मला बायबलच्या दृष्टीकोनातून आत्महत्येबद्दल लिहिण्यास सांगितले गेले कारण बरेच लोक याबद्दल ऑनलाइन विचारत आहेत कारण ते खूप निराश आहेत आणि हताश आहेत, विशेषतः आपल्या सध्याच्या परिस्थितीत. हा एक कठीण विषय आहे आणि मी तज्ञ नाही, डॉक्टर किंवा मानसशास्त्रज्ञ नाही. मी सुचवेन की, सर्वप्रथम, तुम्ही बायबलवर विश्‍वास ठेवणार्‍या साइटवर ऑनलाइन जावे, ज्यांना यासंबंधीचा अनुभव आहे आणि जे तुम्हाला मदत करू शकतात आणि आमचा देव तुम्हाला कशी मदत करू शकतो आणि कसे करेल याविषयी तुम्हाला मार्गदर्शन करू शकेल.

येथे काही साइट्स आहेत ज्या मला खूप चांगल्या वाटतात:
1. https.//answersingenesis.org. आत्महत्येसाठी ख्रिश्चन उत्तरे पहा. ही एक अतिशय चांगली साइट आहे ज्यामध्ये इतर अनेक संसाधने आहेत.

2. gotquestions.org बायबलमधील लोकांची यादी देते ज्यांनी स्वतःला मारले:
अबीमेलेक - न्यायाधीश 9:54
शौल - I शमुवेल 31:4
शौलचा चिलखत वाहक - I शमुवेल 32:4-6
अहिथोफेल - 2 शमुवेल 17:23
झिम्री - पहिला राजे १६:१८
सॅमसन - न्यायाधीश 16:26-33

3. राष्ट्रीय आत्महत्या प्रतिबंध हॉटलाइन: 1-800-273-TALK

4. focusonthefamily.com

5. davidjeremiah.org (आत्महत्या आणि मानसिक आरोग्याबद्दल ख्रिश्चनांनी काय समजून घेतले पाहिजे)

मला काय माहित आहे की देवाकडे आपल्याला आवश्यक असलेली सर्व उत्तरे त्याच्या वचनात आहेत, आणि त्याच्या मदतीसाठी त्याला हाक मारण्यासाठी तो नेहमीच असतो. तो तुमच्यावर प्रेम करतो आणि काळजी घेतो. आपण त्याचे प्रेम, त्याची दया आणि त्याची शांती अनुभवावी अशी त्याची इच्छा आहे.

त्याचे वचन, बायबल, आपल्याला शिकवते की आपल्यापैकी प्रत्येकाची निर्मिती एका उद्देशाने झाली आहे. Jeremiah 29:11 म्हणते, "'कारण मला माहीत आहे की तुमच्यासाठी माझ्या योजना आहेत,' परमेश्वर घोषित करतो, 'तुम्हाला हानी न पोहोचवण्याची योजना आहे, तुम्हाला आशा आणि भविष्य देण्याची योजना आहे.' आपण कसे जगले पाहिजे हे देखील ते आपल्याला दाखवते. देवाचे वचन सत्य आहे (जॉन 17:17) आणि सत्य आपल्याला मुक्त करेल (जॉन 8:32). ते आम्हाला आमच्या सर्व चिंतांमध्ये मदत करू शकते. 2 पीटर 1:1-4 म्हणते, "त्याच्या दैवी सामर्थ्याने आपल्याला जीवनासाठी आणि देवभक्तीसाठी आवश्यक असलेल्या सर्व गोष्टी दिल्या आहेत ज्याने आपल्याला गौरव आणि सद्गुणासाठी बोलावले आहे त्याच्या ज्ञानाद्वारे ... याद्वारे त्याने आपल्याला त्याची खूप चांगली आणि मौल्यवान वचने दिली आहेत, म्हणून जेणेकरून वासनेने (वाईट इच्छेने) जगाच्या भ्रष्टतेपासून सुटका करून तुम्ही त्यांच्याद्वारे ईश्वरी स्वरूपाचे भागीदार व्हाल.”

देव जीवनासाठी आहे. जॉन 10:10 मध्ये येशू म्हणाला, "त्यांना जीवन मिळावे आणि ते अधिक विपुल प्रमाणात मिळावे म्हणून मी आलो आहे." उपदेशक 7:17 म्हणते, "तुम्ही तुमच्या वेळेपूर्वी का मरावे?" देवाचा शोध घ्या. मदतीसाठी देवाकडे जा. हार मानू नका.

आपण संकटे आणि वाईट वर्तनाने भरलेल्या जगात राहतो, वाईट परिस्थिती, विशेषतः आपल्या सध्याच्या काळात आणि नैसर्गिक आपत्तींचा उल्लेख करू नये. जॉन १६:३३ म्हणते, “माझ्यामध्ये तुम्हाला शांती मिळावी म्हणून मी तुम्हांला बोललो. जगात तुम्हाला संकटे येतील; पण आनंदी राहा, मी जगावर मात केली आहे.”

असे लोक आहेत जे स्वार्थी आणि वाईट कृत्ये आणि खुनी देखील आहेत. जेव्हा जगातील संकटे येतात आणि निराशा निर्माण करतात, तेव्हा पवित्र शास्त्र म्हणते की वाईट आणि दुःख हे सर्व पापाचे परिणाम आहेत. पाप ही समस्या आहे, परंतु देव आपली आशा, आपले उत्तर आणि आपला तारणारा आहे. याला आपण कारणीभूत आणि बळी आहोत. देव म्हणतो की सर्व वाईट गोष्टी पापाचे परिणाम आहेत आणि आपण सर्वांनी "पाप केले आहे आणि देवाच्या गौरवापासून कमी आलो आहोत" (रोमन्स 3:23). म्हणजे सर्व. हे उघड आहे की बरेच लोक त्यांच्या सभोवतालच्या जगाने भारावून गेले आहेत आणि निराशेमुळे आणि निराशेमुळे सुटू इच्छितात आणि त्यांच्या आजूबाजूचे जग बदलण्याचा किंवा सुटण्याचा कोणताही मार्ग दिसत नाही. आपण सर्वजण या जगात पापाचे परिणाम भोगतो, परंतु देव आपल्यावर प्रेम करतो आणि आपल्याला आशा देतो. देव आपल्यावर इतके प्रेम करतो की त्याने पापाची काळजी घेण्याचा आणि या जीवनात आपल्याला मदत करण्याचा मार्ग प्रदान केला आहे. मॅथ्यू 6:25-34 आणि लूक अध्याय 10 मध्ये देव आपली किती काळजी घेतो याबद्दल वाचा. रोमन्स 8:25-32 देखील वाचा. तो तुमची काळजी घेतो. यशया ५९:२ म्हणते, “परंतु तुझ्या पापांनी तुला तुझ्या देवापासून वेगळे केले आहे; तुमच्या पापांनी त्याचे तोंड तुमच्यापासून लपवले आहे, जेणेकरून तो ऐकणार नाही.”

पवित्र शास्त्र आपल्याला स्पष्टपणे दाखवते की सुरुवातीचा मुद्दा हा आहे की देवाला पाप समस्येची काळजी घ्यावी लागली. देव आपल्यावर इतके प्रेम करतो की त्याने या समस्येचे निराकरण करण्यासाठी त्याच्या पुत्राला पाठवले. योहान ३:१६ हे अगदी स्पष्टपणे सांगते. ते म्हणते, “देवाने जगावर इतके प्रेम केले” (त्यातील सर्व व्यक्ती) “त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये तर त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल.” गलतीकर 3: 16 म्हणते, "ज्याने आपल्या पापांसाठी स्वतःला अर्पण केले, जेणेकरून देव आपल्या पित्याच्या इच्छेनुसार त्याने आपल्याला या सध्याच्या दुष्ट जगातून सोडवावे." रोमन्स 1:4 म्हणते, "परंतु देव आपल्यावरील त्याच्या प्रेमाची प्रशंसा करतो की आपण पापी असताना ख्रिस्त आपल्यासाठी मरण पावला."

आत्महत्येचे एक प्रमुख कारण म्हणजे आपण केलेल्या चुकीच्या गोष्टींबद्दलचा अपराधीपणा, जे देवाने म्हटल्याप्रमाणे, आपण सर्वांनी केले आहे, परंतु देवाने दंड आणि अपराधाची काळजी घेतली आहे आणि आपल्या पापाची क्षमा केली आहे, त्याचा पुत्र येशूद्वारे . रोमन्स 6:23 म्हणते, "पापाची मजुरी मृत्यू आहे, परंतु देवाची देणगी म्हणजे आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे." वधस्तंभावर मरण पावल्यावर येशूने दंड भरला. I पीटर 2:24 म्हणते, "ज्याने स्वतःच्या शरीरात आमची पापे झाडावर उचलली, की आम्ही पापासाठी मेलेले असलो तरी धार्मिकतेसाठी जगावे, ज्याच्या पट्ट्यांनी तुम्ही बरे झाले आहात." यशया 53 पुन्हा पुन्हा वाचा. I जॉन 3:2 आणि 4:16 म्हणते की तो आपल्या पापांसाठी प्रायश्चित आहे, ज्याचा अर्थ आपल्या पापांसाठी न्याय्य मोबदला आहे. १ करिंथकर १५:१-४ देखील वाचा. याचा अर्थ तो आपल्या पापांची, आपल्या सर्व पापांची आणि विश्वास ठेवणाऱ्या प्रत्येकाच्या पापांची क्षमा करतो. कलस्सियन 15:1 आणि 4 म्हणते, "ज्याने आम्हाला अंधाराच्या सामर्थ्यापासून सोडवले आहे आणि आम्हाला त्याच्या प्रिय पुत्राच्या राज्यात हस्तांतरित केले आहे: ज्यामध्ये आम्हाला त्याच्या रक्ताद्वारे मुक्ती मिळाली आहे, पापांची क्षमा देखील आहे." स्तोत्र 1:13 म्हणते, "जो तुमच्या सर्व पापांची क्षमा करतो." इफिसकर १:७ देखील पहा; प्रेषितांची कृत्ये ५:३१; 14:103; २६:१८; स्तोत्र ८६:५ आणि मॅथ्यू २६:२८. जॉन १५:५ पहा; रोमकर ४:७; I करिंथकर 3:1; स्तोत्र 7:5; यशया ४३:२५ आणि ४४:२२. आपल्याला फक्त येशूवर विश्वास ठेवण्याची आणि स्वीकारण्याची गरज आहे आणि त्याने वधस्तंभावर आपल्यासाठी काय केले. जॉन 31:13 म्हणते, "पण ज्यांनी त्याला स्वीकारले, त्यांना त्याने देवाचे पुत्र होण्याचे सामर्थ्य दिले, जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांना देखील." प्रकटीकरण 35:26 म्हणते, "आणि जो कोणी त्याला जीवनाचे पाणी मुक्तपणे घेऊ देईल." जॉन 18:86 म्हणते, "जो माझ्याकडे येतो त्याला मी कोणत्याही प्रकारे घालवणार नाही..." जॉन 5:26 आणि जॉन 28:15 पहा. तो आपल्याला अनंतकाळचे जीवन देतो. मग आपल्याला एक नवीन जीवन आणि विपुल जीवन मिळेल. तो नेहमी आपल्यासोबत असतो (मॅथ्यू 5:4).

बायबल खरे आहे. हे आपल्याला कसे वाटते आणि आपण कोण आहोत याबद्दल आहे. हे अनंतकाळचे जीवन आणि विपुल जीवनाच्या देवाच्या अभिवचनांबद्दल आहे, जो विश्वास ठेवतो त्याच्यासाठी. (जॉन 10:10; 3:16-18&36 आणि I जॉन 5:13). हे देवाबद्दल आहे जो विश्वासू आहे, जो खोटे बोलू शकत नाही (तीटस 1:2). इब्री 6:18 आणि 19 आणि 10:23; हे देखील वाचा I जॉन 2:25 आणि अनुवाद 7:9. आपण मरणातून जीवनात आलो आहोत. रोमन्स ८:१ म्हणते, “म्हणून जे ख्रिस्त येशूमध्ये आहेत त्यांना आता शिक्षा नाही.” आमचा विश्वास असेल तर आम्हाला क्षमा केली जाते.

हे पाप समस्या, क्षमा आणि निंदा आणि अपराधीपणाची काळजी घेते. आता आपण त्याच्यासाठी जगावे अशी देवाची इच्छा आहे (इफिस 2:2-10). I पीटर 2:24 म्हणते, "आणि त्याने स्वतःच आपली पापे त्याच्या शरीरात वधस्तंभावर वाहिली, जेणेकरून आपण पापासाठी मरावे आणि नीतिमत्त्वासाठी जगावे, कारण त्याच्या जखमांमुळे तुम्ही बरे झाले आहात."

एक आहे पण इथे. जॉन अध्याय 3 पुन्हा वाचा. श्लोक 18 आणि 36 आम्हाला सांगतात की जर आपण विश्वास ठेवला नाही आणि देवाच्या तारणाचा मार्ग स्वीकारला नाही तर आपला नाश होईल (शिक्षा भोगावी लागेल). आम्ही दोषी आहोत आणि देवाच्या क्रोधाखाली आहोत कारण आम्ही आमच्यासाठी त्याची तरतूद नाकारली आहे. इब्री 9:26 आणि 37 म्हणते की मनुष्याला "एकदा मरणे आणि नंतर न्यायास सामोरे जावे लागेल." जर आपण येशूला स्वीकारल्याशिवाय मरण पावलो तर आपल्याला दुसरी संधी मिळणार नाही. लूक 16:10-31 मधील श्रीमंत मनुष्य आणि लाजरचा अहवाल पहा. जॉन 3:18 म्हणते, "परंतु जो विश्वास ठेवत नाही तो आधीच दोषी ठरला आहे कारण त्याने देवाच्या एकुलत्या एका पुत्राच्या नावावर विश्वास ठेवला नाही," आणि वचन 36 म्हणते, "जो पुत्रावर विश्वास ठेवतो त्याला अनंतकाळचे जीवन आहे पण जो पुत्राला नाकारतो तो जीवन पाहणार नाही, कारण देवाचा क्रोध त्याच्यावर कायम आहे.” निवड आमची आहे. आपल्याला जीवन मिळण्यासाठी विश्वास ठेवावा लागेल; आपण येशूवर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि हे जीवन संपण्यापूर्वी त्याला आपले तारण करण्यास सांगितले पाहिजे. रोमन्स 10:13 म्हणते, "जो कोणी प्रभूचे नाव घेईल त्याचे तारण होईल."

येथूनच आशा सुरू होते. देव जीवनासाठी आहे. त्याच्याकडे तुमच्यासाठी एक उद्देश आणि योजना आहे. हार मानू नका! यिर्मया 29:11 म्हणते लक्षात ठेवा, "माझ्याकडे तुमच्यासाठी असलेल्या योजना (विचार) मला माहीत आहेत, तुम्हाला आशा आणि भविष्य देण्यासाठी, तुमचे नुकसान न करण्याच्या योजना आहेत." आपल्या संकटाच्या आणि दुःखाच्या जगात, देवामध्ये आपल्याला आशा आहे आणि काहीही आपल्याला त्याच्या प्रेमापासून वेगळे करू शकत नाही. रोमन्स ८:३५-३९ वाचा. स्तोत्र १४६:५ आणि स्तोत्र ४२ आणि ४३ वाचा. स्तोत्र ४३:५ म्हणते, “माझ्या आत्म्या, तू निराश का झालास? माझ्यातच इतका अस्वस्थ का? तुमची आशा देवावर ठेवा, कारण मी अजून त्याची स्तुती करीन, माझा तारणारा आणि माझा देव.” 8 करिंथकर 35:39 आणि फिलिप्पैकर 146:5 आपल्याला सांगतात की देव आपल्याला पुढे चालू ठेवण्यासाठी आणि देवाचा गौरव करण्यासाठी शक्ती देईल. उपदेशक 42:43 म्हणते, "आपण संपूर्ण प्रकरणाचा निष्कर्ष ऐकू या: देवाची भीती बाळगा आणि त्याच्या आज्ञा पाळा: कारण हे मनुष्याचे संपूर्ण कर्तव्य आहे." स्तोत्र ३७:५ आणि ६ नीतिसूत्रे ३:५ आणि ६ आणि जेम्स ४:१३-१७ वाचा. नीतिसूत्रे 43:5 म्हणते, "मनुष्य त्याच्या मार्गाची योजना करतो, परंतु परमेश्वर त्याची पावले निर्देशित करतो आणि त्यांना खात्री देतो."

आमची आशा आमचा प्रदाता, संरक्षक, बचावकर्ता आणि उद्धारकर्ता देखील आहे: ही वचने पहा:
आशा: स्तोत्र १३९; स्तोत्र ३३:१८-३२; विलाप ३:२४; स्तोत्र 139 ("तू देवावर आशा ठेवतोस."); यिर्मया १७:७; १ तीमथ्य १:१
मदतनीस: स्तोत्र ३०:१०; 30:10; ९४:१७-१९
बचावकर्ता: स्तोत्र ७१:४ आणि ५
वाचवणारा: कलस्सैकर 1:13; स्तोत्र ६:४; स्तोत्र १४४:२; स्तोत्र 6:4; स्तोत्र ३१:१३-१५
प्रेम: रोमन्स ८:३८ आणि ३९
फिलिप्पैकर 4: 6 मध्ये देव आपल्याला सांगतो, "कशासाठीही चिंता करू नका, परंतु प्रत्येक गोष्टीत प्रार्थना आणि विनंती करून, धन्यवाद देऊन तुमच्या विनंत्या देवाला कळवाव्यात." देवाकडे या आणि त्याला तुमच्या सर्व गरजा आणि काळजींमध्ये मदत करू द्या कारण मी पीटर 5: 6 आणि 7 म्हणते, "तुमची सर्व काळजी त्याच्यावर टाका कारण तो तुमची काळजी करतो." लोक आत्महत्येचा विचार करतात अशी अनेक कारणे आहेत. पवित्र शास्त्रात देव तुम्हाला त्यांच्यापैकी प्रत्येकाला मदत करण्याचे वचन देतो.

लोक आत्महत्येचा विचार करू शकतात याची कारणे आणि देवाचे वचन तुम्हाला मदत करण्यासाठी काय करेल असे सांगते:

1. हताशपणा: जग खूप वाईट आहे, ते कधीही बदलणार नाही, परिस्थितींबद्दल निराशा, ते कधीही चांगले होणार नाही, भारावून गेलेले, जीवनाची किंमत नाही, यशस्वी नाही, अपयश.

उत्तर: यिर्मया 29:11, देव आशा देतो; इफिस 6:10, आपण त्याच्या सामर्थ्याच्या आणि सामर्थ्याच्या वचनावर विश्वास ठेवला पाहिजे (जॉन 10:10). देव जिंकेल. I करिंथियन्स 15:58 आणि 59, आमचा विजय आहे. देव नियंत्रणात आहे. उदाहरणे: मोझेस, जॉब

2. अपराध: आपल्या स्वतःच्या पापांमुळे, आपण केलेल्या चुका, लाज, पश्चात्ताप, अपयश
उत्तर: अ. अविश्वासूंसाठी, योहान ३:१६; १ करिंथकर १५:३ आणि ४. देव आपल्याला वाचवतो आणि ख्रिस्ताद्वारे आपल्याला क्षमा करतो. कोणाचा नाश व्हावा अशी देवाची इच्छा नाही.
b विश्वासणाऱ्यांसाठी, जेव्हा ते त्यांच्या पापाची कबुली देवाला देतात, I जॉन 1:9; जूड 24. तो आपल्याला कायम ठेवतो. तो दयाळू आहे. तो आपल्याला क्षमा करण्याचे वचन देतो.

3. प्रेम न केलेले: नकार, कोणालाही काळजी नाही, अवांछित.
उत्तर: रोमन्स ८:३८ आणि ३९ देव तुमच्यावर प्रेम करतो. त्याला तुमची काळजी आहे: मॅथ्यू ६:२५-३४; लूक १२:७; १ पेत्र ५:७; फिलिप्पैकर ४:६; मॅथ्यू १०:२९-३१; गलतीकर १:४; देव तुम्हाला कधीही सोडत नाही. इब्री लोकांस 8:38; मत्तय २८:२०

4. चिंता: काळजी, जगाची काळजी, कोविड, घर, लोक काय विचार करतात, पैसा.
उत्तर: फिलिप्पैकर ४:६; मॅथ्यू 4:6-6; १०:२९-३१. तो तुमची काळजी घेतो. I पेत्र 25:34 तो आपला प्रदाता आहे. तो आपल्याला आवश्यक असलेल्या सर्व गोष्टी पुरवेल. "या सर्व गोष्टी तुमच्यासाठी जोडल्या जातील." मत्तय ६:३३

5. अयोग्य: कोणतेही मूल्य किंवा हेतू नाही, पुरेसे चांगले नाही, निरुपयोगी, नालायक, काहीही करू शकत नाही, अपयश.
उत्तर: देवाचा आपल्या प्रत्येकासाठी एक उद्देश आणि योजना आहे (यिर्मया 29:11). मॅथ्यू 6:25-34 आणि अध्याय 10, आम्ही त्याच्यासाठी मौल्यवान आहोत. इफिस 2:8- 10. येशू आपल्याला जीवन आणि विपुल जीवन देतो (जॉन 10:10). तो आपल्यासाठी त्याच्या योजनेसाठी मार्गदर्शन करतो (नीतिसूत्रे 16:9); आपण अयशस्वी झालो तर तो आपल्याला पुनर्संचयित करू इच्छितो (स्तोत्र 51:12). त्याच्यामध्ये आपण एक नवीन निर्मिती आहोत (2 करिंथ 5:17). तो आपल्याला आवश्यक असलेली प्रत्येक गोष्ट देतो
(२ पेत्र १:१-४). दररोज सकाळी सर्व काही नवीन असते, विशेषतः देवाची दया (विलाप 2:1 आणि 1; स्तोत्र 4:3). तो आपला मदतनीस आहे, यशया ४१:१०; स्तोत्र १२१:१&२; स्तोत्र २०:१&२; स्तोत्र ४६:१.
उदाहरणे: पॉल, डेव्हिड, मोशे, एस्थर, जोसेफ, प्रत्येकजण

6. शत्रू: आपल्या विरुद्ध लोक, गुंड, कोणीही आपल्याला आवडत नाही.
उत्तर: रोमन्स 8:31 आणि 32 म्हणते, "जर देव आपल्यासाठी असेल तर कोण आपल्या विरुद्ध असू शकेल." ३८ आणि ३९ श्लोक देखील पहा. देव आपला रक्षक, उद्धारकर्ता आहे (रोमन्स 38:39; गॅलेशियन 4:2; स्तोत्र 1:4; 25:22 & 18; 2 करिंथियन्स 3:2-1) आणि तो आपल्याला सिद्ध करतो. जेम्स १:२-४ म्हणते की आपल्याला चिकाटीची गरज आहे. स्तोत्र २०:१ आणि २ वाचा
उदाहरण: डेव्हिड, शौलने त्याचा पाठलाग केला होता, परंतु देव त्याचा रक्षक आणि उद्धारकर्ता होता (स्तोत्र 31:15; 50:15; स्तोत्र 4).

7. नुकसान: दुःख, वाईट घटना, घर, नोकरी, इ.
उत्तर: नोकरी धडा 1, "देव देतो आणि घेतो." आपण सर्व गोष्टींमध्ये देवाचे आभार मानले पाहिजेत (I थेस्सलनीकाकर 5:18). रोमन्स 8:28 आणि 29 म्हणते, "देव सर्व गोष्टी चांगल्यासाठी एकत्र करतो."
उदाहरण: नोकरी

8. आजार आणि वेदना: जॉन 16:33 “या गोष्टी मी तुम्हांला सांगितल्या आहेत, जेणेकरून माझ्यामध्ये तुम्हाला शांती मिळावी. जगात तुमच्यावर संकटे येतात, पण धीर धरा; मी जगावर मात केली आहे.”
उत्तर: I थेस्सलनीकाकर 5:18, “प्रत्येक गोष्टीत उपकार माना,” इफिस 5:20. तो तुम्हाला टिकवेल. रोमन्स 8:28, "देव सर्व गोष्टी चांगल्यासाठी एकत्र करतो." नोकरी १:२१
उदाहरण: नोकरी. शेवटी देवाने नोकरीला आशीर्वाद दिले.

9. मानसिक आरोग्य: भावनिक वेदना, नैराश्य, इतरांवर ओझे, दुःख, लोकांना समजत नाही.
उत्तर: देव आपले सर्व विचार जाणतो; तो समजतो; त्याला काळजी आहे, I पीटर 5:8. ख्रिस्ती, बायबल-विश्वासू सल्लागारांची मदत घ्या. देव आपल्या सर्व गरजा पूर्ण करू शकतो.
उदाहरणे: त्याने पवित्र शास्त्रातील त्याच्या सर्व मुलांच्या गरजा पूर्ण केल्या.

10. राग: सूड घेणे, ज्यांनी आपल्याला दुखापत केली त्यांच्याबरोबर राहणे. कधी कधी आत्महत्येचा विचार करणारे लोक अशी कल्पना करतात की ज्यांना वाटते त्यांच्याशी गैरवर्तन करण्याचा हा एक मार्ग आहे. परंतु शेवटी, जरी तुमच्याशी वाईट वागणूक देणार्‍या लोकांना अपराधी वाटत असले तरी, सर्वात जास्त दुखावलेली व्यक्ती आत्महत्या करते. तो आपले जीवन आणि देवाचा उद्देश आणि इच्छित आशीर्वाद गमावतो.
उत्तर: देव योग्य न्याय करतो. तो आपल्याला "आपल्या शत्रूंवर प्रीती करा...आणि जे आपला वापर करतात त्यांच्यासाठी प्रार्थना करा" (मॅथ्यू अध्याय 5) सांगते. रोमन्स 12:19 मध्ये देव म्हणतो, "सूड घेणे माझे आहे." सर्वांचे तारण व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे.

11. वृद्ध: सोडू इच्छिता, सोडून द्या
उत्तर: जेम्स 1:2-4 म्हणते की आपण धीर धरला पाहिजे. इब्री 12: 1 म्हणते की आपण आपल्यासमोर असलेल्या शर्यतीत धैर्याने धावले पाहिजे. २ तीमथ्य ४:७ म्हणते, "मी चांगली लढाई लढली आहे, मी शर्यत पूर्ण केली आहे, मी विश्वास ठेवला आहे."
जीवन आणि मृत्यू (देव विरुद्ध सैतान)

आपण पाहिले आहे की देव प्रेम आणि जीवन आणि आशा याबद्दल आहे. सैतान हा एक आहे जो जीवन आणि देवाचे कार्य नष्ट करू इच्छितो. जॉन 10:10 म्हणते की सैतान लोकांना देवाचे आशीर्वाद, क्षमा आणि प्रेम मिळण्यापासून रोखण्यासाठी "चोरी करण्यासाठी, मारण्यासाठी आणि नष्ट करण्यासाठी" येतो. देवाची इच्छा आहे की आपण जीवनासाठी त्याच्याकडे यावे आणि तो आपल्याला मदत करू इच्छितो. सैतानाला तुम्ही सोडावे, हार मानावी अशी इच्छा आहे. आपण त्याची सेवा करावी अशी देवाची इच्छा आहे. लक्षात ठेवा उपदेशक १२:१३ म्हणते, “आता सर्व ऐकले आहे; येथे प्रकरणाचा निष्कर्ष आहे: देवाची भीती बाळगा आणि त्याच्या आज्ञा पाळा, कारण हे सर्व मानवजातीचे कर्तव्य आहे. आपण मरावे अशी सैतानाची इच्छा आहे; आपण जगावे अशी देवाची इच्छा आहे. संपूर्ण पवित्र शास्त्रात देव दाखवतो की आपल्यासाठी त्याची योजना इतरांवर प्रेम करणे, आपल्या शेजाऱ्यावर प्रेम करणे आणि त्यांना मदत करणे आहे. जर एखाद्या व्यक्तीने आपले जीवन संपवले तर ते देवाची योजना पूर्ण करण्याची, इतरांचे जीवन बदलण्याची क्षमता सोडून देतात; आशीर्वाद देणे आणि बदलणे आणि त्यांच्याद्वारे इतरांवर प्रेम करणे, त्याच्या योजनेनुसार. हे त्याने निर्माण केलेल्या प्रत्येक व्यक्तीसाठी आहे. जेव्हा आम्ही या योजनेचे पालन करण्यात अयशस्वी झालो किंवा सोडू, तेव्हा इतरांना त्रास होईल कारण आम्ही त्यांना मदत केली नाही. उत्पत्तीमधील उत्तरे बायबलमधील लोकांची यादी देतात ज्यांनी स्वतःला मारले, जे सर्व लोक देवापासून दूर गेले, त्याच्याविरुद्ध पाप केले आणि देवाने त्यांच्यासाठी आखलेली योजना साध्य करण्यात अयशस्वी झाले. ही यादी आहे: न्यायाधीश 12:13 - अबीमेलेक; न्यायाधीश 9:54 - सॅमसन; I Samuel 16:30 - शौल; 31 शमुवेल 4:2 - अहिथोफेल; I राजे 17:23 - झिम्री; मॅथ्यू 16:18 - यहूदा. लोकांच्या आत्महत्येमागे अपराधीपणा हे एक प्राथमिक कारण आहे.

इतर उदाहरणे
आपण जुन्या करारात आणि संपूर्ण नवीन करारात म्हटल्याप्रमाणे, देव आपल्यासाठी त्याच्या योजनांची उदाहरणे देतो. अब्राहमची इस्राएल राष्ट्राचा पिता म्हणून निवड करण्यात आली होती ज्यांच्याद्वारे देव आशीर्वाद देईल आणि जगाला तारण देईल. जोसेफला इजिप्तला पाठवण्यात आले आणि तिथे त्याने आपल्या कुटुंबाला वाचवले. डेव्हिडला राजा म्हणून निवडण्यात आले आणि नंतर तो येशूचा पूर्वज बनला. मोशेने इजिप्तमधून इस्राएलचे नेतृत्व केले. एस्तेर तिच्या लोकांना वाचवते (एस्तेर 4:14).

नवीन करारात, मेरी येशूची आई बनली. पॉलने शुभवर्तमानाचा प्रसार केला (प्रेषितांची कृत्ये 26:16&17; 22:14&15). त्याने सोडून दिले असते तर? यहुद्यांना प्रचार करण्यासाठी पेत्राची निवड करण्यात आली होती (गलती 2:7). प्रकटीकरण लिहिण्यासाठी जॉनची निवड करण्यात आली होती, भविष्याबद्दल आपल्याला देवाचा संदेश.
हे आपल्या सर्वांसाठी देखील आहे, त्यांच्या पिढीतील प्रत्येक व्यक्तीसाठी, प्रत्येक दुसऱ्यापेक्षा भिन्न आहे. I करिंथकर 10:11 म्हणते, "आता या गोष्टी त्यांच्यासाठी एक उदाहरण म्हणून घडल्या, आणि त्या आमच्या शिकवणीसाठी लिहिल्या गेल्या, ज्यांच्यावर युगांचा अंत आला आहे." रोमन्स १२:१&२; इब्री लोकांस 12:1.

आपल्या सर्वांना परीक्षांचा सामना करावा लागतो (जेम्स 1:2-5) परंतु देव आपल्याबरोबर असेल आणि आपण धीर धरू तेव्हा आपल्याला सक्षम करेल. रोमकर ८:२८ वाचा. तो आमचा उद्देश पूर्ण करेल. स्तोत्र 8:28 आणि 37 आणि नीतिसूत्रे 5:6 आणि 3 आणि स्तोत्र 5 वाचा. तो आपल्याला पाहील आणि हिब्रू 6:23 म्हणते, "मी तुला कधीही सोडणार नाही किंवा तुला सोडणार नाही."

भेटी

नवीन करारामध्ये देवाने प्रत्येक आस्तिकाला विशेष आध्यात्मिक भेटवस्तू दिल्या आहेत: इतरांना मदत करण्यासाठी आणि त्यांना तयार करण्यासाठी आणि विश्वासणाऱ्यांना प्रौढ होण्यासाठी आणि त्यांच्यासाठी देवाचा उद्देश पूर्ण करण्यासाठी मदत करण्यासाठी वापरण्याची क्षमता. रोमन्स 12 वाचा; I करिंथकर १२ आणि इफिसकर ४.
प्रत्येक व्यक्तीसाठी एक उद्देश आणि योजना आहे हे देव दाखवण्याचा हा आणखी एक मार्ग आहे.
स्तोत्र 139:16 म्हणते, "माझ्यासाठी तयार केलेले दिवस" ​​आणि हिब्रू 12: 1 आणि 2 आम्हाला "आमच्यासाठी निश्चित केलेल्या शर्यतीत चिकाटीने धावण्यासाठी" सांगते. याचा अर्थ नक्कीच आपण सोडू नये.

आमच्या भेटी देवाने आम्हाला दिल्या आहेत. सुमारे 18 विशिष्ट भेटवस्तू आहेत, इतरांपेक्षा भिन्न आहेत, विशेषतः देवाच्या इच्छेनुसार निवडल्या जातात (12 करिंथियन्स 4:11-28 आणि 12, रोमन्स 6:8-4 आणि इफिसियन 11:12 आणि 6). आपण सोडू नये तर देवावर प्रेम करावे आणि त्याची सेवा करावी. I करिंथ 19:20 आणि 1 म्हणते, "तुम्ही तुमचे स्वत:चे नाही आहात, तुम्हाला किंमत देऊन विकत घेतले आहे" (जेव्हा ख्रिस्त तुमच्यासाठी मरण पावला) "...म्हणून देवाचे गौरव करा." गॅलाटियन्स 15:16 आणि 3 आणि इफिसियन्स 7:9-XNUMX दोन्ही म्हणते की पॉल त्याच्या जन्मापासूनच एका उद्देशासाठी निवडला गेला होता. अशीच विधाने पवित्र शास्त्रातील इतर अनेकांबद्दल सांगितली आहेत, जसे की डेव्हिड आणि मोझेस. जेव्हा आपण सोडतो तेव्हा आपण केवळ स्वतःलाच नाही तर इतरांनाही दुखावतो.

देव सार्वभौम आहे - ही त्याची निवड आहे - तो नियंत्रणात आहे उपदेशक 3:1 म्हणते, “प्रत्येक गोष्टीसाठी एक ऋतू आहे आणि आकाशाखाली प्रत्येक उद्देशासाठी एक वेळ आहे: जन्म घेण्याची वेळ; मरणाची वेळ." स्तोत्र ३१:१५ म्हणते, “माझी वेळ तुझ्या हाती आहे.” उपदेशक 31:15b म्हणते, "तुम्ही तुमच्या वेळेपूर्वी का मरावे?" ईयोब १:२६ म्हणते, "देव देतो आणि देव घेतो." तो आपला निर्माणकर्ता आणि सार्वभौम आहे. ही देवाची निवड आहे, आपली नाही. रोमन्स 7:17 मध्ये ज्याला सर्व ज्ञान आहे त्याला आपल्यासाठी चांगले काय हवे आहे. तो म्हणतो, “सर्व गोष्टी चांगल्यासाठी एकत्र काम करतात.” स्तोत्र ३७:५ आणि ६ म्हणते, “तुझा मार्ग परमेश्वराकडे सोपवा; त्याच्यावर विश्वास ठेवा; त्याने ते पूर्ण करावे. आणि तो तुझा नीतिमत्व प्रकाशासारखा आणि तुझा न्याय दुपारच्या दिवसासारखा दाखवील.” म्हणून आपण आपले मार्ग त्याच्याकडे सोपवले पाहिजेत.

तो आपल्याला योग्य वेळी त्याच्याबरोबर घेऊन जाईल आणि आपल्याला टिकवून ठेवेल आणि आपण पृथ्वीवर असताना आपल्या प्रवासासाठी कृपा आणि शक्ती देईल. ईयोबप्रमाणेच, देवाने परवानगी दिल्याशिवाय सैतान आपल्याला स्पर्श करू शकत नाही. १ पेत्र ५:७-११ वाचा. जॉन ४:४ म्हणते, "जो तुमच्यामध्ये आहे, जो जगात आहे तो श्रेष्ठ आहे." I जॉन 5:7 म्हणते, "हा विजय आहे जो जगावर विजय मिळवतो, अगदी आपल्या विश्वासावरही." इब्री 11:4 देखील पहा.
निष्कर्ष

2 तीमथ्य 4: 6 आणि 7 म्हणते की आपण देवाने दिलेला मार्ग (उद्देश) पूर्ण केला पाहिजे. उपदेशक 12:13 आपल्याला सांगते की आपला उद्देश देवावर प्रेम करणे आणि त्याचे गौरव करणे आहे. अनुवाद 10:12 म्हणते, “परमेश्वराला तुमच्याकडून काय हवे आहे...पण तुमचा देव परमेश्वर याचे भय बाळगा...त्याच्यावर प्रेम करा आणि
तुमचा देव परमेश्वर याची मनापासून सेवा करा. मॅथ्यू 22:37-40 आपल्याला सांगते, "तुझा देव परमेश्वर... आणि तुझ्या शेजार्‍यावर स्वतःसारखी प्रीती करा."

जर देवाने दुःख होऊ दिले तर ते आपल्या भल्यासाठी आहे (रोमन्स 8:28; जेम्स 1:1-4). आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवावा, त्याच्या प्रेमावर विश्वास ठेवावा अशी त्याची इच्छा आहे. I करिंथकर 15:58 म्हणते, "म्हणून, माझ्या प्रिय बंधूंनो, स्थिर, अचल, प्रभूच्या कार्यात नेहमी विपुल असा, प्रभूमध्ये तुमचे कष्ट व्यर्थ जाणार नाहीत हे जाणून घ्या." जॉब हे आपले उदाहरण आहे जे आपल्याला दाखवते की जेव्हा देव संकटांना अनुमती देतो तेव्हा तो आपली परीक्षा घेण्यासाठी आणि आपल्याला सामर्थ्यवान बनविण्यासाठी करतो आणि शेवटी, तो आपल्याला आशीर्वाद देतो आणि आपल्याला क्षमा करतो जरी आपण त्याच्यावर नेहमी विश्वास ठेवत नाही, आणि आपण अपयशी होतो आणि प्रश्न पडतो. त्याला आव्हान द्या. जेव्हा आपण त्याच्याकडे आपले पाप कबूल करतो तेव्हा तो आपल्याला क्षमा करतो (1 जॉन 9:10). I करिंथकर 11:XNUMX लक्षात ठेवा जे म्हणते, "या गोष्टी त्यांच्यासाठी उदाहरण म्हणून घडल्या आणि आमच्यासाठी चेतावणी म्हणून लिहून ठेवल्या गेल्या, ज्यांच्यावर युगांचा कळस आला आहे." देवाने ईयोबची परीक्षा घेण्याची परवानगी दिली आणि यामुळे त्याला देवाला अधिक समजले आणि देवावर अधिक विश्वास ठेवला आणि देवाने त्याला पुनर्संचयित केले आणि आशीर्वाद दिला.

स्तोत्रकर्त्याने म्हटले, “मेलेले परमेश्वराची स्तुती करीत नाहीत.” यशया 38:18 म्हणते, "जिवंत मनुष्य, तो तुझी स्तुती करील." स्तोत्र ८८:१० म्हणते, “तू मृतांसाठी चमत्कार करशील का? मेलेले उठतील आणि तुझी स्तुती करतील का?” स्तोत्र 88:10 असेही म्हणते, "देवासाठी, त्याचा मार्ग परिपूर्ण आहे," आणि स्तोत्र 18:30 म्हणते, "तो कृपा आणि गौरव देईल." जीवन निवडा आणि देव निवडा. त्याला नियंत्रण द्या. लक्षात ठेवा, देवाच्या योजना आपल्याला समजत नाहीत, परंतु तो आपल्यासोबत राहण्याचे वचन देतो आणि आपण ईयोबप्रमाणे त्याच्यावर विश्वास ठेवावा अशी त्याची इच्छा आहे. म्हणून स्थिर राहा (I करिंथियन्स 84:11) आणि "तुमच्यासाठी चिन्हांकित केलेली" शर्यत पूर्ण करा आणि देवाला तुमच्या जीवनातील वेळ आणि मार्ग निवडू द्या (जॉब 15; इब्री 58:1). हार मानू नका (इफिस 12:1)!

जेव्हा सद्यपरिस्थितीसारखी परिस्थिती उद्भवते तेव्हा आपण माणुस म्हणून प्रश्न विचारू लागतो. ही परिस्थिती खूप कठीण आहे, आपल्या आयुष्यात आपण जे काही सहन केले त्यापेक्षा वेगळी आहे. हा एक जगभरातील अदृश्य शत्रू आहे जो आपण स्वतःहून निराकरण करू शकत नाही.

आपल्या मनावर नियंत्रण ठेवणे, स्वतःची काळजी घेणे, गोष्टींना कार्य करणे, गोष्टी बदलणे आणि निराकरण करणे आवडते. आपण हे बर्‍याचदा ऐकले आहे - आपण यातून पुढे जाऊ - यास विजय देऊ. दुर्दैवाने मी पुष्कळ लोकांनी देवाची मदत मागितली आहे हे ऐकले नाही. बर्‍याच जणांना असे वाटत नाही की त्यांना त्याच्या मदतीची गरज आहे, असा विचार करून ते ते स्वतः करू शकतात. आपण आपल्या निर्माणकर्त्याला विसरलो किंवा नाकारला म्हणून कदाचित भगवंताने असे होऊ दिले आहे; काहीजण असे म्हणतात की तो अस्तित्त्वात नाही. तथापि, तो अस्तित्वात आहे आणि तो आपल्यावर नियंत्रणात आहे, आपल्यात नाही.

सहसा अशा आपत्तीत लोक मदतीसाठी देवाकडे वळतात परंतु आपण या समस्येचे निराकरण करण्यासाठी लोक किंवा सरकारवर विश्वास ठेवत आहोत असे दिसते. आपण आम्हाला वाचवावे अशी देवाकडे प्रार्थना केली पाहिजे. मानवतेने त्याच्याकडे दुर्लक्ष केले आहे आणि असे दिसते की तो त्याला आपल्या जीवनातून सोडत आहे.

देव एखाद्या कारणास्तव परिस्थितीला परवानगी देतो आणि ती नेहमीच आणि शेवटी आपल्या फायद्यासाठी असते. देव त्या उद्देशाने जगभर, राष्ट्रीय किंवा वैयक्तिकरित्या हे कार्य करेल. आम्हाला ते का माहित नाही किंवा नसेलही परंतु आपल्याला याची खात्री असू द्या की तो आपल्याबरोबर आहे आणि त्याचा एक उद्देश आहे. येथे काही संभाव्य कारणे आहेत.

1. आपण त्याची ओळख करावी अशी देवाची इच्छा आहे. मानवतेने त्याच्याकडे दुर्लक्ष केले आहे. जेव्हा गोष्टी हताश झाल्या आहेत तेव्हा जे त्याच्याकडे दुर्लक्ष करतात ते मदतीसाठी त्याच्याकडे यायला लागतात.

आमच्या प्रतिक्रिया भिन्न असू शकतात. आम्ही प्रार्थना करू शकतो. काही लोक त्याच्याकडे मदतीसाठी आणि सांत्वनसाठी वळतील. हे आमच्यावर आणण्यासाठी दुसरे लोक त्याला दोष देतील. बहुतेकदा आपण अशा प्रकारे कार्य करतो की ज्याने त्याला आपल्या फायद्यासाठी निर्माण केले आहे, जणू काय तो आपल्या सेवेसाठी येथे आला होता, दुसर्‍या मार्गाने नाही. आम्ही विचारतो: “देव कुठे आहे?” "देवाने माझ्याशी असे का होऊ दिले?" "तो हे का बरे करत नाही?" उत्तर आहे: तो येथे आहे. उत्तर आपल्याला शिकवण्यासाठी जगभर, राष्ट्रीय किंवा वैयक्तिक असू शकते. हे वरीलपैकी सर्व असू शकते किंवा त्याचा वैयक्तिकरित्या आपल्याशी काही संबंध असू शकत नाही, परंतु आपण सर्वजण देवावर अधिक प्रेम करू, त्याच्या जवळ येऊ, त्याला आपल्या आयुष्यात येऊ द्यायचे, सामर्थ्यवान होऊ किंवा अधिक काळजी घेऊ शकू इतरांबद्दल.

लक्षात ठेवा त्याचा हेतू नेहमीच आपल्या भल्यासाठी असतो. आम्हाला त्याची ओळख पटवून परत आणणे आणि त्याच्याशी संबंध चांगले आहे. जगाला, एखाद्या राष्ट्राला किंवा स्वतःला आमच्या पापांसाठी वैयक्तिकरित्या शिस्त लावण्यासाठी देखील हे असू शकते. तथापि, सर्व त्रास, जरी आजार असो की इतर वाईट ही जगातील पापाची परिणती आहे. त्याबद्दल आपण नंतर बरेच काही सांगू, पण आपण हे जाणवले पाहिजे की तो निर्माणकर्ता, सार्वभौम प्रभु, आपला पिता आहे आणि त्याने बंडखोर मुलासारखे वागले नाही, जसे इस्राएल लोक वाळवंटात कुरकुर करीत, तक्रारी करून करत होते, जेव्हा त्याला फक्त हवे असते तेव्हा आमच्यासाठी सर्वोत्तम आहे.

देव आपला निर्माणकर्ता आहे. आम्ही त्याच्या आनंदसाठी तयार केले होते. आम्ही त्याची स्तुती आणि त्याची स्तुती करण्यासाठी आणि त्याची उपासना करण्यासाठी तयार केले गेले होते. ईडनच्या सुंदर बागेत आदाम आणि हव्वेने केले त्याप्रमाणे त्याने आपल्याला त्याच्याबरोबर संगतीसाठी तयार केले. कारण तो आपला निर्माणकर्ता आहे, तो आपल्या उपासनेस पात्र आहे. मी इतिहास 16 वाचा: 28 आणि 29; रोमन्स १:16:२:27 आणि स्तोत्र. 33. तो आपल्या उपासनेस पात्र आहे. रोमन्स १:२१ म्हणते, “जरी ते देवाला ओळखत असत तरी त्यांनी देव म्हणून त्याचा गौरव केला नाही किंवा त्याचे आभार मानले नाहीत, परंतु त्यांची विचार व्यर्थ ठरली आणि त्यांचे मूर्ख अंतःकरण अंधकारमय झाले.” आम्ही पाहतो की तो वैभवाने आणि आभारास पात्र आहे, परंतु त्याऐवजी आपण त्याच्यापासून पळ काढला आहे. स्तोत्रे 1 आणि 21 वाचा. स्तोत्र::: --95 म्हणते, “परमेश्वर महान आहे. त्याला सर्व देवांपेक्षा भीती वाटली पाहिजे. कारण सर्व राष्ट्रे दैवते म्हणजे देवता आहेत. परंतु परमेश्वराने आकाश निर्माण केले. इतर राष्ट्रांनो, परमेश्वराची स्तुती करा. परमेश्वराची स्तुती करा. परमेश्वराच्या नावाचा जयजयकार करा. अर्पणाची अर्पणे आणून त्याच्या न्यायालयात या. ”

आम्ही आदामाद्वारे पाप करुन देवाबरोबर चालत जाणे खराब केले आणि आम्ही त्याच्या मार्गाने चाललो. आम्ही त्याला ओळखण्यास नकार दिला आणि आम्ही आमच्या पापांना कबूल करण्यास नकार दिला.

देव, कारण त्याने आपल्यावर प्रेम केले आहे, तरीही त्याला आमची सहकार्य हवे आहे आणि तो आपला शोध घेतो. जेव्हा आपण त्याच्याकडे दुर्लक्ष केले, आणि बंड केले, तरीही त्याला आपल्याला चांगल्या वस्तू देण्याची इच्छा आहे. मी जॉन:: says म्हणतो, “देव प्रीति आहे.”

स्तोत्र :32२:१० म्हणते की त्याचे प्रेम अटल आहे आणि स्तोत्र: 10: says म्हणते की हे त्याच्यावर प्रेम करणा .्या सर्वांसाठी उपलब्ध आहे, परंतु पाप आपल्याला देव आणि त्याच्या प्रेमापासून वेगळे करते (यशया::: २). रोमन्स:: says म्हणते की “आम्ही पापी असताना ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला” आणि जॉन :86:१:5 म्हणते की त्याने जगावर इतके प्रेम केले की त्याने आपल्या पुत्राला आमच्यासाठी मरण्यासाठी पाठविले - यासाठी की त्याने पापाची भरपाई करावी आणि आपले पुनरुत्थान करणे शक्य होईल. देवाबरोबर सहवास.

आणि तरीही आम्ही त्याच्याकडून भटकत आहोत. जॉन:: १ -3 -२१ आपल्याला ते का सांगतो. 19 आणि 21 व्या श्लोकाचे म्हणणे आहे की, “हा निर्णय आहे: जगात प्रकाश आला आहे, परंतु लोकांना प्रकाशाऐवजी काळोख आवडला कारण त्यांचे कार्य वाईट होते. प्रत्येकजण जो वाईट करतो तो प्रकाशाचा द्वेष करतो, आणि त्याची कृत्ये उघडकीस येण्याच्या भीतीने तो प्रकाशात येणार नाही. ” कारण आपल्याला पाप करायचे आहे आणि आपल्या मार्गाने जायचे आहे. आम्ही देवापासून पळत आहोत यासाठी की आमची पापे प्रकट होणार नाहीत. रोमन्स १: १ 19--20२ मध्ये याचे वर्णन केले आहे आणि बर्‍याच विशिष्ट पापांची यादी केली आहे आणि पापाविरूद्धच्या देवाच्या क्रोधाचे वर्णन केले आहे. Verse२ व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “ते केवळ या गोष्टी करतच राहिले नाहीत तर त्यांचा अभ्यास करणा practice्यांनाही मान्यता देतात.” आणि म्हणूनच कधीकधी तो पाप, जगभर, राष्ट्रीय किंवा वैयक्तिकरित्या शिक्षा देईल. ही त्या काळातली एक असू शकते. हा एक प्रकारचा निर्णय आहे की नाही हे फक्त देवालाच ठाऊक आहे, परंतु जुन्या करारात देवाने इस्राएलचा न्याय केला.

जेव्हा आपण केवळ अडचणीत असतो तेव्हाच आपण त्याला शोधत आहोत असे वाटत असल्यामुळे, तो आपल्याला परीक्षांना आपल्याकडे खेचू देतो (परंतु तो आपल्या भल्यासाठीच आहे) म्हणून आपण त्याला ओळखू शकतो. आपण त्याची उपासना करण्याच्या अधिकाराची कबुली द्यावी, परंतु त्याच्या प्रीतीत आणि आशीर्वादात देखील सहभागी व्हावे अशी त्याची इच्छा आहे.

1. देव प्रेम आहे, पण देव देखील पवित्र आणि नीतिमान आहे. जे त्याच्याविरुध्द वारंवार बंड करतात त्यांच्यासाठी तो पापाची शिक्षा करील. जेव्हा इस्राएल त्याच्याविरुध्द बंड करुन आणि बडबड करीत राहिला तेव्हा देवाने त्यांना शिक्षा करावीच लागली. ते हट्टी आणि अविश्वासू होते. आम्हीसुद्धा त्यांच्यासारखे आहोत आणि आपण गर्विष्ठ आहोत आणि आम्ही त्याच्यावर विश्वास ठेवण्यात अयशस्वी होतो आणि आपण पापावर प्रेम करणे चालू ठेवतो आणि ते पाप आहे हे देखील कबूल करणार नाही. देव आपल्यातील प्रत्येकाला आणि आपले विचारदेखील जाणतो (इब्री लोकांस :4:१:13). आम्ही त्याच्यापासून लपू शकत नाही. त्याला माहित आहे की त्याला आणि त्याच्या क्षमतेस कोण नकार देतो आणि अखेरीस त्याने अनेकदा पीडा व अखेरीस बॅबिलोनच्या कैदेतून इस्राएलला अनेकदा शिक्षा केली म्हणून शेवटी तो पापाची शिक्षा देईल.

आपण सर्वजण पापासाठी दोषी आहेत. देवाचा आदर न करणे हे पाप आहे. मॅथ्यू :4:१०, लूक:: and आणि अनुवाद :10:१:4 पहा. जेव्हा आदामाने पाप केले तेव्हा त्याने आपल्या जगावर एक शाप आणला ज्याचा परिणाम आजारपण, सर्व प्रकारच्या त्रास आणि मृत्यूला होतो. आदामाने केल्याप्रमाणे आपण सर्व पाप करतो (रोमन्स 8:२:6). उत्पत्ति तिसरा अध्याय वाचा. परंतु देव अजूनही नियंत्रणात आहे आणि आमचे रक्षण व संरक्षण करण्याची शक्ती त्याच्यात आहे, परंतु आपल्यावर न्याय आणण्याची नीतिमान शक्ती देखील आहे. आपल्या दुर्दैवासाठी आपण त्याच्यावर दोषारोप ठेवू शकतो, परंतु हे आपले कार्य करीत आहे.

जेव्हा देव न्यायाधीश करतो तो आम्हाला परत आपल्याकडे आणण्याच्या उद्देशाने असतो, म्हणून आम्ही आपल्या पापांना कबूल करतो (कबूल करतो). मी योहान १: says म्हणतो, “जर आपण आमच्या पापांची कबुली दिली (तर आपण कबूल केले तर) तो विश्वासू व न्यायी आहे. त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून आम्हाला शुद्ध केले.” जर ही परिस्थिती पापाबद्दलच्या शिस्तीची असेल तर आपण केवळ आपल्याकडे येऊन आपल्या पापांची कबुली दिली पाहिजे. हे कारण आहे की नाही हे मी सांगू शकत नाही, परंतु देव आमचा न्यायाधीश आहे आणि ही शक्यता आहे. तो जगाचा न्याय करु शकतो, त्याने उत्पत्तीच्या तिस chapter्या अध्यायात आणि उत्पत्तीच्या p- in अध्यायातसुद्धा त्याने जगभर पूर पाठवला तेव्हा. तो एखाद्या राष्ट्राचा न्याय करु शकतो (त्याने इस्राएलांचा निवाडा केला - त्याचे लोकच) किंवा तो आपल्यापैकी एखाद्याचा न्यायनिवाडा करु शकतो. जेव्हा तो आमचा न्याय करतो तेव्हा तो आपल्याला शिकवतो आणि आपल्याला बदलतो. दावीद म्हटल्याप्रमाणे, त्याला प्रत्येक हृदय, प्रत्येक हेतू, प्रत्येक विचार माहित आहे. एक निश्चित गोष्ट, आपल्यातील कोणीही निर्दोष नाही.

मी म्हणत नाही, किंवा मी हे कारण सांगू शकत नाही, परंतु काय चालले आहे ते पहा. बरेच लोक (सर्वच नाहीत - बरेच जण प्रेमळ आणि मदत करणारे आहेत) परिस्थितीचा फायदा घेत आहेत; ते एका पदवीचे किंवा दुसर्‍या डिग्रीचे पालन न करता अधिका authority्याविरूद्ध बंड करीत आहेत. लोकांनी किंमतीचा अंदाज लावला आहे, त्यांनी मुद्दाम थुंकले आहेत आणि निरपराध लोकांवर कुरघोडी केली आहे, ज्यांना गरज आहे अशा लोकांकडून ते मुद्दाम पुरवठा व उपकरणे ठेवली किंवा मुद्दाम चोरी केली आणि परिस्थितीचा उपयोग आपल्या देशात विचारसरणी लादण्यासाठी केला किंवा आर्थिक फायद्यासाठी याचा उपयोग केला.

देव गैरवर्तन करणा parent्या पालकांप्रमाणे अन्यायकारकपणे शिक्षा देत नाही. तो आमचा प्रेमळ पिता आहे - लूक १:: ११- .१ मधील उदार मुलाच्या बोधकथेप्रमाणे, भटकलेल्या मुलाकडे त्याच्याकडे परत येण्याची वाट पहात आहे. तो आपल्याला धार्मिकतेकडे परत आणू इच्छित आहे. देव आम्हाला आज्ञा पाळण्यास भाग पाडणार नाही, परंतु तो आपल्याला आपल्याकडे परत आणण्यासाठी शिस्त लावेल. जे त्याच्याकडे परत जातात त्यांना क्षमा करण्यास तो तयार आहे. आम्ही फक्त त्याला विचारू. पाप आपल्याला भगवंतापासून, देवाच्या सहवासातून वेगळे करते, परंतु देव आपल्याला परत कॉल करण्यासाठी याचा उपयोग करू शकतो.

III. उत्तर: त्याचे आणखी एक कारण असू शकते की देवाची इच्छा आहे की त्याने आपली मुले बदलावीत आणि धडा शिकला पाहिजे. देव स्वतःला शिस्त लावेल, कारण जे लोक देवावर विश्वास ठेवतात असा दावा करतात तेसुद्धा वेगवेगळ्या पापात पडतात. मी योहान १: विशेषतः इब्री लोकांस १२: -1-१-9 प्रमाणे विश्वासणा believers्यांसाठी लिहिलेले आहे जे आपल्याला शिकवते की, “ज्याच्यावर परमेश्वर प्रीति करतो त्याला शिस्त लावेल.” देवावर त्याच्या मुलांवर विशेष प्रेम आहे - जे त्याच्यावर विश्वास ठेवतात. मी योहान १: says म्हणतो, "जर आपण पापाविना दावा केला तर आपण स्वतःला फसवितो आणि आपल्यामध्ये सत्य नाही." हे आपल्यासाठी लागू आहे कारण आपण त्याच्याबरोबर चालले पाहिजे अशी त्याची इच्छा आहे. दावीदाने स्तोत्र १::: २ & आणि २ in मध्ये प्रार्थना केली, “देवा, मला शोधा आणि माझे मन जाणून घ्या, मला प्रयत्न करा आणि माझे विचार जाणून घ्या. माझ्यामध्ये काही चूक आहे का ते पाहा आणि मला सार्वकालिक मार्गावर घेऊन जा. ” देव आमच्या पापांची आणि आज्ञाभंग केल्याबद्दल शिस्त लावेल (योनाचे पुस्तक वाचा).

1. तसेच आम्ही विश्वासणारे म्हणून कधीकधी जगात खूप व्यस्त आणि व्यस्त राहतो आणि आपण त्याला विसरतो किंवा दुर्लक्ष करतो. त्याला आपल्या लोकांचे कौतुक हवे आहे. मॅथ्यू :6::31१ म्हणतो, “पण आधी त्याचे राज्य व त्याचे नीतिमत्त्व शोधा आणि या सर्व गोष्टी तुम्हालाही देण्यात येतील.” आपल्याला त्याची गरज आहे हे आपण जाणून घ्यावे आणि त्याला प्रथम ठेवले पाहिजे अशी त्याची इच्छा आहे.
2. मी करिंथकर 15:58 म्हणतो, “तुम्ही स्थिर राहा.” परीक्षणे आपल्याला बळकट करतात आणि आपल्याला त्याच्याकडे पाहण्यास आणि त्याच्यावर अधिक विश्वास ठेवण्यास प्रवृत्त करतात. जेम्स १: २ म्हणते, “तुमच्या विश्वासाची परीक्षा चिकाटीने वाढते.” तो आपल्याला नेहमी आपल्या पाठीशी असतो आणि त्याच्या नियंत्रणाखाली असतो यावर विश्वास ठेवण्यास ते आपल्याला शिकवते, आणि तो आपले रक्षण करू शकतो आणि आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवतो म्हणूनच तो आपल्यासाठी सर्वात चांगले काय करतो ते करतो. रोमन्स:: २ म्हणते, "जे लोक देवावर प्रेम करतात त्यांच्यासाठी सर्व गोष्टी एकत्रितपणे काम करतात ..." देव आपल्याला शांती आणि आशा देईल. मॅथ्यू २ :1: २० म्हणतो, "पाहा, मी नेहमीच तुझ्याबरोबर आहे."
3. लोकांना माहित आहे की बायबल आपल्याला एकमेकांवर प्रेम करण्यास शिकवते, परंतु कधीकधी आपण आपल्या स्वतःच्या आयुष्यात खूप गुंतागुंत होतो आपण इतरांना विसरतो. देव आपल्याला दुसर्या लोकांसमोर आणण्याकडे दुर्लक्ष करण्यासाठी वारंवार संकट आणतो, विशेषत: जग जेव्हा पवित्र शास्त्र शिकवते त्याऐवजी इतरांना न सांगता स्वतःला प्रथम ठेवण्यास शिकवितो. ही चाचणी आमच्या शेजा love्यावर प्रेम करण्याची आणि इतरांच्याबद्दल विचार करण्याची आणि त्यांची सेवा करण्याची उत्तम संधी आहे, अगदी अगदी फक्त एका फोनवरून प्रोत्साहनासाठी. आपल्याला प्रत्येकाने स्वतःच्या कोप in्यात नव्हे तर ऐक्यात काम करण्याची देखील गरज आहे.

निराशेमुळे लोक आत्महत्या करीत आहेत. आपण एक आशेने शब्द पोहोचू शकता? आम्ही विश्वासणारे म्हणून ख्रिस्तामध्ये वाटून घेत आहोत. आम्ही प्रत्येकासाठी प्रार्थना करू शकतोः नेते, जे आजारी लोकांना मदत करतात ते आजारी आहेत. आपले डोके वाळूमध्ये पुरु नका, काहीतरी करा, फक्त जर आपल्या नेत्यांची आज्ञा पाळली पाहिजे आणि घरीच राहायचे असेल तर; पण कसा तरी सामील व्हा.

आमच्या चर्चमधील कोणीतरी आम्हाला मुखवटे बनवले. ही खरोखर खूप मोठी गोष्ट आहे जी बरेच लोक करत आहेत. त्यावर आशा आणि वधस्तंभाचे शब्द होते. आता ते प्रेम होते, ते उत्साहवर्धक आहे. मी कधीही ऐकवलेल्या एका उत्तम प्रवचनात उपदेशक ऐकले की “प्रेम म्हणजे तू काहीतरी करतोस.” काहीतरी कर. आपण ख्रिस्तासारखे असले पाहिजे. आपण नेहमी इतरांना मदत करावी अशी देवाची नेहमीच इच्छा असते.

1. शेवटी, देव कदाचित व्यस्त रहा आणि आमच्या “कार्यालयाकडे” दुर्लक्ष करणे थांबवण्याचा प्रयत्न करीत असेल, अर्थात “सर्व जगात जा आणि सुवार्तेचा उपदेश कर.” तो आम्हाला सांगत आहे की, “एखादी लेखक काम करा” (2 तीमथ्य 4: 5). आमचे कार्य इतरांना ख्रिस्ताकडे घेऊन जाणे हे आहे. त्यांच्यावर प्रेम केल्याने त्यांना आम्ही वास्तविक आहोत हे समजण्यास मदत होईल आणि त्यांना आपले म्हणणे ऐकण्यास उद्युक्त केले पाहिजे परंतु आम्ही त्यांना संदेश देखील देणे आवश्यक आहे. “कोणाचाही नाश व्हावा अशी त्याची इच्छा नाही” (२ पेत्र::)).

थोड्या वेळाने, विशेषत: टेलिव्हिजनवरही लहानसे कसे केले जात आहे याबद्दल मला आश्चर्य वाटले. मला वाटते की जग आम्हाला थांबवण्याचा प्रयत्न करीत आहे. मला माहित आहे की सैतान आहे आणि त्यामागे तो आहे. फ्रँकलिन ग्रॅहम सारख्या लोकांसाठी जे परमेश्वराच्या आभार मानतात जे प्रत्येक वेळी सुवार्तेचा उपदेश करीत आहेत आणि (साथीचा रोग) सर्व देशभर (किंवा खंडभर) असलेला च्या केंद्राकडे जात आहेत. कदाचित देव हे आमचे काम आहे याची आठवण करून देण्याचा प्रयत्न करीत असेल. लोक घाबरले आहेत, दुखत आहेत, शोक करीत आहेत आणि मदतीसाठी हाक मारत आहेत. आपण त्यांना त्या व्यक्तीकडे लक्ष देणे आवश्यक आहे जो आपला जीव वाचवू शकेल आणि “त्यांना आवश्यक वेळी मदत करा” (इब्री लोकांस :4:१:16). जे मदतीसाठी परिश्रम घेत आहेत त्यांच्यासाठी आपण प्रार्थना करणे आवश्यक आहे. आपण फिलिपसारखे असले पाहिजे आणि ते कसे वाचले पाहिजे हे इतरांना सांगण्याची गरज आहे आणि देवाची घोषणा करण्यासाठी प्रचारकांना उभे केले पाहिजे. आपल्याला "कापणीच्या प्रभूची कापणीसाठी कामगार पाठविण्यासाठी प्रार्थना करावी लागेल" (मत्तय 9:38).

एका पत्रकाराने आमच्या राष्ट्रपतीला विचारले की या परिस्थितीत आपण काय करावे याबद्दल बिली ग्राहमला काय विचारायचे आहे. मी स्वत: ला आश्चर्यचकित केले की तो काय करेल. बहुधा त्याच्याकडे दूरचित्रवाणीवर धर्मयुद्ध असेल. मला खात्री आहे की तो सुवार्तेची घोषणा करीत असेल, “येशू तुमच्यासाठी मेला.” तो कदाचित म्हणेल, “येशू तुला स्वीकारण्याची वाट पाहत आहे.” मी एक टेलिव्हिजन स्पॉट बिली ग्राहमला निमंत्रण देताना पाहिला, तो खूप उत्साहवर्धक होता. त्याचा मुलगा फ्रँकलिनसुद्धा हे करत आहे, परंतु पुरेसे झाले नाही. एखाद्याला येशूकडे आणण्यासाठी आपली भूमिका करा.

12.  मी सामायिक करू इच्छित शेवटची गोष्ट, परंतु सर्वात महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे देव "कोणाचाही नाश होऊ नये अशी इच्छा करतो" आणि आपण येशूकडे यावे अशी त्याने इच्छा केली. या सर्व गोष्टींबरोबरच त्याची इच्छा आहे की आपण त्याच्याविषयी आणि त्याच्या प्रीतीबद्दल आणि क्षमाबद्दल त्याला जाणून घ्यावे .... हे दर्शविण्यासाठी पवित्र शास्त्रातील सर्वोत्कृष्ट ठिकाणांपैकी एक म्हणजे जॉन तिसरा अध्याय. सर्वप्रथम मानवजातीलासुद्धा पापी असल्याचे कबूल करावेसे वाटत नाही. स्तोत्र १ 14: १-; वाचा; स्तोत्र: 1: १- 4-53 आणि रोमन्स:: -1 -१२. रोमन्स :3:१० म्हणते, “कोणीही नीतिमान नाही, कोणीही नाही.” रोमन्स :3:२:9 म्हणतो, “सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत. रोमन्स :12:२:3 म्हणतो, “पापाचे वेतन म्हणजे मृत्यू होय.” हा मनुष्याच्या पापाविरुद्धचा देवाचा क्रोध आहे. आपण हरवलो आहोत, पण पद्य असे म्हणतो की “देवाची देणगी आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे.” बायबल शिकवते की येशू आमची जागा घेतो; त्याने आमची शिक्षा घेतली.

यशया: 53: says म्हणते, “प्रभुने आपल्या सर्वाची पापी त्याच्यावर सोपविली.” Verse वचनात असे म्हटले आहे: “त्याला जिवंतपणी देश सोडण्यात आले. माझ्या लोकांच्या पापाबद्दल त्याला शिक्षा झाली. ” Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “आमच्या पापांबद्दल त्याला चिरडले गेले; आमच्या शांतीची शिक्षा त्याच्यावर होती. ” श्लोक 6 मध्ये असे म्हटले आहे की, “परमेश्वराने त्याच्या जीवनाला दोषी ठरविले.”

जेव्हा येशू वधस्तंभावर मरण पावला तेव्हा तो म्हणाला, “पूर्ण झाले”, ज्याचा शाब्दिक अर्थ “पूर्ण मोबदला.” याचा अर्थ असा आहे की जेव्हा एखाद्या कैद्याने एखाद्या गुन्ह्यासाठी आपली शिक्षा दिली तेव्हा त्याला कायदेशीर कागदपत्र दिले होते ज्यावर शिक्कामोर्तब केले होते, “संपूर्ण मोबदला,” असे म्हणून कोणीही त्याला पुन्हा त्या गुन्ह्यासाठी परत तुरूंगात जाऊ शकत नाही. तो कायमचा मुक्त होता कारण दंड “पूर्ण भरला होता.” जेव्हा तो वधस्तंभावर आमच्या ठिकाणी मरण पावला तेव्हा येशूने आमच्यासाठी हेच केले. ते म्हणाले की आमची शिक्षा “पूर्ण मोबदला” देण्यात आली आहे आणि आम्ही कायमचे मुक्त आहोत.

जॉन अध्याय:: १ & आणि १ salvation तारणाचे अचूक चित्र दाखवते, हे क्रमांक २१: --3 मधील वाळवंटातल्या खांबावर सर्पाची ऐतिहासिक घटना सांगते. दोन्ही परिच्छेद वाचा. देवाने आपल्या लोकांना इजिप्तच्या गुलामगिरीतून सोडवले होते, परंतु नंतर त्यांनी त्याच्यावर आणि मोशेच्या विरोधात बंड केले; त्यांनी कुरकुर केली आणि तक्रार केली. म्हणून देवाने त्यांना शिक्षा करण्यासाठी साप पाठविले. जेव्हा त्यांनी कबूल केले की त्यांनी पाप केले आहे तेव्हा देवाने त्यांना वाचवण्याचा एक मार्ग प्रदान केला. त्याने मोशेला एक साप बनवून तो खांबावर ठेवण्यास सांगितले आणि ज्यांनी “पाहिले” असे प्रत्येकजण जिवंत राहू शकेल असे सांगितले. जॉन :14:१ says म्हणतो, “ज्याप्रमाणे मोशेने वाळवंटात साप उंच केला तसा मनुष्याच्या पुत्रालाही उंच केले पाहिजे, जे कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतात त्यांना अनंतकाळचे जीवन मिळावे.” आमच्या पापांची भरपाई करण्यासाठी येशूला वधस्तंभावर खिळण्यासाठी उठविले गेले आणि जर आम्ही त्याच्यावर विश्वास ठेवला तर आपण तारले जाऊ.

आज, जर आपण त्याला ओळखत नाही, जर तुमचा विश्वास नसेल तर, कॉल स्पष्ट आहे. मी तीमथ्य २: says म्हणतो, “सर्व लोकांचे तारण व्हावे आणि सत्याचे ज्ञान मिळावे अशी त्याची इच्छा आहे.” आपण विश्वास ठेवला पाहिजे आणि त्यांचे तारण व्हावे अशी त्याची इच्छा आहे. त्याला नाकारणे थांबविणे आणि त्याला स्वीकारणे आणि तुमच्या पापांची भरपाई म्हणून तो मरण पावला यावर विश्वास ठेवणे. योहान १:१२ म्हणते, “परंतु जितक्यांनी त्याला आपले स्वागत केले, त्यांना देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला, जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांना, जो रक्ताने किंवा देहाच्या इच्छेपासून जन्म झाला नाही, मनुष्याच्या इच्छेने नव्हे तर देवाच्या इच्छेनुसार. "जॉन ::१ 2 आणि १ says म्हणते," कारण जगाने एवढी प्रीति केली की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये तर त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळेल. कारण देवाने त्याच्या पुत्राला जगाचा निषेध करण्यासाठी जगात पाठविले नाही, तर त्याच्याद्वारे जगाचे तारण केले आहे. ” रोमन्स १०:१:3 म्हणते की, "कारण जो कोणी प्रभूच्या नावाचा धावा करेल त्याला वाचवले जाईल." आपल्याला फक्त विचारण्याची गरज आहे. जॉन :1::12० म्हणतो, "माझ्या पित्याची इच्छा आहे की जो कोणी पुत्राकडे पाहतो आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळेल आणि शेवटच्या दिवशी मी त्याला उठवीन."

यावेळी, लक्षात ठेवा देव येथे आहे. त्याच्या नियंत्रणाखाली आहे. तो आमची मदत आहे. त्याचा एक उद्देश आहे. त्याचे एकापेक्षा जास्त उद्दीष्ट असू शकतात, परंतु ते आपल्या प्रत्येकाला वेगवेगळ्या प्रकारे लागू होईल. आपण एकटेच हे ओळखू शकता. आम्ही सर्व त्याला शोधू शकता. आम्हाला बदलण्यासाठी आणि आम्हाला अधिक चांगले करण्यासाठी आपण सर्व काही शिकू शकतो. आपण सर्वांनी इतरांवर अधिक प्रेम केले पाहिजे आणि केले पाहिजे. मला खात्री आहे की एक गोष्ट माहित आहे, जर तुम्ही विश्वास ठेवत नसाल तर तो तुमच्यापर्यंत प्रेम आणि आशा आणि तारण घेऊन पोहोचत आहे. कोणाचाही कायमचा नाश व्हावा अशी त्याची इच्छा नाही. मॅथ्यू ११:२:11 म्हणतो, “तुम्ही सर्व थकलेले आणि ओझ्याने माझ्याकडे या आणि मी तुम्हाला विश्रांती देईन.”

स्वर्गात देवाबरोबर भविष्याचा आश्वासन देण्यासाठी आपल्याला फक्त त्याच्या पुत्रावर विश्वास आहे. जॉन 14: 6 "मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे, कोणताही मनुष्य पित्याकडे नाही तर माझ्याद्वारे आला आहे." आपण त्याचे पुत्र व देवाचे वचन जॉन 1 मध्ये म्हणू शकता: 12 "ज्या लोकांनी त्याला प्राप्त केले त्यांना त्याने देवाच्या नावावर विश्वास ठेवण्यासदेखील, देवाचे पुत्र बनण्याचा अधिकार दिला. "

१ करिंथकर १ 1: & आणि येशूने आपल्यासाठी काय केले हे सांगते. तो आमच्या पापांसाठी मरण पावला, तिस buried्या दिवशी त्याला पुरण्यात आले व मरणातून उठविला गेला. वाचण्यासाठी इतर शास्त्रवचने म्हणजे यशया: 15: १-१२, १ पेत्र २:२:3, मत्तय २:: २ 4 आणि २,, इब्री अध्याय १०: १-२53 आणि जॉन:: १ & आणि .०.

जॉन:: १-3-१-14 आणि and० आणि जॉन :16:२:30 मध्ये देव म्हणतो की जर आपण विश्वास ठेवतो की आपल्याकडे चिरंतन जीवन आहे आणि जर ते ठेवले तर ते संपले तर ते चिरंतन नसते; परंतु त्याच्या अभिवचनावर जोर देण्यासाठी देव असे म्हणतो की जे विश्वास करतात त्यांचा नाश होणार नाही.

देवदेखील रोमन्स 8 मध्ये म्हणतो: 1 "यापुढे ख्रिस्त येशूमध्ये असलेल्या लोकांचा निषेध होत नाही".

बायबल म्हणते की देव खोटे बोलू शकत नाही; हे त्याच्या जन्मजात वर्ण आहे (टायटस १: २, इब्री लोकांस:: १: आणि १)).

आपल्यासाठी चिरंतन जीवनाचे अभिवचन सोपे आहे हे समजण्यासाठी तो अनेक शब्द वापरतो: रोमन्स १०:१:10 (कॉल), जॉन १:१२ (विश्वास ठेवा आणि प्राप्त करा), जॉन:: १ & आणि १ ((पहा - संख्या २१: 13--)), प्रकटीकरण २२:१:1 (घ्या) आणि प्रकटीकरण :12:२० (दार उघडा).

रोमन्स :6:२:23 म्हणतो की येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन एक भेट आहे. प्रकटीकरण २२:१:22 म्हणते “आणि ज्याला पाहिजे त्याने जीवनाचे पाणी फुकट घ्यावे.” ही एक भेट आहे, आपल्याला ती घेण्याची आवश्यकता आहे. हे येशूला सर्वकाही खर्च. त्यासाठी आम्हाला काहीच किंमत नाही. हा आपल्या केलेल्या कामांचा परिणाम नाही. आपण चांगली कामे करून मिळवू किंवा ठेवू शकत नाही. देव न्यायी आहे. जर ते कृतींनी होते तर ते न्याय्य ठरणार नाही आणि आपल्यात काहीतरी मोठेपणा होईल. इफिसकरांस 17: 2 आणि 8 म्हणतो “कारण कृपेने विश्वासाच्या द्वारे तुमचे तारण झाले आणि ते तुमच्याकडून झाले नाही; कोणीही बढाई मारु नये, तर ती कर्मांनी केलेली देवाची देणगी आहे. ”

गलतीकर 3: १--1 आपल्याला शिकवते की केवळ चांगली कामे करूनच आपण ते मिळवू शकत नाही, परंतु आपण ते तसे ठेवूही शकत नाही.

ते म्हणते की, “नियमशास्त्राच्या कर्मांनी तुम्ही आत्म्याकडून प्राप्त झाले की विश्वासाने ऐकले आहात काय? तुम्ही इतके मूर्ख आहात काय की आत्म्याने प्रारंभ केल्याने आता तुम्ही देहाने परिपूर्ण आहात.”

मी करिंथकरांस १: २ -1 --29१ म्हणतो, "कोणीही देवासमोर बढाई मारु नये ... ख्रिस्त हा आपल्यासाठी पवित्रता आणि खंडणी म्हणून बनविला गेला आहे ... आणि जो अभिमान बाळगतो त्याने प्रभूमध्ये बढाई मारु नये."

जर आपण मोक्ष मिळवू शकलो तर जिझसने मरणे आवश्यक नव्हते (गॅलॅटियन 2: 21). इतर मार्ग जे आपल्याला मोक्ष आश्वासन देतात:

१. जॉन:: २--1० विशेषत: verse 6 व्या अध्यायात असे म्हटले आहे की “जो माझ्याकडे येईल तो मी कधीही सोडणार नाही,” म्हणजे तुम्हाला भीक मागण्याची किंवा मिळविण्याची गरज नाही.

जर तुम्ही विश्वास ठेवला आणि आल्या तर तो तुम्हाला नाकारणार नाही पण तुमचे स्वागत करेल, तुम्हाला प्राप्त करेल आणि तुम्हाला त्याचे मूल देईल. तुला फक्त त्याला विचारावे लागेल.

२. तीमथ्य १:१२ म्हणते, “मी कोणावर विश्वास ठेवला आहे हे मला ठाऊक आहे आणि मला खात्री आहे की मी त्या दिवसासाठी जे काही केले आहे ते तो ठेवण्यास तो सक्षम आहे.”

ज्यू २24 आणि २ say म्हणा, “जो तुम्हाला खाली पडण्यापासून वाचवू शकतो व आपल्या अद्भुत उपस्थितीसमोर तो आपल्या निर्दोष व मोठ्या आनंदाने सादर करील त्याला - आपला तारणारा एकमेव देव, आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे गौरव, महानता, सामर्थ्य व अधिकार असावा. सर्व युग, आता आणि कायमचे अधिक! आमेन. ”

Philipp. फिलिप्पैकर १: says म्हणते, “मला खात्री आहे की या गोष्टीविषयी मला खात्री आहे की ज्याने तुमच्यामध्ये एक चांगले कार्य सुरू केले तो ख्रिस्त येशूच्या दिवसापर्यंत तो परिपूर्ण करील.”

4. क्रॉस वर चोर लक्षात ठेवा. तो येशूला म्हणाला, “तू तुझ्या राज्यात आलास तेव्हा माझी आठवण कर.”

जिझसने त्याचे हृदय पाहिले आणि त्याचा विश्वास मानला.
तो म्हणाला, “मी तुम्हाला खरे सांगतो, आज तू माझ्याबरोबर स्वर्गात होशील” (लूक २:: &२ आणि) 23).

5. जिझसचा मृत्यू झाला तेव्हा देवाने त्याला दिलेली कामे पूर्ण केली.

जॉन :4::34 म्हणते, “माझे भोजन म्हणजे ज्याने मला पाठविले त्याच्या इच्छेप्रमाणे करणे आणि त्याचे कार्य पूर्ण करणे होय.” वधस्तंभावर, त्याच्या मृत्यूच्या अगदी आधी तो म्हणाला, “पूर्ण झाले” (जॉन १ :19: :30०).

“ते संपले” या वाक्यांशाचा अर्थ पूर्ण मोबदला आहे.

ही कायदेशीर संज्ञा आहे जी एखाद्याला शिक्षा पूर्ण झाल्यावर शिक्षा भोगत असताना त्याला मुक्त करण्यात आले तेव्हा त्याच्यावरील गुन्ह्यांच्या यादीवर काय लिहिले होते याचा उल्लेख केला जातो. हे दर्शविते की त्याचे कर्ज किंवा शिक्षा “पूर्ण मोबदला” देण्यात आली होती.

जेव्हा आम्ही आमच्यासाठी वधस्तंभावर येशूच्या मृत्यूचा स्वीकार करतो, तेव्हा आपल्या पापाचे सर्व कर्ज दिले जाते. हे कोणी बदलू शकत नाही.

6. दोन अद्भुत छंद, जॉन 3: 16 आणि जॉन 3: 28-40

दोन्ही म्हणते की जेव्हा आपण विश्वास करता की आपण मरणार नाही.

जॉन 10: 28 कधीही नष्ट होत नाही.

देवाचे वचन खरे आहे. आपण फक्त देव काय म्हणतो यावर विश्वास ठेवला पाहिजे. म्हणजे कधीच नाही.

God. नवीन करारामध्ये देव असे अनेक वेळा म्हणतो की जेव्हा आपण येशूवर विश्वास ठेवतो तेव्हा त्याने ख्रिस्ताच्या नीतिमत्त्वाचा दोष काढला किंवा त्यास श्रेय दिले, म्हणजे तो येशूची नीतिमत्त्वाची जाणीव करतो किंवा देतो.

इफिसकरांस 1: 6 म्हणते की आम्ही ख्रिस्तामध्ये स्वीकारले गेले आहोत. फिलिप्पैकर:: and आणि रोमन्स:: & आणि २२ देखील पहा.

Psalm. स्तोत्र १०8: १२ मध्ये देवाच्या वचनात असे म्हटले आहे की “पूर्व दिशेस पश्चिमेस आहे, तोपर्यंत त्याने आपल्या अपराधांपासून आपल्या पापांना दूर केले आहे.”

तो यिर्मया :31१::34 मध्ये असेही म्हणतो की “तो आमच्या पापांपुढे यापुढे लक्षात ठेवणार नाही.”

9. इब्रीज 10: 10-14 आपल्याला शिकवते की क्रॉसवरील येशूचा मृत्यू सर्व पापांसाठी सर्वकाळ, भूतकाळातील, वर्तमान आणि भविष्यासाठी देय होता.

येशू “एकदाच” मरण पावला. येशूचे कार्य (पूर्ण आणि परिपूर्ण) कधीही पुनरावृत्ती करण्याची आवश्यकता नाही. हा भाग शिकवितो की “ज्यांना पवित्र केले गेले त्यांना कायमचे त्याने परिपूर्ण केले.” आपल्या जीवनात परिपक्वता आणि शुद्धता ही एक प्रक्रिया आहे परंतु त्याने आम्हाला कायमचे परिपूर्ण केले. या कारणास्तव आपण “विश्वासाच्या पूर्ण खात्रीने मनापासून अंत: करण” जवळ यावे (इब्री लोकांस १०:२२). “आपण ज्या आशेवर विश्वास ठेवतो त्याबद्दल आपण अस्वस्थपणे धरुन राहा, कारण ज्याने अभिवचन दिले तो विश्वासू आहे” (इब्री लोकांस 10:22).

१०. इफिसकर १: १ & आणि १ says म्हणते पवित्र आत्मा आपल्यावर शिक्कामोर्तब करते.

देव आम्हाला पवित्र आत्म्याने एक सिग्नल रिंगसह सील करते, आम्हाला एक अपरिवर्तनीय सील टाकतो, तो तुटू शकत नाही.

एखाद्या राजाने आपल्या सिनेटेट रिंगसह अपरिवर्तनीय कायद्यावर शिक्का मारला होता. अनेक ख्रिश्चनांना त्यांच्या तारणाची शंका आहे. ही व इतर अनेक वचनांत देव आपल्याला तारणारा व रक्षणकर्ता दोन्ही दाखवतो. इफिसकर 6 नुसार आपण सैतानाशी युद्ध करत आहोत.

तो आपला शत्रू आहे आणि “गर्जना करीत सिंह ज्याने आपल्याला खाऊन टाकतो त्याप्रमाणे” (मी पीटर 5: 8).

मला विश्वास आहे की आम्हाला आपल्या तारणाबद्दल शंका आहे कारण तो आम्हाला पराभूत करण्यासाठी वापरल्या जाणाऱ्या त्याच्या महान अग्निशामक डार्ट्सपैकी एक आहे.
माझा असा विश्वास आहे की देवाच्या शस्त्रागाराच्या विविध भाग येथे शास्त्रवचनातील वचना आहेत ज्या देवाने आपल्याला अभिवचन दिले आहे आणि त्याने आपल्याला विजय मिळवण्याची शक्ती दिली आहे. उदाहरणार्थ, त्याच्या चांगुलपणा. हे आमचे नाही तर त्याचे.

फिलिप्पैकर:: says म्हणते की, “आणि नियमशास्त्राद्वारे मिळविलेल्या माझ्या स्वतःच्या नीतिमत्त्वाचा नाही, तर ख्रिस्तावरील विश्वासाच्या आधारे ख्रिस्तावर विश्वास ठेवून विश्वासाच्या आधारे देवाकडून प्राप्त होणारे नीतिमत्व हे मला त्याच्यात सापडते.”

जेव्हा तुम्ही “स्वर्गात जाणे फार वाईट आहे” असे सैतान तुम्हाला पटवून देण्याचा प्रयत्न करतो तेव्हा तुम्ही “ख्रिस्तामध्ये नीतिमान” आहात आणि त्याच्या नीतिमत्त्वाचा दावा करा. आत्म्याची तलवार वापरण्यासाठी (जी देवाचे शब्द आहे) आपण हे लक्षात ठेवणे आवश्यक आहे किंवा हे आणि इतर शास्त्रवचने कोठे शोधावीत हे माहित असणे आवश्यक आहे. ही शस्त्रे वापरण्यासाठी आम्हाला हे माहित असणे आवश्यक आहे की त्याचे वचन सत्य आहे (जॉन 17:17).

लक्षात ठेवा, तुम्हाला देवाच्या वचनावर विश्वास ठेवावा लागेल. देवाच्या वचनाचा अभ्यास करा आणि त्याचा अभ्यास करत राहा कारण जितके अधिक आपल्याला माहित होईल तितके आपण अधिक मजबूत व्हाल. आपण या श्लोकावर विश्वास ठेवणे आवश्यक आहे आणि त्यांच्यासारखे इतरांकडे खात्री आहे की.

त्याचा शब्द सत्य आहे आणि “सत्य आपल्याला मुक्त करेल”(जॉन::))

जोपर्यंत तो आपणास बदलत नाही तोपर्यंत आपण आपले मन त्यात भरले पाहिजे. देवाचा शब्द म्हणतो, “माझ्या बंधूंनो, जेव्हा तुम्ही अनेक प्रकारच्या परीक्षांना सामोरे जाता तेव्हा सर्व आनंदाचा विचार करा. इफिसकर 6 मध्ये ती तलवार वापरायला सांगितली आहे आणि मग ती उभे राहते; सोडू नका आणि धाव घ्या (माघार घ्या). देवाने आपल्याला जीवन आणि धार्मिकतेसाठी आवश्यक असलेली सर्व काही दिली आहे ज्याने “ज्याने आपल्याला बोलाविले त्याचे खरे ज्ञान (” 2 पेत्र 1: 3).

विश्वास ठेवत राहा.

            तुम्ही काय विचारत आहात किंवा तुमच्याविरुद्धचा “आत्मा” मरेल अशी प्रार्थना तुम्ही का कराल याची आम्हाला खात्री नाही, म्हणून आम्ही तुम्हाला फक्त पवित्र शास्त्र, देवाचे खरे वचन, या विषयावर काय म्हणते हे सांगू शकतो.

पहिली गोष्ट म्हणजे, देवाच्या वचनात आपल्याला आत्मा मरण्यासाठी प्रार्थना करायला सांगणारी आज्ञा किंवा उदाहरण सापडलेले नाही. वास्तविक, पवित्र शास्त्र सूचित करते की "आत्मा" मरत नाहीत, मानव किंवा देवदूत.

तथापि, आपल्या विरुद्ध असलेल्या “दुष्ट आत्म्यां” (जे देवदूत आहेत) विरुद्ध कसे लढायचे या विषयावर बरेच काही सांगायचे आहे. उदाहरणार्थ, जेम्स ४:७ म्हणते, "सैतानाचा प्रतिकार करा, आणि तो तुमच्यापासून पळून जाईल."

सुरुवातीला, आपला तारणहार येशूला अनेक वेळा दुष्ट आत्म्यांचा सामना करावा लागला. त्याने त्यांचा नाश (मारला) केला नाही तर त्यांना लोकांमधून हाकलून दिले. उदाहरणासाठी मार्क ९:१७-२५ वाचा. येथे इतर उदाहरणे आहेत: मार्क 9; मार्क ४:३६; मॅथ्यू 17:25; मत्तय 5:4; योहान १२:३१; मार्क १६:५; मार्क १:३४&३५; लूक 36:10-11 आणि मॅथ्यू 8:16. येशूने आपल्या शिष्यांनाही पाठवले आणि त्यांना भुते काढण्याची शक्ती दिली. मत्तय १:५-८ पहा; मार्क ३:१५; ६:७, १२ आणि १३.

आज येशूच्या अनुयायांमध्ये देखील दुष्ट आत्मे घालवण्याचे सामर्थ्य आहे; जसे त्यांनी कृत्ये ५:१६ आणि ८:७ मध्ये केले होते. मार्क १६:१७ देखील पहा.

शेवटच्या दिवसांत येशू या दुष्ट आत्म्यांचा न्याय करील: तो सैतान आणि त्याच्या देवदूतांना, ज्यांनी देवाविरुद्ध बंड केले आहे, त्यांना अग्नीच्या सरोवरात टाकील, जे त्यांना कायमचे यातना भोगावे लागेल.

देवदूत हे देवाने त्याची सेवा करण्यासाठी निर्माण केलेले आत्मिक प्राणी आहेत. हिब्रू 1:13&14; नहेम्या ९:६.

स्तोत्र 103:20 आणि 21 म्हणते, "परमेश्वराला आशीर्वाद द्या, त्याच्या देवदूतांनो, जे त्याच्या आनंदाचे काम करतात.' इब्री 1:13 आणि 14 म्हणते, "ते सर्व सेवा करणारे आत्मे नाहीत का." स्तोत्र १०४:४ देखील वाचा; १४४:२-५; कलस्सैकर १:६ आणि इफिसकर ६:१२. असे दिसते की देवदूत हे पद, पद आणि अधिकार असलेल्या सैन्यासारखे आहेत. इफिसियन्स पतित देवदूतांना अधिराज्य आणि शक्ती (शासक) म्हणून संदर्भित करतात. मायकेलला मुख्य देवदूत म्हटले जाते आणि गॅब्रिएलला देवाच्या उपस्थितीत एक विशेष स्थान असल्याचे दिसते. करूब आणि सेराफिम आहेत, परंतु बहुतेकांना फक्त देवाचे यजमान म्हणतात. हे देखील दिसून येते की वेगवेगळ्या ठिकाणी नियुक्त केलेले देवदूत आहेत. डॅनियल 104:4 आणि 144

सैतान, ज्याला सैतान, लुसिफर, बेलझेबब आणि सर्प देखील म्हटले जाते, त्याला एकदा यहेज्केल 28:11-15 आणि यशया 14:12-15 मध्ये करूब (देवदूत) म्हटले गेले होते. मॅथ्यू 9:34 त्याला भूतांचा राजकुमार म्हणतो. (जॉन 14:30 देखील पहा.)

भुते हे पडलेले देवदूत आहेत जे सैतानाने देवाविरुद्ध बंड केले तेव्हा त्याचे अनुसरण केले. ते यापुढे स्वर्गात राहत नाहीत, परंतु त्यांना स्वर्गात प्रवेश आहे (प्रकटीकरण 12:3-5; जॉब 1:6; I राजे 22:19-23). शेवटी देव त्यांना सर्वकाळासाठी स्वर्गातून काढून टाकेल. प्रकटीकरण १२:७-९ म्हणते, “मग स्वर्गात युद्ध सुरू झाले. मायकेल आणि त्याचे देवदूत ड्रॅगनशी लढले आणि ड्रॅगन आणि त्याचे देवदूत परत लढले. पण तो पुरेसा बलवान नव्हता, आणि त्यांनी स्वर्गातील त्यांची जागा गमावली. महान ड्रॅगन खाली फेकला गेला - तो प्राचीन सर्प ज्याला सैतान किंवा सैतान म्हणतात, जो संपूर्ण जगाला दिशाभूल करतो. त्याला पृथ्वीवर फेकण्यात आले आणि त्याचे देवदूत त्याच्यासोबत होते.” देव त्यांचा न्याय करील (12 पेत्र 7:9; यहूदा 2; मॅथ्यू 2:4 आणि प्रकटीकरण 6:25-41).

भुतांना सैतानाचे राज्य असेही म्हटले जाते (लूक 11:14-17). लूक 9:42 मध्ये भुते आणि दुष्ट आत्मे हे शब्द एकमेकांच्या बदल्यात वापरले आहेत. 2 पीटर 2: 4 म्हणते की नरक (अग्नीचा तलाव) हे त्यांचे भाग्य त्यांच्यासाठी शिक्षा म्हणून तयार केले आहे. ज्यूड 6 म्हणते, "आणि ज्या देवदूतांनी स्वतःच्या अधिकाराच्या स्थितीत राहिले नाही, परंतु त्यांचे योग्य निवासस्थान सोडले, त्यांनी महान दिवसाच्या न्यायापर्यंत अंधकारमय अंधारात अनंतकाळच्या साखळ्यांमध्ये ठेवले आहे." मॅथ्यू 8:28-30 वाचा ज्यामध्ये दुष्ट आत्मे (भुते) म्हणाले, "तू आम्हाला वेळेपूर्वी त्रास देईल का?" ही शिक्षा दर्शविते आणि ज्यांच्यासाठी ही शिक्षा देण्यात आली होती त्यांना पतित देवदूत म्हणून भुते ओळखणे. त्यांना माहित होते की या नशिबाचा त्यांना आधीच निषेध करण्यात आला आहे. दुरात्मे हे सैतानाचे “देवदूत” आहेत. ते त्याच्या सैन्यात आपल्याविरुद्ध आणि देवाविरुद्ध लढतात (इफिस 6).

देवदूतांना समजत नाही किंवा ते आपल्याप्रमाणे मुक्तीचा अनुभव घेऊ शकत नाहीत. I पेत्र 1:12b म्हणते, "देवदूतही या गोष्टींकडे पाहण्यास उत्सुक असतात."

या सर्वांमध्ये येशूचा त्यांच्यावर पूर्ण ताबा आहे आणि त्यांना आज्ञा देण्याचे सामर्थ्य त्यांच्यावर आहे (3 पेत्र 22:8; मॅथ्यू 4 आणि मॅथ्यू XNUMX). विश्वासणारे म्हणून, ख्रिस्त आपल्यामध्ये आहे आणि आपण त्याच्यामध्ये आहोत आणि देव आपल्याला त्यांच्यावर विजय मिळविण्याचे सामर्थ्य देतो.

म्हटल्याप्रमाणे, पवित्र शास्त्र आपल्याला सैतान आणि दुष्ट आत्म्यांशी कसे लढावे याबद्दल अनेक सूचना देते.

हा विषय खरोखर समजून घेण्यासाठी पवित्र शास्त्रात मृत्यू हा शब्द कसा वापरला आहे हे समजून घेतले पाहिजे. हे अनेक प्रकारे वापरले जाते. १) प्रथम, आपल्याला शारीरिक मृत्यू समजून घेणे आवश्यक आहे. बहुतेक लोक मृत्यूला अस्तित्त्वात नाहीसे समजतात, परंतु पवित्र शास्त्र स्पष्टपणे शिकवते की मनुष्याचा आत्मा आणि आत्मे देखील अस्तित्वात नाहीत आणि आपले आत्मे आणि आत्मिक प्राणी जिवंत राहतात. उत्पत्ति 1:2 आपल्याला सांगते की देवाने आपल्यामध्ये जीवनाचा श्वास घेतला. उपदेशक 7:12 म्हणते, “मग ती धूळ जशी होती तशीच पृथ्वीवर परत येईल; आणि ज्याने तो दिला त्या देवाकडे आत्मा परत येईल.” उत्पत्ति ३:१९ म्हणते, “तुम्ही माती आहात आणि मातीत परत जाल.” जेव्हा आपण मरतो तेव्हा "श्वास" आपले शरीर सोडतो, आत्मा सोडतो आणि आपले शरीर क्षय पावते.

प्रेषितांची कृत्ये 7:59 मध्ये स्टीफन म्हणाला, "प्रभु येशू माझा आत्मा स्वीकारा." आत्मा देवाबरोबर असेल किंवा त्याचा न्याय केला जाईल आणि अधोलोकात जाईल - अंतिम निर्णय होईपर्यंत तात्पुरती यातना देणारी जागा. 2 करिंथियन्स 5:8 म्हणते की जेव्हा विश्वासणारे "शरीरापासून अनुपस्थित असतात तेव्हा आपण प्रभूजवळ असतो." इब्री लोकांस 9:25 म्हणते, "मनुष्यासाठी एकदाच मरणे आणि त्यानंतर न्यायनिवाडा हे नियुक्त केले आहे." उपदेशक 3:20 असेही म्हणते की आपली शरीरे पुन्हा धुळीत जातात. आपला आत्मा संपत नाही.

लूक 16:22-31 आपल्याला श्रीमंत मनुष्य आणि लाजर नावाच्या एका भिकार्‍याबद्दल सांगतो, जो दोघेही मरण पावले. एक छळाच्या ठिकाणी आहे आणि एक अब्राहमच्या कुशीत आहे (स्वर्गात). त्यांना जागा अदलाबदल करता आली नाही. हे आपल्याला सांगते की मृत्यूनंतर "जीवन" आहे. तसेच पवित्र शास्त्र शिकवते की शेवटच्या दिवशी देव आपल्या नश्वर शरीरांना उठवेल आणि आपला न्याय करील आणि आपण एकतर “नवीन स्वर्ग आणि पृथ्वी” किंवा नरकात, अग्नि तलावात जाऊ, (ज्याला दुसरा मृत्यू देखील म्हटले जाते) सैतान आणि त्याच्या देवदूतांसाठी तयार - दुष्ट आत्म्यांसह आत्मे देखील दर्शवितात, अस्तित्वात नसल्याप्रमाणे मरत नाहीत. प्रकटीकरण 20:10-15 आणि मॅथ्यू 25:31-46 पुन्हा वाचा. येथे देवाचे नियंत्रण आहे. देव आपल्याला जीवन देतो आणि मृत्यूवर नियंत्रण ठेवतो. इतर वचने आहेत जकारिया १२:११ आणि जॉब ३४:१५ आणि १६. देव जीवन देतो आणि तो जीवन घेतो (जॉब 12:11). आमचे नियंत्रण नाही. उपदेशक 34:15 देखील पहा. म्हणून आपण मॅथ्यू 16:1 म्हटल्याप्रमाणे, “जे शरीराला मारतात पण आत्म्याला मारू शकत नाहीत त्यांना घाबरू नका. त्यापेक्षा जो नरकात आत्मा आणि शरीर या दोघांचा नाश करू शकतो त्याची भीती बाळगा.”

२) पवित्र शास्त्र "आध्यात्मिक मृत्यू" चे देखील वर्णन करते. इफिस 2: 2 म्हणते, "आम्ही अपराध आणि पापांनी मेलेले होतो." याचा अर्थ आपण आपल्या पापांमुळे देवाला मृत झालो आहोत. याचे चित्रण करा जेव्हा एखादी व्यक्ती दुस-या व्यक्तीला म्हणतात ज्याने त्यांना गंभीरपणे नाराज केले आहे, "तू माझ्यासाठी मेला आहेस," याचा अर्थ शारीरिकदृष्ट्या मृत झाल्यासारखा किंवा त्यांच्यापासून कायमचा विभक्त झाला आहे. देव पवित्र आहे, तो स्वर्गात पाप करू देऊ शकत नाही. प्रकटीकरण 1:21 आणि 27:22 आणि 14 वाचा. I करिंथकर 15:6-9 म्हणते, “किंवा तुम्हांला माहीत नाही का की दुष्कर्म करणाऱ्यांना देवाच्या राज्याचे वतन मिळणार नाही? फसवू नका: लैंगिक अनैतिक, मूर्तिपूजक, पुरुषांशी लैंगिक संबंध ठेवणारे, चोर, लोभी, दारूबाज, निंदा करणारे किंवा फसवणूक करणारे हे देवाच्या राज्याचे वारसदार होणार नाहीत. आणि तुमच्यापैकी काही जण तेच होते. पण तुम्ही धुतले गेले होते, तुम्हाला पवित्र केले गेले होते, तुम्हाला प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या नावाने आणि आमच्या देवाच्या आत्म्याने नीतिमान ठरवण्यात आले होते.”

देवाचे वचन म्हणते की जोपर्यंत आपण ख्रिस्ताचा स्वीकार करत नाही तोपर्यंत आपल्या पापांनी आपल्याला देवापासून वेगळे केले आहे आणि आपला त्याच्याशी संबंध नाही (यशया 59:2). यामध्ये आपल्या सर्वांचा समावेश आहे. यशया 64:6 म्हणते, "...आपण सर्व एक अशुद्ध वस्तूसारखे आहोत आणि आपली सर्व नीतिमत्ता (नीतिम कृत्ये) घाणेरड्या चिंध्यांप्रमाणे आहेत... आणि आमचे अधर्म वार्‍यासारखे आहेत." रोमन्स ३:२३ म्हणते, "कारण सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत." रोमन्स ३:१०-१२ वाचा. ते म्हणतात, "कोणीही नीतिमान नाही, कोणीही नाही." रोमन्स 3:23 म्हणते, "पापाची मोबदला (मजुरी) मृत्यू आहे." जुन्या करारात पापाची भरपाई बलिदानाद्वारे करावी लागत असे.

जे लोक त्यांच्या पापांमध्ये "मेलेले" आहेत ते सैतान आणि त्याच्या देवदूतांसोबत अग्नीच्या सरोवरात नष्ट होतील, जोपर्यंत त्यांचे तारण होत नाही आणि त्यांना क्षमा केली जात नाही. जॉन 3:36 म्हणतो, "जो पुत्रावर विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन आहे, आणि जो पुत्रावर विश्वास ठेवत नाही त्याला जीवन दिसणार नाही, परंतु देवाचा क्रोध त्याच्यावर राहील." योहान ३:१८ म्हणते, “जो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो तो दोषी ठरत नाही; पण जो विश्वास ठेवत नाही तो आधीच दोषी ठरला आहे, कारण त्याने देवाच्या एकुलत्या एक पुत्राच्या नावावर विश्वास ठेवला नाही.” लक्षात घ्या की यशया 3:18 हे सूचित करते की आपली नीतिमान कृत्ये देखील देवाच्या नजरेत घाणेरड्या चिंध्यांसारखी आहेत आणि देवाचे वचन स्पष्ट आहे की आपण चांगल्या कृतींनी वाचू शकत नाही. (पुस्तकातील रोमन्स अध्याय 64 आणि 6 वाचा, विशेषत: श्लोक 3:4; 3:27 आणि 4 आणि 2:6 देखील.) टायटस 11:6 आणि 3 म्हणते, “...आम्ही केलेल्या धार्मिकतेच्या कृत्यांमुळे नाही, परंतु त्याच्या दयेनुसार त्याने वाचवले आम्हांला, पुनरुत्थानाच्या धुण्याद्वारे आणि पवित्र आत्म्याच्या नूतनीकरणाद्वारे, ज्याला त्याने आपल्या तारणकर्त्या ख्रिस्त येशूद्वारे आपल्यावर विपुल प्रमाणात ओतले. तर मग आपण देवाची दया कशी मिळवू शकतो: आपण कसे वाचू शकतो आणि पाप कसे दिले जाते? रोमन्स म्हणतो की आपण अनीतिमान आहोत आणि मॅथ्यू 5:6 म्हणते "अनीतिमान सार्वकालिक शिक्षेस जातील आणि नीतिमान सार्वकालिक जीवनात जातील, आपण स्वर्गात कसे जाऊ शकतो? आपण कसे धुऊन स्वच्छ राहू शकतो?

चांगली बातमी अशी आहे की देव आपला नाश होऊ इच्छित नाही परंतु "सर्वांनी पश्चात्ताप करावा" (2 पेत्र 3:9). देव आपल्यावर इतके प्रेम करतो की त्याने स्वतःकडे परत जाण्याचा मार्ग तयार केला, परंतु एकच मार्ग आहे. जॉन 3:16 म्हणते, "देवाने जगावर एवढी प्रीती केली की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, जेणेकरून जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये तर त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळेल." रोमन्स 5: 6 आणि 8 म्हणते "आम्ही अधार्मिक असताना" आणि "तरीही पापी - ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला." I तीमथ्य 2:5 म्हणते, "देव आणि मनुष्य यांच्यामध्ये एकच देव आणि एक मध्यस्थ आहे, तो मनुष्य ख्रिस्त येशू." I करिंथकर 15:1-4 म्हणते, "ख्रिस्त आपल्या पापांसाठी मेला." येशू म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे. कोणीही माझ्याद्वारे पित्याकडे येत नाही” (जॉन 14:6). येशूने सांगितले की तो हरवलेल्या गोष्टी शोधण्यासाठी आणि वाचवण्यासाठी आला होता (लूक 19:10). आमच्या पापाचे कर्ज फेडण्यासाठी तो वधस्तंभावर मरण पावला जेणेकरून आम्हाला क्षमा करता येईल. मॅथ्यू 26:28 म्हणते, “हे माझे नवीन कराराचे रक्त आहे जे पापांची क्षमा करण्यासाठी अनेकांसाठी सांडले जाते. (मार्क 14:24; लूक 22:20 आणि रोमन्स 4:25 आणि 26 देखील पहा.) I जॉन 2:2; 4:10 आणि रोमन्स 3:25 म्हणते की येशू हा पापांचे प्रायश्चित्त होता, याचा अर्थ त्याने पापांची भरपाई किंवा दंडासाठी देवाची न्याय्य आणि नीतिमान आवश्यकता पूर्ण केली, कारण पापासाठी वेतन किंवा दंड हा मृत्यू आहे. रोमन्स 6:23 म्हणते, "पापाची मजुरी मृत्यू आहे, परंतु देवाची देणगी म्हणजे आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे." I पीटर 2:24 म्हणते, "ज्याने स्वतःच आमची पापे स्वतःच्या शरीरात झाडावर उचलली..."

रोमन्स 6:23 खूप खास काहीतरी सांगते. मोक्ष ही एक मोफत भेट आहे. आपण फक्त त्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि स्वीकारला पाहिजे. योहान ३:३६ पहा; योहान ५:२४; 3:36 आणि योहान 5:24. जेव्हा आपण विश्वास ठेवतो तेव्हा जॉन 10:28 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि त्यांचा कधीही नाश होणार नाही." रोमन्स 1:12 देखील वाचा. हे अधिक समजून घेण्यासाठी रोमन्स अध्याय 10 आणि 28 पुन्हा वाचा. शब्द म्हणतो की केवळ नीतिमानच स्वर्गात प्रवेश करतील आणि त्यांना अनंतकाळचे जीवन मिळेल. देव म्हणतो, “नीतिमान विश्वासाने जगेल” आणि जेव्हा आपण विश्वास ठेवतो तेव्हा देव म्हणतो की आपण नीतिमान (गणित) आहोत. रोमन्स 4: 25 म्हणते, "तथापि, जो काम करत नाही परंतु अधार्मिकांना नीतिमान ठरविणाऱ्या देवावर विश्वास ठेवतो, त्याच्या विश्वासाला धार्मिकता म्हणून श्रेय दिले जाते." रोमन्स 3:4 देखील म्हणते की आमची पापे झाकली गेली आहेत.. 4 आणि 5 श्लोक म्हणते, "हे केवळ त्याच्या (अब्राहामच्या) फायद्यासाठी लिहिले गेले नाही ... परंतु आमच्यासाठी देखील ज्यांच्यावर त्याचा आरोप लावला जाईल." आम्ही त्याच्यामध्ये नीतिमान आहोत आणि जाहीर नीतिमान.

2 करिंथकर 5:21 म्हणते, “कारण ज्याला पाप माहीत नव्हते अशासाठी त्याने त्याला पाप केले आहे; आम्हाला बनवले जाऊ शकते त्याच्यामध्ये देवाचे धार्मिकता." पवित्र शास्त्र आपल्याला शिकवते की त्याचे रक्त आपल्याला धुवून टाकते म्हणून आपण शुद्ध आहोत आणि इफिस 1:6 म्हणते, "जिथे त्याने आपल्याला प्रिय व्यक्तीमध्ये स्वीकारले आहे," ज्याला मॅथ्यू 3:17 मध्ये येशू म्हणून ओळखले जाते जेथे देवाने येशूला त्याचा "प्रिय पुत्र" म्हटले आहे .” ईयोब २९:१४ देखील वाचा. यशया 29:14a म्हणते, “मला परमेश्वरामध्ये खूप आनंद होतो; माझा आत्मा माझ्या देवामध्ये आनंदित आहे. कारण त्याने मला तारणाची वस्त्रे परिधान केली आहेत आणि मला त्याच्या धार्मिकतेचा झगा घातला आहे.” पवित्र शास्त्र म्हणते की तारण होण्यासाठी आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे (जॉन 61:10; रोमन्स 3:16). आपल्याला निवडायचे आहे. आपण स्वर्गात अनंतकाळ घालवू की नाही हे आपण ठरवतो. रोमन्स 10:13 आणि 3a म्हणते, “.. ख्रिस्त येशूद्वारे आलेल्या मुक्तीद्वारे सर्व त्याच्या कृपेने मुक्तपणे नीतिमान आहेत. देवाने ख्रिस्ताला प्रायश्चित्ताचे यज्ञ म्हणून, त्याच्या रक्ताच्या सांडण्याद्वारे - विश्वासाने प्राप्त करण्यासाठी सादर केले. इफिसियन्स 24: 25 आणि 2 म्हणते, "कारण कृपेने, विश्वासाद्वारे तुमचे तारण झाले आहे - आणि हे तुमच्याकडून नाही, ही देवाची देणगी आहे - कृतींनी नाही, जेणेकरून कोणीही बढाई मारू शकत नाही." जॉन ५:२४ म्हणते, “मी तुम्हांला खरे सांगतो, जो कोणी माझे वचन ऐकतो आणि ज्याने मला पाठवले त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन मिळते. आणि त्याचा न्याय केला जाणार नाही पण तो मरणातून जीवनाकडे गेला आहे." रोमन्स 5: 1 म्हणते, "म्हणून, आम्ही विश्वासाने नीतिमान ठरलो आहोत, आमच्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे देवासोबत शांती आहे."

आपण नाश आणि नाश अशा शब्दांचे स्पष्टीकरण देखील केले पाहिजे. ते संदर्भ आणि सर्व पवित्र शास्त्राच्या प्रकाशात समजून घेणे आवश्यक आहे. या शब्दांचा अर्थ अस्तित्व संपवणे किंवा आत्म्याचा किंवा आपल्या आत्म्याचा नाश करणे असा होत नाही पण शाश्वत शिक्षेचा संदर्भ घ्या. उदाहरणार्थ जॉन 3:16 घ्या जे म्हणतात की आपल्याला अनंतकाळचे जीवन मिळेल, नाशाच्या विरूद्ध. लक्षात ठेवा की इतर पवित्र शास्त्र स्पष्ट आहेत की जतन न केलेला आत्मा "सैतान आणि त्याच्या देवदूतांसाठी तयार केलेल्या अग्नीच्या सरोवरात" नष्ट होतो (मॅथ्यू 25:41 आणि 46). प्रकटीकरण 20:10 म्हणते, “आणि सैतानाला, ज्याने त्यांना फसवले, त्याला जळत्या गंधकाच्या तळ्यात टाकण्यात आले, जिथे पशू आणि खोटा संदेष्टा फेकले गेले होते. त्यांना रात्रंदिवस सदासर्वकाळ छळले जाईल.” प्रकटीकरण 20:12-15 म्हणते, “आणि मी मेलेले, लहान आणि मोठे, सिंहासनासमोर उभे असलेले पाहिले आणि पुस्तके उघडली गेली. आणखी एक पुस्तक उघडले, ते जीवनाचे पुस्तक आहे. पुस्तकात नोंदवल्याप्रमाणे मृतांचा न्याय त्यांनी केला होता. समुद्राने त्यातील मृतांना सोडून दिले, आणि मृत्यू आणि अधोलोक त्यांच्यातील मृतांना सोडून दिले आणि प्रत्येक व्यक्तीचा त्यांनी केलेल्या कृत्यानुसार न्याय केला. मग मृत्यू आणि अधोलोक अग्नीच्या तळ्यात फेकले गेले. अग्नीचा तलाव हा दुसरा मृत्यू आहे. ज्याचे नाव जीवनाच्या पुस्तकात लिहिलेले आढळले नाही त्याला अग्नीच्या सरोवरात टाकण्यात आले.”

येशू आपल्याला जॉन १:: in मधील शास्त्रवचनांमधून (बायबल) शिकवत होता की तो स्वर्गात जाण्याचा मार्ग आहे. तो म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे, माझ्याद्वारे कोणी पित्याकडे येऊ शकत नाही.” बायबल आपल्याला शिकवते की येशू आपल्या पापांसाठी मरण पावला. हे आपल्याला शिकवते की अनंतकाळचे जीवन मिळण्यासाठी आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे.

मी पीटर २:२ says म्हणतो, “ज्याने स्वत: च्या शरीरावर स्वत: च्या शरीरावर स्वत: ची पापे झाडावर वाहिली,” आणि योहान:: १-2-१-24 (एनएएसबी) म्हणतो, “जेव्हा मोशेने रानात साप उंच केले, तसाच पुत्र देखील आवश्यक आहे मनुष्याच्या (उदा. 3) वर उठावे, जेणेकरून जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळेल (श्लोक 14)

भगवंताने जगावर एवढी प्रीती केली की त्याने त्याचा एकुलता एक पुत्र दिला, जेणेकरून जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो तो नाश पावणार नाही परंतु अनंतकाळचे जीवन (श्लोक 16) मिळवा.

देवाने जगाला जगाचा न्याय करण्यासाठी नियुक्त केले नाही; पण जग त्यांच्याद्वारे वाचले पाहिजे (वचन 17).

जो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा न्याय होणार नाही. जो विश्वास ठेवीत नाही त्याचा न्याय आधीच झाला आहे, कारण त्याने देवाच्या एकुलत्या एका पुत्रावर विश्वास ठेवला नाही (श्लोक 18). "

Verse 36 व्या श्लोक देखील पाहा, "जो पुत्रावर विश्वास ठेवतो त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळते ..."

हे आमचे आशीर्वाद वचन आहे.

रोमन्स १०: -10 -१ हे सांगते संपते की, “जो कोणी प्रभूच्या नावाचा धावा करेल त्याला वाचवले जाईल.”

प्रेषितांची कृत्ये १:: &० आणि says१ म्हणते, “मग त्याने त्यांना बाहेर आणले आणि विचारले, 'लोकहो, माझे तारण होण्यासाठी मी काय करावे?'

त्यांनी उत्तर दिले, प्रभु येशूवर विश्वास ठेवा आणि तुमचे तारण होईल तुमचे व तुमचे घर वाचतील. ”

जर तुझ्या प्रिय व्यक्तीवर विश्वास असेल तर तो स्वर्गात आहे.

आपण येशूबरोबर राहू याशिवाय, स्वर्गात जे घडते त्याविषयी पवित्र शास्त्रात फारच कमी सांगण्यात आले आहे.

येशू लूक 23:43 मध्ये वधस्तंभावर चोराला म्हणाला, "आज तू माझ्याबरोबर स्वर्गात होशील."

पवित्र शास्त्रात २ करिंथकर:: in मध्ये असे म्हटले आहे की, “जर आपण शरीरापासून दूर राहिलो तर आपण प्रभूबरोबर हजर असतो.”

मी पाहतो त्याच सूचनेतून हे दिसून येते की स्वर्गांतील आपले प्रियजन आम्हाला इब्री आणि लूकमध्ये पाहण्यास सक्षम आहेत.

पहिले इब्री लोकांस १२: १ आहे ज्याचे म्हणणे आहे की “म्हणूनच आपल्याकडे साक्षीदारांचा ढग खूप मोठा आहे” (लेखक आपल्या आधी मरणा --्या लोकांबद्दल बोलत आहेत - भूतकाळातील विश्वासणारे) “आपल्या अवतीभोवती, आपण सर्व अडचणी व पाप बाजूला ठेवू या जे सहजतेने आमचे लक्ष वेधून घेतात आणि आपण आपल्यासमोर ठेवलेली शर्यत धीर सोबत घेऊन जाऊ. ” हे ते आम्हाला पाहू शकतात हे सूचित करते. आम्ही काय करीत आहोत याची ते साक्ष देतात.

दुसरा ल्यूक 16 मध्ये आहे: 19-31, श्रीमंत मनुष्याचा आणि लाजरचा अहवाल.

ते एकमेकांना पाहू शकले आणि श्रीमंत मनुष्याला पृथ्वीवरील आपल्या नातेवाईकांविषयी माहिती होती. (संपूर्ण खाते वाचा.) हा परिच्छेद आपल्याला “मृतांमधून त्यांच्याशी बोलण्यासाठी पाठविण्याविषयी” देवाची प्रतिक्रिया देखील दर्शवितो.

माध्यमांमध्ये जात असताना किंवा संसर्गाकडे जात असताना मृत लोकांशी संपर्क साधण्याचा प्रयत्न करण्यापासून देव आपल्याला कठोरपणे निषेध करतो.
अशा गोष्टींपासून आपण दूर राहिले पाहिजे आणि देवाच्या वचनावर विश्वास ठेवला पाहिजे, जे आपल्याला शास्त्रवचनांमध्ये दिले आहेत.

अनुवाद १:: 18 -१२ मध्ये असे म्हटले आहे: “तुमचा देव परमेश्वर देत असलेल्या प्रदेशात प्रवेश केल्यावर तेथील राष्ट्रांच्या भयंकर कृत्यांचे अनुकरण करण्यास शिकू नका.

जो कोणी आपल्या मुलाला किंवा मुलीला अग्नीत टाकतो, त्याला आपल्यापैकी कोणालाही विटाळवू नका; जो भाषण किंवा चेटूक करितो, जो सर्वसाधारणपणे बोलतो, जो जादूने बोलतो, किंवा मंत्रमुग्ध करतो किंवा जो माध्यम किंवा भूतविद्यावादी आहे किंवा जो मृतांचे पुनरुत्थान करतो.

जो कोणी या गोष्टी करतो त्या परमेश्वराचा द्वेष करील आणि ह्या भयानक कृत्यांमुळे तुमचा देव परमेश्वर तुम्हाला तेथून हुसकावून लावेल. ”

संपूर्ण बायबल येशूबद्दल, आपल्यासाठी त्याच्या मरणास येत असल्याबद्दल आहे, जेणेकरुन आपल्याला पापांची क्षमा मिळेल आणि त्याला विश्वास ठेवून स्वर्गात सार्वकालिक जीवन प्राप्त होईल.

प्रेषितांची कृत्ये 10:48 म्हणते, “त्याच्याविषयी सर्व संदेष्टे साक्ष देतात की त्याच्या नावावर विश्वास ठेवणा everyone्या प्रत्येकाने पापांची क्षमा केली आहे.”

प्रेषितांची कृत्ये १:13: says “म्हणते,“ म्हणून बंधूनो, मी तुम्हाला हे कळावे अशी इच्छा आहे की येशूच्या द्वारे आपल्या पापांची क्षमा जाहीर केली गेली आहे. ”

कलस्सैकर १:१:1 म्हणते, "कारण त्याने आपल्याला अंधारातून मुक्त केले आणि त्याच्या प्रिय पुत्राच्या राज्यात आणले, ज्यामध्ये आमची मुक्तता आहे, पापांची क्षमा."

इब्री लोकांचा अध्याय Read वाचा. पद २२ म्हणते, “रक्त सांडल्याशिवाय क्षमा होणार नाही.”

रोमन्स:: 4-- In मध्ये तो असे म्हणतो जो “विश्वास ठेवतो, त्याचा विश्वास नीतिमत्त्व म्हणून गणला जातो,” आणि verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “धन्य ते आहेत ज्यांची कुकर्म क्षमा केली गेली आहेत आणि ज्यांची पापे झाकली गेली आहेत.”

रोमन्स १०: १ & आणि १ says म्हणते, “जो कोणी प्रभूच्या नावाचा धावा करेल त्याला वाचवले जाईल.”

ज्याच्यावर त्यांनी विश्वास ठेवला नाही त्यात त्याला देवाकडे कसे बोलावे? ”

जॉन १०:२:10 मध्ये येशू आपल्या विश्वासणा of्यांविषयी म्हणतो, “आणि मी त्यांना चिरंतन जीवन देतो आणि त्यांचा कधीही नाश होणार नाही.”

मला आशा आहे की आपण विश्वास ठेवला आहे.

शमुवेलच्या मृत्यूनंतर मृत्यू झाला तरी कोणाचा आत्मा व आत्मा मरण पावला नाही तर तो मरणार नाही.

शास्त्रवचनांमध्ये (बायबल) हे पुन्हा आणि पुन्हा दाखवते. पवित्र शास्त्रांत मृत्यूचे स्पष्टीकरण देण्याचा सर्वात उत्तम मार्ग म्हणजे शब्द वेगळे करणे. जेव्हा शरीर मरते आणि क्षय होऊ लागते तेव्हा आत्मा आणि आत्मा शरीरापासून वेगळे होतात.

याचे उदाहरण म्हणजे "आपण आपल्या पापांमध्ये मृत आहात" असे शास्त्रवचनीय वाक्यांश असेल जे "आपल्या पापांनी आपल्या देवापासून वेगळे केले आहे" सारखे आहे. देवापासून विभक्त होण्यासाठी आध्यात्मिक मृत्यू आहे. आत्मा आणि आत्मा त्याचप्रमाणे मरत नाहीत.

लूक 18 मध्ये श्रीमंत मनुष्य शिक्षेच्या ठिकाणी होता आणि गरीब माणूस त्यांच्या शारीरिक मृत्यूनंतर अब्राहामाच्या बाजूला होता. मृत्यू नंतर जीवन आहे.

वधस्तंभावर, येशूने पश्चात्ताप करणाऱ्या चोरांना सांगितले, "आज तू माझ्याबरोबर स्वर्गात असेल." येशूच्या मृत्यूनंतर तिसऱ्या दिवशी त्याला शारीरिकदृष्ट्या उठविले गेले. पवित्र शास्त्र शिकवते की कधीकधी आपल्या शरीरासही येशूचे शरीर म्हणून उठविले जाईल.

योहान १:: १--14, १२ आणि २ In मध्ये येशूने शिष्यांना सांगितले की तो पित्याबरोबर आहे.
जॉन 14 मध्ये: 19 येशूने म्हटले, "मी जगतो म्हणून तुम्ही देखील जगता."
2 करिंथन 5: शरीरापासून अनुपस्थित असल्याचे 6-9 हे प्रभूस उपस्थित राहणे आहे.

पवित्र शास्त्र स्पष्टपणे शिकवते (अनुवाद 18: 9-12; गलतीयन 5: 20 आणि प्रकटीकरण 9: 21; 21: 8 आणि 22: 15) मृत किंवा मध्यम किंवा मानसिकता किंवा जादूच्या इतर कोणत्याही प्रकारचे विचार यांच्याशी सल्लामसलत करणे पाप आहे आणि देव गंभीर.

काहींना असे वाटते की मृत लोकांशी सल्लामसलत करणाऱ्यांनी खरोखरच राक्षसांचा सल्ला घेतला आहे.
लूक 16 मध्ये श्रीमंत माणसाला असे सांगण्यात आले होते की: "आणि याशिवाय, आपल्या आणि आपल्यामध्ये एक मोठी चक्कर घालण्यात आली आहे जेणेकरून ज्यांना येथून जायचे आहे ते आपणास तेथे येऊ शकणार नाहीत आणि आपल्याकडून तेथे कोणीही जाऊ शकत नाही. "

2 सॅम्युअल 12 मध्ये: 23 डेव्हिडने आपल्या मुलाचा मृत्यू झाल्याबद्दल सांगितले: "पण आता तो मृत आहे, मी का उपवास का?

मी त्याला परत आणू शकतो का?

मी त्याच्याकडे जाईल, पण तो परत येणार नाही. "

यशया 8: 19 म्हणते, "जेव्हा लोक आपल्याला माध्यम आणि मनोविज्ञानांचा सल्ला घेण्यासाठी सांगतात, तेव्हा कुजबुजणे आणि विचलित करणारे, लोक त्यांच्या देवाबद्दल विचारू नये काय?

जिवंत लोकांच्या मते मृत लोकांचे सल्ला का? "

ही श्लोक आपल्याला सांगते की आपण विवेकबुद्धी, माध्यम, मनोविज्ञान किंवा चुटकुले नसलेल्या ज्ञानासाठी आणि बुद्धीसाठी देवाकडे शोधले पाहिजे.

१ करिंथकर १ 15: १--1 मध्ये आपण पाहतो की “ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला… त्याला पुरण्यात आले… आणि तो तिस day्या दिवशी उठला.

हे म्हणते की ही सुवार्ता आहे.

जॉन 6: 40 म्हणते, "हे माझ्या पित्याच्या इच्छेनुसार आहे, जे कोणी पुत्राला पाहतात आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवतात, त्यांना अनंतकाळचे जीवन मिळेल; आणि शेवटच्या दिवशी मी त्याला उठवीन.

बर्याच लोकांचा असा विश्वास आहे की जर एखादी व्यक्ती आत्महत्या करत असेल तर ती स्वयंचलितपणे नरकात जाते.

ही कल्पना सामान्यत: या घटनेवर आधारित आहे की स्वत: ला मारणे ही खून आहे, अत्यंत गंभीर पाप आहे आणि जेव्हा एखादी व्यक्ती स्वत: ला मारते तेव्हा निश्चितपणे पश्चात्ताप करण्याच्या घटनेनंतर वेळ आली नाही आणि देव त्याला क्षमा करण्यास सांगतो.

या कल्पनासह अनेक समस्या आहेत. पहिली गोष्ट अशी आहे की बायबलमध्ये खरोखरच कोणतीही शंका नाही की जर एखाद्याने आत्महत्या केली तर ते नरकात जातात.

दुसरी समस्या अशी आहे की तारणामुळे विश्वासामुळे मोक्ष मिळते आणि काहीतरी करत नाही. एकदा आपण त्या रस्त्यावरुन खाली पडल्यावर, आपण विश्वासाने आणखी कोणती अट जोडणार आहात?

रोमन्स:: says म्हणते, “जो माणूस काम करीत नाही परंतु जो देव दुष्टांवर नीतिमान करतो त्यावर विश्वास ठेवतो, त्याचा विश्वास नीतिमत्त्व म्हणून गणला जातो.”

तिसरा मुद्दा असा आहे की तो खून जवळजवळ वेगळ्या श्रेणीत ठेवतो आणि इतर कोणत्याही पापापेक्षा तो आणखी वाईट होतो.

मर्डर अत्यंत गंभीर आहे, परंतु असे बरेच पाप आहेत. शेवटची समस्या म्हणजे असे मानले जाते की त्या व्यक्तीने आपले मन बदलले नाही आणि खूप उशीर झाल्यानंतर देवाला ओरडला.

आत्महत्येच्या प्रयत्नातून बचावले गेलेल्या लोकांच्या मते, त्यांच्यापैकी काही जणांनी जे काही केले तेच त्यांनी केले आणि त्यांनी जे काही केले तेच त्यांनी केले.

मी जे काही बोललो तेच मी म्हणू नये, आत्महत्या पाप नाही आणि त्याबद्दल गंभीरही आहे.

जे लोक स्वत: चा जीव घेतात त्यांना त्यांच्या मित्र आणि कुटुंब त्यांच्याशिवाय चांगले राहतात असे वाटते पण ते तसे कधीच होत नाही. आत्महत्या ही एक त्रासदायक घटना आहे, केवळ एक व्यक्ती मरण पावतेच नाही तर भावनात्मक वेदनामुळे देखील ज्यांना संपूर्ण व्यक्ती माहित असते ते संपूर्ण आयुष्यभर अनुभवतील.

आत्महत्या ही सर्व लोकांची अंतिम नकार आहे ज्याने स्वत: चा जीव घेणार्या व्यक्तीची काळजी घेतली आहे आणि बर्याचदा स्वतःच्या आयुष्यासह इतरांना प्रभावित करणार्या प्रत्येकामध्ये भावनिक समस्यांना तोंड द्यावे लागते.

समेट करणे, आत्महत्या करणे अत्यंत गंभीर पाप आहे परंतु ते आपोआप एखाद्याला नरकात पाठवू शकत नाही.

कोणतेही पाप नरेशला एक व्यक्ती पाठवण्यासाठी पुरेसे गंभीर आहे जर ती व्यक्ती प्रभु येशू ख्रिस्ताला त्याचे तारणहार म्हणून विचारत नसेल आणि त्याच्या सर्व पापांची क्षमा करेल.

शब्बाथचा पहिला उल्लेख उत्पत्ति २:२ आणि ३ मध्ये आहे, “सातव्या दिवशी देवाने तो करत असलेले काम पूर्ण केले; म्हणून सातव्या दिवशी त्याने आपल्या सर्व कामातून विश्रांती घेतली. मग देवाने सातव्या दिवशी आशीर्वाद दिला आणि तो पवित्र केला, कारण त्या दिवशी त्याने केलेल्या सर्व निर्मितीच्या कामातून त्याने विश्रांती घेतली.”

सुमारे 2,500 वर्षांनंतर जेव्हा इस्रायलची मुले इजिप्त सोडली, लाल समुद्र ओलांडली आणि वचन दिलेल्या भूमीकडे निघून गेली तेव्हापर्यंत शब्बाथचा पुन्हा उल्लेख केला जात नाही. जे घडले त्याचे वर्णन निर्गम 16 व्या अध्यायात आहे. जेव्हा इस्राएल लोकांनी पुरेसे अन्न नसल्याची तक्रार केली तेव्हा देवाने त्यांना सहा दिवसांसाठी “स्वर्गातून भाकर” देण्याचे वचन दिले परंतु सातव्या दिवशी म्हणजे शब्बाथला काहीही मिळणार नाही असे सांगितले. कनानच्या सीमेवर येईपर्यंत इस्राएल लोकांकडे सहा दिवस स्वर्गातून मान्ना होता आणि शब्बाथ दिवशी एकही नाही.

निर्गम 20:8-11 मधील दहा आज्ञांमध्ये देवाने इस्राएल लोकांना आज्ञा दिली: “सहा दिवस तुम्ही श्रम करा आणि तुमची सर्व कामे करा, पण सातवा दिवस हा तुमचा देव परमेश्वर ह्याचा शब्बाथ आहे. त्यावर तुम्ही कोणतेही काम करू नका.”

निर्गम 31:12 आणि 13 म्हणते, "मग परमेश्वर मोशेला म्हणाला, 'इस्राएल लोकांना सांग, "तुम्ही माझे शब्बाथ पाळले पाहिजेत. पुढच्या पिढ्यांसाठी हे माझ्या आणि तुमच्यामध्ये एक चिन्ह असेल, जेणेकरून तुम्हाला कळेल की मी परमेश्वर आहे, जो तुम्हाला पवित्र करतो.”'

निर्गम 31:16 आणि 17 म्हणते, "'इस्राएल लोकांनी शब्बाथ पाळायचा आहे, तो पुढील पिढ्यांसाठी कायमचा करार म्हणून साजरा करायचा आहे. ते माझ्यात आणि इस्राएल लोकांमध्ये कायमचे चिन्ह असेल, कारण सहा दिवसात परमेश्वराने आकाश व पृथ्वी निर्माण केली आणि सातव्या दिवशी त्याने विसावा घेतला आणि ताजेतवाने झाले.'

या उतार्‍यावरून, बहुतेक ख्रिश्चनांचा असा विश्वास आहे की शब्बाथ हा देवाने इस्रायलशी केलेल्या कराराचा एक चिन्ह होता, तो प्रत्येकाला सर्वकाळ आज्ञा पाळण्याची आज्ञा देत नव्हता.

