आपल्या आध्यात्मिक वाढीसाठी संसाधने

स्वर्गातून पत्र

नरक पासून पत्र

येशूकडून एक प्रेम पत्र

ख्रिस्त स्वीकारण्यासाठी एक आमंत्रण

बायबलमधील आध्यात्मिक प्रश्नांची उत्तरे

विश्वास आणि पुरावा

स्वर्ग - आमचे शाश्वत घर

स्वर्ग आमच्या संबंध

पोर्नोग्राफीवर मात करत आहे

द डार्क नाईट ऑफ द सोल

दुःख च्या फर्नेस

शेवटचे दिवस

आशा आहे

आपण मरणानंतर क्षण काय होते?

स्वर्गात आपण एकमेकांना ओळखू का?

आल्फ्रेड, न्यूयॉर्क

अमिश

शरद ऋतूतील दृश्ये

 

फुले:

ब्लू

गुलाबी

जांभळा

व्हाइट

पिवळा

अतिथी गॅलरी

झरे

जुनी घरे आणि कोठारे

अडाणी

 

राज्य उद्याने:

गेट्सबर्ग नॅशनल पार्क

लॅचवर्थ स्टेट पार्क

रॉबर्ट एच. ट्रेमन

स्टोनी ब्रूक

वॉटकिन्स ग्लेन

झरणे आणि गर्जने

प्राणी प्राणी

स्वर्गात देवाबरोबर भविष्याचा आश्वासन देण्यासाठी आपल्याला फक्त त्याच्या पुत्रावर विश्वास आहे. जॉन 14: 6 "मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे, कोणताही मनुष्य पित्याकडे नाही तर माझ्याद्वारे आला आहे." आपण त्याचे पुत्र व देवाचे वचन जॉन 1 मध्ये म्हणू शकता: 12 "ज्या लोकांनी त्याला प्राप्त केले त्यांना त्याने देवाच्या नावावर विश्वास ठेवण्यासदेखील, देवाचे पुत्र बनण्याचा अधिकार दिला. "

१ करिंथकर १ 1: & आणि येशूने आपल्यासाठी काय केले हे सांगते. तो आमच्या पापांसाठी मरण पावला, तिस buried्या दिवशी त्याला पुरण्यात आले व मरणातून उठविला गेला. वाचण्यासाठी इतर शास्त्रवचने म्हणजे यशया: 15: १-१२, १ पेत्र २:२:3, मत्तय २:: २ 4 आणि २,, इब्री अध्याय १०: १-२53 आणि जॉन:: १ & आणि .०.

जॉन:: १-3-१-14 आणि and० आणि जॉन :16:२:30 मध्ये देव म्हणतो की जर आपण विश्वास ठेवतो की आपल्याकडे चिरंतन जीवन आहे आणि जर ते ठेवले तर ते संपले तर ते चिरंतन नसते; परंतु त्याच्या अभिवचनावर जोर देण्यासाठी देव असे म्हणतो की जे विश्वास करतात त्यांचा नाश होणार नाही.

देवदेखील रोमन्स 8 मध्ये म्हणतो: 1 "यापुढे ख्रिस्त येशूमध्ये असलेल्या लोकांचा निषेध होत नाही".

बायबल म्हणते की देव खोटे बोलू शकत नाही; हे त्याच्या जन्मजात वर्ण आहे (टायटस १: २, इब्री लोकांस:: १: आणि १)).

आपल्यासाठी चिरंतन जीवनाचे अभिवचन सोपे आहे हे समजण्यासाठी तो अनेक शब्द वापरतो: रोमन्स १०:१:10 (कॉल), जॉन १:१२ (विश्वास ठेवा आणि प्राप्त करा), जॉन:: १ & आणि १ ((पहा - संख्या २१: 13--)), प्रकटीकरण २२:१:1 (घ्या) आणि प्रकटीकरण :12:२० (दार उघडा).

रोमन्स :6:२:23 म्हणतो की येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन एक भेट आहे. प्रकटीकरण २२:१:22 म्हणते “आणि ज्याला पाहिजे त्याने जीवनाचे पाणी फुकट घ्यावे.” ही एक भेट आहे, आपल्याला ती घेण्याची आवश्यकता आहे. हे येशूला सर्वकाही खर्च. त्यासाठी आम्हाला काहीच किंमत नाही. हा आपल्या केलेल्या कामांचा परिणाम नाही. आपण चांगली कामे करून मिळवू किंवा ठेवू शकत नाही. देव न्यायी आहे. जर ते कृतींनी होते तर ते न्याय्य ठरणार नाही आणि आपल्यात काहीतरी मोठेपणा होईल. इफिसकरांस 17: 2 आणि 8 म्हणतो “कारण कृपेने विश्वासाच्या द्वारे तुमचे तारण झाले आणि ते तुमच्याकडून झाले नाही; कोणीही बढाई मारु नये, तर ती कर्मांनी केलेली देवाची देणगी आहे. ”

गलतीकर 3: १--1 आपल्याला शिकवते की केवळ चांगली कामे करूनच आपण ते मिळवू शकत नाही, परंतु आपण ते तसे ठेवूही शकत नाही.

ते म्हणते की, “नियमशास्त्राच्या कर्मांनी तुम्ही आत्म्याकडून प्राप्त झाले की विश्वासाने ऐकले आहात काय? तुम्ही इतके मूर्ख आहात काय की आत्म्याने प्रारंभ केल्याने आता तुम्ही देहाने परिपूर्ण आहात.”

मी करिंथकरांस १: २ -1 --29१ म्हणतो, "कोणीही देवासमोर बढाई मारु नये ... ख्रिस्त हा आपल्यासाठी पवित्रता आणि खंडणी म्हणून बनविला गेला आहे ... आणि जो अभिमान बाळगतो त्याने प्रभूमध्ये बढाई मारु नये."

जर आपण मोक्ष मिळवू शकलो तर जिझसने मरणे आवश्यक नव्हते (गॅलॅटियन 2: 21). इतर मार्ग जे आपल्याला मोक्ष आश्वासन देतात:

१. जॉन:: २--1० विशेषत: verse 6 व्या अध्यायात असे म्हटले आहे की “जो माझ्याकडे येईल तो मी कधीही सोडणार नाही,” म्हणजे तुम्हाला भीक मागण्याची किंवा मिळविण्याची गरज नाही.

जर तुम्ही विश्वास ठेवला आणि आल्या तर तो तुम्हाला नाकारणार नाही पण तुमचे स्वागत करेल, तुम्हाला प्राप्त करेल आणि तुम्हाला त्याचे मूल देईल. तुला फक्त त्याला विचारावे लागेल.

२. तीमथ्य १:१२ म्हणते, “मी कोणावर विश्वास ठेवला आहे हे मला ठाऊक आहे आणि मला खात्री आहे की मी त्या दिवसासाठी जे काही केले आहे ते तो ठेवण्यास तो सक्षम आहे.”

ज्यू २24 आणि २ say म्हणा, “जो तुम्हाला खाली पडण्यापासून वाचवू शकतो व आपल्या अद्भुत उपस्थितीसमोर तो आपल्या निर्दोष व मोठ्या आनंदाने सादर करील त्याला - आपला तारणारा एकमेव देव, आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे गौरव, महानता, सामर्थ्य व अधिकार असावा. सर्व युग, आता आणि कायमचे अधिक! आमेन. ”

Philipp. फिलिप्पैकर १: says म्हणते, “मला खात्री आहे की या गोष्टीविषयी मला खात्री आहे की ज्याने तुमच्यामध्ये एक चांगले कार्य सुरू केले तो ख्रिस्त येशूच्या दिवसापर्यंत तो परिपूर्ण करील.”

4. क्रॉस वर चोर लक्षात ठेवा. तो येशूला म्हणाला, “तू तुझ्या राज्यात आलास तेव्हा माझी आठवण कर.”

जिझसने त्याचे हृदय पाहिले आणि त्याचा विश्वास मानला.
तो म्हणाला, “मी तुम्हाला खरे सांगतो, आज तू माझ्याबरोबर स्वर्गात होशील” (लूक २:: &२ आणि) 23).

5. जिझसचा मृत्यू झाला तेव्हा देवाने त्याला दिलेली कामे पूर्ण केली.

जॉन :4::34 म्हणते, “माझे भोजन म्हणजे ज्याने मला पाठविले त्याच्या इच्छेप्रमाणे करणे आणि त्याचे कार्य पूर्ण करणे होय.” वधस्तंभावर, त्याच्या मृत्यूच्या अगदी आधी तो म्हणाला, “पूर्ण झाले” (जॉन १ :19: :30०).

“ते संपले” या वाक्यांशाचा अर्थ पूर्ण मोबदला आहे.

ही कायदेशीर संज्ञा आहे जी एखाद्याला शिक्षा पूर्ण झाल्यावर शिक्षा भोगत असताना त्याला मुक्त करण्यात आले तेव्हा त्याच्यावरील गुन्ह्यांच्या यादीवर काय लिहिले होते याचा उल्लेख केला जातो. हे दर्शविते की त्याचे कर्ज किंवा शिक्षा “पूर्ण मोबदला” देण्यात आली होती.

जेव्हा आम्ही आमच्यासाठी वधस्तंभावर येशूच्या मृत्यूचा स्वीकार करतो, तेव्हा आपल्या पापाचे सर्व कर्ज दिले जाते. हे कोणी बदलू शकत नाही.

6. दोन अद्भुत छंद, जॉन 3: 16 आणि जॉन 3: 28-40

दोन्ही म्हणते की जेव्हा आपण विश्वास करता की आपण मरणार नाही.

जॉन 10: 28 कधीही नष्ट होत नाही.

देवाचे वचन खरे आहे. आपण फक्त देव काय म्हणतो यावर विश्वास ठेवला पाहिजे. म्हणजे कधीच नाही.

God. नवीन करारामध्ये देव असे अनेक वेळा म्हणतो की जेव्हा आपण येशूवर विश्वास ठेवतो तेव्हा त्याने ख्रिस्ताच्या नीतिमत्त्वाचा दोष काढला किंवा त्यास श्रेय दिले, म्हणजे तो येशूची नीतिमत्त्वाची जाणीव करतो किंवा देतो.

इफिसकरांस 1: 6 म्हणते की आम्ही ख्रिस्तामध्ये स्वीकारले गेले आहोत. फिलिप्पैकर:: and आणि रोमन्स:: & आणि २२ देखील पहा.

Psalm. स्तोत्र १०8: १२ मध्ये देवाच्या वचनात असे म्हटले आहे की “पूर्व दिशेस पश्चिमेस आहे, तोपर्यंत त्याने आपल्या अपराधांपासून आपल्या पापांना दूर केले आहे.”

तो यिर्मया :31१::34 मध्ये असेही म्हणतो की “तो आमच्या पापांपुढे यापुढे लक्षात ठेवणार नाही.”

9. इब्रीज 10: 10-14 आपल्याला शिकवते की क्रॉसवरील येशूचा मृत्यू सर्व पापांसाठी सर्वकाळ, भूतकाळातील, वर्तमान आणि भविष्यासाठी देय होता.

येशू “एकदाच” मरण पावला. येशूचे कार्य (पूर्ण आणि परिपूर्ण) कधीही पुनरावृत्ती करण्याची आवश्यकता नाही. हा भाग शिकवितो की “ज्यांना पवित्र केले गेले त्यांना कायमचे त्याने परिपूर्ण केले.” आपल्या जीवनात परिपक्वता आणि शुद्धता ही एक प्रक्रिया आहे परंतु त्याने आम्हाला कायमचे परिपूर्ण केले. या कारणास्तव आपण “विश्वासाच्या पूर्ण खात्रीने मनापासून अंत: करण” जवळ यावे (इब्री लोकांस १०:२२). “आपण ज्या आशेवर विश्वास ठेवतो त्याबद्दल आपण अस्वस्थपणे धरुन राहा, कारण ज्याने अभिवचन दिले तो विश्वासू आहे” (इब्री लोकांस 10:22).

१०. इफिसकर १: १ & आणि १ says म्हणते पवित्र आत्मा आपल्यावर शिक्कामोर्तब करते.

देव आम्हाला पवित्र आत्म्याने एक सिग्नल रिंगसह सील करते, आम्हाला एक अपरिवर्तनीय सील टाकतो, तो तुटू शकत नाही.

एखाद्या राजाने आपल्या सिनेटेट रिंगसह अपरिवर्तनीय कायद्यावर शिक्का मारला होता. अनेक ख्रिश्चनांना त्यांच्या तारणाची शंका आहे. ही व इतर अनेक वचनांत देव आपल्याला तारणारा व रक्षणकर्ता दोन्ही दाखवतो. इफिसकर 6 नुसार आपण सैतानाशी युद्ध करत आहोत.

तो आपला शत्रू आहे आणि “गर्जना करीत सिंह ज्याने आपल्याला खाऊन टाकतो त्याप्रमाणे” (मी पीटर 5: 8).

मला विश्वास आहे की आम्हाला आपल्या तारणाबद्दल शंका आहे कारण तो आम्हाला पराभूत करण्यासाठी वापरल्या जाणाऱ्या त्याच्या महान अग्निशामक डार्ट्सपैकी एक आहे.
माझा असा विश्वास आहे की देवाच्या शस्त्रागाराच्या विविध भाग येथे शास्त्रवचनातील वचना आहेत ज्या देवाने आपल्याला अभिवचन दिले आहे आणि त्याने आपल्याला विजय मिळवण्याची शक्ती दिली आहे. उदाहरणार्थ, त्याच्या चांगुलपणा. हे आमचे नाही तर त्याचे.

फिलिप्पैकर:: says म्हणते की, “आणि नियमशास्त्राद्वारे मिळविलेल्या माझ्या स्वतःच्या नीतिमत्त्वाचा नाही, तर ख्रिस्तावरील विश्वासाच्या आधारे ख्रिस्तावर विश्वास ठेवून विश्वासाच्या आधारे देवाकडून प्राप्त होणारे नीतिमत्व हे मला त्याच्यात सापडते.”

जेव्हा तुम्ही “स्वर्गात जाणे फार वाईट आहे” असे सैतान तुम्हाला पटवून देण्याचा प्रयत्न करतो तेव्हा तुम्ही “ख्रिस्तामध्ये नीतिमान” आहात आणि त्याच्या नीतिमत्त्वाचा दावा करा. आत्म्याची तलवार वापरण्यासाठी (जी देवाचे शब्द आहे) आपण हे लक्षात ठेवणे आवश्यक आहे किंवा हे आणि इतर शास्त्रवचने कोठे शोधावीत हे माहित असणे आवश्यक आहे. ही शस्त्रे वापरण्यासाठी आम्हाला हे माहित असणे आवश्यक आहे की त्याचे वचन सत्य आहे (जॉन 17:17).

लक्षात ठेवा, तुम्हाला देवाच्या वचनावर विश्वास ठेवावा लागेल. देवाच्या वचनाचा अभ्यास करा आणि त्याचा अभ्यास करत राहा कारण जितके अधिक आपल्याला माहित होईल तितके आपण अधिक मजबूत व्हाल. आपण या श्लोकावर विश्वास ठेवणे आवश्यक आहे आणि त्यांच्यासारखे इतरांकडे खात्री आहे की.

त्याचा शब्द सत्य आहे आणि “सत्य आपल्याला मुक्त करेल”(जॉन::))

जोपर्यंत तो आपणास बदलत नाही तोपर्यंत आपण आपले मन त्यात भरले पाहिजे. देवाचा शब्द म्हणतो, “माझ्या बंधूंनो, जेव्हा तुम्ही अनेक प्रकारच्या परीक्षांना सामोरे जाता तेव्हा सर्व आनंदाचा विचार करा. इफिसकर 6 मध्ये ती तलवार वापरायला सांगितली आहे आणि मग ती उभे राहते; सोडू नका आणि धाव घ्या (माघार घ्या). देवाने आपल्याला जीवन आणि धार्मिकतेसाठी आवश्यक असलेली सर्व काही दिली आहे ज्याने “ज्याने आपल्याला बोलाविले त्याचे खरे ज्ञान (” 2 पेत्र 1: 3).

विश्वास ठेवत राहा.

देवाचे वचन म्हणते, “विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे” (इब्री लोकांस 11: 6). देवासोबत कोणतेही नातेसंबंध जोडण्यासाठी एखाद्या व्यक्तीने आपला पुत्र येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे विश्वासाने देवाकडे यावे. आपण येशूवर आपला तारणहार म्हणून विश्वास ठेवला पाहिजे, ज्याला देवाने आमच्या पापांसाठी शिक्षा देण्यासाठी पाठवण्यासाठी पाठविले. आम्ही सर्व पापी आहोत (रोमन्स :3:२:23) मी जॉन २: २ आणि :2:१० या दोन्ही गोष्टी येशू आमच्या पापांसाठी प्रायश्चित (म्हणजे फक्त मोबदला) असल्याबद्दल बोलतात. मी योहान :2:१० म्हणतो, “त्याने (भगवंताने) आमच्यावर प्रेम केले आणि आपल्या पुत्राला आमच्या पापांसाठी प्रायश्चित म्हणून पाठविले.” जॉन १:: In मध्ये येशू म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे; माझ्याशिवाय कोणीही पित्याकडे येऊ शकत नाही. ” १ करिंथकर १ 4: & आणि us आम्हाला एक चांगली बातमी सांगते ... ”ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला शास्त्रानुसार आणि त्याला पुरण्यात आले आणि शास्त्रानुसार तो तिस He्या दिवशी उठविला गेला.” ही सुवार्ता आहे जी आपण विश्वास ठेवली पाहिजे आणि आपण ती स्वीकारलीच पाहिजे. जॉन १:१२ म्हणते, “जितके ज्यांनी त्याला स्वीकारले, त्यांना देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला, जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांनाही.” जॉन १०:२:10 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत."

तर देवाशी असलेले आपले संबंध विश्वासानेच येशू ख्रिस्ताद्वारे देवाचे मूल होण्यासाठी सुरू होऊ शकतात. आम्ही केवळ त्याचे मूल होऊ शकत नाही, तर आपल्यामध्ये राहण्यासाठी त्याने आपला पवित्र आत्मा पाठविला आहे (जॉन १:: १ & आणि १)). कलस्सैकर १:२:14 म्हणते, “ख्रिस्त तुमच्यामध्ये, गौरवाची आशा.”

येशू देखील त्याचे भाऊ म्हणून संदर्भित. आपण नक्कीच हे जाणून घ्यावे अशी त्याची इच्छा आहे की त्याच्याबरोबरचे आपले नाते हे कौटुंबिक आहे, परंतु आपण फक्त जवळचे कुटुंब व्हावे, केवळ नावाचे कुटुंब नसावे, परंतु जवळचे मित्रत्व असणारे कुटुंब व्हावे अशी त्याची इच्छा आहे. प्रकटीकरण :3:२० मध्ये आपण ख्रिस्ती बनण्याचे वर्णन करतो की आपण सहवासाच्या नात्यात प्रवेश करतो. ते म्हणतात, “मी दाराजवळ उभा राहतो आणि ठोठावतो; जर कोणी माझा आवाज ऐकतो आणि दार उघडतो, तर मी आत येईन आणि त्याच्याबरोबर जेवतो, आणि तो माझ्याबरोबर आहे. ”

जॉन अध्याय:: १-१. मध्ये असे म्हटले आहे की जेव्हा आपण ख्रिश्चन होतो तेव्हा त्याच्या कुटुंबात नवजात शिशु म्हणून आपण “पुन्हा जन्मतो”. त्याचे नवीन मूल आणि एक मनुष्य जेव्हा जन्माला येतो तसाच ख्रिश्चन बाळ म्हणून आपणही त्याच्याशी आपल्या नातेसंबंधात वाढले पाहिजे. जसजसे मूल वाढत जाते, तसतसा तो आपल्या पालकांबद्दल अधिकाधिक शिकतो आणि त्याच्या पालकांशी जवळीक वाढत जाते.

आपल्या स्वर्गीय पित्याबरोबरच्या नात्यात ख्रिश्चनांचे असेच आहे. जसजसे आपण त्याच्याबद्दल शिकत जातो आणि वाढत जातो तसतसे आपले नाते आणखी जवळचे होते. पवित्र शास्त्र वाढती आणि परिपक्वता याबद्दल बरेच काही सांगते आणि हे कसे करावे हे आपल्याला शिकवते. ही एक प्रक्रिया आहे, एक वेळची घटना नाही, म्हणून हा शब्द वाढत आहे. त्याला अमूर्त असेही म्हणतात.

1). प्रथम, मला वाटते की आपण एखाद्या निर्णयाने सुरुवात करणे आवश्यक आहे. आपण देवाला अनुसरण्याचे ठरविले पाहिजे, त्याचे अनुसरण करण्याचे वचन दिले पाहिजे. जर आपण त्याच्या जवळ जाऊ इच्छित असाल तर आपण देवाच्या इच्छेच्या अधीन राहणे हे आपल्या इच्छेचे कार्य आहे, परंतु ते फक्त एक-वेळ नव्हे तर ती कायमची बांधिलकी आहे. जेम्स:: says म्हणतो, “तुम्ही स्वत: ला देवाच्या स्वाधीन करा.” रोमन्स १२: १ म्हणते, “म्हणून मी देवाच्या कृपेने तुम्हाला विनंति करतो की तुमची शरीरे जिवंत यज्ञ, देवाला मान्य असणारी, जी तुमची यथार्थ सेवा आहे. ' याची सुरुवात एक वेळच्या निवडीसह करणे आवश्यक आहे परंतु हे कोणत्याही नातेसंबंधात आहे त्याप्रमाणे क्षणार्धात निवड देखील आहे.

2). दुसरे म्हणजे, आणि मी सर्वात महत्त्वाचे विचार करतो, की आपण देवाचे वचन वाचणे आणि त्याचा अभ्यास करणे आवश्यक आहे. मी पीटर २: २ म्हणतो, “जशी नवजात बाळांना शब्दाचे प्रामाणिक दुधाची इच्छा असते की आपण त्याद्वारे वाढू शकाल.” जोशुआ १: says म्हणते, “नियमशास्त्राचे हे पुस्तक आपल्या तोंडातून निघू देऊ नका, रात्रंदिवस त्यावर मनन करा…” (स्तोत्र १: २ वाचा.) इब्री लोकांस:: ११-१-2 (एनआयव्ही) आपल्याला सांगते की आपण बालपण पलीकडे जाणे आणि देवाच्या वचनातील “सतत वापराने” परिपक्व होणे आवश्यक आहे.

याचा अर्थ असा नाही की वर्ड बद्दल काही पुस्तक वाचले पाहिजे, जे सहसा एखाद्याचे मत आहे, जरी ते कितीही स्मार्ट आहेत याची नोंद घेतली गेली नाही, तर बायबल वाचणे आणि त्याचा अभ्यास करणे. प्रेषितांची कृत्ये 17:11 बेरियन लोकांबद्दल असे म्हणतात, “त्यांना मोठ्या उत्सुकतेने हा संदेश मिळाला आणि काय ते पहाण्यासाठी दररोज शास्त्रवचनांचा अभ्यास केला. ख्रिस्ती लोकांचा एक मोठा साधू म्हणाले खरे होते. " आपण देवाच्या वचनातून कोणीही म्हटलेल्या प्रत्येक गोष्टीची तपासणी करणे आवश्यक आहे कारण त्यांच्या “क्रेडेन्शियल्स” साठी एखाद्याच्या शब्दासाठी शब्द काढू नका. आम्हाला शिकवण्यासाठी आणि खरोखर शब्द शोधण्यासाठी आपल्यामध्ये पवित्र आत्म्यावर विश्वास ठेवण्याची गरज आहे. २ तीमथ्य २:१:2 म्हणते, “तू स्वत: ला देवाला मान्य केलेस हे दाखविण्यासाठी अभ्यास कर, एक कामगार ज्याला लाज वाटण्याची गरज नाही, सत्याचे शब्द बरोबर वाटून (एनआयव्ही योग्य प्रकारे हाताळणे) आवश्यक आहे.” २ तीमथ्य:: १ & आणि १ says मध्ये म्हटले आहे की, “सर्व शास्त्रलेख देवाच्या प्रेरणेने दिले गेले आहेत आणि मतभेद सिद्ध करणे, सुधारणे, सुधारणे, नीतिमत्त्वाचे शिक्षण यासाठी फायदेशीर आहे, यासाठी की देवाचा माणूस परिपूर्ण (परिपक्व) व्हावा…”

हा अभ्यास आणि वाढत दररोज होतो आणि स्वर्गात त्याच्याबरोबर होईपर्यंत कधीच संपत नाही, कारण “त्याचे” ज्ञान आपल्याला त्याच्यासारखे बनण्यास प्रवृत्त करते (२ करिंथकर :2:१:3). देवाशी जवळीक साधण्यासाठी दररोज विश्वास ठेवण्याची आवश्यकता असते. ही भावना नाही. अशी कोणतीही “क्विक फिक्स” नाही जी आपल्याला भगवंताशी जवळची मैत्री देते. पवित्र शास्त्र शिकवते की आपण दृश्याने नव्हे तर विश्वासाने देवाबरोबर चालतो. तथापि, माझा असा विश्वास आहे की जेव्हा आपण सातत्याने विश्वासाने चालत असतो तेव्हा देव आपल्याला अनपेक्षित आणि अनमोल मार्गाने ओळखतो.

2 पेत्र 1: 1-5 वाचा. हे आपल्याला सांगते की आपण देवाच्या वचनात वेळ घालवतो म्हणून आपण वर्णात वाढत जातो. हे येथे सांगते की आपण विश्वासाची चांगुलपणा, नंतर ज्ञान, आत्मसंयम, चिकाटी, देवपण, बंधुप्रेम आणि प्रेम यामध्ये जोडले पाहिजे. शब्दाच्या अभ्यासासाठी आणि त्याच्या आज्ञा पाळण्यात वेळ घालवून आपण आपल्या जीवनात चरित्र जोडतो किंवा वाढवितो. यशया २:: १० आणि १ us आपल्याला सांगतात की आपण प्रीसेप्ट ऑन लाइन ओळ ओळ शिकतो. आम्हाला हे सर्व एकाच वेळी माहित नाही. जॉन १:१:28 म्हणतो “कृपेवर कृपा.” आपल्या आध्यात्मिक जीवनात ख्रिस्ती म्हणून लहान मुले एकाच वेळी मोठी होण्यापेक्षा आम्ही एकाच वेळी सर्व काही शिकत नाही. फक्त लक्षात ठेवा ही एक प्रक्रिया आहे, वाढत आहे, विश्वासाची चाल आहे, एखादी घटना नाही. जसे मी नमूद केले आहे की त्याला जॉनच्या 10 व्या अध्यायात स्थायी असे म्हटले जाते, जे त्याच्यामध्ये आणि त्याच्या वचनात राहतात. जॉन १:: says म्हणते, “जर तुम्ही माझ्यामध्ये राहिल्यास आणि माझी वचने तुमच्यामध्ये राहिली तर तुमची इच्छा काय विचारा आणि ते तुमच्यासाठी केले जाईल.”

3). मी जॉनचे पुस्तक एक नात्याबद्दल, देवासोबतची आमची सहकार्य याबद्दल सांगते. दुसर्‍या व्यक्तीबरोबरचा सहवास त्याच्या विरुद्ध पाप केल्यामुळे खंडित होऊ शकतो किंवा व्यत्यय आणू शकतो आणि देवाबरोबरच्या आपल्या संबंधांबद्दलही हे सत्य आहे. मी योहान 1: 3 म्हणतो, "आमची सहभागिता पिता आणि त्याचा पुत्र येशू ख्रिस्त याच्याबरोबर आहे." Verse व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “जर आपण त्याच्याबरोबर सहवास असल्याचा दावा केला, तरी अंधारात (पापाने) चालला तर आम्ही खोटे बोलतो आणि सत्याने जगत नाही.” Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे, “जर आपण प्रकाशात चाललो तर… आपण एकमेकांशी सहभागिता करतो…” verse व्या श्लोकात आपण पाहतो की जर पाप आपल्या सहवासात व्यत्यय आणत असेल तर आपल्याला फक्त आपल्या पापाची कबुली देण्याची गरज आहे. त्यात म्हटले आहे, “जर आम्ही आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो विश्वासू व विश्वासू आहे. त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अधार्मिकतेपासून आम्हाला शुद्ध केले.” कृपया हा संपूर्ण अध्याय वाचा.

आम्ही त्याचे मूल म्हणून आपले नाते गमावत नाही, परंतु जेव्हा आपण आवश्यक नसतो तेव्हा कधीही आणि सर्व पापांची कबुली देऊन आपण भगवंताशी सहवास राखणे आवश्यक आहे. आपण पुन्हा पुन्हा करण्याकडे दुर्लक्ष करीत असलेल्या पापांवर आपण पवित्र आत्मा आपल्याला विजय मिळवून दिला पाहिजे; कोणतेही पाप.

4). आपण केवळ देवाचे वचन वाचणे आणि त्याचा अभ्यास करणे आवश्यक नाही परंतु मी ते नमूद केले पाहिजे. जेम्स १: २२-२1 (एनआयव्ही) म्हणते, “केवळ शब्द ऐकून घेऊ नका तर स्वत: ला फसवून घ्या. जे म्हणतात ते करा. जो कोणी वाणी ऐकतो पण त्याचे म्हणणे ऐकत नाही तो आरशामध्ये आपला चेहरा पाहणा looks्या माणसासारखा आहे आणि स्वत: कडे बघितल्यावर निघून जातो आणि लगेच काय विसरून जातो. " २ Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “परंतु जो माणूस स्वातंत्र्य देणा perfect्या परिपूर्ण कायद्याकडे लक्षपूर्वक पाहतो आणि हे करत राहतो, त्याने जे ऐकले त्याचा विसर पडत नाही तर तो करत राहतो - तो जे करतो त्यामध्ये त्याला आशीर्वाद मिळेल.” हे यहोशवा १:--and आणि स्तोत्र १: १- 22-24 प्रमाणेच आहे. लूक 25: 1-7 देखील वाचा.

5). याचा आणखी एक भाग म्हणजे आपण स्थानिक चर्चचा भाग बनण्याची गरज आहे, जिथे आपण देवाचे वचन ऐकू आणि शिकू शकतो आणि इतर विश्वासणा believers्यांसह सहभाग घेऊ शकतो. हा एक मार्ग आहे ज्यायोगे आम्हाला वाढण्यास मदत केली जाते. हे असे आहे कारण प्रत्येक विश्वासणा्याला पवित्र आत्म्याने एक विशेष भेट दिली आहे, ज्यांना चर्चचा भाग म्हणून “ख्रिस्ताचे शरीर” देखील म्हटले जाते. या भेटवस्तूंमध्ये इफिसकर:: -4-१२, १ करिंथकर १२: -7-११, २ and आणि रोमन्स १२: १-12 अशा शास्त्रवचनांतील विविध परिच्छेदांमध्ये सूचीबद्ध आहेत. या भेटवस्तूंचा उद्देश “सेवेच्या कार्यासाठी शरीर (चर्च) तयार करणे (इफिसकर :12:१२). चर्च आम्हाला वाढण्यास मदत करेल आणि आम्ही या बदल्यात इतर विश्वासणा up्यांना प्रौढ होण्यासाठी आणि देवाच्या राज्यात सेवा करण्यास व इतर लोकांना ख्रिस्ताकडे घेऊन जाण्यास मदत करू शकतो. इब्री लोकांस 6:11 म्हणते की आपण काहीजणांच्या सवयीप्रमाणे एकत्रितपणे एकत्र येण्याचे सोडून देऊ नये तर एकमेकांना प्रोत्साहित केले पाहिजे.

6). आपण केलेली आणखी एक गोष्ट म्हणजे प्रार्थना - आपल्या गरजा आणि इतर विश्वासणा the्यांच्या आणि न जतन केलेल्यांसाठी प्रार्थना. मत्तय 6: 1-10 वाचा. फिलिप्पैकर:: says म्हणतो, “तुमच्या विनंत्या देवाला कळवा.”

7). यामध्ये आणखी एक भर आहे की आपण आज्ञाधारकपणाचा भाग म्हणून एकमेकांवर प्रेम केले पाहिजे (13 करिंथकर 5 आणि मी जॉन वाचले पाहिजे) आणि चांगली कामे केली पाहिजेत. चांगली कामे आपल्याला वाचवू शकत नाहीत, परंतु आपण चांगली कामे करावीत आणि दुसर्‍यांशी दयाळूपणे वागावे हे ठरविल्याशिवाय कोणी पवित्र शास्त्र वाचू शकत नाही. गलतीकर :13:१:2 म्हणते, “प्रेमाने एकमेकांची सेवा करा.” देव म्हणतो की आपण चांगली कामे करण्यासाठी तयार केले आहेत. इफिसकर २:१० म्हणते, “कारण आम्ही त्याची कारीगरी आहोत जी ख्रिस्त येशूमध्ये चांगल्या कामांसाठी निर्माण केली गेली, जी देवाने आमच्यासाठी आगाऊ तयार केली आहे.”

या सर्व गोष्टी एकत्रितपणे कार्य करतात, आपल्याला देवाच्या जवळ आणण्यासाठी आणि ख्रिस्तासारखे बनविण्याकरिता. आपण स्वतः अधिक परिपक्व होतो आणि त्याचप्रमाणे इतर विश्वासणारे देखील बनतात. ते आम्हाला वाढण्यास मदत करतात. 2 पेत्र 1 पुन्हा वाचा. देवाशी जवळीक साधण्याचा शेवट म्हणजे प्रशिक्षित आणि परिपक्व आणि एकमेकांवर प्रेम करणे. जेव्हा या गोष्टी केल्या जातात तेव्हा आम्ही त्याचे शिष्य आणि शिष्य जेव्हा परिपक्व होतो तेव्हा त्यांच्या धन्यासारखे असतात (लूक 6:40).

आपण काय शोधत आहात याची मला खात्री नाही, म्हणून मी या विषयामध्ये भर घालण्याचा प्रयत्न करीन, परंतु आपण परत उत्तर दिल्यास आणि अधिक विशिष्ट असल्यास कदाचित आम्ही मदत करू. माझी उत्तरे अन्यथा सांगितल्याशिवाय शास्त्रीय (बायबलसंबंधी) दृश्यांमधून असतील.

“जीवन” किंवा “मृत्यू” यासारख्या कोणत्याही भाषेतील शब्दांचे भिन्न अर्थ आणि भाषा आणि शास्त्र दोन्ही असू शकतात. अर्थ समजणे हा संदर्भ आणि त्याचा वापर कसा होतो यावर अवलंबून आहे.

उदाहरणार्थ, मी पूर्वी म्हटल्याप्रमाणे, पवित्र शास्त्रातील “मृत्यू” म्हणजे देवापासून विभक्त होणे होय, लूक १ 16: १ 19 --31१ मधील अहवालात नमूद केले आहे की ज्याने एका मोठ्या आखाड्याद्वारे नीतिमान मनुष्यापासून विभक्त केले आहे, जो जात आहे देवासोबत अनंतकाळचे जीवन, दुसर्‍याचा छळ करण्याच्या ठिकाणी. जॉन १०:२:10 असे सांगून स्पष्टीकरण देतो की, “मी त्यांना चिरंतन जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत.” शरीर पुरले आहे आणि कुजतात. जीवनाचा अर्थ फक्त शारीरिक जीवन असू शकतो.

जॉनच्या तिसर्‍या अध्यायात आपण निकोडॅमसबरोबर येशूची भेट घेतली आहे. जिवंतपणाचा जन्म आणि सार्वकालिक जीवनाचा पुन्हा जन्म झाल्याबद्दल चर्चा केली आहे. तो “पाण्याने जन्मलेला” किंवा “देहाचा जन्म” या आध्यात्मिक / शाश्वत जीवनाशी “आत्म्यापासून जन्मलेला” जीवन असणारा शारीरिक जीवनाचा तुलना करतो. येथे १ verse व्या श्लोकात असे आहे की जिथे अनंतकाळच्या जीवनाचा नाश होण्याविषयी सांगितले आहे. नाश होण्याला चिरंतन जीवनाचा विरोध म्हणून न्यायाचा आणि निषेधाशी जोडलेला असतो. १ verses आणि १ verses व्या अध्यायात आपण हा परिणाम ठरवतो की आपण देवाचा पुत्र, येशूवर विश्वास ठेवला आहे की नाही यावर निर्णय घेणारा घटक आपण पाहतो. सध्याचा काळ लक्षात घ्या. आस्तिक आहे चिरंतन जीवन. योहान 5:39 देखील वाचा; 6:68 आणि 10:28.

आजच्या काळात एखाद्या शब्दाच्या वापराची उदाहरणे, या प्रकरणात "जीवन" हे शब्द "कसे तेच जगू शकते" किंवा "एक जीवन मिळवा" किंवा "चांगले जीवन" यासारखे शब्द असू शकतात. . आम्ही त्यांच्या वापराद्वारे त्याचा अर्थ समजतो. “जीवन” या शब्दाच्या वापराची ही काही उदाहरणे आहेत.

जेव्हा जॉन १०:१० मध्ये तो म्हणाला, “मी आलो आहे की त्यांना जीवन मिळावे आणि ते अधिक प्रमाणात मिळावे.” त्याचा अर्थ काय? याचा अर्थ पापांपासून वाचवण्यापेक्षा आणि नरकात मरण्यापेक्षा अधिक अर्थ आहे. हा श्लोक "येथे आणि आता" अनंतकाळचे जीवन कसे असावे याचा उल्लेख करतो - विपुल, आश्चर्यकारक आहे! आपल्याला पाहिजे असलेल्या सर्व गोष्टींसह “परिपूर्ण जीवन” असे म्हणायचे आहे काय? अर्थात नाही! याचा अर्थ काय? आपल्या सर्वांना “जीवन” किंवा “मृत्यू” किंवा इतर सर्व प्रश्न समजून घेण्यासाठी आपण पवित्र शास्त्रातील सर्व गोष्टींचा अभ्यास करण्यास तयार असले पाहिजे आणि त्यासाठी प्रयत्न करणे आवश्यक आहे. म्हणजे खरोखर आमच्या बाजूने काम करणे.

स्तोत्रकर्त्याने (स्तोत्र १: २) शिफारस केली आणि देवाने यहोशवाला काय आज्ञा केली (यहोशवा १:)). आपण देवाच्या वचनावर चिंतन करावे अशी देवाची इच्छा आहे. म्हणजे याचा अभ्यास करा आणि त्याबद्दल विचार करा.

जॉन तिसरा अध्याय आपल्याला शिकवतो की आपण आत्म्यापासून “पुन्हा जन्मलो”. पवित्र आत्मा आपल्याला शिकवते की देवाचा आत्मा आपल्यात राहतो (जॉन 14: 16 आणि 17; रोमन्स 8: 9). हे मनोरंजक आहे की मी पीटर 2: 2 मध्ये असे म्हटले आहे की, “जसे प्रामाणिक बाळांना शब्दाचे प्रामाणिक दुध हवे आहे की आपण त्याद्वारे वाढू शकता.” बाळ ख्रिस्ती म्हणून आम्हाला सर्व काही माहित नाही आणि देव आपल्याला सांगत आहे की वाढण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे देवाचे वचन जाणून घेणे.

२ तीमथ्य २:१:2 म्हणते, “तुम्ही स्वतःला देवाला मान्य केले आहे हे दाखविण्यासाठी अभ्यास करा… सत्याचे शब्द बरोबर वाटून घ्या.”

मी तुम्हाला सावध करतो की याचा अर्थ इतरांना ऐकून किंवा बायबलमधील “विषयी” पुस्तके वाचून देवाच्या वचनाबद्दल उत्तरे मिळणे याचा अर्थ असा नाही. यापैकी बरीच लोकांची मते आहेत आणि ती चांगली असू शकतात, परंतु त्यांची मते चुकीची असतील तर? कृत्ये १:17:११ आपल्याला एक अतिशय महत्त्वाची व देवदूतांची मार्गदर्शक सूचना देते: सर्व मते बायबलमध्येच पूर्णपणे सत्य असलेल्या पुस्तकाशी तुलना करा. प्रेषितांची कृत्ये १:: १०-१२ मध्ये ल्यूक बेरियाना पूरक आहे कारण पौलाच्या संदेशाची चाचणी त्यांनी केली की “या गोष्टी अशा आहेत की नाही हे पाहण्यासाठी पवित्र शास्त्र शोधले.” हेच आपण नेहमी केले पाहिजे आणि जितके आपण शोधत आहोत तितके आम्हाला खरं काय आहे हे समजेल आणि आपल्याला आपल्या प्रश्नांची उत्तरे जितकी अधिक कळेल आणि स्वतः देव स्वतःलाही ओळखू शकेल. बीरियन्सने प्रेषित पौलाचीही परीक्षा घेतली.

जीवनाशी संबंधित असलेल्या आणि देवाच्या वचनाबद्दल जाणून घेण्याच्या काही मनोरंजक वचना येथे आहेत. जॉन १:: says म्हणतो, “हे अनंतकाळचे जीवन आहे की त्यांनी तुला, एकमेव खरा देव आणि येशू ख्रिस्त यांना ओळखले पाहिजे, ज्यांना तू पाठविलेस.” त्याला जाणून घेण्याचे महत्त्व काय आहे. पवित्र शास्त्र शिकवते की देव आपल्यासारखे त्याच्यासारखे व्हावे अशी आपली इच्छा आहे गरज तो काय आहे हे जाणून घेणे. २ करिंथकर :2:१ says म्हणते, “परंतु आपण सर्वांनीच आरशात न पाहिलेले चेहेरे न पाहता, प्रभु, आत्म्याप्रमाणेच वैभवाने, वैभवातून एकाच प्रतिरुपात रुपांतर केले आहे.”

“आरसा” आणि “वैभवाने गौरव” आणि “त्याच्या प्रतिरुपाचे रुपांतर” या कल्पनेसारख्या इतर शास्त्रवचनांमध्येही अनेक कल्पनांचा उल्लेख केल्यामुळे येथे स्वतःचा अभ्यास केला जातो.

बायबलमधील शब्द आणि शास्त्रवचनीय सत्ये शोधण्यासाठी आपण वापरू शकणारी साधने (त्यापैकी बर्‍याच सहज आणि सहजपणे स्वतंत्रपणे उपलब्ध आहेत). देवाच्या वचनात असेही काही गोष्टी आहेत ज्या आपल्याला परिपक्व ख्रिश्चनांमध्ये वाढण्यास आणि त्याच्यासारखे होण्यासाठी आणखी काहीतरी करण्याची गरज आहे. येथे करण्यासारख्या गोष्टींची एक सूची आहे आणि त्या काही ऑनलाईन आहेत ज्यामुळे आपल्यास असलेल्या प्रश्नांची उत्तरे शोधण्यात मदत होईल.

वाढण्याचे चरणः

1. चर्चमधील किंवा छोट्या गटावरील विश्वासू असलेल्यांसह फेलोशिप (प्रेषितांची कृत्ये 2:42; इब्री लोकांस 10: 24 आणि 25).
2. प्रार्थना करा: मॅथ्यू 6 वाचा: प्रार्थनेच्या नमुना आणि प्रार्थनेसाठी 5-15 वाचा.
3. मी येथे सामायिक केल्याप्रमाणे अभ्यास शास्त्रवचने.
4. शास्त्रवचनांचे पालन करा. “तुम्ही केवळ शब्दाचे पालन करणारे व्हा,” (जेम्स १: २२-२1)
5. पापाची कबुली द्या: 1 जॉन 1: 9 वाचा (कबुली देणे म्हणजे कबूल करणे किंवा कबूल करणे). मला म्हणायचे आवडते, "जितक्या वेळा आवश्यक असेल तितके."

मला शब्द अभ्यास करायला आवडते. बायबल शब्दांचा बायबल कॉन्डर्डन्स मदत करतो, परंतु आपणास इंटरनेटवर ज्या गोष्टी हव्या आहेत त्यापैकी बहुतेक, सर्व काही नाही तर मिळतील. इंटरनेटमध्ये बायबल कॉनकार्डन्स, ग्रीक आणि हिब्रू इंटरलाइनर बायबल्स (खाली भाषांतर शब्दाच्या खाली मूळ भाषांमध्ये बायबल), बायबल डिक्शनरी (जसे व्हिन्स एक्सपोजिटरी डिक्शनरी ऑफ न्यू टेस्टामेंट ग्रीक शब्द) आणि ग्रीक आणि हिब्रू शब्द अभ्यास आहेत. दोन सर्वोत्कृष्ट साइट्स आहेत www.biblegateway.com आणि www.biblehub.com. मला आशा आहे की यामुळे मदत होईल. ग्रीक आणि हिब्रू भाषा शिकण्याची कमतरता, बायबल खरोखर काय म्हणत आहे हे शोधण्याचे हे उत्तम मार्ग आहेत.

आपल्या प्रश्नासंदर्भात उत्तर देणारा पहिला प्रश्न म्हणजे खरा ख्रिश्चन म्हणजे काय, कारण बरेच लोक स्वतःला ख्रिश्चन म्हणू शकतात ज्यांना ख्रिश्चन काय आहे हे बायबल काय म्हणते याची कल्पना नसते. चर्च, संप्रदाय किंवा अगदी जगाप्रमाणे एक ख्रिश्चन कसे बनते याबद्दल मत भिन्न आहे. तुम्ही ईश्वर किंवा “तथाकथित” ख्रिश्चनाद्वारे परिभाषित केल्यानुसार ख्रिश्चन आहात काय? देवाला आपल्याकडे एकच अधिकार आहे आणि तो आपल्याशी पवित्र शास्त्राद्वारे बोलतो कारण ते सत्य आहे. जॉन १:17:१:17 म्हणतो, “तुझे वचन सत्य आहे!” ख्रिश्चन होण्यासाठी आपण काय केले पाहिजे हे येशू काय म्हणाला (देवाच्या कुटुंबाचा एक भाग होण्यासाठी - वाचण्यासाठी)

प्रथम, खरा ख्रिस्ती बनणे म्हणजे चर्च किंवा धार्मिक गटात सामील होणे किंवा काही नियम किंवा संस्कार किंवा इतर गरजा पाळणे नव्हे. आपण “ख्रिश्चन” राष्ट्रामध्ये किंवा ख्रिश्चन कुटुंबात जन्मलेल्या कोणत्या मुलाबद्दल किंवा मूल म्हणून किंवा प्रौढ म्हणून बाप्तिस्मा घेण्यासारख्या विधी करून हे घडत नाही. ते मिळवण्यासाठी चांगली कामे करण्याबद्दल नाही. इफिसकर २: & आणि says म्हणते, "कारण कृपेने विश्वासाच्या द्वारे तुमचे तारण झाले आणि ते स्वतःहून नव्हे तर ते देवाची देणगी आहे, कार्याचा परिणाम म्हणून नव्हे ..." तीत 2: says म्हणते, “जे नीतिमान कृतीने नाही आम्ही केले, परंतु त्याच्या दयेनुसार त्याने पुन्हा जतन करून पवित्र आत्म्याचे नूतनीकरण केले. ” येशू जॉन :8: २ in मध्ये म्हणाला, “हे देवाचे कार्य आहे, ज्याने त्याने पाठविले त्याच्यावर तुम्ही विश्वास ठेवा.”

शब्द ख्रिस्ती बनण्याबद्दल काय म्हणतो ते पाहूया. बायबल म्हणते की “त्यांना” प्रथम अंत्युखियामधील ख्रिस्ती म्हटले गेले. ते कोण होते." प्रेषितांची कृत्ये 17:२ Read वाचा. “ते” शिष्य (बारा) होते पण जे सर्व त्यांनी येशूवर आणि त्याच्या शिकवणुकीवर विश्वास ठेवला व त्याचे अनुसरण केले. त्यांना विश्वासणारे, देवाची मुले, चर्च आणि इतर वर्णनात्मक नावे देखील म्हटले गेले. पवित्र शास्त्रानुसार, चर्च ही त्याची “शरीर” आहे, ती संस्था किंवा इमारत नाही, परंतु जे लोक त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात.

तर मग आपण ख्रिस्ती बनण्याविषयी येशूने काय शिकवले ते पाहू या; त्याच्या राज्यात आणि त्याच्या कुटुंबात प्रवेश करण्यासाठी काय घेते. जॉन:: १-२० आणि verses 3--1 अध्यायही वाचा. एका रात्री निकदेम येशूकडे आला. येशूला त्याचे विचार आणि अंतःकरणाची काय गरज आहे हे माहित होते हे उघड आहे. देवाच्या राज्यात प्रवेश करण्यासाठी त्याने त्याला सांगितले की “तू पुन्हा जन्मला पाहिजे”. त्याने त्याला “खांबावरील सर्पाची” जुना करार सांगितला; की जर इस्राएल लोक पापी लोक बघायला गेले तर ते बरे झाले. हे येशूचे एक चित्र होते, आमच्या पापांसाठी आणि आमच्या क्षमासाठी त्याला वधस्तंभावर खिळले पाहिजे. मग येशू म्हणाला की ज्यांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला (आमच्या पापांबद्दलच्या आमच्या शिक्षेनुसार) त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल. पुन्हा जॉन:: -20-१. वाचा. हे विश्वासणारे देवाच्या आत्म्याने “पुन्हा जन्मलेले” असतात. जॉन १: १२ आणि १ says म्हणते, “जितके ज्यांनी त्याला स्वीकारले, त्यांना देवाची मुले होण्याचा हक्क त्यांनी दिला, जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांना,” आणि जॉन, सारखीच भाषा वापरुन, “जे रक्ताने जन्मलेले नाहीत. देहाची इच्छा नाही, किंवा मनुष्याच्या इच्छेने नाही तर देवाची आहे. ” येशू ख्रिस्ताच्या शिकवणुकी प्राप्त करणारे “ख्रिस्ती” हे “ख्रिस्ती” आहेत. आपण येशूवर विश्वास ठेवता त्या गोष्टीबद्दल हे सर्व आहे. १ करिंथकर १ 33: & आणि says म्हणते, “जी सुवार्ता मी तुम्हांस सांगितली ती आहे ... की ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला, पवित्र शास्त्रानुसार, त्याला पुरण्यात आले आणि ते तिस third्या दिवशी उठले…”

ख्रिश्चन होण्याचा आणि म्हणण्याचा हा एकमेव मार्ग आहे. जॉन १:: In मध्ये येशू म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे. माझ्याद्वारे कोणीही पित्याकडे येऊ शकत नाही. ” प्रेषितांची कृत्ये :14:१२ आणि रोमन्स १०:१:6 देखील वाचा. आपण देवाच्या कुटुंबात पुन्हा जन्म करणे आवश्यक आहे. तुम्ही विश्वास ठेवलाच पाहिजे. अनेकजण पुन्हा जन्माचा अर्थ फिरवतात. ते स्वतःचे स्पष्टीकरण आणि "पुन्हा लिहा" पवित्र शास्त्र तयार करतात आणि ते स्वतःस समाविष्ट करण्यास भाग पाडतात, याचा अर्थ असा आहे की याचा अर्थ काही आध्यात्मिक जागृत करणे किंवा जीवन नूतनीकरण अनुभव आहे, परंतु पवित्र शास्त्रात स्पष्टपणे म्हटले आहे की आपण पुन्हा जन्मलो आहोत आणि येशूच्या कार्यावर विश्वास ठेवून आपण देवाची मुले होऊ. आम्हाला. शास्त्रवचनांचा अभ्यास करून त्यांची तुलना करून आणि सत्याबद्दलच्या आपल्या कल्पना सोडून आपण देवाचा मार्ग समजून घेतला पाहिजे. आपण देवाच्या कल्पना, देवाची योजना, देवाच्या मार्गासाठी आपल्या कल्पना बदलू शकत नाही. जॉन:: १ & आणि २० मध्ये असे म्हटले आहे की पुरुष प्रकाशात येत नाहीत "कदाचित त्यांनी केलेल्या कृत्याचा पुन्हा ताबा घ्यावा."

या चर्चेचा दुसरा भाग गोष्टी गोष्टी देवासमोर पाहिल्या पाहिजेत. बायबलमध्ये जे म्हटले आहे ते आपण स्वीकारले पाहिजे. लक्षात ठेवा, आपल्या सर्वांनी पाप केले आहे आणि जे देवाच्या दृष्टीने चुकीचे आहे. आपल्या जीवनशैलीबद्दल पवित्र शास्त्र स्पष्ट आहे परंतु मानवजातीने फक्त असे म्हणायचे निवडले की “याचा अर्थ असा नाही,” त्याकडे दुर्लक्ष करा किंवा म्हणा, “देवाने मला अशा प्रकारे बनवले, ते सामान्य आहे.” आपण हे लक्षात ठेवले पाहिजे की जेव्हा जगात पाप जगात गेले तेव्हा देवाचे जग भ्रष्ट झाले व शापित झाले. आता तो ईश्वराच्या इच्छेनुसार नाही. जेम्स २:१० म्हणते, “जो कोणी संपूर्ण नियम पाळतो आणि एका बिंदूत अडखळतो, त्यास तो सर्व दोषी आहे.” आमचे पाप काय आहे हे महत्त्वाचे नाही.

मी पापाच्या अनेक परिभाषा ऐकल्या आहेत. पाप हे घृणास्पद किंवा देवाला नापसंत करणा beyond्या पलीकडे आहे; हे आपल्यासाठी किंवा इतरांसाठी चांगले नाही. पापामुळे आपली विचारसरणी उलटी होते. पाप जे चांगले आहे ते पाहिले जाते आणि न्याय विकृत होतो (हबक्कूक एक्सएनयूएमएक्सः एक्सएनयूएमएक्स पहा). आपण चांगले आणि वाईट म्हणून चांगले पाहिले. वाईट लोक बळी पडतात आणि चांगले लोक वाईट बनतात: द्वेष करणारे, प्रेम न करणारा, क्षमा न करणारा किंवा असहिष्णु.
आपण ज्या विषयाबद्दल विचारत आहात त्यावरील शास्त्राच्या श्लोकांची यादी येथे आहे. देव काय विचार करतो ते आम्हाला सांगतात. आपण त्यांना समजावून सांगणे आणि देवाला नापसंत करणार्‍यांचे अनुसरण करणे सुरू केल्यास आम्ही ते सांगू शकत नाही हे ठीक आहे. तुम्ही देवाचे अधीन आहात; तो एकटाच न्याय करु शकतो. आमचा कोणताही युक्तिवाद आपल्याला पटवून देणार नाही. देव आम्हाला त्याचे अनुसरण करण्याची निवड करण्याची स्वातंत्र्य देतो किंवा नाही, परंतु त्याचे परिणाम आम्ही देतो. आम्हाला विश्वास आहे की या विषयावर पवित्र शास्त्र स्पष्ट आहे. हे अध्याय वाचा: रोमन्स १: १-1--18२, विशेषत: २ verses आणि २ verses श्लोक. लेवीय १ 32:२२ आणि २०:१:26 देखील वाचा; मी करिंथकर 27: 18 आणि 22; मी तीमथ्य 20: 13-6; उत्पत्ति १:: --9 (आणि शास्ते १ 10: २२-२1 ज्यात गिबाच्या लोकांनी सदोमच्या माणसांसारखेच केले); यहूदा 8 आणि 10 आणि प्रकटीकरण 19: 4 आणि 8:19.

चांगली बातमी अशी आहे की जेव्हा आम्ही ख्रिस्त येशूला आपला तारणारा म्हणून स्वीकारतो, तेव्हा आमच्या सर्व पापांसाठी आम्ही क्षमा केली गेली. मीका :7: १ says म्हणतो, "तू त्यांची सर्व पापे समुद्राच्या खोलवर फेकून देशील." आम्ही कोणालाही दोषी ठरवू इच्छित नाही पण ज्याला त्याने प्रेम केले आणि क्षमा करतो त्याकडे लक्ष द्या, कारण आपण सर्वजण पाप करतो. जॉन 19: 8-1 वाचा. येशू म्हणतो, “जो दोषरहित आहे त्याने प्रथम दगड फेकला पाहिजे.” १ करिंथकर 11:११ म्हणते, “तुमच्यातील काही होते, परंतु तुम्ही स्नान केले, परंतु तुम्ही पवित्र झाले, प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या नावात आणि आमच्या देवाच्या आत्म्याने नीतिमान ठरला.” आम्ही "प्रियमध्ये स्वीकारले आहेत (इफिसकर 6: 11). जर आपण खरा विश्वास ठेवतो तर आपण प्रकाशात चालत राहून आणि आपल्या पाप, आपण केलेल्या कोणत्याही पापांची कबुली देऊन पापावर विजय मिळविला पाहिजे. मी जॉन 1: 6-1 वाचा. मी योहान 4: 10 विश्वासणा to्यांना लिहिलेले होते. त्यात म्हटले आहे, “जर आम्ही आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो आमची पापे क्षमा करण्यास आणि सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून शुद्ध करण्यास तो विश्वासू व नीतिमान आहे.”

आपण खरे आस्तिक नसल्यास, आपण (प्रकटीकरण 22: 17) होऊ शकता. आपण त्याच्याकडे यावे अशी येशूची इच्छा आहे आणि तो आपल्याला काढून टाकणार नाही (जॉन एक्सएनयूएमएक्स: एक्सएनयूएमएक्स).
मी योहान १: in मध्ये पाहिल्याप्रमाणे आपण जर देवाची मुले आहोत तर आपण त्याच्याबरोबर चालत राहावे आणि कृपेने त्याने वाढावे आणि “तो पवित्र असल्याप्रमाणे पवित्र व्हावे” अशी त्याची इच्छा आहे. (1 पीटर 9:1). आपण आपल्या अपयशावर मात केली पाहिजे.

देव आपल्या मुलांचा त्याग करू शकत नाही किंवा त्यांना नाकारत नाही, परंतु मानवी वडिलांनी हे केले नाही. जॉन १०:२:10 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत." जॉन :28:१:3 म्हणतो, “जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होणार नाही तर त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळेल.” हे वचन एकट्या 15 जॉनमध्ये तीन वेळा पुनरावृत्ती केले गेले आहे. जॉन :3: 6 and आणि इब्री लोकांस १०:१:39 देखील पहा. इब्री लोकांस १:: says म्हणते, “मी तुला कधीही सोडणार नाही, तुला सोडणार नाही.” इब्री लोकांस 10:१:14 म्हणते, “मी त्यांची पापे व कुकर्म मला यापुढे कधीही विसरणार नाही.” रोमन्स:: and आणि यहूदा २ 13 देखील पहा. २ तीमथ्य १:१२ म्हणते, “मी त्या दिवसासाठी जे काही केले आहे ते ते तो पाळण्यास समर्थ आहे.” मी थेस्सलनीकाकर 5: -10 -११ म्हणते, "आम्हाला क्रोधासाठी नव्हे तर मोक्ष मिळवण्यासाठी नियुक्त केले गेले आहे ... जेणेकरून ... आम्ही त्याच्याबरोबर एकत्र राहू."

आपण पवित्र शास्त्र वाचले आणि अभ्यास केल्यास आपण शिकाल की देवाची कृपा, दया आणि क्षमा आपल्याला पाप करणे किंवा देवाला अप्रिय मार्गाने जगण्याचे स्वातंत्र्य देत नाही. ग्रेस "तुरूंगातून नि: शुल्क कार्डमधून बाहेर पडा" असे नाही. रोमन्स:: १ आणि २ म्हणतो, “तर आपण काय म्हणावे? आपण कृपा वाढत राहू जेणेकरून कृपा वाढेल? हे कधीही होऊ देऊ नका! आपण जे पापाला मेलो ते अजूनही जिवंत कसे राहू? ” देव एक चांगला आणि परिपूर्ण पिता आहे आणि अशाच प्रकारे जर आम्ही आज्ञा मोडली आणि बंड केला आणि ज्या गोष्टींचा त्याला नफरत आहे तो आपण करतो, तर तो आपल्यास सुधारेल व शिस्त लावेल. कृपया इब्री लोकांस 6: 1-2 वाचा. असे म्हटले आहे की तो आपल्या मुलांना शिस्त लावेल आणि त्यांना चाबकावेल (श्लोक 12). इब्री लोकांस १२:१० म्हणते, “देव आमच्या चांगल्यासाठी शिस्त लावतो जेणेकरून आपण त्याच्या पवित्र्यात सहभागी व्हावे.” ११ व्या श्लोकात हे शिस्तीबद्दल सांगते की, “ज्यांनी त्याद्वारे प्रशिक्षण घेतले आहे त्यांना पवित्रता व शांती मिळते.”
जेव्हा दाविदाने देवाविरूद्ध पाप केले तेव्हा त्याने आपल्या पापाची कबुली दिली तेव्हा त्याला क्षमा केली गेली, परंतु आयुष्यभर त्याने आपल्या पापाचे फळ भोगले. जेव्हा शौलने पाप केले तेव्हा त्याने आपले राज्य गमावले. देव त्यांच्या पापांसाठी बंदिवान म्हणून इस्राएल लोकांना शिक्षा. कधीकधी देव आम्हाला आपल्या शिस्त लावण्यासाठी आपल्या पापाचे फळ देण्यास अनुमती देतो. गॅलाटियन्स 5: 1 देखील पहा.

आम्ही आपल्या प्रश्नाचे उत्तर देत असल्याने, पवित्र शास्त्र काय शिकवते यावर आम्ही विश्वास ठेवतो यावर आधारित आम्ही एक मत देत आहोत. हा मतांविषयी वाद नाही. गलतीकर:: १ म्हणते, “बंधूनो, जर कोणी एखाद्याला पापात सापडले असेल तर तुम्ही आत्म्याद्वारे जगणा live्यांनी त्या माणसाला हळूवारपणे परत करावे.” देव पापीचा द्वेष करीत नाही. जॉन:: १-११ मध्ये व्यभिचाराच्या कार्यात अडकलेल्या महिलेबरोबर जसे पुत्राने केले त्याचप्रमाणे आपणही क्षमासाठी त्याच्याकडे यावे अशी आमची इच्छा आहे. रोमन्स:: says म्हणते, “परंतु देव आपल्यावर आपले प्रेम दाखवतो, आम्ही पापी असताना ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला.”

