपल्यामध्ये कार्य करण्याच्या सामर्थ्यावरील विश्वास; तो आपल्याला बदलण्याची शक्ती देतो आणि आपण बदलत असलेल्या देवावर विश्वास ठेवतो असा विश्वास. विश्वासाशिवाय यापैकी काहीही शक्य नाही. हे आपल्याला देवाच्या तरतूदी आणि सामर्थ्याशी जोडते. आम्ही विश्वास ठेवतो आणि त्याचे पालन करतो तसे देव आपल्याला पवित्र करील. सत्यावर कार्य करण्यासाठी आपण पुरेशी विश्वास ठेवला पाहिजे; पालन ​​करण्यास पुरेसे आहे. स्तोत्र च्या सुरात लक्षात ठेवा:

"विश्वास ठेवा आणि त्याचे पालन करा कारण येशूमध्ये आनंद करण्याचा दुसरा कोणताही मार्ग नाही तर विश्वास आणि आज्ञा पाळणे."

या प्रक्रियेशी विश्वासाशी संबंधित इतर श्लोक (देवाच्या सामर्थ्याने बदलले जात आहेत): इफिसकर १: १ & आणि २० “ख्रिस्तामध्ये जेव्हा त्याने त्याच्या पुनरुत्थानाच्या वेळी कार्य केले त्याच्या सामर्थ्याने त्याच्यावर विश्वास ठेवणा us्या लोकांप्रती त्याच्या सामर्थ्याची किती महानता आहे? मेलेल्यातून. ”

इफिसकर 3: १ & आणि २० मध्ये असे म्हटले आहे की, “ख्रिस्ताच्या पूर्णतेने तुम्ही परिपूर्ण व्हाल. आता आपल्यामध्ये कार्य करण्याच्या सामर्थ्यानुसार ज्या काही गोष्टी आम्ही विचारतो किंवा विचार करतो त्यापेक्षाही विपुल प्रमाणात कार्य करण्यास सक्षम असलेल्यास.” इब्री लोकांस ११: म्हणते की “विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे.”

रोमन्स १:१:1 म्हणते की “नीतिमान विश्वासाने जगेल.” हा माझा विश्वास आहे, केवळ तारणातील प्रारंभिक श्रद्धाच नाही तर आपला दिवसेंदिवस विश्वास जो आपल्याला आपल्या पवित्रतेसाठी पुरवितो त्या सर्व गोष्टींशी जोडला जातो; आमचे रोजचे जगणे आणि त्यांचे पालन करणे आणि विश्वास ठेवणे.

हे देखील पहा: फिलिप्पैकर 3: 9; गलतीकर 3: 26, 11; इब्री लोकांस 10:38; गलतीकर 2:२०; रोमन्स 20: 3-20; 25 करिंथकर 2: 5; इफिसकर 7: 3 आणि 12

आज्ञा पाळण्यात विश्वास लागतो. गलतीकर:: २ आणि Remember लक्षात ठेवा: “नियमशास्त्राच्या कर्मांनी किंवा आत्मसन्मान ऐकून आत्म्याने आपला आत्मा प्राप्त झाला आहे काय? आत्म्यातून प्रारंभ केल्याने आता तुम्ही देहामध्ये परिपूर्ण आहात काय?” जर आपण संपूर्ण परिच्छेद वाचला तर त्याचा अर्थ विश्वासाने जगणे होय. कलस्सैकर 3: 2 म्हणते, “म्हणून जसे आपण ख्रिस्त येशूला प्राप्त झाला आहे (विश्वासाने) म्हणून त्याच्यामध्ये चाला.” गलतीकर :3:२:2 म्हणते, “जर आपण आत्म्यात राहतो तर आपणसुद्धा आत्म्याने चालावे.”

म्हणून आपण आपल्या भागाबद्दल बोलू लागलो; आमची आज्ञाधारकता; जसे की, आपली "करण्याची" यादी, आपण शिकलेल्या सर्व गोष्टी लक्षात ठेवा. त्याच्या आत्म्याशिवाय आपण काहीही करू शकत नाही, परंतु त्याच्या आत्म्याद्वारे तो आम्हाला सामर्थ्य देतो जेव्हा आपण त्याचे पालन करतो; आणि ख्रिस्त पवित्र आहे म्हणून आपणांस पवित्र केले यासाठी देव बदलतो. जरी त्याचे पालन करण्यास तो अजूनही देव आहे - तो आमच्यामध्ये कार्य करीत आहे. त्याच्यावर सर्व विश्वास आहे. आमची स्मरणशक्ती, गलतीकर 2:२० लक्षात ठेवा. हे “मी नाही तर ख्रिस्त आहे… मी देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून जगतो.” गलतीकर :20:१:5 म्हणते की “आत्म्यामध्ये चालत राहा आणि तुम्ही देहाची इच्छा पूर्ण करणार नाही.”

म्हणून आम्हाला आतापर्यंत कार्य करण्याचे बाकी आहे. तेव्हा आम्ही किंवा केव्हा योग्य, देवाच्या सामर्थ्याचा लाभ घ्या किंवा धरून घ्या. माझा विश्वास आहे की आपण विश्वासात घेतलेल्या आज्ञाधारकपणाच्या आमच्या चरणांच्या प्रमाणात आहे. जर आपण बसलो आणि काहीही केले नाही तर काहीही होणार नाही. जेम्स 1: 22-25 वाचा. जर आपण त्याच्या शब्दाकडे दुर्लक्ष केले आणि त्याचे पालन केले नाही तर वाढ किंवा बदल होणार नाही, म्हणजे जर आपण स्वतःला जेम्सप्रमाणे वचनाच्या आरशात पाहिले आणि दूर गेलो आणि पाप केले नाही तर आपण पापी व अपवित्र राहू. . लक्षात ठेवा मी थेस्सलनीकाकर 4: & आणि says म्हणते “परिणामी जो याला नाकारतो तो माणसाला नाकारत नाही तर देव जो आपला पवित्र आत्मा तुम्हाला देतो.”