जॉन 5:17 आणि 18 म्हणते, "त्याच्या बचावात येशू त्यांना म्हणाला, 'माझे वडील आजपर्यंत नेहमी त्यांच्या कामावर आहेत आणि मी देखील काम करत आहे.' या कारणास्तव त्यांनी त्याला मारण्याचा अधिक प्रयत्न केला; तो केवळ शब्बाथ मोडत नव्हता तर तो देवाला स्वतःचा पिता म्हणत होता आणि स्वतःला देवाच्या बरोबरीचे बनवत होता.”

जेव्हा परुश्यांनी त्याच्या शिष्यांबद्दल तक्रार केली तेव्हा “शब्बाथ दिवशी काय बेकायदेशीर आहे?” मार्क 2:27 आणि 28 मध्ये येशू त्यांना म्हणाला, "'शब्बाथ मनुष्यासाठी बनविला गेला होता, मनुष्य शब्बाथसाठी नाही. म्हणून मनुष्याचा पुत्र शब्बाथाचाही प्रभु आहे.'”

रोमन्स 14:5 आणि 6a म्हणते, "एक व्यक्ती एक दिवस दुसर्‍या दिवसापेक्षा अधिक पवित्र मानतो; दुसरा प्रत्येक दिवस सारखाच मानतो. त्यांपैकी प्रत्येकाने स्वतःच्या मनावर पूर्ण विश्वास ठेवला पाहिजे. जो कोणी हा दिवस खास मानतो तो परमेश्वराला करतो.”

Colossians 2:16 आणि 17 म्हणते, “म्हणून तुम्ही काय खातो किंवा पितो यावरून किंवा धार्मिक सण, अमावस्या किंवा शब्बाथच्या दिवशी कोणाला तुमचा न्याय करू देऊ नका. ज्या गोष्टी घडणार होत्या त्यांची ही सावली आहेत; वास्तविकता मात्र ख्रिस्तामध्ये आढळते.”

येशू आणि त्याच्या शिष्यांनी शब्बाथ मोडला असल्याने, कमीतकमी परुश्यांना तो ज्या प्रकारे समजला होता, आणि रोमन्स अध्याय 14 म्हणते की लोकांनी "स्वतःच्या मनात पूर्ण खात्री बाळगली पाहिजे" की "एक दिवस दुसऱ्यापेक्षा अधिक पवित्र आहे" आणि कलस्सियन अध्याय 2 म्हणते की शब्बाथच्या संदर्भात कोणीही तुमचा न्याय करू नये आणि शब्बाथ हा फक्त "येणाऱ्या गोष्टींची सावली" होता, बहुतेक ख्रिश्चनांचा असा विश्वास आहे की त्यांना आठवड्याचा सातवा दिवस शब्बाथ पाळणे बंधनकारक नाही.

काही लोक रविवार हा “ख्रिश्चन शब्बाथ” मानतात, परंतु बायबल त्याला असे म्हणत नाही. पुनरुत्थानानंतर येशूच्या अनुयायांची प्रत्येक सभा जिथे आठवड्याचा दिवस दर्शविला जातो ती रविवारी होती, जॉन 20:19, 26; प्रेषितांची कृत्ये 2:1 (लेवीय 23:15-21); 20:7; I Corinthians 16:2, आणि सुरुवातीच्या चर्च आणि धर्मनिरपेक्ष इतिहासकारांनी नोंदवले आहे की ख्रिस्ती रविवारी येशूच्या पुनरुत्थानाचा उत्सव साजरा करण्यासाठी भेटले. उदाहरणार्थ, जस्टिन शहीद, 165AD मध्ये त्याच्या मृत्यूपूर्वी लिहिलेल्या पहिल्या माफीनाम्यात, लिहितात, “आणि रविवार नावाच्या दिवशी, शहरांमध्ये किंवा देशात राहणारे सर्व लोक एका ठिकाणी एकत्र जमतात आणि प्रेषितांच्या आठवणी किंवा संदेष्ट्यांचे लिखाण वाचले जाते...पण रविवार हा दिवस आहे ज्या दिवशी आपण सर्व एकत्र जमतो, कारण तो पहिला दिवस आहे ज्या दिवशी देवाने अंधार आणि पदार्थात बदल घडवून आणला; जग बनवले; आणि त्याच दिवशी आपला तारणारा येशू ख्रिस्त मेलेल्यांतून उठला.”

शब्बाथ हा विश्रांतीचा दिवस म्हणून पाळणे चुकीचे नाही, परंतु त्याची आज्ञाही नाही, परंतु येशूने "शब्बाथ मनुष्यासाठी बनविला गेला" असे म्हटल्यामुळे, आठवड्यातून एक दिवस विश्रांतीचा दिवस पाळणे एखाद्या व्यक्तीसाठी चांगले असू शकते.

या प्रश्नाचे उत्तर असे आहे की देव सर्वसमर्थ आणि सर्वज्ञ आहे, याचा अर्थ तो सर्व शक्तिशाली आहे आणि सर्वज्ञानाचा आहे. पवित्र शास्त्र म्हणते की त्याला आपल्या सर्व कल्पना माहीत आहेत आणि त्याच्यापासून काही लपलेले नाही.

या प्रश्नाचे उत्तर म्हणजे तो आमचा पिता आहे आणि तो आपल्यासाठी काळजी घेतो. आपण कोण आहोत यावर देखील अवलंबून आहे कारण आपण त्याच्या पुत्रावर विश्वास ठेवत नाही आणि आमच्या पापांसाठी देण्याकरिता त्याच्या मृत्यूवर विश्वास ठेवत नाही.

जॉन १:१२ म्हणते, “परंतु जितके ज्यांनी त्याला स्वीकारले, त्यांना देवाची मुले होण्याचा हक्क त्याने दिला, जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांना. देव त्याच्या मुलांना आणि त्यांच्या संरक्षणाची अनेक आश्वासने देतो.

रोमन्स :8:२:28 म्हणते, "जे लोक देवावर प्रेम करतात त्यांच्यासाठी सर्व गोष्टी एकत्रित काम करतात."

हे असे आहे कारण तो आपल्याला पित्याप्रमाणे प्रेम करतो. अशा परिस्थितीत तो आपल्याला आपल्या आयुष्यामध्ये प्रौढ होण्यासाठी किंवा अगदी शिस्त लावण्यासाठी शिकवण्यास परवानगी देतो किंवा जर आपण पाप केले किंवा अवज्ञा केली तर आपल्याला शिक्षाही होईल.

इब्री लोकांस 12: 6 म्हणते, “ज्याच्यावर पिता प्रीति करतो, त्यांना शिस्त लावते.”

एक पिता या नात्याने तो आपल्याला बरीच आशीर्वाद देवून आपल्याला चांगल्या गोष्टी देऊ इच्छितो, परंतु याचा अर्थ असा नाही की “वाईट” कधीच घडत नाही, परंतु हे आपल्या सर्व फायद्यासाठी आहे.

मी पीटर 5: 7 म्हणतो, “तुमची काळजी घ्या कारण त्याने तुमची काळजी घेतली आहे.”

ईयोबाचे पुस्तक तुम्ही वाचले तर तुम्हाला दिसेल की देव आपल्या फायद्यासाठी आपल्या आयुष्यात काहीही येऊ शकत नाही. ”

ज्यांचा विश्वास न ठेवता आज्ञा न मानणा of्यांच्या बाबतीत, देव ही आश्वासने देत नाही, परंतु देव म्हणतो की तो आपला “पाऊस” आणि आशीर्वाद चांगल्या आणि अनीतीमानांवर पडू देतो. त्यांनी त्यांच्याकडे यावे आणि आपल्या कुटूंबाचा भाग व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे. हे करण्यासाठी तो वेगवेगळ्या मार्गांचा उपयोग करेल. देव लोकांना आणि त्यांच्या पापांसाठी येथे आणि आत्ताच शिक्षा करू शकतो.

मॅथ्यू १०::10० म्हणते, “आपल्या डोक्यावरील सर्व केसांची मोजणी झाली आहे” आणि मत्तय :30:२:6 म्हणतो की “शेतातील लिली” यापेक्षा आपण अधिक मूल्यवान आहोत.

आपल्याला माहित आहे की बायबल म्हणते की देव आपल्यावर प्रेम करतो (जॉन :3:१:16), म्हणूनच आम्ही त्याची काळजी, प्रेम आणि “वाईट” गोष्टींपासून संरक्षण याची खात्री बाळगू शकत नाही, जोपर्यंत तो आपल्या पुत्राला अधिक चांगले, सामर्थ्यवान बनवणार नाही.

            पवित्र आत्म्याने आत्मिक जगाचे अस्तित्व स्पष्टपणे ओळखले आहे. सर्व प्रथम, देव आत्मा आहे. जॉन :4:२ says म्हणतो, “देव आत्मा आहे. आणि जे त्याची उपासना करतात त्यांनी आत्म्याने व सत्याने त्याची उपासना केली पाहिजे.” देव एक त्रिमूर्ती आहे, तीन व्यक्ती आहेत, पण एक देव आहे. सर्व शास्त्रवचनांमध्ये व त्यावरील उल्लेख नमूद केले आहेत. उत्पत्ति अध्याय एक मध्ये Elohim, देवाचा अनुवाद केलेला हा शब्द बहुवचन आहे, एकता आहे आणि देव म्हणाला, “चला मनुष्याला आपल्या प्रतिरूपात बनवू या.” यशया Read 48 वाचा. देव निर्माणकर्ता (येशू) बोलत आहे आणि १ verse व्या श्लोकात म्हणतो, “जेव्हा घडला तेव्हापासून मी तेथे होतो. आता प्रभु देवाने मला आणि त्याचा आत्मा पाठविला आहे. ” जॉनच्या पहिल्या अध्यायातील शुभवर्तमानात, जॉन म्हणतो की शब्द (एक व्यक्ती) देव होता, ज्याने जगाची निर्मिती केली (श्लोक)) आणि अध्याय २ & आणि Jesus० मध्ये येशू म्हणून त्यांची ओळख आहे.

जे काही निर्माण केले ते सर्व त्याने निर्माण केले होते. प्रकटीकरण :4:११ म्हणते, आणि हे सर्व पवित्र शास्त्रात स्पष्टपणे सांगितले गेले आहे की, देवाने सर्व काही निर्माण केले आहे. श्लोक म्हणतो, “तू गौरव, सन्मान व सामर्थ्य प्राप्त करण्यास आमचा प्रभु व देव आहेस. आपण तयार केले सर्व काही, आणि तुझ्या इच्छेनुसार ते निर्माण केले आणि त्यांचे अस्तित्व आहे. ”

कलस्सैकर १:१:1 हे अधिक विशिष्ट आहे, असे सांगून त्याने अदृश्य आत्मिक जग तसेच आपल्याला जे दिसत आहे ते निर्माण केले. ते म्हणते, "कारण सर्व गोष्टी त्याच्याद्वारे निर्माण केल्या आहेत: स्वर्गात आणि पृथ्वीवर, दृश्य आणि अदृश्य, सिंहासने असोत किंवा सामर्थ्य असोत किंवा अधिकारी, अधिकारी असोत, सर्व काही त्याच्याद्वारे आणि त्याच्यासाठी निर्माण केले गेले होते." संदर्भ दर्शवितो की येशू निर्माणकर्ता आहे. हे देखील सुचवते

हे अदृश्य प्राणी त्याची सेवा करण्यासाठी आणि त्याची उपासना करण्यासाठी निर्माण केले गेले होते. त्यामध्ये देवदूत आणि सैतान, एक करुबदेखील त्या देवदूतांचादेखील समावेश असेल ज्याने नंतर त्याच्याविरुद्ध बंड केले आणि सैतानाला त्याच्या बंडखोरात अनुसरले. (यहूदा 6 आणि २ पेत्र २: See पहा) जेव्हा देवाने त्यांना निर्माण केले तेव्हा ते चांगले होते.

कृपया वापरलेल्या भाषेची आणि वर्णनात्मक शब्दांची विशेष नोंद घ्या: अदृश्य, शक्ती, अधिकारी आणि शासक, जे “आत्मा जगा” वर आणि अधिक वापरले जातात. (इफिसकर 6; मी पीटर :3:२२; कलस्सैकर १:१:22; १ करिंथकर १ 1:२:16) बंडखोर देवदूतांना येशूच्या राजवटीत आणले जाईल.

म्हणून आत्मा जगात देव, देवदूत आणि सैतान (आणि त्याचे अनुयायी) असतात आणि ते सर्व देव आणि त्याची सेवा करण्यासाठी व त्याची उपासना करण्यासाठी निर्माण केले गेले आहेत. मॅथ्यू :4:१० म्हणते, “येशू त्याला म्हणाला, 'सैताना, माझ्यापासून दूर हो!' पवित्र शास्त्रात असे लिहिले आहे: “तुमचा देव जो तुझा प्रभु त्याचीच उपासना कर आणि केवळ त्याचीच सेवा कर.” ''

इब्री अध्याय एक आणि दोन आत्मिक जगाविषयी बोलतात आणि येशू देव आणि निर्माता या नात्याने त्याची पुष्टी करतात. हे त्याच्या सृष्टीशी देवतेच्या व्यवहारांविषयी सांगते ज्यामध्ये आणखी एक गट - मानवजातीचा समावेश आहे - आणि देव, देवदूत आणि मनुष्य यांच्यातील मानवजातीसाठी त्याच्या सर्वात महत्वाच्या कामात, आपला तारण यांच्यामधील जटिल संबंध दर्शवितो. थोडक्यात: येशू हा देव आणि निर्माणकर्ता आहे (इब्री लोकांस 1: 1-3) तो देवदूतांपेक्षा महान आहे आणि त्यांच्याद्वारे त्याची उपासना केली गेली आहे (श्लोक 6) आणि जेव्हा तो आपल्याला वाचवण्यासाठी मनुष्य बनला तेव्हा तो देवदूतांपेक्षा कमी झाला (इब्री लोकांस 2: 7). कमीतकमी सामर्थ्य आणि सामर्थ्यामध्ये देवदूत मनुष्यापेक्षा उच्च स्थान मिळवतात (२ पीटर २:११).

जेव्हा येशूने आपले कार्य पूर्ण केले आणि मृतांमधून पुनरुत्थित केले, तेव्हा तो सर्वांपेक्षा उंच झाला

सदासर्वकाळ राज्य करील (इब्री लोकांस १:१:1; २: & आणि)). इफिसकरांस 13: 2-8 म्हणतो, “त्याने त्याला उठविले

मृत आणि त्याच्या उजव्या बाजूस स्वर्गीय क्षेत्रांमध्ये, सर्व नियमापेक्षा खूप दूर

अधिकार, सामर्थ्य आणि सत्ता आणि दिलेली प्रत्येक उपाधी ... ”(यशया 53 3; प्रकटीकरण :14:१:2; इब्री लोकांस २: & आणि and आणि इतर शास्त्रवचनांतील बरेच लोक देखील पहा.)

शास्त्रवचनांमध्ये देवदूत त्याची उपासना आणि त्याची उपासना करताना दिसतात, खासकरुन प्रकटीकरण पुस्तकात. (यशया:: १--6; प्रकटीकरण -1: ११-१.) प्रकटीकरण :6:११ मध्ये असे म्हटले आहे की देव उपासना करण्यास व स्तुतीस पात्र आहे कारण तो आपला निर्माणकर्ता आहे. जुन्या करारामध्ये (अनुवाद:: and आणि निर्गम २०:)) असे म्हटले आहे की आपण त्याची उपासना केली पाहिजे आणि त्याच्यापुढे इतर देवता नाहीत. आपण फक्त देवाची सेवा केली पाहिजे. मॅथ्यू :5:१० देखील पहा; अनुवाद 11: 14 आणि 4; निर्गम 11: 5; 7:20 आणि अनुवाद 3: 4 आणि 10; 6:13.

हे फार महत्वाचे आहे, जसे आपण पहात आहोत की देवदूत आणि दुरात्मे कोणाचीही उपासना केली जाऊ नये. केवळ देवच उपासनेस पात्र आहे (प्रकटीकरण :9: २०; १ :20: १०).

 

देवदूत

कलस्सैकर १:१:1 आपल्याला सांगते की देवाने देवदूतांची निर्मिती केली आहे; त्याने स्वर्गात सर्व काही निर्माण केले आहे. “कारण स्वर्गात आणि पृथ्वीवर सर्व काही त्याच्याद्वारे निर्माण केले गेले. जे काही सिंहासन, सत्ता किंवा सामर्थ्य असो वा सत्ताधीश असोत किंवा सर्व गोष्टी. सर्व काही त्याच्याद्वारे आणि त्याच्यासाठी निर्माण केले गेले होते. ” प्रकटीकरण 16: 10 म्हणते, “आणि त्याने त्याची शपथ वाहिली जी अनंतकाळ आणि सदासर्वकाळ जिवंत आहे, ज्याने आकाश व त्यातील सर्व काही, पृथ्वी व त्यातील सर्व काही, आणि समुद्र व त्यातील सर्व काही निर्माण केले…” (नहेम्या:: See देखील पाहा.) इब्री लोकांस १: says म्हणते, “देवदूतांविषयी बोलताना तो म्हणतो, 'तो आपल्या देवदूतांना वारा बनवितो, आपल्या सेवकांना अग्नीच्या ज्वाळा बनवितो.' ”ते त्याचे व त्याच्या सेवकांचे मालक आहेत. २ थेस्सलनीकाकर १: 6 त्यांना “त्याचे सामर्थ्यवान देवदूत” म्हणतात. स्तोत्र 9: 6 आणि 1 वाचा, ज्यात म्हटले आहे: “देवदूतांनो, परमेश्वराची स्तुती करा. तुम्ही त्याचे बोलणे ऐकणारे सामर्थ्यवान आहात. देवाच्या इच्छेप्रमाणे वागणा His्या सर्व लोकांनो, त्याची स्वर्गीय सेनापती देवाची स्तुती करा. ” त्यांची इच्छा पूर्ण करण्यासाठी आणि त्याच्या इच्छेनुसार वागण्यासाठी त्यांची निर्मिती केली गेली.

ते केवळ देवाची सेवा करण्याच्या उद्देशानेच तयार केले गेले नाहीत तर इब्री लोकांस १:१ says असेही म्हटले आहे की त्याने त्यांना आपल्या मुलांना, त्याच्या चर्चची सेवा करण्यासाठी तयार केले. त्यात म्हटले आहे की, “तारणाचे वारस असणा inherit्यांची सेवा करण्यासाठी सर्व देवदूत सेवा करणारे आत्मे नाहीत काय?” या परिच्छेदात असेही म्हटले आहे की देवदूत आत्मे आहेत.

बहुतेक ब्रह्मज्ञानी करुबांवर विश्वास ठेवतात, यहेज्केल १: -1-२4 आणि १०: १-२२ आणि यशया:: १--25 मध्ये पाहिले गेलेले सराफिम हे देवदूत आहेत. ते फक्त वर्णन केलेले आहेत, ल्युसिफर (सैतान) च्या बाजूला, ज्याला करुब म्हटले जाते.

कलस्सैकर २:१:2 मध्ये असे सूचित केले आहे की देवदूतांच्या कोणत्याही उपासनेची परवानगी नाही आणि त्यास “देहाच्या मनाची फुफ्फुसाची कल्पना” म्हटले आहे. आपण कोणत्याही सृष्टीची उपासना करू नये. आमच्याशिवाय आमच्याशिवाय कोणी देव (देवता) असू नये.

मग देव त्याच्या इच्छेनुसार देव आणि त्याची सेवा कशी करतो?

1). ते लोकांना देवाकडून संदेश देण्यासाठी पाठविलेले आहेत. यशया:: १-१-6 वाचा, जिथे देव यशयाला संदेष्टा म्हणून सेवा करण्यास बोलावतो. देवाने मेरीला (लूक १: २ tell--1) हे सांगण्यासाठी गेब्रिएलला पाठविले की ती

मशीहाला जन्म देईल. देवाने गब्रीएलला वचन दिले आहे म्हणून ते जख Z्याशी बोलण्यासाठी पाठविले

जॉनचा जन्म (लूक 1: 8-20) प्रेषितांची कृत्ये 27:२:23 देखील पहा

2). त्यांना पालक आणि संरक्षक म्हणून पाठविले जाते. मॅथ्यू १:18:१० मध्ये येशू मुलांविषयी बोलताना म्हणतो, “त्यांचे देवदूत स्वर्गात माझ्या पित्याचा चेहरा नेहमी पाहतात.” येशू म्हणतो की मुले पालक दूत असतात.

मुख्य देवदूत मायकल, डॅनियल 12: 1 मध्ये "इस्राएल लोकांचा बचाव करणारा महान राजपुत्र" म्हणून बोलला जातो.

स्तोत्र 91 १ सर्व काही आपला रक्षणकर्ता देव याबद्दल आहे आणि तो देवदूतांविषयी भविष्यसूचक आहे जो मशीहा, येशूचे संरक्षण व सेवा करेल, परंतु कदाचित त्याच्या लोकांचा देखील संदर्भ घेतो. ते मुलांचे, प्रौढांचे आणि राष्ट्रांचे पालक आहेत. 2 राजे 6:17 वाचा; डॅनियल 10: 10 आणि 11, 20 आणि 21.

3). त्यांनी आमची सुटका केली: २ राजे :2:१:8; संख्या २२:२२; प्रेषितांची कृत्ये :17: १.. त्यांनी पीटर व सर्व प्रेषित दोघांनाही तुरुंगातून सोडवले (प्रेषितांची कृत्ये 22: 22-5; प्रेषितांची कृत्ये 19:12).

4). देव आपल्याला धोक्याविषयी इशारा देण्यासाठी त्यांचा उपयोग करतो (मॅथ्यू २:१:2).

5). त्यांनी येशूची सेवा केली (मॅथ्यू :4:११) आणि गेथशेमाने बागेत त्यांनी त्याला बळकटी दिली (लूक २२::11).

6). ते देवाच्या मुलांना देवाकडून मार्गदर्शन करतात (कृत्ये 8:२:26).

7). भूतकाळात देव त्याच्या लोकांसाठी आणि त्याच्यासाठी लढण्यासाठी देवदूतांना पाठवीत असे. तो आताही असेच करीत आहे आणि भविष्यात माइकल आणि त्याचे देवदूतांचे सैन्य सैतान व त्याच्या देवदूतांशी लढा देईल आणि मायकल आणि त्याचे दूत विजयी होतील (२ राजे:: -2-१-6; प्रकटीकरण १२: -8-१०).

8). जेव्हा येशू परत येईल तेव्हा देवदूत येतील (१ थेस्सलनीकाकर 4:१:16; २ थेस्सलनीकाकर १: & आणि)).

9). ते देवाच्या मुलांची सेवा करतात, ज्यांनी विश्वास ठेवला आहे (इब्री लोकांस 1:14).

10). ते देवाची उपासना करतात आणि त्याची स्तुती करतात (स्तोत्र 148: 2; यशया 6: 1-6; प्रकटीकरण 4: 6-8; 5: 11 आणि 12). स्तोत्र 103: 20 म्हणते, “देवदूतांनो, परमेश्वराची स्तुती करा.”

11). ते देवाच्या कार्यात आनंद करतात. उदाहरणार्थ, मेंढपाळांना येशूच्या जन्माचा आनंद घेऊन देवदूतांनी घोषणा केली (लूक २:१:2). ईयोब 14: 38 आणि 4 मध्ये त्यांनी सृष्टीचा आनंद घेतला. ते आनंदाने सभेत गातात (इब्री 7: 12-20). जेव्हा पापी देवाच्या मुलांपैकी एक बनतो तेव्हा त्यांना आनंद होतो (लूक १:: & आणि १०)

12). ते देवाच्या निर्णयाची कृत्ये करतात (प्रकटीकरण 8: 3-8; मॅथ्यू 13: 39-42)

13). देवदूतांनी देवाच्या निर्देशानुसार (इब्री लोकांस १:१:1) सेवा केली, परंतु भुते व पडलेले देवदूत एदेनच्या बागेत सैतानाने हव्वेप्रमाणे केले तसेच लोकांना देवापासून आमिष दाखविण्याचा प्रयत्न केला आणि लोकांना इजा करण्याचा प्रयत्न केला.

 

 

 

 

 

सैतान

यशया १:14:१२ (केजेव्ही) मध्ये "सैतान, ज्याला" लुसिफर "देखील म्हटले जाते," तो मोठा साप अजगर ... तो प्राचीन सर्प ... भूत किंवा सैतान (प्रकटीकरण १२:)), "दुष्ट" (मी जॉन:: १ & आणि १)), " हवेच्या सामर्थ्याचा अधिपती ”(इफिसकर २: २),“ या जगाचा अधिपती ”(योहान १:12::12०) आणि“ भुतांचा अधिपती (मत्तय:: १ 9: १::)) हा आत्म्याचा एक भाग आहे. जग.

यहेज्केल २:: १-28-१-13 मध्ये सैतानाच्या निर्मितीचे आणि पडण्याचे वर्णन केले आहे. तो परिपूर्ण तयार झाला होता आणि बागेत होता. देवाचे बंड न करता होईपर्यंत देव, सुंदर आणि निर्णायक, विशेष स्थान व सामर्थ्याने निर्मित, करुब म्हणून त्याचे वर्णन केले जाते. यशया १ 17: १२-१-14 मध्ये इझीकेल त्याच्या अनुग्रहातून पडल्याबद्दल वर्णन करतो. यशयामध्ये सैतान म्हणाला, “मी स्वत: ला परात्परांसारखा करीन.” म्हणून त्याला स्वर्गातून आणि पृथ्वीवर खाली फेकण्यात आले. लूक 12:14 देखील पहा

अशा प्रकारे सैतान देवाचा आणि आपला बनला. तो आमचा विरोधी आहे (मी पीटर 5: 8) ज्याने आम्हाला नष्ट आणि गिळंकृत करू इच्छित आहे. तो एक वाईटाचा शत्रू आहे जो सतत देवाच्या मुलांना, ख्रिश्चनांचा पराभव करण्याचा प्रयत्न करतो. आपण देवावर विश्वास ठेवण्यापासून रोखू इच्छितो आणि आपल्याला त्याचे अनुसरण करण्यास थांबवू इच्छितो (इफिसकर 6: 11 आणि 12). जर आपण जॉबचे पुस्तक वाचले तर आपल्यात हानी पोहोचविण्याची आणि त्याला दुखावण्याची सामर्थ्य त्याच्यात आहे, परंतु जर देवाने त्याची परीक्षा घेतली तर त्याने त्याला परवानगी दिली तरच. ईडनच्या बागेत हव्वेप्रमाणे त्याने देवाबद्दल खोटे बोलून आपली फसवणूक केली (उत्पत्ति 3: 1-15). त्याने येशूला केले त्याप्रमाणे तो आम्हाला पाप करण्यास प्रवृत्त करतो (मॅथ्यू:: १-११; :4:१:1; मी थेस्सलनीकाकर 11:)). त्याने यहूदाप्रमाणे जशी मनुष्यांच्या अंत: करणात वाईट विचार घालू शकतात (जॉन १:: २). इफिसकर 6 मध्ये आपण पाहतो की सैतानासहित हे शत्रू “देह व रक्त” नसून आत्मिक जगाचे आहेत.

आपला पिता देव याच्याऐवजी आमची परीक्षा घेण्यासाठी आणि आमची फसवणूक करण्यासाठी तो इतर अनेक उपकरणे वापरतो. तो प्रकाशाचा देवदूत म्हणून प्रकट होतो (२ करिंथकर ११:१:2) आणि तो विश्वासणा among्यांमध्ये फूट पाडतो (इफिसकर 11: २ 14-२4) तो आपल्याला फसविण्यासाठी चिन्हे व चमत्कार करु शकतो (२ थेस्सलनीकाकर २:;; प्रकटीकरण १:: १ & आणि १)). तो लोकांवर अत्याचार करतो (प्रेषितांची कृत्ये 25:27). त्याने येशूविषयीच्या सत्यांकडे अविश्वासूंना अंध केले (2 करिंथकर 2: 9) आणि जे ऐकून घेतात त्यांच्याकडून सत्य काढून घेते जेणेकरून ते ते विसरतील आणि विश्वास ठेवू शकणार नाहीत (मार्क :13:१:13; लूक :14:१२).

इतरही अनेक योजना आहेत (इफिसकर ians:११) जे सैतान आपल्याविरुद्ध लढण्यासाठी वापरतो. लूक २२::6१ म्हणतो की सैतान आपल्याला “गहू सारखे चाळायला” जाईल आणि मी पीटर:: says म्हणतो की तो आपल्याला गिळंकृत करू पाहतो. तो आपल्याला गोंधळात टाकत आहे आणि आरोप-प्रत्यारोपांनी छळ करण्याचा प्रयत्न करतो आणि आपल्या देवाची सेवा करण्यापासून रोखण्याचा प्रयत्न करतो. सैतान ज्या गोष्टींमध्ये सक्षम आहे त्याचे हे अत्यंत लहान आणि अपूर्ण खाते आहे. त्याचा अंत सदैव अग्नि सरोवर आहे (मत्तय 11:22; प्रकटीकरण 31:१०) सर्व काही वाईट सैतान व त्याचे दूत व भुते यांच्यापासून आलेली आहे. परंतु सैतान आणि भुते एक पराभूत शत्रू आहेत (कलस्सैकर 5:१)).

या जीवनात आपल्याला सांगितले आहे: "सैतानाचा प्रतिकार करा आणि तो तुमच्यापासून पळून जाईल" (जेम्स::)). आम्हाला प्रार्थना करण्यास सांगितले आहे जेणेकरून आम्हाला त्या दुष्टातून आणि प्रलोभनातून सोडण्यात येईल (मॅथ्यू :4:१:7) आणि “प्रार्थना करा म्हणजे तुम्ही मोहात पडू नये” (मत्तय २ 6::13०). आम्हाला सैतानाच्या विरोधात उभे राहण्यासाठी आणि लढा देण्यासाठी देवाचा संपूर्ण चिलखत वापरण्यास सांगितले आहे (इफिसकर 26:१:40). हे आपण नंतर सखोलपणे लपवू. मी जॉन:: in मध्ये देव म्हणतो: “जगातल्या माणसापेक्षा तुमच्यामध्ये जो महान आहे तोच.”

 

भुते

प्रथम मी असे म्हणू इच्छितो की शास्त्रात पडलेल्या देवदूतांचा आणि भुते दोघांबद्दल बोलला आहे. काहीजण असे म्हणतील की ते भिन्न आहेत, परंतु बहुतेक ब्रह्मज्ञानी असे मानतात की ते एकसारखे प्राणी आहेत. दोघांनाही आत्मा म्हणतात आणि ते वास्तविक आहेत. आम्हाला माहित आहे की ते प्राणी निर्माण केले आहेत कारण कलस्सैकर १:१: आणि १a अ म्हणते, “कारण त्याच्याद्वारे सर्व काही तयार केले स्वर्गात आणि पृथ्वीवर, दृश्यमान आणि अदृश्य, सिंहासन किंवा शक्ती किंवा अधिकारी; सर्व गोष्टी त्याने निर्माण केल्या होत्या त्यांच्यासाठी. तो सर्व गोष्टींपुढे आहे… ”हे स्पष्टपणे सांगते सर्व आत्मिक प्राणी

यहुद्यांच्या verse व्या व २ पेत्र २: in मध्ये देवदूतांच्या महत्त्वपूर्ण गटाच्या पडण्याचे वर्णन केले आहे ज्यात म्हटले आहे की “त्यांनी स्वतःचे नियम पाळले नाहीत,” आणि “त्यांनी पाप केले”. प्रकटीकरण १२: मध्ये स्वर्गात पडल्यामुळे सैतान त्याच्याबरोबर १/6 देवदूत (तारे म्हणून वर्णन केलेले) काढून टाकत असल्याचा सर्वात विश्वास असलेल्या गोष्टीचे वर्णन करतो. लूक १०:१:2 मध्ये येशू म्हणतो, “मी सैतान स्वर्गातून पडलेल्या विजासारखे पाहत होता.” जेव्हा देवाने त्यांना निर्माण केले तेव्हा ते परिपूर्ण आणि चांगले होते. आम्ही यापूर्वी पाहिले आहे की जेव्हा देवाने त्याला निर्माण केले तेव्हा सैतान परिपूर्ण होता, परंतु त्यांनी आणि सैतान सर्वांनीच देवाविरूद्ध बंड केले.

आम्ही हे देखील पाहतो की हे भुते / गळून पडलेले देवदूत वाईट आहेत. प्रकटीकरण १२:--सैतान आणि त्याचे देवदूत यांच्यात असलेल्या “ड्रॅगन व त्याचे दूत” यांच्यात असलेल्या संबंधाचे वर्णन करते. ते मायकेल (यहूदा in मधील मुख्य देवदूत म्हणतात) व त्याच्या देवदूतांशी युद्ध करीत होते. Verse वचनात असे म्हटले आहे की “त्याला खाली पृथ्वीवर फेकण्यात आले आणि त्याच्याबरोबर त्याचे देवदूत.”

चिन्ह 5: 1-15; मॅथ्यू १:: १-17-२० आणि मार्क:: १-14-२20 आणि इतर नवीन कराराच्या शास्त्रवचनांमध्ये भुतांचा उल्लेख “दुष्ट” किंवा “अशुद्ध” आत्मा आहे. हे दोन्ही आत्मा सिद्ध करतात की ते दुष्ट आहेत. आम्हाला माहित आहे की देवदूत हे इब्री लोकांस १ पासून आत्मे आहेत कारण देव म्हणतो की त्याने त्यांना “सेवा करणारे” बनविले.

आता इफिसकर:: ११ आणि १२ वाचा जे या आत्म्यांना विशेषत: सैतानाच्या योजनांशी जोडतात आणि त्यांना कॉल करतात: “शासक, अधिकारी, या गडद जगात शक्ती, आणि आध्यात्मिक च्या सैन्याने वाईट मध्ये स्वर्गीय क्षेत्र."ते म्हणतात की ते" देह आणि रक्त "नाहीत आणि आपण त्यांच्याबरोबर" चिलखत "वापरुन" संघर्ष "केला पाहिजे. मला शत्रूसारखे वाटते. लक्षात घ्या की वर्णन देवाने कलस्सैकर १:१:1 मध्ये तयार केलेल्या आत्मिक जगासारखेच आहे. हे पडलेले देवदूत आहेत असं मला वाटतं. मी पीटर 16: 3 आणि 21 देखील वाचा जे म्हणते, "कोण (येशू ख्रिस्त) स्वर्गात गेला आहे आणि देवाच्या उजवीकडे आहे - देवदूत, अधिकारी आणि सामर्थ्यासह त्याच्या अधीन आहेत."

सर्व निर्मिती चांगली झाली असल्याने आणि दुसर्या तयार केलेल्या गटाबद्दल कोणतीही श्लोक नाही जे वाईट झाले आणि कारण कोलॉसियन 1: 16 हे संदर्भित करते सर्व अदृश्य निर्मित प्राणी आणि इफिसकर:: १० आणि ११ सारख्या वर्णनात्मक शब्दाचा वापर करतात आणि कारण इफिसकर:: १० आणि ११ नंतर नक्कीच येशूच्या राजवटीखाली आणि त्याच्या पायाखाली ठेवले गेलेले आपले शत्रू व गट होय याचा अर्थ असा की मी पडलेले देवदूत व भुते एकसारखीच आहेत.

आधी सांगितल्याप्रमाणे, सैतान आणि पडलेले देवदूत / राक्षस यांच्यातील संबंध अतिशय स्पष्ट आहे.

त्या दोघांचे वर्णन त्याच्याशी संबंधित आहे. मॅथ्यू 25:41 त्यांना “त्याचे देवदूत” आणि आत म्हणतो

मत्तय १२: २ 12-२24 राक्षसांना “त्याचे राज्य” असे संबोधले जाते. 27 श्लोक म्हणतो, “तो विभागला आहे

स्वत: च्या विरुद्ध. ” भुते आणि गळून पडलेले देवदूत एकाच मास्टर आहेत. मत्तय 25:41; मॅथ्यू :8: २ and आणि लूक :29:२:4 असे सूचित करतात की त्यांना त्याच निर्णयाचा सामना करावा लागेल - त्यांच्या बंडखोरीमुळे नरकात पीडा.

मी याचा विचार करत असताना मला एक मनोरंजक विचार आला. इब्री अध्याय एक व दोन अध्यायांमध्ये देव मानवजातीशी केलेल्या त्याच्या व्यवहारात येशूच्या वर्चस्वाविषयी बोलत आहे, म्हणजेच, विश्वामध्ये त्याने आपले सर्वात महत्त्वाचे उद्दीष्ट म्हणजे मानवजातीचे उद्धार पूर्ण करण्यासाठी काम केले. त्याने आपल्या पुत्राद्वारे मनुष्याशी वागण्यात फक्त तीन घटकांचा उल्लेख केला आहे: १) त्रिमूर्ती, देवदेवतांचे तीन व्यक्ती - पिता, पुत्र (येशू) आणि पवित्र आत्मा; २) देवदूत आणि)) मानवजाती. तो त्यांचा क्रम व संबंध यांचे क्रमवार वर्णन करतो. सरळ शब्दात सांगायचे तर, "वर्ण" देव, देवदूत आणि माणूस आहेत. त्याने मनुष्य आणि देवदूत या दोघांच्याही निर्मितीविषयी आणि त्यांच्या संबंधित श्रेणीचा उल्लेख केला परंतु पुन्हा देवदूत आणि सैतान एक करुब होता यासारखे भुते निर्माण केल्याचा उल्लेख केला नाही. विचार करा की भुते हे देवदूतांचे आहेत जे “देवापासून पडले” आहेत, हे विशेषतः सांगितले जात नाही. पुन्हा बहुतेक ब्रह्मज्ञानी हा दृष्टिकोन घेतात. कधीकधी देव आम्हाला सर्व काही सांगत नाही. मी थोडक्यात: आपल्याला काय माहित आहे की भुते तयार केली गेली होती, ती वाईट आहेत, सैतान त्यांचा मालक आहे, की तो आत्मिक जगाचा एक भाग आहे आणि त्यांचा न्याय होईल.

आपण याविषयी काय निष्कर्ष काढले तरीसुद्धा शास्त्रवचनाने काय म्हटले पाहिजे ते आपण स्वीकारलेच पाहिजे: ते देवाचे आणि आपले शत्रू आहेत. आपण सैतान आणि त्याचे सैन्य (पडलेले देवदूत / भुते) यांचा प्रतिकार करणे आवश्यक आहे आणि सैतानशी संबंध असल्यामुळे देव आपल्याला ज्याविषयी इशारा देतो त्यापासून दूर रहाणे आवश्यक आहे. आपण देवावर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि त्याच्या अधीन असणे आवश्यक आहे किंवा आपण सैतानाच्या सामर्थ्यावर आणि नियंत्रणात जाऊ शकतो (याकोब 4: 7) भुतांचा हेतू म्हणजे देव आणि त्याच्या मुलांना पराभूत करणे.

येशू त्याच्या पृथ्वीवरील सेवा आणि त्याचे शिष्य दरम्यान अनेक वेळा राक्षस बाहेर पाडणे

त्याच्या नावावर शक्ती दिली आहे (ल्यूक 10: 7).

जुन्या करारात देव त्याच्या लोकांना आत्मिक जगाशी काहीही करण्यास मनाई करतो. हे अगदी विशिष्ट आहे. लेवीय १ :19: says म्हणते, “माध्यमांकडे जाऊ नका किंवा भुताटकींचा शोध घेऊ नका, कारण तुम्ही त्यांच्याद्वारे अशुद्ध व्हाल… मी तुमचा देव परमेश्वर आहे.” देवाला आपली उपासना हवी आहे आणि तो आपला देव होऊ इच्छितो, ज्याला आपण आपल्या गरजा व इच्छा घेऊन आलो आहोत, आत्मे आणि देवदूत नाही. यशया :31:१:8 म्हणते, “जेव्हा ते तुम्हाला माध्यमांद्वारे आणि भुताटकींबद्दल सल्लामसलत करण्यास सांगतात, तेव्हा कुजबुज करतात आणि बडबड करतात, लोकांनी त्यांच्या देवाची चौकशी करु नये.”

अनुवाद १ 18: -9 -१ says मध्ये असे म्हटले आहे की, “तुमच्यातील कोणालाही शोधू देऊ नका… जो जादूगार किंवा जादूटोणा करतो, जादू टोकाचा अर्थ लावतो, जादूटोणा करण्यात मग्न आहे, किंवा जो मंत्रजोड करतो, किंवा मध्यम किंवा अध्यात्मवादी आहे किंवा मृतांचा सल्ला घेतो. जो कोणी या गोष्टी करतो त्याला परमेश्वराचा तिरस्कार वाटतो. ” “अध्यात्मवादी” चे अधिक आधुनिक अनुवाद “मानसिक” असेल. २ राजे २१:;; 14:2; मी इतिहास 21:6; 23: 24 आणि मी शमुवेल 10: 13, 33-6.

 

 

असे एक कारण आहे की देव याविषयी आग्रही आहे आणि असे एक उदाहरण आहे जे आपल्याकरता हे स्पष्ट करते. गूढ जग राक्षसांचे डोमेन आहे. प्रेषितांची कृत्ये १:: १-२० मध्ये एका गुलाम मुलीबद्दल सांगते ज्याने तिच्याकडे असलेल्या भूताद्वारे भाग्य सांगितले आणि जेव्हा आत्मा बाहेर टाकला गेला तेव्हा ती भविष्याबद्दल सांगू शकली नाही. जादू सह चकवणे म्हणजे भुते सह चकवणे.

तसेच, जेव्हा देवाने आपल्या लोकांना इतर देवता, लाकूड व दगडांच्या देवता किंवा इतर कोणत्याही मूर्तीची उपासना करु नका असे सांगितले तेव्हा तो असे करत होता कारण त्या पुतळ्यांच्या मागे भुते आहेत. अनुवाद :२: १-32-१-16 म्हणते, “त्यांनी आपल्या परदेशी देवतांबरोबर त्याचा हेवा केला आणि त्यांच्या घृणास्पद मूर्तींनी त्याचा क्रोध केला… त्यांनी देव नसलेल्या भुतांना बलिदान दिले…” १ करिंथकर १०:२० म्हणते, “ज्या गोष्टी बलिदाने अर्पण करतात त्या गोष्टी त्यांनी केल्या. भुते करण्यासाठी. स्तोत्र 18: 10 आणि 20 आणि प्रकटीकरण 106: 36 आणि 37 देखील वाचा.

जेव्हा देव लोकांना आज्ञा पाळण्यास, काही करण्यास किंवा न करण्यास सांगतो, तेव्हा ते एका चांगल्या कारणासाठी आणि आपल्या फायद्यासाठी होते. या प्रकरणात हे सैतान आणि त्याच्या सैन्यापासून आपले संरक्षण करणे आहे. कोणतीही चूक करू नका: इतर देवतांची उपासना करणे म्हणजे भुतांची उपासना करणे. भुते, मूर्ती आणि अध्यात्मवाद आहेत सर्व कनेक्ट केलेले, त्या सर्वांमध्ये भुते गुंततात. ते सैतानाचे डोमेन (साम्राज्य) आहेत ज्यांना अंधाराचा शासक, हवेच्या सामर्थ्याचा राजा म्हणतात. पुन्हा इफिसकर 6: १०-१-10 वाचा. सैतानाचे राज्य हे आपल्या शत्रूंचे एक धोकादायक जग आहे ज्याचा हेतू आपल्याला देवापासून दूर नेत आहे. आज लोक मोहात पडले आहेत आणि आत्मे देखील वेडे आहेत. काहीजण सैतानाचीही उपासना करतात. या कोणत्याहीपासून दूर रहा. आपण कोणत्याही प्रकारे मनोगत जगामध्ये फसवू नये.

 

आपल्यावर काय राक्षस करू शकतात

देवाच्या मुलांना इजा करण्याचा, त्रास देण्यासाठी किंवा पराभूत करण्यासाठी भूत ज्या गोष्टी करु शकतात त्या येथे आहेत. पृष्ठ २१ on वर डॉ. डब्ल्यू. इव्हान्स यांनी लिहिलेल्या बायबलमधील उत्तम शिकवणींचे वर्णन या पद्धतीने केले आहे, “ते देवाच्या लोकांच्या आध्यात्मिक जीवनात अडथळे आणतात.” इफिसकर :219:१२ चा संदर्भ घेत आहे.

1). सैतानाने येशूबरोबर सैतानाने केलेल्या पापांप्रमाणे ते आपल्याला मोहात पाडू शकतात: मॅथ्यू 4: 1-11 पहा; 6: 13; 26: 41 आणि गुण 9: 22.

2). ते लोकांना शक्य असेल त्यापेक्षा येशूवर विश्वास ठेवण्याचा प्रयत्न करतात (2 करिंथिया 4: 4 आणि मॅथ्यू 13: 19).

3). भुते वेदना आणि दु: ख, आजारपण, अंधत्व आणि बहिरेपणा, अपंग आणि मूकपणाचा त्रास देतात. त्यांचा मानसिक परिणाम लोकांवरही होऊ शकतो. हे सर्व शुभवर्तमानात दिसून येते.

4). ते इतरांना रोग, उन्माद आणि अति-मानवीय शक्ती आणि दहशत निर्माण करणारे लोक घेऊ शकतात. ते या लोकांना नियंत्रित करू शकतात. शुभवर्तमान आणि कायदे पुस्तक पहा.

5). ते लोकांना खोटी शिकवण देतात (4 तीमथ्य 1: 12; प्रकटीकरण 8: 9 आणि XNUMX).

6). ते आपल्याला फसवण्यासाठी चर्चमध्ये खोटे शिक्षक ठेवतात. मॅथ्यू १ 13: -34 41-XNUMX१ मध्ये त्यांना “तारे” आणि “त्या दुष्टाचा पुत्र” असेही म्हणतात.

7). ते आम्हाला चिन्हे आणि चमत्कार (प्रकटीकरण 16: 18) सह फसवू शकतात.

8). ते देव आणि त्याच्या देवदूतांशी लढण्यासाठी सैतानाबरोबर सामील होतील (प्रकटीकरण १२: & आणि;; १ 12:१:8).

9). ते कुठेतरी जाण्याची आमची शारीरिक क्षमता बाधित करू शकतात (मी थास्सलोनिअन 2: 18).

* लक्षात घ्या, सैतान, त्यांचा राजपुत्र आपल्यासाठी करतो.

 

येशूने काय केले

जेव्हा येशू वधस्तंभावर मरण पावला तेव्हा त्याने शत्रू सैतान याचा पराभव केला. उत्पत्ती :3:१:15 मध्ये असे सांगितले होते जेव्हा देवाने सांगितले की स्त्रीची संतती सर्पाचे डोके चिरडेल. जॉन १:16:११ म्हणतो की या जगाच्या शासकाचा (राजपुत्र) न्याय झाला आहे (किंवा त्याचा निषेध केला आहे). कलस्सैकर २:१:11 म्हणते, “आणि त्याने अधिकार व अधिकारी यांना निरस्त केले आणि वधस्तंभावरुन त्यांच्यावर विजय मिळविला.” आमच्यासाठी याचा अर्थ “त्याने अंधाराच्या अधिपत्यापासून आमची सुटका केली आणि आपल्या प्रिय पुत्राच्या राज्यात आणले” (कलस्सैकर १:१:2). जॉन 15:1 देखील पहा.

इफिसकरांस १: २०-२२ आपल्याला सांगते की येशू आपल्यासाठी मरण पावला वडील त्याला उठविले आणि “त्याला सर्व नियम व अधिकार, सामर्थ्य व सत्ता आणि सर्व प्रकारच्या पदवींपेक्षा श्रेष्ठ आहे.” आणि देवाने सर्व काही त्याच्या पायाखाली ठेवले. ” इब्री लोकांस २: -1 -१ says म्हणते, “परंतु आपण येशूला पाहतो ज्याला देवदूतांपेक्षा किंचित कमी केले गेले, म्हणजे येशू, मृत्यूच्या दु: खामुळे, त्याला मान आणि सन्मान यांचा मुकुट देण्यात आला होता ... यासाठी की मृत्यूद्वारे तो त्याचे प्रतिपादन करील. शक्तीहीन ज्याच्याकडे मरणाची सत्ता आहे, तो सैतान आहे. ” १ Verse व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “लोकांच्या पापांसाठी प्रायश्चित करावे.” प्रोटीएशन करणे म्हणजे फक्त देय देणे.

इब्री लोकांस 4: 8 म्हणते, “(तू) सर्व काही त्याच्या पायाखाली ठेवलेस. कारण त्याने सर्व काही त्याच्या पायाखाली (खाली) दिले काहीही नाही ते आहे विषय नाही त्याला. परंतु आता आम्ही करू अद्याप पहात नाही सर्व काही त्याच्या अधीन आहे. ” तुम्ही पाहता सैतान हा आपला पराभूत झालेला शत्रू आहे परंतु आपण म्हणू शकता की “अद्याप त्याने” त्यास ताब्यात घेतले नाही. १ करिंथकर १ 15: २-24-२25 म्हणते की तो “सर्व नियम व अधिकार व सामर्थ्य निर्मुल्य करील, जोपर्यंत त्याने त्याच्या सर्व शत्रूला त्याच्या पायाखाली घालीपर्यंत राज्य केले पाहिजे”. प्रकटीकरणाच्या पुस्तकात पाहिल्याप्रमाणे याचा एक भाग भविष्यकाळ आहे.

मग सैतानाला अग्नीच्या तळ्यात टाकले जाईल आणि सदासर्वकाळ पीडित केले जाईल (प्रकटीकरण २०:१०; मत्तय २:20::10१). त्याचे भविष्य आधीच निश्चित झाले आहे आणि देवाने त्याला पराभूत केले आहे आणि आम्हाला त्याच्या सामर्थ्यापासून व वर्चस्वापासून मुक्त केले आहे (इब्री लोकांस 25:41), आणि आम्हाला पवित्र आत्मा आणि त्याच्यावर विजयी होण्यासाठी सामर्थ्य दिले आहे. तोपर्यंत मी पीटर:: says म्हणतो, “तुमचा विरोधक सैतान ज्याला खाऊन टाकेल त्याला शोधत आहे.” आणि लूक २२::2 मध्ये येशू पेत्राला म्हणाला, “सैतानाने तुला गव्हासारखे चाळावे अशी तुमची इच्छा आहे.”

 

१ करिंथकर १ 15:56 म्हणते, “त्याने आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे आम्हाला विजय दिला आहे,” आणि रोमन्स :8::37 म्हणते, “ज्याने आपल्यावर प्रेम केले त्याच्याद्वारे आपण विजयी होण्यापेक्षा अधिक आहोत.” मी जॉन:: says म्हणतो,

"जगामध्ये जो आहे तो तुझ्यामध्ये जो महान आहे तो आहे." मी योहान 3: 8 म्हणतो, “देवाचा पुत्र

यासाठी की सैतानाची कामे नष्ट करावी. ” आमच्याकडे येशूद्वारे सामर्थ्य आहे (गलतीकर 2:२० पहा).

आपला प्रश्न हा आत्मा जगात काय चालला होता: याचा सारांश: सैतान आणि पडलेल्या देवदूतांनी देवाविरूद्ध बंड केले आणि सैतानाने मनुष्याला पापाकडे नेले. येशूने मनुष्याला वाचविले आणि सैतानाला पराभूत केले आणि त्याच्या भविष्यवाणीवर शिक्कामोर्तब केले आणि त्याला शक्तिहीन केले आणि जे त्याच्या पवित्र आत्म्यावर विश्वास ठेवतात आणि सैतानाला आणि त्याच्या दुरात्म्यांना त्याच्या अधीन होईपर्यंत सैतानाचा पराभव करण्याचे सामर्थ्य आणि साधने देखील देतात. तोपर्यंत सैतान आमच्यावर आरोप ठेवतो आणि पाप करण्यास प्रवृत्त करतो आणि देवाचे अनुसरण करण्यास थांबवतो.

 

साधने (सैतानाचे प्रतिकार करण्याचे मार्ग)

आपल्या संघर्षांचे निराकरण केल्याशिवाय शास्त्र आपल्याला सोडत नाही. ख्रिश्चन म्हणून आपल्या जीवनात अस्तित्त्वात असलेली लढाई लढण्यासाठी देव आपल्याला शस्त्रे देतो. आमची शस्त्रे विश्वासाने आणि पवित्र आत्म्याच्या सामर्थ्याने वापरली जाणे आवश्यक आहे जो प्रत्येक विश्वासणा within्यामध्ये राहतो.

1). प्रथम आणि मुख्य म्हणजे, पवित्र आत्म्याकडे देवाचे अधीन होणे, कारण केवळ त्याच्या आणि त्याच्या सामर्थ्यानेच युद्धात विजय शक्य आहे. जेम्स:: says म्हणतो, “म्हणून स्वत: ला देवाच्या स्वाधीन करा आणि मी पीटर:: says म्हणतो,“ म्हणून देवाच्या सामर्थ्याने स्वत: ला नम्र करा. ” आपण त्याच्या इच्छेकडे जाऊया आणि त्याच्या शब्दाचे पालन केले पाहिजे. आपण शब्द आणि पवित्र आत्म्याद्वारे देवाला आपल्या जीवनावर राज्य करण्यास आणि नियंत्रित करण्याची परवानगी दिली पाहिजे. गॅल्टियन २:२० वाचा.

2). शब्दात रहा. हे करण्यासाठी आपल्याला देवाचे वचन माहित असले पाहिजे. पालन ​​म्हणजे निरंतर आधारावर वचन जाणून घेणे, समजणे आणि त्याचे पालन करणे. आपण त्याचा अभ्यास केलाच पाहिजे. २ तीमथ्य २:१:2 म्हणते, “तुम्ही स्वत: ला देवाला मान्य केले आहे हे दाखविण्यासाठी अभ्यास करा… सत्याचे शब्द बरोबर वाटून घ्या.” २ तीमथ्य:: १ & आणि १ says मध्ये म्हटले आहे की, “सर्व शास्त्रलेख देवाच्या प्रेरणेने दिले गेले आहेत आणि धार्मिकतेसाठी, सुधारणे, सुधारण्यासाठी, नीतिमान म्हणून शिकवण देण्यासाठी फायदेशीर आहेत, यासाठी की देवाचा माणूस प्रत्येक चांगल्या कार्यासाठी सज्ज असावा.” शब्द आम्हाला आपल्या आध्यात्मिक जीवनात, मध्ये वाढण्यास मदत करतो

सामर्थ्य, शहाणपण आणि ज्ञान. मी पीटर २: २ म्हणतो, “तुम्ही त्या शब्दाचे प्रामाणिक दुध मिळवा जेणेकरून तुम्ही त्या वाढू शकता.” इब्री लोकांस:: ११-१. देखील वाचा. मी योहान २:१ says म्हणतो, “तरुणांनो, मी तुम्हांला लिहिले, कारण तुम्ही सशक्त आहात आणि देवाचे वचन बाबी तुझ्यामध्ये आहे आणि तू दुष्टावर विजय मिळविला आहे. (इफिसकरांचा सहावा अध्याय पहा.)

3). यासह पुढे जा आणि लक्षात घ्या की यापैकी बराचसा भाग आधीचा मुद्दा आवश्यक आहे, देवाचे वचन योग्यरितीने समजण्यास सक्षम असणे आणि सक्षम असणे. (आम्ही हे पुन्हा पाहणार आहोत, विशेषत: इफिसकरांच्या chapter व्या अध्यायातील अभ्यासात.)

4). दक्षता: मी पीटर:: says म्हणतो, “सावध राहा, जागरुक रहा (सावध राहा) कारण तुमचा शत्रू सैतान गर्जना करीत फिरणा around्या सिंहासारखा फिरत असतो व त्याला शोधून काढतो.” आपण तयार असलेच पाहिजे. दक्षता आणि तत्परता “सैनिक प्रशिक्षण” सारखी असतात आणि मला असे वाटते की पहिली पायरी म्हणजे आधी सांगितल्याप्रमाणे देवाचे वचन जाणून घेणे आणि “शत्रूची युक्ती जाणून घेणे.” अशा प्रकारे मी नमूद केले आहे

इफिसकरांचा अध्याय ((तो पुन्हा पुन्हा वाचा). हे आपल्याला सैतानाबद्दल शिकवते योजना. येशूला सैतानाच्या योजना समजल्या ज्यामध्ये खोट्या गोष्टींचा समावेश होता, शास्त्रवचनांचा संदर्भ वगळता किंवा त्याचा गैरवापर करण्यात आला

आपण पाप आणि आम्हाला पाप करण्यास प्रवृत्त करतो. तो आपल्याला दिशाभूल करतो आणि आमच्यावर आरोप ठेवण्यासाठी, दोषी किंवा गैरसमज निर्माण करण्यास किंवा कायदेशीरपणाचा अर्थ लावण्यासाठी पवित्र शास्त्राचा उपयोग करुन फिरवितो आणि आपल्याशी खोटे बोलतो. २ करिंथकर २:११ म्हणते, “सैतान आपला फायदा घेवू नये यासाठी की सैतानाच्या उपकरणांविषयी आपण अनभिज्ञ नाही.”

5). पाप करून सैतानाला संधी, जागा किंवा पायथ्याशी संधी देऊ नका. आपण देवासारखे कबूल करण्याऐवजी पाप करीतच राहिलो (1 योहान 9: 4). आणि मला असे म्हणायचे आहे की आम्ही जितक्या वेळा पाप करतो तितके देवाला आमच्या पापाची कबुली देतो. पाप सैतानला “दारात पाऊल” देते. इफिसकर 20: २०-२27 वाचा, हे विशेषतः सत्य सांगण्याऐवजी खोटे बोलणे, राग करणे आणि चोरी करणे यासारख्या गोष्टींबद्दल इतर विश्वासणा with्यांशी असलेल्या आपल्या संबंधांबद्दल सांगते. त्याऐवजी आपण एकमेकांवर प्रेम केले पाहिजे आणि एकमेकांशी वाटले पाहिजे.

6). प्रकटीकरण १२:११ म्हणते, "कोक of्याच्या रक्ताने आणि त्यांच्या साक्षीच्या शब्दाने त्यांनी (सैतानाला) पराभूत केले." येशूने आपल्या मृत्यूद्वारे विजय शक्य केला, सैतानाला पराभूत केले आणि आपल्यामध्ये राहण्यासाठी पवित्र आत्मा दिला आणि आपला प्रतिकार करण्याची शक्ती दिली. आम्हाला विजय देण्यासाठी त्याच्या सामर्थ्यावर विश्वास ठेवून आम्हाला ही शक्ती आणि त्याने दिलेली शस्त्रे वापरण्याची गरज आहे. आणि प्रकटीकरण १२:११ नुसार, "त्यांच्या साक्षीच्या शब्दाने." माझ्या मते याचा अर्थ असा आहे की आपली साक्ष देणे एखाद्या अविश्वासणास सुवार्तेच्या रूपात असो किंवा आपल्या रोजच्या जीवनात प्रभु आपल्यासाठी काय करीत आहे याची शाब्दिक साक्ष देणे इतर विश्वासूंना बळकट करेल किंवा एखाद्या व्यक्तीला तारणात आणेल, परंतु आपल्यावर विजय मिळवण्याद्वारे आणि सैतानाचा प्रतिकार करण्यात काही मार्ग हे आपल्याला मदत आणि सामर्थ्य देते.

7). सैतानाचा प्रतिकार करा: ही सर्व साधने आणि शब्द योग्यरित्या वापरण्यामुळे सैतानाचा सक्रियपणे प्रतिकार करण्याचे मार्ग म्हणजे अंतर्भूत पवित्र आत्म्यावर विश्वास ठेवणे. येशूप्रमाणे देवाचे वचन सैतानाला धडका.

8). प्रार्थनाः इफिसकर 6 आपल्याला सैतानाच्या बर्‍याच योजनांचा आणि देव आपल्याला दिलेल्या आरमाराचा आढावा देईल, पण प्रथम मी इफिसकर Ep ची समाप्ती दुसर्या शस्त्रासह प्रार्थना करतो. १ Verse व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “सर्व संतांना धैर्य दाखवण्याची विनंती करा.” मॅथ्यू :6:१:18 मध्ये प्रार्थना केली आहे की देव आपल्याला “प्रलोभनात आणू देणार नाही तर वाईटापासून सोडवेल (काही भाषांतरे वाईट म्हणतात).” जेव्हा ख्रिस्ताने बागेत प्रार्थना केली तेव्हा त्याने आपल्या शिष्यांना “जागृत राहण्यास आणि प्रार्थना करण्यास” सांगितले, जेणेकरून ते “परीक्षेत अडकणार नाहीत”, कारण “आत्मा इच्छुक आहे पण देह अशक्त आहे.”

9). शेवटी, आपण इफिसकर 6 पाहू आणि सैतानाच्या योजना आणि उपकरणे आणि देवाचे शस्त्रास्त्र पाहू; सैतानाविरुद्ध लढण्याचे मार्ग; त्याला पराभूत करण्यासाठी पद्धती; विश्वासाने प्रतिकार करणे किंवा कार्य करण्याचे मार्ग.

 

प्रतिरोध करण्यासाठी अधिक साधने (इफिसियन 6)

इफिसकर 6: ११-१-11 मध्ये स्वर्गातील ठिकाणी भूत आणि त्याच्या दुष्ट शक्तींच्या योजनांचा “प्रतिकार” करण्यासाठी देवाच्या संपूर्ण चिलखत घालण्याचे म्हटले आहे: राज्यकर्ते, शक्ती आणि अंधाराची शक्ती. इफिसकर From वरून आपल्याला सैतानाच्या काही योजना समजू शकतात. चिलखत तुकडे सूचित करतात

आमच्या जीवनातील अशी भूके ज्या सैतानाने आक्रमण केली आणि त्याला पराभूत करण्यासाठी काय करावे. हे आम्हाला हल्ले दाखवते

आणि छळ (बाण) सैतान आपल्याकडे फेकतो, विश्वासू ज्या गोष्टींबरोबर संघर्ष करतो त्याद्वारे तो संघर्ष सोडण्यासाठी आणि सोडण्यासाठी (किंवा देवाचे सैनिक म्हणून आपली कर्तव्ये) वापरतो. चिलखत आणि त्या कशाचे प्रतिनिधित्व करते हे दर्शविण्यासाठी त्या कोणत्या हल्ल्याच्या क्षेत्रापासून बचाव करते हे समजून घ्या.

1). इफिसकर :6:१:14 मध्ये असे म्हटले आहे: “आपली कंबर सत्यात कंबर कसली आहे.” कवचात कमरबंद सर्व काही एकत्र ठेवते आणि महत्वाच्या अवयवांचे रक्षण करते: हृदय, यकृत, प्लीहा, मूत्रपिंड, जे आपल्याला जिवंत आणि चांगले ठेवते. शास्त्रात त्याचे वर्णन सत्य आहे. जॉन १:17:१:17 मध्ये देवाच्या वचनाला सत्य म्हणतात, आणि खरंच आपण देव आणि सत्याबद्दल आपल्याला माहिती असलेल्या सर्वांचा स्रोत आहे. 2 पेत्र 1: 3 (एनएएसबी) वाचा जे म्हणते, “त्याच्या दैवी सामर्थ्याने आम्हाला दिले आहे सर्वकाही च्या अनुषंगाने, संबधित जीवन आणि भक्ती च्या माध्यमातून खरे ज्ञान त्याचे… ”सत्य सैतानाचे खंडन करते खोटे आणि खोट्या शिकवणी.

सैतानाने आपल्याला हव्वेप्रमाणे केले (उत्पत्ति 3: १-)) आणि येशू (मत्तय:: १-१०) ज्याप्रमाणे देव आणि त्याची शिकवण बदनाम करण्यासाठी पवित्र शास्त्र आणि खोटी शिकवण बदलून खोटी साक्ष देऊन देवावर अविश्वास आणि अविश्वास ठेवण्यास प्रवृत्त करतो. सैतानाचा पराभव करण्यासाठी येशूने शास्त्रवचनाचा उपयोग केला. जेव्हा सैतानाने त्याचा गैरवापर केला तेव्हा त्याला याची योग्य समज होती. २ तीमथ्य 1:१:6 आणि २ तीमथ्य २:१:4 वाचा. पहिले म्हणते, “नीतिमानतेचे प्रशिक्षण घेण्यासाठी पवित्र शास्त्र फायद्याचे आहे” आणि दुसरे शास्त्रवचनात “योग्य रीतीने हाताळणे” आहे, म्हणजेच ते योग्यरित्या समजून घेणे आणि ते योग्यरित्या वापरणे याबद्दल बोलले. स्तोत्र ११:: ११ मध्ये दावीद हा शब्द देखील वापरला की, “मी तुझे बोलणे माझ्या हृदयात लपवून ठेवले आहे जेणेकरुन मी तुझ्याविरुध्द पाप करु शकत नाही.”

देवाच्या वचनाचा अभ्यास करणे आणि त्यास जाणून घेणे खूप महत्वाचे आहे कारण आपण देवाबद्दल आणि आपल्या आध्यात्मिक जीवनाबद्दल आणि आपल्या शत्रूशी असलेल्या संघर्षाबद्दल आपल्याला माहित असलेल्या सर्व गोष्टींचा हाच आधार आहे. पौलाने ज्या बेरेन लोकांचा उपदेश ऐकला त्यांनी त्यांचे कौतुक केले आणि म्हटले की ते थोर आहेत कारण “त्यांना हा संदेश फार उत्सुकतेने मिळाला आणि दररोज शास्त्रवचनांचे परीक्षण केले तर काय ते पाहा. ख्रिस्ती लोकांचा एक मोठा साधू म्हणाले खरे होते. "

2). दुसरे म्हणजे नीतिमानतेचे छाती, ज्याने अंतःकरण झाकलेले आहे. सैतान आपल्यावर अपराधीपणाने आक्रमण करतो किंवा आपल्याला असे वाटते की आपण “पुरेसे चांगले” नाही किंवा आपण एखादी व्यक्ती वापरण्यास फारच वाईट आहोत किंवा त्याने आपल्याला मोहात पाडले असेल आणि आपण काही पापात पडलो आहोत. देव म्हणतो की जर आम्ही आमच्या पापाची कबुली दिली तर आम्हाला क्षमा केली गेली (1 योहान 9: 3). तो म्हणतो की आम्ही देवासमोर अजिबात योग्य नाही. रोमन्स अध्याय & आणि Read वाचा जे आम्हाला सांगतात की जेव्हा आपण येशूला विश्वासाने स्वीकारतो आणि आपल्या पापांची क्षमा केली जाते तेव्हा आपण नीतिमान ठरविले जातात. सैतान हा दोषारोप आणि दोषी ठरविणारा प्रमुख आहे. इफिसकरांस 4: 1 (केजेव्ही) म्हणतात की आम्ही प्रिय (ख्रिस्त) मध्ये स्वीकारले आहेत. रोमन्स:: १ म्हणते, “म्हणून आता जे ख्रिस्त येशूमध्ये आहेत त्यांना शिक्षा नाही.” फिलिप्पैकर:: ((एनकेजेव्ही) म्हणते, “आणि नियमशास्त्राद्वारे मिळणा my्या नीतिमत्त्वाविषयी मी नाही, तर ख्रिस्तावर विश्वास ठेवून, देवासमोर विश्वासाने प्राप्त होणारे नीतिमत्व हे मला समजले पाहिजे.”

तो आपल्याला स्व-नीतिमान किंवा अभिमान बाळगण्यास कारणीभूत ठरू शकतो ज्यामुळे आपण अयशस्वी होऊ शकतो. नीतिमान, क्षमा, औचित्य, कार्ये आणि तारण याविषयी शास्त्रवचनांचे शिक्षण आपण घेतले पाहिजे.

3). इफिसकर 6:१:15 म्हणते, “सुवार्तेच्या तयारीने आपले पाय चालू ठेवा. कदाचित सर्व काही सुवार्तेचा प्रसार व्हावा अशी देवाची इच्छा आहे. हे

आमचे काम आहे (प्रेषितांची कृत्ये 1: 8) मी पीटर :3:१:15 आपल्याला सांगते की “तुमच्यात असलेल्या आशेचे कारण देण्यास सदैव तयार राहा.”

देवासाठी लढायला मदत करण्याचा एक मार्ग म्हणजे शत्रूच्या मागे लागणा those्यांवर विजय मिळवणे. करण्यासाठी

स्पष्ट आणि समंजस मार्गाने सुवार्ता कशी सादर करावी हे आपल्याला माहित असणे आवश्यक आहे. देवासोबतच्या त्यांच्या प्रश्नांची उत्तरेदेखील आपण दिली पाहिजेत. मला वारंवार हा विचार आला आहे की मला उत्तर मला माहित नाही अशा प्रश्नासह मला दोनदा पकडता येऊ नये - हे शोधण्यासाठी मी अभ्यास केला पाहिजे. तय़ार राहा. तयार राहा.

कोणीही सुवार्तेची मूलतत्त्वे शिकू शकतो आणि जर आपण माझ्यासारखे असाल - सहज विसरले तर - ते लिहा किंवा आम्हाला गॉस्पेल पत्रिका, एक मुद्रित सादरीकरण; तेथे बरेच उपलब्ध आहेत. मग प्रार्थना. तयारी न करता. शुभवर्तमानाचा अर्थ काय हे समजण्यासाठी जॉनची सुवार्ता, रोमचे अध्याय -3--5 आणि १०, मी करिंथकर १ 10: १--15 आणि इब्री लोकांस १०: १-१-1 यासारख्या शास्त्रवचनांचा अभ्यास करा. याचाच अभ्यास करा म्हणजे सुवार्तेच्या खोटी शिकवण जसे तुम्ही चांगली कृत्ये करुन फसवीत नाही. गलतीकर, कलस्सियन आणि यहुदाची पुस्तके सैतानाच्या खोट्या गोष्टींबद्दल सांगतात जी रोमन्सच्या p--5 अध्यायांतून सुधारली जाऊ शकतात.

4). आमची ढाल हा आपला विश्वास आहे. विश्वास हा आपला देव आणि तो काय म्हणतो यावर विश्वास आहे - सत्य - देवाचे वचन. विश्वासाने पवित्र शास्त्र आपण कोणत्याही बाण किंवा शस्त्रापासून बचाव करण्यासाठी वापरतो जसे सैतान आपल्यावर हल्ला करतो, ज्याप्रमाणे येशू करतो, अशा प्रकारे “सैतानाचा प्रतिकार” करतो (सैतान). जेम्स:: पहा. म्हणून पुन्हा, आम्हाला दररोज अधिकाधिक शब्द माहित असणे आवश्यक आहे आणि कधीही तयार नसलेले आहे. जर आपल्याला देवाचे वचन माहित नसेल तर आपण “प्रतिरोध” आणि “वापर” आणि विश्वासाने कार्य करू शकत नाही. देवावर विश्वास हा देवाच्या ख knowledge्या ज्ञानावर आधारित आहे जो देवाचे वचन, शब्द यांच्याद्वारे येते. लक्षात ठेवा 4 पेत्र 7: 2-1 म्हणते की आपल्याला देवाबद्दल आणि त्याच्याशी असलेल्या नातेसंबंधाबद्दल आपल्याला जे माहित असणे आवश्यक आहे ते सत्य आपल्याला देते. लक्षात ठेवाः "सत्याने आम्हाला मुक्त केले" (जॉन :1::5२) शत्रूंच्या बर्‍याच डार्ट्समधून आणि वचन नीतिमत्त्वाच्या निर्देशासाठी फायदेशीर आहे.

माझा विश्वास आहे की हा शब्द आपल्या चिलखतच्या सर्व भागांमध्ये पूर्णपणे सामील आहे. देवाचे वचन सत्य आहे, परंतु आपण विश्वासाने वागायला पाहिजे आणि येशूप्रमाणेच सैतानाला नकार देण्यासाठी शब्द वापरला पाहिजे.

5). चिलखत पुढील तुकडा मोक्ष हेल्मेट आहे. तुमचा तारण झाला आहे की नाही याविषयी शंका घेऊन सैतान तुमचे मन भरु शकतो. येथे पुन्हा तारणाचे मार्ग चांगले जाणून घ्या - पवित्र शास्त्राद्वारे आणि देवावर विश्वास ठेवा, जो खोटे बोलत नाही, की “तू मरणातून जीवनात गेला आहेस” (जॉन :5:२:24). सैतान आपल्यावर असे आरोप लावेल की “तू हे बरोबर केलेस?” मला असे वाटते की शास्त्रवचनाने वाचण्यासाठी आपण काय केले पाहिजे हे वर्णन करण्यासाठी बरेच शब्द वापरलेले आहेत: विश्वास ठेवा (जॉन John:१ 3), कॉल करा (रोमन्स १०:१२, रेकॉर्ड (जॉन १:१२), ये (जॉन :16::10), घ्या (प्रकटीकरण २२:१:12) आणि पहा (योहान:: १ & आणि १;; गणना २१: & आणि)) काही लोक आहेत. वधस्तंभावरच्या चोराने विश्वास ठेवला पण येशूला हाक मारण्यासाठी फक्त हे शब्द होते, “माझी आठवण ठेवा.” पहा आणि विश्वास ठेवा की देव आहे खरे आणि “उभे” टणक (इफिसकर 1: 12).

इब्री लोकांस १०:२ says म्हणते, “ज्याने वचन दिले आहे तो विश्वासू आहे.” देव खोटे बोलू शकत नाही. तो म्हणतो जर आपण विश्वास ठेवला तर आपल्याकडे सार्वकालिक जीवन आहे (जॉन 10:१:23). 3 तीमथ्य 16:2 म्हणते, “मी त्या दिवसासाठी जे काही केले आहे ते तो ठेवण्यास तो समर्थ आहे.” यहुदा 1 म्हणतो, “आता जो तुम्हांला खाली पडण्यापासून वाचवू देतो व मनुष्याच्या आनंदाने तुम्हांस निर्दोषपणे सादर करू शकतो त्याच्यासाठी आता.”

 

इफिसकर १: ((केजेव्ही) म्हणतो की “आम्ही प्रियमध्ये स्वीकारले आहेत.” मी जॉन :1:१:6 म्हणतो, “या गोष्टी तुला लिहिल्या गेल्या आहेत विश्वास देवाच्या पुत्राच्या नावाने, म्हणजे तुम्हाला अनंतकाळचे जीवन आहे हे समजेल आणि तुम्ही देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवू शकता. ” अरे, देव आपल्याला चांगल्या प्रकारे ओळखतो आणि तो आपल्यावर प्रेम करतो आणि आपला संघर्ष समजतो.

6). शस्त्राचा शेवटचा तुकडा म्हणजे आत्म्याची तलवार. विशेष म्हणजे याला देवाचे वचन असे म्हणतात, जे मी वारंवार सांगत राहतो; सैतानला पराभूत करण्यासाठी येशू ज्या गोष्टी वापरत होता. हे लक्षात ठेवा, त्यास जाणून घ्या आणि त्याचा अभ्यास करा, आपण त्याद्वारे काय ऐकता ते पहा आणि योग्यरित्या वापरा. सैतानाच्या सर्व लबाडींविरुद्ध आपले हे हत्यार आहे. २ तीमथ्य:: १-2-१-3 म्हणते लक्षात ठेवा, “आणि पवित्र शास्त्राची लहानपणापासूनच तुम्हाला कशी माहिती आहे, जे ख्रिस्त येशूवरील विश्वासाद्वारे तुमचे तारण होण्यासाठी शहाणे ठरतात. सर्व शास्त्रवचनात ईश्वरी-श्वास आहे आणि शिकवण, दटावणे, दुरुस्त करणे आणि नीतिमत्त्वाचे प्रशिक्षण यासाठी उपयुक्त आहे, यासाठी की देवाचा सेवक प्रत्येक चांगल्या कार्यासाठी सज्ज असावा. ” स्तोत्र १: १--15 आणि जोशुआ १: Read वाचा. दोघेही पवित्र शास्त्राच्या सामर्थ्याने बोलतात. इब्री लोकांस :17:१२ म्हणते, “कारण देवाचे वचन कोणत्याही दोन तरवारींपेक्षा जिवंत आणि सामर्थ्यवान आणि धारदार आहे. ते आत्मा, आत्मा, सांधे आणि मज्जा यांच्या विभाजनापर्यंत टोचते आहे, आणि विचारांचा आणि हेतूंचा अभ्यासक आहे. मनापासून

शेवटी इफिसकर :6:१:13 मध्ये असे म्हटले आहे की “उभे राहण्याचे सर्व केले.” संघर्ष कितीही कठीण असला तरीही, लक्षात ठेवा की “जो आपल्याबरोबर आहे तो जगातल्या माणसापेक्षा महान आहे.” आणि सर्व काही करून “तुमच्या विश्वासावर स्थिर राहा.”

 

निष्कर्ष

देव आपल्याला ज्या आश्चर्य वाटते त्या प्रत्येक गोष्टीचे उत्तर नेहमीच देत नाही परंतु आपल्याला जीवन आणि धार्मिकता आणि विपुल ख्रिश्चन जीवनासाठी आवश्यक असलेल्या सर्व गोष्टींचे उत्तर तो देतो (२ पेत्र १: २--2 आणि जॉन १०:१०). देवाकडून आपल्यासाठी विश्वास काय आहे - देवावर विश्वास ठेवणे आणि त्याचा विश्वास ठेवणे,

इफिसकर 6 आणि इतर शास्त्रवचनांमध्ये देव आपल्याला काय दाखवतो यावर विश्वास ठेवण्याची श्रद्धा, सैतान आपल्यावर जे काही टाकते त्यापासून शत्रूचा प्रतिकार कसा करावा याविषयी. ही श्रद्धा आहे. इब्री लोकांस ११: says म्हणते, “विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे.” विश्वासाशिवाय तारण आणि अनंतकाळचे जीवन मिळणे अशक्य आहे (जॉन 11:१:6 आणि प्रेषितांची कृत्ये १:3::16१). अब्राहम विश्वासाने नीतिमान ठरविला गेला (रोमन्स:: १--16)

विश्वासाशिवाय परिपूर्ण ख्रिस्ती जीवन जगणे देखील अशक्य आहे. गलतीकर २:२० म्हणते, “मी आता देवासमोर जिवंत आहे तोपर्यंत मी देवाच्या पुत्राच्या विश्वासाने जगतो.” २ करिंथकर:: says म्हणते, “आपण विश्वासाने चालतो, दृष्टीक्षेपाने नाही.” इब्री लोकांचा ११ व्या अध्याय विश्वासाने ज्यांनी राहिला त्यांची अनेक उदाहरणे दिली आहेत. विश्वास आपल्याला सैतानाचा प्रतिकार करण्यास व प्रलोभनांचा प्रतिकार करण्यास मदत करतो. जोशुआ आणि कालेब यांनी विश्वास केल्यामुळे देवाचे अनुसरण करण्यास आम्हाला मदत होते (संख्या 2:20).

येशू म्हणतो जर आपण त्याच्याबरोबर नसतो तर आम्ही त्याच्याविरूद्ध असतो (मॅथ्यू 12: 3). आपण देवाचे अनुसरण करणे निवडले पाहिजे. इफिसकर :6:१:13 म्हणते, “उभे राहण्याचे सर्व केले.” आम्ही पाहिले की येशूने सैतानाला व त्याच्या सैन्याला वधस्तंभावर पराभूत केले आणि आपल्याला त्याचा आत्मा दिला ज्यामुळे आम्ही त्याच्या सामर्थ्यावर विजय मिळवू शकेन (रोमन्स :8::37). म्हणूनच आपण यहोशवा व कालेब यांनी केले त्याप्रमाणे आपण देवाची सेवा करणे आणि विजय मिळवणे निवडू शकतो

(जोशुआ 24: 14 आणि 15).

आपल्याला जितके जास्त देवाचे वचन माहित आहे आणि जसे येशू वापरतो तितकेच आपण दृढ होऊ. देव आपल्याला ठेवेल (यहूदा २ 24) आणि काहीही आपल्याला देवापासून वेगळे करू शकत नाही (जॉन १०: २ 10--28०; रोमन्स 30::8) जोशुआ २ 38:१:24 म्हणते की “आज तुम्ही कोणाची सेवा करायची ते निवडा.” मी योहान :15:१:5 म्हणतो, “आम्हाला माहित आहे की देवाकडून जन्मलेला कोणीही पाप करीत नाही; जो देवाचा जन्म झाला आहे. तो त्यांचे रक्षण करतो आणि वाईट त्यांना इजा करु शकत नाही. ”

मला माहित आहे की मी बर्‍याचदा पुनरावृत्ती केल्या आहेत, परंतु या गोष्टी या प्रश्नाच्या प्रत्येक बाबींमध्ये गुंतलेल्या आहेत. जरी देव त्यांना पुन्हा पुन्हा पुन्हा करतो. ते महत्वाचे आहेत.

 

 

 

 

 

 

 

 

उच्च शक्ती आहे की नाही यावर विचार करत आहात?

अशी शक्ती ज्याने विश्वाची स्थापना केली आणि त्यात सर्व काही आहे. अशी शक्ती ज्याने काहीही घेतले नाही आणि पृथ्वी, आकाश, पाणी आणि सजीव वस्तू निर्माण केल्या?

सर्वात सोपा वनस्पती कुठे आला?

सर्वात गुंतागुंत प्राणी… माणूस?

मी बर्याच वर्षांपासून प्रश्नाशी लढत होतो. मी विज्ञान मध्ये उत्तर शोधला. नक्कीच या प्रश्नांच्या अभ्यासाद्वारे आम्हाला आश्चर्यचकित केले जाईल आणि आपल्याला समजेल. उत्तर प्रत्येक प्राणी आणि वस्तूच्या सर्वात लहान भागात असणे आवश्यक आहे.

परमाणु

जीवनाचे सार तेथे सापडलेच पाहिजे. ते नव्हते. ते विभक्त सामग्रीमध्ये किंवा त्याभोवती फिरणार्‍या इलेक्ट्रॉनमध्ये आढळले नाही. हे रिक्त जागेत नव्हते जे आपल्यास स्पर्श करून पाहू शकणार्‍या प्रत्येक गोष्टीची बनवते.

या हजारो वर्षांच्या शोधात आणि आपल्या सभोवतालच्या सर्वसामान्य गोष्टींमध्ये कोणालाही जीवनाचे सार सापडले नाही. मला ठाऊक होते की तेथे एक शक्ती, शक्ती आहे जी माझ्या सभोवताली सर्वकाही करत होती.

तो देव होता? ठीक आहे, तो फक्त मलाच का प्रकट करीत नाही? का नाही?

जर ही शक्ती जिवंत देव आहे तर मग सर्व गूढ का?

“ठीक आहे, मी येथे आहे” असे म्हणणे त्याला अधिक तर्कसंगत वाटणार नाही काय? मी हे सर्व केले. आता तुमच्या व्यवसायाबद्दल जा. ”

मी एक विशेष स्त्री भेटलो जो मी अनिश्चितपणे बायबल अभ्यासाकडे गेलो तेव्हा मला यापैकी काहीही समजण्यास सुरवात झाली.

तेथील लोक शास्त्रवचनांचा अभ्यास करत होते आणि मला वाटले की त्यांनी जसा मी होतो तसा शोध केला पाहिजे, परंतु अद्याप सापडला नाही.

त्या गटाच्या नेत्याने बायबलमधून एक उतारा वाचला ज्याने ख्रिश्चनांचा द्वेष केला परंतु बदलला.

आश्चर्यकारक मार्गाने बदलले.

त्याचे नाव पौल होते आणि त्याने लिहिले की, “कृपेमुळे विश्वासाच्या द्वारे तुमचे तारण झाले आणि ते तुमचे तारण झाले. आणि ते तुमच्याकडून घडत नाही, ही देवाची देणगी आहे. कामांची नव्हे तर कोणीही बढाई मारु नये. ” ~ इफिसकर २:--.

“कृपा” आणि “विश्वास” या शब्दांनी मला भुरळ घातली.

ते खरोखर काय म्हणायचे होते? नंतर त्या रात्री तिने मला एक चित्रपट पाहायला सांगितले, अर्थात तिने मला ख्रिश्चन चित्रपटाकडे जायला लावले.

शोच्या शेवटी बिली ग्राहमने एक छोटा संदेश दिला.

येथे तो उत्तर कॅरोलिना येथील शेतकरी मुलगा होता आणि मला माझ्याशी समजावून सांगणारी गोष्ट होती.

तो म्हणाला, “आपण देवाचे वैज्ञानिक, तत्वज्ञान किंवा इतर कोणत्याही बौद्धिक मार्गाने स्पष्टीकरण देऊ शकत नाही.”

आपण फक्त देव वास्तविक आहे यावर विश्वास ठेवावा. बायबलमध्ये लिहिल्याप्रमाणे त्याने जे सांगितले त्याप्रमाणे त्याने केले यावर तुमचा विश्वास आहे. बायबलमध्ये उत्पत्तीच्या पुस्तकात लिहिले आहे त्याप्रमाणे त्याने आकाश व पृथ्वी निर्माण केली. त्याने सर्व वनस्पती व प्राणी निर्माण केले. त्याने निर्जीव जीवनात श्वास घेतला आणि तो मनुष्य झाला. ज्याला त्याने निर्माण केले त्या लोकांशी जवळचे नाते हवे आहे म्हणून त्याने देवाचा पुत्र आणि पृथ्वीवर येऊन आपल्यामध्ये वास्तव्य केले.

हा मनुष्य, येशू, वधस्तंभावर वधस्तंभावर विश्वास ठेवणाऱ्यांसाठी पापाचे कर्ज चुकते.

हे इतके सोपे कसे असू शकते? विश्वास ठेव? असा विश्वास आहे की हे सर्व सत्य होते? त्या रात्री मी घरी गेलो आणि मला थोडी झोप आली. विश्वासाने विश्वास ठेवण्याद्वारे देवाने मला कृपा दिली या विषयावर मी संघर्ष केला. तोच तो शक्ती होता, जीवनाचे सार आणि जे सर्व होते आणि जे होते त्या सर्वचे निर्माण. मग तो माझ्याकडे आला. मला माहित आहे की मला फक्त विश्वास ठेवावा लागेल. देवाच्या कृपेने त्याने मला त्याचे प्रेम दाखवले.

तो उत्तर होता आणि त्याने माझा एकुलता एक पुत्र, येशू याला माझ्यासाठी मरण्यासाठी पाठवले जेणेकरून मी त्याच्यावर विश्वास ठेवू शकू. मी त्याच्याशी संबंध ठेवू शकलो. त्याने त्या क्षणी मला स्वतःला प्रकट केले. मी तिला तिला सांगण्यास सांगितले की आता मी समजतो. आता मी विश्वास ठेवतो आणि ख्रिस्ताला माझे जीवन देऊ इच्छितो. तिने मला सांगितले की मी विश्वास ठेवण्याची आणि देवावर विश्वास ठेवईपर्यंत मी झोपणार नाही अशी प्रार्थना केली.

माझे आयुष्य कायमचे बदलले गेले.

होय, कायमचे, कारण आता मी स्वर्गात म्हटल्या जाणार्या एका अद्भुत ठिकाणी अनंतकाळ घालविण्याची आशा करू शकतो.
येशू खरंच पाण्यावर चालत असल्याचे सिद्ध करण्यासाठी यापुढे पुराव्याची गरज न ठेवता मी स्वत: ला काळजी घेतो,
किंवा बायबलमध्ये लिहून ठेवलेल्या इस्राएली लोकांना, किंवा इतर डझन इतर असंभव अशक्य घटना पार पाडण्यासाठी लाल समुद्राचा भाग होऊ शकला असता.

माझ्या आयुष्यात देव स्वत: ला सिद्ध करतो. तो आपल्याला स्वतःला प्रकट करू शकतो. जर आपण स्वत: ला त्याच्या अस्तित्वाचा पुरावा शोधत असाल तर त्याला स्वत: ला प्रकट करण्यास सांगा. मुलाची श्रद्धा बाळगा आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवा.

विश्वासाद्वारे आपल्या प्रेमाकडे स्वत: ला उघडा, पुरावा नाही.

प्रथम प्राधान्य म्हणजे एक चांगला चर्चचा मुख्य धर्मोपदेशक किंवा उपदेशक किंवा कोणत्याही प्रकारच्या अध्यात्मिक नेत्याने आपल्या स्वतःच्या आध्यात्मिक आरोग्याकडे दुर्लक्ष करणे नाही. पौल हा एक अनुभवी अध्यात्मिक नेता आहे. त्याने तीमथ्याला पत्र लिहिले ज्याची मी तीमथ्य :4:१:16 (एनएएसबी) मध्ये सल्लामसलत करीत आहे. स्वतःचे आणि आपल्या शिक्षणाकडे बारीक लक्ष द्या. ” अध्यात्मिक नेतृत्वात असलेल्या कोणालाही “सेवाकार्य” करण्यात इतका वेळ घालवण्यापासून सतत सावधगिरी बाळगणे आवश्यक आहे की त्याचा स्वतःच्या प्रभूबरोबर असलेल्या वैयक्तिक वेळेस त्रास होईल. योहान १ 15: १-1 मध्ये येशूने आपल्या शिष्यांना शिकवले की फळांचा वर्षाव त्यांच्या संपूर्णपणे “त्याच्यात राहण्यावर” अवलंबून होता कारण “माझ्याशिवाय तुम्ही काहीही करु शकत नाही.” आपण दररोज वैयक्तिक वाढीसाठी देवाचे वचन वाचण्यात वेळ घालवत असल्याचे सुनिश्चित करा. (उपदेश करण्यास किंवा शिकवण्यासाठी सज्ज होण्यासाठी बायबलचा अभ्यास करणे मोजले जाऊ शकत नाही.) प्रामाणिक आणि मुक्त प्रार्थना जीवन जगू आणि आपण पाप करता तेव्हा कबूल करण्यास द्रुत व्हा. आपण कदाचित इतरांना प्रोत्साहित करण्यासाठी बराच वेळ घालवाल. आपल्याकडे असे ख्रिस्ती मित्र आहेत याची खात्री करुन घ्या की ज्यांना आपण नियमितपणे भेटता. अध्यात्मिक नेतृत्व हे ख्रिस्ताच्या शरीरात मर्यादित संख्येच्या लोकांचे कार्य आहे, परंतु हे शरीरात सेवा करणा anyone्या कुणापेक्षा तुम्हाला अधिक मौल्यवान किंवा महत्वाचे बनवित नाही. अभिमानापासून सावध रहा.

कदाचित आध्यात्मिक नेते कसे असावेत यावर लिहिलेली तीन सर्वोत्तम पुस्तके मी आणि २ तीमथ्य आणि तीत आहेत. त्यांचा सखोल अभ्यास करा. लोकांच्या दृष्टीने कसे समजून घ्यायचे आणि त्यांच्याशी कसे वागावे यावर लिहिलेले उत्तम पुस्तक म्हणजे नीतिसूत्रे. हे वारंवार वाचा. बायबलसंबंधी भाष्य आणि पुस्तके उपयुक्त ठरू शकतात, परंतु त्याविषयी पुस्तके वाचण्यापेक्षा बायबलचा अभ्यास करण्यातच जास्त वेळ घालवा. बायबल हब आणि बायबल गेटवे सारख्या ऑनलाईन मदत करणारे उत्कृष्ट अभ्यास आहेत. वैयक्तिक श्लोकांचा खरोखर काय अर्थ होतो हे समजून घेण्यात मदत करण्यासाठी त्यांचा वापर करण्यास शिका. आपल्याला ऑनलाईन बायबल शब्दकोष देखील सापडतील ज्यामुळे आपल्याला मूळ ग्रीक आणि हिब्रू शब्दांचा अर्थ समजण्यास मदत होईल. प्रेषितांची कृत्ये:: ((एनएएसबी) म्हणाले, “परंतु आपण प्रार्थना आणि शब्दाच्या सेवेसाठी स्वत: ला झोकून देऊ.” आपण लक्षात येईल की त्यांनी प्रथम प्रार्थना केली. आपण त्यांच्या लक्षात येईल की त्यांच्या प्राथमिक जबाबदा they्यांवर लक्ष केंद्रित करण्यासाठी त्यांनी इतर जबाबदा .्या सोपविल्या आहेत. आणि शेवटी, मी तीमथ्य:: १-2 आणि तीत १: 6--in मधील आध्यात्मिक नेत्यांच्या पात्रतेबद्दल शिकवताना पौलाने त्या नेत्याच्या मुलांवर खूप जोर दिला. आपण सेवाकार्यामध्ये व्यस्त असल्याने आपल्या पत्नीकडे किंवा मुलांकडे दुर्लक्ष करू नका याची खात्री करा.

            देवाचे वचन म्हणते, “विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे” (इब्री लोकांस 11: 6). देवासोबत कोणतेही नातेसंबंध जोडण्यासाठी एखाद्या व्यक्तीने आपला पुत्र येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे विश्वासाने देवाकडे यावे. आपण येशूवर आपला तारणहार म्हणून विश्वास ठेवला पाहिजे, ज्याला देवाने आमच्या पापांसाठी शिक्षा देण्यासाठी पाठवण्यासाठी पाठविले. आम्ही सर्व पापी आहोत (रोमन्स :3:२:23) मी जॉन २: २ आणि :2:१० या दोन्ही गोष्टी येशू आमच्या पापांसाठी प्रायश्चित (म्हणजे फक्त मोबदला) असल्याबद्दल बोलतात. मी योहान :2:१० म्हणतो, “त्याने (भगवंताने) आमच्यावर प्रेम केले आणि आपल्या पुत्राला आमच्या पापांसाठी प्रायश्चित म्हणून पाठविले.” जॉन १:: In मध्ये येशू म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे; माझ्याशिवाय कोणीही पित्याकडे येऊ शकत नाही. ” १ करिंथकर १ 4: & आणि us आम्हाला एक चांगली बातमी सांगते ... ”ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला शास्त्रानुसार आणि त्याला पुरण्यात आले आणि शास्त्रानुसार तो तिस He्या दिवशी उठविला गेला.” ही सुवार्ता आहे जी आपण विश्वास ठेवली पाहिजे आणि आपण ती स्वीकारलीच पाहिजे. जॉन १:१२ म्हणते, “जितके ज्यांनी त्याला स्वीकारले, त्यांना देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला, जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांनाही.” जॉन १०:२:10 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत."

तर देवाशी असलेले आपले संबंध विश्वासानेच येशू ख्रिस्ताद्वारे देवाचे मूल होण्यासाठी सुरू होऊ शकतात. आम्ही केवळ त्याचे मूल होऊ शकत नाही, तर आपल्यामध्ये राहण्यासाठी त्याने आपला पवित्र आत्मा पाठविला आहे (जॉन १:: १ & आणि १)). कलस्सैकर १:२:14 म्हणते, “ख्रिस्त तुमच्यामध्ये, गौरवाची आशा.”

येशू देखील त्याचे भाऊ म्हणून संदर्भित. आपण नक्कीच हे जाणून घ्यावे अशी त्याची इच्छा आहे की त्याच्याबरोबरचे आपले नाते हे कौटुंबिक आहे, परंतु आपण फक्त जवळचे कुटुंब व्हावे, केवळ नावाचे कुटुंब नसावे, परंतु जवळचे मित्रत्व असणारे कुटुंब व्हावे अशी त्याची इच्छा आहे. प्रकटीकरण :3:२० मध्ये आपण ख्रिस्ती बनण्याचे वर्णन करतो की आपण सहवासाच्या नात्यात प्रवेश करतो. ते म्हणतात, “मी दाराजवळ उभा राहतो आणि ठोठावतो; जर कोणी माझा आवाज ऐकतो आणि दार उघडतो, तर मी आत येईन आणि त्याच्याबरोबर जेवतो, आणि तो माझ्याबरोबर आहे. ”

जॉन अध्याय:: १-१. मध्ये असे म्हटले आहे की जेव्हा आपण ख्रिश्चन होतो तेव्हा त्याच्या कुटुंबात नवजात शिशु म्हणून आपण “पुन्हा जन्मतो”. त्याचे नवीन मूल आणि एक मनुष्य जेव्हा जन्माला येतो तसाच ख्रिश्चन बाळ म्हणून आपणही त्याच्याशी आपल्या नातेसंबंधात वाढले पाहिजे. जसजसे मूल वाढत जाते, तसतसा तो आपल्या पालकांबद्दल अधिकाधिक शिकतो आणि त्याच्या पालकांशी जवळीक वाढत जाते.

आपल्या स्वर्गीय पित्याबरोबरच्या नात्यात ख्रिश्चनांचे असेच आहे. जसजसे आपण त्याच्याबद्दल शिकत जातो आणि वाढत जातो तसतसे आपले नाते आणखी जवळचे होते. पवित्र शास्त्र वाढती आणि परिपक्वता याबद्दल बरेच काही सांगते आणि हे कसे करावे हे आपल्याला शिकवते. ही एक प्रक्रिया आहे, एक वेळची घटना नाही, म्हणून हा शब्द वाढत आहे. त्याला अमूर्त असेही म्हणतात.

1). प्रथम, मला वाटते की आपण एखाद्या निर्णयाने सुरुवात करणे आवश्यक आहे. आपण देवाला अनुसरण्याचे ठरविले पाहिजे, त्याचे अनुसरण करण्याचे वचन दिले पाहिजे. जर आपण त्याच्या जवळ जाऊ इच्छित असाल तर आपण देवाच्या इच्छेच्या अधीन राहणे हे आपल्या इच्छेचे कार्य आहे, परंतु ते फक्त एक-वेळ नव्हे तर ती कायमची बांधिलकी आहे. जेम्स:: says म्हणतो, “तुम्ही स्वत: ला देवाच्या स्वाधीन करा.” रोमन्स १२: १ म्हणते, “म्हणून मी देवाच्या कृपेने तुम्हाला विनंति करतो की तुमची शरीरे जिवंत यज्ञ, देवाला मान्य असणारी, जी तुमची यथार्थ सेवा आहे. ' याची सुरुवात एक वेळच्या निवडीसह करणे आवश्यक आहे परंतु हे कोणत्याही नातेसंबंधात आहे त्याप्रमाणे क्षणार्धात निवड देखील आहे.

2). दुसरे म्हणजे, आणि मी सर्वात महत्त्वाचे विचार करतो, की आपण देवाचे वचन वाचणे आणि त्याचा अभ्यास करणे आवश्यक आहे. मी पीटर २: २ म्हणतो, “जशी नवजात बाळांना शब्दाचे प्रामाणिक दुधाची इच्छा असते की आपण त्याद्वारे वाढू शकाल.” जोशुआ १: says म्हणते, “नियमशास्त्राचे हे पुस्तक आपल्या तोंडातून निघू देऊ नका, रात्रंदिवस त्यावर मनन करा…” (स्तोत्र १: २ वाचा.) इब्री लोकांस:: ११-१-2 (एनआयव्ही) आपल्याला सांगते की आपण बालपण पलीकडे जाणे आणि देवाच्या वचनातील “सतत वापराने” परिपक्व होणे आवश्यक आहे.

याचा अर्थ असा नाही की वर्ड बद्दल काही पुस्तक वाचले पाहिजे, जे सहसा एखाद्याचे मत आहे, जरी ते कितीही स्मार्ट आहेत याची नोंद घेतली गेली नाही, तर बायबल वाचणे आणि त्याचा अभ्यास करणे. प्रेषितांची कृत्ये 17:11 बेरियन लोकांबद्दल असे म्हणतात, “त्यांना मोठ्या उत्सुकतेने हा संदेश मिळाला आणि काय ते पहाण्यासाठी दररोज शास्त्रवचनांचा अभ्यास केला. ख्रिस्ती लोकांचा एक मोठा साधू म्हणाले खरे होते. " आपण देवाच्या वचनातून कोणीही म्हटलेल्या प्रत्येक गोष्टीची तपासणी करणे आवश्यक आहे कारण त्यांच्या “क्रेडेन्शियल्स” साठी एखाद्याच्या शब्दासाठी शब्द काढू नका. आम्हाला शिकवण्यासाठी आणि खरोखर शब्द शोधण्यासाठी आपल्यामध्ये पवित्र आत्म्यावर विश्वास ठेवण्याची गरज आहे. २ तीमथ्य २:१:2 म्हणते, “तू स्वत: ला देवाला मान्य केलेस हे दाखविण्यासाठी अभ्यास कर, एक कामगार ज्याला लाज वाटण्याची गरज नाही, सत्याचे शब्द बरोबर वाटून (एनआयव्ही योग्य प्रकारे हाताळणे) आवश्यक आहे.” २ तीमथ्य:: १ & आणि १ says मध्ये म्हटले आहे की, “सर्व शास्त्रलेख देवाच्या प्रेरणेने दिले गेले आहेत आणि मतभेद सिद्ध करणे, सुधारणे, सुधारणे, नीतिमत्त्वाचे शिक्षण यासाठी फायदेशीर आहे, यासाठी की देवाचा माणूस परिपूर्ण (परिपक्व) व्हावा…”

हा अभ्यास आणि वाढत दररोज होतो आणि स्वर्गात त्याच्याबरोबर होईपर्यंत कधीच संपत नाही, कारण “त्याचे” ज्ञान आपल्याला त्याच्यासारखे बनण्यास प्रवृत्त करते (२ करिंथकर :2:१:3). देवाशी जवळीक साधण्यासाठी दररोज विश्वास ठेवण्याची आवश्यकता असते. ही भावना नाही. अशी कोणतीही “क्विक फिक्स” नाही जी आपल्याला भगवंताशी जवळची मैत्री देते. पवित्र शास्त्र शिकवते की आपण दृश्याने नव्हे तर विश्वासाने देवाबरोबर चालतो. तथापि, माझा असा विश्वास आहे की जेव्हा आपण सातत्याने विश्वासाने चालत असतो तेव्हा देव आपल्याला अनपेक्षित आणि अनमोल मार्गाने ओळखतो.

2 पेत्र 1: 1-5 वाचा. हे आपल्याला सांगते की आपण देवाच्या वचनात वेळ घालवतो म्हणून आपण वर्णात वाढत जातो. हे येथे सांगते की आपण विश्वासाची चांगुलपणा, नंतर ज्ञान, आत्मसंयम, चिकाटी, देवपण, बंधुप्रेम आणि प्रेम यामध्ये जोडले पाहिजे. शब्दाच्या अभ्यासासाठी आणि त्याच्या आज्ञा पाळण्यात वेळ घालवून आपण आपल्या जीवनात चरित्र जोडतो किंवा वाढवितो. यशया २:: १० आणि १ us आपल्याला सांगतात की आपण प्रीसेप्ट ऑन लाइन ओळ ओळ शिकतो. आम्हाला हे सर्व एकाच वेळी माहित नाही. जॉन १:१:28 म्हणतो “कृपेवर कृपा.” आपल्या आध्यात्मिक जीवनात ख्रिस्ती म्हणून लहान मुले एकाच वेळी मोठी होण्यापेक्षा आम्ही एकाच वेळी सर्व काही शिकत नाही. फक्त लक्षात ठेवा ही एक प्रक्रिया आहे, वाढत आहे, विश्वासाची चाल आहे, एखादी घटना नाही. जसे मी नमूद केले आहे की त्याला जॉनच्या 10 व्या अध्यायात स्थायी असे म्हटले जाते, जे त्याच्यामध्ये आणि त्याच्या वचनात राहतात. जॉन १:: says म्हणते, “जर तुम्ही माझ्यामध्ये राहिल्यास आणि माझी वचने तुमच्यामध्ये राहिली तर तुमची इच्छा काय विचारा आणि ते तुमच्यासाठी केले जाईल.”

3). मी जॉनचे पुस्तक एक नात्याबद्दल, देवासोबतची आमची सहकार्य याबद्दल सांगते. दुसर्‍या व्यक्तीबरोबरचा सहवास त्याच्या विरुद्ध पाप केल्यामुळे खंडित होऊ शकतो किंवा व्यत्यय आणू शकतो आणि देवाबरोबरच्या आपल्या संबंधांबद्दलही हे सत्य आहे. मी योहान 1: 3 म्हणतो, "आमची सहभागिता पिता आणि त्याचा पुत्र येशू ख्रिस्त याच्याबरोबर आहे." Verse व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “जर आपण त्याच्याबरोबर सहवास असल्याचा दावा केला, तरी अंधारात (पापाने) चालला तर आम्ही खोटे बोलतो आणि सत्याने जगत नाही.” Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे, “जर आपण प्रकाशात चाललो तर… आपण एकमेकांशी सहभागिता करतो…” verse व्या श्लोकात आपण पाहतो की जर पाप आपल्या सहवासात व्यत्यय आणत असेल तर आपल्याला फक्त आपल्या पापाची कबुली देण्याची गरज आहे. त्यात म्हटले आहे, “जर आम्ही आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो विश्वासू व विश्वासू आहे. त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अधार्मिकतेपासून आम्हाला शुद्ध केले.” कृपया हा संपूर्ण अध्याय वाचा.

आम्ही त्याचे मूल म्हणून आपले नाते गमावत नाही, परंतु जेव्हा आपण आवश्यक नसतो तेव्हा कधीही आणि सर्व पापांची कबुली देऊन आपण भगवंताशी सहवास राखणे आवश्यक आहे. आपण पुन्हा पुन्हा करण्याकडे दुर्लक्ष करीत असलेल्या पापांवर आपण पवित्र आत्मा आपल्याला विजय मिळवून दिला पाहिजे; कोणतेही पाप.

4). आपण केवळ देवाचे वचन वाचणे आणि त्याचा अभ्यास करणे आवश्यक नाही परंतु मी ते नमूद केले पाहिजे. जेम्स १: २२-२1 (एनआयव्ही) म्हणते, “केवळ शब्द ऐकून घेऊ नका तर स्वत: ला फसवून घ्या. जे म्हणतात ते करा. जो कोणी वाणी ऐकतो पण त्याचे म्हणणे ऐकत नाही तो आरशामध्ये आपला चेहरा पाहणा looks्या माणसासारखा आहे आणि स्वत: कडे बघितल्यावर निघून जातो आणि लगेच काय विसरून जातो. " २ Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “परंतु जो माणूस स्वातंत्र्य देणा perfect्या परिपूर्ण कायद्याकडे लक्षपूर्वक पाहतो आणि हे करत राहतो, त्याने जे ऐकले त्याचा विसर पडत नाही तर तो करत राहतो - तो जे करतो त्यामध्ये त्याला आशीर्वाद मिळेल.” हे यहोशवा १:--and आणि स्तोत्र १: १- 22-24 प्रमाणेच आहे. लूक 25: 1-7 देखील वाचा.

5). याचा आणखी एक भाग म्हणजे आपण स्थानिक चर्चचा भाग बनण्याची गरज आहे, जिथे आपण देवाचे वचन ऐकू आणि शिकू शकतो आणि इतर विश्वासणा believers्यांसह सहभाग घेऊ शकतो. हा एक मार्ग आहे ज्यायोगे आम्हाला वाढण्यास मदत केली जाते. हे असे आहे कारण प्रत्येक विश्वासणा्याला पवित्र आत्म्याने एक विशेष भेट दिली आहे, ज्यांना चर्चचा भाग म्हणून “ख्रिस्ताचे शरीर” देखील म्हटले जाते. या भेटवस्तूंमध्ये इफिसकर:: -4-१२, १ करिंथकर १२: -7-११, २ and आणि रोमन्स १२: १-12 अशा शास्त्रवचनांतील विविध परिच्छेदांमध्ये सूचीबद्ध आहेत. या भेटवस्तूंचा उद्देश “सेवेच्या कार्यासाठी शरीर (चर्च) तयार करणे (इफिसकर :12:१२). चर्च आम्हाला वाढण्यास मदत करेल आणि आम्ही या बदल्यात इतर विश्वासणा up्यांना प्रौढ होण्यासाठी आणि देवाच्या राज्यात सेवा करण्यास व इतर लोकांना ख्रिस्ताकडे घेऊन जाण्यास मदत करू शकतो. इब्री लोकांस 6:11 म्हणते की आपण काहीजणांच्या सवयीप्रमाणे एकत्रितपणे एकत्र येण्याचे सोडून देऊ नये तर एकमेकांना प्रोत्साहित केले पाहिजे.

6). आपण केलेली आणखी एक गोष्ट म्हणजे प्रार्थना - आपल्या गरजा आणि इतर विश्वासणा the्यांच्या आणि न जतन केलेल्यांसाठी प्रार्थना. मत्तय 6: 1-10 वाचा. फिलिप्पैकर:: says म्हणतो, “तुमच्या विनंत्या देवाला कळवा.”

7). यामध्ये आणखी एक भर आहे की आपण आज्ञाधारकपणाचा भाग म्हणून एकमेकांवर प्रेम केले पाहिजे (13 करिंथकर 5 आणि मी जॉन वाचले पाहिजे) आणि चांगली कामे केली पाहिजेत. चांगली कामे आपल्याला वाचवू शकत नाहीत, परंतु आपण चांगली कामे करावीत आणि दुसर्‍यांशी दयाळूपणे वागावे हे ठरविल्याशिवाय कोणी पवित्र शास्त्र वाचू शकत नाही. गलतीकर :13:१:2 म्हणते, “प्रेमाने एकमेकांची सेवा करा.” देव म्हणतो की आपण चांगली कामे करण्यासाठी तयार केले आहेत. इफिसकर २:१० म्हणते, “कारण आम्ही त्याची कारीगरी आहोत जी ख्रिस्त येशूमध्ये चांगल्या कामांसाठी निर्माण केली गेली, जी देवाने आमच्यासाठी आगाऊ तयार केली आहे.”

या सर्व गोष्टी एकत्रितपणे कार्य करतात, आपल्याला देवाच्या जवळ आणण्यासाठी आणि ख्रिस्तासारखे बनविण्याकरिता. आपण स्वतः अधिक परिपक्व होतो आणि त्याचप्रमाणे इतर विश्वासणारे देखील बनतात. ते आम्हाला वाढण्यास मदत करतात. 2 पेत्र 1 पुन्हा वाचा. देवाशी जवळीक साधण्याचा शेवट म्हणजे प्रशिक्षित आणि परिपक्व आणि एकमेकांवर प्रेम करणे. जेव्हा या गोष्टी केल्या जातात तेव्हा आम्ही त्याचे शिष्य आणि शिष्य जेव्हा परिपक्व होतो तेव्हा त्यांच्या धन्यासारखे असतात (लूक 6:40).

पोर्नोग्राफी हा मात करण्यासाठी फारच त्रासदायक आहे. कोणत्याही विशिष्ट पापाची गुलामगिरी करण्यावर आक्रमण करण्याचे पहिले पाऊल म्हणजे देवाला जाणून घेणे आणि आपल्या जीवनात कामावर पवित्र आत्म्याचे सामर्थ्य असणे.

या कारणास्तव, मी मोक्ष योजना माध्यमातून जाऊ द्या. आपण देव विरुद्ध पाप केले आहे आपण मान्य करणे आवश्यक आहे.

रोमन्स 3: 23 म्हणते, "सर्वांनी पाप केले आहे आणि देवाचे गौरव कमी केले आहे."

१ करिंथकर १ 15: & आणि, मध्ये दिलेल्या सुवार्तेवर तुम्ही विश्वास ठेवलाच पाहिजे की “ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला, पवित्र शास्त्रानुसार, त्याला पुरण्यात आले आणि ते तिस the्या दिवशी शास्त्रानुसार उठविले गेले.”

आणि शेवटी, आपण देवाला क्षमा करावी आणि ख्रिस्ताला आपल्या आयुष्यात येण्यास सांगावे. ही संकल्पना व्यक्त करण्यासाठी शास्त्रवचनांत अनेक वचनांचा वापर करण्यात आला आहे. सर्वात सोप्यांपैकी एक म्हणजे रोमी १०:१:10, "कारण, 'प्रभूच्या नावाचा धावा करणारा प्रत्येकजण उद्धार होईल.'” जर तुम्ही प्रामाणिकपणे या तीन गोष्टी केल्या असतील तर तुम्ही देवाचे पुत्र आहात. विजय शोधण्याची पुढील पायरी म्हणजे जेव्हा आपण ख्रिस्ताला आपला तारणारा म्हणून स्वीकारता तेव्हा देवाने आपल्यासाठी काय केले हे जाणून घेणे आणि त्यावर विश्वास ठेवणे होय.

तुम्ही पापाचे गुलाम होता. रोमन्स:: १b बी म्हणतो, “तुम्ही पापाचे गुलाम व्हायचे.” येशू जॉन:: b 6 ब मध्ये म्हणाला, "प्रत्येकजण जो पाप करतो तो पापाचा गुलाम आहे." पण चांगली बातमी अशी आहे की, योहान:: &१ आणि in२ मध्ये तो म्हणाला, “ज्यांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला त्या यहूदी लोकांना, येशू म्हणाला, 'जर तुम्ही माझ्या शिकवणुकीचे पालन केले तर तुम्ही खरोखर माझे शिष्य आहात. मग तुम्हाला सत्य समजेल आणि सत्याने तुम्हाला मुक्त केले जाईल. '”Verse 17 व्या श्लोकात ते पुढे म्हणाले,“ जर पुत्र तुम्हाला मुक्त करतो तर तुम्ही खरोखरच मोकळे व्हाल. ”

२ पेत्र १: & आणि says म्हणते, “त्याच्या दैवी सामर्थ्याने आपल्याला आपल्या जीवनात व देवाच्या भक्तीसाठी आवश्यक असलेल्या सर्व गोष्टी दिल्या ज्याने आम्हाला त्याच्या स्वतःच्या गौरवाने आणि चांगुलपणाने बोलविले.

या माध्यमातून त्याने आपल्याला त्याचे महान आणि मौल्यवान वचन दिले आहेत जेणेकरुन त्यांच्याद्वारे आपण दिव्य स्वभावात सहभागी होऊ शकाल आणि वाईट इच्छेमुळे जगात भ्रष्टाचार टाळता येईल. "देवाने आपल्याला सर्वकाही देव होण्यासाठी आवश्यक असलेले काही दिले आहे, परंतु त्याच्या ज्ञानातून आणि त्याच्या महान आणि मौल्यवान आश्वासनांबद्दल आपली समज आहे.

सर्वप्रथम देव काय करतो हे जाणून घेणे आवश्यक आहे. रोमन्स अध्याय 5 मध्ये आपण हे जाणून घेतले की आदामाने केलेल्या आज्ञेमुळे जेव्हा त्याने जाणूनबुजून भगवंताविरूद्ध पाप केले तेव्हा त्याने आपल्या सर्व वंशजांना आणि प्रत्येक मनुष्याला प्रभावित केले. आदामामुळे आपण सर्व पापी प्रवृत्तीने जन्माला आलो आहोत.

पण रोमन्स 5 मध्ये: 10 आपण शिकतो, "जर आपण जेव्हा देवाचे शत्रू असता, तर त्याच्या पुत्राच्या मृत्यूनंतर आम्ही त्याच्याशी समेट केला, किती समेट केला गेला, आपण त्याच्या आयुष्याद्वारे वाचविले जाऊ!"

जिझसने आपल्यासाठी वधस्तंभावर केलेल्या पापांद्वारे पापांची क्षमा मिळते, पापाचा विजय मिळवण्याची शक्ती येशू आपल्याद्वारे पवित्र आत्म्याच्या सामर्थ्याने आपल्या आयुष्यात जगतो.

गलतीयन 2: 20 म्हणते, "मी ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळलेला आहे आणि मी यापुढे जगत नाही, परंतु ख्रिस्त माझ्यामध्ये जगतो.

मी शरीराच्या आयुष्यात जगतो, मी देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवतो, ज्याने मला प्रेम केले आणि स्वत: ला माझ्यासाठी दिले. "पौलाने रोममध्ये 5 मध्ये म्हटले आहे: 10 जे देवाने आपल्यासाठी जे केले ते पापांच्या सामर्थ्यापासून आम्हाला वाचवितो त्याने स्वत: ला समेट करण्यास आपल्यासाठी जे केले त्याहूनही मोठे.

रोमन्स::,, १०, १ and आणि १ in मध्ये “बरेच काही” हा शब्द पहा. पौल रोमन्स:: in मध्ये असे म्हणतो (मी एनआयव्ही आणि एनएएसबीच्या फरकाने भाषांतर वापरत आहे), कारण आपल्याला माहित आहे आम्ही पापाचे गुलाम होऊ नये यासाठी की आपल्या पापाचे सामर्थ्य बळकट व्हावे म्हणून आपला जुना आत्मा त्याच्याबरोबर वधस्तंभावर खिळला गेला. ”

मी जॉन 1: 8 म्हणते, "जर आपण पाप न करण्याचा दावा केला तर आम्ही स्वतःला फसवतो आणि सत्य आपल्यामध्ये नाही." दोन श्लोक एकत्र करुन, आमच्या पापांची निसर्ग अद्याप तेथे आहे, परंतु ते नियंत्रित करण्याचे सामर्थ्य आमच्यात आहे .

दुसरे म्हणजे, आपल्या जीवनात पापांची ताकद नष्ट होण्याविषयी देव काय म्हणतो यावर विश्वास ठेवण्याची गरज आहे. रोमन्स 6: 11 म्हणते, "त्याचप्रमाणे, स्वत: ला पापांसारखे मृत मानले जावो परंतु ख्रिस्त येशूमध्ये देवाला जिवंत ठेवा." जर कोणी गुलाम होता व स्वतंत्र झाला असेल तर त्याला मुक्त केले गेले असते, तरीही त्याच्या जुन्या मालकाचे पालन करेल आणि सर्व व्यावहारिक उद्देशांसाठी अजूनही गुलाम असेल.

तिसर्यांदा, आम्हाला हे ओळखणे आवश्यक आहे की विजयाने जगण्याची शक्ती दृढनिश्चय किंवा इच्छेद्वारे प्राप्त होत नाही परंतु पवित्र आत्मा जो आपल्यामध्ये जिवंत आहे एकदा आपल्या तारणाद्वारे प्राप्त होते. गलतीकर ::१ 5 आणि १ says म्हणते, “म्हणून मी म्हणतो, आत्म्याद्वारे जगा आणि तुम्ही पापी स्वभावाच्या इच्छेस तृप्त करणार नाही.

पापी प्रवृत्तीसाठी आत्माच्या विरोधात काय आहे आणि आत्मा काय पापी प्रवृत्तीच्या विरोधात आहे हे इच्छे.

ते एकमेकांशी विरोधात आहेत, जेणेकरून आपण जे पाहिजे ते करू नका. "

लक्ष द्या 17 असे म्हणत नाही की आत्मा इच्छित असलेल्या गोष्टी करू शकत नाही किंवा पापी प्रवृत्ती जे करू इच्छित नाही ते करू शकत नाही, ते म्हणतात, "आपण जे पाहिजे ते करू नका."

कोणत्याही पापी सवयी किंवा व्यसनापेक्षा देव अमर्याद आहे. परंतु देव तुम्हाला त्याचे पालन करण्यास भाग पाडणार नाही. आपण आपल्या इच्छेला पवित्र आत्म्याच्या इच्छेला समर्पण करणे निवडू शकता आणि त्याला आपल्या जीवनावरील संपूर्ण नियंत्रण देऊ शकता किंवा आपण कोणते पाप लढवू इच्छिता ते निवडू शकता आणि निवडून घेऊ शकता आणि स्वत: वर लढत आणि पराभूत होऊ शकता. आपण अजूनही इतर पापांवर नियंत्रण ठेवत असाल तर आपण एका पापाविरुद्ध लढण्यास मदत करण्यासाठी देव कोणतेही कर्तव्य नाही. पोर्नोग्राफीच्या व्यसनामुळे "तुम्ही पापी प्रवृत्तीची इच्छा तृप्त करणार नाही" या वाक्यांशाचा अर्थ काय?

होय, ते करते. गलतीयन्स 5: 19-21 पॉल पापी स्वरूपाच्या कृत्यांची यादी करतो. पहिले तीन "लैंगिक अनैतिकता, अपवित्रता आणि व्यभिचार" आहेत. "लैंगिक अनैतिकता" हे एखाद्या पुरुषाच्या विवाहात लैंगिक क्रिया करण्याव्यतिरिक्त इतर कोणत्याही लैंगिक कृत्याचे आहे. यात पाशवीपणा देखील समाविष्ट आहे.

"अशुद्धता" बहुतेक शब्दशः अशुद्धतेचा अर्थ आहे.

"डर्टी-दिमाग" हा आधुनिक दिवस अभिव्यक्ती आहे ज्याचा अर्थ एकच आहे.

"डेबॉर्सी" लैंगिक समागम मिळविण्यासाठी संयमांची अनुपस्थिती नसलेली लज्जास्पद लैंगिक वागणूक आहे.

पुन्हा, गलतीकर 5: 16 आणि 17 म्हणतो, “आत्म्याद्वारे जगा.”

या विशिष्ट समस्येत देव तुम्हाला मदत करण्याऐवजी केवळ आयुष्याचा मार्ग असला पाहिजे. रोमन्स 6: 12 म्हणते, "म्हणून तुमच्या पापांच्या शरीरात पाप करू नका जेणेकरून तुम्ही त्याच्या वाईट इच्छांचे पालन कराल."

आपण आपल्या जीवनावरील पवित्र आत्मा नियंत्रित करण्याचे निवडल्यास आपण पाप नियंत्रित करू इच्छित आहात.

रोमन्स 6: 13 पवित्र आत्म्याने जगण्याचा संकल्प ठेवतो, "आपल्या शरीराचे अवयव पापाच्या स्वरूपात देऊ नका, दुष्टपणाच्या वाचनांसारखे देऊ नका, तर त्याऐवजी, ज्यांना मृत्युपासून जन्माला आले आहे अशा लोकांसारखे तुम्ही देवाला अर्पण करा ; आणि त्याच्या शरीराचे अवयव नीतीची साधने म्हणून त्याला अर्पण करा. "

चौथे, आपल्याला कायद्यांतर्गत जगणे आणि कृपेने जगणे यातील फरक ओळखणे आवश्यक आहे.

रोमन्स 6: 14 म्हणते, "पापामुळे तुमचा मालक होणार नाही, कारण तुम्ही नियमशास्त्राधीन नाही तर कृपेच्या अधीन आहात."
कायद्यानुसार जगण्याचा संकल्प तुलनेने साधा आहे: जर मी देवाच्या सर्व नियमांचे पालन केले तर देव माझ्याबरोबर आनंदी राहील आणि मला स्वीकारेल.

त्या व्यक्तीचे रक्षण कसे होते. आम्ही विश्वास माध्यमातून कृपेने जतन केले जातात.

कोलोसियन 2: 6 म्हणते, "तर मग, जसे आपण ख्रिस्त येशू ख्रिस्ताच्या रूपात प्राप्त केले तशीच त्याच्यामध्ये राहणे सुरू ठेवा."

जसजसे आपण देवाच्या नियमांचे पालन करण्यास आम्हाला पुरेसे नसावे तसे आपण देवाच्या नियमांचे पालन करू शकलो नाही, मग आपण त्या आधारावर आपल्याबरोबर आनंदी व्हावे म्हणून आपण जतन केले आहे.

जतन करण्यासाठी, आम्ही भगवंताला आपल्यासाठी काहीतरी करण्याची विनंती केली, आम्ही आमच्यासाठी वधस्तंभावर येशूने जे केले त्या आधारावर आम्ही करू शकत नाही; पापावर विजय मिळवण्यासाठी आम्ही पवित्र आत्म्याला आपल्यासाठी काहीतरी करण्याची विनंती करतो की आपण स्वतःचे कार्य करू शकत नाही, आमच्या पापी सवयी आणि व्यसनांना पराभूत करू शकतो, हे आपल्याला माहीत आहे की आपण आपल्या अपयशाशिवाय देव स्वीकारतो.

रोमकर 8: & आणि it असे म्हणते: “पापी स्वभावामुळे त्याचा नाश झाला म्हणून नियमशास्त्रात कशा करण्यास सामर्थ्य आहे यासाठी त्याने आपल्या स्वतःच्या पुत्राला पापाच्या माणसासारखे केले.

आणि म्हणूनच त्याने पापी माणसामध्ये पापांची निंदा केली, यासाठी की कायद्यातील धार्मिक आवश्यकता आपल्यात पूर्णत: पूर्ण होऊ शकतील, जो पापी प्रवृत्तीच्या अनुसार नव्हे तर आत्म्याच्या अनुसार जगतात. "

आपण विजय मिळवण्याबद्दल खरोखर गंभीर असल्यास, येथे काही व्यावहारिक सूचना आहेत: प्रथम, दररोज देवाच्या वचनाचे वाचन व ध्यान करण्याचा वेळ घालवा.

स्तोत्र 119: 11 म्हणते, "मी तुझ्या हातात माझे शब्द लपविले आहे की मी तुझ्याविरुद्ध पाप करणार नाही."

सेकंद, दररोज प्रार्थना करीत वेळ घालवा. प्रार्थना तुम्ही देवाशी बोलत आहात आणि देव तुमच्याशी बोलणे ऐकत आहे. जर तुम्ही आत्म्याने जगत जाल तर तुम्हाला त्याचे आवाज स्पष्टपणे ऐकण्याची गरज आहे.

तिसरे, चांगले ख्रिस्ती मित्र बनवा जे तुम्हाला देवाबरोबर चालण्यास उत्तेजन देतील.

इब्रीज 3: 13 म्हणते, "पण आजचे दिवस म्हणून ते एकमेकांना प्रोत्साहित करा, जेणेकरून आपल्यापैकी कोणीही पापांच्या फसवणुकीने कठोर होऊ नये."

चौथे, आपण नियमितपणे आणि नियमितपणे भाग घेऊ शकता तर चांगले चर्च आणि एक लहान गट बायबल अभ्यास शोधू शकता.

इब्रीज 10: 25 म्हणते, "आपण एकत्र भेटू देऊ नका, जसे की काही करण्याची सवय आहे, परंतु आपण एकमेकांना उत्तेजन देऊ या - आणि दिवस जवळ येत असल्याचे आपल्याला जितके अधिक."

पोर्नोग्राफी व्यसन सारख्या एखाद्या गंभीर पाप प्रकरणाशी लढत असलेल्या प्रत्येकासाठी मी आणखी दोन गोष्टी सुचवितो.

जेम्स 5: 16 म्हणतो, "म्हणून आपल्या पापांची एकमेकांना कबूल करा आणि एकमेकांना प्रार्थना करा जेणेकरून आपण बरे होऊ शकाल. धार्मिक मनुष्याची प्रार्थना शक्तिशाली आणि प्रभावी आहे. "

या मार्गाने सार्वजनिक चर्चच्या बैठकीत आपल्या पापांची चर्चा करणे याचा अर्थ असा नाही, जरी ती समान समस्येसह लढणार्या लोकांसाठी लहान मुलांच्या बैठकीत योग्य असू शकते, परंतु असे दिसते की आपण अशा व्यक्तीस शोधू शकता ज्यास आपण पूर्णपणे विश्वास ठेवू आणि त्याला परवानगी देऊ शकता पोर्नोग्राफीच्या विरोधात आपण काय करत आहात याबद्दल आपण साप्ताहिकपणे विचारू शकता.

हे जाणून घेणे की आपण केवळ आपल्या पापांची देवाला स्वीकार करणार नाही तर आपला विश्वास आणि प्रशंसा करणारा माणूस देखील शक्तिशाली प्रभावी असू शकतो.

रोमिंग 13: 12b (NASB) मध्ये, "तिच्या वासनांविषयी देहाची कोणतीही तरतूद नाही" असे आढळल्यास मी आणखी एक गोष्ट विशेषतः कठोर पाप समस्येसह लढत असल्याचे सुचवितो.

धूम्रपान सोडण्याचा प्रयत्न करणारा माणूस घरात त्याच्या आवडत्या सिगारेट्सच्या पुरवठा ठेवण्यासाठी अत्यंत मूर्ख असेल.

अल्कोहोल व्यसनाशी संघर्ष करणार्या व्यक्तीला अल्कोहोल दिल्या गेलेल्या बार आणि ठिकाणे टाळावीत. आपण पोर्नोग्राफी कोठे पाहता ते आपण म्हणत नाही परंतु आपण आपला प्रवेश पूर्णपणे बंद केला पाहिजे.

जर ते मासिके असतील, तर त्यांना बर्न करा. जर आपण टीव्हीवर पहात असाल तर टेलिव्हिजनपासून मुक्त रहा.
आपण आपल्या संगणकावर हे पहात असल्यास, आपल्या संगणकावरुन किंवा कमीत कमी कोणत्याही अश्लील अश्लीलतेतून मुक्त व्हा आणि आपल्या इंटरनेट प्रवेशापासून मुक्त व्हा. जसे की 3 वाजता सिगारेटची इच्छा असलेल्या व्यक्तीप्रमाणे, कदाचित उठणे, कपडे घालणे आणि बाहेर जाणे आणि खरेदी करणे आवश्यक आहे, म्हणूनच पोर्नोग्राफी पाहणे कठिण बनविण्यासारखे होईल जेणेकरून आपण अयशस्वी होईल.

आपण आपला प्रवेश समाप्त न केल्यास, आपण सोडणे खरोखर गंभीर नाही.

आपण स्लिप अप आणि पोर्नोग्राफी पुन्हा पाहू तर काय? आपण जे केले त्याबद्दल पूर्ण जबाबदारी ताबडतोब स्वीकारा आणि ती लगेच देवाला मान्य करा.

मी जॉन 1: 9 म्हणतो, "जर आपण आमची पापे कबूल केली तर तो विश्वासू आणि न्यायी आहे आणि आपल्या पापांची क्षमा करील आणि आपल्याला सर्व अनीतीपासून शुद्ध करेल."

जेव्हा आपण पाप कबूल करतो तेव्हा देव आपल्याला क्षमा करतोच, तो आपल्याला शुद्ध करण्याचा आश्वासन देतो. नेहमीच कोणतेही पाप कबूल करा. पोर्नोग्राफी हा एक अतिशय शक्तिशाली व्यसन आहे. अर्ध-हृदय उपाय कार्य करणार नाहीत.

परंतु ईश्वर अमर्याद शक्तिशाली आहे आणि त्याने आपल्यासाठी काय केले आहे यावर विश्वास ठेवल्यास आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवल्यास, आपल्या कृतींसाठी पूर्ण जबाबदारी स्वीकारा, पवित्र आत्म्यावर अवलंबून राहा, आपल्या स्वत: च्या शक्तीवर अवलंबून रहा आणि मी केलेल्या व्यावहारिक सूचनांचे अनुसरण करा, विजय नक्कीच शक्य आहे.

जर आपण परमेश्वराबरोबर चालत पाप्यावर विजय मिळवण्याचे एक मोठे पाऊल आहे तर आपण असे म्हणू शकतो की प्रलोभनावरील विजय ही एक पायरी जवळ आणते: आपण पाप करण्यापूर्वी विजय प्राप्त करतो.

प्रथम मला हे सांगा: तुमच्या मनात प्रवेश करणारा विचार स्वतःस पाप नाही.
जेव्हा आपण त्याचा विचार करता तेव्हा विचार केला जातो, विचारांचा विचार करा आणि त्यावर कृती करा.
पापावर विजय मिळवण्याच्या प्रश्नांवर चर्चा केल्याप्रमाणे, आम्ही ख्रिस्तामध्ये विश्वास ठेवणारे म्हणून, पापावर विजय मिळवण्याची शक्ती दिली गेली आहे.

आपल्याला मोह सोडण्याचा शक्ती देखील आहे: पापापासून पळण्याची शक्ती. मी जॉन 2 वाचा: 14-17.
टेपेप्शन अनेक ठिकाणी येऊ शकते:
1) सैतान किंवा त्याच्या राक्षस आपल्याला परीक्षा देऊ शकतात,
२) इतर लोक आपल्यास पापात ओढू शकतात आणि जसे की जेम्स १: १ & आणि १ Script मध्ये पवित्र शास्त्र म्हणते, आपण आपल्या स्वतःच्या वासनेने आकर्षित होऊन मोहित होऊ शकतो.

मोह पडण्याविषयी खालील शास्त्रवचने वाचा:
उत्पत्ति 3: 1-15; मी जॉन 2: 14-17; मॅथ्यू 4: 1-11; जेम्स 1: 12-15; मी करिंथियन 10: 13; मॅथ्यू 6: 13 आणि 26: 41.

जेम्स 1: 13 आपल्याला एक महत्त्वपूर्ण तथ्य सांगते.
ते म्हणतात, "जेव्हा कोणीही मोह होऊ लागतो तेव्हा कोणीही असे म्हणू नये की 'मी देवाकडून परीक्षा घेत आहे,' कारण देव मोह होऊ शकत नाही आणि तो स्वतःला परीक्षा देत नाही. '' देव आपल्याला परीक्षा देत नाही पण तो आपल्याला मोह करण्यास परवानगी देतो.

सैतान, इतरांद्वारे किंवा स्वतःला, देव नव्हे तर प्रलोभन येते.
जेम्स 2 ची समाप्ती: 14 म्हणते की जेव्हा आपण लबाडी केली आणि पाप केले तेव्हा परिणाम म्हणजे मृत्यु होय; देवापासून विभक्त होणे आणि अखेरचे शारीरिक मृत्यू,

मी जॉन 2: 16 आपल्याला असे सांगते की प्रलोभनाच्या तीन प्रमुख क्षेत्रे आहेत:

1) देहाची वासना: चुकीची कृती किंवा आपली शारीरिक इच्छा पूर्ण करणाऱ्या गोष्टी;
2) डोळ्यांची वासना, गोष्टी आकर्षक वाटणारी, आपल्यासाठी अपील करणार्या चुकीच्या गोष्टी आणि आम्हाला देवापासून दूर नेत आहे, ज्या गोष्टी आपल्याकडे नसल्या पाहिजेत, त्या गोष्टी पाहिजे आहेत आणि
3) जीवनाचा अभिमान, स्वतःला उंचावण्याचा चुकीचा मार्ग किंवा अहंकारी अभिमान.