एक ख्रिश्चन म्हणून, तुमचा जन्म देवाच्या कुटुंबात झाला आहे. येशूने निकदेमस (जॉन:: -3-.) ला सांगितले की तो आत्म्याने जन्मला पाहिजे. जॉन १:१२ आणि १ हे स्पष्टपणे स्पष्ट करते की जॉन :3:१:5 मध्ये आपण पुन्हा कसे जन्माला येतात, “परंतु ज्यांनी त्याला स्वीकारले, त्यांना देवाची मुले होण्याचा हक्क त्याने दिला, जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांना.” ते जन्मजात रक्त, देहाच्या इच्छेने किंवा मनुष्याच्या इच्छेने नव्हे, तर देवापासून जन्माला आले आहेत. ” जॉन :1:१:12 म्हणते की तो आपल्याला अनंतकाळचे जीवन देतो आणि प्रेषितांची कृत्ये १:13::3१ म्हणते, “प्रभु येशू ख्रिस्तावर विश्वास ठेवा आणि तुमचे तारण होईल.” हा आमचा चमत्कारीक नवीन जन्म, एक सत्य आणि विश्वास आहे. एखाद्या नवीन मुलाला वाढण्यास पौष्टिकतेची आवश्यकता असते त्याचप्रमाणे पवित्र शास्त्र आपल्याला देवाच्या मुलाच्या रूपात आध्यात्मिकरित्या कसे वाढता येईल हे सांगते. हे स्पष्टपणे स्पष्ट आहे की मी पीटर 16: 3 मध्ये असे म्हटले आहे की, “नवजात बाळांप्रमाणे तुम्ही त्या शब्दाचे शुद्ध दूध घ्या जेणेकरुन तुम्ही त्या वाढाल.” ही आज्ञा फक्त येथेच नाही तर जुन्या करारात देखील आहे. यशया 16 व्या श्लोक 16 आणि 31 मध्ये असे म्हणतो, “मी कोणास ज्ञान शिकवे आणि मी कोणाला शिकवू? ते जे दुधातून दुग्ध केले जातात आणि स्तनातून काढलेले असतात; प्रीसेप्ट पूर्वेक्षणावर असणे आवश्यक आहे, एका ओळीवर ओळ, ओळीवर रेषा, येथे थोड्या वेळाने आणि थोडासा. ”

अशा प्रकारे बाळांची वाढ होते, पुनरावृत्तीने, सर्व एकाच वेळी नाही, आणि हे आपल्याबरोबर आहे. मुलाच्या जीवनात प्रवेश करणारी प्रत्येक गोष्ट त्याच्या वाढीवर परिणाम करते आणि देवाने आपल्या जीवनात आणलेल्या प्रत्येक गोष्टीचा आपल्या आध्यात्मिक वाढीवरही परिणाम होतो. ख्रिस्तामध्ये वाढणे ही एक प्रक्रिया आहे, घटना नाही, जरी घटनांमुळे आपल्या प्रगतीमध्ये "उत्साही" होऊ शकतात जसे ते जीवनात करतात, परंतु दररोजचे पोषण हे आपले आध्यात्मिक जीवन आणि मन तयार करते. हे कधीही विसरू नका. पवित्र शास्त्र हे सूचित करते जेव्हा ते "कृपेने वाढवा" सारखी वाक्ये वापरतात; "तुमचा विश्वास वाढवा" (2 पेत्र 1); “गौरव ते गौरव” (२ करिंथकर ३:१८); "कृपेवर कृपा" (जॉन 2) आणि "रेषेवर रेषा आणि आज्ञा वर आज्ञा" (यशया 3:18). 1 पेत्र 28: 10 आपल्याला हे दाखवण्यापेक्षा बरेच काही करते की आपण वाढणार आहोत; ते आम्हाला कसे वाढवायचे ते दाखवते. हे आपल्याला दाखवते की पौष्टिक अन्न कोणते आहे जे आपल्याला वाढवते - देवाच्या शब्दाचे शुद्ध दूध.

2 पीटर 1:1-5 वाचा जे आपल्याला काय वाढवायचे आहे हे अगदी स्पष्टपणे सांगते. त्यात म्हटले आहे, “देवाच्या आणि आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या ज्ञानाद्वारे तुम्हांला कृपा आणि शांती असो, कारण त्याच्या दैवी सामर्थ्याने आपल्याला जीवन आणि सुभक्तीशी संबंधित सर्व गोष्टी दिल्या आहेत ज्याने आपल्याला गौरवासाठी बोलावले आहे. सद्गुण… जेणेकरून तुम्ही दैवी स्वभावाचे भागीदार व्हाल… सर्व परिश्रम देऊन, तुमच्या विश्वासात भर घाला…” हे ख्रिस्तामध्ये वाढत आहे. ते म्हणतात की आपण त्याच्या ज्ञानाने वाढतो आणि ख्रिस्ताविषयीचे खरे ज्ञान देवाच्या वचनात, बायबलमध्ये आहे.

आपण मुलांसोबत हेच करतो ना; त्यांना खायला द्या आणि त्यांना शिकवा, एका वेळी एक दिवस ते प्रौढ प्रौढ होईपर्यंत. आपले ध्येय ख्रिस्तासारखे असणे आहे. 2 करिंथकर 3:18 म्हणते, "परंतु आपण सर्वजण अनावरण केलेल्या चेहऱ्याने, आरशात जसे प्रभूचे वैभव पाहत आहोत, त्याचप्रमाणे प्रभूपासून, आत्म्याकडून वैभवापासून गौरवाकडे त्याच प्रतिमेत रूपांतरित होत आहोत." मुले इतर लोकांची कॉपी करतात. “तो अगदी त्याच्या वडिलांसारखा आहे” किंवा “ती अगदी तिच्या आईसारखी आहे” असे आपण अनेकदा लोकांना म्हणताना ऐकतो. माझा विश्वास आहे की हे तत्त्व 2 करिंथकर 3:18 मध्ये चालते. जसे आपण आपला शिक्षक, येशू पाहतो किंवा “पाहातो” तेव्हा आपण त्याच्यासारखे बनतो. स्तोत्र लेखकाने हे तत्व "पवित्र होण्यासाठी वेळ घ्या" या स्तोत्रात पकडले आहे जेव्हा तो म्हणाला, "येशूकडे पाहून, तुम्ही त्याच्यासारखे व्हाल." त्याला समजून घेण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे त्याला शब्दाद्वारे ओळखणे – म्हणून त्याचा अभ्यास करत राहा. आम्ही आमच्या तारणकर्त्याची कॉपी करतो आणि आमच्या गुरुसारखे बनतो (ल्यूक 6:40; मॅथ्यू 10:24 आणि 25). हे वचन आहे की जर आपण त्याला पाहिले तर आपण त्याच्यासारखे होऊ. वाढणे म्हणजे आपण त्याच्यासारखे होऊ.

जुन्या करारामध्ये आपले अन्न म्हणून देवाच्या शब्दाचे महत्त्वसुद्धा देवाने शिकवले. कदाचित सर्वात सुप्रसिद्ध शास्त्र जे आपल्या जीवनात ख्रिस्ताच्या शरीरात परिपक्व आणि प्रभावी व्यक्ती होण्यासाठी काय महत्त्वाचे आहे हे शिकवते, स्तोत्र १, जोशुआ १ आणि २ तीमथ्य २:१:1 आणि २ तीमथ्य:: १ & आणि १ are आहेत. डेव्हिड (स्तोत्र १) आणि जोशुआ (जोशुआ १) यांना देवाच्या वचनाला प्राधान्य देण्यास सांगितले आहे: “रोज” असे करण्याची इच्छा, मनन आणि अभ्यास करणे. नवीन करारामध्ये पौल तीमथ्याला २ तीमथ्य:: १ & आणि १ in मध्ये असे करण्यास सांगतात. हे आम्हाला मोक्ष, सुधार, सिद्धांत आणि नीतिमत्त्वाची सूचना, आम्हाला पूर्णपणे सज्ज करण्यासाठी ज्ञान देते. (२ तीमथ्य २:१:1 वाचा).

दिवस रात्र यहोशवाला वचनावर मनन करण्यास व त्याचा मार्ग यशस्वी व यशस्वी करण्यासाठी त्यातील सर्व काही करण्यास सांगितले आहे. मॅथ्यू २:: १ & आणि २० म्हणतात की आपण शिष्य बनवावेत, लोकांना शिकवलेल्या गोष्टींचे पालन करण्यास शिकवा. वाढत्याचे शिष्य म्हणून देखील वर्णन केले जाऊ शकते. जेम्स १ आपल्याला वचनाचे पाळणे शिकवते. आपण स्तोत्रे वाचू शकत नाही आणि हे समजू शकत नाही की दावीदाने या आज्ञेचे पालन केले आणि हे त्याचे संपूर्ण आयुष्य व्यापले. तो सतत वचनाबद्दल बोलतो. स्तोत्र ११ Read वाचा. स्तोत्र १: २ आणि ((विस्तारित) म्हणतो, “परंतु परमेश्वराच्या नियमांमुळे त्याला आनंद होतो आणि त्याच्या नियमांवर (त्याच्या आज्ञा आणि शिकवणांवर) तो रात्रंदिवस ध्यान करतो. तो एका पाण्याच्या झ stream्याद्वारे भरलेल्या झाडासारखा असेल आणि त्या हंगामात फळ देते. त्याची पाने मरत नाहीत; आणि तो जे काही करतो त्यात यशस्वी होते (आणि परिपक्वता येते). ”

हा शब्द इतका महत्त्वाचा आहे की जुन्या करारात देव इस्राएल लोकांना वारंवार आणि त्यांच्या मुलांनाही शिकवायला सांगत होता (अनुवाद 6:;; ११: १ and आणि :7२:11). अनुवाद :19२::32 (एनकेजेव्ही) म्हणतो, “… आज मी तुमच्यामध्ये ज्या सर्व शब्दांची साक्ष देत आहे त्याकडे लक्ष द्या, ज्यामुळे तुम्ही आपल्या मुलांना या नियमातील सर्व आज्ञा पाळण्याची काळजी घ्या.” तीमथ्यासाठी काम केले. त्याला हे लहानपणापासूनच शिकवले गेले (46 तीमथ्य 32: 46 आणि 2). हे आपणास हे माहित असणे फार महत्वाचे आहे, ते इतरांना शिकवावे आणि विशेषत: ते आमच्या मुलांना द्या.

म्हणून ख्रिस्तासारखे होण्यासाठी आणि वाढण्याची गुरुकिल्ली देवाच्या वचनाद्वारे त्याला जाणून घेणे खरोखर आहे. आपण शब्दात जे काही शिकतो ते आम्हाला त्याला ओळखण्यात आणि या ध्येयापर्यंत पोहोचण्यात मदत करते. पवित्र शास्त्र हे बालपण ते परिपक्वता पर्यंतचे आपले अन्न आहे. आशा आहे की आपण मूल होण्यापलीकडे वाढता, दुधापासून मांसापर्यंत वाढू शकता (इब्री लोकांस 5: 12-14). आपण आपल्या शब्दाची गरज वाढवत नाही; जोपर्यंत आपण त्याला पाहू शकत नाही तोपर्यंत वाढत नाही (3 योहान 2: 5-XNUMX). शिष्यांनी त्वरित परिपक्वता प्राप्त केली नाही. आपण मुले राहू द्या, बाटली खाऊ द्या, परंतु परिपक्व व्हावे ही देवाची इच्छा नाही. शिष्यांनी येशूबरोबर बराच वेळ घालवला आणि आपणही केले पाहिजे. लक्षात ठेवा ही एक प्रक्रिया आहे.

आम्हाला वाढविण्यात मदत करण्यासाठी इतर महत्वाच्या गोष्टी

जेव्हा आपण याचा विचार करता, पवित्र शास्त्रात आपण जे काही वाचतो, अभ्यास करतो आणि त्याचे पालन करतो तो आपल्या आध्यात्मिक वाढीचा एक भाग आहे ज्याप्रमाणे आपण जीवनात अनुभवलेल्या प्रत्येक गोष्टीचा माणूस म्हणून आपल्या वाढीवर परिणाम होतो. २ तीमथ्य:: १ & आणि १ says या वचनात असे म्हटले आहे की, “देवाचा माणूस परिपूर्ण होऊ शकतो आणि प्रत्येक चांगल्या कामासाठी चांगल्या प्रकारे सज्ज व्हावा यासाठी नीतिमत्त्वाची शिकवण म्हणून, शिक्षणास सुधारणे, सुधारणे, फायद्याचे आहे,” म्हणून पुढील दोन मुद्दे एकत्र आणून कार्य करण्यासाठी ती वाढ. ते १) पवित्र शास्त्राचे पालन करणे आणि २) आपण केलेल्या पापांशी वागणे. माझ्या मते कदाचित नंतरचे पहिले आले आहे कारण जर आपण पाप केले आणि त्यास सामोरे न गेलो तर देवाबरोबरची आपली सहकार्य अडथळा ठरेल आणि आपण बाळ राहू आणि बाळांसारखे वागू आणि वाढू नये. पवित्र शास्त्र शिकवते की शारीरिक (शारीरिक, सांसारिक) ख्रिश्चन (जे पाप आणि स्वतःसाठी जगतात) अपरिपक्व असतात. १ करिंथकर 2: १-. वाचा. पॉल म्हणतो की तो करिंथकरांशी आध्यात्मिकरित्या बोलू शकला नाही, परंतु त्यांच्या पापामुळे “शारीरिक, अगदी लहान मुलांप्रमाणे” बोलू शकला नाही.

1. देवाकडे आमच्या पापांची कबुली

मला वाटते की परिपक्वता प्राप्त करण्यासाठी विश्वासणा believers्यांसाठी, देवाच्या मुलांसाठी ही सर्वात महत्वाची पायरी आहे. मी जॉन 1: 1-10 वाचा. हे अध्याय & आणि १० मध्ये सांगते की जर आपण असे म्हटले तर आपल्या जीवनात आपण पाप नाही केले की आपण स्वत: ची फसवणूक केली आहे आणि आपण त्याला लबाडी बनवितो आणि त्याचे सत्य आपल्यामध्ये नाही. श्लोक 8 म्हणते, "जर आपण असे म्हटले की आम्ही त्याच्यासह सहभागिता असू, आणि अंधारात गेलो, तर आम्ही खोटे बोलतो आणि सत्याने जगत नाही."

इतर लोकांच्या जीवनात पाप पाहणे सोपे आहे परंतु आपल्या स्वतःच्या अपयशास कबूल करणे कठिण आहे आणि “ते इतके मोठे काम नाही,” किंवा “मी फक्त मनुष्य आहे” किंवा “प्रत्येकजण ते करीत आहे” अशा शब्दांत सांगून क्षमा करतो. , "किंवा" मी त्यास मदत करू शकत नाही, "किंवा" मी कसे वाढविले गेले या कारणामुळे मी असे आहे, "किंवा वर्तमान आवडीचे निमित्त," हे मी जे काही केले त्यामुळेच आहे, मला प्रतिक्रिया देण्याचा अधिकार आहे या प्रमाणे आपणास यावर प्रेम आहे, “प्रत्येकाचा एकच दोष असावा.” यादी चालूच राहते, परंतु पाप हे पाप आहे आणि आम्ही सर्वजण पाप करतो, हे आम्ही कबूल करण्यापेक्षा कितीतरी वेळा करतो. पाप हे आपल्याला कितीही क्षुल्लक वाटले तरी पाप आहे. मी जॉन 2: 1 म्हणतो, "माझ्या मुलांनो, तुम्ही पाप करु नये यासाठी या गोष्टी मी लिहीत आहे." पापासंबंधी ही देवाची इच्छा आहे. मी योहान २: १ असेही म्हणतो, “जर कोणी पाप केले तर आपला पिता येशू ख्रिस्त नीतिमान वकिला आहे.” मी योहान १: आपल्या जीवनातील पापाचा कसा सामना करावा हे सांगत आहे: देवाला कबूल करा (कबूल करा) हे कबुलीजबाब म्हणजे. ते म्हणते, “जर आम्ही आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो विश्वासू व विश्वासू आहे. त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अधार्मिकतेपासून आम्हाला शुद्ध केले.” हे आमचे कर्तव्य आहे: देवाकडे आमच्या पापाची कबुली देणे आणि हे देवाचे वचन आहे: तो आपल्याला क्षमा करील. प्रथम आपण आपले पाप ओळखले पाहिजे आणि नंतर ते देवासमोर मान्य केले पाहिजे.

दावीदाने हे केले. स्तोत्र :१: १-१. मध्ये तो म्हणाला, “मी माझ्या पापाची कबुली देतो ...” आणि “तुझ्याविरुध्द मी केवळ पाप केले आहे आणि तुझ्या दृष्टीने हे वाईट केले आहे.” आपण स्तोत्रे वाचू शकत नाही ज्यामुळे दाविदाला त्याच्या पापाची जाणीव झाली आणि त्याचे दु: ख न पाहिले, परंतु त्याने देवाचे प्रेम आणि क्षमा देखील ओळखली. स्तोत्र Read२ वाचा. स्तोत्र १०51:,,,, १०-१२ आणि १ ((एनएएसबी) म्हणा, “तुमच्या सर्व पापांची क्षमा कोण करतो, तुमचे सर्व रोग बरे करतो; तो तुझे आयुष्य खड्ड्यातून सोडवितो, देव तुला दयाळूपणे आणि करुणेने मुकतो ... त्याने आमच्या पापांप्रमाणे वागले नाही किंवा आमच्या पापांबद्दल आम्हाला प्रतिफळ दिले नाही. स्वर्ग पृथ्वीपेक्षा उंच आहे म्हणून जे त्याचे भय धरतात त्यांच्यावर तो किती प्रेम करतो? पूर्वेकडील पश्चिमेकडे म्हणजे त्याने आपल्या अपराधांपासून दूर ठेवला आहे. परंतु परमेश्वराचा दयाळूपणा आणि त्याची उपासना करणारे त्याच्यावर अनंतकाळपर्यंतचे प्रेम करतात आणि त्याचा चांगुलपणा मुलांच्या मुलांवर आहे. ”

योहान १:: -13-१० मध्ये येशूने पेत्राबरोबर केलेल्या शुद्धीकरणाचे स्पष्टीकरण दिले ज्यामध्ये त्याने शिष्यांचे पाय धुतले. जेव्हा पेत्राने यावर आपत्ती केली तेव्हा तो म्हणाला, “ज्याने आंघोळ केली आहे त्याने आपले पाय धुतल्याशिवाय धुतण्याची गरज नाही.” लाक्षणिकरित्या, दरवेळी किंवा जेव्हा आवश्यक असेल तर, दररोज जास्त वेळा ते घाणेरडे आहेत म्हणून आम्हाला आपले पाय धुवायला हवेत. देवाचे वचन आपल्या जीवनातील पाप प्रकट करते, परंतु आपण ते कबूल केले पाहिजे. इब्री लोकांस :4:१२ (एनएएसबी) म्हणते, “कारण देवाचे वचन कोणत्याही दोन तरवारांपेक्षा जिवंत आणि सक्रिय आणि धारदार आहे. आणि आत्मा व आत्म्याचे विभाजन, सांधे व मज्जा यांचे विभाजन करते आणि न्याय करण्यास समर्थ आहे. मनातील विचार आणि हेतू. ” जेम्स हे देखील शिकवतात, शब्द एका आरशाप्रमाणे आहे, जे आपण ते वाचतो तेव्हा आपण कसे आहोत ते आपल्याला दर्शवितो. जेव्हा आपण "घाण" पाहतो तेव्हा आपण धुऊन शुद्ध केले जाणे आवश्यक आहे, मी योहान १: १-obe चे ऐकून, दाविदाप्रमाणे आपल्या पापांची कबुली दिली. जेम्स 10: 4-12 वाचा. स्तोत्र :१: says म्हणते, “मला धुवा आणि मी बर्फापेक्षा पांढरा होईल.”

पवित्र शास्त्र आपल्याला खात्री देते की येशूचे बलिदान देवाच्या दृष्टीने “नीतिमान” मानणाऱ्यांना बनवते; की त्याचे बलिदान "सर्वांसाठी एकदाच" होते, जे आम्हाला कायमचे परिपूर्ण बनवते, हे ख्रिस्तामध्ये आमचे स्थान आहे. परंतु येशूने असेही म्हटले आहे की, आपण म्हणतो त्याप्रमाणे, देवाच्या वचनाच्या आरशात प्रकट झालेल्या प्रत्येक पापाची कबुली देऊन देवाजवळ लहान खाते ठेवण्याची गरज आहे, त्यामुळे आपल्या सहवासात आणि शांततेला अडथळा येणार नाही. देव त्याच्या लोकांचा न्याय करेल जे त्याने इस्राएलप्रमाणेच पाप करत राहतील. हिब्रू 10 वाचा. श्लोक 14 (NASB) म्हणते, "कारण एका अर्पणाने ज्यांना पवित्र केले जात आहे त्यांना त्याने सर्वकाळासाठी परिपूर्ण केले आहे." अवज्ञा पवित्र आत्म्याला दुःखी करते (इफिस 4:29-32). उदाहरणांसाठी, आपण पाप करत राहिलो तर या साइटवरील विभाग पहा.

आज्ञाधारणाची ही पहिली पायरी आहे. देव धीर धरत आहे, आणि आपण कितीही वेळा अयशस्वी झाला, जरी आपण त्याच्याकडे परत गेलो तर तो आपल्याला क्षमा करील आणि आपल्याबरोबर त्याच्या सहवासात परत येईल. २ इतिहास :2:१:7 म्हणते, “जर माझे लोक, जे माझ्या नावाने ओळखले जातात त्यांनी नम्रपणे प्रार्थना केली व माझा चेहरा शोधला आणि त्यांच्या दुष्कृत्याकडे दुर्लक्ष केले तर मी स्वर्गातून ऐकून त्यांच्या पापांची क्षमा करीन. त्यांची जमीन बरे कर. ”

2. वचन जे शिकवते त्याचे पालन करणे / करणे

या क्षणापासून, आपण परमेश्वराला आपल्याला बदलण्यास सांगावे. ज्याप्रमाणे मी जॉन आपल्याला जे चुकीचे दिसत आहे ते "स्वच्छ" करण्याची सूचना देतो, तसेच जे चुकीचे आहे ते बदलण्याची आणि जे योग्य आहे ते करण्याची आणि देवाचे वचन आपल्याला दाखवलेल्या अनेक गोष्टींचे पालन करण्याची सूचना देतो. ते म्हणते, "शब्दाचे पालन करणारे व्हा आणि केवळ ऐकणारेच नाही." जेव्हा आपण पवित्र शास्त्र वाचतो तेव्हा आपल्याला प्रश्न विचारावे लागतात, जसे की: “देव कोणाला सुधारत होता की शिकवत होता?” "तुम्ही व्यक्ती किंवा लोक कसे आहात?" "काहीतरी दुरुस्त करण्यासाठी किंवा ते अधिक चांगले करण्यासाठी तुम्ही काय करू शकता?" तो तुम्हाला जे शिकवतो ते करण्यास देवाला मदत करण्यास सांगा. अशा प्रकारे आपण स्वतःला देवाच्या आरशात पाहून वाढतो. काहीतरी क्लिष्ट शोधू नका; देवाच्या वचनाला महत्त्व देऊन त्याचे पालन करा. जर तुम्हाला काही समजत नसेल, तर प्रार्थना करा आणि तुम्हाला न समजलेल्या भागाचा अभ्यास करत राहा, परंतु तुम्हाला जे समजले आहे त्याचे पालन करा.

आम्हाला भगवंताने आम्हाला बदलण्यास सांगावे लागेल कारण ते शब्दात स्पष्टपणे सांगते की आपण स्वतःला बदलू शकत नाही. हे जॉन १:: in मध्ये स्पष्टपणे सांगते, “माझ्याशिवाय (ख्रिस्त) तू काहीही करु शकत नाहीस.” जर आपण प्रयत्न करून पहा आणि बदलत नसाल तर अयशस्वी ठरल्यास काय अंदाज लावा, आपण एकटे नाही आहात. आपण विचारू शकता, "मी माझ्या आयुष्यात कसा बदल घडवून आणू?" हे पाप ओळखण्यापासून आणि कबूल केल्यापासून सुरू होते, तरीही मी कसे बदलू आणि वाढू शकेन? मी वारंवार तेच पाप का करीत राहिलो आणि मी जे करावे अशी देवाची इच्छा आहे ते मी का करू शकत नाही? प्रेषित पौलाला याच अचूक संघर्षाचा सामना करावा लागला आणि रोमन्स अध्याय 15--5 मध्ये याविषयी काय करावे व त्याचे स्पष्टीकरण देण्यात आले. अशाप्रकारे आपण आपल्या स्वत: च्या नव्हे तर देवाच्या सामर्थ्याने वाढत आहोत.

पॉलचा प्रवास - रोमन्स अध्याय 5-8

कलस्सैकर १: २ & आणि २ says म्हणते, “प्रत्येक माणसाला सर्व प्रकारच्या शहाणपणाने शिकवा म्हणजे ख्रिस्त येशूमध्ये प्रत्येक मनुष्य परिपूर्णपणे सादर करावा.” रोमन्स :1: २ says म्हणतो, “ज्यांना त्याने अगोदरच ओळखले होते, त्याने आपल्या पुत्राच्या प्रतिरुपाशी सुसंगत होण्याचादेखील भाकीत केले.” म्हणून परिपक्वता आणि वाढ ख्रिस्त सारखी आहे, आपला मालक आणि तारणारा.

पौलाने आपल्यासारख्याच समस्यांबरोबर संघर्ष केला. रोमकर chapter व्या अध्याय वाचा. त्याला योग्य ते करायचे होते पण शक्य झाले नाही. त्याला जे चुकीचे होते ते करणे थांबवावेसे वाटले परंतु शक्य झाले नाही. रोमन्स us आम्हाला सांगते की “तुमच्या मर्त्य जीवनावर पापाने राज्य करु नये” आणि आपण पाप आपला “स्वामी” होऊ नये, परंतु पौलाला ते शक्य झाले नाही. तर मग त्याने या संघर्षावर विजय कसा मिळवला आणि आम्ही कसा करू शकतो. आपण पौलाप्रमाणेच कसे बदलू आणि वाढू शकतो? रोमन्स 7: 6 आणि 7 अ म्हणतो, “मी किती वाईट मनुष्य आहे! मृत्यूच्या अधीन असलेल्या या शरीरातून मला कोण सोडवील? देवाचे आभार मानतो जो प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे मला वाचवितो! ” जॉन १:: १-., विशेषत: verses व verses व्या श्लोकात असे म्हटले आहे. जेव्हा येशू त्याच्या शिष्यांशी बोलला, तेव्हा तो म्हणाला, “माझ्यामध्ये राहा आणि मी तुम्हांमध्ये राहीन. ज्याप्रमाणे फांद्या द्राक्षवेलीला लागल्याशिवाय फळ देता येत नाही. तू माझ्यामध्ये राहू शकत नाहीस तर तुला आणखी काही करता येणार नाही. मी द्राक्षांचा वेल आहे, तुम्ही फांद्या आहात; जो माझ्यामध्ये राहतो व मी त्याच्यामध्ये राहतो, तोच पुष्कळ फळ देतो. माझ्याशिवाय तू काहीही करु शकत नाहीस. ” जर तुम्ही पाळत असाल तर तुम्ही वाढाल, कारण तो तुम्हाला बदलेल. आपण स्वत: ला बदलू शकत नाही.

पालन ​​करण्यासाठी आम्हाला काही तथ्य समजून घेणे आवश्यक आहे: 1) ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळले गेले. देव म्हणतो की ही एक सत्य आहे, ज्याप्रमाणे आपण येशूवर आमची पापे ठेवली आणि तो आमच्यासाठी मरण पावला. देवाच्या नजरेत आम्ही त्याच्याबरोबर मरण पावला. २) देव म्हणतो की आपण पापासाठी मरण पावला (रोमन्स::)) आपण या तथ्यांना सत्य आणि विश्वास म्हणून स्वीकारले पाहिजे आणि त्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे. )) तिसरी गोष्ट अशी आहे की ख्रिस्त आपल्यामध्ये राहतो. गलतीकर २:२० म्हणतो, “मी ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळले गेलो; मी यापुढे जगतो पण ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो; आणि मी आता जे देह आहे ते जगतो ते मी देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून जगतो, ज्याने माझ्यावर प्रेम केले आणि माझ्यासाठी स्वत: ला दिले. ”

जेव्हा देव वचनात म्हणतो की आपण विश्वासाने चालले पाहिजे तेव्हा याचा अर्थ असा होतो की जेव्हा आपण पाप कबूल करतो आणि देवाची आज्ञा पाळण्यासाठी बाहेर पडतो तेव्हा आपण त्यावर विश्वास ठेवतो आणि विचार करतो किंवा रोमन्स म्हणतो त्याप्रमाणे आपण या तथ्यांना सत्य मानतो, विशेषतः की आपण पापासाठी मेलो आणि तो आपल्यामध्ये राहतो (रोमन्स 6:11). तो आपल्यामध्ये राहतो आणि आपल्याद्वारे जगू इच्छितो यावर विश्वास ठेवून आपण त्याच्यासाठी जगावे अशी देवाची इच्छा आहे. या तथ्यांमुळे, देव आपल्याला विजयी होण्याचे सामर्थ्य देऊ शकतो. आमचा संघर्ष समजून घेण्यासाठी आणि पॉलच्या रोमन्स अध्याय 5-8 पुन्हा पुन्हा वाचा आणि अभ्यास करा: पापापासून विजयापर्यंत. अध्याय 6 आपल्याला ख्रिस्तामध्ये आपली स्थिती दर्शवितो, आपण त्याच्यामध्ये आहोत आणि तो आपल्यामध्ये आहे. अध्याय 7 मध्ये वाईटाऐवजी चांगले करण्यास पॉलच्या अक्षमतेचे वर्णन केले आहे; तो स्वतः बदलण्यासाठी काहीही करू शकत नाही. श्लोक 15, 18 आणि 19 (NKJV) याचा सारांश: “मी जे करत आहे ते मला समजत नाही… कारण इच्छाशक्ती माझ्याजवळ आहे, परंतु जे चांगले आहे ते कसे करावे हे मला सापडत नाही… मला जे चांगले करायचे आहे त्यासाठी मी करत नाही; पण जे वाईट मी करणार नाही, ते मी आचरणात आणतो," आणि श्लोक 24, "अरे मी वाईट माणूस आहे! या मरणाच्या शरीरातून मला कोण सोडवेल?” परिचित आवाज? उत्तर ख्रिस्तामध्ये आहे. श्लोक 25 म्हणते, "मी देवाचे आभार मानतो - आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे!"

येशूला आपल्या जीवनात आमंत्रित करून आपण विश्वासणारे बनतो. प्रकटीकरण 3:20 म्हणते, “पाहा, मी दारात उभा राहून ठोठावतो. जर कोणी माझा आवाज ऐकून दार उघडले तर मी त्याच्याकडे येईन आणि त्याच्याबरोबर जेवीन आणि तो माझ्याबरोबर.” तो आपल्यामध्ये राहतो, परंतु त्याला आपल्या जीवनात राज्य करायचे आहे आणि राज्य करायचे आहे आणि आपल्याला बदलायचे आहे. रोमन्स १२:१ आणि २ असे सांगण्याचा दुसरा मार्ग म्हणजे, “म्हणून, बंधूंनो आणि भगिनींनो, मी तुम्हाला विनंती करतो की, देवाच्या दयाळूपणामुळे, तुमची शरीरे जिवंत यज्ञ म्हणून अर्पण करा, पवित्र आणि देवाला आनंद देणारे - हे तुमचे खरे आहे आणि योग्य पूजा. या जगाच्या नमुन्याशी सुसंगत होऊ नका, परंतु आपल्या मनाच्या नूतनीकरणाने बदला. मग तुम्ही देवाची इच्छा काय आहे - त्याची चांगली, आनंददायक आणि परिपूर्ण इच्छा तपासण्यास आणि मंजूर करण्यास सक्षम असाल. रोमन्स 6:11 हेच सांगते, "स्वतःला पापासाठी मेलेले समजा, परंतु ख्रिस्त येशू आपला प्रभू यामध्ये देवासाठी जिवंत आहात असे समजा" आणि वचन 13 म्हणते, "तुमच्या अवयवांना पापासाठी अनीतिची साधने म्हणून सादर करू नका. पण तुम्ही मेलेल्यांतून जिवंत आहात आणि तुमचे अवयव देवाला नीतिमत्त्वाचे साधन म्हणून सादर करा.” देवाला आपल्याद्वारे जगण्यासाठी आपण स्वतःला अर्पण करणे आवश्यक आहे. उत्पन्नाच्या चिन्हावर आम्ही उत्पन्न देतो किंवा दुसऱ्याला मार्गाचा अधिकार देतो. जेव्हा आपण पवित्र आत्म्याला, आपल्यामध्ये राहणाऱ्या ख्रिस्ताला अर्पण करतो, तेव्हा आपण त्याला आपल्याद्वारे जगण्याचा अधिकार देतो (रोमन्स 6:11). प्रेझेंट, ऑफर आणि यिल्ड यासारख्या संज्ञा किती वेळा वापरल्या जातात ते लक्षात घ्या. करू. रोमन्स 8:11 म्हणते, "परंतु ज्याने येशूला मेलेल्यांतून उठवले त्याचा आत्मा जर तुमच्यामध्ये वास करत असेल, तर ज्याने ख्रिस्ताला मेलेल्यांतून उठवले तो तुमच्यामध्ये वास करणाऱ्या आत्म्याद्वारे तुमच्या नश्वर शरीरांना जीवन देईल." आपण स्वतःला सादर केले पाहिजे किंवा त्याला अर्पण केले पाहिजे - त्याला आपल्यामध्ये जगण्याची परवानगी द्या. देव आपल्याला असे काही करण्यास सांगत नाही जे अशक्य आहे, परंतु तो आपल्याला ख्रिस्ताला अर्पण करण्यास सांगतो, जो आपल्यामध्ये राहून आणि त्याच्याद्वारे हे शक्य करतो. जेव्हा आपण उत्पन्न करतो, त्याला परवानगी देतो आणि त्याला आपल्याद्वारे जगण्याची परवानगी देतो, तो आपल्याला त्याची इच्छा पूर्ण करण्याची क्षमता देतो. जेव्हा आपण त्याला विचारतो आणि त्याला "मार्गाचा अधिकार" देतो आणि विश्वासाने बाहेर पडतो, तेव्हा तो ते करतो - तो आपल्यामध्ये राहतो आणि त्याच्याद्वारे आपल्याला आतून बदलतो. आपण त्याला स्वतःला अर्पण केले पाहिजे, हे आपल्याला विजयासाठी ख्रिस्ताची शक्ती देईल. I करिंथकर 15:57 म्हणते, "आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे आपल्याला विजय मिळवून देणाऱ्या देवाचे आभार मानतो." तोच आपल्याला विजयासाठी आणि देवाची इच्छा पूर्ण करण्यासाठी शक्ती देतो. ही आपल्यासाठी देवाची इच्छा आहे (I थेस्सलनीकांस 4:3) “तुमचे पवित्रीकरण देखील,” आत्म्याच्या नवीनतेने सेवा करणे (रोमन्स 7:6), विश्वासाने चालणे आणि “देवाला फळ देणे” (रोमन्स 7:4) ), जो जॉन १५:१-५ मध्ये टिकून राहण्याचा उद्देश आहे. ही बदलाची प्रक्रिया आहे - वाढीची आणि आमचे ध्येय - प्रौढ बनणे आणि ख्रिस्तासारखे अधिक. देव या प्रक्रियेचे विविध अटींमध्ये आणि अनेक मार्गांनी कसे स्पष्टीकरण देतो ते तुम्ही पाहू शकता, त्यामुळे पवित्र शास्त्राचे वर्णन कोणत्याही प्रकारे केले तरी ते समजून घेण्याची खात्री आहे. हे वाढत आहे: विश्वासाने चालणे, प्रकाशात चालणे किंवा आत्म्याने चालणे, कायम राहणे, विपुल जीवन जगणे, शिष्यत्व, ख्रिस्तासारखे बनणे, ख्रिस्ताची परिपूर्णता. आम्ही आमच्या विश्वासात भर घालत आहोत, आणि त्याच्यासारखे बनत आहोत आणि त्याचे वचन पाळत आहोत. मॅथ्यू 28: 19 आणि 20 म्हणते, "म्हणून जा आणि सर्व राष्ट्रांना शिष्य बनवा, त्यांना पित्याच्या आणि पुत्राच्या आणि पवित्र आत्म्याच्या नावाने बाप्तिस्मा द्या आणि मी तुम्हाला सांगितलेल्या सर्व गोष्टींचे पालन करण्यास शिकवा. आणि निश्चितच मी युगाच्या अगदी शेवटपर्यंत तुझ्याबरोबर आहे.” आत्म्याने चालणे फळ देते आणि "देवाचे वचन तुमच्यामध्ये समृद्धपणे राहू देण्यासारखे आहे." गलतीकर ५:१६-२२ आणि कलस्सैकर ३:१०-१५ यांची तुलना करा. फळ म्हणजे प्रेम, दया, नम्रता, सहनशीलता, क्षमा, शांती आणि विश्वास, फक्त काही उल्लेख करण्यासाठी. ही ख्रिस्ताची वैशिष्ट्ये आहेत. याची तुलना २ पेत्र १:१-८ शी देखील करा. हे ख्रिस्तामध्ये वाढत आहे - ख्रिस्तसमानतेमध्ये.

हा शब्द लक्षात ठेवा - जोडा - ही एक प्रक्रिया आहे. आपल्याकडे असे काही वेळा किंवा अनुभव असू शकतात ज्यामुळे आपणास वाढीस उत्तेजन मिळते, परंतु आज्ञाधारकपणे आज्ञाधारकपणे समजून घ्या आणि लक्षात ठेवा की आम्ही त्याच्यासारखे दिसत नाही (3 योहान 2: 2) जोपर्यंत आपण येशू आहे तोपर्यंत तो दिसत नाही. लक्षात ठेवण्यासाठी काही चांगली वचने गलतीकर २:२०; २ करिंथकर :20:१:2 आणि इतर कोणीही जे आपल्याला वैयक्तिकरित्या मदत करतात. ही एक आजीवन प्रक्रिया आहे- जसे आपले शारीरिक जीवन. आपण माणूस म्हणून शहाणपण आणि ज्ञान वाढतच राहू शकतो आणि करू शकतो, म्हणूनच आपल्या ख्रिश्चन (आध्यात्मिक) जीवनातही आहे.

पवित्र आत्मा आमचा शिक्षक आहे

आम्ही पवित्र आत्म्याबद्दल अनेक गोष्टींचा उल्लेख केला आहे, जसे की: स्वतःला त्याच्या स्वाधीन करा आणि आत्म्यामध्ये चालणे. पवित्र आत्मा देखील आपला शिक्षक आहे. I जॉन 2:27 म्हणतो, “तुमच्यासाठी, त्याच्याकडून तुम्हाला मिळालेला अभिषेक तुमच्यामध्ये राहतो आणि तुम्हाला कोणी शिकवण्याची गरज नाही; पण जसा त्याचा अभिषेक तुम्हाला सर्व गोष्टींबद्दल शिकवतो, आणि तो खरा आहे आणि खोटा नाही, आणि ज्याप्रमाणे त्याने तुम्हाला शिकवले आहे, तुम्ही त्याच्यामध्ये रहा." हे असे आहे कारण पवित्र आत्मा आपल्यामध्ये राहण्यासाठी पाठविला गेला होता. जॉन 14:16 आणि 17 मध्ये येशूने शिष्यांना सांगितले, "मी पित्याकडे विचारेन, आणि तो तुम्हाला दुसरा मदतनीस देईल, जेणेकरून तो तुमच्याबरोबर सदैव असेल, तो सत्याचा आत्मा आहे, ज्याला जग प्राप्त करू शकत नाही, कारण ते तसे करत नाही. त्याला पहा किंवा त्याला ओळखा, परंतु तुम्ही त्याला ओळखता कारण तो तुमच्याबरोबर राहतो आणि तुमच्यामध्ये असेल. जॉन 14:26 म्हणते, "परंतु सहाय्यक, पवित्र आत्मा, ज्याला पिता माझ्या नावाने पाठवील, तो तुम्हांला सर्व गोष्टी शिकवील आणि मी तुम्हाला सांगितलेल्या सर्व गोष्टी तुमच्या स्मरणात आणील." देवत्वाचे सर्व लोक एक आहेत.

ही संकल्पना (किंवा सत्य) जुन्या करारात वचन दिले गेले होते जेथे पवित्र आत्मा लोकांमध्ये राहात नाही तर त्याऐवजी त्यांच्यावर आला आहे. यिर्मया :१: & 31 आणि a 33 अ मध्ये देव म्हणाला, “मी इस्राएलच्या लोकांशी हा करार करीन. मी माझा कायदा त्यांच्यात ठेवेन आणि त्यांच्या हृदयावर मी ते लिहीन. ते प्रत्येकजण आपल्या शेजा .्याला पुन्हा शिकविणार नाहीत ... ते सर्व मला ओळखतील. ” जेव्हा आपण विश्वास ठेवतो तेव्हा प्रभु आपल्यामध्ये राहण्यासाठी आपला आत्मा देतो. रोमकर 34: हे स्पष्ट करते: “जर तुम्ही देहामध्ये नसून आत्म्यात आहात तर जर देवाचा आत्मा तुमच्यात राहतो तर. परंतु जर कोणाला ख्रिस्ताचा आत्मा नसेल तर तो ख्रिस्ताचा नाही. ” १ करिंथकर 8: १ says म्हणतो, “किंवा आपणास ठाऊक नाही काय की तुमचे शरीर हे पवित्र आत्म्याचे मंदिर आहे व जे तुमच्यात देवाचे आहे. योहान 9: 6-19 देखील पहा. तो आपल्यामध्ये आहे आणि त्याने आपला नियम कायमस्वरुपी आपल्या हृदयात लिहिला आहे. (इब्री लोकांस १०:१:16;:: -5-१-10 देखील पहा.) यहेज्केल देखील ११: १ :10 मध्ये असे म्हणतो, “मी त्यांच्यात एक नवीन आत्मा ठेवीन,” आणि: 16: २ 8 आणि २ in मध्ये, “मी माझा आत्मा तुमच्यात ठेवेन आणि माझ्या नियमांनुसार चाला. ” देव, पवित्र स्कर्ट, आमचा मदतनीस आणि शिक्षक आहे; आपण त्याचे वचन समजून घेण्यासाठी त्याची मदत घेऊ नये.

आम्हाला वाढण्यास मदत करण्याचे इतर मार्ग

ख्रिस्तामध्ये वाढण्यासाठी आपल्याला ज्या इतर गोष्टी करण्याची आवश्यकता आहे त्या येथे आहेत: १) नियमितपणे चर्चमध्ये जा. चर्च सेटिंगमध्ये आपण इतर विश्वासणा believers्यांकडून शिकू शकता, वचन ऐकला, प्रश्न विचारू शकता, आपल्या आध्यात्मिक भेटवस्तूंचा उपयोग करून एकमेकांना उत्तेजन देऊ शकता जेव्हा ते जतन करतात तेव्हा देव त्यांना देतो. इफिसकर 1: ११ आणि १२ म्हणते, “आणि त्याने काही प्रेषित म्हणून दिले, तर काही संदेष्टे म्हणून, तर काही जण सुवार्तिक आणि काही पवित्र याजक व शिक्षक या नात्याने देवाच्या सेवेच्या कार्यासाठी सुसज्ज बनण्यासाठी आणि शरीराची उभारणी करण्यासाठी. ख्रिस्ताचा… ”रोमन्स १२: --4 पहा; मी करिंथकर 11: 12-12, 3-8 आणि इफिसकर 12: 1-11. या परिच्छेदांमध्ये सूचीबद्ध केलेल्या आपल्या स्वतःच्या आध्यात्मिक भेटवस्तूंना विश्वासूपणे ओळखून आणि वापरुन आपण स्वत: ला वाढवत आहात ज्या आपल्याबरोबर जन्मलेल्या प्रतिभेपेक्षा भिन्न आहेत. मूलभूत, बायबलवर विश्वास ठेवणार्‍या चर्चमध्ये जा (प्रेषितांची कृत्ये 28:31 आणि इब्री लोकांस 4:11).

२) आपण प्रार्थना केली पाहिजे (इफिसकर:: १-2-२०; कलस्सैकर:: २; इफिसकर १:१:6 आणि फिलिप्पैकर::)). देवासोबत बोलणे, प्रार्थनेत देवाबरोबर सहवास घेणे महत्वाचे आहे. प्रार्थना आपल्याला देवाच्या कार्याचा एक भाग बनवते.

3). आपण देवाची उपासना केली पाहिजे, त्याची स्तुती केली पाहिजे आणि त्याचे आभार मानावेत (फिलिप्पैकर 4: 6 आणि 7) इफिसकर 5: १ & आणि २ and आणि कलस्सैकर 19:१:29 दोघेही म्हणतात की “स्तोत्रे, स्तोत्रे आणि आध्यात्मिक गीतांनी आपणाशी बोलणे.” १ थेस्सलनीकाकर 3:१:16 म्हणते, “प्रत्येक गोष्टीत धन्यवाद द्या; कारण ख्रिस्त येशूमध्ये तुमच्यासाठी ही देवाची इच्छा आहे. ” स्तोत्रांमध्ये दाविदाने किती वेळा देवाची स्तुती केली आणि त्याची उपासना केली याचा विचार करा. पूजा स्वत: हून एक संपूर्ण अभ्यास असू शकते.

4). आपण आपला विश्वास आणि इतरांना साक्ष दिली पाहिजे आणि इतर विश्वासणारे देखील तयार केले पाहिजेत (प्रेषितांची कृत्ये १:;; मत्तय २:: १ & आणि २०; इफिसकर :1:१:8 आणि मी पीटर :28:१:19 जे म्हणतो की “देण्यास नेहमी तयार असणे आवश्यक आहे” तुमच्यात असलेल्या आशेचे कारण घ्या. ”याचा अभ्यास करण्यासाठी बराच वेळ आणि वेळ आवश्यक आहे. मी म्हणेन,“ उत्तराशिवाय दोनदा कधीही पकडता कामा नये. ”

5). आपण विश्वासाची चांगली लढाई शिकण्यास शिकली पाहिजे - खोटी शिकवण नाकारण्यासाठी (यहुदा 3 आणि इतर पत्र पहा) आणि आपला शत्रू सैतान याचा सामना करण्यासाठी (मॅथ्यू 4: 1-11 आणि इफिसकर 6: 10-20 पहा).

6). शेवटी, आपण “आपल्या शेजा love्यावर प्रीति” करण्यासाठी आणि ख्रिस्तामधील आपल्या भावा-बहिणींवर आणि आपल्या शत्रूंवरही प्रेम करण्याचा प्रयत्न केला पाहिजे (१ करिंथकर १ 13; मी थेस्सलनीकाकर 4: & आणि १०;:: ११-१-9; जॉन १:10::3 आणि रोमन्स १२:१० जे म्हणते) , "बंधुप्रेमामध्ये एकमेकांना वाहून घ्या").

७) आणि तुम्ही जे काही शिकता ते पवित्र शास्त्र आपल्याला करायला सांगते, ते करा. जेम्स 7:1-22 लक्षात ठेवा. आपण केवळ ऐकणारे नसून वचनाचे पालन करणारे असणे आवश्यक आहे.

आयुष्यातील सर्व अनुभवांनी आपल्याला बदलून आपल्याला परिपक्व बनविल्यामुळे आपल्याला या गोष्टी वाढवण्यास कारणीभूत ठरवतात. आपले जीवन संपल्याशिवाय आपण वाढत नाही.

नवीन ख्रिश्चनांसाठी आणि बर्‍याच काळापासून ख्रिस्ती राहिलेल्या बर्‍याच प्रश्नांपैकी एक म्हणजे, “मी देवाकडून काय ऐकू?” दुसर्‍या मार्गाने सांगायचे म्हणजे, माझ्या मनात जे विचार येतात ते देवाकडून, सैतानकडून आहेत की मी असे काहीतरी ऐकले आहे जे माझ्या मनात उरलेले आहे काय हे मला कसे कळेल? बायबलमध्ये देव लोकांशी बोलत असल्याची बरीच उदाहरणे आहेत, परंतु देव खोटे संदेष्टे पाळण्याविषयी इशारे देताना बरेच इशारे देतात जे देवाला खात्रीपूर्वक सांगतात की देव त्यांच्याशी बोलला नाही. मग आम्हाला कसे कळेल?

पहिला आणि सर्वात मूलभूत मुद्दा असा आहे की देव हा पवित्र शास्त्राचा अंतिम लेखक आहे आणि तो कधीही स्वत: चा विरोध करीत नाही. २ तीमथ्य:: १ & आणि १ says म्हणते, “सर्व शास्त्रवचनात ईश्वरप्राण आहे आणि नीतिमत्त्व शिकविण्यास, दटावण्यास, सुधारण्यास व प्रशिक्षणासाठी उपयुक्त आहे, जेणेकरुन देवाचा सेवक प्रत्येक चांगल्या कार्यासाठी सज्ज असावा.” म्हणून आपल्या मनात प्रवेश करणार्‍या कोणत्याही विचारांची शास्त्रवचनाबरोबरच्या कराराच्या आधारेच तपासणी केली पाहिजे. ज्या सैनिकाने आपल्या सेनापतींकडे आदेश लिहिले होते आणि त्यांचे उल्लंघन केले होते कारण त्याने विचार केला आहे की एखाद्याने त्याला काहीतरी वेगळेच सांगितले आहे हे ऐकून गंभीर अडचणीत येईल. तर मग, देवाकडून ऐकण्याची पहिली पायरी म्हणजे कोणत्याही दिलेल्या मुद्दयावर ते काय म्हणतात हे पाहण्यासाठी शास्त्रवचनांचा अभ्यास करणे. बायबलमध्ये किती समस्यांचा सामना केला जातो हे आश्चर्यकारक आहे आणि दररोज बायबलचे वाचन करणे आणि एखादे प्रकरण जेव्हा समोर येते तेव्हा काय म्हणते याचा अभ्यास करणे ही देव काय म्हणत आहे हे जाणून घेण्याची स्पष्ट पहिली पायरी आहे.

कदाचित दुसरी गोष्ट पहायची आहे: "माझा विवेक मला काय सांगत आहे?" रोमन्स २:१ 2 आणि १ says म्हणते, “जेव्हा नियमशास्त्र नसलेले विदेशी लोक स्वभावाने कायद्याद्वारे आवश्यक गोष्टी करतात तेव्हा त्यांच्याकडे कायदा नसतानाही ते स्वतःसाठी एक कायदा असतात. त्यांच्या मनावर नियम लिहिलेले आहेत, त्यांचा विवेक देखील साक्ष देतो आणि त्यांचे विचार कधीकधी त्यांच्यावर आरोप करतात आणि इतर वेळी त्यांचा बचावदेखील करतात.) ”याचा अर्थ असा नाही की आपला विवेक नेहमीच बरोबर असतो. पौल रोम येथे १ 14 व्या कमकुवत विवेकाविषयी आणि १ तीमथ्य:: २ मधील स्पष्ट विवेकाविषयी बोलतो. पण तो तीमथ्य १: in मध्ये म्हणतो, “या आज्ञेचे उद्दीष्ट म्हणजे प्रेम आहे, जे शुद्ध अंतःकरण, उत्तम विवेक आणि प्रामाणिक विश्वासाने येते.” तो कृत्ये २:15:१:14 मध्ये म्हणतो, "म्हणून मी देव आणि मनुष्यासमोर माझे विवेक स्पष्ट ठेवण्यासाठी नेहमी प्रयत्न करतो." त्याने तीमथ्यला १ थेमथ्य १: १ & आणि १ in मध्ये लिहिले: “माझ्या मुला, तीमथ्य, मी एकदा तुझ्याविषयी केलेल्या भविष्यवाणींच्या अनुषंगाने तुम्हाला ही आज्ञा देत आहे, यासाठी की जेव्हा तुम्ही त्यांची आठवण करून घ्याल तर तुम्ही लढाई चांगल्या प्रकारे लढू शकाल, विश्वास आणि दृढ धरुन राहा. चांगला विवेक, ज्याला काहींनी नाकारले आहे आणि विश्वासाबाबत जहाजांचे हाल झाले आहेत. ” जर आपला विवेक आपल्याला काहीतरी चुकीचे सांगत असेल तर ते कदाचित चुकीचे आहे, किमान आपल्यासाठी. देव आपल्याशी बोलतो आणि आपल्या विवेकाकडे दुर्लक्ष करतो, हे बहुतेक प्रकरणांमध्ये देवाला न ऐकण्याचे निवडणे हा एक दोष आहे. (या विषयावरील अधिक माहितीसाठी रोमन्स १ 4 आणि १ करिंथकर 2 व १ करिंथकर १०: १-1-5 वाचा.)

तिसरी गोष्ट विचारात घ्या: “मी देवाला काय सांगावे म्हणून मी विचारत आहे?” मी लहान असताना मला वारंवार माझ्या आयुष्यासाठी मला देवाची इच्छा दाखवायला सांगायला सांगितले जात असे. त्याऐवजी देव मला त्याची इच्छा दाखवावी अशी प्रार्थना करण्यास कधीही सांगत नाही हे जाणून मला आश्चर्य वाटले. आपल्याला ज्यासाठी प्रार्थना करण्यास प्रोत्साहित केले जाते ते म्हणजे शहाणपणा. जेम्स १: promises आश्वासन देते, “तुमच्यापैकी कोणाकडे शहाणपणाचा अभाव असेल तर तुम्ही देवाला विचारावे, जो दोष न सापडता सर्वांना उदारपणे देईल आणि ते तुम्हाला दिले जाईल.” इफिसकर 1: १-5-१-5 म्हणते, “तर तुम्ही कसे जगता याविषयी सावधगिरी बाळगा - मूर्ख म्हणून नव्हे तर शहाण्याप्रमाणे, प्रत्येक संधीचा अधिकाधिक उपयोग करा कारण दिवस वाईट आहेत. म्हणून मूर्खासारखे वागू नका तर परमेश्वराची इच्छा काय आहे ते समजून घ्या. ” आपण विचारल्यास देव आपल्याला शहाणपणा देण्याचे वचन देतो आणि जर आपण शहाणे काम केले तर आपण प्रभूची इच्छा पूर्ण करीत आहोत.

नीतिसूत्रे १: १-1 म्हणते, “दावीदाचा पुत्र शलमोन याने इस्राएलच्या राजा शलमोनाची नीतिसूत्रे ऐकली. शहाणपण आणि ज्ञान मिळवण्याकरिता; अंतर्दृष्टी शब्द समजून घेण्यासाठी; सुज्ञपणाने वागण्याविषयी सूचना मिळाल्याबद्दल, जे योग्य व न्याय्य आहे तेच करण्यासाठी; जे तरुणांना सुज्ञपणा, ज्ञान आणि विवेकबुद्धी आहे त्यांना ज्ञान देण्यासाठी. शहाण्यांनी ऐकावे आणि त्यांच्या शिकवणीला जोड द्यावी, आणि शहाण्यांना शिकवण द्यावयाची असेल. नीतिसूत्रे व बोधकथा समजून घेण्यासाठी व शहाण्यांचे म्हणणे समजून घ्या. परमेश्वराचा आदर करणे ही ज्ञान मिळवण्याची पहिली पायरी आहे पण मूर्ख लोक शहाणपण आणि शिकवणीचा तिरस्कार करतात. ” नीतिसूत्रे पुस्तकाचा हेतू आपल्याला शहाणपणा देणे आहे. जेव्हा आपण देवाला विचाराल तेव्हा कोणत्याही परिस्थितीत जाण्यासाठी कोणती शहाणे गोष्ट आहे हे जाण्यासाठी एक उत्तम जागा आहे.

देव मला काय म्हणत आहे हे ऐकण्यात सर्वात जास्त मदत करणारी एक गोष्ट म्हणजे दोषी आणि निंदा यांच्यातील फरक शिकणे. जेव्हा आपण पाप करतो तेव्हा देव नेहमी आपल्या विवेकाद्वारे बोलतो आणि आपल्याला दोषी ठरवतो. जेव्हा आपण देवासमोर आपल्या पापाची कबुली देतो तेव्हा देव अपराधीपणाच्या भावना काढून टाकतो, आपल्याला बदलण्यात आणि सहवास पुनर्संचयित करण्यास मदत करतो. मी योहान १: -1-१० म्हणतो, “आम्ही त्याच्याकडून हा संदेश ऐकला आहे व तुम्हाला घोषित करतो: देव प्रकाश आहे; त्याच्यात अजिबात अंधार नाही. जर आपण त्याच्याबरोबर भागीदारी असल्याचा दावा केला आणि तरीही अंधारात चालत राहिलो तर आम्ही खोटे बोलतो आणि सत्यात जगत नाही. पण जर आपण प्रकाशात चालतो, जसा प्रकाशात आहे तर आपण एकमेकांशी सहभागिता करतो आणि ख्रिस्त येशूचा रक्त आपल्याला सर्व पापांपासून शुद्ध करतो. जर आपण पापाविना असल्याचा दावा केला तर आपण स्वतःला फसवितो आणि आपल्यामध्ये सत्य नाही. जर आपण आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो विश्वासू आणि न्यायी आहे आणि त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अधार्मिकतेपासून आम्हाला शुद्ध केले. जर आम्ही दावा केला आहे की आम्ही पाप केले नाही तर आम्ही त्याला खोटे बोलू आणि त्याचा शब्द आपल्यात नाही. ” देवाकडून ऐकण्यासाठी आपण देवाशी प्रामाणिक असले पाहिजे आणि जेव्हा तसे घडेल तेव्हा आपल्या पापाची कबुली दिली पाहिजे. जर आपण पाप केले आहे आणि आपल्या पापाची कबुली दिली नाही तर आपण देवाबरोबर सहभागिता करीत नाही आणि अशक्य नसल्यास त्याचे ऐकणे कठीण होईल. पुन्हा बोलण्यासाठी: दोष विशिष्ट आहे आणि जेव्हा आपण ते देवास कबूल करतो तेव्हा देव आपल्याला क्षमा करतो आणि देवाबरोबरची आपली मैत्री पुन्हा सुरू होते.

निंदा ही आणखी एक गोष्ट आहे. रोमन्स :8::34 मधील पौलाने एक प्रश्न विचारला व त्याचे उत्तर दिले, “मग दोषी कोण आहे? कोणीही नाही. ख्रिस्त येशू जो मेला होता - त्यापेक्षाही अधिक, ज्याला पुन्हा उठविण्यात आले, ते देवाच्या उजवीकडे आहे आणि ते आपल्यासाठी मध्यस्थी करीत आहेत. ” “जेव्हा ख्रिस्त येशूमध्ये आहेत त्यांना दोषी ठरविले जाऊ नये म्हणून नियमशास्त्र पाळण्याद्वारे त्याने जेव्हा देवाला संतुष्ट करण्याचा प्रयत्न केला तेव्हा त्याने आपल्या दयनीय अपयशाबद्दल बोलल्यानंतर आठव्या अध्यायात सुरवात केली.” दोषी विशिष्ट आहे, निंदा अस्पष्ट आणि सामान्य आहे. हे "आपण नेहमी गोंधळलेले", किंवा "आपणास कशाचेहीही मोबदला देऊ शकणार नाही" किंवा "आपण इतके गोंधळलेले आहात की देव आपल्याला वापरण्यास कधीही सक्षम होणार नाही." यासारख्या गोष्टी सांगते. जेव्हा आपण अशा पापाची कबुली करतो ज्यामुळे आपण देवाला दोषी ठरवतो तेव्हा दोष कमी होतो आणि आपण क्षमा केल्याचा आनंद अनुभवतो. जेव्हा आपण देवासमोर आपल्या निंदा करण्याच्या भावना “कबूल करतो” तेव्हा त्या केवळ दृढ होतात. देवाला दोषी ठरवल्याच्या आपल्या भावनांची “कबूल करणे” ही खरोखर भूत आपल्याविषयी काय म्हणत आहे यावर सहमत आहे. अपराधाची कबुली देणे आवश्यक आहे. देव खरोखरच आपल्याला काय म्हणतो आहे हे समजून घेत असल्यास आपल्याला दोषी ठरविणे आवश्यक आहे.

अर्थात, देव आपल्यासाठी सर्वात आधी सांगत आहे तो म्हणजे निकोडेमसला येशू म्हणाला: “तू पुन्हा जन्मला पाहिजे” (जॉन::)). आम्ही देवाविरुद्ध पाप केले आहे हे कबूल करेपर्यंत, देवाला सांगितले की आम्ही विश्वास ठेवतो की जेव्हा येशू वधस्तंभावर मरण पावला तेव्हा येशू आमच्या पापांसाठी पैसे देतो, आणि त्याला पुरण्यात आले व नंतर पुन्हा उठला, आणि देवाला आमच्या तारणहार म्हणून आमच्या आयुष्यात येण्यास सांगितले आहे, देव आहे आमच्या तारणाची गरज असल्याशिवाय इतर कशाबद्दलही आमच्याशी बोलण्याचे बंधन नाही आणि बहुधा तो करणारही नाही. जर आपण येशूला आपला तारणहार म्हणून स्वीकारले असेल तर आपण पवित्र शास्त्रानुसार देव आपल्याला सांगत आहे अशा प्रत्येक गोष्टीचे परीक्षण करणे आवश्यक आहे, आपला सदसद्विवेकबुद्धी ऐका, सर्व परिस्थितीत शहाणपणाची मागणी करणे आणि पाप कबूल करणे आणि निषेध नाकारणे आवश्यक आहे. देव आपल्याला काय म्हणत आहे हे जाणणे अजूनही काही वेळा अवघड आहे, परंतु या चार गोष्टी केल्यामुळे त्याचा आवाज ऐकणे सुलभ होईल.