भाग आम्हाला त्याच्या सामर्थ्यात “करू” (म्हणजे कर्त्यांप्रमाणे) करू शकणार्‍या व्यावहारिक गोष्टी दर्शवेल. आपण आज्ञाधारक विश्वासाची ही पावले उचलली पाहिजेत. त्यास सकारात्मक कृती म्हणा.

आमचा भाग (भाग 3)

आम्ही स्थापित केले आहे की देव आपल्याला त्याच्या पुत्राच्या रुपात अनुकूल बनवू इच्छितो. देव म्हणतो की आपण असेही केले पाहिजे. त्यासाठी आपल्यात आज्ञाधारकपणा असणे आवश्यक आहे.

आपल्यात त्वरित बदल घडवून आणण्याचा असा कोणताही “जादू” अनुभव नाही. आम्ही म्हटल्याप्रमाणे, ही एक प्रक्रिया आहे. रोमन्स १:१:1 म्हणतो की देवाचे नीतिमत्त्व विश्वासापासून विश्वासापर्यंत प्रगट झाले आहे. २ करिंथकर :17:१:2 मध्ये ते ख्रिस्ताच्या प्रतिमेचे रूपांतर गौरवाने व गौरवात असे वर्णन केले आहे. २ पेत्र १: --3 म्हणते की आपण ख्रिस्तासारखे पुण्य दुसर्‍यामध्ये जोडले पाहिजे. जॉन १:१:18 मध्ये त्याचे वर्णन “कृपेवर कृपा” असे आहे.

आपण पाहिले आहे की आपण ते स्वत: च्या प्रयत्नाने किंवा कायदा पाळण्याच्या प्रयत्नातून करू शकत नाही, परंतु देव आपल्याला बदलवितो. आपण पाहिले आहे की जेव्हा आपण पुन्हा जन्माला येतो आणि देव पूर्ण करतो तेव्हा त्याची सुरुवात होते. आपल्या दिवसाची प्रगती करण्यासाठी देव तरतूद आणि सामर्थ्य दोन्ही देतो. आम्ही रोमच्या chapter व्या अध्यायात पाहिले आहे की आम्ही ख्रिस्तामध्ये आहोत, त्याच्या मरणात, दफन आणि पुनरुत्थानात. Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की पापाची शक्ती शक्तिहीन झाली आहे. आम्ही पापाला मेलेले आहोत आणि त्याचा आपल्यावर अधिकार नाही.

कारण देव देखील आपल्यामध्ये राहण्यासाठी आला आहे, आमच्याकडे त्याचे सामर्थ्य आहे, म्हणून आम्ही त्याला संतुष्ट अशा मार्गाने जगू शकतो. आपण शिकलो आहोत की देव स्वतः आपल्याला बदलतो. त्याने आपल्याद्वारे तारणाचे काम सुरू केल्याचे पूर्ण करण्याचे वचन दिले.

या सर्व तथ्य आहेत. रोमन्स says म्हणतो की या तथ्यांचा विचार करून आपण त्यांच्यावर कार्य करण्यास सुरवात केली पाहिजे. हे करण्यासाठी विश्वास आवश्यक आहे. येथून आपला विश्वास किंवा आज्ञाधारकपणावर विश्वास ठेवण्याचा प्रवास सुरू होतो. पहिली “आज्ञा पाळण्याची आज्ञा” म्हणजे विश्वास. ते म्हणते, "तुम्ही पापासाठी खरोखर मेलेले असावे, परंतु आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे आपण जिवंत आहात." रेकॉनचा अर्थ असा आहे की त्यावर विश्वास ठेवा, त्यावर विश्वास ठेवा, त्यास सत्य माना. ही श्रद्धेची कृती आहे आणि त्यानुसार “उत्पन्न द्या, जाऊ देऊ नका आणि सादर करा” यासारख्या इतर आदेशांचे पालन केले जाते. विश्वास ख्रिस्तामध्ये मरणार याचा अर्थ आणि आपल्यामध्ये कार्य करण्याच्या देवाच्या अभिवचनावर अवलंबून आहे.

मला आनंद आहे की देव आपल्याकडून या सर्व गोष्टी समजून घेण्याची अपेक्षा करीत नाही, परंतु केवळ त्यावर “कार्य” करेल. विश्वास म्हणजे देवाची तरतूद व सामर्थ्य राखून ठेवणे किंवा त्याच्याशी जोडणे किंवा त्याचा स्वीकार करण्याचा मार्ग आहे.

आपला विजय स्वत: ला बदलण्याच्या आपल्या सामर्थ्याने मिळविला जात नाही, परंतु तो आपल्या “विश्वासू” आज्ञाधारकपणाच्या प्रमाणात असू शकतो. जेव्हा आपण “कृती” करतो तेव्हा देव आपल्याला बदलतो आणि जे आपण करू शकत नाही ते करण्यास सक्षम करतो; उदाहरणार्थ इच्छा आणि दृष्टीकोन बदलणे; किंवा पापी सवयी बदलणे; आम्हाला "जीवनाच्या नवीनतेत चालायला" शक्ती प्रदान करते. (रोमकर 6:)) विजयाच्या ध्येयापर्यंत पोहोचण्यासाठी तो आपल्याला “सामर्थ्य” देतो. हे अध्याय वाचा: फिलिप्पैकर 4:; -१;; गलतीकर 3: 9-13: 2; मी थेस्सलनीकाकर 20:;; मी पीटर 3:3; 4 करिंथकर 3:2; मी पीटर 24: 1; कलस्सैकर 30: 1-2 आणि 3: 1 & 4 & 3:11; रोमन्स १:12:१:1 आणि इफिसकर 17:१:13.