चला, उत्पत्ति 3: 1-15 आणि मॅथ्यू 4 मधील येशूच्या प्रलोभनावर देखील पाहू.
शास्त्रवचनांतील या दोन्ही परिच्छेदांतून आपल्याला परीक्षांचा सामना करावा लागतो आणि त्या प्रलोभनांवर मात कशी करायची हे शिकवते.

उत्पत्ति 3 वाचा: 1-15 हे असे सैतान होते की त्याने हव्वेला परीक्षा दिली होती, म्हणून तो तिला पापांपासून भगवंताकडे घेऊन जाऊ शकला.

या सर्व भागात तिचा मोह झाला.
तिने फळ तिच्या डोळ्यांना आकर्षित करणारे काहीतरी पाहिले, तिची भूक भागवण्यासाठी काहीतरी केले आणि सैतानाने असे म्हटले की ते चांगले आणि वाईट हेतूने तिला देवासारखे बनवेल.
देवाला आज्ञा मानणे आणि त्याच्यावर भरवसा ठेवणे आणि मदतीसाठी देवाकडे वळण्याऐवजी त्याने सैतानाच्या मनातल्या विवेकबुद्धी, खोटे व सूक्ष्म सूचना ऐकल्या पाहिजेत की देव तिच्याकडून 'काहीतरी चांगले' ठेवत आहे.

देवाने जे म्हटले होते त्याचा प्रश्न विचारून सैतानाने तिला लवून टाकले.
"देवाने खरोखरच सांगितले आहे का?" त्याने विचारले.
सैतानच्या मोहाने भ्रामक आहेत आणि त्याने देवाच्या शब्दांचे चुकीचे वर्णन केले आहे.
सैतानाच्या प्रश्नांनी तिला देवाच्या प्रेमावर आणि त्याच्या वर्णनावर विश्वास ठेवण्यास प्रवृत्त केले.
"तू मरणार नाहीस," त्याने खोटे बोलले; तिच्या अहंकाराला अपील करणारा "देव तुझे डोळे उघडेल" आणि "तुम्ही देव सारखे व्हाल".

देवाने दिलेल्या सर्व आभारी असल्याबद्दल आभार मानण्याऐवजी त्याने देवाने मनाई केली होती आणि "तिचा पतीही दिला."
ऐकणे आणि देवावर विश्वास ठेवणे हा धडा आहे.
देव आपल्याकडून गोष्टी राखत नाही जे आपल्यासाठी चांगले आहेत.
परिणामी पापाने मृत्यूला जन्म दिला (ज्याला भगवंतापासून वेगळे समजले जाते) आणि शेवटी शारीरिक मृत्यू. त्या क्षणी ते शारीरिकरित्या मरतात.

प्रलोभनामध्ये भाग घेण्यामुळे आपल्याला या मार्गावरुन खाली पडते आणि भगवंताशी सहभागिता कमी होते आणि अपराधीपणाचेही नेतृत्व होते, (xNUMX जॉन 1 वाचा) निश्चितपणे आम्हाला सांगण्यास मदत करावी.
आदाम आणि हव्वा यांना सैतानाच्या युक्त्या समजल्या नाहीत. त्यांचे त्यांचे उदाहरण आहे आणि आपण त्यांच्याकडून शिकायला हवे. सैतान आपल्यासारख्याच युक्त्या वापरतो. तो देव बद्दल खोटे आहे. त्याने भगवंताला भ्रामक, खोटे आणि प्रेमळ म्हणून चित्रित केले आहे.
आपल्याला देवाच्या प्रेमावर विश्वास ठेवण्याची आणि सैतानाच्या खोटे बोलण्याबद्दल बोलण्याची गरज नाही.
सैतानाला व प्रलोभनाचा प्रतिकार केल्याने मोठ्या प्रमाणात देवाच्या विश्वासाचे कार्य केले जाते.
आपल्याला हे माहित असणे आवश्यक आहे की ही फसवणूक सैतानाची चाल आहे आणि तो खोटा आहे.
जॉन 8: 44 म्हणते की सैतान "एक खोटा आणि खोटे बोलणारा पिता आहे."
देवाचे वचन म्हणते, "सरळ चालणाऱ्यांपासून त्यांच्याकडून कोणतीही चांगली गोष्ट होणार नाही."
फिलिप्पैकर 2: 9 आणि 10 असे म्हणतात की “कशाचीही चिंता करु नका. कारण तो तुमची काळजी घेतो.”
देवाच्या वचनातून जोडून टाकलेले, घटविलेले किंवा विकृत करणाऱ्या गोष्टींची सावधगिरी बाळगा.
जे काही प्रश्न किंवा त्यात शास्त्रवचनांचे किंवा देवाचे पात्र बदलते त्यावर सैतानचा शिक्का असतो.
या गोष्टी जाणून घेण्यासाठी आपल्याला पवित्र शास्त्र माहित आणि समजून घेणे आवश्यक आहे.
जर तुम्हाला सत्य माहित नसेल तर दिशाभूल करणे आणि फसवणूक करणे सोपे आहे.
निरुपयोगी शब्द येथे आहे.
माझा असा विश्वास आहे की परीक्षेत अडथळा आणण्यासाठी देवाने आपल्याला दिलेली पवित्र शास्त्रे जाणून घेणे आणि वापरणे ही सर्वात मौल्यवान शस्त्र आहे.

हे सैतानाच्या लबाडी टाळण्याच्या जवळजवळ प्रत्येक पैलूमध्ये प्रवेश करते.
याचे उत्तम उदाहरण प्रभु येशू स्वतः आहे. (मॅथ्यू 4: 1-12 वाचा.) ख्रिस्ताचे प्रलोभन त्याच्या पित्याशी आणि त्याच्या पित्याच्या इच्छेशी असलेल्या त्याच्या नातेसंबंधाशी संबंधित होते.

त्याला मोह घेताना सैतानाने येशूची स्वतःची गरज वापरली.
देवाची इच्छा पूर्ण करण्याऐवजी स्वतःच्या इच्छा आणि अभिमानाची पूर्तता करण्यासाठी येशूची परीक्षा झाली.
मी जॉनमध्ये वाचल्याप्रमाणे, त्याने डोळे, वासनाची वासना आणि जीवनाचा अभिमान यांची परीक्षा घेतली.

चाळीस दिवस उपासनेनंतर येशूला मोह पडले. तो थकलेला आणि भुकेलेला आहे.
जेव्हा आपण थकल्यासारखे किंवा कमजोर असतो तेव्हा आणि अनेकदा आपल्या प्रलोभनांना देवाबरोबरच्या आपल्या नातेसंबंधाबद्दल अनेकदा प्रलोभन दिले जाते.
चला आपण येशूच्या उदाहरणाकडे लक्ष देऊ या. येशू म्हणाला की तो पित्याच्या इच्छेप्रमाणे करण्यास आला आहे, की तो व पिता एक होता. त्याला पृथ्वीवर का पाठविण्यात आले हे त्याला ठाऊक होते. (फिलिपिअन्स धडा 2 वाचा.

येशू आपल्यासारखे आणि आमच्या तारणहार व्हायला आला.
फिलीपिन्स 2: 5-8 म्हणते, "तुमचा दृष्टिकोन ख्रिस्त येशू सारखाच असावा: जो प्रकृती देव असल्याने त्याने ईश्वराच्या बरोबरीने काहीतरी समजू नये, त्याने स्वत: ला काहीच केले नाही गुलाम आणि स्वतंत्र मनुष्य असावेत.

आणि मनुष्यासारखा दिसणारा माणूस म्हणून त्याने स्वतःला नम्र केले आणि वधस्तंभावर मृत्यूदंड दिला. "सैतानाने येशूला देवाच्या इच्छेऐवजी त्याच्या सूचना व इच्छांचे अनुसरण करण्यास उद्युक्त केले.

(ईश्वराच्या ऐवजी सैतानाचे अनुसरण करण्याऐवजी त्याने त्याच्या गरजा पूर्ण करण्याच्या प्रतीक्षेत देवाची अपेक्षा करण्याऐवजी त्याने जे सांगितले होते ते करून त्याने कायदेशीर आवश्यकता पूर्ण करण्याचा प्रयत्न केला.

हे प्रलोभन सैतानाच्या मार्गाने देव करण्याऐवजी गोष्टी करण्याविषयी होते.
जर आपण सैतानाच्या निवाडा आणि सूचनांचे पालन केले तर आपण देवाच्या मागे जाऊ आणि सैतानाचे अनुसरण करू.
हे एकतर एकतर दुसरी आहे. मग आपण पाप आणि मृत्यूच्या खाली सरकतो.
प्रथम सैतानाने त्याची शक्ती आणि देवता (सिद्ध) सिद्ध करण्यासाठी त्याला मोहात पाडले.
तो म्हणाला, आपण भुकेले असल्याने, आपली भुकेली पूर्ण करण्यासाठी आपली शक्ती वापरा.
जिझसने परीक्षा घेतली होती म्हणून तो आमचा संपूर्ण मध्यस्थ आणि मध्यस्थ होऊ शकतो.
सैतान आपल्याला प्रौढ होण्यासाठी मदत करण्यासाठी परवानगी देतो.
इब्रीज 5 मध्ये शास्त्र म्हणतेः 8 जी ख्रिस्ताने "ज्याने सहन केले त्यावरून आज्ञाधारकपणा" शिकली.
नाव सैतान म्हणजे निंदा करणारा आणि भूत सूक्ष्म आहे.
येशू शास्त्रवचनांचा उपयोग करून त्याचे बोलणे करण्यासाठी सैतानाच्या सूक्ष्म युक्त्याचा प्रतिकार करतो.
तो म्हणाला, "मनुष्य केवळ भाकरीने जगणार नाही, तर देवाच्या तोंडून निघणाऱ्या प्रत्येक शब्दाने माणूस जिवंत राहील."
(अनुवाद 8: 3) ईश्वराच्या इच्छेनुसार, हे त्याच्या स्वत: च्या गरजांनुसार ठेवून, विषय परत आणते.

मॅथ्यू अध्याय 935 वरील पृष्ठ 4 वर टिप्पणी करणारे Wycliffe चे बायबल कमेंटरी मला खूप मदतगार आढळले, "अशा प्रकारचे दुःख तेव्हा त्याच्यासाठी देवाच्या इच्छेचा भाग होता तेव्हा वैयक्तिक पीडा टाळण्यासाठी चमत्कार करण्यास नकार दिला."

जिझसने चाचणी घेण्याच्या विशिष्ट उद्देशासाठी येशू "आत्म्याच्या प्रेरणेने" जंगलमध्ये "पवित्र आत्म्याने प्रेरित" असे शास्त्रवचनावर जोर दिला.
येशू यशस्वी झाला कारण त्याला माहित होते, तो समजला आणि त्याने पवित्र शास्त्र वापरले.
देव आपल्याला सैतानाच्या अग्नीच्या विरोधात स्वतःचे संरक्षण करण्यासाठी एक शस्त्र म्हणून पवित्र शास्त्र देतो.
सर्व शास्त्रलेख देवाच्या प्रेरणा आहे; आपण जितके चांगले आहोत तितकेच आपल्याला चांगले माहीत आहे आपण सैतानाच्या योजनांचा सामना करण्यास तयार आहोत.

सैतान येशूला दुसर्यांदा फेकून देतो.
येथे सैतान वास्तविकपणे त्याला वापरण्याचा प्रयत्न करण्यासाठी शास्त्रवचनाचा उपयोग करतो.
(होय, सैतान पवित्र शास्त्र ओळखतो आणि आपल्या विरूद्ध तो वापरतो, परंतु तो त्याचा चुकीचा अर्थ काढतो आणि संदर्भानुसार त्याचा वापर करीत नाही, अर्थात त्याचा उचित वापर किंवा हेतू नसतो किंवा त्याचा हेतू नसल्यासारखे नाही.) 2 तीमथी 2: 15 म्हणतात ", आपण स्वतःला देवाची स्वीकृती दर्शविण्यास शिकवा ... ... सत्याचे शब्द योग्यरित्या विभागून घ्या."
नासाचे भाषांतर म्हणते की "सत्याचे वचन अचूकपणे हाताळत आहे."
सैतान त्याच्या इच्छित वापरापासून एक श्लोक घेतो (आणि त्यातील काही भाग काढून टाकतो) आणि त्याच्या देवतेला आणि देवाची काळजी घेण्याकरिता येशूला उंचावतो आणि प्रदर्शित करतो.

मला वाटते की तो येथे अभिमानाची अपील करण्याचा प्रयत्न करीत आहे.
सैतान त्याला मंदिराच्या एका टोकाजवळ घेऊन गेला आणि म्हणतो, “तुम्ही जर देवाचे पुत्र असाल तर खाली वाकून घ्या कारण असे लिहिले आहे: 'देव आपल्या दूतांना तुमच्याविषयी सांगेल.' आणि ते आपल्या हातांनी तुम्हाला धरतील. '”पवित्र शास्त्र आणि सैतानाच्या युक्तीला समजून घेतल्यामुळे येशू पुन्हा सैतानाचा पराभव करण्यासाठी पवित्र शास्त्राचा वापर करीत असे म्हणाला,“ तू तुझा देव प्रभु याची परीक्षा पाहू नकोस. ”

देव मूर्खपणाची वागणूक ठेवण्याची अपेक्षा करतो, अशी आपण अपेक्षा करू नये किंवा देवाची परीक्षा घेऊ नये.
आम्ही केवळ शास्त्रवचनांचा क्रमवारी लावत नाही, परंतु ते योग्यरितीने आणि योग्यरितीने वापरणे आवश्यक आहे.
तिसऱ्या प्रलोभन मध्ये सैतान धाडसी आहे. येशू निडर होईल आणि त्याची उपासना करेल तर सैतान त्याला जगातील राज्ये देते. बर्याचजणांचा असा विश्वास आहे की या प्रलोभनाची महत्त्व अशी आहे की येशू वधस्तंभाच्या दुःखांना दूर करू शकेल जे पित्याच्या इच्छेनुसार होते.

येशूला माहीत होते की त्याचे राज्य अंत होते. येशू पुन्हा पवित्र शास्त्र वापरतो आणि म्हणतो, "तुम्ही केवळ देवाचीच उपासना कराल आणि केवळ त्याची सेवा कराल." फिलिपीन्सचा धडा 2 लक्षात ठेवा, येशूने "स्वतःला नम्र केले आणि वधस्तंभाच्या आज्ञेचे पालन केले."

मला व्हायक्लिफ बायबलच्या कमेंटरीने येशूविषयी काय म्हणायचे आहे ते आवडते: "हे लिहिले आहे की, शास्त्रवचनांच्या संपूर्णतेकडे पुन्हा आचरण आणि आस्थाकरिता आधार म्हणून मार्गदर्शन केले गेले आहे" (आणि मी प्रलोभनावर विजय मिळविण्यासाठी जोडू शकतो), "येशू सैतानाच्या सामर्थ्याने नव्हे तर पवित्र आत्म्याच्या बुद्धीने नियुक्त केलेल्या देवाच्या लिखित वचनाद्वारे प्रत्येक ख्रिश्चनला उपलब्ध असलेल्या साधनांनी सैतानाच्या ताकदवान शक्तीचा प्रतिकार केला. "जेम्स 4 मध्ये देवाचे वचन म्हणते:" 7 " सैतान आणि तो तुमच्यापासून पळून जाईल. "

लक्षात ठेवा, येशू शब्द माहित होता आणि त्याने योग्यरित्या, अचूक आणि अचूकपणे वापरला.
आपण तेच केले पाहिजे. जॉन 17 मध्ये जिझसने सत्य सांगितले आणि समजून घेत नाही तोपर्यंत आपण सैतानाच्या युक्त्या, योजना आणि निंदे समजू शकत नाही: 17 "आपला शब्द सत्य आहे."

इतर परिच्छेद जे आपल्याला परीक्षेच्या या भागात शास्त्रवचनांचा वापर शिकवतात: 1). इब्रीज 5: 14 असे म्हणतात की आम्हाला प्रौढ होण्यासाठी आणि शब्दांकरिता "आदी" असणे आवश्यक आहे, म्हणूनच आपल्या इंद्रियांस चांगले आणि वाईट समजण्यासाठी प्रशिक्षित केले जाते. "

2). येशूने आपल्या शिष्यांना शिकवले की जेव्हा त्याने त्यांना सोडले तेव्हा आत्मा त्यांना सर्व गोष्टी त्यांच्या स्मृतीप्रत शिकवण्यास लावू लागला. त्याने त्यांना ल्यूक 21: 12-15 मध्ये शिकवले होते की त्यांना आरोप करणार्यांसमोर काय बोलावे याबद्दल काळजी करू नये.

त्याचप्रमाणे, माझा विश्वास आहे की, जेव्हा आपल्याला सैताना आणि त्याच्या अनुयायांच्या विरूद्धच्या लढाईत आम्हाला गरज असेल तेव्हा आपण त्याचे वचन लक्षात ठेवतो, परंतु प्रथम आपल्याला हे जाणून घ्यावे लागते.

3). स्तोत्र 119: 11 म्हणते "तुझे वचन मी माझ्या हृदयात लपविले आहे की मी तुझ्याविरुद्ध पाप करणार नाही."
मागील विचारानुसार, आत्म्याच्या व कार्यपद्धतीचे कार्य लक्षात ठेवलेले आठवणी आठवणीत ठेवली जाते की जेव्हा आपण परीक्षेत असतो तेव्हा दोन्ही आपल्याला आगाऊ सांगतात आणि आपल्याला शस्त्र देतात.

शास्त्रवचनाच्या महत्त्वचा आणखी एक पैलू म्हणजे प्रलोभनांचा प्रतिकार करण्यास मदत करण्यासाठी ते आपल्याला कारवाई करण्यास शिकवते.

यापैकी एक शास्त्रलेख इफिसियन 6 आहे: 10-15. कृपया हा परिच्छेद वाचा.
ते म्हणतात, "देवाच्या संपूर्ण कवचमोर ठेवा, की तुम्ही सैतानाच्या विरोधात उभे राहू शकाल कारण आपण देह व रक्त यांच्याविरुद्ध कुस्ती करीत नाही, परंतु सत्ताधीशांविरुद्ध, अंधाराच्या शासकांविरुद्ध हे वय स्वर्गीय ठिकाणी दुष्टपणाच्या आध्यात्मिक मेजवानी विरुद्ध. "

नासाचे भाषांतर म्हणते की "सैतानाच्या योजनांविरुद्ध उभे रहा."
एनकेजेबी म्हणतो की "देवाच्या संपूर्ण कवच ठेवा जेणेकरुन तुम्ही सैतानाच्या योजनांचा प्रतिकार करण्यास सक्षम असू शकाल."

इफिसियन 6 शस्त्रेचे तुकडे वर्णन करतात: (आणि मोहांच्या विरोधात उभे राहण्यास मदत करण्यासाठी ते तेथे आहेत.)

1. "सत्याने आपले कपडे घाला." येशू म्हणाला, "तुझा शब्दच सत्य आहे."

ते "अंगठ्या" म्हणते - आपल्याला देवाच्या वचनात बंधनकारक असण्याची गरज आहे, आपल्या हृदयात देवाच्या शब्दांना लपवण्याची समानता पाहा.

2. "धार्मिकतेच्या छातीवर ठेवा.
आम्ही सैतानाच्या आरोपांपासून आणि संशयांपासून स्वतःचे संरक्षण करतो (त्याच्यासारख्याच येशूच्या देवतावर प्रश्न विचारतो).
आपल्याकडे ख्रिस्ताचे चांगुलपणा असणे आवश्यक आहे, आपल्या स्वतःच्या चांगल्या गोष्टींचे काही रूप नाही.
रोमन्स 13: 14 म्हणतात "ख्रिस्ताला ठेवा." फिलिपिन्स 3: 9 म्हणते "माझ्या स्वत: च्या नीतिमत्त्वाचे नाही, परंतु ख्रिस्तामध्ये श्रद्धा ठेवून नीतिमत्त्व आहे की मी त्याला आणि त्याच्या पुनरुत्थानाची शक्ती आणि त्याच्या दुःखांचा सहभाग समजेल , त्याच्या मृत्यूशी सुसंगत आहे. "

रोमन्स 8 नुसार: 1 "म्हणून आता ख्रिस्त येशूमध्ये असलेल्या लोकांचा निषेध होत नाही."
गलतीयन 3: 27 म्हणते "आम्ही त्याच्या चांगुलपणात कपडे घातले आहे."

3. श्लोक 15 "आपले पाय गॉस्पेल तयार सह shod" असल्याचे म्हणतात.
जेव्हा आपण इतरांसोबत सुवार्ता सांगण्यासाठी तयार होतो तेव्हा ते आपल्याला सामर्थ्यवान करते आणि आपल्यासाठी ख्रिस्ताने आपल्यासाठी केलेले सर्वकाही आपल्याला आठवण करून देते आणि जसे आपण सामायिक करतो तसे इतरांना ओळखत असलेल्या देवांच्या जीवनात त्याचा वापर करून आपल्याला प्रोत्साहित करतो. .

4. सैतानच्या अग्निशामक दाटांपासून, त्याच्या आरोपांपासून स्वतःचे संरक्षण करण्यासाठी भगवंत म्हणून देवाचे वचन वापरा.

5. मोक्ष च्या हेलमेट सह आपले मन रक्षण करा.
देवाचे वचन जाणून घेणे आपल्याला आपल्या तारणाची खात्री देते आणि आपल्याला देवामध्ये शांती आणि श्रद्धा देते.
त्याच्यावर आमची सुरक्षितता आपल्याला मजबूत करते आणि जेव्हा हमलावर आणि प्रलोभने येतात तेव्हा आम्हाला त्याच्यावर अवलंबून राहण्यास मदत करते.
जितके जास्त आपण पवित्र आहोत तितके आपण स्वतःला संतप्त करू.

6. सैतानाच्या हल्ल्यांशी व त्याच्या लबाड्याशी लढण्यासाठी शास्त्रवचनांचा उपयोग तलवार म्हणून करणे हे श्लोक 17 म्हणते.
मला विश्वास आहे की कवचांचे सर्व तुकडे स्वतःला संरक्षित करण्यासाठी एक ढाल किंवा तलवार म्हणून शास्त्रवचनांशी संबंधित आहेत, सैतानचा प्रतिकार केल्याप्रमाणे येशूचा विरोध आहे; किंवा धार्मिकतेने किंवा मोक्षाने आम्हाला शिकवण्यामुळे आम्हाला मजबूत करते.
आमचा विश्वास आहे की आम्ही पवित्र शास्त्राचा अचूक वापर करतो म्हणून देव आपल्याला आपली शक्ती आणि शक्ती देतो.
इफिसकरांची शेवटची आज्ञा आपल्या कवचनात "प्रार्थना जोडा" आणि "सावधगिरी बाळगणे" म्हणते.
जर आपण मत्तय 6 मधील "प्रभूच्या प्रार्थनेकडे" बघितले तर आपल्याला दिसून येईल की परीक्षांचे प्रतिकार करण्यामध्ये येशूने कोणती महत्त्वपूर्ण शस्त्र प्रार्थनेची शिकवण दिली आहे.
असे म्हटले आहे की देव आपल्याला "परीक्षेमध्ये न आणेल" आणि "वाईटांपासून आपले रक्षण करील" असे आपण प्रार्थना केली पाहिजे.
(काही भाषांतरे म्हणते "आम्हाला दुष्टांपासून वाचवा.")
प्रार्थना कशी करावी आणि कशासाठी प्रार्थना करावी याबद्दल येशूने आपल्या प्रार्थनेचे उदाहरण दिले.
या दोन वाक्ये आपल्याला दाखवतात की प्रलोभनापासून व दुष्टांपासून सुटकेसाठी प्रार्थना करणे अत्यंत महत्त्वाचे आहे आणि आमच्या प्रार्थना जीवनाचा भाग आणि सैतानाच्या योजनांच्या विरूद्ध आपला शस्त्रक्रिया, अर्थात,

1) आम्हाला मोह पासून दूर ठेवून
2) जेव्हा सैतान आपल्याला थकतो तेव्हा आपल्याला वितरित करतो.

हे आपल्याला दाखवते की आपल्याला देवाची मदत आणि शक्ती आवश्यक आहे आणि ती त्यांना देण्यास तयार आहे.
मॅथ्यू 26 मध्ये: 41 येशूने आपल्या शिष्यांना असे बघण्यास व प्रार्थना करण्यास सांगितले ज्यामुळे ते मोह मध्ये प्रवेश करू शकतील.
2 पीटर 2: 9 म्हणते "प्रलोभनापासून धार्मिक (धार्मिक) कसे वाचवायचे हे प्रभूला माहीत आहे."
प्रार्थना करा की जेव्हा तुमची परीक्षा होईल तेव्हा आणि देव तुम्हाला वाचवेल.
मला वाटते की आपल्यापैकी बरेच लोक प्रभूच्या प्रार्थनेचे महत्त्वपूर्ण भाग विसरतात.
मी करिंथिन 10: 13 म्हणते की आपण ज्या मोहांना तोंड देत आहोत ते सर्व आपल्यासाठी सामान्य आहे आणि देव आपल्यासाठी पळ काढण्याचा मार्ग काढेल. आपल्याला याची गरज आहे.

इब्रीज 4: 15 म्हणते की येशू (जसे शरीराची वासना, डोळे यांची वासना आणि जीवनाचा अभिमान) आपल्यासारख्या सर्व गोष्टींमध्ये मोह झाला.

त्याने प्रलोभनाच्या सर्व क्षेत्रांना तोंड द्यावे म्हणून, तो आमचे वकील, मध्यस्थ आणि आमचे मध्यस्थ बनण्यास सक्षम आहे.
प्रलोभनाच्या सर्व भागात आम्ही आमच्या मदतनीस म्हणून त्याच्याकडे येऊ शकतो.
जर आपण त्याच्याकडे येऊ, तो आमच्यापुढे पित्यासमोर हस्तक्षेप करतो आणि आपल्याला त्याचे सामर्थ्य व मदत देतो.
एफिसियन्स 4: 27 म्हणतो की "सैतानाला जागा देऊ नका", दुसऱ्या शब्दांत, आपल्याला मोह करण्यास सैतान संधी देऊ नका.

आपल्याला तत्त्वांचे अनुसरण करण्याच्या तत्त्वांचे शिक्षण देऊन आम्हाला मदत करण्यासाठी येथे शास्त्रलेख आहे.
त्यातील एक शिकवण पापांपासून पळवणे किंवा टाळणे आणि लोक आणि परिस्थितीतून दूर राहणे ज्यामुळे मोह आणि पाप होऊ शकते. ओल्ड टेस्टामेंट, विशेषत: नीतिसूत्रे आणि स्तोत्र आणि दोन्ही नवीन करारपत्रे या दोन्ही गोष्टी टाळण्यासाठी आणि पळून जाण्याविषयी आम्हाला सांगतात.

माझा असा विश्वास आहे की सुरुवातीस चांगली जागा म्हणजे "पापांची क्षमा" करणे, जी पाप तुम्हाला मात करणे कठीण वाटेल.
(इब्रीज 12 वाचा: 1-4.)
पापांवर मात करण्याबद्दलच्या आपल्या धड्यांमध्ये आपण सांगितल्याप्रमाणे, पहिली पायरी म्हणजे भगवंताकडे असे पाप कबूल करणे (मी जॉन 1: 9) आणि जेव्हा सैतान तुम्हाला त्रास देत असतो तेव्हा प्रतिकार करून त्यावर कार्य करा.
आपण पुन्हा अयशस्वी झाल्यास, पुन्हा प्रारंभ करा आणि पुन्हा कबूल करा आणि आपल्याला विजय देण्यासाठी देवाच्या आत्म्याला सांगा.
(आवश्यकतेनुसार पुन्हा पुन्हा करा.)
जेव्हा आपणास अशा प्रकारचे पाप येते तेव्हा सुसंगतता वापरणे आणि देवाची शिकवण या विषयावर आपल्याला काय शिकवण्याची गरज आहे यासारख्या बर्याच छंदांचा अभ्यास करणे आणि वाचणे ही चांगली कल्पना आहे जेणेकरून देव काय म्हणतो ते तुम्ही पाळू शकाल. काही उदाहरणे खालीलप्रमाणे आहेत:
मी तीमथी 4: 11-15 आपल्याला सांगते की निष्क्रिय असणारी महिला व्यसनी, चहाडखोर आणि निंदक बनू शकतात कारण त्यांच्या हातावर खूप वेळ आहे.

अशा प्रकारचे पाप टाळण्यासाठी पौल त्यांना विवाह करण्यास उद्युक्त करतो आणि त्यांच्या घरी राहतो.
टाइटस 2: 1-5 स्त्रियांना निंदा करण्यास, विलग होण्यासाठी न सांगता.
नीतिसूत्रे 20: 19 आपल्याला निंदा आणि गपशप एकत्रितपणे दर्शविते.

असे म्हटले आहे की "जो कोणी टेलिबेअरच्या रूपात जातो तो रहस्य लपवतो, म्हणून त्याच्या तोंडावर चापट मारणार्या व्यक्तीशी मैत्री करु नका."

नीतिसूत्रे 16: 28 म्हणते "एक whisperer सर्वोत्तम मित्र वेगळे करते."
नीतिसूत्रे म्हणते, "एक कथाकार गुप्त गोष्टी उघड करतो, परंतु ज्याला विश्वासू आत्मा आहे तो गोष्टी लपवून ठेवतो."
2 करिंथियन 12: 20 आणि रोमन्स 1: 29 आम्हाला विस्फारकारक देव संतुष्ट नाहीत दर्शवितो.
दुसरे उदाहरण म्हणून, दारू पिऊन घ्या. गलतीयन 5: 21 आणि रोमन्स 13: 13 वाचा.
मी करिंथिन 5: 11 आपल्याला सांगते की "अशा कोणत्याही तथाकथित बंधुवर्गाशी संबंध न बाळगणे जे अनैतिक, लोभी, मूर्तिपूजक, निंदक किंवा मद्यप्राणी किंवा निंदक आहे, अशा व्यक्तीबरोबर खाऊ नये."

नीतिसूत्रे 23: 20 म्हणते "दारू पिऊन मिक्स करू नका."
मी करिंथिन 15: 33 म्हणतो "खराब कंपनी चांगल्या नैतिक मूल्यांचा नाश करते."
चोरी किंवा चोरी करून सहज आळशी राहणे किंवा पैसे शोधणे तुम्हाला आवडले आहे का?
इफिसियन 4 लक्षात ठेवा: 27 म्हणतो "भूतला जागा देऊ नका."
२ थेस्सलनीकाकर 2: १० आणि ११ (एनएएसबी) म्हणते: “आम्ही तुम्हाला हा आदेश देत होतो:“ जर कोणी काम केले नाही तर त्याला खाऊ देणार नाही… तुमच्यातील काही अनुशासित जीवन जगत आहेत, कोणतेही काम करत नाहीत तर व्यस्त जीवनाप्रमाणे वागतात. ”

"कोणी आपल्या सूचनांचे पालन करीत नाही तर त्याच्याशी संबंध न ठेवता" 14 श्लोक मध्ये असे म्हटले आहे.
मी थिस्सलोनियन 4: 11 म्हणतो "त्याला त्याच्या स्वत: च्या हातांनी काम करायला लाव."
फक्त सांगा, नोकरी मिळवा आणि निष्क्रिय लोकांना टाळा.
आळशीपणासाठी आणि जो कोणी फसवणूकी, चोरी, घोटाळा, इत्यादीसारख्या कोणत्याही अवैध माध्यमांद्वारे श्रीमंत होण्याचा प्रयत्न करतो तो हा एक उत्कृष्ट उदाहरण आहे.

मी तीमथ्य 6: 6-10 देखील वाचा; फिलिप्पैकर 4:11; इब्री लोकांस 13: 5; नीतिसूत्रे 30: 8 आणि 9; मॅथ्यू 6:11 आणि इतर अनेक वचने. आळशीपणा हा धोकादायक क्षेत्र आहे.

पवित्र शास्त्रांत काय सांगितले आहे ते जाणून घ्या, त्याच्या प्रकाशात चालत जा आणि वाईट गोष्टींनी मोह होऊ नये, या किंवा इतर कोणत्याही विषयावर आपण पाप करणार नाही.

येशू आमच्या उदाहरणाचा आहे, त्याच्याकडे काहीच नव्हते.
पवित्र शास्त्र म्हणते की त्याचे डोके ठेवण्यासाठी त्याला जागा नव्हती. त्याने फक्त त्याच्या पित्याची इच्छा शोधली.
त्याने आमच्यासाठी मरण्यासाठी सर्व काही दिले - आमच्यासाठी.

मी तीमथी 6: 8 म्हणते "जर आपल्याकडे अन्न व वस्त्र असेल तर आम्ही त्यामध्ये समाधानी राहू."
9 श्लोक मध्ये तो असे म्हणत आहे की, "जे लोक श्रीमंत होऊ इच्छितात ते मोह आणि सापळ्यात पडतात आणि बर्याच मूर्ख आणि हानिकारक इच्छेमध्ये येतात ज्यामुळे माणसांचा विनाश आणि नाश नष्ट होतो."

ते अधिक वाचा, ते वाचा. पवित्र शास्त्रे जाणून घेणे आणि समजून घेणे आणि त्यांचे पालन करणे याबद्दलचे एक चांगले उदाहरण आपल्याला परीक्षांना मात करण्यास मदत करते.

कोणत्याही मोहांना तोंड देण्याकरता शब्दांचे पालन करणे हा शब्द पाळणे महत्त्वाचे आहे.
दुसरा उदाहरण क्रोध आहे. आपण सहजपणे क्रोधित होतात.
नीतिसूत्रे 20: 19-25 म्हणतात क्रोधाने दिलेल्या एखाद्या पुरुषाशी संबंध नाही.
नीतिसूत्रे 22: 24 म्हणते की "गरम तापलेल्या मनुष्याबरोबर जाऊ नका" देखील वाचा. इफिसियन 4: 26 देखील वाचा.
पळण्याच्या किंवा टाळण्याच्या (प्रत्यक्षातून चालणार्या) परिस्थितीची इतर चेतावणीः

1. युवा इच्छा - 2 तीमथी 2: 22
2. पैशाची वासना - मी तीमथी 6: 4
3. अनैतिकता आणि व्यभिचार करणार्या किंवा व्यभिचारी - मी करिंथिन 6: 18 (नीतिसूत्रे हे वारंवार परत करतात.)
4. मूर्तीपूजा - मी करिंथिन 10: 14
5. जादूगार आणि विदुषक - अनुवाद 18: 9-14; गलतीयन 5: 20 2 तीमथी 2: 22 आपल्याला नीतिमत्त्व, विश्वास, प्रेम आणि शांतता यांचा पाठपुरावा करून सांगून आम्हाला पुढील सूचना देते.

असे केल्यामुळे आपल्याला मोह सोडण्यास मदत होईल.
2 पीटर 3: 18 लक्षात ठेवा. ते आपल्याला "आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या कृपेत आणि त्याच्या कृपेत वाढण्यास" सांगते.
यामुळे आपल्याला चांगल्या व वाईट गोष्टी समजून घेण्यास मदत मिळेल, ज्यात आपल्याला सैतानाच्या योजना समजून घेण्यास आणि अडखळण्यापासून दूर ठेवण्यास मदत करणे समाविष्ट आहे.

इफिसियन 4: 11-15 पासून आणखी एक पैलू शिकवला जातो. श्लोक 15 त्याला वाढू म्हणतात. याचा अर्थ हा आहे की आपण ख्रिस्ताच्या शरीराचा भाग म्हणजेच चर्चचा भाग आहोत.

आपण एकमेकांना शिकवण्यास, प्रेम करण्यास आणि प्रोत्साहित करून एकमेकांना मदत करू.
शताब्दी 14 म्हणते की एक परिणाम म्हणजे आपण चतुरपणा आणि फसव्या योजनांनी फोडणार नाही.
(आता स्वत: ला आणि इतरांद्वारे स्वत: ला आणि इतरांद्वारे अशा फसव्या चाव्याचा उपयोग करणार्या फसव्या फसवणूकीचा कोण असेल?) शरीराच्या काही भागांप्रमाणेच, आपल्याला एकमेकांकडून दुरुस्ती देण्याद्वारे आणि स्वीकारायला मदत केली जाते.

आम्ही हे कसे करतो याबद्दल काळजीपूर्वक आणि नम्र असणे आवश्यक आहे आणि तथ्ये जाणून घेतल्या आहेत म्हणून आम्ही त्यावर निर्णय घेत नाही.
नीतिसूत्रे आणि मत्तय या विषयावरील सूचना देतात. त्यांना पहा आणि त्यांचा अभ्यास करा.
उदाहरण म्हणून, गलतीअन्स 6: 1 म्हणते, "बंधूंनो, जर एखाद्या मनुष्याने एखाद्या गुन्ह्यामध्ये अडकले (किंवा कोणत्याही अपराधात पकडले गेले), तुम्ही आध्यात्मिक आहात, अशा व्यक्तीला सौम्यतेच्या भावाने पुनर्संचयित करा, स्वतःला विचारात घ्या की तुम्ही देखील मोहक. "

आपण काय विचारता यावर प्रलोभन केले. गर्विष्ठपणा, गर्विष्ठपणा, गर्विष्ठपणा, किंवा कोणतेही पाप, अगदी त्याच पापापर्यंत लटकले.
काळजी घ्या. इफिसियन 4: 26 लक्षात ठेवा. सैतानला संधी देऊ नका, एक जागा. जसे आपण पाहू शकता, शास्त्र या सर्व गोष्टींमध्ये महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावते.

आपण ते वाचले पाहिजे, त्याचे स्मरण करावे, त्याचे शिक्षण, दिशानिर्देश आणि शक्ती समजून घ्या आणि ती उद्धृत करा, ती आमच्या तलवार म्हणून वापरली पाहिजे, त्याचे संदेश व शिकवणींचे पालन केले पाहिजे. 2 पीटर 1: 1-10 वाचा. शास्त्रवचनामध्ये सापडलेल्या त्याच्या ज्ञानामुळे आपल्याला आयुष्यासाठी आणि देवाच्या भक्तीसाठी आवश्यक असलेले सर्व काही मिळते. यात विरोध करणार्या मोहांचा समावेश आहे. येथे संदर्भ बायबलमधून येते जे प्रभु येशू ख्रिस्ताचे ज्ञान आहे. श्लोक 9 म्हणते की आम्ही दैवीय निसर्गाचे भागीदार आहोत आणि एनआयव्ही निष्कर्ष काढतो "म्हणून आपण ... वाईट इच्छेमुळे होणाऱ्या भ्रष्टाचारापासून दूर राहू."

पुन्हा एकदा आपण शास्त्रवचनातील संबंध आणि देह च्या वासना च्या temptations, डोळे च्या वासना आणि जीवनाचा अभिमान overcoming किंवा वाचणे दरम्यान पहा.
म्हणून पवित्र शास्त्रांत (जर आपण ते पाहू आणि समजले तर) प्रलोभनातून सुटण्यासाठी आपल्या निसर्गाचे भागीदार (त्याच्या सर्व शक्तीसह) असल्याचे वचन दिले आहे. आपल्याकडे विजय मिळवण्यासाठी पवित्र आत्म्याचे सामर्थ्य आहे.
मला नुकतेच ईस्टर कार्ड मिळाले आहे ज्यामध्ये हा कविता उद्धृत केला आहे, "देवाचे आभार, जो नेहमी आम्हाला ख्रिस्तामध्ये विजय मिळवून देईल" 2 करिंथन 2: 16.

किती वेळेवर.

गलतीया आणि इतर नव्या कराराच्या शास्त्रवचनांमध्ये पापांची यादी आहे जी टाळली पाहिजे. गलतीअन 5 वाचा: 16-19 ते "अनैतिकता, अशुद्धता, कामुकता, मूर्तिपूजा, जादूगार, शत्रुता, भांडणे, मत्सर, राग, विवाद, मतभेद, गुन्हेगारी, मत्सर, दारूबाजी, कारभार आणि यासारख्या गोष्टी" आहेत.

22 व 23 व्या अध्यायात त्याचे अनुसरण करणे हे “प्रीति, आनंद, शांती, संयम, दयाळूपणा, चांगुलपणा, विश्वासूपणा, सौम्यता आणि आत्मसंयम” यांचे फळ आहे.

शास्त्रवचनांतील हा उतारा फारच मनोरंजक आहे की तो आपल्याला 16 श्लोकमध्ये वचन देतो.
"आत्म्यात चाला, आणि देहांची इच्छा पूर्ण करणार नाही."
जर आपण देवाचा मार्ग केला तर आपण देवाच्या सामर्थ्याने, हस्तक्षेपाने व बदल करून ते आपल्या मार्गाने करू शकणार नाही.
प्रभूची प्रार्थना लक्षात ठेवा. आपण प्रलोभनापासून दूर राहून दुष्टांपासून आपले रक्षण करण्यासाठी त्याला सांगू शकतो.
श्लोक 24 म्हणते की "जे ख्रिस्ताचे आहेत त्यांनी देहस्वभाव व वासनांसह मांस वधस्तंभावर घातले आहे."
लक्षात ठेवा की शब्द वासना कितीदा वारंवार वापरली जातात.
रोमन्स 13: 14 हे असे ठेवते. "प्रभु येशू ख्रिस्ताला ठेवा आणि आपल्या वासना पूर्ण करण्यासाठी देहाची कोणतीही तरतूद करू नका." हे सांगते.
पूर्व (वासना) चे प्रतिकार करणे आणि नंतरचे (आत्म्याचे फळ) ठेवणे किंवा नंतरचे वर ठेवणे आणि आपण पूर्वी पूर्ण करणार नाही.
हे वचन आहे. जर आपण प्रेम, सहनशीलता आणि आत्मसंयमनात चाललो तर आपण द्वेष, खून, चोरी, राग किंवा निंदा कशी करू शकतो.
जसे येशूने आपल्या पित्याला पहिले केले तसेच पित्याच्या इच्छेप्रमाणे केले, त्याचप्रमाणे आपणही केले पाहिजे.
इफिसकर 4: &१ आणि says२ म्हणते की कटुता, क्रोध, क्रोध आणि निंदा दूर होऊ द्या; आणि दयाळू, दयाळू आणि क्षमाशील व्हा. चूक अनुवादित, इफिसकर 31:32 म्हणतो “तुम्ही आत्म्याने परिपूर्ण व्हा. हा एक अविरत प्रयत्न आहे.

मी एकदा ऐकलेला प्रचारक म्हणाला, "प्रेम म्हणजे आपण काहीतरी करता."
प्रेम ठेवण्याचा एक चांगला उदाहरण म्हणजे आपल्याला आवडत नसलेली एखादी व्यक्ती, ज्यावर आपण क्रोधित आहात, त्यांच्यावर राग आणण्याऐवजी त्यांच्यावर प्रेम आणि दया दाखवा.
त्यांच्यासाठी प्रार्थना करा.
प्रत्यक्षात सिद्धांत मॅथ्यू 5 मध्ये आहे: 44 असे म्हणते की "जो आपला अयोग्य वापर करीत आहे त्यांच्यासाठी प्रार्थना करा."
देवाच्या सामर्थ्याने आणि मदतीमुळे, प्रेम आपल्या पापमय क्रोधची जागा घेईल आणि विस्थापित करेल.
हे वापरून पहा, देव प्रकाश, प्रेम आणि आत्म्यामध्ये चालतो (हे अविभाज्य आहे) असे होईल.
गॅलॅटियन 5: 16. देव समर्थ आहे.

2 पीटर 5: 8-9 म्हणते, "शांत व्हा, सावध रहा (सावधगिरी बाळगा), तुमचा विरोधक सैतान भटकत आहे, ज्याला तो खायला पाहिजे आहे."
जेम्स 4: 7 म्हणतात "भूत विरोध आणि तो आपल्यापासून पळून जाईल."
श्लोक 10 म्हणते की देव स्वत: परिपूर्ण, सामर्थ्यवान, पुष्टी, स्थापन आणि स्थापन करेल. "
जेम्स 1: 2-4 म्हणते की "जेव्हा तुम्ही परीक्षांना तोंड द्याल तेव्हा हे सर्व आनंद घ्या (केजेव्ही विविध मोह) कारण सहनशीलता (धैर्य) निर्माण होते आणि धीर धरणे हे परिपूर्ण कार्य आहे, जेणेकरून आपण परिपूर्ण आणि परिपूर्ण असू, कमी नसतील."

सहनशीलता, सहनशीलता आणि पूर्णता निर्माण करण्यासाठी देव आपल्याला परीक्षा, प्रयत्न आणि चाचणी करण्यास अनुमती देतो परंतु आपण त्याचे प्रतिकार करणे आवश्यक आहे आणि ते आपल्या जीवनात देवाचा उद्देश कार्य करू दे.

इफिसन्स 5: 1-3 म्हणते "म्हणून प्रिय मुलांप्रमाणे देवाचे अनुकरण करणारे व्हा आणि प्रेमाने चालत राहा, जसे ख्रिस्तानेही आपल्यावर प्रीती केली तसेच त्याने आपल्याकरिता स्वतःला सुगंधित सुगंध म्हणून अर्पण केले व त्याग केले.

परंतु संत लोकांमध्ये योग्य असा कोणताही अनैतिकता किंवा अशुद्धता किंवा लोभ तुमच्यातही नाही. "
जेम्स १: १२ आणि १ ““ ज्याने परीक्षेसाठी धैर्य धरला तो धन्य. कारण एकदाच त्याला मान्यता प्राप्त झाल्यानंतर, तो जीवनाचा मुगुट प्राप्त करील, जो प्रभुने त्याच्यावर प्रेम करणा to्यांना वचन दिले आहे. “जेव्हा मी परीक्षेत पडतो, तेव्हा मला मोहात पडते” असे म्हणून कोणीही म्हणू नये; कारण देवाला वाईट गोष्टींची परीक्षा घेता येत नाही आणि तो कोणालाही मोहात पाडत नाही. ”

प्रेषण एसआयएन आहे का?

कोणीतरी विचारला आहे, "प्रलोभन स्वतःमध्ये पाप आहे." हा लहानसा उत्तर "नाही" आहे.

येशू सर्वोत्तम उदाहरण आहे.

बायबल आपल्याला सांगते की येशू हा देवाचा परिपूर्ण कोकरा होता, परिपूर्ण बलिदान पूर्णपणे पाप न करता. मी पीटर 1: 19 त्याला "दोष किंवा दोष नसलेली कोकरू" म्हणून बोलतो.

इब्रीज 4: 15 म्हणते, "आपल्याजवळ एक मुख्य याजक नाही जो आपल्या कमजोर लोकांसह सहानुभूति दर्शविण्यास असमर्थ आहे, परंतु आपल्यापैकी प्रत्येकामध्ये जो परीक्षेचा सामना केला गेला आहे त्याप्रमाणे आपल्याकडे आहे - अद्याप पाप नसले."

आदाम आणि हव्वेच्या पापाच्या उत्पत्तीच्या अहवालात आपण पाहतो की हव्वेने फसवले आणि देवाची आज्ञा मोडण्याचे मोह केले, परंतु ती ऐकली आणि तिच्याबद्दल विचार केला तरीसुद्धा तिने किंवा आदामने खरोखरच पाप केल्याशिवाय ज्ञान केले नाही. चांगले आणि वाईट.

मी तीमथी 2: 14 (NKJB) म्हणते, "आणि आदाम फसविला गेला नाही, परंतु फसवणूक करणारा स्त्री पाप मध्ये पडली."

जेम्स १: १ & आणि १ says म्हणते “पण जेव्हा प्रत्येकाला आपल्या वाईट वासनेने, खेचले जाते तेव्हा मोहात पाडले जाते. आणि जेव्हा वासना संपली, तेव्हा ती पापाला जन्म देते; आणि पाप, जेव्हा ते मोठे होते, तेव्हा ते मरणाला जन्म देते. ”

म्हणून, नाही, मोह पडत नाही पाप नाही, जेव्हा तुम्ही मोह घेता तेव्हा पाप होते.

आपण काय शोधत आहात याची मला खात्री नाही, म्हणून मी या विषयामध्ये भर घालण्याचा प्रयत्न करीन, परंतु आपण परत उत्तर दिल्यास आणि अधिक विशिष्ट असल्यास कदाचित आम्ही मदत करू. माझी उत्तरे अन्यथा सांगितल्याशिवाय शास्त्रीय (बायबलसंबंधी) दृश्यांमधून असतील.

“जीवन” किंवा “मृत्यू” यासारख्या कोणत्याही भाषेतील शब्दांचे भिन्न अर्थ आणि भाषा आणि शास्त्र दोन्ही असू शकतात. अर्थ समजणे हा संदर्भ आणि त्याचा वापर कसा होतो यावर अवलंबून आहे.

उदाहरणार्थ, मी पूर्वी म्हटल्याप्रमाणे, पवित्र शास्त्रातील “मृत्यू” म्हणजे देवापासून विभक्त होणे होय, लूक १ 16: १ 19 --31१ मधील अहवालात नमूद केले आहे की ज्याने एका मोठ्या आखाड्याद्वारे नीतिमान मनुष्यापासून विभक्त केले आहे, जो जात आहे देवासोबत अनंतकाळचे जीवन, दुसर्‍याचा छळ करण्याच्या ठिकाणी. जॉन १०:२:10 असे सांगून स्पष्टीकरण देतो की, “मी त्यांना चिरंतन जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत.” शरीर पुरले आहे आणि कुजतात. जीवनाचा अर्थ फक्त शारीरिक जीवन असू शकतो.

जॉनच्या तिसर्‍या अध्यायात आपण निकोडॅमसबरोबर येशूची भेट घेतली आहे. जिवंतपणाचा जन्म आणि सार्वकालिक जीवनाचा पुन्हा जन्म झाल्याबद्दल चर्चा केली आहे. तो “पाण्याने जन्मलेला” किंवा “देहाचा जन्म” या आध्यात्मिक / शाश्वत जीवनाशी “आत्म्यापासून जन्मलेला” जीवन असणारा शारीरिक जीवनाचा तुलना करतो. येथे १ verse व्या श्लोकात असे आहे की जिथे अनंतकाळच्या जीवनाचा नाश होण्याविषयी सांगितले आहे. नाश होण्याला चिरंतन जीवनाचा विरोध म्हणून न्यायाचा आणि निषेधाशी जोडलेला असतो. १ verses आणि १ verses व्या अध्यायात आपण हा परिणाम ठरवतो की आपण देवाचा पुत्र, येशूवर विश्वास ठेवला आहे की नाही यावर निर्णय घेणारा घटक आपण पाहतो. सध्याचा काळ लक्षात घ्या. आस्तिक आहे चिरंतन जीवन. योहान 5:39 देखील वाचा; 6:68 आणि 10:28.

आजच्या काळात एखाद्या शब्दाच्या वापराची उदाहरणे, या प्रकरणात "जीवन" हे शब्द "कसे तेच जगू शकते" किंवा "एक जीवन मिळवा" किंवा "चांगले जीवन" यासारखे शब्द असू शकतात. . आम्ही त्यांच्या वापराद्वारे त्याचा अर्थ समजतो. “जीवन” या शब्दाच्या वापराची ही काही उदाहरणे आहेत.

जेव्हा जॉन १०:१० मध्ये तो म्हणाला, “मी आलो आहे की त्यांना जीवन मिळावे आणि ते अधिक प्रमाणात मिळावे.” त्याचा अर्थ काय? याचा अर्थ पापांपासून वाचवण्यापेक्षा आणि नरकात मरण्यापेक्षा अधिक अर्थ आहे. हा श्लोक "येथे आणि आता" अनंतकाळचे जीवन कसे असावे याचा उल्लेख करतो - विपुल, आश्चर्यकारक आहे! आपल्याला पाहिजे असलेल्या सर्व गोष्टींसह “परिपूर्ण जीवन” असे म्हणायचे आहे काय? अर्थात नाही! याचा अर्थ काय? आपल्या सर्वांना “जीवन” किंवा “मृत्यू” किंवा इतर सर्व प्रश्न समजून घेण्यासाठी आपण पवित्र शास्त्रातील सर्व गोष्टींचा अभ्यास करण्यास तयार असले पाहिजे आणि त्यासाठी प्रयत्न करणे आवश्यक आहे. म्हणजे खरोखर आमच्या बाजूने काम करणे.

स्तोत्रकर्त्याने (स्तोत्र १: २) शिफारस केली आणि देवाने यहोशवाला काय आज्ञा केली (यहोशवा १:)). आपण देवाच्या वचनावर चिंतन करावे अशी देवाची इच्छा आहे. म्हणजे याचा अभ्यास करा आणि त्याबद्दल विचार करा.

जॉन तिसरा अध्याय आपल्याला शिकवतो की आपण आत्म्यापासून “पुन्हा जन्मलो”. पवित्र आत्मा आपल्याला शिकवते की देवाचा आत्मा आपल्यात राहतो (जॉन 14: 16 आणि 17; रोमन्स 8: 9). हे मनोरंजक आहे की मी पीटर 2: 2 मध्ये असे म्हटले आहे की, “जसे प्रामाणिक बाळांना शब्दाचे प्रामाणिक दुध हवे आहे की आपण त्याद्वारे वाढू शकता.” बाळ ख्रिस्ती म्हणून आम्हाला सर्व काही माहित नाही आणि देव आपल्याला सांगत आहे की वाढण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे देवाचे वचन जाणून घेणे.

२ तीमथ्य २:१:2 म्हणते, “तुम्ही स्वतःला देवाला मान्य केले आहे हे दाखविण्यासाठी अभ्यास करा… सत्याचे शब्द बरोबर वाटून घ्या.”

मी तुम्हाला सावध करतो की याचा अर्थ इतरांना ऐकून किंवा बायबलमधील “विषयी” पुस्तके वाचून देवाच्या वचनाबद्दल उत्तरे मिळणे याचा अर्थ असा नाही. यापैकी बरीच लोकांची मते आहेत आणि ती चांगली असू शकतात, परंतु त्यांची मते चुकीची असतील तर? कृत्ये १:17:११ आपल्याला एक अतिशय महत्त्वाची व देवदूतांची मार्गदर्शक सूचना देते: सर्व मते बायबलमध्येच पूर्णपणे सत्य असलेल्या पुस्तकाशी तुलना करा. प्रेषितांची कृत्ये १:: १०-१२ मध्ये ल्यूक बेरियाना पूरक आहे कारण पौलाच्या संदेशाची चाचणी त्यांनी केली की “या गोष्टी अशा आहेत की नाही हे पाहण्यासाठी पवित्र शास्त्र शोधले.” हेच आपण नेहमी केले पाहिजे आणि जितके आपण शोधत आहोत तितके आम्हाला खरं काय आहे हे समजेल आणि आपल्याला आपल्या प्रश्नांची उत्तरे जितकी अधिक कळेल आणि स्वतः देव स्वतःलाही ओळखू शकेल. बीरियन्सने प्रेषित पौलाचीही परीक्षा घेतली.

जीवनाशी संबंधित असलेल्या आणि देवाच्या वचनाबद्दल जाणून घेण्याच्या काही मनोरंजक वचना येथे आहेत. जॉन १:: says म्हणतो, “हे अनंतकाळचे जीवन आहे की त्यांनी तुला, एकमेव खरा देव आणि येशू ख्रिस्त यांना ओळखले पाहिजे, ज्यांना तू पाठविलेस.” त्याला जाणून घेण्याचे महत्त्व काय आहे. पवित्र शास्त्र शिकवते की देव आपल्यासारखे त्याच्यासारखे व्हावे अशी आपली इच्छा आहे गरज तो काय आहे हे जाणून घेणे. २ करिंथकर :2:१ says म्हणते, “परंतु आपण सर्वांनीच आरशात न पाहिलेले चेहेरे न पाहता, प्रभु, आत्म्याप्रमाणेच वैभवाने, वैभवातून एकाच प्रतिरुपात रुपांतर केले आहे.”

“आरसा” आणि “वैभवाने गौरव” आणि “त्याच्या प्रतिरुपाचे रुपांतर” या कल्पनेसारख्या इतर शास्त्रवचनांमध्येही अनेक कल्पनांचा उल्लेख केल्यामुळे येथे स्वतःचा अभ्यास केला जातो.

बायबलमधील शब्द आणि शास्त्रवचनीय सत्ये शोधण्यासाठी आपण वापरू शकणारी साधने (त्यापैकी बर्‍याच सहज आणि सहजपणे स्वतंत्रपणे उपलब्ध आहेत). देवाच्या वचनात असेही काही गोष्टी आहेत ज्या आपल्याला परिपक्व ख्रिश्चनांमध्ये वाढण्यास आणि त्याच्यासारखे होण्यासाठी आणखी काहीतरी करण्याची गरज आहे. येथे करण्यासारख्या गोष्टींची एक सूची आहे आणि त्या काही ऑनलाईन आहेत ज्यामुळे आपल्यास असलेल्या प्रश्नांची उत्तरे शोधण्यात मदत होईल.

वाढण्याचे चरणः

1. चर्चमधील किंवा छोट्या गटावरील विश्वासू असलेल्यांसह फेलोशिप (प्रेषितांची कृत्ये 2:42; इब्री लोकांस 10: 24 आणि 25).
2. प्रार्थना करा: मॅथ्यू 6 वाचा: प्रार्थनेच्या नमुना आणि प्रार्थनेसाठी 5-15 वाचा.
3. मी येथे सामायिक केल्याप्रमाणे अभ्यास शास्त्रवचने.
4. शास्त्रवचनांचे पालन करा. “तुम्ही केवळ शब्दाचे पालन करणारे व्हा,” (जेम्स १: २२-२1)
5. पापाची कबुली द्या: 1 जॉन 1: 9 वाचा (कबुली देणे म्हणजे कबूल करणे किंवा कबूल करणे). मला म्हणायचे आवडते, "जितक्या वेळा आवश्यक असेल तितके."

मला शब्द अभ्यास करायला आवडते. बायबल शब्दांचा बायबल कॉन्डर्डन्स मदत करतो, परंतु आपणास इंटरनेटवर ज्या गोष्टी हव्या आहेत त्यापैकी बहुतेक, सर्व काही नाही तर मिळतील. इंटरनेटमध्ये बायबल कॉनकार्डन्स, ग्रीक आणि हिब्रू इंटरलाइनर बायबल्स (खाली भाषांतर शब्दाच्या खाली मूळ भाषांमध्ये बायबल), बायबल डिक्शनरी (जसे व्हिन्स एक्सपोजिटरी डिक्शनरी ऑफ न्यू टेस्टामेंट ग्रीक शब्द) आणि ग्रीक आणि हिब्रू शब्द अभ्यास आहेत. दोन सर्वोत्कृष्ट साइट्स आहेत www.biblegateway.com आणि www.biblehub.com. मला आशा आहे की यामुळे मदत होईल. ग्रीक आणि हिब्रू भाषा शिकण्याची कमतरता, बायबल खरोखर काय म्हणत आहे हे शोधण्याचे हे उत्तम मार्ग आहेत.

आपल्या प्रश्नासंदर्भात उत्तर देणारा पहिला प्रश्न म्हणजे खरा ख्रिश्चन म्हणजे काय, कारण बरेच लोक स्वतःला ख्रिश्चन म्हणू शकतात ज्यांना ख्रिश्चन काय आहे हे बायबल काय म्हणते याची कल्पना नसते. चर्च, संप्रदाय किंवा अगदी जगाप्रमाणे एक ख्रिश्चन कसे बनते याबद्दल मत भिन्न आहे. तुम्ही ईश्वर किंवा “तथाकथित” ख्रिश्चनाद्वारे परिभाषित केल्यानुसार ख्रिश्चन आहात काय? देवाला आपल्याकडे एकच अधिकार आहे आणि तो आपल्याशी पवित्र शास्त्राद्वारे बोलतो कारण ते सत्य आहे. जॉन १:17:१:17 म्हणतो, “तुझे वचन सत्य आहे!” ख्रिश्चन होण्यासाठी आपण काय केले पाहिजे हे येशू काय म्हणाला (देवाच्या कुटुंबाचा एक भाग होण्यासाठी - वाचण्यासाठी)

प्रथम, खरा ख्रिस्ती बनणे म्हणजे चर्च किंवा धार्मिक गटात सामील होणे किंवा काही नियम किंवा संस्कार किंवा इतर गरजा पाळणे नव्हे. आपण “ख्रिश्चन” राष्ट्रामध्ये किंवा ख्रिश्चन कुटुंबात जन्मलेल्या कोणत्या मुलाबद्दल किंवा मूल म्हणून किंवा प्रौढ म्हणून बाप्तिस्मा घेण्यासारख्या विधी करून हे घडत नाही. ते मिळवण्यासाठी चांगली कामे करण्याबद्दल नाही. इफिसकर २: & आणि says म्हणते, "कारण कृपेने विश्वासाच्या द्वारे तुमचे तारण झाले आणि ते स्वतःहून नव्हे तर ते देवाची देणगी आहे, कार्याचा परिणाम म्हणून नव्हे ..." तीत 2: says म्हणते, “जे नीतिमान कृतीने नाही आम्ही केले, परंतु त्याच्या दयेनुसार त्याने पुन्हा जतन करून पवित्र आत्म्याचे नूतनीकरण केले. ” येशू जॉन :8: २ in मध्ये म्हणाला, “हे देवाचे कार्य आहे, ज्याने त्याने पाठविले त्याच्यावर तुम्ही विश्वास ठेवा.”

शब्द ख्रिस्ती बनण्याबद्दल काय म्हणतो ते पाहूया. बायबल म्हणते की “त्यांना” प्रथम अंत्युखियामधील ख्रिस्ती म्हटले गेले. ते कोण होते." प्रेषितांची कृत्ये 17:२ Read वाचा. “ते” शिष्य (बारा) होते पण जे सर्व त्यांनी येशूवर आणि त्याच्या शिकवणुकीवर विश्वास ठेवला व त्याचे अनुसरण केले. त्यांना विश्वासणारे, देवाची मुले, चर्च आणि इतर वर्णनात्मक नावे देखील म्हटले गेले. पवित्र शास्त्रानुसार, चर्च ही त्याची “शरीर” आहे, ती संस्था किंवा इमारत नाही, परंतु जे लोक त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात.

तर मग आपण ख्रिस्ती बनण्याविषयी येशूने काय शिकवले ते पाहू या; त्याच्या राज्यात आणि त्याच्या कुटुंबात प्रवेश करण्यासाठी काय घेते. जॉन:: १-२० आणि verses 3--1 अध्यायही वाचा. एका रात्री निकदेम येशूकडे आला. येशूला त्याचे विचार आणि अंतःकरणाची काय गरज आहे हे माहित होते हे उघड आहे. देवाच्या राज्यात प्रवेश करण्यासाठी त्याने त्याला सांगितले की “तू पुन्हा जन्मला पाहिजे”. त्याने त्याला “खांबावरील सर्पाची” जुना करार सांगितला; की जर इस्राएल लोक पापी लोक बघायला गेले तर ते बरे झाले. हे येशूचे एक चित्र होते, आमच्या पापांसाठी आणि आमच्या क्षमासाठी त्याला वधस्तंभावर खिळले पाहिजे. मग येशू म्हणाला की ज्यांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला (आमच्या पापांबद्दलच्या आमच्या शिक्षेनुसार) त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल. पुन्हा जॉन:: -20-१. वाचा. हे विश्वासणारे देवाच्या आत्म्याने “पुन्हा जन्मलेले” असतात. जॉन १: १२ आणि १ says म्हणते, “जितके ज्यांनी त्याला स्वीकारले, त्यांना देवाची मुले होण्याचा हक्क त्यांनी दिला, जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांना,” आणि जॉन, सारखीच भाषा वापरुन, “जे रक्ताने जन्मलेले नाहीत. देहाची इच्छा नाही, किंवा मनुष्याच्या इच्छेने नाही तर देवाची आहे. ” येशू ख्रिस्ताच्या शिकवणुकी प्राप्त करणारे “ख्रिस्ती” हे “ख्रिस्ती” आहेत. आपण येशूवर विश्वास ठेवता त्या गोष्टीबद्दल हे सर्व आहे. १ करिंथकर १ 33: & आणि says म्हणते, “जी सुवार्ता मी तुम्हांस सांगितली ती आहे ... की ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला, पवित्र शास्त्रानुसार, त्याला पुरण्यात आले आणि ते तिस third्या दिवशी उठले…”

ख्रिश्चन होण्याचा आणि म्हणण्याचा हा एकमेव मार्ग आहे. जॉन १:: In मध्ये येशू म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे. माझ्याद्वारे कोणीही पित्याकडे येऊ शकत नाही. ” प्रेषितांची कृत्ये :14:१२ आणि रोमन्स १०:१:6 देखील वाचा. आपण देवाच्या कुटुंबात पुन्हा जन्म करणे आवश्यक आहे. तुम्ही विश्वास ठेवलाच पाहिजे. अनेकजण पुन्हा जन्माचा अर्थ फिरवतात. ते स्वतःचे स्पष्टीकरण आणि "पुन्हा लिहा" पवित्र शास्त्र तयार करतात आणि ते स्वतःस समाविष्ट करण्यास भाग पाडतात, याचा अर्थ असा आहे की याचा अर्थ काही आध्यात्मिक जागृत करणे किंवा जीवन नूतनीकरण अनुभव आहे, परंतु पवित्र शास्त्रात स्पष्टपणे म्हटले आहे की आपण पुन्हा जन्मलो आहोत आणि येशूच्या कार्यावर विश्वास ठेवून आपण देवाची मुले होऊ. आम्हाला. शास्त्रवचनांचा अभ्यास करून त्यांची तुलना करून आणि सत्याबद्दलच्या आपल्या कल्पना सोडून आपण देवाचा मार्ग समजून घेतला पाहिजे. आपण देवाच्या कल्पना, देवाची योजना, देवाच्या मार्गासाठी आपल्या कल्पना बदलू शकत नाही. जॉन:: १ & आणि २० मध्ये असे म्हटले आहे की पुरुष प्रकाशात येत नाहीत "कदाचित त्यांनी केलेल्या कृत्याचा पुन्हा ताबा घ्यावा."

या चर्चेचा दुसरा भाग गोष्टी गोष्टी देवासमोर पाहिल्या पाहिजेत. बायबलमध्ये जे म्हटले आहे ते आपण स्वीकारले पाहिजे. लक्षात ठेवा, आपल्या सर्वांनी पाप केले आहे आणि जे देवाच्या दृष्टीने चुकीचे आहे. आपल्या जीवनशैलीबद्दल पवित्र शास्त्र स्पष्ट आहे परंतु मानवजातीने फक्त असे म्हणायचे निवडले की “याचा अर्थ असा नाही,” त्याकडे दुर्लक्ष करा किंवा म्हणा, “देवाने मला अशा प्रकारे बनवले, ते सामान्य आहे.” आपण हे लक्षात ठेवले पाहिजे की जेव्हा जगात पाप जगात गेले तेव्हा देवाचे जग भ्रष्ट झाले व शापित झाले. आता तो ईश्वराच्या इच्छेनुसार नाही. जेम्स २:१० म्हणते, “जो कोणी संपूर्ण नियम पाळतो आणि एका बिंदूत अडखळतो, त्यास तो सर्व दोषी आहे.” आमचे पाप काय आहे हे महत्त्वाचे नाही.

मी पापाच्या अनेक परिभाषा ऐकल्या आहेत. पाप हे घृणास्पद किंवा देवाला नापसंत करणा beyond्या पलीकडे आहे; हे आपल्यासाठी किंवा इतरांसाठी चांगले नाही. पापामुळे आपली विचारसरणी उलटी होते. पाप जे चांगले आहे ते पाहिले जाते आणि न्याय विकृत होतो (हबक्कूक एक्सएनयूएमएक्सः एक्सएनयूएमएक्स पहा). आपण चांगले आणि वाईट म्हणून चांगले पाहिले. वाईट लोक बळी पडतात आणि चांगले लोक वाईट बनतात: द्वेष करणारे, प्रेम न करणारा, क्षमा न करणारा किंवा असहिष्णु.
आपण ज्या विषयाबद्दल विचारत आहात त्यावरील शास्त्राच्या श्लोकांची यादी येथे आहे. देव काय विचार करतो ते आम्हाला सांगतात. आपण त्यांना समजावून सांगणे आणि देवाला नापसंत करणार्‍यांचे अनुसरण करणे सुरू केल्यास आम्ही ते सांगू शकत नाही हे ठीक आहे. तुम्ही देवाचे अधीन आहात; तो एकटाच न्याय करु शकतो. आमचा कोणताही युक्तिवाद आपल्याला पटवून देणार नाही. देव आम्हाला त्याचे अनुसरण करण्याची निवड करण्याची स्वातंत्र्य देतो किंवा नाही, परंतु त्याचे परिणाम आम्ही देतो. आम्हाला विश्वास आहे की या विषयावर पवित्र शास्त्र स्पष्ट आहे. हे अध्याय वाचा: रोमन्स १: १-1--18२, विशेषत: २ verses आणि २ verses श्लोक. लेवीय १ 32:२२ आणि २०:१:26 देखील वाचा; मी करिंथकर 27: 18 आणि 22; मी तीमथ्य 20: 13-6; उत्पत्ति १:: --9 (आणि शास्ते १ 10: २२-२1 ज्यात गिबाच्या लोकांनी सदोमच्या माणसांसारखेच केले); यहूदा 8 आणि 10 आणि प्रकटीकरण 19: 4 आणि 8:19.

चांगली बातमी अशी आहे की जेव्हा आम्ही ख्रिस्त येशूला आपला तारणारा म्हणून स्वीकारतो, तेव्हा आमच्या सर्व पापांसाठी आम्ही क्षमा केली गेली. मीका :7: १ says म्हणतो, "तू त्यांची सर्व पापे समुद्राच्या खोलवर फेकून देशील." आम्ही कोणालाही दोषी ठरवू इच्छित नाही पण ज्याला त्याने प्रेम केले आणि क्षमा करतो त्याकडे लक्ष द्या, कारण आपण सर्वजण पाप करतो. जॉन 19: 8-1 वाचा. येशू म्हणतो, “जो दोषरहित आहे त्याने प्रथम दगड फेकला पाहिजे.” १ करिंथकर 11:११ म्हणते, “तुमच्यातील काही होते, परंतु तुम्ही स्नान केले, परंतु तुम्ही पवित्र झाले, प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या नावात आणि आमच्या देवाच्या आत्म्याने नीतिमान ठरला.” आम्ही "प्रियमध्ये स्वीकारले आहेत (इफिसकर 6: 11). जर आपण खरा विश्वास ठेवतो तर आपण प्रकाशात चालत राहून आणि आपल्या पाप, आपण केलेल्या कोणत्याही पापांची कबुली देऊन पापावर विजय मिळविला पाहिजे. मी जॉन 1: 6-1 वाचा. मी योहान 4: 10 विश्वासणा to्यांना लिहिलेले होते. त्यात म्हटले आहे, “जर आम्ही आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो आमची पापे क्षमा करण्यास आणि सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून शुद्ध करण्यास तो विश्वासू व नीतिमान आहे.”

आपण खरे आस्तिक नसल्यास, आपण (प्रकटीकरण 22: 17) होऊ शकता. आपण त्याच्याकडे यावे अशी येशूची इच्छा आहे आणि तो आपल्याला काढून टाकणार नाही (जॉन एक्सएनयूएमएक्स: एक्सएनयूएमएक्स).
मी योहान १: in मध्ये पाहिल्याप्रमाणे आपण जर देवाची मुले आहोत तर आपण त्याच्याबरोबर चालत राहावे आणि कृपेने त्याने वाढावे आणि “तो पवित्र असल्याप्रमाणे पवित्र व्हावे” अशी त्याची इच्छा आहे. (1 पीटर 9:1). आपण आपल्या अपयशावर मात केली पाहिजे.

देव आपल्या मुलांचा त्याग करू शकत नाही किंवा त्यांना नाकारत नाही, परंतु मानवी वडिलांनी हे केले नाही. जॉन १०:२:10 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत." जॉन :28:१:3 म्हणतो, “जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होणार नाही तर त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळेल.” हे वचन एकट्या 15 जॉनमध्ये तीन वेळा पुनरावृत्ती केले गेले आहे. जॉन :3: 6 and आणि इब्री लोकांस १०:१:39 देखील पहा. इब्री लोकांस १:: says म्हणते, “मी तुला कधीही सोडणार नाही, तुला सोडणार नाही.” इब्री लोकांस 10:१:14 म्हणते, “मी त्यांची पापे व कुकर्म मला यापुढे कधीही विसरणार नाही.” रोमन्स:: and आणि यहूदा २ 13 देखील पहा. २ तीमथ्य १:१२ म्हणते, “मी त्या दिवसासाठी जे काही केले आहे ते ते तो पाळण्यास समर्थ आहे.” मी थेस्सलनीकाकर 5: -10 -११ म्हणते, "आम्हाला क्रोधासाठी नव्हे तर मोक्ष मिळवण्यासाठी नियुक्त केले गेले आहे ... जेणेकरून ... आम्ही त्याच्याबरोबर एकत्र राहू."

आपण पवित्र शास्त्र वाचले आणि अभ्यास केल्यास आपण शिकाल की देवाची कृपा, दया आणि क्षमा आपल्याला पाप करणे किंवा देवाला अप्रिय मार्गाने जगण्याचे स्वातंत्र्य देत नाही. ग्रेस "तुरूंगातून नि: शुल्क कार्डमधून बाहेर पडा" असे नाही. रोमन्स:: १ आणि २ म्हणतो, “तर आपण काय म्हणावे? आपण कृपा वाढत राहू जेणेकरून कृपा वाढेल? हे कधीही होऊ देऊ नका! आपण जे पापाला मेलो ते अजूनही जिवंत कसे राहू? ” देव एक चांगला आणि परिपूर्ण पिता आहे आणि अशाच प्रकारे जर आम्ही आज्ञा मोडली आणि बंड केला आणि ज्या गोष्टींचा त्याला नफरत आहे तो आपण करतो, तर तो आपल्यास सुधारेल व शिस्त लावेल. कृपया इब्री लोकांस 6: 1-2 वाचा. असे म्हटले आहे की तो आपल्या मुलांना शिस्त लावेल आणि त्यांना चाबकावेल (श्लोक 12). इब्री लोकांस १२:१० म्हणते, “देव आमच्या चांगल्यासाठी शिस्त लावतो जेणेकरून आपण त्याच्या पवित्र्यात सहभागी व्हावे.” ११ व्या श्लोकात हे शिस्तीबद्दल सांगते की, “ज्यांनी त्याद्वारे प्रशिक्षण घेतले आहे त्यांना पवित्रता व शांती मिळते.”
जेव्हा दाविदाने देवाविरूद्ध पाप केले तेव्हा त्याने आपल्या पापाची कबुली दिली तेव्हा त्याला क्षमा केली गेली, परंतु आयुष्यभर त्याने आपल्या पापाचे फळ भोगले. जेव्हा शौलने पाप केले तेव्हा त्याने आपले राज्य गमावले. देव त्यांच्या पापांसाठी बंदिवान म्हणून इस्राएल लोकांना शिक्षा. कधीकधी देव आम्हाला आपल्या शिस्त लावण्यासाठी आपल्या पापाचे फळ देण्यास अनुमती देतो. गॅलाटियन्स 5: 1 देखील पहा.

आम्ही आपल्या प्रश्नाचे उत्तर देत असल्याने, पवित्र शास्त्र काय शिकवते यावर आम्ही विश्वास ठेवतो यावर आधारित आम्ही एक मत देत आहोत. हा मतांविषयी वाद नाही. गलतीकर:: १ म्हणते, “बंधूनो, जर कोणी एखाद्याला पापात सापडले असेल तर तुम्ही आत्म्याद्वारे जगणा live्यांनी त्या माणसाला हळूवारपणे परत करावे.” देव पापीचा द्वेष करीत नाही. जॉन:: १-११ मध्ये व्यभिचाराच्या कार्यात अडकलेल्या महिलेबरोबर जसे पुत्राने केले त्याचप्रमाणे आपणही क्षमासाठी त्याच्याकडे यावे अशी आमची इच्छा आहे. रोमन्स:: says म्हणते, “परंतु देव आपल्यावर आपले प्रेम दाखवतो, आम्ही पापी असताना ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला.”

आम्हाला आणखी एक प्रश्न पडला आहे जो आम्हाला संबंधित आहे असे वाटते: प्रश्न आहे, "मी नरकातून कसे सुटू?" प्रश्नांशी संबंधित असलेले कारण आहे कारण देवाने आपल्या बायबलमध्ये सांगितले आहे की त्याने आपल्या पापांच्या मृत्यूच्या शिक्षेपासून मुक्त होण्याचा मार्ग दिला आहे आणि तो तारणहार - येशू ख्रिस्त आमचा प्रभु याच्याद्वारे आहे, कारण एका परिपूर्ण माणसाने आपले स्थान घ्यावे होते . प्रथम नरकास पात्र कोण आहे आणि आपण त्याचे पात्र का आहोत याचा विचार केला पाहिजे. पवित्र शास्त्र स्पष्टपणे शिकवते की उत्तर असे आहे की सर्व लोक पापी आहेत. रोमन्स :3:२:23 म्हणतो,सर्व त्याने पाप केले आहे आणि देवाच्या गौरवाला कमी पडले आहे. ” याचा अर्थ आपण आणि मी आणि इतर सर्वजण. यशया: 53: मध्ये म्हटले आहे की “आपण सर्व मेंढ्या चुकलो आहोत.”

रोमकर १: १ 1--18१ वाचा, मनुष्याच्या पापी अधोगती आणि त्याच्या विकृती जाणून घेण्यासाठी काळजीपूर्वक वाचा. बर्‍याच विशिष्ट पापांची नोंद येथे आहे, परंतु ही सर्व पातकेदेखील नाहीत. हे देखील स्पष्ट करते की आपल्या पापाची सुरूवात देवाविरुद्ध बंडखोरीविषयी आहे, जसे सैतानाबरोबर होते.

रोमन्स १:२१ म्हणते, "जरी ते देवाला ओळखत असत तरी त्यांनी देव म्हणून त्याचा गौरव केला नाही किंवा त्याचे आभार मानले नाहीत, परंतु त्यांची विचारशक्ती व्यर्थ ठरली आणि त्यांचे मूर्ख अंतःकरण अंधकारमय झाले." २ Verse व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “त्यांनी देवाच्या सत्याची खोटी साक्ष दिली आणि निर्माणकर्त्याऐवजी त्यांनी निर्माण केलेल्या गोष्टींची उपासना केली व त्यांची सेवा केली” आणि श्लोक २ says म्हणते, “त्यांनी देवाचे ज्ञान राखणे फायद्याचे मानले नाही” आणि २ says व्या वचनात असे म्हटले आहे, "ते सर्व प्रकारच्या दुष्टाई, वाईटपणा, लोभ आणि कुरूपतांनी भरले आहेत." Verse० व्या वचनात असे म्हटले आहे की “ते वाईट कृत्य करण्याचे मार्ग शोधतात.” आणि 1२ व्या वचनात असे म्हटले आहे: “जे लोक असे करतात त्यांना मृत्यूला पात्र ठरवले पाहिजे असा देवाचा नीतिमान हुकूम त्यांना ठाऊक असला तरी ते केवळ या गोष्टी करतच राहतात असे नाही तर अभ्यास करणा practice्यांनाही मान्यता देतात. त्यांना. ” रोमन्स:: १०-१-21 वाचा, ज्यातील काही भाग मी येथे उद्धृत करतो: “कोणीही नीतिमान नाही, कोणीही नाही… कोणीही देवाचा शोध घेत नाही… सर्वजण दूर गेले आहेत… जे चांगले काम करतात त्यांना… आणि त्यांच्यापुढे देवाचा धाक नाही.” डोळे. ”

यशया: 64: says म्हणते, “आमची सर्व नीतिमान कृत्ये अस्वच्छ चिंधी आहेत.” आमची चांगली कामे देखील वाईट हेतूने घाबरून जातात इशाया 6:: २ म्हणते, “पण तुमच्या पापांनी तुम्हाला तुमच्या देवापासून वेगळे केले; तुझ्या पापांनी देवाचा चेहरा तुझ्यापासून लपवून ठेवला आहे म्हणूनच तो ऐकणार नाही. ” रोमन्स :59:२:2 म्हणतो, “पापाचे वेतन म्हणजे मृत्यू.” आम्ही देवाच्या शिक्षेस पात्र आहोत.

प्रकटीकरण २०: १-20-१-13 हे स्पष्टपणे शिकवते की मृत्यू म्हणजे नरक होय जेव्हा असे म्हणतात, “प्रत्येक माणसाचा त्याने केलेल्या कृत्यानुसार न्याय केला गेला… तर अग्नीचा तलाव हा दुसरा मृत्यू आहे… जर कोणाचे नाव जीवनात पुस्तकात लिहिलेले आढळले नाही तर , त्याला अग्नीच्या तळ्यात टाकण्यात आले. ”

आपण कसे सुटू? परमेश्वराचे स्तवन करा! देव आमच्यावर प्रेम करतो आणि त्याने सुटकेचा मार्ग बनविला. जॉन :3:१ us आम्हाला सांगते की, “जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये तर त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल.”

प्रथम आपण एक गोष्ट अगदी स्पष्ट केली पाहिजे. एकच देव आहे. त्याने एकाने तारणहार, देवपुत्र पाठविला. ओल्ड टेस्टामेंट शास्त्रामध्ये देव इस्राएल लोकांबरोबर केलेल्या त्याच्या वागणुकीद्वारे देव आपल्याला दाखवितो की तो एकटा देव आहे आणि ते (आणि आम्ही) इतर कोणत्याही देवाची उपासना करू शकत नाही. अनुवाद 32:38 म्हणते, “पाहा, मी तो आहे. माझ्याशिवाय कोणी देव नाही. ” अनुवाद :4::35 says म्हणते, “परमेश्वर देव आहे, त्याच्याशिवाय दुसरा कोणी नाही.” Verse 38 वचनात असे म्हटले आहे, “वर स्वर्गात आणि खाली पृथ्वीवर परमेश्वर देव आहे. दुसरे कोणी नाही. ” येशू अनुवाद :6:१:13 वरून उद्धृत करीत होता जेव्हा त्याने मत्तय :4:१० मध्ये म्हटले होते, “तू आपला देव परमेश्वर याचीच उपासना कर; फक्त त्याचीच सेवा कर.” यशया: 10: १०-१२ म्हणतो, “तुम्ही माझे साक्षी आहात, मी परमेश्वराची घोषणा करतो.” आणि मी निवडलेला माझा सेवक. म्हणजे तुम्ही मला ओळखता आणि माझ्यावर विश्वास ठेवता आणि मी तो आहे हे समजून घ्या. माझ्याआधी कोणी देव नव्हता आणि माझ्यानंतर कोणी देव नसेल. मी, परमेश्वर, मी आहे मी माझ्याशिवाय आहे नाही तारणारा ... तुम्ही माझे साक्षी आहात, 'मी देव आहे' अशी घोषणा करतो. ' “

देव तीन व्यक्तींमध्ये अस्तित्त्वात आहे, ही संकल्पना आपण पूर्णपणे समजू शकत नाही किंवा समजू शकत नाही, ज्याला आपण त्रिमूर्ती म्हणतो. हे सत्य शास्त्रात संपूर्ण समजले आहे, परंतु स्पष्ट केले नाही. देवाचे अनेकवचन उत्पत्तीच्या पहिल्या वचनातून समजले जाते जिथे तो देव म्हणतो (एलोहीम) स्वर्ग आणि पृथ्वी निर्माण केली.  एलोहीम अनेकवचनी नाम  इचड, देवाचे वर्णन करण्यासाठी वापरण्यात येणारा एक इब्री शब्द, ज्याचा सामान्यत: अनुवाद “एक” असा होतो, याचा अर्थ एकल युनिट किंवा एकापेक्षा जास्त अभिनय किंवा एक म्हणून असणे देखील असू शकते. म्हणून पिता, पुत्र आणि पवित्र आत्मा एकच देव आहे. उत्पत्ति १:२:1 हे शास्त्रातील इतर कोणत्याही गोष्टींपेक्षा स्पष्ट आहे आणि शास्त्रानुसार तिन्ही व्यक्तींचा उल्लेख देव म्हणून केला गेला आहे, हे आपल्याला माहित आहे की तिन्ही व्यक्ती त्रिमूर्तीचा भाग आहेत. उत्पत्ति १:२:26 मध्ये ते म्हणतात, “चला us मनुष्याला आमच्या प्रतिमेमध्ये बनवा आमच्या समानता, ”अनेकत्व दर्शवित आहे. देव कोण आहे, ज्याची आपण उपासना केली पाहिजे हे आपण शक्यतो समजू शकतो, तो बहुवचन ऐक्य आहे.

तर देवाला एक पुत्र आहे जो तितकाच देव आहे. इब्री लोकांस १: १- 1-1 आपल्याला सांगते की तो पित्याच्या बरोबरीचा आहे, त्याची अचूक प्रतिमा आहे. Verse व्या वचनात, जिथे देवपिता बोलत आहेत, त्याविषयी ते म्हणतात मुलगा तो म्हणाला, “देवा तुझे सिंहासन सदासर्वकाळ टिकेल.” “देव येथे आपल्या पुत्राला देव म्हणतो. इब्री लोकांस १: २ मध्ये त्याच्याविषयी “अभिनय निर्माता” असे म्हटले आहे, “त्याच्याद्वारे त्याने विश्व निर्माण केले.” जॉन अध्याय १: १- 1-2 मध्ये हे आणखी दृढ केले गेले आहे जेव्हा जॉन “शब्द” (नंतर येशू येशू म्हणून ओळखला गेला) बद्दल बोलतो, “सुरुवातीला शब्द होता, आणि शब्द देवासमोर होता, आणि शब्द होता देव. तो सुरुवातीस देवाबरोबर होता. ”ही व्यक्ती - पुत्र - निर्माता होता (वचन verse):“ त्याच्याद्वारे सर्व काही निर्माण झाले; त्याच्याशिवाय काहीही निर्माण केले नाही. ” त्यानंतर २ -1 --1 श्लोकात (ज्यात येशूच्या बाप्तिस्म्याचे वर्णन आहे) जॉन येशूला देवाचा पुत्र म्हणून ओळखतो. Verse 3 व्या श्लोकात तो (जॉन) येशूविषयी म्हणतो, “मी देवाचा पुत्र आहे हे मी पाहिले आहे व साक्ष दिली आहे.” सुवार्तेचे चार लेखक सर्व साक्ष देतात की येशू देवाचा पुत्र आहे. लूकच्या वृत्तानुसार (लूक:: २१ आणि २२ मध्ये) म्हटले आहे, “आता जेव्हा सर्व लोकांचा बाप्तिस्मा होत होता आणि जेव्हा येशूचा बाप्तिस्मा करण्यात आला, तेव्हा तो प्रार्थना करीत असता आकाश उघडले आणि पवित्र आत्मा कबुतरासारखा त्याच्या शरीरावर आला. आकाशातून वाणी झाली की, “तू माझा प्रिय पुत्र आहेस; तुझ्याबरोबर मी खूष आहे. ' “मत्तय :3:१:29 देखील पाहा; १:१० आणि जॉन १: -34१--34 चिन्हांकित करा.

योसेफ आणि मरीया दोघांनीही त्याला देव म्हणून ओळखले. योसेफाला त्याचे नाव सांगण्यात आले येशू “तो होईल जतन करा त्याचे लोक त्यांच्या पापांपासून.”(मत्तय १:२१) नाव येशू (येशू हिब्रूमध्ये) म्हणजे तारणहार किंवा 'प्रभु वाचवतो'. लूक २: -2०--30 मध्ये मेरीला तिचा पुत्र येशू असे नाव देण्यात आले आहे आणि देवदूताने तिला सांगितले की, “जो पवित्र मनुष्य जन्मला जाईल त्याला देवाचा पुत्र म्हणतील.” मॅथ्यू १:२१ मध्ये योसेफाला असे सांगितले आहे की, “तिच्यात जे काही आहे तिच्याकडून झाले आहे पवित्र आत्मा."   हे त्रिमूर्तीच्या तिसर्‍या व्यक्तीस चित्रात स्पष्टपणे ठेवते. लूक नोंदवितो की हे देखील मेरीला सांगितले गेले होते. अशाप्रकारे देवाला एक पुत्र आहे (जो तितकाच देव आहे) आणि अशा रीतीने देवाने आपला पुत्र (येशू) याला देवाचा क्रोध आणि शिक्षणापासून नरकातून वाचवण्यासाठी एक व्यक्ती म्हणून पाठविले. जॉन:: १a अ म्हणते, "कारण जगाने देवावर इतका प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला."

गलतीकर:: & आणि a अ म्हणते, "परंतु जेव्हा काळाची पूर्णता झाली, तेव्हा देवाने नियमशास्त्रात जन्मलेल्या आपल्या मुलास, कायद्यात जन्मलेल्या, स्त्रीच्या जन्मास पाठविले, व कायद्याच्या अधीन असलेल्यांना सोडवावे." मी योहान :4:१:4 म्हणतो, “पित्याने पुत्राला जगाचा तारणारा म्हणून पाठविले.” देव आपल्याला सांगतो नरकात अनंतकाळच्या यातनापासून मुक्त होण्यासाठी येशू हा एकमेव मार्ग आहे. मी तीमथ्य २: says म्हणतो, "कारण देव आणि मनुष्य यांच्यामध्ये एकच देव आहे आणि तो ख्रिस्त येशू आहे, ज्याने आपल्या सर्वांसाठी स्वत: ची खंडणी दिली, योग्य वेळी दिलेला साक्ष." प्रेषितांची कृत्ये :5:१२ मध्ये म्हटले आहे की, “दुसरे कोणतेही तारण नाही आणि स्वर्गातही असे कोणतेही नाव नाही जे मानवांमध्ये देण्यात आलेले नाही, ज्याद्वारे आपले तारण होणे आवश्यक आहे.”

आपण जॉनची शुभवर्तमान वाचल्यास, येशूने आपल्या पित्याच्या इच्छेनुसार वागण्यासाठी व आपल्यासाठी जीवन देण्यासाठी पित्याने पाठविलेल्या पित्याबरोबर एक असल्याचा दावा केला. तो म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे; नाही मनुष्य पित्याकडे येते, परंतु माझ्याद्वारे (जॉन 14: 6). रोमन्स:: ((एनकेजेव्ही) म्हणतो, “आता आपण त्याच्या रक्ताद्वारे नीतिमान ठरलो आहोत म्हणून आपण आणखी किती जतन त्याच्याद्वारे देवाच्या रागापासून… त्याच्या पुत्राच्या मृत्यूमुळे आपण त्याच्याशी समेट केला. ” रोमन्स:: १ म्हणते, “म्हणून आता जे ख्रिस्त येशूमध्ये आहेत त्यांना शिक्षा नाही.” जॉन :8:२ says म्हणतो, “मी तुम्हाला खरे सांगतो, जो माझा संदेश ऐकतो आणि ज्याने मला पाठविले त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन आहे. आणि तो दोषी ठरणार नाही, परंतु मृत्युपासून परत जिवंत झाला आहे.”

जॉन :3:१:16 म्हणतो, “जो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होणार नाही.” जॉन :3:१ says म्हणते, “जगाने त्याचा निषेध करण्यासाठी, परंतु त्याच्याद्वारे जगाचे तारण करण्यासाठी देवाने आपल्या पुत्राला जगात पाठविले नाही,” पण verse 17 व्या वचनात असे म्हटले आहे: “जो पुत्राला नाकारतो तो देवाचा क्रोध त्याच्यावर जिवंत राहणार नाही. ” मी थेस्सलनीकाकर 36: says म्हणते, "कारण देवाने आपला क्रोध सहन करण्यासाठी नव्हे तर आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे तारण प्राप्त करण्यासाठी नेमले आहे."

देव नरकात त्याच्या रागापासून बचावण्यासाठी एक मार्ग प्रदान करतो, परंतु त्याने केवळ एक मार्ग प्रदान केला आणि आपण तो त्याच्या मार्गानेच केला पाहिजे. मग हे कसे घडले? हे कसे कार्य करते? हे समजून घेण्यासाठी आपण अगदी त्याच प्रारंभाकडे परत जाणे आवश्यक आहे जिथे देवाने आपल्याला तारणहार पाठविण्याचे वचन दिले होते.

मनुष्याने पाप केल्यापासून, अगदी सृष्टीपासूनसुद्धा, देवाने एक मार्ग तयार केला आणि पापाच्या परिणामापासून तारणाचे अभिवचन दिले. २ तीमथ्य १: & आणि १० म्हणते, “ख्रिस्त येशूमध्ये ही कृपा काळाच्या सुरुवातीस आधी दिली गेली होती, परंतु आता ती आपला तारणारा ख्रिस्त येशू याच्या प्रकट होण्याने प्रकट झाली आहे. प्रकटीकरण १::. देखील पहा. उत्पत्ति :2:१:1 मध्ये देवाने असे वचन दिले होते की “स्त्रीची संतती” “सैतानाचे डोके चिरडेल”. इस्त्रायल हे देवाचे साधन (वाहन) होते ज्याद्वारे देवाने सर्व जगाला त्याच्या शाश्वत तारणासाठी आणले, ज्यायोगे प्रत्येक जण त्याला ओळखू शकेल अशा प्रकारे दिले, ज्यामुळे सर्व लोक विश्वास ठेवू शकतील आणि त्यांचे तारण होईल. मशीहा - येशू - ज्यांच्याद्वारे मशीहा येणार होता, हा करार देवाच्या वचनाचे पालन करणारा आणि इस्त्राईल होईल.

जेव्हा देवाने अब्राहामाला दिलेले वचन दिले, तेव्हा त्याने त्यांना आशीर्वाद दिला जग अब्राहम (उत्पत्ति १२:२;; १:: १-12) ज्यांच्याद्वारे त्याने इस्राएल - यहूदी हे राष्ट्र बनविले. त्यानंतर देवाने हे वचन इसहाकाकडे (उत्पत्ति २१:१२) नंतर याकूबला (उत्पत्ति २:: १ 23 आणि १)) दिले ज्याचे नाव बदलून इस्राएल ठेवण्यात आले - ज्यू राष्ट्राचा पिता. पौलाने गलतीकर:: and आणि in मध्ये याचा उल्लेख केला आणि याची पुष्टी केली तेथे असे म्हटले आहे: “पवित्र शास्त्राला हे ठाऊक नव्हते की देव विश्वासाने विदेश्यांनी नीतिमान ठरवील आणि अब्राहामास अगोदर सुवार्तेची घोषणा केली: 'तुझ्याद्वारे सर्व राष्ट्रे आशीर्वादित होतील.' म्हणून ज्यांचा विश्वास आहे त्यांना अब्राहामासह आशीर्वाद मिळेल. ”पौलाने येशूला हे ओळखले ज्याच्याद्वारे तो आला.

हॉल लिंडसे यांनी त्यांच्या पुस्तकात, वचन, अशाप्रकारे सांगा, “हे वांशिक लोक होते ज्यांच्याद्वारे जगाचा तारणारा मशीहा जन्माला येईल.” मशीहा येईल ज्याच्याद्वारे देवाने इस्राएलला निवडले याची चार कारणे लिंडसे यांनी दिली. माझ्याकडे आणखी एक आहे: या लोकांद्वारे सर्व भविष्यसूचक विधाने आली ज्याने येशूविषयी आणि त्याच्या जीवनाचे वर्णन केले ज्यामुळे आपण येशूला ही व्यक्ती म्हणून ओळखू शकू, जेणेकरून सर्व राष्ट्रे त्याच्यावर विश्वास ठेवू शकतील, त्याला स्वीकारतील - तारणाचे अंतिम आशीर्वाद प्राप्त करतील: क्षमा आणि देवाच्या क्रोधापासून वाचवा.

त्यानंतर देवाने इस्राएलशी एक करार केला (करार केला) ज्यामुळे देव याजकांच्या (मध्यस्थांच्या) माध्यमातून आणि त्यांच्या पापांना आवर घालणा sacrifices्या यज्ञांद्वारे देवाला कसे जाऊ शकेल हे सांगेल. जसे आपण पाहिले आहे (रोमन्स :3:२:23 आणि यशया 64 6:)), आपण सर्व पाप करतो आणि ती पापे आपल्याला भगवंतापासून दूर ठेवतात.

कृपया इब्री अध्याय & आणि १० वाचा जे जुने करारातील बलिदानाच्या व्यवस्थेत आणि नवीन करारातील पूर्ततेमध्ये देवाने काय केले हे समजून घेण्यात महत्त्वपूर्ण आहे. . वास्तविक मुक्ति पूर्ण होईपर्यंत जुना करार प्रणाली फक्त एक तात्पुरती "आच्छादन" होती - जोपर्यंत अभिवचन दिलेला तारणारा येईपर्यंत आणि आपला शाश्वत तारण प्राप्त करीत नाही तोपर्यंत. हा खरा तारणहार, येशू (ख्रिस्त (मत्तय 9: 10, रोमन्स 1: 21-3. आणि 24:25) यांचे पूर्वदृष्य (छायाचित्र किंवा प्रतिमा) देखील होता. म्हणून जुन्या करारात प्रत्येकाला देवाच्या मार्गाने जायचे होते. म्हणून आपण त्याच्या पुत्राद्वारे देखील त्याच्या मार्गाने देवाकडे जावे.

हे स्पष्ट आहे की देव मरण पावला पाहिजे आणि पापी शिक्षेस पात्र ठरला पाहिजे यासाठी प्रायश्चित्त (यज्ञ) (प्रायः कोकरू) आवश्यक आहे. ”“ पापाची वेतन म्हणजे मृत्यू होय. ” रोमन्स 6:23). इब्री लोकांस :9: २२ म्हणते, “रक्त सांडल्याशिवाय क्षमा मिळत नाही.” लेवीय १ 22:११ म्हणते, “कारण देहाचे जीवन रक्तात असते आणि तुमच्या जिवांसाठी प्रायश्चित करण्यासाठी मी ते वेदीवर दिले आहे. कारण ते रक्ताद्वारे आत्म्याचे प्रायश्चित करते.” देवाने त्याच्या चांगुलपणाच्या आधारे आम्हाला वचन दिलेली पूर्तता, खरी गोष्ट, सोडवणकर्ता पाठविले. जुन्या कराराबद्दल असेच आहे, परंतु देवाने यिर्मया 17:11 मध्ये, इस्राएल - त्याच्या लोकांशी नवीन कराराची प्रतिज्ञा केली, जो करार निवडलेल्या, तारणाior्याकडून पूर्ण होईल. हा नवीन करार आहे - नवीन करार, येशूमध्ये पूर्ण केलेली आश्वासने. तो पाप आणि मृत्यू आणि सैतान एकदा आणि कायमचे नाहीसे करेल. (मी म्हटल्याप्रमाणे, तुम्ही इब्री अध्याय & आणि १० वाचले पाहिजेत.) येशू म्हणाला, (मॅथ्यू २:31:२:38; लूक २:9:२० आणि मार्क १२:२:10), “माझ्या रक्तात असलेला हा नवीन कराराचा करार आहे. तू पापांची क्षमा केलीस. ”

इतिहासाद्वारे पुढे असे वचन दिलेला मशीहा राजा दावीद याच्याद्वारेही येईल. तो दावीदाचा वंशज असेल. नाथान संदेष्ट्याने हे १ इतिहास १:: ११-१-17 मध्ये सांगितले होते की मशीहा राजा दावीदमार्फत येईल आणि तो अनंतकाळचा राजा होईल व राजा देव, देवाचा पुत्र होईल अशी घोषणा केली. (इब्री अध्याय 11; यशया 15: 1 आणि 9 आणि यिर्मया 6: 7 आणि 23 वाचा). मत्तय २२: &१ आणि In२ मध्ये परुश्यांनी मशीहा कोणत्या वंशाची जन्म होईल याची विचारणा केली, तो कोणाचा पुत्र असेल आणि त्याचे उत्तर दावीदाकडून होते.

पॉल द्वारे नवीन करारामध्ये तारणहार ओळखला गेला. प्रेषितांची कृत्ये १:13:२२ मध्ये, पौलाने एका प्रवचनात हे स्पष्ट केले की जेव्हा तो दावीद आणि मशीहाविषयी बोलतो तेव्हा “या मनुष्याच्या वंशजांकडून (इशाचा मुलगा डेव्हिड), देवाने अभिवचनाप्रमाणे तारणारा उठविला - येशू, वचनानुसार ” पुन्हा, कायदा १:: & 22 आणि in in या नव्या करारात त्याची ओळख पटली आहे, ज्यामध्ये असे म्हटले आहे की, “मी तुम्हांस हे जाणून घ्यावे अशी आहे की येशूच्या द्वारे पापांची क्षमा तुम्हाला जाहीर केली गेली आहे,” आणि “जो विश्वास ठेवतो त्याच्याद्वारे नीतिमान ठरतो.” देवाने अभिवचन दिलेली व पाठविलेली अभिषिक्त व्यक्ती येशू आहे हे ओळखले जाते.

इब्री लोकांस १२: २ & आणि २ also आपल्याला मशीहा कोण आहे हे देखील सांगतात, जेव्हा आपण म्हणतो, “तुम्ही देवाकडे आला आहात ... नवीन कराराचा मध्यस्थ येशू त्याच्याकडे आला आहे आणि रक्त शिंपडले आहे ज्याचे बोलणे आहे. चांगले हाबेलाच्या रक्तापेक्षा हा शब्द आहे. ” इस्रायलच्या संदेष्ट्यांद्वारे देवाने आम्हाला बरीच भविष्यवाणी केली, आश्वासने व चित्रे दिली ज्याविषयी मशीहा वर्णन करते व तो काय असेल व तो काय करेल यासाठी की जेव्हा तो येईल तेव्हा आम्ही त्याला ओळखू. ज्यू नेत्यांनी अभिषिक्त जनाची ख्यातीपत्रे म्हणून स्वीकारले (ते त्यांना मशीही भविष्यवाण्या म्हणून संबोधित करतात them त्यापैकी काही पुढीलप्रमाणेः

1). स्तोत्र २ म्हणतो की त्याला अभिषिक्त देव, देवाचा पुत्र म्हटले जाईल (मॅथ्यू १: २१-२2 पहा). त्याची कल्पना पवित्र आत्म्याद्वारे झाली (यशया :1:१:21 आणि यशया:: & आणि)). तो देवाचा पुत्र आहे (इब्री लोकांस 23: 7 आणि 14)

2). तो एक वास्तविक मनुष्य असेल, तो स्त्रीपासून जन्माला आला (उत्पत्ति 3:१:15; यशया :7:१:14 आणि गलतीकर::)). तो अब्राहम आणि डेव्हिडचा वंशज असेल आणि व्हर्जिन, मरीयाचा जन्म होईल (मी इतिहास १ 4: १ 4-१-17 आणि मत्तय १:२:13, “तिला मुलगा होईल.”). त्याचा जन्म बेथलेहेममध्ये होईल (मीका 15: २).

3). अनुवाद १:: १ & आणि १ says मध्ये म्हटले आहे की तो एक महान संदेष्टा होईल आणि मोशेने केले (महान व्यक्ती - संदेष्टा) त्याने केलेले चमत्कार. (कृपया येशू वास्तविक आहे की नाही या प्रश्नाशी या गोष्टीची तुलना करा - एक ऐतिहासिक व्यक्ती}. तो वास्तविक होता, त्याने देव पाठविला होता. तो देव आहे - इमॅन्युअल. इब्री लोकांचा पहिला अध्याय, आणि जॉनचा शुभवर्तमान, अध्याय पहिला पहा. तो कसा मरण पावला? आमचा पर्याय म्हणून जर तो वास्तविक मनुष्य नसता तर?

4). वधस्तंभाच्या वेळी झालेल्या विशिष्ट गोष्टींच्या भविष्यवाण्या आहेत, जसे की त्याच्या कपड्यांकरिता चिठ्ठ्या टाकल्या जात आहेत, त्याचे हात पाय व त्याचे हात हाडले नाहीत. स्तोत्र २२ आणि यशया and 22 आणि इतर शास्त्रवचने वाचा ज्यात त्याच्या जीवनातील विशिष्ट घटनांचे वर्णन केले आहे.

5). यशया 53 आणि स्तोत्र 22 मध्ये त्याच्या मृत्यूचे कारण पवित्र शास्त्रात स्पष्टपणे वर्णन आणि वर्णन केले आहे. (अ) विकल्प म्हणून: यशया 53 5: says म्हणते, “आमच्या अपराधांमुळे त्याला टोचण्यात आले… आमच्या शांतीची शिक्षा त्याच्यावर होती.” Verse व्या श्लोकामध्ये असे म्हटले आहे की (ब) त्याने आमचे पाप घेतले: “प्रभुने आपल्या सर्वाची पापाची शिक्षा त्याच्यावर सोपवली आणि“ तो (म) मरण पावला: श्लोक says मध्ये म्हटले आहे: “त्याला जिवंत देशातून काढून टाकले गेले. माझ्या लोकांचा पापीपणामुळे त्याला शिक्षा झाली. ” श्लोक 6 म्हणतो, “परमेश्वर त्याच्या आयुष्याला दोषी ठरवितो.” १२ व्या वचनात असे म्हटले आहे, "त्याने आपले आयुष्य मृत्यूवर ओतले ... त्याने बर्‍याच लोकांच्या पापांना जन्म दिला." (ड) आणि शेवटी तो पुन्हा उठला: ११ व्या श्लोकात पुनरुत्थानाचे वर्णन केले आहे जेव्हा असे म्हटले आहे, “त्याच्या आत्म्याच्या दु: खा नंतर तो जीवनाचा प्रकाश पाहेल.” मी करिंथकर १ 8: १- 10 पहा, ही सुवार्ता आहे.

यशया 53 हा एक रस्ता आहे जो सभास्थानांमध्ये कधीच वाचला जात नाही. एकदा यहुदी लोक ते वारंवार वाचत असत

हे येशूला मान्य आहे हे कबूल करा, जरी सर्वसाधारणपणे यहुद्यांनी येशूला त्यांचा मशीहा म्हणून नाकारले. यशया: 53: says म्हणते, “तो मानवजातीचा तिरस्कार करीत असे; जखec्या 3:12 पहा. त्या दिवशी ते त्याला ओळखतील. यशया :10०:१:60 म्हणते, “मग तुम्हाला कळेल की मी परमेश्वर तुमचा तारणहार, तुमचा तारणारा, याकोबाचा महान देव आहे”. योहान:: २ मध्ये येशूने विहिरीवर त्या बाईला सांगितले, "यहूदी लोकांचे तारण आहे."

आपण पाहिले आहे की, इस्रायलद्वारेच त्याने अभिवचने आणि भविष्यवाण्या आणल्या ज्या येशूला तारणारा म्हणून ओळखतात व ज्याच्याद्वारे तो प्रकट होईल (त्याचा जन्म होईल). मॅथ्यू अध्याय १ आणि लूक अध्याय See पहा.

जॉन :4::42२ मध्ये असे म्हटले आहे की विहिरीवरची बाई, येशूचे ऐकून तिच्या मित्रांकडे पळाली आणि म्हणाली, “कदाचित हा ख्रिस्त असेल काय?” यानंतर ते त्याच्याकडे आले आणि ते म्हणाले, “आपण आता जे बोललात त्यावरून आम्ही आता विश्वास ठेवत नाही. आता आम्ही स्वत: च ऐकले आहे, आणि आम्हाला माहित आहे की हा माणूस खरोखर जगाचा तारणारा आहे.”

येशू निवडलेला, अब्राहामचा पुत्र, दाविदाचा पुत्र, तारणारा आणि राजा कायमचा आहे, ज्याने आपल्या मृत्यूबरोबर समेट केला आणि आपली मुक्तता केली, आम्हाला क्षमा केली, नरकातून सोडविण्यासाठी आणि आम्हाला कायमचे जीवन देण्यासाठी देवाने पाठवले आहे (जॉन 3 : १;; मी जॉन :16:१:4; जॉन:: & आणि २ and आणि २ थेस्सलनीकाकर 14:)). अशाप्रकारे हे घडले की, देवाने कसे वास्ता केला यासाठी की आपण न्याय आणि रागापासून मुक्त होऊ. आता आपण येशूला हे वचन कसे पूर्ण केले ते अधिक बारकाईने पाहू या.

एक ख्रिश्चन म्हणून, तुमचा जन्म देवाच्या कुटुंबात झाला आहे. येशूने निकदेमस (जॉन:: -3-.) ला सांगितले की तो आत्म्याने जन्मला पाहिजे. जॉन १:१२ आणि १ हे स्पष्टपणे स्पष्ट करते की जॉन :3:१:5 मध्ये आपण पुन्हा कसे जन्माला येतात, “परंतु ज्यांनी त्याला स्वीकारले, त्यांना देवाची मुले होण्याचा हक्क त्याने दिला, जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांना.” ते जन्मजात रक्त, देहाच्या इच्छेने किंवा मनुष्याच्या इच्छेने नव्हे, तर देवापासून जन्माला आले आहेत. ” जॉन :1:१:12 म्हणते की तो आपल्याला अनंतकाळचे जीवन देतो आणि प्रेषितांची कृत्ये १:13::3१ म्हणते, “प्रभु येशू ख्रिस्तावर विश्वास ठेवा आणि तुमचे तारण होईल.” हा आमचा चमत्कारीक नवीन जन्म, एक सत्य आणि विश्वास आहे. एखाद्या नवीन मुलाला वाढण्यास पौष्टिकतेची आवश्यकता असते त्याचप्रमाणे पवित्र शास्त्र आपल्याला देवाच्या मुलाच्या रूपात आध्यात्मिकरित्या कसे वाढता येईल हे सांगते. हे स्पष्टपणे स्पष्ट आहे की मी पीटर 16: 3 मध्ये असे म्हटले आहे की, “नवजात बाळांप्रमाणे तुम्ही त्या शब्दाचे शुद्ध दूध घ्या जेणेकरुन तुम्ही त्या वाढाल.” ही आज्ञा फक्त येथेच नाही तर जुन्या करारात देखील आहे. यशया 16 व्या श्लोक 16 आणि 31 मध्ये असे म्हणतो, “मी कोणास ज्ञान शिकवे आणि मी कोणाला शिकवू? ते जे दुधातून दुग्ध केले जातात आणि स्तनातून काढलेले असतात; प्रीसेप्ट पूर्वेक्षणावर असणे आवश्यक आहे, एका ओळीवर ओळ, ओळीवर रेषा, येथे थोड्या वेळाने आणि थोडासा. ”

अशाप्रकारे पुनरावृत्ती करून, एकाच वेळी सर्वच प्रकारे मुले वाढतात आणि हे आपल्यासमवेत आहे. मुलाच्या आयुष्यात प्रवेश करणारी प्रत्येक गोष्ट त्याच्या वाढीवर आणि देव आपल्या आयुष्यात आणलेल्या प्रत्येक गोष्टीचा आपल्या आध्यात्मिक वाढांवरही परिणाम करते. ख्रिस्तामध्ये वाढणे ही एक प्रक्रिया आहे, एक घटना नाही, जरी घटना आपल्या जीवनात जसे प्रगती करतात त्या "वाढीस कारणीभूत ठरू शकतात", परंतु दररोजचे पोषण हेच आपले आध्यात्मिक जीवन आणि मने तयार करते. हे कधीही विसरू नका. जेव्हा "कृपेने वाढू" यासारखे वाक्यांश वापरतात तेव्हा पवित्र शास्त्र हे सूचित करते. “तुमचा विश्वास वाढवा” (२ पेत्र १); “गौरवाने गौरवाने” (२ करिंथकर :2:१:1); “कृपेवर कृपा” (जॉन १) आणि “लाइन वर ओळ ​​आणि आज्ञा पाळा” (यशया २:2:१०). मी पीटर 3: 18 आपल्याला हे दाखवण्याऐवजी बरेच काही करते आहेत वाढणे; ते आम्हाला दाखवते कसे वाढणे. पौष्टिक आहार म्हणजे काय ते आपल्याला वाढवते - देवाचे वचन शुद्ध दूध.

२ पेत्र १: १--2 वाचा जे आपल्याला कोणत्या गोष्टी वाढवायला हव्यात हे स्पष्टपणे सांगते. ते म्हणतात, “कृपा व शांति तुम्हांस असो त्यानुसार देवाला आणि आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या ज्ञानाद्वारे जसे त्याच्या दैवी सामर्थ्याने आम्हाला दिले आहे त्याच्या ज्ञानाद्वारे जीवन आणि धार्मिकता संबंधित सर्व गोष्टी ज्याने आम्हाला वैभव आणि सद्गुण असे म्हटले आहे ... यासाठी की आपण याद्वारे दैवी स्वभावाचे भागीदार व्हाल ... संपूर्ण परिश्रम करून तुमच्या विश्वासामध्ये भर घाला ... ”ख्रिस्तामध्ये हे वाढत आहे. हे सांगते की आपण त्याच्या आणि त्याच्या ज्ञानाने वाढत जातो फक्त ख्रिस्ताविषयीचे खरे ज्ञान बायबलमधील बायबलमध्ये आहे.

आम्ही मुलांशी असेच करत नाही काय; एक दिवस त्यांना प्रौढ प्रौढ होईपर्यंत त्यांना खायला द्या आणि शिकवा. आपले ध्येय ख्रिस्तासारखे असले पाहिजे. २ करिंथकर :2:१ states मध्ये असे म्हटले आहे, “पण आपण सर्वांनी न उलगडलेल्या चेह with्याने, आरशात पाहिल्याप्रमाणे, प्रभूचे वैभव, प्रतिरुपाप्रमाणेच एका प्रतिमेमध्ये, देवाच्या आत्म्याने रूपांतर केले आहे.” मुले इतर लोकांना कॉपी करतात. आपण बर्‍याचदा लोक म्हणतात, "तो त्याच्या वडिलांप्रमाणे आहे" किंवा "ती तिच्या आईसारखीच आहे." माझा असा विश्वास आहे की हे तत्व 3 करिंथकर 18:2 मध्ये आहे. जेव्हा आपण आपला शिक्षक येशू पाहतो किंवा “पाहतो” तेव्हा आपण त्याच्यासारखे बनतो. “पवित्र होण्यासाटी वेळ घ्या” या स्तोत्रात स्तोत्र लेखकाने हे तत्व पकडले, जेव्हा ते म्हणाले, “येशूकडे पाहा, त्याच्यासारखे व्हाल.” त्याला समजण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे त्याला शब्दाद्वारे जाणून घेणे - म्हणजे त्याचा अभ्यास करणे चालू ठेवा. आम्ही आमच्या तारणकाची कॉपी करतो आणि आपल्या धन्यासारखा होतो (लूक 3:18; मत्तय 6: 40 आणि 10) हे एक जे वचन दिले आहे आम्ही त्याला पाहिले तर आम्ही होईल त्याच्यासारखे व्हा. वाढणे म्हणजे आपण त्याच्यासारखे होऊ.

जुन्या करारामध्ये आपले अन्न म्हणून देवाच्या शब्दाचे महत्त्वसुद्धा देवाने शिकवले. कदाचित सर्वात सुप्रसिद्ध शास्त्र जे आपल्या जीवनात ख्रिस्ताच्या शरीरात परिपक्व आणि प्रभावी व्यक्ती होण्यासाठी काय महत्त्वाचे आहे हे शिकवते, स्तोत्र १, जोशुआ १ आणि २ तीमथ्य २:१:1 आणि २ तीमथ्य:: १ & आणि १ are आहेत. डेव्हिड (स्तोत्र १) आणि जोशुआ (जोशुआ १) यांना देवाच्या वचनाला प्राधान्य देण्यास सांगितले आहे: “रोज” असे करण्याची इच्छा, मनन आणि अभ्यास करणे. नवीन करारामध्ये पौल तीमथ्याला २ तीमथ्य:: १ & आणि १ in मध्ये असे करण्यास सांगतात. हे आम्हाला मोक्ष, सुधार, सिद्धांत आणि नीतिमत्त्वाची सूचना, आम्हाला पूर्णपणे सज्ज करण्यासाठी ज्ञान देते. (२ तीमथ्य २:१:1 वाचा).

दिवस रात्र यहोशवाला वचनावर मनन करण्यास व त्याचा मार्ग यशस्वी व यशस्वी करण्यासाठी त्यातील सर्व काही करण्यास सांगितले आहे. मॅथ्यू २:: १ & आणि २० म्हणतात की आपण शिष्य बनवावेत, लोकांना शिकवलेल्या गोष्टींचे पालन करण्यास शिकवा. वाढत्याचे शिष्य म्हणून देखील वर्णन केले जाऊ शकते. जेम्स १ आपल्याला वचनाचे पाळणे शिकवते. आपण स्तोत्रे वाचू शकत नाही आणि हे समजू शकत नाही की दावीदाने या आज्ञेचे पालन केले आणि हे त्याचे संपूर्ण आयुष्य व्यापले. तो सतत वचनाबद्दल बोलतो. स्तोत्र ११ Read वाचा. स्तोत्र १: २ आणि ((विस्तारित) म्हणतो, “परंतु परमेश्वराच्या नियमांमुळे त्याला आनंद होतो आणि त्याच्या नियमांवर (त्याच्या आज्ञा आणि शिकवणांवर) तो रात्रंदिवस ध्यान करतो. तो एका पाण्याच्या झ stream्याद्वारे भरलेल्या झाडासारखा असेल आणि त्या हंगामात फळ देते. त्याची पाने मरत नाहीत; आणि तो जे काही करतो त्यात यशस्वी होते (आणि परिपक्वता येते). ”

हा शब्द इतका महत्त्वाचा आहे की जुन्या करारात देव इस्राएल लोकांना वारंवार आणि त्यांच्या मुलांनाही शिकवायला सांगत होता (अनुवाद 6:;; ११: १ and आणि :7२:11). अनुवाद :19२::32 (एनकेजेव्ही) म्हणतो, “… आज मी तुमच्यामध्ये ज्या सर्व शब्दांची साक्ष देत आहे त्याकडे लक्ष द्या, ज्यामुळे तुम्ही आपल्या मुलांना या नियमातील सर्व आज्ञा पाळण्याची काळजी घ्या.” तीमथ्यासाठी काम केले. त्याला हे लहानपणापासूनच शिकवले गेले (46 तीमथ्य 32: 46 आणि 2). हे आपणास हे माहित असणे फार महत्वाचे आहे, ते इतरांना शिकवावे आणि विशेषत: ते आमच्या मुलांना द्या.

म्हणून ख्रिस्तासारखे होण्यासाठी आणि वाढण्याची गुरुकिल्ली देवाच्या वचनाद्वारे त्याला जाणून घेणे खरोखर आहे. आपण शब्दात जे काही शिकतो ते आम्हाला त्याला ओळखण्यात आणि या ध्येयापर्यंत पोहोचण्यात मदत करते. पवित्र शास्त्र हे बालपण ते परिपक्वता पर्यंतचे आपले अन्न आहे. आशा आहे की आपण मूल होण्यापलीकडे वाढता, दुधापासून मांसापर्यंत वाढू शकता (इब्री लोकांस 5: 12-14). आपण आपल्या शब्दाची गरज वाढवत नाही; जोपर्यंत आपण त्याला पाहू शकत नाही तोपर्यंत वाढत नाही (3 योहान 2: 5-XNUMX). शिष्यांनी त्वरित परिपक्वता प्राप्त केली नाही. आपण मुले राहू द्या, बाटली खाऊ द्या, परंतु परिपक्व व्हावे ही देवाची इच्छा नाही. शिष्यांनी येशूबरोबर बराच वेळ घालवला आणि आपणही केले पाहिजे. लक्षात ठेवा ही एक प्रक्रिया आहे.

आम्हाला वाढविण्यात मदत करण्यासाठी इतर महत्वाच्या गोष्टी

जेव्हा आपण याचा विचार करता, पवित्र शास्त्रात आपण जे काही वाचतो, अभ्यास करतो आणि त्याचे पालन करतो तो आपल्या आध्यात्मिक वाढीचा एक भाग आहे ज्याप्रमाणे आपण जीवनात अनुभवलेल्या प्रत्येक गोष्टीचा माणूस म्हणून आपल्या वाढीवर परिणाम होतो. २ तीमथ्य:: १ & आणि १ says या वचनात असे म्हटले आहे की, “देवाचा माणूस परिपूर्ण होऊ शकतो आणि प्रत्येक चांगल्या कामासाठी चांगल्या प्रकारे सज्ज व्हावा यासाठी नीतिमत्त्वाची शिकवण म्हणून, शिक्षणास सुधारणे, सुधारणे, फायद्याचे आहे,” म्हणून पुढील दोन मुद्दे एकत्र आणून कार्य करण्यासाठी ती वाढ. ते १) पवित्र शास्त्राचे पालन करणे आणि २) आपण केलेल्या पापांशी वागणे. माझ्या मते कदाचित नंतरचे पहिले आले आहे कारण जर आपण पाप केले आणि त्यास सामोरे न गेलो तर देवाबरोबरची आपली सहकार्य अडथळा ठरेल आणि आपण बाळ राहू आणि बाळांसारखे वागू आणि वाढू नये. पवित्र शास्त्र शिकवते की शारीरिक (शारीरिक, सांसारिक) ख्रिश्चन (जे पाप आणि स्वतःसाठी जगतात) अपरिपक्व असतात. १ करिंथकर 2: १-. वाचा. पॉल म्हणतो की तो करिंथकरांशी आध्यात्मिकरित्या बोलू शकला नाही, परंतु त्यांच्या पापामुळे “शारीरिक, अगदी लहान मुलांप्रमाणे” बोलू शकला नाही.

1. देवाकडे आमच्या पापांची कबुली

मला वाटते की परिपक्वता प्राप्त करण्यासाठी विश्वासणा believers्यांसाठी, देवाच्या मुलांसाठी ही सर्वात महत्वाची पायरी आहे. मी जॉन 1: 1-10 वाचा. हे अध्याय & आणि १० मध्ये सांगते की जर आपण असे म्हटले तर आपल्या जीवनात आपण पाप नाही केले की आपण स्वत: ची फसवणूक केली आहे आणि आपण त्याला लबाडी बनवितो आणि त्याचे सत्य आपल्यामध्ये नाही. श्लोक 8 म्हणते, "जर आपण असे म्हटले की आम्ही त्याच्यासह सहभागिता असू, आणि अंधारात गेलो, तर आम्ही खोटे बोलतो आणि सत्याने जगत नाही."

इतर लोकांच्या जीवनात पाप पाहणे सोपे आहे परंतु आपल्या स्वतःच्या अपयशास कबूल करणे कठिण आहे आणि “ते इतके मोठे काम नाही,” किंवा “मी फक्त मनुष्य आहे” किंवा “प्रत्येकजण ते करीत आहे” अशा शब्दांत सांगून क्षमा करतो. , "किंवा" मी त्यास मदत करू शकत नाही, "किंवा" मी कसे वाढविले गेले या कारणामुळे मी असे आहे, "किंवा वर्तमान आवडीचे निमित्त," हे मी जे काही केले त्यामुळेच आहे, मला प्रतिक्रिया देण्याचा अधिकार आहे या प्रमाणे आपणास यावर प्रेम आहे, “प्रत्येकाचा एकच दोष असावा.” यादी चालूच राहते, परंतु पाप हे पाप आहे आणि आम्ही सर्वजण पाप करतो, हे आम्ही कबूल करण्यापेक्षा कितीतरी वेळा करतो. पाप हे आपल्याला कितीही क्षुल्लक वाटले तरी पाप आहे. मी जॉन 2: 1 म्हणतो, "माझ्या मुलांनो, तुम्ही पाप करु नये यासाठी या गोष्टी मी लिहीत आहे." पापासंबंधी ही देवाची इच्छा आहे. मी योहान २: १ असेही म्हणतो, “जर कोणी पाप केले तर आपला पिता येशू ख्रिस्त नीतिमान वकिला आहे.” मी योहान १: आपल्या जीवनातील पापाचा कसा सामना करावा हे सांगत आहे: देवाला कबूल करा (कबूल करा) हे कबुलीजबाब म्हणजे. ते म्हणते, “जर आम्ही आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो विश्वासू व विश्वासू आहे. त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अधार्मिकतेपासून आम्हाला शुद्ध केले.” हे आमचे कर्तव्य आहे: देवाकडे आमच्या पापाची कबुली देणे आणि हे देवाचे वचन आहे: तो आपल्याला क्षमा करील. प्रथम आपण आपले पाप ओळखले पाहिजे आणि नंतर ते देवासमोर मान्य केले पाहिजे.

दावीदाने हे केले. स्तोत्र :१: १-१. मध्ये तो म्हणाला, “मी माझ्या पापाची कबुली देतो ...” आणि “तुझ्याविरुध्द मी केवळ पाप केले आहे आणि तुझ्या दृष्टीने हे वाईट केले आहे.” आपण स्तोत्रे वाचू शकत नाही ज्यामुळे दाविदाला त्याच्या पापाची जाणीव झाली आणि त्याचे दु: ख न पाहिले, परंतु त्याने देवाचे प्रेम आणि क्षमा देखील ओळखली. स्तोत्र Read२ वाचा. स्तोत्र १०51:,,,, १०-१२ आणि १ ((एनएएसबी) म्हणा, “तुमच्या सर्व पापांची क्षमा कोण करतो, तुमचे सर्व रोग बरे करतो; तो तुझे आयुष्य खड्ड्यातून सोडवितो, देव तुला दयाळूपणे आणि करुणेने मुकतो ... त्याने आमच्या पापांप्रमाणे वागले नाही किंवा आमच्या पापांबद्दल आम्हाला प्रतिफळ दिले नाही. स्वर्ग पृथ्वीपेक्षा उंच आहे म्हणून जे त्याचे भय धरतात त्यांच्यावर तो किती प्रेम करतो? पूर्वेकडील पश्चिमेकडे म्हणजे त्याने आपल्या अपराधांपासून दूर ठेवला आहे. परंतु परमेश्वराचा दयाळूपणा आणि त्याची उपासना करणारे त्याच्यावर अनंतकाळपर्यंतचे प्रेम करतात आणि त्याचा चांगुलपणा मुलांच्या मुलांवर आहे. ”

योहान १:: -13-१० मध्ये येशूने पेत्राबरोबर केलेल्या शुद्धीकरणाचे स्पष्टीकरण दिले ज्यामध्ये त्याने शिष्यांचे पाय धुतले. जेव्हा पेत्राने यावर आपत्ती केली तेव्हा तो म्हणाला, “ज्याने आंघोळ केली आहे त्याने आपले पाय धुतल्याशिवाय धुतण्याची गरज नाही.” लाक्षणिकरित्या, दरवेळी किंवा जेव्हा आवश्यक असेल तर, दररोज जास्त वेळा ते घाणेरडे आहेत म्हणून आम्हाला आपले पाय धुवायला हवेत. देवाचे वचन आपल्या जीवनातील पाप प्रकट करते, परंतु आपण ते कबूल केले पाहिजे. इब्री लोकांस :4:१२ (एनएएसबी) म्हणते, “कारण देवाचे वचन कोणत्याही दोन तरवारांपेक्षा जिवंत आणि सक्रिय आणि धारदार आहे. आणि आत्मा व आत्म्याचे विभाजन, सांधे व मज्जा यांचे विभाजन करते आणि न्याय करण्यास समर्थ आहे. मनातील विचार आणि हेतू. ” जेम्स हे देखील शिकवतात, शब्द एका आरशाप्रमाणे आहे, जे आपण ते वाचतो तेव्हा आपण कसे आहोत ते आपल्याला दर्शवितो. जेव्हा आपण "घाण" पाहतो तेव्हा आपण धुऊन शुद्ध केले जाणे आवश्यक आहे, मी योहान १: १-obe चे ऐकून, दाविदाप्रमाणे आपल्या पापांची कबुली दिली. जेम्स 10: 4-12 वाचा. स्तोत्र :१: says म्हणते, “मला धुवा आणि मी बर्फापेक्षा पांढरा होईल.”

पवित्र शास्त्र आपल्याला असे आश्वासन देते की येशू बलिदानाने ज्यांना देवाच्या दृष्टीने “नीतिमान” मानले जाते; त्याचे बलिदान “सर्वकाळ” होते आणि ते आम्हाला कायमचे परिपूर्ण करते, ख्रिस्तामध्ये हेच आपले स्थान आहे. परंतु येशूने असेही म्हटले आहे की जसे आपण म्हणतो तसे देवाच्या वचनाच्या आरशात प्रकट झालेल्या प्रत्येक पापाची कबुली देऊन देवासोबत लहान हिशोब ठेवणे आवश्यक आहे, जेणेकरून आपली संगती आणि शांती अडथळा येऊ नये. देव आपल्या लोकांचा न्याय करील. ज्यांनी पाप केले म्हणूनच त्याने इस्राएलला केले. इब्री लोकांस १० वाचा. श्लोक १ ((एनएएसबी) म्हणतो, “कारण त्याने केलेल्या एका अर्पणातून सर्व वेळ परिपूर्ण ज्यांना पवित्र केले जात आहे. ” आज्ञाभंग केल्याने पवित्र आत्म्याला दुःख होते (इफिसकर 4: 29-32). या साइटवरील विभाग पहा, जर आम्ही पाप करीत राहिलो तर, उदाहरणार्थ.

आज्ञाधारणाची ही पहिली पायरी आहे. देव धीर धरत आहे, आणि आपण कितीही वेळा अयशस्वी झाला, जरी आपण त्याच्याकडे परत गेलो तर तो आपल्याला क्षमा करील आणि आपल्याबरोबर त्याच्या सहवासात परत येईल. २ इतिहास :2:१:7 म्हणते, “जर माझे लोक, जे माझ्या नावाने ओळखले जातात त्यांनी नम्रपणे प्रार्थना केली व माझा चेहरा शोधला आणि त्यांच्या दुष्कृत्याकडे दुर्लक्ष केले तर मी स्वर्गातून ऐकून त्यांच्या पापांची क्षमा करीन. त्यांची जमीन बरे कर. ”

2. वचन जे शिकवते त्याचे पालन करणे / करणे

या क्षणापासून आपण भगवंताने आपल्याला बदलण्यास सांगितले पाहिजे. मी जॉन ज्या प्रकारे आपल्याला जे काही चुकीचे दिसते ते “स्वच्छ” करण्यास शिकवतो त्याचप्रमाणे, आपल्याला जे चुकीचे आहे ते बदलण्याचे व जे योग्य आहे ते करण्यास व देवाच्या वचनात दाखवलेल्या बर्‍याच गोष्टींचे पालन करण्यासही सूचवले आहे DO. असे म्हटले आहे की, “तुम्ही केवळ वचनाचे पालनकर्ते व्हा. जेव्हा आपण शास्त्रवचनाचे वाचन करतो तेव्हा आपल्याला प्रश्न विचारण्याची आवश्यकता असते, जसे की: “देव एखाद्याला सुधारत होता की शिक्षण देत होता?” "आपण त्या व्यक्ती किंवा लोकांसारखे कसे आहात?" "एखादी गोष्ट दुरुस्त करण्यासाठी किंवा त्यापेक्षा अधिक चांगले करण्यासाठी आपण काय करू शकता?" देव तुम्हाला जे शिकवते ते करण्यास मदत करण्यास सांगा. स्वतःला देवाच्या आरशामध्ये पाहून आपण असेच वाढतो. काहीतरी क्लिष्ट शोधू नका; देवाच्या वचनाला मोल समजून घ्या व त्याचे पालन करा. जर आपणास काही समजत नसेल तर प्रार्थना करा आणि आपण समजत नाही त्या भागाचा अभ्यास करा परंतु आपण जे समजत आहात त्यानुसार पाळा.

आम्हाला भगवंताने आम्हाला बदलण्यास सांगावे लागेल कारण ते शब्दात स्पष्टपणे सांगते की आपण स्वतःला बदलू शकत नाही. हे जॉन १:: in मध्ये स्पष्टपणे सांगते, “माझ्याशिवाय (ख्रिस्त) तू काहीही करु शकत नाहीस.” जर आपण प्रयत्न करून पहा आणि बदलत नसाल तर अयशस्वी ठरल्यास काय अंदाज लावा, आपण एकटे नाही आहात. आपण विचारू शकता, "मी माझ्या आयुष्यात कसा बदल घडवून आणू?" हे पाप ओळखण्यापासून आणि कबूल केल्यापासून सुरू होते, तरीही मी कसे बदलू आणि वाढू शकेन? मी वारंवार तेच पाप का करीत राहिलो आणि मी जे करावे अशी देवाची इच्छा आहे ते मी का करू शकत नाही? प्रेषित पौलाला याच अचूक संघर्षाचा सामना करावा लागला आणि रोमन्स अध्याय 15--5 मध्ये याविषयी काय करावे व त्याचे स्पष्टीकरण देण्यात आले. अशाप्रकारे आपण आपल्या स्वत: च्या नव्हे तर देवाच्या सामर्थ्याने वाढत आहोत.