या प्रश्नाच्या उत्तरात बायबल स्पष्टपणे शिकवते की देव सर्वत्र अस्तित्वात आहे, म्हणूनच तो नेहमी आपल्याबरोबर असतो. तो सर्वव्यापी आहे. तो सर्व काही पाहतो आणि सर्व ऐकतो. स्तोत्र १ 139 says म्हणते की आम्ही त्याच्या उपस्थितीपासून सुटू शकत नाही. मी हे संपूर्ण स्तोत्र वाचण्यास सुचवितो जे verse व्या वचनात म्हणतो, “मी तुझ्या उपस्थितीतून कोठे जाऊ?” उत्तर कोठेही नाही, कारण तो सर्वत्र आहे.

२ इतिहास :2:१:6 आणि मी किंग्ज :18:२:8 आणि प्रेषितांची कृत्ये १:: २-27-२17 आपल्याला दाखवते की शलमोन, ज्याने तेथेच राहण्याचे वचन दिले त्या देवासाठी मंदिर बांधले, हे जाणवले की देव एका विशिष्ट ठिकाणी राहू शकत नाही. जेव्हा प्रेषितांनी असे म्हटले तेव्हा पौलाने असे म्हटले, “स्वर्ग आणि पृथ्वीचा प्रभु हा हातांनी बांधलेल्या मंदिरात राहत नाही.” यिर्मया 24: 28 आणि 23 म्हणतो “तो स्वर्ग आणि पृथ्वी भरतो.” इफिसकर १:२:23 मध्ये म्हटले आहे की तो “सर्व काही” भरतो.

तरीही आस्तिकांसाठी, ज्यांनी त्याच्या पुत्राचा स्वीकार करणे आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवणे निवडले आहे (जॉन :3:१:16 आणि योहान १:१२ पहा), तो आपला पिता, आपला मित्र, आपला संरक्षक या नात्याने आणखी विशेष मार्गाने आमच्याबरोबर राहण्याचे वचन देतो आणि प्रदाता. मॅथ्यू २:1:२० म्हणतो, "पाहा, मी युगाच्या शेवटी मी नेहमीच आपल्याबरोबर आहे."

हे एक बिनशर्त आश्वासन आहे, आम्ही ते घडवून आणू किंवा करु शकत नाही. ही वस्तुस्थिती आहे कारण देव असे म्हणाला.

हे असे देखील सांगते की जेथे दोन किंवा तीन (विश्वासणारे) एकत्र जमतात तेथे “मी त्यांच्यामध्ये आहे.” (मत्तय १:18:२० केजेव्ही) आम्ही कॉल करीत नाही, भीक मागतो नाही किंवा त्याच्या उपस्थितीची विनंती करत नाही. तो म्हणतो की तो आमच्याबरोबर आहे, म्हणून तो आहे. हे एक वचन, सत्य, सत्य आहे. आपण फक्त त्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि त्यावर अवलंबून रहावे लागेल. देव केवळ इमारतीपुरता मर्यादित नाही, जरी तो आपल्याला समजेल किंवा नसेल तरीही तो आपल्याबरोबर एका खास मार्गाने आहे. किती अद्भुत वचन.

विश्वासणा For्यांसाठी तो आमच्याबरोबर आणखी एका विशेष मार्गाने आहे. जॉन अध्याय एक म्हणतो की देव आपल्याला त्याच्या आत्म्याची देणगी देतो. कायदे अध्याय १ आणि २ आणि जॉन १:1:१:2 मध्ये, देव आपल्याला सांगतो की जेव्हा येशू मरण पावला, जेव्हा मेलेल्यातून उठला आणि पित्याकडे गेला, तेव्हा तो पवित्र आत्मा आपल्या अंत: करणात राहण्यासाठी पाठवत असे. जॉन १:14:१:17 मध्ये तो म्हणाला, “सत्याचा आत्मा… जो तुमच्याबरोबर राहतो व तो तुमच्यामध्ये राहील.” १ करिंथकर 14: १ says म्हणतो, “तुमचे शरीर पवित्र आत्म्याचे मंदिर आहे, जे आहे in तू, ज्यांचा तू देवाकडून आला आहेस ... ”म्हणून विश्वासणा for्यांसाठी देव आत्मा आपल्यामध्ये राहतो.

आपण यहोशवाला १: 1 मध्ये यहोशवाला सांगितले आणि आम्ही इब्री लोकांस १:: in मध्ये असे म्हटले आहे की “मी तुला कधीही सोडणार नाही, तुला सोडणार नाही.” त्यावर विश्वास ठेवा. रोमन्स:: & 5 आणि us us आपल्याला सांगते की ख्रिस्तामध्ये असलेल्या देवाच्या प्रीतीतून कोणतीही गोष्ट आपल्याला वेगळे करू शकत नाही.

देव नेहमी आपल्याबरोबर असला तरी याचा अर्थ असा नाही की तो नेहमीच आपले ऐकेल. यशया::: २ म्हणते की पाप आपल्याला भगवंतापासून विभक्त करेल ज्या अर्थाने तो आपले ऐकत नाही (ऐकत नाही) परंतु तो नेहमीच आहे सह आम्हाला, तो करेल नेहमी जर आम्ही आमच्या पापाची कबुली दिली (तर कबूल केली) आणि त्या पाप आम्हाला क्षमा करेल ते एक वचन आहे. (मी योहान १:;; २ इतिहास :1:१:9)

तसेच आपण विश्वास ठेवत नसल्यास, देवाची उपस्थिती महत्त्वपूर्ण आहे कारण तो सर्वांना पाहतो आणि कारण “कोणाचाही नाश व्हावा अशी त्याची इच्छा नाही.” (२ पेत्र::)) जे लोक विश्वास ठेवतात आणि सुवार्तेवर विश्वास ठेवतात त्यांचे तारणहार होण्यासाठी प्रार्थना करतात अशा लोकांची तो ओरड नेहमी ऐकेल. (१ करिंथकर १ 2: १-.) "कारण जो कोणी प्रभूच्या नावाचा धावा करेल तो वाचला जाईल." (रोमन्स १०:१:3) जॉन :9::15 म्हणते की तो कोणालाही बाजूला करणार नाही, आणि जो येईल त्याला. (प्रकटीकरण २२:१:1; योहान १:१२)

शास्त्रवचनाकडे या प्रश्नाचे उत्तर आहे, म्हणून आपण अनुभवावरून, आपण प्रामाणिक असल्यास आणि पवित्र शास्त्रातूनही स्पष्ट होऊ या, हे सत्य आहे की तारण आपणास पाप करण्यापासून आपोआप राखत नाही.

माझ्या ओळखीच्या एखाद्या व्यक्तीने एखाद्या व्यक्तीला प्रभूकडे नेले आणि कित्येक आठवड्यांनंतर तिचा एक अत्यंत मनोरंजक फोन कॉल आला. नव्याने वाचवलेली व्यक्ती म्हणाली, “मी ख्रिस्ती होऊ शकत नाही. मी पूर्वी कधी केले त्याहूनही अधिक पापी. ” ज्याने तिला प्रभूकडे नेले त्या व्यक्तीने विचारले की, “तू यापुढे अशी पापी गोष्टी करतोस की तू यापूर्वी कधी केली नव्हतीस किंवा आता तू आयुष्यभर अशी कामे करत आहेस की जेव्हा तू असे करशील तेव्हा तुला त्याबद्दल भयंकर दोषी वाटते?” त्या बाईने उत्तर दिले, “ती दुसरी आहे.” आणि ज्याने तिला प्रभूकडे नेले त्या व्यक्तीने तिला आत्मविश्वासाने सांगितले, “तू ख्रिश्चन आहेस. पापाबद्दल दोषी ठरविणे म्हणजे आपण खरोखरच तारलेले आहात याची पहिलीच चिन्हे आहेत. ”

नवीन कराराची पत्रे पाप करणे थांबविण्याकरिता याद्या आपल्याला देतात; पापे टाळण्यासाठी, आम्ही केलेली पापे. आम्ही ज्या गोष्टी करायच्या आहेत आणि त्यामध्ये अपयशी ठरणे आवश्यक आहे अशा गोष्टींची देखील ते यादी करतात. जेम्स :4:१:17 म्हणतो, “ज्याला चांगले करणे माहित आहे आणि जे करीत नाही तो त्याच्यासाठी पाप आहे.” रोमन्स :3:२:23 असे म्हणतो, “सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत.” एक उदाहरण म्हणून, जेम्स 2: 15 आणि 16 एखाद्या भावाला (ख्रिश्चन) बोलतात जे आपल्या भावाला गरजू पाहते आणि मदतीसाठी काहीही करीत नाही. हे पाप करीत आहे.

मी करिंथकरांमध्ये पौल ख्रिस्ती किती वाईट असू शकतो हे दाखवतो. 1 करिंथकरांस 10: 11 आणि 3 मध्ये तो म्हणतो की त्यांच्यात भांडणे आणि गट होते. Chapter व्या अध्यायात तो त्यांना शारीरिक (शारीरिक) आणि मूल म्हणून संबोधित करतो. आम्ही बर्‍याचदा मुलांना आणि कधीकधी प्रौढांना मुलासारखे वागणे थांबवण्यास सांगतो. आपण चित्र मिळवा. बाळांना फेकणे, चापट मारणे, कोंबणे, चिमूटभर एकमेकांचे केस खेचणे आणि चावणे देखील. हे विनोदी वाटते पण खरे आहे.

गलतीकर :5:१:15 मध्ये पौल ख्रिश्चनांना एकमेकांना चावू नका व खाऊ नका असे सांगतो. १ करिंथकर :4:१:18 मध्ये तो म्हणतो की त्यातील काही अहंकारी झाले आहेत. Chapter व्या अध्यायात, श्लोक 5 तो आणखी वाईट बनतो. “अशी बातमी आहे की तुमच्यामध्ये अनैतिकता आहे आणि अशा प्रकारच्या मूर्तिपूजकांमध्येसुद्धा आढळत नाही.” त्यांचे पाप स्पष्ट होते. जेम्स:: २ म्हणतो की आपण सर्व अनेक प्रकारे अडखळत आहोत.

गलतीकर:: १ & आणि २० मध्ये पापी स्वभावाच्या क्रियांची यादी केली जाते: अनैतिकता, अपवित्रता, अपवित्रता, मूर्तिपूजा, जादूटोणा, द्वेष, कलह, मत्सर, क्रोधाचे स्वार्थ, स्वार्थी महत्त्वाकांक्षा, मतभेद, मतभेद, मत्सर, मद्यधुंदपणा आणि देव कोणत्या गोष्टींचा प्रतिकूल आहे? अपेक्षा करते: प्रेम, आनंद, शांती, संयम, दयाळूपणा, चांगुलपणा, प्रामाणिकपणा, सभ्यता आणि आत्मसंयम.

इफिसकर :4: १ मध्ये अनैतिकता, २ verse वे राग, २ verse श्लोक चोरी, पद्य २ un अप्रिय भाषा, verse१ कटुता, क्रोध, निंदा आणि द्वेष यांचा उल्लेख आहे. इफिसकर 19: मध्ये गलिच्छ बोलणे आणि खडबडीत विनोद उल्लेख आहेत. हेच परिच्छेद आपल्याला देव आपल्याकडून काय अपेक्षा करतो हेदेखील दर्शवितो. स्वर्गातील आपला पिता परिपूर्ण आहे म्हणून येशूने आम्हाला परिपूर्ण असल्याचे सांगितले, यासाठी की “जगाने तुमची चांगली कामे पाहिली आणि स्वर्गातील आपल्या पित्याचे गौरव करावे.” आपण त्याच्यासारखे व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे (मॅथ्यू :26::28), परंतु हे स्पष्ट आहे की आपण नाही.

ख्रिश्चन अनुभवाची अनेक पैलू आहेत जी आपल्याला समजून घेणे आवश्यक आहे. ज्या क्षणी आपण ख्रिस्त देवावर विश्वास ठेवतो त्या क्षणी आपल्याला काही गोष्टी मिळतात. तो आम्हाला क्षमा करतो. आपण दोषी असलो तरी तो आपल्याला नीति दर्शवितो. तो आपल्याला अनंतकाळचे जीवन देतो. तो आपल्याला “ख्रिस्ताच्या शरीरावर” ठेवतो. त्याने ख्रिस्तामध्ये परिपूर्ण केले. यासाठी वापरलेला शब्द पवित्र आहे, जो देवासमोर परिपूर्ण आहे. आपण पुन्हा देवाच्या कुटुंबात जन्मलो, त्याची मुले होऊ. तो पवित्र आत्म्याद्वारे आपल्यामध्ये राहतो. मग आम्ही अजूनही पाप का करतो? रोमन्स अध्याय and आणि गलतीकर :7:१:5 हे सांगून हे स्पष्ट करते की आपण जोपर्यंत आपल्या देहामध्ये जिवंत आहोत तोपर्यंत आपल्यात अजूनही आपला जुना स्वभाव पापी आहे, तरीही देवाचा आत्मा आपल्यात राहतो. गलतीकर :17:१:5 म्हणते, “पापी स्वभावाची इच्छा आहे की जे आत्म्याविरुद्ध आहे आणि आत्मा जे पापी स्वरूपाच्या विरुद्ध आहे. ते आपापसात भांडत आहेत, जेणेकरून तुम्हाला पाहिजे ते करू नका. ” देवाला पाहिजे ते आम्ही करीत नाही.

मार्टिन ल्यूथर आणि चार्ल्स हॉज यांच्या भाषणामध्ये ते सुचवतात की आपण शास्त्रवचनांद्वारे देवाजवळ जाऊ आणि त्याच्या परिपूर्ण प्रकाशात जितके जास्त आपण पाहिले की आपण किती अपूर्ण आहोत आणि आपण त्याच्या वैभवातून किती कमी पडतो. रोमन्स :3:२:23

रोमसच्या conflict व्या अध्यायात पौलाने हा संघर्ष अनुभवला आहे असे दिसते. दोन्ही भाष्य देखील असे सांगतात की प्रत्येक ख्रिश्चन पौलाच्या उत्तेजन व दुर्दशासह ओळखू शकतो: परंतु देव आपल्या स्वभावामध्ये परिपूर्ण होण्यासाठी, त्याच्या पुत्राच्या प्रतिमेस अनुरूप व्हावे अशी आपली इच्छा आहे. आपण स्वत: ला आपल्या पापी स्वभावाचे गुलाम समजतो.

मी योहान १: says म्हणते की “जर आम्ही असे म्हणतो की आमच्याकडे कोणतेही पाप नाही तर आपण स्वत: ला फसवितो आणि आपल्यामध्ये सत्य नाही.” मी योहान १:१० म्हणतो, “जर आपण असे म्हटले आहे की आपण पाप केले नाही तर आपण त्याला लबाड बनवू आणि त्याच्या शब्दाला आमच्या जीवनात स्थान नाही.”

रोमकर chapter व्या अध्याय वाचा. रोमन्स :7:१:7 मध्ये पौलाने स्वतःला “पापाच्या गुलामगिरीत विकले” असे वर्णन केले आहे. पंधराव्या श्लोकात तो म्हणतो की मी काय करतो हे मला समजत नाही; मी काय करावे असे मला वाटत नाही, परंतु ज्या गोष्टीचा मी तिरस्कार करतो त्या मी करतो. ” १ verse व्या श्लोकात तो म्हणतो की समस्या त्याच्यामध्ये राहणारे पाप आहे. पौल इतका निराश झाला की या गोष्टी त्याने थोड्या वेगळ्या शब्दात आणखी दोन वेळा सांगितल्या. १ verse व्या श्लोकात तो म्हणतो, “कारण मला माहित आहे की माझ्यामध्ये (हा देहात आहे - पौल त्याच्या जुन्या स्वभावाचा शब्द आहे) काहीही चांगले राहत नाही, कारण माझ्याबरोबर हजर असण्याची इच्छा आहे पण चांगले कसे करावे हे मला सापडत नाही.” १ Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की “जे मी करतो त्या चांगल्यासाठी मी करत नाही, परंतु जे करणे मी करीत नाही, ते मी करतो.” एनआयव्ही 14 व्या श्लोकाचे भाषांतर करते कारण "मला चांगल्या करण्याची इच्छा आहे परंतु मी ते पूर्ण करू शकत नाही."

रोमन्स:: २१-२7 मध्ये तो पुन्हा त्याच्या सदस्यांमधील कामाच्या (त्याच्या शारीरिक स्वभावाचा संदर्भ घेणारा) नियम म्हणून त्याच्या विरोधाचे वर्णन करतो, त्याच्या मनाच्या कायद्याविरूद्ध लढतो (त्याच्या आतील अस्तित्वातील अध्यात्मिक स्वरुपाचा संदर्भ घेतो). त्याच्या अंतर्मनामुळे तो देवाच्या नियमात आनंद करतो परंतु “माझ्या बरोबर तेथेच वाईट आहे.” आणि पापी स्वभाव “त्याच्या मनाच्या नियमाविरुद्ध युद्ध करुन त्याला पापाच्या नियमाचा कैदी बनवतो.” आम्ही सर्व विश्वासणारे या विरोधाचा आणि पौलाच्या 21 व्या श्लोकात ओरडत असताना अत्यंत निराशेचा अनुभव घेतो. ”मी किती वाईट मनुष्य आहे. या मृत्यूच्या शरीरातून मला कोण सोडवील? ” पौलाने जे वर्णन केले आहे ते आपल्या सर्वांचा संघर्ष आहेः जुन्या निसर्गाचा (देहाचा) आणि आपल्यात राहणारा पवित्र आत्मा यांच्यातला संघर्ष, ज्याला आपण गलतीकर in:१:23 मध्ये पाहिले होते पण पौल रोमकर:: ​​१ मध्येही म्हणतो: “आपण चालूच राहू? पाप करा की कृपा विपुल व्हा. देव करो आणि असा न होवो. ”पौल असेही म्हणतो की देवाची इच्छा आहे की आपण केवळ पापाच्या शिक्षेपासून नव्हे तर या जीवनातल्या सामर्थ्यापासून व नियंत्रणापासून सुटका व्हावी. पौलाने रोमकर :24:१ in मध्ये म्हटल्याप्रमाणे “जर एखाद्याच्या पापामुळे मरणाने त्या माणसावर राज्य केले तर ज्यांना देवाच्या विपुलतेची तरतूद आणि नीतिमत्त्व मिळते त्याचे लोक आपल्या जीवनातून राज्य कसे करतील? एक माणूस, येशू ख्रिस्त. ” मी जॉन २: १ मध्ये जॉन विश्वासणा to्यांना म्हणतो की त्याने त्यांना लिहिले आहे जेणेकरून ते दोषी होणार नाहीत. इफिसकर :5:१:17 मध्ये पौल म्हणतो की आपण मोठे व्हावे जेणेकरुन आपण आणखी बाळ होणार नाही (जसे की करिंथकर होते).

म्हणून जेव्हा पौल रोमकर 7:२:24 मध्ये ओरडला, “मला मदत कोण करेल? ' (आणि आम्ही त्याच्याबरोबर), त्याच्या २ verse व्या श्लोकात असे उत्तर आहे की, “मी देवाला धन्यवाद देतो - येशू ख्रिस्ताद्वारे आमच्या प्रभु.” उत्तर ख्रिस्तामध्ये आहे हे त्याला ठाऊक आहे. विजय (पवित्रता) तसेच मोक्ष आपल्यामध्ये राहणा Christ्या ख्रिस्ताच्या तरतूदीद्वारे येते. मला भीती वाटते की बरेच विश्वासणारे केवळ “मी फक्त मनुष्य आहे” असे म्हणत पापामध्ये जगणे स्वीकारतात परंतु रोम 25 आम्हाला आपली तरतूद देते. आपल्याकडे आता एक पर्याय आहे आणि आपल्याकडे पाप करीत राहण्याचे कोणतेही निमित्त नाही.

मी जतन केले असल्यास, मी पाप का करीत राहिलो? (भाग २) (देवाचा भाग)

आता आम्हाला हे समजले आहे की आपण देवाची मुले झाल्यानंतरही आपण पाप करतो, हे आपल्या अनुभवाद्वारे व शास्त्रवचनांद्वारे दिसून आले आहे; आपण त्याबद्दल काय करावे? प्रथम मी हे सांगू इच्छितो की ही प्रक्रिया फक्त त्या श्रद्धावानांनाच लागू होते, ज्यांनी आपल्या चांगल्या कृत्यांमध्ये नव्हे तर ख्रिस्ताच्या समाप्त झालेल्या कार्यामध्ये (त्यांचे मृत्यू, दफन आणि पुनरुत्थान) अनंतकाळच्या जीवनाची आशा ठेवली आहे पापांची क्षमा साठी); ज्यांना देव नीतिमान ठरवीत आहे. मी करिंथकर १ 15: & आणि and आणि इफिसकर १: See पहा. हे केवळ विश्वासू लोकांना लागू होते कारण आपण स्वत: ला परिपूर्ण किंवा पवित्र करण्यासाठी आपण काहीही करू शकत नाही. पवित्र आत्म्याद्वारे केवळ देवच हे करू शकतो, आणि आपण पाहू, फक्त विश्वासणारे त्यांच्यात पवित्र आत्मा वास करतात. टायटस 3: 4 आणि 1 वाचा; इफिसकर 7: 3 आणि 5; रोमन्स 6: 2 आणि 8 आणि गलतीकर 9: 4

पवित्र शास्त्र आपल्याला शिकवते की या क्षणी आपण विश्वास ठेवतो तेव्हा देव आपल्यासाठी दोन गोष्टी करतो. (बरेच आणि बरेच लोक आहेत.) तथापि, आपल्या जीवनातील पापावर “विजय” मिळवणे हे आपल्यासाठी महत्त्वपूर्ण आहे. प्रथम: देव आम्हाला ख्रिस्तामध्ये ठेवतो (एखादी गोष्ट जी समजून घेणे कठीण आहे, परंतु आपण स्वीकारले पाहिजे आणि त्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे), आणि दुसरा तो आपल्या पवित्र आत्म्याद्वारे आपल्यात राहतो.

1 करिंथकरांस 20:6 मध्ये पवित्र शास्त्र सांगते की आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत. "त्याच्याद्वारे आपण ख्रिस्तामध्ये आहात जो आमच्याद्वारे देवाकडून शहाणपण, नीतिमानपणा, पवित्रता आणि विमोचन बनला आहे." रोमन्स:: says म्हणते की आपण “ख्रिस्तामध्ये बाप्तिस्मा” घेतला आहे. हे पाण्यामध्ये आपल्या बाप्तिस्म्याबद्दल बोलत नाही, तर पवित्र आत्म्याद्वारे कार्य करीत आहे ज्यामध्ये त्याने आपल्याला ख्रिस्तामध्ये ठेवले आहे.

पवित्र आत्मासुद्धा आपल्यात राहण्यासाठी पवित्र आत्मा आपल्याला शिकवते. योहान १:: १ & आणि १ In मध्ये येशूने आपल्या शिष्यांना सांगितले की तो त्यांच्याबरोबर एक सहायक (पवित्र आत्मा) पाठवेल जो त्यांच्याबरोबर होता व त्यांच्यामध्ये राहतो, (तो जिवंत राहू शकेल किंवा तेथेच राहू शकेल). इतर शास्त्रवचने आहेत जी आपल्याला सांगतात की देवाचा आत्मा आपल्यामध्ये आहे, प्रत्येक विश्वासणा in्यामध्ये. जॉन १ & आणि १ Acts, कृत्ये १: १- I आणि १ करिंथकर १२:१:14 वाचा. जॉन १:16:२:17 म्हणतो की तो आपल्या हृदयात आहे. रोमन्स:: says म्हणते की जर देवाचा आत्मा तुमच्यात नसेल तर तुम्ही ख्रिस्ताचे नाही. म्हणूनच आम्ही म्हणतो की हे (म्हणजेच आम्हाला पवित्र बनविणे) हे स्वर्गीय आत्म्याचे कार्य आहे, म्हणूनच केवळ विश्वासणारे, जे स्वर्गीय आत्म्याने आहेत, ते त्यांच्या पापावर स्वतंत्र किंवा विजयी होऊ शकतात.

एखाद्याने असे म्हटले आहे की शास्त्रात असे आहेः 1) सत्यांवर आपण विश्वास ठेवला पाहिजे (जरी आपण त्यांना पूर्णपणे समजत नाही तरी; 2) आज्ञा पाळण्याची आज्ञा देतो आणि 3) विश्वास ठेवण्याचे वचन दिले. वरील तथ्ये सत्य आहेत ज्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे, म्हणजे आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत आणि तो आपल्यामध्ये आहे. आम्ही हा अभ्यास सुरू ठेवत आहोत यावर विश्वास ठेवण्याची आणि त्यांचे पालन करण्याची कल्पना ठेवा. मला असे वाटते की हे समजून घेण्यात मदत करते. आपल्या दैनंदिन जीवनात पापांवर मात करण्यासाठी आपल्याला दोन गोष्टी समजून घेणे आवश्यक आहे. देवाचा भाग आणि आपला भाग आहे, जो आज्ञाधारक आहे. आपण प्रथम ख्रिस्तामध्ये असण्याचा आणि ख्रिस्त आमच्यामध्ये असण्याविषयीच्या सर्व भागाकडे पाहू. आपण इच्छित असल्यास कॉल करा: 1) देवाची तरतूद, मी ख्रिस्तामध्ये आहे आणि 2) देवाची शक्ती, ख्रिस्त माझ्यामध्ये आहे.

जेव्हा पौल रोमकर 7: २ in-२24 मध्ये बोलला तेव्हा हेच बोलत होते. “मला कोण सोडवेल… मी आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे देवाचे आभार मानतो.” लक्षात ठेवा ही प्रक्रिया देवाच्या मदतीशिवाय अशक्य आहे.

 

पवित्र शास्त्राद्वारे हे स्पष्ट आहे की देवाची इच्छा आहे की आपण पवित्र व्हावे आणि आपल्या पापांवर विजय मिळवावा. रोमन्स :8: २ us आपल्याला सांगते की विश्वासू म्हणून त्याने “आपल्या पुत्राच्या प्रतिमानानुसार राहावे म्हणून आम्हाला ठरविले आहे.” रोमन्स:: says म्हणते की त्याने “जीवनात नवीनपणाने” चालत राहावे अशी त्याची इच्छा आहे. कलस्सैकर १: says म्हणते की पौलाच्या शिक्षणाचे ध्येय “ख्रिस्तामध्ये प्रत्येकाला परिपूर्ण व परिपूर्णपणे सादर करणे” होते. देव आपल्याला शिकवते की आपण प्रौढ व्हावे अशी त्याची इच्छा आहे (करिंथकरांप्रमाणे बाळांना राहू नये). इफिसकर :29:१:6 म्हणते की आपण “ज्ञानाने परिपक्व व्हावे आणि ख्रिस्ताच्या पूर्णतेचे परिपूर्ण परिमाण प्राप्त करावे.” श्लोक 4 म्हणतो की आपण त्याच्यात वाढू. इफिसकर :1:२:8 म्हणते की आपण “नवीन आत्म्याला धारण करावे; ख righteousness्या नीतिमान आणि पवित्रतेत देवासारखे होण्यासाठी तयार केले. ”बायबल थेस्सलनीकाकर 4: states मध्ये असे म्हटले आहे:“ देवाची इच्छा आहे, अगदी तुमच्या पावनपणाची. ” अध्याय & आणि es सांगतात की त्याने “आम्हाला अपवित्रतेसाठी नव्हे तर पवित्रतेसाठी बोलावले आहे.” Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की “जर आपण या गोष्टीला नकार दिला तर आपण आपला पवित्र आत्मा देव देणा reject्या देवाला नाकारत आहोत.”

(आत्मा आपल्यात असल्याचा विचार जोडत आहे आणि आपण बदलू शकलो आहोत.) पवित्रता हा शब्द परिभाषित करणे थोडे जटिल असू शकते परंतु जुन्या करारात त्याचा अर्थ असा होतो की एखाद्या वस्तूला किंवा व्यक्तीला त्याच्या वापरासाठी वेगळे करणे किंवा त्याच्या वापरासाठी सादर करणे. ते शुद्ध करण्यासाठी यज्ञ केला जात आहे. तर आपल्या हेतूंसाठी आपण पवित्र असल्याचे सांगत आहोत की ते देवाला वेगळे केले जावे किंवा देवाला सादर करावे. ख्रिस्ताच्या वधस्तंभाच्या मरणाद्वारे आपण त्याच्यासाठी पवित्र केले गेले. हे आम्ही म्हणतो त्याप्रमाणे, स्थितीनुसार पावित्र्य जेव्हा आपण विश्वास ठेवतो आणि देव आपल्याला ख्रिस्तामध्ये परिपूर्ण पाहतो (त्याच्या कपड्यांनी आणि त्याला झाकून टाकले आहे आणि त्याच्यामध्ये नीतिमत्त्व घोषित केले आहे). जेव्हा आपण आपल्या दैनंदिन अनुभवात पापांवर विजय मिळवतो तेव्हा आपण परिपूर्ण होताना तो परिपूर्ण असतो. पवित्रतेवरील कोणतेही पद्य या प्रक्रियेचे वर्णन किंवा स्पष्टीकरण देत आहेत. शुद्ध, स्वच्छ, पवित्र आणि निर्दोष वगैरे म्हणून आपल्याला भगवंतासमोर मांडायचे आहे आणि इब्री लोकांस १०:१:10 म्हणते की “एका बलिदानाद्वारे त्याने जे पवित्र केले गेले त्यांना अनंतकाळासाठी परिपूर्ण केले.”

या विषयावरील अधिक अध्यायः 2 योहान 1: 2 म्हणते की, “मी तुझ्यासाठी या गोष्टी लिहीत आहे, यासाठी की पाप करु नकोस.” मी पीटर २:२ says म्हणतो, "ख्रिस्ताने आपल्या शरीरावर आमची पापे झाडावर धरली ... यासाठी की नीतिमान म्हणून जगावे." इब्री लोकांस :24: १ us आपल्याला सांगते की “ख्रिस्ताचे रक्त आपल्याला जिवंत देवाची सेवा करण्यासाठी मृत कृतीतून शुद्ध करते.”

येथे आपल्याकडे केवळ आपल्या पवित्रतेचीच ईश्वराची इच्छा नाही तर त्याने आपल्या विजयाची तरतूद केली आहे: आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत आणि त्याच्या मरणात सहभागी आहोत, रोमन्स:: १-१२ मध्ये वर्णन केल्याप्रमाणे. २ करिंथकर 6:२१ मध्ये असे म्हटले आहे: “ज्याने कोणतेही पाप माहित नव्हते त्याने आमच्यासाठी त्याने पाप केले यासाठी की त्याच्यामध्ये आपण देवाचे नीतिमत्व व्हावे.” फिलिप्पैकर::,, रोमन्स १२: १ आणि २ आणि रोमन्स :1:१:12 वाचा.

रोमन्स:: १-१२ वाचा. पापावरील आपला विजय, म्हणजेच त्याच्या तरतूदीसाठी देवाने आपल्या वतीने केलेल्या कार्याचे स्पष्टीकरण येथे आपल्याला आढळले. रोमन्स:: १ अध्याय पाचांचा विचार चालू ठेवतो की आपण पाप करत रहावे अशी देवाची इच्छा नाही. ते म्हणतात: तर आपण काय म्हणावे? आपण पाप करीतच राहू या की देवाची कृपा विपुल होईल. ” श्लोक 6 म्हणतो, “देव असे करू नकोस. आपण जे आतापर्यंत पापाला मेलेले आहोत ते अजून कसे जगावे? ” रोमन्स :1:१:12 मध्ये असे म्हटले आहे की “ज्यांना विपुल प्रमाणात कृपा व नीतिमत्त्व मिळते ते येशू ख्रिस्ताद्वारे जीवनात राज्य करतील.” त्याला आता या जीवनात, आमच्यासाठी विजय हवा आहे.

ख्रिस्तामध्ये आपल्याकडे जे आहे त्याविषयी मी रोमी 6 मधील स्पष्टीकरण हायलाइट करू इच्छितो. आम्ही ख्रिस्तामध्ये आमच्या बाप्तिस्म्यासंबंधी बोललो आहोत. (लक्षात ठेवा हा पाण्याचा बाप्तिस्मा नव्हे तर आत्म्याचे कार्य आहे.) श्लोक us आपल्याला शिकवते की याचा अर्थ असा होतो की आपण “त्याच्या मरणात बाप्तिस्मा घेतला,” म्हणजे “आम्ही त्याच्याबरोबर मरण पावले.” -3-es अध्याय म्हणते की आपण त्याला “त्याच्याबरोबर पुरले आहोत.” श्लोक 3 मध्ये असे स्पष्ट केले आहे की आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत म्हणून आम्ही त्याच्या मरणात, दफन व पुनरुत्थानामध्ये त्याच्याबरोबर एकत्र आहोत. Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की आपण त्याच्याबरोबर वधस्तंभावर खिळलेले आहोत जेणेकरून "पापाचे शरीर नाहीसे व्हावे आणि आपण यापुढे पापाचे गुलाम होऊ नये." हे आपल्याला दर्शविते की पापाची शक्ती खंडित झाली आहे. एनआयव्ही आणि एनएएसबी दोन्ही तळटीपांचे म्हणणे आहे की त्याचे भाषांतर “पापाचे शरीर शक्तीहीन असू शकते.” दुसरे भाषांतर असे आहे की “पापाचा आपल्यावर अधिकार नाही.”

Verse व्या वचनात असे म्हटले आहे: “जो मेला तो पापापासून मुक्त झाला. या कारणासाठी पाप यापुढे गुलाम म्हणून धरु शकत नाही. ११ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की “आम्ही पापाला मेलो.” १ Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की “पाप तुझ्यावर अधिकार गाजवू शकणार नाही.” ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळलेले हेच आमच्यासाठी केले गेले. आम्ही ख्रिस्ताबरोबर मरण पावला म्हणून आम्ही ख्रिस्ताबरोबर पापासाठी मरण पावले. तो आमच्यासाठी मरण पावला ही आमची पापे होती हे स्पष्ट करा. त्याने आमची पापे केली. म्हणून पाप आमच्यावर यापुढे वर्चस्व ठेवण्याची गरज नाही. सोप्या भाषेत सांगायचे तर, आम्ही ख्रिस्तामध्ये असल्याने, आम्ही त्याच्याबरोबर मरण पावला, म्हणून पापावर आता आपल्यावर अधिकार असणे आवश्यक नाही.

श्लोक 11 हा आपला भाग आहे: आमची श्रद्धा. मागील श्लोक हे तथ्य आहेत ज्यावर आपण विश्वास ठेवला पाहिजे, जरी हे समजणे कठीण आहे. ते सत्य आहेत ज्यावर आपण विश्वास ठेवला पाहिजे आणि त्यावर कृती केली पाहिजे. 11 व्या शब्दामध्ये “रेकॉन” हा शब्द वापरला आहे ज्याचा अर्थ “त्यावर अवलंबून असणे” आहे. येथून पुढे आपण विश्वासाने वागले पाहिजे. शास्त्रवचनाच्या या परिच्छेदात त्याच्याबरोबर "उठविले" याचा अर्थ असा आहे की आपण "देवासाठी जिवंत" आहोत आणि आपण "जीवनाच्या नवीनतेवर चालत जाऊ शकतो." (अध्याय,, & आणि १)) देवाने आपला आत्मा आपल्यात ठेवला आहे म्हणून आता आपण विजयी जीवन जगू शकतो. कलस्सैकर २:१:4 म्हणते की “आम्ही जगाला मरण पावले आणि जग आपल्यासाठी मरण पावले.” हे सांगण्याचा आणखी एक मार्ग म्हणजे येशू केवळ पापाच्या शिक्षेपासून मुक्त होण्यासाठीच मरण पावला नाही तर आपल्यावरील त्याचे नियंत्रण तोडण्यासाठीही त्याने आपल्या सध्याच्या जीवनात शुद्ध व पवित्र केले.

प्रेषितांची कृत्ये २:26:१:18 मध्ये लूकने पौलाला असे म्हटले आहे की सुवार्ता त्यांना “अंधारापासून प्रकाशाकडे व सैतानाच्या सामर्थ्यापासून देवाकडे वळवील, यासाठी की पापांची क्षमा आणि पवित्र झालेल्यांमध्ये वतन मिळू शकेल” ) माझ्यावर (येशूवर) विश्वास ठेवून. ”

आम्ही या अभ्यासाच्या भाग 1 मध्ये आधीच पाहिले आहे की पौलाला हे तथ्य समजले गेले आहे किंवा माहित असले तरीही विजय स्वयंचलित नव्हता किंवा तो आपल्यासाठीही नाही. स्वत: च्या प्रयत्नातून किंवा कायदा पाळण्याच्या प्रयत्नातूनही तो विजय मिळवू शकला नाही आणि आम्हीही करू शकत नाही. ख्रिस्ताशिवाय आमच्यावर पापावर विजय मिळविणे अशक्य आहे.

येथे आहे. इफिसकर 2: 8-10 वाचा. हे आपल्याला सांगते की चांगुलपणाच्या कार्याद्वारे आपले तारण होऊ शकत नाही. कारण रोमन्स says म्हणते की आपण “पापाखाली विकले” आहोत. आम्ही आमच्या पापाची भरपाई करू शकत नाही किंवा क्षमा मिळवू शकत नाही. यशया: 6: आपल्याला देवाच्या नजरेत “आपले सर्व चांगुलपणा घाणेरडी चिंधीसारखे” सांगतात. रोमन्स:: us आपल्याला सांगते की जे “देहामध्ये आहेत ते देवाला संतुष्ट करू शकत नाहीत.”

जॉन १:: us मध्ये असे दिसून आले आहे की आपण स्वतः फळ देऊ शकत नाही आणि verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “माझ्याशिवाय (ख्रिस्त) तू काहीही करु शकत नाहीस.” गलतीकर २:१:15 म्हणते, “कारण नियमशास्त्राच्या कर्मांनी कोणीही नीतिमान ठरणार नाही,” आणि २१ व्या श्लोकात म्हटले आहे की “जर नियमशास्त्राद्वारे नीतिमानपणा आला तर ख्रिस्त अनावश्यकपणे मरण पावला.” इब्री लोकांस :4:१:5 आपल्याला सांगते की “नियमांनी काहीही परिपूर्ण केले नाही.”

रोमन्स:: & आणि says म्हणते, “नियमशास्त्र पापाच्या स्वभावामुळे अशक्त झाले म्हणून काय करण्यास अक्षम होते, कारण त्याने आपल्या स्वतःच्या पुत्राला पापाच्या माणसासारखे केले. आणि पापी माणसामध्ये त्याने पापाची निंदा केली यासाठी की आपल्यामध्ये नियमशास्त्राच्या नीतिमत्त्वाची आवश्यकता पूर्ण व्हावी, जे पापी स्वभावाप्रमाणे जीवन जगतात असे नाही तर आत्म्याप्रमाणे जीवन जगतात. ”

रोमन्स:: १-१-8 आणि कलस्सैकर:: १-. वाचा. आपण चांगले केले किंवा आपल्या चांगल्या कृत्यांनी आपले तारण होऊ शकत नाही आणि नियमशास्त्राच्या कर्मांनी आपण पवित्र होऊ शकत नाही. गलतीकर:: says म्हणते की, “नियमशास्त्राच्या कर्मांनी तुम्ही आत्म्याद्वारे प्राप्त झाले की विश्वासाने ऐकले आहे काय? आपण इतके मूर्ख आहात का? आत्म्याने सुरुवात केल्यापासून आता देहामध्ये परिपूर्ण आहात काय? ” आणि अशा प्रकारे आपण पौलाप्रमाणेच ख्रिस्ताच्या मृत्यूद्वारे आपण पापापासून मुक्त झालो आहोत हे जाणूनसुद्धा आपण स्वत: चे प्रयत्नांनी संघर्ष करतो (पुन्हा रोमी 1 पाहा), नियमशास्त्र पाळण्यास असमर्थ आहोत व पाप व अपयशाला सामोरे जावे लागले. आणि ओरडला, “मी आहे तो दु: खी माणूस, मला सोडवेल!”

पौलाच्या विफलतेस कशामुळे कारणीभूत ठरले ते पाहू या: 1) नियमशास्त्र त्याला बदलू शकला नाही. २) स्वत: चे प्रयत्न अयशस्वी झाले. )) देव आणि नियमशास्त्र त्याला जितके अधिक जाणले तितकेच वाईट त्याला वाटले. (कायद्याचे कार्य आम्हाला अत्यंत पापी बनविणे आणि आपले पाप प्रकट करणे आहे. रोमन्स:: ,,१)) आपल्याला देवाच्या कृपेची व सामर्थ्याची गरज आहे हे कायद्याने स्पष्ट केले. जॉन:: १-2-१-3 म्हटल्याप्रमाणे आपण जितके जास्त प्रकाशाकडे जाऊ तितके स्पष्ट होते की आपण गलिच्छ आहोत. )) तो निराश होऊन असे म्हणतो: “मला कोण सोडवेल?” “माझ्यात काहीही चांगले नाही.” "वाईट माझ्याबरोबर आहे." "एक युद्ध माझ्या आत आहे." "मी ते अमलात आणू शकत नाही." )) कायद्यात स्वतःच्या मागण्या पूर्ण करण्याचे सामर्थ्य नव्हते, केवळ त्याचा निषेध केला. मग तो उत्तर येतो, रोमन्स 7:6,13, “मी आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे देवाचे आभार मानतो. तर पौल आपल्याला देवाच्या तरतूदीच्या दुस part्या भागाकडे घेऊन जात आहे ज्यामुळे आपले पवित्रकरण शक्य आहे. रोमन्स :3:२० म्हणते, “जीवनाचा आत्मा आपल्याला पाप आणि मृत्यूच्या नियमांपासून मुक्त करतो.” पापावर विजय मिळविण्याची शक्ती व सामर्थ्य म्हणजे ख्रिस्त इन यूएस, आपल्यामध्ये पवित्र आत्मा. रोमन्स 17: 19-4 पुन्हा वाचा.

कलस्सैकर १: २ & आणि २ of मधील न्यू किंग जेम्स ट्रान्सलेशनमध्ये म्हटले आहे की आपल्याला परिपूर्णपणे सादर करणे हे देवाच्या आत्म्याचे कार्य आहे. ते म्हणतात की, “ख्रिस्त तुमच्यामध्ये, देवाच्या गौरवाची आशा असलेल्या आपल्यामध्ये या रहस्यमय वैभवाची संपत्ती काय आहे हे देव सांगू इच्छितो.” ते असे म्हणत आहे की “आम्ही ख्रिस्त येशूमध्ये प्रत्येक मनुष्य परिपूर्ण (किंवा पूर्ण) सादर करू शकतो.” रोमन्स :1:२:27 मध्ये आपण ज्याच्यापेक्षा कमी पडतो आहोत तो येथे महिमा आहे काय? २ करिंथकर 28:१ Read वाचा ज्यामध्ये देव म्हणतो की त्याने आपल्याला “वैभवातून गौरवात” देवाच्या प्रतिरुपात रूपांतरित करण्याची आपली इच्छा आहे.

लक्षात ठेवा आम्ही आमच्यामध्ये आत्मा येणार असल्याची चर्चा केली. जॉन १ ::१ 14 आणि १ In मध्ये येशू म्हणाला की त्यांच्याबरोबर जो आत्मा होता तो त्यांच्यात येईल. योहान १:: -16-११ मध्ये येशू म्हणाला की त्याने दूर जाणे आवश्यक आहे जेणेकरून आत्मा आपल्यात राहू शकेल. जॉन १:17:२० मध्ये तो म्हणतो, “त्या दिवशी तुम्हाला समजेल की मी माझ्या पित्यामध्ये आहे आणि तुम्ही माझ्यामध्ये आहात आणि मी तुमच्यामध्ये आहे.” ज्याविषयी आपण बोलत आहोत. जुन्या करारामध्ये हे सर्व भाकीत केले गेले होते. जोएल २: २-16-२7 मध्ये पवित्र आत्मा आपल्या अंत: करणात ठेवण्याविषयी बोलतो.

प्रेषितांची कृत्ये २ (ती वाचा) मध्ये हे येशूच्या स्वर्गात स्वर्गारोहणानंतर, पेन्टेकॉस्टच्या दिवशी घडल्याचे सांगते. यिर्मया :१: & 2 आणि (31 मध्ये (इब्री लोकांस १०:१०, १ & आणि १ the मधील नवीन कराराचा उल्लेख आहे) देवाने आणखी एक अभिवचन पूर्ण केले, ज्याने आपला नियम आपल्या अंतःकरणात ठेवला. रोमन्स:: In मध्ये हे आपल्याला सांगते की या पूर्ण झालेल्या अभिवचनांचा परिणाम म्हणजे आपण “एका नव्या आणि जिवंत मार्गाने देवाची सेवा” करू शकतो. आता, ज्या क्षणी आपण ख्रिस्तावर विश्वास ठेवतो, आत्मा आपल्यात राहतो (राहतो) आणि तो रोमन्स 33: 34-10 आणि 10 शक्य करतो. रोमन्स 14: 16 आणि 7 आणि इब्री 6: 8, 1, 15 देखील वाचा.

या क्षणी, मी तुम्हाला गलतीकर 2:२० वाचू आणि लक्षात ठेवू इच्छितो. हे कधीही विसरू नका. या वचनात सर्व पॉल सारांशित केले आहे जे एका वचनात पवित्रतेबद्दल आपल्याला शिकवते. “मी ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळले गेलो तरीसुद्धा मी जिवंत आहे. परंतु मी ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो. आणि मी आता जे देह आहे ते जगतो ते मी देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून जगतो, ज्याने माझ्यावर प्रेम केले आणि माझ्यासाठी स्वत: ला दिले. ”

आपल्या ख्रिश्चन जीवनात देवाला संतुष्ट करण्यासाठी आपण जे काही करतो त्याचा सारांश “मी नाही; पण ख्रिस्त. ” तो ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो, माझी कामे किंवा चांगली कामे नाही. ही वचने वाचा जी ख्रिस्ताच्या मृत्यूच्या तरतूदीबद्दल (पापाला सामर्थ्य देण्यासाठी) आणि आपल्यामध्ये देवाच्या आत्म्याच्या कार्याबद्दलही सांगतात.

मी पीटर १: २ २ थेस्सलनीकाकर २:१:1 इब्री २:१:2 इफिसकर:: २ & आणि २ & कलस्सैकर 2: १- 2-13

देव, त्याच्या आत्म्याद्वारे, आपल्याला मात करण्याचा सामर्थ्य देतो, परंतु तो त्याहूनही पुढे जातो. तो आपल्याला आतून बदलतो, आपले रूपांतर करतो आणि त्याचा पुत्र ख्रिस्त याच्या प्रतिमेत बदलतो. हे करण्यासाठी आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे. ही एक प्रक्रिया आहे; देव सुरू, देव चालू आणि देव पूर्ण.

विश्वास ठेवण्याच्या आश्वासनांची यादी येथे आहे. येथे आहे जे आपण करू शकत नाही ते करीत आहे, आम्हाला बदलत आहे आणि ख्रिस्तासारखे पवित्र करीत आहे. फिलिप्पैकरांस 1: 6 “या गोष्टीविषयी तुमचा विश्वास आहे. ज्याने तुमच्यामध्ये चांगले कार्य सुरू केले आहे तो ख्रिस्त येशूच्या येण्याच्या काळापर्यंत ते पूर्ण करीतच राहील. ”

इफिसकर 3: १ “आणि २०“ आपल्यात काम करणा power्या सामर्थ्यानुसार… देवाच्या पूर्णतेने परिपूर्ण आहोत. ” ते किती महान आहे की, "देव आपल्यामध्ये कार्यरत आहे."

इब्री लोकांस १:: २० आणि २१ “आता शांतीचा देव ... येशू ख्रिस्ताद्वारे त्याच्या दृष्टीने जे उचित आहे त्या तुम्ही कार्य करुन त्याची इच्छा पूर्ण करण्यासाठी प्रत्येक चांगल्या कार्यात तो तुम्हाला परिपूर्ण करो.” मी पीटर 13:20 "सर्व कृपेचा देव, ज्याने तुला ख्रिस्तामध्ये त्याच्या अनंतकाळच्या गौरवात बोलाविले आहे, तो स्वत: परिपूर्ण होईल, त्याची खात्री करील, सामर्थ्यवान आणि सामर्थ्यवान होईल."

मी थेस्सलनीकाकरांस 5: 23 आणि 24 “आता देव स्वत: तुम्हाला शांती देईल. आणि आपला आत्मा, आत्मा आणि शरीर प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या आगमनाच्या वेळी पूर्णपणे निर्दोष राखू शकेल. ज्याने तुम्हाला बोलाविले तो विश्वासू आहे आणि जो ते करतो तो आहे. ” एनएएसबी म्हणतो, “तोही ते घडवून आणेल.”

इब्री लोकांस १२: २ आपल्याला 'आपल्या विश्वासाचा लेखक आणि परिष्कृत करणारा येशूकडे लक्ष देण्यास सांगते.' १ करिंथकरांस १: & आणि God “देव आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या दिवशी निर्दोषपणे शेवटपर्यंत तुमची खात्री करील. देव विश्वासू आहे, ”मी थेस्सलनीकाकर 12: १२ आणि १ says म्हणतो की देव आपल्या प्रभु येशूच्या आगमनाच्या वेळी“ आपली अंतःकरणे निर्विवाद ”करेल.

मी जॉन:: २ सांगते, “जेव्हा आपण त्याला आहोत तसे आम्ही त्याच्यासारखे होऊ.” देव परत येईल जेव्हा येशू परत येईल किंवा आम्ही मरणार तेव्हा स्वर्गात जाऊ.

आम्ही पुष्कळ श्लोक पाहिले आहेत ज्यात असे सूचित झाले आहे की पावन प्रक्रिया ही एक प्रक्रिया आहे. फिलिप्पैकर:: १२-१-3 वाचा जे म्हणते की “मी यापूर्वीच साध्य झालेले नाही, किंवा मी आधीच परिपूर्ण नाही, परंतु ख्रिस्त येशूमध्ये देवाची उच्च कॉल करण्याच्या ध्येयाच्या दिशेने मी पुढे जात आहे.” एका टीकामध्ये “पाठलाग” हा शब्द वापरला आहे. केवळ ही एक प्रक्रिया नाही तर सक्रिय सहभाग देखील यात सामील आहे.

इफिसकर 4: ११-१. आपल्याला सांगते की चर्च एकत्र काम करणार आहे म्हणून आपण “सर्व गोष्टींमध्ये ख्रिस्त” जो ख्रिस्त आहे तोपर्यंत त्याच्यात वाढू शकेल. पवित्र शास्त्रात मी पीटर २: २ मध्ये वाढीस हा शब्द वापरला आहे, जिथे आपण हे वाचतो: “शब्दाच्या शुद्ध दुधाची इच्छा करा म्हणजे तुम्ही त्यात वाढ व्हाल.” वाढण्यास वेळ लागतो.

या प्रवासाचे वर्णन चालणे देखील आहे. चालणे हा संथ मार्ग आहे; एका वेळी एक पाऊल; एक प्रक्रिया. मी जॉन प्रकाशात चालण्याविषयी बोलतो (म्हणजेच देवाचा शब्द) गलतीज आत्म्यात चालण्यासाठी 5:16 मध्ये म्हणतात. दोघे एकमेकांच्या हातात जातात. जॉन १:17:१:17 मध्ये येशू म्हणाला, “त्यांना सत्यापासून पवित्र कर, तुमचा शब्द सत्य आहे.” देवाचे वचन आणि आत्मा या प्रक्रियेमध्ये एकत्र काम करतात. ते अविभाज्य आहेत.

आपण या विषयाचा अभ्यास करतांना कृती क्रिया पुष्कळ पहात आहोत: चालणे, पाठपुरावा करणे, इच्छा इ. इ. आपण रोमन्स 6 वर परत गेलो आणि पुन्हा ते वाचल्यास आपल्याला त्यातील बर्‍याच गोष्टी दिसतील: हिशेब, उपस्थित, उत्पन्न, नाही उत्पन्न. याचा अर्थ असा होत नाही की आपण काहीतरी करणे आवश्यक आहे; त्या आज्ञा पाळल्या पाहिजेत; आमच्याकडून प्रयत्न आवश्यक आहेत.

रोमन्स :6:१२ मध्ये असे म्हटले आहे की “म्हणून पाप करु नका (म्हणजे ख्रिस्तामध्ये आपले स्थान आणि ख्रिस्ताच्या सामर्थ्यामुळे) आपल्या मर्त्य शरीरावर राज्य करू नका.” १ Verse व्या श्लोकात आपण आपली देह देवाला सादर करण्याची आज्ञा केली आहे, पाप नव्हे. हे आपल्याला "पापाचे गुलाम" न बनण्यास सांगते. या आमच्या निवडी आहेत, आमच्या आज्ञा पाळल्या आहेत; आमची 'करू' यादी. लक्षात ठेवा, आम्ही आमच्या स्वत: च्या प्रयत्नातून हे करू शकत नाही परंतु केवळ आपल्यामध्ये त्याच्या सामर्थ्याने, परंतु आपण ते केलेच पाहिजे.

आपण केवळ ख्रिस्ताद्वारेच हे लक्षात ठेवले पाहिजे. १ करिंथकर १ 15:57 (एनकेजेबी) आम्हाला हे उल्लेखनीय वचन देते: "देवाचे आभार मानतो जो आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे आम्हाला विजय देतो." तर आपण जे “करतो ते” त्याच्याद्वारे कार्य करण्याच्या आत्म्याद्वारे येते. फिलिप्पैकर :4:१:13 आपल्याला सांगते की आपण “ख्रिस्त याच्याद्वारे सर्व काही करु शकतो जो आपल्याला सामर्थ्य देतो.” म्हणूनच हे आहेः आम्ही त्याच्याशिवाय काहीही करू शकत नाही, आम्ही त्याच्याद्वारे सर्व काही करू शकतो.

देव आपल्याला जे करण्यास सांगेल ते करण्यास "देण्यास" शक्ती देतो. रोमन्स:: in मध्ये व्यक्त केल्याप्रमाणे काही विश्वासणारे त्याला “पुनरुत्थान” सामर्थ्य देतात. “आम्ही त्याच्या पुनरुत्थानाच्या प्रतिरूपात राहू.” ११ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की ख्रिस्ताला मेलेल्यांतून उठविला गेलेल्या देवाच्या सामर्थ्याने आपल्याला या जीवनात देवाची सेवा करण्यासाठी जीवनाचे नवीन स्थान प्राप्त केले.

फिलिप्पैकर 3: -9 -१-14 देखील यावर विश्वास ठेवते की “जे ख्रिस्तावरील विश्वासाने होते, ते नीतिमत्व जे विश्वासाने देवाकडून येते.” ख्रिस्तावर विश्वास ठेवणे अत्यावश्यक आहे हे या वचनातून स्पष्ट झाले आहे. आम्ही जतन करण्यासाठी विश्वास ठेवला पाहिजे. आपण देखील पवित्र करण्यासाठीच्या तरतुदीवर विश्वास ठेवला पाहिजे, म्हणजे. ख्रिस्ताचा मृत्यू आमच्यासाठी; देवाच्या आत्म्याद्वारे आपल्यामध्ये कार्य करण्याच्या सामर्थ्यावरील विश्वास; तो आपल्याला बदलण्याची शक्ती देतो आणि आपण बदलत असलेल्या देवावर विश्वास ठेवतो असा विश्वास. विश्वासाशिवाय यापैकी काहीही शक्य नाही. हे आपल्याला देवाच्या तरतूदी आणि सामर्थ्याशी जोडते. आम्ही विश्वास ठेवतो आणि त्याचे पालन करतो तसे देव आपल्याला पवित्र करील. सत्यावर कार्य करण्यासाठी आपण पुरेशी विश्वास ठेवला पाहिजे; पालन ​​करण्यास पुरेसे आहे. स्तोत्र च्या सुरात लक्षात ठेवा:

"विश्वास ठेवा आणि त्याचे पालन करा कारण येशूमध्ये आनंद करण्याचा दुसरा कोणताही मार्ग नाही तर विश्वास आणि आज्ञा पाळणे."

या प्रक्रियेशी विश्वासाशी संबंधित इतर श्लोक (देवाच्या सामर्थ्याने बदलले जात आहेत): इफिसकर १: १ & आणि २० “ख्रिस्तामध्ये जेव्हा त्याने त्याच्या पुनरुत्थानाच्या वेळी कार्य केले त्याच्या सामर्थ्याने त्याच्यावर विश्वास ठेवणा us्या लोकांप्रती त्याच्या सामर्थ्याची किती महानता आहे? मेलेल्यातून. ”

इफिसकर 3: १ & आणि २० मध्ये असे म्हटले आहे की, “ख्रिस्ताच्या पूर्णतेने तुम्ही परिपूर्ण व्हाल. आता आपल्यामध्ये कार्य करण्याच्या सामर्थ्यानुसार ज्या काही गोष्टी आम्ही विचारतो किंवा विचार करतो त्यापेक्षाही विपुल प्रमाणात कार्य करण्यास सक्षम असलेल्यास.” इब्री लोकांस ११: म्हणते की “विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे.”

रोमन्स १:१:1 म्हणते की “नीतिमान विश्वासाने जगेल.” हा माझा विश्वास आहे, केवळ तारणातील प्रारंभिक श्रद्धाच नाही तर आपला दिवसेंदिवस विश्वास जो आपल्याला आपल्या पवित्रतेसाठी पुरवितो त्या सर्व गोष्टींशी जोडला जातो; आमचे रोजचे जगणे आणि त्यांचे पालन करणे आणि विश्वास ठेवणे.

हे देखील पहा: फिलिप्पैकर 3: 9; गलतीकर 3: 26, 11; इब्री लोकांस 10:38; गलतीकर 2:२०; रोमन्स 20: 3-20; 25 करिंथकर 2: 5; इफिसकर 7: 3 आणि 12

आज्ञा पाळण्यात विश्वास लागतो. गलतीकर:: २ आणि Remember लक्षात ठेवा: “नियमशास्त्राच्या कर्मांनी किंवा आत्मसन्मान ऐकून आत्म्याने आपला आत्मा प्राप्त झाला आहे काय? आत्म्यातून प्रारंभ केल्याने आता तुम्ही देहामध्ये परिपूर्ण आहात काय?” जर आपण संपूर्ण परिच्छेद वाचला तर त्याचा अर्थ विश्वासाने जगणे होय. कलस्सैकर 3: 2 म्हणते, “म्हणून जसे आपण ख्रिस्त येशूला प्राप्त झाला आहे (विश्वासाने) म्हणून त्याच्यामध्ये चाला.” गलतीकर :3:२:2 म्हणते, “जर आपण आत्म्यात राहतो तर आपणसुद्धा आत्म्याने चालावे.”

म्हणून आपण आपल्या भागाबद्दल बोलू लागलो; आमची आज्ञाधारकता; जसे की, आपली "करण्याची" यादी, आपण शिकलेल्या सर्व गोष्टी लक्षात ठेवा. त्याच्या आत्म्याशिवाय आपण काहीही करू शकत नाही, परंतु त्याच्या आत्म्याद्वारे तो आम्हाला सामर्थ्य देतो जेव्हा आपण त्याचे पालन करतो; आणि ख्रिस्त पवित्र आहे म्हणून आपणांस पवित्र केले यासाठी देव बदलतो. जरी त्याचे पालन करण्यास तो अजूनही देव आहे - तो आमच्यामध्ये कार्य करीत आहे. त्याच्यावर सर्व विश्वास आहे. आमची स्मरणशक्ती, गलतीकर 2:२० लक्षात ठेवा. हे “मी नाही तर ख्रिस्त आहे… मी देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून जगतो.” गलतीकर :20:१:5 म्हणते की “आत्म्यामध्ये चालत राहा आणि तुम्ही देहाची इच्छा पूर्ण करणार नाही.”

म्हणून आम्हाला आतापर्यंत कार्य करण्याचे बाकी आहे. तेव्हा आम्ही किंवा केव्हा योग्य, देवाच्या सामर्थ्याचा लाभ घ्या किंवा धरून घ्या. माझा विश्वास आहे की आपण विश्वासात घेतलेल्या आज्ञाधारकपणाच्या आमच्या चरणांच्या प्रमाणात आहे. जर आपण बसलो आणि काहीही केले नाही तर काहीही होणार नाही. जेम्स 1: 22-25 वाचा. जर आपण त्याच्या शब्दाकडे दुर्लक्ष केले आणि त्याचे पालन केले नाही तर वाढ किंवा बदल होणार नाही, म्हणजे जर आपण स्वतःला जेम्सप्रमाणे वचनाच्या आरशात पाहिले आणि दूर गेलो आणि पाप केले नाही तर आपण पापी व अपवित्र राहू. . लक्षात ठेवा मी थेस्सलनीकाकर 4: & आणि says म्हणते “परिणामी जो याला नाकारतो तो माणसाला नाकारत नाही तर देव जो आपला पवित्र आत्मा तुम्हाला देतो.”

भाग आम्हाला त्याच्या सामर्थ्यात “करू” (म्हणजे कर्त्यांप्रमाणे) करू शकणार्‍या व्यावहारिक गोष्टी दर्शवेल. आपण आज्ञाधारक विश्वासाची ही पावले उचलली पाहिजेत. त्यास सकारात्मक कृती म्हणा.

आमचा भाग (भाग 3)

आम्ही स्थापित केले आहे की देव आपल्याला त्याच्या पुत्राच्या रुपात अनुकूल बनवू इच्छितो. देव म्हणतो की आपण असेही केले पाहिजे. त्यासाठी आपल्यात आज्ञाधारकपणा असणे आवश्यक आहे.