पुढील श्लोक श्रद्धा आपल्या कृती आणि आपल्या पवित्रतेशी जोडतात. कलस्सैकर 2: 6 म्हणते, “ज्याप्रमाणे तुला ख्रिस्त येशू मिळाला आहे, तसे त्याच्यामध्ये चाला.” (आपण विश्वासाने तारले गेलो आहोत, म्हणून विश्वासाने आपण पवित्र झालो आहोत.) या प्रक्रियेतील पुढील सर्व पावले (चाला) यावर अवलंबून असतात आणि केवळ विश्वासानेच ते साध्य करता येतात किंवा मिळवतात. रोमन्स १:१:1 म्हणते, “देवाचे नीतिमत्त्व म्हणजे विश्वासापासून विश्वासापर्यंत.” (याचा अर्थ असा आहे की एका वेळी एक पाऊल.) "चालणे" हा शब्द बर्‍याचदा आपल्या अनुभवामध्ये वापरला जातो. रोमन्स १:१:17 असेही म्हटले आहे की, “नीतिमान विश्वासाने जगेल.” हे आपल्या रोजच्या जीवनाविषयी किंवा त्याच्या तारणाच्या सुरूवातीस जितके जास्त याबद्दल बोलत आहे.

गलतीकरांस २:२० म्हणते, “मी ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळले आहे, असे असले तरी मी जिवंत आहे, परंतु मी नाही तर ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो, आणि आता मी देहात जीवन जगतो, ज्याने माझ्यावर प्रेम केले आणि स्वत: ला दिले त्या देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून मी जगतो माझ्यासाठी."

रोमन्स मध्ये १२ व्या श्लोकात “म्हणून” किंवा “ख्रिस्तामध्ये मेलेले” असल्याचे समजल्यामुळे आपण पुढील आज्ञा पाळत आहोत. आपण आतापर्यंत आपण जिवंत किंवा तो परत येईपर्यंत दररोज आणि क्षणानुसार आज्ञा पाळण्याचा पर्याय आपल्याकडे आहे.

हे उत्पन्न देण्याच्या निवडीपासून सुरू होते. रोमन्स :6:१२ मध्ये किंग जेम्स व्हर्जन हा शब्द “उत्पन्न” म्हणून वापरतो जेव्हा तो म्हणतो “आपल्या सदस्यांना अनीतीची साधने म्हणून उत्पन्न करू नका तर स्वतःला देवासमोर समर्पित करा.” मला विश्वास आहे की उपज देणे ही देवाला आपल्या जीवनावरील ताबा सोडण्याची निवड आहे. इतर भाषांतर आमचे शब्द “उपस्थित” किंवा “ऑफर” करतात. देवाला आपल्या जीवनावर नियंत्रण द्यावे आणि स्वत: ला त्याला अर्पण करावे हे निवडणे हे एक पर्याय आहे. आम्ही स्वतःला त्याला समर्पित करतो. (रोमकर १२: १ आणि २) उत्पन्नाच्या चिन्हाप्रमाणे तुम्ही त्या छेदनबिंदूवर नियंत्रण दुसर्‍यास दिले की आपण देवावर नियंत्रण ठेवले. उत्पन्न म्हणजे त्याला आमच्यामध्ये काम करण्याची परवानगी देणे; त्याच्या मदतीसाठी विचारणे आमची नव्हे तर त्याच्या इच्छेनुसार उत्पन्न करण्यासाठी. पवित्र आत्म्याने आपल्या जीवनावर नियंत्रण ठेवणे आणि त्याला आत्मसात करणे ही आपली निवड आहे. हा फक्त एकदा निर्णय घेणारा नसून अखंड, दररोज आणि क्षणोक्षणी निर्णय घेणारा असतो.

हे इफिसकर 5:१ in मध्ये स्पष्ट केले आहे: “मद्यपान करु नको; ज्यामध्ये जास्त आहे; परंतु पवित्र आत्म्याने परिपूर्ण व्हा: हे मुद्दाम विरोधाभास आहे. जेव्हा एखादी व्यक्ती दारूच्या नशेत असते तेव्हा असे म्हटले जाते की त्याला मद्यपान (त्याच्या प्रभावाखाली) नियंत्रित केले जाते. याउलट आम्हाला आत्म्याने परिपूर्ण असल्याचे सांगितले जाते.

आपण स्वेच्छेने आत्म्याच्या नियंत्रणाखाली आणि प्रभावाखाली असणार आहोत. ग्रीक क्रियापद काल भाषांतर करण्याचा सर्वात अचूक मार्ग म्हणजे “आपण आत्म्याने परिपूर्ण असावे” म्हणजे पवित्र आत्म्याच्या नियंत्रणावरील आपल्या नियंत्रणाचे निरंतर त्याग करणे होय.

रोमन्स :6:११ म्हणतो की आपल्या शरीराच्या अवयवांना पाप नव्हे तर देवाला सादर करा. अध्याय १ & आणि १ say म्हणते की आपण स्वत: ला पापाचे गुलाम म्हणून नव्हे तर देवाच्या सेवेसारखे सादर केले पाहिजे. जुन्या करारात अशी एक पद्धत आहे ज्याद्वारे गुलाम स्वत: ला त्याच्या मालकाचा कायमचा गुलाम बनवू शकतो. ही एक ऐच्छिक कृत्य होती. आपण हे देवाला केले पाहिजे. रोमन्स १२: १ आणि २ म्हणते, “म्हणून बंधूनो, देवाच्या कृपेमुळे मी तुम्हाला विनंति करतो की, तुमची शरीरे जिवंत व पवित्र यज्ञ अर्पण करा. ती देवाला मान्य आहेत जी तुमची उपासना उपासना आहे. आणि या जगाचे रुप धारण करू नका, तर आपल्या मनाच्या नूतनीकरणाने बदला, ”हे देखील ऐच्छिक असल्याचे दिसून येते.