पॉलचा प्रवास - रोमन्स अध्याय 5-8

कलस्सैकर १: २ & आणि २ says म्हणते, “प्रत्येक माणसाला सर्व प्रकारच्या शहाणपणाने शिकवा म्हणजे ख्रिस्त येशूमध्ये प्रत्येक मनुष्य परिपूर्णपणे सादर करावा.” रोमन्स :1: २ says म्हणतो, “ज्यांना त्याने अगोदरच ओळखले होते, त्याने आपल्या पुत्राच्या प्रतिरुपाशी सुसंगत होण्याचादेखील भाकीत केले.” म्हणून परिपक्वता आणि वाढ ख्रिस्त सारखी आहे, आपला मालक आणि तारणारा.

पौलाने आपल्यासारख्याच समस्यांबरोबर संघर्ष केला. रोमकर chapter व्या अध्याय वाचा. त्याला योग्य ते करायचे होते पण शक्य झाले नाही. त्याला जे चुकीचे होते ते करणे थांबवावेसे वाटले परंतु शक्य झाले नाही. रोमन्स us आम्हाला सांगते की “तुमच्या मर्त्य जीवनावर पापाने राज्य करु नये” आणि आपण पाप आपला “स्वामी” होऊ नये, परंतु पौलाला ते शक्य झाले नाही. तर मग त्याने या संघर्षावर विजय कसा मिळवला आणि आम्ही कसा करू शकतो. आपण पौलाप्रमाणेच कसे बदलू आणि वाढू शकतो? रोमन्स 7: 6 आणि 7 अ म्हणतो, “मी किती वाईट मनुष्य आहे! मृत्यूच्या अधीन असलेल्या या शरीरातून मला कोण सोडवील? देवाचे आभार मानतो जो प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे मला वाचवितो! ” जॉन १:: १-., विशेषत: verses व verses व्या श्लोकात असे म्हटले आहे. जेव्हा येशू त्याच्या शिष्यांशी बोलला, तेव्हा तो म्हणाला, “माझ्यामध्ये राहा आणि मी तुम्हांमध्ये राहीन. ज्याप्रमाणे फांद्या द्राक्षवेलीला लागल्याशिवाय फळ देता येत नाही. तू माझ्यामध्ये राहू शकत नाहीस तर तुला आणखी काही करता येणार नाही. मी द्राक्षांचा वेल आहे, तुम्ही फांद्या आहात; जो माझ्यामध्ये राहतो व मी त्याच्यामध्ये राहतो, तोच पुष्कळ फळ देतो. माझ्याशिवाय तू काहीही करु शकत नाहीस. ” जर तुम्ही पाळत असाल तर तुम्ही वाढाल, कारण तो तुम्हाला बदलेल. आपण स्वत: ला बदलू शकत नाही.

पालन ​​करण्यासाठी आम्हाला काही तथ्य समजून घेणे आवश्यक आहे: 1) ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळले गेले. देव म्हणतो की ही एक सत्य आहे, ज्याप्रमाणे आपण येशूवर आमची पापे ठेवली आणि तो आमच्यासाठी मरण पावला. देवाच्या नजरेत आम्ही त्याच्याबरोबर मरण पावला. २) देव म्हणतो की आपण पापासाठी मरण पावला (रोमन्स::)) आपण या तथ्यांना सत्य आणि विश्वास म्हणून स्वीकारले पाहिजे आणि त्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे. )) तिसरी गोष्ट अशी आहे की ख्रिस्त आपल्यामध्ये राहतो. गलतीकर २:२० म्हणतो, “मी ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळले गेलो; मी यापुढे जगतो पण ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो; आणि मी आता जे देह आहे ते जगतो ते मी देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून जगतो, ज्याने माझ्यावर प्रेम केले आणि माझ्यासाठी स्वत: ला दिले. ”

जेव्हा देव शब्दात म्हणतो की आपण विश्वासाने चालले पाहिजे याचा अर्थ असा आहे की जेव्हा आपण पापाची कबुली देतो आणि देवाची आज्ञा पाळण्यास निघालो तेव्हा आपण विश्वास ठेवतो आणि त्यावर विश्वास ठेवतो किंवा जसे रोमन्स म्हणतो तसे या गोष्टी सत्य मानतात. की आपण पापासाठी मरण पावला आणि तो आपल्यामध्ये राहतो (रोमन्स :6:११). देव आपल्यामध्ये राहतो आणि आपल्याद्वारे जगू इच्छितो यावर विश्वास ठेवून आपण त्याच्यासाठी जगावे अशी देवाची इच्छा आहे. या तथ्यांमुळे, देव आपल्याला विजयी होण्यासाठी सामर्थ्यवान बनवू शकतो. आपला संघर्ष समजण्यासाठी आणि पौलाने रोमकर अध्याय 11--5 वाचले आणि अभ्यासले पुन्हा पुन्हा: पाप ते विजय पर्यंत. 6 अध्याय आपल्याला ख्रिस्तामध्ये आपले स्थान दर्शवितो, आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत आणि तो आमच्यामध्ये आहे. अध्याय मध्ये पौलाने वाईटाऐवजी चांगले करण्यास असमर्थता दर्शविली आहे; तो स्वतः बदलण्याकरिता त्याला काहीही कसे करता आले नाही. अध्याय १ &, १ & आणि १ ((एनकेजेव्ही) याचा सारांश देते: “मी जे करतो ते मला समजत नाही… कारण इच्छाशक्ती माझ्याबरोबर आहे, पण कसे जे चांगले आहे ते करण्यास मला सापडत नाही… जे चांगले करण्याची मी करतो ते करत नाही. पण वाईट गोष्टी मी करणार नाही, ज्याचा मी अभ्यास करतो, ”आणि २ verse वे श्लोक,“ हे दु: खी माणूस मी आहे! या मृत्यूच्या शरीरातून मला कोण सोडवील? ” परिचित आवाज? उत्तर ख्रिस्तामध्ये आहे. 24 व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे मी देवाचे आभार मानतो!”

आमच्या जीवनात येशूला आमंत्रित करून आम्ही विश्वासू बनतो. प्रकटीकरण 3:२० म्हणते, “ऐका! मी दारात उभा राहतो व ठोठावतो. जर कोणी माझा आवाज ऐकतो आणि दार उघडतो, तर मी आत येईन आणि त्याच्याबरोबर जेवतो व तो माझ्याबरोबर असेल. ” तो आपल्यामध्ये राहतो, परंतु आपल्या आयुष्यात राज्य आणि राज्य करू इच्छित आहे आणि आपल्याला बदलू इच्छित आहे. हे ठेवण्याचा आणखी एक मार्ग म्हणजे रोमन्स १२: १ आणि २ म्हणते, “म्हणून मी, बंधूनो आणि भगिनींनो, देवाच्या कृपेच्या दृष्टीने, मी तुम्हाला विनंती करतो की, आपल्या शरीरेला जिवंत यज्ञ, देवाला आणि देवाला संतोष देणारे अर्पण करा - हे तुमचे खरे आहे आणि योग्य पूजा. या जगाच्या पद्धतीस अनुरूप होऊ नका, तर आपल्या मनाच्या नूतनीकरणाने बदला. मग आपण देवाच्या इच्छेनुसार - त्याची चांगली, आनंददायक आणि परिपूर्ण इच्छा काय आहे हे पारखण्यास आणि त्यास मान्यता देण्यात सक्षम व्हाल. ” रोमन्स :20:११ मध्ये असेच म्हटले आहे, “तुम्ही पापाला खरोखर मरण पावले असा समजून घ्या, परंतु ख्रिस्त येशूमध्ये आपल्यासाठी जिवंत आहात,” आणि १ verse व्या अध्यायात असे म्हटले आहे की, “आपल्या सदस्यांना पापाच्या अनीतीची साधने म्हणून सादर करू नका. , परंतु उपस्थित तुम्ही स्वत: ला देवासमोर मेलेल्यांतून जिवंत आहात आणि आपल्या अवयवांना चांगुलपणाची साधने म्हणून देतात. ” आम्हाला आवश्यक आहे उत्पन्न आम्ही आमच्याद्वारे जगण्यासाठी देवाकडे गेलो. उत्पन्नाच्या चिन्हावर आपण दुसर्‍यास उत्पन्नाचा वा मार्ग देतो. जेव्हा आपण पवित्र आत्मा, ख्रिस्तामध्ये राहतो जो आपल्यामध्ये राहतो, आम्ही आमच्याद्वारे जगण्याचा त्याचा हक्क प्राप्त करतो (रोमन्स :6:११). सादर, ऑफर आणि उत्पन्न यासारख्या संज्ञा किती वेळा वापरल्या जातात ते लक्षात घ्या. करू. रोमन्स :11:११ म्हणते, “परंतु ज्याने येशूला मेलेल्यांतून उठविला त्या मनुष्याचा आत्मा जर तुमच्यात राहतो, तर ज्याने ख्रिस्ताला मेलेल्यांतून उठविले तो तुमच्यामध्ये राहणा the्या आत्म्याद्वारे तुमच्या नश्वर देहास जीवन देईल.” आपण सादर केले पाहिजे किंवा स्वत: ला दिले पाहिजे - त्याचे उत्पन्न - त्याला आमच्यात राहू द्या. देव आम्हाला अशक्यप्राय असे काहीतरी करण्यास सांगत नाही, परंतु तो ख्रिस्ताकडे जाण्यास सांगतो, ज्याने आपल्याद्वारे आणि आमच्याद्वारे जगणे शक्य केले. जेव्हा आपण उत्पन्न करतो, तेव्हा त्याला परवानगी द्या आणि आपल्याद्वारे जिवंत राहू द्या, तो आपल्याला त्याची इच्छा पूर्ण करण्याची क्षमता देतो. जेव्हा आपण त्याला विचारतो आणि त्याला “मार्गाचा हक्क” देतो आणि विश्वासात बाहेर पडतो तेव्हा तो ते करतो - तो आपल्यामध्ये राहतो आणि आपल्याद्वारे तो आपल्याला आतून बदलतो. आपण स्वत: ला स्वत: ला ऑफर केले पाहिजे, यामुळे आम्हाला ख्रिस्ताची विजयाची शक्ती मिळेल. १ करिंथकर १ 15:57 म्हणते, “देवाचे आभार माना जो विजय देते माध्यमातून आमचा प्रभु येशू ख्रिस्त. ” केवळ एकटाच तो आपल्याला विजय आणि देवाची इच्छा पूर्ण करण्याची शक्ती देतो. आमच्यासाठी ही देवाची इच्छा आहे (मी थेस्सलनीकाकर 4: “)“ आपल्या पवित्रतेने ”, आत्म्याच्या नवीनतेत सेवा करणे (रोमन्स::)), विश्वासाने चालणे आणि“ देवाला फळ देण्यासाठी ”(रोमकर:: ​​3) ), जॉन 7: 6-7 मध्ये रहाण्याचा हेतू आहे. ही परिवर्तनाची प्रक्रिया आहे - वाढीची आणि आपले ध्येय - परिपक्व आणि ख्रिस्तासारखे अधिक. देव या प्रक्रियेचे निरनिराळ्या शब्दांनी आणि बर्‍याच मार्गांनी कसे वर्णन करतो हे आपण पाहू शकता जेणेकरुन आपल्याला खात्री आहे की हे समजण्यास खात्री आहे - पवित्र शास्त्र ज्या प्रकारे त्याचे वर्णन करते. हे वाढत आहे: विश्वासाने चालणे, प्रकाशावर चालणे किंवा आत्म्याद्वारे चालणे, टिकणे, विपुल जीवन जगणे, शिष्य होणे, ख्रिस्तासारखे होणे, ख्रिस्ताचे परिपूर्णत्व. आम्ही आमच्या विश्वासामध्ये भर घालत आहोत, आणि त्याच्यासारखे बनत आहोत आणि त्याच्या वचनाचे पालन करीत आहोत. मत्तय २:: १ & आणि २० म्हणते, “म्हणून जा आणि सर्व राष्ट्रांचे शिष्य बन, त्यांना पित्या, पुत्राच्या व पवित्र आत्म्याच्या नावाने बाप्तिस्मा द्या आणि जे काही मी तुला सांगितले त्या त्या पाळा.” आणि नक्कीच मी या काळाच्या शेवटी तुमच्याबरोबर आहे. ” आत्म्याने चालण्याने फळ मिळते आणि “देवाचे वचन तुमच्यात समृद्धीने राहू देते.” गलतीकर 4: 15-1 आणि कलस्सियन 5: 28-19 ची तुलना करा. फळ म्हणजे प्रेम, दया, नम्रता, धैर्य, क्षमा, शांती आणि विश्वास, काही उल्लेख करणे. ही ख्रिस्ताची वैशिष्ट्ये आहेत. याची तुलना २ पीटर १: १-20शी करा. ख्रिस्तामध्ये हे वाढत आहे - ख्रिश्चनपणामध्ये. रोमन्स :5:१:16 म्हणते, “तर मग ज्या लोकांना विपुल प्रमाणात कृपा मिळते ते एके, येशू ख्रिस्ताद्वारे जीवनात राज्य करतील.”

हा शब्द लक्षात ठेवा - जोडा - ही एक प्रक्रिया आहे. आपल्याकडे असे काही वेळा किंवा अनुभव असू शकतात ज्यामुळे आपणास वाढीस उत्तेजन मिळते, परंतु आज्ञाधारकपणे आज्ञाधारकपणे समजून घ्या आणि लक्षात ठेवा की आम्ही त्याच्यासारखे दिसत नाही (3 योहान 2: 2) जोपर्यंत आपण येशू आहे तोपर्यंत तो दिसत नाही. लक्षात ठेवण्यासाठी काही चांगली वचने गलतीकर २:२०; २ करिंथकर :20:१:2 आणि इतर कोणीही जे आपल्याला वैयक्तिकरित्या मदत करतात. ही एक आजीवन प्रक्रिया आहे- जसे आपले शारीरिक जीवन. आपण माणूस म्हणून शहाणपण आणि ज्ञान वाढतच राहू शकतो आणि करू शकतो, म्हणूनच आपल्या ख्रिश्चन (आध्यात्मिक) जीवनातही आहे.

पवित्र आत्मा आमचा शिक्षक आहे

आम्ही पवित्र आत्म्याबद्दल बर्‍याच गोष्टी नमूद केल्या आहेत, जसे की: स्वतःला त्याच्याकडे जा आणि आत्म्यात चाला. पवित्र आत्मा देखील आमचा शिक्षक आहे. मी योहान २:२:2 म्हणतो, “आपण त्याच्याकडून अभिषेक केला राहते तुमच्यामध्ये आहे आणि तुम्हाला कोणीही शिकवण्याची गरज नाही; परंतु जसे त्याच्या अभिषेकाने तुम्हाला सर्व गोष्टी शिकवल्या आहेत, आणि ते सत्य आहे आणि असत्य नाही, आणि ज्याप्रमाणे त्याने तुम्हाला शिकविले तसेच तुम्ही त्याच्यामध्ये राहा. ” कारण पवित्र आत्मा आपल्यामध्ये राहण्यासाठी पाठविला गेला आहे. योहान १:: १ & आणि १ In मध्ये येशूने शिष्यांना सांगितले, “मी पित्याकडे जाईन आणि तो तुम्हाला दुसरा मदतनीस देईल, यासाठी की कायम तुझ्याबरोबर रहा, तो सत्याचा आत्मा आहे. जग त्याला प्राप्त करू शकत नाही, कारण तो (देव) त्याला पाहू शकत नाही किंवा त्याला ओळखत नाही, परंतु आपण त्याला ओळखता कारण तो तुमच्याबरोबर राहतो व तो तुमच्यामध्ये राहील. ” जॉन १:14:२:26 म्हणतो, “परंतु साहाय्यकर्ता, पवित्र आत्मा, ज्याला पिता माझ्या नावाने पाठवील, तो येईल तुला सर्व गोष्टी शिकवतोआणि मी तुम्हांस सांगितलेल्या सर्व गोष्टी आठवा. ” ईश्वराच्या सर्व व्यक्ती एक आहेत.

ही संकल्पना (किंवा सत्य) जुन्या करारात वचन दिले गेले होते जेथे पवित्र आत्मा लोकांमध्ये राहात नाही तर त्याऐवजी त्यांच्यावर आला आहे. यिर्मया :१: & 31 आणि a 33 अ मध्ये देव म्हणाला, “मी इस्राएलच्या लोकांशी हा करार करीन. मी माझा कायदा त्यांच्यात ठेवेन आणि त्यांच्या हृदयावर मी ते लिहीन. ते प्रत्येकजण आपल्या शेजा .्याला पुन्हा शिकविणार नाहीत ... ते सर्व मला ओळखतील. ” जेव्हा आपण विश्वास ठेवतो तेव्हा प्रभु आपल्यामध्ये राहण्यासाठी आपला आत्मा देतो. रोमकर 34: हे स्पष्ट करते: “जर तुम्ही देहामध्ये नसून आत्म्यात आहात तर जर देवाचा आत्मा तुमच्यात राहतो तर. परंतु जर कोणाला ख्रिस्ताचा आत्मा नसेल तर तो ख्रिस्ताचा नाही. ” १ करिंथकर 8: १ says म्हणतो, “किंवा आपणास ठाऊक नाही काय की तुमचे शरीर हे पवित्र आत्म्याचे मंदिर आहे व जे तुमच्यात देवाचे आहे. योहान 9: 6-19 देखील पहा. तो आपल्यामध्ये आहे आणि त्याने आपला नियम कायमस्वरुपी आपल्या हृदयात लिहिला आहे. (इब्री लोकांस १०:१:16;:: -5-१-10 देखील पहा.) यहेज्केल देखील ११: १ :10 मध्ये असे म्हणतो, “मी त्यांच्यात एक नवीन आत्मा ठेवीन,” आणि: 16: २ 8 आणि २ in मध्ये, “मी माझा आत्मा तुमच्यात ठेवेन आणि माझ्या नियमांनुसार चाला. ” देव, पवित्र स्कर्ट, आमचा मदतनीस आणि शिक्षक आहे; आपण त्याचे वचन समजून घेण्यासाठी त्याची मदत घेऊ नये.

आम्हाला वाढण्यास मदत करण्याचे इतर मार्ग

ख्रिस्तामध्ये वाढण्यासाठी आपल्याला ज्या इतर गोष्टी करण्याची आवश्यकता आहे त्या येथे आहेत: १) नियमितपणे चर्चमध्ये जा. चर्च सेटिंगमध्ये आपण इतर विश्वासणा believers्यांकडून शिकू शकता, वचन ऐकला, प्रश्न विचारू शकता, आपल्या आध्यात्मिक भेटवस्तूंचा उपयोग करून एकमेकांना उत्तेजन देऊ शकता जेव्हा ते जतन करतात तेव्हा देव त्यांना देतो. इफिसकर 1: ११ आणि १२ म्हणते, “आणि त्याने काही प्रेषित म्हणून दिले, तर काही संदेष्टे म्हणून, तर काही जण सुवार्तिक आणि काही पवित्र याजक व शिक्षक या नात्याने देवाच्या सेवेच्या कार्यासाठी सुसज्ज बनण्यासाठी आणि शरीराची उभारणी करण्यासाठी. ख्रिस्ताचा… ”रोमन्स १२: --4 पहा; मी करिंथकर 11: 12-12, 3-8 आणि इफिसकर 12: 1-11. या परिच्छेदांमध्ये सूचीबद्ध केलेल्या आपल्या स्वतःच्या आध्यात्मिक भेटवस्तूंना विश्वासूपणे ओळखून आणि वापरुन आपण स्वत: ला वाढवत आहात ज्या आपल्याबरोबर जन्मलेल्या प्रतिभेपेक्षा भिन्न आहेत. मूलभूत, बायबलवर विश्वास ठेवणार्‍या चर्चमध्ये जा (प्रेषितांची कृत्ये 28:31 आणि इब्री लोकांस 4:11).

२) आपण प्रार्थना केली पाहिजे (इफिसकर:: १-2-२०; कलस्सैकर:: २; इफिसकर १:१:6 आणि फिलिप्पैकर::)). देवासोबत बोलणे, प्रार्थनेत देवाबरोबर सहवास घेणे महत्वाचे आहे. प्रार्थना आपल्याला देवाच्या कार्याचा एक भाग बनवते.

3). आपण देवाची उपासना केली पाहिजे, त्याची स्तुती केली पाहिजे आणि त्याचे आभार मानावेत (फिलिप्पैकर 4: 6 आणि 7) इफिसकर 5: १ & आणि २ and आणि कलस्सैकर 19:१:29 दोघेही म्हणतात की “स्तोत्रे, स्तोत्रे आणि आध्यात्मिक गीतांनी आपणाशी बोलणे.” १ थेस्सलनीकाकर 3:१:16 म्हणते, “प्रत्येक गोष्टीत धन्यवाद द्या; कारण ख्रिस्त येशूमध्ये तुमच्यासाठी ही देवाची इच्छा आहे. ” स्तोत्रांमध्ये दाविदाने किती वेळा देवाची स्तुती केली आणि त्याची उपासना केली याचा विचार करा. पूजा स्वत: हून एक संपूर्ण अभ्यास असू शकते.

4). आपण आपला विश्वास आणि इतरांना साक्ष दिली पाहिजे आणि इतर विश्वासणारे देखील तयार केले पाहिजेत (प्रेषितांची कृत्ये १:;; मत्तय २:: १ & आणि २०; इफिसकर :1:१:8 आणि मी पीटर :28:१:19 जे म्हणतो की “देण्यास नेहमी तयार असणे आवश्यक आहे” तुमच्यात असलेल्या आशेचे कारण घ्या. ”याचा अभ्यास करण्यासाठी बराच वेळ आणि वेळ आवश्यक आहे. मी म्हणेन,“ उत्तराशिवाय दोनदा कधीही पकडता कामा नये. ”

5). आपण विश्वासाची चांगली लढाई शिकण्यास शिकली पाहिजे - खोटी शिकवण नाकारण्यासाठी (यहुदा 3 आणि इतर पत्र पहा) आणि आपला शत्रू सैतान याचा सामना करण्यासाठी (मॅथ्यू 4: 1-11 आणि इफिसकर 6: 10-20 पहा).

6). शेवटी, आपण “आपल्या शेजा love्यावर प्रीति” करण्यासाठी आणि ख्रिस्तामधील आपल्या भावा-बहिणींवर आणि आपल्या शत्रूंवरही प्रेम करण्याचा प्रयत्न केला पाहिजे (१ करिंथकर १ 13; मी थेस्सलनीकाकर 4: & आणि १०;:: ११-१-9; जॉन १:10::3 आणि रोमन्स १२:१० जे म्हणते) , "बंधुप्रेमामध्ये एकमेकांना वाहून घ्या").

7) आणि आपण जे काही शिकता ते पवित्र शास्त्र आपल्याला सांगते करणे, करावे. जेम्स 1: 22-25 लक्षात ठेवा. आम्ही कर्ते असणे आवश्यक आहे शब्द आणि केवळ ऐकणारेच नाहीत.

आयुष्यातील सर्व अनुभवांनी आपल्याला बदलून आपल्याला परिपक्व बनविल्यामुळे आपल्याला या गोष्टी वाढवण्यास कारणीभूत ठरवतात. आपले जीवन संपल्याशिवाय आपण वाढत नाही.

 

नवीन ख्रिश्चनांसाठी आणि बर्‍याच काळापासून ख्रिस्ती राहिलेल्या बर्‍याच प्रश्नांपैकी एक म्हणजे, “मी देवाकडून काय ऐकू?” दुसर्‍या मार्गाने सांगायचे म्हणजे, माझ्या मनात जे विचार येतात ते देवाकडून, सैतानकडून आहेत की मी असे काहीतरी ऐकले आहे जे माझ्या मनात उरलेले आहे काय हे मला कसे कळेल? बायबलमध्ये देव लोकांशी बोलत असल्याची बरीच उदाहरणे आहेत, परंतु देव खोटे संदेष्टे पाळण्याविषयी इशारे देताना बरेच इशारे देतात जे देवाला खात्रीपूर्वक सांगतात की देव त्यांच्याशी बोलला नाही. मग आम्हाला कसे कळेल?

पहिला आणि सर्वात मूलभूत मुद्दा असा आहे की देव हा पवित्र शास्त्राचा अंतिम लेखक आहे आणि तो कधीही स्वत: चा विरोध करीत नाही. २ तीमथ्य:: १ & आणि १ says म्हणते, “सर्व शास्त्रवचनात ईश्वरप्राण आहे आणि नीतिमत्त्व शिकविण्यास, दटावण्यास, सुधारण्यास व प्रशिक्षणासाठी उपयुक्त आहे, जेणेकरुन देवाचा सेवक प्रत्येक चांगल्या कार्यासाठी सज्ज असावा.” म्हणून आपल्या मनात प्रवेश करणार्‍या कोणत्याही विचारांची शास्त्रवचनाबरोबरच्या कराराच्या आधारेच तपासणी केली पाहिजे. ज्या सैनिकाने आपल्या सेनापतींकडे आदेश लिहिले होते आणि त्यांचे उल्लंघन केले होते कारण त्याने विचार केला आहे की एखाद्याने त्याला काहीतरी वेगळेच सांगितले आहे हे ऐकून गंभीर अडचणीत येईल. तर मग, देवाकडून ऐकण्याची पहिली पायरी म्हणजे कोणत्याही दिलेल्या मुद्दयावर ते काय म्हणतात हे पाहण्यासाठी शास्त्रवचनांचा अभ्यास करणे. बायबलमध्ये किती समस्यांचा सामना केला जातो हे आश्चर्यकारक आहे आणि दररोज बायबलचे वाचन करणे आणि एखादे प्रकरण जेव्हा समोर येते तेव्हा काय म्हणते याचा अभ्यास करणे ही देव काय म्हणत आहे हे जाणून घेण्याची स्पष्ट पहिली पायरी आहे.

कदाचित दुसरी गोष्ट पहायची आहे: "माझा विवेक मला काय सांगत आहे?" रोमन्स २:१ 2 आणि १ says म्हणते, “जेव्हा नियमशास्त्र नसलेले विदेशी लोक स्वभावाने कायद्याद्वारे आवश्यक गोष्टी करतात तेव्हा त्यांच्याकडे कायदा नसतानाही ते स्वतःसाठी एक कायदा असतात. त्यांच्या मनावर नियम लिहिलेले आहेत, त्यांचा विवेक देखील साक्ष देतो आणि त्यांचे विचार कधीकधी त्यांच्यावर आरोप करतात आणि इतर वेळी त्यांचा बचावदेखील करतात.) ”याचा अर्थ असा नाही की आपला विवेक नेहमीच बरोबर असतो. पौल रोम येथे १ 14 व्या कमकुवत विवेकाविषयी आणि १ तीमथ्य:: २ मधील स्पष्ट विवेकाविषयी बोलतो. पण तो तीमथ्य १: in मध्ये म्हणतो, “या आज्ञेचे उद्दीष्ट म्हणजे प्रेम आहे, जे शुद्ध अंतःकरण, उत्तम विवेक आणि प्रामाणिक विश्वासाने येते.” तो कृत्ये २:15:१:14 मध्ये म्हणतो, "म्हणून मी देव आणि मनुष्यासमोर माझे विवेक स्पष्ट ठेवण्यासाठी नेहमी प्रयत्न करतो." त्याने तीमथ्यला १ थेमथ्य १: १ & आणि १ in मध्ये लिहिले: “माझ्या मुला, तीमथ्य, मी एकदा तुझ्याविषयी केलेल्या भविष्यवाणींच्या अनुषंगाने तुम्हाला ही आज्ञा देत आहे, यासाठी की जेव्हा तुम्ही त्यांची आठवण करून घ्याल तर तुम्ही लढाई चांगल्या प्रकारे लढू शकाल, विश्वास आणि दृढ धरुन राहा. चांगला विवेक, ज्याला काहींनी नाकारले आहे आणि विश्वासाबाबत जहाजांचे हाल झाले आहेत. ” जर आपला विवेक आपल्याला काहीतरी चुकीचे सांगत असेल तर ते कदाचित चुकीचे आहे, किमान आपल्यासाठी. देव आपल्याशी बोलतो आणि आपल्या विवेकाकडे दुर्लक्ष करतो, हे बहुतेक प्रकरणांमध्ये देवाला न ऐकण्याचे निवडणे हा एक दोष आहे. (या विषयावरील अधिक माहितीसाठी रोमन्स १ 4 आणि १ करिंथकर 2 व १ करिंथकर १०: १-1-5 वाचा.)

तिसरी गोष्ट विचारात घ्या: “मी देवाला काय सांगावे म्हणून मी विचारत आहे?” मी लहान असताना मला वारंवार माझ्या आयुष्यासाठी मला देवाची इच्छा दाखवायला सांगायला सांगितले जात असे. त्याऐवजी देव मला त्याची इच्छा दाखवावी अशी प्रार्थना करण्यास कधीही सांगत नाही हे जाणून मला आश्चर्य वाटले. आपल्याला ज्यासाठी प्रार्थना करण्यास प्रोत्साहित केले जाते ते म्हणजे शहाणपणा. जेम्स १: promises आश्वासन देते, “तुमच्यापैकी कोणाकडे शहाणपणाचा अभाव असेल तर तुम्ही देवाला विचारावे, जो दोष न सापडता सर्वांना उदारपणे देईल आणि ते तुम्हाला दिले जाईल.” इफिसकर 1: १-5-१-5 म्हणते, “तर तुम्ही कसे जगता याविषयी सावधगिरी बाळगा - मूर्ख म्हणून नव्हे तर शहाण्याप्रमाणे, प्रत्येक संधीचा अधिकाधिक उपयोग करा कारण दिवस वाईट आहेत. म्हणून मूर्खासारखे वागू नका तर परमेश्वराची इच्छा काय आहे ते समजून घ्या. ” आपण विचारल्यास देव आपल्याला शहाणपणा देण्याचे वचन देतो आणि जर आपण शहाणे काम केले तर आपण प्रभूची इच्छा पूर्ण करीत आहोत.

नीतिसूत्रे १: १-1 म्हणते, “दावीदाचा पुत्र शलमोन याने इस्राएलच्या राजा शलमोनाची नीतिसूत्रे ऐकली. शहाणपण आणि ज्ञान मिळवण्याकरिता; अंतर्दृष्टी शब्द समजून घेण्यासाठी; सुज्ञपणाने वागण्याविषयी सूचना मिळाल्याबद्दल, जे योग्य व न्याय्य आहे तेच करण्यासाठी; जे तरुणांना सुज्ञपणा, ज्ञान आणि विवेकबुद्धी आहे त्यांना ज्ञान देण्यासाठी. शहाण्यांनी ऐकावे आणि त्यांच्या शिकवणीला जोड द्यावी, आणि शहाण्यांना शिकवण द्यावयाची असेल. नीतिसूत्रे व बोधकथा समजून घेण्यासाठी व शहाण्यांचे म्हणणे समजून घ्या. परमेश्वराचा आदर करणे ही ज्ञान मिळवण्याची पहिली पायरी आहे पण मूर्ख लोक शहाणपण आणि शिकवणीचा तिरस्कार करतात. ” नीतिसूत्रे पुस्तकाचा हेतू आपल्याला शहाणपणा देणे आहे. जेव्हा आपण देवाला विचाराल तेव्हा कोणत्याही परिस्थितीत जाण्यासाठी कोणती शहाणे गोष्ट आहे हे जाण्यासाठी एक उत्तम जागा आहे.

देव मला काय म्हणत आहे हे ऐकण्यात सर्वात जास्त मदत करणारी एक गोष्ट म्हणजे दोषी आणि निंदा यांच्यातील फरक शिकणे. जेव्हा आपण पाप करतो तेव्हा देव नेहमी आपल्या विवेकाद्वारे बोलतो आणि आपल्याला दोषी ठरवतो. जेव्हा आपण देवासमोर आपल्या पापाची कबुली देतो तेव्हा देव अपराधीपणाच्या भावना काढून टाकतो, आपल्याला बदलण्यात आणि सहवास पुनर्संचयित करण्यास मदत करतो. मी योहान १: -1-१० म्हणतो, “आम्ही त्याच्याकडून हा संदेश ऐकला आहे व तुम्हाला घोषित करतो: देव प्रकाश आहे; त्याच्यात अजिबात अंधार नाही. जर आपण त्याच्याबरोबर भागीदारी असल्याचा दावा केला आणि तरीही अंधारात चालत राहिलो तर आम्ही खोटे बोलतो आणि सत्यात जगत नाही. पण जर आपण प्रकाशात चालतो, जसा प्रकाशात आहे तर आपण एकमेकांशी सहभागिता करतो आणि ख्रिस्त येशूचा रक्त आपल्याला सर्व पापांपासून शुद्ध करतो. जर आपण पापाविना असल्याचा दावा केला तर आपण स्वतःला फसवितो आणि आपल्यामध्ये सत्य नाही. जर आपण आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो विश्वासू आणि न्यायी आहे आणि त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अधार्मिकतेपासून आम्हाला शुद्ध केले. जर आम्ही दावा केला आहे की आम्ही पाप केले नाही तर आम्ही त्याला खोटे बोलू आणि त्याचा शब्द आपल्यात नाही. ” देवाकडून ऐकण्यासाठी आपण देवाशी प्रामाणिक असले पाहिजे आणि जेव्हा तसे घडेल तेव्हा आपल्या पापाची कबुली दिली पाहिजे. जर आपण पाप केले आहे आणि आपल्या पापाची कबुली दिली नाही तर आपण देवाबरोबर सहभागिता करीत नाही आणि अशक्य नसल्यास त्याचे ऐकणे कठीण होईल. पुन्हा बोलण्यासाठी: दोष विशिष्ट आहे आणि जेव्हा आपण ते देवास कबूल करतो तेव्हा देव आपल्याला क्षमा करतो आणि देवाबरोबरची आपली मैत्री पुन्हा सुरू होते.

निंदा ही आणखी एक गोष्ट आहे. रोमन्स :8::34 मधील पौलाने एक प्रश्न विचारला व त्याचे उत्तर दिले, “मग दोषी कोण आहे? कोणीही नाही. ख्रिस्त येशू जो मेला होता - त्यापेक्षाही अधिक, ज्याला पुन्हा उठविण्यात आले, ते देवाच्या उजवीकडे आहे आणि ते आपल्यासाठी मध्यस्थी करीत आहेत. ” “जेव्हा ख्रिस्त येशूमध्ये आहेत त्यांना दोषी ठरविले जाऊ नये म्हणून नियमशास्त्र पाळण्याद्वारे त्याने जेव्हा देवाला संतुष्ट करण्याचा प्रयत्न केला तेव्हा त्याने आपल्या दयनीय अपयशाबद्दल बोलल्यानंतर आठव्या अध्यायात सुरवात केली.” दोषी विशिष्ट आहे, निंदा अस्पष्ट आणि सामान्य आहे. हे "आपण नेहमी गोंधळलेले", किंवा "आपणास कशाचेहीही मोबदला देऊ शकणार नाही" किंवा "आपण इतके गोंधळलेले आहात की देव आपल्याला वापरण्यास कधीही सक्षम होणार नाही." यासारख्या गोष्टी सांगते. जेव्हा आपण अशा पापाची कबुली करतो ज्यामुळे आपण देवाला दोषी ठरवतो तेव्हा दोष कमी होतो आणि आपण क्षमा केल्याचा आनंद अनुभवतो. जेव्हा आपण देवासमोर आपल्या निंदा करण्याच्या भावना “कबूल करतो” तेव्हा त्या केवळ दृढ होतात. देवाला दोषी ठरवल्याच्या आपल्या भावनांची “कबूल करणे” ही खरोखर भूत आपल्याविषयी काय म्हणत आहे यावर सहमत आहे. अपराधाची कबुली देणे आवश्यक आहे. देव खरोखरच आपल्याला काय म्हणतो आहे हे समजून घेत असल्यास आपल्याला दोषी ठरविणे आवश्यक आहे.

अर्थात, देव आपल्यासाठी सर्वात आधी सांगत आहे तो म्हणजे निकोडेमसला येशू म्हणाला: “तू पुन्हा जन्मला पाहिजे” (जॉन::)). आम्ही देवाविरुद्ध पाप केले आहे हे कबूल करेपर्यंत, देवाला सांगितले की आम्ही विश्वास ठेवतो की जेव्हा येशू वधस्तंभावर मरण पावला तेव्हा येशू आमच्या पापांसाठी पैसे देतो, आणि त्याला पुरण्यात आले व नंतर पुन्हा उठला, आणि देवाला आमच्या तारणहार म्हणून आमच्या आयुष्यात येण्यास सांगितले आहे, देव आहे आमच्या तारणाची गरज असल्याशिवाय इतर कशाबद्दलही आमच्याशी बोलण्याचे बंधन नाही आणि बहुधा तो करणारही नाही. जर आपण येशूला आपला तारणहार म्हणून स्वीकारले असेल तर आपण पवित्र शास्त्रानुसार देव आपल्याला सांगत आहे अशा प्रत्येक गोष्टीचे परीक्षण करणे आवश्यक आहे, आपला सदसद्विवेकबुद्धी ऐका, सर्व परिस्थितीत शहाणपणाची मागणी करणे आणि पाप कबूल करणे आणि निषेध नाकारणे आवश्यक आहे. देव आपल्याला काय म्हणत आहे हे जाणणे अजूनही काही वेळा अवघड आहे, परंतु या चार गोष्टी केल्यामुळे त्याचा आवाज ऐकणे सुलभ होईल.

या प्रश्नाच्या उत्तरात बायबल स्पष्टपणे शिकवते की देव सर्वत्र अस्तित्वात आहे, म्हणूनच तो नेहमी आपल्याबरोबर असतो. तो सर्वव्यापी आहे. तो सर्व काही पाहतो आणि सर्व ऐकतो. स्तोत्र १ 139 says म्हणते की आम्ही त्याच्या उपस्थितीपासून सुटू शकत नाही. मी हे संपूर्ण स्तोत्र वाचण्यास सुचवितो जे verse व्या वचनात म्हणतो, “मी तुझ्या उपस्थितीतून कोठे जाऊ?” उत्तर कोठेही नाही, कारण तो सर्वत्र आहे.

२ इतिहास :2:१:6 आणि मी किंग्ज :18:२:8 आणि प्रेषितांची कृत्ये १:: २-27-२17 आपल्याला दाखवते की शलमोन, ज्याने तेथेच राहण्याचे वचन दिले त्या देवासाठी मंदिर बांधले, हे जाणवले की देव एका विशिष्ट ठिकाणी राहू शकत नाही. जेव्हा प्रेषितांनी असे म्हटले तेव्हा पौलाने असे म्हटले, “स्वर्ग आणि पृथ्वीचा प्रभु हा हातांनी बांधलेल्या मंदिरात राहत नाही.” यिर्मया 24: 28 आणि 23 म्हणतो “तो स्वर्ग आणि पृथ्वी भरतो.” इफिसकर १:२:23 मध्ये म्हटले आहे की तो “सर्व काही” भरतो.

तरीही आस्तिकांसाठी, ज्यांनी त्याच्या पुत्राचा स्वीकार करणे आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवणे निवडले आहे (जॉन :3:१:16 आणि योहान १:१२ पहा), तो आपला पिता, आपला मित्र, आपला संरक्षक या नात्याने आणखी विशेष मार्गाने आमच्याबरोबर राहण्याचे वचन देतो आणि प्रदाता. मॅथ्यू २:1:२० म्हणतो, "पाहा, मी युगाच्या शेवटी मी नेहमीच आपल्याबरोबर आहे."

हे एक बिनशर्त आश्वासन आहे, आम्ही ते घडवून आणू किंवा करु शकत नाही. ही वस्तुस्थिती आहे कारण देव असे म्हणाला.

हे असे देखील सांगते की जेथे दोन किंवा तीन (विश्वासणारे) एकत्र जमतात तेथे “मी त्यांच्यामध्ये आहे.” (मत्तय १:18:२० केजेव्ही) आम्ही कॉल करीत नाही, भीक मागतो नाही किंवा त्याच्या उपस्थितीची विनंती करत नाही. तो म्हणतो की तो आमच्याबरोबर आहे, म्हणून तो आहे. हे एक वचन, सत्य, सत्य आहे. आपण फक्त त्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि त्यावर अवलंबून रहावे लागेल. देव केवळ इमारतीपुरता मर्यादित नाही, जरी तो आपल्याला समजेल किंवा नसेल तरीही तो आपल्याबरोबर एका खास मार्गाने आहे. किती अद्भुत वचन.

विश्वासणा For्यांसाठी तो आमच्याबरोबर आणखी एका विशेष मार्गाने आहे. जॉन अध्याय एक म्हणतो की देव आपल्याला त्याच्या आत्म्याची देणगी देतो. कायदे अध्याय १ आणि २ आणि जॉन १:1:१:2 मध्ये, देव आपल्याला सांगतो की जेव्हा येशू मरण पावला, जेव्हा मेलेल्यातून उठला आणि पित्याकडे गेला, तेव्हा तो पवित्र आत्मा आपल्या अंत: करणात राहण्यासाठी पाठवत असे. जॉन १:14:१:17 मध्ये तो म्हणाला, “सत्याचा आत्मा… जो तुमच्याबरोबर राहतो व तो तुमच्यामध्ये राहील.” १ करिंथकर 14: १ says म्हणतो, “तुमचे शरीर पवित्र आत्म्याचे मंदिर आहे, जे आहे in तू, ज्यांचा तू देवाकडून आला आहेस ... ”म्हणून विश्वासणा for्यांसाठी देव आत्मा आपल्यामध्ये राहतो.

आपण यहोशवाला १: 1 मध्ये यहोशवाला सांगितले आणि आम्ही इब्री लोकांस १:: in मध्ये असे म्हटले आहे की “मी तुला कधीही सोडणार नाही, तुला सोडणार नाही.” त्यावर विश्वास ठेवा. रोमन्स:: & 5 आणि us us आपल्याला सांगते की ख्रिस्तामध्ये असलेल्या देवाच्या प्रीतीतून कोणतीही गोष्ट आपल्याला वेगळे करू शकत नाही.

देव नेहमी आपल्याबरोबर असला तरी याचा अर्थ असा नाही की तो नेहमीच आपले ऐकेल. यशया::: २ म्हणते की पाप आपल्याला भगवंतापासून विभक्त करेल ज्या अर्थाने तो आपले ऐकत नाही (ऐकत नाही) परंतु तो नेहमीच आहे सह आम्हाला, तो करेल नेहमी जर आम्ही आमच्या पापाची कबुली दिली (तर कबूल केली) आणि त्या पाप आम्हाला क्षमा करेल ते एक वचन आहे. (मी योहान १:;; २ इतिहास :1:१:9)

तसेच आपण विश्वास ठेवत नसल्यास, देवाची उपस्थिती महत्त्वपूर्ण आहे कारण तो सर्वांना पाहतो आणि कारण “कोणाचाही नाश व्हावा अशी त्याची इच्छा नाही.” (२ पेत्र::)) जे लोक विश्वास ठेवतात आणि सुवार्तेवर विश्वास ठेवतात त्यांचे तारणहार होण्यासाठी प्रार्थना करतात अशा लोकांची तो ओरड नेहमी ऐकेल. (१ करिंथकर १ 2: १-.) "कारण जो कोणी प्रभूच्या नावाचा धावा करेल तो वाचला जाईल." (रोमन्स १०:१:3) जॉन :9::15 म्हणते की तो कोणालाही बाजूला करणार नाही, आणि जो येईल त्याला. (प्रकटीकरण २२:१:1; योहान १:१२)

देवाचा शब्द म्हणतो, “देव आणि मनुष्य यांच्यामध्ये एकच देव आहे आणि तो मनुष्य ख्रिस्त येशू आहे” (2 तीमथ्य 5: 3). आपण देवाबरोबर शांती न ठेवण्याचे कारण आपण सर्व पापी आहोत. रोमन्स :23:२:64 म्हणते, "कारण सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत." यशया: 6: says म्हणते, “आम्ही सर्व अशुद्ध वस्तू आहोत आणि आमचे सर्व चांगुलपणा (चांगल्या गोष्टी) घाणेरडी चिंधीसारखे आहेत… आणि आमच्या पापांनी (पापे) वारा जसा आपल्याला दूर नेला आहे.” यशया::: २ म्हणते, “तुमच्या पापांनी तुमचा देव आणि तुमचा देव वेगळा झाला आहे…”

परंतु भगवंताने आपल्या पापांपासून मुक्त होण्यासाठी (देवाची सुटका करुन) देवाशी समेट घडवून आणण्यासाठी (किंवा बरोबर केला) एक मार्ग बनविला. पापाला शिक्षा भोगावी लागली आणि आपल्या पापाची केवळ शिक्षा (देय) म्हणजे मृत्यू. रोमन्स :6:२:23 मध्ये असे लिहिले आहे की, “पापाची मजुरी मरण आहे, परंतु आपला ख्रिस्त येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे देवाची देणगी अनंतकाळचे जीवन आहे.” मी योहान :4:१:14 म्हणतो, “आणि आम्ही हे पाहिले आहे व साक्ष देतो की, पित्याने पुत्राला जगाचा तारणकर्ता म्हणून पाठविले आहे.” जॉन :3:१:17 म्हणतो, “कारण जगाने दोषी ठरविण्यासाठी देवाने आपल्या पुत्राला जगात पाठविले नाही; परंतु त्याच्याद्वारे जगाचे तारण व्हावे म्हणून. ” जॉन १०:२:10 म्हणतो, “मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत; कोणीही त्यांना माझ्या हातून हिरावून घेणार नाही. ” फक्त एकच देव आणि एक मध्यस्थ आहे. जॉन १:: says म्हणते, “येशू त्याला म्हणाला, मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे, माझ्याद्वारेच पित्याजवळ कोणीही येत नाही.” यशया अध्याय chapter 28 वाचा. विशेषतः verses व verses अध्याय लक्षात घ्या. ते म्हणतात: “आमच्या अपराधांमुळे तो जखमी झाला, आमच्या अपराधांबद्दल त्याला चिरडले गेलं; आमच्या शांतीच्या शिक्षे त्याच्यावर होती; आणि त्याच्या पट्ट्यांमुळे आम्ही बरे झालो आहोत. आपण सर्व मेंढ्या चुकलो आहोत. आम्ही वळलो प्रत्येक त्याच्या स्वत: च्या मार्गाने; आणि ते प्रभुने आपल्या सर्वांचा अपराध त्याच्या अधिपत्याखाली ठेवला आहे. ” Verse अ वाचनात पुढे जा: “कारण त्याला जिवंतपणी देश सोडण्यात आले; तो माझ्या लोकांचा पापाचा दोषी होता. ” आणि श्लोक 8 मध्ये असे म्हटले आहे, “तरीही परमेश्वराला ठार मारण्याची प्रभूची इच्छा होती; त्याने त्याला दु: ख दिले आहे. जेव्हा आपण त्याचा आत्मा निर्माण कराल आणि पापासाठी अर्पण कराल ... ”आणि 10 व्या श्लोकात असे म्हटले आहे:“ त्याच्या ज्ञानाने (त्याच्या ज्ञानाने) माझा नीतिमान सेवक पुष्कळांना नीतिमान ठरवील; त्याने केलेल्या पापाची शिक्षा भोगावी. ” १२ व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “त्याने आपला आत्मा मरणापर्यंत ओतला आहे.” मी पीटर २:२:11 म्हणतो, “ज्याने त्याचा स्वत: चा जन्म घेतला आमच्या झाडावर त्याच्या स्वत: च्या शरीरावर पाप… ”

आमच्या पापाची शिक्षा मृत्यू होती, परंतु देवाने आपले पाप त्याच्यावर ठेवले (येशू) आणि त्याने आमच्याऐवजी आमच्या पापाची किंमत दिली; त्याने आमची जागा घेतली आणि आमच्यासाठी शिक्षा झाली. कृपया याविषयी अधिक जाणून घेण्यासाठी या साइटवर जा कसे जतन करावे. कलस्सैकर १: २० आणि २१ आणि यशया it 1 हे स्पष्ट करतात की देव मानव आणि स्वतःमध्ये शांती मिळवितो. ते म्हणतात, "आणि त्याच्याद्वारे स्वत: च्या सामर्थ्याने सर्व गोष्टींचा समेट करण्यासाठी त्याच्या वधस्तंभाच्या रक्ताद्वारे आपण शांती साधली ... आणि जे तुम्ही कधीकधी परक झाला होता आणि दुष्कृत्ये करून आपल्या मनात शत्रू होता पण आता तो पुन्हा मेल झाला आहे." 20 वचनात असे म्हटले आहे की, “देहाच्या शरीरावर मृत्यूद्वारे.” इफिसकर २: १-21-१-53 देखील वाचा, ज्यामध्ये असे म्हटले आहे की त्याच्या रक्ताने, तो आमची शांती आहे जी आपल्या पापांमुळे निर्माण झालेली आपल्यातील आणि भगवंतामधील आपापसातील विभाजन किंवा शत्रुत्त्व तोडते, ज्यामुळे आपण देवाबरोबर शांती प्राप्त करू. कृपया ते वाचा. योहान अध्याय Read वाचा जिथे आपण निकोडेमसला सांगितले की देवाच्या कुटुंबात कसे जन्म घ्यावा (नवीन जन्म); येशूला वधस्तंभावर साप वाढवताच येशूला वधस्तंभावर खिळलेच पाहिजे आणि क्षमा व्हावी म्हणून आपण आपला तारणारा म्हणून “येशूकडे पाहतो”. त्याने यावर विश्वास ठेवला पाहिजे असे सांगून त्याचे स्पष्टीकरण केले की, १ verse व्या श्लोक: “कारण जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला नाश होणार नाही, पण सार्वकालिक जीवन आहे. ” जॉन १:१२ म्हणते, “ज्यांनी त्याचे नाव स्वीकारले त्यांच्या सर्वांनाही त्याने देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला.” १ करिंथकर १ 1: १ आणि २ म्हणतो की ही सुवार्ता आहे, “ज्यातून तुम्ही आहात जतन केले अध्याय & आणि say म्हणते, "कारण मी तुमच्याकडे दिले. ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला आणि पवित्र शास्त्रानुसार, आणि त्याला पुरण्यात आले आणि पवित्र शास्त्रानुसार तो पुन्हा उठला." मत्तय २:12:२:15 मध्ये येशू म्हणाला, "कारण माझ्या रक्तातील हे नवीन नियम आहे जे पुष्कळांसाठी पापाच्या सुटकेसाठी ओतले जात आहे." आपण या तारणावर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि देवाबरोबर शांती ठेवा. जॉन २०::1१ म्हणतो, "पण हे लिहिले आहे की तुम्ही असा विश्वास बाळगावा की येशू हा ख्रिस्त आहे, देवाचा पुत्र आहे आणि विश्वास ठेवल्यास त्याच्या नावात तुमच जीवन मिळेल." प्रेषितांची कृत्ये १:2::3१ म्हणते, “त्यांनी उत्तर दिले, प्रभु येशूवर विश्वास ठेवा आणि तुमचे व तुझे कुटुंबीयांचे तारण होईल.”

रोमन्स 3: 22-25 आणि रोमन्स 4: 22-5: 2 पहा. कृपया ही सर्व वचने वाचा जी आपल्या तारणासाठी इतकी सुंदर संदेश आहेत की या गोष्टी या लोकांसाठीच लिहिलेल्या नाहीत, परंतु आपण सर्व जण देवाशी शांती मिळवण्यासाठी लिहित आहात. हे दर्शविते की अब्राहम आणि आपण विश्वासाद्वारे नीतिमान कसे आहात. आयत 4: 23-5: 1 ते स्पष्टपणे सांगतात. “पण हे शब्द 'त्याला मोजले गेले' हे केवळ त्याच्या नावासाठी लिहिलेले नाही, तर आमच्यासाठीसुद्धा लिहिलेले होते. ज्याने आपल्या प्रभु येशूला मेलेल्यांतून उठविले त्या येशूवर विश्वास ठेवणा Him्या त्याच्यावर विश्वास ठेवला जाईल. त्याने आपल्या अपराधांकरिता सुपूर्द केले आणि आपल्या नीतिमत्तेसाठी उभे केले. म्हणूनच, जेव्हा आपण विश्वासाद्वारे नीतिमान ठरविले गेले आहे, तेव्हा आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे देवाकडे शांति आहे. ” प्रेषितांची कृत्ये 10:36 देखील पहा.

या प्रश्नाचे आणखी एक पैलू आहे. जर आपण आधीच येशूमधील विश्वास ठेवला आहे, देवाचे कुटुंबातील एक आणि आपण पाप केले तर पित्याबरोबरची आपली सहकार्य अडथळा निर्माण होईल आणि आपण देवाच्या शांतीचा अनुभव घेऊ शकणार नाही. आपण पित्याशी असलेला आपला नातेसंबंध गमावत नाही, आपण अद्याप त्याचे मूल आहात आणि देवाचे वचन आपले आहे - आपण त्याच्याबरोबर झालेल्या कराराप्रमाणे किंवा शांतीप्रमाणे शांती बाळगू शकता, परंतु कदाचित त्याच्याबरोबर शांततेची भावना तुम्हाला समजणार नाही. पाप पवित्र आत्म्याला दु: खी करते (इफिसकर 4: २ -29 --31१), परंतु देवाच्या वचनाने आपल्याला एक वचन दिले आहे की, “आमचा पिता येशू ख्रिस्त नीतिमान आहे.” (मी जॉन २: १). तो आमच्यासाठी मध्यस्थी करतो (रोमन्स 2:1). आमच्यासाठी त्याचा मृत्यू “एकदाच” होता (इब्री १०:१०). मी योहान 8: 34 आम्हाला त्याचे वचन दिले आहे, "जर आपण आमच्या पापांची कबुली दिली (कबूल केली तर) तो विश्वासू व न्यायी आहे. त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून आम्हाला शुद्ध केले." परिच्छेद त्या सहवास पुनर्संचयित करण्याबद्दल आणि त्याद्वारे आपली शांती सांगते. मी जॉन 10: 10-1 वाचा.

आम्ही या विषयावरील इतर प्रश्नांची उत्तरे लिहिण्याच्या प्रक्रियेत आहोत, लवकरच त्यांचा शोध घ्या. जेव्हा आपण त्याचा पुत्र, येशू याला स्वीकारतो आणि त्याच्यावरील विश्वासाने तारले जातात तेव्हा देवाबरोबर शांती देव आपल्याला पुष्कळ वस्तू देतो.

            आपण आपले शत्रू जे लोक आहेत आणि जे दुष्ट आत्मे आहेत त्यांच्यात फरक केला पाहिजे. इफिसियन्स 6:12 म्हणते, "कारण आम्ही मांस आणि रक्त यांच्याशी लढत नाही, तर सत्ता, सत्ता, या जगाच्या अंधाराच्या अधिपतींविरुद्ध, उंच ठिकाणी असलेल्या आध्यात्मिक दुष्टतेविरुद्ध लढतो." लूक २२:३ देखील पहा

1. लोकांशी व्यवहार करताना प्रथम क्रमांकाचा विचार प्रेम असावा. "देव नाही

कोणाचाही नाश व्हावा अशी इच्छा आहे” (२ पीटर ३:९) परंतु सर्वांनी “सत्याचे ज्ञान प्राप्त केले पाहिजे” (२ तीमथ्य २:२५). पवित्र शास्त्र आपल्याला आपल्या शत्रूंवर प्रेम करण्यास सांगते आणि जे आपले तारण किंवा जतन केलेले नसले तरीही जे आपला वापर करतात त्यांच्यासाठी प्रार्थना करा, जेणेकरून ते येशूकडे येतील.

देव आपल्याला पवित्र शास्त्रात शिकवतो, “सूड घेणे माझे आहे.” आपण लोकांवर सूड उगवू नये. आपल्याला शिकवण्यासाठी देव अनेकदा पवित्र शास्त्रात उदाहरणे देतो आणि या प्रकरणात डेव्हिड हे एक उत्तम उदाहरण आहे. पुन्हा पुन्हा राजा शौलने ईर्षेपोटी दावीदला मारण्याचा प्रयत्न केला आणि डेव्हिडने सूड घेण्यास नकार दिला. देव त्याचे रक्षण करेल आणि देवाची इच्छा पूर्ण करेल हे जाणून त्याने परिस्थिती देवाला सोपवली.

येशू हे आमचे उत्कृष्ट उदाहरण आहे. जेव्हा तो आपल्यासाठी मरण पावला तेव्हा त्याने त्याच्या शत्रूंचा सूड घेण्याचा प्रयत्न केला नाही. त्याऐवजी, तो आमच्या सुटकेसाठी मरण पावला.

1. जेव्हा “दुष्ट आत्मे” जे आपले शत्रू आहेत त्यांचा प्रश्न येतो, तेव्हा पवित्र शास्त्र आपल्याला त्यांच्याविरुद्ध उभे राहण्यासाठी काय करावे, त्यांचा पराभव कसा करावा हे शिकवते.
2. पहिली गोष्ट म्हणजे त्यांचा प्रतिकार करणे. हे कसे करावे यासाठी येशू हे आमचे उदाहरण आहे. आपल्या तारणाची तरतूद करत असताना, येशूला आपल्याप्रमाणेच सर्व बिंदूंमध्ये परीक्षा झाली, म्हणून तो आपल्या पापासाठी परिपूर्ण यज्ञ प्रदान करू शकला. मत्तय ४:१-११ वाचा. सैतानाचा पराभव करण्यासाठी येशूने पवित्र शास्त्राचा उपयोग केला. सैतानाने जेव्हा येशूला मोहात पाडले तेव्हा पवित्र शास्त्राचा देखील वापर केला, परंतु त्याने त्याचा चुकीच्या पद्धतीने वापर केला, जसे त्याने ईडन गार्डनमध्ये हव्वेला केले होते, त्याचा चुकीचा उल्लेख केला आणि त्याचा संदर्भ बाहेर वापरला. बायबल खरोखर समजून घेणे आणि त्याचा योग्य वापर करणे खूप महत्त्वाचे आहे. सैतान आपल्याला फसवण्यासाठी “प्रकाशाचा देवदूत” (4 करिंथकर 1:11) म्हणून येतो. 2 तीमथ्य 11:14 म्हणते, "स्वतःला देवाला संमत दाखवण्यासाठी अभ्यास करा, लाज वाटण्याची गरज नसलेला, सत्याचे वचन योग्यरित्या विभाजित करणारा (योग्यरित्या हाताळणारा) कामगार."

येशूने हे केले आणि आपल्याला कठोर परिश्रम करणे आणि पवित्र शास्त्राचा अभ्यास करणे आवश्यक आहे जेणेकरून आपण आपल्या आध्यात्मिक शत्रूंचा पराभव करण्यासाठी त्याचा योग्य वापर करू शकू. येशूने सैतानाला फक्त “तू दूर जा” (दूर जा) असे सांगितले. तो म्हणाला, “असे लिहिले आहे की, 'तू तुझा देव परमेश्वर याची उपासना कर आणि केवळ त्याचीच सेवा कर.' “आपण प्रभूच्या उदाहरणाचे अनुसरण केले पाहिजे आणि सैतानाला येशूच्या नावाने दूर जाण्यास सांगावे आणि पवित्र शास्त्राचा वापर करून त्याचा प्रतिकार करावा. ते वापरण्यासाठी आपल्याला खरोखर माहित असणे आवश्यक आहे.

2. पवित्र शास्त्रातील आणखी एक उतारा जिथे देव आपल्याला "वाईट शक्तींशी" कसे लढावे याबद्दल निर्देश देतो तो म्हणजे इफिसियन अध्याय 6:10-18. माझा विश्वास आहे की हे पवित्र शास्त्र कसे प्रभावित करते आणि आपल्या आध्यात्मिक शत्रूंना पराभूत करण्यासाठी वापरले जाते याचे उदाहरण देते. मी थोडक्यात हे स्पष्ट करण्याचा प्रयत्न करेन. कृपया वाचा. श्लोक 11 म्हणते, "देवाची संपूर्ण शस्त्रसामग्री धारण करा, जेणेकरून तुम्ही सैतानाच्या युक्तींच्या विरोधात उभे राहण्यास सक्षम व्हाल."
3. वचन 14 म्हणते, "तुमची कंबर सत्याने बांधली आहे." सत्य हे पवित्र शास्त्र आहे, देवाचे खरे शब्द. जॉन 17:17 म्हणते, "तुझे वचन सत्य आहे." आपण सैतान आणि दुरात्म्यांचे खंडन केले पाहिजे जे सत्य, देवाच्या वचनासह खोटे बोलतात. जर आपल्याला सत्य माहित असेल तर सैतान आपल्याशी खोटे बोलतो तेव्हा आपल्याला कळेल. "सत्य तुम्हाला मुक्त करेल." योहान ८:३२
4. श्लोक 14b म्हणते, "नीतिमत्तेच्या छातीवर असणे." आम्ही आधी चर्चा केली होती की धार्मिकतेचा आमचा एकमेव मार्ग म्हणजे ख्रिस्तामध्ये असणे, तारण मिळणे, त्याचे नीतिमत्व आपल्यासाठी मोजले जाणे (गणित किंवा गणले गेले) आहे. सैतान आपल्याला सांगण्याचा प्रयत्न करेल की आपण खूप वाईट आहोत देव आपला वापर करू शकत नाही - परंतु आपण ख्रिस्तामध्ये स्वच्छ, क्षमाशील आणि नीतिमान आहोत.
5. श्लोक 15 म्हणते, "आणि तुमचे पाय सुवार्तेच्या तयारीने जोडलेले आहेत." पवित्र शास्त्र जाणून घ्या (आवश्यक असल्यास ते लक्षात ठेवा, लिहा आणि सुवार्तेचे स्पष्टीकरण देणार्‍या सर्व अद्भुत वचनांचा अभ्यास करा) जेणेकरून तुम्ही ते सर्वांसमोर मांडू शकता. हे तुम्हाला खूप प्रोत्साहन देईल. I पीटर 3:15 म्हणते, "...तुमच्यामध्ये असलेल्या आशेचे कारण विचारणाऱ्या प्रत्येक माणसाला उत्तर देण्यासाठी नेहमी तयार राहा..."
6. श्लोक 16. सैतानाच्या बाणांपासून आपले संरक्षण करण्यासाठी आपण आपला विश्वास वापरला पाहिजे. सैतान तुमच्या हृदयावर सर्व प्रकारचे डार्ट टाकेल ज्यामुळे तुम्हाला शंका येईल, निराश व्हा किंवा येशूचे अनुसरण करणे सोडून द्या. आम्ही म्हटल्याप्रमाणे, शब्दातून देवाविषयी जितके अधिक आपल्याला कळेल, तो कोण आहे आणि तो आपल्यावर कसा प्रेम करतो, तितके आपण अधिक बलवान होऊ. आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि स्वतःवर नाही. जसा तो ईयोबसोबत त्याच्या परीक्षांमध्ये होता तसाच तो आपल्यासोबत असेल. मॅथ्यू 28:20 म्हणते, "आणि निश्चितच मी नेहमी तुझ्याबरोबर आहे." “विश्वासाची ढाल” घाला.

श्रद्धेची अंतिम परीक्षा म्हणजे संकट, आणि त्याचा परिणाम म्हणजे चिकाटी. देव आपल्याला पाप करण्यास प्रवृत्त करत नाही, परंतु आपला विश्वास मजबूत करण्यासाठी तो आपली परीक्षा घेतो. जेम्स १:१-४, १५ आणि १६ वाचा. चिकाटी आपल्याला परिपक्व बनवेल. देवाने सैतानाला ईयोबची आपण कधीही सहन करू शकणाऱ्या कोणत्याही गोष्टीपेक्षा जास्त परीक्षा घेण्याची परवानगी दिली आणि ईयोब विश्वासात दृढ उभा राहिला, जरी तो अडखळला आणि देवाला प्रश्न करू लागला. शेवटी, देव कोण आहे याबद्दल त्याला अधिक माहिती मिळाली आणि त्याने नम्र होऊन पश्चात्ताप केला. संकटे येतात तेव्हा आपण खंबीर व्हावे आणि त्याच्यावर अधिकाधिक विश्वास ठेवावा आणि त्याच्यावर प्रश्न विचारू नये अशी देवाची इच्छा आहे. देव सर्व सामर्थ्यवान आहे आणि तो आपल्याला काळजी करतो आणि आपले संरक्षण करेल याची खात्री देण्यासाठी पवित्र शास्त्रात आपल्याला अनेक वचने देतो. देव रोमन्स 1:1 मध्ये देखील म्हणतो, "जे देवावर प्रेम करतात त्यांच्यासाठी सर्व गोष्टी एकत्रितपणे कार्य करतात." ईयोबच्या कथेत, लक्षात ठेवा की देवाने परवानगी दिल्याशिवाय सैतान ईयोबला स्पर्श करू शकत नाही आणि तो आपल्या भल्यासाठी असेल तरच तो करतो. आपला देव सर्व प्रेमळ आणि सर्व शक्तीशाली आहे आणि जॉबने शिकल्याप्रमाणे, तो एकटाच नियंत्रणात आहे आणि तो आपल्याला सोडवण्याचे वचन देतो. १ पेत्र ५:७ म्हणते, "तुमची सर्व काळजी त्याच्यावर टाका, कारण तो तुमची काळजी घेतो." I John 4:15 (NASB) म्हणते, "जो तुमच्यामध्ये आहे तो जगात जो आहे त्याच्यापेक्षा मोठा आहे." I करिंथकरांस 16:8 म्हणते, “तुम्हाला कोणताही मोह पडला नाही, परंतु जे मनुष्याला सामान्य आहे; परंतु देव विश्‍वासू आहे, जो तुमच्या क्षमतेपेक्षा जास्त मोहात पडू देणार नाही, परंतु मोहाने सुटण्याचा मार्गही तयार करेल, जेणेकरून तुम्ही ते सहन करू शकाल.” म्हणून फिलिप्पैकर ४:६ म्हणते, "कशाचीही चिंता करू नका." रोमन्स ४:२६ म्हणते, "देवाने जे वचन दिले आहे ते पूर्ण करण्यास तो समर्थ आहे." त्याची वचने पाळण्यासाठी त्याच्यावर विश्वास ठेवा. त्याला आमचा विश्वास हवा आहे.

बायबलचा इतिहास लक्षात ठेवा. ही केवळ कथा नसून वास्तविक घटना आहेत, जी आपल्याला उदाहरणे म्हणून दिली आहेत. चाचणी आपल्याला मजबूत बनवते. डॅनियल आणि त्याच्या मित्रांसाठी हे घडले, जेव्हा ते डॅनियल ३:१६-१८ मध्ये म्हणू शकले, “आपण ज्याची सेवा करतो तो आपला देव आपल्याला सोडवू शकतो…आणि तो आपल्याला सोडवेल…पण तो नाही दिला तर…आम्ही जाणार नाही तुमच्या देवांची सेवा करण्यासाठी.

यहूदा 24 म्हणते, "आता त्याच्याकडे जो तुम्हाला पडण्यापासून वाचवू शकतो आणि त्याच्या गौरवासमोर तुम्हाला निर्दोष सादर करू शकतो." २ तीमथ्य १:१२ देखील वाचा.

40. श्लोक 17 म्हणते, "तारणाचे शिरस्त्राण घाला." सैतान अनेकदा आपल्या तारणावर शंका घेण्याचा प्रयत्न करतो - आपण विश्वास ठेवला पाहिजे की देव वचन दिलेला विश्वासू आहे. ही वचने वाचा आणि त्यावर विश्वास ठेवा: फिलिप्पैकर ३:९; जॉन 3:9 आणि 3:16; इफिसकर १:६; जॉन ६:३७ आणि ४०. जेव्हा सैतान तुम्हाला शंका घेण्यास प्रवृत्त करतो तेव्हा अशा वचनांना जाणून घ्या आणि वापरा. जॉन 5:24 मध्ये येशू म्हणाला, "तुमचे हृदय अस्वस्थ होऊ देऊ नका ... माझ्यावर देखील विश्वास ठेवा." I योहान 1:6 म्हणते, "तुम्हाला अनंतकाळचे जीवन आहे हे कळावे म्हणून जे देवाच्या पुत्राच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांना मी या गोष्टी लिहित आहे." लूक 6:37 हे देखील पहा, ख्रिस्त येशूमध्ये तारणासह अनेक, पुष्कळ गोष्टी येतात ज्या आपल्याला पवित्र आत्म्याने ख्रिस्तासाठी जगण्याचे सामर्थ्य देतात आणि अनेक शास्त्रवचने जे आपल्या मनाचे संशय, भीती आणि खोट्या शिकवणीपासून संरक्षण करू शकतात आणि आपल्याला दाखवू शकतात. देवाचे प्रेम आणि संरक्षण, फक्त काही उल्लेख करण्यासाठी, परंतु आपल्याला ते जाणून घेणे आणि वापरणे आवश्यक आहे. आपण त्याला शब्दाद्वारे ओळखतो. 40 पीटर 14:1 म्हणते, "त्याने आपल्याला जीवनासाठी आणि देवभक्तीसाठी आवश्यक असलेल्या सर्व गोष्टी दिल्या आहेत." शब्द आपल्याला शक्ती आणि सुदृढ मन असण्यासाठी आवश्यक असलेले सर्व देतो. 5 तीमथ्य 13:24 म्हणते, “कारण देवाने आपल्याला भीतीचा आत्मा दिला नाही; पण सामर्थ्य आणि प्रेम आणि सुदृढ मन.

सैतानाला तुमच्या मनाशी गोंधळ करू देऊ नका. देवाला ओळखा आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवा. पुन्हा, देवाचे वचन योग्यरित्या समजून घेण्यासाठी आपण अभ्यास केला पाहिजे. रोमन्स 12:2 म्हणते, “या जगाच्या नमुन्याला अनुरूप होऊ नका, तर तुमच्या मनाच्या नूतनीकरणाने बदला. मग तुम्ही देवाची इच्छा काय आहे - त्याची चांगली, आनंददायक आणि परिपूर्ण इच्छा तपासण्यास आणि मंजूर करण्यास सक्षम असाल.

1. श्लोक 17 देखील आत्म्याची तलवार उचलण्यास सांगते, जी थेट देवाचे वचन म्हणून ओळखली जाते. येशूने मॅथ्यू 4:1-11 मध्ये केल्याप्रमाणे सैतानाला मारण्यासाठी त्याचा वापर करा जेव्हा तो तुमच्यावर हल्ला करतो आणि तुमच्याशी खोटे बोलतो. ते वापरण्यासाठी तुम्हाला ते माहित असणे आवश्यक आहे. या सर्व गोष्टी देवाकडून येतात आणि आपण त्या त्याच्या वचनाद्वारे जाणतो.

इफिसियन्स 6:18 आपल्याला या सर्वांचा उद्देश सांगते म्हणून आपण उभे राहू, टिकून राहू आणि आपल्या प्रभूची सेवा कधीही सोडणार नाही. कधीही हार मानू नका! हे इफिस 6:10, 12, 13 आणि 18 मध्ये सांगते. आपल्या लढ्यात, आपण जे काही करू शकतो ते केल्यानंतर, “सर्व काही करून” उभे राहा.

आपण विश्वास ठेवतो, आपण आज्ञा पाळतो आणि लढतो, परंतु आपल्याला हे देखील लक्षात येते की आपण आपल्या स्वत: च्या सामर्थ्याने आणि सामर्थ्याने जिंकू शकत नाही, परंतु आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि त्याला परवानगी दिली पाहिजे आणि ज्यूड म्हटल्याप्रमाणे, “आपण स्वतः करू शकत नाही असे त्याला करण्यास सांगितले पाहिजे. आम्हाला पडण्यापासून वाचवण्यासाठी" आणि "आम्हाला दुष्टापासून वाचवण्यासाठी" (मॅथ्यू 6:13). हे इफिस 6:10-13 मध्ये दोनदा म्हणते, "प्रभूमध्ये आणि त्याच्या सामर्थ्यामध्ये बलवान व्हा." पवित्र शास्त्र हे देखील शिकवते जेव्हा ते जॉन 15:5 मध्ये म्हणतात, "माझ्याशिवाय, तुम्ही काहीही करू शकत नाही," आणि फिलिप्पैकर 4:13 जे म्हणते, "मला सामर्थ्य देणाऱ्या ख्रिस्ताद्वारे मी सर्व काही करू शकतो." इफिसियन्स 6:18 सांगते की आपण जिंकण्यासाठी त्याच्या सामर्थ्याचा कसा उपयोग करतो: प्रार्थनेद्वारे. आपण त्याला आपल्यासाठी लढायला सांगतो, जे आपण स्वतः करू शकत नाही ते करण्यासाठी त्याच्या सामर्थ्याचा वापर करा.

येशूने आम्हाला उदाहरणाद्वारे दाखवले, जेव्हा त्याने आम्हाला मॅथ्यू 6:9-13 मध्ये प्रार्थना कशी करावी हे शिकवले, ज्यासाठी प्रार्थना करायची एक अतिशय महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे देवाला वाईटापासून (किंवा एनआयव्ही आणि इतर भाषांतरांमध्ये दुष्ट) सोडवण्यास सांगणे. ). आपण सैतानाच्या सामर्थ्यापासून आणि जुलमापासून आपली सुटका करण्यासाठी देवाकडे विनंती केली पाहिजे. इफिस 6:18 म्हणते, “सर्व प्रकारच्या प्रार्थना आणि विनंत्यांसह सर्व प्रसंगी आत्म्याने प्रार्थना करा. हे लक्षात घेऊन, सावध राहा आणि सर्व संतांसाठी नेहमी प्रार्थना करत राहा. आणि जसे आपण फिलिप्पैकर ४:६ मध्ये पाहिले आहे, आपण "कशाचीही चिंता न करता" पण प्रार्थना करावी. ते म्हणते, “प्रत्येक गोष्टीत, प्रार्थना व विनंत्या, धन्यवाद देऊन तुमच्या विनंत्या देवाला कळवा.”

इफिस 6:18 (NASB) असेही म्हणते, "सर्व चिकाटीने सावध राहा." केजेव्ही "पाहायला" म्हणते. सैतानाच्या हल्ल्यांबद्दल आपण नेहमी सावध असले पाहिजे आणि तो आपल्याला रोखण्यासाठी कोणत्याही प्रलोभनाकडे किंवा कोणत्याही गोष्टीकडे लक्ष दिले पाहिजे. येशूने हे मॅथ्यू 26:41 मध्ये सांगितले आहे, "जाग आणि प्रार्थना करा की तुम्ही मोहात पडू नका." मार्क 14:37 आणि 38 आणि लूक 22:40 आणि 46 देखील पहा. सावध रहा.

3. आपल्याला खोट्या शिक्षकांची आणि त्यांच्या शिकवणीचीही चाचणी घेण्याची गरज आहे. स्तोत्र ५०:१५ वाचा; 50:15-91 आणि नीतिसूत्रे 3:7-2 जे म्हणते, "बुद्धी (जे केवळ देवाकडून येते) तुम्हाला दुष्ट लोकांच्या मार्गांपासून, ज्यांचे शब्द विकृत आहेत अशा लोकांपासून वाचवेल." खोट्या शिकवणीपासून आणि सर्व खोट्या कल्पनांपासून बुद्धीने आणि देवाचे वचन जाणून घेऊन देव आपले रक्षण करण्यास सक्षम आहे (12 तीमथ्य 14:2 आणि 2). खोटी शिकवण सैतान आणि भुतांकडून येते (15 तीमथ्य 16: 4 आणि 1). 2 जॉन 4:1-3 आपल्याला प्रत्येक आत्म्याची आणि त्यांच्या शिकवणीची परीक्षा कशी घ्यावी हे दाखवते. योग्य शिकवणीची चाचणी ही आहे की, "ते कबूल करतात की येशू ख्रिस्त देहात आला आहे." प्रेषितांची कृत्ये 17:11 आपल्याला शास्त्रवचनांद्वारे शिक्षकांची आणि त्यांच्या शिकवणींची चाचणी घेण्यास सांगते. बेरेन्स लोकांनी देवाचे वचन वापरून पॉलची परीक्षा घेतली. आपण ऐकतो त्या प्रत्येकाची चाचणी घेणे आवश्यक आहे. जॉन 8:44 म्हणते की सैतान (सैतान) "लबाड आणि लबाडीचा बाप आहे." 5 पेत्र 8: 13 म्हणतो की त्याला "आम्हाला खाऊन टाकायचे आहे." यहेज्केल १३:९ खोट्या संदेष्ट्यांविरुद्ध चेतावणी देते: “जे संदेष्टे खोटे दृष्टान्त पाहतात त्यांच्याविरुद्ध माझा हात असेल.” हे खोटे शिक्षक (खोटे) त्यांच्या बाप सैतानाचे आहेत. 9 तीमथ्य 2:2 म्हणते की काही जण “सैतानाच्या पाशात पडू शकतात, त्याची इच्छा पूर्ण करण्यासाठी बंदिवान करून ठेवतात.”

मी "खोट्या शिक्षकांना कसे ओळखावे" या विषयावर मी नुकतेच ऐकलेल्या प्रवचनाचा काही भाग उद्धृत करणार आहे: स्वतःला विचारा: "ते खरे शुभवर्तमान शिकवतात का" (2 करिंथ 11:3&4; I करिंथ 15:1-4; इफिसियन्स 2:8&9 ; गलती 1:8 आणि 9)? "ते त्यांच्या कल्पना किंवा लेखन पवित्र शास्त्रापेक्षा उंच करतात का" (2 तीमथ्य 3:16 आणि 17 आणि ज्यूड 3 आणि 4)? “ते आपल्या देवाच्या कृपेला अनैतिकतेचा परवाना म्हणून विकृत करतात का” (ज्यूड 4)?

4. दुसरी गोष्ट, आणि मला वाटते की हे अत्यंत महत्त्वाचे आहे, जे देवाने त्याच्या लोकांना खूप पूर्वी सांगितले होते आणि आजही खूप महत्वाचे आहे, इफिस 4:27 मधील नवीन करारात आहे, "सैतानाला स्थान देऊ नका." जादूटोणा नक्कीच एक क्षेत्र आहे जे सैतानाला आपल्यावर सामर्थ्य देते. अनुवाद १८:१०-१४ म्हणते, “आपल्या मुलाचा किंवा मुलीचा अग्नीत बळी देणारा, भविष्य सांगणारा किंवा जादूटोणा करणारा, शकुनाचा अर्थ लावणारा, जादूटोणा करणारा किंवा जादूटोणा करणारा किंवा माध्यम किंवा भूतविद्या करणारा कोणीही तुमच्यामध्ये सापडू नये. (मानसिक) किंवा जो मृतांचा सल्ला घेतो. जो कोणी या गोष्टी करतो तो परमेश्वराला तिरस्कार देतो. याच घृणास्पद प्रथांमुळे तुमचा देव परमेश्वर त्या राष्ट्रांना तुमच्यापुढे घालवून देईल. तुमचा देव परमेश्वरासमोर तुम्ही निर्दोष असले पाहिजे. ज्या राष्ट्रांना तुम्ही हुसकावून लावाल ते चेटूक किंवा भविष्यकथन करणाऱ्यांचे ऐका. पण तुमच्या बाबतीत, तुमचा देव परमेश्वर याने तुम्हाला तसे करण्याची परवानगी दिली नाही.” आपण कधीही मनोगतात अडकू नये. हे सैतानाचे जग आहे. इफिस 18:10-14 म्हणते, “शेवटी, प्रभूमध्ये आणि त्याच्या पराक्रमी सामर्थ्यामध्ये बलवान व्हा. देवाचे संपूर्ण चिलखत घाला, जेणेकरून तुम्ही सैतानाच्या योजनांविरुद्ध तुमची भूमिका घेऊ शकता. कारण आमचा संघर्ष हा देह व रक्त यांच्याविरुद्ध नाही तर राज्यकर्त्यांविरुद्ध, अधिकार्‍यांच्या विरुद्ध, या अंधकारमय जगाच्या शक्तींविरुद्ध आणि स्वर्गीय क्षेत्रातील दुष्ट आत्मिक शक्तींविरुद्ध आहे.”
5. शेवटी, मी म्हणेन की, आपण प्रभूच्या जवळून चालले पाहिजे, म्हणजे आपल्याला चुकीच्या मार्गावर जाण्याचा मोह होणार नाही. “सैतानाला स्थान देऊ नका” हा वाक्यांश प्रभूबरोबर चालण्यासाठी अनेक गोष्टी कराव्या किंवा करू नये, प्रेम, बोलणे, राग, स्थिरपणे कार्य करणे आणि इतर वर्तनांबद्दल आज्ञाधारक असणे याविषयीच्या व्यावहारिक विधानांच्या संदर्भात आहे. जर आपण आज्ञाधारक आहोत, तर आपण सैतानाला आपल्या जीवनात पाय ठेवणार नाही. गलतीकर 5:16 म्हणते, "आत्म्याने चाला आणि तुम्ही देहाच्या वासना पूर्ण करणार नाही." I जॉन 1:7 म्हणते, "प्रकाशात चाला," ज्याचा संदर्भ पवित्र शास्त्रानुसार चालणे आहे. इफिस 5:2&8&25; वाचा कलस्सैकर २:६ आणि ४:५. या गोष्टी तुम्हाला तुमच्या आध्यात्मिक शत्रूंवर विजय मिळवण्यास मदत करतील.

 

ख्रिस्ती धर्माबद्दलची एकमेव गोष्ट अशी आहे की हा एकच धर्म आहे जो पाप आणि एकदाच क्षमा देण्यास मदत करतो. येशूद्वारे हे वचन दिले आहे, जे त्याच्यासाठी दिले आहे आणि पूर्ण केले आहे.

कोणतीही इतर व्यक्ती, माणूस, स्त्री किंवा मूल, संदेष्टा, याजक किंवा राजा, धार्मिक नेता, चर्च किंवा विश्वास पाप यांच्या निंदापासून मुक्त करू शकत नाही, पापाची भरपाई करू शकतो आणि आमच्या पापांची क्षमा करू शकत नाही (प्रेषितांची कृत्ये 4:१२; २ तीमथ्य २:१:12).

येशू बालसारखा मुर्ती नाही जो वास्तविक जीव नाही. मुहम्मदने दावा केल्याप्रमाणे तो केवळ संदेष्टा नाही. तो एक संत नाही जो केवळ एक व्यक्ती आहे, परंतु तो देव आहे - इमॅन्युएल - देव आपल्याबरोबर आहे. मनुष्याने त्याच्याकडे येण्याचे देवाकडून वचन दिले होते. देव आम्हाला वाचविण्यासाठी त्याला पाठविले.

जॉन या व्यक्तीविषयी म्हणाला, येशू, "हा देवाचा कोकरा पाहा जो जगाचे पाप काढून घेतो" (जॉन १: २)). मागे जा आणि यशया 1 बद्दल आम्ही काय म्हटले ते वाचा. यशया all 29 चे सर्व वाचा. येशू काय करेल याविषयीची ही भविष्यवाणी होती. आता आपण त्या शास्त्रवचनांकडे पाहू जेणेकरून त्याने त्यांना खरोखर प्रत्यक्षात कसे पूर्ण केले ते सांगते. आमचा पर्याय म्हणून त्याने मृत्यूदंड पूर्ण घेतला.

मी योहान :4:१० म्हणतो: "या प्रीतीत आपण त्याच्यावर प्रेम केले असे नाही, तर त्याने आपल्यावर प्रेम केले आणि आपल्या पापांसाठी प्रायश्चित म्हणून आपल्या पुत्राला पाठविले." गलतीकर:: says म्हणते, “परंतु जेव्हा वेळ पूर्ण झाली तेव्हा देवाने आपल्या पुत्राला, जो स्त्रीपासून जन्मला, व नियम शास्त्राप्रमाणे वागला, त्याने कायद्याच्या अधीन असलेल्यांना सोडवायला पाठविले.” टायटस:: -10-. आपल्याला सांगते, “जेव्हा देवाची दया आणि प्रीति प्रकट झाली तेव्हा त्याने आपले रक्षण केले, आपण केलेल्या नीतिमान गोष्टींमुळे नव्हे तर त्याच्या दयाळूपणामुळे. पवित्र आत्म्याच्या पुनर्जन्माच्या आणि नूतनीकरणाद्वारे त्याने आपले रक्षण केले, ज्यांचे तारण येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे त्याने उदारपणे ओतले. ” रोमन्स:: & आणि ११ म्हणते, “आम्ही पापी असतानाच ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला… त्याच्याद्वारे आता आपला समेट झाला आहे.” मी योहान २: २ म्हणतो, “आणि तो स्वतः आपल्या पापांसाठी प्रायश्चित्त आहे, केवळ आपल्याच नव्हे तर संपूर्ण जगासाठी.” मी पीटर २:२ says म्हणतो, "ज्याने आपल्या स्वत: च्याच पापा स्वत: च्या शरीरावर स्वत: च्या झाडावर उचलल्या ज्यायोगे आपण पापात मरावे आणि नीतिमत्त्वासाठी जगावे, कारण त्याच्या जखमांनी आपण बरे झालो आहोत."

मशीहा आला घेऊन जा पाप, फक्त ते लपवू नका. इब्री लोकांस १: says म्हणते, “त्याने पापांची शुध्दीकरण केल्यावर तो स्वर्गातल्या महाराजांच्या उजव्या बाजूस जाऊन बसला.” इफिसकरांस १: says म्हणते, “ज्यामध्ये आपण त्याच्या रक्ताने मुक्त आहोत, पापांची क्षमा करतो.” कलस्सैकर 1: 3 आणि 1 देखील पहा. कलस्सैकर २:१:7 म्हणते, “त्याने आम्हाला क्षमा केली सर्व आमची पापे. ” मॅथ्यू:: २- I देखील वाचा, मी योहान २:१२; आणि प्रेषितांची कृत्ये :9::2१; 5:2. आम्ही पाहिले की प्रेषितांची कृत्ये १:12::5 असे म्हटले आहे: “मी तुम्हांस हे कळून काढू इच्छितो की येशूद्वारे आपल्या पापांची क्षमा जाहीर केली गेली आहे.” रोमन्स:: & आणि ((स्तोत्र :२: १ आणि २ मधील) म्हणते, “ज्याचे अपराध माफ केले गेले आहेत ते धन्य आहेत… ज्यांचे पाप प्रभु करतात नाही त्यांच्याविरुद्ध मोजा. ” स्तोत्र 103: 10-13 देखील वाचा.

आम्ही पाहिले की येशू म्हणाला की त्याचे रक्त आम्हाला पापांची क्षमा करण्यासाठी “नवीन करार” आहे. इब्री :9: २ says म्हणते, तो “प्रकट झाला” दूर करणे स्वतःच्या त्यागाने पापाने एकदा सर्वांसाठी” इब्री लोकांस :8:१२ म्हणते, तो “माफ करील… आणि आपल्या पापांची यापुढे आठवण होणार नाही.” यिर्मया 12:31 मध्ये देवाने नवीन कराराची प्रतिज्ञा व भविष्यवाणी केली होती. इब्री अध्याय 34 आणि 9 पुन्हा वाचा.

यशया: 53: in मध्ये हे लक्षात आले की “त्याला आमच्या अपराधांबद्दल भोसकले गेले होते… आणि त्याच्या जखमांनी आपण बरे झालो आहोत.” रोमन्स :5:२:4 मध्ये म्हटले आहे की, “आपल्या पापांकरिता त्याला मृत्यूच्या स्वाधीन करण्यात आले ...” ही आमच्या पापांची भरपाई करण्यासाठी तारणारा पाठविण्यासाठी देवाची पूर्णता होती.

आपण या तारणासाठी योग्य कसे? आम्ही काय करू? पवित्र शास्त्र आपल्याला स्पष्टपणे सांगते की तारण होणार आहे विश्वास, येशूवर विश्वास ठेवणे. इब्री लोकांस ११: म्हणते की विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे. रोमन्स:: २१-२11 म्हणते, “पण आता नियमशास्त्राशिवाय देवाचे नीतिमत्त्व प्रगट झाले आहे. नियमशास्त्र आणि संदेष्ट्यांनी हे सिद्ध केले आहे की, जे देवावर विश्वास ठेवतात त्यांच्यासाठी येशू ख्रिस्तावरील विश्वासाद्वारे देवाचे नीतिमत्वदेखील आहे. त्याच्या रक्तावर विश्वास ठेवून त्याने प्रायश्चित्ताचा यज्ञ म्हणून सादर केले. ”

पवित्र शास्त्रात स्पष्टपणे म्हटले आहे की आपण ते मिळवण्यासाठी काय करू शकतो याबद्दल नाही. गलतीकर :3:१० हे स्पष्ट करते. हे आपल्याला सांगते, “आणि नियम पाळण्यावर विसंबून राहणारे सर्व शापित आहेत. कारण असे लिहिले आहे की, 'जो असे करणे चालू ठेवत नाही तो शापित आहे.' सर्वकाही नियमशास्त्राच्या पुस्तकात लिहिलेले आहे. ' “गलतीकर 3:११ मध्ये म्हटले आहे की,“ नियमशास्त्राद्वारे कोणीही देवासमोर नीतिमान ठरु शकत नाही कारण नीतिमान विश्वासाने जगतात. ” आम्ही केलेल्या चांगल्या कामांमुळे ती होत नाही. २ तीमथ्य १:; देखील वाचा; इफिसकर 11: 2-1; यशया: 9: and आणि तीत 2: & आणि..

आम्ही पापासाठी पात्र आहोत. रोमन्स :6:२:23 म्हणतो, “पापाची मजुरी मरण आहे,” परंतु येशू आपल्यासाठी मरण पावला. आमचा पर्याय म्हणून त्याने मृत्यूदंड पूर्ण घेतला.

आपण नरक, देवाचा क्रोध, आमच्या न्यायी शिक्षेपासून आपण कसे वाचू शकतो हे विचारले. येशू ख्रिस्तावरील विश्वासाने, त्याने केलेल्या कार्यावर विश्वास आहे. जॉन :3:१:16 म्हणते, “जगावर इतकी प्रीती केली की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होणार नाही तर त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल.” जॉन :6: २ says म्हणतो, “ज्याने पाठविले त्याच्यावर विश्वास ठेवण्याचे काम हेच आहे.”

कायदा १:: &० आणि in१ मध्ये प्रश्न विचारला आहे, “वाचवण्यासाठी मी काय करावे?” आणि पौलाने त्याला उत्तर दिले, “प्रभु येशू ख्रिस्तावर विश्वास ठेवा आणि तुमचे तारण होईल.” आपण विश्वास ठेवला पाहिजे की तो आपल्यासाठी मरण पावला (जॉन:: १-16-१-30,) 31) आपण पाहू शकता की देव किती वेळा म्हणतो की आम्ही विश्वासाने तारले आहोत (नवीन करारात सुमारे 3 वेळा).

विश्वास कसा व्यक्त केला जातो हे सांगण्यासाठी आणि विश्वास ठेवणे किती मुक्त आणि सोपे आहे हे दर्शविण्यासाठी इतर अनेक शब्द वापरुन देव हे समजणे सोपे करतो. जरी जोएल २::2२ मधील जुना करार आपल्याला हे दर्शवितो की जेव्हा असे म्हटले आहे की, “प्रभूच्या नावाचा धावा करेल तो वाचला जाईल.” पॉल रोमन्स १०:१:32 मध्ये हे उद्धृत करते जे तारणाचे स्पष्ट स्पष्टीकरण आहे. विश्वासाचे हे सोपे कार्य आहे, विचारणे देव तुम्हाला वाचवू शकेल. फक्त लक्षात ठेवा, केवळ तारणारा आणि क्षमा मिळविणारा एकमेव येशू आहे.

देव हा आणखी एक मार्ग स्पष्ट करतो तो शब्द म्हणजे त्याला स्वीकारा. योहान अध्याय १ मध्ये वर्णन केल्यानुसार, त्याला नाकारण्याचे हे उलट आहे. त्याच्या स्वत: च्या लोकांनी (इस्राएलने) त्याला नाकारले. तुम्ही देवाला म्हणता, “होय मी विश्वास ठेवतो” विरूद्ध, नाही “मला त्याचा विश्वास नाही किंवा मी तो स्वीकारत नाही.” जॉन १:१२ म्हणते, “जितके ज्यांनी त्याला स्वीकारले, त्यांना त्याच्या नावावर विश्वास ठेवणा to्या सर्वांना त्याने देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला.”

प्रकटीकरण २२:१:22 यात असे स्पष्टीकरण देते की, “ज्याला पाहिजे, त्याने जीवनाचे पाणी फुकट घ्यावे.” आम्ही भेट घेतो. रोमन्स :17:२:6 म्हणते, “देवाची देणगी म्हणजे आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे अनंतकाळचे जीवन होय.” फिलिप्पैकर 23:2 देखील वाचा. म्हणून येशूकडे या आणि विश्वासाने त्याची भेट घ्या, कॉल करा. आता या. जॉन :11:6 says म्हणतो, “जो कोणी माझ्याकडे (येशू) येईल त्याला मी काढून टाकणार नाही.” जॉन :37::6० म्हणतो “जो कोणी देवाच्या पुत्राकडे पाहतो आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवतो अनंतकाळचे जीवन मिळेल. ”  जॉन १:15:२:28 म्हणतो, "मी त्यांना चिरंतन जीवन देतो आणि त्यांना कधीही पेरेस देणार नाही."

रोमन्स:: २-4-२23 म्हणते, “हे फक्त त्यांच्यासाठीच नाही तर त्याकरिता आहेत US, ज्याला देव नीतिमान ठरवितो, ज्याने आपल्यावर विश्वास ठेवला ज्याने आपल्या प्रभुला मेलेल्यांतून उठविले… त्याला आमच्या पापासाठी मरणदंड देण्यात आला आणि आपल्या नीतिमत्तेसाठी त्याला जिवंत केले गेले. ”

उत्पत्ति ते प्रकटीकरण या शास्त्राच्या शिकवणीची संपूर्णता अशी आहे: देवाने आपल्याला निर्माण केले, आम्ही पाप केले पण देवाने तयार केले, वचन दिले आणि देवाला आपला तारणकर्ता म्हणून पाठविले - एक वास्तविक व्यक्ती, जिने आपल्या जीवनाद्वारे रक्ताने आणि पापाद्वारे आमची सुटका केली. पापाच्या परिणामापासून आपली सुटका करुन स्वर्गात देवाबरोबर अनंतकाळचे जीवन देवून, देवाशी आमची समेट करतो. रोमन्स:: says म्हणते की “आता आपण त्याच्या रक्ताने नीतिमान ठरलो आहोत, म्हणून ख्रिस्ताद्वारे देवाच्या क्रोधापासून आपण त्याचे आणखी किती वाचेल.” रोमन्स:: १ म्हणते, “म्हणून आता जे ख्रिस्त येशूमध्ये आहेत त्यांना शिक्षा नाही.” जॉन :5:२ says म्हणतो, “मी तुम्हाला खरे सांगतो, जो माझा संदेश ऐकतो आणि ज्याने मला पाठविले त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन आहे. आणि तो दोषी ठरणार नाही, परंतु मृत्युपासून परत जिवंत झाला आहे.”

दुसरा कोणी देव नाही आणि देव इतर कोणी तारणारा देत नाही. येशू - आपण त्याचा एकमेव मार्ग स्वीकारला पाहिजे. होशेय 13: 4 मध्ये देव म्हणतो, “मी तुमचा देव परमेश्वर आहे! मी तुम्हाला मिसर देशातून बाहेर आणले. माझ्याशिवाय तू देवाशिवाय कोणालाही ओळखू शकणार नाहीस.

हा नरकापासून सुटण्याचा एक मार्ग आहे - जगाच्या स्थापनेपासून देवाने बनविलेला मार्ग - सृष्टीपासून (2 तीमथ्य 1: 9 आणि प्रकटीकरण 13: 8). ज्याने येशूला पाठविले त्या त्याने पुत्राद्वारे देवाचे तारण केले. ही एक विनामूल्य भेट आहे आणि ती मिळविण्यासाठी फक्त एक मार्ग आहे. आम्ही ते कमवू शकत नाही, आम्ही केवळ देव काय म्हणतो यावर विश्वास ठेवू शकतो आणि त्याच्याकडून भेट घेऊ शकतो (प्रकटीकरण 22:१)). मी योहान :17:१:4 म्हणतो, "आणि आम्ही पाहिली आहे आणि साक्ष दिली आहे की पित्याने पुत्राला जगाचा तारणहार म्हणून पाठविले आहे." या भेटीसह क्षमा, शिक्षेपासून मुक्तता आणि अनंतकाळचे जीवन मिळते (जॉन :14:१:3, १ 16,; 18; जॉन १:१२; जॉन:: & आणि २ and आणि २ थेस्सलनीकाकर 36:)).

शास्त्रवचनाकडे या प्रश्नाचे उत्तर आहे, म्हणून आपण अनुभवावरून, आपण प्रामाणिक असल्यास आणि पवित्र शास्त्रातूनही स्पष्ट होऊ या, हे सत्य आहे की तारण आपणास पाप करण्यापासून आपोआप राखत नाही.

माझ्या ओळखीच्या एखाद्या व्यक्तीने एखाद्या व्यक्तीला प्रभूकडे नेले आणि कित्येक आठवड्यांनंतर तिचा एक अत्यंत मनोरंजक फोन कॉल आला. नव्याने वाचवलेली व्यक्ती म्हणाली, “मी ख्रिस्ती होऊ शकत नाही. मी पूर्वी कधी केले त्याहूनही अधिक पापी. ” ज्याने तिला प्रभूकडे नेले त्या व्यक्तीने विचारले की, “तू यापुढे अशी पापी गोष्टी करतोस की तू यापूर्वी कधी केली नव्हतीस किंवा आता तू आयुष्यभर अशी कामे करत आहेस की जेव्हा तू असे करशील तेव्हा तुला त्याबद्दल भयंकर दोषी वाटते?” त्या बाईने उत्तर दिले, “ती दुसरी आहे.” आणि ज्याने तिला प्रभूकडे नेले त्या व्यक्तीने तिला आत्मविश्वासाने सांगितले, “तू ख्रिश्चन आहेस. पापाबद्दल दोषी ठरविणे म्हणजे आपण खरोखरच तारलेले आहात याची पहिलीच चिन्हे आहेत. ”

नवीन कराराची पत्रे पाप करणे थांबविण्याकरिता याद्या आपल्याला देतात; पापे टाळण्यासाठी, आम्ही केलेली पापे. आम्ही ज्या गोष्टी करायच्या आहेत आणि त्यामध्ये अपयशी ठरणे आवश्यक आहे अशा गोष्टींची देखील ते यादी करतात. जेम्स :4:१:17 म्हणतो, “ज्याला चांगले करणे माहित आहे आणि जे करीत नाही तो त्याच्यासाठी पाप आहे.” रोमन्स :3:२:23 असे म्हणतो, “सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत.” एक उदाहरण म्हणून, जेम्स 2: 15 आणि 16 एखाद्या भावाला (ख्रिश्चन) बोलतात जे आपल्या भावाला गरजू पाहते आणि मदतीसाठी काहीही करीत नाही. हे पाप करीत आहे.

मी करिंथकरांमध्ये पौल ख्रिस्ती किती वाईट असू शकतो हे दाखवतो. 1 करिंथकरांस 10: 11 आणि 3 मध्ये तो म्हणतो की त्यांच्यात भांडणे आणि गट होते. Chapter व्या अध्यायात तो त्यांना शारीरिक (शारीरिक) आणि मूल म्हणून संबोधित करतो. आम्ही बर्‍याचदा मुलांना आणि कधीकधी प्रौढांना मुलासारखे वागणे थांबवण्यास सांगतो. आपण चित्र मिळवा. बाळांना फेकणे, चापट मारणे, कोंबणे, चिमूटभर एकमेकांचे केस खेचणे आणि चावणे देखील. हे विनोदी वाटते पण खरे आहे.

गलतीकर :5:१:15 मध्ये पौल ख्रिश्चनांना एकमेकांना चावू नका व खाऊ नका असे सांगतो. १ करिंथकर :4:१:18 मध्ये तो म्हणतो की त्यातील काही अहंकारी झाले आहेत. Chapter व्या अध्यायात, श्लोक 5 तो आणखी वाईट बनतो. “अशी बातमी आहे की तुमच्यामध्ये अनैतिकता आहे आणि अशा प्रकारच्या मूर्तिपूजकांमध्येसुद्धा आढळत नाही.” त्यांचे पाप स्पष्ट होते. जेम्स:: २ म्हणतो की आपण सर्व अनेक प्रकारे अडखळत आहोत.

गलतीकर:: १ & आणि २० मध्ये पापी स्वभावाच्या क्रियांची यादी केली जाते: अनैतिकता, अपवित्रता, अपवित्रता, मूर्तिपूजा, जादूटोणा, द्वेष, कलह, मत्सर, क्रोधाचे स्वार्थ, स्वार्थी महत्त्वाकांक्षा, मतभेद, मतभेद, मत्सर, मद्यधुंदपणा आणि देव कोणत्या गोष्टींचा प्रतिकूल आहे? अपेक्षा करते: प्रेम, आनंद, शांती, संयम, दयाळूपणा, चांगुलपणा, प्रामाणिकपणा, सभ्यता आणि आत्मसंयम.

इफिसकर :4: १ मध्ये अनैतिकता, २ verse वे राग, २ verse श्लोक चोरी, पद्य २ un अप्रिय भाषा, verse१ कटुता, क्रोध, निंदा आणि द्वेष यांचा उल्लेख आहे. इफिसकर 19: मध्ये गलिच्छ बोलणे आणि खडबडीत विनोद उल्लेख आहेत. हेच परिच्छेद आपल्याला देव आपल्याकडून काय अपेक्षा करतो हेदेखील दर्शवितो. स्वर्गातील आपला पिता परिपूर्ण आहे म्हणून येशूने आम्हाला परिपूर्ण असल्याचे सांगितले, यासाठी की “जगाने तुमची चांगली कामे पाहिली आणि स्वर्गातील आपल्या पित्याचे गौरव करावे.” आपण त्याच्यासारखे व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे (मॅथ्यू :26::28), परंतु हे स्पष्ट आहे की आपण नाही.

ख्रिश्चन अनुभवाची अनेक पैलू आहेत जी आपल्याला समजून घेणे आवश्यक आहे. ज्या क्षणी आपण ख्रिस्त देवावर विश्वास ठेवतो त्या क्षणी आपल्याला काही गोष्टी मिळतात. तो आम्हाला क्षमा करतो. आपण दोषी असलो तरी तो आपल्याला नीति दर्शवितो. तो आपल्याला अनंतकाळचे जीवन देतो. तो आपल्याला “ख्रिस्ताच्या शरीरावर” ठेवतो. त्याने ख्रिस्तामध्ये परिपूर्ण केले. यासाठी वापरलेला शब्द पवित्र आहे, जो देवासमोर परिपूर्ण आहे. आपण पुन्हा देवाच्या कुटुंबात जन्मलो, त्याची मुले होऊ. तो पवित्र आत्म्याद्वारे आपल्यामध्ये राहतो. मग आम्ही अजूनही पाप का करतो? रोमन्स अध्याय and आणि गलतीकर :7:१:5 हे सांगून हे स्पष्ट करते की आपण जोपर्यंत आपल्या देहामध्ये जिवंत आहोत तोपर्यंत आपल्यात अजूनही आपला जुना स्वभाव पापी आहे, तरीही देवाचा आत्मा आपल्यात राहतो. गलतीकर :17:१:5 म्हणते, “पापी स्वभावाची इच्छा आहे की जे आत्म्याविरुद्ध आहे आणि आत्मा जे पापी स्वरूपाच्या विरुद्ध आहे. ते आपापसात भांडत आहेत, जेणेकरून तुम्हाला पाहिजे ते करू नका. ” देवाला पाहिजे ते आम्ही करीत नाही.

मार्टिन ल्यूथर आणि चार्ल्स हॉज यांच्या भाषणामध्ये ते सुचवतात की आपण शास्त्रवचनांद्वारे देवाजवळ जाऊ आणि त्याच्या परिपूर्ण प्रकाशात जितके जास्त आपण पाहिले की आपण किती अपूर्ण आहोत आणि आपण त्याच्या वैभवातून किती कमी पडतो. रोमन्स :3:२:23

रोमसच्या conflict व्या अध्यायात पौलाने हा संघर्ष अनुभवला आहे असे दिसते. दोन्ही भाष्य देखील असे सांगतात की प्रत्येक ख्रिश्चन पौलाच्या उत्तेजन व दुर्दशासह ओळखू शकतो: परंतु देव आपल्या स्वभावामध्ये परिपूर्ण होण्यासाठी, त्याच्या पुत्राच्या प्रतिमेस अनुरूप व्हावे अशी आपली इच्छा आहे. आपण स्वत: ला आपल्या पापी स्वभावाचे गुलाम समजतो.

मी योहान १: says म्हणते की “जर आम्ही असे म्हणतो की आमच्याकडे कोणतेही पाप नाही तर आपण स्वत: ला फसवितो आणि आपल्यामध्ये सत्य नाही.” मी योहान १:१० म्हणतो, “जर आपण असे म्हटले आहे की आपण पाप केले नाही तर आपण त्याला लबाड बनवू आणि त्याच्या शब्दाला आमच्या जीवनात स्थान नाही.”

रोमकर chapter व्या अध्याय वाचा. रोमन्स :7:१:7 मध्ये पौलाने स्वतःला “पापाच्या गुलामगिरीत विकले” असे वर्णन केले आहे. पंधराव्या श्लोकात तो म्हणतो की मी काय करतो हे मला समजत नाही; मी काय करावे असे मला वाटत नाही, परंतु ज्या गोष्टीचा मी तिरस्कार करतो त्या मी करतो. ” १ verse व्या श्लोकात तो म्हणतो की समस्या त्याच्यामध्ये राहणारे पाप आहे. पौल इतका निराश झाला की या गोष्टी त्याने थोड्या वेगळ्या शब्दात आणखी दोन वेळा सांगितल्या. १ verse व्या श्लोकात तो म्हणतो, “कारण मला माहित आहे की माझ्यामध्ये (हा देहात आहे - पौल त्याच्या जुन्या स्वभावाचा शब्द आहे) काहीही चांगले राहत नाही, कारण माझ्याबरोबर हजर असण्याची इच्छा आहे पण चांगले कसे करावे हे मला सापडत नाही.” १ Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की “जे मी करतो त्या चांगल्यासाठी मी करत नाही, परंतु जे करणे मी करीत नाही, ते मी करतो.” एनआयव्ही 14 व्या श्लोकाचे भाषांतर करते कारण "मला चांगल्या करण्याची इच्छा आहे परंतु मी ते पूर्ण करू शकत नाही."

रोमन्स:: २१-२7 मध्ये तो पुन्हा त्याच्या सदस्यांमधील कामाच्या (त्याच्या शारीरिक स्वभावाचा संदर्भ घेणारा) नियम म्हणून त्याच्या विरोधाचे वर्णन करतो, त्याच्या मनाच्या कायद्याविरूद्ध लढतो (त्याच्या आतील अस्तित्वातील अध्यात्मिक स्वरुपाचा संदर्भ घेतो). त्याच्या अंतर्मनामुळे तो देवाच्या नियमात आनंद करतो परंतु “माझ्या बरोबर तेथेच वाईट आहे.” आणि पापी स्वभाव “त्याच्या मनाच्या नियमाविरुद्ध युद्ध करुन त्याला पापाच्या नियमाचा कैदी बनवतो.” आम्ही सर्व विश्वासणारे या विरोधाचा आणि पौलाच्या 21 व्या श्लोकात ओरडत असताना अत्यंत निराशेचा अनुभव घेतो. ”मी किती वाईट मनुष्य आहे. या मृत्यूच्या शरीरातून मला कोण सोडवील? ” पौलाने जे वर्णन केले आहे ते आपल्या सर्वांचा संघर्ष आहेः जुन्या निसर्गाचा (देहाचा) आणि आपल्यात राहणारा पवित्र आत्मा यांच्यातला संघर्ष, ज्याला आपण गलतीकर in:१:23 मध्ये पाहिले होते पण पौल रोमकर:: ​​१ मध्येही म्हणतो: “आपण चालूच राहू? पाप करा की कृपा विपुल व्हा. देव करो आणि असा न होवो. ”पौल असेही म्हणतो की देवाची इच्छा आहे की आपण केवळ पापाच्या शिक्षेपासून नव्हे तर या जीवनातल्या सामर्थ्यापासून व नियंत्रणापासून सुटका व्हावी. पौलाने रोमकर :24:१ in मध्ये म्हटल्याप्रमाणे “जर एखाद्याच्या पापामुळे मरणाने त्या माणसावर राज्य केले तर ज्यांना देवाच्या विपुलतेची तरतूद आणि नीतिमत्त्व मिळते त्याचे लोक आपल्या जीवनातून राज्य कसे करतील? एक माणूस, येशू ख्रिस्त. ” मी जॉन २: १ मध्ये जॉन विश्वासणा to्यांना म्हणतो की त्याने त्यांना लिहिले आहे जेणेकरून ते दोषी होणार नाहीत. इफिसकर :5:१:17 मध्ये पौल म्हणतो की आपण मोठे व्हावे जेणेकरुन आपण आणखी बाळ होणार नाही (जसे की करिंथकर होते).

म्हणून जेव्हा पौल रोमकर 7:२:24 मध्ये ओरडला, “मला मदत कोण करेल? ' (आणि आम्ही त्याच्याबरोबर), त्याच्या २ verse व्या श्लोकात असे उत्तर आहे की, “मी देवाला धन्यवाद देतो - येशू ख्रिस्ताद्वारे आमच्या प्रभु.” उत्तर ख्रिस्तामध्ये आहे हे त्याला ठाऊक आहे. विजय (पवित्रता) तसेच मोक्ष आपल्यामध्ये राहणा Christ्या ख्रिस्ताच्या तरतूदीद्वारे येते. मला भीती वाटते की बरेच विश्वासणारे केवळ “मी फक्त मनुष्य आहे” असे म्हणत पापामध्ये जगणे स्वीकारतात परंतु रोम 25 आम्हाला आपली तरतूद देते. आपल्याकडे आता एक पर्याय आहे आणि आपल्याकडे पाप करीत राहण्याचे कोणतेही निमित्त नाही.

मी जतन केले असल्यास, मी पाप का करीत राहिलो? (भाग २) (देवाचा भाग)

आता आम्हाला हे समजले आहे की आपण देवाची मुले झाल्यानंतरही आपण पाप करतो, हे आपल्या अनुभवाद्वारे व शास्त्रवचनांद्वारे दिसून आले आहे; आपण त्याबद्दल काय करावे? प्रथम मी हे सांगू इच्छितो की ही प्रक्रिया फक्त त्या श्रद्धावानांनाच लागू होते, ज्यांनी आपल्या चांगल्या कृत्यांमध्ये नव्हे तर ख्रिस्ताच्या समाप्त झालेल्या कार्यामध्ये (त्यांचे मृत्यू, दफन आणि पुनरुत्थान) अनंतकाळच्या जीवनाची आशा ठेवली आहे पापांची क्षमा साठी); ज्यांना देव नीतिमान ठरवीत आहे. मी करिंथकर १ 15: & आणि and आणि इफिसकर १: See पहा. हे केवळ विश्वासू लोकांना लागू होते कारण आपण स्वत: ला परिपूर्ण किंवा पवित्र करण्यासाठी आपण काहीही करू शकत नाही. पवित्र आत्म्याद्वारे केवळ देवच हे करू शकतो, आणि आपण पाहू, फक्त विश्वासणारे त्यांच्यात पवित्र आत्मा वास करतात. टायटस 3: 4 आणि 1 वाचा; इफिसकर 7: 3 आणि 5; रोमन्स 6: 2 आणि 8 आणि गलतीकर 9: 4

पवित्र शास्त्र आपल्याला शिकवते की या क्षणी आपण विश्वास ठेवतो तेव्हा देव आपल्यासाठी दोन गोष्टी करतो. (बरेच आणि बरेच लोक आहेत.) तथापि, आपल्या जीवनातील पापावर “विजय” मिळवणे हे आपल्यासाठी महत्त्वपूर्ण आहे. प्रथम: देव आम्हाला ख्रिस्तामध्ये ठेवतो (एखादी गोष्ट जी समजून घेणे कठीण आहे, परंतु आपण स्वीकारले पाहिजे आणि त्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे), आणि दुसरा तो आपल्या पवित्र आत्म्याद्वारे आपल्यात राहतो.

1 करिंथकरांस 20:6 मध्ये पवित्र शास्त्र सांगते की आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत. "त्याच्याद्वारे आपण ख्रिस्तामध्ये आहात जो आमच्याद्वारे देवाकडून शहाणपण, नीतिमानपणा, पवित्रता आणि विमोचन बनला आहे." रोमन्स:: says म्हणते की आपण “ख्रिस्तामध्ये बाप्तिस्मा” घेतला आहे. हे पाण्यामध्ये आपल्या बाप्तिस्म्याबद्दल बोलत नाही, तर पवित्र आत्म्याद्वारे कार्य करीत आहे ज्यामध्ये त्याने आपल्याला ख्रिस्तामध्ये ठेवले आहे.

पवित्र आत्मासुद्धा आपल्यात राहण्यासाठी पवित्र आत्मा आपल्याला शिकवते. योहान १:: १ & आणि १ In मध्ये येशूने आपल्या शिष्यांना सांगितले की तो त्यांच्याबरोबर एक सहायक (पवित्र आत्मा) पाठवेल जो त्यांच्याबरोबर होता व त्यांच्यामध्ये राहतो, (तो जिवंत राहू शकेल किंवा तेथेच राहू शकेल). इतर शास्त्रवचने आहेत जी आपल्याला सांगतात की देवाचा आत्मा आपल्यामध्ये आहे, प्रत्येक विश्वासणा in्यामध्ये. जॉन १ & आणि १ Acts, कृत्ये १: १- I आणि १ करिंथकर १२:१:14 वाचा. जॉन १:16:२:17 म्हणतो की तो आपल्या हृदयात आहे. रोमन्स:: says म्हणते की जर देवाचा आत्मा तुमच्यात नसेल तर तुम्ही ख्रिस्ताचे नाही. म्हणूनच आम्ही म्हणतो की हे (म्हणजेच आम्हाला पवित्र बनविणे) हे स्वर्गीय आत्म्याचे कार्य आहे, म्हणूनच केवळ विश्वासणारे, जे स्वर्गीय आत्म्याने आहेत, ते त्यांच्या पापावर स्वतंत्र किंवा विजयी होऊ शकतात.

एखाद्याने असे म्हटले आहे की शास्त्रात असे आहेः 1) सत्यांवर आपण विश्वास ठेवला पाहिजे (जरी आपण त्यांना पूर्णपणे समजत नाही तरी; 2) आज्ञा पाळण्याची आज्ञा देतो आणि 3) विश्वास ठेवण्याचे वचन दिले. वरील तथ्ये सत्य आहेत ज्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे, म्हणजे आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत आणि तो आपल्यामध्ये आहे. आम्ही हा अभ्यास सुरू ठेवत आहोत यावर विश्वास ठेवण्याची आणि त्यांचे पालन करण्याची कल्पना ठेवा. मला असे वाटते की हे समजून घेण्यात मदत करते. आपल्या दैनंदिन जीवनात पापांवर मात करण्यासाठी आपल्याला दोन गोष्टी समजून घेणे आवश्यक आहे. देवाचा भाग आणि आपला भाग आहे, जो आज्ञाधारक आहे. आपण प्रथम ख्रिस्तामध्ये असण्याचा आणि ख्रिस्त आमच्यामध्ये असण्याविषयीच्या सर्व भागाकडे पाहू. आपण इच्छित असल्यास कॉल करा: 1) देवाची तरतूद, मी ख्रिस्तामध्ये आहे आणि 2) देवाची शक्ती, ख्रिस्त माझ्यामध्ये आहे.

जेव्हा पौल रोमकर 7: २ in-२24 मध्ये बोलला तेव्हा हेच बोलत होते. “मला कोण सोडवेल… मी आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे देवाचे आभार मानतो.” लक्षात ठेवा ही प्रक्रिया देवाच्या मदतीशिवाय अशक्य आहे.

 

पवित्र शास्त्राद्वारे हे स्पष्ट आहे की देवाची इच्छा आहे की आपण पवित्र व्हावे आणि आपल्या पापांवर विजय मिळवावा. रोमन्स :8: २ us आपल्याला सांगते की विश्वासू म्हणून त्याने “आपल्या पुत्राच्या प्रतिमानानुसार राहावे म्हणून आम्हाला ठरविले आहे.” रोमन्स:: says म्हणते की त्याने “जीवनात नवीनपणाने” चालत राहावे अशी त्याची इच्छा आहे. कलस्सैकर १: says म्हणते की पौलाच्या शिक्षणाचे ध्येय “ख्रिस्तामध्ये प्रत्येकाला परिपूर्ण व परिपूर्णपणे सादर करणे” होते. देव आपल्याला शिकवते की आपण प्रौढ व्हावे अशी त्याची इच्छा आहे (करिंथकरांप्रमाणे बाळांना राहू नये). इफिसकर :29:१:6 म्हणते की आपण “ज्ञानाने परिपक्व व्हावे आणि ख्रिस्ताच्या पूर्णतेचे परिपूर्ण परिमाण प्राप्त करावे.” श्लोक 4 म्हणतो की आपण त्याच्यात वाढू. इफिसकर :1:२:8 म्हणते की आपण “नवीन आत्म्याला धारण करावे; ख righteousness्या नीतिमान आणि पवित्रतेत देवासारखे होण्यासाठी तयार केले. ”बायबल थेस्सलनीकाकर 4: states मध्ये असे म्हटले आहे:“ देवाची इच्छा आहे, अगदी तुमच्या पावनपणाची. ” अध्याय & आणि es सांगतात की त्याने “आम्हाला अपवित्रतेसाठी नव्हे तर पवित्रतेसाठी बोलावले आहे.” Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की “जर आपण या गोष्टीला नकार दिला तर आपण आपला पवित्र आत्मा देव देणा reject्या देवाला नाकारत आहोत.”

(आत्मा आपल्यात असल्याचा विचार जोडत आहे आणि आपण बदलू शकलो आहोत.) पवित्रता हा शब्द परिभाषित करणे थोडे जटिल असू शकते परंतु जुन्या करारात त्याचा अर्थ असा होतो की एखाद्या वस्तूला किंवा व्यक्तीला त्याच्या वापरासाठी वेगळे करणे किंवा त्याच्या वापरासाठी सादर करणे. ते शुद्ध करण्यासाठी यज्ञ केला जात आहे. तर आपल्या हेतूंसाठी आपण पवित्र असल्याचे सांगत आहोत की ते देवाला वेगळे केले जावे किंवा देवाला सादर करावे. ख्रिस्ताच्या वधस्तंभाच्या मरणाद्वारे आपण त्याच्यासाठी पवित्र केले गेले. हे आम्ही म्हणतो त्याप्रमाणे, स्थितीनुसार पावित्र्य जेव्हा आपण विश्वास ठेवतो आणि देव आपल्याला ख्रिस्तामध्ये परिपूर्ण पाहतो (त्याच्या कपड्यांनी आणि त्याला झाकून टाकले आहे आणि त्याच्यामध्ये नीतिमत्त्व घोषित केले आहे). जेव्हा आपण आपल्या दैनंदिन अनुभवात पापांवर विजय मिळवतो तेव्हा आपण परिपूर्ण होताना तो परिपूर्ण असतो. पवित्रतेवरील कोणतेही पद्य या प्रक्रियेचे वर्णन किंवा स्पष्टीकरण देत आहेत. शुद्ध, स्वच्छ, पवित्र आणि निर्दोष वगैरे म्हणून आपल्याला भगवंतासमोर मांडायचे आहे आणि इब्री लोकांस १०:१:10 म्हणते की “एका बलिदानाद्वारे त्याने जे पवित्र केले गेले त्यांना अनंतकाळासाठी परिपूर्ण केले.”

या विषयावरील अधिक अध्यायः 2 योहान 1: 2 म्हणते की, “मी तुझ्यासाठी या गोष्टी लिहीत आहे, यासाठी की पाप करु नकोस.” मी पीटर २:२ says म्हणतो, "ख्रिस्ताने आपल्या शरीरावर आमची पापे झाडावर धरली ... यासाठी की नीतिमान म्हणून जगावे." इब्री लोकांस :24: १ us आपल्याला सांगते की “ख्रिस्ताचे रक्त आपल्याला जिवंत देवाची सेवा करण्यासाठी मृत कृतीतून शुद्ध करते.”

येथे आपल्याकडे केवळ आपल्या पवित्रतेचीच ईश्वराची इच्छा नाही तर त्याने आपल्या विजयाची तरतूद केली आहे: आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत आणि त्याच्या मरणात सहभागी आहोत, रोमन्स:: १-१२ मध्ये वर्णन केल्याप्रमाणे. २ करिंथकर 6:२१ मध्ये असे म्हटले आहे: “ज्याने कोणतेही पाप माहित नव्हते त्याने आमच्यासाठी त्याने पाप केले यासाठी की त्याच्यामध्ये आपण देवाचे नीतिमत्व व्हावे.” फिलिप्पैकर::,, रोमन्स १२: १ आणि २ आणि रोमन्स :1:१:12 वाचा.

रोमन्स:: १-१२ वाचा. पापावरील आपला विजय, म्हणजेच त्याच्या तरतूदीसाठी देवाने आपल्या वतीने केलेल्या कार्याचे स्पष्टीकरण येथे आपल्याला आढळले. रोमन्स:: १ अध्याय पाचांचा विचार चालू ठेवतो की आपण पाप करत रहावे अशी देवाची इच्छा नाही. ते म्हणतात: तर आपण काय म्हणावे? आपण पाप करीतच राहू या की देवाची कृपा विपुल होईल. ” श्लोक 6 म्हणतो, “देव असे करू नकोस. आपण जे आतापर्यंत पापाला मेलेले आहोत ते अजून कसे जगावे? ” रोमन्स :1:१:12 मध्ये असे म्हटले आहे की “ज्यांना विपुल प्रमाणात कृपा व नीतिमत्त्व मिळते ते येशू ख्रिस्ताद्वारे जीवनात राज्य करतील.” त्याला आता या जीवनात, आमच्यासाठी विजय हवा आहे.

ख्रिस्तामध्ये आपल्याकडे जे आहे त्याविषयी मी रोमी 6 मधील स्पष्टीकरण हायलाइट करू इच्छितो. आम्ही ख्रिस्तामध्ये आमच्या बाप्तिस्म्यासंबंधी बोललो आहोत. (लक्षात ठेवा हा पाण्याचा बाप्तिस्मा नव्हे तर आत्म्याचे कार्य आहे.) श्लोक us आपल्याला शिकवते की याचा अर्थ असा होतो की आपण “त्याच्या मरणात बाप्तिस्मा घेतला,” म्हणजे “आम्ही त्याच्याबरोबर मरण पावले.” -3-es अध्याय म्हणते की आपण त्याला “त्याच्याबरोबर पुरले आहोत.” श्लोक 3 मध्ये असे स्पष्ट केले आहे की आम्ही त्याच्यामध्ये आहोत म्हणून आम्ही त्याच्या मरणात, दफन व पुनरुत्थानामध्ये त्याच्याबरोबर एकत्र आहोत. Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की आपण त्याच्याबरोबर वधस्तंभावर खिळलेले आहोत जेणेकरून "पापाचे शरीर नाहीसे व्हावे आणि आपण यापुढे पापाचे गुलाम होऊ नये." हे आपल्याला दर्शविते की पापाची शक्ती खंडित झाली आहे. एनआयव्ही आणि एनएएसबी दोन्ही तळटीपांचे म्हणणे आहे की त्याचे भाषांतर “पापाचे शरीर शक्तीहीन असू शकते.” दुसरे भाषांतर असे आहे की “पापाचा आपल्यावर अधिकार नाही.”

Verse व्या वचनात असे म्हटले आहे: “जो मेला तो पापापासून मुक्त झाला. या कारणासाठी पाप यापुढे गुलाम म्हणून धरु शकत नाही. ११ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की “आम्ही पापाला मेलो.” १ Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की “पाप तुझ्यावर अधिकार गाजवू शकणार नाही.” ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळलेले हेच आमच्यासाठी केले गेले. आम्ही ख्रिस्ताबरोबर मरण पावला म्हणून आम्ही ख्रिस्ताबरोबर पापासाठी मरण पावले. तो आमच्यासाठी मरण पावला ही आमची पापे होती हे स्पष्ट करा. त्याने आमची पापे केली. म्हणून पाप आमच्यावर यापुढे वर्चस्व ठेवण्याची गरज नाही. सोप्या भाषेत सांगायचे तर, आम्ही ख्रिस्तामध्ये असल्याने, आम्ही त्याच्याबरोबर मरण पावला, म्हणून पापावर आता आपल्यावर अधिकार असणे आवश्यक नाही.

श्लोक 11 हा आपला भाग आहे: आमची श्रद्धा. मागील श्लोक हे तथ्य आहेत ज्यावर आपण विश्वास ठेवला पाहिजे, जरी हे समजणे कठीण आहे. ते सत्य आहेत ज्यावर आपण विश्वास ठेवला पाहिजे आणि त्यावर कृती केली पाहिजे. 11 व्या शब्दामध्ये “रेकॉन” हा शब्द वापरला आहे ज्याचा अर्थ “त्यावर अवलंबून असणे” आहे. येथून पुढे आपण विश्वासाने वागले पाहिजे. शास्त्रवचनाच्या या परिच्छेदात त्याच्याबरोबर "उठविले" याचा अर्थ असा आहे की आपण "देवासाठी जिवंत" आहोत आणि आपण "जीवनाच्या नवीनतेवर चालत जाऊ शकतो." (अध्याय,, & आणि १)) देवाने आपला आत्मा आपल्यात ठेवला आहे म्हणून आता आपण विजयी जीवन जगू शकतो. कलस्सैकर २:१:4 म्हणते की “आम्ही जगाला मरण पावले आणि जग आपल्यासाठी मरण पावले.” हे सांगण्याचा आणखी एक मार्ग म्हणजे येशू केवळ पापाच्या शिक्षेपासून मुक्त होण्यासाठीच मरण पावला नाही तर आपल्यावरील त्याचे नियंत्रण तोडण्यासाठीही त्याने आपल्या सध्याच्या जीवनात शुद्ध व पवित्र केले.

प्रेषितांची कृत्ये २:26:१:18 मध्ये लूकने पौलाला असे म्हटले आहे की सुवार्ता त्यांना “अंधारापासून प्रकाशाकडे व सैतानाच्या सामर्थ्यापासून देवाकडे वळवील, यासाठी की पापांची क्षमा आणि पवित्र झालेल्यांमध्ये वतन मिळू शकेल” ) माझ्यावर (येशूवर) विश्वास ठेवून. ”

आम्ही या अभ्यासाच्या भाग 1 मध्ये आधीच पाहिले आहे की पौलाला हे तथ्य समजले गेले आहे किंवा माहित असले तरीही विजय स्वयंचलित नव्हता किंवा तो आपल्यासाठीही नाही. स्वत: च्या प्रयत्नातून किंवा कायदा पाळण्याच्या प्रयत्नातूनही तो विजय मिळवू शकला नाही आणि आम्हीही करू शकत नाही. ख्रिस्ताशिवाय आमच्यावर पापावर विजय मिळविणे अशक्य आहे.

येथे आहे. इफिसकर 2: 8-10 वाचा. हे आपल्याला सांगते की चांगुलपणाच्या कार्याद्वारे आपले तारण होऊ शकत नाही. कारण रोमन्स says म्हणते की आपण “पापाखाली विकले” आहोत. आम्ही आमच्या पापाची भरपाई करू शकत नाही किंवा क्षमा मिळवू शकत नाही. यशया: 6: आपल्याला देवाच्या नजरेत “आपले सर्व चांगुलपणा घाणेरडी चिंधीसारखे” सांगतात. रोमन्स:: us आपल्याला सांगते की जे “देहामध्ये आहेत ते देवाला संतुष्ट करू शकत नाहीत.”

जॉन १:: us मध्ये असे दिसून आले आहे की आपण स्वतः फळ देऊ शकत नाही आणि verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “माझ्याशिवाय (ख्रिस्त) तू काहीही करु शकत नाहीस.” गलतीकर २:१:15 म्हणते, “कारण नियमशास्त्राच्या कर्मांनी कोणीही नीतिमान ठरणार नाही,” आणि २१ व्या श्लोकात म्हटले आहे की “जर नियमशास्त्राद्वारे नीतिमानपणा आला तर ख्रिस्त अनावश्यकपणे मरण पावला.” इब्री लोकांस :4:१:5 आपल्याला सांगते की “नियमांनी काहीही परिपूर्ण केले नाही.”

रोमन्स:: & आणि says म्हणते, “नियमशास्त्र पापाच्या स्वभावामुळे अशक्त झाले म्हणून काय करण्यास अक्षम होते, कारण त्याने आपल्या स्वतःच्या पुत्राला पापाच्या माणसासारखे केले. आणि पापी माणसामध्ये त्याने पापाची निंदा केली यासाठी की आपल्यामध्ये नियमशास्त्राच्या नीतिमत्त्वाची आवश्यकता पूर्ण व्हावी, जे पापी स्वभावाप्रमाणे जीवन जगतात असे नाही तर आत्म्याप्रमाणे जीवन जगतात. ”

रोमन्स:: १-१-8 आणि कलस्सैकर:: १-. वाचा. आपण चांगले केले किंवा आपल्या चांगल्या कृत्यांनी आपले तारण होऊ शकत नाही आणि नियमशास्त्राच्या कर्मांनी आपण पवित्र होऊ शकत नाही. गलतीकर:: says म्हणते की, “नियमशास्त्राच्या कर्मांनी तुम्ही आत्म्याद्वारे प्राप्त झाले की विश्वासाने ऐकले आहे काय? आपण इतके मूर्ख आहात का? आत्म्याने सुरुवात केल्यापासून आता देहामध्ये परिपूर्ण आहात काय? ” आणि अशा प्रकारे आपण पौलाप्रमाणेच ख्रिस्ताच्या मृत्यूद्वारे आपण पापापासून मुक्त झालो आहोत हे जाणूनसुद्धा आपण स्वत: चे प्रयत्नांनी संघर्ष करतो (पुन्हा रोमी 1 पाहा), नियमशास्त्र पाळण्यास असमर्थ आहोत व पाप व अपयशाला सामोरे जावे लागले. आणि ओरडला, “मी आहे तो दु: खी माणूस, मला सोडवेल!”

पौलाच्या विफलतेस कशामुळे कारणीभूत ठरले ते पाहू या: 1) नियमशास्त्र त्याला बदलू शकला नाही. २) स्वत: चे प्रयत्न अयशस्वी झाले. )) देव आणि नियमशास्त्र त्याला जितके अधिक जाणले तितकेच वाईट त्याला वाटले. (कायद्याचे कार्य आम्हाला अत्यंत पापी बनविणे आणि आपले पाप प्रकट करणे आहे. रोमन्स:: ,,१)) आपल्याला देवाच्या कृपेची व सामर्थ्याची गरज आहे हे कायद्याने स्पष्ट केले. जॉन:: १-2-१-3 म्हटल्याप्रमाणे आपण जितके जास्त प्रकाशाकडे जाऊ तितके स्पष्ट होते की आपण गलिच्छ आहोत. )) तो निराश होऊन असे म्हणतो: “मला कोण सोडवेल?” “माझ्यात काहीही चांगले नाही.” "वाईट माझ्याबरोबर आहे." "एक युद्ध माझ्या आत आहे." "मी ते अमलात आणू शकत नाही." )) कायद्यात स्वतःच्या मागण्या पूर्ण करण्याचे सामर्थ्य नव्हते, केवळ त्याचा निषेध केला. मग तो उत्तर येतो, रोमन्स 7:6,13, “मी आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे देवाचे आभार मानतो. तर पौल आपल्याला देवाच्या तरतूदीच्या दुस part्या भागाकडे घेऊन जात आहे ज्यामुळे आपले पवित्रकरण शक्य आहे. रोमन्स :3:२० म्हणते, “जीवनाचा आत्मा आपल्याला पाप आणि मृत्यूच्या नियमांपासून मुक्त करतो.” पापावर विजय मिळविण्याची शक्ती व सामर्थ्य म्हणजे ख्रिस्त इन यूएस, आपल्यामध्ये पवित्र आत्मा. रोमन्स 17: 19-4 पुन्हा वाचा.