आपल्यात त्वरित बदल घडवून आणण्याचा असा कोणताही “जादू” अनुभव नाही. आम्ही म्हटल्याप्रमाणे, ही एक प्रक्रिया आहे. रोमन्स १:१:1 म्हणतो की देवाचे नीतिमत्त्व विश्वासापासून विश्वासापर्यंत प्रगट झाले आहे. २ करिंथकर :17:१:2 मध्ये ते ख्रिस्ताच्या प्रतिमेचे रूपांतर गौरवाने व गौरवात असे वर्णन केले आहे. २ पेत्र १: --3 म्हणते की आपण ख्रिस्तासारखे पुण्य दुसर्‍यामध्ये जोडले पाहिजे. जॉन १:१:18 मध्ये त्याचे वर्णन “कृपेवर कृपा” असे आहे.

आपण पाहिले आहे की आपण ते स्वत: च्या प्रयत्नाने किंवा कायदा पाळण्याच्या प्रयत्नातून करू शकत नाही, परंतु देव आपल्याला बदलवितो. आपण पाहिले आहे की जेव्हा आपण पुन्हा जन्माला येतो आणि देव पूर्ण करतो तेव्हा त्याची सुरुवात होते. आपल्या दिवसाची प्रगती करण्यासाठी देव तरतूद आणि सामर्थ्य दोन्ही देतो. आम्ही रोमच्या chapter व्या अध्यायात पाहिले आहे की आम्ही ख्रिस्तामध्ये आहोत, त्याच्या मरणात, दफन आणि पुनरुत्थानात. Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की पापाची शक्ती शक्तिहीन झाली आहे. आम्ही पापाला मेलेले आहोत आणि त्याचा आपल्यावर अधिकार नाही.

कारण देव देखील आपल्यामध्ये राहण्यासाठी आला आहे, आमच्याकडे त्याचे सामर्थ्य आहे, म्हणून आम्ही त्याला संतुष्ट अशा मार्गाने जगू शकतो. आपण शिकलो आहोत की देव स्वतः आपल्याला बदलतो. त्याने आपल्याद्वारे तारणाचे काम सुरू केल्याचे पूर्ण करण्याचे वचन दिले.

या सर्व तथ्य आहेत. रोमन्स says म्हणतो की या तथ्यांचा विचार करून आपण त्यांच्यावर कार्य करण्यास सुरवात केली पाहिजे. हे करण्यासाठी विश्वास आवश्यक आहे. येथून आपला विश्वास किंवा आज्ञाधारकपणावर विश्वास ठेवण्याचा प्रवास सुरू होतो. पहिली “आज्ञा पाळण्याची आज्ञा” म्हणजे विश्वास. ते म्हणते, "तुम्ही पापासाठी खरोखर मेलेले असावे, परंतु आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे आपण जिवंत आहात." रेकॉनचा अर्थ असा आहे की त्यावर विश्वास ठेवा, त्यावर विश्वास ठेवा, त्यास सत्य माना. ही श्रद्धेची कृती आहे आणि त्यानुसार “उत्पन्न द्या, जाऊ देऊ नका आणि सादर करा” यासारख्या इतर आदेशांचे पालन केले जाते. विश्वास ख्रिस्तामध्ये मरणार याचा अर्थ आणि आपल्यामध्ये कार्य करण्याच्या देवाच्या अभिवचनावर अवलंबून आहे.

मला आनंद आहे की देव आपल्याकडून या सर्व गोष्टी समजून घेण्याची अपेक्षा करीत नाही, परंतु केवळ त्यावर “कार्य” करेल. विश्वास म्हणजे देवाची तरतूद व सामर्थ्य राखून ठेवणे किंवा त्याच्याशी जोडणे किंवा त्याचा स्वीकार करण्याचा मार्ग आहे.

आपला विजय स्वत: ला बदलण्याच्या आपल्या सामर्थ्याने मिळविला जात नाही, परंतु तो आपल्या “विश्वासू” आज्ञाधारकपणाच्या प्रमाणात असू शकतो. जेव्हा आपण “कृती” करतो तेव्हा देव आपल्याला बदलतो आणि जे आपण करू शकत नाही ते करण्यास सक्षम करतो; उदाहरणार्थ इच्छा आणि दृष्टीकोन बदलणे; किंवा पापी सवयी बदलणे; आम्हाला "जीवनाच्या नवीनतेत चालायला" शक्ती प्रदान करते. (रोमकर 6:)) विजयाच्या ध्येयापर्यंत पोहोचण्यासाठी तो आपल्याला “सामर्थ्य” देतो. हे अध्याय वाचा: फिलिप्पैकर 4:; -१;; गलतीकर 3: 9-13: 2; मी थेस्सलनीकाकर 20:;; मी पीटर 3:3; 4 करिंथकर 3:2; मी पीटर 24: 1; कलस्सैकर 30: 1-2 आणि 3: 1 & 4 & 3:11; रोमन्स १:12:१:1 आणि इफिसकर 17:१:13.

पुढील श्लोक श्रद्धा आपल्या कृती आणि आपल्या पवित्रतेशी जोडतात. कलस्सैकर 2: 6 म्हणते, “ज्याप्रमाणे तुला ख्रिस्त येशू मिळाला आहे, तसे त्याच्यामध्ये चाला.” (आपण विश्वासाने तारले गेलो आहोत, म्हणून विश्वासाने आपण पवित्र झालो आहोत.) या प्रक्रियेतील पुढील सर्व पावले (चाला) यावर अवलंबून असतात आणि केवळ विश्वासानेच ते साध्य करता येतात किंवा मिळवतात. रोमन्स १:१:1 म्हणते, “देवाचे नीतिमत्त्व म्हणजे विश्वासापासून विश्वासापर्यंत.” (याचा अर्थ असा आहे की एका वेळी एक पाऊल.) "चालणे" हा शब्द बर्‍याचदा आपल्या अनुभवामध्ये वापरला जातो. रोमन्स १:१:17 असेही म्हटले आहे की, “नीतिमान विश्वासाने जगेल.” हे आपल्या रोजच्या जीवनाविषयी किंवा त्याच्या तारणाच्या सुरूवातीस जितके जास्त याबद्दल बोलत आहे.

गलतीकरांस २:२० म्हणते, “मी ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळले आहे, असे असले तरी मी जिवंत आहे, परंतु मी नाही तर ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो, आणि आता मी देहात जीवन जगतो, ज्याने माझ्यावर प्रेम केले आणि स्वत: ला दिले त्या देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून मी जगतो माझ्यासाठी."

रोमन्स मध्ये १२ व्या श्लोकात “म्हणून” किंवा “ख्रिस्तामध्ये मेलेले” असल्याचे समजल्यामुळे आपण पुढील आज्ञा पाळत आहोत. आपण आतापर्यंत आपण जिवंत किंवा तो परत येईपर्यंत दररोज आणि क्षणानुसार आज्ञा पाळण्याचा पर्याय आपल्याकडे आहे.

हे उत्पन्न देण्याच्या निवडीपासून सुरू होते. रोमन्स :6:१२ मध्ये किंग जेम्स व्हर्जन हा शब्द “उत्पन्न” म्हणून वापरतो जेव्हा तो म्हणतो “आपल्या सदस्यांना अनीतीची साधने म्हणून उत्पन्न करू नका तर स्वतःला देवासमोर समर्पित करा.” मला विश्वास आहे की उपज देणे ही देवाला आपल्या जीवनावरील ताबा सोडण्याची निवड आहे. इतर भाषांतर आमचे शब्द “उपस्थित” किंवा “ऑफर” करतात. देवाला आपल्या जीवनावर नियंत्रण द्यावे आणि स्वत: ला त्याला अर्पण करावे हे निवडणे हे एक पर्याय आहे. आम्ही स्वतःला त्याला समर्पित करतो. (रोमकर १२: १ आणि २) उत्पन्नाच्या चिन्हाप्रमाणे तुम्ही त्या छेदनबिंदूवर नियंत्रण दुसर्‍यास दिले की आपण देवावर नियंत्रण ठेवले. उत्पन्न म्हणजे त्याला आमच्यामध्ये काम करण्याची परवानगी देणे; त्याच्या मदतीसाठी विचारणे आमची नव्हे तर त्याच्या इच्छेनुसार उत्पन्न करण्यासाठी. पवित्र आत्म्याने आपल्या जीवनावर नियंत्रण ठेवणे आणि त्याला आत्मसात करणे ही आपली निवड आहे. हा फक्त एकदा निर्णय घेणारा नसून अखंड, दररोज आणि क्षणोक्षणी निर्णय घेणारा असतो.

हे इफिसकर 5:१ in मध्ये स्पष्ट केले आहे: “मद्यपान करु नको; ज्यामध्ये जास्त आहे; परंतु पवित्र आत्म्याने परिपूर्ण व्हा: हे मुद्दाम विरोधाभास आहे. जेव्हा एखादी व्यक्ती दारूच्या नशेत असते तेव्हा असे म्हटले जाते की त्याला मद्यपान (त्याच्या प्रभावाखाली) नियंत्रित केले जाते. याउलट आम्हाला आत्म्याने परिपूर्ण असल्याचे सांगितले जाते.

आपण स्वेच्छेने आत्म्याच्या नियंत्रणाखाली आणि प्रभावाखाली असणार आहोत. ग्रीक क्रियापद काल भाषांतर करण्याचा सर्वात अचूक मार्ग म्हणजे “आपण आत्म्याने परिपूर्ण असावे” म्हणजे पवित्र आत्म्याच्या नियंत्रणावरील आपल्या नियंत्रणाचे निरंतर त्याग करणे होय.

रोमन्स :6:११ म्हणतो की आपल्या शरीराच्या अवयवांना पाप नव्हे तर देवाला सादर करा. अध्याय १ & आणि १ say म्हणते की आपण स्वत: ला पापाचे गुलाम म्हणून नव्हे तर देवाच्या सेवेसारखे सादर केले पाहिजे. जुन्या करारात अशी एक पद्धत आहे ज्याद्वारे गुलाम स्वत: ला त्याच्या मालकाचा कायमचा गुलाम बनवू शकतो. ही एक ऐच्छिक कृत्य होती. आपण हे देवाला केले पाहिजे. रोमन्स १२: १ आणि २ म्हणते, “म्हणून बंधूनो, देवाच्या कृपेमुळे मी तुम्हाला विनंति करतो की, तुमची शरीरे जिवंत व पवित्र यज्ञ अर्पण करा. ती देवाला मान्य आहेत जी तुमची उपासना उपासना आहे. आणि या जगाचे रुप धारण करू नका, तर आपल्या मनाच्या नूतनीकरणाने बदला, ”हे देखील ऐच्छिक असल्याचे दिसून येते.

ओल्ड टेस्टामेंटमध्ये लोक मंदिरात त्याची सेवा करण्यासाठी काही खास गोष्टी अर्पण करतात आणि देवाला अर्पण करतात. जरी आपला सोहळा वैयक्तिक असला तरी ख्रिस्ताचे बलिदान आधीच आपल्या भेटीस पवित्र करते. (२ इतिहास २:: -2-१-29) तर मग आपण एकदा आणि दररोज एकदा स्वतःला देवासमोर नसावे? आपण कधीही स्वत: ला पाप करण्यासाठी सादर करू नये. आम्ही केवळ पवित्र आत्म्याच्या सामर्थ्यानेच हे करू शकतो. एलिमेंटल थिओलॉजी मधील बॅनक्रॉफ्ट सूचित करतात की जेव्हा जुन्या करारात गोष्टी परमेश्वराला अर्पित केल्या जात असत तेव्हा देव अनेकदा अर्पण स्वीकारण्यासाठी अग्नी पाठवित असे. कदाचित आपल्या सध्याच्या पवित्रेमध्ये (जिवंत बलिदान म्हणून स्वत: ला देवाला देणगी म्हणून देण्याचे) आत्म्याने आपल्यामध्ये पापावर सत्ता देण्यासाठी आणि देवासाठी जगण्यासाठी विशेष प्रकारे कार्य करण्यास प्रवृत्त केले. (अग्नि हा पवित्र आत्म्याच्या सामर्थ्याशी संबंधित असा शब्द आहे.) कृत्ये १: १- 5 आणि २: १-. पहा.

आपण दररोज देवाला देण्याचे आणि त्याच्या आज्ञा पाळणे आवश्यक आहे आणि प्रत्येक उघड अपयशाला देवाच्या इच्छेनुसार अनुरूप बनविणे आवश्यक आहे. अशाप्रकारे आपण परिपक्व होतो. आपल्या आयुष्यात देवाला काय हवे आहे हे समजून घेण्यासाठी आणि आपल्यातील अपयश पाहण्यासाठी आपण शास्त्रवचने शोधली पाहिजेत. बायबलचे वर्णन करण्यासाठी प्रकाश हा शब्द बर्‍याचदा वापरला जातो. बायबल बर्‍याच गोष्टी करू शकते आणि एक म्हणजे आपला मार्ग प्रकाशात आणणे आणि पाप प्रकट करणे होय. स्तोत्र ११:: १० says म्हणते, “तुझे वचन माझ्या पायासाठी दिवा आणि माझ्या मार्गासाठी प्रकाश आहे.” देवाचे वचन वाचणे आपल्या “करण्याच्या” यादीचा भाग आहे.

पवित्र्याच्या दिशेने प्रवासात देवाने आपल्याला दिलेली सर्वात महत्त्वाची गोष्ट आहे. २ पेत्र १: २ आणि says म्हणते “त्याच्या सामर्थ्याने जगाने आणि देवाच्या भक्तीशी संबंधित असलेल्या सर्व गोष्टी जे आम्हाला गौरव व सद्गुणांकरिता बोलावतात अशा त्याच्या ख knowledge्या ज्ञानातून दिले आहेत.” हे सांगते की आपल्याला आवश्यक असलेली प्रत्येक गोष्ट येशूच्या ज्ञानाद्वारे आहे आणि असे ज्ञान मिळविण्याचे एकमेव स्थान म्हणजे देवाच्या वचनात.

२ करिंथकर 2:१:3 हे सांगून आणखी पुढे सांगत आहे की, “आपण सर्व जण, आरशात पाहिल्याप्रमाणे, प्रभुचे वैभव, नकळत चेह with्याने पाहत आहोत, आणि प्रभूपासून जसा गौरव तशाच प्रतिमेत परिवर्तित होत आहोत. , आत्मा. ” येथे हे आम्हाला काहीतरी करण्यास देते. देव त्याच्या आत्म्याद्वारे आपल्याला बदलतो, एका वेळी आपल्याला एका चरणात रूपांतरित करतो, जर आपण त्याच्याकडे पाहिल्या तर. जेम्स पवित्र शास्त्राचा आरसा म्हणून उल्लेख करतात. म्हणूनच आपल्याला बायबलमध्ये आपल्याला त्याच्या केवळ स्पष्ट ठिकाणीच पाहिले पाहिजे. “बायबलमधील महान सिद्धांत” मधील विल्यम इव्हान्स या श्लोकाबद्दल पृष्ठ on 18 वर असे म्हणतात: “हा कालखंड मनोरंजक आहेः आपण एका स्तरातून चारित्र्य किंवा वैभवातून दुस .्या रूपात बदलत आहोत.”

“पवित्र होण्यास वेळ द्या” या स्तोत्राच्या लेखकाला हे समजले असेलच: एन. ”येशूकडे पाहून, तुम्ही त्याच्यासारखे व्हाल, तुमच्या आचरणातील मित्र त्याचे प्रतिरूप दिसेल. '

 

याचा अर्थ असा होतो की मी जॉन:: २ आहे जेव्हा “आपण त्याच्यासारखे आहोत, जेव्हा आपण त्याला जसा आहे तसे आपण पाहू.” देव हे कसे करतो हे आम्हाला समजत नसले तरीही आपण जर देवाचे वचन वाचून आणि त्याचा अभ्यास करून त्याचे पालन केले तर तो आपले कार्य बदलण्यात, बदलण्यात, पूर्ण करण्यास आणि पूर्ण करण्यास भाग पाडेल. २ तीमथ्य २:१:3 (केजेव्ही) म्हणतो, “सत्यात शब्दांची वाटणी करुन भगवंताला मान्यता मिळावी यासाठी अभ्यास कर.” एनआयव्ही एक असल्याचे म्हटले आहे जे “सत्याचा शब्द योग्य प्रकारे हाताळते.”

हे सहसा आणि विनोदी वेळी असे म्हटले जाते की जेव्हा आपण एखाद्याबरोबर वेळ घालवतो तेव्हा आपण त्यांच्यासारखे दिसू लागतो, परंतु ते नेहमी खरेच असते. आपण ज्या लोकांसह वेळ घालवतो त्यांच्याशी नक्कल करण्याचा, त्यांच्यासारख्या अभिनय करण्याबद्दल आणि बोलण्याकडे आमचा कल असतो. उदाहरणार्थ, आम्ही एखाद्या उच्चारणची नक्कल करू शकतो (जसे की आपण देशाच्या नवीन भागात गेलो आहोत) किंवा आपण हातवारे किंवा इतर पद्धतींचे नक्कल करू शकता. इफिसकर 5: १ आपल्याला सांगते की “तुम्ही प्रिय मुलांसारखे नक्कल व्हा किंवा ख्रिस्त व्हा.” मुलांना नक्कल करणे किंवा त्याचे अनुकरण करणे आवडते आणि म्हणून आपण ख्रिस्ताची नक्कल केली पाहिजे. लक्षात ठेवा आम्ही त्याच्याबरोबर वेळ घालवून हे करतो. मग आम्ही त्याचे जीवन, चारित्र्य आणि मूल्ये कॉपी करू; त्याचे अगदी मनोवृत्ती आणि गुण.

योहान 15 ख्रिस्ताबरोबर वेगळ्या प्रकारे घालविण्याविषयी बोलतो. हे सांगते की आपण त्याच्यात टिकले पाहिजे. पवित्र शास्त्राचा अभ्यास करण्यासाठी वेळ घालवणे हा एक महत्त्वाचा भाग आहे. जॉन 15: 1-7 वाचा. येथे असे म्हटले आहे की “जर तू माझ्यावर राहिल्यास आणि माझे शब्द तुझ्यामध्ये राहतात.” या दोन गोष्टी अविभाज्य आहेत. याचा अर्थ फक्त कर्सर वाचण्यापेक्षा याचा अर्थ असा आहे की वाचणे, त्याबद्दल विचार करणे आणि प्रत्यक्षात आणणे होय. याउलट सत्य देखील सत्य आहे की "वाईट कंपनी चांगल्या नैतिकतेला भ्रष्ट करते." (१ करिंथकर १ 15::33)) तर तुम्ही कोठे व कोणाबरोबर वेळ घालवता येईल ते काळजीपूर्वक निवडा.

कलस्सैकर 3:१० म्हणते की नवीन स्वत: ला “त्याच्या निर्माणकर्त्याच्या रूपात ज्ञानात नूतनीकरण” करावे. जॉन १:10:१:17 म्हणतो “सत्याने त्यांना पवित्र कर; तुमचा शब्द सत्य आहे. ” आपल्या पवित्रतेमध्ये येथे वचनाची परिपूर्ण गरज व्यक्त केली गेली आहे. शब्द आपल्याला विशेषत: दर्शवितो (आरश्याप्रमाणे) जेथे त्रुटी आहेत आणि जिथे आपल्याला बदलण्याची आवश्यकता आहे. येशू जॉन :17::8२ मध्ये देखील म्हणाला, “मग तुला सत्य कळेल आणि सत्य तुम्हाला मोकळे करील.” रोमन्स :32:१:7 म्हणते की “परंतु त्या पापाने पाप म्हणून ओळखले जावे म्हणूनच त्याने माझ्यामध्ये चांगल्या गोष्टीद्वारे मरण निर्माण केले जेणेकरून या आज्ञेद्वारे पाप पूर्णपणे पापी व्हावे.” देवाला वचनाद्वारे काय पाहिजे आहे हे आम्हाला ठाऊक आहे. म्हणून आपण आपले मन त्यात भरले पाहिजे. रोमन्स १२: २ आपल्याला “आपल्या मनाच्या नूतनीकरणाने बदलेल” अशी विनवणी करतो. आपण जगाचा मार्ग विचार करण्यापासून देवाचा मार्ग विचार करण्याकडे वळण्याची गरज आहे. इफिसकर :13:२२ मध्ये “आपल्या मनाच्या आत्म्यात नूतनीकरण” व्हावे असे म्हटले आहे. फिलिप्पैकरांस 12: 2 ते म्हणाले, “ख्रिस्त येशूच्या ठायी जे विचार होते तसेच तुमचेही असू द्या.” ख्रिस्ताचे मन काय आहे हे पवित्र शास्त्र सांगते. स्वत: ला शब्दाने संतुष्ट करण्याशिवाय या गोष्टी शिकण्याचा दुसरा कोणताही मार्ग नाही.

कलस्सैकर 3:१:16 आम्हाला सांगते की “ख्रिस्ताचे वचन तुमच्यात समृद्ध असावे.” कलस्सैकर 3: २ आपल्याला “पृथ्वीवरील गोष्टींवर नव्हे तर वरील गोष्टींकडे लक्ष देण्यास सांगते.” हे फक्त त्यांच्याबद्दल विचार करण्याऐवजीच नाही तर आपल्या इच्छेला आपल्या अंत: करणात घालण्याची विनंती करण्याऐवजी आहे. २ करिंथकर १०: आपल्याला अशी सूचना देतात की “कल्पनाशक्ती खाली घालणे आणि देवाचे ज्ञान विरोधात उंच करणारी प्रत्येक गोष्ट आणि ख्रिस्ताच्या आज्ञापालनासाठी प्रत्येक विचार पकडून आणा.”

देव पिता, देव आत्मा आणि देव पुत्र याविषयी आपल्याला ज्या गोष्टी माहित असणे आवश्यक आहे त्याविषयी पवित्र शास्त्र आपल्याला सर्व काही शिकवते. लक्षात ठेवा हे आम्हाला सांगते की “ज्याने आपल्याला कॉल केला आहे त्याच्या ज्ञानातून आपल्याला जीवन आणि धार्मिकतेसाठी आवश्यक असलेले सर्व काही आहे.” २ पेत्र १: God देव आपल्याला पीटर २: २ मध्ये सांगतो की आपण वचन शिकून ख्रिस्ती या नात्याने वाढू. त्यात म्हटले आहे की “नवजात मुले म्हणून, शब्दाच्या प्रामाणिक दुधाची इच्छा करा जेणेकरून आपण त्याद्वारे वाढू शकाल.” एनआयव्ही त्याचे भाषांतर अशा प्रकारे करते की, "आपण आपल्या तारणात वाढू शकाल." हा आपला आध्यात्मिक आहार आहे. इफिसकर :2:१:1 असे सूचित करते की आपण बाळांना नव्हे तर आपण प्रौढ व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे. १ करिंथकर १ 3: १०-१२ बालिश गोष्टी सोडून देण्याविषयी बोलतो. इफिसकर :2:१:2 मध्ये आपण “त्याच्यात सर्व गोष्टी वाढवा” अशी त्याची इच्छा आहे.

पवित्र शास्त्र शक्तिशाली आहे. इब्री लोकांस :4:१२ आपल्याला सांगते की, “देवाचे वचन कोणत्याही दुधारी तलवारींपेक्षा जिवंत आणि सामर्थ्यवान आणि धारदार आहे, जे आत्मा, आत्मा, सांधे आणि मज्जाच्या विभाजनापर्यंत टोचते आहे, आणि विचारांचा आणि हेतूंचा अभ्यासक आहे. मनापासून. ” देव यशया :12 55:११ मध्ये असेही म्हणतो की जेव्हा जेव्हा त्याचा शब्द बोलला किंवा लिहीला जातो किंवा कोणत्याही प्रकारे जगात पाठविला जातो तेव्हा ते आपले कार्य पूर्ण करेल; ते शून्य परत होणार नाही. आपण पाहिल्याप्रमाणे, ते पापाबद्दल दोषी ठरवेल आणि ख्रिस्ताच्या लोकांना खात्री पटवून देईल; हे त्यांना ख्रिस्ताचे बचत करणारे ज्ञान देईल.

रोमन्स १:१:1 म्हणते की सुवार्ता ही "विश्वास ठेवणार्‍या प्रत्येकाच्या तारणासाठी देवाचे सामर्थ्य आहे." करिंथकरियन म्हणतात की "क्रॉसचा संदेश ... आपल्यासाठी ज्यांचे तारण होत आहे ... देवाची शक्ती." अगदी त्याच प्रकारे ते विश्वासाला दोषी ठरवू आणि पटवून देऊ शकते.

आम्ही पाहिले की २ करिंथकर 2:१:3 आणि जेम्स १: २२-२18 मध्ये देवाच्या वचनाचा आरसा म्हणून उल्लेख केला आहे. आपण काय आहोत हे पाहण्यासाठी आपण आरशात डोकावतो. एकदा मी "स्वत: ला देवाच्या मिररमध्ये पहा." हा एक सुट्टीतील बायबल स्कूल कोर्स शिकविला. मला एक कोरस देखील माहित आहे जो शब्दाचे वर्णन करतो "आमच्या आयुष्याचे जीवन पहा." दोघेही समान कल्पना व्यक्त करतात. जेव्हा आपण शब्द वाचतो, त्यास वाचतो आणि आपण करतो तसे अभ्यास करतो तेव्हा आपण स्वतःस पाहतो. हे बर्‍याचदा आपल्या जीवनात किंवा ज्या प्रकारे आपण कमी पडतो त्याचे पाप आपल्याला दाखवते. जेम्स आपल्याला स्वतःला पाहिल्यावर आपण काय करू नये हे सांगते. "जर कोणी कर्ता नसल्यास तो आरशामध्ये आपला नैसर्गिक चेहरा पाहणा man्या माणसासारखा असतो, कारण तो आपला चेहरा पाहतो, निघून जातो आणि तो कोणत्या प्रकारचे मनुष्य आहे हे लगेच विसरतो." जेव्हा आपण म्हणतो की देवाचे वचन हलके आहे तेव्हा असेच आहे. (जॉन:: १ -1 -२१ आणि मी जॉन १: १-१० वाचा.) जॉन म्हणतो की आपण देवाच्या वचनाच्या प्रकाशात प्रकट झालो आहोत आणि आपण प्रकाशात चालले पाहिजे. हे आपल्याला सांगते की जेव्हा प्रकाश पाप प्रकट करतो तेव्हा आपण आपल्या पापाची कबुली दिली पाहिजे. याचा अर्थ असा आहे की आपण काय केले हे मान्य करणे किंवा त्याची पावती देणे आणि ते पाप आहे हे कबूल करणे. याचा अर्थ असा नाही की देवाकडून क्षमा मिळावी म्हणून विनवणी करणे किंवा भीक मागणे किंवा काही चांगले कृत्य करणे म्हणजे फक्त देवाशी सहमत होणे आणि आपल्या पापाची कबुली देणे.

इथे खरोखर एक चांगली बातमी आहे. Verse व्या श्लोकात देव असे म्हणतो की जर आम्ही आमच्या पापाची कबुली दिली तर, “तो विश्वासू आहे आणि त्याने आमचे पाप क्षमा करण्यास क्षमा केली आहे,” परंतु एवढेच नाही तर “सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून शुद्ध करणे देखील आहे.” याचा अर्थ असा की तो आपल्याला पापांपासून शुद्ध करतो, ज्याची आपल्याला जाणीव किंवा जागरूकही नाही. जर आपण अपयशी ठरलो आणि पुन्हा पाप केले तर आपण विजयी होईपर्यंत आपल्याला जितक्या वेळा आवश्यक असेल तसे पुन्हा कबूल करणे आवश्यक आहे आणि यापुढे आमची परीक्षा होणार नाही.

तथापि, रस्ता देखील आपल्याला असे सांगतात की जर आपण कबूल केले नाही तर पित्याबरोबरची आपली सहकार्य तुटलेले आहे आणि आपण अपयशी ठरू. जर आपण त्याचे पालन केले तर तो आपल्याला बदलू शकेल, जर आपण तसे केले नाही तर आपण बदलणार नाही. माझ्या मते पवित्रतेसाठी ही सर्वात महत्वाची पायरी आहे. माझ्या मते इफिसकर :4:२२ नुसार पवित्र शास्त्र पापाला टाळावे किंवा बाजूला ठेवावे म्हणून आपण असे करतो. एलिमेंटल थिओलॉजी मधील बॅनक्रॉफ्ट म्हणतो २ करिंथकर of:१ of “आम्ही एका पात्राच्या किंवा वैभवातून दुसर्‍या अंशामध्ये बदलत आहोत.” त्या प्रक्रियेचा एक भाग म्हणजे स्वत: ला देवाच्या आरशात पाहणे आणि आपण आपल्यामध्ये असलेल्या दोषांची कबुली दिली पाहिजे. आपल्या वाईट सवयी थांबविण्यासाठी आपल्यात काही प्रमाणात प्रयत्न करावे लागतात. बदलण्याची शक्ती येशू ख्रिस्ताद्वारे प्राप्त होते. आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि आम्ही करू शकत नाही त्या भागावर त्याला विचारले पाहिजे.

इब्री लोकांस १२: १ आणि २ म्हणते की आपण 'बाजूला ठेवले पाहिजे ... जे पाप आपल्या सहजतेने आपल्यास सापळा बनवितो ... आपल्या विश्वासाचा लेखक आणि येशू ख्रिस्ताकडे पहात आहोत. " माझ्यामते पौलाने असे म्हटले होते जेव्हा त्याने रोमन्स said:१२ मधे पाप आमच्यावर राज्य करू नये आणि रोमकर:: ​​१-१-12 मध्ये आत्माला त्याचे कार्य करण्यास परवानगी देण्याविषयी सांगितले तेव्हा असे म्हटले होते; आत्म्याने चालणे किंवा प्रकाशामध्ये चालणे; किंवा देव आमच्या आज्ञाधारकपणाच्या आणि आत्म्याच्या द्वारे देवाच्या कार्यावर विश्वास ठेवण्याच्या दरम्यानच्या सहकारी कार्याचे स्पष्टीकरण देतो. स्तोत्र ११:: ११ आपल्याला शास्त्रवचनाचे स्मरण करण्यास सांगते. ते म्हणते, “तुझे वचन मी माझ्या अंत: करणात लपवून ठेवले आहे की मी तुझ्याविरुद्ध पाप करणार नाही.” जॉन १:: says म्हणतो, “मी जे शब्द तुझ्याशी बोललो त्यामुळे तू शुद्ध झाला आहेस.” देवाचे वचन दोघांनाही पाप न करण्याचे स्मरण करून देईल आणि आम्ही जेव्हा पाप करतो तेव्हा दोषी ठरवितो.

आम्हाला मदत करण्यासाठी इतर अनेक श्लोक आहेत. टायटस 2: 11-14 म्हणतो: 1. अभद्रता नाकारा. २. सध्याच्या युगात धर्माभिमानी जगा. He. तो आपल्याला प्रत्येक कृत्यापासून मुक्त करील. He. तो आपल्या स्वत: च्या खास लोकांसाठी स्वत: ला शुद्ध करील.

2 करिंथकर 7: 1 म्हणते की आपण शुद्ध व्हावे. इफिसकर 4: १-17--32२ आणि कलस्सैकर 3: -5-१० मध्ये आपण सोडली पाहिजे अशा काही पापांची यादी केली आहे. हे खूप विशिष्ट होते. सकारात्मक भाग (आपली कृती) गलतीकर 10:१:5 मध्ये येते जे आपल्याला आत्म्यात चालण्यास सांगते. इफिसकर :16:२:4 आपल्याला नवीन मनुष्याला घालायला सांगते.

आमच्या भागाचे वर्णन प्रकाशात चालणे आणि आत्म्यात चालणे यासारखे आहे. चार शुभवर्तमान आणि पत्र दोन्ही आपण करण्याच्या सकारात्मक कृतींनी परिपूर्ण आहेत. आम्हाला अशी आज्ञा देण्यात आली आहे की जसे “प्रेम,” किंवा “प्रार्थना” किंवा “प्रोत्साहित” करावे.

मी कधीही ऐकलेल्या बहुधा सर्वोत्तम उपदेशात वक्ता म्हणाले की प्रेम हे आपण काहीतरी करता; आपल्याला जे वाटते त्यास विरोध आहे. मॅथ्यू :5::44 मध्ये येशूने आम्हाला सांगितले की “आपल्या शत्रूंवर प्रेम करा आणि जे तुमचा छळ करतात त्यांच्यासाठी प्रार्थना करा.” मला असे वाटते की जेव्हा अशा रीतीने देव आपल्याला “आत्म्यामध्ये चालत” जाण्याची आज्ञा देतो तेव्हा काय अर्थ होतो त्याचे वर्णन करतो, त्याचवेळी आपला राग किंवा राग यासारख्या आतील दृष्टीकोन बदलण्याचा आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवतो.

मला खरोखर वाटते की जर आपण देवाची आज्ञाधारक सकारात्मक कृती करण्यास व्यस्त राहिलो तर आपण स्वत: ला अडचणीत सापडण्यासाठी खूपच कमी वेळ देऊ. त्याचा आपल्याला कसा परिणाम होतो यावर सकारात्मक परिणाम होतो. गलतीकर :5:१:16 म्हणते की “आत्म्याद्वारे चालत राहा आणि तुम्ही देहाची इच्छा पूर्ण करणार नाही.” रोमन्स १:13:१:14 म्हणते की “प्रभु येशू ख्रिस्ताला धारण करा आणि देहांची वासना पूर्ण करण्यासाठी कोणतीही तरतूद करू नका.”

आणखी एक पैलू विचारात घ्या: जर आपण पापाच्या मार्गावर चालत राहिलो तर देव आपल्या मुलांना शिस्त लावेल आणि त्यांना सुधारेल. जर आपण आमच्या पापाची कबुली दिली नाही तर तो मार्ग या आयुष्यात नाश आणतो. इब्री लोकांस १२:१० म्हणते की तो “आपल्या फायद्यासाठी आम्हाला शिस्त लावेल यासाठी की आपण त्याच्या पवित्रतेचे भागीदार व्हावे.” ११ व्या श्लोकाचे म्हणणे आहे: “त्यानंतर जे प्रशिक्षण घेतो त्यांना चांगुलपणाचे शांतिदायक फळ मिळते.” इब्री लोकांस १२: -12-१-10 वाचा. Verse व्या वचनात असे म्हटले आहे: “ज्यांच्यावर परमेश्वर प्रीति करतो त्याला शिस्त लावते.” इब्री लोकांस 11:12 म्हणतो की “प्रभु आपल्या लोकांचा न्याय करील.” जॉन १:: १- says म्हणतो की तो द्राक्षवेलीला छाटतो म्हणजे त्यांना अधिक फळ मिळेल.

जर आपण स्वत: ला या परिस्थितीत सापडत असाल तर मी जॉन 1: 9 कडे परत जा, आपण जितक्या वेळा आवश्यक असेल तितक्या वेळा आपल्याकडे कबूल करा आणि कबूल करा आणि पुन्हा सुरू करा. मी पीटर :5:१० म्हणतो, “देव… तू काही काळ दु: ख भोगल्यानंतर, परिपूर्ण, प्रस्थापित कर, सामर्थ्यवान आणि सामोरे जाशील.” शिस्त आपल्याला चिकाटी व स्थिरता शिकवते. लक्षात ठेवा, हे कबुलीजबाब कदाचित परिणाम काढून टाकणार नाही. कलस्सैकर 10:२:3 म्हणते, “ज्याने वाईट कृत्य केले आहे त्याला त्याने केलेल्या कृत्याची परतफेड केली जाईल, आणि पक्षपातही नाही.” १ करिंथकर ११::25१ म्हणते की “परंतु जर आम्ही स्वत: चा निवाडा केला तर आम्ही दोषी ठरणार नाही.” Verse२ व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “जेव्हा जेव्हा प्रभु आपला न्याय करतो, तेव्हा आपल्याला शिस्त दिली जाते.”

ख्रिस्तासारखे होण्याची ही प्रक्रिया जोपर्यंत आपण आपल्या पार्थिव शरीरात राहतो तोपर्यंत चालूच राहील. फिलिप्पैकर 3: १२-१-12 मध्ये पौल म्हणतो की तो यापूर्वीच साध्य झाला नव्हता, किंवा तो आधीच परिपूर्ण नव्हता, परंतु तो ध्येय गाठून पुढे जात राहील. २ पेत्र :15:१:2 आणि १ say म्हणते की आपण “निर्दोष व निर्दोष शांतीने त्याच्याद्वारे सापडलेले” आणि “आपला प्रभु व तारणारा येशू ख्रिस्त याच्या कृपेने व ज्ञानात वाढण्यास” प्रयत्न केले पाहिजेत.

मी थेस्सलनीकाकर 4: १, & आणि १० आपल्याला “अधिकाधिक प्रमाणात” आणि इतरांप्रती असलेल्या प्रेमात “अधिकाधिक वाढ” करण्यास सांगा. दुसरे भाषांतर "आणखीन उत्कृष्टतेसाठी" असे म्हटले आहे. २ पेत्र १: १-1 आपल्याला एका गुणात दुसरे गुण जोडण्यास सांगते. इब्री लोकांस १२: १ आणि २ म्हणते की आपण धीराने धीर धरला पाहिजे. इब्री लोकांस १०: १ -9 -२10 आपल्याला निराश होऊ नका आणि कधीही हार मानू नका. कलस्सैकर 2: १- 1-1 असे म्हणतात की “वरील गोष्टींकडे लक्ष द्या.” याचा अर्थ असा आहे की तिथे ठेवणे आणि तेथेच ठेवणे.

लक्षात ठेवा की आम्ही देव आहोत म्हणूनच हे करीत आहे. फिलिप्पैन्स १: says म्हणते, “या गोष्टीविषयी मला खात्री आहे की ज्याने एक चांगले कार्य सुरू केले तो ख्रिस्त येशूच्या दिवसापर्यंत तो पार पाडेल.” बॅनक्रॉफ्ट इन एलिमेंटल थिओलॉजी पृष्ठ २२1 वर म्हटले आहे "पवित्रता विश्वासाच्या तारणच्या प्रारंभापासून सुरू होते आणि पृथ्वीवरील त्याच्या जीवनासह सर्वसमावेशक असते आणि जेव्हा ख्रिस्त परत येईल तेव्हा त्याच्या कळस आणि परिपूर्णतेपर्यंत पोहोचेल." इफिसकर 6: ११-१-223 म्हणते की विश्वासू लोकांच्या स्थानिक गटाचा एक भाग असल्याने आपल्याला या ध्येय गाठण्यात मदत होईल. “आपण सर्व जण एक परिपूर्ण माणसाकडे येईपर्यंत… आपण त्याच्यात वाढू या,” आणि शरीर “वाढत आणि प्रेमाने स्वतःला तयार करतो, जसा प्रत्येक भाग आपले कार्य करतो.”

तीत २: ११ आणि १२ “भगवंताची कृपा जो तारण आणून देत आहे ती सर्व माणसांना दिसून आली, त्याने हे शिकवले की अधार्मिकता व ऐहिक वासना नाकारून आपण सध्याच्या युगात विवेकी, नीतिमान आणि धार्मिकतेने जगले पाहिजे.” मी थेस्सलनीकाकर 2: २२-२11 “शांतीचा देव देव तुम्हाला पूर्णपणे पवित्र करील; आणि प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या येण्याच्या वेळी तुमचा संपूर्ण आत्मा, आत्मा व शरीर यांचे रक्षण करो. जो तुम्हाला बोलावितो तो विश्वासू आहे आणि तो ते करील. ”

बरेच लोक चुकीच्या कल्पना आहेत की लोक जन्मलेले ख्रिश्चन आहेत. हे खरे असू शकते की लोक अशा कुटुंबात जन्माला येतात जेथे एक किंवा अधिक पालक ख्रिस्तावर विश्वास ठेवतात, परंतु यामुळे एखाद्या व्यक्तीला ख्रिश्चन बनत नाही. आपण एखाद्या विशिष्ट धर्माच्या घरात जन्म घेऊ शकता परंतु शेवटी प्रत्येक व्यक्तीने आपला किंवा तिचा विश्वास काय निवडला पाहिजे.

जोशुआ २:24:१:15 म्हणतो, “आज कोणाची निवड करायची त्याची निवड करा.” एखादी व्यक्ती ख्रिश्चन जन्माला येत नाही, ती पापांपासून मुक्तिचा मार्ग निवडण्याविषयी, चर्च किंवा धर्म निवडण्याविषयी नाही.

प्रत्येक धर्माचे स्वतःचे देव आहेत, त्यांचे जगाचे निर्माता आहेत किंवा महान नेता जो अमरत्वाचा मार्ग शिकविणारा केंद्रीय शिक्षक आहे. ते कदाचित बायबलच्या देवासारखे किंवा समान असू शकतात. बहुतेक लोक असा विचार करतात की सर्व धर्म एकाच देवतेकडे नेतात, परंतु त्यांची उपासना विविध प्रकारे केली जाते. या प्रकारच्या विचारसरणीने एकतर अनेक निर्माते किंवा देवाकडे जाण्यासाठी बरेच मार्ग आहेत. तथापि, तपासणी केली जाते तेव्हा बहुतेक गट हा एकमेव मार्ग असल्याचा दावा करतात. अनेकजणांना वाटते की येशू एक महान शिक्षक आहे, परंतु तो त्याहूनही अधिक आहे. तो देवाचा एकुलता एक पुत्र आहे (जॉन :3:१:16)

बायबल सांगते की फक्त एकच देव आहे आणि त्याच्याकडे येण्याचा एक मार्ग आहे. मी तीमथ्य २: says म्हणतो, “देव आणि मनुष्य यांच्यामध्ये एकच देव आहे आणि तो ख्रिस्त येशू आहे.” येशू जॉन १:: in मध्ये म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे, माझ्याद्वारेच कोणी पित्याजवळ येऊ शकत नाही.” बायबल असे शिकवते की आदाम, अब्राहम व मोशे यांचा देव आपला निर्माणकर्ता, देव व तारणारा आहे.

यशयाच्या पुस्तकात अनेक, बायबलमधील देव एकच देव आणि निर्माणकर्ता असल्याबद्दल बरेच उल्लेख आहेत. वास्तविक बायबलच्या पहिल्या वचनात, उत्पत्ति १: १ मध्ये सांगितले आहे, “सुरुवातीला देव स्वर्ग आणि पृथ्वी निर्माण केली. ” यशया: 43: १० आणि ११ म्हणते, “म्हणजे मग तुम्ही मला ओळखता आणि माझ्यावर विश्वास ठेवा आणि मी तो आहे हे समजून घ्या. माझ्याआधी कोणी देव नव्हता आणि माझ्यानंतर कोणी नाही. मी परमेश्वर आहे मीच फक्त देव आहे.

यशया: 54:, येथे देव इस्राएल लोकांशी बोलत आहे. तो म्हणतो, “आपला निर्माणकर्ता तुझा पती आहे, सर्वशक्तिमान परमेश्वर त्याचे नाव आहे. इस्राएलचा पवित्र देव तुझा तारणहार आहे, त्याला सर्व जगाचा देव म्हटले आहे.” तो सर्वशक्तिमान देव, निर्माणकर्ता आहे सर्व पृथ्वी. होशे १ 13: says म्हणतो, “माझ्याशिवाय कोणीच तारणकर्ता नाही.” इफिसकर:: मध्ये म्हटले आहे की “आपल्या सर्वांचा एक देव आणि पिता आहे.”

आणखी बर्याच वचना आहेत:

स्तोत्र 95: 6

यशया 17: 7

यशया 40:25 त्याला “सनातन देव, प्रभु, पृथ्वीच्या सीमेचा निर्माता” असे म्हणतो.

यशया: 43: त्याला म्हणतो, “इस्राएलचा पवित्र देव”

यशया :5:१:13 त्याला म्हणतो, “तुमचा निर्माता”

यशया: 45: ,,२१ आणि २२ म्हणतात, “दुसरा देव नाही.”

हे देखील पहा: यशया: 44:;; चिन्ह 8:12; १ करिंथकर:: and आणि यिर्मया 32 8: १-.

बायबल स्पष्टपणे सांगते की तो एकमेव देव आहे, फक्त एक निर्माता आहे, एकमेव तारणहार आहे आणि तो कोण आहे हे स्पष्टपणे आपल्याला दर्शवितो. तर मग बायबलचा देव कोणता वेगळा करतो आणि त्याला वेगळा करतो? तो असा आहे जो म्हणतो की श्रद्धा, आपल्या चांगुलपणाने किंवा चांगल्या कृतीतून मिळविण्याशिवाय पापांपासून क्षमा करण्याचा मार्ग प्रदान करते.

पवित्र शास्त्र आपल्याला स्पष्टपणे सांगते की ज्याने जगाने निर्माण केले त्या देवाला सर्व मानवजातीवर इतके प्रेम आहे की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र आपल्या बचावासाठी पाठविला आहे, यासाठी की त्याने आमच्या पापांचे payण किंवा शिक्षा भोगावी. जॉन:: १ & आणि १ say म्हणा, "जगावर देव इतका प्रीति करतो की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला ... की त्याच्याद्वारे जगाचे तारण व्हावे." मी योहान:: & आणि १ say म्हणतो, “आपल्यामध्ये देवाची प्रीति आपल्यामध्ये प्रकट झाली, की आपण त्याच्याद्वारे जगावे म्हणून देवाने आपला एकुलता एक पुत्र या जगात पाठविला आहे ... पित्याने पुत्राला जगाचे तारणकर्ता म्हणून पाठविले. ” मी योहान :3:१:16 म्हणतो, “देवाने आपल्याला अनंतकाळचे जीवन दिले आणि हे जीवन त्याच्या पुत्रामध्ये आहे.” रोमन्स:: says म्हणते, “परंतु देव आपल्यावर आपले प्रेम दाखवतो, आम्ही पापी असताना ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला.” मी योहान २: २ म्हणतो, “तो आमच्या पापांसाठी स्वतःच प्रतिफळ (फक्त मोबदला) आहे; आणि केवळ आपल्यासाठीच नाही तर संपूर्ण जगातील लोकांसाठी. ” प्रायश्चित्त म्हणजे आपल्या पापांच्या कर्जासाठी प्रायश्चित करणे किंवा देय देणे. मी तीमथ्य :17:१० म्हणतो, देव “तारणहार” आहे सर्व पुरुष

तर मग एखादी व्यक्ती स्वत: साठी या तारणासाठी योग्य कशी आहे? एक ख्रिश्चन कसे बनते? जॉन तिसरा अध्याय पाहू या, जिथे येशू स्वतः यहूदी यहूदी पुढा Nic्यांनो, निकोडेमसला हे स्पष्ट करतो. तो रात्री येशूकडे प्रश्न व गैरसमज घेऊन आला आणि येशूने त्याला उत्तर दिले, आपल्या सर्वांना दिलेली उत्तरे, आपण विचारत असलेल्या प्रश्नांची उत्तरे दिली. येशूने त्याला सांगितले की देवाच्या राज्याचा भाग होण्यासाठी त्याचा पुन्हा जन्म होण्याची गरज आहे. येशूने निकोडेमसला सांगितले की त्याला (येशूला) उठविले जावे (वधस्तंभाबद्दल बोलणे, जेथे तो आपल्या पापासाठी मरणार), जे ऐतिहासिकदृष्ट्या लवकरच घडणार आहे.

मग येशूने त्याला सांगितले की त्यांना करावे लागेल अशी एक गोष्ट आहे, विश्वास ठेवा, असा विश्वास ठेवा की देवाने आपल्या पापासाठी मरण्यासाठी त्याला पाठविले आहे; हे केवळ निकोडेमससाठीच नव्हे, तर “जॉन” साठी देखील खरे नव्हते, ज्यात आपण जॉन 2: 2 मध्ये नमूद केले आहे. मॅथ्यू २:26:२:28 म्हणतो, “माझ्या रक्तात हा नवा करार आहे, जो पुष्कळांना पापाच्या क्षमासाठी ओतला जात आहे.” १ करिंथकर १ 15: १-. देखील पहा, जी ही सुवार्ता सांगते की, “तो आमच्या पापांसाठी मरण पावला.”

जॉन :3:१:16 मध्ये तो निकोडॅमसला म्हणाला, “त्याने काय करावे हे सांगून," की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल. " जॉन १:१२ आपल्याला सांगते की आपण देवाची मुले आहोत आणि जॉन:: १-२१ (संपूर्ण परिच्छेद वाचा) आपल्याला “पुन्हा जन्म” असल्याचे सांगते. जॉन १:१२ या मार्गाने असे म्हटले आहे, “जितके ज्यांनी त्याला स्वीकारले त्यांना त्याच्या नावावर विश्वास ठेवणा to्या सर्वांना त्याने देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला.”

जॉन :4::42२ म्हणते, “कारण आपण स्वत: ऐकले आहे आणि हे जाणतो की तो खरोखर जगाचा तारणारा आहे.” असा विश्वास आपण सर्वांनी केलाच पाहिजे. रोमन्स १०: १-१. वाचा जे “प्रभूच्या नावावर विश्वास ठेवेल ते तारलेल.” असे सांगून ते संपेल.

हेच करण्याकरिता येशूला त्याच्या पित्याने पाठवले होते आणि जेव्हा तो मरण पावला, तेव्हा तो म्हणाला, “पूर्ण झाले” (जॉन १ :19: )०). त्याने केवळ देवाचे कार्य पूर्ण केले नाही तर “पूर्ण झाले” या शब्दाचा अर्थ ग्रीक भाषेत अर्थ होतो, “पूर्ण भरपाई” हे कैदी तुरुंगातून सुटल्यावर सुटकेच्या कागदपत्रांवर लिहिलेले होते आणि त्याचा अर्थ कायदेशीर शिक्षा झाली होती. पूर्ण." अशा प्रकारे येशू पापासाठी आमच्या मृत्यूची शिक्षा सांगत होता (रोमन्स :30:२:6 पहा की मजुरी किंवा पापाची शिक्षा म्हणजे मृत्यू) त्याने त्याच्याद्वारे पूर्ण देय दिले आहे.

चांगली बातमी अशी आहे की हे तारण जगातील सर्व लोकांसाठी स्वतंत्र आहे (जॉन :3:१:16) .रोमन्स :6:२:23 फक्त असेच म्हणत नाही की "पापाचे वेतन म्हणजे मृत्यू होय." परंतु असेही म्हटले आहे की, "परंतु देवाची देणगी चिरंतन आहे) आमच्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे जीवन. ” प्रकटीकरण २२:१:22 वाचा. त्यात म्हटले आहे, “जो कोणी त्याला जीवनाचे पाणी मुक्तपणे घेऊ देईल.” टायटस:: says आणि says म्हणते, “आम्ही केलेल्या नीतिमान कृत्यांनी नव्हे तर त्याच्या कृपेनुसार त्याने आपले रक्षण केले ...” देवाने किती आश्चर्यकारक मोक्ष प्रदान केला आहे.

आपण पाहिल्याप्रमाणे, हा एकमेव मार्ग आहे. तथापि, आपण जॉन:: १ & आणि १ and आणि verse 3 व्या श्लोकात देव काय म्हणतो ते देखील वाचले पाहिजे. इब्री लोकांस २: says म्हणते, "जर आपण अशा मोठ्या तारणाकडे दुर्लक्ष केले तर आपण कसे सुटू?" जॉन:: १ & आणि १ says असे म्हणतात की जे विश्वास ठेवतात त्यांना अनंतकाळचे जीवन मिळते, पण १ says व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “जो विश्वास ठेवत नाही तो दोषी ठरविला गेला आहे कारण त्याने देवाच्या एकुलत्या एका पुत्रावर विश्वास ठेवला नाही.” Verse 17 व्या वचनात असे म्हटले आहे: “परंतु जो पुत्राला नाकारतो तो जीवन पाहणार नाही कारण देवाचा क्रोध त्याच्यावर राहतो.” जॉन :18:२:36 मध्ये येशू म्हणाला, “मी तो आहे यावर विश्वास ठेवल्याशिवाय तुम्ही आपल्या पापात मराल.”

हे का आहे? कायदे 4:12 आम्हाला सांगते! ते म्हणते, “किंवा दुसर्‍या तारणामध्ये तारण नाही कारण स्वर्गात दुसरे कोणतेही नाव नाही जे आपल्याद्वारे वाचले जावे.” याशिवाय दुसरा कोणताही मार्ग नाही. आपण आपल्या कल्पना आणि धारणा सोडल्या पाहिजेत आणि देवाचा मार्ग स्वीकारण्याची गरज आहे. लूक १:: -13- says म्हणतो, “जर तुम्ही पश्चात्ताप केला नाही तर (ग्रीक भाषेत आपले मन बदलण्याचा शब्दशः अर्थ होत नाही) तर तुम्ही सर्व नष्ट व्हाल.” ज्यांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला नाही आणि त्याला स्वीकारले नाही अशा सर्वांसाठी ही शिक्षा आहे की त्यांना त्यांच्या कृत्यांबद्दल (त्यांच्या पापांसाठी) कायमची शिक्षा दिली जाईल.

प्रकटीकरण 20: 11-15 म्हणते, “मग मी एक महान पांढरा सिंहासन आणि त्यावर जो बसला होता त्याला पाहिले. त्याच्या उपस्थितीपासून पृथ्वी आणि आकाश पळून गेले आणि त्यांना जागा नव्हती. मग मी सिंहासनासमोर उभे असलेले आणि थोर मेलेले पाहिले. पुस्तके उघडलेली होती. दुसरे पुस्तक उघडले गेले. ते जीवन पुस्तक आहे. पुस्तकात लिहिल्याप्रमाणे मेलेल्यांचा त्यांनी केलेल्या गोष्टींनुसार न्याय करण्यात आला. सागराने आपल्यामधील मेलेले लोक बाहेर सोडून दिले. आणि मरण आणि अधोलोक यांनी त्यांच्यामध्ये मेलेले लोक सोडून दिले. प्रत्येकाला त्याने केलेल्या त्याच्या कृत्यानुसार न्याय देण्यात आला. मग मरण व अधोलोक यांना अग्नीच्या तळ्यात टाकण्यात आले. अग्नीचा तलाव हा दुसरा मृत्यू आहे. जर कोणाचे नाव जीवनी पुस्तकात सापडले नाही, तर त्याला अग्नीच्या तळ्यात टाकण्यात येईल. ” प्रकटीकरण २१: says म्हणते, “पण भ्याड, अविश्वासू, लबाडी, खुनी, लैंगिक अनैतिक, जादू कला अभ्यासणारे, मूर्तिपूजक आणि सर्व खोटारडे - त्यांचे स्थान ज्वलंत सल्फरच्या अग्नीच्या तळ्यात असेल. हे दुसरे मृत्यू आहे. ”

प्रकटीकरण २२:१:22 पुन्हा आणि जॉन अध्याय १० वाचा. जॉन :17::10 म्हणतो, “जो माझ्याकडे येतो त्याला मी नक्कीच सोडणार नाही.” जॉन :6::37० म्हणतो, “प्रत्येकजण तुमच्या पित्याची इच्छा आहे पुत्राला पाहतो आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवल्यास त्याचे अनंतकाळचे जीवन मिळू शकेल. आणि मी शेवटच्या दिवशी मी त्याला उठवीन. ” क्रमांक २१:--John आणि जॉन -6: १-40-१-21 वाचा. आपला विश्वास असेल तर तुमचे तारण होईल.

आपण चर्चा केल्याप्रमाणे, एखादा ख्रिश्चन जन्माला येत नाही तर देवाच्या राज्यात प्रवेश करणे म्हणजे विश्वास ठेवणे होय. ज्या कोणालाही विश्वास ठेवण्याची इच्छा आहे आणि देवाच्या कुटुंबात जन्म घेण्याची इच्छा आहे. मी योहान 5: 1 म्हणतो, येशू ख्रिस्त आहे असा विश्वास ठेवणा Whoever्या देवाचा जन्म झाला. ” येशू आपल्याला कायमची वाचवील आणि आपल्या पापांची क्षमा केली जाईल. गलतीकर १: १-1 वाचा हे माझे मत नाही तर देवाचे वचन आहे. येशू हा एकच तारणारा आहे, देवाकडे जाण्याचा एकमेव मार्ग आणि क्षमा मिळविण्याचा एकमेव मार्ग आहे.

जीवनाचा अर्थ काय आहे?

क्रूडन कॉनकार्डन्सने जीवनाची व्याख्या “मृत पदार्थांपेक्षा वेगळेपणाचे जीवन” म्हणून केले आहे. प्रदर्शित केलेल्या पुराव्यांनुसार एखादी गोष्ट केव्हा जीवित असते हे आपल्या सर्वांना माहित आहे. आम्हाला माहित आहे की एखादी व्यक्ती किंवा प्राणी जेव्हा श्वास घेणे, संप्रेषण करणे आणि कार्य करणे थांबवते तेव्हा ती जिवंत राहणे थांबवते. त्याचप्रमाणे, जेव्हा एखादी वनस्पती मरते तेव्हा ती वाळून जाते आणि वाळून जाते.

जीवन ही सृष्टीचा एक भाग आहे. कलस्सैकर 1: 15 आणि 16 आपल्याला सांगते की आपण प्रभु येशू ख्रिस्ताने तयार केले होते. उत्पत्ति १: १ म्हणते, “देवाने आकाश व पृथ्वी निर्माण केली.” आणि उत्पत्ति १:२:1 मध्ये असे म्हटले आहे की “चला us माणूस बनवा आमच्या प्रतिमा देवासाठी हा हिब्रू शब्द,देव, ” बहुवचन आहे आणि ट्रिनिटीच्या तिन्ही व्यक्ती बोलतात, याचा अर्थ देवता किंवा त्रैक्य देव यांनी प्रथम मानवी जीवन आणि संपूर्ण जग निर्माण केले आहे.

येशूचा विशेष उल्लेख इब्री लोकांस १: १-. मध्ये आहे. ते म्हणतात की देव "आपल्या पुत्राद्वारे आमच्याशी बोलला आहे ... ज्याच्याद्वारे त्याने हे जग निर्माण केले." योहान १: १- 1-1 आणि कलस्सैकर १: १ & आणि १ See पहा, जिथे हे येशू ख्रिस्ताबद्दल विशेषतः बोलत आहे आणि ते म्हणते, “सर्व काही त्याच्याद्वारे निर्माण केले गेले.” जॉन १: १- 3-1 म्हणते, “त्याने जे काही बनवले त्या सर्वांना बनविले, आणि त्याच्याशिवाय जे काही बनविलेले नव्हते त्यापासून तो बनला.” ईयोब: 1: In मध्ये, ईयोब म्हणतो, “देवाच्या आत्म्याने मला निर्माण केले, सर्वशक्तिमान परमेश्वराचा श्वास मला जीवन देतो.” आम्हाला या वचनांद्वारे माहित आहे की पिता, पुत्र आणि पवित्र आत्मा यांनी एकत्र काम केले आहे.

हे जीवन थेट देवाकडून येते. उत्पत्ति २: says म्हणते, “देवाने मनुष्याला जमिनीच्या मातीपासून बनवले आणि त्याच्या नाकपुड्यात जीवनाचा श्वास घेतला आणि माणूस जिवंत जीव झाला.” हे त्याने निर्माण केलेल्या इतर सर्व गोष्टींपेक्षा अद्वितीय होते. आपल्यामध्ये देवाच्या श्वासाने आपण प्राणी आहोत. देवाशिवाय जीवन नाही.

अगदी आपल्या मर्यादित, अद्याप मर्यादित, ज्ञानातही आपण हे समजू शकत नाही की देव हे कसे करू शकतो आणि कदाचित आपण कधीच करणार नाही, परंतु आमच्या जटिल आणि परिपूर्ण निर्मितीमुळे फक्त अस्वस्थ अपघातांच्या मालिकेचा परिणाम असा विश्वास ठेवणे कठीण होते.

मग “जीवनाचा अर्थ काय?” असा प्रश्न विचारत नाही? मी हे आमचे कारण किंवा जीवनाचे उद्दीष्ट म्हणून देखील उल्लेख करू इच्छितो! देवाने मानवी जीवन का निर्माण केले? कलस्सैकर १: १ & आणि १,, पूर्वीचे अर्धवट उद्धृत केलेले, आपल्या जीवनाचे कारण देतात. असे म्हणत राहते की आपण “त्याच्यासाठी निर्माण केले.” रोमन्स ११:1 म्हणते, “कारण त्याच्याकडून आणि त्याच्याद्वारे आणि त्याच्याद्वारे सर्वच गोष्टी आहेत, त्याला अनंतकाळ गौरव असो! आमेन. ” आम्ही त्याच्यासाठी, त्याच्या इच्छेसाठी तयार केले आहोत.

देवासोबत बोलताना, प्रकटीकरण :4:११ म्हणते, "प्रभु तू गौरव, सन्मान व सामर्थ्य मिळविण्यास पात्र आहेस, कारण तू सर्व काही निर्माण केले आणि तुझ्या इच्छेसाठी ते तयार केले गेले." पिता असेही म्हणतो की त्याने सर्व गोष्टींवर आपला पुत्र, येशू याला राज्य आणि वर्चस्व दिले आहे. प्रकटीकरण:: १२-१-11 म्हणते की त्याच्याकडे “प्रभुत्व” आहे. इब्री लोकांस २: 5--12 (स्तोत्र:: -14-. उद्धृत करताना) म्हणतात की देवाने “सर्व काही त्याच्या पायाखाली ठेवले आहे.” श्लोक 2 म्हणते, “सर्व काही त्याच्या पायाखाली ठेवले तेव्हा देव काहीही त्याच्या अधीन नाही असे सोडले.” येशू केवळ आपला निर्माणकर्ता आणि म्हणूनच राज्य करण्यास पात्र आहे, आणि सन्मान व सामर्थ्यासाठी पात्र आहे परंतु तो आपल्यासाठी मरण पावला म्हणूनच देवाने त्याला त्याच्या सिंहासनावर बसून सर्व सृष्टीवर (त्याच्या जगासह) राज्य करण्यास उच्च केले आहे.