ओल्ड टेस्टामेंटमध्ये लोक मंदिरात त्याची सेवा करण्यासाठी काही खास गोष्टी अर्पण करतात आणि देवाला अर्पण करतात. जरी आपला सोहळा वैयक्तिक असला तरी ख्रिस्ताचे बलिदान आधीच आपल्या भेटीस पवित्र करते. (२ इतिहास २:: -2-१-29) तर मग आपण एकदा आणि दररोज एकदा स्वतःला देवासमोर नसावे? आपण कधीही स्वत: ला पाप करण्यासाठी सादर करू नये. आम्ही केवळ पवित्र आत्म्याच्या सामर्थ्यानेच हे करू शकतो. एलिमेंटल थिओलॉजी मधील बॅनक्रॉफ्ट सूचित करतात की जेव्हा जुन्या करारात गोष्टी परमेश्वराला अर्पित केल्या जात असत तेव्हा देव अनेकदा अर्पण स्वीकारण्यासाठी अग्नी पाठवित असे. कदाचित आपल्या सध्याच्या पवित्रेमध्ये (जिवंत बलिदान म्हणून स्वत: ला देवाला देणगी म्हणून देण्याचे) आत्म्याने आपल्यामध्ये पापावर सत्ता देण्यासाठी आणि देवासाठी जगण्यासाठी विशेष प्रकारे कार्य करण्यास प्रवृत्त केले. (अग्नि हा पवित्र आत्म्याच्या सामर्थ्याशी संबंधित असा शब्द आहे.) कृत्ये १: १- 5 आणि २: १-. पहा.

आपण दररोज देवाला देण्याचे आणि त्याच्या आज्ञा पाळणे आवश्यक आहे आणि प्रत्येक उघड अपयशाला देवाच्या इच्छेनुसार अनुरूप बनविणे आवश्यक आहे. अशाप्रकारे आपण परिपक्व होतो. आपल्या आयुष्यात देवाला काय हवे आहे हे समजून घेण्यासाठी आणि आपल्यातील अपयश पाहण्यासाठी आपण शास्त्रवचने शोधली पाहिजेत. बायबलचे वर्णन करण्यासाठी प्रकाश हा शब्द बर्‍याचदा वापरला जातो. बायबल बर्‍याच गोष्टी करू शकते आणि एक म्हणजे आपला मार्ग प्रकाशात आणणे आणि पाप प्रकट करणे होय. स्तोत्र ११:: १० says म्हणते, “तुझे वचन माझ्या पायासाठी दिवा आणि माझ्या मार्गासाठी प्रकाश आहे.” देवाचे वचन वाचणे आपल्या “करण्याच्या” यादीचा भाग आहे.

पवित्र्याच्या दिशेने प्रवासात देवाने आपल्याला दिलेली सर्वात महत्त्वाची गोष्ट आहे. २ पेत्र १: २ आणि says म्हणते “त्याच्या सामर्थ्याने जगाने आणि देवाच्या भक्तीशी संबंधित असलेल्या सर्व गोष्टी जे आम्हाला गौरव व सद्गुणांकरिता बोलावतात अशा त्याच्या ख knowledge्या ज्ञानातून दिले आहेत.” हे सांगते की आपल्याला आवश्यक असलेली प्रत्येक गोष्ट येशूच्या ज्ञानाद्वारे आहे आणि असे ज्ञान मिळविण्याचे एकमेव स्थान म्हणजे देवाच्या वचनात.

२ करिंथकर 2:१:3 हे सांगून आणखी पुढे सांगत आहे की, “आपण सर्व जण, आरशात पाहिल्याप्रमाणे, प्रभुचे वैभव, नकळत चेह with्याने पाहत आहोत, आणि प्रभूपासून जसा गौरव तशाच प्रतिमेत परिवर्तित होत आहोत. , आत्मा. ” येथे हे आम्हाला काहीतरी करण्यास देते. देव त्याच्या आत्म्याद्वारे आपल्याला बदलतो, एका वेळी आपल्याला एका चरणात रूपांतरित करतो, जर आपण त्याच्याकडे पाहिल्या तर. जेम्स पवित्र शास्त्राचा आरसा म्हणून उल्लेख करतात. म्हणूनच आपल्याला बायबलमध्ये आपल्याला त्याच्या केवळ स्पष्ट ठिकाणीच पाहिले पाहिजे. “बायबलमधील महान सिद्धांत” मधील विल्यम इव्हान्स या श्लोकाबद्दल पृष्ठ on 18 वर असे म्हणतात: “हा कालखंड मनोरंजक आहेः आपण एका स्तरातून चारित्र्य किंवा वैभवातून दुस .्या रूपात बदलत आहोत.”

“पवित्र होण्यास वेळ द्या” या स्तोत्राच्या लेखकाला हे समजले असेलच: एन. ”येशूकडे पाहून, तुम्ही त्याच्यासारखे व्हाल, तुमच्या आचरणातील मित्र त्याचे प्रतिरूप दिसेल. '

याचा अर्थ असा होतो की मी जॉन:: २ आहे जेव्हा “आपण त्याच्यासारखे आहोत, जेव्हा आपण त्याला जसा आहे तसे आपण पाहू.” देव हे कसे करतो हे आम्हाला समजत नसले तरीही आपण जर देवाचे वचन वाचून आणि त्याचा अभ्यास करून त्याचे पालन केले तर तो आपले कार्य बदलण्यात, बदलण्यात, पूर्ण करण्यास आणि पूर्ण करण्यास भाग पाडेल. २ तीमथ्य २:१:3 (केजेव्ही) म्हणतो, “सत्यात शब्दांची वाटणी करुन भगवंताला मान्यता मिळावी यासाठी अभ्यास कर.” एनआयव्ही एक असल्याचे म्हटले आहे जे “सत्याचा शब्द योग्य प्रकारे हाताळते.”