कलस्सैकर १: २ & आणि २ of मधील न्यू किंग जेम्स ट्रान्सलेशनमध्ये म्हटले आहे की आपल्याला परिपूर्णपणे सादर करणे हे देवाच्या आत्म्याचे कार्य आहे. ते म्हणतात की, “ख्रिस्त तुमच्यामध्ये, देवाच्या गौरवाची आशा असलेल्या आपल्यामध्ये या रहस्यमय वैभवाची संपत्ती काय आहे हे देव सांगू इच्छितो.” ते असे म्हणत आहे की “आम्ही ख्रिस्त येशूमध्ये प्रत्येक मनुष्य परिपूर्ण (किंवा पूर्ण) सादर करू शकतो.” रोमन्स :1:२:27 मध्ये आपण ज्याच्यापेक्षा कमी पडतो आहोत तो येथे महिमा आहे काय? २ करिंथकर 28:१ Read वाचा ज्यामध्ये देव म्हणतो की त्याने आपल्याला “वैभवातून गौरवात” देवाच्या प्रतिरुपात रूपांतरित करण्याची आपली इच्छा आहे.

लक्षात ठेवा आम्ही आमच्यामध्ये आत्मा येणार असल्याची चर्चा केली. जॉन १ ::१ 14 आणि १ In मध्ये येशू म्हणाला की त्यांच्याबरोबर जो आत्मा होता तो त्यांच्यात येईल. योहान १:: -16-११ मध्ये येशू म्हणाला की त्याने दूर जाणे आवश्यक आहे जेणेकरून आत्मा आपल्यात राहू शकेल. जॉन १:17:२० मध्ये तो म्हणतो, “त्या दिवशी तुम्हाला समजेल की मी माझ्या पित्यामध्ये आहे आणि तुम्ही माझ्यामध्ये आहात आणि मी तुमच्यामध्ये आहे.” ज्याविषयी आपण बोलत आहोत. जुन्या करारामध्ये हे सर्व भाकीत केले गेले होते. जोएल २: २-16-२7 मध्ये पवित्र आत्मा आपल्या अंत: करणात ठेवण्याविषयी बोलतो.

प्रेषितांची कृत्ये २ (ती वाचा) मध्ये हे येशूच्या स्वर्गात स्वर्गारोहणानंतर, पेन्टेकॉस्टच्या दिवशी घडल्याचे सांगते. यिर्मया :१: & 2 आणि (31 मध्ये (इब्री लोकांस १०:१०, १ & आणि १ the मधील नवीन कराराचा उल्लेख आहे) देवाने आणखी एक अभिवचन पूर्ण केले, ज्याने आपला नियम आपल्या अंतःकरणात ठेवला. रोमन्स:: In मध्ये हे आपल्याला सांगते की या पूर्ण झालेल्या अभिवचनांचा परिणाम म्हणजे आपण “एका नव्या आणि जिवंत मार्गाने देवाची सेवा” करू शकतो. आता, ज्या क्षणी आपण ख्रिस्तावर विश्वास ठेवतो, आत्मा आपल्यात राहतो (राहतो) आणि तो रोमन्स 33: 34-10 आणि 10 शक्य करतो. रोमन्स 14: 16 आणि 7 आणि इब्री 6: 8, 1, 15 देखील वाचा.

या क्षणी, मी तुम्हाला गलतीकर 2:२० वाचू आणि लक्षात ठेवू इच्छितो. हे कधीही विसरू नका. या वचनात सर्व पॉल सारांशित केले आहे जे एका वचनात पवित्रतेबद्दल आपल्याला शिकवते. “मी ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळले गेलो तरीसुद्धा मी जिवंत आहे. परंतु मी ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो. आणि मी आता जे देह आहे ते जगतो ते मी देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून जगतो, ज्याने माझ्यावर प्रेम केले आणि माझ्यासाठी स्वत: ला दिले. ”

आपल्या ख्रिश्चन जीवनात देवाला संतुष्ट करण्यासाठी आपण जे काही करतो त्याचा सारांश “मी नाही; पण ख्रिस्त. ” तो ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो, माझी कामे किंवा चांगली कामे नाही. ही वचने वाचा जी ख्रिस्ताच्या मृत्यूच्या तरतूदीबद्दल (पापाला सामर्थ्य देण्यासाठी) आणि आपल्यामध्ये देवाच्या आत्म्याच्या कार्याबद्दलही सांगतात.

मी पीटर १: २ २ थेस्सलनीकाकर २:१:1 इब्री २:१:2 इफिसकर:: २ & आणि २ & कलस्सैकर 2: १- 2-13

देव, त्याच्या आत्म्याद्वारे, आपल्याला मात करण्याचा सामर्थ्य देतो, परंतु तो त्याहूनही पुढे जातो. तो आपल्याला आतून बदलतो, आपले रूपांतर करतो आणि त्याचा पुत्र ख्रिस्त याच्या प्रतिमेत बदलतो. हे करण्यासाठी आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे. ही एक प्रक्रिया आहे; देव सुरू, देव चालू आणि देव पूर्ण.

विश्वास ठेवण्याच्या आश्वासनांची यादी येथे आहे. येथे आहे जे आपण करू शकत नाही ते करीत आहे, आम्हाला बदलत आहे आणि ख्रिस्तासारखे पवित्र करीत आहे. फिलिप्पैकरांस 1: 6 “या गोष्टीविषयी तुमचा विश्वास आहे. ज्याने तुमच्यामध्ये चांगले कार्य सुरू केले आहे तो ख्रिस्त येशूच्या येण्याच्या काळापर्यंत ते पूर्ण करीतच राहील. ”

इफिसकर 3: १ “आणि २०“ आपल्यात काम करणा power्या सामर्थ्यानुसार… देवाच्या पूर्णतेने परिपूर्ण आहोत. ” ते किती महान आहे की, "देव आपल्यामध्ये कार्यरत आहे."

इब्री लोकांस १:: २० आणि २१ “आता शांतीचा देव ... येशू ख्रिस्ताद्वारे त्याच्या दृष्टीने जे उचित आहे त्या तुम्ही कार्य करुन त्याची इच्छा पूर्ण करण्यासाठी प्रत्येक चांगल्या कार्यात तो तुम्हाला परिपूर्ण करो.” मी पीटर 13:20 "सर्व कृपेचा देव, ज्याने तुला ख्रिस्तामध्ये त्याच्या अनंतकाळच्या गौरवात बोलाविले आहे, तो स्वत: परिपूर्ण होईल, त्याची खात्री करील, सामर्थ्यवान आणि सामर्थ्यवान होईल."

मी थेस्सलनीकाकरांस 5: 23 आणि 24 “आता देव स्वत: तुम्हाला शांती देईल. आणि आपला आत्मा, आत्मा आणि शरीर प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या आगमनाच्या वेळी पूर्णपणे निर्दोष राखू शकेल. ज्याने तुम्हाला बोलाविले तो विश्वासू आहे आणि जो ते करतो तो आहे. ” एनएएसबी म्हणतो, “तोही ते घडवून आणेल.”

इब्री लोकांस १२: २ आपल्याला 'आपल्या विश्वासाचा लेखक आणि परिष्कृत करणारा येशूकडे लक्ष देण्यास सांगते.' १ करिंथकरांस १: & आणि God “देव आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या दिवशी निर्दोषपणे शेवटपर्यंत तुमची खात्री करील. देव विश्वासू आहे, ”मी थेस्सलनीकाकर 12: १२ आणि १ says म्हणतो की देव आपल्या प्रभु येशूच्या आगमनाच्या वेळी“ आपली अंतःकरणे निर्विवाद ”करेल.

मी जॉन:: २ सांगते, “जेव्हा आपण त्याला आहोत तसे आम्ही त्याच्यासारखे होऊ.” देव परत येईल जेव्हा येशू परत येईल किंवा आम्ही मरणार तेव्हा स्वर्गात जाऊ.

आम्ही पुष्कळ श्लोक पाहिले आहेत ज्यात असे सूचित झाले आहे की पावन प्रक्रिया ही एक प्रक्रिया आहे. फिलिप्पैकर:: १२-१-3 वाचा जे म्हणते की “मी यापूर्वीच साध्य झालेले नाही, किंवा मी आधीच परिपूर्ण नाही, परंतु ख्रिस्त येशूमध्ये देवाची उच्च कॉल करण्याच्या ध्येयाच्या दिशेने मी पुढे जात आहे.” एका टीकामध्ये “पाठलाग” हा शब्द वापरला आहे. केवळ ही एक प्रक्रिया नाही तर सक्रिय सहभाग देखील यात सामील आहे.

इफिसकर 4: ११-१. आपल्याला सांगते की चर्च एकत्र काम करणार आहे म्हणून आपण “सर्व गोष्टींमध्ये ख्रिस्त” जो ख्रिस्त आहे तोपर्यंत त्याच्यात वाढू शकेल. पवित्र शास्त्रात मी पीटर २: २ मध्ये वाढीस हा शब्द वापरला आहे, जिथे आपण हे वाचतो: “शब्दाच्या शुद्ध दुधाची इच्छा करा म्हणजे तुम्ही त्यात वाढ व्हाल.” वाढण्यास वेळ लागतो.

या प्रवासाचे वर्णन चालणे देखील आहे. चालणे हा संथ मार्ग आहे; एका वेळी एक पाऊल; एक प्रक्रिया. मी जॉन प्रकाशात चालण्याविषयी बोलतो (म्हणजेच देवाचा शब्द) गलतीज आत्म्यात चालण्यासाठी 5:16 मध्ये म्हणतात. दोघे एकमेकांच्या हातात जातात. जॉन १:17:१:17 मध्ये येशू म्हणाला, “त्यांना सत्यापासून पवित्र कर, तुमचा शब्द सत्य आहे.” देवाचे वचन आणि आत्मा या प्रक्रियेमध्ये एकत्र काम करतात. ते अविभाज्य आहेत.

आपण या विषयाचा अभ्यास करतांना कृती क्रिया पुष्कळ पहात आहोत: चालणे, पाठपुरावा करणे, इच्छा इ. इ. आपण रोमन्स 6 वर परत गेलो आणि पुन्हा ते वाचल्यास आपल्याला त्यातील बर्‍याच गोष्टी दिसतील: हिशेब, उपस्थित, उत्पन्न, नाही उत्पन्न. याचा अर्थ असा होत नाही की आपण काहीतरी करणे आवश्यक आहे; त्या आज्ञा पाळल्या पाहिजेत; आमच्याकडून प्रयत्न आवश्यक आहेत.

रोमन्स :6:१२ मध्ये असे म्हटले आहे की “म्हणून पाप करु नका (म्हणजे ख्रिस्तामध्ये आपले स्थान आणि ख्रिस्ताच्या सामर्थ्यामुळे) आपल्या मर्त्य शरीरावर राज्य करू नका.” १ Verse व्या श्लोकात आपण आपली देह देवाला सादर करण्याची आज्ञा केली आहे, पाप नव्हे. हे आपल्याला "पापाचे गुलाम" न बनण्यास सांगते. या आमच्या निवडी आहेत, आमच्या आज्ञा पाळल्या आहेत; आमची 'करू' यादी. लक्षात ठेवा, आम्ही आमच्या स्वत: च्या प्रयत्नातून हे करू शकत नाही परंतु केवळ आपल्यामध्ये त्याच्या सामर्थ्याने, परंतु आपण ते केलेच पाहिजे.

आपण केवळ ख्रिस्ताद्वारेच हे लक्षात ठेवले पाहिजे. १ करिंथकर १ 15:57 (एनकेजेबी) आम्हाला हे उल्लेखनीय वचन देते: "देवाचे आभार मानतो जो आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे आम्हाला विजय देतो." तर आपण जे “करतो ते” त्याच्याद्वारे कार्य करण्याच्या आत्म्याद्वारे येते. फिलिप्पैकर :4:१:13 आपल्याला सांगते की आपण “ख्रिस्त याच्याद्वारे सर्व काही करु शकतो जो आपल्याला सामर्थ्य देतो.” म्हणूनच हे आहेः आम्ही त्याच्याशिवाय काहीही करू शकत नाही, आम्ही त्याच्याद्वारे सर्व काही करू शकतो.

देव आपल्याला जे करण्यास सांगेल ते करण्यास "देण्यास" शक्ती देतो. रोमन्स:: in मध्ये व्यक्त केल्याप्रमाणे काही विश्वासणारे त्याला “पुनरुत्थान” सामर्थ्य देतात. “आम्ही त्याच्या पुनरुत्थानाच्या प्रतिरूपात राहू.” ११ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की ख्रिस्ताला मेलेल्यांतून उठविला गेलेल्या देवाच्या सामर्थ्याने आपल्याला या जीवनात देवाची सेवा करण्यासाठी जीवनाचे नवीन स्थान प्राप्त केले.

फिलिप्पैकर 3: -9 -१-14 देखील यावर विश्वास ठेवते की “जे ख्रिस्तावरील विश्वासाने होते, ते नीतिमत्व जे विश्वासाने देवाकडून येते.” ख्रिस्तावर विश्वास ठेवणे अत्यावश्यक आहे हे या वचनातून स्पष्ट झाले आहे. आम्ही जतन करण्यासाठी विश्वास ठेवला पाहिजे. आपण देखील पवित्र करण्यासाठीच्या तरतुदीवर विश्वास ठेवला पाहिजे, म्हणजे. ख्रिस्ताचा मृत्यू आमच्यासाठी; देवाच्या आत्म्याद्वारे आपल्यामध्ये कार्य करण्याच्या सामर्थ्यावरील विश्वास; तो आपल्याला बदलण्याची शक्ती देतो आणि आपण बदलत असलेल्या देवावर विश्वास ठेवतो असा विश्वास. विश्वासाशिवाय यापैकी काहीही शक्य नाही. हे आपल्याला देवाच्या तरतूदी आणि सामर्थ्याशी जोडते. आम्ही विश्वास ठेवतो आणि त्याचे पालन करतो तसे देव आपल्याला पवित्र करील. सत्यावर कार्य करण्यासाठी आपण पुरेशी विश्वास ठेवला पाहिजे; पालन ​​करण्यास पुरेसे आहे. स्तोत्र च्या सुरात लक्षात ठेवा:

"विश्वास ठेवा आणि त्याचे पालन करा कारण येशूमध्ये आनंद करण्याचा दुसरा कोणताही मार्ग नाही तर विश्वास आणि आज्ञा पाळणे."

या प्रक्रियेशी विश्वासाशी संबंधित इतर श्लोक (देवाच्या सामर्थ्याने बदलले जात आहेत): इफिसकर १: १ & आणि २० “ख्रिस्तामध्ये जेव्हा त्याने त्याच्या पुनरुत्थानाच्या वेळी कार्य केले त्याच्या सामर्थ्याने त्याच्यावर विश्वास ठेवणा us्या लोकांप्रती त्याच्या सामर्थ्याची किती महानता आहे? मेलेल्यातून. ”

इफिसकर 3: १ & आणि २० मध्ये असे म्हटले आहे की, “ख्रिस्ताच्या पूर्णतेने तुम्ही परिपूर्ण व्हाल. आता आपल्यामध्ये कार्य करण्याच्या सामर्थ्यानुसार ज्या काही गोष्टी आम्ही विचारतो किंवा विचार करतो त्यापेक्षाही विपुल प्रमाणात कार्य करण्यास सक्षम असलेल्यास.” इब्री लोकांस ११: म्हणते की “विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे.”

रोमन्स १:१:1 म्हणते की “नीतिमान विश्वासाने जगेल.” हा माझा विश्वास आहे, केवळ तारणातील प्रारंभिक श्रद्धाच नाही तर आपला दिवसेंदिवस विश्वास जो आपल्याला आपल्या पवित्रतेसाठी पुरवितो त्या सर्व गोष्टींशी जोडला जातो; आमचे रोजचे जगणे आणि त्यांचे पालन करणे आणि विश्वास ठेवणे.

हे देखील पहा: फिलिप्पैकर 3: 9; गलतीकर 3: 26, 11; इब्री लोकांस 10:38; गलतीकर 2:२०; रोमन्स 20: 3-20; 25 करिंथकर 2: 5; इफिसकर 7: 3 आणि 12

आज्ञा पाळण्यात विश्वास लागतो. गलतीकर:: २ आणि Remember लक्षात ठेवा: “नियमशास्त्राच्या कर्मांनी किंवा आत्मसन्मान ऐकून आत्म्याने आपला आत्मा प्राप्त झाला आहे काय? आत्म्यातून प्रारंभ केल्याने आता तुम्ही देहामध्ये परिपूर्ण आहात काय?” जर आपण संपूर्ण परिच्छेद वाचला तर त्याचा अर्थ विश्वासाने जगणे होय. कलस्सैकर 3: 2 म्हणते, “म्हणून जसे आपण ख्रिस्त येशूला प्राप्त झाला आहे (विश्वासाने) म्हणून त्याच्यामध्ये चाला.” गलतीकर :3:२:2 म्हणते, “जर आपण आत्म्यात राहतो तर आपणसुद्धा आत्म्याने चालावे.”

म्हणून आपण आपल्या भागाबद्दल बोलू लागलो; आमची आज्ञाधारकता; जसे की, आपली "करण्याची" यादी, आपण शिकलेल्या सर्व गोष्टी लक्षात ठेवा. त्याच्या आत्म्याशिवाय आपण काहीही करू शकत नाही, परंतु त्याच्या आत्म्याद्वारे तो आम्हाला सामर्थ्य देतो जेव्हा आपण त्याचे पालन करतो; आणि ख्रिस्त पवित्र आहे म्हणून आपणांस पवित्र केले यासाठी देव बदलतो. जरी त्याचे पालन करण्यास तो अजूनही देव आहे - तो आमच्यामध्ये कार्य करीत आहे. त्याच्यावर सर्व विश्वास आहे. आमची स्मरणशक्ती, गलतीकर 2:२० लक्षात ठेवा. हे “मी नाही तर ख्रिस्त आहे… मी देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून जगतो.” गलतीकर :20:१:5 म्हणते की “आत्म्यामध्ये चालत राहा आणि तुम्ही देहाची इच्छा पूर्ण करणार नाही.”

म्हणून आम्हाला आतापर्यंत कार्य करण्याचे बाकी आहे. तेव्हा आम्ही किंवा केव्हा योग्य, देवाच्या सामर्थ्याचा लाभ घ्या किंवा धरून घ्या. माझा विश्वास आहे की आपण विश्वासात घेतलेल्या आज्ञाधारकपणाच्या आमच्या चरणांच्या प्रमाणात आहे. जर आपण बसलो आणि काहीही केले नाही तर काहीही होणार नाही. जेम्स 1: 22-25 वाचा. जर आपण त्याच्या शब्दाकडे दुर्लक्ष केले आणि त्याचे पालन केले नाही तर वाढ किंवा बदल होणार नाही, म्हणजे जर आपण स्वतःला जेम्सप्रमाणे वचनाच्या आरशात पाहिले आणि दूर गेलो आणि पाप केले नाही तर आपण पापी व अपवित्र राहू. . लक्षात ठेवा मी थेस्सलनीकाकर 4: & आणि says म्हणते “परिणामी जो याला नाकारतो तो माणसाला नाकारत नाही तर देव जो आपला पवित्र आत्मा तुम्हाला देतो.”

भाग आम्हाला त्याच्या सामर्थ्यात “करू” (म्हणजे कर्त्यांप्रमाणे) करू शकणार्‍या व्यावहारिक गोष्टी दर्शवेल. आपण आज्ञाधारक विश्वासाची ही पावले उचलली पाहिजेत. त्यास सकारात्मक कृती म्हणा.

आमचा भाग (भाग 3)

आम्ही स्थापित केले आहे की देव आपल्याला त्याच्या पुत्राच्या रुपात अनुकूल बनवू इच्छितो. देव म्हणतो की आपण असेही केले पाहिजे. त्यासाठी आपल्यात आज्ञाधारकपणा असणे आवश्यक आहे.

आपल्यात त्वरित बदल घडवून आणण्याचा असा कोणताही “जादू” अनुभव नाही. आम्ही म्हटल्याप्रमाणे, ही एक प्रक्रिया आहे. रोमन्स १:१:1 म्हणतो की देवाचे नीतिमत्त्व विश्वासापासून विश्वासापर्यंत प्रगट झाले आहे. २ करिंथकर :17:१:2 मध्ये ते ख्रिस्ताच्या प्रतिमेचे रूपांतर गौरवाने व गौरवात असे वर्णन केले आहे. २ पेत्र १: --3 म्हणते की आपण ख्रिस्तासारखे पुण्य दुसर्‍यामध्ये जोडले पाहिजे. जॉन १:१:18 मध्ये त्याचे वर्णन “कृपेवर कृपा” असे आहे.

आपण पाहिले आहे की आपण ते स्वत: च्या प्रयत्नाने किंवा कायदा पाळण्याच्या प्रयत्नातून करू शकत नाही, परंतु देव आपल्याला बदलवितो. आपण पाहिले आहे की जेव्हा आपण पुन्हा जन्माला येतो आणि देव पूर्ण करतो तेव्हा त्याची सुरुवात होते. आपल्या दिवसाची प्रगती करण्यासाठी देव तरतूद आणि सामर्थ्य दोन्ही देतो. आम्ही रोमच्या chapter व्या अध्यायात पाहिले आहे की आम्ही ख्रिस्तामध्ये आहोत, त्याच्या मरणात, दफन आणि पुनरुत्थानात. Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की पापाची शक्ती शक्तिहीन झाली आहे. आम्ही पापाला मेलेले आहोत आणि त्याचा आपल्यावर अधिकार नाही.

कारण देव देखील आपल्यामध्ये राहण्यासाठी आला आहे, आमच्याकडे त्याचे सामर्थ्य आहे, म्हणून आम्ही त्याला संतुष्ट अशा मार्गाने जगू शकतो. आपण शिकलो आहोत की देव स्वतः आपल्याला बदलतो. त्याने आपल्याद्वारे तारणाचे काम सुरू केल्याचे पूर्ण करण्याचे वचन दिले.

या सर्व तथ्य आहेत. रोमन्स says म्हणतो की या तथ्यांचा विचार करून आपण त्यांच्यावर कार्य करण्यास सुरवात केली पाहिजे. हे करण्यासाठी विश्वास आवश्यक आहे. येथून आपला विश्वास किंवा आज्ञाधारकपणावर विश्वास ठेवण्याचा प्रवास सुरू होतो. पहिली “आज्ञा पाळण्याची आज्ञा” म्हणजे विश्वास. ते म्हणते, "तुम्ही पापासाठी खरोखर मेलेले असावे, परंतु आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे आपण जिवंत आहात." रेकॉनचा अर्थ असा आहे की त्यावर विश्वास ठेवा, त्यावर विश्वास ठेवा, त्यास सत्य माना. ही श्रद्धेची कृती आहे आणि त्यानुसार “उत्पन्न द्या, जाऊ देऊ नका आणि सादर करा” यासारख्या इतर आदेशांचे पालन केले जाते. विश्वास ख्रिस्तामध्ये मरणार याचा अर्थ आणि आपल्यामध्ये कार्य करण्याच्या देवाच्या अभिवचनावर अवलंबून आहे.

मला आनंद आहे की देव आपल्याकडून या सर्व गोष्टी समजून घेण्याची अपेक्षा करीत नाही, परंतु केवळ त्यावर “कार्य” करेल. विश्वास म्हणजे देवाची तरतूद व सामर्थ्य राखून ठेवणे किंवा त्याच्याशी जोडणे किंवा त्याचा स्वीकार करण्याचा मार्ग आहे.

आपला विजय स्वत: ला बदलण्याच्या आपल्या सामर्थ्याने मिळविला जात नाही, परंतु तो आपल्या “विश्वासू” आज्ञाधारकपणाच्या प्रमाणात असू शकतो. जेव्हा आपण “कृती” करतो तेव्हा देव आपल्याला बदलतो आणि जे आपण करू शकत नाही ते करण्यास सक्षम करतो; उदाहरणार्थ इच्छा आणि दृष्टीकोन बदलणे; किंवा पापी सवयी बदलणे; आम्हाला "जीवनाच्या नवीनतेत चालायला" शक्ती प्रदान करते. (रोमकर 6:)) विजयाच्या ध्येयापर्यंत पोहोचण्यासाठी तो आपल्याला “सामर्थ्य” देतो. हे अध्याय वाचा: फिलिप्पैकर 4:; -१;; गलतीकर 3: 9-13: 2; मी थेस्सलनीकाकर 20:;; मी पीटर 3:3; 4 करिंथकर 3:2; मी पीटर 24: 1; कलस्सैकर 30: 1-2 आणि 3: 1 & 4 & 3:11; रोमन्स १:12:१:1 आणि इफिसकर 17:१:13.

पुढील श्लोक श्रद्धा आपल्या कृती आणि आपल्या पवित्रतेशी जोडतात. कलस्सैकर 2: 6 म्हणते, “ज्याप्रमाणे तुला ख्रिस्त येशू मिळाला आहे, तसे त्याच्यामध्ये चाला.” (आपण विश्वासाने तारले गेलो आहोत, म्हणून विश्वासाने आपण पवित्र झालो आहोत.) या प्रक्रियेतील पुढील सर्व पावले (चाला) यावर अवलंबून असतात आणि केवळ विश्वासानेच ते साध्य करता येतात किंवा मिळवतात. रोमन्स १:१:1 म्हणते, “देवाचे नीतिमत्त्व म्हणजे विश्वासापासून विश्वासापर्यंत.” (याचा अर्थ असा आहे की एका वेळी एक पाऊल.) "चालणे" हा शब्द बर्‍याचदा आपल्या अनुभवामध्ये वापरला जातो. रोमन्स १:१:17 असेही म्हटले आहे की, “नीतिमान विश्वासाने जगेल.” हे आपल्या रोजच्या जीवनाविषयी किंवा त्याच्या तारणाच्या सुरूवातीस जितके जास्त याबद्दल बोलत आहे.

गलतीकरांस २:२० म्हणते, “मी ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळले आहे, असे असले तरी मी जिवंत आहे, परंतु मी नाही तर ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो, आणि आता मी देहात जीवन जगतो, ज्याने माझ्यावर प्रेम केले आणि स्वत: ला दिले त्या देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून मी जगतो माझ्यासाठी."

रोमन्स मध्ये १२ व्या श्लोकात “म्हणून” किंवा “ख्रिस्तामध्ये मेलेले” असल्याचे समजल्यामुळे आपण पुढील आज्ञा पाळत आहोत. आपण आतापर्यंत आपण जिवंत किंवा तो परत येईपर्यंत दररोज आणि क्षणानुसार आज्ञा पाळण्याचा पर्याय आपल्याकडे आहे.

हे उत्पन्न देण्याच्या निवडीपासून सुरू होते. रोमन्स :6:१२ मध्ये किंग जेम्स व्हर्जन हा शब्द “उत्पन्न” म्हणून वापरतो जेव्हा तो म्हणतो “आपल्या सदस्यांना अनीतीची साधने म्हणून उत्पन्न करू नका तर स्वतःला देवासमोर समर्पित करा.” मला विश्वास आहे की उपज देणे ही देवाला आपल्या जीवनावरील ताबा सोडण्याची निवड आहे. इतर भाषांतर आमचे शब्द “उपस्थित” किंवा “ऑफर” करतात. देवाला आपल्या जीवनावर नियंत्रण द्यावे आणि स्वत: ला त्याला अर्पण करावे हे निवडणे हे एक पर्याय आहे. आम्ही स्वतःला त्याला समर्पित करतो. (रोमकर १२: १ आणि २) उत्पन्नाच्या चिन्हाप्रमाणे तुम्ही त्या छेदनबिंदूवर नियंत्रण दुसर्‍यास दिले की आपण देवावर नियंत्रण ठेवले. उत्पन्न म्हणजे त्याला आमच्यामध्ये काम करण्याची परवानगी देणे; त्याच्या मदतीसाठी विचारणे आमची नव्हे तर त्याच्या इच्छेनुसार उत्पन्न करण्यासाठी. पवित्र आत्म्याने आपल्या जीवनावर नियंत्रण ठेवणे आणि त्याला आत्मसात करणे ही आपली निवड आहे. हा फक्त एकदा निर्णय घेणारा नसून अखंड, दररोज आणि क्षणोक्षणी निर्णय घेणारा असतो.

हे इफिसकर 5:१ in मध्ये स्पष्ट केले आहे: “मद्यपान करु नको; ज्यामध्ये जास्त आहे; परंतु पवित्र आत्म्याने परिपूर्ण व्हा: हे मुद्दाम विरोधाभास आहे. जेव्हा एखादी व्यक्ती दारूच्या नशेत असते तेव्हा असे म्हटले जाते की त्याला मद्यपान (त्याच्या प्रभावाखाली) नियंत्रित केले जाते. याउलट आम्हाला आत्म्याने परिपूर्ण असल्याचे सांगितले जाते.

आपण स्वेच्छेने आत्म्याच्या नियंत्रणाखाली आणि प्रभावाखाली असणार आहोत. ग्रीक क्रियापद काल भाषांतर करण्याचा सर्वात अचूक मार्ग म्हणजे “आपण आत्म्याने परिपूर्ण असावे” म्हणजे पवित्र आत्म्याच्या नियंत्रणावरील आपल्या नियंत्रणाचे निरंतर त्याग करणे होय.

रोमन्स :6:११ म्हणतो की आपल्या शरीराच्या अवयवांना पाप नव्हे तर देवाला सादर करा. अध्याय १ & आणि १ say म्हणते की आपण स्वत: ला पापाचे गुलाम म्हणून नव्हे तर देवाच्या सेवेसारखे सादर केले पाहिजे. जुन्या करारात अशी एक पद्धत आहे ज्याद्वारे गुलाम स्वत: ला त्याच्या मालकाचा कायमचा गुलाम बनवू शकतो. ही एक ऐच्छिक कृत्य होती. आपण हे देवाला केले पाहिजे. रोमन्स १२: १ आणि २ म्हणते, “म्हणून बंधूनो, देवाच्या कृपेमुळे मी तुम्हाला विनंति करतो की, तुमची शरीरे जिवंत व पवित्र यज्ञ अर्पण करा. ती देवाला मान्य आहेत जी तुमची उपासना उपासना आहे. आणि या जगाचे रुप धारण करू नका, तर आपल्या मनाच्या नूतनीकरणाने बदला, ”हे देखील ऐच्छिक असल्याचे दिसून येते.

ओल्ड टेस्टामेंटमध्ये लोक मंदिरात त्याची सेवा करण्यासाठी काही खास गोष्टी अर्पण करतात आणि देवाला अर्पण करतात. जरी आपला सोहळा वैयक्तिक असला तरी ख्रिस्ताचे बलिदान आधीच आपल्या भेटीस पवित्र करते. (२ इतिहास २:: -2-१-29) तर मग आपण एकदा आणि दररोज एकदा स्वतःला देवासमोर नसावे? आपण कधीही स्वत: ला पाप करण्यासाठी सादर करू नये. आम्ही केवळ पवित्र आत्म्याच्या सामर्थ्यानेच हे करू शकतो. एलिमेंटल थिओलॉजी मधील बॅनक्रॉफ्ट सूचित करतात की जेव्हा जुन्या करारात गोष्टी परमेश्वराला अर्पित केल्या जात असत तेव्हा देव अनेकदा अर्पण स्वीकारण्यासाठी अग्नी पाठवित असे. कदाचित आपल्या सध्याच्या पवित्रेमध्ये (जिवंत बलिदान म्हणून स्वत: ला देवाला देणगी म्हणून देण्याचे) आत्म्याने आपल्यामध्ये पापावर सत्ता देण्यासाठी आणि देवासाठी जगण्यासाठी विशेष प्रकारे कार्य करण्यास प्रवृत्त केले. (अग्नि हा पवित्र आत्म्याच्या सामर्थ्याशी संबंधित असा शब्द आहे.) कृत्ये १: १- 5 आणि २: १-. पहा.

आपण दररोज देवाला देण्याचे आणि त्याच्या आज्ञा पाळणे आवश्यक आहे आणि प्रत्येक उघड अपयशाला देवाच्या इच्छेनुसार अनुरूप बनविणे आवश्यक आहे. अशाप्रकारे आपण परिपक्व होतो. आपल्या आयुष्यात देवाला काय हवे आहे हे समजून घेण्यासाठी आणि आपल्यातील अपयश पाहण्यासाठी आपण शास्त्रवचने शोधली पाहिजेत. बायबलचे वर्णन करण्यासाठी प्रकाश हा शब्द बर्‍याचदा वापरला जातो. बायबल बर्‍याच गोष्टी करू शकते आणि एक म्हणजे आपला मार्ग प्रकाशात आणणे आणि पाप प्रकट करणे होय. स्तोत्र ११:: १० says म्हणते, “तुझे वचन माझ्या पायासाठी दिवा आणि माझ्या मार्गासाठी प्रकाश आहे.” देवाचे वचन वाचणे आपल्या “करण्याच्या” यादीचा भाग आहे.

पवित्र्याच्या दिशेने प्रवासात देवाने आपल्याला दिलेली सर्वात महत्त्वाची गोष्ट आहे. २ पेत्र १: २ आणि says म्हणते “त्याच्या सामर्थ्याने जगाने आणि देवाच्या भक्तीशी संबंधित असलेल्या सर्व गोष्टी जे आम्हाला गौरव व सद्गुणांकरिता बोलावतात अशा त्याच्या ख knowledge्या ज्ञानातून दिले आहेत.” हे सांगते की आपल्याला आवश्यक असलेली प्रत्येक गोष्ट येशूच्या ज्ञानाद्वारे आहे आणि असे ज्ञान मिळविण्याचे एकमेव स्थान म्हणजे देवाच्या वचनात.

२ करिंथकर 2:१:3 हे सांगून आणखी पुढे सांगत आहे की, “आपण सर्व जण, आरशात पाहिल्याप्रमाणे, प्रभुचे वैभव, नकळत चेह with्याने पाहत आहोत, आणि प्रभूपासून जसा गौरव तशाच प्रतिमेत परिवर्तित होत आहोत. , आत्मा. ” येथे हे आम्हाला काहीतरी करण्यास देते. देव त्याच्या आत्म्याद्वारे आपल्याला बदलतो, एका वेळी आपल्याला एका चरणात रूपांतरित करतो, जर आपण त्याच्याकडे पाहिल्या तर. जेम्स पवित्र शास्त्राचा आरसा म्हणून उल्लेख करतात. म्हणूनच आपल्याला बायबलमध्ये आपल्याला त्याच्या केवळ स्पष्ट ठिकाणीच पाहिले पाहिजे. “बायबलमधील महान सिद्धांत” मधील विल्यम इव्हान्स या श्लोकाबद्दल पृष्ठ on 18 वर असे म्हणतात: “हा कालखंड मनोरंजक आहेः आपण एका स्तरातून चारित्र्य किंवा वैभवातून दुस .्या रूपात बदलत आहोत.”

“पवित्र होण्यास वेळ द्या” या स्तोत्राच्या लेखकाला हे समजले असेलच: एन. ”येशूकडे पाहून, तुम्ही त्याच्यासारखे व्हाल, तुमच्या आचरणातील मित्र त्याचे प्रतिरूप दिसेल. '

 

याचा अर्थ असा होतो की मी जॉन:: २ आहे जेव्हा “आपण त्याच्यासारखे आहोत, जेव्हा आपण त्याला जसा आहे तसे आपण पाहू.” देव हे कसे करतो हे आम्हाला समजत नसले तरीही आपण जर देवाचे वचन वाचून आणि त्याचा अभ्यास करून त्याचे पालन केले तर तो आपले कार्य बदलण्यात, बदलण्यात, पूर्ण करण्यास आणि पूर्ण करण्यास भाग पाडेल. २ तीमथ्य २:१:3 (केजेव्ही) म्हणतो, “सत्यात शब्दांची वाटणी करुन भगवंताला मान्यता मिळावी यासाठी अभ्यास कर.” एनआयव्ही एक असल्याचे म्हटले आहे जे “सत्याचा शब्द योग्य प्रकारे हाताळते.”

हे सहसा आणि विनोदी वेळी असे म्हटले जाते की जेव्हा आपण एखाद्याबरोबर वेळ घालवतो तेव्हा आपण त्यांच्यासारखे दिसू लागतो, परंतु ते नेहमी खरेच असते. आपण ज्या लोकांसह वेळ घालवतो त्यांच्याशी नक्कल करण्याचा, त्यांच्यासारख्या अभिनय करण्याबद्दल आणि बोलण्याकडे आमचा कल असतो. उदाहरणार्थ, आम्ही एखाद्या उच्चारणची नक्कल करू शकतो (जसे की आपण देशाच्या नवीन भागात गेलो आहोत) किंवा आपण हातवारे किंवा इतर पद्धतींचे नक्कल करू शकता. इफिसकर 5: १ आपल्याला सांगते की “तुम्ही प्रिय मुलांसारखे नक्कल व्हा किंवा ख्रिस्त व्हा.” मुलांना नक्कल करणे किंवा त्याचे अनुकरण करणे आवडते आणि म्हणून आपण ख्रिस्ताची नक्कल केली पाहिजे. लक्षात ठेवा आम्ही त्याच्याबरोबर वेळ घालवून हे करतो. मग आम्ही त्याचे जीवन, चारित्र्य आणि मूल्ये कॉपी करू; त्याचे अगदी मनोवृत्ती आणि गुण.

योहान 15 ख्रिस्ताबरोबर वेगळ्या प्रकारे घालविण्याविषयी बोलतो. हे सांगते की आपण त्याच्यात टिकले पाहिजे. पवित्र शास्त्राचा अभ्यास करण्यासाठी वेळ घालवणे हा एक महत्त्वाचा भाग आहे. जॉन 15: 1-7 वाचा. येथे असे म्हटले आहे की “जर तू माझ्यावर राहिल्यास आणि माझे शब्द तुझ्यामध्ये राहतात.” या दोन गोष्टी अविभाज्य आहेत. याचा अर्थ फक्त कर्सर वाचण्यापेक्षा याचा अर्थ असा आहे की वाचणे, त्याबद्दल विचार करणे आणि प्रत्यक्षात आणणे होय. याउलट सत्य देखील सत्य आहे की "वाईट कंपनी चांगल्या नैतिकतेला भ्रष्ट करते." (१ करिंथकर १ 15::33)) तर तुम्ही कोठे व कोणाबरोबर वेळ घालवता येईल ते काळजीपूर्वक निवडा.

कलस्सैकर 3:१० म्हणते की नवीन स्वत: ला “त्याच्या निर्माणकर्त्याच्या रूपात ज्ञानात नूतनीकरण” करावे. जॉन १:10:१:17 म्हणतो “सत्याने त्यांना पवित्र कर; तुमचा शब्द सत्य आहे. ” आपल्या पवित्रतेमध्ये येथे वचनाची परिपूर्ण गरज व्यक्त केली गेली आहे. शब्द आपल्याला विशेषत: दर्शवितो (आरश्याप्रमाणे) जेथे त्रुटी आहेत आणि जिथे आपल्याला बदलण्याची आवश्यकता आहे. येशू जॉन :17::8२ मध्ये देखील म्हणाला, “मग तुला सत्य कळेल आणि सत्य तुम्हाला मोकळे करील.” रोमन्स :32:१:7 म्हणते की “परंतु त्या पापाने पाप म्हणून ओळखले जावे म्हणूनच त्याने माझ्यामध्ये चांगल्या गोष्टीद्वारे मरण निर्माण केले जेणेकरून या आज्ञेद्वारे पाप पूर्णपणे पापी व्हावे.” देवाला वचनाद्वारे काय पाहिजे आहे हे आम्हाला ठाऊक आहे. म्हणून आपण आपले मन त्यात भरले पाहिजे. रोमन्स १२: २ आपल्याला “आपल्या मनाच्या नूतनीकरणाने बदलेल” अशी विनवणी करतो. आपण जगाचा मार्ग विचार करण्यापासून देवाचा मार्ग विचार करण्याकडे वळण्याची गरज आहे. इफिसकर :13:२२ मध्ये “आपल्या मनाच्या आत्म्यात नूतनीकरण” व्हावे असे म्हटले आहे. फिलिप्पैकरांस 12: 2 ते म्हणाले, “ख्रिस्त येशूच्या ठायी जे विचार होते तसेच तुमचेही असू द्या.” ख्रिस्ताचे मन काय आहे हे पवित्र शास्त्र सांगते. स्वत: ला शब्दाने संतुष्ट करण्याशिवाय या गोष्टी शिकण्याचा दुसरा कोणताही मार्ग नाही.

कलस्सैकर 3:१:16 आम्हाला सांगते की “ख्रिस्ताचे वचन तुमच्यात समृद्ध असावे.” कलस्सैकर 3: २ आपल्याला “पृथ्वीवरील गोष्टींवर नव्हे तर वरील गोष्टींकडे लक्ष देण्यास सांगते.” हे फक्त त्यांच्याबद्दल विचार करण्याऐवजीच नाही तर आपल्या इच्छेला आपल्या अंत: करणात घालण्याची विनंती करण्याऐवजी आहे. २ करिंथकर १०: आपल्याला अशी सूचना देतात की “कल्पनाशक्ती खाली घालणे आणि देवाचे ज्ञान विरोधात उंच करणारी प्रत्येक गोष्ट आणि ख्रिस्ताच्या आज्ञापालनासाठी प्रत्येक विचार पकडून आणा.”

देव पिता, देव आत्मा आणि देव पुत्र याविषयी आपल्याला ज्या गोष्टी माहित असणे आवश्यक आहे त्याविषयी पवित्र शास्त्र आपल्याला सर्व काही शिकवते. लक्षात ठेवा हे आम्हाला सांगते की “ज्याने आपल्याला कॉल केला आहे त्याच्या ज्ञानातून आपल्याला जीवन आणि धार्मिकतेसाठी आवश्यक असलेले सर्व काही आहे.” २ पेत्र १: God देव आपल्याला पीटर २: २ मध्ये सांगतो की आपण वचन शिकून ख्रिस्ती या नात्याने वाढू. त्यात म्हटले आहे की “नवजात मुले म्हणून, शब्दाच्या प्रामाणिक दुधाची इच्छा करा जेणेकरून आपण त्याद्वारे वाढू शकाल.” एनआयव्ही त्याचे भाषांतर अशा प्रकारे करते की, "आपण आपल्या तारणात वाढू शकाल." हा आपला आध्यात्मिक आहार आहे. इफिसकर :2:१:1 असे सूचित करते की आपण बाळांना नव्हे तर आपण प्रौढ व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे. १ करिंथकर १ 3: १०-१२ बालिश गोष्टी सोडून देण्याविषयी बोलतो. इफिसकर :2:१:2 मध्ये आपण “त्याच्यात सर्व गोष्टी वाढवा” अशी त्याची इच्छा आहे.

पवित्र शास्त्र शक्तिशाली आहे. इब्री लोकांस :4:१२ आपल्याला सांगते की, “देवाचे वचन कोणत्याही दुधारी तलवारींपेक्षा जिवंत आणि सामर्थ्यवान आणि धारदार आहे, जे आत्मा, आत्मा, सांधे आणि मज्जाच्या विभाजनापर्यंत टोचते आहे, आणि विचारांचा आणि हेतूंचा अभ्यासक आहे. मनापासून. ” देव यशया :12 55:११ मध्ये असेही म्हणतो की जेव्हा जेव्हा त्याचा शब्द बोलला किंवा लिहीला जातो किंवा कोणत्याही प्रकारे जगात पाठविला जातो तेव्हा ते आपले कार्य पूर्ण करेल; ते शून्य परत होणार नाही. आपण पाहिल्याप्रमाणे, ते पापाबद्दल दोषी ठरवेल आणि ख्रिस्ताच्या लोकांना खात्री पटवून देईल; हे त्यांना ख्रिस्ताचे बचत करणारे ज्ञान देईल.

रोमन्स १:१:1 म्हणते की सुवार्ता ही "विश्वास ठेवणार्‍या प्रत्येकाच्या तारणासाठी देवाचे सामर्थ्य आहे." करिंथकरियन म्हणतात की "क्रॉसचा संदेश ... आपल्यासाठी ज्यांचे तारण होत आहे ... देवाची शक्ती." अगदी त्याच प्रकारे ते विश्वासाला दोषी ठरवू आणि पटवून देऊ शकते.

आम्ही पाहिले की २ करिंथकर 2:१:3 आणि जेम्स १: २२-२18 मध्ये देवाच्या वचनाचा आरसा म्हणून उल्लेख केला आहे. आपण काय आहोत हे पाहण्यासाठी आपण आरशात डोकावतो. एकदा मी "स्वत: ला देवाच्या मिररमध्ये पहा." हा एक सुट्टीतील बायबल स्कूल कोर्स शिकविला. मला एक कोरस देखील माहित आहे जो शब्दाचे वर्णन करतो "आमच्या आयुष्याचे जीवन पहा." दोघेही समान कल्पना व्यक्त करतात. जेव्हा आपण शब्द वाचतो, त्यास वाचतो आणि आपण करतो तसे अभ्यास करतो तेव्हा आपण स्वतःस पाहतो. हे बर्‍याचदा आपल्या जीवनात किंवा ज्या प्रकारे आपण कमी पडतो त्याचे पाप आपल्याला दाखवते. जेम्स आपल्याला स्वतःला पाहिल्यावर आपण काय करू नये हे सांगते. "जर कोणी कर्ता नसल्यास तो आरशामध्ये आपला नैसर्गिक चेहरा पाहणा man्या माणसासारखा असतो, कारण तो आपला चेहरा पाहतो, निघून जातो आणि तो कोणत्या प्रकारचे मनुष्य आहे हे लगेच विसरतो." जेव्हा आपण म्हणतो की देवाचे वचन हलके आहे तेव्हा असेच आहे. (जॉन:: १ -1 -२१ आणि मी जॉन १: १-१० वाचा.) जॉन म्हणतो की आपण देवाच्या वचनाच्या प्रकाशात प्रकट झालो आहोत आणि आपण प्रकाशात चालले पाहिजे. हे आपल्याला सांगते की जेव्हा प्रकाश पाप प्रकट करतो तेव्हा आपण आपल्या पापाची कबुली दिली पाहिजे. याचा अर्थ असा आहे की आपण काय केले हे मान्य करणे किंवा त्याची पावती देणे आणि ते पाप आहे हे कबूल करणे. याचा अर्थ असा नाही की देवाकडून क्षमा मिळावी म्हणून विनवणी करणे किंवा भीक मागणे किंवा काही चांगले कृत्य करणे म्हणजे फक्त देवाशी सहमत होणे आणि आपल्या पापाची कबुली देणे.

इथे खरोखर एक चांगली बातमी आहे. Verse व्या श्लोकात देव असे म्हणतो की जर आम्ही आमच्या पापाची कबुली दिली तर, “तो विश्वासू आहे आणि त्याने आमचे पाप क्षमा करण्यास क्षमा केली आहे,” परंतु एवढेच नाही तर “सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून शुद्ध करणे देखील आहे.” याचा अर्थ असा की तो आपल्याला पापांपासून शुद्ध करतो, ज्याची आपल्याला जाणीव किंवा जागरूकही नाही. जर आपण अपयशी ठरलो आणि पुन्हा पाप केले तर आपण विजयी होईपर्यंत आपल्याला जितक्या वेळा आवश्यक असेल तसे पुन्हा कबूल करणे आवश्यक आहे आणि यापुढे आमची परीक्षा होणार नाही.

तथापि, रस्ता देखील आपल्याला असे सांगतात की जर आपण कबूल केले नाही तर पित्याबरोबरची आपली सहकार्य तुटलेले आहे आणि आपण अपयशी ठरू. जर आपण त्याचे पालन केले तर तो आपल्याला बदलू शकेल, जर आपण तसे केले नाही तर आपण बदलणार नाही. माझ्या मते पवित्रतेसाठी ही सर्वात महत्वाची पायरी आहे. माझ्या मते इफिसकर :4:२२ नुसार पवित्र शास्त्र पापाला टाळावे किंवा बाजूला ठेवावे म्हणून आपण असे करतो. एलिमेंटल थिओलॉजी मधील बॅनक्रॉफ्ट म्हणतो २ करिंथकर of:१ of “आम्ही एका पात्राच्या किंवा वैभवातून दुसर्‍या अंशामध्ये बदलत आहोत.” त्या प्रक्रियेचा एक भाग म्हणजे स्वत: ला देवाच्या आरशात पाहणे आणि आपण आपल्यामध्ये असलेल्या दोषांची कबुली दिली पाहिजे. आपल्या वाईट सवयी थांबविण्यासाठी आपल्यात काही प्रमाणात प्रयत्न करावे लागतात. बदलण्याची शक्ती येशू ख्रिस्ताद्वारे प्राप्त होते. आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि आम्ही करू शकत नाही त्या भागावर त्याला विचारले पाहिजे.

इब्री लोकांस १२: १ आणि २ म्हणते की आपण 'बाजूला ठेवले पाहिजे ... जे पाप आपल्या सहजतेने आपल्यास सापळा बनवितो ... आपल्या विश्वासाचा लेखक आणि येशू ख्रिस्ताकडे पहात आहोत. " माझ्यामते पौलाने असे म्हटले होते जेव्हा त्याने रोमन्स said:१२ मधे पाप आमच्यावर राज्य करू नये आणि रोमकर:: ​​१-१-12 मध्ये आत्माला त्याचे कार्य करण्यास परवानगी देण्याविषयी सांगितले तेव्हा असे म्हटले होते; आत्म्याने चालणे किंवा प्रकाशामध्ये चालणे; किंवा देव आमच्या आज्ञाधारकपणाच्या आणि आत्म्याच्या द्वारे देवाच्या कार्यावर विश्वास ठेवण्याच्या दरम्यानच्या सहकारी कार्याचे स्पष्टीकरण देतो. स्तोत्र ११:: ११ आपल्याला शास्त्रवचनाचे स्मरण करण्यास सांगते. ते म्हणते, “तुझे वचन मी माझ्या अंत: करणात लपवून ठेवले आहे की मी तुझ्याविरुद्ध पाप करणार नाही.” जॉन १:: says म्हणतो, “मी जे शब्द तुझ्याशी बोललो त्यामुळे तू शुद्ध झाला आहेस.” देवाचे वचन दोघांनाही पाप न करण्याचे स्मरण करून देईल आणि आम्ही जेव्हा पाप करतो तेव्हा दोषी ठरवितो.

आम्हाला मदत करण्यासाठी इतर अनेक श्लोक आहेत. टायटस 2: 11-14 म्हणतो: 1. अभद्रता नाकारा. २. सध्याच्या युगात धर्माभिमानी जगा. He. तो आपल्याला प्रत्येक कृत्यापासून मुक्त करील. He. तो आपल्या स्वत: च्या खास लोकांसाठी स्वत: ला शुद्ध करील.

2 करिंथकर 7: 1 म्हणते की आपण शुद्ध व्हावे. इफिसकर 4: १-17--32२ आणि कलस्सैकर 3: -5-१० मध्ये आपण सोडली पाहिजे अशा काही पापांची यादी केली आहे. हे खूप विशिष्ट होते. सकारात्मक भाग (आपली कृती) गलतीकर 10:१:5 मध्ये येते जे आपल्याला आत्म्यात चालण्यास सांगते. इफिसकर :16:२:4 आपल्याला नवीन मनुष्याला घालायला सांगते.

आमच्या भागाचे वर्णन प्रकाशात चालणे आणि आत्म्यात चालणे यासारखे आहे. चार शुभवर्तमान आणि पत्र दोन्ही आपण करण्याच्या सकारात्मक कृतींनी परिपूर्ण आहेत. आम्हाला अशी आज्ञा देण्यात आली आहे की जसे “प्रेम,” किंवा “प्रार्थना” किंवा “प्रोत्साहित” करावे.

मी कधीही ऐकलेल्या बहुधा सर्वोत्तम उपदेशात वक्ता म्हणाले की प्रेम हे आपण काहीतरी करता; आपल्याला जे वाटते त्यास विरोध आहे. मॅथ्यू :5::44 मध्ये येशूने आम्हाला सांगितले की “आपल्या शत्रूंवर प्रेम करा आणि जे तुमचा छळ करतात त्यांच्यासाठी प्रार्थना करा.” मला असे वाटते की जेव्हा अशा रीतीने देव आपल्याला “आत्म्यामध्ये चालत” जाण्याची आज्ञा देतो तेव्हा काय अर्थ होतो त्याचे वर्णन करतो, त्याचवेळी आपला राग किंवा राग यासारख्या आतील दृष्टीकोन बदलण्याचा आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवतो.

मला खरोखर वाटते की जर आपण देवाची आज्ञाधारक सकारात्मक कृती करण्यास व्यस्त राहिलो तर आपण स्वत: ला अडचणीत सापडण्यासाठी खूपच कमी वेळ देऊ. त्याचा आपल्याला कसा परिणाम होतो यावर सकारात्मक परिणाम होतो. गलतीकर :5:१:16 म्हणते की “आत्म्याद्वारे चालत राहा आणि तुम्ही देहाची इच्छा पूर्ण करणार नाही.” रोमन्स १:13:१:14 म्हणते की “प्रभु येशू ख्रिस्ताला धारण करा आणि देहांची वासना पूर्ण करण्यासाठी कोणतीही तरतूद करू नका.”

आणखी एक पैलू विचारात घ्या: जर आपण पापाच्या मार्गावर चालत राहिलो तर देव आपल्या मुलांना शिस्त लावेल आणि त्यांना सुधारेल. जर आपण आमच्या पापाची कबुली दिली नाही तर तो मार्ग या आयुष्यात नाश आणतो. इब्री लोकांस १२:१० म्हणते की तो “आपल्या फायद्यासाठी आम्हाला शिस्त लावेल यासाठी की आपण त्याच्या पवित्रतेचे भागीदार व्हावे.” ११ व्या श्लोकाचे म्हणणे आहे: “त्यानंतर जे प्रशिक्षण घेतो त्यांना चांगुलपणाचे शांतिदायक फळ मिळते.” इब्री लोकांस १२: -12-१-10 वाचा. Verse व्या वचनात असे म्हटले आहे: “ज्यांच्यावर परमेश्वर प्रीति करतो त्याला शिस्त लावते.” इब्री लोकांस 11:12 म्हणतो की “प्रभु आपल्या लोकांचा न्याय करील.” जॉन १:: १- says म्हणतो की तो द्राक्षवेलीला छाटतो म्हणजे त्यांना अधिक फळ मिळेल.

जर आपण स्वत: ला या परिस्थितीत सापडत असाल तर मी जॉन 1: 9 कडे परत जा, आपण जितक्या वेळा आवश्यक असेल तितक्या वेळा आपल्याकडे कबूल करा आणि कबूल करा आणि पुन्हा सुरू करा. मी पीटर :5:१० म्हणतो, “देव… तू काही काळ दु: ख भोगल्यानंतर, परिपूर्ण, प्रस्थापित कर, सामर्थ्यवान आणि सामोरे जाशील.” शिस्त आपल्याला चिकाटी व स्थिरता शिकवते. लक्षात ठेवा, हे कबुलीजबाब कदाचित परिणाम काढून टाकणार नाही. कलस्सैकर 10:२:3 म्हणते, “ज्याने वाईट कृत्य केले आहे त्याला त्याने केलेल्या कृत्याची परतफेड केली जाईल, आणि पक्षपातही नाही.” १ करिंथकर ११::25१ म्हणते की “परंतु जर आम्ही स्वत: चा निवाडा केला तर आम्ही दोषी ठरणार नाही.” Verse२ व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “जेव्हा जेव्हा प्रभु आपला न्याय करतो, तेव्हा आपल्याला शिस्त दिली जाते.”

ख्रिस्तासारखे होण्याची ही प्रक्रिया जोपर्यंत आपण आपल्या पार्थिव शरीरात राहतो तोपर्यंत चालूच राहील. फिलिप्पैकर 3: १२-१-12 मध्ये पौल म्हणतो की तो यापूर्वीच साध्य झाला नव्हता, किंवा तो आधीच परिपूर्ण नव्हता, परंतु तो ध्येय गाठून पुढे जात राहील. २ पेत्र :15:१:2 आणि १ say म्हणते की आपण “निर्दोष व निर्दोष शांतीने त्याच्याद्वारे सापडलेले” आणि “आपला प्रभु व तारणारा येशू ख्रिस्त याच्या कृपेने व ज्ञानात वाढण्यास” प्रयत्न केले पाहिजेत.

मी थेस्सलनीकाकर 4: १, & आणि १० आपल्याला “अधिकाधिक प्रमाणात” आणि इतरांप्रती असलेल्या प्रेमात “अधिकाधिक वाढ” करण्यास सांगा. दुसरे भाषांतर "आणखीन उत्कृष्टतेसाठी" असे म्हटले आहे. २ पेत्र १: १-1 आपल्याला एका गुणात दुसरे गुण जोडण्यास सांगते. इब्री लोकांस १२: १ आणि २ म्हणते की आपण धीराने धीर धरला पाहिजे. इब्री लोकांस १०: १ -9 -२10 आपल्याला निराश होऊ नका आणि कधीही हार मानू नका. कलस्सैकर 2: १- 1-1 असे म्हणतात की “वरील गोष्टींकडे लक्ष द्या.” याचा अर्थ असा आहे की तिथे ठेवणे आणि तेथेच ठेवणे.

लक्षात ठेवा की आम्ही देव आहोत म्हणूनच हे करीत आहे. फिलिप्पैन्स १: says म्हणते, “या गोष्टीविषयी मला खात्री आहे की ज्याने एक चांगले कार्य सुरू केले तो ख्रिस्त येशूच्या दिवसापर्यंत तो पार पाडेल.” बॅनक्रॉफ्ट इन एलिमेंटल थिओलॉजी पृष्ठ २२1 वर म्हटले आहे "पवित्रता विश्वासाच्या तारणच्या प्रारंभापासून सुरू होते आणि पृथ्वीवरील त्याच्या जीवनासह सर्वसमावेशक असते आणि जेव्हा ख्रिस्त परत येईल तेव्हा त्याच्या कळस आणि परिपूर्णतेपर्यंत पोहोचेल." इफिसकर 6: ११-१-223 म्हणते की विश्वासू लोकांच्या स्थानिक गटाचा एक भाग असल्याने आपल्याला या ध्येय गाठण्यात मदत होईल. “आपण सर्व जण एक परिपूर्ण माणसाकडे येईपर्यंत… आपण त्याच्यात वाढू या,” आणि शरीर “वाढत आणि प्रेमाने स्वतःला तयार करतो, जसा प्रत्येक भाग आपले कार्य करतो.”

तीत २: ११ आणि १२ “भगवंताची कृपा जो तारण आणून देत आहे ती सर्व माणसांना दिसून आली, त्याने हे शिकवले की अधार्मिकता व ऐहिक वासना नाकारून आपण सध्याच्या युगात विवेकी, नीतिमान आणि धार्मिकतेने जगले पाहिजे.” मी थेस्सलनीकाकर 2: २२-२11 “शांतीचा देव देव तुम्हाला पूर्णपणे पवित्र करील; आणि प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या येण्याच्या वेळी तुमचा संपूर्ण आत्मा, आत्मा व शरीर यांचे रक्षण करो. जो तुम्हाला बोलावितो तो विश्वासू आहे आणि तो ते करील. ”

हा एक अत्यंत सामान्य प्रश्न आहे ज्यासाठी बायबलचे खूप निर्णायक उत्तर आहेत. मी तुम्हाला अध्याय 12 द्वारे कोरिंथियन अध्याय 14 वाचण्याची शिफारस करतो. आपल्याला रोमन्स 12 आणि इफिसियन 4 मधील भेटवस्तूंच्या सूचीवर वाचण्याची आवश्यकता आहे. मी पीटर 4: 10 म्हणजे प्रत्येक विश्वासणारा (ज्यासाठी पुस्तक लिहीले जाते) आध्यात्मिक आभार आहे. "

प्रत्येकाला एक खास भेट मिळाली आहे, म्हणून ते एकमेकांना सेवा देण्यास काम करा ... ", नासा. हे भेटवस्तू विशेषतः एक नाही, ही एक प्रतिभा नाही जसे संगीत, इ. जी आपण जन्माला आलो आहोत. पण आध्यात्मिक भेटवस्तू. इफिसियन्स 4 मध्ये म्हटले आहे: 7-8 त्याने आम्हाला काही भेटवस्तू आणि छंद 11-16 यापैकी काही भेटवस्तू दर्शविल्या आहेत. भाषेचा येथे उल्लेख केलेला नाही.

या भेटवस्तूंचा उद्देश एकमेकांना वाढण्यास मदत करणे आहे. धडा 5 च्या शेवटी सर्व मार्ग शिकवते की सर्वात महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे मी कॉरप्रमाणेच प्रेमात चालणे. एक्सएमएक्स, जिथे तो भेटवस्तू बोलत आहे. रोमन्स 13 बलिदाना, सेवा आणि नम्रतेच्या संदर्भात भेट देतात आणि आध्यात्मिक देणग्याविषयी बोलतात जे आम्हाला दिलेला विश्वास आहे किंवा देवाने आम्हाला दिला आहे.

कोणतीही भेटवस्तू विचारात घेण्यामध्ये एक महत्वाची श्लोक आहे. श्लोक 4 -9 आपल्याला सांगते की जसे आपण आम्हाला दिले तसे ख्रिस्ताचे सर्व सदस्य आहेत, तरी आपण वेगळे आहोत म्हणून आपले भेटवस्तू आहेत आणि मी उद्धृत करतो, "आणि आपल्याजवळ देणग्या दिल्यानुसार भेटवस्तू आहेत जे आपल्यास मिळाल्या आहेत त्यानुसार त्यांचा अभ्यास करा. "हे अनेक भेटवस्तूंचे स्पष्टीकरण स्पष्ट करते आणि प्रेमाचे महत्त्व सांगते. आपण प्रेम कसे करावे हे पहाण्यासाठी संदर्भामध्ये वाचा, इतके व्यावहारिक आणि आश्चर्यकारक.

येथे एकतर भाषेच्या भेटवस्तूंचा उल्लेख नाही. त्याकरिता आपल्याला आय कोर, 12-14 वर जाण्याची आवश्यकता आहे. श्लोक 4 म्हणते की भेटवस्तू प्रकार आहेत. शतक 7,

आता प्रत्येकाला दिलेली आहे व सर्व चांगल्यासाठी आत्म्याचे प्रकटीकरण दिले आहे. ” त्यानंतर ते म्हणतात की एकाला ही भेट देण्यात आली आहे आणि दुस Another्याला ती वेगळी भेट आहे, सर्व काही समान नाही. रस्ता संदर्भ फक्त आपला प्रश्न विचारत आहे, आपण सर्वांनी निरनिराळ्या भाषेत बोलले पाहिजे काय? ११ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “परंतु एकच आत्मा एकच गोष्ट या सर्व गोष्टी करतो, ज्या प्रत्येकास पाहिजे त्याला स्वतंत्रपणे वाटतो.”

त्याने मानवी शरीराशी ते जोडण्यासाठी अनेक उदाहरणे दिली आहेत. 18 म्हणते की त्याने आपल्याला सर्व चांगल्या गोष्टींसाठी हवे होते, जसे आपण सर्व हात नाहीत किंवा डोळ्यांसारखे नाही. चांगले कार्य करत नाही, म्हणून आपण आपल्या विश्वासाच्या रूपात वाढू आणि वाढू म्हणून आपल्या शरीरात कार्य करण्यासाठी भिन्न भेट असणे आवश्यक आहे. मग त्या व्यक्तीला महत्व म्हणून नव्हे तर त्या व्यक्तीला महत्त्व देऊन ते भेटवस्तूंची यादी करतात, परंतु शब्द, प्रथम, द्वितीय, तिसरे आणि इतरांची यादी करून आणि भाषेच्या प्रकारांद्वारे समाप्त करणे आवश्यक आहे.

ज्याप्रकारे भाषेचा पहिला उपयोग पेंटेकोस्ट येथे होता तेथे प्रत्येकाने स्वतःच्या भाषेत ऐकले. तो रीटोरिकल प्रश्नास विचारून संपतो, आपल्याला उत्तरे देखील माहित असतात. "सर्वजण वेगवेगळ्या भाषा बोलू शकत नाहीत, ते करू." उत्तर नाही आहे! मला 31 श्लोक आवडतो, "जबरदस्तीने (राजा जेम्स म्हणतात, लोभी), मोठी भेटवस्तू." जर आपल्याला अधिक मोठे माहित नसेल तर आम्ही ते करू शकलो नाही. मग प्रेम वरील भाषण. मग 14: 1 म्हणते, "प्रेमाचे प्रेम नेहमीच अध्यात्मिक आध्यात्मिक भेटवस्तू देण्याची इच्छा असते", प्रथम सूचीबद्ध. तो नंतर स्पष्ट करतो की भविष्यवाणी का बरे आहे कारण ते सुधारते, आर्जवते आणि कंसोल करते (वचन 3).

श्लोक 18 आणि 19 पौलाने म्हटले आहे की ते बोलू इच्छित नसतील तर त्यांनी भविष्यवाणीच्या 5 शब्दात बोलले, जे ते एका भाषेत दहा हजारांहून अधिक बोलत होते. कृपया संपूर्ण धडा वाचा. थोडक्यात, जेव्हा तुम्ही पुन्हा जन्माला आला तेव्हा आत्म्याने तुम्हाला कमीत कमी एक आध्यात्मिक भेट दिली आहे, परंतु आपण इतरांना विचारू किंवा शोधू शकता. आपण त्यांना शिकू शकत नाही. ते आत्म्याने दिलेल्या भेटी आहेत.

जेव्हा आपल्याला सर्वोत्तम भेटवस्तू पाहिजे असतात तेव्हा इतरांसाठी तळाशी का सुरु करा. भेटवस्तूंविषयी शिकवताना मी ऐकले की, तुमची भेटवस्तू कशा प्रकारे सहजतेने सेवा देत आहे हे आपल्याला माहिती नसल्यास, उदाहरणार्थ शिक्षण देणे किंवा देणे, आणि ते स्पष्ट होईल. कदाचित आपण आहात आणि प्रोत्साहित किंवा दया दाखवा किंवा प्रेषित (माध्यम मिशनरी) किंवा एक सुवार्तिक आहेत.

हस्तमैथुन करण्याचा विषय अवघड आहे कारण देवाच्या वचनात त्याचा स्पष्ट शब्दात उल्लेख नाही. म्हणून असे म्हणणे शक्य आहे की अशा परिस्थितीत पाप नाही. तथापि, बहुतेक लोक जे नियमितपणे हस्तमैथुन करतात ते नक्कीच एखाद्या प्रकारे पापी वर्तनात गुंतलेले असतात. मत्तय :5:२:28 मध्ये येशू म्हणाला, “परंतु मी तुम्हांस सांगतो की जो कोणी एखाद्या स्त्रीकडे वासनेने पाहतो त्याने आपल्या मनात तिच्याबरोबर व्यभिचार केला असेल.” अश्लीलता पाहणे आणि त्यानंतर अश्लीलतेमुळे झालेल्या लैंगिक इच्छांमुळे हस्तमैथुन करणे हे पाप आहे.

मत्तय:: १ & आणि १ ““ त्याचप्रमाणे प्रत्येक चांगले झाड चांगले फळ देते, पण वाईट झाड वाईट फळ देते. चांगल्या झाडाला वाईट फळे येणार नाहीत आणि वाईट झाडाला चांगली फळे येणार नाहीत. ” मला समजले आहे की हे संदर्भात खोट्या संदेष्ट्यांविषयी बोलत आहे, परंतु तत्त्व लागू होईल असे दिसते. फळांद्वारे काही चांगले किंवा वाईट आहे की नाही ते त्याचे दुष्परिणाम, हे आपण सांगू शकता. हस्तमैथुन करण्याचे परिणाम काय आहेत?

हे लग्नात समागम करण्याच्या देवाच्या योजनेला विकृत करते. लग्नातील लैंगिक संबंध केवळ प्रजननासाठी नसतात, देवाने हे अत्यंत आनंददायक अनुभव म्हणून डिझाइन केले आहे जे पती व पत्नीला एकत्र बांधून ठेवेल. जेव्हा एखादा माणूस किंवा एखादी स्त्री कळस गाठते तेव्हा मेंदूमध्ये असंख्य रसायने सोडली जातात ज्यामुळे आनंद, विश्रांती आणि कल्याण मिळते. यापैकी एक रासायनिकदृष्ट्या एक अफिओड आहे, जो अफूच्या व्युत्पन्नांसारखेच आहे. त्यातून असंख्य सुखकारक संवेदनाच निर्माण होत नाहीत तर सर्व ओपिओड्सप्रमाणेच अनुभवाची पुनरावृत्ती करण्याची तीव्र इच्छा देखील निर्माण होते. थोडक्यात, सेक्स व्यसन आहे. म्हणूनच लैंगिक भक्षकांना बलात्कार किंवा विनयभंग सोडणे इतके अवघड आहे, प्रत्येक वेळी जेव्हा ते त्यांच्या पापी वर्तनाची पुनरावृत्ती करतात तेव्हा ते त्यांच्या मेंदूत ओपिओड गर्दीचे व्यसन करतात. अखेरीस, खरोखरच अशक्य नसल्यास त्यांना इतर कोणत्याही प्रकारच्या लैंगिक अनुभवाचा आनंद लुटणे अवघड होते.

हस्तमैथुन ही मेंदूतील त्याच रासायनिक प्रकाशाची निर्मिती करते कारण वैवाहिक लैंगिक संबंध किंवा बलात्कार किंवा छळवणूक केल्यामुळे. वैवाहिक लैंगिक संबंधात इतके गंभीर आहे की भावनात्मक गरजांच्या संवेदनशीलतेशिवाय हे पूर्णपणे शारीरिक अनुभव आहे. जो माणूस हस्तमैथुन करतो तो आपल्या जोडीदाराशी प्रेमळ संबंध निर्माण केल्याशिवाय कष्ट न करता लैंगिकरित्या मुक्त होतो. पोर्नोग्राफी पाहिल्यानंतर त्यांनी हस्तमैथुन केले असेल तर ते त्यांच्या समाजाच्या लैंगिक इच्छेचा विषय आनंदाने वापरल्या जाणार्या गोष्टी पाहतात, पण देवाच्या प्रतिरूपात निर्माण केलेल्या खऱ्या व्यक्तीच्या बाबतीत आदराने वागला जात नाही. आणि हे प्रत्येक बाबतीत घडत नसले तरीही, लैंगिक गरजा पूर्ण करण्यासाठी हस्तमैथुन त्वरित निराकरण होऊ शकते ज्यास विपरीत लिंगासह वैयक्तिक नातेसंबंध तयार करण्यासाठी कठोर परिश्रम आवश्यक नसते आणि वैवाहिक लैंगिक संबंधात हस्तमैथुन करणार्या व्यक्तीस अधिक पसंती मिळू शकते. आणि लैंगिक श्वसन करणार्याप्रमाणेच, ते इतके व्यसनकारक होऊ शकते की वैवाहिक लैंगिक इच्छा यापुढे नको आहे. हस्तमैथुन पुरुष किंवा स्त्रियांना समान लैंगिक संबंधांमध्ये गुंतवणे देखील सोपे करते जेथे लैंगिक अनुभव दोन लोक एकमेकांना हस्तमैथुन करतात.

हे समजावण्यासाठी, देवाने स्त्री-पुरुषांना लैंगिक प्राण्यांच्या रूपात निर्माण केले ज्याच्या लैंगिक गरजा पूर्ण झाल्या होत्या. विवाहाबाहेरच्या इतर सर्व लैंगिक संबंधांची स्पष्टपणे बायबलमध्ये निंदा केली जाते आणि हस्तमैथुन स्पष्टपणे निंदा केलेले नसले तरी, देवाला संतुष्ट करू इच्छिणार्या पुरुष आणि स्त्रियांना पुरेसे नकारात्मक परिणाम होऊ शकतात आणि त्या टाळण्यासाठी विवाह सन्मानित करणारा देव आहे.
पुढील प्रश्न असा आहे की ज्या व्यक्तीला हस्तमैथुन करण्याची सवय झाली आहे, तो त्यातून मुक्त कसा होऊ शकतो? हे समोर उभे राहण्याची गरज आहे की जर ही दीर्घकाळची सवय असेल तर ती मोडणे फारच कठीण आहे. पहिली पायरी म्हणजे देव आपल्या बाजूने आणि पवित्र आत्मा आपल्यात सवय मोडण्यासाठी कार्य करीत आहे. दुस words्या शब्दांत, आपण जतन करणे आवश्यक आहे. सुवार्तेवर विश्वास ठेवण्याद्वारे तारण येते. १ करिंथकर १ 15: २- says म्हणतो, या सुवार्तेमुळे तू वाचला आहेस ... जे मला प्राप्त झाले त्याबद्दल मी प्रथम महत्त्वाचे म्हणजे तुझ्याकडे आलो: ख्रिस्त आपल्या पापांसाठी मरण पावला, हे सांगण्यात आले की, त्याला पुरण्यात आले आहे. शास्त्रवचनांनुसार तिसर्‍या दिवशी. ” आपण पाप केले आहे हे कबूल केले पाहिजे, सुवार्तेवर तुम्ही विश्वास ठेवला आहे असे देवाला सांगा आणि वधस्तंभावर मरण पावला तेव्हा येशूने आपल्या पापांसाठी मोबदला दिला त्या आधारे आपण त्याला क्षमा करण्यास सांगा. जर एखाद्या व्यक्तीला बायबलमध्ये प्रकट केलेला तारणाचा संदेश समजला असेल तर त्याला माहित आहे की त्याने देवाला वाचवावे अशी विनंती करणे म्हणजे तीन गोष्टी करण्याकडे देवाला विचारणे आवश्यक आहे: पापाच्या चिरंतन परिणामापासून त्याला वाचविणे (नरकात अनंतकाळ), त्याला गुलामगिरीतून वाचविणे या जीवनात पाप करण्यासाठी आणि पापाच्या उपस्थितीपासून त्याचे तारण होईल अशा ठिकाणी तो मरेल तेव्हा त्याला स्वर्गात नेले जाईल.

पापाच्या सामर्थ्यापासून वाचवणे ही समजून घेणे खूप महत्त्वाची संकल्पना आहे. गलतीकर २:२० आणि रोमन्स:: १-१-2, इतर शास्त्रवचनांनुसार, जेव्हा आपण येशूला आपला तारणारा म्हणून स्वीकारतो तेव्हा आपण ख्रिस्तामध्ये आहोत हे शिकवते आणि त्याचा एक भाग असा आहे की आपण त्याच्याबरोबर वधस्तंभावर खिळले गेलो आणि पापाचे सामर्थ्य आम्हाला नियंत्रित करण्यासाठी तुटलेली आहे. याचा अर्थ असा नाही की आपण सर्व पापी सवयींपासून आपोआपच मुक्त आहोत, परंतु आपल्यामध्ये कार्य करीत असलेल्या पवित्र आत्म्याच्या सामर्थ्याने आता आपल्यामध्ये मुक्तता करण्याची शक्ती आहे. जर आपण पापामध्ये असेच जगत राहिलो तर ते असे आहे की आम्ही मुक्त होण्यासाठी देवाकडून आलेल्या सर्व गोष्टींचा आपण फायदा घेत नाही. २ पेत्र १: ((एनआयव्ही) म्हणतात, "त्याच्या दैवी सामर्थ्याने आम्हाला आपल्या स्वतःच्या वैभवाने आणि चांगुलपणाने आम्हाला बोलावले त्या त्याच्या ज्ञानाद्वारे आपल्याला ईश्वरी जीवनासाठी आवश्यक असलेली सर्व काही दिली आहे."

या प्रक्रियेचा एक महत्त्वपूर्ण भाग गलतीकर 5: 16 आणि 17 मध्ये दिलेला आहे. ते म्हणते, “म्हणून मी म्हणतो: आत्म्याद्वारे चालत राहा आणि तुम्ही देहाच्या इच्छा पूर्ण करणार नाही. कारण आपला देह ज्याची इच्छा करतो ते आत्म्याविरूद्ध आहे, आणि आत्मा जी इच्छा करतो ती देहाविरुद्ध आहेत. ते एकमेकांशी भांडतात, म्हणून तुम्हाला पाहिजे ते करू नका. ” लक्षात घ्या की असे म्हणत नाही की देह आपल्याला पाहिजे ते करू शकत नाही. किंवा असेही म्हटले नाही की पवित्र आत्मा त्याला पाहिजे तसा करू शकत नाही. असे म्हणतात की आपल्याला पाहिजे ते करण्यास आपण सक्षम नाही. येशू ख्रिस्ताला त्यांचा तारणहार म्हणून स्वीकारलेल्या बर्‍याच लोकांच्या पापांपासून मुक्त व्हायचे आहे. त्यांच्यापैकी बर्‍याचांची पापेदेखील आहेत त्यांना एकतर माहिती नाही किंवा ते सोडण्यास तयार नाहीत. आपला तारणारा म्हणून येशू ख्रिस्त स्वीकारल्यानंतर आपण काय करू शकत नाही अशी अपेक्षा आहे पवित्र आत्मा आपल्याला अशी पापे करत असताना आपण मुक्त करू इच्छित असलेल्या पापांपासून मुक्त होण्याची शक्ती देईल अशी अपेक्षा करतो.

मला एका माणसाने एकदा सांगितले की तो ख्रिश्चन धर्म सोडून देणार आहे कारण त्याने मद्यपान करण्याच्या व्यसनातून मुक्त होण्यासाठी त्याने वर्षानुवर्षे देवाची प्रार्थना केली. मी अद्याप विचारले की तो अद्याप तिच्या मैत्रिणीशी शारीरिक संबंध ठेवत आहे काय? जेव्हा तो म्हणाला, “होय,” तेव्हा मी म्हणालो, “म्हणून तुम्ही पवित्र आत्म्याला असे सांगत आहात की तुम्ही मद्यपान करण्यापासून मुक्त होण्याची शक्ती द्या. ते चालणार नाही. ” देव कधीकधी एका पापाच्या गुलामगिरीत राहतो कारण आपण दुसरे पाप सोडण्यास तयार नसतो. जर आपल्याला पवित्र आत्म्याची शक्ती हवी असेल तर आपण ती देवाच्या अटींवर मिळवा.

म्हणून जर आपण सवयीने हस्तमैथुन केले आणि थांबायचे असेल आणि येशू ख्रिस्तला आपला तारणहार होण्यास सांगितले असेल तर पुढील चरण म्हणजे देवाला सांगावे की आपण पवित्र आत्मा जे करण्यास सांगितले आहे त्या प्रत्येक गोष्टीचे पालन करावयाचे आहे आणि आपण विशेषत: देव आपल्या पापांना सांगू इच्छित आहात त्याला तुमच्या आयुष्यात सर्वात जास्त काळजी आहे. माझ्या अनुभवामध्ये, देव ज्या पापांची मला चिंता करीत आहे त्यापेक्षा जास्त वेळा मी पापांपासून मुक्त असतो. व्यावहारिकदृष्ट्या बोलण्याचा अर्थ असा आहे की आपण आपल्या जीवनात कोणतेही निर्बंध न केलेले पाप दर्शविण्यासाठी प्रामाणिकपणे देवाला विचारले पाहिजे आणि नंतर दररोज पवित्र आत्म्याला सांगा की आपण दिवस आणि संध्याकाळ करण्यास सांगितले त्या प्रत्येक गोष्टीचे आपण पालन करीत आहात. गलतीकर :5:१:16 मधील वचन खरे आहे: “आत्म्याद्वारे चालत राहा आणि तुम्ही देहाच्या इच्छा पूर्ण करणार नाही.”

आदरातिथ्य हस्तमैथुन म्हणून एखाद्या गोष्टीवर विजय मिळवणे कदाचित वेळ लागेल. आपण पुन्हा स्लिप आणि हस्तमैथुन करू शकता. मी जॉन 1: 9 म्हणते की जर तुम्ही देवाला अपयशी ठरवता, तर तो तुम्हाला क्षमा करेल आणि तुम्हाला सर्व अनीतीपासून शुद्ध करेल. आपण अयशस्वी झाल्यास आपल्या पापांची ताबडतोब कबूल करण्यास वचनबद्ध असल्यास, ते एक प्रभावी प्रतिबंधक असेल. कबुलीजबाब अपयशी झाल्यास, जितक्या जवळ आपण विजयी व्हाल. कालांतराने, तुम्ही पाप करण्यापूर्वी आणि देवाला आज्ञाधारक होण्यासाठी त्याच्या मदतीसाठी देवाला विचारण्याआधी तुम्ही स्वतःला पापांची इच्छा कबूल करता. जेव्हा असे होते तेव्हा आपण विजयाच्या अगदी जवळ असता.

आपण अद्याप संघर्ष करत असाल तर आणखी एक गोष्ट आहे जी खूप उपयुक्त आहे. जेम्स :5:१:16 म्हणते, “म्हणून एकमेकांकडे आपल्या पापांची कबुली द्या आणि एकमेकांसाठी प्रार्थना करा म्हणजे तुम्ही बरे व्हाल. नीतिमान व्यक्तीची प्रार्थना शक्तीशाली आणि प्रभावी आहे. ” हस्तमैथुन करण्यासारख्या अत्यंत खाजगी पापाची पुरूषपणे पुरूष आणि स्त्रियांच्या गटाची कबुली दिली जाऊ नये, परंतु एखादी व्यक्ती किंवा समलैंगिक अशी अनेक व्यक्ती जो तुम्हाला जबाबदार धरत असेल तर ते शोधणे खूप उपयुक्त ठरू शकते. ते प्रौढ ख्रिस्ती असले पाहिजेत ज्यांना तुमची काळजी आहे आणि नियमितपणे आपण काय करीत आहात याबद्दल कठोर प्रश्न विचारण्यास इच्छुक आहात. एखाद्या ख्रिश्चन मित्राला जाणून घेण्याने आपणास डोळ्याकडे पाहावे लागेल आणि विचार करा की आपण या क्षेत्रात अयशस्वी झालात की योग्य गोष्टी सातत्याने करणे एक सकारात्मक उत्तेजन असू शकते.

या क्षेत्रात विजय कठीण असू शकते परंतु निश्चितपणे शक्य आहे. आपण त्याचे पालन करण्याचा प्रयत्न करता तेव्हा देव तुम्हाला आशीर्वाद देईल.

जर आपण या परिस्थितीत देवाची इच्छा शोधण्यात खरोखरच गंभीर असाल तर मला असे वाटते की पहिल्या प्रश्नाचे उत्तर दिले पाहिजे की प्रथम व्हिसा मिळविण्यासाठी लग्नाचा करार करण्यात मुद्दाम फसवणूक झाली होती का? आपण सरकारच्या प्रतिनिधींकडे किंवा ख्रिस्ती मंत्रिपदासमोर उभे होते काय हे मला माहित नाही. आपण कोणतेही कारण न सांगता फक्त “मला या व्यक्तीशी लग्न करायचे आहे” असे सांगितले किंवा “मरणास भाग न घेईपर्यंत फक्त त्यांच्याशी जिवंत राहण्याचे” वचन दिले आहे हे मला माहित नाही. आपण काय करीत आहात आणि का हे माहित असलेल्या एखाद्या सिव्हिल मॅजिस्ट्रेटसमोर उभे असल्यास, मला असे समजावे की यात कोणतेही पाप असू शकत नाही. परंतु आपण सार्वजनिकपणे देवाला नवस केले तर ही पूर्णपणे वेगळी बाब आहे.

पुढील प्रश्नाचे उत्तर दिले जाईल, की आपण दोघेही येशू ख्रिस्ताचे अनुयायी आहात? यानंतरचा पुढचा प्रश्न असा आहे की, दोन्ही पक्षांना “विवाह” किंवा फक्त एकच लग्न नको आहे. जर तुम्ही विश्वासू असाल आणि दुसरी व्यक्ती अविश्वासू असेल तर मला विश्वास आहे की पौलाने I करिंथकरांच्या सातव्या अध्याय आधारित सल्ल्यानुसार त्यांना घटस्फोट द्यावा असे वाटेल जे त्यांना पाहिजे आहे. जर तुम्ही दोघे विश्वासणारे असाल किंवा अविश्वासू सोडू इच्छित नसेल तर ते थोडे अधिक क्लिष्ट होते. हव्वा तयार होण्यापूर्वी देव म्हणाला, “मनुष्याने एकटे राहणे हे बरे नाही.” पौलाने करिंथकरांच्या सातव्या अध्यायात म्हटले आहे की लैंगिक अनैतिकतेच्या आमिषाने पुरुष आणि स्त्रिया दोघांनीही लग्न करणे चांगले आहे जेणेकरून त्यांची लैंगिक गरजा एकमेकांशी लैंगिक संबंधात भागतील. साहजिकच कधीही लग्न न केल्याने विवाह जोडीदाराच्या लैंगिक गरजा भागत नाहीत.

परिस्थितीबद्दल अधिक जाणून घेतल्याशिवाय, मला आणखी सल्ला देणे अशक्य आहे. आपण मला अधिक तपशील देऊ इच्छित असल्यास, अधिक बायबलसंबंधी सल्ला देण्याचा प्रयत्न केल्याने मला आनंद होईल.

अविवाहित आईने आपल्या मुलाच्या वडिलांशी लग्न करणे बंधनकारक आहे की नाही या आपल्या प्रश्नाचे उत्तर म्हणून, सोपे उत्तर नाही, नाही. हे लैंगिक संबंध आहे, गर्भधारणा नाही आणि बाळंतपण नाही, जे पुरुष आणि स्त्रीला एकत्र बांधते. विहिरीवरील महिलेचे पाच पती झाले होते आणि ग्रीक आणि इंग्रजी सारखे लैंगिक संबंध दर्शविणारे असले तरी ती सध्या तिचा नवरा नव्हती. उत्पत्ति 38 26 मध्ये तामार गरोदर राहिली व तिला जुळे जुळे झाले, परंतु त्याने तिच्याशी लग्न केले आहे की तिचे लग्न केले पाहिजे याचा कोणताही पुरावा नाही. XNUMX वचनात असे म्हटले आहे की “तो तिला पुन्हा ओळखत नव्हता.” एखाद्या मुलाचे पालनपोषण त्याच्या जैविक पालकांनी करणे चांगले आहे, जर जैविक पिता पती किंवा वडील असणे योग्य नसेल तर फक्त मुलाचा जैविक पिता असल्यामुळेच त्याचे लग्न करणे मूर्खपणाचे ठरेल.

बायबलमध्ये ज्या गोष्टी स्पष्ट आहेत त्यापैकी एक म्हणजे व्यभिचार, आपल्या जोडीदाराव्यतिरिक्त इतर कोणाशीही संबंध पाप आहे.

इब्रीज 13: 4 म्हणते, "लग्नाला सर्वांनी सन्मानित करावे आणि विवाहाचा विधी शुद्ध ठेवावा कारण देव व्यभिचार करणार्या आणि लैंगिक अनैतिक लोकांचा न्याय करील."

"लैंगिक अनैतिक" असे भाषांतर केलेल्या शब्दाचा अर्थ असा आहे की एखाद्या पुरुषाच्या व विवाहित स्त्रीने एकमेकांपेक्षा वेगळे लैंगिक संबंध ठेवले आहेत. ती थिस्सलोनियन 4 मध्ये वापरली जाते: 3-8 "देवाची इच्छा आहे की आपण पवित्र व्हावे: आपण लैंगिक अनैतिकता टाळले पाहिजे; आपल्यापैकी प्रत्येकाने त्याच्या स्वत: च्या शरीरावर नियंत्रण ठेवण्यास शिकले पाहिजे. तो पवित्र आणि आदरणीय आहे. त्याला देव माहीत नाही अशा राष्ट्रांसारखे भावनिक वासनांच्या आहारी जाऊ नयेत. आणि या प्रकरणात कोणीही आपल्या भावाला दोष देऊ नये किंवा त्याचा फायदा घेऊ नये.

आम्ही आधीच तुम्हाला सांगितले आहे आणि आपल्याला चेतावणी दिली म्हणून देव अशा सर्व पापांसाठी पुरुषांना शिक्षा करील. कारण देवाने आम्हाला शुद्ध होण्यासाठी नाही, तर पवित्र जीवन जगण्यास सांगितले आहे. म्हणूनच, जो या शिक्षेला नकार देतो तो मनुष्याला नाकारत नाही तर देव जो आपला पवित्र आत्मा देतो. "

आत्मिक जग खूप वास्तविक आहे. सैतान आणि त्याच्या अधीन दुष्ट आत्मे लोकांविरूद्ध सतत युद्ध करत आहेत. जॉन १०:१० च्या मते, तो चोर आहे जो “फक्त चोरी करायला, ठार मारायला आणि नाश करायला येतो.” ज्या लोकांनी स्वत: ला सैतानाशी जोडले आहे (जादू करणारे, जादू करणारे, काळी जादू करणारे लोक) लोकांचे नुकसान करण्यासाठी वाईट विचारांना प्रभावित करू शकतात. यापैकी कोणत्याही प्रक्रियेत सामील होण्यास मनाई आहे. अनुवाद १:: 10 -१२ मध्ये असे म्हटले आहे: “तुमचा देव परमेश्वर देत असलेल्या प्रदेशात प्रवेश केल्यावर तेथील राष्ट्रांच्या भयंकर कृत्यांचे अनुकरण करण्यास शिकू नका. तुमच्यापैकी कोणासही असे आढळू नये की जो आपल्या मुलाला किंवा मुलीला अग्नीत बळी देईल, जो भविष्यकथा किंवा चेटूक करतो, शब्दाचा अर्थ लावतो, जादूटोणा करतो किंवा जादू करतो, किंवा मध्यम किंवा भुताटपटू आहे किंवा मृतांचा सल्ला घेतो. जो कोणी या गोष्टी करतो त्या परमेश्वराचा द्वेष करील आणि ह्या भयानक कृत्यांमुळे तुमचा देव परमेश्वर त्या राष्ट्रांना तुमच्या आधी हाकलून करील. ”

हे लक्षात ठेवणे महत्त्वाचे आहे की सैतान लबाड आहे आणि लबाडांचा पिता आहे (जॉन :8::44) आणि जो कोणी त्याच्याशी संबंधित आहे तो बरेच काही चुकीचा असेल. हे लक्षात ठेवणे देखील महत्त्वाचे आहे की सैतानची तुलना १ पीटर:: aring मधील गर्जणा lion्या सिंहाशी केली जाते. केवळ जुने, मोठ्या प्रमाणात दातविरहित, जुने नर सिंह गर्जना करतात. तरुण सिंह शक्य तितक्या शांततेने त्यांच्या शिकारवर डोकावतात. सिंह गर्जना करण्यामागचा हेतू म्हणजे त्यांच्या शिकारला मूर्ख निर्णय घेण्यापासून घाबरविणे. इब्री लोकांस २: १ & आणि १ Satan मध्ये भीतीमुळे, खासकरून मृत्यूची भीती बाळगून सैतान लोकांवर अधिकार ठेवण्याविषयी बोलतो.

चांगली बातमी अशी आहे की ख्रिश्चन होण्याचा एक फायदा म्हणजे आपल्याला सैतानाच्या राज्यापासून काढून देवाच्या संरक्षणाखाली देवाच्या राज्यात ठेवले गेले आहे. कलस्सैकर १: १ & आणि १ says म्हणते, “त्याने अंधाराच्या अधिपत्यापासून आमची सुटका केली आणि आपल्या प्रिय पुत्राच्या राज्यात आणले, ज्यामध्ये आपण मुक्त केले आहे, पापांची क्षमा केली आहे. मी जॉन :1:१:13 (ईएसव्ही) म्हणतो, "आम्हाला माहित आहे की जो कोणी देवाचा जन्म झाला आहे तो पाप करीत राहात नाही, परंतु जो देवाचा जन्म झाला आहे त्याचे रक्षण करतो आणि वाईट त्याला स्पर्शही करत नाही."

तर स्वतःला वाचवण्याची पहिली पायरी म्हणजे ख्रिस्ती बनणे. आपण पाप केले आहे हे कबूल करा. रोमन्स :3:२:23 म्हणते, "कारण सर्वांनी पाप केले आहे आणि देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहे." पुढे कबूल करा की आपल्या पापाची शिक्षा शिक्षेस पात्र आहे. रोमन्स :6:२:23 म्हणतो, "कारण पापाची मजुरी मरण आहे." असा विश्वास ठेवा की जेव्हा वधस्तंभावर मरण पावला तेव्हा येशूने आपल्या पापाची दंड भरला; विश्वास ठेवा की त्याला पुरण्यात आले आणि मग पुन्हा उठला. मी करिंथकर १ 15: १--1 आणि योहान:: १-4-१-3 वाचा. शेवटी, त्याला आपला तारणहार होण्यास सांगा. रोमन्स १०:१:14 म्हणते, “प्रभूच्या नावाचा धावा करणारे प्रत्येकजण उद्धार होईल.” लक्षात ठेवा, आपण त्याच्यासाठी असे काहीतरी करण्यास सांगत आहात जे आपण स्वतःसाठी करू शकत नाही (रोमन्स:: १-16) (आपला तारण झाला आहे की नाही याबद्दल आपल्याकडे अद्याप प्रश्न असल्यास, फोटोसफोर्स वेबसाइटच्या वारंवार विचारल्या जाणा Questions्या प्रश्नांच्या विभागात “तारणाची हमी”) बद्दल एक उत्कृष्ट लेख आहे.

तर सैतान ख्रिश्चनाचे काय करू शकतो. तो आपल्याला मोहात पाडू शकतो (3 थेस्सलनीकाकर 5: 5). तो चुकीच्या गोष्टी करण्याच्या भीतीने प्रयत्न करण्याचा प्रयत्न करू शकतो (मी पीटर 8: 9 आणि 4; जेम्स 7: 2). तो अशा गोष्टी घडवून आणू शकतो ज्यामुळे आपल्याला जे करायचे आहे ते करण्यास अडथळा आणतो (I थेस्सलनीकाकर 18: 1). आपण देवाची परवानगी घेतल्याशिवाय आमचे नुकसान करण्यासाठी तो दुसरे काहीही करु शकत नाही (ईयोब १: -9 -१;; २: --19), जोपर्यंत आपण स्वतःला त्याच्या हल्ल्यांचा आणि योजनांसाठी धोकादायक बनवण्याचे निवडत नाही (इफिसकर:: १०-१-2). सैतान त्यांना इजा पोहचवण्यासाठी अनेक गोष्टी स्वत: ला अशक्त बनवण्यासाठी करतात: मूर्तीची पूजा करणे किंवा जादूटोणा करण्याच्या पद्धतींमध्ये गुंतणे (3 करिंथकर 8: 6-10; अनुवाद 18: 10-14); देवाच्या प्रकट इच्छेविरूद्ध सतत बंड करीत राहणे (मी शमुवेल १ Samuel:२:22; १:18:१०); रागावर धरून ठेवण्याचा देखील विशेष उल्लेख आहे (इफिसकर 9:२:12).

म्हणून जर आपण एक ख्रिश्चन असाल, तर एखादी व्यक्ती आपल्याविरूद्ध काळा जादू, जादूटोणा किंवा जादूटोणा वापरत आहे असे आपल्याला वाटत असल्यास आपण काय करावे? लक्षात ठेवा की आपण देवाचे मूल आहात आणि त्याच्या संरक्षणाखाली आहात आणि घाबरू नका (मी योहान 4: 4; 5:18). मत्तय :6:१:13 मध्ये येशू आपल्याला शिकवल्याप्रमाणे नियमितपणे प्रार्थना करा, “आम्हाला त्या दुष्टातून सोडवा.” येशूच्या मनात भीती व निंदा करण्याचे नाव घ्या (रोमन्स:: १) देव तुम्हाला त्याच्या वचनात करण्यास सांगत आहे त्या प्रत्येक गोष्टीचे पालन करा. जोपर्यंत आपण यापूर्वी सैतानाला आपल्या जीवनात सामील होण्याचा हक्क देत नाही तोपर्यंत हे पुरेसे असावे.

आपण यापूर्वी वैयक्तिकरित्या मूर्तिपूजा, जादूटोणा, जादू किंवा काळी जादू करण्यात गुंतलेले असाल किंवा देव आपल्याला त्याच्या वचनात जे करण्यास सांगत आहे त्याविरूद्ध सतत बंडखोरी करून सैतानाच्या हल्ल्यांना स्वतःला बळी पडत असल्यास, आपल्याला आणखी काही करण्याची आवश्यकता असू शकते. प्रथम मोठ्याने म्हणा: “मी सैतान आणि त्याच्या सर्व कृत्याचा त्याग करतो.” चर्चच्या सुरुवातीच्या काळात बाप्तिस्मा घेणार्‍या लोकांची ही सामान्य आवश्यकता होती. कोणत्याही अध्यात्मिक अडथळ्याची जाणीव न करता जर आपण हे मोकळेपणाने करू शकत असाल तर कदाचित आपण गुलाम आहात. आपण हे करू शकत नसल्यास, बायबलवर विश्वास ठेवणारे येशूचे अनुयायी, ज्यांना शक्य असेल तेथे पाळकाचा समावेश असलेले एक गट शोधा आणि त्यांनी सैतानाच्या सामर्थ्यापासून तुमची सुटका करावी अशी देवाकडे प्रार्थना केली. आपण कोणत्याही अध्यात्मिक गुलामातून मुक्त झाला आहे याची त्यांच्या आत्म्यात भावना कळल्याशिवाय प्रार्थना करण्यास त्यांना सांगा. लक्षात ठेवा सैतानाचा वधस्तंभावर पराभव झाला होता (कलस्सैकर 2: 13-15). एक ख्रिश्चन म्हणून आपण या विश्वाच्या निर्माणकर्त्याचे आहात ज्याने सैतान आपल्याशी जे काही करण्याचा प्रयत्न करतो त्यापासून आपण पूर्णपणे मुक्त व्हावे अशी आपली इच्छा आहे.

            बायबलमध्ये अशा काही गोष्टी दिल्या आहेत ज्या मला पूर्णपणे आवडतात जसे की देव आपल्यावर किती प्रेम करतो. अशा इतरही काही गोष्टी आहेत ज्या मला पाहिजे आहेत असे वाटत नव्हते, परंतु माझ्या शास्त्राच्या अभ्यासाने मला याची खात्री पटली आहे की, जर मी पवित्र शास्त्र कसे हाताळतो याबद्दल पूर्णपणे प्रामाणिक राहिलो तर मला असा विश्वास वाटला पाहिजे की हरवलेल्या व्यक्तीला चिरंतन यातना भोगाव्या लागतील. नरक

जे लोक नरकात अनंतकाळच्या छळाच्या कल्पनेवर प्रश्न विचारतील ते वारंवार म्हणतील की यातनाचा कालावधी वर्णन करण्यासाठी वापरल्या जाणार्‍या शब्दांचा अर्थ शाश्वत नसतो. आणि हे सत्य आहे की नवीन कराराच्या काळातील ग्रीक हा शब्द आमच्या शाश्वत शब्दाच्या अगदी बरोबर नसलेला शब्द वापरत नाही, नवीन कराराच्या लेखकांनी त्यांच्याकडे उपलब्ध शब्दांचा उपयोग करून आपण किती काळ देवाबरोबर जगू आणि या दोन्ही गोष्टींचे वर्णन केले. अधार्मिक लोक नरकात किती काळ दु: ख भोगतील? मॅथ्यू 25:46 म्हणतो, "तर मग ते अनंतकाळच्या शिक्षेसाठी जातील, परंतु नीतिमान अनंतकाळच्या जीवनासाठी जातील." रोमन्स १ translated:२:16 आणि पवित्र आत्म्यामध्ये इब्री लोकांस :26: १ describe मध्ये वर्णन करण्यासाठी अनंतकाळचे भाषांतर केलेले शब्द आहेत. २ करिंथकर:: १ & आणि १ आम्हाला “शाश्वत” भाषांतर केलेल्या ग्रीक शब्दांचा अर्थ काय आहे हे समजण्यास मदत करते. ते म्हणतात, “कारण आपला प्रकाश आणि क्षणिक त्रास आपल्यासाठी चिरंतन गौरव प्राप्त करीत आहेत जे या सर्वांपेक्षा जास्त आहे. म्हणून जे आपण पाहिले आहे त्याकडे नाही तर जे न पाहिलेले आहे त्यावर आपण आपले लक्ष केंद्रित करतो कारण जे दिसत आहे ते तात्पुरते आहे, परंतु जे दिसत नाही ते चिरंतन आहे. ”

मार्क 9: 48 बी "दोन हात नसलेल्या नरकात जाण्यापेक्षा व्यंग असून जीवनात जाणे बरे. तेथे कधीही आग लागणार नाही." ज्यूड 13 सी "ज्यांच्यासाठी काळोख अंधार कायमचा राखून ठेवला आहे." प्रकटीकरण १:: १० बी आणि ११ “पवित्र देवदूत आणि कोक of्यांच्या उपस्थितीत त्यांना गंधक पेटविल्याचा त्रास होईल. आणि त्यांच्या दु: खाचा धूर अनंतकाळ चिरकाल राहील. जे लोक श्र्वापदाच्या मूर्तीची उपासना करतात आणि त्याच्या मूर्तीची उपासना करतात त्यांना किंवा ज्यांना नावेचे चिन्ह मिळते त्यांना विश्रांती मिळणार नाही. ” हे सर्व परिच्छेद असे काहीतरी सूचित करतात जे समाप्त होत नाहीत.

कदाचित नरकात शिक्षा कायमस्वरूपी आहे याचा सर्वात मजबूत संकेत प्रकटीकरण अध्याय १ & आणि २० मध्ये सापडतो. प्रकटीकरण १ :19: २० मध्ये आपण वाचतो की पशू आणि खोटे संदेष्टा (दोन्ही माणसे) “जळत्या गंधकाच्या अग्नीच्या तळ्यात जिवंत टाकण्यात आले.” त्यानंतर प्रकटीकरण 20: 19-20 मध्ये असे म्हटले आहे की ख्रिस्त हजार वर्षे राज्य करतो. त्या हजारो वर्षांत सैतान पाताळात अडकलेला आहे पण प्रकटीकरण २०: says म्हणते, “जेव्हा हजार वर्षे संपतील, तेव्हा सैतानाला त्याच्या तुरूंगातून सोडण्यात येईल.” त्याने देवाला पराभूत करण्याचा शेवटचा प्रयत्न केल्यावर आपण प्रकटीकरण २०:१० मध्ये वाचतो, “आणि सैतान, ज्याने त्यांना फसविले होते त्याला जळत्या गंधकाच्या तळ्यात टाकण्यात आले, जिथे त्या प्राण्याची आणि खोटा संदेष्टा टाकण्यात आला होता. त्यांना रात्रंदिवस सदासर्वकाळ त्रास देण्यात येईल. ” “ते” या शब्दामध्ये पशू आणि खोट्या संदेष्ट्याचा समावेश आहे जो तेथे एक हजार वर्षांपासून आहे.

बरेच लोक चुकीच्या कल्पना आहेत की लोक जन्मलेले ख्रिश्चन आहेत. हे खरे असू शकते की लोक अशा कुटुंबात जन्माला येतात जेथे एक किंवा अधिक पालक ख्रिस्तावर विश्वास ठेवतात, परंतु यामुळे एखाद्या व्यक्तीला ख्रिश्चन बनत नाही. आपण एखाद्या विशिष्ट धर्माच्या घरात जन्म घेऊ शकता परंतु शेवटी प्रत्येक व्यक्तीने आपला किंवा तिचा विश्वास काय निवडला पाहिजे.

जोशुआ २:24:१:15 म्हणतो, “आज कोणाची निवड करायची त्याची निवड करा.” एखादी व्यक्ती ख्रिश्चन जन्माला येत नाही, ती पापांपासून मुक्तिचा मार्ग निवडण्याविषयी, चर्च किंवा धर्म निवडण्याविषयी नाही.

प्रत्येक धर्माचे स्वतःचे देव आहेत, त्यांचे जगाचे निर्माता आहेत किंवा महान नेता जो अमरत्वाचा मार्ग शिकविणारा केंद्रीय शिक्षक आहे. ते कदाचित बायबलच्या देवासारखे किंवा समान असू शकतात. बहुतेक लोक असा विचार करतात की सर्व धर्म एकाच देवतेकडे नेतात, परंतु त्यांची उपासना विविध प्रकारे केली जाते. या प्रकारच्या विचारसरणीने एकतर अनेक निर्माते किंवा देवाकडे जाण्यासाठी बरेच मार्ग आहेत. तथापि, तपासणी केली जाते तेव्हा बहुतेक गट हा एकमेव मार्ग असल्याचा दावा करतात. अनेकजणांना वाटते की येशू एक महान शिक्षक आहे, परंतु तो त्याहूनही अधिक आहे. तो देवाचा एकुलता एक पुत्र आहे (जॉन :3:१:16)

बायबल सांगते की फक्त एकच देव आहे आणि त्याच्याकडे येण्याचा एक मार्ग आहे. मी तीमथ्य २: says म्हणतो, “देव आणि मनुष्य यांच्यामध्ये एकच देव आहे आणि तो ख्रिस्त येशू आहे.” येशू जॉन १:: in मध्ये म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे, माझ्याद्वारेच कोणी पित्याजवळ येऊ शकत नाही.” बायबल असे शिकवते की आदाम, अब्राहम व मोशे यांचा देव आपला निर्माणकर्ता, देव व तारणारा आहे.

यशयाच्या पुस्तकात अनेक, बायबलमधील देव एकच देव आणि निर्माणकर्ता असल्याबद्दल बरेच उल्लेख आहेत. वास्तविक बायबलच्या पहिल्या वचनात, उत्पत्ति १: १ मध्ये सांगितले आहे, “सुरुवातीला देव स्वर्ग आणि पृथ्वी निर्माण केली. ” यशया: 43: १० आणि ११ म्हणते, “म्हणजे मग तुम्ही मला ओळखता आणि माझ्यावर विश्वास ठेवा आणि मी तो आहे हे समजून घ्या. माझ्याआधी कोणी देव नव्हता आणि माझ्यानंतर कोणी नाही. मी परमेश्वर आहे मीच फक्त देव आहे.

यशया: 54:, येथे देव इस्राएल लोकांशी बोलत आहे. तो म्हणतो, “आपला निर्माणकर्ता तुझा पती आहे, सर्वशक्तिमान परमेश्वर त्याचे नाव आहे. इस्राएलचा पवित्र देव तुझा तारणहार आहे, त्याला सर्व जगाचा देव म्हटले आहे.” तो सर्वशक्तिमान देव, निर्माणकर्ता आहे सर्व पृथ्वी. होशे १ 13: says म्हणतो, “माझ्याशिवाय कोणीच तारणकर्ता नाही.” इफिसकर:: मध्ये म्हटले आहे की “आपल्या सर्वांचा एक देव आणि पिता आहे.”

आणखी बर्याच वचना आहेत:

स्तोत्र 95: 6

यशया 17: 7

यशया 40:25 त्याला “सनातन देव, प्रभु, पृथ्वीच्या सीमेचा निर्माता” असे म्हणतो.

यशया: 43: त्याला म्हणतो, “इस्राएलचा पवित्र देव”

यशया :5:१:13 त्याला म्हणतो, “तुमचा निर्माता”

यशया: 45: ,,२१ आणि २२ म्हणतात, “दुसरा देव नाही.”

हे देखील पहा: यशया: 44:;; चिन्ह 8:12; १ करिंथकर:: and आणि यिर्मया 32 8: १-.

बायबल स्पष्टपणे सांगते की तो एकमेव देव आहे, फक्त एक निर्माता आहे, एकमेव तारणहार आहे आणि तो कोण आहे हे स्पष्टपणे आपल्याला दर्शवितो. तर मग बायबलचा देव कोणता वेगळा करतो आणि त्याला वेगळा करतो? तो असा आहे जो म्हणतो की श्रद्धा, आपल्या चांगुलपणाने किंवा चांगल्या कृतीतून मिळविण्याशिवाय पापांपासून क्षमा करण्याचा मार्ग प्रदान करते.

पवित्र शास्त्र आपल्याला स्पष्टपणे सांगते की ज्याने जगाने निर्माण केले त्या देवाला सर्व मानवजातीवर इतके प्रेम आहे की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र आपल्या बचावासाठी पाठविला आहे, यासाठी की त्याने आमच्या पापांचे payण किंवा शिक्षा भोगावी. जॉन:: १ & आणि १ say म्हणा, "जगावर देव इतका प्रीति करतो की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला ... की त्याच्याद्वारे जगाचे तारण व्हावे." मी योहान:: & आणि १ say म्हणतो, “आपल्यामध्ये देवाची प्रीति आपल्यामध्ये प्रकट झाली, की आपण त्याच्याद्वारे जगावे म्हणून देवाने आपला एकुलता एक पुत्र या जगात पाठविला आहे ... पित्याने पुत्राला जगाचे तारणकर्ता म्हणून पाठविले. ” मी योहान :3:१:16 म्हणतो, “देवाने आपल्याला अनंतकाळचे जीवन दिले आणि हे जीवन त्याच्या पुत्रामध्ये आहे.” रोमन्स:: says म्हणते, “परंतु देव आपल्यावर आपले प्रेम दाखवतो, आम्ही पापी असताना ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला.” मी योहान २: २ म्हणतो, “तो आमच्या पापांसाठी स्वतःच प्रतिफळ (फक्त मोबदला) आहे; आणि केवळ आपल्यासाठीच नाही तर संपूर्ण जगातील लोकांसाठी. ” प्रायश्चित्त म्हणजे आपल्या पापांच्या कर्जासाठी प्रायश्चित करणे किंवा देय देणे. मी तीमथ्य :17:१० म्हणतो, देव “तारणहार” आहे सर्व पुरुष

तर मग एखादी व्यक्ती स्वत: साठी या तारणासाठी योग्य कशी आहे? एक ख्रिश्चन कसे बनते? जॉन तिसरा अध्याय पाहू या, जिथे येशू स्वतः यहूदी यहूदी पुढा Nic्यांनो, निकोडेमसला हे स्पष्ट करतो. तो रात्री येशूकडे प्रश्न व गैरसमज घेऊन आला आणि येशूने त्याला उत्तर दिले, आपल्या सर्वांना दिलेली उत्तरे, आपण विचारत असलेल्या प्रश्नांची उत्तरे दिली. येशूने त्याला सांगितले की देवाच्या राज्याचा भाग होण्यासाठी त्याचा पुन्हा जन्म होण्याची गरज आहे. येशूने निकोडेमसला सांगितले की त्याला (येशूला) उठविले जावे (वधस्तंभाबद्दल बोलणे, जेथे तो आपल्या पापासाठी मरणार), जे ऐतिहासिकदृष्ट्या लवकरच घडणार आहे.

मग येशूने त्याला सांगितले की त्यांना करावे लागेल अशी एक गोष्ट आहे, विश्वास ठेवा, असा विश्वास ठेवा की देवाने आपल्या पापासाठी मरण्यासाठी त्याला पाठविले आहे; हे केवळ निकोडेमससाठीच नव्हे, तर “जॉन” साठी देखील खरे नव्हते, ज्यात आपण जॉन 2: 2 मध्ये नमूद केले आहे. मॅथ्यू २:26:२:28 म्हणतो, “माझ्या रक्तात हा नवा करार आहे, जो पुष्कळांना पापाच्या क्षमासाठी ओतला जात आहे.” १ करिंथकर १ 15: १-. देखील पहा, जी ही सुवार्ता सांगते की, “तो आमच्या पापांसाठी मरण पावला.”

जॉन :3:१:16 मध्ये तो निकोडॅमसला म्हणाला, “त्याने काय करावे हे सांगून," की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल. " जॉन १:१२ आपल्याला सांगते की आपण देवाची मुले आहोत आणि जॉन:: १-२१ (संपूर्ण परिच्छेद वाचा) आपल्याला “पुन्हा जन्म” असल्याचे सांगते. जॉन १:१२ या मार्गाने असे म्हटले आहे, “जितके ज्यांनी त्याला स्वीकारले त्यांना त्याच्या नावावर विश्वास ठेवणा to्या सर्वांना त्याने देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला.”

जॉन :4::42२ म्हणते, “कारण आपण स्वत: ऐकले आहे आणि हे जाणतो की तो खरोखर जगाचा तारणारा आहे.” असा विश्वास आपण सर्वांनी केलाच पाहिजे. रोमन्स १०: १-१. वाचा जे “प्रभूच्या नावावर विश्वास ठेवेल ते तारलेल.” असे सांगून ते संपेल.

हेच करण्याकरिता येशूला त्याच्या पित्याने पाठवले होते आणि जेव्हा तो मरण पावला, तेव्हा तो म्हणाला, “पूर्ण झाले” (जॉन १ :19: )०). त्याने केवळ देवाचे कार्य पूर्ण केले नाही तर “पूर्ण झाले” या शब्दाचा अर्थ ग्रीक भाषेत अर्थ होतो, “पूर्ण भरपाई” हे कैदी तुरुंगातून सुटल्यावर सुटकेच्या कागदपत्रांवर लिहिलेले होते आणि त्याचा अर्थ कायदेशीर शिक्षा झाली होती. पूर्ण." अशा प्रकारे येशू पापासाठी आमच्या मृत्यूची शिक्षा सांगत होता (रोमन्स :30:२:6 पहा की मजुरी किंवा पापाची शिक्षा म्हणजे मृत्यू) त्याने त्याच्याद्वारे पूर्ण देय दिले आहे.

चांगली बातमी अशी आहे की हे तारण जगातील सर्व लोकांसाठी स्वतंत्र आहे (जॉन :3:१:16) .रोमन्स :6:२:23 फक्त असेच म्हणत नाही की "पापाचे वेतन म्हणजे मृत्यू होय." परंतु असेही म्हटले आहे की, "परंतु देवाची देणगी चिरंतन आहे) आमच्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे जीवन. ” प्रकटीकरण २२:१:22 वाचा. त्यात म्हटले आहे, “जो कोणी त्याला जीवनाचे पाणी मुक्तपणे घेऊ देईल.” टायटस:: says आणि says म्हणते, “आम्ही केलेल्या नीतिमान कृत्यांनी नव्हे तर त्याच्या कृपेनुसार त्याने आपले रक्षण केले ...” देवाने किती आश्चर्यकारक मोक्ष प्रदान केला आहे.

आपण पाहिल्याप्रमाणे, हा एकमेव मार्ग आहे. तथापि, आपण जॉन:: १ & आणि १ and आणि verse 3 व्या श्लोकात देव काय म्हणतो ते देखील वाचले पाहिजे. इब्री लोकांस २: says म्हणते, "जर आपण अशा मोठ्या तारणाकडे दुर्लक्ष केले तर आपण कसे सुटू?" जॉन:: १ & आणि १ says असे म्हणतात की जे विश्वास ठेवतात त्यांना अनंतकाळचे जीवन मिळते, पण १ says व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “जो विश्वास ठेवत नाही तो दोषी ठरविला गेला आहे कारण त्याने देवाच्या एकुलत्या एका पुत्रावर विश्वास ठेवला नाही.” Verse 17 व्या वचनात असे म्हटले आहे: “परंतु जो पुत्राला नाकारतो तो जीवन पाहणार नाही कारण देवाचा क्रोध त्याच्यावर राहतो.” जॉन :18:२:36 मध्ये येशू म्हणाला, “मी तो आहे यावर विश्वास ठेवल्याशिवाय तुम्ही आपल्या पापात मराल.”

हे का आहे? कायदे 4:12 आम्हाला सांगते! ते म्हणते, “किंवा दुसर्‍या तारणामध्ये तारण नाही कारण स्वर्गात दुसरे कोणतेही नाव नाही जे आपल्याद्वारे वाचले जावे.” याशिवाय दुसरा कोणताही मार्ग नाही. आपण आपल्या कल्पना आणि धारणा सोडल्या पाहिजेत आणि देवाचा मार्ग स्वीकारण्याची गरज आहे. लूक १:: -13- says म्हणतो, “जर तुम्ही पश्चात्ताप केला नाही तर (ग्रीक भाषेत आपले मन बदलण्याचा शब्दशः अर्थ होत नाही) तर तुम्ही सर्व नष्ट व्हाल.” ज्यांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला नाही आणि त्याला स्वीकारले नाही अशा सर्वांसाठी ही शिक्षा आहे की त्यांना त्यांच्या कृत्यांबद्दल (त्यांच्या पापांसाठी) कायमची शिक्षा दिली जाईल.

प्रकटीकरण 20: 11-15 म्हणते, “मग मी एक महान पांढरा सिंहासन आणि त्यावर जो बसला होता त्याला पाहिले. त्याच्या उपस्थितीपासून पृथ्वी आणि आकाश पळून गेले आणि त्यांना जागा नव्हती. मग मी सिंहासनासमोर उभे असलेले आणि थोर मेलेले पाहिले. पुस्तके उघडलेली होती. दुसरे पुस्तक उघडले गेले. ते जीवन पुस्तक आहे. पुस्तकात लिहिल्याप्रमाणे मेलेल्यांचा त्यांनी केलेल्या गोष्टींनुसार न्याय करण्यात आला. सागराने आपल्यामधील मेलेले लोक बाहेर सोडून दिले. आणि मरण आणि अधोलोक यांनी त्यांच्यामध्ये मेलेले लोक सोडून दिले. प्रत्येकाला त्याने केलेल्या त्याच्या कृत्यानुसार न्याय देण्यात आला. मग मरण व अधोलोक यांना अग्नीच्या तळ्यात टाकण्यात आले. अग्नीचा तलाव हा दुसरा मृत्यू आहे. जर कोणाचे नाव जीवनी पुस्तकात सापडले नाही, तर त्याला अग्नीच्या तळ्यात टाकण्यात येईल. ” प्रकटीकरण २१: says म्हणते, “पण भ्याड, अविश्वासू, लबाडी, खुनी, लैंगिक अनैतिक, जादू कला अभ्यासणारे, मूर्तिपूजक आणि सर्व खोटारडे - त्यांचे स्थान ज्वलंत सल्फरच्या अग्नीच्या तळ्यात असेल. हे दुसरे मृत्यू आहे. ”

प्रकटीकरण २२:१:22 पुन्हा आणि जॉन अध्याय १० वाचा. जॉन :17::10 म्हणतो, “जो माझ्याकडे येतो त्याला मी नक्कीच सोडणार नाही.” जॉन :6::37० म्हणतो, “प्रत्येकजण तुमच्या पित्याची इच्छा आहे पुत्राला पाहतो आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवल्यास त्याचे अनंतकाळचे जीवन मिळू शकेल. आणि मी शेवटच्या दिवशी मी त्याला उठवीन. ” क्रमांक २१:--John आणि जॉन -6: १-40-१-21 वाचा. आपला विश्वास असेल तर तुमचे तारण होईल.

आपण चर्चा केल्याप्रमाणे, एखादा ख्रिश्चन जन्माला येत नाही तर देवाच्या राज्यात प्रवेश करणे म्हणजे विश्वास ठेवणे होय. ज्या कोणालाही विश्वास ठेवण्याची इच्छा आहे आणि देवाच्या कुटुंबात जन्म घेण्याची इच्छा आहे. मी योहान 5: 1 म्हणतो, येशू ख्रिस्त आहे असा विश्वास ठेवणा Whoever्या देवाचा जन्म झाला. ” येशू आपल्याला कायमची वाचवील आणि आपल्या पापांची क्षमा केली जाईल. गलतीकर १: १-1 वाचा हे माझे मत नाही तर देवाचे वचन आहे. येशू हा एकच तारणारा आहे, देवाकडे जाण्याचा एकमेव मार्ग आणि क्षमा मिळविण्याचा एकमेव मार्ग आहे.

आम्हाला असे दोन प्रश्न मिळाले आहेत जे आम्हाला वाटते की ते एकमेकांशी संबंधित आहेत / किंवा खूप महत्वाचे आहेत जेणेकरून आम्ही त्यांचा ऑनलाइन संपर्क साधू किंवा दुवा साधणार आहोत.

जर येशू वास्तविक व्यक्ती नसतो तर त्याच्याबद्दल जे काही बोलले किंवा लिहिले गेले आहे ते निरर्थक आहे, केवळ मत आणि अविश्वासू आहे. मग आमच्याकडे पापापासून तारणारा नाही. इतिहासातील कोणतीही अन्य धार्मिक व्यक्ती किंवा विश्वास, त्याने केलेले दावे करीत नाही आणि पापाची क्षमा आणि स्वर्गामध्ये स्वर्गात चिरस्थायी निवास देण्याचे वचन देतो. त्याच्याशिवाय आपल्याला स्वर्गाची आशा नाही.

वास्तविक, पवित्र शास्त्रात असे भाकीत केले आहे की फसवणूक करणारे त्याच्या अस्तित्वावर प्रश्न विचारतील आणि तो देहामध्ये खरा माणूस म्हणून आला असे नाकारेल. 2 जॉन 7 म्हणतो, "जगात पुष्कळ फसवे झाले आहेत, जे येशू ख्रिस्ताला देहात येत आहेत असे मानत नाहीत ... हा फसवणू आणि ख्रिस्तविरोधी आहे." मी योहान:: २ आणि says म्हणतो, “प्रत्येक आत्मा जो कबूल करतो की येशू ख्रिस्त देहात आला आहे तो देवाचा आहे, परंतु प्रत्येक आत्मा जो येशूला मानत नाही तो देवाचा नाही. हा ख्रिस्तविरोधी आहे. तुम्ही ऐकले आहे की तो येत आहे आणि सध्या तो जगात आहे. ”

आपण पहा, देवाच्या दैवी पुत्राला ख्रिस्त या नात्याने वास्तविक जागा म्हणून यावे लागेल, आमची जागा घ्यावी लागेल, पापाची शिक्षा देऊन आपले रक्षण करावे यासाठी त्याने आपले प्राण सोडले असेल; कारण पवित्र शास्त्र म्हणते, “रक्त सांडल्याशिवाय पापाची क्षमा होणार नाही” (इब्री लोकांस 9: २२). लेवीय १ic:११ म्हणते, “कारण देहाचे जीवन रक्तात असते.” इब्री लोकांस १०: says म्हणते, “म्हणून जेव्हा ख्रिस्त जगात आला, तेव्हा तो म्हणाला: 'तुला यज्ञ व अर्पणे नको होती, पण शरीर तू माझ्यासाठी तयारी केली आहेस. ' “मी पीटर :3:१ says म्हणतो,“ ख्रिस्त एकदाच आपल्या पापांसाठी मरण पावला, जे नीतिमान अनीतिमानांसाठी देवाकडे घेऊन गेले. तो होता शरीरात ठार मार परंतु आत्म्याने ते जिवंत केले. ” रोमन्स:: says म्हणते, “पापी स्वभावामुळे तो दुर्बल ठरला म्हणून काय करण्यास असमर्थ होता म्हणून देवाने आपल्या स्वतःच्या पुत्राला पाठवून केले पापी माणसाला पापार्पण सारखेच” मी पीटर:: १ आणि मी तीमथ्य 4:१:1 देखील पहा. त्याला व्यक्ती म्हणून पर्याय असावा लागतो.

जर येशू वास्तविक नव्हता, परंतु एक मिथक असेल तर त्याने जे शिकविले ते फक्त बनविलेले आहे, ख्रिस्ती धर्मात कोणतेही वास्तव नाही, सुवार्ता नाही आणि तारण नाही.

प्रारंभिक ऐतिहासिक पुरावा आम्हाला दर्शवितो की (तो साक्षात्कार करतो) की तो वास्तविक आहे आणि ज्याला केवळ त्याच्या शिकवणीचा, खासकरुन सुवार्तेची बदनामी करायची आहे, असा दावा आहे की तो अस्तित्वात नाही. तो एक कथा किंवा कल्पनारम्य होता असे कोणतेही पुरावे नाहीत. बायबल केवळ असेच सांगत नाही की लोक म्हणतात की तो खरा नव्हता, परंतु ऐतिहासिक नोंदी आपल्याला पुरावा देतात की बायबलमधील अहवाल अचूक आहेत आणि त्याच्या जीवनाची वास्तविक ऐतिहासिक नोंद आहेत.

विशेष म्हणजे, “तो देहात जन्मला” या शब्दांत व्यक्त केले गेले आहे, याचा अर्थ असा होतो की तो त्याच्या जन्मापासून अस्तित्वात होता.

सादर केलेल्या पुराव्यांकरिता माझे स्रोत बेथकिंग डॉट कॉम आणि विकिपीडियावरुन आले आहेत. पुरावे पूर्ण वाचण्यासाठी या साइट्स शोधा. येशूच्या ऐतिहासिकतेबद्दल विकिपीडिया म्हणतो, “नासरेथचा येशू एक ऐतिहासिक व्यक्ती होता की नाही याविषयी ऐतिहासिक संबंध आहे” आणि “फार कमी अभ्यासकांनी गैर-ऐतिहासिकतेसाठी युक्तिवाद केला आहे आणि त्याउलट पुष्कळ पुरावा मिळाल्यामुळे ते यशस्वी झाले नाहीत.” त्यात असेही म्हटले आहे की, “फारच थोड्या अपवादांशिवाय असे समीक्षक साधारणपणे येशूच्या ऐतिहासिकतेचे समर्थन करतात आणि येशू अस्तित्वात नसलेल्या ख्रिस्त मिथक सिद्धांताला नाकारतात.” या साइट्समध्ये येशूला वास्तविक वास्तविक ऐतिहासिक व्यक्ती म्हणून ऐतिहासिक संदर्भ असलेले पाच स्रोत देण्यात आले आहेतः टॅसिटस, प्लिनी द यंगर, जोसेफस, लुसियन आणि बॅबिलोनियन ताल्मुद.

१) टॅसिटसने लिहिले की रोमने पेट घेतल्याबद्दल नेरोने ख्रिश्चनांना दोषी ठरवले आणि त्याचे वर्णन “क्रिस्टस” असे केले ज्याने “पोंटियस पिलाताच्या हाती टायबेरियसच्या कारकिर्दीत अत्यंत दंड” भोगला.

२) प्लिनी द यंग ख्रिश्चनांचा उल्लेख “ख्रिस्ताला देव म्हणून स्तोत्र” म्हणून “उपासना” म्हणून करतात.

)) जोसेफस, पहिल्या शतकातील यहुदी इतिहासकार, "जेम्स, येशू ख्रिस्ताचा तथाकथित ख्रिस्त याचा भाऊ." उल्लेख करतात. येशूला खराखुरा माणूस म्हणूनही त्याने दुसरे संदर्भ लिहिले ज्याने “आश्चर्यकारक कृत्य केले” आणि “पिलाताने… त्याला वधस्तंभावर खिळण्याची निंदा केली.”

Luc) लुसियन म्हणतात, “ख्रिस्ती उपासना करतात एक माणूस या दिवसाचे… ज्यांनी त्यांचे कादंबरीचे संस्कार सादर केले आणि त्या खात्यावर वधस्तंभावर खिळले गेले… आणि वधस्तंभावर .षीची उपासना केली. ”

मला विलक्षण वाटले की पहिल्या शतकातील हे ऐतिहासिक लोक ज्यांनी तो खरा आहे हे कबूल केले ते सर्व लोक होते जे यहूदी किंवा रोमी किंवा संदेष्टे यासारखे द्वेष करीत असत किंवा कमीतकमी त्याच्यावर विश्वास ठेवत नव्हते. मला सांगा, जर त्याचे खरे नसते तर त्याचे शत्रू त्याला वास्तविक व्यक्ती म्हणून का मानतील?

)) आणखी एक आश्चर्यकारक स्त्रोत म्हणजे बॅबिलोनियन ताल्मुद, यहुदी रबिनिकल लेखन. हे त्याच्या जीवनाचे आणि मृत्यूचे वर्णन जसे शास्त्राप्रमाणे करते. असे म्हणतात की त्यांनी त्याचा द्वेष केला आणि त्यांनी त्याचा द्वेष का केला. त्यात ते म्हणतात की त्यांनी त्याच्याविषयी असा विचार केला की ज्याने त्यांच्या विश्वास आणि राजकीय आकांक्षा धोक्यात आणल्या. त्यांना यहूदी लोकांनी वधस्तंभावर खिळण्याची मागणी केली. ताल्मुद म्हणतो की त्याला “फाशी देण्यात आले”, जे सामान्यत: बायबलमध्येही वधस्तंभाचे वर्णन करण्यासाठी वापरले जात असे (गलतीकर :5:१:3). याला कारण देण्यात आले होते ते “जादू” होते आणि त्याचा मृत्यू “वल्हांडणाच्या आदल्या दिवशी” झाला. ते म्हणतात “त्याने चेटूक केली आणि इस्रायलला धर्मत्याग करण्यास उद्युक्त केले.” हे शास्त्रीय शिकवण आणि येशूविषयीच्या यहुदी दृष्टिकोनाचे वर्णन यांच्याशी सहमत आहे. उदाहरणार्थ, जादू करण्याचा उल्लेख पवित्र शास्त्राशी सुसंगत आहे ज्यात असे म्हटले आहे की यहुदी नेत्यांनी येशूवर बेलजबुलने चमत्कार केल्याचा आरोप केला आणि ते म्हणाले, “तो भुतांच्या अधिपतीच्या सामर्थ्याने भुते काढतो” (मार्क 13: 3). ते म्हणाले, “तो लोकांना भुलतो” (जॉन :22:१२) त्यांनी असा दावा केला की तो इस्रायलचा नाश करेल (जॉन ११: & 7 आणि) 12). हे सर्व निश्चितपणे पुष्टी करते की तो वास्तविक होता.

तो आला आणि त्याने नक्कीच गोष्टी बदलल्या. त्याने वचन दिलेला नवीन करार (यिर्मया 31:38) आणला, ज्याने पूर्तता केली. जेव्हा नवीन करार बनविला जातो तेव्हा जुना माणूस निघून जातो. (इब्री अध्याय & आणि १० वाचा.)

मत्तय २:: २ & आणि २ says म्हणतो, “जेव्हा त्याने पेला घेतला आणि उपकार मानले, तेव्हा त्याने ती त्यांना दिली आणि म्हणाला,“ तुम्ही सर्वांनी प्या. कारण या कराराचे माझे रक्त आहे. ते पुष्कळ लोकांकरिता ओतले जात आहे. यासाठी की त्यांच्या पापांची क्षमा व्हावी. “जॉन १:११ च्या मते, यहुद्यांनी त्याला नाकारले.

विशेष म्हणजे, येशू मंदिर व जेरूसलेमच्या नाशांचा आणि रोमी लोकांकडून यहुद्यांच्या विखुरलेल्या भागाविषयीही भविष्यवाणी करत होता. Of० एडी मध्ये मंदिराचा विनाश झाला. जेव्हा हे घडले तेव्हा संपूर्ण जुना करार प्रणाली देखील नष्ट झाली; मंदिर, पुरोहित निरंतर यज्ञ, सर्वकाही.

म्हणूनच नवीन करार ज्याने ईश्वराला शब्दशः आणि ऐतिहासिकदृष्ट्या आश्वासन दिले होते ते जुने करार प्रणालीची जागा घेतली. एखादा धर्म हा केवळ एक पौराणिक व्यक्तीवर आधारित मिथक असेल तर जीवनात बदल घडवून आणणारा आणि आता जवळजवळ २,००० वर्षे टिकलेला धर्म कसा निर्माण होऊ शकेल? (होय, येशू खरा होता!)

 

 

            बायबल हा शब्द “कॅशलेस सोसायटी” वापरत नाही, परंतु जेव्हा ख्रिस्तविरोधी गोष्टींबद्दल बोलले जाते तेव्हा हे अप्रत्यक्षपणे सूचित करते, जो खोट्या संदेष्ट्यांच्या मदतीने जेरूसलेममधील मंदिराची दु: ख दरम्यान अपमान करते. या कार्यक्रमास निर्जनतेचा तिरस्कार म्हणतात. द बीस्ट मार्कचा उल्लेख केवळ प्रकटीकरण 13: 16-18 मध्ये आहे; 14: 9-12 आणि 19:20. अर्थात राज्यकर्त्याला खरेदी-विक्री करण्यासाठी त्याच्या मार्कांची गरज भासल्यास याचा अर्थ समाज कॅशलेस होईल. प्रकटीकरण १:: १-13-१-16 म्हणते, “तो लहान व मोठा, श्रीमंत आणि गरीब दोघांनाही स्वतंत्र व गुलाम म्हणून उजवीकडे किंवा कपाळावर चिन्हांकित करतो, जेणेकरून त्याच्याकडे कोणीही विकत घेऊ शकत नाही किंवा विकत घेऊ शकत नाही चिन्ह, म्हणजेच, पशूचे नाव किंवा त्याच्या नावाची संख्या. यासाठी शहाणपणाची आवश्यकता आहे, ज्याला समज आहे त्याने त्या श्वापदाची संख्या मोजावी कारण ती माणसाची संख्या आहे, आणि त्याची संख्या 18 आहे.

द बीस्ट (ख्रिस्तविरोधी) एक जागतिक शासक आहे जो ड्रॅगनच्या सामर्थ्याने (सैतान - प्रकटीकरण 12: 9 आणि 13: 2) आणि खोट्या संदेष्ट्याच्या मदतीने स्वत: ला उभे करतो आणि देव म्हणून त्याची उपासना करण्याची मागणी करतो. जेव्हा जेव्हा मंदिरात होमार्पणे व यज्ञ तो थांबवितो तेव्हा ही विशिष्ट घटना दु: खाच्या मध्यभागी येते. (डॅनियल:: २-9-२:24; ११::27१ आणि १२:११; मॅथ्यू २:11:१:31; मार्क १:12:१:11; मी थेस्सलनीकाकर 24: १-15--13: ११ आणि २ थेस्सलनीकाकर २: १-१२ आणि प्रकटीकरण अध्याय १ carefully काळजीपूर्वक वाचा. ) खोट्या संदेष्ट्याने पशूची एक प्रतिमा तयार करुन त्याची उपासना करावी अशी मागणी केली आहे. या घटना दु: ख दरम्यान घडतात जिथे प्रकटीकरण 14 मध्ये आम्हाला आढळले की ख्रिस्तविरोधी त्याच्या खरेदीसाठी किंवा विकण्याकरिता प्रत्येकावर त्याची खूण आवश्यक आहे.