जखec्या :6:१:13 म्हणते, “तो वैभवाने परिधान करील, आणि सिंहासनावर बसून राज्य करील.” यशया also 53 देखील वाचा. जॉन १:: २ म्हणते, “तू त्याला सर्व मानवजातीवर अधिकार दिला आहेस.” देव आणि निर्माता म्हणून तो सन्मान, स्तुती आणि कृतज्ञतेस पात्र आहे. प्रकटीकरण 17:2 आणि 4: 11 आणि 5 वाचा. मॅथ्यू:: says म्हणतो, “स्वर्गात असणा Our्या आमच्या पित्या, तुझ्या नावाने पवित्र केले आहे.” तो आमच्या सेवा आणि सन्मानाचा पात्र आहे. ईयोबाने त्याचा अपमान केला म्हणून देवाने त्याला फटकारले. त्याने आपल्या सृष्टीची महानता दाखवून हे केले आणि ईयोबाने उत्तर दिले: "आता माझे डोळे तुला दिसले आहेत आणि मी धूळ व राखेत पश्चात्ताप करतो."

रोमन्स १:२१ अधर्मींनी कसे वागावे हे चुकीचे मार्ग दाखवते आणि यामुळे आपल्याकडून काय अपेक्षित होते ते प्रकट होते. ते म्हणतात, "जरी त्यांना देव माहित होता तरी त्यांनी देव म्हणून त्याचा आदर केला नाही, किंवा त्याचे उपकार मानले नाहीत." उपदेशक १२:१:1 म्हणते, “निष्कर्ष, जेव्हा सर्व ऐकले आहे: देवाला घाबरा आणि त्याच्या आज्ञा पाळा: कारण हे प्रत्येक व्यक्तीला लागू होते.” अनुवाद:: says म्हणते (आणि पवित्र शास्त्रात वारंवार व पुनरावृत्ती होते), “आणि तू आपला देव जो तुझा अंत: करणावर, संपूर्ण जिवाने व संपूर्ण शक्तीने प्रीति कर.”

ही वचनांची पूर्तता म्हणून मी जीवनाचा (आणि जीवनातील आपला हेतू) अर्थ निश्चित करतो. हे आपल्यासाठी त्याची इच्छा पूर्ण करीत आहे. मीखा:: या सारांश सांगते: “मानव, काय चांगले आहे ते त्याने तुला दाखवले. आणि प्रभूने तुमच्याकडून काय हवे आहे? चांगुलपणाने वागणे, दया दाखवणे आणि आपल्या देवासोबत नम्रपणे चालणे. ”

मॅथ्यू :6::33:11 प्रमाणेच इतर वचनांमध्ये हे थोडेसे वेगळ्या मार्गांनी सांगण्यात आले आहे, “प्रथम तुम्ही देवाचे राज्य व त्याचे नीतिमत्त्व शोधा आणि या सर्व गोष्टी आपणास जोडल्या जातील,” किंवा मत्तय ११: २-28--30०, “माझे जू घ्या आपण आणि माझ्याबद्दल शिका, कारण मी कोमल व नम्र हृदय आहे, आणि तुमच्या आत्म्यास विश्रांती मिळेल. ” Verse० (एनएएसबी) म्हणते, "कारण माझे जू सोपे आहे आणि माझे ओझे हलके आहे." अनुवाद १०: १२ आणि १ says म्हणते, “आणि आता, इस्राएल लोकहो, तुमचा देव परमेश्वर तुझ्याकडे काय मागतो, परमेश्वराच्या आज्ञेचे पालन करतो, त्याच्याशी प्रेम करतो, परमेश्वरावर मनापासून प्रेम करतो. आणि तुमच्या मनापासून आणि परमेश्वराच्या आज्ञांचे पालन करा. मी सांगतो की आज मी तुम्हाला तुझ्या चांगल्यासाठी देत ​​आहे. ”

देव हा लहरी नाही, मनमानी किंवा व्यक्तिनिष्ठ नाही हा मुद्दा लक्षात आणून देतो; जरी तो पात्र होण्यासाठी व सर्वोच्च न्यायाधीश असला तरीही, तो केवळ आपल्यासाठीच करतो तो करत नाही. तो प्रेम आहे आणि तो जे करतो ते सर्व प्रेमाच्या बाहेर आहे आणि आपल्या चांगल्यासाठी, ते राज्य करण्याचा त्याचा हक्क असला तरी देव स्वार्थी नाही. तो शक्य आहे म्हणूनच राज्य करत नाही. देव करतो त्या प्रत्येक गोष्टीचे मूळ असते.

सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे जरी तो आमचा शासक आहे तरी असे नाही की त्याने आम्हास शासन करण्यासाठी निर्माण केले परंतु ते जे सांगते ते आहे की देव आपल्यावर प्रेम करतो, जेणेकरून तो त्याच्या निर्मितीवर प्रसन्न झाला आणि त्यामध्ये त्याला आनंद झाला. स्तोत्र १ 149:: & आणि says म्हणते, “परमेश्वर आपल्या लोकांवर आनंद घेतो… संत या सन्मानाने आनंदित होऊ दे आणि आनंदाने गाऊ दे.” यिर्मया :१: Say म्हणतो, “मी तुमच्यावर चिरंतन प्रेमाने प्रीति केली आहे.” सफन्या :4:१ says म्हणते, “तुमचा देव परमेश्वर तुमच्या बरोबर आहे. तो तुम्हाला वाचवतो. तो तुमच्यावर प्रसन्न होईल, तुमच्या प्रेमाने तो तुम्हाला शांत करील. तो तुमच्या गाण्याने आनंदित होईल. ”

नीतिसूत्रे:: &० आणि says१ म्हणते, “मी दररोज त्याचा आनंद घेत असे… जगात, त्याच्या पृथ्वीवर आनंद घेत होते आणि मनुष्यांविषयी मला आनंद वाटला.” जॉन १:8:१:30 मध्ये येशू आपल्यासाठी आपल्या प्रार्थनेत म्हणतो, “मी अजूनही जगात आहे जेणेकरून त्यांच्यामध्ये माझ्या आनंदाचे पूर्ण परिपक्व व्हावे.” जॉन :31:१:17 म्हणते, “जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला”. देव आदामावर, त्याच्या सृष्टीवर प्रेम करतो, म्हणूनच त्याने त्याला त्याच्या सर्व जगावर, त्याच्या सर्व सृष्टीवर राज्य केले आणि त्याच्या सुंदर बागेत ठेवले.

माझा असा विश्वास आहे की पिता बहुतेक वेळा बागेत अ‍ॅडमबरोबर चालला होता. आपण पाहतो की आदामाने पाप केल्यावर तो बागेत त्याला शोधत होता, परंतु आदामाला तो सापडला नाही कारण त्याने स्वत: लपवून ठेवले होते. माझा असा विश्वास आहे की देवाने मनुष्यास मैत्रीसाठी निर्माण केले. मी जॉन १: १-. मध्ये असे म्हटले आहे की, “आमची संगति पित्याबरोबर व त्याच्या पुत्राबरोबर आहे.”

इब्री अध्याय १ आणि २ मध्ये येशू हा आपला भाऊ असल्याचे म्हटले आहे. तो म्हणतो, “त्यांना भाऊ म्हणण्यात मला लाज वाटत नाही.” १ verse व्या श्लोकात तो त्यांना “देव मला देणारी मुले” म्हणतो. जॉन 1:2 मध्ये तो आम्हाला मित्र म्हणतो. हे सर्व फेलोशिप आणि रिलेशनशिपच्या अटी आहेत. इफिसकरांस 13: 15 मध्ये देव आपल्याला “येशू ख्रिस्ताद्वारे त्याचे पुत्र या नात्याने” दत्तक घेण्याविषयी बोलतो.

म्हणूनच, जरी सर्व गोष्टींवर येशूची प्राथमिकता आणि वर्चस्व आहे (कलस्सैकर १:१:1) तरीही, आपल्याला “जीवन” देण्याचा त्याचा हेतू हा सहवास व कौटुंबिक संबंध होता. माझा असा विश्वास आहे की शास्त्रात प्रस्तुत जीवनाचा हा हेतू किंवा अर्थ आहे.

मीखा 6: 8 लक्षात ठेवा की आपण आपल्या देवासोबत नम्रपणे चालले पाहिजे; नम्रपणे कारण तो देव आणि निर्माणकर्ता आहे; परंतु तो त्याच्याबरोबर चालतो कारण तो आमच्यावर प्रेम करतो. जोशुआ २:24:१:15 म्हणतो, “आज कोणाची निवड करायची त्याची निवड करा.” या वचनाच्या प्रकाशात, मी असे म्हणू शकतो की एकदा सैतान, देवाच्या देवदूताने त्याची सेवा केली, परंतु “त्याच्याबरोबर नम्रतेने” चालण्याऐवजी देवाचे स्थान घ्यावे अशी सैतानाची इच्छा होती. त्याने स्वत: ला देवापेक्षा उच्च करण्याचा प्रयत्न केला आणि त्याला स्वर्गातून खाली फेकण्यात आले. तेव्हापासून त्याने आदाम आणि हव्वा यांच्याप्रमाणेच आम्हाला खाली खेचण्याचा प्रयत्न केला. ते त्याच्यामागे गेले आणि त्यांनी पाप केले; मग त्यांनी बागेत लपवून ठेवले आणि अखेरीस देवाने त्यांना बागेतून बाहेर फेकले. (उत्पत्ति Read वाचा.)

आदामाप्रमाणे आपणसुद्धा सर्वांनीच पाप केले (रोमन्स :3:२:23) आणि देवाविरुद्ध बंड केले आणि आपल्या पापांनी आपल्याला देवापासून वेगळे केले आहे आणि देवाबरोबरचे आपले नाते आणि नातेसंबंध तुटले आहेत. यशया 59:: २ वाचा, ज्यात म्हटले आहे की, “तुमच्या पापांनी तुमचा व तुमचा देव वेगळा झाला आहे आणि तुमच्या पापांनी त्याचे तोंड तुमच्यापासून लपविले आहे…” आम्ही आध्यात्मिकरित्या मरण पावला.

माझ्या ओळखीच्या एखाद्याने जीवनाचा अर्थ अशाप्रकारे परिभाषित केला: “आपण नेहमी त्याच्याबरोबर जिवंत राहावे आणि येथे आणि आता त्याच्याबरोबर नातेसंबंध (किंवा चालणे) चालू ठेवावे अशी देवाची इच्छा आहे (मीखा 6: 8 पुन्हा पुन्हा). ख्रिस्ती सहसा आपल्या आणि आताच्या देवासोबतच्या नातेसंबंधाला "चालणे" म्हणून संबोधतात कारण आपण कसे जगावे याविषयी पवित्र शास्त्रात “चाल” हा शब्द वापरला आहे. (मी हे नंतर समजावून सांगेन.) कारण आपण पाप केले आहे आणि या “जीवनापासून” विभक्त झालो आहोत, म्हणून आपण त्याचा पुत्र आपला वैयक्तिक तारणहार म्हणून प्राप्त करुन आणि त्याने आमच्यासाठी वधस्तंभावर मरणाद्वारे पुरवलेली जीवसृष्टी सुरू किंवा आरंभ करणे आवश्यक आहे. स्तोत्र :०: says म्हणते, "देवा, आम्हाला पुनर्संचयित कर आणि आपला चेहरा आमच्यावर प्रकाश दे आणि आम्ही वाचू."

रोमन्स :6:२:23 म्हणते, "पापाचे वेतन (दंड) मृत्यू आहे, परंतु भगवंताची देणगी आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे." कृतज्ञतापूर्वक, देव जगावर इतके प्रेम करतो की त्याने आपल्या स्वतःच्या पुत्राला आमच्यासाठी मरण्यासाठी पाठविले आणि आमच्या पापाची शिक्षा फेडण्यासाठी म्हणून पाठविले की जो कोणी “त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल (जॉन John:१:3). येशूचा मृत्यू पित्याशी असलेला आपला नातेसंबंध पुनर्संचयित करतो. येशूने मृत्यूची शिक्षा दिली परंतु आपण योहान 16:3 आणि जॉन 16:1 मध्ये पाहिल्याप्रमाणे आपण ते स्वीकारलेच पाहिजे आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे. मत्तय २:12:२:26 मध्ये, येशू म्हणाला, “हे माझ्या रक्तातले नवीन करार आहे, जे पुष्कळांसाठी पापांच्या क्षमासाठी ओतले जाते.” मी पीटर 28:2 देखील वाचा; १ करिंथकर १ 24: १--15 आणि यशया chapter 1 व्या अध्याय. जॉन :4: २ us आम्हाला सांगते, “हे देवाचे कार्य आहे ज्याने आपण त्याला पाठविले त्याच्यावर तुम्ही विश्वास ठेवा.”

त्यानंतरच आपण त्याची मुले (जॉन १:१२) बनतो आणि त्याचा आत्मा आपल्यात राहतो (जॉन:: and आणि जॉन १:: १ & आणि १)) आणि मग आम्ही जॉन chapter व्या अध्यायात देवाबरोबर बोललो आहोत. योहान १:१२ आपल्याला सांगते की जेव्हा आपण येशूवर विश्वास ठेवतो आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवतो तेव्हा आपण त्याची मुले बनतो. जॉन:: --1 म्हणते की आपण देवाच्या कुटुंबात “पुन्हा जन्मलो”. तेव्हाच आपण ते करू शकतो देवाबरोबर चाला मीखा म्हणते तसे आपण केले पाहिजे. येशू जॉन १०:१० (एनआयव्ही) मध्ये म्हणाला, “मी आलो आहे की त्यांना जीवन मिळावे आणि ते पूर्ण व्हावे.” एनएएसबी वाचते, “मी आलो की त्यांना जीवन मिळावे आणि ते भरपूर प्रमाणात असावे.” देव जे वचन देतो त्या आनंदाने हे जीवन आहे. रोमन्स :10:२:10 आणखी देव असे म्हणतो की देव आपल्यावर इतका प्रेम करतो की तो “सर्व गोष्टी आपल्या भल्यासाठी एकत्रितपणे घडवून आणतो.”

तर मग आपण देवाबरोबर कसे चालू? येशू पित्याबरोबर एक होता म्हणून पवित्र शास्त्र सांगते की पित्याबरोबर एक आहे (जॉन 17: 20-23). माझ्यामते योहाना 15 मध्ये येशू जेव्हा त्याच्यामध्ये राहण्याचे बोलला तेव्हा याचा अर्थ असा होता. तेथे जॉन 10 आहे जो मेंढपाळ त्याच्यामागून धावतो म्हणून आपल्याविषयी बोलतो.

मी म्हटल्याप्रमाणे, या जीवनाचे वर्णन बरेचदा “चालणे” असे आहे, परंतु ते समजून घेण्यासाठी आणि ते करण्यासाठी आपण देवाच्या वचनाचा अभ्यास केला पाहिजे. देवाबरोबर चालण्यासाठी आपण ज्या गोष्टी करायला हव्या आहेत त्याविषयी पवित्र शास्त्र आपल्याला शिकवते. याची सुरूवात देवाच्या वचनाचे वाचन आणि अभ्यासाने होते. जोशुआ १: says म्हणतो, “नियमशास्त्राचे हे पुस्तक नेहमी आपल्या ओठांवर ठेवा; दिवसरात्र त्यावर मनन करा म्हणजे त्यामध्ये लिहिलेल्या सर्व गोष्टी तुम्ही काळजीपूर्वक करता. मग तुम्ही संपन्न आणि यशस्वी व्हाल. ” स्तोत्र १: १- 1-8 म्हणते, “धन्य तो, जो दुष्टांबरोबर पाऊल ठेवून चालत नाही किंवा पापी लोक ज्या प्रकारे बेडकासारखे वागतात किंवा ज्या प्रकारे परमेश्वराची शिकवण पाळतात त्याप्रमाणे उभे राहतात. जो रात्रंदिवस त्याच्या नियमांचा अभ्यास करतो. ती व्यक्ती पाण्याच्या प्रवाहाने लागवड केलेल्या झाडासारखी असते, ज्याचे फळ हंगामात येते आणि ज्याचे पाने मुरलेले नाहीत - जे जे घडेल ते करतात. ” जेव्हा आम्ही या गोष्टी करतो आम्ही देवाबरोबर चालत आहोत आणि त्याचे वचन पाळत आहोत.

मी या गोष्टी बर्‍याच श्लोकासह बाह्य रूपरेषामध्ये ठेवत आहे जे मला आशा आहे की आपण वाचू शकाल:

1). जॉन 15: 1-17: मला वाटते की येशूचा अर्थ असा आहे की या जीवनात दिवसेंदिवस सतत त्याच्याबरोबर चालत राहणे, जेव्हा तो माझ्यामध्ये “राखणे” किंवा “राहणे” म्हणतो. “माझ्यामध्ये राहा आणि मी तुमच्यामध्ये.” त्याचे शिष्य असण्याचा अर्थ असा होतो की तो आपला गुरू आहे. 15:10 नुसार त्यात त्याच्या आज्ञा पाळणे समाविष्ट आहे. श्लोक 7 नुसार त्यात त्याचा शब्द आपल्यामध्ये राहणे समाविष्ट आहे. जॉन 14:23 मध्ये असे म्हटले आहे, "येशूने उत्तर दिले आणि त्याला म्हटले, 'जर कोणी माझ्यावर प्रीती करत असेल, तर तो माझे वचन पाळील आणि माझा पिता त्याच्यावर प्रीती करील, आणि आम्ही येऊन त्याच्याबरोबर आपले निवास करू'" हे कायम राहण्यासारखे वाटते. मला.

2). जॉन १:: says म्हणतो, “आता हे अनंतकाळचे जीवन आहे. यासाठी की, त्यांनी तुला, एकमेव खरा देव आणि येशू ख्रिस्त यांना ओळखले पाहिजे, ज्याला तू पाठविलेस.” येशू पित्याबरोबर असल्याप्रमाणे आपल्यात ऐक्य बोलतो. जॉन 17:3 मध्ये येशू म्हणतो, “मी व माझा पिता एक आहोत.”

3). जॉन १०: १-१. आपल्याला शिकवते की आपण, त्याची मेंढरे, मेंढपाळ त्याच्या मागे लागतो आणि “आपण आत जाऊन बाहेर जातो आणि आपल्याला कुरणात सापडतो” अशी आपली काळजी आहे. १ verse व्या श्लोकात येशू म्हणतो, “मी चांगला मेंढपाळ आहे; मी माझ्या मेंढरांना ओळखतो आणि माझी मेंढरे मला ओळखतात- ”

देवाबरोबर चालणे

मानव म्हणून आपण देव कसे चालु शकतो आत्मा कोण आहे?

6. आपण सत्यात चालू शकतो. पवित्र शास्त्र म्हणते की देवाचे वचन सत्य आहे (जॉन १:17:१:17), याचा अर्थ बायबल आणि काय आज्ञा करते आणि ते कसे शिकवते इत्यादी सत्य आपल्याला मुक्त करते (जॉन :8::32२). त्याच्या मार्गांनुसार चालणे म्हणजे जेम्स १:२२ म्हणते, “केवळ वचन ऐकूनच नव्हे तर वचनाचे पालन करा.” वाचण्यासाठी इतर अध्यायः स्तोत्र १: १- 1-22, जोशुआ १:;; स्तोत्र 1: 1; निर्गम 3: 1; लेविटीकस 8; अनुवाद :143::8;; यहेज्केल 16:4; 5 जॉन 33; स्तोत्र ११:: ११,;; जॉन 5: 33 आणि 37; 24 जॉन 2 & 6; मी किंग्ज 119: 11 आणि 3: 17; स्तोत्र: 6: १, यशया: 17: and आणि मलाखी २:..
7. आपण प्रकाशात चालू शकतो. प्रकाशात चालणे म्हणजे देवाच्या वचनाच्या शिकवणुकीत चालणे (प्रकाश देखील शब्दालाच संदर्भित करते); स्वत: ला देवाच्या वचनात पहात आहे, म्हणजे आपण काय करीत आहात किंवा काय करीत आहात हे ओळखणे आणि आपण उदाहरणे, ऐतिहासिक लेखा किंवा आज्ञा आणि शब्दामध्ये सादर केलेले शिक्षण पाहिल्यामुळे ते चांगले की वाईट आहे हे ओळखणे. शब्द हा देवाचा प्रकाश आहे आणि त्यानुसार आपण त्यामध्ये प्रतिक्रिया (चालणे) आवश्यक आहे. आपण जे करीत आहोत ते करत असल्यास आपण त्याच्या सामर्थ्याबद्दल देवाचे आभार मानले पाहिजेत आणि आम्हाला पुढे चालू ठेवण्यास सक्षम होण्यासाठी देवाला सांगावे; परंतु जर आपण अयशस्वी झालो किंवा पाप केले असेल तर आपण ते देवासमोर कबूल केले पाहिजे आणि तो आपल्याला क्षमा करेल. अशाप्रकारे आपण देवाच्या वचनाच्या (प्रकाशात) चालत आहोत, कारण पवित्र शास्त्र हा श्वास घेणारा आहे, आपल्या स्वर्गीय पित्याचे (2 तीमथ्य 3:16) शब्द आहेत. मी जॉन 1: 1-10 देखील वाचा; स्तोत्र :56 13:१:84; स्तोत्र :11 2:११; यशया २:;; जॉन 5:8; स्तोत्र 12:89; रोमन्स::..
8. आपण आत्म्याने चालू शकतो. पवित्र आत्मा कधीही देवाच्या शब्दाचा विरोध करीत नाही परंतु त्याद्वारे कार्य करतो. तो त्याचा लेखक आहे (२ पीटर १:२१). आत्म्यामध्ये चालण्याविषयी अधिक जाणून घेण्यासाठी रोमन्स 2: 1; गलतीकर :21:१:8 आणि रोमन्स::.. पवित्र आत्म्यामध्ये प्रकाशात चालणे आणि आत्म्यामध्ये चालण्याचे परिणाम खूप समान आहेत.
9. येशू चालला म्हणून आपण चालू शकतो. आपण त्याच्या उदाहरणाचे अनुसरण केले पाहिजे, त्याच्या शिक्षणाचे पालन केले पाहिजे आणि त्याच्यासारखे व्हावे (2 करिंथकर 3:18; लूक 6:40). मी योहान २: says म्हणतो, “ज्याने आपल्यामध्ये राहतो असे म्हटले आहे त्याने त्याच मार्गाने चालले पाहिजे.” ख्रिस्तासारखे बनण्याचे काही महत्त्वपूर्ण मार्ग येथे आहेतः
10. एकमेकांवर प्रेम करा. जॉन १:15:१:17: “ही माझी आज्ञा आहे: एकमेकांवर प्रीति करा.” फिलिप्पैकर २: १ आणि २ म्हणते, “म्हणून जर ख्रिस्ताबरोबर एकरूप होण्यापासून तुम्हाला उत्तेजन मिळाल्यास, जर त्याच्या प्रेमामुळे तुम्हाला काही सांत्वन मिळालं असेल, जर आत्म्यात काही भाग घेत असेल, जर कोमलता व करुणा असेल तर समान विचारांसह माझा आनंद पूर्ण करा. , एकसारखे प्रेम, एकाच आत्म्याने आणि एकाच मनाने. ” हे आत्म्यामध्ये चालण्याशी संबंधित आहे कारण आत्म्याच्या फळाचा पहिला पैलू म्हणजे प्रेम (गलतीकर :2:२२).
11. त्याने आज्ञा पाळल्या आणि पित्याला सादर केले (जॉन 14: 15).
12. जॉन 17: 4: देवाने वधस्तंभावर मृत्यु देताना (जॉन 19: 30) देवाने त्याला दिलेली कार्ये त्याने पूर्ण केली.
13. जेव्हा त्याने बागेत प्रार्थना केली तेव्हा तो म्हणाला, “तुझे होईल” (मॅथ्यू २:26::42२)
14. जॉन १:15:१० म्हणते, “जर तुम्ही माझ्या आज्ञा पाळल्या तर तुम्ही माझ्या प्रीतीत राहाल, जसे मी माझ्या वडिलांच्या आज्ञा पाळल्या आहेत आणि त्याच्या प्रीतीत राहा.”
15. हे मला चालण्याच्या आणखी एका गोष्टीकडे आणते, म्हणजेच ख्रिश्चन जीवन जगणे - जे प्रार्थना आहे. प्रार्थना आज्ञाधारकतेत पडते कारण देव अनेक वेळा आज्ञा करतो आणि प्रार्थना करण्याच्या बाबतीत येशूच्या उदाहरणाचे अनुसरण करतो. आम्ही प्रार्थनेचा विचार करण्यासारखा विचार करतो. तो is, परंतु ते अधिक आहे. मी हे कधीही किंवा कोठेही, देवाशी फक्त बोलणे किंवा त्याच्याशी बोलणे म्हणून परिभाषित करू इच्छित आहे. येशूने हे केले कारण योहान 17 मध्ये येशू आपल्या शिष्यांसह चालत असताना आणि त्यांच्याशी बोलत असताना त्यांच्याकडे “वर पाहिले” आणि “प्रार्थना” करतो हे आपण पाहतो. “न थांबता प्रार्थना” करण्याचे हे एक उत्तम उदाहरण आहे (मी थेस्सलनीकाकर 5:१:17), देवाकडे विनंत्या विचारू आणि कोणत्याही वेळी आणि कोठेही देवाशी बोललो.
16. येशूचे उदाहरण आणि इतर शास्त्रवचने आपल्याला प्रार्थना करण्याद्वारे देवाबरोबर एकटे राहून इतरांपेक्षा वेगळा वेळ घालवायला शिकवतात (मॅथ्यू:: & आणि.). येथे येशू प्रार्थना देखील एकटा घालवला म्हणून येशू देखील आपले उदाहरण आहे. मार्क १::6 Read वाचा; मत्तय 5:6; चिन्ह 1:35; लूक 14: 23; 6:46; 11:1 आणि 5: 16 आणि 6.
17. देव आम्हाला प्रार्थना करण्याची आज्ञा देतो. राहण्यामध्ये प्रार्थना समाविष्ट आहे. कलस्सैकर:: २ म्हणते, “तुम्ही स्वतःला प्रार्थनेत समर्पित करा.” मॅथ्यू:: In -१. मध्ये येशूने आम्हाला शिकवले कसे आम्हाला “परमेश्वराची प्रार्थना” देऊन प्रार्थना करणे. फिलिप्पैकर:: says म्हणते, “कशाविषयीही चिंता करू नका तर प्रत्येक परिस्थितीत प्रार्थना व विनंत्या करून आभार मानून आपल्या विनंत्या देवाला सादर करा.” पौलाने त्याच्यासाठी प्रार्थना करण्यास सुरू असलेल्या मंडळ्यांना वारंवार विचारले. लूक 4: 6 म्हणते, "पुरुषांनी नेहमी प्रार्थना केली पाहिजे." बायबलमधील अनुवादामध्ये २ शमुवेल २१: १ आणि मी तीमथ्य:: Both दोघेही “बराच वेळ प्रार्थना” करण्याविषयी बोलतात. देवाबरोबर चालण्याकरता प्रार्थना करणे ही महत्त्वाची गरज आहे. स्तोत्रांमध्ये आणि येशूप्रमाणे दाविदाप्रमाणे त्याच्याबरोबर प्रार्थनेत वेळ घालवा.

संपूर्ण बायबल ही जिवंत राहण्यासाठी आणि देवाबरोबर चालण्यासाठी आमची मार्गदर्शक पुस्तिका आहे, परंतु हे स्पष्ट आहे की:

1. शब्द जाणून घ्या: २ तीमथ्य २:१:2 "तुम्ही स्वत: ला देवाला मान्य केले आहे हे दर्शविण्यासाठी अभ्यास करा, ज्याला लज्जित होण्याची गरज नाही आणि सत्याचे शब्द बरोबर वाटणे आवश्यक नाही. '
2. शब्द पाळणे: जेम्स 1: 22
3. बायबलमधून त्याला जाणून घ्या (जॉन 17: 17; 2 पीटर 1: 3).
4. प्रार्थना करा
5. पाप कबूल करा
6. येशूच्या उदाहरणाचे अनुसरण करा
7. येशूसारखे व्हा

या गोष्टींवर मी विश्वास ठेवतो जिझसने जेव्हा त्याच्यामध्ये राहावे असे म्हटले तेव्हा येशूचा अर्थ काय आहे आणि हेच जीवनाचे खरे अर्थ आहे.

निष्कर्ष

भगवंताशिवाय जीवन व्यर्थ आहे आणि बंडखोरी त्याच्याशिवाय जगण्याचे ठरवते. यामुळे गोंधळ आणि निराशा न करता जगण्याकडे दुर्लक्ष होते आणि रोमन्स १ म्हणते की “ज्ञानाशिवाय” जगणे. ते निरर्थक आणि पूर्णपणे स्व-केंद्रित आहे. जर आपण देवाबरोबर चालत राहिलो तर आपले जीवन आणि ते विपुलतेने, उद्देशाने आणि देवाच्या शाश्वत प्रेमासह असते. यासह एक प्रेमळ पित्याशी एक प्रेमळ नाते येते जो आम्हाला नेहमीच आपल्यासाठी काय चांगले व चांगले देतो आणि जो आपला आशीर्वाद कायमचा आपल्यावर ओततो त्यास आनंद आणि आनंद होतो.

जेव्हा आपण शास्त्रवचनाचा एक भाग समजून घेण्याचा प्रयत्न करीत असाल तेव्हा त्याचे अनुसरण करण्यासाठी काही मार्गदर्शक तत्त्वे आहेत. त्याच्या संदर्भात त्याचा अभ्यास करा, दुसऱ्या शब्दांत काळजीपूर्वक आसपासच्या श्लोकांकडे लक्ष द्या. बायबलच्या इतिहासाच्या आणि पार्श्वभूमीच्या प्रकाशनात आपण ते पहावे. बायबल एकत्रित आहे. ही एक कथा आहे, विमोचन करण्याच्या देवाच्या योजनेची आश्चर्यकारक कथा. एकही भाग एकटे समजू शकत नाही. मार्ग किंवा विषयाविषयी प्रश्न विचारणे ही चांगली कल्पना आहे जसे की, कोण, काय, कोठे, कधी, का आणि कसे.

एखाद्या व्यक्तीने अक्षम्य पाप केले आहे की नाही या प्रश्नाचा विचार केला तर पार्श्वभूमी त्याच्या आकलनास महत्त्वपूर्ण आहे. येशू बाप्तिस्मा करणारा योहान त्याच्या सहा महिन्यांनंतर त्याच्या उपदेश आणि उपचारांच्या मंत्रालयाला सुरुवात करतो. येशूला स्वीकारण्यासाठी आणि तो कोण होता याची साक्ष म्हणून लोकांना तयार करण्यासाठी योहानला देवाने पाठवले होते. जॉन 1: 7 “प्रकाशाविषयी साक्ष देण्यासाठी.” योहान १: १ & आणि १,, १ 1 --14 देव आत्म्याने उतरला आणि त्याच्यावर राहील हे त्याने जॉनला सांगितले. योहान १: -15२--19 जॉन म्हणाला, “हा देवाचा पुत्र आहे याची त्याने साक्ष दिली.” तो त्याच्याविषयी म्हणाला, “पाहा, हा देवाचा कोकरा. जगाच्या मुलाला घेऊन जा. जॉन १: २ John देखील जॉन :36::1. पहा

याजक आणि लेव्यांना (यहूद्यांच्या धार्मिक नेत्यांना) जॉन व येशू दोघेही माहित होते. परुशी (यहूदी पुढाऱ्यांचा एक गट) त्यांनी विचारले की ते कोण आहेत आणि ते कोणत्या शिकवणीने व शिकवीत आहेत? असे दिसते की त्यांनी त्यांना धमकी म्हणून पाहिले. त्यांनी जॉन (तो म्हणाला नाही की तो नाही) किंवा "तो संदेष्टा" होता तर जॉनला विचारले. जॉन 1: 21 हा प्रश्न विचारायला फार महत्वाचा आहे. "संदेष्टा" हा वाक्यांश अनुवाद 18: 15 मध्ये मोशेला दिलेल्या भविष्यवाणीतून आला आहे आणि अनुवाद 34 मध्ये: 10-12 मध्ये सांगितले आहे जेथे देव मोशेला सांगतो की दुसरा संदेष्टा येईल जो स्वत: सारखे असेल आणि उपदेश आणि महान चमत्कार करेल (अ ख्रिस्त बद्दल भविष्यवाणी). हे आणि इतर जुन्या कराराच्या भविष्यवाण्या लोकांना दिल्या गेल्या म्हणून लोक ख्रिस्त (मशीहा) ओळखतील.

म्हणून येशू उपदेश करून लोकांना सांगू लागला की तो मशीही मशीहा आहे आणि तो चमत्कार व सामर्थ्याने हे सिद्ध करण्यासाठी. त्याने असा दावा केला की तो देवाचे शब्द बोलतो आणि तो देवापासून आला. (योहान अध्याय १, इब्री अध्याय १, जॉन :1:१:1, जॉन :3:१:16) जॉन १२: 7 & आणि In० मध्ये येशू म्हणाला, “मी (स्वत: च्या) गोष्टी सांगत नाही, परंतु ज्याने मला पाठविले त्या पित्याने मला काय सांगावे याची आज्ञा दिली आणि ते कसे सांगावे. " शिकवण्याद्वारे व चमत्कार करून येशूने मोशेच्या भविष्यवाणीचे दोन्ही पैलू पूर्ण केले. जॉन 16:12 परुशी जुन्या कराराच्या पवित्र शास्त्रामध्ये जाणकार होते; या सर्व मशीही भविष्यवाण्यांशी परिचित. येशू याविषयी काय म्हणाला हे पाहण्यासाठी योहान 49: -50 7--40 वाचा. त्या परिच्छेदाच्या verse 5 व्या श्लोकात येशू “तो माझ्याविषयी बोलला” असे सांगून “तो संदेष्टा” असल्याचा दावा करतो. प्रेषितांची कृत्ये :36:२२ देखील वाचा, बरेच लोक विचारत होते की तो ख्रिस्त आहे की “डेव्हिडचा पुत्र?” मत्तय 47:46

ही पार्श्वभूमी आणि त्याविषयीची शास्त्रवचने ही सर्व न केलेल्या पापांच्या प्रश्नाशी संबंधित आहेत. या सर्व तथ्ये या प्रश्नाबद्दलच्या परिच्छेदांमध्ये समोर आल्या आहेत. ते मॅथ्यू 12: 22-37 मध्ये आढळतात; मार्क 3: 20-30 आणि लूक 11: 14-54, विशेषत: श्लोक 52. कृपया जर आपल्याला समस्या समजून घ्यायची असेल तर काळजीपूर्वक वाचा. येशू कोण आहे आणि चमत्कार करण्याचे सामर्थ्य त्याने दिले. परंतु परुशी त्याच्याकडे हेवा करीत आहेत, परीक्षे करीत आहेत, त्याला प्रश्न विचारण्याचा प्रयत्न करीत आहेत आणि तो कोण आहे हे ओळखण्यास नकार देत आहे आणि त्यांना जिवंत असावे यासाठी त्यांनी त्याला नकार दिला. जॉन:: -5 36--47 मॅथ्यू १२: १ & आणि १ to नुसार ते त्याला ठार मारण्याचा प्रयत्न करीत होते. जॉन 12:14 देखील पहा. त्याच्यावर नजर ठेवण्यासाठी परुशी लोक त्याच्या मागोमाग चालत होते (हे त्याने ऐकण्यासाठी व चमत्कार करणारे ऐकण्यासाठी जमलेल्या लोकांमध्ये मिसळत होता).

या विशिष्ट प्रसंगी अयोग्य पाप मार्क 3: 22 सांगते की ते जेरुसलेमहून खाली आले आहेत. गर्दी सोडून इतरत्र जाण्यासाठी जेव्हा त्यांनी त्याला मारण्याचा एक कारण शोधू इच्छित होता तेव्हा ते स्पष्टपणे त्याच्या मागे गेले. तेथे जिझसने एका मनुष्याला भूतकाळातून बाहेर काढले आणि त्याला बरे केले. येथे असा प्रश्न येतो की पाप घडते. मॅथ्यू 12: 24 "जेव्हा परुश्यांनी हे ऐकले तेव्हा ते म्हणाले, 'हे राक्षसांचे राजकुमार बालजबूबच आहे की हा राक्षस राक्षसांना बाहेर काढतो.' (बालेझेबूब हे सैतानाचे आणखी एक नाव आहे.) या मार्गाच्या शेवटी येशू "जो कोणी पवित्र आत्म्याविरुद्ध बोलतो त्याला क्षमा केली जाणार नाही, या जगात किंवा जगामध्ये येणार नाही." हा अयोग्य पाप आहे: "त्यांनी म्हटले की त्याला अशुद्ध आत्मा आहे." मार्क 3 : 30 संपूर्ण उपदेश, ज्यात पाप न करण्याच्या पापांची टीका समाविष्ट आहे, ते परुश्यांना निर्देशित केले आहे. येशूला त्यांचे विचार माहित होते आणि ते त्यांच्या म्हणण्यानुसार थेट त्यांच्याशी बोलले. येशूचे संपूर्ण भाषण आणि त्यांचे निर्णय त्यांच्या विचारांवर आणि शब्दांवर आधारित आहेत; त्याने त्याबरोबर सुरुवात केली आणि त्याबरोबर संपली.

सहजपणे म्हटले आहे की अक्षम्य पाप म्हणजे एखाद्याच्या अशुद्ध आत्म्याला येशूचे चमत्कार व चमत्कार श्रेय देणे किंवा त्याचे श्रेय देणे. स्कॉफिल्ड संदर्भ बायबल मार्क:: २ page आणि about० च्या पृष्ठावरील १०११ च्या नोट्समध्ये असे म्हटले आहे की अक्षम्य पाप “सैतानाला आत्म्याच्या कृत्यांप्रमाणे बनवण्यासारखे आहे.” पवित्र आत्मा सामील आहे - त्याने येशूला सामर्थ्य दिले. येशू मॅथ्यू १२:२:1013 मध्ये म्हणाला, “जर मी देवाच्या आत्म्याने भुते काढतो तर देवाचे राज्य तुमच्याकडे आले आहे.” तो असे म्हणत निष्कर्ष काढतो की (म्हणूनच तू या गोष्टी बोलतोस) “पवित्र आत्म्याविरूद्ध केलेल्या निंदा तुला क्षमा होणार नाही.” मॅथ्यू १२::3१ पवित्र आत्म्याविरूद्ध निंदक म्हणजे काय हे सांगण्यात पवित्र शास्त्रात दुसरे कोणतेही स्पष्टीकरण नाही. पार्श्वभूमी लक्षात ठेवा. येशूचा बाप्तिस्मा करणारा योहान याच्याविषयी साक्ष होती (जॉन १: -29२--30) आत्मा त्याच्यावर होता. निंदानाचे वर्णन करण्यासाठी शब्दकोषात वापरलेले शब्द अपमान करणे, निंदा करणे, अपमान करणे आणि अवमान करणे हे आहेत.

येशूच्या कार्याला खरोखरच बदनाम करणे हे योग्य आहे. जेव्हा आपण करत असलेल्या गोष्टीचे श्रेय एखाद्या दुस gets्याला मिळते तेव्हा आम्हाला ते आवडत नाही. आत्म्याचे कार्य घेण्याची आणि ते सैतानाला देण्याची कल्पना करा. येशू पृथ्वीवर असतानाच हे पाप घडल्याचे बहुतेक विद्वानांचे म्हणणे आहे. यामागील कारण असा आहे की परुशी त्याच्या चमत्कारांचे साक्षीदार होते आणि त्यांनी त्यांच्याविषयी स्वतःस सर्व काही ऐकले. ते शास्त्रवचनांतील भविष्यवाण्यांमध्येही शिकले होते आणि ते असे नेते होते जे त्यांच्या पदामुळे अधिक जबाबदार होते. बाप्तिस्मा करणारा योहान हाच मशीहा असल्याचे त्याने ओळखले आणि त्याने सांगितले की त्याने आपल्या कृत्यांविषयी सांगितले की तो कोण आहे हे त्यांनी ओळखले. पण तरीही त्यांनी सातत्याने विश्वास ठेवण्यास नकार दिला. सर्वात वाईट गोष्ट म्हणजे या पापाविषयी ज्या शास्त्रवचनांविषयी चर्चा केली आहे, त्यातील येशू त्यांच्या निंदाबद्दलच बोलत नाही, तर दुस another्या एका दोषांबद्दलही दोषी ठरवितो - ज्यांनी आपल्या देवाची निंदा केली आहे अशा लोकांचा प्रसार केला. मत्तय 12: 30 आणि 31 “जो माझ्याबरोबर गोळा करीत नाही तो पांगतो. आणि म्हणून मी तुम्हांला सांगतो… जो कोणी पवित्र आत्म्याविरूद्ध बोलेल त्याला क्षमा केली जाणार नाही. ”

या सर्व गोष्टींचा येशूच्या कठोर निषेधात एकत्र संबंध आहे. आत्म्याला बदनाम करणे म्हणजे ख्रिस्ताची बदनामी करणे आणि अशा प्रकारे परुश्यांनी जे ऐकले त्या प्रत्येकाने त्याचे कार्य रद्द केले. हे त्याद्वारे ख्रिस्ताच्या सर्व शिकवणीचे आणि तारणाचे निर्मूलन करते. येशूने लूक ११:२:11, &१ आणि in२ मधील परुश्यांविषयी सांगितले की केवळ परुश्यांनीच प्रवेश केला नाही तर जे आत शिरतात त्यांना अडथळा आणला किंवा रोखला. मत्तय 23:51 “तू मनुष्याच्या तोंडावर स्वर्गाचे राज्य बंद केलेस.” ते लोकांना मार्ग दाखवत असावेत आणि त्याऐवजी ते त्यांना वळवत होते. योहान 52:23, 13, 5 देखील वाचा; 33: 36 आणि 40 (प्रत्यक्षात संपूर्ण अध्याय); 10: 37 & 38; 14: 10-11.

थोडक्यात, ते दोषी होते कारण: त्यांना माहित होते; त्यांनी पहिले; त्यांना ज्ञान होते. त्यांनी विश्वास ठेवला नाही. त्यांनी इतरांना विश्वास ठेवण्यापासून रोखले आणि त्यांनी पवित्र आत्म्याची निंदा केली. व्हिन्सेंटच्या ग्रीक वर्ड स्टडीजने ग्रीक व्याकरणातील स्पष्टीकरणाचा आणखी एक भाग जोडला आणि मार्क 3:30 मध्ये क्रियापद काल दर्शविते की ते "त्याला अशुद्ध आत्मा आहे" असे म्हणत राहिले किंवा कायम राहिले. पुराव्यावरून असे दिसून येते की पुनरुत्थानानंतरही ते असेच सांगत राहिले. सर्व पुरावे सूचित करतात की अक्षम्य पाप हे एक वेगळे कृत्य नाही तर वर्तनाचा एक सतत नमुना आहे. अन्यथा म्हणणे म्हणजे “जो येईल तो येईल” या पवित्र शास्त्रातील स्पष्ट वारंवार पुनरावृत्ती झालेल्या सत्याला नकार देईल. प्रकटीकरण 22:17 जॉन 3:14-16 “ज्याप्रमाणे मोशेने वाळवंटात सापाला वर उचलले, त्याचप्रमाणे मनुष्याच्या पुत्राला वर उचलले पाहिजे, जेणेकरून प्रत्येकजण जो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळावे. कारण देवाने जगावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, जेणेकरून जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये तर त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल.” रोमन्स 10:13 "कारण, 'प्रत्येकजण जो प्रभूचे नाव घेतो त्याचे तारण होईल.'

ख्रिस्त आणि सुवार्तेवर विश्वास ठेवण्यासाठी देव आपल्याला कॉल करीत आहे. १ करिंथकर १ 15: & आणि “" मला जे मिळाले ते मी पहिल्यांदा केले. ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला हे पवित्र शास्त्रानुसार, त्याला पुरण्यात आले आणि ते तिस the्या दिवशी पवित्र शास्त्रानुसार उठविले गेले. " जर तुम्ही ख्रिस्तावर विश्वास ठेवत असाल तर तुम्ही सैतानाच्या सामर्थ्यावर त्याच्या कृत्यांचे श्रेय घेत नाही आणि अक्षम्य पाप करत आहात. “येशूने आपल्या शिष्यांच्या उपस्थितीत इतर अनेक चमत्कारिक चिन्हे केली, जी या पुस्तकात लिहिलेली नाहीत. परंतु हे लिहिले आहे की, ख्रिस्त हा देवाचा पुत्र आहे आणि विश्वास ठेवल्याने त्याच्या नावात तुम्हांला जीवन मिळेल. ” जॉन 3: 4 आणि 20

माझा विश्वास आहे की तुमच्या प्रश्नाचे उत्तर पवित्र शास्त्रात आहे. कोणत्याही शिकवणी किंवा शिकवणीच्या संदर्भात, आपल्याला जे शिकवले जाते तेच फक्त “सत्य” आहे हेच आपल्याला “सत्य” - बायबल - बायबलशी तुलना करणे होय.

बायबलमधील प्रेषितांच्या पुस्तकात (१:: १०-१२) आपण लूकने सुरुवातीच्या मंडळीला शिकवण देण्यास प्रोत्साहित कसे केले याचा एक अहवाल आढळतो. देव म्हणतो की सर्व शास्त्रपद आपल्या सूचनांसाठी किंवा उदाहरण म्हणून दिले गेले आहे.

पौल व सीला यांना त्यांनी बेरिया येथे पाठविले. पौलाने शिकवलेल्या ऐकण्याविषयी लूकने प्रशंसा केली. पौलाने त्यांना थोर म्हटले कारण ते वचन घेण्याशिवाय ते पौलाच्या शिकवणीची तपासणी करतात आणि सत्यात आहेत की नाही याची तपासणी करतात. प्रेषितांची कृत्ये १:17:११ म्हणते की “आपण या गोष्टी (त्यांना शिकवल्या जात आहेत) हे दररोज शास्त्रवचनांमध्ये शोधून केले.” प्रत्येकजण आपल्याद्वारे शिकवलेल्या सर्व गोष्टींसह आपण हे केले पाहिजे.

आपण ऐकत किंवा वाचत असलेल्या कोणत्याही मतांची चाचणी घेतली पाहिजे. आपण बायबल शोधा आणि त्याचा अभ्यास केला पाहिजे चाचणी कोणत्याही मत. ही कथा आमच्या उदाहरणासाठी दिली आहे. १ करिंथकर १०: says म्हणते की पवित्र शास्त्रातील लेखा “आपली उदाहरणे” म्हणून दिली गेली आहेत आणि २ तीमथ्य 10:१ all म्हणते की सर्व शास्त्रवचना आपल्या “निर्देश” साठी आहे. नवीन कराराच्या "संदेष्ट्यांना" ते जे सांगितले होते ते अचूक आहे की नाही हे पाहण्यासाठी एकमेकांना परीक्षण करण्याची सूचना देण्यात आली. १ करिंथकर १ 6: २ says म्हणतो “दोन किंवा तीन संदेष्टे बोलू व इतरांना निवाडा द्यावा.”

पवित्र शास्त्र हेच देवाच्या शब्दाची खरी नोंद आहे आणि म्हणूनच आपण ज्या गोष्टींचा न्याय केला पाहिजे त्यानुसार सत्य आहे. म्हणूनच आपण देवाच्या आज्ञा पाळल्या पाहिजेत आणि देवाच्या वचनाने सर्व गोष्टींचा न्याय केला पाहिजे. तर मग व्यस्त व्हा आणि देवाच्या वचनाचा अभ्यास करणे आणि शोधणे सुरू करा. स्तोत्रांमध्ये दाविदाप्रमाणे हे त्याचे मानक आणि आनंद करा.

आय थेस्सलनीकाकर 5:२१ म्हणते, न्यू किंग जेम्स व्हर्जनमध्ये “सर्व गोष्टींची चाचणी घ्या: जे चांगले आहे ते धरुन ठेवा.” 21^st शतकातील किंग जेम्स व्हर्शन या श्लोकाच्या पहिल्या भागाचे भाषांतर करते, “सर्व गोष्टी सिद्ध करा.” शोधाचा आनंद घ्या.

अशा बर्‍याच ऑनलाईन वेबसाईट्स आहेत ज्या तुम्ही अभ्यास करता तेव्हा खूप उपयोगी पडतील. बायबलगेटवे.कॉम वर तुम्ही verse० हून अधिक इंग्रजी आणि बर्‍याच परदेशी भाषांतरामध्ये कोणतेही श्लोक वाचू शकता आणि प्रत्येक वेळी जेव्हा जेव्हा बायबलमध्ये त्या भाषांत अनुवादित होतात तेव्हा कोणताही शब्द शोधला जाऊ शकतो. बायबलहब.कॉम हे आणखी एक मौल्यवान स्त्रोत आहे. नवीन कराराचे ग्रीक शब्दकोष आणि इंटरलाइन लाइन बायबल (ज्यात ग्रीक किंवा हिब्रूच्या खाली इंग्रजी भाषांतर आहे) देखील ओळीवर उपलब्ध आहेत आणि हे देखील उपयोगी ठरू शकतात.

आपले प्रश्न आणि टिप्पण्या वाचल्यानंतर असे दिसून येते की आपल्याला देव आणि त्याचा पुत्र येशू यावर थोडा विश्वास आहे, परंतु आपल्यात बरेच गैरसमज आहेत. आपण केवळ मानवी मते आणि अनुभवांद्वारे देवाला पहाता आणि त्याला पाहिजे ते म्हणून एखाद्यास तो पहावे, जणू काय तो एखादा नोकर असेल किंवा मागितला असेल, आणि म्हणूनच तू त्याच्या स्वभावाचा न्याय कर आणि ते “धोकादायक” आहे.

प्रथम मी असे म्हणावे की माझे उत्तर बायबल आधारित असतील कारण देव कोण आहे आणि तो काय आहे हे खरोखर समजून घेण्यामागील एकमेव विश्वसनीय स्रोत आहे.

आपण आपल्या इच्छेनुसार आपल्या स्वतःच्या आज्ञांचे पालन करण्यासाठी आपल्या स्वतःचा देव “तयार” करू शकत नाही. आम्ही पुस्तकांवर किंवा धार्मिक गटांवर किंवा इतर कोणत्याही मतांवर अवलंबून राहू शकत नाही, पवित्र शास्त्र त्याने आपल्याला दिलेल्या एकमेव स्त्रोतापासून आपण खरा देव स्वीकारला पाहिजे. जर लोक शास्त्राच्या सर्व गोष्टींचा किंवा त्या भागाचा प्रश्न विचारत असतील तर आपल्याकडे केवळ मानवी मते राहतील, ज्या कधीही सहमत नाहीत. आपल्याकडे नुकतेच मनुष्यांनी बनवलेला देव आहे, एक काल्पनिक देव आहे. तो फक्त आपली निर्मिती आहे आणि मुळीच देव नाही. इस्रायलप्रमाणे आपण शब्द किंवा दगड किंवा सोन्याची प्रतिमा देखील बनवू शकतो.

आपल्याला पाहिजे असलेला देव असावा अशी आपली इच्छा आहे. परंतु आपण आपल्या मागण्यांद्वारे देव बदलू शकत नाही. आम्ही फक्त मुलांप्रमाणे वागत आहोत, आपला स्वत: चा रस्ता मिळवण्यासाठी रागावलेला झगडा. तो कोण आहे हे आम्ही काही करू किंवा न्यायाधीश ठरवित नाही आणि आमच्या सर्व युक्तिवांचा त्याच्या “स्वभावावर” परिणाम होत नाही. त्याचा “स्वभाव” “धोक्यात” नाही कारण आपण तसे म्हणतो. तो कोण आहे: सर्वशक्तिमान देव, आपला निर्माणकर्ता

तर खरा देव कोण आहे बरीच वैशिष्ट्ये आणि विशेषता आहेत ज्या मी केवळ काहींचाच उल्लेख करेन आणि त्या सर्वांचा “पुरावा मजकूर” मी देणार नाही. आपण इच्छित असल्यास आपण "बायबल हब" किंवा "बायबल गेटवे" सारख्या विश्वसनीय स्त्रोतावर ऑनलाइन जाऊन काही संशोधन करू शकता.

येथे त्याचे काही गुण आहेत. देव निर्माणकर्ता, सार्वभौम, सर्वसमर्थ आहे. तो पवित्र आहे, तो न्यायी आहे. तो आमचा पिता आहे. तो प्रकाश आणि सत्य आहे. तो शाश्वत आहे. तो खोटे बोलू शकत नाही. तीत १: २ आपल्याला सांगते की, “अनंतकाळच्या जीवनाच्या आशेने, ज्याला देव, जो खोटे बोलू शकत नाही, त्याने ब ages्याच वर्षांपूर्वी वचन दिले होते. मलाखी:: says म्हणतो की तो बदलता येत नाही, “मी परमेश्वर आहे, मी बदलत नाही.”

आपण काहीही केले नाही, कोणतीही कृती, मत, ज्ञान, परिस्थिती किंवा निर्णय त्याच्या “स्वभाव” बदलू किंवा प्रभावित करू शकत नाहीत. जर आपण त्याच्यावर दोषारोप ठेवला किंवा दोषारोप केले तर तो बदलत नाही. काल, आज आणि सदासर्वकाळ तो एकसारखा आहे. येथे आणखी काही विशेषता आहेतः तो सर्वत्र उपस्थित आहे; त्याला भूत, वर्तमान आणि भविष्यकाळातील सर्व काही माहित आहे. तो परिपूर्ण आहे आणि तो प्रेम करतो (मी जॉन 4: 15-16). देव दयाळू आणि दयाळू आहे.

आपण येथे लक्षात घ्यावे की सर्व वाईट गोष्टी, आपत्ती आणि दुर्घटना ज्या घटना घडतात त्या पापांमुळे उद्भवतात ज्या आदामाने पाप केले तेव्हा जगात प्रवेश झाला (रोमन्स :5:१२). तर मग आपल्या देवासमोर आपली मनोवृत्ती काय असली पाहिजे?

देव आपला निर्माणकर्ता आहे. त्याने जग आणि त्यातील प्रत्येक गोष्ट निर्माण केली. (उत्पत्ति १- 1-3 पहा.) रोमन्स १: २० आणि २१ वाचा. याचा अर्थ असा होतो की तो आपला निर्माणकर्ता आहे आणि तो देव आहे, कारण तो आपल्यास पात्र आहे सन्मान आणि स्तुती आणि गौरव. ते म्हणते, “जगाची निर्मिती झाल्यापासून देवाचे अदृश्य गुण - त्याची चिरंतन शक्ती आणि दैवी निसर्ग - जे स्पष्ट केले गेले आहे ते जे स्पष्ट केले गेले ते समजले गेले जेणेकरुन माणसे निमित्त असतात. कारण जरी त्यांना देव माहीत होता तरी त्यांनी देव म्हणून त्याचा गौरव केला नाही, किंवा देवाचे उपकार मानले नाही, परंतु त्यांची विचारशक्ती व्यर्थ गेली आणि त्यांचे मूर्ख हृदय अंधकारमय झाले. ”

आपण देवाचे गौरव आणि आभार मानले पाहिजे कारण तो देव आहे आणि तो आपला निर्माणकर्ता आहे. रोमन्स 1: 28 आणि 31 देखील वाचा. मला येथे एक अतिशय मनोरंजक गोष्ट लक्षात आली: की जेव्हा आपण आपल्या देवाचा आणि निर्माणकर्त्याचा सन्मान करीत नाही तेव्हा आपण “न समजता” होतो.

देवाचा आदर करणे ही आपली जबाबदारी आहे. मॅथ्यू:: says म्हणते, "स्वर्गात असलेले आमचे वडील तुझे नाव पवित्र करतात." अनुवाद:: says म्हणते, “तुम्ही परमेश्वरावर मनापासून प्रेम करा आणि आपल्या मनापासून आणि संपूर्ण मनाने प्रीति करा.” मॅथ्यू :6:१० मध्ये जिथे येशू सैतानाला म्हणतो, “सैताना, माझ्यापासून दूर हो! पवित्र शास्त्रात असे लिहिले आहे: 'तू आपला देव जो तुझा प्रभु त्याचीच उपासना कर आणि केवळ त्याचीच सेवा कर.' ”

स्तोत्र १०० या गोष्टीची आठवण करुन देते जेव्हा “आनंदाने परमेश्वराची सेवा करा” असे म्हटले आहे, “देव स्वत: देव आहे हे जाणून घ्या.” आणि verse श्लोक, “त्यानेच आपल्याला निर्माण केले व त्याने स्वतःलाच निर्माण केले नाही.” Verse वचनात असेही म्हटले आहे की “आम्ही आहोत त्याचा लोक, अगोदर निर्देश केलेल्या बाबीसंबंधी बोलताना मेंढरे of त्याचे कुरण” आयत 4 म्हणते, “धन्यवाद व स्तुतीसह त्याचे दरवाजे प्रविष्ट करा.” Verse व्या अध्यायात असे म्हटले आहे: “प्रभु चांगला आहे, त्याचे प्रेम चिरंतन आहे आणि सर्व पिढ्यांसाठी त्याची विश्वासूता आहे.”

रोमन्स प्रमाणेच आपण त्याचे आभार, स्तुती, सन्मान आणि आशीर्वाद देण्याची सूचना करतो! स्तोत्र १०103: १ म्हणते, “माझ्या आत्म्या, परमेश्वराची स्तुती कर, आणि माझ्या अंतःकरणाने त्याच्या पवित्र नावाला आशीर्वाद द्या.” स्तोत्र १ 1: हे स्पष्टपणे स्पष्ट आहे की, “त्यांनी परमेश्वराची स्तुती करावी साठी त्याने आज्ञा केली आणि ते तयार केले गेले. ”आणि ११ व्या वचनात असे म्हटले आहे की,“ पृथ्वीवरील सर्व राजे व सर्व लोक ”त्याची स्तुती करावी, आणि १ verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की,“ केवळ त्याचे नावच श्रेष्ठ आहे. ”

गोष्टी अधिक जोरदार बनविण्यासाठी कलस्सैकर १:१ says म्हणते, “सर्व काही त्याच्याद्वारे आणि त्यांच्यासाठी"आणि" तो सर्व गोष्टींपेक्षा आधी आहे "आणि प्रकटीकरण :4:११ जोडले," तुझ्या तुझ्या इच्छेसाठी ते आहेत आणि तयार केले गेले. " आम्ही भगवंतासाठी तयार केले गेले होते, तो आपल्यासाठी नाही, आपल्या इच्छेसाठी किंवा आपल्या इच्छित गोष्टी मिळवण्यासाठी नाही. तो येथे आपली सेवा करायला नाही तर आपण त्याची सेवा करण्यासाठी आहे. प्रकटीकरण :11:११ मध्ये म्हटल्याप्रमाणे, “आमच्या प्रभु आणि देव, तू गौरव, सन्मान व स्तुती मिळवण्यास पात्र आहेस, कारण तू सर्व काही निर्माण केलेस, कारण ते तुझ्या इच्छेने तयार केले गेले आणि त्यांचे अस्तित्व आहे.” आपण त्याची उपासना केली पाहिजे. स्तोत्र २:११ मध्ये असे म्हटले आहे: “परमेश्वराची आदरपूर्वक उपासना करा आणि थरथर कांपत तुम्ही आनंदी व्हा.” अनुवाद :4:१:11 आणि २ इतिहास २::. देखील पहा.

तू म्हणतोस की तू ईयोबसारखा होतास, “देव पूर्वी त्याच्यावर प्रेम करतो.” देवाच्या प्रेमाच्या स्वरूपाकडे एक नजर टाकू जेणेकरुन आपण हे पाहू शकता की त्याने आमच्यावर प्रेम करणे थांबवले नाही, आपण काहीही केले तरी.

अनेक धर्मांमध्ये “जे काही” कारणास्तव देव आपल्यावर प्रेम करणे बंद करतो ही कल्पना आहे. देवाच्या प्रेमाविषयी बोलताना माझ्याकडे “विल्यम इव्हान्स यांनी लिहिलेल्या बायबलचे महान सिद्धांत” या नावाचे एक उपसिद्धांत म्हटले आहे की, “ख्रिस्ती धर्म हाच एकमेव असा धर्म आहे जो परमात्मा म्हणून प्रेम निर्माण करतो. हे इतर धर्मातील देवतांना संतप्त प्राणी म्हणून पुढे आणते ज्यांना आपल्या चांगल्या कर्माची खूश करण्यासाठी किंवा त्यांचे आशीर्वाद मिळविण्याची आवश्यकता असते. ”

प्रेमाच्या संदर्भात आपल्याकडे फक्त दोन मुद्दे आहेत: १) मानवी प्रेम आणि २) देवाचे प्रेम जे आपल्याला शास्त्रात सांगते. आपले प्रेम पापामुळे दोषयुक्त आहे. देवाचे प्रेम शाश्वत असतानाही ते अस्थिर होते किंवा थांबू शकते. आपण देवाच्या प्रेमाची आकलन किंवा आकलन करू शकत नाही. देव प्रेम आहे (मी जॉन 1: 2).