हे सहसा आणि विनोदी वेळी असे म्हटले जाते की जेव्हा आपण एखाद्याबरोबर वेळ घालवतो तेव्हा आपण त्यांच्यासारखे दिसू लागतो, परंतु ते नेहमी खरेच असते. आपण ज्या लोकांसह वेळ घालवतो त्यांच्याशी नक्कल करण्याचा, त्यांच्यासारख्या अभिनय करण्याबद्दल आणि बोलण्याकडे आमचा कल असतो. उदाहरणार्थ, आम्ही एखाद्या उच्चारणची नक्कल करू शकतो (जसे की आपण देशाच्या नवीन भागात गेलो आहोत) किंवा आपण हातवारे किंवा इतर पद्धतींचे नक्कल करू शकता. इफिसकर 5: १ आपल्याला सांगते की “तुम्ही प्रिय मुलांसारखे नक्कल व्हा किंवा ख्रिस्त व्हा.” मुलांना नक्कल करणे किंवा त्याचे अनुकरण करणे आवडते आणि म्हणून आपण ख्रिस्ताची नक्कल केली पाहिजे. लक्षात ठेवा आम्ही त्याच्याबरोबर वेळ घालवून हे करतो. मग आम्ही त्याचे जीवन, चारित्र्य आणि मूल्ये कॉपी करू; त्याचे अगदी मनोवृत्ती आणि गुण.

योहान 15 ख्रिस्ताबरोबर वेगळ्या प्रकारे घालविण्याविषयी बोलतो. हे सांगते की आपण त्याच्यात टिकले पाहिजे. पवित्र शास्त्राचा अभ्यास करण्यासाठी वेळ घालवणे हा एक महत्त्वाचा भाग आहे. जॉन 15: 1-7 वाचा. येथे असे म्हटले आहे की “जर तू माझ्यावर राहिल्यास आणि माझे शब्द तुझ्यामध्ये राहतात.” या दोन गोष्टी अविभाज्य आहेत. याचा अर्थ फक्त कर्सर वाचण्यापेक्षा याचा अर्थ असा आहे की वाचणे, त्याबद्दल विचार करणे आणि प्रत्यक्षात आणणे होय. याउलट सत्य देखील सत्य आहे की "वाईट कंपनी चांगल्या नैतिकतेला भ्रष्ट करते." (१ करिंथकर १ 15::33)) तर तुम्ही कोठे व कोणाबरोबर वेळ घालवता येईल ते काळजीपूर्वक निवडा.

कलस्सैकर 3:१० म्हणते की नवीन स्वत: ला “त्याच्या निर्माणकर्त्याच्या रूपात ज्ञानात नूतनीकरण” करावे. जॉन १:10:१:17 म्हणतो “सत्याने त्यांना पवित्र कर; तुमचा शब्द सत्य आहे. ” आपल्या पवित्रतेमध्ये येथे वचनाची परिपूर्ण गरज व्यक्त केली गेली आहे. शब्द आपल्याला विशेषत: दर्शवितो (आरश्याप्रमाणे) जेथे त्रुटी आहेत आणि जिथे आपल्याला बदलण्याची आवश्यकता आहे. येशू जॉन :17::8२ मध्ये देखील म्हणाला, “मग तुला सत्य कळेल आणि सत्य तुम्हाला मोकळे करील.” रोमन्स :32:१:7 म्हणते की “परंतु त्या पापाने पाप म्हणून ओळखले जावे म्हणूनच त्याने माझ्यामध्ये चांगल्या गोष्टीद्वारे मरण निर्माण केले जेणेकरून या आज्ञेद्वारे पाप पूर्णपणे पापी व्हावे.” देवाला वचनाद्वारे काय पाहिजे आहे हे आम्हाला ठाऊक आहे. म्हणून आपण आपले मन त्यात भरले पाहिजे. रोमन्स १२: २ आपल्याला “आपल्या मनाच्या नूतनीकरणाने बदलेल” अशी विनवणी करतो. आपण जगाचा मार्ग विचार करण्यापासून देवाचा मार्ग विचार करण्याकडे वळण्याची गरज आहे. इफिसकर :13:२२ मध्ये “आपल्या मनाच्या आत्म्यात नूतनीकरण” व्हावे असे म्हटले आहे. फिलिप्पैकरांस 12: 2 ते म्हणाले, “ख्रिस्त येशूच्या ठायी जे विचार होते तसेच तुमचेही असू द्या.” ख्रिस्ताचे मन काय आहे हे पवित्र शास्त्र सांगते. स्वत: ला शब्दाने संतुष्ट करण्याशिवाय या गोष्टी शिकण्याचा दुसरा कोणताही मार्ग नाही.

कलस्सैकर 3:१:16 आम्हाला सांगते की “ख्रिस्ताचे वचन तुमच्यात समृद्ध असावे.” कलस्सैकर 3: २ आपल्याला “पृथ्वीवरील गोष्टींवर नव्हे तर वरील गोष्टींकडे लक्ष देण्यास सांगते.” हे फक्त त्यांच्याबद्दल विचार करण्याऐवजीच नाही तर आपल्या इच्छेला आपल्या अंत: करणात घालण्याची विनंती करण्याऐवजी आहे. २ करिंथकर १०: आपल्याला अशी सूचना देतात की “कल्पनाशक्ती खाली घालणे आणि देवाचे ज्ञान विरोधात उंच करणारी प्रत्येक गोष्ट आणि ख्रिस्ताच्या आज्ञापालनासाठी प्रत्येक विचार पकडून आणा.”

देव पिता, देव आत्मा आणि देव पुत्र याविषयी आपल्याला ज्या गोष्टी माहित असणे आवश्यक आहे त्याविषयी पवित्र शास्त्र आपल्याला सर्व काही शिकवते. लक्षात ठेवा हे आम्हाला सांगते की “ज्याने आपल्याला कॉल केला आहे त्याच्या ज्ञानातून आपल्याला जीवन आणि धार्मिकतेसाठी आवश्यक असलेले सर्व काही आहे.” २ पेत्र १: God देव आपल्याला पीटर २: २ मध्ये सांगतो की आपण वचन शिकून ख्रिस्ती या नात्याने वाढू. त्यात म्हटले आहे की “नवजात मुले म्हणून, शब्दाच्या प्रामाणिक दुधाची इच्छा करा जेणेकरून आपण त्याद्वारे वाढू शकाल.” एनआयव्ही त्याचे भाषांतर अशा प्रकारे करते की, "आपण आपल्या तारणात वाढू शकाल." हा आपला आध्यात्मिक आहार आहे. इफिसकर :2:१:1 असे सूचित करते की आपण बाळांना नव्हे तर आपण प्रौढ व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे. १ करिंथकर १ 3: १०-१२ बालिश गोष्टी सोडून देण्याविषयी बोलतो. इफिसकर :2:१:2 मध्ये आपण “त्याच्यात सर्व गोष्टी वाढवा” अशी त्याची इच्छा आहे.