पशूची खूण म्हणून घेणे ही एक निवड असेल परंतु 2 थेस्सलनीका 2 असे दर्शवितो की जे येशूला देव आणि पापापासून तारणहार म्हणून नाकारतात ते आंधळे आणि फसवले जातील. बहुतेक जन्मास आलेल्या विश्वासणा believers्यांना खात्री आहे की चर्चच्या अत्यानंद (ब्रम्हानंद) यापूर्वी घडते आणि आपण देवाचा क्रोध सहन करणार नाही (मी थेस्सलनीकाकर 5: 9). मला वाटते की बर्‍याच लोकांना भीती वाटते की आपण चुकून हे चिन्ह घेऊ. देवाचा शब्द 2 तीमथ्य 1: 7 मध्ये म्हणतो, “देवाने आपल्याला भीतीचा आत्मा दिला नाही, तर प्रीती, सामर्थ्य व शहाणपणा दिले.” या विषयावरील बहुतेक परिच्छेद असे म्हणतात की आपल्याकडे शहाणपणा आणि समजूतदारपणा असणे आवश्यक आहे. मला वाटते की आपण शास्त्रवचनांचे वाचन केले पाहिजे आणि त्यांचे काळजीपूर्वक अभ्यास केले पाहिजेत जेणेकरुन या विषयावर आपण जाणकार आहोत. आम्ही या विषयावरील इतर प्रश्नांची उत्तरे देण्याच्या प्रक्रियेत आहोत (क्लेश). कृपया ते प्रसिद्ध झाल्यावर ईव्हँजेलिकल स्त्रोतांनी इतर वेबसाइट्स पोस्ट केल्या आणि वाचा आणि या शास्त्रवचनांचा अभ्यास करा: डॅनियल अँड रेव्हिशनचे पुस्तक (देव हे शेवटचे पुस्तक वाचणा read्यांवर आशीर्वाद देण्याचे वचन देतो), मॅथ्यू अध्याय २;; मार्क अध्याय 24; लूक अध्याय 13; मी थेस्सलनीका, विशेषत: अध्याय 21 आणि 4; २ थेस्सलनीकाकरांचा अध्याय २; यहेज्केल अध्याय 5-2; यशया अध्याय 2; आमोस पुस्तक आणि या विषयावरील इतर कोणत्याही शास्त्रवचने.

तारखांचा अंदाज घेणा c्या पंथांबद्दल सावधगिरी बाळगा आणि येशू येथे असल्याचा दावा करा. त्याऐवजी शेवटल्या दिवसांविषयी आणि येशूच्या परत येण्याच्या शास्त्रीय चिन्हे शोधा, विशेषतः २ थेस्सलनीकाकर २ आणि मॅथ्यू २ 2. अशा घटना अजूनही घडलेल्या नाहीत ज्या दु: ख होण्यापूर्वी घडल्या पाहिजेत: १). सुवार्तेची घोषणा सर्व राष्ट्रांमध्ये केली गेली पाहिजे (एथनोस).  2). जेरूसलेममध्ये एक नवीन यहुदी मंदिर असेल जे अद्याप तेथे नाही परंतु यहूदी ते बांधण्यास तयार आहेत. 3). २ थेस्सलनीकाकर २ हा श्वापद सूचित करतात की पशू (ख्रिस्तविरोधी, मनुष्याचा पाप) प्रकट होईल. तो अद्याप कोण आहे हे आम्हाला ठाऊक नाही. 2). जुन्या रोमन साम्राज्यात मुळे असलेल्या 2 राष्ट्रांच्या संघटनेतून तो उदयास येईल असे पवित्र शास्त्र सांगते (डॅनियल 4, 10, 2, 7, 9 पहा) 11). तो बर्‍याच लोकांशी करार करील (बहुधा इस्त्राईलबद्दल चिंता आहे). यापैकी अद्याप कोणतीही घटना घडलेली नाही, परंतु नजीकच्या भविष्यात सर्व शक्य आहे. माझा विश्वास आहे की या कार्यक्रम आपल्या आयुष्यात सेट केले जात आहेत. इस्रायल एक मंदिर बांधणार आहे; युरोपियन युनियन अस्तित्त्वात आहे आणि हे संघाच्या सुलभतेचे अग्रदूत असू शकते; कॅशलेस समाज शक्य आहे आणि आज त्यावर नक्कीच चर्चा होत आहे. मॅथ्यू आणि ल्यूक यांनी भूकंप व साथीचे रोग आणि युद्ध यांची चिन्हे नक्कीच खरी आहेत. हे देखील सांगते की आपण सावध राहिले पाहिजे आणि प्रभूच्या परतीसाठी तयार असले पाहिजे.

तयार होण्याचा मार्ग म्हणजे प्रथम त्याच्या पुत्राविषयीच्या शुभवर्तमानावर विश्वास ठेवून आणि त्याला आपला तारणारा म्हणून स्वीकारून देवाचे अनुसरण करणे. १ करिंथकर १ 15: १- Read वाचा जे आपल्या पापाचे कर्ज फेडण्यासाठी तो वधस्तंभावर मरण पावला यावर विश्वास ठेवणे आवश्यक आहे. मॅथ्यू २:1:२:4 म्हणतो, “माझ्या रक्तामध्ये हा नवीन करार आहे जो पुष्कळांना पापाच्या क्षमासाठी ओतला गेला आहे.” आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे आणि त्याचे अनुसरण केले पाहिजे. २ तीमथ्य १:१२ म्हणते, “मी त्या दिवसासाठी जे काही केले आहे ते तो ठेवण्यास तो सक्षम आहे.” यहूदा २ 26 आणि २ says म्हणते, “आता, जो तुम्हाला अडखळण्यापासून रोखू शकतो व आपल्या गौरवी त्याच्यासमोर स्थिर राहण्यास समर्थ आहे त्याला तुमचा तारणारा एकमेव देव आमचा प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे गौरव, वैभव प्राप्त व्हा! , वर्चस्व आणि अधिकार, नेहमी आणि आता आणि कायमचे. आमेन. ” आम्ही विश्वास ठेवू शकतो आणि सावध राहू आणि घाबरू शकणार नाही. शास्त्रवचनांनी आपल्याला तयार असावे असा इशारा दिला आहे. माझा विश्वास आहे की आमची पिढी परिस्थिती-ख्रिस्ताविरूद्ध सक्षम होण्यासाठी शक्ती स्थापित करते आणि आम्हाला देवाचे वचन समजले पाहिजे आणि व्हिक्टर (प्रकटीकरण १:: १ -28 -२१), प्रभु येशू ख्रिस्त जो आपल्याला देईल त्याला स्वीकारून तयार असले पाहिजे. विजय (2 करिंथकर 1:12). इब्री लोकांस २: war असा इशारा देतो, “जर आपण इतक्या मोठ्या तारणाकडे दुर्लक्ष केले तर आपण कसे सुटू?”

२ थेस्सलनीकाकरांचे २ अध्याय वाचा. श्लोक १० म्हणते, “त्यांचा नाश झाला कारण त्यांनी सत्यावर प्रेम करण्यास नकार दिला आणि म्हणून त्यांचे तारण होईल.” इब्री लोकांस:: २ म्हणते, “सुवार्तासुद्धा त्यांनी आपल्यासारखीच आम्हाला सांगितली गेली; परंतु त्यांनी ऐकलेल्या संदेशाला त्यांचा काहीच उपयोग झाला नाही, कारण ज्या लोकांनी हे ऐकले त्यांनी विश्वासाने ते एकत्र केले नाही. ” प्रकटीकरण १:: says म्हणते, “ज्याला मारले गेले आहे अशा कोक of्याच्या जीवनाच्या पुस्तकात जगाच्या स्थापनेपासून जगातले सर्व लोक त्या पशूची उपासना करतील.” प्रकटीकरण १:: -2 -११ म्हणते, “दुसरा तिसरा देवदूत त्यांच्यामागे चालला, जो मोठ्या आवाजात म्हणाला,“ जर कोणी पशू आणि त्याच्या मूर्तीची उपासना करतो आणि त्याच्या कपाळावर किंवा हातावर ठसे घेतो तर, जो देवाच्या क्रोधाच्या द्राक्षरसाचा प्याला पिईल, जो देवाच्या क्रोधाच्या पेशामध्ये संपूर्ण सामर्थ्याने मिसला आहे. पवित्र देवदूतांसमोर आणि कोक of्याच्या उपस्थितीत त्याला अग्नि व गंधक यांचा पिळ घालण्यात येईल. आणि त्यांच्या दु: खाचा धूर अनंतकाळपर्यंत चढतो. जे लोक श्र्वापदावर आणि त्याच्या मूर्तीची उपासना करतात आणि ज्यांना त्याच्या नावाची खूण आहे, त्यांना दिवसरात्र विश्रांती नाही. ' "जॉन :2::10 मधील देवाच्या अभिवचनाशी याचा तुलना करा," जो पुत्रावर विश्वास ठेवतो त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळते, परंतु जो पुत्राला नाकारतो त्याला जीवन दिसणार नाही, कारण देवाचा क्रोध त्याच्यावर राहतो. ” पंधराव्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “ज्याने त्याच्यावर विश्वास ठेवला त्याचा न्याय होणार नाही; परंतु जो विश्वास ठेवीत नाही त्याचा न्याय आधीच झाला आहे. कारण त्याने देवाच्या एकटे आणि पुत्रावर विश्वास ठेवला नाही. ” जॉन १:१२ मध्ये असे वचन दिले आहे की, “जे जे त्याला स्वीकारतात त्या सर्वांना आणि जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांना देवाची मुले होण्याचा हक्क आहे.” जॉन १०:२:4 म्हणतो, “मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत; ते माझ्या हातातून कोणीही घेणार नाहीत. ”

घटस्फोट आणि / किंवा घटस्फोट आणि पुनर्विवाह हा विषय एक गुंतागुंतीचा आणि विवादास्पद आहे आणि म्हणून मला वाटते की या विषयावर आधारित असलेल्या माझ्या सर्व शास्त्रवचनांचा सहजपणे अभ्यास करणे आणि त्या वेळी एका वेळी त्याकडे लक्ष देणे सर्वात योग्य आहे. उत्पत्ति २:१ says म्हणते, “परमेश्वर देव असे म्हणाला, 'मनुष्याने एकटे राहणे बरे नाही.' हे शास्त्र आपण विसरू नये.

उत्पत्ति २:२ says म्हणते, “म्हणून पुरुष आपल्या आईवडिलांना सोडील व आपल्या पत्नीशी जडून राहील, आणि ते दोघे एक देह होतील.” लक्षात घ्या की हे पहिल्या मुलांच्या जन्माच्या आधी आहे. या परिच्छेदावरील येशूच्या भाषणावरून हे स्पष्ट होते की एका मनुष्याने आयुष्यासाठी एका स्त्रीबरोबर लग्न केले पाहिजे. काहीही असो, एका पुरुषाने दोन स्त्रियांशी विवाह केला, घटस्फोट इ. ही सर्वात उत्तम परिस्थिती नक्कीच नाही.

निर्गम 21: 10 आणि 11 गुलाम म्हणून विकत घेतलेल्या स्त्रीशी व्यवहार करते. एकदा ती ज्या पुरुषाबरोबर खरेदी केली होती तिच्याशी लैंगिक संबंध ठेवल्यानंतर ती आता गुलाम नव्हती, ती त्याची बायको होती. अध्याय १० आणि ११ मध्ये असे म्हटले आहे की “जर त्याने दुसर्‍या स्त्रीशी लग्न केले तर त्याने तिच्या पहिल्या मुलाचे भोजन, तिचे कपडे आणि वैवाहिक हक्क हिरावून घेऊ नये. जर त्याने तिला या तीन गोष्टी पुरविल्या नाहीत तर त्या पैशाच्या कोणत्याही किंमतीशिवाय मुक्त व्हाव्या; ” कमीतकमी महिला गुलामांच्या बाबतीत, असे दिसते की एखाद्या स्त्रीला अन्यायकारक वागणूक दिली जाते तेव्हा ती तिच्या पतीला सोडण्याचा अधिकार देते.

अनुवाद २१: १०-१-21 मध्ये युद्धात बंदिवान असलेल्या महिलेशी लग्न केलेल्या एका पुरुषाशी संबंधित आहे. श्लोक 10 म्हणतो, “जर तू तिच्यावर प्रसन्न नसेल तर तिला जिथून पाहिजे तेथे जाऊ दे. तू तिचा अपमान केला नाहीस म्हणून त्याने तिला गुलाम म्हणून विकू नये वा तिच्याशी गुलामगिरी करु नये. ” निर्गम २१ आणि अनुवाद २१ असे दोन्ही लोक असे म्हणत आहेत की ज्या स्त्रीने पुरुषाची पत्नी होण्याकडे दुर्लक्ष केले होते तिच्याशी तिच्याशी योग्य वागणूक नसल्यास तिला सोडून दिले जाऊ शकते.

निर्गमन २२: १-22-१-16 म्हणते, “जर एखाद्याने एखाद्या कुमारिकेशी लग्न केले आहे आणि तिच्याशी लग्न केले नाही तर त्याने तिच्याशी लग्न करावे म्हणून तिच्या नव .्याला बायको केले पाहिजे. जर तिचे वडील तिला देण्यास नकार देत असतील तर त्याने कुमारिकेसाठी नववधू किंमत भरुन द्यावे. ”

अनुवाद २२: १ 22-२१ शिकवते की जर एखाद्याने आपल्या पत्नीशी लग्न केले आणि कुमारिका असल्याचा आरोप केला असेल तर त्याने तिला दगडमार करावा लागेल. हा आरोप खोटा असल्याचे आढळल्यास १ & आणि १ verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “वडीलजन त्या माणसाला घेऊन त्याला शिक्षा देतील. त्या माणसाला चांदीची शंभर पौंड इतकी रक्कम द्यावी आणि त्या मुलीच्या वडिलांना द्या. कारण या माणसाने एका इस्राएली कुमारिकेचे नाव बदनाम केले आहे. ती त्याची बायको होईल; तो जिवंत आहे तोपर्यंत त्याने तिला घटस्फोट देऊ नये. ”

अनुवाद २२:२२ नुसार एका पुरुषाला दुस man's्या पुरुषाबरोबर झोपलेल्या माणसाला जिवे मारण्यात आले होते आणि त्या महिलेलाही जिवे मारण्यात आले होते. पण कुमारीवर बलात्कार करणा man्या माणसाला वेगळी शिक्षा मिळाली. अनुवाद २२: २ & आणि २ says म्हणते, “जर एखाद्याने एखाद्या कुमारिकेशी लग्न केले आणि त्याने तिच्यावर बलात्कार केला नाही व तो दोषी आढळला तर त्याने त्या मुलीच्या पित्याला पन्नास शेकेल चांदी द्यावी. त्याने मुलीशी लग्न केलेच पाहिजे. तो जिवंत आहे तोपर्यंत तिला कधीही घटस्फोट देता येणार नाही. ”

अनुवाद २:: १-a अ मध्ये असे म्हटले आहे: “जर एखाद्याने एखाद्या स्त्रीशी लग्न केले तर ती तिच्याबद्दल वाईट वाटली व तिला घटस्फोटाचे प्रमाणपत्र लिहिले तर त्याने ती तिला देऊन तिच्या घरातून पाठविली आणि जर घर सोडल्यानंतर ती दुसर्‍या पुरुषाची पत्नी बनते आणि दुस becomes्या नव dis्याने तिला आवडले नाही आणि तिला घटस्फोटाचे प्रमाणपत्र लिहिलेले आहे, ती तिला देते आणि तिला तिच्या घरुन पाठवते किंवा जर तिचा मृत्यू झाला तर तिचा पहिला नवरा, जो घटस्फोट घेतो. तिचा अपवित्र झाल्यावर तिला पुन्हा लग्न करण्याची परवानगी नाही. हे परमेश्वराच्या दृष्टीने घृणास्पद आहे. ” परुश्यांनी येशूला असे विचारले की कोणत्याही कारणास्तव एखाद्या मनुष्याने आपल्या पत्नीला घटस्फोट द्यावा हे कायदेशीर आहे काय?

अनुवाद तीनही परिच्छेद एकत्र घेतल्यामुळे असे दिसते की एखादी व्यक्ती आपल्या पत्नीला कारणास्तव घटस्फोट देऊ शकते, परंतु न्याय्य घटस्फोटाच्या कोणत्या कारणावरून वादविवाद झाले. लग्नाआधी एखाद्या पुरुषाने आपल्या पत्नीशी लग्न केले असेल किंवा त्याने तिला बदनाम केले असेल तर घटस्फोटीत पुरुष किंवा पत्नीने घटस्फोट घेणे हे नेहमीच चुकीचे मानले जात नाही.

एज्रा:: १ आणि २ मध्ये एज्राला समजले की बॅबिलोनहून परत आलेल्या बर्‍याच यहुद्यांनी मूर्तिपूजक स्त्रियांशी लग्न केले होते. Chapter व्या अध्यायातील उर्वरित परिस्थितीबद्दल आणि त्याने देवाकडे केलेल्या प्रार्थनेबद्दलचे त्याचे दु: ख. दहाव्या अध्यायात एज्रा म्हणतो, “आता तू आपल्या पूर्वजांच्या परमेश्वराला कबूल कर आणि त्याच्या इच्छेप्रमाणे कर. स्वत: ला परदेशी लोकांमधून व आपल्या बायकापासून वेगळे कर. ” या धड्याचा समारोप परदेशी स्त्रियांशी विवाह करणा the्या पुरुषांच्या यादीसह झाला. नहेम्या १:9:२ In मध्ये नहेम्या पुन्हा पुन्हा त्याच परिस्थितीचा सामना करतो आणि एज्रापेक्षा जबरदस्तीने तो प्रतिक्रिया देतो.

मलाखी अध्याय २: १०-१-2 मध्ये लग्न आणि घटस्फोटाविषयी बरेच काही सांगण्यात आले आहे, परंतु संदर्भात वाचणे अत्यंत महत्वाचे आहे. एज्रा आणि नहेमिया यांच्या काळाच्या शेवटी किंवा नंतर लवकरच मलाखीने भविष्यवाणी केली. याचा अर्थ असा की त्याने विवाहाबद्दल जे सांगितले त्यावरून एज्रा आणि नहेम्या याद्वारे देवाने लोकांना काय सांगितले त्यानुसारच त्याने त्यांच्या मूर्तिपूजक स्त्रियांशी घटस्फोट घ्यावा. चला हा उतारा एका वेळी एक पद्य घेऊ.

मलाखी २:१० “आपण सर्वांचा एकच पिता नाही काय? एका देवाने आपल्याला निर्माण केले नाही काय? आपण एकमेकांवर विश्वास ठेवून आपल्या पूर्वजांच्या कराराचा नाश का करतो? ” १ verses आणि १ verses श्लोकातील “ब्रेक विश्वास” हा शब्द वापरल्यामुळे मलाखी पुरुष ज्यू बायकाला घटस्फोट देण्याविषयी बोलत आहेत हे उघड आहे.

मलाखी २:११ “यहुदाचा विश्वास मोडला. इस्राएल आणि जेरुसलेममध्ये एक भयानक गोष्ट घडली आहे. परदेशी दैवताच्या मुलीशी लग्न करुन यहूदाच्या लोकांनी परमेश्वराच्या आवडत्या मंदिराचा अनादर केला आहे. ” याचा स्पष्ट अर्थ असा आहे की ज्यू पुरुष मूर्तिपूजक स्त्रियांशी लग्न करण्यासाठी आपल्या ज्यू बायकाला घटस्फोट देत होते आणि यरुशलेमेच्या मंदिरात उपासना करण्यासाठी जात होते. श्लोक 2 पहा.

मलाखी २:१२ “जो कोणी हे करील, त्याला याकोबाच्या तंबूतून काढून टाकावे. त्याने सर्वशक्तिमान परमेश्वराला अर्पणे आणली आहेत.” नहेम्या १:: २ & आणि २ says म्हणते, “एल्याशीबचा मुलगा जोयादा हा प्रमुख याजकाचा मुलगा होरोनी सनबल्लटचा जावई होता. आणि मी त्याला माझ्यापासून दूर नेले. देवा, याजक म्हणून याजक म्हणून काम कर. त्यांनी याजक आणि लेवी यांच्याबरोबर केलेल्या कराराचा भंग केला. ”

मलाखी २: १ & आणि १ ““ आणखी एक गोष्ट तुम्ही करा. परमेश्वराच्या वेदीला तुम्ही अश्रूंनी भरले. तुम्ही रडता आणि आक्रोश करता कारण तो यापुढे तुमच्या भेटीकडे दुर्लक्ष करीत नाही किंवा तो तुमच्या हातातून त्यांना सुख देत नाही. तुम्ही विचारता, 'का?' कारण परमेश्वर तुझ्या आणि तारुण्यातील बायकोच्या साक्षीने वागला आहे. कारण त्याने तुझ्यावर विश्वास ठेवला आहे. जरी ती तुझी जोडीदार आहे तरी ती तुझी लग्ने कराराची बायको आहे. " मी पीटर:: says म्हणतो, “पतींनो, तुम्ही तुमच्या पत्नींबरोबर जशी राहाल तशीच समजून घ्या आणि कमकुवत साथीदार म्हणून आणि जीवनातील अनुभवाच्या अनुभवाचा वारसदार म्हणून आदरपूर्वक वागा. म्हणजे तुमचे काहीही अडथळा ठरणार नाही. प्रार्थना. ”

पंधराव्या श्लोकाचा पहिला भाग अनुवाद करणे अवघड आहे आणि त्याचे अनुवाद वेगवेगळे आहेत. एनआयव्ही भाषांतरात असे लिहिले आहे, “परमेश्वराने त्यांना एक केले नाही का? देह आणि आत्म्याने ते त्याचे आहेत. आणि एक का? कारण तो ईश्वराची संतती शोधत होता. म्हणून आत्म्यापासून सावधगिरी बाळगा आणि तारुण्यातील बायकोवर विश्वास ठेवू नका. ” मी वाचलेल्या प्रत्येक अनुवादात जे स्पष्ट आहे ते म्हणजे विवाहातील एक उद्देश म्हणजे धार्मिक मुले जन्माला येणे. ज्यू पुरुषांनी आपल्या ज्यू बायकाला घटस्फोट दिला आणि मूर्तिपूजक बायकाशी लग्न केले त्याबद्दल हे अगदीच चुकीचे होते. अशा दुस marriage्या लग्नामुळे धार्मिक मुले जन्माला येणार नाहीत. प्रत्येक भाषांतरात हे देखील स्पष्ट आहे की देव यहुदी पुरुषांना त्यांच्या ज्यू बायकाशी घटस्फोट घेऊ नये म्हणून सांगत आहे जेणेकरून ते मूर्तिपूजक स्त्रियांशी लग्न करू शकतील.

मलाखी २:१:2, “इस्राएलचा देव म्हणतो,“ मला घटस्फोटाचा तिरस्कार वाटतो, आणि एखाद्याने स्वत: ला हिंसा व कपड्यांनी झाकून घेण्यास मला आवडत नाही, ”असे सर्वशक्तिमान परमेश्वर म्हणतो. तर मग स्वत: चा आत्म्याने रक्षण कर आणि विश्वास मोडू नका. ” पुन्हा, जेव्हा आपण हे वचन वाचतो तेव्हा हे लक्षात ठेवण्याची गरज आहे की एज्राच्या पुस्तकात देवाने ज्यू पुरुषांना ज्यांना मूर्तिपूजक स्त्रियांशी लग्न केले होते त्यांना त्यांच्या मूर्तिपूजक बायका तलाक देण्याची आज्ञा दिली होती.

आता आपण नवीन करारात येऊ. मी अशी समजूत घालणार आहे की येशू आणि पौलाने घटस्फोट आणि पुनर्विवाहाबद्दल जे काही सांगितले त्या जुन्या कराराचा विरोध नाही, जरी हे त्यास विस्तृत करेल आणि घटस्फोटाच्या आवश्यकता अधिक कठोर करा.

मत्तय:: &१ आणि “२ “असे म्हटले आहे की, 'जो कोणी आपल्या पत्नीला घटस्फोट देतो, त्याने तिला घटस्फोटाचे प्रमाणपत्र द्यावे.' परंतु मी तुम्हांस सांगतो की जो कोणी आपल्या बायकोला घटस्फोट घेईल तो सोडून तो व्यभिचार करतो आणि जो कोणी घटस्फोट घेतलेल्या स्त्रीशी लग्न करतो तो व्यभिचार करतो. "

लूक १:16:१:18 “जो कोणी आपल्या पत्नीला घटस्फोट देतो व दुस woman्या स्त्रीशी लग्न करतो तो व्यभिचार करतो आणि जो घटस्फोटीत स्त्रीशी विवाह करतो तो व्यभिचार करतो.”

मत्तय १::--Some काही परुशी त्याच्याकडे आले. त्यांनी विचारले, “कोणत्याही कारणास्तव एखाद्या मनुष्याने आपल्या पत्नीला घटस्फोट द्यावा हे योग्य आहे काय?” त्याने उत्तर दिले, “तुम्ही वाचले नाही काय की सुरुवातीला निर्माणकर्त्याने त्यांना 'नर व नारी बनविले' आणि तो म्हणाला, 'म्हणूनच माणूस आपल्या आईवडिलांना सोडील व आपल्या पत्नीशी जडून राहील, दोन एक देह होतील '? म्हणून ते आता दोन नाहीत, तर एक आहेत. म्हणून देवाने जे जोडले आहे ते मनुष्याने वेगळे करू नये. ” ते म्हणाले, “मग मग मोशेने आपल्या पत्नीला घटस्फोट घेण्याचे व तिला सोडून देण्यास सांगण्याची परवानगी का दिली?” येशू म्हणाला, “मोशेने आपल्या बायकास घटस्फोट घेण्याची परवानगी दिली आहे, कारण तुमची अंत: करणे कठीण झाली होती. पण सुरुवातीपासूनच असे नव्हते. मी तुम्हांस सांगतो की जो कोणी आपल्या बायकोला घटस्फोट देऊन सोडून देतो आणि दुस woman्या स्त्रीशी लग्न करतो तो व्यभिचार करतो. "

मार्क १०: २-Some काही परुशी येशूकडे आले आणि त्यांनी त्याला विचारले, “आपल्या पत्नीला घटस्फोट द्यावा हे मनुष्यासाठी कायदेशीर आहे काय?” “मोशेने तुला काय आज्ञा दिली आहे?” त्याने उत्तर दिले. ते म्हणाले, “मोशेने एका माणसाला घटस्फोटाचे कागदपत्र लिहून घेण्यास व तिला सोडण्यास परवानगी दिली आहे.” येशू म्हणाला, “तुमची अंत: करणे कठीण झाली म्हणून मोशेने तुम्हाला हा नियम लिहिला आहे.” “परंतु सृष्टीच्या आरंभापासून देवाने त्यांना पुरूष व स्त्री असे निर्माण केले. 'म्हणूनच मनुष्य आपल्या आईवडिलांना सोडील व आपल्या पत्नीशी जडून राहील आणि ती दोघे एकदेह होतील.' म्हणून ते आता दोन नाहीत, तर एक आहेत. म्हणून देवाने जे जोडले आहे ते मनुष्याने वेगळे करू नये. ”

मार्क 10: 10-12 ते पुन्हा घरात असता शिष्यांनी त्याला याविषयी विचारले. त्याने उत्तर दिले, “जो कोणी आपली पत्नी टाकतो व दुस woman्या स्त्रीशी लग्न करतो तो तिच्याविरुद्ध व्यभिचार करतो; आणि जर ती आपल्या नव husband्याला सोडते आणि दुस man्या पुरुषाबरोबर लग्न करते तर ती व्यभिचार करते. ”

प्रथम, दोन स्पष्टीकरण. एनआयव्हीमध्ये “वैवाहिक बेवफाई” भाषांतर केलेला ग्रीक शब्दाची परिभाषा पुरुष आणि स्त्रीने एकमेकांशी लग्न केलेल्या व्यतिरिक्त दोन व्यक्तींमधील लैंगिक कृती म्हणून केली जाते. यात पशुभवन देखील समाविष्ट असेल. दुसरे म्हणजे, विशेषतः उल्लेख केलेले पाप व्यभिचार असल्याने असे दिसते की येशू आपल्या जोडीदाराशी घटस्फोट घेणाcing्या एखाद्याबद्दल बोलत आहे इतकेच ते इतर कोणाशीही लग्न करु शकले. अनुवाद 24: 1 च्या एनआयव्ही भाषांतरात “यहुदी” असा शब्द ज्यू धर्मातील काहींनी शिकविला. इतरांनी शिकवले की याचा जवळजवळ काहीही अर्थ असू शकतो. येशू असे म्हणत आहे की अनुवाद २ 24: १ याचा अर्थ लैंगिक पाप आहे. येशूने असे कधीही म्हटले नाही की घटस्फोट घेताना आणि स्वतः व्यभिचार करतो.

१ करिंथकर 7: १ आणि २ “आता आपण ज्या गोष्टी लिहिलेल्या आहेत त्याबद्दल: विवाह करणे चांगले नाही. परंतु तेथे फार अनैतिकता आहे. म्हणून प्रत्येकाला त्याची स्वतःची पत्नी असावी आणि प्रत्येक स्त्रीला तिचा स्वत: चा नवरा असावा. ” हे देवाच्या मूळ टिप्पणीशी समांतर असल्याचे दिसते, "मनुष्याने एकटे राहणे चांगले नाही."

१ करिंथकर 7:--““ माझी इच्छा आहे की सर्व लोक माझ्यासारखे असावेत. पण प्रत्येकाला त्याची स्वत: ची देणगी आहे. एकाकडे ही भेट आहे, दुस another्याकडे ती आहे. आता अविवाहित आणि विधवांसाठी मी म्हणतो: मी जसा आहे तसा अविवाहित राहणे त्यांच्यासाठी चांगले आहे. पण जर त्यांनी स्वत: वर ताबा ठेवला नसेल तर त्यांनी लग्न केले पाहिजे. कारणांनी उत्कटतेने जाणे जास्त चांगले आहे. ” आपल्यासाठी आध्यात्मिक भेट असल्यास अविवाहितपणा ठीक आहे, परंतु आपण तसे न केल्यास लग्न करणे चांगले.

१ करिंथकर:: १० आणि ११ “विवाह झालेल्यांना मी ही आज्ञा देतो (मी नाही तर प्रभु): पत्नीने पतीपासून विभक्त होऊ नये. परंतु जर तिने असे केले तर तिने अविवाहित राहिले पाहिजे किंवा अन्यथा तिच्या पतीशी समेट केला पाहिजे. आणि पतीने आपल्या पत्नीला घटस्फोट देऊ नये. ” लग्न हे आयुष्यभर असले पाहिजे, परंतु पौलाने येशूला उद्धृत केल्याचे म्हटले आहे म्हणून लैंगिक पाप अपवाद लागू होईल.

१ करिंथकर 7: १२-१-12 “बाकीच्यांना मी हे सांगत आहे (मी नाही, प्रभु नाही): जर एखाद्या ख्रिस्ती बांधवाची पत्नी विश्वास ठेवणारी नसेल आणि ती तिच्याबरोबर जगण्यास तयार असेल तर त्याने तिला घटस्फोट देऊ नये. आणि जर एखाद्या स्त्रीचा नवरा विश्वास ठेवणारा नसेल आणि तो तिच्याबरोबर जगण्यास तयार असेल तर त्याने तिला घटस्फोट देऊ नये… परंतु अविश्वासू सोडल्यास त्याने तसे करावे. विश्वास ठेवणारा पुरुष किंवा स्त्री अशा परिस्थितीत बांधील नसते: देवाने आपल्याला शांतीने राहण्यास सांगितले आहे. बायको, तू आपल्या पतीला तारशील हे तुला कसे कळेल? किंवा पती, तू आपल्या विश्वासू पत्नीला तारशील हे तुला कसे माहीत? ” करिंथकरांचा असा प्रश्न कदाचित असा विचारत होता: “जर जुन्या करारामध्ये एखाद्या मूर्तिपूजक माणसाशी लग्न केले असेल तर तिला घटस्फोटाची आज्ञा देण्यात आली असेल, तर ख्रिस्ताला आपला तारणहार म्हणून स्वीकारणारा अविश्वासू आणि त्यांचे जोडीदार तसे करत नाहीत? अविश्वासू जोडीदाराने घटस्फोट घ्यावा? ” पॉल नाही म्हणते. पण जर ते गेले तर त्यांना जाऊ द्या.

१ करिंथकरांस :7:२ “" बंधूंनो, प्रत्येकाने, जे देवाला जबाबदार आहेत, त्या स्थितीत त्याने त्याला पाचारले पाहिजे. " जतन केल्यास वैवाहिक स्थितीत त्वरित बदल होऊ नये.

१ करिंथकर 7: २ & आणि २K (एनकेजेव्ही) “तुम्ही पत्नीशी बांधलेले आहात काय? सोडण्याचा प्रयत्न करू नका. आपण पत्नी पासून सोडले आहेत? पत्नी शोधू नका. पण जरी तुम्ही लग्न केले तरी तुम्ही पाप केलेले नाही. आणि जर कुमारिका लग्न करते तर तिने पाप केले नाही. तरीसुद्धा अशा लोकांना देहात त्रास होईल, पण मी तुला वाचवावे. ” मी घटस्फोट आणि पुनर्विवाहाबद्दलच्या येशूच्या शिकवणीबरोबर आणि या अध्यायातील १० आणि ११ व्या श्लोकांमध्ये पौलाने जे म्हटले आहे त्याचा विश्वास ठेवणे हा आहे की येशू लग्न करण्यासाठी पति / पत्नीला घटस्फोट देण्याविषयी बोलत आहे आणि पौल ज्याला सापडतो त्याविषयी बोलत आहे स्वतःचा घटस्फोट झाला आणि काही कालावधीनंतर अशा एखाद्याची आवड निर्माण होते ज्याचा प्रथम घटस्फोट घेण्याशी काही संबंध नव्हता.

लैंगिक पाप आणि / किंवा आणि अविश्वासू जोडीदार सोडण्याव्यतिरिक्त घटस्फोटाची इतर कायदेशीर कारणे आहेत? मार्क २: २ & आणि २ In मध्ये परुशी लोक अस्वस्थ आहेत कारण येशूचे शिष्य शब्बाथ दिवशी धान्य गोळा करतात व मळणी करीत होते, म्हणून परुशी विचार करण्याच्या परुश्यांप्रमाणे धान्य देतात. येशूच्या प्रतिसादामुळेच शौलापासून आपला जीव वाचवण्यासाठी दावीद पवित्र भाकर खात होता याची त्यांना आठवण होते. पवित्र भाकर कोण खाऊ शकेल याविषयी अपवाद वगळलेले नाही आणि तरीही येशू दाविदाने जे केले ते बरोबर होते असे म्हणत आहे. शब्बाथच्या दिवशी रोग बरे करण्याविषयी किंवा पशूंना पाणी देण्याविषयी किंवा शब्बाथच्या दिवशी एखाद्या मुलाला किंवा प्राण्याला खड्ड्यातून बाहेर काढताना विचारले जाण्याविषयी जेव्हा येशू परुशींना विचारत असे तेव्हा तो वारंवार विचारत असे. जर शब्बाथचे उल्लंघन करणे किंवा पवित्र भाकर खाणे चांगले होते कारण जीव धोक्यात आला आहे, तर मला असे वाटते की जीवन धोका असल्यामुळे पतीपत्नी सोडणे देखील चूक होणार नाही.

एखाद्या जोडीदाराच्या अशा वर्तनाबद्दल काय की ज्यामुळे धार्मिक मुले वाढवणे अशक्य होते. एज्रा व नहेमियाला घटस्फोट घेण्याचे ते कारण होते परंतु नवीन करारात त्याचा थेट उल्लेख केला जात नाही.

एखाद्या पोर्नोग्राफीच्या व्यसनाधीन माणसाचे काय असेल जो आपल्या मनामध्ये नियमितपणे व्यभिचार करतो. (मत्तय :5:२:28) नवीन करार यात लक्ष देत नाही.

एखाद्या माणसाचे काय असेल जो आपल्या पत्नीशी सामान्य लैंगिक संबंध ठेवण्यास नकार देतो किंवा तिला अन्न आणि वस्त्र पुरवतो. जुन्या करारात गुलाम आणि बंदिवानांच्या बाबतीत हे संबोधित केले गेले आहे, परंतु नवीन भाषेत ते संबोधित केले जात नाही.

मला याची खात्री आहे की येथे आहे:

आयुष्यासाठी एका स्त्रीशी लग्न करणारा एक माणूस आदर्श आहे.

लैंगिक पापासाठी पती / पत्नीला घटस्फोट देणे चुकीचे नाही, परंतु एखाद्या व्यक्तीला तसे करण्याची आज्ञा नाही. जर समेट करणे शक्य असेल तर त्याचा पाठपुरावा करणे एक चांगला पर्याय आहे.

कोणत्याही कारणास्तव पतीपत्नीला घटस्फोट द्या म्हणजे आपण इतर कोणाशी लग्न करू शकाल हे नक्कीच पाप आहे.

जर अविश्वासू विवाहसोबती निघून गेला तर विवाह वाचविण्याचा प्रयत्न करणे आपल्यासाठी बंधनकारक नाही.

विवाहात राहिल्यास मानवी जीवन धोक्यात घालते, एकतर विवाहित किंवा मुले, विवाहित मुलाबरोबर सोडायला मोकळे असते.

जर पती / पत्नी अविश्वासू असेल तर विवाहित विवाहाची शक्यता अधिक चांगली असते जर विवाहित पत्नीने पाप केल्याबद्दल पाप केले तर ते दोघेही त्यांच्या विवाहित व्यक्ती किंवा त्यांच्याशी संबंध ठेवण्याऐवजी त्यांच्याशी संबंध ठेवतात.

आपल्या जोडीदारासह सामान्य लैंगिक संबंधांना नकार देणे पाप आहे. (१ करिंथकर 7: -3-.) घटस्फोटाचे कारण असो वा नसो.

पोर्नोग्राफीमध्ये सामील असलेला एखादा माणूस सहसा वास्तविक लैंगिक पापामध्ये सामील होतो. मी हे शास्त्रीयदृष्ट्या सिद्ध करु शकत नाही, परंतु अनुभवाने मला हे शिकवले आहे की ज्यांनी आपल्या पत्नीशी किंवा अश्लील चित्रपटामध्ये निवडले पाहिजे अशा पतीबद्दल सांगणे म्हणजे केवळ अश्लीलतेकडे दुर्लक्ष करण्याऐवजी विवाह बरे होणार आहे आणि आशा आहे की नवरा थांबेल.

नवीन करार भविष्यवाणी करण्याविषयी बोलतो आणि भविष्यवाणी अध्यात्मिक भेट म्हणून वर्णन करते. एखाद्याने विचारले की आज एखादी व्यक्ती भविष्यवाणी करते की त्याचे वचन पवित्र शास्त्रासारखे आहे काय? जनरल बायबलसंबंधी परिचय या पुस्तकात पृष्ठ १ 18 वरील भविष्यवाणीची ही व्याख्या देण्यात आली आहे: “भविष्यवाणी हा संदेष्ट्याच्या द्वारे दिलेला संदेश आहे. ते भविष्य सांगत नाही; 'भविष्यवाणी' या इब्री शब्दापैकी कोणत्याही शब्दाचा अर्थ भविष्यवाणी नाही. एक संदेष्टा ही अशी व्यक्ती होती जी देवासाठी बोलत होती ... तो बायबलच्या एकसारख्या शिकवणुकीनुसार मूलतः उपदेशक आणि शिक्षक होता. ' ”

हा विषय समजून घेण्यात मदत करण्यासाठी मी तुम्हाला शास्त्रवचने आणि निरीक्षणे देऊ इच्छितो. प्रथम मी म्हणेन की एखाद्या व्यक्तीचे भविष्यसूचक विधान पवित्र शास्त्र असेल तर आपल्याकडे नवीन शास्त्रवचने नियमितपणे खंडित होतील आणि पवित्र शास्त्र अपूर्ण आहे असा निष्कर्ष आपल्यास घ्यावा लागेल. जुन्या करारात आणि नवीन कराराच्या भविष्यवाण्यांमध्ये वर्णन केलेले फरक पाहू आणि पाहू या.

जुन्या करारामध्ये संदेष्टे सहसा देवाच्या लोकांचे नेते होते आणि देवाने त्यांना आपल्या लोकांचे मार्गदर्शन करण्यासाठी आणि येणार्‍या तारणाराचा मार्ग मोकळा करण्यासाठी पाठविले. खोट्या संदेष्ट्यांमधून अस्सल लोकांना ओळखण्यासाठी देवाने आपल्या लोकांना विशिष्ट सूचना दिल्या. कृपया या चाचण्यांसाठी अनुवाद १:: १ 18-२२ आणि अध्याय १:: १-११ वाचा. प्रथम, जर संदेष्ट्याने काही भविष्यवाणी केली असेल तर तो 17% अचूक असावा. प्रत्येक भविष्यवाणी पूर्ण व्हायची होती. त्यानंतर १ chapter व्या अध्यायात असे सांगितले गेले होते की जर त्याने लोकांना सांगितले की त्याने परमेश्वराशिवाय इतर कोणत्याच देवाची उपासना केली तर तो खोटा संदेष्टा होता आणि त्याला जिवे मारण्यात आले. संदेष्ट्यांनी देवाच्या आज्ञेने व दिशेने जे काही बोलले आणि जे घडले ते देखील लिहून ठेवले. इब्री लोकांस १: १ म्हणते, "भूतकाळात देव आपल्या पूर्वजांशी संदेष्ट्यांच्या द्वारे पुष्कळ वेळा आणि वेगवेगळ्या मार्गांनी बोलला." ही लिखाण त्वरित शास्त्र - देवाचे वचन मानले गेले. जेव्हा संदेष्ट्यांनी यहुदी लोकांना शांत केले तेव्हा त्यांनी असा विचार केला की पवित्र शास्त्राचा “कॅनॉन” (संग्रह) बंद झाला आहे किंवा पूर्ण झाला आहे.

त्याचप्रमाणे, नवीन करार हा मुख्यत्वे मूळ शिष्यांनी किंवा त्यांच्या जवळच्यांनी लिहिला होता. ते येशूच्या जीवनाचे प्रत्यक्षदर्शी होते. चर्चने त्यांचे लेखन शास्त्र म्हणून स्वीकारले आणि यहुद व प्रकटीकरण लिहिल्यानंतर लवकरच इतर लिखाणांना पवित्र शास्त्र म्हणून स्वीकारणे सोडले नाही. खरं तर, त्यांनी नंतरची इतर लेखणे पवित्र शास्त्राच्या विरुद्ध आणि चुकीच्या गोष्टी पवित्र शास्त्राशी तुलना करून पाहिली. संदेष्टे व प्रेषितांनी लिहिलेले शब्द पीटरने १ पीटर:: १--3 मध्ये लिहिले होते, जेथे तो चर्चला हास्य कसे ठरवायचे हे सांगतो आणि खोटी शिकवण. तो म्हणाला, “तुमच्या प्रेषितांकडून आपल्या प्रभु व तारणाराने दिलेल्या भविष्यवाद्यांची व आज्ञा आठव.”

१ करिंथकर १ Corinthians::14१ मध्ये नवीन करार म्हणतो की आता प्रत्येक विश्वासणारे भविष्य सांगू शकतात.

नवीन करारात बहुतेकदा दिलेली कल्पना ही आहे चाचणी सर्वकाही. यहूदा 3 म्हणतो की “विश्वास” एकदा “सर्व लोकांना संतांच्या स्वाधीन करण्यात आला.” आपल्या जगाचे भविष्य सांगणारे प्रकटीकरण पुस्तक आपल्याला अध्याय २२ च्या १ verse व्या अध्यायात काटेकोरपणे बजावते की त्या पुस्तकाच्या शब्दांमध्ये कोणतीही गोष्ट जोडू किंवा घटावू नये. पवित्र शास्त्र पूर्ण झाले हे स्पष्ट संकेत आहे. पण बायबलमध्ये 22 पेत्र 18: 2-3 मध्ये म्हटल्यानुसार पाखंडी मत व खोटी शिकवणुकीबद्दल वारंवार इशारा देण्यात आला आहे; २ पीटर अध्याय २ आणि;; मी तीमथ्य १: & आणि;; यहूदा & व and आणि इफिसकर 1:१.. इफिसकर 3:१ 2 आणि १ says मध्ये म्हटले आहे की, “आपण यापुढे आपली मुले होणार नाही, आपण ढकलले जाऊ नये आणि शिकवणुकीच्या प्रत्येक वा wind्याद्वारे, माणसांच्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या मूळ असडाचे फळ नसलेले असे घडवून आणले पाहिजे. त्याऐवजी, प्रेमामध्ये सत्य बोलण्याने, आपण जो प्रत्येक व्यक्तीचा मस्तक आहे तो परिपक्व शरीर म्हणजे ख्रिस्त आहे. काहीही पवित्र शास्त्रासारखे नाही आणि सर्व तथाकथित भविष्यवाणी त्याद्वारे परीक्षण केल्या पाहिजेत. १ थेस्सलनीकाकर 2:२१ म्हणते, “प्रत्येक गोष्टीची चाचणी घ्या, जे चांगले आहे त्याला धरुन ठेवा.” मी योहान:: १ म्हणतो, “प्रिय मित्रांनो, प्रत्येक आत्म्यावर विश्वास ठेवू नका, परंतु आत्म्यांची परीक्षा घ्या की ते देवाचे आहेत की नाही; कारण पुष्कळ खोटे संदेष्टे या जगात गेले आहेत. ” आपण प्रत्येक गोष्ट, प्रत्येक संदेष्टे, प्रत्येक शिक्षक आणि प्रत्येक शिकवण तपासण्यासाठी आहोत. आपण हे कसे करतो याचे उत्तम उदाहरण कायदा १ 3:११ मध्ये आढळते.

प्रेषितांची कृत्ये १:17:११ मध्ये पौल व सीला यांच्याविषयी सांगितले आहे. ते सुवार्तेचा उपदेश करण्यासाठी बेरियाला गेले. कायदे आम्हाला सांगतात की बेरेन लोकांनी हा संदेश उत्सुकतेने प्राप्त केला आणि त्यांचे कौतुक केले आणि थोर म्हटले जाते कारण पौलाने जे सांगितले ते खरे आहे की नाही हे पाहण्यासाठी त्यांनी दररोज पवित्र शास्त्र शोधले. प्रेषित पौलाने जे सांगितले त्यावर त्यांनी विश्वास ठेवला स्क्रिप्ट्स.  ते की आहे. शास्त्र सत्य आहे. आपण सर्वकाही तपासण्यासाठी वापरतो. येशूने त्याला सत्य म्हटले (जॉन 17:10). सत्य, धर्मशास्त्र, देवाचे वचन याद्वारे कोणतीही गोष्ट, व्यक्ती किंवा सिद्धांत, सत्य विरुद्ध धर्मत्याग, मोजण्याचे हा एक एकमेव मार्ग आहे.

मॅथ्यू:: १-१० मध्ये सैतानाच्या मोहांना कसे पराभूत करावे याविषयी येशूने उदाहरण मांडले आणि चुकीच्या शिक्षणाची चाचणी घेण्यासाठी व निषेध करण्यासाठी आपल्याला शास्त्रवचनाचा वापर करण्यास अप्रत्यक्षपणे शिकवले. “ते असे लिहिले आहे.” असे म्हणून तो देवाचा शब्द वापरला. तथापि हे आवश्यक आहे की आपण पीटरच्या सूचनेनुसार देवाच्या वचनाचे संपूर्ण ज्ञान घेऊन स्वत: ला सुसज्ज केले पाहिजे.

नवीन करार हा जुन्या करारापेक्षा वेगळा आहे कारण नवीन करारात देवाने पवित्र आत्मा आपल्यात राहण्यासाठी पाठविला आहे, तर जुन्या करारात तो संदेष्टे व शिक्षक यांच्यावर वारंवार येण्यासाठी जात असे. आमच्याकडे पवित्र आत्मा आहे जो आपल्याला सत्यात मार्गदर्शन करतो. या नव्या करारामध्ये देवाने आपले रक्षण केले आहे आणि आपल्याला आध्यात्मिक भेटदेखील दिल्या आहेत. या भेटवस्तूंपैकी एक म्हणजे भविष्यवाणी. (मी करिंथकर १२: १-११, २-12--1१; रोमन्स १२: --11 आणि इफिसकर:: ११-१-28 पहा.) विश्वासू या नात्याने कृपा वाढण्यास मदत करण्यासाठी देवाने या भेटी दिल्या. आम्ही या भेटवस्तू आपल्या चांगल्या क्षमतेसाठी वापरल्या पाहिजेत (31 पीटर 12: 3 आणि 8) अधिकृत, अचूक शास्त्र म्हणून नव्हे तर एकमेकांना प्रोत्साहित करण्यासाठी. २ पेत्र १: says म्हणते की देव आपल्याला त्याच्या (येशू) ज्ञानाद्वारे जीवन आणि भक्तीसाठी आवश्यक असलेल्या सर्व गोष्टी देईल. पवित्र शास्त्राचे लिखाण संदेष्ट्यांमधून प्रेषितांकडे व इतर प्रत्यक्षदर्शींकडे गेले असे दिसते. लक्षात ठेवा की या नवीन चर्चमध्ये आपण प्रत्येक गोष्टीची चाचणी घेणार आहोत. १ करिंथकर १ 4:१:11 आणि २ -16 --4 म्हणते की “सर्वजण कदाचित भविष्य सांगू शकतील, परंतु दुस others्यांनी त्याचा न्याय करु द्या.” १ करिंथकर १ 10: १ says म्हणते, “आम्ही भाकीत करतो,” याचा अर्थ असा आहे की आपल्याकडे फक्त आंशिक समज आहे. म्हणूनच आम्ही सर्व गोष्टी शास्त्राद्वारे न्यायाधीश करतो जसे बीरियन्स करीत होते, नेहमीच खोट्या शिक्षणाबद्दल सावध असतो.

मला असे म्हणणे शहाणपणाचे आहे की देव आपल्या मुलांना शास्त्रवचनानुसार जीवन जगण्यास शिकवतो आणि त्यांना मार्गदर्शन करतो आणि प्रोत्साहन देतो.

बायबलमध्ये “शेवटल्या दिवसांत” खरोखर काय घडेल याची भविष्यवाणी केली आहे त्याविषयी बर्‍याच वेगवेगळ्या कल्पना आहेत. हा आपला काय विश्वास आहे आणि आपण त्याचा विश्वास का ठेवतो याचा संक्षिप्त सारांश असेल. मिलेनियम, क्लेश आणि चर्चमधील अत्यानंद (ब्रम्हानंद) विषयीच्या भिन्न भिन्न स्थितींबद्दल समजून घेण्यासाठी प्रथम काही मूलभूत पूर्तता समजून घेतल्या पाहिजेत. ख्रिस्ती म्हणवण्याचा ब of्यापैकी मोठा विभाग ज्यावर बहुधा “रिप्लेसमेंट थिओलॉजी” म्हटले जाते यावर विश्वास ठेवतो. ही कल्पना आहे की जेव्हा ज्यू लोकांनी येशूला त्यांचा मशीहा म्हणून नाकारले तेव्हा देवाने या यहूदी लोकांना नाकारले आणि यहुदी लोक चर्चच्या जागी देवाचे लोक बनले. ज्याला हा विश्वास आहे अशी व्यक्ती इस्राएलबद्दल जुन्या कराराची भविष्यवाणी वाचेल आणि ते चर्चमध्ये आध्यात्मिकरित्या पूर्ण झाल्याचे सांगतील. जेव्हा त्यांना प्रकटीकरण पुस्तक वाचले जाईल आणि “यहूदी” किंवा “इस्त्राईल” हे शब्द सापडतील तेव्हा ते या शब्दाचे अर्थ चर्चच्या अर्थाने करतात.
ही कल्पना दुसर्या कल्पनेशी संबंधित आहे. बर्‍याच लोकांचा असा विश्वास आहे की भविष्यातील गोष्टींबद्दलची विधाने सर्व प्रतीकात्मक आहेत आणि शब्दशः घेतली जाऊ शकत नाहीत. बर्‍याच वर्षांपूर्वी मी प्रकटीकरणाच्या पुस्तकावर एक ऑडिओ टेप ऐकली आणि शिक्षक वारंवार म्हणाले: “जर साध्या अर्थाने समजूत काढली गेली तर इतर अर्थ समजणार नाही किंवा आपण मूर्खपणाचा प्रयत्न कराल.” बायबलच्या भविष्यवाणींसह आपण हाच दृष्टिकोन बाळगू. संदर्भात असे काही नसल्यास जोपर्यंत सामान्यपणे सूचित होत नाही तोपर्यंत शब्दांचा सामान्य अर्थ काय असावा याचा अर्थ घेतला जाईल.
तर सोडवण्याचा पहिला मुद्दा म्हणजे “रिप्लेसमेंट थिओलॉजी”. पौल रोमन्स ११: १ आणि २ अ मध्ये विचारतो: “देवाने आपल्या लोकांना नकार दिला? कोणत्याही प्रकारे नाही! मी बन्यामीन वंशाचा आहे. मी अब्राहाम आहे. ज्यांना त्याने भविष्यवाणी केली होती त्या देवाने त्यांना नाकारले नाही. ” रोमन्स ११: says म्हणते, “तसेच आतासुद्धा कृपेद्वारे निवडलेले एक शेष लोक आहेत.” रोमन्स ११: ११ आणि १२ म्हणते, “मी पुन्हा विचारतो: पुनर्प्राप्ती पलीकडे जाण्यासाठी म्हणून ते अडखळले? अजिबात नाही! त्याऐवजी, त्यांच्या पापांमुळे, यहूदीतरांना तारण यहूदी लोकांचे मरण येऊ लागले. परंतु जर त्यांचा हा अपराध जगासाठी श्रीमंत झाला असेल आणि जर त्यांच्या नुकसानीचा अर्थ परराष्ट्रीयांमध्ये संपत्ती असेल तर त्यांच्या संपूर्ण समावेषाने किती महान संपत्ती आणली जाईल! ”
रोमन्स ११: २ 11-२26 म्हणते, “बंधूनो, तुम्ही या गूढ गोष्टींकडे दुर्लक्ष करावे अशी माझी इच्छा नाही, जेणेकरुन तुम्ही स्वत: ला विसरु नये: इस्त्राईलने यहूदीतर लोकांची पूर्ण संख्या येईपर्यंत काही प्रमाणात कठोरपणाचा सामना करावा लागला आहे. , आणि अशा प्रकारे सर्व इस्राएलचे तारण होईल. पवित्र शास्त्रात असे लिहिले आहे: “तारणारा सियोनहून येईल. तो याकोबापासून दूर आहे. जेव्हा मी त्यांच्या पातकांची क्षमा करीन तेव्हा त्यांच्याबरोबर हा माझा करार आहे. ' म्हणून जरी सुवार्तेचा संबंध आहे, ते तुमच्यासाठी शत्रू आहेत; परंतु निवडीची बाब म्हणून, कुलपुरुषांच्या कारणास्तव त्यांच्यावर प्रेम केले जाते कारण देवाची भेटवस्तू आणि त्याचा आवाहन अटळ आहे. ” आम्हाला विश्वास आहे की इस्राईलला दिलेली आश्वासने इस्रायलला अक्षरशः पूर्ण केली जातील आणि जेव्हा नवीन करारात इस्रायल किंवा यहुदी म्हणतात तेव्हा याचा अर्थ तेच म्हणतात.
बायबल मिलेनियमबद्दल काय शिकवते? संबंधित शास्त्रवचन प्रकटीकरण 20: 1-7 आहे. “मिलेनियम” हा शब्द लॅटिनमधून आला आणि त्याचा अर्थ हजारो वर्षांचा आहे. “एक हजार वर्षे” हे शब्द सहा वेळा आढळतात आणि आमचा विश्वास आहे की त्याचा अर्थ असा आहे. आमचा असा विश्वास आहे की सैतान त्याला राष्ट्राच्या फसवणूकीपासून दूर ठेवण्यासाठी त्या वेळी पाताळात लपून जाईल. चारव्या श्लोकात असे म्हटले आहे की लोक ख्रिस्ताबरोबर एक हजार वर्षे राज्य करतात, आम्ही विश्वास करतो की ख्रिस्त मिलेनियमच्या आधी परत येईल. (प्रकटीकरण १:: ११-२१ मध्ये ख्रिस्ताचे दुसरे आगमन वर्णन केले आहे.) मिलेनियमच्या शेवटी सैतान सोडला जातो आणि पराभूत झालेल्या देवासमोर अंतिम बंडाळीला प्रेरित करतो आणि त्यानंतर अविश्वासू लोकांचा न्यायनिवाडा सुरू होतो. (प्रकटीकरण 19: 11-21: 20)
मग बायबल यातनाविषयी काय शिकवते? डॅनिअल:: २-9-२ is मध्ये तो काय सुरू होतो, किती काळ आहे, मध्यभागी काय होते आणि त्यामागील हेतू आहे हे वर्णन करणारा एकमेव परिच्छेद आहे. डॅनियल संदेष्टा यिर्मयाने भाकीत केलेल्या 24 वर्षांच्या बंदिवासातील समाप्तीविषयी प्रार्थना करत आहे. २ इतिहास :27 70:२० आपल्याला सांगते की, “शब्बाथ विसाव्याच्या वेळी पृथ्वीचा आनंद उपभोगला; यिर्मयाने सांगितलेल्या परमेश्वराच्या संदेशाला सत्तर वर्षे पूर्ण होईपर्यंत हा देश ओसाड पडला होता. ” साध्या गणिताने आपल्याला सांगितले आहे की 2 वर्षे, 36 × 20 पर्यंत यहुद्यांनी शब्बाथ वर्ष पाळला नाही आणि म्हणूनच भूमीला शब्बाथ विसावा देण्यासाठी देवाने 490 वर्षे त्यांना त्या देशातून काढून टाकले. शब्बाथ वर्षाचे नियम लेवीय २:: १-70 मध्ये आहेत. ते न पाळण्याची शिक्षा लेवी २ 7: 70 25-1 मध्ये आहे, “मी तुम्हाला राष्ट्रांमध्ये विखरुन टाकीन व माझी तलवार उपसून तुमचा पाठलाग करीन. तुमचा देश ओसाड होईल आणि तुमच्या शहरांचा नाश होईल. “शब्बाथ वर्ष तुमचा देश ओसाड होईल आणि तू आपल्या शत्रूंच्या देशात राहाशील. मग देशाला विसावा मिळेल आणि शब्बाथांचा आनंद घ्याल. जोपर्यंत तो उजाड आहे तोपर्यंत तुम्ही त्या शब्बाथ दिवसांत जमीन जरुर पाळीत नव्हता. ”
सुमारे सत्तर वर्षांच्या अविश्वासपत्राच्या प्रार्थनेला उत्तर म्हणून, डॅनियलला डॅनियल :9: २ ((एनआयव्ही) मध्ये असे म्हटले आहे की, “आपल्या लोक आणि पवित्र नगराला पापाचा अंत करण्याचे, सत्तरीस सातचे नियम आहेत. दुष्कर्म प्रायश्चित करण्यासाठी, सार्वकालिक नीतिमत्त्व आणण्यासाठी, दृष्टी आणि भविष्यवाणीवर शिक्का मारणे आणि परमपवित्र स्थान अभिषेक करणे. ” डॅनियलच्या लोकांसाठी आणि डॅनियलच्या पवित्र शहरासाठी हे आदेश आहे. आठवड्याचा इब्री शब्द म्हणजे “सात” हा शब्द आहे आणि बहुतेकदा हा सात दिवसांच्या आठवड्याचा अर्थ आहे, परंतु येथील संदर्भ वर्षांच्या सत्तर “सत्तर” दर्शवितो. (जेव्हा डॅनियलला डॅनियल १०: २ आणि in मध्ये सात दिवसांचा आठवडा दर्शवायचा असेल, तेव्हा हिब्रू मजकूर अक्षरशः “सात दिवस” असे म्हणतो जेव्हा दोन्ही वेळा हा शब्द उद्भवतो.)
दानीएलाचा अंदाज आहे की अभिषेक झालेल्या (मशीहा, ख्रिस्त) येईपर्यंत यरुशलेमेची पुनर्स्थापने व पुनर्बांधणी करण्याच्या आज्ञेपासून (नहेम्या अध्याय २) 69 seven सात,, 483 वर्षे होईल. (हे येशूच्या बाप्तिस्म्यात किंवा विजयी प्रवेशातून पूर्ण झाले आहे.) 2 483 वर्षानंतर मशीहाला ठार मारण्यात येईल. मशीहाला ठार मारल्यानंतर “येणा ruler्या अधिका ruler्याच्या लोकांनी हे शहर व मंदिर नष्ट केले.” हे 70 ए मध्ये घडले. तो (येणारा शासक) शेवटच्या सात वर्षांत “पुष्कळ” लोकांशी केलेल्या कराराची पुष्टी करील. “त्या सातच्या मध्यभागी तो यज्ञबली आणि अर्पणाचा अंत करील. आणि मंदिरात तो भयानक गोष्टी घडवून आणील, कारण तो ओसंडून निघून जाईपर्यंत निंदानालस्ती होईल. ” ज्यू लोक, जेरूसलेम शहर आणि जेरूसलेममधील मंदिराबद्दल हे सर्व कसे आहे ते पहा.
जखec्या 12 आणि 14 नुसार परमेश्वर जेरूसलेम आणि यहूदी लोकांना सोडवण्यासाठी परत येतो. जेव्हा हे घडेल तेव्हा जख Z्या १२:१० म्हणते, “मी दावीदाच्या घराण्यावर आणि यरुशलेमेतील रहिवाशांवर कृपा व विनंति करणारा आत्मा ओतीन. ज्याने त्यांना भोसले आहे ते माझ्याकडे लक्ष देतील आणि म्हणूनच त्याच्यासाठी ते शोक करतील जसे एखाद्याचा एकुलता एक मुलगा शोक करतो आणि जसा त्याचा पहिला पुत्र म्हणून दु: ख होते तसा त्याच्यासाठी ते शोक करतील. ” जेव्हा असे होते की “सर्व इस्राएलांचे तारण होईल” (रोमन्स ११:२:12). सात वर्षांचा त्रास मुख्यत: यहुदी लोकांबद्दल आहे.
सात वर्षांच्या यातनापूर्वी मी थेस्सलनीकाकर Corinthians: १ 4-१-13 आणि १ करिंथकर १ 18: -15०--50 मध्ये वर्णन केलेल्या चर्चवरील अत्यानंद (ब्रम्हानंद) यावर विश्वास ठेवण्याची अनेक कारणे आहेत. 54). इफिसकर 1: 2-19 मध्ये चर्चला देवाचे निवासस्थान म्हणून वर्णन केले आहे. हॉलमन ख्रिश्चन स्टँडर्ड बायबलमधील प्रकटीकरण १:: (मला या परिच्छेदाचा सर्वात शाब्दिक अनुवाद सापडतो) म्हणतो, “तो देवाविरुद्ध निंदा करण्यास लागला: त्याचे नाव व त्याचे निवासस्थान ज्याची निंदा केली गेली - जे स्वर्गात राहतात.” पशू पृथ्वीवर असताना हे चर्च स्वर्गात ठेवते.
2). प्रकटीकरणाच्या पुस्तकाची रचना अध्याय १ मध्ये एकोणीसाव्या श्लोकात दिली आहे, “म्हणूनच तुम्ही काय पाहिले आहे ते लिहा, आता काय आहे आणि नंतर काय घडेल?” जे योहानाने पाहिले ते पहिल्या प्रकरणात लिहिलेले आहे. त्यानंतर “अस्तित्वात आहे” अशा सात चर्चांना पत्र पाठवले गेले. ग्रीक मध्ये एनआयव्ही मधील “नंतर” शब्दशः “या गोष्टी नंतर”, “मेटा टाऊटा” आहे. प्रकटीकरण:: १ च्या एनआयव्ही भाषांतरात “मेटा टूटा” चे दोनदा “यानंतर” भाषांतर केले गेले आहे आणि चर्चांनंतर घडणार्‍या गोष्टी याचा अर्थ असा आहे. त्यानंतरच्या चर्चच्या विशिष्ट संज्ञेचा वापर करून पृथ्वीवर चर्चचा संदर्भ नाही.
3). १ थेस्सलनीकाकर 4: १-13-१-18 मधील चर्चमधील अत्यानंद (ब्रम्हानंद) चे वर्णन केल्यावर पौल मी थेस्सलनीकाकर 5: १- 1-3 मधील “प्रभूचा दिवस” याविषयी बोलतो. तो verse व्या श्लोकात म्हणतो, "जेव्हा लोक 'शांती आणि सुरक्षितता' म्हणत असतात तेव्हा अचानक त्यांच्यावर विनाश होईल, जशी गर्भवती महिलेवर वेदना होत आहेत व ती सुटणार नाहीत. ' “त्यांना” आणि “ते” सर्वनाम पहा. श्लोक 3 म्हणतो, “कारण देवाने आपल्याला क्रोधासाठी नव्हे तर आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे तारण प्राप्त करण्यासाठी नियुक्त केले आहे.
थोडक्यात, आमचा विश्वास आहे की बायबलमध्ये अत्याचार होण्याआधी चर्चचे अत्यानंद (ब्रम्हानंद) शिकवते, जे प्रामुख्याने यहुदी लोकांबद्दल आहे. आमचा विश्वास आहे की क्लेश सात वर्षे टिकतो आणि ख्रिस्ताच्या दुस .्या येण्याने संपेल. जेव्हा ख्रिस्त परत येईल, तेव्हा तो मिलेनियम १,००० वर्षे राज्य करेल.

उत्पत्ति २: २ आणि in मध्ये शब्बाथचा परिचय आहे “सातव्या दिवशी त्याने केलेले काम पूर्ण केले; सातव्या दिवशी त्याने आपल्या सर्व कामांत विश्रांती घेतली. मग देवाने सातव्या दिवसाला आशीर्वाद दिला आणि ते पवित्र केले, कारण त्याने आपल्या सृष्टीच्या कामापासून विसावा घेतला. ”

इस्राएल लोक इजिप्तमधून बाहेर येईपर्यंत पुन्हा शब्बाथचा उल्लेख केला नाही. अनुवाद :5:१:15 म्हणते, “लक्षात ठेवा की तुम्ही इजिप्तमध्ये गुलाम होता आणि तुमचा देव परमेश्वर ह्याने तुम्हाला तेथून सामर्थ्यवान हाताने बाहेर काढले. म्हणून तुमचा देव परमेश्वर ह्याने तुम्हाला शब्बाथ दिवस पाळण्याची आज्ञा केली आहे. ” मार्क २:२:2 मध्ये येशू म्हणतो, “शब्बाथ मनुष्यासाठी बनविला गेला, शब्बाथासाठी मनुष्य नाही.” इजिप्शियन लोकांचे दास या नात्याने, इस्राएली लोकांनी शब्बाथ पाळला नाही. देवाने त्यांना त्यांच्या फायद्यासाठी आठवड्यातून एक दिवस विश्रांती घेण्याची आज्ञा केली.

निर्गम १ 16: १- 1-36 या अध्यायात बारकाईने पाहिले तर देव इस्राएल लोकांना शब्बाथ देतो या अध्यायात आणखी एक कारण स्पष्ट होते. निर्गम १:: c सी मध्ये सांगितल्याप्रमाणे, देव मान्ना आणि शब्बाथच्या दिवसाची ओळख वापरत असे, “या मार्गाने मी त्यांची परीक्षा घेईन आणि ते माझ्या सूचना पाळतील की नाही हे पाहा.” इस्राएली लोकांना वाळवंटात टिकून राहण्याची आणि नंतर कनान देश जिंकण्याची गरज होती. कनानवर विजय मिळवण्यासाठी, त्यांनी स्वतःसाठी जे करू शकत नाही त्यांच्यासाठी देवावर विसंबून राहणे आणि त्याच्या सूचनांचे काळजीपूर्वक पालन करणे आवश्यक आहे. जॉर्डन ओलांडणे आणि यरीहोचा विजय ही त्याची पहिली दोन उदाहरणे आहेत.

त्यांच्याकडून हेच ​​शिकावे अशी देवाची इच्छा होती: जर मी तुमच्या म्हणण्यावर विश्वास ठेवला व मी सांगतो तसे करत राहिलो तर तुम्हाला देश जिंकण्यासाठी आवश्यक सर्वकाही मी देईन. मी म्हटलेल्या गोष्टींवर तुम्ही विश्वास ठेवीत नाही आणि मी जे करण्यास सांगत आहे ते करत राहिल्यास तुमच्यासाठी गोष्टी चांगल्या होणार नाहीत. देवाने अलौकिकपणे आठवड्यातून सहा दिवस त्यांना मान्ना दिली. जर त्यांनी पहिल्या पाच दिवसांत रात्रभर काही वाचवण्याचा प्रयत्न केला तर, "हे मॅग्जॉट्सने भरलेले होते आणि त्याला वास येऊ लागला" (श्लोक 20). परंतु सहाव्या दिवशी त्यांना दोनदा गोळा करून रात्रभर ठेवण्यास सांगितले कारण सातव्या दिवशी सकाळी काहीच नव्हते. जेव्हा त्यांनी असे केले, “त्यात दुर्गंधी येत नाही किंवा त्यात मॅग्गॉट्सही नाहीत” (श्लोक 24). शब्बाथ पाळण्याविषयी आणि कनान देशात प्रवेश करण्याविषयी सत्य इब्री लोकांच्या 3 आणि ters अध्यायात जोडले गेले आहे.

यहुद्यांना शब्बाथ वर्ष पाळण्यास सांगण्यात आले आणि असे वचन देण्यात आले की जर त्यांनी असे केले तर देव त्यांना विपुल प्रमाणात पुरवेल की त्यांना सातव्या वर्षाच्या पिकाची गरज पडणार नाही. तपशील लेवीय 25: 1-7 मध्ये आहेत. लेविटीकस 25: 18-22 मध्ये विपुलतेचे वचन दिले आहे. पुन्हा मुद्दा असा होता: देवावर विश्वास ठेवा आणि त्याने जे सांगितले त्याप्रमाणे करा म्हणजे तुम्हाला आशीर्वाद मिळेल. देवाची आज्ञा पाळण्याचे बक्षिसे आणि देवाची आज्ञा न मानण्याचे दुष्परिणाम लेवी २ 26: १--1 मध्ये आहेत.

जुना करार देखील शिकवतो की शब्बाथ हा संपूर्णपणे इस्राएलला देण्यात आला होता. निर्गम :१: १२-१-31 म्हणते, “मग परमेश्वर मोशेला म्हणाला,“ इस्राएल लोकांना असे सांग: तुम्ही माझ्या शब्बाथांचे दिवस पाळावेत; हा पिढ्यान्पिढ्या माझ्यासाठी चिन्ह आहे, म्हणजे तुम्हाला मी पवित्र परमेश्वरच असल्याचे समजेल. इस्राएल लोकांनी शब्बाथ पाळावा व तो पिढ्यान्पिढ्या कायमचा करार म्हणून पाळावा. मी आणि इस्राएल लोक यांच्यात तो कायमचा चिन्ह होय. सहा दिवसांत परमेश्वराने आकाश व पृथ्वी निर्माण केली आणि सातव्या दिवशी त्याने विसावा घेतला व त्याला फ्रेश केले गेले. ”'

यहुदी धार्मिक नेते आणि येशू यांच्यात कलह निर्माण करण्याचे एक प्रमुख कारण म्हणजे त्याने शब्बाथ दिवशी बरे केले. जॉन:: १-5-१-16 म्हणते, “म्हणून, येशू शब्बाथ दिवशी हे करीत होता, म्हणून यहूदी पुढा him्यांनी त्याचा छळ सुरू केला. त्याच्या बचावामध्ये येशू त्यांना म्हणाला, 'माझा पिता आजपर्यंत नेहमी आपल्या कामावर असतो आणि मीसुद्धा काम करतो.' या कारणास्तव त्यांनी अधिक जिवे मारण्याचा प्रयत्न केला. तो फक्त शब्बाथच तोडू शकत होता, तर देवाला तो स्वत: चे पित असे म्हणत असे आणि तो स्वतःला देवासारखे बनवीत असे. ”

इब्री लोकांस:: -4-११ म्हणते, “कारण जर यहोशवाने त्यांना विसावा दिला असता तर देव दुसर्‍या दिवसाबद्दल बोलला नसता. म्हणून देवाच्या लोकांसाठी अजूनही शब्बाथ आहे. जो कोणी देवाच्या विसाव्याच्या ठिकाणी प्रवेश करतो, तो त्याच्या कृतीपासून विसावा घेतो, ज्याप्रमाणे देवाने त्याच्या कृत्यांमधून जगला. तर मग आपण विसाव्याच्या ठिकाणी प्रवेश करण्यासाठी सर्वतोपरी प्रयत्न करु या. यासाठी की त्यांच्या आज्ञेचे उदाहरण पाळल्यास कोणीही नष्ट होणार नाही. ” देव काम करणे थांबवित नाही (जॉन 8:१)); त्याने स्वतःहून काम करणे थांबवले. (ग्रीक आणि किंग जेम्स व्हर्जनमधील इब्री लोकांस :11:१० मध्ये शब्दांचा स्वतःचा शब्द आहे.) निर्मितीपासून देव स्वतःहून नव्हे तर लोकांद्वारे कार्य करीत आहे. देवाच्या विश्रांतीमध्ये प्रवेश करणे म्हणजे देवाला आपल्याद्वारे कार्य करण्याची आणि आपल्याद्वारे स्वतःची कामे करण्याची परवानगी देतो. यहुदी लोक कनानमध्ये प्रवेश करू शकले नाहीत (क्रमांक अध्याय १ & आणि १ and आणि इब्री लोकांस:: -5--17:)) कारण देव त्यांना मान्ना आणि शब्बाथ या दिवशी शिकवण्याचा धडा शिकू शकला नाही, जर त्यांनी देवावर विश्वास ठेवला आणि त्याने जे केले त्याप्रमाणे ते म्हणाले की ज्या परिस्थितीत ते स्वत: ची काळजी घेऊ शकत नाहीत अशा परिस्थितीत तो त्यांची काळजी घेईल.

आठवड्याच्या दिवसाचा उल्लेख ज्या पुनरुत्थाना नंतर शिष्यांची किंवा चर्च सभेची प्रत्येक सभा रविवारी होती. येशू शिष्यांशी, मायनस थॉमस, “आठवड्याच्या पहिल्या दिवसाच्या संध्याकाळी” (जॉन २०: १)) भेटला. थॉमस आणि “आठवड्यानंतर” (जॉन २०:२:20) या शिष्यांसह तो भेटला. पवित्र आत्मा पेन्टेकोस्टच्या दिवशी विश्वासणा in्यांमध्ये राहण्यासाठी दिला गेला (प्रेषितांची कृत्ये 19: 20) जो लेवी 28: 2 आणि 1 नुसार रविवारी साजरा झाला. प्रेषितांची कृत्ये २०: In मध्ये आपण वाचतो, “आठवड्याच्या पहिल्या दिवशी आम्ही भाकरी मोडायला एकत्र आलो.” आणि १ करिंथकर १ 23: २ मध्ये पौलाने करिंथकरांना सांगितले, “प्रत्येक आठवड्याच्या पहिल्या दिवशी तुमच्यातील प्रत्येकाने तुमच्या पैशाची बचत करुन पैसे वाचवावेत, जेणेकरून मी कधीच संकलन करणार नाही बनवावे लागेल. ” शब्बाथ दिवशी चर्च सभेचा एक उल्लेखही नाही.

पत्र हे स्पष्ट करते की शब्बाथ पाळणे आवश्यक नव्हते. कलस्सैकर 2: 16 आणि 17 म्हणते, “म्हणून तुम्ही काय खावे व काय प्यावे किंवा धार्मिक सण, नवीन चंद्राचा उत्सव किंवा शब्बाथ दिवस याबद्दल कोणालाही तुमचा न्याय करु देऊ नका. भविष्यात घडणा ;्या गोष्टींची ही छाया आहे. वास्तविकता मात्र ख्रिस्तामध्ये सापडते. ” पौल गलतीकर ::१० आणि ११ मध्ये लिहितो “तुम्ही विशेष दिवस, महिने, asonsतू आणि वर्षे पाळत आहात. मला तुमच्याविषयी भीती वाटते की मी माझे काही तरी प्रयत्न उधळले आहेत. ” गलतीकरांच्या पुस्तकाचे अगदी सहजपणे वाचन केल्यामुळे हे स्पष्ट होते की पौल जे लिहितो त्या विषयी की ज्यूचा नियम वाचलाच पाहिजे.

जेव्हा जेरुसलेम चर्चने सुंता केली पाहिजे आणि यहूदी नियम पाळले पाहिजेत की नाही याविषयी जेरुसलेमच्या मंडळीत चर्चा झाली तेव्हा त्यांनी परराष्ट्रीय विश्वासणा to्यांना असे लिहिले: “पवित्र आत्म्याला बरे वाटले व तुमच्यावर कशाचा ओढा होऊ नये हे आम्हाला चांगले वाटले. पुढील आवश्यकतांच्या पलीकडे: तुम्ही मूर्तिला अर्पण केलेल्या अन्नापासून, रक्तापासून, गळा दाबलेल्या प्राण्यांच्या मांसापासून आणि लैंगिक अनैतिकतेपासून दूर रहावे. या गोष्टी टाळण्यासाठी तुम्ही चांगले कराल. निरोप शब्बाथ पालनाचा कोणताही उल्लेख नाही.

प्रेषितांची कृत्ये २१:२० पासून हे स्पष्ट दिसते की यहुदी विश्वासणारे शब्बाथ पाळतच राहिले, परंतु गलतीकर व कलस्सनी लोकांकडून हे देखील स्पष्ट दिसते की जर अन्य यहूदी विश्वासणा so्यांनी असे करण्यास सुरूवात केली तर यामुळे त्यांना सुवार्ता खरोखरच समजली आहे की नाही याविषयी प्रश्न उपस्थित केले गेले. आणि म्हणून यहुदी व विदेशी लोकांपैकी बनलेल्या चर्चमध्ये यहुदी लोक शब्बाथ पाळत असत आणि विदेशी लोकही नाहीत. रोमस १ 21: & आणि in मध्ये जेव्हा पौल असे म्हणतात तेव्हा तो म्हणतो, “एक व्यक्ती दुस day्या दिवसापेक्षा एके दिवशी अधिक पवित्र मानते; दुसरा प्रत्येक दिवस सारखाच मानतो. त्या प्रत्येकाची स्वतःच्या मनामध्ये पूर्ण खात्री असणे आवश्यक आहे. जो कोणी एक दिवस विशेष मानतो तो प्रभूला देतो. ” ते या वचनात १ in व्या अध्यायातील सूचनांचे अनुसरण करतात, “म्हणून आपण एकमेकांवर निवाडा करुया.”

ख्रिस्ती बनलेल्या यहुदी व्यक्तीला माझा वैयक्तिक सल्ला म्हणजे त्याने शब्बाथ पाळणे कमीतकमी त्याच्या समाजातील यहुदी लोक करीत असले पाहिजे. जर त्याने तसे केले नाही तर तो आपला यहुदी वारसा नाकारून आणि विदेशी बनण्याच्या आरोपाने स्वत: ला मोकळे करतो. दुसरीकडे, मी एक विदेशातील ख्रिश्चनाला सल्ला देतो की शब्बाथ पाळण्याविषयी विचारपूर्वक विचार करा म्हणजे ख्रिस्ती बनणे ख्रिस्त स्वीकारणे व नियम पाळण्यावर अवलंबून आहे.

आपल्या प्रश्नाचे उत्तर म्हणून, जे लोक येशू ख्रिस्तावर विश्वास ठेवतात, त्यांच्या तारणासाठी देव आपली तरतूद करुन स्वर्गात जातो आणि अविश्वासूंना चिरंतन शिक्षेस दोषी ठरविले जाते. जॉन :3:36 says म्हणते, “जो पुत्रावर विश्वास ठेवतो त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळते, परंतु जो पुत्राला नाकारतो त्याला जीवन दिसणार नाही कारण देवाचा क्रोध त्याच्यावर राहतो,”

जेव्हा आपण मरता तेव्हा आपला आत्मा आणि आत्मा आपला शरीर सोडून द्या. उत्पत्ति :35 18:१:25 आपल्याला हे दाखवते जेव्हा जेव्हा ती राहेलच्या मृत्यूविषयी सांगते तेव्हा ती म्हणाली, “तिचा जीव जात असताना (ती मरण पावली म्हणून).” जेव्हा शरीर मरतो, आत्मा आणि आत्मा निघून जातो परंतु त्यांचे अस्तित्व टिकत नाही. मत्तय २:46:XNUMX मध्ये हे अगदी स्पष्ट आहे की मृत्यूनंतर काय घडते, जेव्हा अनीतीबद्दल बोलताना असे म्हटले आहे: "ते चिरंतन शिक्षेसाठी जातील, परंतु नीतिमान अनंतकाळच्या जीवनासाठी जातील."

पौलाने विश्वासणा teaching्यांना शिकवताना सांगितले की “आपण देहापासून दूर राहतो त्या क्षणी आपण प्रभूसमवेत उपस्थित होतो” (5 करिंथकर 8: 20). जेव्हा येशू मेलेल्यांतून उठविला गेला, तेव्हा तो देव पित्याकडे जाण्यास गेला (जॉन २०:१:17). जेव्हा जेव्हा त्याने आपल्यासाठी त्याच जीवनाचे वचन दिले आहे, तेव्हा आपल्याला माहित आहे की ते आपल्याबरोबर राहील आणि तेही त्याच्याबरोबर राहू.

लूक १:: २२--16१ मध्ये आपण श्रीमंत माणूस आणि लाजर यांचा अहवाल पाहतो. नीतिमान गरीब माणूस “अब्राहमच्या बाजूने” होता पण श्रीमंत मनुष्य हेडिसमध्ये गेला व तो व्याकुळ झाला. 22 व्या श्लोकात आपण पाहतो की त्यांच्या दरम्यान एक मोठी खाडी निश्चित केली गेली आहे जेणेकरून तेथे एकदा अधार्मिक माणूस स्वर्गात जाऊ शकला नाही. 31 व्या श्लोकात हे हेडसचा छळ करण्याचे ठिकाण आहे.

रोमन्स :3:२:23 मध्ये असे म्हटले आहे की, “सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत.” यहेज्केल 18: 4 आणि 20 म्हणते, “आत्मा (आणि व्यक्तीसाठी आत्मा या शब्दाचा वापर लक्षात घ्या) जो पापे मरेल ... दुष्टांचे दुष्परिणाम त्याच्या स्वतःवरच असेल.” (प्रकटीकरण २०: १०,१ & आणि १ in नुसार शास्त्रात या अर्थाने मृत्यू हा शारीरिक मृत्यू नाही तर लूक १ 20 मध्ये सांगितल्याप्रमाणे देवापासून कायमचा विभक्त होणे आणि चिरंतन शिक्षा आहे. रोमन्स :10,14:२:15 म्हणते, “पापाचे वेतन म्हणजे मृत्यू होय,” आणि मॅथ्यू १०:२:16 म्हणते, “ज्याला आत्मा व शरीर दोघेही नरकात नष्ट करण्यास समर्थ आहे, त्यास घाबरा.”

तर मग आपण सर्व जण अनीतिमान पापी असल्याने स्वर्गात कोण जाणे शक्य आहे आणि ते देवाबरोबर सदासर्वकाळ राहू शकेल? मृत्यूच्या शिक्षेपासून आपली सुटका किंवा खंडणी कशी दिली जाऊ शकते. रोमन्स :6:२:23 देखील उत्तर देतो. देव आपल्या बचावासाठी येतो, कारण तो म्हणतो, “देवाची देणगी आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे.” मी पीटर 1: 1-9 वाचा. येथे आम्ही पेत्र चर्चा करीत आहोत की विश्वासू लोकांना एखादा वारसा कसा मिळाला आहे “जो कधीही नष्ट होऊ शकत नाही, लुप्त होऊ शकत नाही किंवा कोसळू शकत नाही - ठेवला जाईल कायमचे स्वर्गात ”(श्लोक N एनआयव्ही) येशूवर विश्वास ठेवल्यामुळे “विश्वासाचे निष्कर्ष आणि आपल्या आत्म्याचे तारण” कसे प्राप्त होते यावर पेत्र बोलतो (वचन 4). (मॅथ्यू २:9:२:26सुद्धा पहा.) फिलिप्पैकर २: & आणि us आपल्याला सांगतात की देवासारखेपणाचा दावा करणारा येशू “प्रभु” आहे आणि त्याने त्यांच्यासाठी मरण पावला पाहिजे यावर प्रत्येकाने कबूल केले पाहिजे (जॉन :28:१:2; मत्तय २::8०) ).

येशू जॉन १:: in मध्ये म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे; माझ्याद्वारे कोणीही पित्याकडे येऊ शकत नाही. ” स्तोत्र २:१२ म्हणते, "पुत्राला चुंबन घ्या, नाही तर तो रागावेल आणि आपण वाटेने मरावे."

नवीन कराराच्या अनेक परिच्छेदांमध्ये येशूवरील आपला विश्वास “सत्याचे पालन करणे” किंवा “सुवार्तेचे पालन करणे” असे म्हटले आहे, ज्याचा अर्थ “प्रभु येशूवर विश्वास ठेवणे” आहे. मी पीटर १:२२ म्हणतो, “तुम्ही आत्म्याद्वारे सत्याचे पालन करण्यास स्वतःला शुद्ध केले आहे.” इफिसकर १:१:1 म्हणते, “त्याच्यातही तुम्ही आहात विश्वासुआणि जेव्हा तुम्ही सत्याची शिकवण ऐकली ती तुम्हाला तारण देण्याविषयीची सुवार्ता आहे, ज्यात तुम्ही विश्वास ठेवला आहे आणि तुम्हाला पवित्र आत्म्याने अभिवचन दिले आहे. (रोमन्स १०:१:10 आणि इब्री लोकांस:: २ वाचा.)

शुभवर्तमान (म्हणजे चांगली बातमी) ची घोषणा करिंथकरांस १ Corinthians: १-. मध्ये झाली आहे. ते म्हणते, “बंधूनो, मी तुम्हाला सुवार्ता सांगत आहे. जी सुवार्ता तुम्ही आपणास प्राप्त झाली आहे ... की ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला, पवित्र शास्त्रानुसार, आणि त्याला पुरण्यात आले आणि ते तिस third्या दिवशी पुन्हा उठले…” येशू मत्तय २:15:२:1 मध्ये म्हटले आहे की, “हे माझे नव्या कराराचे रक्त आहे जे पुष्कळांसाठी पापाच्या सुटकेसाठी ओतले जात आहे.” मी पीटर २:२:3 (एनएएसबी) म्हणतो, "त्याने स्वत: च्या पापांवर स्वत: च्या शरीरावर स्वत: चा वधस्तंभ वाहविला." मी तीमथ्य २: says म्हणतो, “त्याने सर्वांसाठी खंडणी दिली.” जॉब :26 28:२:2 म्हणतो, “त्याला खड्ड्यात जाण्यापासून वाचवा, मी त्याच्यासाठी खंडणी शोधली आहे.” (यशया 24 2:,,,,,, १० वाचा.)

जॉन १:१२ आपल्याला काय करावे ते सांगते, "परंतु जितके ज्यांनी त्याला स्वीकारले त्यांना देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला, जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांनाही." रोमन्स १०:१:1 म्हणते, “जो प्रभूच्या नावाने धावा करतो त्याला वाचवले जाईल.” जॉन :12:१:10 म्हणते की ज्याने त्याच्यावर विश्वास ठेवला आहे त्याला “सार्वकालिक जीवन” आहे. जॉन १०:२:13 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत." प्रेषितांची कृत्ये १:3::16 मध्ये हा प्रश्न विचारला जातो की, “तारण्यासाठी मी काय करावे?” आणि उत्तर दिले, “प्रभु येशू ख्रिस्तावर विश्वास ठेवा आणि तुमचे तारण होईल.” जॉन २०::10१ म्हणतो, "ही येशू ख्रिस्त आहे असा विश्वास ठेवता यावा आणि त्याच्या नावाने तुम्हाला जीवन मिळावे यावर विश्वास ठेवा."

पवित्र शास्त्र पुरावा दर्शवितो की विश्वास ठेवणा of्यांचे आत्मे येशूबरोबर स्वर्गात असतील. प्रकटीकरण:: and आणि २०: In मध्ये नीतिमान शहीदांच्या आत्म्यांना योहानाने स्वर्गात पाहिले. मॅथ्यू १:: २ आणि मार्क:: २ मध्ये आपण पाहतो की जिथे येशू पीटर, याकोब आणि योहान यांना घेऊन एका उंच डोंगरावर गेला तेथे त्यांचे रुपांतर येशूसमोर केले आणि मोशे व एलीया त्यांच्यासमोर प्रकट झाले आणि ते येशूबरोबर बोलत होते. ते केवळ आत्म्यापेक्षा अधिक नव्हते कारण शिष्य त्यांना ओळखतात आणि ते जिवंत होते. फिलिप्पैकरांस १: २०-२6 मध्ये पौल लिहितो, “ख्रिस्ताबरोबर निघून जा. कारण ते फारच चांगले आहे.” इब्री लोकांस १२:२२ स्वर्गबद्दल बोलते जेव्हा ते म्हणतात, “तुम्ही सियोन पर्वतावर आणि जिवंत देवाचे नगर, स्वर्गीय यरुशलेमे, देवदूतांच्या असंख्य लोक, सर्वसाधारण सभा व चर्च (सर्व विश्वासू लोकांना दिलेले नाव) वर आला आहात. ) स्वर्गात दाखल झालेल्या पहिल्या मुलापैकी. ”

इफिसकरांस १: says म्हणते, "त्याच्यामध्ये आपण त्याच्या रक्ताद्वारे मुक्तता केली आहे, त्याच्या कृपेच्या समृद्धीनुसार आपल्या अपराधांची क्षमा केली आहे."

मला असे वाटते की लोक कधीकधी श्रद्धा संवेदनांसह संबद्ध करतात किंवा गोंधळ करतात किंवा कधीकधी विश्वास न ठेवता विश्वास परिपूर्ण असावा. विश्वास समजण्याचा उत्तम मार्ग म्हणजे शास्त्रातील शब्दाचा उपयोग करणे आणि त्याचा अभ्यास करणे.

आपले ख्रिश्चन जीवन विश्वासाने सुरू होते, म्हणून विश्वासाचा अभ्यास सुरू करण्यासाठी एक चांगली जागा रोमी 10: 6-17 असेल, जे ख्रिस्तामधील आपले जीवन कसे सुरू होते हे स्पष्ट करते. या पवित्र शास्त्रात आपण देवाचे वचन ऐकतो आणि त्यावर विश्वास ठेवतो आणि देवाला वाचवण्यास सांगतो. मी अधिक स्पष्टपणे सांगेन. १ verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की विश्वास देवाच्या वचनातील येशूविषयी आपल्याला सांगितलेल्या गोष्टी ऐकून होतो, (मी करिंथकर १ 17: १- Read वाचा); ते म्हणजे सुवार्ता, आपल्या पापांसाठी ख्रिस्त येशूचा मृत्यू, त्याचे दफन व पुनरुत्थान. श्रवण म्हणजे ऐकण्याला प्रतिसाद म्हणून आम्ही काहीतरी करतो. आम्ही एकतर यावर विश्वास ठेवतो किंवा आम्ही ते नाकारतो. रोमन्स १०: १ & आणि १ मध्ये येशूच्या सुटकेच्या कार्याच्या आधारे आपल्याला वाचवण्यासाठी देवाला विचारायला किंवा देवाला हाक मारण्याइतका विश्वास आहे याचा काय विश्वास आहे हे स्पष्ट करते. आपल्याला वाचविण्यास सांगण्यासाठी आपल्याकडे पुरेसे विश्वासाची आवश्यकता आहे आणि हे करण्याचे त्याने वचन दिले आहे. जॉन:: १-15-१-1, Read 4 वाचा.

येशूने विश्वासाचे वर्णन करण्यासाठी ख of्या घटनांच्या कित्येक कथा सांगितल्या, जसे मार्क in. मध्ये एक मनुष्य त्याच्या मुलाकडे येशूकडे आला व त्याच्यात भूतबाधा झाली आहे. वडील येशूला विचारतात, “जर तू काही करू शकशील तर ... आम्हाला मदत करा” आणि येशू उत्तर देतो की जर त्याचा विश्वास असेल तर सर्व काही शक्य आहे. तो माणूस त्यास उत्तर देतो, "प्रभू माझा विश्वास आहे, माझ्या अविश्वासात मदत करा." तो माणूस खरोखर आपला अपूर्ण विश्वास व्यक्त करत होता, परंतु येशूने आपल्या मुलाला बरे केले. आपल्या सहसा अपूर्ण विश्वासाचे हे एक उत्तम उदाहरण आहे. आपल्यापैकी कोणाकडे परिपूर्ण, पूर्ण विश्वास किंवा समजूतदारपणा आहे?

प्रेषितांची कृत्ये १:: &० आणि says१ मध्ये म्हटले आहे की जर आपण फक्त प्रभु येशू ख्रिस्तावर विश्वास ठेवला तर आपण वाचले. रोम १०:१:16 मध्ये पाहिल्याप्रमाणे देव अन्यत्र इतर शब्द वापरतो, “कॉल” किंवा “विचारा” किंवा “प्राप्त” (जॉन १:१२), “त्याच्याकडे या” (जॉन:: २ & आणि २)) असे शब्द जे “हा आहे” आपण ज्याने ज्याला पाठविले त्याच्यावर तुम्ही विश्वास ठेवता हे देवाचे कार्य आहे, आणि verse 30 व्या अध्यायात असे म्हटले आहे की, “जो माझ्याकडे येईल त्याला मी सोडणार नाही,” किंवा “घ्या” (प्रकटीकरण २२:१:31) किंवा “पहा” जॉन 10: 13 आणि 1 मध्ये (पार्श्वभूमीसाठी क्रमांक 12: 6-28 पहा) या सर्व परिच्छेदांवरून असे दिसून येते की जर त्याच्याकडे आपला तारण मागायला पुरेसा विश्वास असेल तर आपल्याकडे पुन्हा जन्म घेण्याचा पुरेसा विश्वास आहे. मी योहान २:२:29 म्हणतो, “आणि हेच त्याने आम्हाला वचन दिले आहे - अगदी अनंतकाळचे जीवन.” मी जॉन :37:२:22 आणि जॉन ::२ 17 आणि २ faith मध्ये विश्वास ही एक आज्ञा आहे. याला “देवाचे कार्य” असेही म्हणतात, जे आपण करायला हवे किंवा करू शकतो. जर देव म्हणतो किंवा त्याने खात्रीने विश्वास ठेवण्याची आज्ञा दिली तर त्याने आपल्या म्हणण्यावर विश्वास ठेवणे निवडले आहे, म्हणजेच त्याचा मुलगा आमच्या ठिकाणी आमच्या पापांसाठी मरण पावला आहे. ही सुरुवात आहे. त्याचे वचन निश्चित आहे. तो आपल्याला अनंतकाळचे जीवन देतो आणि आपण पुन्हा जन्म घेऊ. जॉन:: १ & आणि and 3 आणि जॉन १:१२ वाचा

मी योहान :5:१:13 हा एक सुंदर आणि मनोरंजक श्लोक आहे जो पुढे म्हणतो, “हे जे तुम्ही देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवतात त्यांना लिहिले गेले आहे, यासाठी की तुम्हाला अनंतकाळचे जीवन मिळू शकेल आणि तुम्ही विश्वास ठेवू शकता. देवाचा पुत्र रोमन्स १:१ 1 आणि १ says म्हणते, “नीतिमान विश्वासाने जगेल.” येथे दोन पैलू आहेतः आपण “जगतो” - अनंतकाळचे जीवन प्राप्त करतो आणि आपण आपले आणि रोजचे जीवन येथे आणि आता विश्वासाने “जगतो”. विशेष म्हणजे ते म्हणतात “विश्वासावर विश्वास ठेवा.” आपण विश्वासात श्रद्धा जोडू, शाश्वत जीवनावर विश्वास ठेवतो आणि दररोज विश्वास ठेवतो.

२ करिंथकर:: says म्हणते, “कारण आपण दृश्यास्पद नसून विश्वासाने चालतो.” आज्ञाधारक विश्वासाने आपण जगतो. बायबलमध्ये चिकाटी किंवा स्थिरता असे म्हटले आहे. इब्री लोकांचा ११ वा अध्याय वाचा. येथे असे म्हटले आहे की विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे शक्य नाही. विश्वास न पाहिलेल्या गोष्टींचा पुरावा आहे; देव आणि जगाची त्याची निर्मिती. त्यानंतर आम्हाला “आज्ञाधारक विश्वास” या कृत्यांची कित्येक उदाहरणे दिली जातात. ख्रिश्चन जीवन म्हणजे विश्वासाने एक सतत चालणे, चरण-दर-चरण, क्षणोक्षणी, न पाहिलेले देव आणि त्याच्या अभिवचनांवर आणि शिकवणांवर विश्वास ठेवणे. १ करिंथकर १ 2:5 म्हणते, “तुम्ही स्थिर राहा आणि नेहमी प्रभूच्या कार्यात विपुल राहा.”

विश्वास एक भावना नाही, परंतु स्पष्टपणे काहीतरी करण्याची आम्ही निवड करतो.

वास्तविक प्रार्थना देखील अशीच आहे. देव आपल्याला प्रार्थना करण्यास आज्ञा देतो, अगदी आज्ञा देतो. मॅथ्यू chapter व्या अध्यायात प्रार्थना कशी करावी हेदेखील तो आपल्याला शिकवते. मी जॉन :6:१:5 या अध्यायात देव आपल्याला आपल्या चिरंतन जीवनाविषयी आश्वासन देतो, त्या वचनात आपल्याला याची खात्री दिली गेली आहे की आपण “त्यानुसार काही मागितले तर त्याच्या इच्छेनुसार तो आपले ऐकतो. ”आणि तो आपल्याला उत्तर देतो. म्हणून प्रार्थना करणे सुरू ठेवा; ही श्रद्धा आहे. प्रार्थना करा, आपण नाही तरीही वाटत तो ऐकतो किंवा उत्तर नाही असे दिसते. कधीकधी विश्वास भावनांच्या विरुद्ध असतो हे त्याचे उदाहरण आहे. प्रार्थना ही आपल्या विश्वासाची एक पायरी आहे.

इब्री ११ मधील विश्वासाची इतर उदाहरणेही आढळली नाहीत. “मुले विश्वास ठेवू नका” ही एक उदाहरणे आहेत. “जेव्हा इस्राएल लोक वाळवंटात राहत होते तेव्हा त्यांनी त्यांच्या सांगण्यावर विश्वास ठेवला नाही. त्यांनी अदृश्य देवावर विश्वास ठेवणे निवडले नाही आणि म्हणूनच त्यांनी सोन्यापासून स्वत: चे "स्वतःचे देव" तयार केले आणि विश्वास ठेवला की त्यांनी बनविलेले देव “देव” आहे. किती मूर्ख आहे. रोमन्स पहिला अध्याय वाचा.

आपण आजही तेच करतो. आपण स्वत: ला अनुकूल बनविण्यासाठी आपली स्वतःची “विश्वास प्रणाली” शोधतो, ज्याला आपण सहज वाटतो किंवा आपल्याला ते मान्य आहे, ज्यामुळे आपल्याला त्वरित समाधान मिळते, जणू काय देव आपल्या सेवेसाठी आला आहे, दुसर्‍या मार्गाने नाही, किंवा तो आपला सेवक आहे आणि आम्ही त्याचे नाही, किंवा आम्ही “देव” नाही तो निर्माता देव नाही. लक्षात ठेवा इब्री लोक म्हणतात विश्वास हा न पाहिलेला निर्माणकर्ता देवाचा पुरावा आहे.

म्हणून जग विश्वासाची स्वतःची आवृत्ती परिभाषित करते, बर्याच वेळा देव, त्याचे निर्मिती किंवा त्याचे वचन वगळता इतर काहीही समाविष्ट करते.

जग बर्‍याचदा म्हणते, “विश्वास ठेवा” किंवा फक्त सांगते “विश्वास” ठेवा काय यावर विश्वास ठेवण्यासाठी, जसे की ते स्वतःमध्ये आणि स्वतःमध्ये काहीच अशक्तपणा होते आपण यावर विश्वास ठेवण्याचा निर्णय घ्या. आपण कशावरही विश्वास ठेवता, कशावरही नाही किंवा कशावरही, जे तुम्हाला चांगले वाटते असे वाटते. ते अनिश्चित आहे, कारण ते काय म्हणायचे ते परिभाषित करीत नाहीत. ते स्वत: ची शोध लावणारी, एक मानवी निर्मिती, विसंगत, गोंधळात टाकणारी आणि निराश होण्यायोग्य आहे.

जसे आपण इब्रीज 11 मध्ये पाहतो, शास्त्रवचनांवर विश्वास असतो: आपण देवावर विश्वास ठेवतो आणि आपण त्याच्या वचनावर विश्वास ठेवतो.

दुसरे उदाहरण म्हणजे एक उत्तम, त्याने आपल्या निवडलेल्या लोकांना जे जमीन देईल, त्या भूमीची तपासणी करण्यासाठी मोशेने पाठवलेल्या हेरांची कथा आहे. हे क्रमांक 13: 1-14: 21 मध्ये आढळले आहे. मोशेने बारा जणांना “वचन दिलेल्या देशात” पाठविले. दहा परत आले आणि एक वाईट व निराशेचा अहवाल परत आणला ज्यामुळे लोकांना देव आणि त्याच्या अभिवचनावर शंका येऊ लागली आणि त्यांनी पुन्हा इजिप्तला जाणे निवडले. इतर दोन जण, यहोशवा आणि कालेब यांनी देवावर विश्वास ठेवण्यासाठी त्या देशात राक्षस दिसले तरी त्यांनी निवडले. ते म्हणाले, “आपण जाऊन हा प्रदेश ताब्यात घ्यायला हवा.” त्यांनी विश्वासाने लोकांना देवावर विश्वास ठेवण्यास प्रोत्साहित करण्यासाठी आणि देवाने त्यांना आज्ञा केल्याप्रमाणे पुढे जाण्यासाठी निवडले.

जेव्हा आम्ही ख्रिस्ताबरोबर विश्वास ठेवला आणि आपल्या जीवनाची सुरुवात केली तेव्हा आपण देवाचे मूल बनले आणि तो आपला पिता झाला (जॉन 1:12). फिलिप्पैकरांचा अध्याय,, मॅथ्यू:: २-4--6 आणि रोमकर 25:२:34 या सर्व गोष्टी त्याच्या अभिवचनांनी आमच्या बनल्या.

ज्याप्रमाणे आपण ओळखतो अशा आपल्या मानवी पित्याप्रमाणे आपण आपल्या वडिलांच्या काळजी घेऊ शकत नाही कारण आपल्याला माहित आहे की तो आपली काळजी घेतो आणि आपल्यावर प्रेम करतो. आम्ही देवावर विश्वास ठेवतो कारण आम्ही त्याला ओळखतो. २ पेत्र १: २-2 वाचा, विशेषत: श्लोक २. हा विश्वास आहे. ही वचने कृपा आणि शांती आपल्याद्वारे प्राप्त करतात ज्ञान देव आणि आपला प्रभु येशू.

जसे आपण देवाबद्दल शिकतो आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवतो तसा आपला विश्वास वाढत जातो. पवित्र शास्त्र शिकवते की आपण त्याला ओळखतो पवित्र शास्त्राचा अभ्यास करून (२ पेत्र १: 2--1) आणि अशा प्रकारे आपला स्वर्गीय पिता, तो कोण आहे आणि वचनाद्वारे तो कसा आहे हे समजल्यावर आपला विश्वास वाढत जातो. बहुतेक लोकांना मात्र काही "जादू" तत्काळ विश्वास हवा असतो; परंतु विश्वास ही एक प्रक्रिया आहे.

२ पेत्र १: says म्हणते की आपण आपल्या विश्वासामध्ये पुण्य जोडू आणि त्यानंतर त्यात आणखी भर टाकू; अशी प्रक्रिया ज्याद्वारे आपण वाढतो. पवित्र शास्त्राचा हा भाग पुढे म्हणतो, “देव आणि आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्या ज्ञानात तुला कृपा व शांति लाभो.” देव पिता आणि देव पुत्र यांना ओळखण्याद्वारेही शांती प्राप्त होते. अशा प्रकारे प्रार्थना, देवाचे ज्ञान आणि वचन आणि विश्वास एकत्र कार्य करतात. त्याच्या शिकण्यातून, तो शांती देणारा आहे. स्तोत्र ११:: १2 म्हणते, "ज्यांना तुझी शिकवण आवडते त्यांना मोठी शांती आहे आणि कोणतीही गोष्ट त्यांना अडखळवू शकत नाही." स्तोत्र :1 5:२२ म्हणते, “आपली काळजी परमेश्वरावर टाका आणि तो तुम्हाला सांभाळेल; तो नीतिमान लोकांना कधीही पडू देणार नाही. ” देवाचे वचन शिकून आपण ज्याला कृपा व शांति देतो त्याच्याशी आपण जोडत आहोत.

आम्ही आधीच पाहिले आहे की विश्वासणा for्यांसाठी देव आपली प्रार्थना ऐकतो आणि त्याच्या इच्छेनुसार अनुदान देतो (मी जॉन 5:14). एक चांगला पिता आपल्यासाठी फक्त जे चांगले ते देईल. रोमन्स :8:२:25 आपल्याला शिकवते की देव आपल्यासाठीही हेच करतो. मत्तय 7: 7-11 वाचा.

मला खात्री आहे की हे आमच्याकडे नेहमीच जे काही आम्ही इच्छित आहोत ते मिळवून देण्यासारखे नसते; अन्यथा आम्ही पित्याच्या प्रौढ मुलगे आणि मुलींऐवजी खराब झालेल्या मुलांमध्ये वाढू. जेम्स:: says म्हणते, “जेव्हा तुम्ही विचारता तेव्हा तुम्हाला मिळत नाही, कारण तुम्ही चुकीच्या हेतूने विचारता, जे तुम्हाला तुमच्या सुखात मिळते यासाठी खर्च करता येईल.” पवित्र शास्त्र जेम्स:: २ मध्ये देखील शिकवते की, “तुमच्याजवळ नाही, कारण तुम्ही देवाला मागत नाही.” आपण प्रार्थना करावी अशी देवाची इच्छा आहे. प्रार्थनेचा एक मोठा भाग आपल्या गरजा आणि इतरांच्या गरजा विचारत असतो. अशा प्रकारे आपण जाणतो की त्याने उत्तर दिले आहे. मी पीटर 4: 3 देखील पहा. म्हणून जर तुम्हाला शांतीची आवश्यकता असेल तर त्यासाठी विचारा. आपल्याला आवश्यकतेनुसार देण्यास देवावर विश्वास ठेवा. देव स्तोत्र :4 2:१:5 मध्ये असेही म्हणतो, “जर मी माझ्या अंत: करणात अपराध समजतो तर प्रभु मला ऐकणार नाही.” आम्ही पाप करीत असल्यास ते योग्य होण्यासाठी आम्ही त्याला कबूल केले पाहिजे. मी जॉन 7: 66 आणि 18 वाचा.

फिलिप्पैकर:: & आणि says म्हणते, “कशासाठीही चिंता करू नका, तर प्रत्येक गोष्टीत प्रार्थना आणि विनंत्या करून आभारप्रदर्शनासह आपल्या विनंत्या देवाला कळवाव्यात आणि देवाची शांती जी सर्व समजुतींपेक्षा श्रेष्ठ आहे ती ख्रिस्ताद्वारे तुमचे अंतःकरण व मनाचे रक्षण करील. येशू येथे पुन्हा प्रार्थना आम्हाला शांती देण्यासाठी विश्वास आणि ज्ञानाने जोडली गेली आहे.

त्यानंतर फिलिप्पैयन लोक चांगल्या गोष्टींवर विचार करण्यास आणि आपण जे शिकता त्याप्रमाणे करण्यास सांगतात आणि “शांतीचा देव तुमच्याबरोबर असतील.” जेम्स वचन ऐकणारे आहेत आणि केवळ ऐकणारेच नाहीत असे म्हणतात (जेम्स १: २२ आणि २)) आपला विश्वास असलेल्या व्यक्तीस ओळखण्याद्वारे आणि त्याच्या वचनाचे पालन केल्याने शांती मिळते. प्रार्थना देवाशी बोलत आहे आणि नवीन करार आपल्याला सांगते की विश्वासणा the्यांना “कृपेच्या सिंहासनावर” पूर्ण प्रवेश आहे (इब्री लोकांस to:१:1), आपण देवाबरोबर प्रत्येक गोष्टीबद्दल बोलू शकतो, कारण त्याला आधीच माहित आहे. मत्तय in: -22 -१-23 मध्ये प्रभूच्या प्रार्थनेत तो आपल्याला कसे व कशासाठी प्रार्थना करावी हे शिकवते.

देवाच्या वचनात सांगितल्याप्रमाणे देवाच्या आज्ञा पाळल्या पाहिजेत आणि “कार्य केले” म्हणून साधा विश्वास वाढत जातो. 2 पेत्र 1: 2-4 लक्षात ठेवा शांती देवाच्या ज्ञानातून येते जी देवाच्या वचनातून येते.

समेट करणे

देवाकडून शांती येते आणि त्याचे ज्ञान येते.

आपण शब्दांत त्याच्याबद्दल शिकतो.

विश्वास हा देवाचे वचन ऐकून होतो.

प्रार्थना ही श्रद्धा आणि शांतता प्रक्रियेचा एक भाग आहे.

हे सर्व अनुभवासाठी एकदाच नव्हे तर एक पाऊलाने चालणे देखील आहे.

जर तुम्ही विश्वासाची ही यात्रा सुरू केली नसेल तर मी परत जा आणि 1 पीटर 2:२,, यशया अध्याय 24, 53 करिंथकर 15: 1-4, रोमन्स 10: 1-14 आणि जॉन 3: 16 आणि 17 आणि 36 वाचा. प्रेषितांची कृत्ये १:16::31१ म्हणते, “प्रभु येशू ख्रिस्तावर विश्वास ठेवा आणि तुमचे तारण होईल.”

आपले प्रश्न आणि टिप्पण्या वाचल्यानंतर असे दिसून येते की आपल्याला देव आणि त्याचा पुत्र येशू यावर थोडा विश्वास आहे, परंतु आपल्यात बरेच गैरसमज आहेत. आपण केवळ मानवी मते आणि अनुभवांद्वारेच देव पाहता आणि आपल्याला एखादी नोकर म्हणून किंवा मागण्यानुसार काम करायला पाहिजे अशी एखादी व्यक्ती म्हणून त्याला पहाता आणि म्हणून आपण त्याच्या स्वभावाचा न्याय करता आणि म्हणता की ते “धोकादायक आहे.”

प्रथम मी असे म्हणावे की माझे उत्तर बायबल आधारित असतील कारण देव कोण आहे आणि तो काय आहे हे खरोखर समजून घेण्यामागील एकमेव विश्वसनीय स्रोत आहे.

आपण आपल्या इच्छेनुसार आपल्या स्वतःच्या आज्ञांचे पालन करण्यासाठी आपल्या स्वतःचा देव “तयार” करू शकत नाही. आम्ही पुस्तकांवर किंवा धार्मिक गटांवर किंवा इतर कोणत्याही मतांवर अवलंबून राहू शकत नाही, पवित्र शास्त्र त्याने आपल्याला दिलेल्या एकमेव स्त्रोतापासून आपण खरा देव स्वीकारला पाहिजे. जर लोक शास्त्राच्या सर्व गोष्टींचा किंवा त्या भागाचा प्रश्न विचारत असतील तर आपल्याकडे केवळ मानवी मते राहतील, ज्या कधीही सहमत नाहीत. आपल्याकडे नुकतेच मनुष्यांनी बनवलेला देव आहे, एक काल्पनिक देव आहे. तो फक्त आपली निर्मिती आहे आणि मुळीच देव नाही. इस्रायलप्रमाणे आपण शब्द किंवा दगड किंवा सोन्याची प्रतिमा देखील बनवू शकतो.

आपल्याला पाहिजे असलेला देव असावा अशी आपली इच्छा आहे. परंतु आपण आपल्या मागण्यांद्वारे देव बदलू शकत नाही. आम्ही फक्त मुलांप्रमाणे वागत आहोत, आपला स्वत: चा रस्ता मिळवण्यासाठी रागावलेला झगडा. तो कोण आहे हे आम्ही काही करु किंवा न्यायाधीश ठरवित नाही आणि आमच्या सर्व युक्तिवांचा त्याच्या “स्वभावावर” परिणाम होत नाही. त्याचा “स्वभाव” “धोक्यात” नाही कारण आपण असे म्हणतो. तो कोण आहे: सर्वशक्तिमान देव, आपला निर्माणकर्ता

तर खरा देव कोण आहे बरीच वैशिष्ट्ये आणि विशेषता आहेत ज्या मी केवळ काहींचाच उल्लेख करेन आणि त्या सर्वांचा “पुरावा मजकूर” मी देणार नाही. आपण इच्छित असल्यास आपण “बायबल हब” किंवा “बायबल गेटवे” सारख्या विश्वसनीय स्त्रोतावर ऑनलाइन जाऊन काही संशोधन करू शकता.

येथे त्याचे काही गुण आहेत. देव निर्माणकर्ता, सार्वभौम, सर्वसमर्थ आहे. तो पवित्र आहे, तो न्यायी आहे. तो आमचा पिता आहे. तो प्रकाश आणि सत्य आहे. तो शाश्वत आहे. तो खोटे बोलू शकत नाही. तीत १: २ आपल्याला सांगते की, “अनंतकाळच्या जीवनाच्या आशेने, ज्याला देव, जो खोटे बोलू शकत नाही, त्याने ब ages्याच वर्षांपूर्वी वचन दिले होते. मलाखी:: says म्हणतो की तो बदलता येत नाही, “मी परमेश्वर आहे, मी बदलत नाही.”

आपण काहीही केले नाही, कोणतीही कृती, मत, ज्ञान, परिस्थिती किंवा निर्णय त्याच्या “स्वभाव” बदलू किंवा प्रभावित करू शकत नाहीत. जर आपण त्याच्यावर दोषारोप ठेवला किंवा दोषारोप केले तर तो बदलत नाही. काल, आज आणि सदासर्वकाळ तो एकसारखा आहे. येथे आणखी काही विशेषता आहेतः तो सर्वत्र उपस्थित आहे; त्याला भूत, वर्तमान आणि भविष्यकाळातील सर्व काही माहित आहे. तो परिपूर्ण आहे आणि तो प्रेम करतो (मी जॉन 4: 15-16). देव दयाळू आणि दयाळू आहे.

आपण येथे लक्षात ठेवावे की सर्व वाईट गोष्टी, आपत्ती आणि त्रास घडणे जे आदामाने पाप केले त्या पापांमुळे झाले आहे (रोमन्स 5: 12). तर मग आपल्या देवाबद्दल आपली मनोवृत्ती कशी असली पाहिजे?

देव आपला निर्माणकर्ता आहे. त्याने जग आणि त्यातील प्रत्येक गोष्ट निर्माण केली. (उत्पत्ति १- 1-3 पहा.) रोमन्स १: २० आणि २१ वाचा. याचा अर्थ असा आहे की तो आपला निर्माणकर्ता आहे आणि तो देव आहे, कारण तो आपल्या सन्मान, स्तुती आणि वैभवला पात्र आहे. ते म्हणतात, “जगाची निर्मिती झाल्यापासून देवाचे अदृश्य गुण - त्याचे शाश्वत सामर्थ्य आणि दैवी स्वरूप - स्पष्टपणे पाहिले गेले आहेत आणि जे काही बनविलेले आहे त्यापासून समजू शकते, जेणेकरुन माणसे निमित्त नसतात. कारण जरी त्यांना देव माहीत होता तरी त्यांनी देव म्हणून त्याचा गौरव केला नाही, किंवा देवाचे उपकार मानले नाही, परंतु त्यांची विचारशक्ती व्यर्थ गेली आणि त्यांचे मूर्ख हृदय अंधकारमय झाले. ”

आपण देवाचे गौरव आणि आभार मानले पाहिजे कारण तो देव आहे आणि तो आपला निर्माणकर्ता आहे. रोमन्स 1: 28 आणि 31 देखील वाचा. मला येथे एक अतिशय मनोरंजक गोष्ट लक्षात आली: की जेव्हा आपण आपल्या देवाचा आणि निर्माणकर्त्याचा सन्मान करीत नाही तेव्हा आपण “न समजता” होतो.

देवाचा आदर करणे ही आपली जबाबदारी आहे. मॅथ्यू:: says म्हणते, "स्वर्गात असलेले आमचे वडील तुझे नाव पवित्र करतात." अनुवाद:: says म्हणते, “तुम्ही परमेश्वरावर मनापासून प्रेम करा आणि आपल्या मनापासून आणि संपूर्ण मनाने प्रीति करा.” मॅथ्यू :6:१० मध्ये जिथे येशू सैतानाला म्हणतो, “सैताना, माझ्यापासून दूर हो! पवित्र शास्त्रात असे लिहिले आहे: 'तू आपला देव जो तुझा प्रभु त्याचीच उपासना कर आणि केवळ त्याचीच सेवा कर.' ”

स्तोत्र १०० या गोष्टीची आठवण करुन देते जेव्हा “आनंदाने परमेश्वराची सेवा करा” असे म्हटले आहे, “देव स्वत: देव आहे हे जाणून घ्या.” आणि verse श्लोक, “त्यानेच आपल्याला निर्माण केले व त्याने स्वतःलाच निर्माण केले नाही.” Verse वचनात असेही म्हटले आहे की, “आम्ही त्याची माणसे, त्याच्या कुरणातील मेंढरे आहोत.” आयत says म्हणते, “धन्यवाद व स्तुतीसह त्याचे दरवाजे प्रविष्ट करा.” Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: "प्रभु चांगला आहे, त्याचे प्रेम चिरंतन आहे आणि सर्व पिढ्यांसाठी त्याची विश्वासूता आहे."

रोमन्स प्रमाणेच आपण त्याचे आभार, स्तुती, सन्मान आणि आशीर्वाद देण्याची सूचना करतो! स्तोत्र १०103: १ म्हणते, “माझ्या आत्म्या, परमेश्वराची स्तुती कर, आणि माझ्या अंतःकरणाने त्याच्या पवित्र नावाला आशीर्वाद द्या.” स्तोत्र १ 1: या शब्दात स्पष्ट आहे की, “त्याने ज्या आज्ञा दिल्या त्या परमेश्वराची स्तुती करा आणि ते निर्माण केले गेले.” आणि ११ व्या वचनात असे म्हटले आहे की “पृथ्वीवरील सर्व राजे व सर्व लोक” त्याचे व स्तुती करायला पाहिजे. ”आणि श्लोक १ 148 जोडते, "कारण केवळ त्याच्या नावाचीच सेवा केली जाते."

गोष्टी अधिक जोरदार करण्यासाठी कलस्सैकर १:१:1 म्हणते, “सर्व काही त्याच्याद्वारे आणि त्याच्याद्वारे निर्मित केले गेले आहे” आणि “तो सर्व गोष्टींपुढे आहे” आणि प्रकटीकरण :16:११ जोडले आहे, “तुझ्या इच्छेसाठी ते आहेत आणि तयार केले गेले.” आम्ही भगवंतासाठी तयार केले गेले होते, तो आपल्यासाठी नाही, आपल्या आनंदासाठी किंवा आपल्याला पाहिजे ते मिळवण्यासाठी नाही. तो येथे आपली सेवा करायला नाही तर आपण त्याची सेवा करण्यासाठी आहे. प्रकटीकरण :4:११ मध्ये म्हटल्याप्रमाणे, “आमच्या प्रभु आणि देव, तू गौरव, सन्मान व स्तुती मिळवण्यास पात्र आहेस, कारण तू सर्व काही निर्माण केलेस, कारण ते तुझ्या इच्छेने तयार केले गेले आणि त्यांचे अस्तित्व आहे.” आपण त्याची उपासना केली पाहिजे. स्तोत्र २:११ मध्ये असे म्हटले आहे: “परमेश्वराची आदरपूर्वक उपासना करा आणि थरथर कांपत तुम्ही आनंद करा.” अनुवाद :11:१:4 आणि २ इतिहास २::. देखील पहा.

तू म्हणतोस की तू ईयोबसारखा होतास, “देव पूर्वी त्याच्यावर प्रेम करतो.” देवाच्या प्रेमाच्या स्वरूपाकडे एक नजर टाकू जेणेकरुन आपण हे पाहू शकता की त्याने आमच्यावर प्रेम करणे थांबवले नाही, आपण काहीही केले तरी.

अनेक धर्मांमध्ये “जे काही” कारणास्तव देव आपल्यावर प्रेम करणे बंद करतो ही कल्पना आहे. देवाच्या प्रेमाविषयी बोलताना माझ्याकडे “विल्यम इव्हान्स यांनी लिहिलेल्या बायबलचे महान सिद्धांत” या नावाचे एक उपसिद्धांत म्हटले आहे की, “ख्रिस्ती धर्म हाच एकमेव असा धर्म आहे जो परमात्मा म्हणून प्रेम निर्माण करतो. हे इतर धर्मातील देवतांना संतप्त प्राणी म्हणून पुढे आणते ज्यांना आपल्या चांगल्या कर्माची खूश करण्यासाठी किंवा त्यांचे आशीर्वाद मिळविण्याची आवश्यकता असते. ”

प्रेमाच्या संदर्भात आपल्याकडे फक्त दोन मुद्दे आहेत: १) मानवी प्रेम आणि २) देवाचे प्रेम जे आपल्याला शास्त्रात सांगते. आपले प्रेम पापामुळे दोषयुक्त आहे. देवाचे प्रेम शाश्वत असतानाही ते अस्थिर होते किंवा थांबू शकते. आपण देवाच्या प्रेमाची आकलन किंवा आकलन करू शकत नाही. देव प्रेम आहे (मी जॉन 1: 2).

बॅंकरॉफ्टच्या E१ व्या पृष्ठावर “एलिमेंटल थिओलॉजी” या पुस्तकात प्रेमाबद्दल बोलताना म्हटलं आहे: “प्रेम करणार्‍याचे चारित्र्य प्रेमास पात्र ठरते.” याचा अर्थ असा की देवाचे प्रेम परिपूर्ण आहे कारण देव परिपूर्ण आहे. (मत्तय :61::5 पहा.) देव पवित्र आहे, म्हणून त्याचे प्रेम शुद्ध आहे. देव न्यायी आहे, म्हणून त्याचे प्रेम योग्य आहे. देव कधीही बदलत नाही, म्हणून त्याचे प्रेम कधीही बदलत नाही, विफल होत नाही किंवा थांबत नाही. १ करिंथकर १ 48:११ मध्ये असे म्हटले आहे की परिपूर्ण प्रेमाचे वर्णन आहे की, “प्रेम कधीच चुकत नाही.” एकट्या देवालाच या प्रकारचे प्रेम आहे. स्तोत्र १ 13 वाचा. प्रत्येक कृत्य देवाच्या दयाळूपणाबद्दल सांगते की त्याचे प्रेम त्याचे प्रेम सदैव टिकते. रोमन्स:: -11 136--8 वाचा जे म्हणते, “ख्रिस्ताच्या प्रेमापासून आपल्याला कोण वेगळे करू शकेल? त्रास, त्रास, छळ, भूक, नग्नता किंवा संकट किंवा तलवार

Verse 38 श्लोक पुढे म्हणतो, “मला खात्री आहे की मृत्यू, जीवन, देवदूत, अधिपती, अस्तित्त्वात नाही येणा to्या गोष्टी, शक्ती, उंची, खोली किंवा कोणतीही अन्य कोणतीही गोष्ट आपल्याला वेगळे करू शकणार नाही. देवाचे प्रेम देव प्रेम आहे, म्हणून तो मदत करु शकत नाही परंतु आपल्यावर प्रेम करतो.

देव प्रत्येकावर प्रेम करतो. मॅथ्यू :5::45 says म्हणते, "तो आपला सूर्य उगवतो आणि वाईटावर आणि चांगल्यावर पडतो आणि नीतिमान आणि अधार्मिकांवर पाऊस पाडतो." तो प्रत्येकाला आशीर्वाद देतो कारण तो प्रत्येकावर प्रेम करतो. जेम्स १:१:1 म्हणते, “प्रत्येक चांगली भेट व प्रत्येक परिपूर्ण भेट वरुन येते आणि ज्याच्यात व्हेरिएशन नसते व दिवे बदलत नाही अशा प्रकाशाच्या पित्यापासून खाली येते.” स्तोत्र १ 17: says म्हणते, “परमेश्वर सर्वांवर दया करतो; त्याने केलेल्या सर्व गोष्टींवर त्याला दया आहे. ” जॉन :145:१:9 म्हणते, “जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला.”

वाईट गोष्टींबद्दल काय. देव विश्वासणा promises्याला असे वचन देतो की, “जे लोक देवावर प्रेम करतात त्यांच्यासाठी सर्व गोष्टी एकत्रितपणे कार्य करतात (रोमन्स :8:२:28)”. देव गोष्टी आपल्या आयुष्यात येऊ देईल परंतु आपण खात्री बाळगू शकता की देवाने त्यांना केवळ एका चांगल्या कारणासाठी परवानगी दिली आहे, असे नाही कारण देवाने एखाद्या मार्गाने किंवा काही कारणास्तव आपले मन बदलण्याचे आणि आपल्यावर प्रेम करणे थांबवले आहे.
देव आपल्याला पापाच्या परीणामांचा सामना करण्यास परवानगी देऊ शकतो परंतु तो आम्हाला त्यांच्यापासून दूर ठेवण्यासही निवडतो, परंतु नेहमीच त्याचे कारण प्रेमातून येत आहेत आणि हेतू आपल्यासाठी चांगले आहे.

प्रियकराची तारण

पवित्र शास्त्र सांगते की देव पापाचा द्वेष करतो. आंशिक यादीसाठी नीतिसूत्रे:: १-6-१-16 पहा. परंतु देव पापींचा द्वेष करीत नाही (मी तीमथ्य २: & आणि)). २ पेत्र:: says म्हणते, “प्रभु… तुमच्याविषयी धीर धरा, तुमची नाश होऊ नये अशी इच्छा आहे, परंतु सर्वांनी पश्चात्ताप करावा यासाठी.”

म्हणून देवाने आपल्या सुटकेसाठी एक मार्ग तयार केला. जेव्हा आपण पाप करतो किंवा भगवंताकडून भटकतो तेव्हा तो कधीही आपल्याला सोडत नाही आणि आपल्या परत येण्याची नेहमीच वाट पाहत असतो, तेव्हा तो आपल्यावर प्रेम करत नाही. ल्यूक १:: ११--15२ मधील देव आपल्या प्रीती दाखवण्यासाठी, आपल्या प्रेमळ वडिलांची, ज्याने आपल्या जागी जाणा's्या मुलाच्या परत परत आल्याबद्दल आनंद व्यक्त केला त्याबद्दल देव आपल्याला लव्ह १ 11: ११- .२ मधील विचित्र मुलाची कथा देतो. सर्व मानवी वडील यासारखे नाहीत परंतु आपला स्वर्गीय पिता नेहमी आपले स्वागत करतो. येशू योहान :32: in6 मध्ये म्हणतो, “पिता मला जे काही देईल ते माझ्याकडे येईल; जो माझ्याकडे येतो त्याला मी सोडणार नाही. ” जॉन :37:१:3 म्हणते, “जगाने जगावर प्रेम केले.” मी तीमथ्य २: says म्हणतो देव म्हणतो “सर्व लोकांचे तारण व्हावे आणि सत्याचे ज्ञान मिळावे अशी त्यांची इच्छा आहे.” इफिसकर २: & आणि says म्हणते, “परंतु आपल्यावर त्याच्या अतीव प्रेमामुळेच, दयाळू असणा God्या, देवाने आम्ही ख्रिस्ताबरोबर जिवंत केले, जरी आम्ही चुकांमध्ये मेलेले असतानाच - तू कृपेने तुझे तारण झाले आहे.”

सर्व जगातील प्रेमाचे सर्वात मोठे प्रदर्शन म्हणजे आपल्या तारणाची आणि क्षमाची देवाने केलेली तरतूद. आपल्याला रोमन्सचे p व अध्याय वाचण्याची आवश्यकता आहे जिथे देवाच्या योजनेचे बरेच वर्णन केले आहे. रोमन्स:: & आणि says म्हणते, “देव आपल्यावर आपले प्रेम दाखवते, आम्ही पापी असताना ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला. तर मग आता आपण ख्रिस्ताच्या रक्ताने नीतिमान ठरलो आहोत, म्हणून ख्रिस्ताद्वारे देवाच्या रागापासून आपण वाचले जाऊ. ” मी योहान:: & आणि १० म्हणतो, “देवाने आपणामध्ये आपलं हे प्रेम कसे दाखवलं: त्याने आपला एकुलता एक पुत्र जगात पाठविला यासाठी की आम्ही त्याच्याद्वारे जगावे. हे प्रेम आहे: आम्ही देवावर प्रीति केली असे नाही, तर त्याने आमच्यावर प्रेम केले आणि आमच्या पापांसाठी प्रायश्चित म्हणून आपल्या पुत्राला पाठविले. ”

जॉन १:15:१:13 म्हणते, “आपल्या मित्रांसाठी आपला जीव देण्यापेक्षा महान प्रीतिशिवाय कोणीही नाही.” मी जॉन :3:१:16 म्हणतो, “प्रीती म्हणजे काय हे आम्हास हे समजते: येशू ख्रिस्ताने आपल्यासाठी आपले जीवन दिले…” मी जॉन येथे असे म्हटले आहे की “देव प्रेम आहे (अध्याय,, अध्याय)). तो कोण आहे हा त्याच्या प्रेमाचा अंतिम पुरावा आहे.

देव काय म्हणतो यावर आपण विश्वास ठेवला पाहिजे - तो आपल्यावर प्रेम करतो. आपल्यावर काय घडते किंवा देव जेव्हा आम्हाला त्याच्यावर आणि त्याच्या प्रेमावर विश्वास ठेवण्यास सांगतो त्या क्षणी गोष्टी कशा दिसतात हे महत्त्वाचे नाही. स्तोत्र 52२: in मध्ये “परमेश्वराच्या स्वतःच्या मनासारखा माणूस” म्हणून ओळखले जाणारे डेव्हिड म्हणतो, “मला देवाची सदासर्वकाळ प्रेम होते यावर माझा विश्वास आहे.” मी जॉन :8:१:4 हे आपले ध्येय असले पाहिजे. “आणि देव आमच्यावर जे प्रेम करतो त्याविषयी आम्ही जाणतो आणि त्यावर विश्वास ठेवतो. देव प्रीति आहे आणि जो प्रीतीत राहतो तो देवामध्ये राहतो आणि देव त्या व्यक्तीमध्ये राहतो. ”

देवाची मूलभूत योजना

आम्हाला वाचविण्याची देवाची योजना येथे आहे. १) आपण सर्वांनी पाप केले आहे. रोमन्स :1:२:3 म्हणते, "सर्वांनी पाप केले आहे आणि देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत." रोमन्स :23:२:6 म्हणते की “पापाचे वेतन म्हणजे मृत्यू होय.” यशया::: २ म्हणते, "आमच्या पापांनी आपल्याला देवापासून वेगळे केले आहे."
२) देवाने एक मार्ग प्रदान केला आहे. जॉन :2:१:3 म्हणते, “जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला…” जॉन १:: In मध्ये येशू म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे; माझ्याद्वारे कोणीही पित्याकडे येऊ शकत नाही. ”

१ करिंथकर १ 15: १ आणि २ “ही तारणाची देवाची मोफत देणगी आहे, जी सुवार्ता मी तुम्हांद्वारे जतन केली आहे ज्याद्वारे तुमचे तारण झाले.” Verse वचनात असे म्हटले आहे की, “ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला” आणि verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “त्याला पुरण्यात आले आणि तिस the्या दिवशी त्याला उठविले गेले.” मॅथ्यू २:1:२:2 (केजेव्ही) म्हणते, "हे माझे नव्या कराराचे रक्त आहे जे पुष्कळांना पापाच्या माफीसाठी ओतले जात आहे." मी पीटर २:२:3 (एनएएसबी) म्हणतो, "त्याने स्वतः आपल्या शरीरावर आपल्या पापांची वधस्तंभावर वाहिली."