बॅंकरॉफ्टच्या E१ व्या पृष्ठावर “एलिमेंटल थिओलॉजी” या पुस्तकात प्रेमाबद्दल बोलताना म्हटलं आहे: “प्रेम करणार्‍याचे चारित्र्य प्रेमास पात्र ठरते.” याचा अर्थ असा की देवाचे प्रेम परिपूर्ण आहे कारण देव परिपूर्ण आहे. (मत्तय :61::5 पहा.) देव पवित्र आहे, म्हणून त्याचे प्रेम शुद्ध आहे. देव न्यायी आहे, म्हणून त्याचे प्रेम योग्य आहे. देव कधीही बदलत नाही, म्हणून त्याचे प्रेम कधीही बदलत नाही, विफल होत नाही किंवा थांबत नाही. १ करिंथकर १ 48:११ मध्ये असे म्हटले आहे की, “प्रेम कधीच टळत नाही.” असे सांगून परिपूर्ण प्रेमाचे वर्णन केले. एकट्या देवालाच या प्रकारचे प्रेम आहे. स्तोत्र १ 13 वाचा. प्रत्येक वचनात देवाच्या दयाळूपणाबद्दल सांगण्यात आले आहे की त्याचे प्रेम त्याचे प्रेम सदैव टिकते. रोमन्स:: -11 136--8 वाचा जे म्हणते, “ख्रिस्ताच्या प्रेमापासून आपल्याला कोण वेगळे करू शकेल? त्रास, त्रास, छळ, भूक, नग्नता किंवा संकट किंवा तलवार

Verse 38 श्लोक पुढे म्हणतो, “मला खात्री आहे की मृत्यू, जीवन, देवदूत, अधिपती, अस्तित्त्वात नाही येणा to्या गोष्टी, शक्ती, उंची, खोली किंवा कोणतीही अन्य कोणतीही गोष्ट आपल्याला वेगळे करू शकणार नाही. देवाचे प्रेम. ” देव प्रेम आहे, म्हणून तो मदत करु शकत नाही परंतु आपल्यावर प्रेम करतो.

देव प्रत्येकावर प्रेम करतो. मॅथ्यू :5::45 says म्हणते, "तो आपला सूर्य उगवतो आणि वाईटावर आणि चांगल्यावर पडतो आणि नीतिमान आणि अधार्मिकांवर पाऊस पाडतो." तो प्रत्येकाला आशीर्वाद देतो कारण तो प्रत्येकावर प्रेम करतो. जेम्स १:१:1 म्हणते, “प्रत्येक चांगली भेट व प्रत्येक परिपूर्ण भेट वरुन येते आणि ज्याच्यात व्हेरिएशन नसते व दिवे बदलत नाही अशा प्रकाशाच्या पित्यापासून खाली येते.” स्तोत्र १ 17: says म्हणते, “परमेश्वर सर्वांवर दया करतो; त्याने केलेल्या सर्व गोष्टींवर त्याला दया आहे. ” जॉन :145:१:9 म्हणते, “जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला.”

वाईट गोष्टींबद्दल काय. देव विश्वासणा promises्याला असे वचन देतो की, “जे लोक देवावर प्रेम करतात त्यांच्यासाठी सर्व गोष्टी एकत्रितपणे कार्य करतात (रोमन्स :8:२:28)”. देव गोष्टी आपल्या आयुष्यात येऊ देईल परंतु आपण खात्री बाळगू शकता की देवाने त्यांना केवळ एका चांगल्या कारणासाठी परवानगी दिली आहे, असे नाही कारण देवाने एखाद्या मार्गाने किंवा काही कारणास्तव आपले मन बदलण्याचे आणि आपल्यावर प्रेम करणे थांबवले आहे.

देव आपल्याला पापाच्या परीणामांचा सामना करण्यास परवानगी देऊ शकतो परंतु तो आम्हाला त्यांच्यापासून दूर ठेवण्यासही निवडतो, परंतु नेहमीच त्याचे कारण प्रेमातून येत आहेत आणि हेतू आपल्यासाठी चांगले आहे.

प्रियकराची तारण

पवित्र शास्त्र सांगते की देव पापाचा द्वेष करतो. आंशिक यादीसाठी नीतिसूत्रे:: १-6-१-16 पहा. परंतु देव पापींचा द्वेष करीत नाही (मी तीमथ्य २: & आणि)). २ पेत्र:: says म्हणते, “प्रभु… तुमच्याविषयी धीर धरा, तुमची नाश होऊ नये अशी इच्छा आहे, परंतु सर्वांनी पश्चात्ताप करावा यासाठी.”

म्हणून देवाने आपल्या सुटकेसाठी एक मार्ग तयार केला. जेव्हा आपण पाप करतो किंवा देवापासून भटकतो तेव्हा तो आपल्याला कधीही सोडत नाही आणि नेहमी परत येण्याची वाट पाहत असतो, तेव्हा तो आपल्यावर प्रेम करत नाही. ल्यूक १:: ११--15२ मधील देव आपल्या प्रीती दाखवण्यासाठी, आपल्या प्रेमळ वडिलांची, ज्याने आपल्या जागी जाणा's्या मुलाच्या परत परत आल्याबद्दल आनंद व्यक्त केला त्याबद्दल देव आपल्याला लव्ह १ 11: ११- .२ मधील विचित्र मुलाची कथा देतो. सर्व मानवी वडील यासारखे नाहीत परंतु आपला स्वर्गीय पिता नेहमी आपले स्वागत करतो. येशू जॉन :32::6 मध्ये म्हणतो, “पिता मला जे काही देईल ते माझ्याकडे येईल; जो माझ्याकडे येतो त्याला मी सोडणार नाही. ” जॉन :37:१:3 म्हणतो, “जगाने जगावर प्रेम केले.” मी तीमथ्य २: म्हणतो देव म्हणतो “इच्छा सर्व पुरुष जतन करणे आणि सत्याच्या ज्ञानावर येणे. ” इफिसकर २: & आणि says म्हणते, "परंतु आपल्यावर त्याच्या अतीव प्रेमामुळेच, दयाळू असणा God्या, देवाने आम्ही ख्रिस्ताबरोबर जिवंत केले, जरी आम्ही चुकांमध्ये मेलेले होतो - कृपेमुळेच आपण जतन केले गेले."

सर्व जगातील प्रेमाचे सर्वात मोठे प्रदर्शन म्हणजे आपल्या तारणाची आणि क्षमाची देवाने केलेली तरतूद. आपल्याला रोमन्सचे p व अध्याय वाचण्याची आवश्यकता आहे जिथे देवाच्या योजनेचे बरेच वर्णन केले आहे. रोमन्स:: & आणि says म्हणतो, “देव दाखवते जेव्हा आम्ही पापी होतो तेव्हा ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला. तर मग आता आपण ख्रिस्ताच्या रक्ताने नीतिमान ठरलो आहोत, म्हणून ख्रिस्ताद्वारे देवाच्या रागापासून आपण वाचले जाऊ. ” मी योहान:: & आणि १० म्हणतो, “देवाने आपणामध्ये आपलं प्रेम दाखवलं: त्याने आपला एकुलता एक पुत्र जगात पाठविला यासाठी की आम्ही त्याच्याद्वारे जगावे. हे प्रेम आहे: आम्ही देवावर प्रीति केली असे नाही, तर त्याने आमच्यावर प्रेम केले आणि आमच्या पापांसाठी प्रायश्चित म्हणून आपल्या पुत्राला पाठविले. ”

जॉन १:15:१:13 म्हणते, “आपल्या मित्रांसाठी आपला जीव देण्यापेक्षा महान प्रीतिशिवाय कोणीही नाही.” मी जॉन :3:१:16 म्हणतो, “प्रीती म्हणजे काय हे आम्हास हे समजते: येशू ख्रिस्ताने आपल्यासाठी आपले जीवन दिले…” मी जॉन येथे असे म्हटले आहे की “देव प्रेम आहे (अध्याय,, श्लोक)). तो कोण आहे हा त्याच्या प्रेमाचा अंतिम पुरावा आहे.

देव काय म्हणतो यावर आपण विश्वास ठेवला पाहिजे - तो आपल्यावर प्रेम करतो. आपल्यावर काय घडते किंवा देव जेव्हा आम्हाला त्याच्यावर आणि त्याच्या प्रेमावर विश्वास ठेवण्यास सांगतो त्या क्षणी गोष्टी कशा दिसतात हे महत्त्वाचे नाही. स्तोत्र 52२: in मध्ये “परमेश्वराच्या स्वतःच्या मनासारखा माणूस” म्हणून ओळखले जाणारे डेव्हिड म्हणतो, “मला देवाची सदासर्वकाळ प्रेम होते यावर माझा विश्वास आहे.” मी जॉन :8:१:4 हे आपले ध्येय असले पाहिजे. “आणि देव आमच्यावर जे प्रेम करतो त्याविषयी आम्ही जाणतो आणि त्यावर विश्वास ठेवतो. देव प्रीति आहे आणि जो प्रीतीत राहतो तो देवामध्ये राहतो आणि देव त्या व्यक्तीमध्ये राहतो. ”

देवाची मूलभूत योजना

आम्हाला वाचविण्याची देवाची योजना येथे आहे. १) आपण सर्वांनी पाप केले आहे. रोमन्स :1:२:3 म्हणते, “सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत.” रोमन्स :23:२:6 म्हणते की “पापाचे वेतन म्हणजे मृत्यू होय.” यशया::: २ म्हणते, "आमच्या पापांनी आपल्याला देवापासून वेगळे केले आहे."

२) भगवंताने मार्ग दिला आहे. जॉन :2:१:3 म्हणते, “जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला…” जॉन १:: In मध्ये येशू म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे; माझ्याद्वारे कोणीही पित्याकडे येऊ शकत नाही. ”

१ करिंथकर १ 15: १ आणि २ “ही तारणाची देवाची मोफत देणगी आहे, जी सुवार्ता मी तुम्हांद्वारे जतन केली आहे जी तुमचे तारण आहे.” Verse वचनात असे म्हटले आहे की, “ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला” आणि verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “त्याला पुरण्यात आले आणि तिस the्या दिवशी त्याला उठविले गेले.” मॅथ्यू २:1:२:2 (केजेव्ही) म्हणतो, "हे माझे नव्या कराराचे रक्त आहे जे पुष्कळांना पापाच्या क्षमासाठी ओतले जात आहे." मी पीटर २:२:3 (एनएएसबी) म्हणतो, "त्याने स्वतः आपल्या शरीरावर आपल्या पापांची वधस्तंभावर वाहिली."

Good) चांगली कामे करुन आपण आपला मोक्ष मिळवू शकत नाही. इफिसकरांस 3: 2 आणि 8 म्हणते, “कारण कृपेने विश्वासाच्या द्वारे तुमचे तारण झाले आहे; आणि तुमची स्वत: ची ही देवाची देणगी नाही. कोणीही बढाई मारु नये यासाठी की या कामाचा परिणाम म्हणून नव्हे. ” तीत 9: 3 म्हणते, “जेव्हा जेव्हा मनुष्याबद्दल आपला तारणारा देवाचा दया आणि प्रीति जेव्हा आपण केलेल्या धार्मिक कृतीतून प्रकट झाली नाही, तर त्याने आपल्या दया दयेनेच आपले रक्षण केले ...” 5 तीमथ्य 2: 2 म्हणते, “ ज्याने आम्हाला वाचवले व पवित्र जीवनासाठी बोलविले - आपण केलेल्या कोणत्याही गोष्टीमुळे नव्हे तर त्याच्या स्वत: च्या हेतूने आणि कृपेमुळे. ”

God's) देवाचे तारण आणि क्षमा कशी स्वतः केली जाते: जॉन :4:१:3 म्हणतो, “जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होणार नाही तर त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल.” अनंतकाळचे जीवन आणि क्षमा देवाची मोफत भेट कशी मिळवायची हे सांगण्यासाठी जॉन एकटा जॉनच्या पुस्तकात विश्वास हा शब्द वापरतो. रोमन्स :16:२:50 म्हणते, "कारण पापाची मजुरी मरण आहे, परंतु देवाची देणगी आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे." रोमन्स १०:१:6 म्हणते, “प्रभूच्या नावाचा धावा करणारे प्रत्येकजण उद्धार होईल.”

क्षमा आश्वासन

आपल्या पापांची क्षमा झाली आहे असे आपल्याला खात्री आहे. अनंतकाळचे जीवन हे "विश्वास ठेवणार्‍या प्रत्येकाला" आणि "देव लबाड करू शकत नाही" असे वचन देते. जॉन १०:२:10 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत." जॉन १:१२ मध्ये म्हटले आहे ते आठवा, "जितके त्यांनी त्याला स्वीकारले, त्याने त्याच्या नावावर विश्वास ठेवणा to्यांना, देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला." प्रेम, सत्य आणि न्याय या त्याच्या “स्वभावावर” आधारित हा एक विश्वास आहे.

जर तुम्ही त्याच्याकडे आला आणि ख्रिस्त प्राप्त झालात तर तुम्ही तारले जाल. जॉन :6:37 म्हणतो, “जो माझ्याकडे येईल त्याला मी कधीही सोडणार नाही.” जर आपण त्याला क्षमा करण्यास सांगितले नाही आणि ख्रिस्ताला स्विकारले असेल तर आपण त्याच क्षणी हे करू शकता.

येशू कोण आहे याची इतर काही आवृत्तींविषयी आणि पवित्र शास्त्रात दिलेल्या सेवेपेक्षा त्याने आपल्यासाठी जे काही केले त्याची इतर आवृत्तीवर आपला विश्वास असल्यास, आपल्याला “आपले मन बदलणे” आणि देवाचा पुत्र आणि जगाचा तारणारा येशू याला स्वीकारणे आवश्यक आहे . लक्षात ठेवा, तो देवाकडे जाण्याचा एकमेव मार्ग आहे (जॉन 14: 6).

क्षमा

आपली क्षमा म्हणजे आपल्या तारणातील अनमोल भाग आहे. क्षमेचा अर्थ असा आहे की आपल्या पापांची क्षमा झाली आहे आणि देव यापुढे त्यांची आठवण करीत नाही. यशया :38 17:१:86 म्हणतो, “तू माझी सर्व पापे तुझ्या मागे मागे टाकली आहेस.” स्तोत्र: 5: says म्हणते, “कारण प्रभु तू चांगला आणि दयाळू आहेस आणि तुझी प्रार्थना करणा all्या सर्वांवर दया करतो.” रोमन्स १०:१:10 पहा. स्तोत्र १०13: १२ म्हणते, “पूर्व दिशेस पश्चिमेस आहे, तोपर्यंत त्याने आमच्या अपराधांना आमच्यापासून दूर केले आहे.” यिर्मया :103१: 12 says म्हणतो, “मी त्यांच्या अपराधांची क्षमा करीन आणि त्यांच्या पापांची मला पुन्हा आठवण होणार नाही.”

रोमन्स:: & आणि says म्हणते, “धन्य ते आहेत ज्यांची कृत्ये क्षमा झाली आहेत आणि ज्यांचे पाप झाकलेले आहेत. धन्य तो पुरुष ज्याच्या पापांचा हिशेब प्रभु घेणार नाही. ” हे क्षमा आहे. जर तुमची क्षमा ही ईश्वराची अभिवचना नसेल तर ती तुम्हाला कोठे मिळेल, कारण आम्ही आधीच पाहिल्याप्रमाणे, आपण ते कमवू शकत नाही.

कलस्सैकर १:१:1 म्हणते, "ज्यामध्ये आपण मुक्तता केली आहे, अगदी पापांची क्षमा केली आहे." कायदे 14: 5 आणि 30 पहा; 31:13 आणि 38:26. ही सर्व वचने आपल्या तारणासाठी एक भाग म्हणून क्षमाविषयी बोलतात. प्रेषितांची कृत्ये 18:10 म्हणते, "प्रत्येकजण जो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला त्याच्या नावाने पापांची क्षमा मिळते." इफिसकर १: यात असेही म्हटले आहे की, “ज्याच्याद्वारे आपण त्याच्या रक्ताद्वारे मुक्तता केली आहे, त्याच्या कृपेच्या समृद्धीनुसार पापांची क्षमा.”

देव खोटे बोलणे अशक्य आहे. तो त्यात असमर्थ आहे. हे अनियंत्रित नाही. क्षमा एक वचन दिले आहे. आम्ही ख्रिस्त स्वीकारल्यास आम्ही क्षमा केली जाते. प्रेषितांची कृत्ये 10:34 म्हणते, “देव व्यक्तींचा आदर करीत नाही.” एनआयव्ही भाषांतरात म्हटले आहे की, “देव पक्षपात करीत नाही.”

जे लोक अयशस्वी होतात आणि पाप करतात त्यांना हे कसे लागू होते हे दर्शविण्यासाठी आपण 1 जॉन 1 वर जावे अशी माझी इच्छा आहे. आम्ही त्याची मुले आहोत आणि आमचे मानवी वडील किंवा उधळपट्टीचा पिता म्हणून आम्ही क्षमा करतो, म्हणून आपला स्वर्गीय पिता आम्हाला क्षमा करतो आणि आपल्याला पुन्हा आणि पुन्हा प्राप्त करेल.

आम्हाला माहित आहे की पाप आपल्याला भगवंतापासून वेगळे करते, म्हणून आम्ही त्याची मुले असतानाही पाप आपल्याला देवापासून वेगळे करते. हे आपल्याला त्याच्या प्रेमापासून विभक्त करीत नाही, किंवा याचा अर्थ असा नाही की आम्ही यापुढे त्याची मुले आहोत, परंतु यामुळे त्याच्याबरोबरची आपली मैत्री तोडली जाते. आपण इथल्या भावनांवर विसंबून राहू शकत नाही. फक्त त्याच्या शब्दावर विश्वास ठेवा की आपण योग्य गोष्ट केल्यास, कबूल करा, त्याने आपल्याला क्षमा केली आहे.

आम्ही मुलांप्रमाणेच आहोत

चला मानवी उदाहरण वापरू. जेव्हा एखादा लहान मूल आज्ञा मोडत असेल आणि त्यास सामोरे जावे लागेल तेव्हा त्या अपराधामुळे तो ते लपवू शकेल किंवा आपल्या आईवडिलांपासून लपून राहू शकेल किंवा लपून बसू शकेल. त्याने आपली चूक मान्य करण्यास नकार देऊ शकतो. अशा प्रकारे त्याने आपल्या आईवडिलांपासून स्वत: ला वेगळे केले कारण त्याला भीती वाटते की त्याने जे केले आहे ते त्यांना समजेल आणि त्यांना भीती वाटेल की ते त्याच्यावर रागावतील किंवा जेव्हा त्यांना कळेल तेव्हा त्याला शिक्षा होईल. मुलाच्या आईवडिलांशी असलेले जवळचेपणा आणि सांत्वन मोडलेले आहे. सुरक्षितता, स्वीकृती आणि त्यांच्यावरील प्रेम यांचा तो अनुभव घेऊ शकत नाही. मूल एडन आणि हव्वेसारख्या एदेन बागेत लपून बसल्यासारखे झाले आहे.

आपल्या स्वर्गीय पित्याबरोबर आपणही असेच करतो. जेव्हा आपण पाप करतो तेव्हा आपण दोषी ठरतो. आम्हाला भीती आहे की तो आपल्याला शिक्षा करील किंवा तो आपल्यावर प्रेम करणे थांबवू शकेल किंवा आमचा त्याग करेल. आम्ही चूक आहोत हे आम्हाला मान्य करायचे नाही. देवासोबतची आपली सहकार्य तुटलेले आहे.

देव आपल्याला सोडत नाही, त्याने आम्हाला कधीही सोडणार नाही असे वचन दिले आहे. मॅथ्यू २:28:२० पहा, ज्यात म्हटले आहे की, “आणि जगाच्या शेवटच्या काळापर्यंत मी नेहमीच तुझ्याबरोबर आहे.” आम्ही त्याच्यापासून लपलो आहोत. आपण खरोखर लपू शकत नाही कारण तो सर्व काही जाणतो आणि पाहतो. स्तोत्र १::: says म्हणते, “मी तुझ्या आत्म्यापासून कोठे जाऊ? मी तुझ्यापुढे पळून जाऊ शकत नाही. ” आपण देवापासून लपून असताना आपण आदामासारखे आहोत. तो आपल्याला शोधत आहे, आपल्याकडे क्षमासाठी त्याच्याकडे येण्याची वाट पहात आहे, ज्याप्रमाणे पालकांनी मुलाला त्याची आज्ञापालन करावी आणि ती मान्य करावी असे वाटते. आपल्या स्वर्गीय पित्याला हेच पाहिजे आहे. तो आपल्याला क्षमा करण्याची वाट पाहत आहे. तो आपल्याला नेहमी परत घेईल.

मानवी वडिलांनी मुलावर प्रेम करणे थांबवले आहे, जरी हे क्वचितच घडते. भगवंताशी, जसे आपण पाहिले आहे, त्याचे आपल्यावर असलेले प्रेम कधीच संपत नाही, कधीच थांबत नाही. तो आपल्यावर चिरंतन प्रेमाने प्रीति करतो. रोमन्स 8: 38 आणि 39 लक्षात ठेवा. लक्षात ठेवा कोणतीही गोष्ट आपल्याला देवाच्या प्रेमापासून वेगळे करू शकत नाही, आम्ही त्याची मुले होत नाही.

होय, देव पापाचा द्वेष करतो आणि यशया 59:: २ म्हणतो की, “तुमची पापे आपण आणि आपला देव यांच्यात विभागली आहेत, तुमच्या पापांनी त्याचे तोंड तुमच्यापासून लपविले आहे.” १ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “परमेश्वराचा हात वाचवण्यासाठी फारच लहान नाही, किंवा त्याचा कान ऐकायला सुस्त नाही,” पण स्तोत्र 2 1:१:66 म्हणते, “जर मी माझ्या अंत: करणात अपराध समजतो तर प्रभु माझे ऐकणार नाही. ”

मी योहान २: १ आणि २ विश्वासूला सांगतो, “माझ्या प्रिय मुलांनो, मी हे तुम्हांला लिहीत आहे यासाठी की तुम्ही पाप करु नये. परंतु जर कोणी पाप केले तर आपण आपल्या बचावामध्ये पित्याशी बोलतो जो येशू ख्रिस्त आहे, जो नीतिमान आहे. ” विश्वासणारे पाप करू शकतात. खरं तर मी जॉन 2: 1 आणि 2 म्हणतो, "जर आपण पापाविना दावा केला तर आपण स्वतःला फसवितो आणि सत्य आपल्यामध्ये नाही" आणि "जर आपण असे म्हटले आहे की आपण पाप केले नाही तर आपण त्याला लबाड ठरवितो आणि त्याचा शब्द आहे आमच्यात नाही. ” जेव्हा आपण पाप करतो तेव्हा देव आपल्याला verse व्या श्लोकात परत जाण्याचा मार्ग दाखवतो ज्यामध्ये असे म्हटले आहे, “जर आपण कबूल केले (कबूल केले तर) आमचे पाप, तो विश्वासू व न्यायी आहे. त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून आम्हाला शुद्ध केले. ”

We आपण आपल्या पापांची कबुली देण्याचे परमेश्वराला निवडले पाहिजे. जर आम्ही क्षमतेचा अनुभव घेतला नाही तर ती आपली चूक आहे, देवाची नाही. देवाची आज्ञा पाळणे ही आपली निवड आहे. त्याचे वचन निश्चित आहे. तो आम्हाला माफ करील. तो खोटे बोलू शकत नाही.

ईयोब वर्क्स देवाचे चारित्र्य

आपण ईयोबाकडे त्याला वाढवल्यापासून आपण ईयोबाकडे पाहू या आणि आपण खरोखर देव आणि त्याच्याशी असलेल्या आपल्या नात्याबद्दल आपल्याला काय शिकवते ते पाहू या. बरेच लोक ईयोबाच्या पुस्तकाचे, त्याच्या आख्यान आणि संकल्पनांचा गैरसमज करतात. हे कदाचित बायबलमधील सर्वात गैरसमज पुस्तक असू शकते.

पहिल्या गैरसमजांपैकी एक म्हणजे आहे गृहीत धर आम्ही नेहमी केलेल्या पाप किंवा पापांबद्दल देवाचा क्रोध नेहमीच सहन करावा लागत असतो. अर्थातच ईयोबाच्या तीन मित्रांना याची खात्री होती आणि म्हणूनच देवाने त्यांना फटकारले. (आपण नंतर त्याकडे परत जाऊ.) आणखी एक म्हणजे समृद्धी किंवा आशीर्वाद नेहमीच असतात किंवा सामान्यत: देव आपल्यावर प्रसन्न होत असल्याचे चिन्ह असते. चुकीचे. ही मानवाची धारणा आहे, अशी विचारसरणी आहे जी आपण देवाची दयाळूपणे मिळवू शकतो. मी एखाद्याला ईयोबच्या पुस्तकातून त्यांच्यासमोर काय आहे ते विचारले आणि त्यांचे उत्तर होते, “आम्हाला काहीच माहित नाही.” ईयोब कोणी लिहिले याची कोणालाही खात्री नाही. आम्हाला माहित नाही की ईयोबला काय चालले आहे हे सर्व समजू शकले नाही. आमच्याकडेसुद्धा त्याच्याकडे शास्त्रवचना नव्हती.

देव आणि सैतान यांच्यात काय चालले आहे आणि धार्मिकतेचे अनुयायी आणि वाईटांचे अनुयायी यांच्यातील लढाई काय आहे हे समजल्याशिवाय कोणालाही हे खाते समजत नाही. ख्रिस्ताच्या वधस्तंभामुळे सैतान हा पराभूत शत्रू आहे, परंतु आपण असे म्हणू शकता की त्याला अद्याप ताब्यात घेण्यात आले नाही. लोकांच्या आत्म्यावरुन या जगात अजूनही एक लढाई चालू आहे. आपल्याला समजून घेण्यास मदत करण्यासाठी देवाने आपल्याला ईयोबाचे पुस्तक आणि इतर अनेक शास्त्रवचने दिली आहेत.

प्रथम, मी आधी म्हटल्याप्रमाणे, सर्व वाईट, वेदना, आजारपण आणि आपत्ती पापात प्रवेश केल्यापासून होते. देव काही करु शकत नाही किंवा वाईटही करीत नाही परंतु आपत्ती आपोआप परीक्षेत आणू देईल. त्याच्या परवानगीशिवाय आपल्या आयुष्यात काहीही घडत नाही, सुधारण्याशिवाय किंवा आपण केलेल्या पापांमुळे होणारे दुष्परिणाम देखील सहन करू शकत नाही. हे आम्हाला मजबूत बनविण्यासाठी आहे.

देव आपल्यावर प्रेम न करण्याचा अन्यायपूर्वक निर्णय घेत नाही. प्रेम हे त्याचे अस्तित्व आहे, परंतु तो पवित्र आणि नीतिमान आहे. चला सेटिंग पाहू. अध्याय १: In मध्ये, “देवाच्या पुत्रा ”ंनी स्वतःला देवाला सादर केले आणि सैतान त्यांच्यात आला. “देवाची मुले” कदाचित देवदूत आहेत, जे कदाचित देवाचे अनुसरण करणारे आणि सैतानाचे अनुकरण करणारे यांची मिसळलेली मंडळी असतील. सैतान पृथ्वीवर फिरत आला होता. मी पीटर 1: 6 चा विचार करण्यास मला उद्युक्त करते जे म्हणते, “तुमचा विरोधक सैतान गर्जना करणा lion्या सिंहासारखा कोणाला गिळावे म्हणून शोधत आहे.” देव त्याच्या “सेवक ईयोब” विषयी सांगतो व हा एक महत्त्वाचा मुद्दा आहे. तो म्हणतो, ईयोब हा त्याचा चांगला सेवक आहे, आणि तो निर्दोष, सरळ आहे, देवाची भीती बाळगतो आणि वाईटापासून दूर वळतो. लक्षात ठेवा देव येथे कोठेही नाही परंतु ईयोबावर कोणत्याही पापाचा आरोप करीत आहे. सैतान मुळात म्हणतो की ईयोबाने देवाला अनुसरायचे एकमेव कारण म्हणजे देवाने त्याला आशीर्वाद दिला आहे आणि जर देवाने ते आशीर्वाद काढून घेतले तर ईयोब देवाला शाप देईल. येथे संघर्ष आहे. मग देव सैतान परवानगी देते ईयोबला स्वत: च्या प्रेमाची आणि प्रामाणिकपणाची परीक्षा घेण्यासाठी त्रास देण्यासाठी. धडा 1: 21 आणि 22 वाचा. जॉबने ही परीक्षा दिली. ते म्हणतात, "या सर्वात ईयोबाने पाप केले नाही किंवा देवाला दोष दिले नाही." अध्याय २ मध्ये सैतानाने पुन्हा ईयोबाची परीक्षा घेण्यासाठी देवाला आव्हान दिले. देव पुन्हा सैतानाला ईयोबला त्रास देऊ देतो. ईयोब 2:2 मध्ये उत्तर देतो, “आपण देवाकडून चांगुलपणा स्वीकारू आणि संकटे नव्हे.” हे 10:2 मध्ये म्हणतो, "या सर्व गोष्टींमध्ये ईयोबने त्याच्या ओठांनी पाप केले नाही."

लक्षात घ्या की सैतान देवाच्या परवानगीशिवाय काहीही करू शकत नव्हता आणि त्याने मर्यादा निश्चित केल्या. नवीन करार हा लूक २२::22१ मध्ये सूचित करतो ज्यामध्ये असे म्हटले आहे: “शिमोन, सैतानाने तुझी इच्छा बाळगली आहे.” एनएएसबीने असे म्हणत असे म्हटले आहे की सैतानाने “तुला गहू म्हणून चाळायला परवानगीची मागणी केली.” इफिसकर 31: ११ आणि १२ वाचा. हे आपल्याला सांगते की, “संपूर्ण चिलखत किंवा देव घाला” आणि “सैतानाच्या योजनांच्या विरोधात उभे राहा. आमचा संघर्ष हा देह व रक्ताविरूद्ध नाही, तर सत्ताधीशांविरूद्ध, अधिका authorities्यांविरूद्ध, या अंधकारमय जगाच्या सामर्थ्याविरुद्ध आणि स्वर्गीय जगातील दुष्ट आत्म्यांविरूद्ध आहे. ” स्पष्ट रहा. या सर्व गोष्टींमध्ये ईयोबने पाप केले नाही. आम्ही एका युद्धामध्ये आहोत.

आता मी पीटर 5: 8 वर परत जा आणि वाचा. हे मुळात जॉबच्या पुस्तकाचे स्पष्टीकरण देते. ते म्हणते, “परंतु विश्वासाने ठाम असलेल्या त्याला (सैतानाचा) प्रतिकार करा, हे जाणून हे जाणून घ्या की दु: खाचे समान अनुभव जगातील आपल्या बंधूंकडून पूर्ण केले जात आहेत. आपण थोड्या वेळासाठी दु: ख भोगल्यानंतर, सर्व कृपेचा देव, ज्याने तुम्हाला ख्रिस्तामध्ये त्याच्या अनंतकाळच्या गौरवासाठी बोलाविले आहे, तो स्वत: तुम्हाला परिपूर्ण करील, त्याचे सामर्थ्य व सामर्थ्य देईल. ” दु: खाचे हे एक भक्कम कारण आहे, तसेच दुःख हे कोणत्याही लढाईचा एक भाग आहे. जर आमच्यावर कधीही प्रयत्न केला गेला नाही तर आम्ही फक्त चमच्याने बाळांना दिले जाऊ आणि कधीही प्रौढ होऊ शकणार नाही. परीक्षेमध्ये आपण अधिक सामर्थ्यवान बनतो आणि आपण देवाबद्दलचे आपले ज्ञान वाढत असल्याचे पाहतो, देव नवीन मार्गांनी कोण आहे हे आपण पाहतो आणि त्याच्याबरोबरचे आपले नाते अधिक दृढ होते.

रोमन्स १:१:1 मध्ये असे म्हटले आहे की, “नीतिमान विश्वासाने जगेल.” इब्री लोकांस ११: says म्हणते, “विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे.” २ करिंथकर:: says म्हणते, “आपण विश्वासाने चालतो, दृष्टीक्षेपाने नाही.” आम्हाला कदाचित हे समजले नाही, परंतु ही वस्तुस्थिती आहे. या सर्व गोष्टींवर आपण भगवंतावर विश्वास ठेवला पाहिजे ज्याची त्याने परवानगी दिली आहे.

सैतानाचा नाश झाल्यापासून (यहेज्केल २:: ११-१. वाचा; यशया १:: १२-१-28; प्रकटीकरण १२:१०.) हा संघर्ष अस्तित्वात आहे आणि सैतान आपल्यातील प्रत्येकाला देवापासून दूर नेण्याची इच्छा करतो. सैतानाने येशूला आपल्या पित्यावर अविश्वास दाखवण्याचा मोह करण्याचा प्रयत्न केला (मॅथ्यू:: १-११). त्याची सुरुवात बागेत हव्वापासून झाली. लक्षात घ्या, सैतानाने तिला देवाच्या चारित्र्यावर, त्याच्या प्रेमाविषयी आणि तिची काळजी घेण्यासाठी प्रश्न विचारून तिला मोह केले. सैतानाने असे सूचित केले की देव तिच्याकडून काहीतरी चांगले ठेवत आहे आणि तो प्रेमळ व अन्यायकारक आहे. सैतान नेहमीच देवाचे राज्य ताब्यात घेण्याचा आणि आपल्या लोकांना त्याच्या विरुद्ध वळविण्याचा प्रयत्न करीत असतो.

या “युद्धाच्या” प्रकाशात आपण ईयोबाचे दु: ख व त्याचे दु: ख पाहिले पाहिजे, ज्यात सैतान आपल्याला बाजू बदलण्यासाठी आणि आपल्याला देवापासून विभक्त करण्याचा सतत प्रयत्न करीत आहे. लक्षात ठेवा देवाने ईयोबला नीतिमान व निर्दोष असल्याचे जाहीर केले. ईयोबच्या पापांबद्दल दोषी ठरण्याची चिन्हे नाही. ईयोबाने केलेल्या कोणत्याही गोष्टींमुळे देवाला हे संकट येऊ दिले नाही. तो त्याचा न्याय करीत नव्हता, त्याच्यावर रागावला होता किंवा त्याने त्याच्यावर प्रेम करणे थांबवले नव्हते.

आता ईयोबच्या मित्रांनो, ज्यांना जाहीरपणे दु: ख आहे असा विश्वास आहे ते पापांमुळे आहे हे चित्र द्या. मी फक्त देव त्यांच्याविषयी काय म्हणतो याचा उल्लेख करू शकतो आणि इतरांचा न्याय करु नका म्हणून सावधगिरी बाळगा, ज्यांनी ईयोबाचा न्यायनिवाडा केला. देव त्यांना फटकारले. ईयोब :२: & आणि says म्हणते, “परमेश्वराने ईयोबला हे सर्व सांगितले नंतर ते तेमानच्या अलीफजला म्हणाला,“ मी आहे राग तू व तुझ्या दोन मित्रांनो, मी माझ्या सेवक, ईयोबच्या बाबतीत जे योग्य आहे त्याविषयी तू मला सांगितले नाहीस. तेव्हा आता सात गोlls्हे आणि सात मेंढे घे. ते घेऊन माझ्या सेवकाकडे, ईयोबाकडे जा आणि स्वत: साठी होमार्पणे कर. माझा सेवक ईयोब तुझ्यासाठी प्रार्थना करेल आणि मी त्याची प्रार्थना करीन. मी तुमच्याशी मूर्खपणाने वागलो नाही. माझा सेवक ईयोब याच्याप्रमाणे तू मला योग्य गोष्टीबद्दल सांगितले नाहीस. '”त्यांनी जे केले त्याबद्दल देवाला त्यांचा राग आला आणि त्यांनी देवाला यज्ञ अर्पिण्यास सांगितले. लक्षात ठेवा की देवाने त्यांना ईयोबाकडे जाण्यास सांगितले आणि ईयोबाला त्यांच्यासाठी प्रार्थना करण्यास सांगितले, कारण ईयोबाने जसे त्याच्याविषयी सत्य बोलले नव्हते.

त्यांच्या सर्व संवादात (3: 1-31: 40), देव गप्प होता. देव तुम्हाला गप्प बसवण्याविषयी विचारला होता. देव खरोखर गप्प का होता हे खरंच सांगत नाही. कधीकधी तो कदाचित आपल्यावर विश्वास ठेवून, विश्वासाने चालत किंवा एखादे उत्तर शोधण्यासाठी, शक्यतो पवित्र शास्त्रात वाट पाहत असेल किंवा शांत असेल आणि गोष्टींबद्दल विचार करेल.

ईयोबचे काय झाले आहे ते पाहण्यासाठी परत पाहूया. ईयोब त्याच्या “तथाकथित” मित्रांकडून टीका झगडत आहे जे पापांमुळे संकटात सापडतात हे सिद्ध करण्याचा दृढनिश्चय करतात (ईयोब:: & आणि.). आम्हाला ठाऊक आहे की शेवटच्या अध्यायांमध्ये देव ईयोबाला धिक्कारतो. का? ईयोब काय चूक करतो? देव असे का करतो? जणू काय ईयोबाच्या विश्वासाची परीक्षा झाली नव्हती. आता याची कठोर चाचणी घेतली गेली आहे, बहुतेक आपल्यापैकी बहुतेकांपेक्षा जास्त असेल. माझा विश्वास आहे की या चाचणीचा एक भाग म्हणजे त्याच्या “मित्र” याचा निषेध. माझ्या अनुभवातून आणि निरीक्षणाने मला असे वाटते की न्यायाधीश आणि निंदा इतर विश्वासू बनवतात ही एक मोठी परीक्षा आणि निराश आहे. लक्षात ठेवा देवाचा शब्द निवाडा करण्यासाठी बोलला नाही (रोमन्स १:4:१०). त्याऐवजी ते आपल्याला “एकमेकांना प्रोत्साहित” करण्यास शिकवते (इब्री 7:१:8).

देव आपल्या पापाचा न्याय करील आणि दु: खाचे हे एक संभाव्य कारण आहे, परंतु “मित्र” सांगण्याप्रमाणेच हे नेहमीच कारण नसते. स्पष्ट पाप पाहणे ही एक गोष्ट आहे, असे गृहीत धरून ते दुसरे आहे. उद्दीष्ट म्हणजे जीर्णोद्धार, फाडून टाकणे आणि निंदा करणे. ईयोब देवावर आणि त्याच्या शांततेवर रागावला आणि देवाला प्रश्न विचारू लागला आणि उत्तरे मागू लागला. तो आपल्या रागाचे समर्थन करण्यास सुरवात करतो.

अध्याय २:: Job मध्ये ईयोब म्हणतो, “मी माझा चांगुलपणा राखून ठेवेल.” नंतर देव म्हणतो की ईयोबाने देवावर आरोप ठेवून हे केले (जॉब 27: 6). अध्याय २ Job मध्ये ईयोब संशयास्पद आहे, भूतकाळातील देवाच्या आशीर्वादाचा संदर्भ घेत आणि देव आता त्याच्याबरोबर नाही असे म्हणत आहे. हे जवळजवळ जणू he असे म्हणत आहे की देव पूर्वी त्याच्यावर प्रीति करीत असे. मॅथ्यू 28:२० लक्षात ठेवा हे खरे नाही कारण देव वचन देतो की, "आणि मी या जगाच्या शेवटापर्यंत मी नेहमीच आपल्याबरोबर आहे." इब्री लोकांस १:: says म्हणते, “मी तुला कधीही सोडणार नाही, तुला सोडणार नाही.” देवाने ईयोबला कधीही सोडले नाही आणि शेवटी त्याने त्याच्याशी जसे आदाम आणि हव्वेबरोबर केले तसे बोलले.

आपण विश्वासाने चालत राहणे शिकणे आवश्यक आहे - दृष्टींनी (किंवा भावनांनी) नव्हे तर त्याच्या आश्वासनांवर विश्वास ठेवणे, जरी आपण त्याच्या उपस्थितीला “जाणवू शकत नाही” आणि तरीही आपल्या प्रार्थनांना उत्तर मिळाले नाही. ईयोब 30:20 मध्ये ईयोब म्हणतो, "देवा, तू मला उत्तर दिले नाहीस." आता तो तक्रार करू लागला आहे. अध्याय In१ मध्ये ईयोबाने देवाचे ऐकले नाही आणि परमेश्वराची प्रार्थना ऐकली तरच देव त्याच्या नीतिमत्त्वाची बाजू मांडतो आणि देवाची प्रार्थना ऐकतो असे म्हणत आहे (ईयोब :31१::31:35). कार्य 31: 6 वाचा. अध्याय २:: १-. मध्ये ईयोबदेखील परमेश्वराकडे तक्रार करीत आहे, कारण तो उत्तर देत नाही. देव शांत आहे - तो म्हणतो की देव त्याला जे करीत आहे त्याबद्दल त्याला कारण देत नाही. ईयोबला किंवा आमच्याकडे देवास उत्तर देत नाही. आपण खरोखर देवाकडून काहीही मागू शकत नाही. देव बोलला तेव्हा ईयोबला काय म्हणतो ते पहा. नोकरी 23 1: १ म्हणते, “हा कोण आहे जो नकळत बोलतो?” जॉब :०: २ (एनएएसबी) म्हणतो, “वाईफॉल्ट फाईंडर सर्वशक्तिमान देवाशी वाद घालतो?” ईयोब 5: 38 आणि 1 (एनआयव्ही) मध्ये देव म्हणतो की ईयोब त्याच्यावर “वाद घालतो”, “सुधारतो” आणि “आरोप” करतो. ईयोबचे उत्तर मागून देव ईयोबच्या बोलण्याला उलट करतो त्याचा प्रश्न. Verse वचनात असे म्हटले आहे: “मी प्रश्न विचारतो आपण आणि आपण उत्तर देईल me” 40 व्या अध्यायात देव म्हणतो, “तू माझा न्याय बदनाम करशील? स्वत: ला न्याय देण्यासाठी तू माझा निषेध करशील काय? ” कोण आणि कोणाची मागणी आहे?

मग ईयोबला पुन्हा एकदा त्याचे सामर्थ्य म्हणून निर्माण करणारा ईयोबला आव्हान देतो, ज्याचे उत्तर नाही. देव मूलत: म्हणतो, “मी देव आहे, मी निर्माणकर्ता आहे, मी कोण आहे याची बदनामी करू नका. माझे प्रेम, माझा न्याय यावर प्रश्न विचारू नका कारण मी देव, निर्माणकर्ता आहे. ”

देव असे म्हणतो की ईयोबला पूर्वीच्या पापाबद्दल शिक्षा झाली होती पण तो म्हणतो, “मला प्रश्न विचारू नकोस, मी एकटाच देव आहे.” आपण देवाची मागणी करण्यास कोणत्याही स्थितीत नाही. तो एकटाच सार्वभौम आहे. लक्षात ठेवा की आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवावा अशी देवाची इच्छा आहे. विश्वास त्याला आवडतो. जेव्हा देव आपल्याला सांगतो की तो नीतिमान व प्रेमळ आहे, त्याने आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवावा अशी त्याची इच्छा आहे. ईश्वराच्या प्रतिसादामुळे ईयोबाला कोणतेही उत्तर किंवा आश्रयाशिवाय सोडले नाही.

ईयोब 42२: In मध्ये ईयोबचे म्हणणे उद्धृत केले आहे की, “मी ज्या गोष्टी मला समजल्या नव्हत्या त्याबद्दल मी बोललो, ज्या मला चांगल्या गोष्टी समजल्या पाहिजे त्या गोष्टी बोलल्या.” जॉब :०: ((एनआयव्ही) मध्ये जॉब म्हणतो, "मी अयोग्य आहे." एनएएसबी म्हणतो, “मी क्षुद्र आहे.” ईयोब :०: In मध्ये ईयोब म्हणतो, “मला उत्तर नाही.” आणि ईयोब in२: in मध्ये तो म्हणतो, “मी तुझ्याविषयी ऐकले पण आता माझे डोळे तुला पाहिले.” त्यानंतर तो म्हणतो, “मी स्वतःला तुच्छ मानतो आणि धूळ व राखात पश्चात्ताप करतो.” आता त्याला देवाबद्दल जास्त माहिती आहे, जे योग्य आहे.

देव आमच्या अपराधांना क्षमा करण्यास नेहमीच तयार असतो. आपण सर्व अयशस्वी होतो आणि कधीकधी देवावर विश्वास ठेवत नाही. पवित्र शास्त्रातील काही लोकांबद्दल विचार करा जे देवाबरोबर चालताना कधीकधी अयशस्वी झाले, जसे की मोशे, अब्राहम, एलीया किंवा योना किंवा कडू झाले की देव नामी म्हणून काय करीत आहे आणि ख्रिस्ताला नकार देणा Peter्या पीटरबद्दल काय समजले? देवाने त्यांच्यावर प्रेम करणे थांबवले का? नाही! तो धीर, धैर्यवान आणि दयाळू आणि क्षमाशील होता.

शिस्त

हे खरे आहे की देव पापाचा द्वेष करतो आणि आपल्या मानवी पूर्वजांप्रमाणेच आपणही पाप करीत राहिल्यास तो आपल्याला शिस्त लावेल आणि सुधारेल. तो परिस्थितीचा उपयोग आमचा न्याय करण्यासाठी करू शकतो, परंतु त्याचा हेतू पालक म्हणून आहे आणि आपल्यावरील त्याच्या प्रेमामुळे त्याने आम्हाला त्याच्याबरोबर सहवासात परत आणले. तो धीर, धैर्यवान आणि दयाळू आणि क्षमा करण्यास तयार आहे. मानवी वडिलांप्रमाणेच आपणही “मोठे” व्हावे आणि नीतिमान व प्रौढ व्हावे अशी त्याची इच्छा आहे. जर त्याने आम्हाला शिस्त लावली नाही तर आपण अपवित्र आहोत.

त्याने आपल्या पापाचे फळ आपल्याला भोगायलाही लावले असेल परंतु तो आपल्याला नाकारत नाही किंवा आपल्यावर प्रेम करण्यास बंद करत नाही. जर आपण योग्य प्रतिसाद दिला आणि आपल्या पापाची कबुली दिली आणि आम्हाला बदलण्यास मदत मागितली तर आपण आपल्या पित्यासारखे होऊ. इब्री लोकांस १२: says म्हणते, "मुला, प्रभूच्या शिस्तीवर प्रकाश टाकू नकोस आणि जेव्हा तो तुला धिक्कारेल तेव्हा गमावू नकोस, कारण प्रभु ज्यावर प्रीति करतो त्यांना शिस्त लावतो आणि पुत्र म्हणून स्वीकारलेल्या प्रत्येकाला शिक्षा करतो." Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे, “ज्याच्यावर परमेश्वर प्रीति करतो त्याला शिस्त लावते. कारण पुत्र कशाचीही शिस्त लावत नाही "आणि verse व्या वचनात असे म्हटले आहे की," शिवाय आपल्या सर्वांनाच मानव पिता होते ज्यांनी आम्हाला शिस्त लावली आणि त्यासाठी आम्ही त्यांचा आदर केला. तर मग आपण आपल्या आत्म्याच्या पित्याच्या स्वाधीन व्हावे आणि जगावे. ” श्लोक १० म्हणतो, "देव आपल्या चांगल्यासाठी आम्हाला शिस्त लावतो जेणेकरून आपण त्याच्या पवित्रतेत भाग घेऊ."

"कोणतीही अनुशासन त्या वेळी आनंददायक वाटत नाही, परंतु वेदनादायक आहेत, परंतु जे त्याद्वारे प्रशिक्षण घेतलेल्यांसाठी नीतिमान आणि शांततेचे पीक देते."

देव आम्हाला मजबूत करण्यासाठी शिस्त लावतो. ईयोबने कधीही देवाला नकार दिला नाही, परंतु त्याने देवावर अविश्वास ठेवला आणि देवाची बदनामी केली आणि देव अन्यायकारक असल्याचे त्याने म्हटले, पण जेव्हा देव त्याला अडचणीत आणतो तेव्हा त्याने पश्चात्ताप केला आणि आपली चूक मान्य केली आणि देवाने त्याला परत दिले. जॉबने योग्य प्रतिसाद दिला. डेव्हिड आणि पीटर सारखे इतरही अपयशी ठरले परंतु देवाने त्यांनाही पूर्ववत केले.

यशया: 55: says म्हणते, “दुष्ट माणसाने आपला मार्ग सोडून द्या आणि अनीतिमान माणसाने आपले विचार सोडून द्यावे आणि त्याने परमेश्वराला परत यावे कारण त्याला त्याच्यावर दया येईल आणि त्याला क्षमा (भरपाई म्हणून क्षमा करील).”

आपण कधीही पडल्यास किंवा अयशस्वी झाल्यास, फक्त 1 योहान 1: 9 लागू करा आणि दाविदाने व पेत्राप्रमाणे आणि ईयोबाने केले त्याप्रमाणे आपल्या पापांची कबुली द्या. तो क्षमा करील, तो वचन देतो. मानवी वडील आपल्या मुलांना दुरुस्त करतात परंतु ते चुका करू शकतात. देव नाही. तो सर्व जाणत आहे. तो परिपूर्ण आहे. तो गोरा आणि न्याय्य आहे आणि तो तुमच्यावर प्रेम करतो.

देव शांत आहे का

आपण प्रार्थना करताना देव गप्प का असा प्रश्न आपण उपस्थित केला. ईयोबचीही परीक्षा घेताना देव गप्प होता. कोणतेही कारण दिले गेले नाही, परंतु आम्ही केवळ अनुमान देऊ शकतो. सैतानाला सत्य दाखवण्यासाठी त्याला फक्त सर्व गोष्टी खेळायला हव्या असतील किंवा ईयोबच्या मनातील त्याचे कार्य अद्याप संपलेले नसेल. कदाचित आम्ही अद्याप एकतर उत्तरासाठी तयार नाही. फक्त देवच जाणतो, आपण फक्त त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे.

स्तोत्र :66 18:१:XNUMX आणखी एक उत्तर देते, प्रार्थनेविषयीच्या एका परिच्छेदनात असे म्हटले आहे: “जर मी माझ्या अंत: करणात अपराध समजलो तर प्रभु मला ऐकणार नाही.” जॉब हे करत होते. त्याने विश्वास ठेवणे थांबवले आणि चौकशी करण्यास सुरवात केली. हे आपल्या बाबतीतही असू शकते.

इतर कारणे देखील असू शकतात. तो कदाचित तुमच्यावर विश्वास ठेवण्यासाठी, विश्वासाने चालण्यासाठी, दृष्टीक्षेपाद्वारे, अनुभवांनी किंवा भावनांनी नव्हे, असा प्रयत्न करीत असेल. त्याचे मौन आपल्याला त्याच्यावर विश्वास ठेवण्यास आणि शोधण्यास भाग पाडते. हे आपल्याला प्रार्थनेत सतत अटके राहण्यास भाग पाडते. मग आपण शिकतो की खरोखरच देव आपल्याला आपली उत्तरे देतो, आणि त्याने आमच्यासाठी जे काही केले त्याबद्दल त्याला कृतज्ञता बाळगणे आणि त्याचे कौतुक करण्यास शिकवते. हे आपल्याला शिकवते की तो सर्व आशीर्वादांचा स्रोत आहे. जेम्स १:१:1, Remember लक्षात ठेवा, “प्रत्येक चांगली आणि परिपूर्ण भेट वरुन आहे, जी स्वर्गीय प्रकाशातील पित्याकडून येते, जी सावल्या बदलत नाहीत. ”नोकरीप्रमाणेच आम्हाला कदाचित हे कधीच कळू शकत नाही. ईयोबप्रमाणे आपण फक्त देव कोण आहे हे ओळखू शकतो, की तो आपला निर्माणकर्ता आहे, आपण त्याचा नाही. तो आमचा नोकर नाही की आपण येऊन आपल्या गरजा मागू शकतो आणि ते पूर्ण केले पाहिजे. त्याने आपल्या कृतींबद्दल अनेकदा कारणे दिली नसली तरीसुद्धा तो बर्‍याचदा करतो. आपण त्याचा सन्मान आणि उपासना केली पाहिजे कारण तो देव आहे.

आपण त्याच्याकडे यावे अशी देवाची इच्छा आहे, स्वातंत्र्य व निर्भयपणे परंतु आदरपूर्वक आणि नम्रपणे. तो विचारतो आणि ऐकतो आणि आम्ही विचारण्यापूर्वी विनंती करतो, म्हणून लोक विचारतात, “का विचारता, प्रार्थना का?” मला वाटते की आम्ही विचारतो आणि प्रार्थना करतो म्हणून आम्हाला कळते की तो तेथे आहे आणि तो वास्तविक आहे आणि तो आहे नाही ऐका आणि उत्तर द्या कारण तो आमच्यावर प्रेम करतो. तो खूप चांगला आहे. रोमन्स :8:२:28 म्हटल्याप्रमाणे, तो आपल्यासाठी नेहमीच चांगले करतो.

आम्हाला आमची विनंती नाही मिळण्याचे आणखी एक कारण म्हणजे आम्ही विचारत नाही त्याचा केले जाईल, किंवा आम्ही देवाच्या वचनात प्रकट केल्याप्रमाणे त्याच्या लिखित इच्छेनुसार विचारत नाही. मी जॉन :5:१:14 म्हणतो, "आणि जर आम्ही त्याच्या इच्छेनुसार काही मागितले तर आपल्याला कळेल की तो आपले ऐकतो ... आम्हाला माहित आहे की आमच्याकडे त्याच्याकडे विनंती आहे." येशूची प्रार्थना लक्षात ठेवा, “माझी इच्छा नाही तर तुझे होईल.” मॅथ्यू Matthew:१०, प्रभूची प्रार्थना देखील पहा. हे आपल्याला प्रार्थना करण्यास शिकवते, “तुझे जसे स्वर्गात आहे तसे पृथ्वीवरही होईल.”

अनुत्तरीत प्रार्थनेच्या अधिक कारणास्तव जेम्स:: २ पहा. ते म्हणते, “तुम्ही विचारत नाही म्हणून तुमच्याकडे नाही.” आपण फक्त प्रार्थना करण्यास व विचारण्यास त्रास देत नाही. तीन व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “तुम्ही विचारता आणि तुम्हाला मिळत नाही कारण तुम्ही चुकीच्या हेतूने विचारता (केजेव्ही म्हणतो की अयोग्य विचारू नका) जेणेकरून तुम्ही ते आपल्या इच्छेनुसार खाऊ शकाल.” याचा अर्थ आपण स्वार्थी आहोत. कोणीतरी म्हटले आहे की आम्ही देवाला आपले वैयक्तिक वेंडिंग मशीन म्हणून वापरत आहोत.

कदाचित आपण प्रार्थनेच्या विषयावर केवळ पवित्र शास्त्रातूनच अभ्यास केला पाहिजे, प्रार्थना किंवा पुस्तके किंवा मानवी कल्पनांच्या मालिकेबद्दल नाही. आपण देवाकडून काहीही कमवू किंवा मागणी करू शकत नाही. आपण अशा जगात राहतो ज्याने स्वत: ला प्रथम स्थान दिले आणि आम्ही इतर लोकांप्रमाणेच देवाचा आदर करतो, आम्ही अशी मागणी करतो की त्यांनी आम्हाला प्रथम ठेवले आणि आपल्याला पाहिजे ते आम्हाला द्यावे. देव आपली सेवा द्यावी अशी आमची इच्छा आहे. देवाची इच्छा आहे की आपण त्याच्याकडे विनंत्यांसह यावे, मागणी नाही.

फिलिप्पैकर:: says म्हणते, “कशासाठी तरी चिंता करू नका, तर सर्व गोष्टींमध्ये प्रार्थना व विनंत्या कृतज्ञतेसह आपली विनंत्या देवाला कळवा.” मी पीटर:: says म्हणतो, “म्हणून देवाच्या सामर्थ्याखाली स्वत: ला नम्र करा यासाठी की तो योग्य वेळी तुम्हाला उंच करील.” मीखा:: says म्हणतो, “मानव, काय चांगले आहे ते त्याने तुला दाखवले. आणि परमेश्वर तुमच्याकडून काय अपेक्षा करतो? न्यायीपणाने वागणे आणि दया दाखवण्यासाठी आणि आपल्या देवासोबत नम्रपणे चालणे. ”

निष्कर्ष

ईयोबकडून शिकण्यासारखे बरेच काही आहे. चाचणीला ईयोबाचा पहिला प्रतिसाद विश्वासातील एक होता (जॉब १:२१). पवित्र शास्त्र म्हणते की आपण “दृश्याने नव्हे तर विश्वासाने चालायला हवे” (२ करिंथकर::)). देवाच्या न्यायावर, चांगुलपणावर आणि प्रेमावर विश्वास ठेवा. जर आपण देवाला प्रश्न विचारत असाल तर आपण स्वत: ला देव बनवित आहोत आणि स्वतःला देव बनवित आहोत. आम्ही स्वत: ला संपूर्ण पृथ्वीचा न्यायाधीश बनवत आहोत. आपल्या सर्वांचे प्रश्न आहेत परंतु आपण देव म्हणून देवाचा सन्मान करणे आवश्यक आहे आणि नंतर जेव्हा आपण अय्यूब म्हणून अयशस्वी झालो तेव्हा आपल्याला पश्चात्ताप करण्याची आवश्यकता आहे ज्याचा अर्थ ईयोबप्रमाणे “आपले मत बदलणे” आहे, तो देव कोण आहे याचा एक नवीन दृष्टीकोन मिळवा - सर्वशक्तिमान निर्माता आणि ईयोबाप्रमाणेच त्याची उपासना करा. देवाचा न्याय करणे चुकीचे आहे हे आपण ओळखले पाहिजे. देवाचा “निसर्ग” कधीही धोक्यात येत नाही. देव कोण आहे किंवा त्याने काय करावे हे आपण ठरवू शकत नाही. आपण कधीही देवाला बदलू शकत नाही.

जेम्स १: २ & आणि २ says म्हणतात की देवाचे वचन आरशाप्रमाणे आहे. त्यात म्हटले आहे, “जो कोणी हा शब्द ऐकतो पण म्हणतो त्यानुसार वागत नाही तो आरशामध्ये आपला चेहरा पाहणा man्या माणसासारखा आहे आणि स्वतःला पाहिल्यावर निघून जातो आणि लगेच काय विसरून जातो.” तू म्हणालास की ईयोब आणि तुझ्यावर प्रेम आहे. हे स्पष्ट आहे की त्याने तसे केले नाही आणि देवाचे वचन म्हणते की त्याचे प्रेम चिरंतन आहे आणि ते अपयशी ठरत नाही. तथापि, आपण ईयोबासारखेच आहात जसे आपण “त्याचा सल्ला अंधकारमय” केला आहे. मला वाटते की याचा अर्थ असा की आपण त्याला, “त्याचे" शहाणपण, हेतू, न्याय, निर्णय आणि त्याचे प्रेम "बदनाम" केले. ईयोबाप्रमाणे तुम्हीसुद्धा देवाला “दोष” शोधत आहात.

“जॉब” च्या आरशात स्वत: ला स्पष्टपणे पहा. आपण जसे नोकरी केली तशीच “चूक” आहात काय? ईयोबाप्रमाणेच आपणही आपल्या चुकांची कबुली दिल्यास देव नेहमीच क्षमा करण्यास तयार असतो (मी योहान 1: 9). त्याला माहित आहे की आपण माणूस आहोत. देवाला प्रसन्न करणे म्हणजे विश्वासाबद्दल. आपण आपल्या मनात निर्माण केलेला देव खरा नाही, फक्त शास्त्रातील देव खरा आहे.

कथेच्या सुरुवातीस लक्षात ठेवा, सैतान देवदूतांच्या मोठ्या गटासह दिसला. बायबल असे शिकवते की देवदूत आपल्यापासून देवाविषयी शिकतात (इफिसकर 3: १० आणि ११) हे देखील लक्षात ठेवा, एक मोठा संघर्ष चालू आहे.

जेव्हा आपण “देवाची बदनामी” करतो, जेव्हा आपण देवाला अन्यायकारक व अन्यायकारक आणि प्रेमळ म्हणतो तेव्हा आपण सर्व देवदूतांसमोर त्याला बदनाम करीत आहोत. आम्ही देवाला लबाड म्हणत आहोत. सैतान लक्षात ठेवा, एदेनच्या बागेत त्याने हव्वेला देवाची बदनामी केली, याचा अर्थ तो अन्यायकारक व अन्यायकारक आणि प्रेमळ नव्हता. अखेरीस जॉबनेही तसंच केलं आणि आपणही करतो. जगासमोर आणि देवदूतांसमोर आम्ही देवाची अनादर करतो. त्याऐवजी आपण त्याचा सन्मान केला पाहिजे. आम्ही कोणाच्या बाजूने आहोत? निवड आमची एकटी आहे.

ईयोबने आपली निवड केली, त्याने पश्चात्ताप केला, म्हणजेच देव कोण आहे याविषयी त्याने आपले मत बदलले, त्याने देवाबद्दल आणि देवाशी संबंधित असलेल्या व्यक्तीबद्दलचे अधिक ज्ञान प्राप्त केले. त्याने chapter२ व्या अध्यायात, and व verses व्या अध्यायात सांगितले: “मी ज्या गोष्टी मला समजल्या नाही त्याबद्दल मी बोललो, माझ्यासाठी ज्या गोष्टी समजण्यास खूप आश्चर्यकारक आहेत… परंतु आता माझ्या डोळ्यांनी तुला पाहिले आहे. म्हणून मी माझा तिरस्कार करतो आणि धूळ व राख यांच्यात पश्चात्ताप करतो. ” ईयोबने ओळखले की त्याने सर्वशक्तिमान देवाबरोबर “भांडण” केले होते आणि ते त्याचे स्थान नव्हते.

कथेचा शेवट पहा. देवानं त्याची कबुलीजबाब स्वीकारून त्याला पुनर्संचयित केलं आणि दुप्पट आशीर्वाद दिला. ईयोब :२: १० आणि १२ म्हणते, "प्रभुने त्याला पुन्हा समृद्ध केले आणि त्याला त्याच्या आधीच्यापेक्षा दुप्पट दिले ... परमेश्वराने ईयोबाच्या आयुष्यातील उत्तरार्धात पहिल्यापेक्षा अधिक आशीर्वाद दिला."