पवित्र शास्त्र शक्तिशाली आहे. इब्री लोकांस :4:१२ आपल्याला सांगते की, “देवाचे वचन कोणत्याही दुधारी तलवारींपेक्षा जिवंत आणि सामर्थ्यवान आणि धारदार आहे, जे आत्मा, आत्मा, सांधे आणि मज्जाच्या विभाजनापर्यंत टोचते आहे, आणि विचारांचा आणि हेतूंचा अभ्यासक आहे. मनापासून. ” देव यशया :12 55:११ मध्ये असेही म्हणतो की जेव्हा जेव्हा त्याचा शब्द बोलला किंवा लिहीला जातो किंवा कोणत्याही प्रकारे जगात पाठविला जातो तेव्हा ते आपले कार्य पूर्ण करेल; ते शून्य परत होणार नाही. आपण पाहिल्याप्रमाणे, ते पापाबद्दल दोषी ठरवेल आणि ख्रिस्ताच्या लोकांना खात्री पटवून देईल; हे त्यांना ख्रिस्ताचे बचत करणारे ज्ञान देईल.

रोमन्स १:१:1 म्हणते की सुवार्ता ही "विश्वास ठेवणार्‍या प्रत्येकाच्या तारणासाठी देवाचे सामर्थ्य आहे." करिंथकरियन म्हणतात की "क्रॉसचा संदेश ... आपल्यासाठी ज्यांचे तारण होत आहे ... देवाची शक्ती." अगदी त्याच प्रकारे ते विश्वासाला दोषी ठरवू आणि पटवून देऊ शकते.

आम्ही पाहिले की २ करिंथकर 2:१:3 आणि जेम्स १: २२-२18 मध्ये देवाच्या वचनाचा आरसा म्हणून उल्लेख केला आहे. आपण काय आहोत हे पाहण्यासाठी आपण आरशात डोकावतो. एकदा मी "स्वत: ला देवाच्या मिररमध्ये पहा." हा एक सुट्टीतील बायबल स्कूल कोर्स शिकविला. मला एक कोरस देखील माहित आहे जो शब्दाचे वर्णन करतो "आमच्या आयुष्याचे जीवन पहा." दोघेही समान कल्पना व्यक्त करतात. जेव्हा आपण शब्द वाचतो, त्यास वाचतो आणि आपण करतो तसे अभ्यास करतो तेव्हा आपण स्वतःस पाहतो. हे बर्‍याचदा आपल्या जीवनात किंवा ज्या प्रकारे आपण कमी पडतो त्याचे पाप आपल्याला दाखवते. जेम्स आपल्याला स्वतःला पाहिल्यावर आपण काय करू नये हे सांगते. "जर कोणी कर्ता नसल्यास तो आरशामध्ये आपला नैसर्गिक चेहरा पाहणा man्या माणसासारखा असतो, कारण तो आपला चेहरा पाहतो, निघून जातो आणि तो कोणत्या प्रकारचे मनुष्य आहे हे लगेच विसरतो." जेव्हा आपण म्हणतो की देवाचे वचन हलके आहे तेव्हा असेच आहे. (जॉन:: १ -1 -२१ आणि मी जॉन १: १-१० वाचा.) जॉन म्हणतो की आपण देवाच्या वचनाच्या प्रकाशात प्रकट झालो आहोत आणि आपण प्रकाशात चालले पाहिजे. हे आपल्याला सांगते की जेव्हा प्रकाश पाप प्रकट करतो तेव्हा आपण आपल्या पापाची कबुली दिली पाहिजे. याचा अर्थ असा आहे की आपण काय केले हे मान्य करणे किंवा त्याची पावती देणे आणि ते पाप आहे हे कबूल करणे. याचा अर्थ असा नाही की देवाकडून क्षमा मिळावी म्हणून विनवणी करणे किंवा भीक मागणे किंवा काही चांगले कृत्य करणे म्हणजे फक्त देवाशी सहमत होणे आणि आपल्या पापाची कबुली देणे.

इथे खरोखर एक चांगली बातमी आहे. Verse व्या श्लोकात देव असे म्हणतो की जर आम्ही आमच्या पापाची कबुली दिली तर, “तो विश्वासू आहे आणि त्याने आमचे पाप क्षमा करण्यास क्षमा केली आहे,” परंतु एवढेच नाही तर “सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून शुद्ध करणे देखील आहे.” याचा अर्थ असा की तो आपल्याला पापांपासून शुद्ध करतो, ज्याची आपल्याला जाणीव किंवा जागरूकही नाही. जर आपण अपयशी ठरलो आणि पुन्हा पाप केले तर आपण विजयी होईपर्यंत आपल्याला जितक्या वेळा आवश्यक असेल तसे पुन्हा कबूल करणे आवश्यक आहे आणि यापुढे आमची परीक्षा होणार नाही.