Good) चांगली कामे करुन आपण आपला मोक्ष मिळवू शकत नाही. इफिसकरांस 3: 2 आणि 8 म्हणते, “कारण कृपेने विश्वासाच्या द्वारे तुमचे तारण झाले आहे; आणि तुमची स्वत: ची ही देवाची देणगी नाही. कोणीही बढाई मारु नये यासाठी की या कामाचा परिणाम म्हणून नव्हे. ” तीत 9: 3 म्हणते, “जेव्हा जेव्हा मनुष्याबद्दल आपला तारणारा देवाची दया आणि प्रीति जेव्हा आपण केलेल्या धार्मिक कृतीतून प्रकट झाली नाही, तर त्याने आपल्या दया दयेनेच आपले रक्षण केले ...” 5 तीमथ्य 2: 2 म्हणते, “ ज्याने आम्हाला वाचवले व पवित्र जीवनासाठी बोलविले - आपण केलेल्या कोणत्याही गोष्टीमुळे नव्हे तर त्याच्या स्वत: च्या हेतूने आणि कृपेमुळे. ”

God's) देवाचे तारण आणि क्षमा कशी स्वतः केली जाते: जॉन :4:१:3 म्हणतो, “जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होणार नाही तर त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल.” अनंतकाळचे जीवन आणि क्षमा देवाची मोफत भेट कशी मिळवायची हे सांगण्यासाठी जॉन एकटा जॉनच्या पुस्तकात विश्वास हा शब्द वापरतो. रोमन्स :16:२:50 म्हणते, "कारण पापाची मजुरी मरण आहे, परंतु देवाची देणगी आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे." रोमन्स १०:१:6 म्हणते, “प्रभूच्या नावाचा धावा करणारे प्रत्येकजण उद्धार होईल.”

क्षमा आश्वासन

आपल्या पापांची क्षमा झाली आहे असे आपल्याला खात्री आहे. अनंतकाळचे जीवन हे "विश्वास ठेवणार्‍या प्रत्येकाला" आणि "देव लबाड करू शकत नाही" असे वचन देते. जॉन १०:२:10 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत." जॉन १:१२ मध्ये म्हटले आहे ते आठवा, "जितके त्यांनी त्याला स्वीकारले, त्याने देवाच्या नावावर विश्वास ठेवणा to्यांना, देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला." प्रेम, सत्य आणि न्याय या त्याच्या “स्वभावावर” आधारित हा एक विश्वास आहे.

जर तुम्ही त्याच्याकडे आला आणि ख्रिस्त प्राप्त झालात तर तुम्ही तारले जाल. जॉन :6:37 म्हणतो, “जो माझ्याकडे येईल त्याला मी कधीही सोडणार नाही.” जर आपण त्याला क्षमा करण्यास सांगितले नाही आणि ख्रिस्ताला स्विकारले असेल तर आपण त्याच क्षणी हे करू शकता.
येशू कोण आहे याची इतर काही आवृत्तींविषयी आणि पवित्र शास्त्रात दिलेल्या सेवेपेक्षा त्याने आपल्यासाठी जे काही केले त्याची इतर आवृत्तीवर आपला विश्वास असल्यास, आपल्याला “आपले मन बदलणे” आणि देवाचा पुत्र आणि जगाचा तारणारा येशू याला स्वीकारणे आवश्यक आहे . लक्षात ठेवा, तो देवाकडे जाण्याचा एकमेव मार्ग आहे (जॉन 14: 6).

क्षमा

आपली क्षमा म्हणजे आपल्या तारणातील अनमोल भाग आहे. क्षमेचा अर्थ असा आहे की आपल्या पापांची क्षमा झाली आहे आणि देव यापुढे त्यांची आठवण करीत नाही. यशया :38 17:१:86 म्हणतो, “तू माझी सर्व पापे तुझ्या मागे मागे टाकली आहेस.” स्तोत्र: 5: says म्हणते, “कारण प्रभु तू चांगला आणि दयाळू आहेस आणि तुझी प्रार्थना करणा all्या सर्वांवर दया करतो.” रोमन्स १०:१:10 पहा. स्तोत्र १०13: १२ म्हणते, “पूर्व दिशेस पश्चिमेस आहे, तोपर्यंत त्याने आमच्या अपराधांना आमच्यापासून दूर केले आहे.” यिर्मया :103१: 12 says म्हणतो, “मी त्यांच्या अपराधांची क्षमा करीन आणि त्यांच्या पापांची मला पुन्हा आठवण होणार नाही.”

रोमन्स:: & आणि says म्हणते, “धन्य ते आहेत ज्यांची कृत्ये क्षमा झाली आहेत आणि ज्यांचे पाप झाकलेले आहेत. धन्य तो पुरुष ज्याच्या पापांचा हिशेब प्रभु घेणार नाही. ” हे क्षमा आहे. जर तुमची क्षमा म्हणजे देवाचे वचन नाही तर तुम्हाला ते कोठे सापडेल कारण आम्ही आधीच पाहिले आहे की आपण ते कमवू शकत नाही.

कलस्सैकर १:१:1 म्हणते, "ज्यामध्ये आपण मुक्तता केली आहे, अगदी पापांची क्षमा केली आहे." कायदे 14: 5 आणि 30 पहा; 31:13 आणि 38:26. ही सर्व वचने आपल्या तारणासाठी एक भाग म्हणून क्षमाविषयी बोलतात. प्रेषितांची कृत्ये 18:10 म्हणते, "प्रत्येकजण जो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला त्याच्या नावाने पापांची क्षमा मिळते." इफिसकरांस १: यात असेही म्हटले आहे की, “ज्याच्याद्वारे आपण त्याच्या रक्ताद्वारे मुक्तता केली आहे, त्याच्या कृपेच्या समृद्धीनुसार पापांची क्षमा.”

देव खोटे बोलणे अशक्य आहे. तो त्यात असमर्थ आहे. हे अनियंत्रित नाही. क्षमा एक वचन दिले आहे. आम्ही ख्रिस्त स्वीकारल्यास आम्ही क्षमा केली जाते. प्रेषितांची कृत्ये 10:34 म्हणते, “देव व्यक्तींचा आदर करीत नाही.” एनआयव्ही भाषांतरात म्हटले आहे की, “देव पक्षपात करीत नाही.”

अपयश आणि पाप करणार्या विश्वासणार्यांना हे कसे लागू होते हे दर्शविण्यासाठी मी आपल्याला 1 जॉन 1 वर जाण्याची इच्छा आहे. आम्ही त्याचे पुत्र आहोत आणि आमच्या मानवी पित्याप्रमाणे किंवा उधळत्या मुलाचे वडील आहोत, म्हणून आपले स्वर्गीय पिता आपल्याला क्षमा करते आणि पुन्हा आपल्याला पुन्हा प्राप्त करतील.

आम्हाला माहित आहे की पाप आपल्याला भगवंतापासून वेगळे करते, म्हणून आम्ही त्याची मुले असूनही पाप आपल्याला भगवंतापासून वेगळे करते. हे आपल्याला त्याच्या प्रेमापासून विभक्त करीत नाही, किंवा याचा अर्थ असा नाही की आम्ही यापुढे त्याची मुले आहोत, परंतु यामुळे त्याच्याबरोबरची आपली मैत्री तोडली जाते. आपण इथल्या भावनांवर विसंबून राहू शकत नाही. फक्त त्याच्या शब्दावर विश्वास ठेवा की आपण योग्य गोष्ट केल्यास, कबूल करा, त्याने आपल्याला क्षमा केली आहे.

आम्ही मुलांप्रमाणेच आहोत

चला मानवी उदाहरण वापरा. जेव्हा एखादा लहान मूल आज्ञा मोडत असेल आणि त्यास सामोरे जावे लागेल तेव्हा त्या अपराधामुळे तो ते लपवू शकेल किंवा आईवडिलांपासून लपून राहू शकेल किंवा लपून बसू शकेल. त्याने आपली चूक मान्य करण्यास नकार देऊ शकतो. अशा प्रकारे त्याने आपल्या आईवडिलांपासून स्वत: ला वेगळे केले कारण त्याला भीती वाटते की त्याने जे केले आहे ते त्यांना कळेल आणि त्यांना भीती वाटेल की ते त्याच्यावर रागावतील किंवा जेव्हा त्यांना कळेल की त्याला शिक्षा होईल. मुलाच्या आईवडिलांशी असलेले जवळचेपणा आणि सांत्वन मोडलेले आहे. सुरक्षितता, स्वीकृती आणि त्यांच्यावरील प्रेम यांचा तो अनुभव घेऊ शकत नाही. मूल एडन आणि हव्वेसारख्या एदेन बागेत लपून बसल्यासारखे झाले आहे.

आपल्या स्वर्गीय पित्याबरोबर आपणही असेच करतो. जेव्हा आपण पाप करतो तेव्हा आपण दोषी ठरतो. आम्हाला भीती आहे की तो आपल्याला शिक्षा करील किंवा तो आपल्यावर प्रेम करणे थांबवू शकेल किंवा आमचा त्याग करेल. आम्ही चूक आहोत हे आम्हाला मान्य करायचे नाही. देवासोबतची आपली सहकार्य तुटलेले आहे.

देव आपल्याला सोडत नाही, त्याने आम्हाला कधीही सोडणार नाही असे वचन दिले आहे. मॅथ्यू २:28:२० पहा, ज्यात म्हटले आहे की, “आणि जगाच्या अगदी शेवटपर्यंत मी तुमच्याबरोबर नेहमी असतो.” आम्ही त्याच्यापासून लपलो आहोत. आपण खरोखर लपू शकत नाही कारण तो सर्व काही जाणतो आणि पाहतो. स्तोत्र १::: says म्हणते, “मी तुझ्या आत्म्यापासून कोठे जाऊ? मी तुझ्यापुढे पळून जाऊ शकत नाही. ” आपण देवापासून लपून असताना आपण आदामासारखे आहोत. तो आपल्याला शोधत आहे, आपण त्याच्याकडे क्षमा मिळावी अशी वाट पाहत आहोत, ज्याप्रमाणे पालकांनी मुलाला त्याची आज्ञापालन करावी आणि ती मान्य करावी असे वाटते. आपल्या स्वर्गीय पित्याला हेच पाहिजे आहे. तो आपल्याला क्षमा करण्याची वाट पाहत आहे. तो आपल्याला नेहमी परत घेईल.

मानवी वडिलांनी मुलावर प्रेम करणे थांबवले आहे, जरी हे क्वचितच घडते. भगवंताशी, जसे आपण पाहिले आहे, की आपल्यावरील त्याचे प्रेम कधीच संपत नाही, कधीच थांबत नाही. तो आपल्यावर चिरंतन प्रेमाने प्रीति करतो. रोमन्स 8: 38 आणि 39 लक्षात ठेवा. लक्षात ठेवा कोणतीही गोष्ट आपल्याला देवाच्या प्रेमापासून वेगळे करू शकत नाही, आम्ही त्याची मुले होत नाही.

होय, देव पापाचा द्वेष करतो आणि यशया 59:: २ म्हणतो की, “तुमची पापे आपण आणि आपला देव यांच्यात विभागली आहेत, तुमच्या पापांनी त्याचे तोंड तुमच्यापासून लपविले आहे.” १ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “परमेश्वराचा हात वाचवण्यासाठी फारच लहान नाही, किंवा त्याचा कान ऐकायला सुस्त नाही,” पण स्तोत्र 2 1:१:66 म्हणते, “जर मी माझ्या अंत: करणात अपराध समजतो तर प्रभु माझे ऐकणार नाही. ”

मी योहान २: १ आणि २ विश्वासूला सांगतो, “माझ्या प्रिय मुलांनो, मी हे तुम्हांला लिहीत आहे यासाठी की तुम्ही पाप करु नये. परंतु जर कोणी पाप केले तर आपण आपल्या बचावामध्ये पित्याशी बोलतो जो येशू ख्रिस्त आहे, जो नीतिमान आहे. ” विश्वासणारे पाप करू शकतात. खरं तर मी जॉन 2: 1 आणि 2 म्हणतो, "जर आपण पापाविना दावा केला तर आपण स्वतःला फसवितो आणि सत्य आपल्यामध्ये नाही" आणि "जर आपण असे म्हटले आहे की आपण पाप केले नाही तर आपण त्याला लबाड ठरवितो आणि त्याचा शब्द आहे आमच्यात नाही. ” जेव्हा आपण पाप करतो तेव्हा देव आपल्याला verse व्या श्लोकात परत जाण्याचा मार्ग दाखवतो ज्यामध्ये असे म्हटले आहे: “जर आपण आपल्या पापांची कबुली दिली (कबूल केली तर) तो विश्वासू व न्यायी आहे. त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अधार्मिकतेपासून आम्हाला शुद्ध केले.”

आपण देवासमोर आपल्या पापाची कबुली देण्याची निवड केली पाहिजे म्हणून जर आपण क्षमेचा अनुभव घेत नाही तर हा आपला दोष आहे, परमेश्वराचा नाही. देवाची आज्ञा पाळणे ही आपली निवड आहे. त्याचे वचन निश्चित आहे. तो आम्हाला माफ करील. तो खोटे बोलू शकत नाही.

ईयोब वर्क्स देवाचे चारित्र्य

आपण ईयोबाकडे त्याला वाढवल्यापासून आपण ईयोबाकडे पाहू या आणि आपण खरोखर देव आणि त्याच्याशी असलेल्या आपल्या नात्याबद्दल आपल्याला काय शिकवते ते पाहू या. बरेच लोक ईयोबाच्या पुस्तकाचे, त्याच्या आख्यान आणि संकल्पनांचा गैरसमज करतात. हे कदाचित बायबलमधील सर्वात गैरसमज पुस्तक असू शकते.

प्रथम गैरसमजांपैकी एक म्हणजे आपण नेहमीच केलेल्या पाप किंवा पापांबद्दल दुःख किंवा दुःख हे नेहमीच देवाच्या क्रोधाचे लक्षण असते. अर्थातच ईयोबाच्या तीन मित्रांना याची खात्री होती आणि म्हणूनच देवाने त्यांना फटकारले. (आपण नंतर त्याकडे परत जाऊ.) आणखी एक म्हणजे समृद्धी किंवा आशीर्वाद नेहमीच असतात किंवा सामान्यत: देव आपल्यावर प्रसन्न होत असल्याचे चिन्ह असते. चुकीचे. ही मानवाची धारणा आहे, अशी विचारसरणी आहे जी आपण देवाची दयाळूपणे मिळवू शकतो. मी एखाद्याला ईयोबच्या पुस्तकातून त्यांच्यासमोर काय आहे ते विचारले आणि त्यांचे उत्तर होते, “आम्हाला काहीच माहित नाही.” ईयोब कोणी लिहिले याची कोणालाही खात्री नाही. आम्हाला माहित नाही की ईयोबला काय चालले आहे हे सर्व समजू शकले नाही. आमच्याकडेसुद्धा त्याच्याकडे शास्त्रवचना नव्हती.

देव आणि सैतान यांच्यात काय चालले आहे आणि धार्मिकतेचे अनुयायी आणि वाईटांचे अनुयायी यांच्यात होणारे युद्ध, जोपर्यंत एखाद्याला हे समजत नाही तोपर्यंत हे खाते समजू शकत नाही. ख्रिस्ताच्या वधस्तंभामुळे सैतान हा पराभूत शत्रू आहे, परंतु आपण असे म्हणू शकता की अद्याप त्याला ताब्यात घेण्यात आले नाही. लोकांच्या आत्म्यावरुन या जगात अजूनही एक लढाई सुरू आहे. आपल्याला समजून घेण्यास मदत करण्यासाठी देवाने आपल्याला ईयोबाचे पुस्तक आणि इतर अनेक शास्त्रवचने दिली आहेत.

प्रथम, मी आधी म्हटल्याप्रमाणे, सर्व वाईट, वेदना, आजारपण आणि आपत्ती पापात प्रवेश केल्यापासून होते. देव काही करु शकत नाही किंवा वाईटही करीत नाही परंतु आपत्ती आपोआप परीक्षेत आणू देईल. त्याच्या परवानगीशिवाय आपल्या आयुष्यात काहीही घडत नाही, सुधारण्याशिवाय किंवा आपण केलेल्या पापांमुळे होणारे दुष्परिणाम आपल्याला भोगायलाही मिळतात. हे आम्हाला मजबूत बनविण्यासाठी आहे.

आपल्यावर प्रेम न करण्याचा निर्णय देव मनमानेपणे घेत नाही. प्रेम हे त्याचे अस्तित्व आहे, परंतु तो पवित्र आणि नीतिमान आहे. चला सेटिंग पाहू. अध्याय १: In मध्ये, “देवाच्या पुत्रा ”ंनी स्वतःला देवाला सादर केले आणि सैतान त्यांच्यात आला. “देवाची मुले” कदाचित देवदूत आहेत, जे कदाचित देवाचे अनुसरण करणारे आणि सैतानाचे अनुकरण करणारे यांची मिसळलेली मंडळी असतील. सैतान पृथ्वीवर फिरत आला होता. मी पीटर 1: 6 चा विचार करण्यास मला उद्युक्त करते जे म्हणते, “तुमचा विरोधक सैतान गर्जना करणा lion्या सिंहासारखा कोणाला गिळावे म्हणून शोधतो.” देव त्याच्या “नोकर ईयोब” विषयी सांगतो व हा एक महत्त्वाचा मुद्दा आहे. तो म्हणतो, ईयोब हा त्याचा चांगला सेवक आहे, आणि तो निर्दोष, सरळ आहे, देवाची भीती बाळगतो आणि वाईटापासून दूर वळतो. लक्षात ठेवा देव येथे कोठेही नाही परंतु ईयोबावर कोणत्याही पापाचा आरोप करीत आहे. सैतान मुळात म्हणतो की ईयोबाने देवाला अनुसरायचे एकमेव कारण म्हणजे देवाने त्याला आशीर्वाद दिला आहे आणि जर देवाने ते आशीर्वाद काढून घेतले तर ईयोब देवाला शाप देईल. येथे संघर्ष आहे. म्हणून मग देव सैतानाला ईयोबाला त्रास देण्याची परवानगी देतो आणि त्याने स्वतःवर असलेल्या त्याच्या प्रेमाची आणि विश्वासाची परीक्षा घेण्यास मदत केली. धडा 5: 8 आणि 1 वाचा. जॉबने ही परीक्षा दिली. ते म्हणतात, "या सर्वात ईयोबाने पाप केले नाही किंवा देवाला दोष दिले नाही." अध्याय २ मध्ये सैतानाने पुन्हा ईयोबाची परीक्षा घेण्यासाठी देवाला आव्हान दिले. देव पुन्हा सैतानाला ईयोबला त्रास देऊ देतो. ईयोब 21:22 मध्ये उत्तर देतो, “आपण देवाकडून चांगुलपणा स्वीकारू आणि संकटे नव्हे.” हे 2:2 मध्ये म्हणतो, "या सर्वात ईयोबने त्याच्या ओठांनी पाप केले नाही."

लक्षात घ्या की सैतान देवाच्या परवानगीशिवाय काहीही करू शकत नव्हता आणि त्याने मर्यादा निश्चित केल्या. नवीन करार हा लूक २२::22१ मध्ये सूचित करतो ज्यामध्ये असे म्हटले आहे: “शिमोन, सैतानाने तुझी इच्छा बाळगली आहे.” एनएएसबीने असे म्हणत असे म्हटले आहे की सैतानाने “तुला गहू म्हणून चाळायला परवानगीची मागणी केली.” इफिसकर 31: ११ आणि १२ वाचा. हे आपल्याला सांगते की, “संपूर्ण चिलखत किंवा देव घाला” आणि “सैतानाच्या योजनांच्या विरोधात उभे राहा. आमचा संघर्ष हा देह व रक्ताविरूद्ध नाही, तर सत्ताधीशांविरूद्ध, अधिका authorities्यांविरूद्ध, या अंधकारमय जगाच्या सामर्थ्याविरुद्ध आणि स्वर्गीय जगातील दुष्ट आत्म्यांविरूद्ध आहे. ” स्पष्ट रहा. या सर्व गोष्टींमध्ये ईयोबने पाप केले नाही. आम्ही एका युद्धामध्ये आहोत.

आता मी पीटर 5: 8 वर परत जा आणि वाचा. हे मुळात जॉबच्या पुस्तकाचे स्पष्टीकरण देते. ते म्हणते, “परंतु विश्वासाने ठाम असलेल्या त्याला (सैतानाचा) प्रतिकार करा, हे जाणून हे जाणून घ्या की दु: खाचे समान अनुभव जगातील आपल्या बंधूंकडून पूर्ण केले जात आहेत. आपण थोड्या वेळासाठी दु: ख भोगल्यानंतर, सर्व कृपेचा देव, ज्याने तुम्हाला ख्रिस्तामध्ये त्याच्या अनंतकाळच्या गौरवासाठी बोलाविले आहे, तो स्वत: तुम्हाला परिपूर्ण करील, त्याचे सामर्थ्य व सामर्थ्य देईल. ” दु: खाचे हे एक भक्कम कारण आहे, तसेच दुःख हे कोणत्याही लढाईचा एक भाग आहे. जर आमच्यावर कधीही प्रयत्न केला गेला नाही तर आम्ही फक्त चमच्याने बाळांना दिले जाऊ आणि कधीही प्रौढ होऊ शकणार नाही. परीक्षेमध्ये आपण अधिक सामर्थ्यवान बनतो आणि आपण देवाबद्दलचे आपले ज्ञान वाढत असल्याचे पाहतो, देव नवीन मार्गांनी कोण आहे हे आपण पाहतो आणि त्याच्याबरोबरचे आपले नाते अधिक दृढ होते.

रोमन्स १:१:1 मध्ये असे म्हटले आहे की, “नीतिमान विश्वासाने जगेल.” इब्री लोकांस ११: says म्हणते, “विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे.” २ करिंथकर:: says म्हणते, “आपण विश्वासाने चालतो, दृष्टीक्षेपाने नाही.” आम्हाला कदाचित हे समजले नाही, परंतु ही वस्तुस्थिती आहे. या सर्व गोष्टींवर आपण भगवंतावर विश्वास ठेवला पाहिजे ज्याची त्याने परवानगी दिली आहे.

सैतानाचा नाश झाल्यापासून (यहेज्केल २:: ११-१.; यशया १:: १२-१-28; प्रकटीकरण १२:१० वाचा.) हा संघर्ष अस्तित्वात आहे आणि सैतान आपल्यातील प्रत्येकाला देवापासून दूर नेण्याची इच्छा करतो. सैतानाने येशूला आपल्या पित्यावर अविश्वास दाखवण्याचा मोह करण्याचा प्रयत्न केला (मॅथ्यू:: १-११). त्याची सुरुवात बागेत हव्वापासून झाली. लक्षात घ्या, सैतानाने तिला देवाच्या चरित्र, तिच्या प्रेमाविषयी आणि तिची काळजी घेण्यासाठी प्रश्न विचारून तिला मोह केले. सैतानाने असे सूचित केले की देव तिच्याकडून काहीतरी चांगले ठेवत आहे आणि तो प्रेमळ व अन्यायकारक आहे. सैतान नेहमीच देवाचे राज्य ताब्यात घेण्याचा आणि आपल्या लोकांना त्याच्या विरुद्ध वळविण्याचा प्रयत्न करीत असतो.

या “युद्धाच्या” प्रकाशात आपण ईयोबाचे दु: ख व त्याचे दु: ख पाहिले पाहिजे, ज्यात सैतान आपल्याला बाजू बदलण्यासाठी आणि आपल्याला देवापासून विभक्त करण्याचा सतत प्रयत्न करीत आहे. लक्षात ठेवा देवाने ईयोबला नीतिमान व निर्दोष असल्याचे जाहीर केले. ईयोबच्या पापांबद्दल दोषी ठरण्याची चिन्हे नाही. ईयोबाने केलेल्या कोणत्याही गोष्टींमुळे देवाला हे संकट येऊ दिले नाही. तो त्याचा न्याय करीत नव्हता, त्याच्यावर रागावला होता किंवा त्याने त्याच्यावर प्रेम करणे थांबवले नव्हते.

आता ईयोबच्या मित्रांनो, ज्यांना जाहीरपणे दु: ख आहे असा विश्वास आहे ते पापांमुळे आहे हे चित्र द्या. मी फक्त देव त्यांच्याविषयी काय म्हणतो याचा उल्लेख करू शकतो आणि इतरांचा न्याय करु नका म्हणून सावधगिरी बाळगा, ज्यांनी ईयोबाचा न्यायनिवाडा केला. देव त्यांना फटकारले. ईयोब :२: & आणि says म्हणते, “जेव्हा ईयोबला या गोष्टी सांगितल्या नंतर तो तेमानच्या अलीफजला म्हणाला,“ मी तुमच्यावर आणि तुझ्या दोन मित्रांवर रागावलो आहे, कारण माझा सेवक ईयोब याच्याप्रमाणे तू मला योग्य ते सांगितले नाहीस. . तेव्हा आता सात गोlls्हे आणि सात मेंढे घेऊन माझ्या सेवेकडे जा. तुम्ही स्वत: साठी होमबली अर्पण करा. माझा सेवक ईयोब तुझ्यासाठी प्रार्थना करेल आणि मी त्याची प्रार्थना करीन. मी तुमच्याशी मूर्खपणाने वागलो नाही. माझा सेवक ईयोब याच्याप्रमाणे तू मला योग्य गोष्टीबद्दल सांगितले नाहीस. '”त्यांनी जे केले त्याबद्दल देवाला त्यांचा राग आला आणि त्यांनी देवाला यज्ञ अर्पिण्यास सांगितले. लक्षात ठेवा की देवाने त्यांना ईयोबाकडे जाण्यास सांगितले आणि ईयोबाला त्यांच्यासाठी प्रार्थना करण्यास सांगितले, कारण ईयोबाने जसे त्याच्याबद्दल खरे बोलले नव्हते.

त्यांच्या सर्व संवादात (3: 1-31: 40), देव गप्प होता. देव तुम्हाला गप्प बसवण्याविषयी विचारला होता. देव खरोखर गप्प का होता हे खरंच सांगत नाही. कधीकधी तो कदाचित आपल्यावर विश्वास ठेवून, विश्वासाने चालत किंवा एखादे उत्तर शोधण्यासाठी, शक्यतो पवित्र शास्त्रात वाट पाहत असेल किंवा शांत राहून गोष्टींचा विचार करील.

ईयोबचे काय झाले आहे ते पाहण्यासाठी परत पाहूया. ईयोब त्याच्या “तथाकथित” मित्रांकडून टीका झगडत आहे जे पापातून प्रतिकूलतेचे परिणाम सिद्ध करतात असा निर्धार करतात (ईयोब Job: & आणि)). आम्हाला ठाऊक आहे की शेवटच्या अध्यायांमध्ये देव ईयोबाला धिक्कारतो. का? ईयोब काय चूक करतो? देव असे का करतो? जणू काय ईयोबाच्या विश्वासाची परीक्षा झाली नव्हती. आता याची कठोर चाचणी घेतली गेली आहे, बहुतेक आपल्यापैकी बहुतेकांपेक्षा जास्त असेल. माझा विश्वास आहे की या चाचणीचा एक भाग म्हणजे त्याच्या “मित्र” याचा निषेध. माझ्या अनुभवातून आणि निरीक्षणाने मला असे वाटते की न्यायाधीश आणि निंदा इतर विश्वासू बनवतात ही एक मोठी परीक्षा आणि निराश आहे. लक्षात ठेवा की देवाचा शब्द निवाडा करण्यासाठी बोलला नाही (रोमन्स १ .:१०). त्याऐवजी ते आपल्याला “एकमेकांना प्रोत्साहित” करण्यास शिकवते (इब्री लोकांस :4:१:7).

देव आपल्या पापाचा न्याय करील आणि दु: खाचे हे एक संभाव्य कारण आहे, परंतु “मित्र” सांगण्याप्रमाणेच हे नेहमीच कारण नसते. स्पष्ट पाप पाहणे ही एक गोष्ट आहे, असे गृहीत धरून ते दुसरे आहे. ध्येय म्हणजे जीर्णोद्धार करणे, फाडून टाकणे आणि निंदा करणे नव्हे. ईयोब देवावर आणि त्याच्या शांततेवर रागावला आणि देवाला प्रश्न विचारू लागला आणि उत्तरे मागू लागला. तो आपल्या रागाचे समर्थन करण्यास सुरवात करतो.

अध्याय २:: Job मध्ये ईयोब म्हणतो, "मी माझा चांगुलपणा पाळतो." नंतर देव म्हणतो की ईयोबाने देवावर आरोप ठेवून हे केले (जॉब 27: 6). अध्याय २ Job मध्ये ईयोब संशयास्पद आहे, भूतकाळातील देवाच्या आशीर्वादाचा संदर्भ घेत आणि देव आता त्याच्याबरोबर नाही असे म्हणत आहे. तो जवळजवळ जणू असे म्हणत आहे की देव त्याच्यावर आधी प्रीति करतो. लक्षात ठेवा मॅथ्यू २:40:२० म्हणतो की हे खरं नाही कारण देव हे वचन देतो की, “आणि मी या काळाच्या शेवटापर्यंत तुमच्याबरोबर आहे.” इब्री लोकांस १:: says म्हणते, “मी तुला कधीही सोडणार नाही, तुला सोडणार नाही.” देवाने ईयोबला कधीही सोडले नाही आणि शेवटी त्याने त्याच्याशी जसे आदाम आणि हव्वेबरोबर केले तसे बोलले.

आपण विश्वासाने चालत राहणे शिकणे आवश्यक आहे - दृष्टींनी (किंवा भावनांनी) नव्हे तर त्याच्या आश्वासनांवर विश्वास ठेवणे, जरी आपण त्याच्या उपस्थितीला “जाणवू शकत नाही” आणि तरीही आपल्या प्रार्थनांना उत्तर मिळाले नाही. ईयोब 30:20 मध्ये ईयोब म्हणतो, "देवा, तू मला उत्तर दिले नाहीस." आता तो तक्रार करू लागला आहे. अध्याय In१ मध्ये ईयोबाने देवाचे म्हणणे ऐकत नाही आणि तो देव ऐकला नाही तर तो वाद घालून आपल्या नीतिमत्त्वाची बाजू मांडेल असा आरोप करीत आहे. (ईयोब :31१::31:35). कार्य 31: 6 वाचा. अध्याय 23: 1-5 मध्ये ईयोबदेखील देवाकडे तक्रार करीत आहे, कारण तो उत्तर देत नाही. देव शांत आहे - तो म्हणतो की देव त्याला जे करीत आहे त्याबद्दल त्याला कारण देत नाही. ईयोबला किंवा आमच्याकडे देवास उत्तर देत नाही. आपण खरोखर देवाकडून काहीही मागू शकत नाही. देव बोलला तेव्हा ईयोबला काय म्हणतो ते पहा. नोकरी: 38: १ म्हणते, “हा कोण आहे जो नकळत बोलतो?” जॉब :०: २ (एनएएसबी) म्हणतो, “वाईफॉल्ट फाईंडर सर्वशक्तिमान देवाशी वाद घालतो?” ईयोब 1: 40 आणि 2 (एनआयव्ही) मध्ये देव म्हणतो की ईयोब त्याच्यावर “वाद घालतो”, “सुधारतो” आणि “आरोप” करतो. ईयोबच्या प्रश्नांची उत्तरे द्या अशी मागणी करुन देव ईयोबच्या म्हणण्याला उलट करतो. Verse वचनात असे म्हटले आहे की, “मी तुला विचारतो आणि तू मला उत्तर देशील.” धडा 40: 1 मध्ये देव म्हणतो, “तू माझा न्याय बदनाम करशील? स्वत: ला न्याय देण्यासाठी तू माझा निषेध करशील काय? ” कोण कोणाची मागणी करतो?

मग ईयोबला पुन्हा एकदा ईयोबला त्याचे निर्माणकर्ता म्हणून त्याच्या सामर्थ्याने आव्हान दिले, ज्याचे उत्तर नाही. देव मूलत: म्हणतो, “मी देव आहे, मी निर्माणकर्ता आहे, मी कोण आहे याची बदनामी करू नका. माझे प्रेम, माझा न्याय यावर प्रश्न विचारू नका कारण मी देव, निर्माणकर्ता आहे. ”
देव असे म्हणतो की ईयोबला पूर्वीच्या पापाबद्दल शिक्षा झाली होती पण तो म्हणतो, “मला प्रश्न विचारू नका कारण मी एकटाच देव आहे.” आपण देवाची मागणी करण्यास कोणत्याही स्थितीत नाही. तो एकटाच सार्वभौम आहे. लक्षात ठेवा की आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवावा अशी देवाची इच्छा आहे. विश्वास त्याला आवडतो. जेव्हा देव आपल्याला सांगतो की तो नीतिमान व प्रेमळ आहे, त्याने आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवावा अशी त्याची इच्छा आहे. ईश्वराच्या प्रतिसादामुळे ईयोबाला कोणतेही उत्तर किंवा आश्रयाशिवाय सोडले नाही.

ईयोब :२: In मध्ये ईयोबचे म्हणणे उद्धृत केले आहे की, “मी ज्या गोष्टी मला समजल्या नव्हत्या त्याबद्दल मी बोललो, ज्या मला चांगल्या गोष्टी समजल्या पाहिजे त्या गोष्टी बोलल्या.” जॉब :०: ((एनआयव्ही) मध्ये जॉब म्हणतो, "मी अयोग्य आहे." एनएएसबी म्हणतो, “मी क्षुद्र आहे.” ईयोब :०: In मध्ये ईयोब म्हणतो, “मला उत्तर नाही.” आणि ईयोब in२: in मध्ये तो म्हणतो: “मी तुझ्याविषयी ऐकले पण आता माझे डोळे तुला पाहिले.” त्यानंतर तो म्हणतो, “मी स्वतःला तुच्छ मानतो आणि धूळ व राखात पश्चात्ताप करतो.” आता त्याला देवाबद्दल जास्त माहिती आहे, जे योग्य आहे.

देव आमच्या अपराधांना क्षमा करण्यास नेहमीच तयार असतो. आपण सर्व अयशस्वी होतो आणि कधीकधी देवावर विश्वास ठेवत नाही. पवित्र शास्त्रातील काही लोकांबद्दल विचार करा जे देवाबरोबर चालताना कधीकधी अयशस्वी झाले, जसे की मोशे, अब्राहम, एलीया किंवा योना किंवा कडू झाले की देव नामी म्हणून काय करीत आहे आणि ख्रिस्ताला नाकारणा Peter्या पीटरबद्दल काय समजले असावे. देवाने त्यांच्यावर प्रेम करणे थांबवले का? नाही! तो धीर, धैर्यवान आणि दयाळू आणि क्षमाशील होता.

शिस्त

हे खरे आहे की देव पापाचा द्वेष करतो आणि आपल्या मानवी पूर्वजांप्रमाणेच आपणही पाप करीत राहिल्यास तो आपल्याला शिस्त लावेल व सुधारेल. तो परिस्थितीचा उपयोग आमचा न्याय करण्यासाठी करू शकतो, परंतु त्याचा हेतू पालक म्हणून आहे आणि आपल्यावरील त्याच्या प्रेमामुळे त्याने आम्हाला त्याच्याबरोबर सहवासात परत आणले. तो धीर, धैर्यवान आणि दयाळू आणि क्षमा करण्यास तयार आहे. मानवी वडिलांप्रमाणेच आपणही “मोठे” व्हावे आणि नीतिमान व प्रौढ व्हावे अशी त्याची इच्छा आहे. जर त्याने आम्हाला शिस्त लावली नाही तर आपण अपवित्र आहोत.

त्याने आपल्या पापाचे फळ आपल्याला भोगायलाही लावले असेल परंतु तो आपल्याला नाकारत नाही किंवा आपल्यावर प्रेम करण्यास बंद करत नाही. जर आपण योग्य प्रतिसाद दिला आणि आपल्या पापाची कबुली दिली आणि आम्हाला बदलण्यास मदत मागितली तर आपण आपल्या पित्यासारखे होऊ. इब्री लोकांस १२: says म्हणते, "मुला, प्रभूच्या शिस्तीवर प्रकाश टाकू नकोस आणि जेव्हा तो तुला धिक्कारेल तेव्हा हार मानू नकोस, कारण प्रभु आपल्या प्रियजनांना शिस्त लावतो आणि मुलगा म्हणून स्वीकारलेल्या प्रत्येकाला शिक्षा करतो." Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे, “ज्याच्यावर परमेश्वर प्रीति करतो त्याला शिस्त लावते. कारण पुत्र कशाचीही शिस्त लावत नाही "आणि 12 व्या वचनात असे म्हटले आहे की," शिवाय आपल्या सर्वांमध्ये मानवी पूर्वज आहेत ज्यांनी आम्हाला शिस्त लावली आणि त्यासाठी आम्ही त्यांचा आदर केला. तर मग आपण आपल्या आत्म्याच्या पित्याच्या स्वाधीन व्हावे आणि जगावे. ” श्लोक १० म्हणतो, "देव आपल्या चांगल्यासाठी आम्हाला शिस्त लावतो जेणेकरून आपण त्याच्या पवित्रतेत भाग घेऊ."

"कोणतीही अनुशासन त्या वेळी आनंददायक वाटत नाही, परंतु वेदनादायक आहेत, परंतु जे त्याद्वारे प्रशिक्षण घेतलेल्यांसाठी नीतिमान आणि शांततेचे पीक देते."

देव आपल्याला मजबूत करण्यासाठी आपल्याला मार्गदर्शन करतो. ईयोबने देवाला कधीही नकार दिला तरी त्याने विश्वासघात केला आणि देवाला नकार दिला आणि देव अयोग्य असल्याचे सांगितले, परंतु जेव्हा देवाने त्याला दंड दिला, तेव्हा त्याने पश्चात्ताप केला आणि त्याच्या दोषाने कबूल केले आणि देवाने त्याला पुनरुत्थित केले. जॉबने योग्यरित्या प्रतिसाद दिला. डेव्हिड आणि पीटरसारखे इतरही अयशस्वी झाले परंतु देवाने त्यांना पुनर्संचयित केले.

यशया: 55: says म्हणते, “दुष्ट माणसाने आपला मार्ग सोडून द्या आणि अनीतिमान माणसाने आपले विचार सोडून द्यावे आणि त्याने परमेश्वराला परत यावे कारण त्याला त्याच्यावर दया येईल आणि त्याला क्षमा (भरपाई म्हणून क्षमा करील).”

जर आपण कधी पडू किंवा अयशस्वी झालात तर केवळ 1 जॉन 1: 9 लागू करा आणि डेव्हिड आणि पीटर यांनी केल्याप्रमाणे आपल्या पापांचे कबूल करा आणि ईयोबाप्रमाणे केले. तो क्षमा करेल, तो वचन देतो. मानवी वडील आपल्या मुलांना सुधारतात परंतु ते चुका करू शकतात. देव नाही. तो सर्व जाणून आहे. तो परिपूर्ण आहे. तो न्याय्य आणि न्यायी आहे आणि तो तुमच्यावर प्रेम करतो.

देव शांत आहे का

जेव्हा आपण प्रार्थना करता तेव्हा देव गप्प का असा प्रश्न आपण उपस्थित केला. ईयोबचीही परीक्षा घेताना देव गप्प होता. कोणतेही कारण दिले गेले नाही, परंतु आम्ही केवळ अनुमान देऊ शकतो. सैतानाला सत्य दाखवण्यासाठी त्याला फक्त सर्व गोष्टी खेळायला हव्या असतील किंवा ईयोबच्या मनातील त्याचे कार्य अद्याप संपलेले नसेल. कदाचित आम्ही अद्याप एकतर उत्तरासाठी तयार नाही. फक्त देवच जाणतो, आपण फक्त त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे.

स्तोत्र :66 18:१:XNUMX आणखी एक उत्तर देते, प्रार्थनेविषयीच्या एका परिच्छेदनात असे म्हटले आहे: “जर मी माझ्या अंत: करणात अपराध समजलो तर प्रभु मला ऐकणार नाही.” जॉब हे करत होते. त्याने विश्वास ठेवणे थांबवले आणि चौकशी करण्यास सुरवात केली. हे आपल्या बाबतीतही असू शकते.
इतर कारणे देखील असू शकतात. तो कदाचित तुमच्यावर विश्वास ठेवण्यासाठी, विश्वासाने चालण्यासाठी, दृष्टीक्षेपाद्वारे, अनुभवांनी किंवा भावनांनी नव्हे, असा प्रयत्न करीत असेल. त्याचे मौन आपल्याला त्याच्यावर विश्वास ठेवण्यास आणि शोधण्यास भाग पाडते. हे आपल्याला प्रार्थनेत सतत अटके राहण्यास भाग पाडते. मग आपण शिकतो की खरोखरच देव आपल्याला आपली उत्तरे देतो, आणि त्याने आमच्यासाठी जे काही केले त्याबद्दल त्याला कृतज्ञता बाळगणे आणि त्याचे कौतुक करण्यास शिकवते. हे आपल्याला शिकवते की तो सर्व आशीर्वादांचा स्रोत आहे. जेम्स १:१:1, Remember लक्षात ठेवा, “प्रत्येक चांगली आणि परिपूर्ण भेट वरुन आहे, जी स्वर्गीय प्रकाशातील पित्याकडून येते, जी सावल्या बदलत नाहीत. ”नोकरीप्रमाणेच आम्हाला कदाचित हे कधीच कळू शकत नाही. ईयोबप्रमाणे आपण फक्त देव कोण आहे हे ओळखू शकतो, की तो आपला निर्माणकर्ता आहे, आपण त्याचा नाही. तो आमचा नोकर नाही की आपण येऊन आपल्या गरजा मागू शकतो आणि ते पूर्ण केले पाहिजे. त्याने आपल्या कृतींबद्दल अनेकदा कारणे दिली नसली तरीसुद्धा तो बर्‍याचदा करतो. आपण त्याचा सन्मान आणि उपासना केली पाहिजे कारण तो देव आहे.

आपण त्याच्याकडे स्वतंत्रपणे आणि निर्भयपणे, परंतु आदराने आणि नम्रपणे यावे अशी देवाची इच्छा आहे. तो विचारतो आणि ऐकतो आणि आम्ही विचारण्यापूर्वी विनंती करतो, म्हणून लोक विचारतात, “का विचारता, प्रार्थना का?” मला वाटते की आम्ही विचारतो आणि प्रार्थना करतो म्हणून आम्हाला कळते की तो तेथे आहे आणि तो वास्तविक आहे आणि तो आम्हाला ऐकतो आणि उत्तर देतो कारण तो आपल्यावर प्रेम करतो. तो खूप चांगला आहे. रोमन्स :8:२:28 म्हणते त्याप्रमाणे, तो आपल्यासाठी नेहमीच चांगले करतो.

आम्हाला आमची विनंती न मिळाण्याचे आणखी एक कारण म्हणजे आम्ही त्याची इच्छा पूर्ण व्हावी अशी विचारणा करीत नाही किंवा आपण देवाच्या वचनात लिहिलेल्या त्याच्या इच्छेनुसार विचारत नाही. मी जॉन :5:१:14 म्हणतो, "आणि जर आम्ही त्याच्या इच्छेनुसार काही मागितले तर आपल्याला कळेल की तो आपले ऐकतो ... आम्हाला माहित आहे की आमच्याकडे त्याच्याकडे विनंती आहे." येशूची प्रार्थना लक्षात ठेवा, “माझी इच्छा नाही तर तुझे होईल.” मॅथ्यू Matthew:१०, प्रभूची प्रार्थना देखील पहा. हे आपल्याला प्रार्थना करण्यास शिकवते, “तुझे जसे स्वर्गात आहे तसे पृथ्वीवरही होईल.”
अनुत्तरीत प्रार्थनेच्या अधिक कारणास्तव जेम्स:: २ पहा. ते म्हणते, “तुम्ही विचारत नाही म्हणून तुमच्याकडे नाही.” आपण फक्त प्रार्थना करण्यास व विचारण्यास त्रास देत नाही. तीन व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “तुम्ही विचारता आणि तुम्हाला मिळत नाही कारण तुम्ही चुकीच्या हेतूने विचारता (केजेव्ही म्हणतो की अयोग्य विचारू नका) जेणेकरून तुम्ही ते आपल्या इच्छेनुसार खाऊ शकाल.” याचा अर्थ आपण स्वार्थी आहोत. कोणीतरी म्हटले आहे की आम्ही देवाला आपले वैयक्तिक वेंडिंग मशीन म्हणून वापरत आहोत.

कदाचित आपण प्रार्थनेच्या विषयावर केवळ पवित्र शास्त्रातूनच अभ्यास केला पाहिजे, प्रार्थना किंवा पुस्तके किंवा मानवी कल्पनांच्या मालिकेबद्दल नाही. आपण देवाकडून काहीही कमवू किंवा मागणी करू शकत नाही. आपण अशा जगात राहतो ज्याने स्वत: ला प्रथम स्थान दिले आणि आम्ही इतर लोकांप्रमाणेच देवाचा आदर करतो, आम्ही अशी मागणी करतो की त्यांनी आम्हाला प्रथम ठेवले आणि आपल्याला पाहिजे ते आम्हाला द्यावे. देव आपली सेवा द्यावी अशी आमची इच्छा आहे. देवाची इच्छा आहे की आपण त्याच्याकडे विनंत्यांसह यावे, मागणी नाही.

फिलिप्पैकर:: says म्हणते, “कशासाठी तरी चिंता करू नका, तर सर्व गोष्टींमध्ये प्रार्थना व विनंत्या कृतज्ञतेसह आपली विनंत्या देवाला कळवा.” मी पीटर:: says म्हणतो, “म्हणून देवाच्या सामर्थ्याखाली स्वत: ला नम्र करा यासाठी की तो योग्य वेळी तुम्हाला उंच करील.” मीखा:: says म्हणतो, “मानव, काय चांगले आहे ते त्याने तुला दाखवले. आणि परमेश्वर तुमच्याकडून काय अपेक्षा करतो? न्यायीपणाने वागणे आणि दया दाखवण्यासाठी आणि आपल्या देवासोबत नम्रपणे चालणे. ”

निष्कर्ष

ईयोबकडून शिकण्यासारखे बरेच काही आहे. चाचणीला ईयोबाचा पहिला प्रतिसाद विश्वासातील एक होता (जॉब 1:२१). पवित्र शास्त्र म्हणते की आपण “दृश्याने नव्हे तर विश्वासाने चालायला हवे” (२ करिंथकर::)). देवाच्या न्यायावर, चांगुलपणावर आणि प्रेमावर विश्वास ठेवा. जर आपण देवाला प्रश्न विचारत असाल तर आपण स्वत: ला देव बनवित आहोत आणि स्वतःला देव बनवित आहोत. आम्ही स्वत: ला सर्व पृथ्वीचा न्यायाधीश बनवत आहोत. आपल्या सर्वांचे प्रश्न आहेत परंतु आपण देव म्हणून देवाचा सन्मान करणे आवश्यक आहे आणि नंतर जेव्हा आपण अय्यूब म्हणून अयशस्वी झालो तेव्हा आपल्याला पश्चात्ताप करण्याची आवश्यकता आहे ज्याचा अर्थ ईयोबप्रमाणे “आपले मत बदलणे” आहे, तो देव कोण आहे याचा एक नवीन दृष्टीकोन मिळवा - सर्वशक्तिमान निर्माता आणि ईयोबाप्रमाणेच त्याची उपासना करा. देवाचा न्याय करणे चुकीचे आहे हे आपण ओळखले पाहिजे. देवाचा “निसर्ग” कधीही धोक्यात येत नाही. देव कोण आहे किंवा त्याने काय करावे हे आपण ठरवू शकत नाही. आपण कधीही देवाला बदलू शकत नाही.

जेम्स १: २ & आणि २ says म्हणतात की देवाचे वचन आरशाप्रमाणे आहे. त्यात म्हटले आहे, “जो कोणी हा शब्द ऐकतो पण म्हणतो त्यानुसार वागत नाही तो आरशामध्ये आपला चेहरा पाहणा looks्या माणसासारखा आहे आणि स्वतःला पाहिल्यावर निघून जातो आणि लगेच काय विसरून जातो.” तू म्हणालास की ईयोब आणि तुझ्यावर प्रेम आहे. हे स्पष्ट आहे की त्याने तसे केले नाही आणि देवाचे वचन म्हणते की त्याचे प्रेम चिरंतन आहे आणि ते अपयशी ठरत नाही. तथापि, आपण ईयोबासारखेच आहात जसे आपण “त्याचा सल्ला अंधकारमय” केला आहे. मला वाटते की याचा अर्थ असा की आपण त्याला, “त्याचे" शहाणपण, हेतू, न्याय, निर्णय आणि त्याचे प्रेम "बदनाम" केले. ईयोबाप्रमाणे तुम्हीसुद्धा देवाला “दोष” शोधत आहात.

“जॉब” च्या आरशात स्वत: ला स्पष्टपणे पहा. आपण जसे नोकरी केली तशीच “चूक” आहात काय? ईयोबाप्रमाणेच आपणही आपल्या चुकांची कबुली दिल्यास देव नेहमीच क्षमा करण्यास तयार असतो (मी योहान 1: 9). त्याला माहित आहे की आपण माणूस आहोत. देवाला प्रसन्न करणे म्हणजे विश्वासाबद्दल. आपण आपल्या मनात निर्माण केलेला देव खरा नाही, फक्त शास्त्रातील देव खरा आहे.

कथेच्या सुरुवातीस लक्षात ठेवा, सैतान देवदूतांच्या मोठ्या गटासह दिसला. बायबल असे शिकवते की देवदूत आपल्यापासून देवाविषयी शिकतात (इफिसकर 3: १० आणि ११) हे देखील लक्षात ठेवा, की एक मोठा संघर्ष चालू आहे.
जेव्हा आपण “देवाची बदनामी” करतो, जेव्हा आपण देवाला अन्यायकारक व अन्यायकारक आणि प्रेमळ म्हणतो तेव्हा आपण सर्व देवदूतांसमोर त्याला बदनाम करीत आहोत. आम्ही देवाला लबाड म्हणत आहोत. सैतान लक्षात ठेवा, एदेनच्या बागेत त्याने हव्वेला देवाची बदनामी केली, याचा अर्थ असा की तो अन्यायकारक व अन्यायकारक आणि प्रेमळ नव्हता. अखेरीस जॉबनेही तसंच केलं आणि आपणही करतो. जगासमोर आणि देवदूतांसमोर आम्ही देवाची अनादर करतो. त्याऐवजी आपण त्याचा सन्मान केला पाहिजे. आम्ही कोणाच्या बाजूने आहोत? निवड आमची एकटी आहे.

ईयोबने आपली निवड केली, त्याने पश्चात्ताप केला, म्हणजेच देव कोण आहे याविषयी त्याने आपले मत बदलले, त्याने देवाबद्दल आणि देवाशी संबंधित असलेल्या व्यक्तीबद्दलचे अधिक ज्ञान प्राप्त केले. त्याने chapter२ व्या अध्यायात, and व verses व्या अध्यायात सांगितले: “मी ज्या गोष्टी मला समजल्या नाही त्याबद्दल मी बोललो, माझ्यासाठी ज्या गोष्टी समजण्यास खूप आश्चर्यकारक आहेत… परंतु आता माझ्या डोळ्यांनी तुला पाहिले आहे. म्हणून मी माझा तिरस्कार करतो आणि धूळ व राख यांच्यात पश्चात्ताप करतो. ” ईयोबने ओळखले की त्याने सर्वशक्तिमान देवाशी “वाद घाल” केला आहे आणि ते त्याचे स्थान नव्हते.

कथेचा शेवट पहा. देवानं त्याची कबुलीजबाब स्वीकारून त्याला पुनर्संचयित केलं आणि दुप्पट आशीर्वाद दिला. ईयोब :२: १० आणि १२ म्हणते, "प्रभुने त्याला पुन्हा समृद्ध केले आणि त्याला त्याच्या आधीच्यापेक्षा दुप्पट दिले ... परमेश्वराने ईयोबाच्या आयुष्यातील उत्तरार्धात पहिल्यापेक्षा अधिक आशीर्वाद दिला."

जर आपण देवाकडे प्रार्थना करीत आहोत आणि वाद घालत आहेत आणि “शहाणपणाचा विचार करीत” असाल तर आपणसुद्धा देवाला क्षमा करावी आणि “देवासमोर नम्रपणे चालण्यास” सांगितले पाहिजे (मीखा 6:)). आपल्या स्वतःच्या नात्यात तो कोण आहे हे ओळखून आणि ईयोबाने जसा सत्यावर विश्वास ठेवला त्यापासून याची सुरुवात होते. रोमन्स :8:२:8 वर आधारित एक लोकप्रिय सुरात म्हणतो, "तो आपल्या भल्यासाठी सर्व काही करतो." पवित्र शास्त्र म्हणते की दु: खाचा एक ईश्वरी उद्देश असतो आणि जर तो आपल्याला शिस्त लावतो तर तो आपल्या फायद्यासाठी असतो. मी जॉन 28: 1 मध्ये “प्रकाशात चालणे” असे म्हटले आहे, जे देवाचे वचन, देवाचे शब्द आहे.

बायबलमध्ये इसहाक व याकोब यांच्यामार्फत यहुदी हा अब्राहामचा वंशज आहे. त्यांना बरीच खास आश्वासने देण्यात आली व त्यांनी पाप केले तेव्हा त्यांना कठोर शिक्षा देण्यात आली. येशू, त्याच्या मानवतेत, सर्व यहूदी प्रेषितांप्रमाणेच यहूदी होते. बायबलमधील प्रत्येक पुस्तक लूक आणि प्रेषितांशिवाय आणि कदाचित इब्री लोकांद्वारे ज्यूंनी लिहिलेले होते.

उत्पत्ति 12: 1-3 परमेश्वर अब्रामला म्हणाला होता, “मी तुला दाखवीन त्या देशात जा, आपले लोक, तुझे पूर्वज व तुझे कुटुंबीय येथून निघून जा. मी तुला एक महान राष्ट्र निर्माण करीन आणि मी तुला आशीर्वाद देईन; मी तुझे नाव मोठे करीन आणि तुला आशीर्वाद देईल. जे लोक तुला आशीर्वाद देतील त्यांना मी आशीर्वाद देईन आणि जे लोक तुला शाप देतील त्याना मी शाप देईन. आणि पृथ्वीवरील सर्व लोक तुला आशीर्वाद देतील. ”

उत्पत्ति १:: १-13-१-14 लोट त्याच्यापासून दूर गेल्यानंतर परमेश्वर अब्रामाला म्हणाला, “उत्तरेस व दक्षिणेस पूर्व व पश्चिमेकडे तू जेथे जेथे आहेस तेथे पाहा. तू पाहात असलेली प्रत्येक भूमी मी तुला व तुझ्या वंशजांना कायमची देईन. मी तुझी संतती पृथ्वीच्या धूळाप्रमाणे करीन, जर कोणाला ते मोजता आले तर तुझी संतती मोजता येईल. जा आणि देशाच्या लांबीवरुन जा. कारण मी तो देत आहे. ”
उत्पत्ति 17: 5 “तुला यापुढे अब्राम म्हटले जाणार नाही. तुझे नाव अब्राहाम होईल, कारण मी तुला अनेक राष्ट्रांचा पिता करीन. ”

इसहाकाने याकोबाशी बोलताना उत्पत्ति २:: २ b बी मध्ये म्हटले आहे की, “जे तुला शाप देतात त्यांना शाप देवो आणि जे तुला आशीर्वाद देतात त्यांना आशीर्वाद देवो.”

उत्पत्ति 35:10 देव त्याला म्हणाला, “तुझे नाव याकोब आहे; परंतु तुला याकोब म्हणता येणार नाही; तुझे नाव इस्राएल असेल. ” म्हणून त्याने त्याचे नाव इस्राएल ठेवले. देव त्याला म्हणाला, “मी सर्व शक्तिमान देव आहे; फलदायी व्हा आणि संख्या वाढवा. तुमच्यामधून एक राष्ट्र आणि राष्ट्रे एकत्र येतील. राजे तुमच्या वंशजांप्रमाणे होतील. मी अब्राहाम व इसहाक यांना जो देश दिला तो मी तुम्हाला देईन व तुमच्यानंतर मी हा प्रदेश तुझ्या वंशजांस देईन. ”

यहुदी हे नाव यहुदाच्या वंशाचे आहे, जे बॅबिलोनच्या कैदानंतर यहूदी पवित्र भूमीकडे परत आले तेव्हा यहुदी जमातींपैकी सर्वात प्रमुख नाव होते.

आज खरोखर यहुदी कोण आहे याबद्दल यहूदी लोकांमध्ये मतभेद आहेत, परंतु जर एखाद्या व्यक्तीचे तीन आजी आजोबा यहूदी होते किंवा जर एखाद्याने औपचारिकपणे यहूदी धर्म स्वीकारला असेल तर जवळजवळ सर्व यहूदी त्या व्यक्तीला यहूदी म्हणून ओळखतील.

इसहाक व याकोब यांच्यासारख्या अब्राहामच्या वंशजांपैकी कोणीही ज्यू नाही तर यहूदी नाही.

जरी देवाने यहुद्यांना पुष्कळ आश्वासने दिली होती तरीसुद्धा तारण (पापांची क्षमा आणि देवाबरोबर अनंतकाळ घालवणे) त्यापैकी एक नाही. सुवार्तेवर विश्वास ठेवून आणि येशूला त्यांचा तारणारा म्हणून स्वीकारून त्यांनी पाप केले आहे हे कबूल करून, प्रत्येक यहुदी व प्रत्येक विदेशातील लोकांचे तारण होणे आवश्यक आहे. १ करिंथकर १ 15: २- says म्हणतो, “या सुवार्तेमुळे तू वाचला आहेस ... जे मला प्राप्त झाले त्याकरिता मी तुझ्याकडे पहिले महत्त्वाचे म्हणून गेलो: ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला, पवित्र शास्त्रानुसार, त्याला पुरण्यात आले, की तो होता पवित्र शास्त्रानुसार तिस raised्या दिवशी उठविले, "

प्रेषितांची कृत्ये :4:१२ मध्ये ते म्हणाले की पीटर यहुदी नेत्यांच्या एका गटाशी बोलत होते. “तारण दुस no्या कोणामध्ये सापडले नाही; कारण स्वर्गात मानवजातीला असे दुसरे नाव नाही ज्याद्वारे आपण जतन केले पाहिजेत.”

ग्रेट व्हाईट सिंहासनाचा निकाल खरोखर काय आहे हे समजण्यासाठी आणि जेव्हा तो होतो तेव्हा त्यास थोडा इतिहास माहित असतो. मला बायबल आणि इतिहास आवडतो कारण बायबल हा इतिहास आहे. बायबल भविष्याविषयी देखील आहे, देव आपल्याला भविष्यवाणीद्वारे जगाचे भविष्य सांगत आहे. हे वास्तव आहे. हे खरे आहे. एखाद्याने फक्त भविष्यवाण्या आधीच पूर्ण केल्या पाहिजेत की ते सत्य आहे हे पाहण्यासाठी. त्या काळी इस्राएल लोक लवकरच भविष्यकाळ, त्यांचे सुदूर भविष्यकाळ आणि येशू ख्रिस्त याच्याविषयीच्या भविष्यवाणींबद्दलच्या भविष्यवाण्या ज्या विशिष्ट होत्या. यापूर्वी घडलेल्या घटनांविषयी आणि येशू स्वर्गात गेल्यापासून घडलेल्या घटनांविषयी आणि आपल्या जीवनकाळात ज्या घटना घडल्या आहेत त्याविषयीही भाकीत केले होते.

पवित्र शास्त्र, बर्‍याच ठिकाणी, भविष्यात घडणा which्या घटनांचादेखील अंदाज वर्तवते, त्यातील काही प्रकटीकरण पुस्तकात विस्तारित केले गेले आहेत किंवा जॉनने प्रकटीकरणात केलेल्या भविष्यवाणी केलेल्या घटनांकडे नेले आहेत, त्यातील काही घटना यापूर्वी घडल्या आहेत. आधीच वाचलेल्या काही भविष्यवाण्या आणि भविष्यातील घटना याविषयी काही शास्त्रवचने वाचली आहेत: यहेज्केल अध्याय 38 आणि 39; डॅनियल अध्याय 2, 7 आणि 9; काही मोजक्या उल्लेख करण्यासाठी जख Z्या 12 आणि 14 आणि रोम 11: 26-32 अध्याय. जुन्या किंवा नवीन करारामध्ये भविष्यवाणी केलेल्या काही ऐतिहासिक घटना यापूर्वी घडल्या आहेत. उदाहरणार्थ, बॅबिलोनमध्ये इस्त्राईलचा विस्तार आणि त्यानंतरच्या जगभरात पसरल्याबद्दलच्या भविष्यवाणी आहेत. इस्रायलला पुन्हा पवित्र भूमीवर एकत्र जमविले जात आहे आणि पुन्हा एकदा राष्ट्र बनण्याबाबत इस्रायलचे भविष्यवाणी केली आहे. डॅनियल अध्याय destruction मध्ये दुस Temple्या मंदिराच्या विध्वंसचा अंदाज आहे. डॅनियल देखील निओ-बॅबिलोनियन, मेडो-पर्शियन, ग्रीक (अलेक्झांडर द ग्रेट अंतर्गत) आणि रोमन साम्राज्यांचा वर्णन करतो आणि येणा nations्या राष्ट्रांपैकी एक संघटनेची चर्चा करतो जुन्या रोमन साम्राज्याबाहेर. त्यातून ख्रिस्तविरोधी (प्रकटीकरणातील श्वापद) येईल, जो सैतान (ड्रॅगन) च्या सामर्थ्याने या संघटनेवर राज्य करेल आणि देव स्वत: आणि त्याचा पुत्र आणि इस्राएल आणि येशूच्या अनुयायांवर विरोध करील. हे आपल्यास प्रकटीकरणाच्या पुस्तकाकडे घेऊन जाते जे या घटनांचे वर्णन करते आणि विस्तारित करते आणि असे म्हणतात की देव शेवटी त्याच्या शत्रूंचा नाश करेल आणि “नवीन आकाश व पृथ्वी” निर्माण करेल जिथे येशू त्याच्यावर प्रेम करणा with्यांसह सर्वकाळ राज्य करेल.

चला एका चार्टसह प्रारंभ करूयाः प्रकटीकरणाच्या पुस्तकाची संक्षिप्त कालक्रमानुसार बाह्यरेखाः

1). दु: ख

2). हर्मगिदोनच्या लढाईकडे नेणारे ख्रिस्ताचे दुसरे आगमन

3). मिलेनियम (ख्रिस्ताचे 1,000 वर्ष राज्य)

4). सैतान पाताळातून बाहेर पडला आणि शेवटच्या युद्धापासून सैतान पराभूत झाला आणि त्याला अग्नीच्या तळ्यात टाकण्यात आले.

5). अधर्मी उठविले.

6). ग्रेट व्हाईट सिंहासनाचा निकाल

7). नवीन स्वर्ग आणि नवीन पृथ्वी

२ थेस्सलनीकामधील २ अध्याय वाचा, ज्यामध्ये ख्रिस्तविरोधी असे वर्णन केले आहे की जो प्रभु “(त्याच्या) येण्यापूर्वीच” त्याला संपुष्टात आणत नाही ”तोपर्यंत जगाचा ताबा घेईल आणि जगावर नियंत्रण प्राप्त करील” (श्लोक)). Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की ख्रिस्तविरोधी देव असल्याचा दावा करेल. प्रकटीकरण अध्याय १ and आणि १ आपल्याला ख्रिस्तविरोधी (पशू) विषयी अधिक सांगते. २ थेस्सलनीकाकरांचे म्हणणे आहे की देव लोकांना एक मोठा भ्रम सोपवितो, यासाठी की “जे सत्यावर विश्वास ठेवत नाहीत, परंतु दुष्टपणामुळे आनंद घेत आहेत अशा लोकांचा न्याय व्हावा.” ख्रिस्तविरोधी इस्राएल लोकांशी केलेल्या करारावर स्वाक्ष .्या करतात आणि यात संकटाच्या सात वर्षांच्या सुरुवातीलाच चिन्ह आहे (डॅनियल :2: २)).

येथे काही स्पष्टीकरणांसह प्रकटीकरणाच्या पुस्तकाच्या प्रमुख घटना आहेतः

1). सात वर्षांचा त्रास: (प्रकटीकरण:: १-१-6: १०) देव त्याचा क्रोध त्यांच्याविरूद्ध बंड करणा God्या दुष्टांवर ओततो. देवाचे शहर आणि त्याच्या लोकांना नष्ट करण्यासाठी पृथ्वीवर सैन्य गोळा करतात.

2). ख्रिस्ताचे दुसरे आगमन:

1. येशू स्वर्गातून आर्मागेडॉनच्या युद्धात (सैतानाने सामर्थ्यवान) बीस्टला पराभूत करण्यासाठी आपल्या सैन्यासह स्वर्गातून आला आहे (प्रकटीकरण 19: 11-21).
2. येशूचे पाय जैतुनाच्या डोंगरावर उभे आहेत (जखec्या १::))
3. पशू (ख्रिस्तविरोधी) आणि खोट्या संदेष्ट्यांना अग्नीच्या तळ्यात टाकले जाते (प्रकटीकरण १ :19: २०).
4. मग सैतानला 1,000 वर्ष पाताळात फेकण्यात आले (प्रकटीकरण 20: 1-3)

3). मिलेनियमः

1. येशू क्लेश दरम्यान शहीद झालेल्या मेलेल्यांना उठवितो (प्रकटीकरण 20: 4). हा पहिल्या पुनरुत्थानाचा एक भाग आहे ज्याच्या प्रकटीकरण २०: & आणि says मध्ये म्हटले आहे की, “दुसर्‍या मृत्यूचा त्यांच्यावर अधिकार नाही.”
2. ते ख्रिस्ताबरोबर पृथ्वीवर त्याच्या राज्यात 1,000 वर्ष राज्य करतात.

4). शेवटच्या युद्धासाठी सैतानाला पाताळातून थोड्या काळासाठी सोडण्यात आले.

1. तो लोकांना फसवितो आणि ख्रिस्तविरूद्धच्या अंतिम बंडखोरी आणि लढाईत संपूर्ण पृथ्वीवरून त्यांना गोळा करतो (प्रकटीकरण 20: 7 आणि 8) परंतु
2. "स्वर्गातून अग्नि खाली येईल आणि त्यांचा नाश होईल" (प्रकटीकरण 20: 9).
3. सैतानाला अग्नीच्या तळ्यात टाकले जाईल आणि अनंतकाळ यातना भोगल्या जातील (प्रकटीकरण २०:१०).

5). अधर्मी मृत उठविले जातात

6). ग्रेट व्हाईट सिंहासनाचा निकाल (प्रकटीकरण 20: 11-15)

1. सैतानाला अग्नीच्या तळ्यात टाकल्यानंतर बाकीचे मेलेले उठविले जातात (येशूवर विश्वास नसणा the्या अनीतिमान) (2 थेस्सलनीकाचा दुसरा अध्याय आणि प्रकटीकरण 2: 20 पुन्हा पहा).
2. ते महान श्वेत सिंहासनाच्या न्यायालयात देवापुढे उभे आहेत.
3. त्यांच्या आयुष्यात त्यांनी जे केले त्याबद्दल त्यांचा न्यायनिवाडा केला जातो.
4. लाइफ बुकमध्ये लिहिलेले प्रत्येकजण कायमच्या अग्नीच्या तळ्यात टाकला जाईल (प्रकटीकरण 20:१:15).
5. अधोलोक अग्नीच्या तळ्यात टाकले जाते (प्रकटीकरण 20:14).

7). अनंतकाळ: नवीन स्वर्ग आणि नवीन पृथ्वी: जे लोक येशूवर विश्वास ठेवतात ते सदैव परमेश्वराबरोबर असतील.

चर्चमधील अत्यानंद (ज्याला ख्रिस्ताचे वधू म्हटले जाते) येते तेव्हा बरेच वादविवाद करतात, परंतु प्रकटीकरण अध्याय १ & आणि २० जर कालक्रमानुसार असेल तर कोक and्याचा आणि त्याच्या वधूचा विवाह रात्रीच्या वेळी आर्मागेडॉनच्या आधी होतो जेथे त्याचे अनुयायी त्याच्याबरोबर असतील. ज्यांना त्या “पहिल्या पुनरुत्थाना” मध्ये उठविले गेले आहे कारण त्यांना “धन्य” असे म्हणतात? नाही देवाच्या न्यायाच्या क्रोधामध्ये भाग घ्या जे अग्नीचा तलाव - ज्याला दुसरे मृत्यू देखील म्हणतात. प्रकटीकरण 20: 11-15 पहा, विशेषत: श्लोक 14.

या घटना समजून घेण्यासाठी आपण काही ठिपके जोडले पाहिजेत, तसेच बोलण्यासाठी आणि त्यासंबंधी काही शास्त्रवचने पहा. लूक 16: 19-31 कडे वळा. ही “श्रीमंत” आणि लाजरची कहाणी आहे. त्यांचा मृत्यू झाल्यानंतर ते पातालकडे गेले. शिओल आणि हेड्स या दोन्ही शब्दांचा अर्थ इब्री भाषेत शिओल आणि ग्रीक भाषेत हेड्स आहे. या शब्दाचा अर्थ अक्षरशः "मृत व्यक्ती" आहे जो दोन भागांनी बनलेला आहे. एक, तसेच आणि नेहमीच हेडिस म्हणून ओळखला जाणारा, शिक्षेची जागा आहे. दुस ,्या, ज्याला अब्राहमची बाजू (छाती) म्हणतात त्याला नंदनवन देखील म्हणतात. ते मृतांचे केवळ तात्पुरते ठिकाण आहेत. हेड्स केवळ ग्रेट व्हाईट सिंहासनाचा निकाल आणि स्वर्गात किंवा अब्राहमची बाजू ख्रिस्ताच्या पुनरुत्थित होईपर्यंतच टिकून राहते, जेव्हा वरवर पाहता स्वर्गातील लोक येशूबरोबर होण्यासाठी स्वर्गात गेले. लूक 23:43 मध्ये, येशूने वधस्तंभावर असलेल्या चोरला सांगितले, ज्याने त्याच्यावर विश्वास ठेवला होता की तो स्वर्गात त्याच्याबरोबर राहील. प्रकटीकरण 20 चा संबंध असा आहे की, न्यायाच्या वेळी, हेडिसला “अग्नीच्या तळ्यात” टाकले जाते.

पवित्र शास्त्र शिकवते की ख्रिस्ताच्या पुनरुत्थानापासून मेलेले सर्व विश्वासणारे प्रभूबरोबर असतील. २ करिंथकर 2: म्हणते जेव्हा आपण “शरीराबाहेर” होतो… आपण “प्रभूसमवेत” उपस्थित राहू.

लूक 16 मधील कथेनुसार हेडिसच्या भागांमध्ये एक वेगळेपणा आहे आणि तेथे दोन भिन्न गट आहेत. 1) श्रीमंत अनीतिमान लोकांबरोबर आहे, जे देवाचा क्रोध सहन करतील आणि 2) लाजर नीतिमान लोकांसमवेत आहे, जे येशूबरोबर सर्वकाळ राहतील. दोन वास्तविक लोकांची ही वास्तविक कथा आपल्याला शिकवते की आपण मरणानंतर आपले शाश्वत गंतव्यस्थान बदलण्याचा कोणताही मार्ग नाही; परत येत नाही; आणि दोन चिरंतन गंतव्ये. आम्ही एकतर स्वर्ग किंवा नरक निश्चित केले जाईल. वधस्तंभावर चोर म्हणून किंवा देवासोबत कायमचा विभक्त झाल्यामुळे आम्ही येशूबरोबर असू. (लूक १:16:२:26). मी थेस्सलनीकाकर 4:१ 16 आणि १ us आम्हाला आश्वासन देतो की विश्वासणारे प्रभूबरोबर असतील. ते म्हणते, “कारण प्रभु स्वत: स्वर्गातून, मुख्य देवदूताच्या आवाजात आणि देवाचा कर्णा वाजवील. आणि ख्रिस्तामधील मेलेले प्रथम उठतील. यानंतर, आम्ही जे अजूनही जिवंत आहोत आणि जे अजूनही जिवंत आहेत ते त्यांना हवेत परमेश्वराला भेटण्यासाठी ढगात एकत्र पकडले जाऊ. म्हणून आम्ही प्रभूबरोबर सदासर्वकाळ राहू. ” अन्यायकारक (अनीतिमान) न्यायाला सामोरे जाईल. इब्री लोकांस :17: २ says मध्ये म्हटले आहे की, “लोक एकदाच मरतात आणि न्यायाच्या निर्णयानंतर ते मरतात.” म्हणूनच आपल्यास प्रकटीकरणच्या २० व्या अध्यायात परत आणले आहे, जिथे अधार्मिकांना मृतांमधून पुनरुत्थान केले जाते आणि या निर्णयाचे वर्णन “ग्रेट व्हाईट सिंहासनाचा निकाल” आहे.

तेथे is तथापि, चांगली बातमी कारण इब्री लोकांस :9: २ says मध्ये येशू म्हणतो, “जे त्याच्याकडे वाट पाहत आहेत त्यांचे तारण करण्यासाठी येईल.” वाईट बातमी अशी आहे की प्रकटीकरण २०:१:28 मध्ये असेही म्हटले आहे की या निकालानंतर ज्यांना “जीवनाच्या पुस्तकात” लिहिलेले नाही, त्यांना “अग्नीच्या तळ्यात” टाकले जाईल, तर प्रकटीकरण २१:२:20 मध्ये लिहिलेले आहे की “पुस्तकात” “न्यू येरुशलम” मधे प्रवेश करू शकणारे असेच जीवनाच्या जीवनातले लोक आहेत. या लोकांना अनंतकाळचे जीवन मिळेल आणि कधीही त्यांचा नाश होणार नाही (जॉन 15:१:21).

तर, हा महत्त्वाचा प्रश्न आहे की आपण कोणत्या गटात आहात आणि आपण या निर्णयापासून कसे सुटू शकता आणि ज्यांची नावे जीवनाच्या पुस्तकात लिहिली आहेत अशा चांगल्या लोकांचा भाग व्हा. पवित्र शास्त्र स्पष्टपणे शिकवते की “सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत” (रोमन्स :3:२:23). प्रकटीकरण 20 स्पष्टपणे सांगते की त्या त्या न्यायाधीशांचा न्याय या जीवनात केलेल्या कर्मांद्वारे होईल. पवित्र शास्त्रात असे म्हटले आहे की आपली तथाकथित “चांगली कामे ”देखील चुकीच्या हेतू व वासनांनी उधळल्या जातात. यशया: 64: says म्हणते, “आमचे सर्व चांगुलपणा (चांगली कामे किंवा सत्कर्म) हे गलिच्छ चिंध्यासारखे आहेत” (त्याच्या दृष्टीने). तर मग आपण देवाच्या निर्णयापासून कसे शक्य आहे?

प्रकटीकरण २१:, व इतर पापांसोबत विशिष्ट पापांची यादी केली आहे हे ते किती अशक्य आहे हे दर्शविते कमवा आमच्या कर्मांनी मोक्ष. प्रकटीकरण २१:२२ म्हणते, “त्यात कोणतीही अशुद्ध वस्तू कधीही (नवीन जेरुसलेम) प्रवेश करणार नाही आणि जे लज्जास्पद किंवा कपट आहे असे नाही, परंतु कोक's्याच्या जीवनाच्या पुस्तकात ज्याची नावे लिहिली आहेत केवळ तेच.”

तर ज्यांचे नाव “जीवनाच्या पुस्तकात” लिहिलेले आहे (जे स्वर्गात असतील) त्यांच्याबद्दल पवित्र शास्त्र काय प्रकट करते ते पाहू या आणि “जीवन पुस्तक” मध्ये आपले नाव लिहिण्यासाठी आपण काय केले पाहिजे हे देव काय ते पाहू या आणि अनंतकाळचे जीवन प्राप्त करा. “जीवनाचे पुस्तक” अस्तित्त्वात पवित्र शास्त्राच्या प्रत्येक नियमात (वय किंवा काळ) देवावर विश्वास ठेवणा those्यांना समजले. जुन्या करारामध्ये, मोशेने याबद्दल स्पष्टीकरण :32२::32२ मध्ये वर्णन केल्याप्रमाणे केले, जसे डेव्हिड (स्तोत्र :69 :28: २)), यशया (यशया::)) आणि डॅनियल (डॅनियल १२: १). नवीन करारामध्ये येशू लूक १०:२० मधील शिष्यांना म्हणाला, “तुमची नावे स्वर्गात लिहिली आहेत याचा आनंद घ्या.”

फिलिप्पैकर:: in मधील पौलाच्या पुस्तकाविषयी जेव्हा पौलाने विश्वासणा of्यांविषयी बोलले तेव्हा त्याचे सहकारी कामगार कोण आहेत हे त्यांना ठाऊक आहे. “ज्यांची नावे जीवनाच्या पुस्तकात लिहिली आहेत.” इब्री लोक "विश्वासू ज्यांची नावे स्वर्गात लिहिली आहेत" याचा उल्लेख करतात (इब्री लोकांस 4: 3 आणि 12). म्हणूनच आपण पाहतो की शास्त्रवचनांत विश्वासणारे जीवनाच्या पुस्तकात आहेत आणि जुन्या करारामध्ये देवाला अनुसरून असणा knew्यांना हे माहित आहे की ते जीवनाच्या पुस्तकात आहेत. नवीन करारामध्ये शिष्यांचा आणि येशूवरील जीवनावर विश्वास असणा those्यांविषयी बोलले गेले आहे. आपण असा निष्कर्ष काढला पाहिजे की जे एका ख God्या देवावर आणि त्याच्या पुत्रावर, येशूवर विश्वास ठेवतात ते “जीवनाच्या पुस्तकात” आहेत. येथे “जीवनाच्या पुस्तका” वरील श्लोकांची यादी आहे: निर्गम 22:23; फिलिप्पैकर 32: 32; प्रकटीकरण::;; प्रकटीकरण 4: 3; 3: 5; 13: 8 आणि 17; २१:२ and आणि प्रकटीकरण २२: १..

मग कोण आम्हाला मदत करू शकेल? कोण आम्हाला न्यायापासून वाचवू शकेल? शास्त्र आमच्यासाठी हाच प्रश्न मॅथ्यू 23: 33 मध्ये विचारतो, "नरकात जाण्यापासून सुटका करुन तुम्ही कसे सुटू शकता?" रोमन्स २: २ आणि says म्हणते, “आता आम्हाला ठाऊक आहे की अशी कामे करणा those्यांविरुद्ध न्याय हा सत्यावर आधारित आहे. म्हणून जेव्हा जेव्हा आपण एक व्यक्तिमत्त्व न्यायाने निवाडा करता आणि तरीही त्याच गोष्टी करता तेव्हा तुम्हाला वाटते की आपण देवाच्या निर्णयापासून सुटू शकाल? ”

येशू जॉन १:: in मध्ये म्हणाला “मी मार्ग आहे.” विश्वास ठेवण्याविषयी आहे. जॉन :14:१:6 म्हणतो की आपण येशूवर विश्वास ठेवला पाहिजे. जॉन :3: २ says म्हणतो, “हे देवाचे कार्य आहे, ज्याने त्याने पाठविले त्याच्यावर तुम्ही विश्वास ठेवा.” टायटस:: says आणि says म्हणते, “परंतु जेव्हा आमचा तारणारा देव याच्यावर दया व प्रीती प्रकट झाली, तेव्हा त्याने आम्हाला वाचवले, आम्ही केलेल्या चांगल्या गोष्टींसाठी नव्हे तर त्याच्या दयाळूपणामुळे.”

तर मग देव, त्याचा पुत्र येशू याच्यामार्फत आमची सुटका कशी केली? जॉन ::१ 3 आणि १ says म्हणते, “जगावर देवावर प्रीति असल्यामुळे त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, यासाठी की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये तर त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळावे.” कारण देवाने त्याच्या पुत्राला जगाचा निषेध करण्यासाठी जगात पाठविले नाही, तर जगाने त्याचा बचाव करावा. ” योहान :16:१:17 देखील पहा.

रोमन्स:: & आणि states म्हणते, “देव आमच्यावर त्याचे प्रेम प्रदर्शित करतो की आम्ही पापी असताना ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला” आणि मग पुढे असेही म्हटले आहे की “आता आपण त्याच्या रक्ताने नीतिमान ठरलो आहोत म्हणून आपण आणखी किती त्याच्याद्वारे देवाच्या क्रोधापासून वाचवा. ” इब्री लोकांस:: २ & आणि २ ((संपूर्ण परिच्छेद वाचा) म्हणते, "तो स्वतःच्या बलिदानाद्वारे पापांचा नाश करण्यासाठी युगांच्या शेवटी पोहोचला. म्हणून ख्रिस्त एकदाच पुष्कळ लोकांचे पाप काढून टाकण्यासाठी बलिदान चढला ..."

२ करिंथकर :2:२१ म्हणते, "ज्याने कोणतेही पाप माहित नव्हते त्याने आमच्यासाठी त्याने पापाचे दान केले यासाठी की त्याच्यामध्ये आपण देवाचे नीतिमत्व व्हावे." देव आपल्याला नीतिमान कसा घोषित करतो हे पाहण्यासाठी इब्री लोकांस १०: १-१ 5 वाचा, कारण त्याने आमच्या पापांसाठी पैसे दिले.

येशूने आमचे पाप स्वतः वर घेतले आणि त्याने आमचा दंड भरला. यशया अध्याय chapter 53 वाचा. श्लोक says म्हणते, “प्रभुने आपल्या सर्वाची पापे त्याच्यावर ठेवली आहेत,” आणि verse व्या वचनात असे म्हटले आहे: “माझ्या लोकांच्या अपराधाबद्दल त्याला शिक्षा झाली.” श्लोक 3 म्हणते, "परमेश्वर त्याचे जीवन पापांसाठी अर्पण करतो." ११ व्या वचनात असे म्हटले आहे: “तो त्यांच्या पापाची शिक्षा भोगेल.” १२ व्या वचनात असे म्हटले आहे की, “त्याने आपले जीवन मृत्यूवर ओतले.” 8 व्या श्लोकासाठी देवाची ही योजना आहे, "त्याला क्रुश करण्याची प्रभूची इच्छा होती."

जेव्हा येशू वधस्तंभावर होता तेव्हा तो म्हणाला, “पूर्ण झाले आहे.” शब्दांचा शाब्दिक अर्थ “पूर्ण भरलेला.” हा कायदेशीर शब्द होता ज्याचा अर्थ दंड, एखाद्या गुन्ह्यासाठी किंवा शिक्षेसाठी आवश्यक शिक्षा पूर्णपणे दिली गेली होती, शिक्षा पूर्ण झाली होती आणि गुन्हेगार मुक्त झाला होता. जेव्हा येशू मेला तेव्हा त्याने आपल्यासाठी हे केले. आमची शिक्षा म्हणजे फाशीची शिक्षा आहे आणि त्याने ती भरपाई दिली आहे; त्याने आमची जागा घेतली. त्याने आमचे पाप घेतले आणि त्याने संपूर्ण पापाची भरपाई केली. कलस्सैकर 2: 13 आणि 14 म्हणते, “जेव्हा तुम्ही आपल्या पापांमध्ये आणि देहाच्या सुंता न होता तुमचा मृत्यू झाला होता, तेव्हा देवाने ख्रिस्ताबरोबर तुम्हाला जिवंत केले.  त्याने क्षमा केली आमच्या सर्व पापांची किंमत रद्द केल्यामुळे आमच्या कायदेशीर bण त्याने ते वधस्तंभावर खिळले आहे. ” मी पीटर १: १-११ म्हणतो की त्याचा अंत म्हणजे “आपल्या आत्म्यांचे तारण” होय. जॉन :1:१:1 आपल्याला सांगते की त्यांचे तारण होण्यासाठी आपण असा विश्वास केला पाहिजे की त्याने हे केले. पुन्हा जॉन:: १-11-१. वाचा. हे सर्व विश्वास ठेवण्याबद्दल आहे. लक्षात ठेवा की जॉन :3: २ says म्हणतो, "देवाचे कार्य हे आहे: त्याने पाठविलेल्यावर विश्वास ठेवणे."

रोमन्स:: १-4 म्हणते, “तर मग आपण अब्राहाम या मानवी शरीरानुसार पूर्वज म्हणून काय म्हटले पाहिजे? जर वस्तुतः अब्राहमला कर्मांनी नीतिमान ठरवले गेले असेल तर, त्याला अभिमान बाळगण्याचे काहीतरी आहे - परंतु ते देवासमोर नाही. पवित्र शास्त्र काय म्हणतो? 'अब्राहामाने देवावर विश्वास ठेवला आणि त्याचा विश्वास त्याला नीतिमत्व असा गणला गेला.' आता जो काम करतो त्याला, पगाराची भेट म्हणून दिली जात नाही तर एक जबाबदारी म्हणून दिली जाते. तथापि, जो कार्य करीत नाही परंतु जो अधार्मिकांना नीतिमान करतो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो, त्यांचा विश्वास नीतिमत्त्व म्हणून गणला जातो. ज्याला देव कृपेशिवाय नीतिमान ठरवतो त्याच्या आशीर्वादाबद्दल बोलताना दावीदही असेच म्हणतो: 'ज्याचे धन्य ते आहेत ज्यांचे अपराध झाकलेले आहेत. ज्याच्या पापांची परमेश्वराची इच्छा आहे तो धन्य त्यांच्या विरोधात कधीही जाऊ नका.''

१ करिंथकर 6: -9 -११ म्हणते, “… आपणास ठाऊक नाही काय की अनीतिमान लोकांना देवाच्या राज्यात वतन मिळणार नाही?” हे असे म्हणत पुढे चालू आहे की, “… आणि तुमच्यातील काही होते; परंतु तुम्ही स्नान केले, पवित्र केले गेले आणि प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या नावाने आणि तुमच्या देवाच्या आत्म्याद्वारे नीतिमान ठरविले गेले. ” जेव्हा आपण विश्वास ठेवतो तेव्हा असे होते. पवित्र शास्त्रामध्ये असे म्हटले आहे की आमचे पाप झाकलेले आहे. आम्ही धुऊन स्वच्छ केले जातात, आम्ही ख्रिस्तामध्ये आणि त्याच्या नीतिमात पाहतो आणि प्रिय (येशू) मध्ये स्वीकारतो. आम्ही बर्फासारखे पांढरे केले आहोत. आमची पापे काढून घेतली जातात, क्षमा केली जाते आणि समुद्रात टाकले जाते (मीका 11: १)) आणि तो त्यांना “यापुढे आठवत नाही” (इब्री लोकांस १०:१:7). सर्व कारण आपला असा विश्वास आहे की त्याने वधस्तंभावर आमच्यासाठी त्याच्या मृत्यूमध्ये आपले स्थान घेतले.

मी पीटर २:२ says म्हणतो, "ज्याने आपल्या स्वत: च्या स्वतःच्या पापाला स्वतःच्या शरीरावर झाडावर उचलले, आम्ही पापाला मेलेले आहोत आणि नीतिमत्त्वासाठी जगावे, ज्याच्या जखमांनी आपण बरे झालो आहोत." जॉन :2:24 says म्हणतो, “जो पुत्रावर विश्वास ठेवतो त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळते, परंतु जो कोणी नाकारतो कारण पुत्राला जीवन मिळणार नाही. देवाचा क्रोध त्याच्यावर राहतो. ” मी थेस्सलनीकाकर 5: -9 -११ म्हणतो, "आम्हाला क्रोधासाठी नव्हे तर आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे तारण प्राप्त करण्यासाठी नियुक्त केले गेले आहे ... यासाठी की आम्ही त्याच्याबरोबर एकत्र राहू." १ थेस्सलनीकाकरांस १:१० असेही म्हटले आहे की “येशू… येणा wrath्या रागापासून आपली सुटका करतो.” आस्तिकांच्या परीणामांमधील भिन्नता लक्षात घ्या. जॉन :11:२ says म्हणतो, “मी तुम्हांस खरे सांगतो, जो कोणी माझे वचन ऐकतो आणि ज्याने मला पाठविले त्याच्यावर विश्वास ठेवला त्याला अनंतकाळचे जीवन आहे आणि त्याचा न्याय होणार नाही, परंतु मृत्यूपासून पुढे होऊन जीवनात गेला आहे.”

तर हा न्यायाधीश टाळण्यासाठी (देवाचा अनंतकाळचा क्रोध) आपण त्याचा विश्वास येशू ख्रिस्तावर विश्वास ठेवला आणि प्राप्त केला पाहिजे. जॉन १:१२ म्हणते, “जितके त्यांनी त्याला स्वीकारले तितके तो देवाची मुले होण्याचा हक्क देतो; जे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवतात त्यांना. ” आम्ही त्याच्याबरोबर सदासर्वकाळ जगू. जॉन १०:२:1 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत." जॉन १:: २- Read वाचा जे म्हणते की येशू स्वर्गात आपल्यासाठी घर तयार करीत आहे आणि आम्ही त्याच्याबरोबर स्वर्गात सदासर्वकाळ राहू. म्हणून आपणास त्याच्याकडे येणे आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवणे आवश्यक आहे जसे की प्रकटीकरण २२:१:12 म्हणते, “आणि आत्मा आणि वधू म्हणतात, चला. आणि ज्याला हे ऐकावयास सांग की ये. आणि जो तहानलेला आहे त्याला येऊ द्या. आणि ज्या कोणाला पाहिजे त्याने जीवनाचे पाणी फुकट घ्यावे. ”

आमच्याकडे अभिवचन आहे की ते बदलू शकत नाही (बदलू शकत नाही) जो खोटे बोलू शकत नाही (इब्री लोकांस 6:१:18) की जर आम्ही त्याच्या पुत्रावर विश्वास ठेवतो की आपण त्याच्या क्रोधापासून सुटू, अनंतकाळचे जीवन प्राप्त करू आणि कधीही मरणार नाही आणि त्याच्याबरोबर अनंतकाळ जगू. फक्त हेच नाही तर आपण देवाचे वचन दिले आहे की तो आमचा रक्षणकर्ता आहे. २ तीमथ्य १:१२ म्हणते, “मला खात्री आहे की त्या दिवसासाठी मी जे काही केले आहे ते तो राखण्यास तो समर्थ आहे.” यहूदा २ 2 म्हणतो, तो तुम्हाला “खाली येण्यापासून वाचवू शकतो व त्याच्या उपस्थितीसमोर निर्दोष सादरीकरणाने त्याला मोठ्या आनंदाने सादर करतो.” फिलिप्पैकर १: says म्हणते, “याचा मला विश्वास आहे की, ज्याने तुमच्यामध्ये एक चांगले कार्य सुरू केले तो ख्रिस्त येशूच्या दिवसापर्यंत तो पूर्ण करील.”

 

देवाच्या वचनात सूचना व उपदेशांची अपार सुची आहे ज्यांनी तारणहार, येशू, यांचे जीवन कसे जगावे याविषयी उपदेश: आपण काय करावे, जसे की आपण आपल्या शेजा and्यावर व आपल्या शत्रूंवर कसे प्रेम केले पाहिजे याविषयी शास्त्र सांगते. इतरांना मदत करणे किंवा आपण कसे बोलावे आणि आपण कसे विचार केला पाहिजे.

जेव्हा पृथ्वीवरील आपले जीवन संपेल, तेव्हा आपल्यासाठी (ख्रिस्तावर विश्वास ठेवणारे) आपल्यासाठी जो मरण पावला त्यासमोर आपण उभे राहू आणि ज्या ज्या गोष्टी आपण केल्या त्या सर्वांचा न्याय केला जाईल. केवळ आपणच करीत असलेल्या प्रत्येक विचार, शब्द आणि कृतीचे मूल्य देवाचे प्रमाण ठरवेल. मत्तय :5::48 मध्ये येशू म्हणतो, “म्हणून जसा तुमचा स्वर्गीय पिता परिपूर्ण आहे तसे परिपूर्ण व्हा.”

आमची कामे आमच्यासाठी केली गेली आहेत: गौरव, आनंद किंवा मान्यता किंवा मिळवण्यासाठी; की ते देव व इतरांसाठी केले गेले होते? आपण काय स्वार्थी किंवा निस्वार्थ होतो? हा निकाल ख्रिस्ताच्या न्यायाधीश सीटवर येईल. 2 करिंथकर 5: 8-10 करिंथ येथील चर्चमधील विश्वासणा to्यांना लिहिलेले होते. हा न्यायाधीश फक्त त्यांच्यासाठीच आहे ज्यांचा विश्वास आहे आणि परमेश्वराबरोबर सर्वकाळ राहील. २ करिंथकर:: & आणि १० मध्ये असे म्हटले आहे की, “म्हणून आम्ही त्याला खूष करण्याचे ध्येय ठेवतो. कारण आपण सर्वांनी ख्रिस्ताच्या न्यायासनासमोर उभे राहावे जेणेकरून आपल्यातील प्रत्येकाने जे शरीरात आपल्यासाठी चांगले किंवा वाईट अशा चांगल्या गोष्टी केल्या आहेत. हा एक निकाल आहे कामे आणि त्यांचे हेतू.

मध्ये ख्रिस्ताचा न्यायालयीन आसन नाही आपण स्वर्गात जाऊ की नाही याबद्दल. आम्ही जतन केले किंवा आमच्या पापांची क्षमा झाली आहे की नाही याबद्दल नाही. आम्ही येशूवर विश्वास ठेवतो तेव्हा आम्ही क्षमा केली आणि अनंतकाळचे जीवन मिळते. जॉन :3:१:16 म्हणते, "जगाने इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये तर त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळेल." ख्रिस्तामध्ये आम्हाला स्वीकारले गेले आहे (इफिसकर 1: 6)

जुन्या करारामध्ये बलिदानाचे वर्णन आढळते, त्यातील प्रत्येक प्रकार म्हणजे एक प्रकार, पूर्वचित्रण आणि ख्रिस्त आपल्या सामंजस्यासाठी ख्रिस्तासाठी वधस्तंभावर आपल्यासाठी काय करेल याचा एक चित्र आहे. यापैकी एक म्हणजे "बळीचा बकरा" तो पापकर्म बळी देणारा बकरा घेऊन येतो आणि आपल्या पापांची कबुली देत ​​तो बकरीच्या डोक्यावर हात ठेवतो, अशा प्रकारे बकरा बाळगण्याकरता त्याने आपली बकरी बकरीकडे हस्तांतरित केली. मग बकरीला रानात कधीच परत येऊ दिलं जात नाही. जेव्हा आपण आमच्यासाठी मरण पावला तेव्हा येशूने आपल्या पापांवर स्वतःलाच धरुन ठेवले. तो आमची पापे आमच्यापासून कायमची दूर ठेवतो. इब्री लोकांस :9: २ says मध्ये म्हटले आहे की, “पुष्कळ लोकांची पापे दूर करण्यासाठी ख्रिस्त एकदाच अर्पण केला गेला.” यिर्मया :28१:31 म्हणतो, “मी त्यांच्या दुष्कृत्यांना क्षमा करीन आणि त्यांच्या पापांची मला पुन्हा आठवण होणार नाही.”

रोमन्स:: चे म्हणणे आहे की, “आता आपण त्याच्या रक्ताद्वारे नीतिमान ठरलो आहोत, म्हणून ख्रिस्ताद्वारे देवाच्या क्रोधापासून आपण त्याचे आणखी किती वाचेल.” रोमन्स अध्याय & व Read वाचा. जॉन :5:२:9 म्हणतो की आपल्या विश्वासामुळे देवाने आपल्याला “अनंतकाळचे जीवन” दिले आहे आणि आम्ही तेही करू नाही निवाडा करा पण मरणातून जीवनापर्यंत गेला आहे. ” रोमन्स २:; देखील पहा; रोमन्स 2: 5 आणि 4; स्तोत्र 6: 7 आणि 32; लूक 1:2 आणि कायदे 24:42.

रोमकर 4: & आणि the जुन्या कराराच्या स्तोत्र १२: १ आणि २ मधील कोट ज्याचे म्हणणे आहे: “धन्य ते आहेत ज्यांचे अपराध क्षमा झाले आहेत आणि ज्यांची पापे आच्छादित आहेत. ज्याच्या पापांबद्दल परमेश्वर त्याला मोजणार नाही तो धन्य! ” प्रकटीकरण १: says मध्ये असे म्हटले आहे की त्याने “आपल्या मरणातून आमच्या पापांपासून मुक्त केले.” मी करिंथकर 6:7 देखील पहा; कलस्सैकर १:१:12 आणि इफिसकर १:..

म्हणून हा न्याय पापाबद्दल नाही तर आपल्या कार्याविषयी आहे - आपण ख्रिस्तासाठी करीत असलेले कार्य. आम्ही त्याच्यासाठी केलेल्या कार्याला देव देईल. आमची कामे (कृत्ये) देवाच्या बक्षिसे मिळवण्याची कसोटी घेतील की नाही याबद्दल हा निर्णय आहे.

देव आम्हाला “करण्यास” शिकवते प्रत्येक गोष्टीत आपण जबाबदार आहोत. आपण जे शिकलो ते देवाच्या इच्छेचे पालन करतो की आपण काय जाणतो त्याकडे दुर्लक्ष करतो किंवा दुर्लक्ष करतो? आपण ख्रिस्त आणि त्याच्या राज्यासाठी किंवा स्वतःसाठी जगतो आहोत? आपण विश्वासू किंवा आळशी नोकर आहोत का?

देव ज्या कर्मांचा निवाडा करेल त्याचा पुरावा शास्त्रात आढळतो जिथे आपल्याला आज्ञा देण्यात आल्या आहेत किंवा काहीही करण्यास प्रोत्साहित केले जाते. शास्त्र वचनात आपल्याला जे करण्यास शिकवते त्या सर्व गोष्टींची चर्चा वेळ आणि वेळ आपल्याला करण्यास परवानगी देत ​​नाही. जवळजवळ प्रत्येक पत्रात देव त्याच्यासाठी करण्यास प्रोत्साहित करीत असलेल्या गोष्टीची एक यादी असते.

प्रत्येक विश्वासणा्याला कमीतकमी एक आध्यात्मिक भेट दिली जाते जेव्हा ते जतन केले जातात, जसे की शिक्षण देणे, देणे, उपदेश करणे, मदत करणे, सुवार्ता वगैरे वगैरे, ज्याचा उपयोग चर्च किंवा इतर विश्वासणारे आणि त्याच्या राज्यासाठी करण्यास सांगितले गेले आहे.

आपल्यात नैसर्गिक क्षमता देखील आहेत, ज्या गोष्टींमध्ये आपण चांगल्या आहोत, ज्या आपण जन्माला आलो आहोत. बायबल म्हणते की हेसुद्धा आपण देवानं दिले आहे, कारण मी करिंथकर:: in मध्ये म्हणतो की आपल्याकडे जे काही आहे ते नाही नाही देव आम्हाला दिले. देव आणि त्याच्या राज्याची सेवा करण्यासाठी आणि इतरांना त्याच्याकडे आणण्यासाठी आपण या सर्व गोष्टी वापरण्यास जबाबदार आहोत. जेम्स १:२२ आपल्याला 'केवळ वचन ऐकणारेच नव्हे तर वचनाचे पालन करणारे' असल्याचे सांगते. प्रकटीकरणाच्या संतांनी परिधान केलेले उत्तम तागाचे (पांढरे झगे) “देवाच्या पवित्र लोकांच्या नीतिमान कृत्ये” (प्रकटीकरण १::)) दर्शवितात. हे देवासाठी हे किती महत्त्वाचे आहे याचे अनुकरण करते.

शास्त्रवचनांनी हे स्पष्ट केले आहे की आपण केलेल्या कार्याबद्दल देव आपल्याला प्रतिफळ देऊ इच्छितो. प्रेषितांची कृत्ये १०: says म्हणते, “देवदूताने उत्तर दिले, 'तुमच्या प्रार्थना आणि गरिबांना भेटवस्तू देवासमोर स्मारक म्हणून आल्या आहेत.' ”हे आपल्यापर्यंत पोहोचते की अशा काही गोष्टी आहेत ज्या आपल्याला बक्षिसे मिळविण्यास अडथळा आणू शकतात, आपण केलेल्या चांगल्या कार्याला देखील अपात्र ठरवतात आणि आपण मिळवलेले बक्षीस गमावतात.

१ करिंथकर 3: १०-१-10 आपल्याला आमच्या कामांच्या निर्णयाबद्दल सांगते. हे इमारत म्हणून वर्णन केले आहे. श्लोक 15 म्हणतो, “प्रत्येकाने काळजीपूर्वक तयार केले पाहिजे.” ११-१ Vers वचनात असे म्हटले आहे की, “जर कोणी सोन्या, चांदी, महागड्या दगड, लाकूड, गवत किंवा पेंढा वापरुन या पायावर बांधला तर, काम तो काय आहे हे दर्शविले जाईल, कारण दिवस त्याला प्रकाश देईल. हे आगीने प्रकट होईल आणि आग प्रत्येक व्यक्तीच्या कार्याच्या गुणवत्तेची तपासणी करेल. जर त्याने बांधलेले घर टिकेल तर बांधकाम व्यावसायिकास त्याचे प्रतिफळ मिळेल. जर तो जाळून टाकला तर बिल्डरला तोटा सहन करावा लागेल पण तरीही तो वाचला जाईल - जरी एखाद्याच्या ज्वालांमधून बचावले तरी. ”

रोमन्स १:: १०-१२ म्हणते, “आपल्यातील प्रत्येकजण स्वतःला देवाला हिशोब देईल.” देवाला आपली “चांगली” कामे “लाकूड, गवत आणि गवत” सारखी नको आहेत. २ योहान says म्हणतो, “आमच्यासाठी काम केलेले काम तुम्ही गमावू नका, परंतु तुमचे प्रतिफळ तुम्हाला बक्षीस द्या.” आपण आपले बक्षीस कसे मिळवतो किंवा गमावतो याची शास्त्रवचनाद्वारे उदाहरणे दिली आहेत. मॅथ्यू:: १-१. आम्हाला बरीच जागा दाखवते जिथे आपण बक्षिसे मिळवू शकतो परंतु काय करू नये याबद्दल थेट बोलते जेणेकरून आपण ते गमावू नये. मी ते दोन वेळा वाचत असे. यामध्ये तीन विशिष्ट “चांगली कामे” - धार्मिकतेचे विषय आहेत जे गरिबांना प्रार्थना, उपवास आणि उपवास आहेत. एक पद्य वाचा. गर्व हा येथे एक महत्त्वाचा शब्द आहे: इतरांनी पाहिले पाहिजे, सन्मान आणि गौरव मिळवावे अशी आमची इच्छा आहे. जर आपण “माणसांसारखे दिसण्यासाठी” कार्य करीत राहिलो तर त्यानुसार आपल्या “पित्याकडून” आम्हाला कोणतेही प्रतिफळ मिळणार नाही आणि आपले “प्रतिफळ पूर्ण” प्राप्त झाले आहे. आपल्याला आपली कामे “गुप्त” करण्याची गरज आहे, मग तो “मोकळेपणाने प्रतिफळ” देईल (श्लोक)). आम्ही आमची "चांगली कामे" पाहिजेत तर आपल्याकडे आधीच बक्षीस आहे. हे शास्त्रवचन अगदी स्पष्ट आहे, जर आपण स्वतःच्या फायद्यासाठी किंवा स्वार्थासाठी किंवा वाईट गोष्टींसाठी इतरांना दुखविण्यास किंवा इतरांपेक्षा स्वत: साठी काही केले तर आपले प्रतिफळ नष्ट होईल.

आणखी एक मुद्दा असा आहे की जर आपण आपल्या आयुष्यात पापाची परवानगी दिली तर ती आपल्याला अडथळा आणेल. जर आपण दयाळूपणे वागण्यासारखे किंवा देवाच्या इच्छेनुसार वागण्यास अपयशी ठरलो तर आपण देव आपल्याला दिलेल्या भेटी व क्षमता वापरण्यास दुर्लक्ष करतो तर आपण त्याला अपयशी ठरत आहोत. जेम्स बुक आपल्याला ही तत्त्वे शिकवते, जसे की जेम्स १:२२ असे म्हणतात की, “आपण वचनाचे कर्तव्य व्हावे.” जेम्स असेही म्हणतात की देवाचे वचन आरशाप्रमाणे आहे. जेव्हा आपण ते वाचतो तेव्हा आपण किती अपयशी होतो हे आपण पाहतो आणि देवाच्या परिमाण मानकांनुसार कार्य करत नाही. आम्ही आमची पापे आणि अपयश पाहिले. आम्ही दोषी आहोत आणि आम्हाला देवाला माफ करावे आणि आम्हाला बदलण्यास सांगावे लागेल. जेम्स अपयशाच्या विशिष्ट क्षेत्रांविषयी बोलतात जसे की गरजूंना मदत करणे, आपले भाषण, पक्षपात करणे आणि आपल्या भावांवर प्रेम करणे.

याबद्दल मॅथ्यू 25: 14-27 वाचा दुर्लक्ष देवासोबत आपल्या राज्यामध्ये वापरण्यासाठी जी जबाबदारी सोपविली आहे, ती भेटवस्तू, क्षमता, पैसे किंवा संधी असो. त्यांचा उपयोग आपण देवासाठी करण्यास जबाबदार आहोत. मॅथ्यू 25 मध्ये आणखी एक अडथळा म्हणजे भीती. अपयशाची भीती आपल्याला आपली भेटवस्तू “दफन” करू शकते आणि ती वापरु शकत नाही. तसेच जर आपण स्वत: ची तुलना इतरांपेक्षा केली, ज्यांच्याकडे जास्त भेटवस्तू आहेत, राग आहे किंवा योग्य नाही असे वाटत असेल तर ते आम्हाला अडथळा आणू शकतात; किंवा कदाचित आम्ही फक्त आळशी आहोत. १ करिंथकर 4: says म्हणते, “आता ज्यांच्यावर विश्वास ठेवण्यात आला आहे तो विश्वासू झाला पाहिजे.” मॅथ्यू २:3:२:25 म्हणतो की जे लोक त्यांच्या भेटी वापरत नाहीत ते “विश्वासघात आणि दुष्ट नोकर” आहेत.

देवासमोर सतत आरोप ठेवणारा सैतानसुद्धा आपल्याला अडथळा आणू शकतो. तो आपल्याला सतत देवाची सेवा करण्यापासून रोखण्याचा प्रयत्न करीत आहे. मी पीटर:: ((केजेव्ही) म्हणतो, “सावध राहा, जागृत राहा, कारण तुमचा शत्रू दियाबल गर्जना करणारा सिंहासारखा गर्जना करीत आहे आणि ज्याच्याकडे तो भस्म करतो त्याचा शोध कर.” श्लोक 5 म्हणते, "विश्वासावर ठाम राहून त्याचा प्रतिकार करा." लूक २२::8१ म्हणतो, “शिमोन, शिमोन, सैतानाने तुला गव्हासारखे चाळावे म्हणून मागितले आहे.” तो आपल्याला मोहात पाडतो आणि आपल्याला सोडण्यास उद्युक्त करतो.

इफिसकर :6:१२ म्हणते, “आम्ही देह आणि रक्ताविरूद्ध नाही तर या जगाच्या अंधाराच्या राज्यकर्त्यांविरूद्ध सत्ता आणि सत्ता यांच्या विरोधात कुस्ती करतो.” हे शास्त्र आपल्याला आपल्या शत्रू सैतानविरूद्ध लढण्याची साधने देखील देते. सैतानाच्या लबाडीचा मोह असताना जेव्हा येशू सैतानाचा पराभव करण्यासाठी शास्त्रवचनाचा कसा उपयोग करतो हे पाहण्यासाठी मॅथ्यू:: १- Read वाचा. जेव्हा आपण सैतान आपल्यावर आरोप करतो तेव्हा आपण शास्त्रवचनाचा देखील उपयोग करू शकतो जेणेकरून आपण दृढ उभे राहू आणि कार्य सोडू नये. कारण पवित्र शास्त्र सत्य आहे आणि सत्य आपल्याला मुक्त करेल. लूक २२: 12१ आणि See२ देखील पाहा ज्यामध्ये असे म्हटले आहे की येशूने पेत्रासाठी प्रार्थना केली की त्याचा विश्वास ढळणार नाही.

यापैकी कोणतेही अडथळे आपल्याला देवाची विश्वासूपणे सेवा करण्यापासून रोखू शकतात आणि आपले बक्षीस गमावू शकतात. मला वाटते की इफिसिस 6 चा एक मोठा भाग देवाच्या वचनात काय आहे हे जाणून घेण्याशी आहे, विशेषकरुन आपल्यासाठी देवाची अभिवचने कशी लागू करावी आणि सैतानाच्या लबाडीचा सामना करण्यासाठी सत्याचा कसा उपयोग करावा याबद्दल. जेम्स:: says म्हणतो, “सैतानाचा प्रतिकार करा आणि तो तुमच्यापासून पळून जाईल,” परंतु आपण सत्याने त्याचा प्रतिकार केला पाहिजे. जॉन 4: 7 म्हणतो, देवाचे “वचन सत्य आहे.” सत्य वापरण्यासाठी आपल्याला ते माहित असणे आवश्यक आहे. शत्रूविरूद्धच्या आपल्या युद्धामध्ये देवाचे वचन महत्त्वपूर्ण आहे.

तर जर आम्ही पाप केले आणि विश्वासू म्हणून अयशस्वी झालो तर आपण काय करावे आपण पाप करतो आणि आपण कमी होतो हे आपल्या सर्वांना माहित आहे. मी योहान १:,, & आणि १० आणि २: १ आणि २ वर जा. आम्ही असे म्हणतो की आपण पाप केले नाही तर आपण स्वतःला फसवितो आणि आपण देवासारखे सामील होत नाही. मी योहान १: says म्हणतो, “जर आपण आपल्या पापांची कबुली दिली (तर आपण कबूल केले तर) तो विश्वासू आहे आणि त्याने आमची पापे आम्हाला क्षमा केली आहेत. आम्हाला सर्व अनीतीपासून शुद्ध करा.”परंतु, जर आपण आमच्या पापाची कबुली दिली नाही तर आपण देवाकडे कबूल केले आणि आपल्या पापाबद्दल आपण दोषी ठरलो नाही तर तो आपल्याला शिस्त लावेल. १ करिंथकर ११::11२ म्हणते, “जेव्हा जेव्हा आमचा अशा प्रकारे न्याय होतो, तेव्हा आपल्याला शिस्त लावण्यात येते जेणेकरून शेवटी जगासह आपला दोषी होणार नाही.” इब्री लोकांस १२: १-११ (केजेव्ही) वाचा ज्याने त्याला म्हटले आहे की, “त्याला मिळालेल्या प्रत्येक मुलाला त्याने चापले आहे.” लक्षात ठेवा आम्ही पवित्र शास्त्रामध्ये पाहिले आहे की आपल्यावर आपला न्याय होणार नाही, त्याचा दोषी ठरविला जाणार नाही आणि देवाच्या अंतिम क्रोधाखाली आपण पडणार नाही (जॉन :32:२:12; :1:१:11, १ & आणि) 5), परंतु आपला परिपूर्ण पिता आपल्याला शिस्त लावेल.

तर मग आपण काय केले पाहिजे आणि असे करत असताना आपण आपल्या पुरस्कारापासून अपात्र ठरला पाहिजे. इब्री लोकांस 12: 1 आणि 2 कडे उत्तर आहे. ते म्हणते, “म्हणूनच ... आपल्यात अडथळा आणणारी प्रत्येक गोष्ट आणि आपल्या सहजतेने अडकवणारे पाप आपण बाजूला टाकावे आणि आपल्यासाठी निश्चित केलेली शर्यत आपण चिकाटीने चालू द्या.” मॅथ्यू :6::33 says म्हणतो, "तुम्ही प्रथम देवाचे राज्य शोधा." आपण आपल्यासाठी देवाची योजना जगण्यासाठी दृढनिश्चय केले पाहिजे.

आम्ही नमूद केले आहे की जेव्हा आपण पुन्हा जन्म घेतो तेव्हा देव आपल्या प्रत्येकास एक आध्यात्मिक भेटवस्तू किंवा भेटवस्तू देतो ज्याद्वारे आपण त्याची सेवा करू शकतो आणि चर्चची उभारणी करू शकतो, ज्या गोष्टी देवाला पुरस्कृत करणे आवडते. इफिसकर:: -4-१-7 आपल्या भेटी कशा वापरल्या जाव्यात याबद्दल बोलतात. ११ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की ख्रिस्ताने “आपल्या लोकांना भेटी दिल्या: काही प्रेषित, काही संदेष्टे, काही सुवार्तिक, काही पाद्री आणि शिक्षक. अध्याय १२-१-12 (एनआयव्ही) म्हणतो, “त्याच्या लोकांना (केजेव्ही संतांना) सुसज्ज करण्यासाठी सेवा कामे, जेणेकरून ख्रिस्ताचे शरीर अंगभूत असेल ... आणि परिपक्व व्हावे ... प्रत्येक भाग जसे त्याचे कार्य करीत असतो. संपूर्ण रस्ता वाचा. भेटवस्तूंवर हे इतर परिच्छेद देखील वाचा: 12 करिंथकर 4: 11-12 आणि रोमन्स 1: 31-12. सोप्या शब्दात सांगायचे तर, देवाने तुम्हाला दिलेल्या भेटीचा वापर करा. रोमन्स 6: 8-XNUMX पुन्हा वाचा.

चला आपल्या जीवनातील काही विशिष्ट बाबी पाहूया, ज्या गोष्टी त्याने केल्या पाहिजेत अशी काही उदाहरणे. आम्ही मॅथ्यू:: १-१२ मधून पाहिले आहे की “प्रभूला जसे विश्वासाने” केले जाते तेव्हा प्रार्थना करणे, देणे आणि उपवास करणे ही बक्षिसे मिळवतात. १ करिंथकर १ 6:1 म्हणते, “तुम्ही स्थिर राहा, अचल व्हा, नेहमी प्रभूच्या कार्यात विपुल राहा, कारण तुम्हाला माहीत आहे की प्रभूमध्ये तुमचे काम व्यर्थ नाही.” २ तीमथ्य:: १-12-१-15 हा एक पवित्र शास्त्र आहे ज्यामध्ये तीमथ्य आपल्या आध्यात्मिक भेटवस्तूंचा उपयोग करण्याविषयी बोलत आहे. त्यात म्हटले आहे, “पण तुम्ही जे शिकलात त्यावरच विश्वास ठेवा आणि पुढे जा कारण तुम्ही ज्यांना शिकलात त्यांना तुम्ही ओळखता आणि पवित्र शास्त्र तुम्हाला लहानपणापासूनच कसे माहित आहे जे तुम्हाला ज्ञानी बनविण्यास सक्षम आहे. ख्रिस्त येशूवरील विश्वासाद्वारे तारण. सर्व शास्त्रवचनात देव-श्वास आहे आणि यासाठी उपयुक्त आहे (फायदेशीर केजेव्ही) शिक्षण, दटावणे, सुधारणे आणि चांगुलपणाचे प्रशिक्षण देणे, जेणेकरून देवाचा सेवक असू शकेल नेहमी चांगल्या कामासाठी पूर्णपणे सज्ज” व्वा !! तीमथ्य आपल्या भेटीचा उपयोग इतरांना चांगली कामे करण्यास शिकवणार होता. मग त्यांनी इतरांनाही तेच करायला शिकवावे. (२ तीमथ्य २: २).

मी पीटर :4:११ म्हणतो, “जर कोणी बोलत असेल तर त्याने देवाची वाणी म्हणून बोलू नये. जर कोणी सेवेचे दान असेल तर त्याने ते पुरविण्याच्या क्षमतेने करावे, यासाठी की येशू ख्रिस्ताद्वारे सर्व गोष्टीत देवाचे गौरव व्हावे.

आम्हाला चालू ठेवण्याचे प्रोत्साहन दिले गेले आहे, जे शिक्षणाशी संबंधित आहे, हा आहे की आपण देवाच्या वचनाच्या ज्ञानात सतत वाढत जावे. तीमथ्याला जे माहित नव्हते त्यांना ते शिकवू आणि उपदेश करू शकले नाही. जेव्हा आपण देवाच्या कुटुंबात प्रथम "जन्मलो" असतो तेव्हा आपल्याला “आम्ही वाढलेल्या शब्दाचे प्रामाणिक दुधाची इच्छा” असे प्रोत्साहन दिले जाते (2 पीटर 2: 8). जॉन :31::XNUMX१ मध्ये येशू म्हणाला, “माझ्या वचनाने सुरू ठेवा.” आपण देवाच्या वचनातून शिकण्याची गरज वाढवत नाही. ”

मी तीमथ्य :4:१:16 म्हणतो, “तुमचे जीवन व शिकवण पहा, त्यांच्यात दृढ रहा.” हेसुद्धा पहा: २ पेत्र अध्याय १; २ तीमथ्य २:१:2 आणि मी जॉन २:२१. जॉन :1::2१ म्हणतो, “जर तुम्ही माझ्या शब्दावर चालू राहिल्यास तुम्ही खरोखरच माझे शिष्य आहात.” फिलिप्पैकर 2: 15 आणि 2 पहा. तीमथ्याने केले त्याप्रमाणे आपण जे शिकलो त्यातच आपण पुढे चालू ठेवले पाहिजे (२ तीमथ्य :21:१:8). आपण इफिसकरांच्या chapter व्या अध्यायात परत येत आहोत जे विश्वासाबद्दल वचनातून आपल्याला जे माहित आहे त्याचा उल्लेख करते आणि बायबलला ढाल आणि शिरस्त्राण म्हणून वापरणे इत्यादी देवाकडून दिलेली अभिवचने आहेत. शब्द आणि सैतानाच्या हल्ल्यांपासून बचाव करण्यासाठी त्यांचा उपयोग केला जातो.

२ तीमथ्य:: In मध्ये, तीमथ्याला आणखी एक भेट वापरण्याची व “सुवार्तेची कामे करण्याचे” प्रोत्साहन देण्यात आले आहे, ज्याचा अर्थ सुवार्ता सांगणे आणि सामायिक करणे आणि “सर्व काही सोडविणे” कर्तव्ये त्याच्या मंत्रालयाची. ” मॅथ्यू आणि मार्क दोघेही सर्व जगात जाऊन सुवार्ता सांगण्याची आज्ञा देऊन संपतात. कृत्ये 1: 8 म्हणते की आम्ही त्याचे साक्षीदार आहोत. हे आपले प्राथमिक कर्तव्य आहे. २ करिंथकर:: १-2-१-5 आपल्याला सांगते की त्याने “सामंजस्याची सेवा दिली.” प्रेषितांची कृत्ये २०: २ says म्हणते, "प्रभु येशू ख्रिस्ताने मला दिलेली कार्ये संपविणे आणि देवाच्या कृपेच्या सुवार्तेची साक्ष देण्याचे कार्य पूर्ण करणे हे माझे एकमेव उद्दीष्ट आहे." रोमन्स:: २ देखील पहा.

पुन्हा आम्ही इफिसकरांस परत येत आहोत. 6 हा शब्द आहे उभे वापरला जातो: ही कल्पना "कधीही सोडू नका," "कधीही मागे हटणार नाही" किंवा "कधीही हार मानू नका" अशी आहे. हा शब्द तीन वेळा वापरला जातो. पवित्र शास्त्रात पुढे चालू ठेवणे, चिकाटी ठेवणे आणि शर्यत चालवणे या शब्दाचा उपयोग केला आहे. आम्ही विश्वास ठेवतो आणि आपल्या तारणकाचे अनुसरण करतो आमच्या शर्यत पूर्ण केली गेली (इब्री लोकांस 12: 1 आणि 2) जेव्हा आपण अपयशी ठरतो तेव्हा आपण आपल्या अविश्वासाची आणि अपयशाची कबुली देण्याची, उठून देवाला प्रार्थना करणे आवश्यक आहे की त्याने आपल्याला टिकवून ठेवले पाहिजे. १ करिंथकर १ 15:58 असे म्हणतात की तुम्ही स्थिर राहा. प्रेषितांची कृत्ये १:14:२२ आपल्याला सांगते की प्रेषितांनी चर्चमध्ये जाऊन “शिष्यांना बळकट केले आणि त्यांना विश्वासात टिकून राहण्यास प्रोत्साहन दिले” (एनकेजेव्ही). एनआयव्हीमध्ये ते “विश्वासाचे खरे” असल्याचे म्हटले आहे.

आम्ही पाहिले की तीमथ्य कसे शिकत रहावे परंतु ते देखील सुरू त्याने जे काही शिकले त्यात (2 तीमथ्य 3:14). आम्हाला माहित आहे की आपण विश्वासाने तारले गेलो आहोत, परंतु आपण विश्वासाने देखील चालतो. गलतीकर २:२० म्हणते की आपण “देवाच्या पुत्राच्या विश्वासाने दररोज जगतो.” मला वाटते की विश्वासाने जगण्याचे दोन पैलू आहेत. १) येशूवर विश्वास ठेवून आपल्याला जीवन (अनंतकाळचे जीवन) दिले गेले आहे (जॉन ):१:2). जॉन :20:२:1 मध्ये आपण पाहिले की जेव्हा आपण विश्वास ठेवतो तेव्हा आपण मृत्यूपासून आयुष्यात जातो. रोमन्स १:१:3 आणि इफिसकर २: -16-१० पहा. आता आपण पाहतो की आपण शारीरिकदृष्ट्या जिवंत असतानासुद्धा आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवून आपले जीवन सतत जगावे, आणि दररोज तो आपल्याला शिकवितो, त्याच्यावर विश्वास ठेवतो आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवतो आणि त्याच्या आज्ञा पाळतो: त्याच्या कृपेवर, विश्वास, विश्वास आणि विश्वासावर. आपण विश्वासू राहिले पाहिजे; चालू ठेवा.

यात स्वतःचे दोन भाग आहेत: 1) राहिलेले खरे तीमथ्याला सांगितल्याप्रमाणे या शिकवणुकीला, म्हणजेच कोणत्याही खोट्या शिक्षणाकडे जाऊ नये. प्रेषितांची कृत्ये १:14:२२ म्हणते की त्यांनी “शिष्यांना होण्यास उत्तेजन दिले खरे ते द विश्वास २) प्रेषितांची कृत्ये १:2:13२ आपल्याला सांगते की प्रेषितांनी त्यांना “देवाच्या कृपेने सतत मनावर वळवले.” इफिसकर:: १ आणि मी तीमथ्य १: and आणि :42:१. देखील पहा. शास्त्र असे वर्णन करते की “चालणे”, “आत्म्यामध्ये चालणे” किंवा “प्रकाशात चालणे,” यासारखे अनेकदा परीक्षांचे व संकटांचा सामना करत असतात. म्हटल्याप्रमाणे, याचा अर्थ न सोडणे.

योहान::-6-65० च्या शुभवर्तमानात बरेच शिष्य निघून गेले आणि त्याचा पाठलाग सोडला आणि येशू बारा जणांना म्हणाला, “तुम्हीसुद्धा जाल का?” पेत्र येशूला म्हणाला, “आम्ही कोणाकडे जाऊ? तुमच्याकडे सार्वकालिक जीवनाचे शब्द आहेत.” येशूच्या मागे जाण्याविषयी आपल्याकडे अशीच मनोवृत्ती असली पाहिजे. देवाचे वचन दिलेली जमीन पाहण्यासाठी हेर पाठविलेल्या हेरांच्या अहवालात हे शास्त्रवचनात स्पष्ट केले आहे. देवाच्या अभिवचनांवर विश्वास ठेवण्याऐवजी त्यांनी निराशेचा अहवाल परत आणला आणि फक्त यहोशवा व कालेब यांनी लोकांना पुढे जाण्यास व देवावर भरवसा ठेवण्यास प्रोत्साहित केले. लोकांनी देवावर भरवसा ठेवला नाही, म्हणून ज्यांनी विश्वास ठेवला नाही त्यांचा वाळवंटात नाश झाला. इब्री लोक म्हणतात की देवावर विश्वास ठेवणे आणि सोडणे सोडणे हा आपल्यासाठी एक धडा आहे. इब्री लोकांस :70:१२ पाहा जे म्हणते, “बंधूनो आणि बघा, तुमच्यातील कोणाचाही पापी व अविश्वासू अंतःकरणाने जिवंत देवापासून दूर जाऊ नका.”

जेव्हा जेव्हा आमची परीक्षा घेतली जाते आणि परीक्षेचा प्रयत्न केला जातो तेव्हा देव आपल्याला बळकट व धैर्यवान व विश्वासू बनवण्याचा प्रयत्न करतो. आपण आपल्या परीक्षांवर आणि सैतानाच्या बाणांवर विजय मिळवण्यास शिकतो. देवावर विश्वास ठेवण्यास आणि त्याचे अनुसरण करण्यास अयशस्वी झालेल्या इब्री लोकांसारखे होऊ नका. १ करिंथकर 4: १ आणि २ म्हणते, “आता ज्यांना विश्वास ठेवला आहे त्यांनी विश्वासू राहिले पाहिजे.”

प्रार्थना करण्याचा एक आणखी एक क्षेत्र आहे. मॅथ्यू 6 नुसार हे स्पष्ट आहे की देव आपल्या प्रार्थनांसाठी आम्हाला बक्षीस देतो. प्रकटीकरण:: says म्हणते की आमच्या प्रार्थना गोड चव आहेत, ती देवाला अर्पित आहेत जसे जुना करारातील धूप. या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “त्यांच्याकडे सोन्याच्या भांड्यात भरलेल्या देवांच्या प्रार्थना आहेत.” मॅथ्यू:: says म्हणते, “तुमच्या वडिलांना प्रार्थना करा… मग तुमचा पिता जो छुप्या गोष्टी पाहतो तो तुम्हाला प्रतिफळ देईल.”

येशू आपल्याला एका अन्यायी न्यायाधीशाची कहाणी सांगत आहे की त्याने आम्हाला प्रार्थनेचे महत्त्व शिकवावे - सतत प्रार्थना - कधीही प्रार्थना सोडू नका (लूक 18: 1-8). ते वाचा. एका विधवेने न्यायाधीशांकडे न्यायाची मागणी केली आणि शेवटी ती तिला विनंती मंजूर करेपर्यंत त्रास दिला त्याला सक्तीने. देव आमच्यावर प्रेम करतो. तो आणखी किती आपल्या प्रार्थनेचे उत्तर देईल. एक श्लोक म्हणतो, “येशूने नेहमीच प्रार्थना करावी आणि त्यांनी हे दाखवायला पाहिजे की ही बोधकथा त्याने त्यांना दिली हार मानू नका.”फक्त देवच आपल्या प्रार्थनांचे उत्तर देऊ इच्छित नाही तर प्रार्थना केल्याबद्दल तो आपल्याला प्रतिफळ देतो. उल्लेखनीय!

इफिसकर 6: १ 18 आणि १,, जे आपण या चर्चेत बर्‍याच वेळा परत आलो आहोत. पौलाने पत्र संपवून विश्वासणा “्यांना “सर्व प्रभूच्या लोकांसाठी” प्रार्थना करण्यास प्रोत्साहन दिले. आपल्या सुवार्तिक प्रयत्नांसाठी प्रार्थना कशी करावी याबद्दलही तो खूप विशिष्ट होता.

मी तीमथ्य २: १ म्हणतो, "तर मग मी सर्वांना विनंती, प्रार्थना, मध्यस्थी आणि आभार मानण्याची विनंती करतो." तीन वचनात असे म्हटले आहे की, “हा चांगला आहे आणि आपल्या तारणहार्यास आनंददायक आहे, ज्याला सर्व लोकांचे तारण व्हावे अशी इच्छा आहे.” हरवलेल्या प्रियजनांसाठी आणि मित्रांसाठी प्रार्थना करणे आपण कधीही थांबवू नये. कलस्सैकर 2: २ आणि In मध्ये पॉल विशेषतः सुवार्तेसाठी कशी प्रार्थना करावी याबद्दल देखील सांगते. त्यात म्हटले आहे, “सावधगिरी बाळगून व कृतज्ञतेने प्रार्थना करण्यास वाहून घ्या.”

इस्राएली लोकांनी एकमेकांना कसे निराश केले हे आम्ही पाहिले. एकमेकांना निराश करू नका तर उत्तेजन द्या असे सांगण्यात आले आहे. वास्तविक प्रोत्साहन ही एक आध्यात्मिक भेट आहे. आपण केवळ या गोष्टी करणे आणि त्या करणे चालूच ठेवणे एवढेच नाही तर आपण इतरांनाही ते करण्यास शिकवून प्रोत्साहित केले पाहिजे. १ थेस्सलनीकाकर 5:११ आपल्याला “एकमेकांना उत्तेजन” देण्याची आज्ञा देते. तीमथ्यालासुद्धा प्रचार, योग्य आणि प्रोत्साहित करा देवाच्या निर्णयामुळे इतर. २ तीमथ्य:: १ आणि २ म्हणते, “देवासमोर आणि ख्रिस्त येशूच्या उपस्थितीत, जो जिवंत आणि मेलेल्यांचा न्याय करील, आणि त्याचे अस्तित्त्व आणि त्याचे राज्य पाहता, मी तुला हा आदेश देतो: वचन उपदेश कर; हंगामात आणि हंगामात तयार राहा; बरोबर, धिक्कार आणि प्रोत्साहित करा - मोठ्या संयमाने आणि काळजीपूर्वक सूचना देऊन. ” मी पीटर 2: 4 आणि 1 देखील पहा.

शेवटी, परंतु खरोखर ते पहिले असले पाहिजे, आम्हाला सर्व शास्त्रवचनांमध्ये अशी आज्ञा देण्यात आली आहे की एकमेकांवर, आपल्या शत्रूंवरही प्रीति करावी. १ थेस्सलनीकाकर 4:१० म्हणते, “तू देवाच्या कुटुंबावर प्रेम करतोस… तरीसुद्धा आम्ही तुला अधिकाधिक करण्याने उद्युक्त करतो.” फिलिप्पैन्स १: says म्हणते, “तुमचे प्रेम अधिकाधिक वाढू शकेल.” इब्री लोकांस १:: १ आणि जॉन १:: also देखील तो “आणखी” म्हणतो हे रोचक आहे. कधीही जास्त प्रेम असू शकत नाही.

आपल्याला धैर्य धरण्यास प्रोत्साहित करणारे अध्याय शास्त्रात सर्वत्र आहेत. थोडक्यात, आपण नेहमी काहीतरी करत राहिले पाहिजे आणि काहीतरी करत रहावे. कलस्सैकर :3:२:23 (केजेव्ही) म्हणतो, “जे काही तुझ्या हाताने करावयास मिळेल ते परमेश्वरासाठी मनापासून (किंवा मनापासून एनआयव्हीमध्ये) कर.” कलस्सैकर :3:२:24 पुढे म्हणतो, “तुम्हाला ठाऊकच आहे की तुम्हाला प्रभूकडून वारसा मिळेल. तुम्ही ज्याची उपासना करता तोच हा परमेश्वर आहे. ” २ तीमथ्य:: says म्हणते, “मी चांगली लढाई लढली आहे, मी माझा विश्वास संपवला आहे.” आपण हे सांगण्यास सक्षम आहात? १ करिंथकर :2: २ says म्हणते “म्हणून धाव घ्या की तुम्ही बक्षीस जिंकता.” गलतीकर:: says म्हणते, “तुम्ही चांगली शर्यत चालवत होता. तुम्हाला सत्याचे पालन करण्यास कोणी अडथळा आणला? ”

जीवनाचा अर्थ काय आहे?

क्रूडन कॉनकार्डन्सने जीवनाची व्याख्या “मृत पदार्थांपेक्षा वेगळेपणाचे जीवन” म्हणून केले आहे. प्रदर्शित केलेल्या पुराव्यांनुसार एखादी गोष्ट केव्हा जीवित असते हे आपल्या सर्वांना माहित आहे. आम्हाला माहित आहे की एखादी व्यक्ती किंवा प्राणी जेव्हा श्वास घेणे, संप्रेषण करणे आणि कार्य करणे थांबवते तेव्हा ती जिवंत राहणे थांबवते. त्याचप्रमाणे, जेव्हा एखादी वनस्पती मरते तेव्हा ती वाळून जाते आणि वाळून जाते.

जीवन ही सृष्टीचा एक भाग आहे. कलस्सैकर 1: 15 आणि 16 आपल्याला सांगते की आपण प्रभु येशू ख्रिस्ताने तयार केले होते. उत्पत्ति १: १ म्हणते, “देवाने आकाश व पृथ्वी निर्माण केली.” आणि उत्पत्ति १:२:1 मध्ये असे म्हटले आहे की “चला us माणूस बनवा आमच्या प्रतिमा देवासाठी हा हिब्रू शब्द,देव, ” बहुवचन आहे आणि ट्रिनिटीच्या तिन्ही व्यक्ती बोलतात, याचा अर्थ देवता किंवा त्रैक्य देव यांनी प्रथम मानवी जीवन आणि संपूर्ण जग निर्माण केले आहे.