जर आपण देवाकडे प्रार्थना करीत आहोत आणि वाद घालत आहेत आणि “शहाणपणाचा विचार करीत” असाल तर आपणसुद्धा देवाला क्षमा करावी आणि “देवासमोर नम्रतेने” जायला सांगावे (मीखा 6:)). आपल्या स्वतःच्या नात्यात तो कोण आहे हे ओळखून आणि ईयोबाने जसा सत्यावर विश्वास ठेवला त्यापासून याची सुरुवात होते. रोमन्स :8:२:8 वर आधारित एक लोकप्रिय सुरात म्हणतो, "तो आपल्या भल्यासाठी सर्व काही करतो." पवित्र शास्त्र म्हणते की दु: खाचा एक ईश्वरी उद्देश असतो आणि जर तो आपल्याला शिस्त लावतो तर तो आपल्या फायद्यासाठी असतो. मी जॉन 28: 1 मध्ये “प्रकाशात चालणे” असे म्हटले आहे, जे देवाचे वचन, देवाचे शब्द आहे.

आपण विचारता, “मी देवाचे वचन का समजू शकत नाही? काय एक महान आणि प्रामाणिक प्रश्न. सर्व प्रथम, पवित्र शास्त्र खरोखरच समजण्यासाठी आपण ख्रिश्चन, देवाच्या मुलांपैकी एक असले पाहिजे. याचा अर्थ असा आहे की आपण विश्वास ठेवला पाहिजे की येशू हा तारणारा आहे, जो आमच्या पापांसाठी दंड भरण्यासाठी वधस्तंभावर मरण पावला. रोमन्स :3:२:23 स्पष्टपणे सांगते की आपण सर्वांनी पाप केले आहे आणि रोमन्स :6:२:23 म्हणतो की आपल्या पापाची शिक्षा म्हणजे मृत्यू - अध्यात्मिक मृत्यू म्हणजे आपण देवापासून विभक्त झालो आहोत. मी पीटर 2:24 वाचा; यशया 53 3 आणि जॉन :16:१:2 म्हणते की, “जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र (आमच्या जागी वधस्तंभावर मरण्यासाठी) दिला की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होणार नाही तर त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल.” अविश्वासू माणसाला खरोखरच देवाचे वचन समजू शकत नाही, कारण त्याच्याकडे अद्याप देवाचा आत्मा नाही. आपण पहा, जेव्हा आम्ही ख्रिस्त स्वीकारतो किंवा प्राप्त करतो, तेव्हा त्याचा आत्मा आपल्या अंतःकरणामध्ये राहतो आणि तो करतो एक गोष्ट आम्हाला शिकवते आणि देवाचे वचन समजण्यास मदत करते. १ करिंथकरांस २:१ says म्हणते, “आत्मा नसलेला मनुष्य देवाच्या आत्म्याकडून आलेल्या गोष्टी स्वीकारत नाही, कारण तो त्याच्यासाठी मूर्खपणा आहे, आणि तो त्यांना समजू शकत नाही, कारण ते आध्यात्मिकरित्या पारखलेले आहेत.”

जेव्हा आपण ख्रिस्त स्वीकारतो तेव्हा देव म्हणतो की आम्ही पुन्हा जन्मलो (जॉन:: --3) आम्ही त्याची मुले आहोत आणि सर्व मुलांप्रमाणे आपण या नवीन आयुष्यात लहान मुलांच्या रूपात प्रवेश करतो आणि आपल्याला वाढण्याची आवश्यकता आहे. आपण देवाच्या वचनाची परिपक्वते समजून त्यामध्ये परिपूर्ण होऊ शकत नाही. आश्चर्यकारकपणे, मी पीटर 3: 8 (एनकेजेबी) मध्ये देव म्हणतो, "जशी नवीन जन्मलेली मुले शब्दाच्या शुद्ध दुधाची इच्छा करतात की आपण त्याद्वारे वाढू शकता." लहान मुले दुधापासून सुरुवात करतात आणि हळूहळू मांस खाण्यास वाढतात आणि म्हणून, आपण विश्वासू म्हणून लहान मुलासारखे सुरुवात करतो, सर्व काही समजत नाही आणि हळूहळू शिकतो. मुले कॅल्क्युलस जाणून घेऊ शकत नाहीत, परंतु साध्या व्यतिरिक्त. कृपया मी पीटर 2: 2-1 वाचा. हे सांगते की आपण आपल्या विश्वासामध्ये भर घालतो. शब्दातून येशूच्या आमच्या ज्ञानाद्वारे आपण वर्ण आणि परिपक्वता मध्ये वाढतो. बहुतेक ख्रिश्चन नेते सुवार्तेने विशेषत: मार्क किंवा जॉनसह प्रारंभ करण्यास सुचवतात. किंवा आपण उत्पत्तीपासून सुरुवात करू शकता, जसा विश्वास, मोशे, योसेफ किंवा अब्राहम आणि सारासारख्या विश्वासातील उत्तम पात्रांच्या कथा आहेत.

मी माझा अनुभव सामायिक करणार आहे. मी आशा करतो की मी तुम्हाला मदत करीन. पवित्र शास्त्रातील काही गहन किंवा गूढ अर्थ शोधण्याचा प्रयत्न करू नका तर त्याऐवजी वास्तविक शब्दात घ्या, जसे की आपल्या शेजा or्यावर किंवा आपल्या शत्रूवर प्रेम करतात किंवा प्रार्थना कशी करावी हे शिकवतात अशा वास्तविक जीवनाची दिशा किंवा दिशा म्हणून लिहा. . देवाचे वचन आपल्याला मार्गदर्शन करण्यासाठी प्रकाश म्हणून वर्णन केले आहे. जेम्स १:२२ मध्ये ते वचन पाळणारे असल्याचे म्हटले आहे. कल्पना मिळविण्यासाठी उर्वरित अध्याय वाचा. बायबल प्रार्थना म्हणते तर - प्रार्थना. जर गरजू लोकांना द्या, तर ते करा. जेम्स आणि इतर पत्रे खूप व्यावहारिक आहेत. ते आम्हाला आज्ञा पाळायला ब things्याच गोष्टी देतात. मी जॉन असे म्हणतो, “प्रकाशात चाल.” मला वाटते की सर्व विश्वासणारे समजतात की समज घेणे प्रथम कठीण आहे, मला माहित आहे की मी केले.

जोशुआ १: and आणि पाम्स १: १--1 आपल्याला देवाच्या वचनात वेळ घालवण्यासाठी आणि त्यावर मनन करण्यास सांगतात. याचा सहज अर्थ असा आहे - आपले हात एकत्र करु नका आणि प्रार्थना किंवा कशासही गडबड करू नका, परंतु त्याबद्दल विचार करा. यामुळे मला आणखी एक सल्ला मिळाला ज्या मला खूप उपयुक्त वाटतात, एखाद्या विषयाचा अभ्यास करा - एक चांगले सहकार्य मिळवा किंवा बायबलहब किंवा बायबल गेटवे वर ऑनलाइन जा आणि प्रार्थनेसारख्या विषयाचा अभ्यास करा किंवा मोक्ष सारख्या अन्य शब्द किंवा विषयाचा अभ्यास करा किंवा एखादा प्रश्न विचारून उत्तर शोधा ह्या मार्गाने.

येथे असे आहे की ज्याने माझी विचारसरणी बदलली आणि माझ्यासाठी संपूर्ण नवीन मार्गाने पवित्र शास्त्र उघडले. जेम्स १ देखील शिकवते की देवाचे वचन आरशाप्रमाणे आहे. अध्याय २-1-२23 म्हणते, “जो कोणी हा शब्द ऐकतो पण म्हणतो त्यानुसार वागत नाही तो माणसासारखा आहे, जो आरशात आपला चेहरा पाहतो आणि स्वत: कडे बघितल्यावर निघून जातो आणि लगेच काय विसरून जातो. परंतु जो मनुष्य स्वातंत्र्य देणा perfect्या परिपूर्ण कायद्याकडे लक्षपूर्वक पाहतो आणि हे करीत राहतो, त्याने जे ऐकलेले आहे त्याचा विसरत नाही तर तो करुन टाकतो - जे आपण करतो त्यामध्ये त्याला आशीर्वाद मिळेल. ” जेव्हा आपण बायबल वाचता तेव्हा त्यास आपल्या अंत: करणात आणि आत्म्यात आरश म्हणून पहा. स्वत: ला चांगले किंवा वाईट म्हणून पहा आणि त्याबद्दल काहीतरी करा. मी एकदा स्वत: ला देवाच्या वचनात पहा असे सुट्टीतील बायबल स्कूलचा वर्ग शिकविला. डोळे उघडत होते. तर, शब्दात स्वतःला पहा.

जेव्हा आपण एखाद्या पात्राबद्दल वाचता किंवा एक परिच्छेद वाचता तेव्हा स्वतःला प्रश्न विचारा आणि प्रामाणिक रहा. असे प्रश्न विचारा: हे पात्र काय करीत आहे? हे बरोबर आहे की चूक? मी त्याच्यासारखा कसा आहे? तो किंवा ती जे करत आहे ते मी करीत आहे? मला काय बदलण्याची आवश्यकता आहे? किंवा विचारा: देव या परिच्छेदात काय म्हणतो आहे? मी यापेक्षा चांगले काय करू शकतो? पवित्र शास्त्रात आपण कधीही पूर्ण करू शकत नाही त्यापेक्षा अधिक दिशानिर्देश आहेत. हा परिच्छेद कर्ता असल्याचे म्हटले आहे. हे करण्यात व्यस्त रहा. आपणास बदलण्यास देवाला विचारण्याची गरज आहे. 2 करिंथकर 3:18 एक वचन आहे. येशूकडे जाताना तुम्ही त्याच्यासारखे होऊ शकता. आपण पवित्र शास्त्रात जे काही पहात आहात त्याबद्दल काहीतरी करा. आपण अयशस्वी होत असल्यास, देवाकडे कबूल करा आणि आपल्याला बदलण्यास सांगा. मी जॉन 1: 9 पहा. आपण वाढत या मार्गाने आहे.

आपण जसजसे मोठे व्हाल तसे आपल्याला अधिकाधिक समजण्यास सुरवात होईल. आपल्याकडे असलेल्या प्रकाशाचा आनंद घ्या आणि आनंद घ्या आणि त्यामध्ये चाला (आज्ञा पाळा) आणि देव पुढील गोष्टी अंधारातल्या फ्लॅशलाइटप्रमाणे प्रकट करेल. लक्षात ठेवा की देवाचा आत्मा आपला शिक्षक आहे, म्हणून पवित्र शास्त्र समजून घेण्यासाठी आणि तुम्हाला बुद्धी देण्यास मदत करण्यास त्याला सांगा.

जर आपण वचन पाळला आणि अभ्यास केला आणि वाचला तर आपण येशू पाहू. कारण तो सृष्टीच्या सुरूवातीपासून, त्याच्या येण्याच्या अभिवचनांपर्यंत, नवीन कराराद्वारे त्या अभिवचनांच्या पूर्ततेपर्यंत, चर्चला दिलेल्या त्याच्या सूचनांपर्यंत आहे. मी तुम्हाला वचन देतो, किंवा मी असे म्हटले पाहिजे की देव तुम्हाला वचन देतो की, तो तुमच्या समजबुद्धीचे रूपांतर करेल आणि तो तुम्हाला त्याच्या प्रतिरूपात रुप देईल - त्याच्यासारखे होण्यासाठी. हे आपले ध्येय नाही? तसेच, चर्चला जा आणि तेथे शब्द ऐका.

येथे एक चेतावणी देण्यात आली आहे: बायबलबद्दल मनुष्याच्या मते किंवा शब्दाच्या मनुष्याच्या कल्पनांबद्दल पुष्कळ पुस्तके वाचू नका, तर शब्दच वाचा. देव तुम्हाला शिकवू द्या. दुसरी महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे आपण ऐकत असलेल्या किंवा वाचलेल्या प्रत्येक गोष्टीची चाचणी घेणे. प्रेषितांची कृत्ये 17:11 मध्ये बीरियनची प्रशंसा केली गेली. ते म्हणते, “थेरीसालोनी लोकांपेक्षा बरीया लोक अधिक प्रतिष्ठित व्यक्ति होते कारण त्यांना मोठ्या उत्सुकतेने हा संदेश मिळाला आणि पौलाने जे सांगितले ते खरे आहे की नाही हे पाहण्यासाठी दररोज शास्त्रवचनांचा अभ्यास केला.” त्यांनी पौलाच्या शब्दांची चाचणी केली आणि त्यांचे एकमेव उपाय म्हणजे देवाचे वचन, बायबल. आपण देवाबद्दल वाचलेल्या किंवा ऐकलेल्या प्रत्येक गोष्टीची शास्त्राद्वारे तपासणी करुन आपण नेहमी परीक्षण केले पाहिजे. लक्षात ठेवा ही एक प्रक्रिया आहे. मुलाला प्रौढ होण्यासाठी वर्षानुवर्षे लागतात.

“मोठी” पापे काय आहेत याकडे आपले स्वतःचे मानवी मत आहे, परंतु मला वाटते की कधीकधी आपला दृष्टिकोन देवापेक्षा वेगळा असू शकतो. कोणत्याही पापापासून क्षमा करण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे आपल्या पापांसाठी दिलेला प्रभु येशू ख्रिस्त मरण होय. कलस्सैकर 2: 13 आणि 14 म्हणते, “आणि तुम्ही आपल्या पापात मेलेले आहात आणि तुमची देहाची सुंता न झाल्याने त्याने तुम्हाला पुन्हा जिवंत केले आणि तुम्हाला सर्व अपराधांची क्षमा केली. आमच्याविरुद्ध असलेल्या अध्यादेशांची हस्तलेखन पुसून टाकली आणि त्याला वधस्तंभावर खिळले. ” ख्रिस्ताच्या मृत्यूशिवाय पापाची क्षमा होणार नाही. मॅथ्यू १:२१ पहा. कलस्सैकर १:१:1 म्हणते, “ज्यामध्ये आपण त्याच्या रक्ताने मुक्त आहोत, पापाची क्षमा देखील. इब्री लोकांस :21: २२ देखील पहा.

केवळ “पाप” जी आपली निंदा करेल आणि आपल्याला देवाची क्षमापासून दूर ठेवेल ते म्हणजे अविश्वास, नाकारणे आणि येशूला आपला तारणारा म्हणून न मानणे होय. जॉन :3:१:18 आणि: 36: “जो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला दोषी ठरविले जात नाही; परंतु जो विश्वास ठेवीत नाही त्याचा दोषी ठरविला गेला आहे, कारण त्याने देवाच्या एकुलत्या एका पुत्राच्या नावावर विश्वास ठेवला नाही ... "आणि वचने 36" जो पुत्रावर विश्वास ठेवत नाही त्याला जीवन दिसणार नाही. परंतु देवाचा क्रोध त्याच्यावर सतत राहतो. ” इब्री लोकांस:: २ म्हणते, “सुवार्ता आमच्यासाठी तसेच त्यांच्यासाठीच सांगितली गेली: परंतु उपदेश केलेल्या वचनाने त्यांना काही फायदा झाला नाही, जे ऐकले त्यांच्यावर विश्वासाने मिसळले नाही.”

आपण विश्वासू असल्यास, येशू हा आमचा वकील आहे, नेहमी पित्याने आपल्यासाठी मध्यस्थी करीत असे आणि आपण देवाकडे येऊन आपल्या पापांची कबुली दिली पाहिजे. जर आपण पाप केले, अगदी मोठी पापे केली, तर मी योहान १: us आपल्याला असे सांगतो: “जर आपण आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो आपल्या पापांची क्षमा करण्यास आणि सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून शुद्ध करण्यास तो विश्वासू व नीतिमान आहे.” तो आपल्याला क्षमा करेल, परंतु देव आपल्या पापाचे दुष्परिणाम सहन करू शकेल. अशा लोकांची काही उदाहरणे आहेत ज्यांनी “गंभीरपणे” पाप केले

# 1 डेव्हिड. आमच्या मानकांनुसार, कदाचित डेव्हिड हा सर्वात मोठा गुन्हेगार होता. आम्ही दाविदाची पापे नक्कीच मोठी मानतो. दाविदाने व्यभिचार केला आणि त्यानंतर त्याने आपले पाप झाकण्यासाठी उमरियाची तयारीने घाईघाईने हत्या केली. तरीही, देव त्याला क्षमा करतो. स्तोत्र :१: १-१-51 वाचा, विशेषत: verse व्या अध्यायात तो म्हणतो, “मला धुवा आणि मी बर्फापेक्षा पांढरा होईल.” स्तोत्र 1२ देखील पहा. स्वतःबद्दल बोलताना तो स्तोत्र १०15: in मध्ये म्हणतो, “तुझ्या सर्व पापांची क्षमा करणारा कोण आहे?” स्तोत्र १०7: १२ म्हणते, “पूर्व दिशेस पश्चिमेस आहे आणि त्याने आपल्या अपराधांपासून आपल्यापासून दूर केले.

2 शमुवेलाचा 12 वा अध्याय वाचा, जेथे संदेष्टा नाथान दावीदाचा सामना करतात आणि दावीद म्हणतो, “मी परमेश्वराविरुद्ध पाप केले आहे.” त्यानंतर नाथानने त्याला १ verse व्या श्लोकात सांगितले, “प्रभूने तुझे पापदेखील काढून टाकले आहे…” पण लक्षात ठेवा, देवाने दाविदाला त्याच्या हयातीत त्या पापांची शिक्षा दिली:

1. त्याच्या मुलाचा मृत्यू झाला.
2. त्याने युद्धात तलवारीने ग्रासले.
3. ईयोब, त्याच्या स्वत: च्या घरातूनच त्याच्याकडे आला. 2 शमुवेल अध्याय 12-18 वाचा.

# 2. गती: बरेच लोक दाविदाच्या पापांच्या तुलनेत मोशेची पापे क्षुल्लक दिसू शकतात परंतु देवाकडे ती मोठी होती. त्याचे जीवन त्याच्या पापांबद्दल, पवित्र शास्त्रात स्पष्टपणे सांगितले आहे. प्रथम, आम्हाला “वचन दिलेली जमीन” - कनान समजले पाहिजे. मोशेने आज्ञा मोडल्यामुळे पापामुळे, देवाच्या लोकांवर मोशे रागावला आणि त्याने देवाच्या भूमिकेविषयी आणि त्याच्या कनानच्या “वचन दिलेल्या देशात” प्रवेश करू देणार नाही असा विश्वासाचा अभाव याबद्दल मोशेला राग आला.

बरेच विश्वासणारे स्वर्गात किंवा ख्रिस्ताबरोबर चिरंजीव जीवन असल्याचे चित्र म्हणून “वचन दिलेला देश” समजतात आणि त्यांचा संदर्भ घेतात. हे प्रकरण नाही. हे समजण्यासाठी आपण इब्री अध्याय & आणि read वाचले पाहिजेत. हे शिकवते की हे त्याच्या लोकांसाठी देवाच्या विश्रांतीचे एक चित्र आहे - विश्वास आणि विजय यांचे जीवन आणि पवित्र शास्त्रात आपल्या भौतिक जीवनामध्ये ज्या विपुल जीवनाचा उल्लेख केला आहे. योहान १०:१० मध्ये येशू म्हणाला, “मी आलो आहे की त्यांना जीवन मिळावे आणि त्यांनी ते विपुल प्रमाणात मिळावे.” ते आकाशाचे चित्र असते तर, रूपांतरणाच्या डोंगरावर येशू त्याच्याबरोबर उभे राहण्यासाठी मोशे स्वर्गातून एलीयाबरोबर का दिसला असता (मत्तय १ 3: १-))? मोशेने त्यांचे तारण गमावले नाही.

इब्री अध्याय & आणि In मध्ये लेखक वाळवंटात इस्त्राईलच्या बंडखोरी व अविश्वास दाखवतात आणि देव म्हणाला की संपूर्ण पिढी त्याच्या विश्रांतीमध्ये, “वचन दिलेली जमीन” (इब्री लोकांस :3:११) मध्ये प्रवेश करणार नाही. त्या दहा हेरांना अनुसराणा those्यांना त्याने शिक्षा केली ज्यांनी त्या देशाचा वाईट अहवाल परत आणला आणि देवावर विश्वास ठेवण्यास नकार दिला. इब्री लोकांस 4: 3 आणि 11 असे म्हणतात की अविश्वासामुळे ते त्याच्या विश्रांतीत प्रवेश करू शकले नाहीत. अध्याय १२ आणि १ say म्हणते की आपण इतरांना देवावर विश्वास ठेवण्यास प्रोत्साहित केले पाहिजे, निराश करू नये.

कनान ही जमीन अब्राहामाशी वचन दिलेली भूमी होती (उत्पत्ति १२:१)). “वचन दिलेली जमीन” ही “दूध व मध” (विपुलता) होती आणि यामुळे त्यांना परिपूर्ण जीवनासाठी आवश्यक असलेल्या सर्व गोष्टींनी भरलेले जीवन मिळेल: या भौतिक जीवनात शांती आणि समृद्धी. हे पृथ्वीवरील आपल्या आयुष्यादरम्यान त्याच्यावर विश्वास ठेवणा those्यांना येशू देणा abund्या विपुल जीवनाचे चित्र आहे, म्हणजेच इब्री लोकांमध्ये किंवा दुस Peter्या पेत्र १: 12 मध्ये ज्या गोष्टींबद्दल आपल्याला पाहिजे आहे त्या सर्व गोष्टी (या जीवनात) ज्या “आपल्यासाठी आवश्यक आहेत” जीवन आणि धार्मिकता. ” आपल्या सर्व प्रयत्नांची आणि धडपटीतून विश्रांती आणि शांती आणि देवाचे सर्व प्रेम आणि आमच्यासाठी तरतूदीमध्ये विश्रांती आहे.

मोशे देवाला संतुष्ट करण्यात अयशस्वी झाला. तो विश्वास ठेवणे सोडून देईल आणि गोष्टी त्याच्या स्वत: च्या मार्गाने करू लागला. अनुवाद 32: 48-52 वाचा. Verse१ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे, “झिनच्या वाळवंटात मेरीबा कादेशच्या पाण्याजवळ इस्राएलांच्या उपस्थितीत तुम्ही दोघांवर माझा विश्वास मोडला होता आणि म्हणूनच तुम्ही माझे पवित्रस्थान इस्राएल लोकांमध्ये पाळले नाही म्हणून.” मग पृथ्वीवरच्या कनानच्या सुंदर आणि फलदायी देशात प्रवेश केल्यामुळे त्याने आपले पृथ्वीवरील जीवन “काम करण्यासाठी” घालवलेली वस्तू गमावून त्याला काय शिक्षा भोगावी लागले? हे समजण्यासाठी, निर्गम 51: 17-1 वाचा. संख्या 6: 20-2; अनुवाद 13: 32-48 आणि अध्याय 52 आणि क्रमांक 33:33, 14 आणि 36.

इजिप्तमधून सुटका झाल्यानंतर ते वाळवंटातून प्रवास करीत गेले. थोडे आणि काही ठिकाणी पाणी नव्हते. मोशेला देवाच्या निर्देशांचे पालन करणे आवश्यक होते; देव त्याच्या लोकांना त्याच्यावर विश्वास ठेवण्यास शिकवू इच्छित होता. क्रमांक अध्याय 33 नुसार आहेत दोन देव त्यांना खडकातून पाणी देण्यासाठी चमत्कार करतो. हे लक्षात ठेवा, हे “रॉक” बद्दल आहे. अनुवाद :२: (आणि the मध्ये (परंतु संपूर्ण अध्याय वाचा), हा मोशेच्या गाण्याचा भाग आहे, ही घोषणा केवळ इस्राएलच नव्हे तर “पृथ्वी” (प्रत्येकाला), देवाच्या वैभवाविषयी आणि वैभवाविषयी आहे. मोशेने हे काम केले कारण त्याने इस्राएलाचे नेतृत्व केले. मोशे म्हणतो, “मी परमेश्वराची घोषणा करीन नाव परमेश्वराचा. होय, आमच्या देवाच्या महानतेची स्तुती करा. तो आहे द रॉक, त्याची कामे आहेत परिपूर्णआणि सर्व त्याचे मार्ग न्यायाने, प्रामाणिकपणाने वागविणारे देव आहेत. तो चूक करीत नाही, प्रामाणिक आणि न्यायी आहे. ” देवाचे प्रतिनिधित्व करणे हे त्याचे कार्य होते: महान, योग्य, विश्वासू, चांगले आणि पवित्र, त्याच्या लोकांसाठी.

जे घडले ते येथे आहे. “खडका” विषयी प्रथम घटना रेफिडीम येथे क्रमांक अध्याय :33 14:१:17 आणि निर्गम १ 1: १--6 मध्ये पाहिल्याप्रमाणे घडली. पाणी नसल्याने इस्राएल लोकांनी मोशेविरुद्ध कुरकुर केली. देवाने मोशेला आपली काठी घेण्यास सांगितले आणि त्या खडकात जा जिथे देव त्याच्यासमोर उभा आहे. त्याने मोशेला खडकावर वार करायला सांगितले. मोशेने हे काम केले आणि लोकांना खडकामधून पाणी बाहेर येईना.

दुसरी घटना (आता लक्षात ठेवा, मोशेने देवाच्या निर्देशांचे अनुसरण करणे अपेक्षित होते) नंतर ते कादेश येथे होते (क्रमांक 33: 36 आणि 37). येथे देवाच्या सूचना भिन्न आहेत. क्रमांक 20: 2-13 पहा. पुन्हा पाणी नसल्याने इस्राएल लोक मोशेविरुद्ध कुरकुर करु लागले. पुन्हा मोशे देवाकडे दिशादर्शनासाठी जातो. देवानं त्याला काठी घेण्यास सांगितले, पण ते म्हणाले, “एकत्र जमवा” आणि “बोला त्यांच्या डोळ्यांसमोर खडकाकडे जा. ” त्याऐवजी मोशे लोकांवर कठोर होतो. ते म्हणतात, "मग मोशेने आपला हात वर करुन आपल्या काठीने खडकावर दोनदा वार केले." अशा प्रकारे त्याने देवाचे थेट आदेश "बोला रॉक ला. ” आता आम्हाला ठाऊक आहे की सैन्यात तुम्ही जर नेत्याच्या अधीन असाल तर तुम्हाला पूर्णपणे समजले नसले तरीही तुम्ही थेट आदेशाचे उल्लंघन करत नाही. तुम्ही त्याचे पालन करा. त्यानंतर देव मोशेला त्याचे अपराध आणि त्याचे दुष्परिणाम १२ व्या श्लोकात सांगतो: “परंतु परमेश्वर मोशे व अहरोनाला म्हणाला, 'कारण तू असे केले नाहीस विश्वास मला पुरेशी सन्मान मी म्हणून पवित्र इस्राएल लोकांच्या दृष्टीने तुम्ही या लोकांना परमेश्वरासमोर आणू नका जमीन मी त्यांना देतो. ' ”दोन पापांचा उल्लेख आहे: अविश्वास (देवाचा आणि त्याच्या आदेशानुसार) आणि त्याच्याकडे दुर्लक्ष करा आणि देवाच्या लोकांसमोर ज्याची त्याला आज्ञा होती त्या देवाचा मान राखला गेला. देव इब्री लोकांस 11: 6 मध्ये म्हणतो की विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे. देवाला अशी इच्छा होती की मोशेने इस्राएलांना हा विश्वास दाखवला पाहिजे. सैन्यदलाप्रमाणे कोणत्याही प्रकारचा नेता म्हणून हे अपयश दु: खी होईल. नेतृत्वावर मोठी जबाबदारी असते. जर आपल्याला नेतृत्व आणि प्रतिष्ठा मिळावी, एखाद्या शिखरावर उभे राहावे किंवा सत्ता मिळवायची असेल तर आम्ही सर्व चुकीच्या कारणांसाठी ते शोधत आहोत. मार्क 10: 41-45 आम्हाला नेतृत्त्वाचा "नियम" देते: कोणीही बॉस नसावे. येशू पृथ्वीवरील राज्यकर्त्यांविषयी बोलत आहे आणि त्यांचे राज्यकर्ते “त्यांच्यावर प्रभु आहेत” असे म्हणत आहेत (श्लोक )२) आणि नंतर ते म्हणाले, “तरीही तुमच्यात असे होणार नाही; परंतु जर तुमच्यापैकी कोणाला मोठे व्हायचे असेल तर त्याने तुमचा दासच होईल… कारण मनुष्याचा पुत्रही सेवा करून घ्यावयास आला नाही तर सेवा करायला आला आहे ... ”लूक १२::42 says म्हणतो,“ ज्याच्यावर जास्त जबाबदारी सोपविण्यात आली आहे अशा सर्वांकडून विचारलं जा. ” १ पीटर:: in मध्ये आम्हाला सांगितले आहे की नेते “तुमच्यावर जे तुझ्यावर विश्वास ठेवतात त्यांच्यावर प्रभुत्व न ठेवता ते कळपाचे उदाहरण असतात.”

जर मोशेची नेतृत्व करण्याची भूमिका, त्यांना देव समजून घेण्याची आणि त्याच्या वैभवाची आणि पवित्रतेची दिशा देण्याची भूमिका पुरेशी नव्हती, आणि अशा महान देवाची आज्ञा मोडणे त्याच्या शिक्षेचे समर्थन करण्यास पुरेसे नव्हते, तर स्तोत्र १०106: &२ आणि see 32 देखील पहा, जे त्याच्या रागास बोलते. असे म्हटले आहे की इस्रायलने त्याला “उधळपट्टी” बोलण्यास प्रवृत्त केले आणि त्यामुळे त्याचा स्वभाव गमावला.

याव्यतिरिक्त, आपण फक्त खडक पाहू या. आपण पाहिले आहे की मोशेने देवाला “खडक” म्हणून ओळखले. संपूर्ण जुना करार आणि नवीन करारात देवाला खडक म्हणून संबोधले जाते. 2 शमुवेल 22:47 पहा; स्तोत्र 89:26; स्तोत्र 18:46 आणि स्तोत्र 62: 7. सॉन्ग ऑफ मोसेस (अनुवाद अध्याय 32) मधील रॉक हा मुख्य विषय आहे. Verse व्या श्लोकात देव खडक आहे. पंधराव्या श्लोकात त्यांनी रॉक, त्यांचा तारणहार नाकारला. १ verse व्या श्लोकात त्यांनी खडकाचा त्याग केला. Verse० व्या श्लोकात देवाला त्यांचा रॉक म्हटले आहे. 4 व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “त्यांचा खडक आमच्या खडकासारखा नाही” - आणि इस्राएलच्या शत्रूंना हे माहित आहे. श्लोक & 15 आणि verses 18 मध्ये आपण असे वाचतो की “त्यांचे देव कोठे आहेत? दगड इतर सर्व देवतांच्या तुलनेत श्रेष्ठ आहे.

मी करिंथकर 10: 4 पहा. हे इस्राएल आणि रॉकच्या जुन्या कराराच्या खात्याबद्दल बोलत आहे. हे स्पष्टपणे सांगते, “ते सर्व आध्यात्मिक पेय प्याले कारण ते एका आध्यात्मिक खडकातून पीत होते; आणि खडक ख्रिस्त होता. ” जुन्या करारात देवाला रॉक ऑफ साल्वेशन (ख्रिस्त) असे संबोधले जाते. भविष्यातील तारणारा तो खडक आहे हे मोशेला किती समजले हे स्पष्ट झाले नाही we खरं माहित आहे, तरीही हे स्पष्ट आहे की त्याने देवाला खडक म्हणून ओळखले कारण त्याने अनुवाद 32२:, मध्ये मोशेच्या गाण्यातील अनेक वेळा म्हटले आहे की, “तो खडक आहे” आणि तो त्यांच्याबरोबर गेला आणि तो खडकाचा खडक होता हे समजले . त्याला सर्व महत्त्व समजले आहे की नाही हे स्पष्ट नाही परंतु जरी आपण ते सर्व काही समजत नसलो तरीसुद्धा आपण आणि आपल्या सर्वांनी देवाचे लोक या नात्याने पाळणे आवश्यक होते; विश्वास आणि आज्ञा पाळणे.

काहीजण असे मानतात की ख्रिस्ताचा एक प्रकार हा खडक होता, आणि आपल्या पापांबद्दल त्याला मारले गेले व त्याला चिरडले गेले, यशया 53 5: & आणि,, “कारण माझ्या लोकांच्या पापांमुळेच तो चुकला होता,” आणि “तू त्याने आपल्या आत्म्याला पापासाठी प्रायश्चित करावे. ” गुन्हा त्याच्यावर आला आहे कारण त्याने दोन वेळा खडक फोडत हा प्रकार नष्ट केला आणि विकृत केला. ख्रिस्ताने दुःख भोगले हे इब्री लोकांस स्पष्टपणे शिकवते “एकदा आमच्या पापासाठी सर्वकाळ. इब्री लोकांस 7: 22-10: 18 वाचा. श्लोक 10:10 आणि 10:12 लक्षात घ्या. ते म्हणतात, “ख्रिस्ताच्या देहाद्वारे एकदाच कायमचेच पवित्र झाले गेले आहे.” आणि “त्याने सर्व पापांसाठी एक अर्पण केले आणि देवाच्या उजवीकडे बसले.” जर मोशेने त्या खडकावर वार केले तर ते त्याच्या मृत्यूचे चित्र असतील तर ख्रिस्ताने आपल्या पापाची परतफेड करण्यासाठी सर्वकाळ ख्रिस्तासाठी फक्त एकदाच मरण पावले पाहिजे हे त्याने स्पष्टपणे सांगितले. मोशेला जे काही समजले ते स्पष्ट होऊ शकत नाही परंतु येथे स्पष्ट आहेः

1). देवाच्या आज्ञेचे उल्लंघन करून मोशेने पाप केले, त्याने आपल्या हातात वस्तू घेतल्या.

2). देव नाराज आणि दु: खी होता.

3). क्रमांक २०:१२ मध्ये तो देवावर विश्वास ठेवत नाही आणि सार्वजनिकपणे त्याची पवित्रता बदनाम करीत आहे

इस्राएलच्या आधी.

4). देव म्हणाला की मोशेला कनानमध्ये प्रवेश दिला जाणार नाही.

5). तो येशूबरोबर रूपांतरणाच्या डोंगरावर प्रकट झाला आणि देव म्हणाला की तो इब्री लोकांस:: २ मध्ये विश्वासू आहे.

देवाचे खोटे बोलणे आणि त्याचा अनादर करणे हे एक गंभीर आणि गंभीर पाप आहे, परंतु देवाने त्याला क्षमा केली.

चला मोशेला सोडा आणि "मोठ्या" पापांची काही नवीन कराराची उदाहरणे पाहूया. चला पौलाकडे पाहू. त्याने स्वत: ला सर्वात महान पापी म्हटले. मी तीमथ्य १: १२-१-1 म्हणतो, “ख्रिस्त येशू पापी लोकांचा बचाव करण्यासाठी जगात आला, ज्याच्यातील मी मुख्य आहे, हे एक विश्वासू वचन आहे व सर्वांना मान्य होण्यास योग्य आहे.” २ पेत्र:: says म्हणते की कोणाचाही नाश होऊ नये अशी देवाची इच्छा आहे. पॉल एक उत्तम उदाहरण आहे. इस्रायलचा नेता आणि शास्त्रवचनांमध्ये परिपूर्ण असल्यामुळे त्याला येशू कोण आहे हे समजायला हवे होते, परंतु त्याने त्याला नाकारले, आणि ज्यांनी येशूवर विश्वास ठेवला आणि त्यांनी स्तेफन यांना दगडमार केला त्या सर्वांचा त्याने छळ केला. तरीसुद्धा, पौलाला वाचवण्यासाठी येशू स्वतःला प्रकट झाला. प्रेषितांची कृत्ये:: १--12 आणि प्रेषितांचे chapter वा अध्याय वाचा. त्याने म्हटले आहे की त्याने “चर्चचा नाश केला” आणि पुरुष व स्त्रियांना तुरुंगात टाकले, आणि बर्‍याच जणांच्या कत्तलीला मान्यता दिली; तरीही देवाने त्याला वाचवले आणि तो एक महान शिक्षक बनला, इतर कोणत्याही लेखकापेक्षा नवीन कराराची पुस्तके लिहिले. तो अशा अविश्वासू माणसाची कथा आहे ज्याने मोठ्या पाप केले, परंतु देवाने त्याला विश्वासात घेतले. तरीही रोमन्स chapter व्या अध्यायात असेही म्हटले आहे की त्याने आस्तिकपणे पापाबरोबर संघर्ष केला, परंतु देवाने त्याला विजय दिला (रोमन्स 15: २-2-२3). मी पीटर देखील उल्लेख करू इच्छित. येशूने त्याला स्वतःचे अनुसरण करण्यास व शिष्य होण्यासाठी बोलावले आणि तो येशू कोण होता याची त्याने कबुली दिली (मार्क 9: २;; मत्तय १ 8: १-1-१-4.) आणि तरीही उत्साही पेत्राने त्याला तीन वेळा नाकारले (मॅथ्यू २:: :१--9 आणि---7 ). पेत्राला आपल्या अपयशाची जाणीव झाल्यावर तो बाहेर गेला आणि रडला. नंतर, पुनरुत्थानानंतर, येशू त्याला शोधला आणि तीन वेळा त्याला म्हणाला, “माझ्या मेंढरांना (कोकरे) खायला द्या.” (जॉन २१: १ 7-१-24). पीटरने तेच केले, शिकवताना व उपदेश करून (प्रेषितांची कृती पहा) आणि मी व 28 पीटर लिहिले आणि ख्रिस्तासाठी आपले जीवन दिले.

या उदाहरणांवरून आपण जाणतो की देव कोणालाही वाचवेल (प्रकटीकरण २२:१:22), परंतु तो आपल्या लोकांची पापेसुद्धा क्षमा करतो, अगदी मोठ्या लोकांकडेही (17 योहान 1: 9). इब्री लोकांस :9: १२ म्हणते, “… त्याच्या स्वत: च्या रक्ताने तो एकदाच पवित्र ठिकाणी प्रवेश केला, ज्यामुळे त्याने आमच्यासाठी अनंतकाळचे मुक्त केले.” इब्री ::२ 12 आणि २ says मध्ये म्हटले आहे की, "कारण तो कायमच राहतो ... म्हणूनच देव त्यांच्याद्वारे मध्यस्थी करण्यास सदैव जिवंत आहे हे पाहून देव त्यांना आदामपर्यंत वाचवू शकतो."

परंतु, आपण हे देखील शिकतो की “जिवंत देवाच्या हाती पडणे ही एक भीतीदायक गोष्ट आहे” (इब्री लोकांस 10:31). मी जॉन २: १ मध्ये देव म्हणतो, “मी हे लिहितो यासाठी की तुम्ही पाप करु नये.” आपण पवित्र व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे. आपण सभोवताल मूर्ख बनू नये आणि आपण फक्त पाप करीतच राहू शकतो कारण आपण क्षमा करू शकतो, कारण आपण आपल्या जीवनात त्याच्या शिक्षेला किंवा परीणामांना सामोरे जावे अशी देवाची इच्छा आहे आणि आपल्याला वारंवार करावे लागेल. मी शमुवेलमध्ये शौल आणि त्याच्या अनेक पापांबद्दल वाचू शकतो. देव त्याचे राज्य आणि त्याचे जीवन त्याच्याकडून घेतला. मी शमुवेल अध्याय २ 2--1१ आणि स्तोत्र १०28: -31 -१२ वाचा.

कधीच पातक करू नका. जरी देव आपल्याला क्षमा करतो, परंतु तो आपल्या स्वतःच्या फायद्यासाठी आणि या आयुष्यात शिक्षा किंवा परिणाम देण्यास पात्र ठरू शकतो. त्याने मोशे, दावीद आणि शौल यांच्याबरोबर असेच केले. आपण सुधारणेद्वारे शिकतो. मानवी पालक जसे आपल्या मुलांसाठी करतात तसेच देव आपल्या चांगल्या गोष्टींसाठी आपल्याला सुधारतो आणि सुधारतो. इब्री १२: -12-११ वाचा, विशेषत: सहावा श्लोक ज्यामध्ये असे म्हटले आहे: “ज्यांच्यावर परमेश्वर प्रीति करतो त्यांच्यासाठी तो शिस्त लावतो, आणि प्रत्येकजण ज्याला तो प्राप्त करतो त्याला तो शिकवितो.” इब्री लोकांचे सर्व अध्याय १० वाचा. या प्रश्नाचे उत्तरही वाचा, “मी पाप करत राहिल्यास देव मला क्षमा करील काय?”

देवाने आपल्या सर्वांसाठी क्षमा करण्याची तरतूद केली आहे. वधस्तंभावरच्या त्याच्या मरणाद्वारे आपल्या पापांची भरपाई करण्यासाठी देवाने आपला पुत्र येशू याला पाठविले. रोमन्स :6:२:23 म्हणते, "कारण पापाची मजुरी मरण आहे, परंतु देवाची देणगी आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे." जेव्हा अविश्वासू ख्रिस्ताचा स्वीकार करतात आणि त्यांच्या पापांसाठी त्याने मोबदला दिला आहे यावर विश्वास ठेवतात तेव्हा त्यांच्या सर्व पापांसाठी त्यांना क्षमा केली जाईल. कलस्सैकर २:१:2 म्हणते, “त्याने आमच्या सर्व पापांची क्षमा केली.” स्तोत्र १०13: says म्हणते की देव “तुझ्या सर्व पापांची क्षमा करतो.” (इफिसकर १:;; मत्तय १:२१; प्रेषितांची कृत्ये १:103:3; २ 1:१:7 आणि इब्री लोकांस:: २ पहा.) मी जॉन २:१२ म्हणतो, “त्याच्या पापांमुळेच त्याच्या नावाची क्षमा झाली.” स्तोत्र १०1: १२ म्हणते, “पूर्व दिशेस पश्चिमेस आहे, तोपर्यंत त्याने आमच्या पापांचे आमच्यापासून दूर केले आहे.” ख्रिस्ताच्या मृत्यूमुळे आपल्याला केवळ पापांची क्षमा मिळतेच, परंतु सार्वकालिक जीवनाचे अभिवचन देखील मिळते. जॉन १०:२:21 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत." जॉन :13:१:38 (एनएएसबी) म्हणतो, “जगावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, यासाठी की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो. नाश होणार नाही, पण अनंतकाळचे जीवन आहे. ”

आपण येशू स्वीकारल्यावर चिरंतन जीवन सुरू होते. हे चिरंतन आहे, ते संपत नाही. जॉन २०::20१ म्हणतो, "हे आपणास लिहिले आहे की येशू ख्रिस्त, देवाचा पुत्र आहे असा विश्वास ठेवला पाहिजे आणि त्याच्या नावात आपले जीवन मिळू शकेल यावर विश्वास ठेवा." पुन्हा मी योहान :31:१:5 मध्ये, देव आम्हाला म्हणतो, "देवाच्या पुत्राच्या नावावर विश्वास ठेवणा you्या तुला मी या गोष्टी लिहीत आहे यासाठी की तुला अनंतकाळचे जीवन मिळू शकेल." आमच्याकडे हे विश्वासू देवाचे वचन आहे, जे खोटे बोलू शकत नाही, जगाच्या स्थापनेपूर्वी वचन दिले आहे (तीत 13: 1 पहा.) या श्लोकांचीही नोंद घ्या: रोमन्स:: २-2--8 ज्यात असे म्हटले आहे की “कोणतीही गोष्ट आपल्याला देवावरील प्रीतिपासून विभक्त करू शकत नाही,” आणि रोमन्स:: १ असे म्हणते की “ख्रिस्त येशूमध्ये जे आहेत त्यांना आता दोषी ठरविण्यात आले नाही.” हे दंड ख्रिस्ताद्वारे संपूर्ण काळासाठी एकदा दिले गेले. इब्री लोकांस :25: २ says म्हणते, “परंतु स्वतःच्या बलिदानाद्वारे पापांचा नाश करण्यासाठी तो युगातील शेवटच्या वेळी सर्वाना पुन्हा प्रकट झाला आहे.” इब्री लोकांस १०:१० म्हणते, “आणि त्या इच्छेनुसार येशू ख्रिस्ताच्या देहाच्या एकदाच बलिदान देऊन आपल्याला पवित्र करण्यात आले आहे.” मी थेस्सलनीकाकर 39:१० सांगते की आपण त्याच्याबरोबर राहू आणि मी थेस्सलनीकाकर 8:१:1 म्हणते, “म्हणून आपण नेहमी प्रभूबरोबर राहू.” आम्हाला हे देखील माहित आहे की २ तीमथ्य १:१२ म्हणते, “मी कोणावर विश्वास ठेवला आहे हे मला माहित आहे आणि मला खात्री आहे की मी त्या दिवसासाठी जे काही केले आहे ते तो पाळण्यास समर्थ आहे.”

म्हणून जेव्हा आपण पुन्हा पाप करतो तेव्हा काय घडते, जर आपण सत्य बोललो तर आपल्याला माहित आहे की विश्वासणारे जे तारले गेले आहेत ते पाप करू शकतात आणि तरीही पाप करतात. शास्त्रात, मी जॉन 1: 8-10 मध्ये, हे अगदी स्पष्ट आहे. ते म्हणतात, “जर आम्ही असे म्हणतो की आमच्याकडे कोणतेही पाप नाही, तर आपण स्वत: ला फसवितो,” आणि “आम्ही असे म्हटले आहे की आम्ही पाप केले नाही तर आम्ही त्याला लबाड ठरवू आणि त्याचा शब्द आमच्यात नाही.” अध्याय १: and आणि २: १ हे स्पष्ट आहे की तो आपल्या मुलांशी बोलत आहे (योहान १: १२ आणि १)), विश्वास न ठेवलेले, नव्हे तर तारण नव्हे तर तो त्याच्याबरोबर भागीदारीविषयी बोलत आहे. 1 योहान 3: 2-1: 1 वाचा.

त्याचा मृत्यू क्षमा करतो की आम्ही कायमचे तारले गेलो आहोत, परंतु जेव्हा आपण पाप करतो आणि आपण सर्व करतो तेव्हा आपण या वचनांद्वारे पाहतो की पित्याबरोबरची आमची सहभागिता खंडित झाली आहे. मग आम्ही काय करू? परमेश्वराची स्तुती करा, देवाने आपल्यासाठी ही सोय केली आहे, ती आपली संगती परत आणण्याचा एक मार्ग आहे. आम्हाला माहित आहे की येशू आपल्यासाठी मरणानंतर, तो मेलेल्यातून उठला आणि जिवंत आहे. तो आमचा साथीदाराचा मार्ग आहे. मी जॉन 2: 1 बी म्हणतो, “… जर कोणी पाप केले तर आपला पिता येशू ख्रिस्त नीतिमान आहे.” हे देखील त्याच्या मृत्यूमुळे असे म्हणते की श्लोक 2 वाचा; की तो आमचा हक्क आहे, पापासाठी आपला न्याय्य मोबदला. इब्री लोकांस 7:25 म्हणते, “म्हणूनच जेव्हा देव त्यांच्याद्वारे मध्यस्थी करण्यास तो सदैव जिवंत राहतो तेव्हा तो त्याच्याद्वारे देवाकडे येणा the्या अगदी शेवटपर्यंत त्यांना वाचविण्यातदेखील समर्थ आहे.” तो पित्यासमोर आमच्या वतीने मध्यस्थी करतो (यशया :53 12:१२).

१ योहान १: in मध्ये आपल्याला ही चांगली बातमी मिळाली आहे ज्यामध्ये असे म्हटले आहे: “जर आपण आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो विश्वासू व न्यायी आहे. त्याने आमची पापे आम्हाला क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून शुद्ध केले.” लक्षात ठेवा - हे देवाचे वचन आहे जे खोटे बोलू शकत नाही (तीत 1: 9). (स्तोत्र :२: १ आणि २ देखील पाहा, ज्यात असे म्हटले आहे की दावीदाने आपल्या पापाची कबुली देण्याचे कबूल केले आहे.) तर आपल्या प्रश्नाचे उत्तर असे आहे की, जर आम्ही देवासमोर आपले पाप कबूल केले तर देव आपल्याला क्षमा करील, दावीदाने केले त्याप्रमाणे.

देवाला आपल्या पापाची कबुली देण्याची ही पायरी आपल्या चुकीच्या कामाची जाणीव होताच आपण जितक्या वेळा पाप करतो तितक्या वेळा आवश्यक आहे. यात आपण ज्या वाईट गोष्टींबद्दल विचार करतो त्यात, योग्य गोष्टी करण्यात अयशस्वी होण्याचे पाप तसेच कृतींचा समावेश होतो. आपण देवापासून पळून जाऊ नये आणि बागेत आदाम आणि हव्वेप्रमाणे लपू नये (उत्पत्ति 3:१:15). आपण पाहिले आहे की आपल्याला रोजच्या पापांपासून शुद्ध करण्याचे हे वचन आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या बलिदानामुळे आणि जे पुन्हा देवाच्या कुटुंबात जन्मले आहेत त्यांना दिले आहे (जॉन 1: 12 आणि 13).

ज्यांनी पाप केले आणि कमी पडले अशा लोकांची बरीच उदाहरणे आहेत. रोमन्स :3:२:23 म्हणते लक्षात ठेवा, “सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत.” देवाने या सर्वांसाठी त्याचे प्रेम, दया आणि क्षमा देखील दाखविली. एलीयाबद्दल जेम्स 5: 17-20 मध्ये वाचा. देवाचे वचन आपल्याला शिकवते की जर आपण आपल्या अंतःकरणावर आणि जीवनात पापांची नोंद केली तर आपण प्रार्थना करतो तेव्हा देव आपले ऐकत नाही. यशया::: २ म्हणतो, “तुमच्या पापांनी त्याचे तोंड आपल्यापासून लपविले आहे, तो तो ऐकणार नाही.” तरीही येथे आपल्याकडे एलीया आहे, ज्याचे वर्णन केले गेले आहे “जसे आपण आहोत तसे मनोवृत्तीचे मनुष्य” (पाप आणि अपयशाने). वाटेत कुठेतरी देवाने त्याला क्षमा केली असेल, कारण देवाने त्याच्या प्रार्थनांचे उत्तर नक्कीच दिले.

आमच्या विश्वासाचे पूर्वज - अब्राहम, इसहाक आणि याकोबकडे पाहा. त्यापैकी कोणीही परिपूर्ण नव्हते, या सर्वांनी पाप केले, परंतु देवाने त्यांना क्षमा केली. त्यांनी देवाचे राष्ट्र, देवाच्या लोकांची स्थापना केली आणि देवाने अब्राहामाला सांगितले की त्याची संतती संपूर्ण जगाला आशीर्वाद देईल. सर्व जण आपल्यासारखेच पाप केलेले आणि अयशस्वी झालेले लोक होते, परंतु जे क्षमासाठी देवाकडे आले आणि देवाने त्यांना आशीर्वाद दिला.

इस्राएल राष्ट्र, एक गट म्हणून, हट्टी आणि पापी होते, सतत देवाविरूद्ध बंड करीत होते, परंतु तरीही त्याने त्यांचा त्याग केला नाही. होय, त्यांना बर्‍याचदा शिक्षा झाली आहे, परंतु जेव्हा जेव्हा त्यांनी क्षमा मागितली तेव्हा देव त्यांना क्षमा करण्यास नेहमीच तयार असायचा. तो अधिकाधिक क्षमतेसाठी धीर धरत होता. यशया :33 24:२:40 पहा; 2: 36; यिर्मया 3: 85; स्तोत्र: 2: २ आणि गणना १:14: १ which असे म्हणते: "क्षमा कर, मी तुला या लोकांची पापी कृपा करतो, तुझ्या प्रेमाच्या महानतेनुसार आणि तू या लोकांना इजिप्तपासून आतापर्यंत क्षमा केलीस म्हणून." स्तोत्र 19: 106 आणि 7 देखील पहा.

आम्ही व्यभिचार आणि खून करणा David्या दावीदाबद्दल बोललो पण त्याने देवासमोर त्याचे पाप कबूल केले आणि त्याला क्षमा करण्यात आली. आपल्या मुलाच्या मृत्यूमुळे त्याला कठोर शिक्षा झाली परंतु त्याला हे माहित होते की तो मुलगा स्वर्गात पाहू शकेल (स्तोत्र 51१; २ शमुवेल १२: १-2-२12). मोशेनेसुद्धा देवाचे उल्लंघन केले आणि कनानमध्ये प्रवेश करण्यास मनाई करून देवाने त्याला शिक्षा केली. तो एलीयाबरोबर प्रकट झाला स्वर्गातून रूपांतरणाच्या माउंटवर, आणि येशूबरोबर होता. इब्री लोकांस ११:11२ मधील विश्वासू लोकांसमवेत मोशे आणि डेव्हिड दोघांचा उल्लेख आहे.

आम्ही मॅथ्यू 18 मध्ये क्षमा एक मनोरंजक चित्र आहे. शिष्यांनी येशूला विचारले की त्यांना किती वेळा क्षमा करावी आणि येशू म्हणाला “70 वेळा.” म्हणजेच “असंख्य वेळा” जर देव म्हणतो की आम्ही 7 वेळा क्षमा केली पाहिजे तर आपण त्याचे प्रेम आणि क्षमा नक्कीच वाढवू शकत नाही. आम्ही विचारल्यास तो 70 पेक्षा जास्त वेळा क्षमा करेल. आम्हाला क्षमा करण्याचे आमचे अभिवचन आहे. आपण केवळ त्याच्याकडे आमच्या पापाची कबुली दिली पाहिजे. दावीदाने केले. तो देवाला म्हणाला, “तुझ्याविरुध्द मी तुझ्या पापांबद्दलच पाप केले आहे आणि तू हे केलेस आहे.” (स्तोत्र :१:)).

यशया: 55: says म्हणते, “दुष्टांनी वाटा सोडून द्यावा आणि वाईट माणसाने त्याचे विचार सोडून द्यावे. त्याने परमेश्वराकडे परत यावे आणि परमेश्वर त्याच्यावर दया करतो आणि आपला देव त्याला क्षमा करील. ” २ इतिहास :7:१:2 यात असे म्हटले आहे: “जर माझे लोक, जे माझ्या नावाने ओळखले जातात त्यांनी नम्रपणे प्रार्थना केली असेल आणि माझा चेहरा शोधून माझ्या दुष्कृत्यांकडे दुर्लक्ष केले तर मी स्वर्गातून ऐकून त्यांच्या पापांची क्षमा करीन आणि त्यांची भूमी बरे करीन. ”

पाप आणि ईश्वरप्राप्ती शक्य होण्यासाठी आपल्याद्वारे जगावे ही देवाची इच्छा आहे. २ करिंथकर :2:२१ म्हणते, “त्याने आमच्यासाठी पाप केले, ज्याला कोणतेही पाप माहित नव्हते; यासाठी की त्याच्यामध्ये आपण देवाचे नीतिमत्व व्हावे. ” हे देखील वाचा: मी पीटर 5:21; मी करिंथकरांस 2: 25 आणि 1; इफिसकर 30: 31-2; फिलिप्पैकर 8: 10; मी तीमथ्य 3: 9 आणि 6 आणि 11 तीमथ्य 12:2. लक्षात ठेवा, जेव्हा आपण पाप करणे चालू ठेवता तेव्हा पित्याबरोबरची आपली मैत्री तोडली जाते आणि आपण आपल्या चुकीबद्दल कबूल केले पाहिजे आणि पित्याकडे परत यावे आणि आपल्याला बदलण्यास सांगावे. लक्षात ठेवा आपण स्वत: ला बदलू शकत नाही (जॉन 2: 22) रोमन्स:: and आणि स्तोत्र :२: १ देखील पहा. जेव्हा आपण असे कराल तेव्हा आपली सहभागिता पुनर्संचयित केली जाईल (15 योहान 5: 4-7 आणि इब्री 32 वाचा).

आपण पौलाकडे पाहू या ज्याने स्वतःला पापींमध्ये श्रेष्ठ म्हटले (1 तीमथ्य 15:7). त्याने पापाच्या समस्येचा सामना केला तसाच आपण सहन केला; तो पाप करीत राहिला आणि रोमकरांच्या chapter व्या अध्यायात याबद्दल सांगतो. कदाचित त्याने स्वतःला हाच प्रश्न विचारला असेल. रोम 7: 14 आणि 15 मध्ये पापी स्वभावासह जगण्याच्या परिस्थितीबद्दल पौल वर्णन करतो. तो म्हणतो की हे “माझ्यामध्ये राहणारे पाप आहे” (श्लोक १)) आणि १ verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “मी जे चांगले करतो ते करतो, आणि तसे मी करीत नाही.” शेवटी तो म्हणतो, “मला कोण सोडवेल?”, आणि मग उत्तर मिळाले, “येशू ख्रिस्त, आपला प्रभु याच्याद्वारे देवाचे आभार माना” (श्लोक 17 आणि 19).

आपण अशी कबुली देत ​​आहोत आणि त्याच विशिष्ट पापांबद्दल वारंवार क्षमा केली जात आहे अशा प्रकारे जगावे अशी देवाची इच्छा नाही. आपण आपल्या पापावर विजय मिळवावा, ख्रिस्तासारखे व्हावे, चांगले करावे अशी देवाची इच्छा आहे. तो परिपूर्ण आहे म्हणून आपण परिपूर्ण व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे (मॅथ्यू :5::48). मी योहान २: १ म्हणतो, “माझ्या मुलांनो, मी तुझ्यासाठी या गोष्टी लिहीत आहे यासाठी की तुम्ही पाप करु नये ...” आम्ही पाप करणे थांबवावे अशी त्याची इच्छा आहे आणि तो आपल्याला बदलू इच्छितो. आपण त्याच्यासाठी जगावे, पवित्र व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे (मी पीटर १:१:2).

जरी विजय आमच्या पापाची कबुली देण्यापासून सुरू झाला (1 योहान 9: 15), परंतु पौलाने स्वतःला बदलू शकत नाही असे आम्हाला वाटते. जॉन १:: says म्हणतो, “माझ्याशिवाय तू काहीही करु शकत नाहीस.” आपले जीवन कसे बदलले पाहिजे हे समजण्यासाठी आम्हाला शास्त्रवचना माहित असणे आणि समजणे आवश्यक आहे. जेव्हा आपण विश्वास ठेवतो तेव्हा ख्रिस्त पवित्र आत्म्याद्वारे आपल्यामध्ये राहतो. गलतीकरांस २:२० म्हणते, “मी ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळले गेलो, आणि आता मी जिवंत नाही तर ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो; आणि मी आता जे देह आहे ते जगतो ते मी देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून जगतो, ज्याने माझ्यावर प्रेम केले आणि माझ्यासाठी स्वत: ला दिले. ”

रोमन्स :7:१:18 म्हटल्याप्रमाणे, पापावर विजय आणि आपल्या जीवनात वास्तविक बदल “येशू ख्रिस्ताद्वारे” येतो. १ करिंथकर १ 15:58 हे तंतोतंत त्याच शब्दांत सांगते, देव आपल्याला “येशू ख्रिस्त, आपला प्रभु याच्याद्वारे” विजय देतो. गलतीकर 2:२० म्हणते, “मी नाही तर ख्रिस्त.” आमच्यात ज्या बायबल स्कूलमध्ये मी गेलो होतो त्या विजयात हा वाक्यांश होता, “मी नाही तर ख्रिस्त”, म्हणजे तो विजय मिळवितो, मी माझ्या प्रयत्नात नाही. हे इतर शास्त्रांद्वारे कसे केले जाते हे आपण शिकत आहोत, खासकरुन रोमन्स Romans आणि. मध्ये. रोमन्स :20:१:6 आपल्याला हे कसे करायचे ते सांगते. आपण पवित्र आत्म्यास वाहिले पाहिजे आणि आम्हाला बदलण्यास सांगावे. उत्पन्नाच्या चिन्हाचा अर्थ दुसर्या व्यक्तीस जाण्याचा (परवानगी देणे) परवानगी देणे होय. आपण पवित्र आत्म्याला आपल्या जीवनात “मार्गाचा हक्क”, आपल्यात जगण्याचा आणि आपल्याद्वारे जगण्याचा हक्क मिळायला हवा. आपण येशूला बदलू द्यावे. रोमन्स १२: १ यात असे लिहिले आहे: “आपल्या शरीरावर जिवंत यज्ञ करा”. मग तो आपल्याद्वारे जगेल. मग HE आम्हाला बदलेल.