तथापि, रस्ता देखील आपल्याला असे सांगतात की जर आपण कबूल केले नाही तर पित्याबरोबरची आपली सहकार्य तुटलेले आहे आणि आपण अपयशी ठरू. जर आपण त्याचे पालन केले तर तो आपल्याला बदलू शकेल, जर आपण तसे केले नाही तर आपण बदलणार नाही. माझ्या मते पवित्रतेसाठी ही सर्वात महत्वाची पायरी आहे. माझ्या मते इफिसकर :4:२२ नुसार पवित्र शास्त्र पापाला टाळावे किंवा बाजूला ठेवावे म्हणून आपण असे करतो. एलिमेंटल थिओलॉजी मधील बॅनक्रॉफ्ट म्हणतो २ करिंथकर of:१ of “आम्ही एका पात्राच्या किंवा वैभवातून दुसर्‍या अंशामध्ये बदलत आहोत.” त्या प्रक्रियेचा एक भाग म्हणजे स्वत: ला देवाच्या आरशात पाहणे आणि आपण आपल्यामध्ये असलेल्या दोषांची कबुली दिली पाहिजे. आपल्या वाईट सवयी थांबविण्यासाठी आपल्यात काही प्रमाणात प्रयत्न करावे लागतात. बदलण्याची शक्ती येशू ख्रिस्ताद्वारे प्राप्त होते. आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि आम्ही करू शकत नाही त्या भागावर त्याला विचारले पाहिजे.

इब्री लोकांस १२: १ आणि २ म्हणते की आपण 'बाजूला ठेवले पाहिजे ... जे पाप आपल्या सहजतेने आपल्यास सापळा बनवितो ... आपल्या विश्वासाचा लेखक आणि येशू ख्रिस्ताकडे पहात आहोत. " माझ्यामते पौलाने असे म्हटले होते जेव्हा त्याने रोमन्स said:१२ मधे पाप आमच्यावर राज्य करू नये आणि रोमकर:: ​​१-१-12 मध्ये आत्माला त्याचे कार्य करण्यास परवानगी देण्याविषयी सांगितले तेव्हा असे म्हटले होते; आत्म्याने चालणे किंवा प्रकाशामध्ये चालणे; किंवा देव आमच्या आज्ञाधारकपणाच्या आणि आत्म्याच्या द्वारे देवाच्या कार्यावर विश्वास ठेवण्याच्या दरम्यानच्या सहकारी कार्याचे स्पष्टीकरण देतो. स्तोत्र ११:: ११ आपल्याला शास्त्रवचनाचे स्मरण करण्यास सांगते. ते म्हणते, “तुझे वचन मी माझ्या अंत: करणात लपवून ठेवले आहे की मी तुझ्याविरुद्ध पाप करणार नाही.” जॉन १:: says म्हणतो, “मी जे शब्द तुझ्याशी बोललो त्यामुळे तू शुद्ध झाला आहेस.” देवाचे वचन दोघांनाही पाप न करण्याचे स्मरण करून देईल आणि आम्ही जेव्हा पाप करतो तेव्हा दोषी ठरवितो.

आम्हाला मदत करण्यासाठी इतर अनेक श्लोक आहेत. टायटस 2: 11-14 म्हणतो: 1. अभद्रता नाकारा. २. सध्याच्या युगात धर्माभिमानी जगा. He. तो आपल्याला प्रत्येक कृत्यापासून मुक्त करील. He. तो आपल्या स्वत: च्या खास लोकांसाठी स्वत: ला शुद्ध करील.

2 करिंथकर 7: 1 म्हणते की आपण शुद्ध व्हावे. इफिसकर 4: १-17--32२ आणि कलस्सैकर 3: -5-१० मध्ये आपण सोडली पाहिजे अशा काही पापांची यादी केली आहे. हे खूप विशिष्ट होते. सकारात्मक भाग (आपली कृती) गलतीकर 10:१:5 मध्ये येते जे आपल्याला आत्म्यात चालण्यास सांगते. इफिसकर :16:२:4 आपल्याला नवीन मनुष्याला घालायला सांगते.

आमच्या भागाचे वर्णन प्रकाशात चालणे आणि आत्म्यात चालणे यासारखे आहे. चार शुभवर्तमान आणि पत्र दोन्ही आपण करण्याच्या सकारात्मक कृतींनी परिपूर्ण आहेत. आम्हाला अशी आज्ञा देण्यात आली आहे की जसे “प्रेम,” किंवा “प्रार्थना” किंवा “प्रोत्साहित” करावे.

मी कधीही ऐकलेल्या बहुधा सर्वोत्तम उपदेशात वक्ता म्हणाले की प्रेम हे आपण काहीतरी करता; आपल्याला जे वाटते त्यास विरोध आहे. मॅथ्यू :5::44 मध्ये येशूने आम्हाला सांगितले की “आपल्या शत्रूंवर प्रेम करा आणि जे तुमचा छळ करतात त्यांच्यासाठी प्रार्थना करा.” मला असे वाटते की जेव्हा अशा रीतीने देव आपल्याला “आत्म्यामध्ये चालत” जाण्याची आज्ञा देतो तेव्हा काय अर्थ होतो त्याचे वर्णन करतो, त्याचवेळी आपला राग किंवा राग यासारख्या आतील दृष्टीकोन बदलण्याचा आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवतो.

मला खरोखर वाटते की जर आपण देवाची आज्ञाधारक सकारात्मक कृती करण्यास व्यस्त राहिलो तर आपण स्वत: ला अडचणीत सापडण्यासाठी खूपच कमी वेळ देऊ. त्याचा आपल्याला कसा परिणाम होतो यावर सकारात्मक परिणाम होतो. गलतीकर :5:१:16 म्हणते की “आत्म्याद्वारे चालत राहा आणि तुम्ही देहाची इच्छा पूर्ण करणार नाही.” रोमन्स १:13:१:14 म्हणते की “प्रभु येशू ख्रिस्ताला धारण करा आणि देहांची वासना पूर्ण करण्यासाठी कोणतीही तरतूद करू नका.”

आणखी एक पैलू विचारात घ्या: जर आपण पापाच्या मार्गावर चालत राहिलो तर देव आपल्या मुलांना शिस्त लावेल आणि त्यांना सुधारेल. जर आपण आमच्या पापाची कबुली दिली नाही तर तो मार्ग या आयुष्यात नाश आणतो. इब्री लोकांस १२:१० म्हणते की तो “आपल्या फायद्यासाठी आम्हाला शिस्त लावेल यासाठी की आपण त्याच्या पवित्रतेचे भागीदार व्हावे.” ११ व्या श्लोकाचे म्हणणे आहे: “त्यानंतर जे प्रशिक्षण घेतो त्यांना चांगुलपणाचे शांतिदायक फळ मिळते.” इब्री लोकांस १२: -12-१-10 वाचा. Verse व्या वचनात असे म्हटले आहे: “ज्यांच्यावर परमेश्वर प्रीति करतो त्याला शिस्त लावते.” इब्री लोकांस 11:12 म्हणतो की “प्रभु आपल्या लोकांचा न्याय करील.” जॉन १:: १- says म्हणतो की तो द्राक्षवेलीला छाटतो म्हणजे त्यांना अधिक फळ मिळेल.

जर आपण स्वत: ला या परिस्थितीत सापडत असाल तर मी जॉन 1: 9 कडे परत जा, आपण जितक्या वेळा आवश्यक असेल तितक्या वेळा आपल्याकडे कबूल करा आणि कबूल करा आणि पुन्हा सुरू करा. मी पीटर :5:१० म्हणतो, “देव… तू काही काळ दु: ख भोगल्यानंतर, परिपूर्ण, प्रस्थापित कर, सामर्थ्यवान आणि सामोरे जाशील.” शिस्त आपल्याला चिकाटी व स्थिरता शिकवते. लक्षात ठेवा, हे कबुलीजबाब कदाचित परिणाम काढून टाकणार नाही. कलस्सैकर 10:२:3 म्हणते, “ज्याने वाईट कृत्य केले आहे त्याला त्याने केलेल्या कृत्याची परतफेड केली जाईल, आणि पक्षपातही नाही.” १ करिंथकर ११::25१ म्हणते की “परंतु जर आम्ही स्वत: चा निवाडा केला तर आम्ही दोषी ठरणार नाही.” Verse२ व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “जेव्हा जेव्हा प्रभु आपला न्याय करतो, तेव्हा आपल्याला शिस्त दिली जाते.”

ख्रिस्तासारखे होण्याची ही प्रक्रिया जोपर्यंत आपण आपल्या पार्थिव शरीरात राहतो तोपर्यंत चालूच राहील. फिलिप्पैकर 3: १२-१-12 मध्ये पौल म्हणतो की तो यापूर्वीच साध्य झाला नव्हता, किंवा तो आधीच परिपूर्ण नव्हता, परंतु तो ध्येय गाठून पुढे जात राहील. २ पेत्र :15:१:2 आणि १ say म्हणते की आपण “निर्दोष व निर्दोष शांतीने त्याच्याद्वारे सापडलेले” आणि “आपला प्रभु व तारणारा येशू ख्रिस्त याच्या कृपेने व ज्ञानात वाढण्यास” प्रयत्न केले पाहिजेत.

मी थेस्सलनीकाकर 4: १, & आणि १० आपल्याला “अधिकाधिक प्रमाणात” आणि इतरांप्रती असलेल्या प्रेमात “अधिकाधिक वाढ” करण्यास सांगा. दुसरे भाषांतर "आणखीन उत्कृष्टतेसाठी" असे म्हटले आहे. २ पेत्र १: १-1 आपल्याला एका गुणात दुसरे गुण जोडण्यास सांगते. इब्री लोकांस १२: १ आणि २ म्हणते की आपण धीराने धीर धरला पाहिजे. इब्री लोकांस १०: १ -9 -२10 आपल्याला निराश होऊ नका आणि कधीही हार मानू नका. कलस्सैकर 2: १- 1-1 असे म्हणतात की “वरील गोष्टींकडे लक्ष द्या.” याचा अर्थ असा आहे की तिथे ठेवणे आणि तेथेच ठेवणे.

लक्षात ठेवा की आम्ही देव आहोत म्हणूनच हे करीत आहे. फिलिप्पैन्स १: says म्हणते, “या गोष्टीविषयी मला खात्री आहे की ज्याने एक चांगले कार्य सुरू केले तो ख्रिस्त येशूच्या दिवसापर्यंत तो पार पाडेल.” बॅनक्रॉफ्ट इन एलिमेंटल थिओलॉजी पृष्ठ २२1 वर म्हटले आहे "पवित्रता विश्वासाच्या तारणच्या प्रारंभापासून सुरू होते आणि पृथ्वीवरील त्याच्या जीवनासह सर्वसमावेशक असते आणि जेव्हा ख्रिस्त परत येईल तेव्हा त्याच्या कळस आणि परिपूर्णतेपर्यंत पोहोचेल." इफिसकर 6: ११-१-223 म्हणते की विश्वासू लोकांच्या स्थानिक गटाचा एक भाग असल्याने आपल्याला या ध्येय गाठण्यात मदत होईल. “आपण सर्व जण एक परिपूर्ण माणसाकडे येईपर्यंत… आपण त्याच्यात वाढू या,” आणि शरीर “वाढत आणि प्रेमाने स्वतःला तयार करतो, जसा प्रत्येक भाग आपले कार्य करतो.”

तीत २: ११ आणि १२ “भगवंताची कृपा जो तारण आणून देत आहे ती सर्व माणसांना दिसून आली, त्याने हे शिकवले की अधार्मिकता व ऐहिक वासना नाकारून आपण सध्याच्या युगात विवेकी, नीतिमान आणि धार्मिकतेने जगले पाहिजे.” मी थेस्सलनीकाकर 2: २२-२11 “शांतीचा देव देव तुम्हाला पूर्णपणे पवित्र करील; आणि प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या येण्याच्या वेळी तुमचा संपूर्ण आत्मा, आत्मा व शरीर यांचे रक्षण करो. जो तुम्हाला बोलावितो तो विश्वासू आहे आणि तो ते करील. ”