फसवू नका, जर तुम्ही पाप करणे चालू ठेवले तर याचा तुमच्या जीवनावर परिणाम होईल, देवाच्या आशीर्वादाचा विसर पडून आणि यामुळे तुम्हाला या आयुष्यात शिक्षा किंवा मृत्यू देखील दिली जाऊ शकते, जरी देव तुम्हाला क्षमा करतो (जरी तो), ज्याप्रमाणे त्याने मोशे व दावीद यांना शिक्षा केली तशी शिक्षा तुम्हाला मिळेल. तो कदाचित आपल्या पापांसाठी, आपल्या स्वत: च्या फायद्यासाठी तुम्हाला दु: ख भोगू देईल. लक्षात ठेवा, तो न्यायी आहे. त्याने शौल राजाला शिक्षा केली. त्याने घेतले राज्य आणि त्याचे जीवन. देव आपल्याला पापापासून दूर जाऊ देणार नाही. इब्री लोकांस १०: २-10--26 हा शास्त्रवचनाचा एक अवघड उतारा आहे, परंतु त्यातील एक मुद्दा अगदी स्पष्ट आहे: जर आपण जतन केल्या गेल्यानंतर जाणूनबुजून पाप करत राहिलो तर आपण ख्रिस्ताच्या रक्ताला पायदळी तुडवित आहोत ज्याद्वारे आपल्याला एकदाच क्षमा केली गेली आणि आम्ही शिक्षेची अपेक्षा करू शकतो कारण आपण आपल्यासाठी ख्रिस्ताच्या बलिदानाचा अनादर करत आहोत. जुन्या करारामध्ये आपल्या लोकांनी पाप केले तेव्हा देवाने त्यांना शिक्षा केली आणि जे ख्रिस्ताने स्वीकारले आहे अशा लोकांना त्याने पाप केले पाहिजे. इब्री अध्याय 39 म्हणतो की ही शिक्षा कठोर असू शकते. इब्री लोकांस १०: २ -10 --10१ म्हणते, “देवाच्या पुत्राला पायाखाली पायदळी तुडवणा ,्या, ज्याने पवित्र कराराच्या रक्ताचे अपवित्र काम केले आहे आणि ज्याने त्याचा अपमान केला आहे अशा कोणालाही शिक्षेस पात्र ठरविणे किती कठोरपणे वाटते? कृपेचा आत्मा? आम्ही त्याला ओळखतो, जो म्हणतो, “सूड घेणे माझ्या हाती आहे.” मी परतफेड करीन, आणि 'प्रभु आपल्या लोकांचा न्याय करील.' जिवंत परमेश्वराच्या हाती पडणे भयानक आहे. ” मी जॉन:: २-१० वाचा जे आपल्याला दाखवते की जे देव आहेत ते सतत पाप करीत नाहीत. जर एखाद्या व्यक्तीने हेतूपूर्वक पाप करणे सुरू केले आणि स्वत: च्या मार्गाने जात असेल तर त्यांचा विश्वास खरोखर खरा आहे की नाही हे पाहण्यासाठी त्यांनी "स्वतःची परीक्षा घ्यावी". २ करिंथकर १ 29: says म्हणते, “तुम्ही विश्वासात आहात की नाही हे पाहाण्यासाठी तुमची परीक्षा घ्या; स्वतःचे परीक्षण करा. येशू ख्रिस्त तुमच्यामध्ये आहे हे तुम्ही ओळखता व तुम्ही परीक्षेत उतरला नाही तर हे आपणास ठाऊक नाही काय? ”

२ करिंथकर ११: असे सूचित करतात की तेथे पुष्कळ “खोट्या सुवार्ते” आहेत ज्यांची सुवार्ता अजिबात नाही. येशू ख्रिस्ताचा एकच खरा सुवार्ता आहे आणि ती आपल्या चांगल्या कार्यांपासून पूर्णपणे वेगळी आहे. रोमन्स:: २१--2: Read वाचा; 11: 4; २ तीमथ्य १:;; टायटस 3: 21-4; फिलिप्पैकर 8: and आणि गलतीकर २:१:11, जे म्हणते, “(आम्हाला) हे माहित आहे की एखाद्या व्यक्तीला नियमशास्त्राच्या कर्मांनी नीतिमान ठरवले जाते, परंतु येशू ख्रिस्तावरील विश्वासाने. म्हणून आम्हीसुद्धा ख्रिस्त येशूवर विश्वास ठेवला आहे यासाठी की ख्रिस्तावरील विश्वासाने आपण नीतिमान ठरविले जावे, नियमशास्त्राच्या कर्मांनी नव्हे. कारण नियमशास्त्राच्या कर्मांनी कोणीही नीतिमान ठरणार नाही. ” येशू जॉन १:: in मध्ये म्हणाला, “मी मार्ग आणि सत्य आणि जीवन आहे. माझ्याद्वारेच कोणी पित्याकडे येऊ शकत नाही. ” मी तीमथ्य २: says म्हणतो, "कारण देव आणि मनुष्य यांच्यामध्ये एकच देव आहे आणि तो ख्रिस्त येशू आहे." जर आपण पाप करून दूर जाण्याचा प्रयत्न करीत असाल तर मुद्दाम पाप करीत रहाणे, आपण ख probably्या सुवार्तेऐवजी काही चुकीच्या सुवार्तेवर विश्वास ठेवला आहे (6 करिंथकर 2: 1) मानवी स्वभावाच्या किंवा चांगल्या कृतींच्या आधारे, १ करिंथकर १ 9: १-)) जो आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे आहे. यशया: 3: Read वाचा, ज्यात म्हटले आहे की आपली चांगली कामे देवाच्या दृष्टीने फक्त “घाणेरड्या” आहेत. रोमन्स :4:२:6 म्हणते, "कारण पापाची मजुरी मरण आहे, परंतु देवाची देणगी आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे." २ करिंथकर ११: says म्हणते, “जर आपण घोषित केलेल्यांपेक्षा कोणीतरी येऊन येशूचा संदेश जाहीर केला किंवा आपण ज्याला प्राप्त झाला त्यापेक्षा वेगळा आत्मा मिळाला किंवा आपण स्वीकारलेल्याकडून वेगळी सुवार्ता स्वीकारली तर आपण ठेवले सहजतेने त्यास अप करणे. ” मी जॉन:: १-; वाचा; मी पीटर 3:9; इफिसकरांस १:१:2 आणि मार्क १:16:२२. इब्री लोकांचा दहावा अध्याय पुन्हा आणि अध्याय १२ वाचा. आपण विश्वासू असल्यास, इब्री लोकांस १२ आपल्याला सांगते की देव आपल्या मुलांना शिक्षा करेल आणि त्यांना शिक्षा करेल आणि इब्री लोकांस १०: २-14--6१ असा इशारा आहे की "प्रभु आपल्या लोकांचा न्याय करील."

आपण खरोखर खosp्या शुभवर्तमानावर विश्वास ठेवला आहे? देव त्याच्या मुलांना बदलतो. 1 योहान 5: 11-13 वाचा. जर तुमचा विश्वास त्याच्यावर आहे आणि तुमची स्वतःची चांगली कामे नाही तर तुम्ही त्याचे कायमचे आहात आणि तुम्हाला क्षमा केली जाईल. मी जॉन 5: 18-20 आणि जॉन 15: 1-8 वाचा

या सर्व गोष्टी आपल्या पापाला सामोरे जाण्यासाठी आणि त्याच्याद्वारे आम्हाला विजय मिळवून देण्यासाठी एकत्र काम करतात. यहूदा 24 म्हणतो, "आता जो तुम्हाला खाली पडण्यापासून वाचवू शकतो आणि देवाच्या गौरवाच्या समक्ष त्याच्यासमोर मोठ्या आनंदाने तुला दोष देत नाही.” २ करिंथकर १ 2: & 15 आणि says 57 म्हणते, “पण देवाचे आभार मानतो जो आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे आम्हाला विजय देतो. म्हणून माइया प्रिय बंधूनो, स्थिर आणि अचल राहा आणि नेहमीच प्रभूच्या कार्यात स्थिर राहा. कारण तुम्ही जाणता प्रभूमध्ये तुमचे काम व्यर्थ नाही. ” स्तोत्र and१ आणि स्तोत्र Read२ वाचा, विशेषत: verse व्या अध्यायात असे म्हटले आहे: “मग मी आपल्याकडे माझ्या पापांची कबुली दिली आणि माझे अपराध लपविले नाहीत. मी म्हणालो, 'मी परमेश्वराला माझ्या अपराधांबद्दल कबूल करीन.' तू माझ्या पापांची क्षमा केलीस. ”

स्वर्गातून पत्र

नरक पासून पत्र

येशूकडून एक प्रेम पत्र

ख्रिस्त स्वीकारण्यासाठी एक आमंत्रण

बायबलमधील आध्यात्मिक प्रश्नांची उत्तरे

स्वर्ग - आमचे अनंत घर

स्वर्ग आमच्या संबंध

पोर्नोग्राफीवर मात करत आहे

द डार्क नाईट ऑफ द सोल

दुःख च्या फर्नेस

आशा आहे

आपण मरणानंतर क्षण काय होते?

स्वर्गात आपण एकमेकांना ओळखू का?

आल्फ्रेड, न्यूयॉर्क

अमिश

शरद ऋतूतील दृश्ये

पक्षी

 

फुले:

ब्लू

संत्रा

गुलाबी

जांभळा

व्हाइट

पिवळा

अतिथी गॅलरी

झरे

जुनी घरे आणि कोठारे

अडाणी

 

राज्य उद्याने:

गेट्सबर्ग नॅशनल पार्क

लॅचवर्थ स्टेट पार्क

रॉबर्ट एच. ट्रेमन

स्टोनी ब्रूक

वॉटकिन्स ग्लेन

वुडलैंड्स

प्राणी प्राणी

देवदूत आले आणि मला देवाच्या उपस्थितीत नेले, प्रिय मामा. जेव्हा मी झोपी जातो तेव्हा त्यांनी मला तुझ्यासारखे वाहून नेले. मी येशूच्या बाहूमध्ये जागे झालो, ज्याने माझ्यासाठी त्याचे जीवन दिले!

इथपर्यंत खूप सुंदर आहे, तुम्ही नेहमी म्हटल्याप्रमाणे सुंदर आहे! पाण्याची शुद्ध नदी, स्फटिकासारखी स्वच्छ, देवाच्या सिंहासनावरून वाहते.

मी त्याच्या प्रेमाने खूप भारावून गेलो, प्रिय आई! येशूला समोरासमोर पाहून माझ्या आनंदाची कल्पना करा! त्याचे स्मित – खूप उबदार… त्याचा चेहरा – खूप तेजस्वी… “माझ्या मुलाचे घरी स्वागत आहे!” तो हळुवारपणे म्हणाला.

अगं, माझ्यासाठी उदास होऊ नका, आई. तुझे अश्रू उन्हाळ्याच्या पावसासारखे पडतात! मला माझ्या पायांवर खूप हलके वाटते जसे मी नाचत आहे, आई. मृत्यूच्या शापाने डंख गमावली आहे.

देवाने मला एवढ्या लवकर घरी बोलावले असले, कितीतरी स्वप्नांसह, कितीतरी गाणी गायली असली तरी मी तुझ्या हृदयात, तुझ्या प्रेमळ आठवणीत असेन. आमच्याकडे असलेले क्षण तुम्हाला घेऊन जातील.

मला आठवते की झोपण्याच्या वेळी मी तुझ्या अंथरुणावर कधी रांगत असे? तुम्ही मला येशूच्या कथा आणि आमच्यावरचे प्रेम सांगाल.

मला त्या रात्री आठवतात, आई तुझ्या अनमोल गोष्टी. मामाच्या लोरी ज्या मी मनातल्या मनात गुंफल्या. जेव्हा मी देवाला मला वाचवायला सांगितले तेव्हा चांदण्या लाकडी फरशीवर नाचत होत्या. 

त्या रात्री येशू माझ्या आयुष्यात आला, प्रिय आई! अंधारात मला तुझं हसू येत होतं. स्वर्गात माझ्यासाठी घंटा वाजली! आयुष्याच्या पुस्तकात माझे नाव लिहिले आहे.

तेव्हा माझ्यासाठी रडू नकोस, प्रिय आई. तुझ्यामुळे मी स्वर्गात आलो आहे. येशूला आता तुझी गरज आहे, कारण माझे भाऊ आहेत. तुमच्यासाठी पृथ्वीवर आणखी काम आहे.

एके दिवशी तुमचे काम संपल्यावर देवदूत तुम्हाला घेऊन जातील. सुरक्षितपणे येशूच्या बाहूमध्ये, ज्याने तुमच्यासाठी प्रेम केले आणि मरण पावले.

“तो नरकात, पीडित होता आणि त्याने त्याचे डोळे बरे केले आणि त्याला काही अंतरावर अब्राहम व लाजर यांना पाहिले. तो मोठ्याने ओरडून म्हणाला, “पित्या अब्राहामा, माझ्यावर दया करा आणि लाजाराला पाठवा, यासाठी की, त्याने आपल्या बोटाचे पाण्यात पाण्यात बुडविणे व माझ्या जिभेला थंड करण्यासाठी; कारण या ज्वाळात मी पीडित आहे. ~ लूक १:: २-16-२23

नरक पासून पत्र

प्रिय आई,

मी आजपर्यंत पाहिलेल्या सर्वात भयंकर ठिकाणाहून मी तुम्हाला लिहित आहे आणि तुम्ही कधीही कल्पना करू शकत नाही त्याहूनही भयंकर. येथे येथे काळा आहे, म्हणूनच मला असे वाटते की मी ज्या सर्व प्राण्यांना सतत बंपिंग करीत आहे त्यांना मी पाहू शकत नाही. मला माहित आहे की ते रक्त कर्लिंग स्प्रिम्समधून माझ्यासारखे लोक आहेत. मी दुःख आणि दुःखाने लिहितो म्हणून माझा आवाज माझ्या स्वत: च्या चिडून ओरडला आहे. मी मदतीसाठी रडू शकत नाही आणि तरीही याचा उपयोग नाही, माझ्या दुर्दशासाठी येथे कोणीही नाही.

या ठिकाणी पेन आणि त्रास पूर्णपणे असह्य आहे. हे माझे प्रत्येक विचार हरवते, माझ्यावर इतर प्रकारची खळबळ उडाली आहे हे मला माहित नव्हते. वेदना खूप तीव्र आहे, दिवस किंवा रात्र कधीही थांबत नाही. काळोखांमुळे दिवसांचे वळण दिसून येत नाही. जे काही मिनिटांपेक्षा काही सेकंदांपेक्षा अधिक असू शकते ते बर्‍याच अंतहीन वर्षांसारखे दिसते. या दु: खाचा शेवट मी कधीही सहन करू शकत नाही असा विचार आहे. प्रत्येक क्षणात माझे मन अधिकाधिक फिरत आहे. मी वेड्यासारखे वाटते, या गोंधळाच्या ओझ्याखाली मी स्पष्टपणे विचार देखील करू शकत नाही. मला भीती वाटते की मी आपले मन गमावत आहे.

भीती ही वेदना जितकी वाईट आहे, कदाचित आणखी वाईट. यापेक्षा माझी वाईट स्थिती कशीही वाईट असू शकते हे मला दिसत नाही, परंतु सतत क्षणात आहे की ते कोणत्याही क्षणी असू शकते.

माझे तोंड पॅच झाले आहे आणि फक्त एवढेच होईल. माझी जीभ माझ्या तोंडाच्या छतावर चिरलेली आहे. मी त्या जुन्या उपदेशकर्त्याला सांगितले की तो त्या जुन्या खडबडीत क्रॉसवर लटकलेल्या येशू ख्रिस्ताचे सहन करीत आहे. माझ्या सुजलेल्या जीभ थंड करण्यासाठी पाणी एकट्या प्रमाणात नाही म्हणून मला काहीच राहत नाही.

या जागी आणखी त्रास देण्यासाठी, मला माहित आहे की मी येथे असणे पात्र आहे. मी माझ्या कृत्यांबद्दल न्याय्य आहे. शिक्षा, वेदना, दु: ख मी जितके योग्य आहे त्यापेक्षा फार मोठे नाही, परंतु कबूल करतो की आता माझ्या दु: खाच्या आत्म्यात चिरंतन जळणाs्या पीडा आता कधीही कमी होणार नाहीत. मी इतके भयानक भविष्य कमावण्यासाठी पाप केल्याबद्दल माझा स्वत: चा तिरस्कार आहे, मला फसवणा the्या सैतानाचा मी तिरस्कार करतो जेणेकरून मी या ठिकाणी संपू शकेन. आणि मला माहित आहे की असा विचार करणे हे एक अकल्पनीय दुष्कर्म आहे, मला त्या देवाचा द्वेष आहे ज्याने आपला एकुलता एक पुत्र मला या यातनापासून वाचवण्यासाठी पाठवले. ज्याने माझ्यासाठी दु: ख व रक्त वाहून घेतले आणि मरण पावले त्या ख्रिस्ताला मी दोषी ठरवू शकत नाही, परंतु तरीही मी त्याचा द्वेष करतो. मी दुष्ट, दुर्दैवी आणि वाईटाचे आहे हे मला जाणवलेल्या माझ्या भावनांवरदेखील मी नियंत्रण ठेवू शकत नाही. माझ्या पृथ्वीवरील अस्तित्वापेक्षा मी आतापर्यंत अधिक दुष्ट व लबाड आहे. अरे, मी फक्त ऐकले असते तर.

कोणत्याही पृथ्वीवरील यातना यापेक्षा कितीतरी चांगले होईल. कर्करोगामुळे हळू हळू मृत्यू होण्याची शक्यता आहे; 9-11 दहशतवादी हल्ल्यांचा बळी म्हणून बर्निंग इमारतीत मरणे. देवाच्या पुत्राप्रमाणे निर्भयपणे मारहाण केल्यावर क्रॉसवर चढणेही; परंतु माझ्या सध्याच्या राज्यात हे निवडण्यासाठी माझ्याकडे काहीच शक्ती नाही. माझ्याकडे ती आवड नाही.

आता मी समजतो की हा त्रास आणि दुःख येशू माझ्यासाठी काय आहे. माझा असा विश्वास आहे की माझ्या पापांसाठी त्याला दुःख, वेदना आणि मरण पावले, पण त्याचा त्रास अनंतकाळचा नव्हता. तीन दिवसांनंतर तो कबर वर विजय मध्ये उभा राहिला. अरे, मला विश्वास आहे, परंतु हळूहळू उशीर झाला आहे. जुन्या निमंत्रणाचे गीत म्हणते की मला बर्याच वेळा ऐकण्याची आठवण येते, मी "एक दिवस खूप उशीर" आहे.

आम्ही या भयानक ठिकाणी सर्व विश्वासू आहोत, परंतु आपला विश्वास काहीच नाही. खूप उशीर झालेला आहे. दार बंद आहे. वृक्ष पडला आहे, आणि इथे ते उभे राहील. नरकात. कायमचे गमावले. आशा नाही, सांत्वन नाही, नाही शांती, नाही आनंद.

माझ्या दु: खाचा कधीही अंत होणार नाही. मला तो जुना उपदेशक आठवत आहे जेव्हा तो वाचला असेल “आणि त्यांच्या यातनाचा धूर अनंतकाळपर्यंत चढत राहतो: आणि त्यांना विश्रांतीचा दिवस किंवा रात्र नाही”

आणि या भयानक स्थानाबद्दल कदाचित ही सर्वात वाईट गोष्ट आहे. मला आठवते मला चर्च सेवा आठवते. मला आमंत्रणे आठवत आहेत. मी नेहमीच विचार केला की ते खूपच मूर्ख, इतके मूर्ख, इतके बेकार आहेत. असे वाटले की मी अशा गोष्टींसाठी "कठीण" होतो. मी आता हे सर्व वेगळं बघत आहे, पण आईच्या मनातील बदल या क्षणी काहीही फरक पडत नाही.

मी मूर्खांप्रमाणे आयुष्य जगले आहे, मी मूर्खांसारखे नाखुष आहे, मी मूर्खासारख्या मरण पावला आहे, आणि आता मला मूर्खांचा त्रास व दु: ख सहन करावे लागेल.

अरे, आई, मला घरच्या सुखसोयीची किती आठवण येते. माझ्या बुद्धीच्या कपाळावर मी पुन्हा कधीही तुझ्या निविदा करणार्यांना कळणार नाही. अधिक उबदार नाश्ता किंवा घरगुती शिजवलेले जेवण नाहीत. हिवाळ्यातील हिवाळ्याच्या रात्रीत मी पुन्हा कधीही फायरप्लेसचा उबदारपणा अनुभवणार नाही. आता अग्नीने या दुर्गम शरीराला तुलना केल्याशिवाय दुखावलेली नाही, पण सर्वशक्तिमान देवाच्या क्रोधचा अग्नि माझ्या अंतःकरणाचा त्रास घेत आहे जी कोणत्याही प्राणघातक भाषेत योग्यरित्या वर्णन करता येणार नाही.

मी वसंत ऋतूमध्ये एक हिरव्यागार गवत खाऊ घालतो आणि सुंदर सुगंधी फुले पाहतो, जी त्यांच्या गोड सुगंधात सुवास घेण्यास थांबते. त्याऐवजी मी गंधरस, सल्फर आणि उष्णता इतकी तीव्र अशी गंध वाहिली आहे की इतर सर्व इंद्रिये मला सहज अपयश करतात.

अरे, आई, किशोरवयीन म्हणून मी नेहमीच चर्चमध्ये आणि अगदी आमच्या घरातही लहान मुलांचे गोंधळ आणि आवाज ऐकत राहिलो. मला वाटले की ते मला इतके त्रास होत आहेत की, इतका त्रास होतो. मी त्या क्षुल्लक छोट्या चेहऱ्यांपैकी एक क्षण थोड्या काळापर्यंत पाहण्यास किती उत्सुक आहे. पण नरक, बाळं मध्ये बाळ नाहीत.

नरक, प्रिय आई मध्ये कोणतेही बायबल नाहीत. धिक्कारलेल्या चार भिंतींच्या आत केवळ एकच ग्रंथ आहेत जे माझ्या कानांनी तासभर तासांत, दुःखी क्षणानंतर क्षणभर रडतात. ते सर्व काही सांत्वन देत नाहीत, आणि केवळ मी काय मूर्ख आहे याची मला आठवण करून देत आहे.

त्यांच्या आईची व्यर्थता नसल्यास, कदाचित तुम्हाला हे जाणून घेण्यात आनंद वाटेल की नरकात येथे कधीच न संपणारी प्रार्थना सभा आहे. काहीही असो, आपल्या वतीने मध्यस्थी करण्यास पवित्र आत्मा नाही. प्रार्थना इतकी रिकामी, इतकी मृत आहे. दयाळूपणा करण्यापेक्षा त्यांना काहीच किंमत नाही ज्याची आम्ही कधीही उत्तरे देणार नाही.

कृपया माझ्या बंधूंना सावध करा. मी सर्वात मोठा होतो आणि मला "थंड" असण्याचा विचार केला. कृपया त्यांना सांगा की नरकात कोणीही नाही. कृपया माझ्या सर्व मित्रांना, माझ्या शत्रुंनाही इशारा द्या की ते या यातनाच्या ठिकाणी देखील येत नाहीत.

हे स्थान इतके भयानक आहे की, आई, मी पाहतो की हे माझे अंतिम गंतव्य नाही. जसे सैतान आपल्यावर येथे हसतो आणि बरेच लोक या दुःखाच्या मेजवानीत सतत आपल्यात सामील होतात, तेंव्हा आपल्याला सतत आठवण करून दिली जाते की भविष्यात काही दिवस, सर्वसमर्थ देवताच्या न्यायाच्या सिंहासनासमोर आपणास सर्व उपस्थित राहण्यासाठी निमंत्रित केले जाईल.

देव आपल्या सर्व दुष्ट कृत्यांच्या पुढील पुस्तकात लिहिलेले आपले शाश्वत भविष्यकाळ दर्शवेल. पृथ्वीवरील सर्वोच्च न्यायाधिशापूर्वीच्या आपल्या दयेचा न्याय कबूल करण्याशिवाय आपण कोणतीही संरक्षण, माफी, आणि काहीही सांगणार नाही. आपल्या शेवटच्या संकटकाळात, अग्नीच्या तळ्यामध्ये टाकण्याआधी आपल्याला त्या व्यक्तीकडे लक्ष देण्याची गरज आहे ज्याने नरकाचा छळ सहन केला आहे आणि आपल्याला त्यांच्यापासून मुक्त केले जाऊ शकते. आम्ही आमच्या पवित्र उपस्थितीत उभे राहिलो तेव्हा आपल्या दंडांची घोषणा ऐकण्यासाठी, आपण ती सर्व पाहण्यासाठी तिथे आई असाल.

कृपया माझे डोके लज्जित करण्यासाठी मला क्षमा करा, कारण मला माहित आहे की मी आपल्या चेहर्यावर लक्ष ठेवू शकणार नाही. आपणास तारणहारांच्या प्रतिमेमध्ये आधीपासूनच सूचित केले जाईल आणि मला माहित आहे की मी उभे करू शकू शकणार नाही.

मला हे स्थान सोडून तुमच्यात सामील व्हावे आणि इतर बर्याच जणांना मी पृथ्वीवरील माझ्या काही लहान वर्षांपासून ओळखतो. पण मला माहित आहे की हे कधीही शक्य होणार नाही. कारण मला माहित आहे की मी कचऱ्याच्या वेदना कधीच सोडू शकत नाही, मी अश्रूंसह बोलतो, दुःख आणि खोल निराशा सह, ज्याचे पूर्णपणे वर्णन केले जाऊ शकत नाही, मला तुमच्यापैकी कोणालाही पुन्हा पाहू इच्छित नाही. कृपया माझ्यासोबत कधीही सामील होऊ नका.

अनंतकाळच्या आयुष्यात, तुझा मुलगा / मुलगी, निंदा केली आणि कायमचा गमावला

मी येशूला विचारले, "तू माझ्यावर किती प्रेम करतोस?" तो म्हणाला, "हे एवढे" आणि हात उंचावले आणि मरण पावला. माझ्यासाठी मरण पावला, एक पापी पापी! तेही तुमच्यासाठी मरण पावले.

***

माझ्या मृत्यूपूर्वीच्या रात्री, तू माझ्या मनात होतास. स्वर्गात आपल्याबरोबर अनंतकाळ घालविण्यासाठी मी तुमच्याशी कसा संबंध ठेवू इच्छितो. तरीही, पापाने मला आणि माझ्या पित्यापासून आपल्याला वेगळे केले. आपल्या पापांची भरपाई करण्यासाठी निर्दोष रक्तदान आवश्यक आहे.

वेळ आली होती जेव्हा मी तुमच्यासाठी माझे आयुष्य घालवायचे होते. हृदयाच्या कडकपणामुळे मी प्रार्थना करण्यासाठी बागेत गेलो. आत्म्याला दुःखाने मी घासले होते, जसे मी देवाकडे मोठ्याने ओरडलो म्हणून ... "हे माझ्या पित्या, जर शक्य असेल तर हा प्याला माझ्यापासून निघून जाऊ दे; परंतु माझ्या इच्छेप्रमाणे नको तर तुझ्या इच्छेप्रमाणे होऊ दे." "~ मॅथ्यू 26: 39

मी बागेत असताना मी कोणत्याही गुन्हा असल्याचा निष्पाप असला तरी सैनिक मला अटक करायला आले. ते मला पिलाताच्या हॉलसमोर आणले. मी माझ्या आरोपीसमोर उभे होतो. मग पिलाताने मला घेतला आणि मला scourged. मी तुमच्यासाठी धडपड करीत असताना माझ्या पाठीमागे लॅझेरेशन्स गळून गेले. मग शिपायांनी मला पकडले आणि माझ्यापुढे एक लाल वेशभूषा घातली. त्यांनी माझ्या डोक्यावर काट्यांचा मुकुट घातला. रक्त माझ्या चेहऱ्यावरुन खाली पडले ... तुम्हाला माझी इच्छा पाहिजे अशी कोणतीही सुंदरता नव्हती.

मग सैनिकांनी मला थट्टा केली, ते म्हणाले, "हे यहूद्यांच्या राजा, तुझा जयजयकार असो! ते मला आनंदाने ओरडत होते, ओरडत ओरडत, "त्याला वधस्तंभावर खिळा. त्याला वधस्तंभावर खिळवा. "मी शांतपणे रक्तरंजित, खडबडीत आणि मारहाण केली. तुझ्या पापांची कबुली दिली. तुझ्या पापाबद्दल तुला शिक्षा झाली. व्यभिचार आणि पुरुष नाकारले.

पिलाताने मला सोडण्याचा प्रयत्न केला पण गर्दीच्या दबावाला दिला. "त्याला घेऊन जा आणि त्याला वधस्तंभावर खिळा, कारण मला त्याच्यावर दोषारोप आढळले नाही." तो त्यांना म्हणाला. मग त्याने मला वधस्तंभावर खिळण्यासाठी दिले.

जेव्हा मी गोल्गोथाला एकाकी टेकडीवर चढवले तेव्हा माझे मन तुझ्या मनात होते. मी त्याचे वजन खाली पडले. हे माझे तुमच्यावरील प्रेम होते आणि माझ्या पित्याच्या इच्छेप्रमाणे वागण्यासाठी मला जबरदस्त भार सहन करावा लागतो. तिथे, मी तुमच्या दुःखांचा उद्रेक केला आणि मी तुमच्या दुःखांना मानवजातीच्या पापांकरिता माझ्या आयुष्याचा नाश केला.

सैनिकांनी हात आणि पाय मध्ये खोल नखे चालविणारा हातोचा जोरदार बोट देणे sneered. प्रेम आपल्या पापांची वधस्तंभावर खिळले, पुन्हा पुन्हा हाताळले जाणार नाही. त्यांनी मला उचलले आणि मला मरण्यासाठी सोडले. तरीही, त्यांनी माझे जीवन घेतले नाही. मी स्वेच्छेने ते दिले.

आकाश काळे झाले. अगदी सूर्य प्रकाशमय थांबला. दुःखदायक वेदनेने माझ्या शरीराचा नाश झाला आणि आपल्या पापाचे वजन घेतले आणि त्यास शिक्षा दिली ज्यामुळे देवाचा क्रोध तृप्त होऊ शकला.

जेव्हा सर्व गोष्टी पूर्ण झाल्या. मी माझा आत्मा माझ्या बापाच्या हातात घेतला आणि माझे अंतिम शब्द "पूर्ण झाले." मी माझे डोके खाली वाकवले आणि भूत सोडले.

मी तुझ्यावर प्रेम करतो ... जिझस.

"मनुष्यांपेक्षा यापेक्षा कितीतरी पटीने अधिक प्रेम नाही, एक मनुष्य आपल्या मैत्रिणींसाठी आपले प्राण देतो." ~ जॉन 15: 13

प्रिय आत्मा,

आजचा रस्ता खडकाळ वाटला असेल आणि आपणास एकटे वाटत असेल. आपला विश्वास असलेल्या एखाद्याने आपल्याला निराश केले आहे. देव तुझे अश्रू बघतो. त्याला तुमची वेदना वाटते. तो तुम्हाला सांत्वन देतो, कारण तो एक मित्रा आहे जो आपल्या भावापेक्षा जवळ येत आहे.

देव तुझ्यावर इतका प्रेम करतो की त्याने तुझ्या एकुलत्या एका पुत्राला तुमच्या जागी मरण्यासाठी पाठविले. जर तुम्ही तुमच्या पापांची क्षमा करण्यास तयार असाल आणि त्यातून परत जाल तर तुम्ही केलेल्या प्रत्येक पापाबद्दल तो तुम्हाला क्षमा करील.

पवित्र शास्त्र म्हणते, "... मी धार्मिकांना बोलावण्यास आलो नाही तर पापी लोकांना पश्चात्ताप करण्यास आलो आहे." ~ मार्क 2: 17b

आत्मा, ज्यात तू आणि मी यांचा समावेश आहे.

आपण गमावले गेलेल्या खड्यात कितीही फरक पडत नाही, देवाची कृपा अद्यापही जास्त आहे. गलिच्छ निराशाजनक आत्मा, तो जतन करण्यासाठी आला. आपला हात धरण्यासाठी तो आपल्या हातावर खाली उतरेल.

कदाचित तुम्ही या पतित पाप्यासारखे आहात जो येशूकडे आला होता, हे जाणून होता की तोच तिला वाचवू शकतो. तिच्या चेहऱ्यावरून अश्रू वाहत असताना, ती आपल्या अश्रूंनी त्याचे पाय धुवू लागली आणि केसांनी पुसू लागली. तो म्हणाला, "तिच्या पापांची, जी पुष्कळ आहेत, क्षमा झाली आहे..." आत्मा, आज रात्री तो तुझ्याबद्दल असे म्हणू शकतो का?

कदाचित तुम्ही पोर्नोग्राफी पाहिली असेल आणि तुम्हाला लाज वाटली असेल किंवा तुम्ही व्यभिचार केला असेल आणि तुम्हाला क्षमा करावीशी वाटते. ज्या येशूने तिला क्षमा केली तोच येशू आज रात्री तुम्हाला क्षमा करेल.

कदाचित आपण आपले जीवन ख्रिस्ताला देण्याविषयी विचार केला असेल, परंतु एक कारण किंवा दुसर्या कारणास्तव तो काढून टाकला असेल. "आज जर तुम्ही त्याचा आवाज ऐकला तर आपल्या अंतःकरणास कठोर करु नका." इब्रीज 4: 7b

पवित्र शास्त्र म्हणते, "सर्वांनी पाप केले आहे आणि देवाचे गौरव कमी केले आहे." रोमन्स 3: 23

"जर तू आपल्या तोंडावर प्रभु येशूची कबुली दिलीस आणि जर देव त्याला मेलेल्यांतून उठवितो यावर विश्वास ठेवतो तर तुझे तारण होईल." ~ रोमकर १०:.

आपण स्वर्गात एक ठिकाणी आश्वासन होईपर्यंत येशूशिवाय झोपू नका.

आज रात्री, जर आपण चिरंतन जीवनाची भेट प्राप्त करू इच्छित असाल तर प्रथम आपण प्रभुवर विश्वास ठेवावा. आपल्याला आपल्या पापांची क्षमा व्हावी आणि परमेश्वरावर आपला भरवसा ठेवावा लागेल. परमेश्वरावर विश्वास ठेवण्यासाठी, चिरंतन जीवनासाठी विचारा. स्वर्गात फक्त एकच मार्ग आहे आणि हे प्रभु येशूद्वारे आहे. हे मोक्ष च्या देवाच्या आश्चर्यकारक योजना आहे.

आपण आपल्या हृदयातून प्रार्थना करून खालीलप्रमाणे प्रार्थना करून त्याच्याशी वैयक्तिक संबंध सुरू करू शकता:

"अरे देवा, मी पापी आहे. मी माझ्या आयुष्यातील सर्व पापी आहे. मला क्षमा कर, प्रभु. मी येशू माझे तारणहार म्हणून प्राप्त करतो. माझा प्रभू म्हणून माझा त्याच्यावर विश्वास आहे. मला वाचवण्यासाठी धन्यवाद. येशूच्या नावाने आमेन. "

आपण तेथे उच्च शक्ती आहे की नाही याचा विचार करत आहात? अशी शक्ती ज्याने विश्वाची स्थापना केली आणि त्यातील सर्व काही. अशी शक्ती ज्याने काहीही घेतले नाही आणि पृथ्वी, आकाश, पाणी आणि सजीव वस्तू निर्माण केल्या? सर्वात सोपा वनस्पती कोठून आला? सर्वात गुंतागुंत प्राणी… माणूस? वर्षानुवर्षे मी या प्रश्नाशी झगडत राहिलो. मी विज्ञानात उत्तर शोधले.

या गोष्टींच्या अभ्यासानुसार उत्तर आपल्याला आश्चर्यचकित करते आणि आश्चर्यचकित करते. उत्तर प्रत्येक प्राणी आणि वस्तूच्या अगदी मिनिटात असावे. अणू! जीवनाचे सार तेथे सापडलेच पाहिजे. ते नव्हते. ते विभक्त सामग्रीमध्ये किंवा त्याभोवती फिरणार्‍या इलेक्ट्रॉनमध्ये आढळले नाही. हे रिक्त जागेत नव्हते जे आपल्यास स्पर्श करून पाहू शकणार्‍या प्रत्येक गोष्टीची बनवते.

हे सर्व हजारो वर्ष पाहिले आणि आजूबाजूच्या सामान्य गोष्टींमध्ये कोणालाही जीवनाचे सार सापडले नाही. मला माहित आहे की एक शक्ती, शक्ती असणे आवश्यक आहे जे हे सर्व माझ्या भोवती करीत आहे. तो देव होता? ठीक आहे, तो फक्त मलाच का प्रकट करीत नाही? का नाही? जर ही शक्ती जिवंत देव असेल तर सर्व रहस्य का आहे? ठीक आहे, मी येथे आहे, असे म्हणणे त्याला अधिक तर्कसंगत ठरणार नाही का? मी हे सर्व केले. आता तुमच्या व्यवसायाबद्दल जा. ”

मी एका खास बाईला भेटायला गेलो नाही जोपर्यंत मी अनिच्छेने बायबल अभ्यासाला गेलो होतो तेव्हापर्यंत मला यापैकी काहीही समजू शकले नाही. तेथील लोक शास्त्रवचनांचा अभ्यास करीत होते आणि मला वाटले की त्यांनी जसा मी होतो तसा शोध केला पाहिजे, परंतु अद्याप सापडला नाही. त्या गटाच्या नेत्याने बायबलमधील एका व्यक्तीने लिहिलेला एक उतारा वाचला जो ख्रिश्चनांचा द्वेष करीत असे परंतु तो बदलला होता. आश्चर्यकारक मार्गाने बदलले. त्याचे नाव पॉल होते आणि त्याने लिहिले,

कारण देवाच्या कृपेने विश्वासाच्या द्वारे तुमचे तारण झाले आणि ते तुमच्याकडून झाले नही, तर ते देवापासूनचे दान असे आहे. आणि ते तुमच्याकडून घडत नाही, ही देवाची देणगी आहे. कामांची नव्हे तर कोणीही बढाई मारु नये. ” Hes इफिसकर २:--.

“कृपा” आणि “विश्वास” या शब्दांनी मला भुरळ घातली. त्यांना खरोखर काय म्हणायचे होते? नंतर त्या रात्री तिने मला चित्रपट पहायला सांगितले, अर्थात तिने ख्रिश्चन चित्रपटात जाण्यासाठी मला फसवले. शोच्या शेवटी बिली ग्राहमचा एक छोटा संदेश आला. येथे तो नॉर्थ कॅरोलिना येथील शेतातील एक मुलगा होता आणि त्याने मला सर्व गोष्टींबरोबर झगडत असल्याचे सांगितले. ते म्हणाले, “तुम्ही देवाचे वैज्ञानिक, तत्वज्ञान किंवा इतर कोणत्याही बौद्धिक मार्गाने स्पष्टीकरण देऊ शकत नाही. “तुम्ही फक्त देव खरा आहे यावर विश्वास ठेवावा.

बायबलमध्ये लिहिल्याप्रमाणे त्याने जे सांगितले त्याप्रमाणे त्याने केले यावर तुमचा विश्वास आहे. बायबलमध्ये उत्पत्तीच्या पुस्तकात लिहिले आहे त्याप्रमाणे त्याने आकाश व पृथ्वी निर्माण केली. त्याने सर्व वनस्पती व प्राणी निर्माण केले. त्याने निर्जीव जीवनात श्वास घेतला आणि तो मनुष्य झाला. ज्याने त्याला निर्माण केले त्या लोकांशी जवळचे नातेसंबंध जोडण्याची इच्छा होती म्हणून त्याने एका मनुष्याचे रूप धारण केले जो देवाचा पुत्र होता आणि तो पृथ्वीवर येऊन आपल्यामध्ये राहतो. हा मनुष्य, येशू, जो वधस्तंभावर खिळला जात आहे यावर विश्वास ठेवणा for्यांसाठी पापाचे कर्ज फेडले.

हे इतके सोपे कसे असू शकते? विश्वास ठेव? असा विश्वास आहे की हे सर्व सत्य होते? त्या रात्री मी घरी गेलो आणि मला थोडी झोप आली. मी कृपेने - विश्वासाने विश्वास ठेवण्याच्या मुद्दयासह मी संघर्ष केला. तोच तो शक्ती होता, जीवनाचे सार आणि जे सर्व होते आणि जे होते त्या सर्वचे निर्माण. मग तो माझ्याकडे आला. मला माहित आहे की मला फक्त विश्वास ठेवावा लागेल. देवाच्या कृपेने त्याने मला त्याचे प्रेम दाखवले. तोच तो उत्तर होता आणि माझा विश्वास धरावा म्हणून त्याने आपला एकुलता एक पुत्र येशू माझ्यासाठी मरण्यासाठी पाठविले. की त्याच्याशी माझा संबंध असू शकेल. त्या क्षणी त्याने मला स्वत: वर प्रकट केले.

मी आता तिला समजले आहे हे सांगण्यासाठी तिला कॉल केले. मी आता विश्वास ठेवतो आणि ख्रिस्ताला माझे जीवन देऊ इच्छितो. तिने मला सांगितले की तिने अशी प्रार्थना केली की मी विश्वास ठेवतो आणि देवावर विश्वास ठेवल्याशिवाय मी झोपत नाही. माझे आयुष्य कायमचे बदलले गेले. होय, कायमस्वरुपी, कारण आता मी स्वर्ग नावाच्या एका अद्भुत ठिकाणी अनंतकाळ घालविण्याच्या प्रतीक्षेत आहे.

येशू खरोखर पाण्यावरून चालत आहे हे सिद्ध करण्यासाठी किंवा लाल समुद्राने इस्राएल लोकांना जाऊ देण्याची किंवा बायबलमध्ये लिहिलेल्या इतर डझनभर दिसणा impossible्या इतर कोणत्याही अशक्य घटनांपैकी एखादे डोंगराळ भाग घेता येऊ शकेल हे सिद्ध करण्यासाठी माझ्याकडे पुराव्यांची गरज नाही.

माझ्या आयुष्यात देवाने स्वत: ला अधिक सिद्ध केले आहे. तो तुम्हाला स्वत: लाही प्रकट करु शकतो. आपण स्वत: ला त्याच्या अस्तित्वाचा पुरावा शोधत असल्याचे आढळल्यास, त्याने स्वतःला आपल्यास प्रकट करण्यास सांगा. लहानपणीच विश्वासाची ती झेप घ्या आणि त्याचा खरोखरच विश्वास ठेवा. विश्वासाने त्याच्या प्रेमासाठी स्वतःला उघडा, पुरावे नव्हे.

या निराश जगात आपल्या हृदयाचा त्रास, निराशा आणि दुःख सह जगणे, आपण स्वर्गाची वाट पाहात आहोत! जेव्हा आपले आत्मा आपल्यावर प्रेम करणाऱ्यांची तयारी करत असते तेव्हा आपले डोळे वैभवाने आपल्या शाश्वत घराकडे वळले तेव्हा आपले डोळे चढते.

आपल्या कल्पनेपलीकडची नवीन पृथ्वी कितीतरी सुंदर असावी यासाठी परमेश्वराने योजना आखली आहे.

“वाळवंटातील आणि एकांतात राहणा ;्या लोकांसाठी आनंद होईल. वाळवंट सुखी होईल आणि गुलाबाप्रमाणे फुलले जाईल. हे विपुल प्रमाणात फुलले जाईल आणि आनंदाने व गाण्यातून आनंदेल… ~ यशया 35 1: १-२

“मग आंधळ्यांचे डोळे उघडतील व बहिरे लोकांचे कान उघडले जातील. लंगडा हा हरिणासारख्या झेप घेईल. मुकेची जीभ ओरडेल, कारण वाळवंटात पाण्यात पाणी शिरतील आणि वाळवंटात नाले वाहतील. ” ~ यशया. 35: 5--.

"आणि प्रभूचे खंडणी परत येईल आणि सियोनात परत येतील आणि त्यांच्या डोक्यावर चिरंतन आनंद घेऊन येतील. त्यांना आनंद आणि आनंद मिळेल, आणि दु: ख आणि शोक दूर पळून जाईल." ~ यशया :35 10:१०

त्याच्या उपस्थितीत आपण काय म्हणावे? अरे, जेव्हा आपण त्याचे नाखुष हात व पाय पाहतो तेव्हा अश्रू वाहतात! जेव्हा आपण आमच्या तारणहारांना समोरासमोर पाहतो तेव्हा जीवनाची अनिश्चितता आपल्याला कळविली जाईल.

आपण सर्वांनी त्याला पाहिले पाहिजे! आपण त्याचे वैभव पाहू. तो सूर्यप्रकाशात आपले स्वागत करतो म्हणून तो सूर्यप्रकाश शुद्ध प्रकाशाप्रमाणे चमकत असेल.

"मला खात्री आहे की मी म्हणतो, आणि शरीराबाहेर पडून प्रभुजवळ हजर राहण्यास मी तयार आहे." Corinthians २ करिंथकर::.

“आणि मी योहान पवित्र नगर, नवीन यरुशलेमाला, स्वर्गातून देवापासून खाली उतरताना पाहिले, व आपल्या पतीसाठी सुशोभित वधूप्रमाणे तयार केले. ~ प्रकटीकरण २१: २

… ”आणि तो त्यांच्याबरोबर राहील आणि ते त्याचे लोक होतील आणि देव स्वत: त्यांच्याबरोबर असेल आणि त्यांचे देव होईल.” ~ प्रकटीकरण २१: b ख

“आणि ते त्याचा चेहरा पाहतील…” “… आणि ते सदासर्वकाळ राज्य करतील.” ~ प्रकटीकरण 22: 4 अ आणि 5 बी

“देव त्यांच्या डोळ्यांतील अश्रू पुसून टाकील; यापुढे मरण नाही, शोक करणे, रडणे आणि यापुढे दु: ख होणार नाही. कारण पूर्वीच्या गोष्टी नाहीशा झालेल्या आहेत. ” ~ प्रकटीकरण २१:.

आपल्या प्रियजनांच्या कबरीतून वळताना अनेकांना आश्चर्य वाटते, “आम्ही स्वर्गात आपल्या प्रियजनांना ओळखू का”? “आम्ही त्यांचा चेहरा पुन्हा पाहू का”?

परमेश्वराला आपले दु:ख कळते. तो आपले दु:ख वाहून नेतो... कारण तो काही क्षणांतच त्याला उठवेल हे माहीत असतानाही तो त्याचा प्रिय मित्र लाजरच्या थडग्यावर रडला.

तेथे तो त्याच्या प्रिय मित्रांचे सांत्वन करतो.

"मी पुनरुत्थान आणि जीवन आहे: जो माझ्यावर विश्वास ठेवतो, तो मेला असला तरी तो जिवंत राहील." ~ योहान ११:२५

कारण जर आपण विश्वास ठेवतो की येशू मरण पावला आणि पुन्हा उठला, तर जे येशूमध्ये झोपलेले आहेत त्यांनाही देव त्यांच्याबरोबर आणील. १ थेस्सलनीकाकर ४:१४

आता, जे येशूमध्ये झोपतात त्यांच्यासाठी आम्ही दुःखी आहोत, परंतु ज्यांना आशा नाही त्यांच्याप्रमाणे नाही.

"कारण पुनरुत्थानात ते लग्न करत नाहीत किंवा लग्नही करत नाहीत, तर ते स्वर्गातील देवाच्या दूतांसारखे आहेत." ~ मॅथ्यू 22:30

जरी आपला पृथ्वीवरील विवाह स्वर्गात राहणार नसला तरी, आपले नाते शुद्ध आणि निरोगी असेल. कारण ख्रिस्तावर विश्वास ठेवणार्‍यांचे प्रभूशी लग्न होईपर्यंत ते केवळ एक पोर्ट्रेट आहे ज्याने त्याचा उद्देश पूर्ण केला.

“आणि मी जॉनने पवित्र शहर, नवीन जेरुसलेम, देवाकडून स्वर्गातून खाली येताना पाहिले, तिच्या नवर्‍यासाठी सजवलेल्या वधूप्रमाणे तयार केलेले.

आणि मी स्वर्गातून एक मोठी वाणी ऐकली, “पाहा, देवाचा निवास मंडप माणसांबरोबर आहे, आणि तो त्यांच्याबरोबर राहील, आणि ते त्याचे लोक होतील, आणि देव स्वतः त्यांच्याबरोबर असेल आणि त्यांचा देव असेल.

आणि देव त्यांच्या डोळ्यातील अश्रू पुसून टाकील. आणि यापुढे मरण, दु:ख, रडणे, यापुढे दु:ख राहणार नाही, कारण पूर्वीच्या गोष्टी निघून जातील.” ~ प्रकटीकरण २१:२

त्याने मलाही बाहेर काढले
चिकणमातीचा भयानक खड्डा,
आणि माझे पाय एका खडकावर ठेवा,
आणि माझे चालणे स्थापित केले.

स्तोत्र 40: 2

मला एका क्षणासाठी तुमच्या हृदयाशी बोलायला सांगा .. मी तुम्हाला दोषी ठरवणार नाही किंवा तुम्ही कोठे आहात याचा न्याय करू नका. पोर्नोग्राफीच्या वेबवर पकडणे किती सोपे आहे हे मला समजते.

मोह सर्वत्र आहे. ही एक समस्या आहे ज्याला आपण सर्वजण भेडसावत आहोत. नजरेला सुखावणारी गोष्ट बघायला थोडीशी वाटेल. अडचण अशी आहे की, पाहणे वासनेत बदलते आणि वासना ही अशी इच्छा आहे जी कधीच तृप्त होत नाही.

“परंतु प्रत्येकजण आपल्या वासनेपासून दूर गेला आणि मोहात पडतो तेव्हा तो मोहात पडतो. वासना जेव्हा गर्भवती होते, तेव्हा ती पाप आणि पापाचा जन्म होतो आणि जेव्हा ते संपवते तेव्हा ते मरणाला जन्म देते. ” ~ याकोब १: १-1-१-14

अनेकदा पोर्नोग्राफीच्या वेबवर आत्मा आकर्षित करतो.

शास्त्र या सामान्य समस्येशी निगडित आहे ...

"परंतु मी तुम्हांस सांगतो की, जो कोणी एखाद्या स्त्रीकडे वाकड्या नजरेने पाहतो त्याने आपल्या मनात तिच्याशी व्यभिचार केलाच आहे."

"जर तुझा उजवा डोळा तुला पाप करायला प्रवृत्त करतो तर तो काढून टाक व फेकून दे, कारण तुझ्या शरीराचे अवयव गमावतील आणि तुझ्या शरीराचा नाश नरकात फेकून देण्याची गरज नाही." मॅथ्यू 5: 28-29

सैतान आपला संघर्ष पाहतो. तो आमच्याकडे हर्षाने हसतो! “तूही आमच्याइतके अशक्त आहेस का? देव आता आपल्यापर्यंत पोहोचू शकत नाही, तुमचा आत्मा त्याच्या आवाक्याबाहेरचा आहे. ”

बर्याचजण त्याच्या विरोधात मरतात, तर इतरजण देवावर विश्वास ठेवतात. "मी त्याच्या कृपेने खूप दूर भटकले आहे का? आता त्याचा हात माझ्यापर्यंत पोहोचेल का? "

एकाकीपणाची फसवणूक केल्यामुळे त्याचे क्षण आनंद कमी होते. आपण गमावले गेलेल्या खड्यात कितीही फरक पडत नाही, देवाची कृपा अद्यापही जास्त आहे. पापी पापी तो वाचवण्यासाठी उत्सुक आहे, तो आपला हात धरण्यासाठी तो आपल्या हातावर खाली उतरेल.

अहो, अंधकाराची रात्र, जेव्हा आपण आपल्या वीणा वाजवताना विव्होवर बसतो आणि केवळ प्रभूमध्ये सांत्वन मिळवतो!

वियोग दुःखदायक आहे. आपल्यापैकी कोणाला आपल्या प्रिय व्यक्तीच्या नुकसानाचे दुःख झाले नाही, किंवा एकमेकांच्या मिठीत रडल्याचा दु:ख यापुढे त्यांच्या प्रेमळ मैत्रीचा आनंद घेण्यासाठी, जीवनातील अडचणींमध्ये आपल्याला मदत करण्यासाठी कोणाला वाटले नाही?

आपण वाचत असताना बरेच लोक खोर्यातून जात आहेत. आपण स्वत: ला एक साथीदार गमावून बसणे आणि आता विभक्त होण्याच्या दुःखाचा अनुभव घेत आहोत, आपण पुढे एकट्या तासांचा सामना कसा कराल याचा विचार करता.

थोड्या वेळापर्यंत आपल्याकडून घेतल्या जाणार्या हृदयात नाही ... आम्ही स्वर्गासाठी घरगुती आहोत आणि आपल्या प्रिय व्यक्तींचे पुनरुत्थान अपेक्षित आहे कारण आम्ही एक चांगले स्थान शोधत आहोत.

परिचित इतके सांत्वनदायक होते. जाऊ देणे कधीही सोपे नाही. कारण ते आम्हाला अडखळतात, ज्या ठिकाणांनी आम्हाला सांत्वन दिले आहे, ज्या भेटींनी आम्हाला आनंद दिला आहे. आत्म्याच्या गहन दुःखाने आपल्याकडून घेतलेले कितीही मौल्यवान आहे ते आपण धारण करतो.

कधीकधी त्याच्या दुःखाने आपल्यावर जबरदस्त समुद्राच्या लाटांचा नाश होतो. आपण स्वतःच्या वेदनापासून स्वतःला वाचवितो, प्रभूच्या पंखांखाली आश्रय मिळवतो.

मेंढपाळाने लांब आणि एकाकी रात्री आम्हाला मार्गदर्शन केले नसते तर आम्ही दुःखाच्या खोऱ्यात स्वतःला हरवून बसलो असतो. आत्म्याच्या काळोख्या रात्री तो आपला सांत्वन करणारा, एक प्रेमळ उपस्थिती आहे जो आपल्या दुःखात आणि दुःखात सामील होतो.

पडणार्‍या प्रत्येक अश्रूबरोबर, दुःख आपल्याला स्वर्गाकडे ढकलते, जिथे मृत्यू, दुःख किंवा अश्रू पडणार नाहीत. रडणे रात्रभर टिकेल, पण आनंद सकाळी येतो. तो आपल्या सर्वात खोल वेदनांच्या क्षणांमध्ये आपल्याला वाहून नेतो.

जेव्हा आपण आपल्या प्रियजनांसोबत प्रभूमध्ये असतो तेव्हा भयानक डोळ्यांद्वारे आपण आपला आनंददायक पुनरुत्थानाची अपेक्षा करतो.

जे शोक करतात ते धन्य, कारण त्यांचे सांत्वन करण्यात येईल. "मॅथ्यू 5: 4

प्रभु तुला आशीर्वाद देईल आणि तुम्हा सर्वांचा जीवनासाठी जीवन जगील, तोपर्यंत तू स्वर्गात परमेश्वरासमोर जाशील.

दु:खाची भट्टी! ते आपल्याला कसे दुखवते आणि वेदना देते. तिथेच परमेश्वर आपल्याला युद्धासाठी प्रशिक्षण देतो. तिथेच आपण प्रार्थना करायला शिकतो.

तिथेच देव आपल्याबरोबर एकटा येतो आणि आपण खरोखर कोण आहोत हे आपल्याला प्रकट करतो. तिथेच तो आपल्या सुखसोयींची छाटणी करतो आणि आपल्या जीवनातील पाप जाळून टाकतो.

तिथेच तो आपल्या अपयशाचा उपयोग त्याच्या कामासाठी आपल्याला तयार करण्यासाठी करतो. ते तिथे असते, भट्टीत, जेव्हा आमच्याकडे देण्यासारखे काही नसते, जेव्हा आमच्याकडे रात्री गाणे नसते.

तिथेच आपल्याला असे वाटते की आपले जीवन संपले आहे जेव्हा आपण आनंद घेत असलेली प्रत्येक गोष्ट आपल्यापासून हिरावून घेतली जाते. तेव्हाच आपण परमेश्वराच्या पंखाखाली आहोत याची जाणीव होऊ लागते. तो आमची काळजी घेईल.

तिथेच आपण आपल्या अत्यंत वांझ काळात देवाचे लपलेले कार्य ओळखण्यात अपयशी ठरतो. भट्टीत तिथेच अश्रू वाया जात नाही परंतु आपल्या जीवनातील त्याचे उद्देश पूर्ण करतात.

तिथेच तो काळा धागा आपल्या जीवनाच्या टेपेस्ट्रीमध्ये विणतो. तिथेच तो प्रकट करतो की जे त्याच्यावर प्रेम करतात त्यांच्यासाठी सर्व गोष्टी एकत्र काम करतात.

तिथेच आपल्याला भगवंताशी प्रत्यक्ष मिळते, जेव्हा बाकी सर्व काही सांगितले जाते आणि केले जाते. "त्याने माझा वध केला तरी मी त्याच्यावर विश्वास ठेवीन." जेव्हा आपण या जीवनाच्या प्रेमातून बाहेर पडतो आणि येणाऱ्या अनंतकाळच्या प्रकाशात जगतो तेव्हाच.

तिथेच तो आपल्यासाठी असलेल्या प्रेमाची खोली प्रकट करतो, "कारण मला वाटते की सध्याच्या काळातील दु:ख आपल्यामध्ये प्रकट होणार्‍या गौरवाशी तुलना करण्यास पात्र नाहीत." ~ रोमन्स ८:१८

तिथेच, भट्टीत, आपल्याला जाणवते की "आपल्या हलक्या दु:खासाठी, जे काही क्षणासाठी आहे, आपल्यासाठी खूप जास्त आणि शाश्वत वैभवाचे वजन कार्य करते." ~ २ करिंथकर ४:१७

तिथेच आपण येशूच्या प्रेमात पडतो आणि आपल्या चिरंतन घराच्या खोलीची प्रशंसा करतो, हे जाणून की आपल्या भूतकाळातील दु:खांमुळे आपल्याला दुःख होणार नाही, उलट त्याचे गौरव वाढेल.

भट्टीतून बाहेर आल्यावर वसंत ऋतू फुलू लागतो. त्याने आम्हांला अश्रू कमी केल्यानंतर आम्ही देवाच्या हृदयाला स्पर्श करणारी द्रवरूप प्रार्थना करतो.

“…पण आपण संकटातही गौरव करतो: हे जाणून आहे की संकटात धीर येतो; आणि संयम, अनुभव; आणि अनुभव, आशा.” ~ रोमकर ५:३-४

प्रिय मित्र,

येशू कोण आहे हे तुम्हाला माहीत आहे का? येशू तुमचा आध्यात्मिक जीवनरक्षक आहे. गोंधळलेला? बरं फक्त वाचा.

तुम्ही बघा, देवाने आपला पुत्र येशू याला आमच्या पापांची क्षमा करण्यासाठी आणि नरक नावाच्या ठिकाणी सार्वकालिक छळापासून वाचवण्यासाठी जगात पाठवले.

नरकात, तुम्ही संपूर्ण अंधारात तुमच्या आयुष्यासाठी ओरडत आहात. तुम्हाला अनंतकाळ जिवंत जाळले जात आहे. अनंतकाळ टिकते!

तुम्हाला नरकात गंधकाचा वास येतो आणि ज्यांनी प्रभु येशू ख्रिस्ताला नाकारले त्यांच्या रक्ताच्या दहीहंडीच्या किंकाळ्या ऐकू येतात. त्या वर, तुम्ही केलेल्या सर्व भयानक गोष्टी तुम्हाला आठवतील, तुम्ही निवडलेल्या सर्व लोकांची. या आठवणी तुम्हाला सदैव सतावतील! ते कधीच थांबणार नाही. आणि तुमची इच्छा असेल की तुम्ही त्या सर्व लोकांकडे लक्ष दिले ज्यांनी तुम्हाला नरकाबद्दल चेतावणी दिली.

तरी आशा आहे. आशा आहे जी येशू ख्रिस्तामध्ये सापडली आहे.

आपल्या पुत्रासाठी मरण्यासाठी देवाने आपला पुत्र, प्रभु येशू याला पाठविले. त्याला वधस्तंभावर टांगण्यात आले, त्याची थट्टा केली गेली आणि त्याला मारहाण करण्यात आले. त्याच्या डोक्यावर काट्यांचा मुगुट फेकला गेला, जे त्याच्यावर विश्वास ठेवतात त्यांच्यासाठी जगाच्या पापांची भरपाई केली.

तो त्यांच्यासाठी स्वर्ग नावाच्या जागेची तयारी करीत आहे, जिथे अश्रू, दु: ख किंवा वेदना त्यांना त्रास देणार नाहीत. काळजी किंवा काळजी नाही.

हे इतके सुंदर स्थान आहे की ते अवर्णनीय आहे. जर आपण स्वर्गात जाणे आणि देवाबरोबर अनंतकाळ घालवू इच्छित असाल तर आपण कबूल करा की आपण पापी नरकात पात्र आहात आणि प्रभु येशू ख्रिस्तला आपला वैयक्तिक तारणहार म्हणून स्वीकारा.

आपल्यापैकी कोण प्रिय व्यक्तीच्या थडग्यावर रडला नाही,
किंवा कितीतरी प्रश्नांसह त्यांचे नुकसान अनुरुप केले आहे? स्वर्गातील आपल्या प्रियजनांना आपण ओळखू का? आपण पुन्हा त्यांचे चेहरे पाहू?

मृत्यू त्याच्या विपर्यासने दुःखी आहे, आपण मागे सोडतो त्यांच्यासाठी हे कठीण आहे. जे लोक बर्याचदा प्रेम करतात, त्यांच्या रिक्त खुर्च्याचा दुःख अनुभवतात.

तरीसुद्धा, जे येशूमध्ये झोपतात त्यांच्यासाठी आम्ही दुःख करतो, परंतु ज्यांना आशा नाही अशा लोकांसारखे नाही. शास्त्रवचनांमुळे सांत्वनाने विणलेले आहे जे आपल्या स्वर्गातील आपल्या प्रियजनांनाच ओळखत नाहीत, परंतु आपण त्यांच्याबरोबर देखील एकत्र राहू.

आपण आपल्या प्रियजनांच्या नुकसानास दुःख देत असलो तरीही, आपल्यामध्ये त्या सर्वांबरोबर अनंतकाळ राहिल. त्यांच्या आवाजाची परिचित आवाज आपले नाव सांगेल. तर मग आपण कधीही प्रभूबरोबर राहू.

आपल्या प्रियजनांविषयी जे येशू शिवाय मेले आहेत? तू पुन्हा त्यांचा चेहरा पाहशील का? कोण त्यांना माहित आहे की त्यांनी त्यांच्या शेवटल्या क्षणांमध्ये येशूवर विश्वास ठेवला नाही? आपल्याला स्वर्गाची बाजू कधीही कळणार नाही.

"कारण मला वाटते की सध्याच्या काळातील दु: खे ही आमच्यामध्ये प्रकट झालेल्या गौरवाची तुलना करण्यास योग्य नाहीत. ~ रोमन्स 8: 18

"कारण प्रभु स्वत: स्वर्गातून खाली उतरेल, आणि मुख्य देवदूत वाणीबरोबर व भगवंताच्या तुकडीने स्वर्गातून खाली उतरेल; आणि ख्रिस्त मेलेले लोक प्रथम उठतील.

मग आपल्यापैकी जे जिवंत असतील ते प्रभूला अंतराळात भेटण्यासाठी त्यांच्याबरोबर ढगात वर घेतले जातील. आणि अशा प्रकारे आम्ही प्रभूबरोबर सदासर्वकाळ राहू. म्हणून या शब्दांनी एकमेकांना सांत्वन द्या. "~ 1 थास्सलोनिअन 4: 16-18