येशूचा विशेष उल्लेख इब्री लोकांस १: १-. मध्ये आहे. ते म्हणतात की देव "आपल्या पुत्राद्वारे आमच्याशी बोलला आहे ... ज्याच्याद्वारे त्याने हे जग निर्माण केले." योहान १: १- 1-1 आणि कलस्सैकर १: १ & आणि १ See पहा, जिथे हे येशू ख्रिस्ताबद्दल विशेषतः बोलत आहे आणि ते म्हणते, “सर्व काही त्याच्याद्वारे निर्माण केले गेले.” जॉन १: १- 3-1 म्हणते, “त्याने जे काही बनवले त्या सर्वांना बनविले, आणि त्याच्याशिवाय जे काही बनविलेले नव्हते त्यापासून तो बनला.” ईयोब: 1: In मध्ये, ईयोब म्हणतो, “देवाच्या आत्म्याने मला निर्माण केले, सर्वशक्तिमान परमेश्वराचा श्वास मला जीवन देतो.” आम्हाला या वचनांद्वारे माहित आहे की पिता, पुत्र आणि पवित्र आत्मा यांनी एकत्र काम केले आहे.

हे जीवन थेट देवाकडून येते. उत्पत्ति २: says म्हणते, “देवाने मनुष्याला जमिनीच्या मातीपासून बनवले आणि त्याच्या नाकपुड्यात जीवनाचा श्वास घेतला आणि माणूस जिवंत जीव झाला.” हे त्याने निर्माण केलेल्या इतर सर्व गोष्टींपेक्षा अद्वितीय होते. आपल्यामध्ये देवाच्या श्वासाने आपण प्राणी आहोत. देवाशिवाय जीवन नाही.

अगदी आपल्या मर्यादित, अद्याप मर्यादित, ज्ञानातही आपण हे समजू शकत नाही की देव हे कसे करू शकतो आणि कदाचित आपण कधीच करणार नाही, परंतु आमच्या जटिल आणि परिपूर्ण निर्मितीमुळे फक्त अस्वस्थ अपघातांच्या मालिकेचा परिणाम असा विश्वास ठेवणे कठीण होते.

मग “जीवनाचा अर्थ काय?” असा प्रश्न विचारत नाही? मी हे आमचे कारण किंवा जीवनाचे उद्दीष्ट म्हणून देखील उल्लेख करू इच्छितो! देवाने मानवी जीवन का निर्माण केले? कलस्सैकर १: १ & आणि १,, पूर्वीचे अर्धवट उद्धृत केलेले, आपल्या जीवनाचे कारण देतात. असे म्हणत राहते की आपण “त्याच्यासाठी निर्माण केले.” रोमन्स ११:1 म्हणते, “कारण त्याच्याकडून आणि त्याच्याद्वारे आणि त्याच्याद्वारे सर्वच गोष्टी आहेत, त्याला अनंतकाळ गौरव असो! आमेन. ” आम्ही त्याच्यासाठी, त्याच्या इच्छेसाठी तयार केले आहोत.

देवासोबत बोलताना, प्रकटीकरण :4:११ म्हणते, "प्रभु तू गौरव, सन्मान व सामर्थ्य मिळविण्यास पात्र आहेस, कारण तू सर्व काही निर्माण केले आणि तुझ्या इच्छेसाठी ते तयार केले गेले." पिता असेही म्हणतो की त्याने सर्व गोष्टींवर आपला पुत्र, येशू याला राज्य आणि वर्चस्व दिले आहे. प्रकटीकरण:: १२-१-11 म्हणते की त्याच्याकडे “प्रभुत्व” आहे. इब्री लोकांस २: 5--12 (स्तोत्र:: -14-. उद्धृत करताना) म्हणतात की देवाने “सर्व काही त्याच्या पायाखाली ठेवले आहे.” श्लोक 2 म्हणते, “सर्व काही त्याच्या पायाखाली ठेवले तेव्हा देव काहीही त्याच्या अधीन नाही असे सोडले.” येशू केवळ आपला निर्माणकर्ता आणि म्हणूनच राज्य करण्यास पात्र आहे, आणि सन्मान व सामर्थ्यासाठी पात्र आहे परंतु तो आपल्यासाठी मरण पावला म्हणूनच देवाने त्याला त्याच्या सिंहासनावर बसून सर्व सृष्टीवर (त्याच्या जगासह) राज्य करण्यास उच्च केले आहे.

जखec्या :6:१:13 म्हणते, “तो वैभवाने परिधान करील, आणि सिंहासनावर बसून राज्य करील.” यशया also 53 देखील वाचा. जॉन १:: २ म्हणते, “तू त्याला सर्व मानवजातीवर अधिकार दिला आहेस.” देव आणि निर्माता म्हणून तो सन्मान, स्तुती आणि कृतज्ञतेस पात्र आहे. प्रकटीकरण 17:2 आणि 4: 11 आणि 5 वाचा. मॅथ्यू:: says म्हणतो, “स्वर्गात असणा Our्या आमच्या पित्या, तुझ्या नावाने पवित्र केले आहे.” तो आमच्या सेवा आणि सन्मानाचा पात्र आहे. ईयोबाने त्याचा अपमान केला म्हणून देवाने त्याला फटकारले. त्याने आपल्या सृष्टीची महानता दाखवून हे केले आणि ईयोबाने उत्तर दिले: "आता माझे डोळे तुला दिसले आहेत आणि मी धूळ व राखेत पश्चात्ताप करतो."

रोमन्स १:२१ अधर्मींनी कसे वागावे हे चुकीचे मार्ग दाखवते आणि यामुळे आपल्याकडून काय अपेक्षित होते ते प्रकट होते. ते म्हणतात, "जरी त्यांना देव माहित होता तरी त्यांनी देव म्हणून त्याचा आदर केला नाही, किंवा त्याचे उपकार मानले नाहीत." उपदेशक १२:१:1 म्हणते, “निष्कर्ष, जेव्हा सर्व ऐकले आहे: देवाला घाबरा आणि त्याच्या आज्ञा पाळा: कारण हे प्रत्येक व्यक्तीला लागू होते.” अनुवाद:: says म्हणते (आणि पवित्र शास्त्रात वारंवार व पुनरावृत्ती होते), “आणि तू आपला देव जो तुझा अंत: करणावर, संपूर्ण जिवाने व संपूर्ण शक्तीने प्रीति कर.”

ही वचनांची पूर्तता म्हणून मी जीवनाचा (आणि जीवनातील आपला हेतू) अर्थ निश्चित करतो. हे आपल्यासाठी त्याची इच्छा पूर्ण करीत आहे. मीखा:: या सारांश सांगते: “मानव, काय चांगले आहे ते त्याने तुला दाखवले. आणि प्रभूने तुमच्याकडून काय हवे आहे? चांगुलपणाने वागणे, दया दाखवणे आणि आपल्या देवासोबत नम्रपणे चालणे. ”

मॅथ्यू :6::33:11 प्रमाणेच इतर वचनांमध्ये हे थोडेसे वेगळ्या मार्गांनी सांगण्यात आले आहे, “प्रथम तुम्ही देवाचे राज्य व त्याचे नीतिमत्त्व शोधा आणि या सर्व गोष्टी आपणास जोडल्या जातील,” किंवा मत्तय ११: २-28--30०, “माझे जू घ्या आपण आणि माझ्याबद्दल शिका, कारण मी कोमल व नम्र हृदय आहे, आणि तुमच्या आत्म्यास विश्रांती मिळेल. ” Verse० (एनएएसबी) म्हणते, "कारण माझे जू सोपे आहे आणि माझे ओझे हलके आहे." अनुवाद १०: १२ आणि १ says म्हणते, “आणि आता, इस्राएल लोकहो, तुमचा देव परमेश्वर तुझ्याकडे काय मागतो, परमेश्वराच्या आज्ञेचे पालन करतो, त्याच्याशी प्रेम करतो, परमेश्वरावर मनापासून प्रेम करतो. आणि तुमच्या मनापासून आणि परमेश्वराच्या आज्ञांचे पालन करा. मी सांगतो की आज मी तुम्हाला तुझ्या चांगल्यासाठी देत ​​आहे. ”

देव हा लहरी नाही, मनमानी किंवा व्यक्तिनिष्ठ नाही हा मुद्दा लक्षात आणून देतो; जरी तो पात्र होण्यासाठी व सर्वोच्च न्यायाधीश असला तरीही, तो केवळ आपल्यासाठीच करतो तो करत नाही. तो प्रेम आहे आणि तो जे करतो ते सर्व प्रेमाच्या बाहेर आहे आणि आपल्या चांगल्यासाठी, ते राज्य करण्याचा त्याचा हक्क असला तरी देव स्वार्थी नाही. तो शक्य आहे म्हणूनच राज्य करत नाही. देव करतो त्या प्रत्येक गोष्टीचे मूळ असते.

सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे जरी तो आमचा शासक आहे तरी असे नाही की त्याने आम्हास शासन करण्यासाठी निर्माण केले परंतु ते जे सांगते ते आहे की देव आपल्यावर प्रेम करतो, जेणेकरून तो त्याच्या निर्मितीवर प्रसन्न झाला आणि त्यामध्ये त्याला आनंद झाला. स्तोत्र १ 149:: & आणि says म्हणते, “परमेश्वर आपल्या लोकांवर आनंद घेतो… संत या सन्मानाने आनंदित होऊ दे आणि आनंदाने गाऊ दे.” यिर्मया :१: Say म्हणतो, “मी तुमच्यावर चिरंतन प्रेमाने प्रीति केली आहे.” सफन्या :4:१ says म्हणते, “तुमचा देव परमेश्वर तुमच्या बरोबर आहे. तो तुम्हाला वाचवतो. तो तुमच्यावर प्रसन्न होईल, तुमच्या प्रेमाने तो तुम्हाला शांत करील. तो तुमच्या गाण्याने आनंदित होईल. ”

नीतिसूत्रे:: &० आणि says१ म्हणते, “मी दररोज त्याचा आनंद घेत असे… जगात, त्याच्या पृथ्वीवर आनंद घेत होते आणि मनुष्यांविषयी मला आनंद वाटला.” जॉन १:8:१:30 मध्ये येशू आपल्यासाठी आपल्या प्रार्थनेत म्हणतो, “मी अजूनही जगात आहे जेणेकरून त्यांच्यामध्ये माझ्या आनंदाचे पूर्ण परिपक्व व्हावे.” जॉन :31:१:17 म्हणते, “जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला”. देव आदामावर, त्याच्या सृष्टीवर प्रेम करतो, म्हणूनच त्याने त्याला त्याच्या सर्व जगावर, त्याच्या सर्व सृष्टीवर राज्य केले आणि त्याच्या सुंदर बागेत ठेवले.

माझा असा विश्वास आहे की पिता बहुतेक वेळा बागेत अ‍ॅडमबरोबर चालला होता. आपण पाहतो की आदामाने पाप केल्यावर तो बागेत त्याला शोधत होता, परंतु आदामाला तो सापडला नाही कारण त्याने स्वत: लपवून ठेवले होते. माझा असा विश्वास आहे की देवाने मनुष्यास मैत्रीसाठी निर्माण केले. मी जॉन १: १-. मध्ये असे म्हटले आहे की, “आमची संगति पित्याबरोबर व त्याच्या पुत्राबरोबर आहे.”

इब्री अध्याय १ आणि २ मध्ये येशू हा आपला भाऊ असल्याचे म्हटले आहे. तो म्हणतो, “त्यांना भाऊ म्हणण्यात मला लाज वाटत नाही.” १ verse व्या श्लोकात तो त्यांना “देव मला देणारी मुले” म्हणतो. जॉन 1:2 मध्ये तो आम्हाला मित्र म्हणतो. हे सर्व फेलोशिप आणि रिलेशनशिपच्या अटी आहेत. इफिसकरांस 13: 15 मध्ये देव आपल्याला “येशू ख्रिस्ताद्वारे त्याचे पुत्र या नात्याने” दत्तक घेण्याविषयी बोलतो.

म्हणूनच, जरी सर्व गोष्टींवर येशूची प्राथमिकता आणि वर्चस्व आहे (कलस्सैकर १:१:1) तरीही, आपल्याला “जीवन” देण्याचा त्याचा हेतू हा सहवास व कौटुंबिक संबंध होता. माझा असा विश्वास आहे की शास्त्रात प्रस्तुत जीवनाचा हा हेतू किंवा अर्थ आहे.

मीखा 6: 8 लक्षात ठेवा की आपण आपल्या देवासोबत नम्रपणे चालले पाहिजे; नम्रपणे कारण तो देव आणि निर्माणकर्ता आहे; परंतु तो त्याच्याबरोबर चालतो कारण तो आमच्यावर प्रेम करतो. जोशुआ २:24:१:15 म्हणतो, “आज कोणाची निवड करायची त्याची निवड करा.” या वचनाच्या प्रकाशात, मी असे म्हणू शकतो की एकदा सैतान, देवाच्या देवदूताने त्याची सेवा केली, परंतु “त्याच्याबरोबर नम्रतेने” चालण्याऐवजी देवाचे स्थान घ्यावे अशी सैतानाची इच्छा होती. त्याने स्वत: ला देवापेक्षा उच्च करण्याचा प्रयत्न केला आणि त्याला स्वर्गातून खाली फेकण्यात आले. तेव्हापासून त्याने आदाम आणि हव्वा यांच्याप्रमाणेच आम्हाला खाली खेचण्याचा प्रयत्न केला. ते त्याच्यामागे गेले आणि त्यांनी पाप केले; मग त्यांनी बागेत लपवून ठेवले आणि अखेरीस देवाने त्यांना बागेतून बाहेर फेकले. (उत्पत्ति Read वाचा.)

आदामाप्रमाणे आपणसुद्धा सर्वांनीच पाप केले (रोमन्स :3:२:23) आणि देवाविरुद्ध बंड केले आणि आपल्या पापांनी आपल्याला देवापासून वेगळे केले आहे आणि देवाबरोबरचे आपले नाते आणि नातेसंबंध तुटले आहेत. यशया 59:: २ वाचा, ज्यात म्हटले आहे की, “तुमच्या पापांनी तुमचा व तुमचा देव वेगळा झाला आहे आणि तुमच्या पापांनी त्याचे तोंड तुमच्यापासून लपविले आहे…” आम्ही आध्यात्मिकरित्या मरण पावला.

माझ्या ओळखीच्या एखाद्याने जीवनाचा अर्थ अशाप्रकारे परिभाषित केला: “आपण नेहमी त्याच्याबरोबर जिवंत राहावे आणि येथे आणि आता त्याच्याबरोबर नातेसंबंध (किंवा चालणे) चालू ठेवावे अशी देवाची इच्छा आहे (मीखा 6: 8 पुन्हा पुन्हा). ख्रिस्ती सहसा आपल्या आणि आताच्या देवासोबतच्या नातेसंबंधाला "चालणे" म्हणून संबोधतात कारण आपण कसे जगावे याविषयी पवित्र शास्त्रात “चाल” हा शब्द वापरला आहे. (मी हे नंतर समजावून सांगेन.) कारण आपण पाप केले आहे आणि या “जीवनापासून” विभक्त झालो आहोत, म्हणून आपण त्याचा पुत्र आपला वैयक्तिक तारणहार म्हणून प्राप्त करुन आणि त्याने आमच्यासाठी वधस्तंभावर मरणाद्वारे पुरवलेली जीवसृष्टी सुरू किंवा आरंभ करणे आवश्यक आहे. स्तोत्र :०: says म्हणते, "देवा, आम्हाला पुनर्संचयित कर आणि आपला चेहरा आमच्यावर प्रकाश दे आणि आम्ही वाचू."

रोमन्स :6:२:23 म्हणते, "पापाचे वेतन (दंड) मृत्यू आहे, परंतु भगवंताची देणगी आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे." कृतज्ञतापूर्वक, देव जगावर इतके प्रेम करतो की त्याने आपल्या स्वतःच्या पुत्राला आमच्यासाठी मरण्यासाठी पाठविले आणि आमच्या पापाची शिक्षा फेडण्यासाठी म्हणून पाठविले की जो कोणी “त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल (जॉन John:१:3). येशूचा मृत्यू पित्याशी असलेला आपला नातेसंबंध पुनर्संचयित करतो. येशूने मृत्यूची शिक्षा दिली परंतु आपण योहान 16:3 आणि जॉन 16:1 मध्ये पाहिल्याप्रमाणे आपण ते स्वीकारलेच पाहिजे आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे. मत्तय २:12:२:26 मध्ये, येशू म्हणाला, “हे माझ्या रक्तातले नवीन करार आहे, जे पुष्कळांसाठी पापांच्या क्षमासाठी ओतले जाते.” मी पीटर 28:2 देखील वाचा; १ करिंथकर १ 24: १--15 आणि यशया chapter 1 व्या अध्याय. जॉन :4: २ us आम्हाला सांगते, “हे देवाचे कार्य आहे ज्याने आपण त्याला पाठविले त्याच्यावर तुम्ही विश्वास ठेवा.”

त्यानंतरच आपण त्याची मुले (जॉन १:१२) बनतो आणि त्याचा आत्मा आपल्यात राहतो (जॉन:: and आणि जॉन १:: १ & आणि १)) आणि मग आम्ही जॉन chapter व्या अध्यायात देवाबरोबर बोललो आहोत. योहान १:१२ आपल्याला सांगते की जेव्हा आपण येशूवर विश्वास ठेवतो आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवतो तेव्हा आपण त्याची मुले बनतो. जॉन:: --1 म्हणते की आपण देवाच्या कुटुंबात “पुन्हा जन्मलो”. तेव्हाच आपण ते करू शकतो देवाबरोबर चाला मीखा म्हणते तसे आपण केले पाहिजे. येशू जॉन १०:१० (एनआयव्ही) मध्ये म्हणाला, “मी आलो आहे की त्यांना जीवन मिळावे आणि ते पूर्ण व्हावे.” एनएएसबी वाचते, “मी आलो की त्यांना जीवन मिळावे आणि ते भरपूर प्रमाणात असावे.” देव जे वचन देतो त्या आनंदाने हे जीवन आहे. रोमन्स :10:२:10 आणखी देव असे म्हणतो की देव आपल्यावर इतका प्रेम करतो की तो “सर्व गोष्टी आपल्या भल्यासाठी एकत्रितपणे घडवून आणतो.”

तर मग आपण देवाबरोबर कसे चालू? येशू पित्याबरोबर एक होता म्हणून पवित्र शास्त्र सांगते की पित्याबरोबर एक आहे (जॉन 17: 20-23). माझ्यामते योहाना 15 मध्ये येशू जेव्हा त्याच्यामध्ये राहण्याचे बोलला तेव्हा याचा अर्थ असा होता. तेथे जॉन 10 आहे जो मेंढपाळ त्याच्यामागून धावतो म्हणून आपल्याविषयी बोलतो.

मी म्हटल्याप्रमाणे, या जीवनाचे वर्णन बरेचदा “चालणे” असे आहे, परंतु ते समजून घेण्यासाठी आणि ते करण्यासाठी आपण देवाच्या वचनाचा अभ्यास केला पाहिजे. देवाबरोबर चालण्यासाठी आपण ज्या गोष्टी करायला हव्या आहेत त्याविषयी पवित्र शास्त्र आपल्याला शिकवते. याची सुरूवात देवाच्या वचनाचे वाचन आणि अभ्यासाने होते. जोशुआ १: says म्हणतो, “नियमशास्त्राचे हे पुस्तक नेहमी आपल्या ओठांवर ठेवा; दिवसरात्र त्यावर मनन करा म्हणजे त्यामध्ये लिहिलेल्या सर्व गोष्टी तुम्ही काळजीपूर्वक करता. मग तुम्ही संपन्न आणि यशस्वी व्हाल. ” स्तोत्र १: १- 1-8 म्हणते, “धन्य तो, जो दुष्टांबरोबर पाऊल ठेवून चालत नाही किंवा पापी लोक ज्या प्रकारे बेडकासारखे वागतात किंवा ज्या प्रकारे परमेश्वराची शिकवण पाळतात त्याप्रमाणे उभे राहतात. जो रात्रंदिवस त्याच्या नियमांचा अभ्यास करतो. ती व्यक्ती पाण्याच्या प्रवाहाने लागवड केलेल्या झाडासारखी असते, ज्याचे फळ हंगामात येते आणि ज्याचे पाने मुरलेले नाहीत - जे जे घडेल ते करतात. ” जेव्हा आम्ही या गोष्टी करतो आम्ही देवाबरोबर चालत आहोत आणि त्याचे वचन पाळत आहोत.

मी या गोष्टी बर्‍याच श्लोकासह बाह्य रूपरेषामध्ये ठेवत आहे जे मला आशा आहे की आपण वाचू शकाल:

1). जॉन १:: १-१-15: माझ्यामते येशू नेहमी “त्याच्याबरोबर राहा” किंवा “रहा” असे म्हणतो तेव्हा या जीवनात दिवसेंदिवस त्याच्याबरोबर चालत जाणे म्हणजे मला वाटते. “मीत राहा आणि मी तुम्हांमध्ये राहीन.” त्याचे शिष्य असल्याचा अर्थ असा आहे की तो आपला शिक्षक आहे. 1:17 च्या मते त्यामध्ये त्याच्या आज्ञांचे पालन करणे समाविष्ट आहे. श्लोक According नुसार त्याचा शब्द आपल्यामध्ये राहणे समाविष्ट आहे. जॉन १:15:२:10 मध्ये असे म्हटले आहे की, “येशूने उत्तर दिले व त्याला उत्तर दिले, 'जर कोणी माझ्यावर प्रेम करतो तर तो माझा संदेश पाळतो आणि माझा पिता त्यावर प्रीति करील, आणि आपण त्याच्याबरोबर राहू व आम्ही त्याच्याबरोबर राहू' असे वाटते. मला.

2). जॉन १:: says म्हणतो, “आता हे अनंतकाळचे जीवन आहे. यासाठी की, त्यांनी तुला, एकमेव खरा देव आणि येशू ख्रिस्त यांना ओळखले पाहिजे, ज्याला तू पाठविलेस.” येशू पित्याबरोबर असल्याप्रमाणे आपल्यात ऐक्य बोलतो. जॉन 17:3 मध्ये येशू म्हणतो, “मी व माझा पिता एक आहोत.”

3). जॉन १०: १-१. आपल्याला शिकवते की आपण, त्याची मेंढरे, मेंढपाळ त्याच्या मागे लागतो आणि “आपण आत जाऊन बाहेर जातो आणि आपल्याला कुरणात सापडतो” अशी आपली काळजी आहे. १ verse व्या श्लोकात येशू म्हणतो, “मी चांगला मेंढपाळ आहे; मी माझ्या मेंढरांना ओळखतो आणि माझी मेंढरे मला ओळखतात- ”

देवाबरोबर चालणे

मानव म्हणून आपण देव कसे चालु शकतो आत्मा कोण आहे?

6. आपण सत्यात चालू शकतो. पवित्र शास्त्र म्हणते की देवाचे वचन सत्य आहे (जॉन १:17:१:17), याचा अर्थ बायबल आणि काय आज्ञा करते आणि ते कसे शिकवते इत्यादी सत्य आपल्याला मुक्त करते (जॉन :8::32२). त्याच्या मार्गांनुसार चालणे म्हणजे जेम्स १:२२ म्हणते, “केवळ वचन ऐकूनच नव्हे तर वचनाचे पालन करा.” वाचण्यासाठी इतर अध्यायः स्तोत्र १: १- 1-22, जोशुआ १:;; स्तोत्र 1: 1; निर्गम 3: 1; लेविटीकस 8; अनुवाद :143::8;; यहेज्केल 16:4; 5 जॉन 33; स्तोत्र ११:: ११,;; जॉन 5: 33 आणि 37; 24 जॉन 2 & 6; मी किंग्ज 119: 11 आणि 3: 17; स्तोत्र: 6: १, यशया: 17: and आणि मलाखी २:..
7. आपण प्रकाशात चालू शकतो. प्रकाशात चालणे म्हणजे देवाच्या वचनाच्या शिकवणुकीत चालणे (प्रकाश देखील शब्दालाच संदर्भित करते); स्वत: ला देवाच्या वचनात पहात आहे, म्हणजे आपण काय करीत आहात किंवा काय करीत आहात हे ओळखणे आणि आपण उदाहरणे, ऐतिहासिक लेखा किंवा आज्ञा आणि शब्दामध्ये सादर केलेले शिक्षण पाहिल्यामुळे ते चांगले की वाईट आहे हे ओळखणे. शब्द हा देवाचा प्रकाश आहे आणि त्यानुसार आपण त्यामध्ये प्रतिक्रिया (चालणे) आवश्यक आहे. आपण जे करीत आहोत ते करत असल्यास आपण त्याच्या सामर्थ्याबद्दल देवाचे आभार मानले पाहिजेत आणि आम्हाला पुढे चालू ठेवण्यास सक्षम होण्यासाठी देवाला सांगावे; परंतु जर आपण अयशस्वी झालो किंवा पाप केले असेल तर आपण ते देवासमोर कबूल केले पाहिजे आणि तो आपल्याला क्षमा करेल. अशाप्रकारे आपण देवाच्या वचनाच्या (प्रकाशात) चालत आहोत, कारण पवित्र शास्त्र हा श्वास घेणारा आहे, आपल्या स्वर्गीय पित्याचे (2 तीमथ्य 3:16) शब्द आहेत. मी जॉन 1: 1-10 देखील वाचा; स्तोत्र :56 13:१:84; स्तोत्र :11 2:११; यशया २:;; जॉन 5:8; स्तोत्र 12:89; रोमन्स::..
8. आपण आत्म्याने चालू शकतो. पवित्र आत्मा कधीही देवाच्या शब्दाचा विरोध करीत नाही परंतु त्याद्वारे कार्य करतो. तो त्याचा लेखक आहे (२ पीटर १:२१). आत्म्यामध्ये चालण्याविषयी अधिक जाणून घेण्यासाठी रोमन्स 2: 1; गलतीकर :21:१:8 आणि रोमन्स::.. पवित्र आत्म्यामध्ये प्रकाशात चालणे आणि आत्म्यामध्ये चालण्याचे परिणाम खूप समान आहेत.
9. येशू चालला म्हणून आपण चालू शकतो. आपण त्याच्या उदाहरणाचे अनुसरण केले पाहिजे, त्याच्या शिक्षणाचे पालन केले पाहिजे आणि त्याच्यासारखे व्हावे (2 करिंथकर 3:18; लूक 6:40). मी योहान २: says म्हणतो, “ज्याने आपल्यामध्ये राहतो असे म्हटले आहे त्याने त्याच मार्गाने चालले पाहिजे.” ख्रिस्तासारखे बनण्याचे काही महत्त्वपूर्ण मार्ग येथे आहेतः
10. एकमेकांवर प्रेम करा. जॉन १:15:१:17: “ही माझी आज्ञा आहे: एकमेकांवर प्रीति करा.” फिलिप्पैकर २: १ आणि २ म्हणते, “म्हणून जर ख्रिस्ताबरोबर एकरूप होण्यापासून तुम्हाला उत्तेजन मिळाल्यास, जर त्याच्या प्रेमामुळे तुम्हाला काही सांत्वन मिळालं असेल, जर आत्म्यात काही भाग घेत असेल, जर कोमलता व करुणा असेल तर समान विचारांसह माझा आनंद पूर्ण करा. , एकसारखे प्रेम, एकाच आत्म्याने आणि एकाच मनाने. ” हे आत्म्यामध्ये चालण्याशी संबंधित आहे कारण आत्म्याच्या फळाचा पहिला पैलू म्हणजे प्रेम (गलतीकर :2:२२).
11. त्याने आज्ञा पाळल्या आणि पित्याला सादर केले (जॉन 14: 15).
12. जॉन 17: 4: देवाने वधस्तंभावर मृत्यु देताना (जॉन 19: 30) देवाने त्याला दिलेली कार्ये त्याने पूर्ण केली.
13. जेव्हा त्याने बागेत प्रार्थना केली तेव्हा तो म्हणाला, “तुझे होईल” (मॅथ्यू २:26::42२)
14. जॉन १:15:१० म्हणते, “जर तुम्ही माझ्या आज्ञा पाळल्या तर तुम्ही माझ्या प्रीतीत राहाल, जसे मी माझ्या वडिलांच्या आज्ञा पाळल्या आहेत आणि त्याच्या प्रीतीत राहा.”
15. हे मला चालण्याच्या आणखी एका गोष्टीकडे आणते, म्हणजेच ख्रिश्चन जीवन जगणे - जे प्रार्थना आहे. प्रार्थना आज्ञाधारकतेत पडते कारण देव अनेक वेळा आज्ञा करतो आणि प्रार्थना करण्याच्या बाबतीत येशूच्या उदाहरणाचे अनुसरण करतो. आम्ही प्रार्थनेचा विचार करण्यासारखा विचार करतो. तो is, परंतु ते अधिक आहे. मी हे कधीही किंवा कोठेही, देवाशी फक्त बोलणे किंवा त्याच्याशी बोलणे म्हणून परिभाषित करू इच्छित आहे. येशूने हे केले कारण योहान 17 मध्ये येशू आपल्या शिष्यांसह चालत असताना आणि त्यांच्याशी बोलत असताना त्यांच्याकडे “वर पाहिले” आणि “प्रार्थना” करतो हे आपण पाहतो. “न थांबता प्रार्थना” करण्याचे हे एक उत्तम उदाहरण आहे (मी थेस्सलनीकाकर 5:१:17), देवाकडे विनंत्या विचारू आणि कोणत्याही वेळी आणि कोठेही देवाशी बोललो.
16. येशूचे उदाहरण आणि इतर शास्त्रवचने आपल्याला प्रार्थना करण्याद्वारे देवाबरोबर एकटे राहून इतरांपेक्षा वेगळा वेळ घालवायला शिकवतात (मॅथ्यू:: & आणि.). येथे येशू प्रार्थना देखील एकटा घालवला म्हणून येशू देखील आपले उदाहरण आहे. मार्क १::6 Read वाचा; मत्तय 5:6; चिन्ह 1:35; लूक 14: 23; 6:46; 11:1 आणि 5: 16 आणि 6.
17. देव आम्हाला प्रार्थना करण्याची आज्ञा देतो. राहण्यामध्ये प्रार्थना समाविष्ट आहे. कलस्सैकर:: २ म्हणते, “तुम्ही स्वतःला प्रार्थनेत समर्पित करा.” मॅथ्यू:: In -१. मध्ये येशूने आम्हाला शिकवले कसे आम्हाला “परमेश्वराची प्रार्थना” देऊन प्रार्थना करणे. फिलिप्पैकर:: says म्हणते, “कशाविषयीही चिंता करू नका तर प्रत्येक परिस्थितीत प्रार्थना व विनंत्या करून आभार मानून आपल्या विनंत्या देवाला सादर करा.” पौलाने त्याच्यासाठी प्रार्थना करण्यास सुरू असलेल्या मंडळ्यांना वारंवार विचारले. लूक 4: 6 म्हणते, "पुरुषांनी नेहमी प्रार्थना केली पाहिजे." बायबलमधील अनुवादामध्ये २ शमुवेल २१: १ आणि मी तीमथ्य:: Both दोघेही “बराच वेळ प्रार्थना” करण्याविषयी बोलतात. देवाबरोबर चालण्याकरता प्रार्थना करणे ही महत्त्वाची गरज आहे. स्तोत्रांमध्ये आणि येशूप्रमाणे दाविदाप्रमाणे त्याच्याबरोबर प्रार्थनेत वेळ घालवा.

संपूर्ण बायबल ही जिवंत राहण्यासाठी आणि देवाबरोबर चालण्यासाठी आमची मार्गदर्शक पुस्तिका आहे, परंतु हे स्पष्ट आहे की:

1. शब्द जाणून घ्या: २ तीमथ्य २:१:2 "तुम्ही स्वत: ला देवाला मान्य केले आहे हे दर्शविण्यासाठी अभ्यास करा, ज्याला लज्जित होण्याची गरज नाही आणि सत्याचे शब्द बरोबर वाटणे आवश्यक नाही. '
2. शब्द पाळणे: जेम्स 1: 22
3. बायबलमधून त्याला जाणून घ्या (जॉन 17: 17; 2 पीटर 1: 3).
4. प्रार्थना करा
5. पाप कबूल करा
6. येशूच्या उदाहरणाचे अनुसरण करा
7. येशूसारखे व्हा

या गोष्टींवर मी विश्वास ठेवतो जिझसने जेव्हा त्याच्यामध्ये राहावे असे म्हटले तेव्हा येशूचा अर्थ काय आहे आणि हेच जीवनाचे खरे अर्थ आहे.

निष्कर्ष

भगवंताशिवाय जीवन व्यर्थ आहे आणि बंडखोरी त्याच्याशिवाय जगण्याचे ठरवते. यामुळे गोंधळ आणि निराशा न करता जगण्याकडे दुर्लक्ष होते आणि रोमन्स १ म्हणते की “ज्ञानाशिवाय” जगणे. ते निरर्थक आणि पूर्णपणे स्व-केंद्रित आहे. जर आपण देवाबरोबर चालत राहिलो तर आपले जीवन आणि ते विपुलतेने, उद्देशाने आणि देवाच्या शाश्वत प्रेमासह असते. यासह एक प्रेमळ पित्याशी एक प्रेमळ नाते येते जो आम्हाला नेहमीच आपल्यासाठी काय चांगले व चांगले देतो आणि जो आपला आशीर्वाद कायमचा आपल्यावर ओततो त्यास आनंद आणि आनंद होतो.

डॅनियल:: २-9-२24 मध्ये भविष्यवाणी केल्याप्रमाणे क्लेश सात वर्षांचा आहे. त्यात म्हटले आहे, “आपल्या लोकांसाठी व आपल्या शहराला (म्हणजेच इस्राएल आणि यरुशलेम) सत्तरीचे नियम पाळले गेले आहेत. परमपवित्र स्थान अभिषेक करण्यासाठी. ” २b ब आणि २ verses व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “जो राज्यकर्ता येईल तो शहर आणि मंदिर नष्ट करील.” शेवट पुरासारखा येईल: युद्ध शेवट होईपर्यंत चालू राहील, आणि निर्जनतेचा नाश होईपर्यंत. तो एका “सात” (27 वर्षे) करिता पुष्कळ लोकांशी केलेल्या कराराची पुष्टी करील; त्या सातही मध्यभागी तो यज्ञबली व अर्पणाचा अंत करील. आणि मंदिरात तो भयानक गोष्टी घडवून आणील, कारण तो ओसंडून निघून जाईपर्यंत निंदानालस्ती होईल. ” डॅनियल ११::26१ आणि १२:११ या सतराव्या आठवड्याचा अर्थ सात वर्ष म्हणून स्पष्ट करतो, त्यातील शेवटचा अर्धा वास्तविक दिवस साडेतीन वर्षे आहे. यिर्मया :०: मध्ये याकोबाच्या संकटाचा दिवस म्हणून वर्णन केले आहे: “काश, तो दिवस चांगला आहे आणि इतका कोणताही दिवस नाही; याकोबाच्या संकटाची वेळही आली आहे. परंतु त्यातून तो वाचला जाईल. ” हे प्रकटीकरण अध्याय -27-१ in मध्ये तपशीलाने वर्णन केले आहे आणि हा सात वर्षांचा कालावधी आहे ज्यामध्ये देव राष्ट्रे, पापाविरुद्ध आणि देवाविरुद्ध बंड करणा those्या लोकांविरूद्ध आपला राग “ओतला” जाईल आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवण्यास नकार देत आणि त्याची उपासना करू लागले अभिषिक्त एक. १ थेस्सलनीकाकरांस १: -7-१० म्हणते, “तुम्हीसुद्धा आमचे व प्रभूचे अनुकरण करणारे झाला आहात, पवित्र आत्म्याच्या आनंदाने हा संदेश फार फार दु: खी झाला म्हणजे तुम्ही मेसेडोनिया व अखिया येथील सर्व विश्वासणा to्यांसाठी उदाहरण बनला. . कारण केवळ मासेदोनिया व अखिया येथेच नव्हे तर सर्व ठिकाणी देवावर तुमचा विश्वास वाढला आहे म्हणून आम्हांस काही सांगायची गरज नाही. कारण ते स्वतः आमच्याविषयी सांगतात की आमचे तुमच्याबरोबर स्वागत कसे आहे आणि आपण जिवंत आणि ख God्या देवाची सेवा करण्यासाठी आणि आपण मरणातून पुन्हा जिवंत केले गेलेल्या स्वर्गातून त्याच्या पुत्राची वाट पाहाण्यासाठी देवाकडे कसे वळलात? येशू, जो येणार्या रागापासून आपली सुटका करतो. ”

क्लेश इस्राएल आणि देवाच्या पवित्र शहर यरुशलेमाच्या आसपास आहेत. त्याची सुरुवात युरोपमधील ऐतिहासिक रोमन साम्राज्याच्या मुळापासून आलेल्या दहा राष्ट्राच्या संघटनेतून सुरू होणा with्या शासकापासून होते. प्रथम तो शांतता प्रस्थापित होईल आणि नंतर उठून दुष्ट होईल. साडेतीन वर्षानंतर ज्याने त्याला सत्ता प्राप्त केली, तो यरुशलेमेतील मंदिराचा अपमान करतो आणि स्वत: ला “देव” म्हणून उभे करतो आणि त्याची उपासना करण्याची मागणी करतो. (मॅथ्यू अध्याय २ & आणि २ Read वाचा; मी थेस्सलनीकाकर 24: १-25-१-4; २ थेस्सलनीकाकर २: -13-१२ आणि प्रकटीकरण अध्याय १..) देव त्याच्या लोकांचा (इस्राएल) नाश करण्याचा प्रयत्न करणा the्या राष्ट्रांचा न्याय करतो. तो स्वत: ला देव म्हणून स्थापित करणारा राज्यकर्ता (ख्रिस्तविरोधी) याचा देखील न्याय करतो. जेव्हा जगातील सर्व लोक आरमागेडनच्या दरीत त्याच्या लोकांचा व शहराचा नाश करण्यासाठी एकत्र जमतील आणि देवाविरुद्ध लढाई करतील, तेव्हा येशू आपल्या शत्रूंचा नाश करण्यासाठी आणि आपल्या लोकांना आणि शहराला सोडवण्यासाठी परत येईल. येशू दृश्यमानपणे परत येईल आणि संपूर्ण जगाने त्याला पाहिले जाईल (प्रेषितांची कृत्ये १:: -११; प्रकटीकरण १:)) आणि त्याचे लोक इस्त्राएल (जखec्या १२: १-१-18 आणि १:: १-)).

जेव्हा येशू परत येईल, तेव्हा जुना करार संत, चर्च आणि देवदूतांच्या सैन्याने त्याच्याबरोबर विजय मिळविला पाहिजे. जेव्हा इस्राएलचे शेष लोक त्याला पाहतील तेव्हा त्यांनी त्याला ओळखले की त्यांनी त्याला भोसकले आणि शोक केला आणि ते सर्व वाचतील (रोमन्स ११:२:11). मग येशू आपले सहस्र राज्य स्थापित करेल आणि आपल्या लोकांसह १,००० वर्षे राज्य करेल.

आम्ही त्रस्त आहोत?

नाही, अद्याप नाही, परंतु आम्ही कदाचित त्यापूर्वीच्या वेळेत आहोत. आम्ही आधी सांगितल्याप्रमाणे, ख्रिस्तविरोधी उघडकीस आल्यावर आणि क्लेस्सलनी लोकसमुदायाला इस्त्राईल बरोबर करार केल्यावर त्रास सुरू होईल. (डॅनियल :9: २ and आणि २ थेस्सलनीका २ पहा). डॅनियल 27 आणि 2 असे म्हणतात की तो दहा राष्ट्रांच्या संघातून उदयास येईल आणि नंतर अधिक नियंत्रण घेईल. अद्यापपर्यंत, 2 राष्ट्र गट तयार झाला नाही.

आपण अद्याप क्लेशात नाही आहोत यामागील आणखी एक कारण म्हणजे क्लेश दरम्यान, / आणि १ / २ वर्षांत ख्रिस्त विरोधी ख्रिस्त जेरुसलेममधील मंदिर अपवित्र करुन स्वत: ला देव म्हणून स्थापित करेल आणि सध्या डोंगरावर मंदिर नाही. इस्रायल, जरी ते तयार करण्यास यहूदी तयार आहेत आणि तयार आहेत.

आपण जे पाहत आहोत त्या वाढीच्या युद्धाची आणि अशांततेची वेळ आहे जी येशू म्हणाला होता (मॅथ्यू २ 24: & आणि;; मार्क १::;; लूक २१:११). हे देवाच्या आसन्न क्रोधाचे लक्षण आहे. या वचनांमध्ये असे म्हटले आहे की देश आणि वांशिक गट यांच्यात वाढती युद्धे, रोगराई, भूकंप आणि स्वर्गातील इतर चिन्हे असतील.

आणखी एक गोष्ट जी घडली पाहिजे ती आहे ती म्हणजे सुवार्तेचा उपदेश सर्व राष्ट्रे, निरनिराळ्या जातींमध्ये व सर्व लोकांमध्ये झाला पाहिजे कारण या लोकांपैकी काही जण विश्वास ठेवतील व स्वर्गात असतील व देव व कोक pra्याची स्तुती करतील (मत्तय २:24:१:14; प्रकटीकरण:: & आणि १०) .

आम्हाला माहित आहे की आम्ही जवळ आहोत कारण देव आपल्या विखुरलेल्या लोकांना, इस्राएल लोकांना जगातून एकत्र आणत आहे आणि पवित्र भूमी, इस्राएलकडे परत पाठवत आहे. आमोस:: ११-१-9 म्हणते, “मी त्यांना या भूमीवर रोपीन आणि मी त्यांना दिलेल्या भूमीतून ते पुन्हा ओढले जाणार नाहीत.”

बहुतेक मूलभूत ख्रिश्चनांचा असा विश्वास आहे की चर्चमधील अत्यानंद (ब्रम्हानंद) देखील प्रथम येईल (मी करिंथकर १ 15: -50०--56 पहा; थेस्सलनीकाकर 4: १-13-१-18 आणि २ थेस्सलनीकाकर २: १-१२) कारण चर्च “क्रोधासाठी नियुक्त केलेला नाही”. , परंतु हा मुद्दा तितका स्पष्ट नाही आणि विवादास्पद असू शकतो. तथापि देवाचे वचन म्हणतो देवदूत त्याच्या पवित्र लोकांना “स्वर्गातील एका टोकापासून दुस other्या टोकापर्यंत” गोळा करील (मत्तय २ 24::31१) पृथ्वीच्या एका टोकापासून दुस another्या टोकापर्यंत नव्हे आणि ते देवदूतांसह देवाच्या सैन्यात सामील होतील (मी थेस्सलनीकाकर 3:१:13; २ थेस्सलनीकाकर १:;; प्रकटीकरण १ :2: १)) लॉर्डस्च्या परतीच्या वेळी इस्राएलच्या शत्रूंचा पराभव करण्यासाठी पृथ्वीवर येणे. कलस्सैकर 1: says म्हणते, “जेव्हा ख्रिस्त, जो आमचे जीवन आहे, तो प्रकट होईल, तेव्हा तुम्हीही त्याच्याबरोबर गौरवाने प्रकट व्हाल.”

ग्रीक संज्ञेने २ थेस्सलनीकाकर २: in मध्ये धर्मत्यागाचे भाषांतर केल्यामुळे सामान्यत: निघून जाण्यासाठी अनुवादित केलेल्या एखाद्या क्रियापदातून आला आहे, म्हणून हा श्लोक अत्यानंद (ब्रम्हानंद) संदर्भित असेल आणि ते अध्याय संदर्भानुसार असेल. यशया २:: १ -2 -२१ देखील वाचा, ज्यात पुनरुत्थान आणि अशा घटनेचे चित्रण दिसते ज्यामध्ये देवाच्या क्रोधापासून आणि न्यायापासून वाचण्यासाठी हे लोक लपलेले आहेत. आनंदी अद्याप आली नाही.

आम्ही कसे सुटू शकेन?

बहुतेक इव्हान्जेलिकल्स चर्चच्या अत्यानंद (ब्रम्हानंद) ही संकल्पना स्वीकारतात, पण जेव्हा ते घडते तेव्हा वाद होतात. हे दु: ख सुरू होण्याआधी उद्भवल्यास, फक्त अत्यानंद (ब्रम्हानंद) नंतर पृथ्वीवर राहतील जे अविश्वासू लोक देवाच्या क्रोधाच्या वेळी संकटात प्रवेश करतील, कारण येशू आपल्या पापांपासून आमचा बचाव करण्यासाठी मरण पावला असे मानतात फक्त तेच आनंदी होतील. जर आपण अत्यानंद (ब्रम्हानंद) वेळेबद्दल चुकीचे आहोत आणि जर ते नंतर घडते, तर सात वर्षांच्या संकटाच्या दरम्यान किंवा शेवटी, आपण इतर सर्वांबरोबर राहू आणि क्लेशातून जाऊ, जरी बहुतेक लोक यावर विश्वास ठेवतात परंतु आपण ते करू त्या काळात देवाच्या क्रोधापासून काही तरी वाचले पाहिजे.

आपण देवाविरुद्ध होऊ इच्छित नाही, आपण देवाच्या बाजूने राहू इच्छित आहात, अन्यथा, आपण केवळ क्लेशातून जात नाही तर देवाच्या निर्णयाचा आणि शाश्वत क्रोधाचा सामना करावा लागेल आणि सैतान आणि त्याच्या देवदूतांसोबत अग्नीच्या तळ्यात टाकला जाईल. . प्रकटीकरण २०: १०-१-20 म्हणते, “आणि ज्याने त्यांना फसविले होते त्याला भूत आणि गंधकाच्या तळ्यात टाकण्यात आले, तेथे पशू व खोटा संदेष्टासुद्धा आहेत; आणि त्यांना अहोरात्र वेदना दिल्या जातील. मग मी एक महान पांढरा सिंहासन आणि त्याच्यावर जो बसला होता. त्याच्या समोरुन पृथ्वी आणि आकाश पळाले आणि त्यांना जागा सापडली नाही. मग मी सिंहासनासमोर उभे असलेले, मेलेले व थोर माणसे पाहिले. पुस्तक उघडले आणि दुसरे पुस्तक उघडले गेले. ते म्हणजे जीवनाचे पुस्तक. आणि मेलेल्यांचा त्यांच्या पुस्तकात लिहिल्याप्रमाणे त्यांच्या कृतीनुसार न्याय करण्यात आला. सागराने आपल्यामधील मेलेले लोक बाहेर सोडून दिले. आणि मरण आणि पातालने त्यांच्यामध्ये मेलेले लोक सोडून दिले. आणि प्रत्येकाला त्यांच्या कृत्यानुसार न्याय मिळाला. मग मरण व अधोलोक यांना अग्नीच्या तळ्यात टाकण्यात आले. अग्नीचा तलाव हे दुसरे मृत्यू आहे. आणि जर कोणाचे नाव जीवनी पुस्तकात सापडले नाही, तर त्याला अग्नीच्या तळ्यात टाकण्यात येईल. ” (मॅथ्यू २:10::15१सुद्धा पहा.)

मी म्हटल्याप्रमाणे, बहुतेक ख्रिश्चनांना विश्वास आहे की विश्वासणारे आनंदी होतील आणि दु: खमध्ये प्रवेश करणार नाहीत. १ करिंथकर १ 15: &१ आणि says२ म्हणतो, “पाहा, मी एक रहस्य सांगतो; आपण सर्व झोपणार नाही, तर आपण क्षणात डोळ्यांची उघडझाप करीत असताना, शेवटच्या कर्णाकडे जात असताना आपण सर्व जण बदलू. कर्णा वाजेल आणि मेलेले अविनाशीपणात उठविले जातील. मग आपण बदलू. ” मला वाटते की अत्यानंद (ब्रम्हानंद) (१ थेस्सलनीकाकर 51: १-52-१-4;;: -13-१०; १ करिंथकर १ 18:5२) असे म्हटले आहे की “आम्ही प्रभूबरोबर सदासर्वकाळ राहू” आणि ते “आम्ही या शब्दांनी एकमेकांना दिलासा द्यावा. ”

ज्यू ख्रिस्ती या दृष्टिकोनाचे स्पष्टीकरण देण्यासाठी ख्रिस्ती काळात ज्यू विवाह सोहळ्याचे उदाहरण ज्यू विश्वासणारे वापरतात. काहींनी असा युक्तिवाद केला की येशू कधीही वापरला नाही आणि तरीही त्याने तो केला. आपल्या दुस Com्या येण्याच्या सभोवतालच्या घटनांचे वर्णन करण्यासाठी किंवा वर्णन करण्यासाठी त्याने अनेक वेळा विवाहातील प्रथा वापरल्या. पात्रे अशी आहेत: वधू ही चर्च आहे; वर ख्रिस्त आहे; वरचा पिता देव पिता आहे.

मूलभूत घटनाः

1). बेतरोथलः वधू-वर दोघांनी मिळून एक वाइन वाइन प्याला आणि वास्तविक लग्न होईपर्यंत द्राक्षफळांचा पुन्हा रस न घेण्याचे वचन दिले. येशूने मॅथ्यू २:26: २ in मध्ये म्हटल्यावर वराला जे शब्द वापरायचे होते ते शब्द वापरले, “परंतु मी तुम्हांस सांगतो की, माझ्या पित्याच्या राज्यात मी तुमच्याबरोबर नवीन प्याला तेव्हापासून मी आतापर्यंत द्राक्षांचा रस पिणार नाही. ” जेव्हा वधू द्राक्षारसाच्या कपातून मद्यपान करते आणि वराला वधूची किंमत दिली जाते, तेव्हा आपल्या पापांसाठी आणि येशूला आपला तारणारा म्हणून आम्ही स्वीकारले यासाठी देय दिलेले चित्र आहे. आम्ही वधू आहोत.

2). वर आपल्या वधूसाठी घर बांधण्यासाठी निघून जातो. जॉन 14 मध्ये येशू आमच्यासाठी एक घर तयार करण्यासाठी स्वर्गात जातो. जॉन १:: १-; म्हणतो, “तुमचे अंत: करण अस्वस्थ होऊ देऊ नका; देवावर विश्वास ठेवा, माझ्यावरही विश्वास ठेवा. माझ्या पित्याच्या घरात राहण्याच्या पुष्कळ जागा आहेत. जर तसे नसते तर मी तुला सांगितले असते; मी तुमच्यासाठी जागा तयार करायला जात आहे. जर मी गेलो आणि तुमच्यासाठी जागा तयार केली तर मी परत येईन आणि तुम्हाला माझ्याकडे घेऊन येईन, यासाठी की जेथे मी आहे तेथे तुम्हीही असावे.

3). वराला वधू परत कधी येईल हे पिता ठरवितो. मॅथ्यू २:24:36 says म्हणते, “परंतु त्या दिवसाविषयी आणि त्या घटकेविषयी कोणालाही ठाऊक नाही, स्वर्गातील देवदूत व पुत्रालाही नाही, फक्त पिताच ओळखतो.” येशू परत येईल तेव्हा एकटाच पित्याला ठाऊक आहे.

4). वर परत येण्याची वाट पाहणा His्या त्याच्या वधूची अनपेक्षितपणे भेट होते. येशू चर्च raptures (मी थेस्सलनीकाकर 4: 13-18).

5). वडिलांच्या घरात तिच्यासाठी तयार केलेल्या खोलीत वधू एका आठवड्यासाठी ठेवली जाते. दु: ख दरम्यान चर्च सात वर्षे स्वर्गात आहे. यशया 26: 19-21 वाचा.

6). विवाहसोहळा लग्नाच्या उत्सवाच्या शेवटी फादरच्या घरात विवाहसोहळा होतो (प्रकटीकरण १::--)) लग्नाच्या रात्रीचे जेवणानंतर, वधू पुढे येतात आणि सर्वांसमोर सादर केल्या जातात. येशू त्याच्या वधू (चर्च) आणि जुना करार संत आणि देवदूतांसह त्याच्या शत्रूंचा वश करण्यासाठी पृथ्वीवर परत येतो (प्रकटीकरण 19: 7-9).

होय, येशूने आपल्या दिवसातील लग्नाच्या प्रथा वापरल्या गेल्या दिवसातील घटना स्पष्ट करण्यासाठी दिल्या. पवित्र शास्त्रात ख्रिस्ताची वधू म्हणून मंडळीचा संदर्भ आहे आणि येशू म्हणतो की तो आपल्यासाठी एक घर तयार करणार आहे. येशू आपल्या चर्चकडे परत येण्याविषयी देखील बोलतो आणि आपण त्याच्या परत येण्यासाठी तयार असले पाहिजे (मत्तय २:: १-१-25). आम्ही म्हटल्याप्रमाणे, तो म्हणतो की पिता कधी परत येईल हे तो जाणतो.

वधूच्या सात दिवसांच्या एकाकीपणाबद्दल कोणताही नवीन करार नाही, तथापि एक जुना करार आहे - एक भविष्यवाणी जी मरण पावलेल्यांच्या पुनरुत्थानाशी समांतर आहे आणि मग ते “देवाच्या क्रोधापर्यंत पूर्ण होईपर्यंत त्यांच्या खोल्या किंवा खोल्यांमध्ये जावे.” ” यशया 26: 19-26 वाचा, जे क्लेश करण्यापूर्वी चर्चच्या आनंदीबद्दल असू शकते असे दिसते. यानंतर आपल्याकडे लग्नाचे जेवण असेल आणि नंतर संत, येशूच्या शत्रूंचा पराभव करण्यासाठी “स्वर्गातून” मुक्त झालेल्या व देवदूतांचे असंख्य लोक (प्रकटीकरण १:: ११-२२) आणि पृथ्वीवर राज्य आणि राज्य करतील (प्रकटीकरण २०: १--19 ).

एकतर, देवाचा क्रोध टाळण्याचा एकमात्र मार्ग म्हणजे येशूवर विश्वास ठेवणे. (जॉन:: १-3-१-14 आणि See 18 पहा. पद says says म्हणते, “जो पुत्रावर विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन आहे आणि जो पुत्रावर विश्वास ठेवत नाही त्याला जीवन दिसणार नाही; परंतु देवाचा क्रोध त्याच्यावर राहतो.)) येशूला वधस्तंभावर खिळवून आपल्या पापाची शिक्षा, कर्ज आणि शिक्षा दिलेली आहे असा विश्वास ठेवा. १ करिंथकर १ 36: १- says म्हणते, “मी सुवार्ता जाहीर करतो ... ज्याद्वारे तुम्ही तुमचे तारण आहात ... ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला, पवित्र शास्त्रानुसार, आणि त्याला पुरण्यात आले, आणि त्यानुसार तिस according्या दिवशी त्याला उठविले गेले शास्त्रवचने. ” मॅथ्यू २:36:२:15 म्हणतो, "हे माझे रक्त आहे ... जे पुष्कळांसाठी पापांच्या क्षमासाठी ओतले जात आहे." मी पीटर २:२ says म्हणतो, "ज्याने स्वत: च्याच स्वत: च्या स्वत: च्या पापांद्वारे त्याच्या स्वत: च्या शरीरावर वधस्तंभावर खिळले." (यशया 1 4: १-१२ वाचा.) जॉन २०::26१ म्हणतो, “पण हे लिहिलेले आहे, यासाठी की तुम्ही विश्वास ठेवावा की येशू हा ख्रिस्त आहे, देवाचा पुत्र आहे; आणि त्याच्या नावावरुन तुम्हाला जीवन मिळाले असा विश्वास आहे. ”

जर आपण येशूकडे आलात तर तो तुमच्याकडे वळणार नाही. जॉन :6:37 says म्हणते, "पिता मला जे काही देईल ते माझ्याकडे येईल आणि जो माझ्याकडे येईल त्याला मी सोडणार नाही." अध्याय 39 आणि 40 म्हणते, “ज्याने मला पाठविले त्याचे हेच आहे, ज्याने मला दिले त्यातील मी काही गमावले नाही, परंतु शेवटच्या दिवशी त्यास उठवा.” कारण पित्याची अशी इच्छा आहे की, जो कोणी पुत्राला पाहून त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळेल आणि मी शेवटच्या दिवशी त्याला उठवीन. ” योहान १०: २ & आणि २ Read देखील वाचा, ज्यात म्हटले आहे की, "मी त्यांना चिरंतन जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत आणि कोणीही त्यांना माझ्या हातातून काढून घेणार नाही ..." रोमन्स :10::28:29 देखील वाचा, ज्याने म्हटले आहे की, "आपल्यापासून कोण वेगळे करेल?" देवाचे प्रेम, संकटे किंवा संकटे येतील ... ”आणि verses 8 आणि verses verses श्लोकांमध्ये असे म्हटले आहे की“ मृत्यू, जीवन, देवदूत… किंवा येणा things्या गोष्टी न करताच आम्हाला भगवंताच्या प्रेमापासून वेगळे करू शकतील. ” (मी जॉन 35:38 देखील पहा)

परंतु देव इब्री लोकांस २: in मध्ये म्हणतो, “जर आपण इतक्या मोठ्या तारणाकडे दुर्लक्ष केले तर आपण कसे सुटू?” २ तीमथ्य १:१२ म्हणते, “मला खात्री आहे की त्या दिवसासाठी मी जे काही केले आहे ते तो राखण्यास तो समर्थ आहे.”

 

जेव्हा आपण शास्त्रवचनाचा एक भाग समजून घेण्याचा प्रयत्न करीत असाल तेव्हा त्याचे अनुसरण करण्यासाठी काही मार्गदर्शक तत्त्वे आहेत. त्याच्या संदर्भात त्याचा अभ्यास करा, दुसऱ्या शब्दांत काळजीपूर्वक आसपासच्या श्लोकांकडे लक्ष द्या. बायबलच्या इतिहासाच्या आणि पार्श्वभूमीच्या प्रकाशनात आपण ते पहावे. बायबल एकत्रित आहे. ही एक कथा आहे, विमोचन करण्याच्या देवाच्या योजनेची आश्चर्यकारक कथा. एकही भाग एकटे समजू शकत नाही. मार्ग किंवा विषयाविषयी प्रश्न विचारणे ही चांगली कल्पना आहे जसे की, कोण, काय, कोठे, कधी, का आणि कसे.

एखाद्या व्यक्तीने अक्षम्य पाप केले आहे की नाही या प्रश्नाचा विचार केला तर पार्श्वभूमी त्याच्या आकलनास महत्त्वपूर्ण आहे. येशू बाप्तिस्मा करणारा योहान त्याच्या सहा महिन्यांनंतर त्याच्या उपदेश आणि उपचारांच्या मंत्रालयाला सुरुवात करतो. येशूला स्वीकारण्यासाठी आणि तो कोण होता याची साक्ष म्हणून लोकांना तयार करण्यासाठी योहानला देवाने पाठवले होते. जॉन 1: 7 “प्रकाशाविषयी साक्ष देण्यासाठी.” योहान १: १ & आणि १,, १ 1 --14 देव आत्म्याने उतरला आणि त्याच्यावर राहील हे त्याने जॉनला सांगितले. योहान १: -15२--19 जॉन म्हणाला, “हा देवाचा पुत्र आहे याची त्याने साक्ष दिली.” तो त्याच्याविषयी म्हणाला, “पाहा, हा देवाचा कोकरा. जगाच्या मुलाला घेऊन जा. जॉन १: २ John देखील जॉन :36::1. पहा

याजक आणि लेव्यांना (यहूद्यांच्या धार्मिक नेत्यांना) जॉन व येशू दोघेही माहित होते. परुशी (यहूदी पुढाऱ्यांचा एक गट) त्यांनी विचारले की ते कोण आहेत आणि ते कोणत्या शिकवणीने व शिकवीत आहेत? असे दिसते की त्यांनी त्यांना धमकी म्हणून पाहिले. त्यांनी जॉन (तो म्हणाला नाही की तो नाही) किंवा "तो संदेष्टा" होता तर जॉनला विचारले. जॉन 1: 21 हा प्रश्न विचारायला फार महत्वाचा आहे. "संदेष्टा" हा वाक्यांश अनुवाद 18: 15 मध्ये मोशेला दिलेल्या भविष्यवाणीतून आला आहे आणि अनुवाद 34 मध्ये: 10-12 मध्ये सांगितले आहे जेथे देव मोशेला सांगतो की दुसरा संदेष्टा येईल जो स्वत: सारखे असेल आणि उपदेश आणि महान चमत्कार करेल (अ ख्रिस्त बद्दल भविष्यवाणी). हे आणि इतर जुन्या कराराच्या भविष्यवाण्या लोकांना दिल्या गेल्या म्हणून लोक ख्रिस्त (मशीहा) ओळखतील.

म्हणून येशू उपदेश करून लोकांना सांगू लागला की तो मशीही मशीहा आहे आणि तो चमत्कार व सामर्थ्याने हे सिद्ध करण्यासाठी. त्याने असा दावा केला की तो देवाचे शब्द बोलतो आणि तो देवापासून आला. (योहान अध्याय १, इब्री अध्याय १, जॉन :1:१:1, जॉन :3:१:16) जॉन १२: 7 & आणि In० मध्ये येशू म्हणाला, “मी (स्वत: च्या) गोष्टी सांगत नाही, परंतु ज्याने मला पाठविले त्या पित्याने मला काय सांगावे याची आज्ञा दिली आणि ते कसे सांगावे. " शिकवण्याद्वारे व चमत्कार करून येशूने मोशेच्या भविष्यवाणीचे दोन्ही पैलू पूर्ण केले. जॉन 16:12 परुशी जुन्या कराराच्या पवित्र शास्त्रामध्ये जाणकार होते; या सर्व मशीही भविष्यवाण्यांशी परिचित. येशू याविषयी काय म्हणाला हे पाहण्यासाठी योहान 49: -50 7--40 वाचा. त्या परिच्छेदाच्या verse 5 व्या श्लोकात येशू “तो माझ्याविषयी बोलला” असे सांगून “तो संदेष्टा” असल्याचा दावा करतो. प्रेषितांची कृत्ये :36:२२ देखील वाचा, बरेच लोक विचारत होते की तो ख्रिस्त आहे की “डेव्हिडचा पुत्र?” मत्तय 47:46

ही पार्श्वभूमी आणि त्याविषयीची शास्त्रवचने ही सर्व न केलेल्या पापांच्या प्रश्नाशी संबंधित आहेत. या सर्व तथ्ये या प्रश्नाबद्दलच्या परिच्छेदांमध्ये समोर आल्या आहेत. ते मॅथ्यू 12: 22-37 मध्ये आढळतात; मार्क 3: 20-30 आणि लूक 11: 14-54, विशेषत: श्लोक 52. कृपया जर आपल्याला समस्या समजून घ्यायची असेल तर काळजीपूर्वक वाचा. येशू कोण आहे आणि चमत्कार करण्याचे सामर्थ्य त्याने दिले. परंतु परुशी त्याच्याकडे हेवा करीत आहेत, परीक्षे करीत आहेत, त्याला प्रश्न विचारण्याचा प्रयत्न करीत आहेत आणि तो कोण आहे हे ओळखण्यास नकार देत आहे आणि त्यांना जिवंत असावे यासाठी त्यांनी त्याला नकार दिला. जॉन:: -5 36--47 मॅथ्यू १२: १ & आणि १ to नुसार ते त्याला ठार मारण्याचा प्रयत्न करीत होते. जॉन 12:14 देखील पहा. त्याच्यावर नजर ठेवण्यासाठी परुशी लोक त्याच्या मागोमाग चालत होते (हे त्याने ऐकण्यासाठी व चमत्कार करणारे ऐकण्यासाठी जमलेल्या लोकांमध्ये मिसळत होता).

या विशिष्ट प्रसंगी अयोग्य पाप मार्क 3: 22 सांगते की ते जेरुसलेमहून खाली आले आहेत. गर्दी सोडून इतरत्र जाण्यासाठी जेव्हा त्यांनी त्याला मारण्याचा एक कारण शोधू इच्छित होता तेव्हा ते स्पष्टपणे त्याच्या मागे गेले. तेथे जिझसने एका मनुष्याला भूतकाळातून बाहेर काढले आणि त्याला बरे केले. येथे असा प्रश्न येतो की पाप घडते. मॅथ्यू 12: 24 "जेव्हा परुश्यांनी हे ऐकले तेव्हा ते म्हणाले, 'हे राक्षसांचे राजकुमार बालजबूबच आहे की हा राक्षस राक्षसांना बाहेर काढतो.' (बालेझेबूब हे सैतानाचे आणखी एक नाव आहे.) या मार्गाच्या शेवटी येशू "जो कोणी पवित्र आत्म्याविरुद्ध बोलतो त्याला क्षमा केली जाणार नाही, या जगात किंवा जगामध्ये येणार नाही." हा अयोग्य पाप आहे: "त्यांनी म्हटले की त्याला अशुद्ध आत्मा आहे." मार्क 3 : 30 संपूर्ण उपदेश, ज्यात पाप न करण्याच्या पापांची टीका समाविष्ट आहे, ते परुश्यांना निर्देशित केले आहे. येशूला त्यांचे विचार माहित होते आणि ते त्यांच्या म्हणण्यानुसार थेट त्यांच्याशी बोलले. येशूचे संपूर्ण भाषण आणि त्यांचे निर्णय त्यांच्या विचारांवर आणि शब्दांवर आधारित आहेत; त्याने त्याबरोबर सुरुवात केली आणि त्याबरोबर संपली.

सहजपणे म्हटले आहे की अक्षम्य पाप म्हणजे एखाद्याच्या अशुद्ध आत्म्याला येशूचे चमत्कार व चमत्कार श्रेय देणे किंवा त्याचे श्रेय देणे. स्कॉफिल्ड संदर्भ बायबल मार्क:: २ page आणि about० च्या पृष्ठावरील १०११ च्या नोट्समध्ये असे म्हटले आहे की अक्षम्य पाप “सैतानाला आत्म्याच्या कृत्यांप्रमाणे बनवण्यासारखे आहे.” पवित्र आत्मा सामील आहे - त्याने येशूला सामर्थ्य दिले. येशू मॅथ्यू १२:२:1013 मध्ये म्हणाला, “जर मी देवाच्या आत्म्याने भुते काढतो तर देवाचे राज्य तुमच्याकडे आले आहे.” तो असे म्हणत निष्कर्ष काढतो की (म्हणूनच तू या गोष्टी बोलतोस) “पवित्र आत्म्याविरूद्ध केलेल्या निंदा तुला क्षमा होणार नाही.” मॅथ्यू १२::3१ पवित्र आत्म्याविरूद्ध निंदक म्हणजे काय हे सांगण्यात पवित्र शास्त्रात दुसरे कोणतेही स्पष्टीकरण नाही. पार्श्वभूमी लक्षात ठेवा. येशूचा बाप्तिस्मा करणारा योहान याच्याविषयी साक्ष होती (जॉन १: -29२--30) आत्मा त्याच्यावर होता. निंदानाचे वर्णन करण्यासाठी शब्दकोषात वापरलेले शब्द अपमान करणे, निंदा करणे, अपमान करणे आणि अवमान करणे हे आहेत.

येशूच्या कार्याला खरोखरच बदनाम करणे हे योग्य आहे. जेव्हा आपण करत असलेल्या गोष्टीचे श्रेय एखाद्या दुस gets्याला मिळते तेव्हा आम्हाला ते आवडत नाही. आत्म्याचे कार्य घेण्याची आणि ते सैतानाला देण्याची कल्पना करा. येशू पृथ्वीवर असतानाच हे पाप घडल्याचे बहुतेक विद्वानांचे म्हणणे आहे. यामागील कारण असा आहे की परुशी त्याच्या चमत्कारांचे साक्षीदार होते आणि त्यांनी त्यांच्याविषयी स्वतःस सर्व काही ऐकले. ते शास्त्रवचनांतील भविष्यवाण्यांमध्येही शिकले होते आणि ते असे नेते होते जे त्यांच्या पदामुळे अधिक जबाबदार होते. बाप्तिस्मा करणारा योहान हाच मशीहा असल्याचे त्याने ओळखले आणि त्याने सांगितले की त्याने आपल्या कृत्यांविषयी सांगितले की तो कोण आहे हे त्यांनी ओळखले. पण तरीही त्यांनी सातत्याने विश्वास ठेवण्यास नकार दिला. सर्वात वाईट गोष्ट म्हणजे या पापाविषयी ज्या शास्त्रवचनांविषयी चर्चा केली आहे, त्यातील येशू त्यांच्या निंदाबद्दलच बोलत नाही, तर दुस another्या एका दोषांबद्दलही दोषी ठरवितो - ज्यांनी आपल्या देवाची निंदा केली आहे अशा लोकांचा प्रसार केला. मत्तय 12: 30 आणि 31 “जो माझ्याबरोबर गोळा करीत नाही तो पांगतो. आणि म्हणून मी तुम्हांला सांगतो… जो कोणी पवित्र आत्म्याविरूद्ध बोलेल त्याला क्षमा केली जाणार नाही. ”

या सर्व गोष्टींचा येशूच्या कठोर निषेधात एकत्र संबंध आहे. आत्म्याला बदनाम करणे म्हणजे ख्रिस्ताची बदनामी करणे आणि अशा प्रकारे परुश्यांनी जे ऐकले त्या प्रत्येकाने त्याचे कार्य रद्द केले. हे त्याद्वारे ख्रिस्ताच्या सर्व शिकवणीचे आणि तारणाचे निर्मूलन करते. येशूने लूक ११:२:11, &१ आणि in२ मधील परुश्यांविषयी सांगितले की केवळ परुश्यांनीच प्रवेश केला नाही तर जे आत शिरतात त्यांना अडथळा आणला किंवा रोखला. मत्तय 23:51 “तू मनुष्याच्या तोंडावर स्वर्गाचे राज्य बंद केलेस.” ते लोकांना मार्ग दाखवत असावेत आणि त्याऐवजी ते त्यांना वळवत होते. योहान 52:23, 13, 5 देखील वाचा; 33: 36 आणि 40 (प्रत्यक्षात संपूर्ण अध्याय); 10: 37 & 38; 14: 10-11.

याचा सारांश, ते दोषी होते कारण: त्यांना माहित होते; त्यांनी पहिले; त्यांना ज्ञान होते; त्यांनी विश्वास ठेवला नाही; त्यांनी इतरांना यावर विश्वास ठेवला नाही आणि त्यांनी पवित्र आत्म्याची निंदा केली. विन्सेन्टच्या ग्रीक वर्ड स्टडीजने ग्रीक व्याकरणावरील स्पष्टीकरणात आणखी एक भाग जोडला आणि ते म्हणाले की मार्क :3::30० मध्ये क्रियापदाचा तणाव हे दर्शवितो की “त्याला अशुद्ध आत्मा आहे.” पुनरुत्थानानंतरही त्यांनी असेच म्हटले आहे हे पुरावा दर्शवते. सर्व पुरावे सूचित करतात की अक्षम्य पाप हा एक वेगळा कृत्य नाही तर सतत वर्तनाचा नमुना आहे. अन्यथा असे म्हटले तर पवित्र शास्त्रातील वारंवार वारंवार सांगितले गेलेले सत्य नाकारते की “जो येईल तो.” प्रकटीकरण २२:१:22 जॉन:: १-17-१-3 “ज्याप्रमाणे मोशेने वाळवंटात साप उंच केला त्याचप्रमाणे मनुष्याच्या पुत्राला उंच केले पाहिजे, जे कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतात त्यांना अनंतकाळचे जीवन मिळावे. कारण जगाने एवढी प्रीति केली की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, यासाठी की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये तर त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल. ” रोमन्स १०:१:14 "कारण, 'प्रभूच्या नावाचा धावा करणारा प्रत्येकजण उद्धार होईल.'”

ख्रिस्त आणि सुवार्तेवर विश्वास ठेवण्यासाठी देव आपल्याला कॉल करीत आहे. १ करिंथकर १ 15: & आणि “" मला जे मिळाले ते मी पहिल्यांदा केले. ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला हे पवित्र शास्त्रानुसार, त्याला पुरण्यात आले आणि ते तिस the्या दिवशी पवित्र शास्त्रानुसार उठविले गेले. " जर तुम्ही ख्रिस्तावर विश्वास ठेवत असाल तर तुम्ही सैतानाच्या सामर्थ्यावर त्याच्या कृत्यांचे श्रेय घेत नाही आणि अक्षम्य पाप करत आहात. “येशूने आपल्या शिष्यांच्या उपस्थितीत इतर अनेक चमत्कारिक चिन्हे केली, जी या पुस्तकात लिहिलेली नाहीत. परंतु हे लिहिले आहे की, ख्रिस्त हा देवाचा पुत्र आहे आणि विश्वास ठेवल्याने त्याच्या नावात तुम्हांला जीवन मिळेल. ” जॉन 3: 4 आणि 20

ख्रिसमस ही जगातील अनेक भागांमध्ये साजरी होणारी सुट्टी आहे. ख्रिस्ती धर्माचा संबंध नावाने स्पष्ट आहे, जो कदाचित ख्रिस्ताच्या जन्माचा उत्सव साजरा करणारी कॅथोलिक सेवा क्राइस्ट मासमधून आला आहे. नवीन करारात ख्रिस्ताचा जन्म साजरा करण्याबद्दल काहीही नाही आणि सुरुवातीच्या ख्रिश्चनांच्या लिखाणावरून असे दिसून येते की त्यांचा जन्म साजरा करण्यापेक्षा त्यांचा मृत्यू, दफन आणि पुनरुत्थान साजरे करण्यात त्यांना जास्त रस होता.

ख्रिस्ताच्या जन्माचा खरा दिवस या प्रश्नाचा अभ्यास करणारे बहुतेक लोक या निष्कर्षावर आले आहेत की तो 25 डिसेंबरला नव्हता.^th, जरी 25 डिसेंबर असे मानणारे धर्मशास्त्रज्ञांची लक्षणीय संख्या आहे^th ज्या वर्षी ख्रिस्ताचा जन्म झाला तो दिवस आहे. काहींच्या मते ख्रिश्चनांना काहीतरी साजरे करण्यासाठी ही तारीख निवडण्यात आली होती जेव्हा मूर्तिपूजक त्यांच्या एका देवाचा जन्म साजरा करत होते. कोणत्याही प्रकारे, बहुतेक ख्रिश्चन ते साजरे करतात कारण ते आपल्याला ख्रिस्ताबद्दल आणि तो आपल्यासाठी काय करण्यासाठी आला याबद्दल बोलण्याची संधी देते. बहुतेक ख्रिश्चन त्यास जोडलेल्या सर्व सांस्कृतिक सापळ्यात न अडकता तो साजरा करतात.

पवित्र आत्मा दोन्ही ठिकाणी सर्वत्र आणि विशेषतः विश्वासूंमध्ये उपस्थित आहे. स्तोत्र १ 139:: & आणि says म्हणतो, “मी तुझ्या आत्म्यापासून कोठे जाऊ? मी तुझ्या उपस्थितीपासून पळून जाऊ शकतो का? जर मी स्वर्गात गेलो तर तिथे तू असतोस मी जर खोलीत खोल अंथरुणावर पडलो तर तू तिथेच असतोस. ” पवित्र आत्मा सर्वत्र उपस्थित असणार नाही, जरी सर्व विश्वासू स्वर्गात असले तरीही.

पवित्र आत्म्यामध्ये विश्वासूंमध्ये ते “पुन्हा जन्म,” किंवा “आत्म्यापासून जन्मलेले” क्षणातच राहतात (जॉन:: --3) हे माझे मत आहे की जेव्हा पवित्र आत्मा विश्वासाने जगण्यासाठी येतो तेव्हा तो स्वतःशी त्या व्यक्तीच्या आत्म्यात सामील होतो जो एका लग्नासारखा संबंध आहे. 3 करिंथकर 8: 6 बी आणि 16 “असे म्हटले आहे की, 'ते दोघे एकदेह होतील.' परंतु जो कोणी प्रभूशी एकरूपात राहतो तो त्याच्याबरोबर आत्म्यात एक आहे. ” मला असे वाटते की मी मरेपर्यंतही पवित्र आत्मा माझ्या आत्म्याशी एकरूप राहील.

माझा विश्वास आहे की तुमच्या प्रश्नाचे उत्तर पवित्र शास्त्रात आहे. कोणत्याही शिकवणी किंवा शिकवणीच्या संदर्भात, आपल्याला जे शिकवले जाते तेच फक्त “सत्य” आहे हेच आपल्याला “सत्य” - बायबल - बायबलशी तुलना करणे होय.

बायबलमधील प्रेषितांच्या पुस्तकात (१:: १०-१२) आपण लूकने सुरुवातीच्या मंडळीला शिकवण देण्यास प्रोत्साहित कसे केले याचा एक अहवाल आढळतो. देव म्हणतो की सर्व शास्त्रपद आपल्या सूचनांसाठी किंवा उदाहरण म्हणून दिले गेले आहे.

पौल व सीला यांना त्यांनी बेरिया येथे पाठविले. पौलाने शिकवलेल्या ऐकण्याविषयी लूकने प्रशंसा केली. पौलाने त्यांना थोर म्हटले कारण ते वचन घेण्याशिवाय ते पौलाच्या शिकवणीची तपासणी करतात आणि सत्यात आहेत की नाही याची तपासणी करतात. प्रेषितांची कृत्ये १:17:११ म्हणते की “आपण या गोष्टी (त्यांना शिकवल्या जात आहेत) हे दररोज शास्त्रवचनांमध्ये शोधून केले.” प्रत्येकजण आपल्याद्वारे शिकवलेल्या सर्व गोष्टींसह आपण हे केले पाहिजे.

आपण ऐकत किंवा वाचत असलेल्या कोणत्याही मतांची चाचणी घेतली पाहिजे. आपण बायबल शोधा आणि त्याचा अभ्यास केला पाहिजे चाचणी कोणत्याही मत. ही कथा आमच्या उदाहरणासाठी दिली आहे. १ करिंथकर १०: says म्हणते की पवित्र शास्त्रातील लेखा “आपली उदाहरणे” म्हणून दिली गेली आहेत आणि २ तीमथ्य 10:१ all म्हणते की सर्व शास्त्रवचना आपल्या “निर्देश” साठी आहे. नवीन कराराच्या "संदेष्ट्यांना" ते जे सांगितले होते ते अचूक आहे की नाही हे पाहण्यासाठी एकमेकांना परीक्षण करण्याची सूचना देण्यात आली. १ करिंथकर १ 6: २ says म्हणतो “दोन किंवा तीन संदेष्टे बोलू व इतरांना निवाडा द्यावा.”

पवित्र शास्त्र हेच देवाच्या शब्दाची खरी नोंद आहे आणि म्हणूनच आपण ज्या गोष्टींचा न्याय केला पाहिजे त्यानुसार सत्य आहे. म्हणूनच आपण देवाच्या आज्ञा पाळल्या पाहिजेत आणि देवाच्या वचनाने सर्व गोष्टींचा न्याय केला पाहिजे. तर मग व्यस्त व्हा आणि देवाच्या वचनाचा अभ्यास करणे आणि शोधणे सुरू करा. स्तोत्रांमध्ये दाविदाप्रमाणे हे त्याचे मानक आणि आनंद करा.

आय थेस्सलनीकाकर 5:२१ म्हणते, न्यू किंग जेम्स व्हर्जनमध्ये “सर्व गोष्टींची चाचणी घ्या: जे चांगले आहे ते धरुन ठेवा.” 21^st शतकातील किंग जेम्स व्हर्शन या श्लोकाच्या पहिल्या भागाचे भाषांतर करते, “सर्व गोष्टी सिद्ध करा.” शोधाचा आनंद घ्या.

अशा बर्‍याच ऑनलाईन वेबसाईट्स आहेत ज्या तुम्ही अभ्यास करता तेव्हा खूप उपयोगी पडतील. बायबलगेटवे.कॉम वर तुम्ही verse० हून अधिक इंग्रजी आणि बर्‍याच परदेशी भाषांतरामध्ये कोणतेही श्लोक वाचू शकता आणि प्रत्येक वेळी जेव्हा जेव्हा बायबलमध्ये त्या भाषांत अनुवादित होतात तेव्हा कोणताही शब्द शोधला जाऊ शकतो. बायबलहब.कॉम हे आणखी एक मौल्यवान स्त्रोत आहे. नवीन कराराचे ग्रीक शब्दकोष आणि इंटरलाइन लाइन बायबल (ज्यात ग्रीक किंवा हिब्रूच्या खाली इंग्रजी भाषांतर आहे) देखील ओळीवर उपलब्ध आहेत आणि हे देखील उपयोगी ठरू शकतात.

आपले प्रश्न आणि टिप्पण्या वाचल्यानंतर असे दिसून येते की आपल्याला देव आणि त्याचा पुत्र येशू यावर थोडा विश्वास आहे, परंतु आपल्यात बरेच गैरसमज आहेत. आपण केवळ मानवी मते आणि अनुभवांद्वारे देवाला पहाता आणि त्याला पाहिजे ते म्हणून एखाद्यास तो पहावे, जणू काय तो एखादा नोकर असेल किंवा मागितला असेल, आणि म्हणूनच तू त्याच्या स्वभावाचा न्याय कर आणि ते “धोकादायक” आहे.

प्रथम मी असे म्हणावे की माझे उत्तर बायबल आधारित असतील कारण देव कोण आहे आणि तो काय आहे हे खरोखर समजून घेण्यामागील एकमेव विश्वसनीय स्रोत आहे.

आपण आपल्या इच्छेनुसार आपल्या स्वतःच्या आज्ञांचे पालन करण्यासाठी आपल्या स्वतःचा देव “तयार” करू शकत नाही. आम्ही पुस्तकांवर किंवा धार्मिक गटांवर किंवा इतर कोणत्याही मतांवर अवलंबून राहू शकत नाही, पवित्र शास्त्र त्याने आपल्याला दिलेल्या एकमेव स्त्रोतापासून आपण खरा देव स्वीकारला पाहिजे. जर लोक शास्त्राच्या सर्व गोष्टींचा किंवा त्या भागाचा प्रश्न विचारत असतील तर आपल्याकडे केवळ मानवी मते राहतील, ज्या कधीही सहमत नाहीत. आपल्याकडे नुकतेच मनुष्यांनी बनवलेला देव आहे, एक काल्पनिक देव आहे. तो फक्त आपली निर्मिती आहे आणि मुळीच देव नाही. इस्रायलप्रमाणे आपण शब्द किंवा दगड किंवा सोन्याची प्रतिमा देखील बनवू शकतो.

आपल्याला पाहिजे असलेला देव असावा अशी आपली इच्छा आहे. परंतु आपण आपल्या मागण्यांद्वारे देव बदलू शकत नाही. आम्ही फक्त मुलांप्रमाणे वागत आहोत, आपला स्वत: चा रस्ता मिळवण्यासाठी रागावलेला झगडा. तो कोण आहे हे आम्ही काही करू किंवा न्यायाधीश ठरवित नाही आणि आमच्या सर्व युक्तिवांचा त्याच्या “स्वभावावर” परिणाम होत नाही. त्याचा “स्वभाव” “धोक्यात” नाही कारण आपण तसे म्हणतो. तो कोण आहे: सर्वशक्तिमान देव, आपला निर्माणकर्ता

तर खरा देव कोण आहे बरीच वैशिष्ट्ये आणि विशेषता आहेत ज्या मी केवळ काहींचाच उल्लेख करेन आणि त्या सर्वांचा “पुरावा मजकूर” मी देणार नाही. आपण इच्छित असल्यास आपण "बायबल हब" किंवा "बायबल गेटवे" सारख्या विश्वसनीय स्त्रोतावर ऑनलाइन जाऊन काही संशोधन करू शकता.

येथे त्याचे काही गुण आहेत. देव निर्माणकर्ता, सार्वभौम, सर्वसमर्थ आहे. तो पवित्र आहे, तो न्यायी आहे. तो आमचा पिता आहे. तो प्रकाश आणि सत्य आहे. तो शाश्वत आहे. तो खोटे बोलू शकत नाही. तीत १: २ आपल्याला सांगते की, “अनंतकाळच्या जीवनाच्या आशेने, ज्याला देव, जो खोटे बोलू शकत नाही, त्याने ब ages्याच वर्षांपूर्वी वचन दिले होते. मलाखी:: says म्हणतो की तो बदलता येत नाही, “मी परमेश्वर आहे, मी बदलत नाही.”

आपण काहीही केले नाही, कोणतीही कृती, मत, ज्ञान, परिस्थिती किंवा निर्णय त्याच्या “स्वभाव” बदलू किंवा प्रभावित करू शकत नाहीत. जर आपण त्याच्यावर दोषारोप ठेवला किंवा दोषारोप केले तर तो बदलत नाही. काल, आज आणि सदासर्वकाळ तो एकसारखा आहे. येथे आणखी काही विशेषता आहेतः तो सर्वत्र उपस्थित आहे; त्याला भूत, वर्तमान आणि भविष्यकाळातील सर्व काही माहित आहे. तो परिपूर्ण आहे आणि तो प्रेम करतो (मी जॉन 4: 15-16). देव दयाळू आणि दयाळू आहे.

आपण येथे लक्षात घ्यावे की सर्व वाईट गोष्टी, आपत्ती आणि दुर्घटना ज्या घटना घडतात त्या पापांमुळे उद्भवतात ज्या आदामाने पाप केले तेव्हा जगात प्रवेश झाला (रोमन्स :5:१२). तर मग आपल्या देवासमोर आपली मनोवृत्ती काय असली पाहिजे?

देव आपला निर्माणकर्ता आहे. त्याने जग आणि त्यातील प्रत्येक गोष्ट निर्माण केली. (उत्पत्ति १- 1-3 पहा.) रोमन्स १: २० आणि २१ वाचा. याचा अर्थ असा होतो की तो आपला निर्माणकर्ता आहे आणि तो देव आहे, कारण तो आपल्यास पात्र आहे सन्मान आणि स्तुती आणि गौरव. ते म्हणते, “जगाची निर्मिती झाल्यापासून देवाचे अदृश्य गुण - त्याची चिरंतन शक्ती आणि दैवी निसर्ग - जे स्पष्ट केले गेले आहे ते जे स्पष्ट केले गेले ते समजले गेले जेणेकरुन माणसे निमित्त असतात. कारण जरी त्यांना देव माहीत होता तरी त्यांनी देव म्हणून त्याचा गौरव केला नाही, किंवा देवाचे उपकार मानले नाही, परंतु त्यांची विचारशक्ती व्यर्थ गेली आणि त्यांचे मूर्ख हृदय अंधकारमय झाले. ”

आपण देवाचे गौरव आणि आभार मानले पाहिजे कारण तो देव आहे आणि तो आपला निर्माणकर्ता आहे. रोमन्स 1: 28 आणि 31 देखील वाचा. मला येथे एक अतिशय मनोरंजक गोष्ट लक्षात आली: की जेव्हा आपण आपल्या देवाचा आणि निर्माणकर्त्याचा सन्मान करीत नाही तेव्हा आपण “न समजता” होतो.

देवाचा आदर करणे ही आपली जबाबदारी आहे. मॅथ्यू:: says म्हणते, "स्वर्गात असलेले आमचे वडील तुझे नाव पवित्र करतात." अनुवाद:: says म्हणते, “तू परमेश्वरावर मनापासून प्रेम करा. आपल्या मनापासून, संपूर्ण जिवाने आणि संपूर्ण शक्तीने.” मॅथ्यू :6:१० मध्ये जिथे येशू सैतानाला म्हणतो, “सैताना, माझ्यापासून दूर हो! कारण असे लिहिले आहे: 'तू आपला देव जो तुझा प्रभु त्याचीच उपासना कर आणि केवळ त्याचीच सेवा कर.' ”

स्तोत्र १०० या गोष्टीची आठवण करुन देते जेव्हा “आनंदाने परमेश्वराची सेवा करा” असे म्हटले आहे, “देव स्वत: देव आहे हे जाणून घ्या.” आणि verse श्लोक, “त्यानेच आपल्याला निर्माण केले व त्याने स्वतःलाच निर्माण केले नाही.” Verse वचनात असेही म्हटले आहे की “आम्ही आहोत त्याचा लोक, अगोदर निर्देश केलेल्या बाबीसंबंधी बोलताना मेंढरे of त्याचे कुरण” आयत 4 म्हणते, “धन्यवाद व स्तुतीसह त्याचे दरवाजे प्रविष्ट करा.” Verse व्या अध्यायात असे म्हटले आहे: “प्रभु चांगला आहे, त्याचे प्रेम चिरंतन आहे आणि सर्व पिढ्यांसाठी त्याची विश्वासूता आहे.”

रोमन्स प्रमाणेच आपण त्याचे आभार, स्तुती, सन्मान आणि आशीर्वाद देण्याची सूचना करतो! स्तोत्र १०103: १ म्हणते, “माझ्या आत्म्या, परमेश्वराची स्तुती कर, आणि माझ्या अंतःकरणाने त्याच्या पवित्र नावाला आशीर्वाद द्या.” स्तोत्र १ 1: हे स्पष्टपणे स्पष्ट आहे की, “त्यांनी परमेश्वराची स्तुती करावी साठी त्याने आज्ञा केली आणि ते तयार केले गेले. ”आणि ११ व्या वचनात असे म्हटले आहे की,“ पृथ्वीवरील सर्व राजे व सर्व लोक ”त्याची स्तुती करावी, आणि १ verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की,“ केवळ त्याचे नावच श्रेष्ठ आहे. ”

गोष्टी अधिक जोरदार बनविण्यासाठी कलस्सैकर १:१ says म्हणते, “सर्व काही त्याच्याद्वारे आणि त्यांच्यासाठी"आणि" तो सर्व गोष्टींपेक्षा आधी आहे "आणि प्रकटीकरण :4:११ जोडले," तुझ्या तुझ्या इच्छेसाठी ते आहेत आणि तयार केले गेले. " आम्ही भगवंतासाठी तयार केले गेले होते, तो आपल्यासाठी नाही, आपल्या इच्छेसाठी किंवा आपल्या इच्छित गोष्टी मिळवण्यासाठी नाही. तो येथे आपली सेवा करायला नाही तर आपण त्याची सेवा करण्यासाठी आहे. प्रकटीकरण :11:११ मध्ये म्हटल्याप्रमाणे, “आमच्या प्रभु आणि देव, तू गौरव, सन्मान व स्तुती मिळवण्यास पात्र आहेस, कारण तू सर्व काही निर्माण केलेस, कारण ते तुझ्या इच्छेने तयार केले गेले आणि त्यांचे अस्तित्व आहे.” आपण त्याची उपासना केली पाहिजे. स्तोत्र २:११ मध्ये असे म्हटले आहे: “परमेश्वराची आदरपूर्वक उपासना करा आणि थरथर कांपत तुम्ही आनंदी व्हा.” अनुवाद :4:१:11 आणि २ इतिहास २::. देखील पहा.

तू म्हणतोस की तू ईयोबसारखा होतास, “देव पूर्वी त्याच्यावर प्रेम करतो.” देवाच्या प्रेमाच्या स्वरूपाकडे एक नजर टाकू जेणेकरुन आपण हे पाहू शकता की त्याने आमच्यावर प्रेम करणे थांबवले नाही, आपण काहीही केले तरी.

अनेक धर्मांमध्ये “जे काही” कारणास्तव देव आपल्यावर प्रेम करणे बंद करतो ही कल्पना आहे. देवाच्या प्रेमाविषयी बोलताना माझ्याकडे “विल्यम इव्हान्स यांनी लिहिलेल्या बायबलचे महान सिद्धांत” या नावाचे एक उपसिद्धांत म्हटले आहे की, “ख्रिस्ती धर्म हाच एकमेव असा धर्म आहे जो परमात्मा म्हणून प्रेम निर्माण करतो. हे इतर धर्मातील देवतांना संतप्त प्राणी म्हणून पुढे आणते ज्यांना आपल्या चांगल्या कर्माची खूश करण्यासाठी किंवा त्यांचे आशीर्वाद मिळविण्याची आवश्यकता असते. ”

प्रेमाच्या संदर्भात आपल्याकडे फक्त दोन मुद्दे आहेत: १) मानवी प्रेम आणि २) देवाचे प्रेम जे आपल्याला शास्त्रात सांगते. आपले प्रेम पापामुळे दोषयुक्त आहे. देवाचे प्रेम शाश्वत असतानाही ते अस्थिर होते किंवा थांबू शकते. आपण देवाच्या प्रेमाची आकलन किंवा आकलन करू शकत नाही. देव प्रेम आहे (मी जॉन 1: 2).

बॅंकरॉफ्टच्या E१ व्या पृष्ठावर “एलिमेंटल थिओलॉजी” या पुस्तकात प्रेमाबद्दल बोलताना म्हटलं आहे: “प्रेम करणार्‍याचे चारित्र्य प्रेमास पात्र ठरते.” याचा अर्थ असा की देवाचे प्रेम परिपूर्ण आहे कारण देव परिपूर्ण आहे. (मत्तय :61::5 पहा.) देव पवित्र आहे, म्हणून त्याचे प्रेम शुद्ध आहे. देव न्यायी आहे, म्हणून त्याचे प्रेम योग्य आहे. देव कधीही बदलत नाही, म्हणून त्याचे प्रेम कधीही बदलत नाही, विफल होत नाही किंवा थांबत नाही. १ करिंथकर १ 48:११ मध्ये असे म्हटले आहे की, “प्रेम कधीच टळत नाही.” असे सांगून परिपूर्ण प्रेमाचे वर्णन केले. एकट्या देवालाच या प्रकारचे प्रेम आहे. स्तोत्र १ 13 वाचा. प्रत्येक वचनात देवाच्या दयाळूपणाबद्दल सांगण्यात आले आहे की त्याचे प्रेम त्याचे प्रेम सदैव टिकते. रोमन्स:: -11 136--8 वाचा जे म्हणते, “ख्रिस्ताच्या प्रेमापासून आपल्याला कोण वेगळे करू शकेल? त्रास, त्रास, छळ, भूक, नग्नता किंवा संकट किंवा तलवार

Verse 38 श्लोक पुढे म्हणतो, “मला खात्री आहे की मृत्यू, जीवन, देवदूत, अधिपती, अस्तित्त्वात नाही येणा to्या गोष्टी, शक्ती, उंची, खोली किंवा कोणतीही अन्य कोणतीही गोष्ट आपल्याला वेगळे करू शकणार नाही. देवाचे प्रेम. ” देव प्रेम आहे, म्हणून तो मदत करु शकत नाही परंतु आपल्यावर प्रेम करतो.

देव प्रत्येकावर प्रेम करतो. मॅथ्यू :5::45 says म्हणते, "तो आपला सूर्य उगवतो आणि वाईटावर आणि चांगल्यावर पडतो आणि नीतिमान आणि अधार्मिकांवर पाऊस पाडतो." तो प्रत्येकाला आशीर्वाद देतो कारण तो प्रत्येकावर प्रेम करतो. जेम्स १:१:1 म्हणते, “प्रत्येक चांगली भेट व प्रत्येक परिपूर्ण भेट वरुन येते आणि ज्याच्यात व्हेरिएशन नसते व दिवे बदलत नाही अशा प्रकाशाच्या पित्यापासून खाली येते.” स्तोत्र १ 17: says म्हणते, “परमेश्वर सर्वांवर दया करतो; त्याने केलेल्या सर्व गोष्टींवर त्याला दया आहे. ” जॉन :145:१:9 म्हणते, “जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला.”

वाईट गोष्टींबद्दल काय. देव विश्वासणा promises्याला असे वचन देतो की, “जे लोक देवावर प्रेम करतात त्यांच्यासाठी सर्व गोष्टी एकत्रितपणे कार्य करतात (रोमन्स :8:२:28)”. देव गोष्टी आपल्या आयुष्यात येऊ देईल परंतु आपण खात्री बाळगू शकता की देवाने त्यांना केवळ एका चांगल्या कारणासाठी परवानगी दिली आहे, असे नाही कारण देवाने एखाद्या मार्गाने किंवा काही कारणास्तव आपले मन बदलण्याचे आणि आपल्यावर प्रेम करणे थांबवले आहे.

देव आपल्याला पापाच्या परीणामांचा सामना करण्यास परवानगी देऊ शकतो परंतु तो आम्हाला त्यांच्यापासून दूर ठेवण्यासही निवडतो, परंतु नेहमीच त्याचे कारण प्रेमातून येत आहेत आणि हेतू आपल्यासाठी चांगले आहे.

प्रियकराची तारण

पवित्र शास्त्र सांगते की देव पापाचा द्वेष करतो. आंशिक यादीसाठी नीतिसूत्रे:: १-6-१-16 पहा. परंतु देव पापींचा द्वेष करीत नाही (मी तीमथ्य २: & आणि)). २ पेत्र:: says म्हणते, “प्रभु… तुमच्याविषयी धीर धरा, तुमची नाश होऊ नये अशी इच्छा आहे, परंतु सर्वांनी पश्चात्ताप करावा यासाठी.”

म्हणून देवाने आपल्या सुटकेसाठी एक मार्ग तयार केला. जेव्हा आपण पाप करतो किंवा देवापासून भटकतो तेव्हा तो आपल्याला कधीही सोडत नाही आणि नेहमी परत येण्याची वाट पाहत असतो, तेव्हा तो आपल्यावर प्रेम करत नाही. ल्यूक १:: ११--15२ मधील देव आपल्या प्रीती दाखवण्यासाठी, आपल्या प्रेमळ वडिलांची, ज्याने आपल्या जागी जाणा's्या मुलाच्या परत परत आल्याबद्दल आनंद व्यक्त केला त्याबद्दल देव आपल्याला लव्ह १ 11: ११- .२ मधील विचित्र मुलाची कथा देतो. सर्व मानवी वडील यासारखे नाहीत परंतु आपला स्वर्गीय पिता नेहमी आपले स्वागत करतो. येशू जॉन :32::6 मध्ये म्हणतो, “पिता मला जे काही देईल ते माझ्याकडे येईल; जो माझ्याकडे येतो त्याला मी सोडणार नाही. ” जॉन :37:१:3 म्हणतो, “जगाने जगावर प्रेम केले.” मी तीमथ्य २: म्हणतो देव म्हणतो “इच्छा सर्व पुरुष जतन करणे आणि सत्याच्या ज्ञानावर येणे. ” इफिसकर २: & आणि says म्हणते, "परंतु आपल्यावर त्याच्या अतीव प्रेमामुळेच, दयाळू असणा God्या, देवाने आम्ही ख्रिस्ताबरोबर जिवंत केले, जरी आम्ही चुकांमध्ये मेलेले होतो - कृपेमुळेच आपण जतन केले गेले."

सर्व जगातील प्रेमाचे सर्वात मोठे प्रदर्शन म्हणजे आपल्या तारणाची आणि क्षमाची देवाने केलेली तरतूद. आपल्याला रोमन्सचे p व अध्याय वाचण्याची आवश्यकता आहे जिथे देवाच्या योजनेचे बरेच वर्णन केले आहे. रोमन्स:: & आणि says म्हणतो, “देव दाखवते जेव्हा आम्ही पापी होतो तेव्हा ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला. तर मग आता आपण ख्रिस्ताच्या रक्ताने नीतिमान ठरलो आहोत, म्हणून ख्रिस्ताद्वारे देवाच्या रागापासून आपण वाचले जाऊ. ” मी योहान:: & आणि १० म्हणतो, “देवाने आपणामध्ये आपलं प्रेम दाखवलं: त्याने आपला एकुलता एक पुत्र जगात पाठविला यासाठी की आम्ही त्याच्याद्वारे जगावे. हे प्रेम आहे: आम्ही देवावर प्रीति केली असे नाही, तर त्याने आमच्यावर प्रेम केले आणि आमच्या पापांसाठी प्रायश्चित म्हणून आपल्या पुत्राला पाठविले. ”

जॉन १:15:१:13 म्हणते, “आपल्या मित्रांसाठी आपला जीव देण्यापेक्षा महान प्रीतिशिवाय कोणीही नाही.” मी जॉन :3:१:16 म्हणतो, “प्रीती म्हणजे काय हे आम्हास हे समजते: येशू ख्रिस्ताने आपल्यासाठी आपले जीवन दिले…” मी जॉन येथे असे म्हटले आहे की “देव प्रेम आहे (अध्याय,, श्लोक)). तो कोण आहे हा त्याच्या प्रेमाचा अंतिम पुरावा आहे.

देव काय म्हणतो यावर आपण विश्वास ठेवला पाहिजे - तो आपल्यावर प्रेम करतो. आपल्यावर काय घडते किंवा देव जेव्हा आम्हाला त्याच्यावर आणि त्याच्या प्रेमावर विश्वास ठेवण्यास सांगतो त्या क्षणी गोष्टी कशा दिसतात हे महत्त्वाचे नाही. स्तोत्र 52२: in मध्ये “परमेश्वराच्या स्वतःच्या मनासारखा माणूस” म्हणून ओळखले जाणारे डेव्हिड म्हणतो, “मला देवाची सदासर्वकाळ प्रेम होते यावर माझा विश्वास आहे.” मी जॉन :8:१:4 हे आपले ध्येय असले पाहिजे. “आणि देव आमच्यावर जे प्रेम करतो त्याविषयी आम्ही जाणतो आणि त्यावर विश्वास ठेवतो. देव प्रीति आहे आणि जो प्रीतीत राहतो तो देवामध्ये राहतो आणि देव त्या व्यक्तीमध्ये राहतो. ”

देवाची मूलभूत योजना

आम्हाला वाचविण्याची देवाची योजना येथे आहे. १) आपण सर्वांनी पाप केले आहे. रोमन्स :1:२:3 म्हणते, “सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत.” रोमन्स :23:२:6 म्हणते की “पापाचे वेतन म्हणजे मृत्यू होय.” यशया::: २ म्हणते, "आमच्या पापांनी आपल्याला देवापासून वेगळे केले आहे."

२) भगवंताने मार्ग दिला आहे. जॉन :2:१:3 म्हणते, “जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला…” जॉन १:: In मध्ये येशू म्हणाला, “मी मार्ग, सत्य आणि जीवन आहे; माझ्याद्वारे कोणीही पित्याकडे येऊ शकत नाही. ”

१ करिंथकर १ 15: १ आणि २ “ही तारणाची देवाची मोफत देणगी आहे, जी सुवार्ता मी तुम्हांद्वारे जतन केली आहे जी तुमचे तारण आहे.” Verse वचनात असे म्हटले आहे की, “ख्रिस्त आमच्या पापांसाठी मरण पावला” आणि verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “त्याला पुरण्यात आले आणि तिस the्या दिवशी त्याला उठविले गेले.” मॅथ्यू २:1:२:2 (केजेव्ही) म्हणतो, "हे माझे नव्या कराराचे रक्त आहे जे पुष्कळांना पापाच्या क्षमासाठी ओतले जात आहे." मी पीटर २:२:3 (एनएएसबी) म्हणतो, "त्याने स्वतः आपल्या शरीरावर आपल्या पापांची वधस्तंभावर वाहिली."

Good) चांगली कामे करुन आपण आपला मोक्ष मिळवू शकत नाही. इफिसकरांस 3: 2 आणि 8 म्हणते, “कारण कृपेने विश्वासाच्या द्वारे तुमचे तारण झाले आहे; आणि तुमची स्वत: ची ही देवाची देणगी नाही. कोणीही बढाई मारु नये यासाठी की या कामाचा परिणाम म्हणून नव्हे. ” तीत 9: 3 म्हणते, “जेव्हा जेव्हा मनुष्याबद्दल आपला तारणारा देवाचा दया आणि प्रीति जेव्हा आपण केलेल्या धार्मिक कृतीतून प्रकट झाली नाही, तर त्याने आपल्या दया दयेनेच आपले रक्षण केले ...” 5 तीमथ्य 2: 2 म्हणते, “ ज्याने आम्हाला वाचवले व पवित्र जीवनासाठी बोलविले - आपण केलेल्या कोणत्याही गोष्टीमुळे नव्हे तर त्याच्या स्वत: च्या हेतूने आणि कृपेमुळे. ”

God's) देवाचे तारण आणि क्षमा कशी स्वतः केली जाते: जॉन :4:१:3 म्हणतो, “जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होणार नाही तर त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल.” अनंतकाळचे जीवन आणि क्षमा देवाची मोफत भेट कशी मिळवायची हे सांगण्यासाठी जॉन एकटा जॉनच्या पुस्तकात विश्वास हा शब्द वापरतो. रोमन्स :16:२:50 म्हणते, "कारण पापाची मजुरी मरण आहे, परंतु देवाची देणगी आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे." रोमन्स १०:१:6 म्हणते, “प्रभूच्या नावाचा धावा करणारे प्रत्येकजण उद्धार होईल.”

क्षमा आश्वासन

आपल्या पापांची क्षमा झाली आहे असे आपल्याला खात्री आहे. अनंतकाळचे जीवन हे "विश्वास ठेवणार्‍या प्रत्येकाला" आणि "देव लबाड करू शकत नाही" असे वचन देते. जॉन १०:२:10 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत." जॉन १:१२ मध्ये म्हटले आहे ते आठवा, "जितके त्यांनी त्याला स्वीकारले, त्याने त्याच्या नावावर विश्वास ठेवणा to्यांना, देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला." प्रेम, सत्य आणि न्याय या त्याच्या “स्वभावावर” आधारित हा एक विश्वास आहे.

जर तुम्ही त्याच्याकडे आला आणि ख्रिस्त प्राप्त झालात तर तुम्ही तारले जाल. जॉन :6:37 म्हणतो, “जो माझ्याकडे येईल त्याला मी कधीही सोडणार नाही.” जर आपण त्याला क्षमा करण्यास सांगितले नाही आणि ख्रिस्ताला स्विकारले असेल तर आपण त्याच क्षणी हे करू शकता.

येशू कोण आहे याची इतर काही आवृत्तींविषयी आणि पवित्र शास्त्रात दिलेल्या सेवेपेक्षा त्याने आपल्यासाठी जे काही केले त्याची इतर आवृत्तीवर आपला विश्वास असल्यास, आपल्याला “आपले मन बदलणे” आणि देवाचा पुत्र आणि जगाचा तारणारा येशू याला स्वीकारणे आवश्यक आहे . लक्षात ठेवा, तो देवाकडे जाण्याचा एकमेव मार्ग आहे (जॉन 14: 6).

क्षमा

आपली क्षमा म्हणजे आपल्या तारणातील अनमोल भाग आहे. क्षमेचा अर्थ असा आहे की आपल्या पापांची क्षमा झाली आहे आणि देव यापुढे त्यांची आठवण करीत नाही. यशया :38 17:१:86 म्हणतो, “तू माझी सर्व पापे तुझ्या मागे मागे टाकली आहेस.” स्तोत्र: 5: says म्हणते, “कारण प्रभु तू चांगला आणि दयाळू आहेस आणि तुझी प्रार्थना करणा all्या सर्वांवर दया करतो.” रोमन्स १०:१:10 पहा. स्तोत्र १०13: १२ म्हणते, “पूर्व दिशेस पश्चिमेस आहे, तोपर्यंत त्याने आमच्या अपराधांना आमच्यापासून दूर केले आहे.” यिर्मया :103१: 12 says म्हणतो, “मी त्यांच्या अपराधांची क्षमा करीन आणि त्यांच्या पापांची मला पुन्हा आठवण होणार नाही.”

रोमन्स:: & आणि says म्हणते, “धन्य ते आहेत ज्यांची कृत्ये क्षमा झाली आहेत आणि ज्यांचे पाप झाकलेले आहेत. धन्य तो पुरुष ज्याच्या पापांचा हिशेब प्रभु घेणार नाही. ” हे क्षमा आहे. जर तुमची क्षमा ही ईश्वराची अभिवचना नसेल तर ती तुम्हाला कोठे मिळेल, कारण आम्ही आधीच पाहिल्याप्रमाणे, आपण ते कमवू शकत नाही.

कलस्सैकर १:१:1 म्हणते, "ज्यामध्ये आपण मुक्तता केली आहे, अगदी पापांची क्षमा केली आहे." कायदे 14: 5 आणि 30 पहा; 31:13 आणि 38:26. ही सर्व वचने आपल्या तारणासाठी एक भाग म्हणून क्षमाविषयी बोलतात. प्रेषितांची कृत्ये 18:10 म्हणते, "प्रत्येकजण जो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला त्याच्या नावाने पापांची क्षमा मिळते." इफिसकर १: यात असेही म्हटले आहे की, “ज्याच्याद्वारे आपण त्याच्या रक्ताद्वारे मुक्तता केली आहे, त्याच्या कृपेच्या समृद्धीनुसार पापांची क्षमा.”

देव खोटे बोलणे अशक्य आहे. तो त्यात असमर्थ आहे. हे अनियंत्रित नाही. क्षमा एक वचन दिले आहे. आम्ही ख्रिस्त स्वीकारल्यास आम्ही क्षमा केली जाते. प्रेषितांची कृत्ये 10:34 म्हणते, “देव व्यक्तींचा आदर करीत नाही.” एनआयव्ही भाषांतरात म्हटले आहे की, “देव पक्षपात करीत नाही.”

जे लोक अयशस्वी होतात आणि पाप करतात त्यांना हे कसे लागू होते हे दर्शविण्यासाठी आपण 1 जॉन 1 वर जावे अशी माझी इच्छा आहे. आम्ही त्याची मुले आहोत आणि आमचे मानवी वडील किंवा उधळपट्टीचा पिता म्हणून आम्ही क्षमा करतो, म्हणून आपला स्वर्गीय पिता आम्हाला क्षमा करतो आणि आपल्याला पुन्हा आणि पुन्हा प्राप्त करेल.

आम्हाला माहित आहे की पाप आपल्याला भगवंतापासून वेगळे करते, म्हणून आम्ही त्याची मुले असतानाही पाप आपल्याला देवापासून वेगळे करते. हे आपल्याला त्याच्या प्रेमापासून विभक्त करीत नाही, किंवा याचा अर्थ असा नाही की आम्ही यापुढे त्याची मुले आहोत, परंतु यामुळे त्याच्याबरोबरची आपली मैत्री तोडली जाते. आपण इथल्या भावनांवर विसंबून राहू शकत नाही. फक्त त्याच्या शब्दावर विश्वास ठेवा की आपण योग्य गोष्ट केल्यास, कबूल करा, त्याने आपल्याला क्षमा केली आहे.

आम्ही मुलांप्रमाणेच आहोत

चला मानवी उदाहरण वापरू. जेव्हा एखादा लहान मूल आज्ञा मोडत असेल आणि त्यास सामोरे जावे लागेल तेव्हा त्या अपराधामुळे तो ते लपवू शकेल किंवा आपल्या आईवडिलांपासून लपून राहू शकेल किंवा लपून बसू शकेल. त्याने आपली चूक मान्य करण्यास नकार देऊ शकतो. अशा प्रकारे त्याने आपल्या आईवडिलांपासून स्वत: ला वेगळे केले कारण त्याला भीती वाटते की त्याने जे केले आहे ते त्यांना समजेल आणि त्यांना भीती वाटेल की ते त्याच्यावर रागावतील किंवा जेव्हा त्यांना कळेल तेव्हा त्याला शिक्षा होईल. मुलाच्या आईवडिलांशी असलेले जवळचेपणा आणि सांत्वन मोडलेले आहे. सुरक्षितता, स्वीकृती आणि त्यांच्यावरील प्रेम यांचा तो अनुभव घेऊ शकत नाही. मूल एडन आणि हव्वेसारख्या एदेन बागेत लपून बसल्यासारखे झाले आहे.

आपल्या स्वर्गीय पित्याबरोबर आपणही असेच करतो. जेव्हा आपण पाप करतो तेव्हा आपण दोषी ठरतो. आम्हाला भीती आहे की तो आपल्याला शिक्षा करील किंवा तो आपल्यावर प्रेम करणे थांबवू शकेल किंवा आमचा त्याग करेल. आम्ही चूक आहोत हे आम्हाला मान्य करायचे नाही. देवासोबतची आपली सहकार्य तुटलेले आहे.

देव आपल्याला सोडत नाही, त्याने आम्हाला कधीही सोडणार नाही असे वचन दिले आहे. मॅथ्यू २:28:२० पहा, ज्यात म्हटले आहे की, “आणि जगाच्या शेवटच्या काळापर्यंत मी नेहमीच तुझ्याबरोबर आहे.” आम्ही त्याच्यापासून लपलो आहोत. आपण खरोखर लपू शकत नाही कारण तो सर्व काही जाणतो आणि पाहतो. स्तोत्र १::: says म्हणते, “मी तुझ्या आत्म्यापासून कोठे जाऊ? मी तुझ्यापुढे पळून जाऊ शकत नाही. ” आपण देवापासून लपून असताना आपण आदामासारखे आहोत. तो आपल्याला शोधत आहे, आपल्याकडे क्षमासाठी त्याच्याकडे येण्याची वाट पहात आहे, ज्याप्रमाणे पालकांनी मुलाला त्याची आज्ञापालन करावी आणि ती मान्य करावी असे वाटते. आपल्या स्वर्गीय पित्याला हेच पाहिजे आहे. तो आपल्याला क्षमा करण्याची वाट पाहत आहे. तो आपल्याला नेहमी परत घेईल.

मानवी वडिलांनी मुलावर प्रेम करणे थांबवले आहे, जरी हे क्वचितच घडते. भगवंताशी, जसे आपण पाहिले आहे, त्याचे आपल्यावर असलेले प्रेम कधीच संपत नाही, कधीच थांबत नाही. तो आपल्यावर चिरंतन प्रेमाने प्रीति करतो. रोमन्स 8: 38 आणि 39 लक्षात ठेवा. लक्षात ठेवा कोणतीही गोष्ट आपल्याला देवाच्या प्रेमापासून वेगळे करू शकत नाही, आम्ही त्याची मुले होत नाही.

होय, देव पापाचा द्वेष करतो आणि यशया 59:: २ म्हणतो की, “तुमची पापे आपण आणि आपला देव यांच्यात विभागली आहेत, तुमच्या पापांनी त्याचे तोंड तुमच्यापासून लपविले आहे.” १ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “परमेश्वराचा हात वाचवण्यासाठी फारच लहान नाही, किंवा त्याचा कान ऐकायला सुस्त नाही,” पण स्तोत्र 2 1:१:66 म्हणते, “जर मी माझ्या अंत: करणात अपराध समजतो तर प्रभु माझे ऐकणार नाही. ”

मी योहान २: १ आणि २ विश्वासूला सांगतो, “माझ्या प्रिय मुलांनो, मी हे तुम्हांला लिहीत आहे यासाठी की तुम्ही पाप करु नये. परंतु जर कोणी पाप केले तर आपण आपल्या बचावामध्ये पित्याशी बोलतो जो येशू ख्रिस्त आहे, जो नीतिमान आहे. ” विश्वासणारे पाप करू शकतात. खरं तर मी जॉन 2: 1 आणि 2 म्हणतो, "जर आपण पापाविना दावा केला तर आपण स्वतःला फसवितो आणि सत्य आपल्यामध्ये नाही" आणि "जर आपण असे म्हटले आहे की आपण पाप केले नाही तर आपण त्याला लबाड ठरवितो आणि त्याचा शब्द आहे आमच्यात नाही. ” जेव्हा आपण पाप करतो तेव्हा देव आपल्याला verse व्या श्लोकात परत जाण्याचा मार्ग दाखवतो ज्यामध्ये असे म्हटले आहे, “जर आपण कबूल केले (कबूल केले तर) आमचे पाप, तो विश्वासू व न्यायी आहे. त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून आम्हाला शुद्ध केले. ”

We आपण आपल्या पापांची कबुली देण्याचे परमेश्वराला निवडले पाहिजे. जर आम्ही क्षमतेचा अनुभव घेतला नाही तर ती आपली चूक आहे, देवाची नाही. देवाची आज्ञा पाळणे ही आपली निवड आहे. त्याचे वचन निश्चित आहे. तो आम्हाला माफ करील. तो खोटे बोलू शकत नाही.

ईयोब वर्क्स देवाचे चारित्र्य

आपण ईयोबाकडे त्याला वाढवल्यापासून आपण ईयोबाकडे पाहू या आणि आपण खरोखर देव आणि त्याच्याशी असलेल्या आपल्या नात्याबद्दल आपल्याला काय शिकवते ते पाहू या. बरेच लोक ईयोबाच्या पुस्तकाचे, त्याच्या आख्यान आणि संकल्पनांचा गैरसमज करतात. हे कदाचित बायबलमधील सर्वात गैरसमज पुस्तक असू शकते.

पहिल्या गैरसमजांपैकी एक म्हणजे आहे गृहीत धर आम्ही नेहमी केलेल्या पाप किंवा पापांबद्दल देवाचा क्रोध नेहमीच सहन करावा लागत असतो. अर्थातच ईयोबाच्या तीन मित्रांना याची खात्री होती आणि म्हणूनच देवाने त्यांना फटकारले. (आपण नंतर त्याकडे परत जाऊ.) आणखी एक म्हणजे समृद्धी किंवा आशीर्वाद नेहमीच असतात किंवा सामान्यत: देव आपल्यावर प्रसन्न होत असल्याचे चिन्ह असते. चुकीचे. ही मानवाची धारणा आहे, अशी विचारसरणी आहे जी आपण देवाची दयाळूपणे मिळवू शकतो. मी एखाद्याला ईयोबच्या पुस्तकातून त्यांच्यासमोर काय आहे ते विचारले आणि त्यांचे उत्तर होते, “आम्हाला काहीच माहित नाही.” ईयोब कोणी लिहिले याची कोणालाही खात्री नाही. आम्हाला माहित नाही की ईयोबला काय चालले आहे हे सर्व समजू शकले नाही. आमच्याकडेसुद्धा त्याच्याकडे शास्त्रवचना नव्हती.

देव आणि सैतान यांच्यात काय चालले आहे आणि धार्मिकतेचे अनुयायी आणि वाईटांचे अनुयायी यांच्यातील लढाई काय आहे हे समजल्याशिवाय कोणालाही हे खाते समजत नाही. ख्रिस्ताच्या वधस्तंभामुळे सैतान हा पराभूत शत्रू आहे, परंतु आपण असे म्हणू शकता की त्याला अद्याप ताब्यात घेण्यात आले नाही. लोकांच्या आत्म्यावरुन या जगात अजूनही एक लढाई चालू आहे. आपल्याला समजून घेण्यास मदत करण्यासाठी देवाने आपल्याला ईयोबाचे पुस्तक आणि इतर अनेक शास्त्रवचने दिली आहेत.

प्रथम, मी आधी म्हटल्याप्रमाणे, सर्व वाईट, वेदना, आजारपण आणि आपत्ती पापात प्रवेश केल्यापासून होते. देव काही करु शकत नाही किंवा वाईटही करीत नाही परंतु आपत्ती आपोआप परीक्षेत आणू देईल. त्याच्या परवानगीशिवाय आपल्या आयुष्यात काहीही घडत नाही, सुधारण्याशिवाय किंवा आपण केलेल्या पापांमुळे होणारे दुष्परिणाम देखील सहन करू शकत नाही. हे आम्हाला मजबूत बनविण्यासाठी आहे.

देव आपल्यावर प्रेम न करण्याचा अन्यायपूर्वक निर्णय घेत नाही. प्रेम हे त्याचे अस्तित्व आहे, परंतु तो पवित्र आणि नीतिमान आहे. चला सेटिंग पाहू. अध्याय १: In मध्ये, “देवाच्या पुत्रा ”ंनी स्वतःला देवाला सादर केले आणि सैतान त्यांच्यात आला. “देवाची मुले” कदाचित देवदूत आहेत, जे कदाचित देवाचे अनुसरण करणारे आणि सैतानाचे अनुकरण करणारे यांची मिसळलेली मंडळी असतील. सैतान पृथ्वीवर फिरत आला होता. मी पीटर 1: 6 चा विचार करण्यास मला उद्युक्त करते जे म्हणते, “तुमचा विरोधक सैतान गर्जना करणा lion्या सिंहासारखा कोणाला गिळावे म्हणून शोधत आहे.” देव त्याच्या “सेवक ईयोब” विषयी सांगतो व हा एक महत्त्वाचा मुद्दा आहे. तो म्हणतो, ईयोब हा त्याचा चांगला सेवक आहे, आणि तो निर्दोष, सरळ आहे, देवाची भीती बाळगतो आणि वाईटापासून दूर वळतो. लक्षात ठेवा देव येथे कोठेही नाही परंतु ईयोबावर कोणत्याही पापाचा आरोप करीत आहे. सैतान मुळात म्हणतो की ईयोबाने देवाला अनुसरायचे एकमेव कारण म्हणजे देवाने त्याला आशीर्वाद दिला आहे आणि जर देवाने ते आशीर्वाद काढून घेतले तर ईयोब देवाला शाप देईल. येथे संघर्ष आहे. मग देव सैतान परवानगी देते ईयोबला स्वत: च्या प्रेमाची आणि प्रामाणिकपणाची परीक्षा घेण्यासाठी त्रास देण्यासाठी. धडा 1: 21 आणि 22 वाचा. जॉबने ही परीक्षा दिली. ते म्हणतात, "या सर्वात ईयोबाने पाप केले नाही किंवा देवाला दोष दिले नाही." अध्याय २ मध्ये सैतानाने पुन्हा ईयोबाची परीक्षा घेण्यासाठी देवाला आव्हान दिले. देव पुन्हा सैतानाला ईयोबला त्रास देऊ देतो. ईयोब 2:2 मध्ये उत्तर देतो, “आपण देवाकडून चांगुलपणा स्वीकारू आणि संकटे नव्हे.” हे 10:2 मध्ये म्हणतो, "या सर्व गोष्टींमध्ये ईयोबने त्याच्या ओठांनी पाप केले नाही."

लक्षात घ्या की सैतान देवाच्या परवानगीशिवाय काहीही करू शकत नव्हता आणि त्याने मर्यादा निश्चित केल्या. नवीन करार हा लूक २२::22१ मध्ये सूचित करतो ज्यामध्ये असे म्हटले आहे: “शिमोन, सैतानाने तुझी इच्छा बाळगली आहे.” एनएएसबीने असे म्हणत असे म्हटले आहे की सैतानाने “तुला गहू म्हणून चाळायला परवानगीची मागणी केली.” इफिसकर 31: ११ आणि १२ वाचा. हे आपल्याला सांगते की, “संपूर्ण चिलखत किंवा देव घाला” आणि “सैतानाच्या योजनांच्या विरोधात उभे राहा. आमचा संघर्ष हा देह व रक्ताविरूद्ध नाही, तर सत्ताधीशांविरूद्ध, अधिका authorities्यांविरूद्ध, या अंधकारमय जगाच्या सामर्थ्याविरुद्ध आणि स्वर्गीय जगातील दुष्ट आत्म्यांविरूद्ध आहे. ” स्पष्ट रहा. या सर्व गोष्टींमध्ये ईयोबने पाप केले नाही. आम्ही एका युद्धामध्ये आहोत.

आता मी पीटर 5: 8 वर परत जा आणि वाचा. हे मुळात जॉबच्या पुस्तकाचे स्पष्टीकरण देते. ते म्हणते, “परंतु विश्वासाने ठाम असलेल्या त्याला (सैतानाचा) प्रतिकार करा, हे जाणून हे जाणून घ्या की दु: खाचे समान अनुभव जगातील आपल्या बंधूंकडून पूर्ण केले जात आहेत. आपण थोड्या वेळासाठी दु: ख भोगल्यानंतर, सर्व कृपेचा देव, ज्याने तुम्हाला ख्रिस्तामध्ये त्याच्या अनंतकाळच्या गौरवासाठी बोलाविले आहे, तो स्वत: तुम्हाला परिपूर्ण करील, त्याचे सामर्थ्य व सामर्थ्य देईल. ” दु: खाचे हे एक भक्कम कारण आहे, तसेच दुःख हे कोणत्याही लढाईचा एक भाग आहे. जर आमच्यावर कधीही प्रयत्न केला गेला नाही तर आम्ही फक्त चमच्याने बाळांना दिले जाऊ आणि कधीही प्रौढ होऊ शकणार नाही. परीक्षेमध्ये आपण अधिक सामर्थ्यवान बनतो आणि आपण देवाबद्दलचे आपले ज्ञान वाढत असल्याचे पाहतो, देव नवीन मार्गांनी कोण आहे हे आपण पाहतो आणि त्याच्याबरोबरचे आपले नाते अधिक दृढ होते.

रोमन्स १:१:1 मध्ये असे म्हटले आहे की, “नीतिमान विश्वासाने जगेल.” इब्री लोकांस ११: says म्हणते, “विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे.” २ करिंथकर:: says म्हणते, “आपण विश्वासाने चालतो, दृष्टीक्षेपाने नाही.” आम्हाला कदाचित हे समजले नाही, परंतु ही वस्तुस्थिती आहे. या सर्व गोष्टींवर आपण भगवंतावर विश्वास ठेवला पाहिजे ज्याची त्याने परवानगी दिली आहे.

सैतानाचा नाश झाल्यापासून (यहेज्केल २:: ११-१. वाचा; यशया १:: १२-१-28; प्रकटीकरण १२:१०.) हा संघर्ष अस्तित्वात आहे आणि सैतान आपल्यातील प्रत्येकाला देवापासून दूर नेण्याची इच्छा करतो. सैतानाने येशूला आपल्या पित्यावर अविश्वास दाखवण्याचा मोह करण्याचा प्रयत्न केला (मॅथ्यू:: १-११). त्याची सुरुवात बागेत हव्वापासून झाली. लक्षात घ्या, सैतानाने तिला देवाच्या चारित्र्यावर, त्याच्या प्रेमाविषयी आणि तिची काळजी घेण्यासाठी प्रश्न विचारून तिला मोह केले. सैतानाने असे सूचित केले की देव तिच्याकडून काहीतरी चांगले ठेवत आहे आणि तो प्रेमळ व अन्यायकारक आहे. सैतान नेहमीच देवाचे राज्य ताब्यात घेण्याचा आणि आपल्या लोकांना त्याच्या विरुद्ध वळविण्याचा प्रयत्न करीत असतो.

या “युद्धाच्या” प्रकाशात आपण ईयोबाचे दु: ख व त्याचे दु: ख पाहिले पाहिजे, ज्यात सैतान आपल्याला बाजू बदलण्यासाठी आणि आपल्याला देवापासून विभक्त करण्याचा सतत प्रयत्न करीत आहे. लक्षात ठेवा देवाने ईयोबला नीतिमान व निर्दोष असल्याचे जाहीर केले. ईयोबच्या पापांबद्दल दोषी ठरण्याची चिन्हे नाही. ईयोबाने केलेल्या कोणत्याही गोष्टींमुळे देवाला हे संकट येऊ दिले नाही. तो त्याचा न्याय करीत नव्हता, त्याच्यावर रागावला होता किंवा त्याने त्याच्यावर प्रेम करणे थांबवले नव्हते.

आता ईयोबच्या मित्रांनो, ज्यांना जाहीरपणे दु: ख आहे असा विश्वास आहे ते पापांमुळे आहे हे चित्र द्या. मी फक्त देव त्यांच्याविषयी काय म्हणतो याचा उल्लेख करू शकतो आणि इतरांचा न्याय करु नका म्हणून सावधगिरी बाळगा, ज्यांनी ईयोबाचा न्यायनिवाडा केला. देव त्यांना फटकारले. ईयोब :२: & आणि says म्हणते, “परमेश्वराने ईयोबला हे सर्व सांगितले नंतर ते तेमानच्या अलीफजला म्हणाला,“ मी आहे राग तू व तुझ्या दोन मित्रांनो, मी माझ्या सेवक, ईयोबच्या बाबतीत जे योग्य आहे त्याविषयी तू मला सांगितले नाहीस. तेव्हा आता सात गोlls्हे आणि सात मेंढे घेऊन माझ्या सेवेकडे जा. तुम्ही स्वत: साठी होमबली अर्पण करा. माझा सेवक ईयोब तुझ्यासाठी प्रार्थना करेल आणि मी त्याची प्रार्थना करीन. मी तुमच्याशी मूर्खपणाने वागलो नाही. माझा सेवक ईयोब याच्याप्रमाणे तू मला योग्य गोष्टीबद्दल सांगितले नाहीस. '”त्यांनी जे केले त्याबद्दल देवाला त्यांचा राग आला आणि त्यांनी देवाला यज्ञ अर्पिण्यास सांगितले. लक्षात ठेवा की देवाने त्यांना ईयोबाकडे जाण्यास सांगितले आणि ईयोबाला त्यांच्यासाठी प्रार्थना करण्यास सांगितले, कारण ईयोबाने जसे त्याच्याबद्दल खरे बोलले नव्हते.

त्यांच्या सर्व संवादात (3: 1-31: 40), देव गप्प होता. देव तुम्हाला गप्प बसवण्याविषयी विचारला होता. देव खरोखर गप्प का होता हे खरंच सांगत नाही. कधीकधी तो कदाचित आपल्यावर विश्वास ठेवून, विश्वासाने चालत किंवा एखादे उत्तर शोधण्यासाठी, शक्यतो पवित्र शास्त्रात वाट पाहत असेल किंवा शांत असेल आणि गोष्टींबद्दल विचार करेल.

ईयोबचे काय झाले आहे ते पाहण्यासाठी परत पाहूया. ईयोब त्याच्या “तथाकथित” मित्रांकडून टीका झगडत आहे जे पापांमुळे संकटात सापडतात हे सिद्ध करण्याचा दृढनिश्चय करतात (ईयोब:: & आणि.). आम्हाला ठाऊक आहे की शेवटच्या अध्यायांमध्ये देव ईयोबाला धिक्कारतो. का? ईयोब काय चूक करतो? देव असे का करतो? जणू काय ईयोबाच्या विश्वासाची परीक्षा झाली नव्हती. आता याची कठोर चाचणी घेतली गेली आहे, बहुतेक आपल्यापैकी बहुतेकांपेक्षा जास्त असेल. माझा विश्वास आहे की या चाचणीचा एक भाग म्हणजे त्याच्या “मित्र” याचा निषेध. माझ्या अनुभवातून आणि निरीक्षणाने मला असे वाटते की न्यायाधीश आणि निंदा इतर विश्वासू बनवतात ही एक मोठी परीक्षा आणि निराश आहे. लक्षात ठेवा देवाचा शब्द निवाडा करण्यासाठी बोलला नाही (रोमन्स १:4:१०). त्याऐवजी ते आपल्याला “एकमेकांना प्रोत्साहित” करण्यास शिकवते (इब्री 7:१:8).

देव आपल्या पापाचा न्याय करील आणि दु: खाचे हे एक संभाव्य कारण आहे, परंतु “मित्र” सांगण्याप्रमाणेच हे नेहमीच कारण नसते. स्पष्ट पाप पाहणे ही एक गोष्ट आहे, असे गृहीत धरून ते दुसरे आहे. उद्दीष्ट म्हणजे जीर्णोद्धार, फाडून टाकणे आणि निंदा करणे. ईयोब देवावर आणि त्याच्या शांततेवर रागावला आणि देवाला प्रश्न विचारू लागला आणि उत्तरे मागू लागला. तो आपल्या रागाचे समर्थन करण्यास सुरवात करतो.

अध्याय २:: Job मध्ये ईयोब म्हणतो, “मी माझा चांगुलपणा राखून ठेवेल.” नंतर देव म्हणतो की ईयोबाने देवावर आरोप ठेवून हे केले (जॉब 27: 6). अध्याय २ Job मध्ये ईयोब संशयास्पद आहे, भूतकाळातील देवाच्या आशीर्वादाचा संदर्भ घेत आणि देव आता त्याच्याबरोबर नाही असे म्हणत आहे. हे जवळजवळ जणू he असे म्हणत आहे की देव पूर्वी त्याच्यावर प्रीति करीत असे. मॅथ्यू 28:२० लक्षात ठेवा हे खरे नाही कारण देव वचन देतो की, "आणि मी या जगाच्या शेवटापर्यंत मी नेहमीच आपल्याबरोबर आहे." इब्री लोकांस १:: says म्हणते, “मी तुला कधीही सोडणार नाही, तुला सोडणार नाही.” देवाने ईयोबला कधीही सोडले नाही आणि शेवटी त्याने त्याच्याशी जसे आदाम आणि हव्वेबरोबर केले तसे बोलले.

आपण विश्वासाने चालत राहणे शिकणे आवश्यक आहे - दृष्टींनी (किंवा भावनांनी) नव्हे तर त्याच्या आश्वासनांवर विश्वास ठेवणे, जरी आपण त्याच्या उपस्थितीला “जाणवू शकत नाही” आणि तरीही आपल्या प्रार्थनांना उत्तर मिळाले नाही. ईयोब 30:20 मध्ये ईयोब म्हणतो, "देवा, तू मला उत्तर दिले नाहीस." आता तो तक्रार करू लागला आहे. अध्याय In१ मध्ये ईयोबाने देवाचे ऐकले नाही आणि परमेश्वराची प्रार्थना ऐकली तरच देव त्याच्या नीतिमत्त्वाची बाजू मांडतो आणि देवाची प्रार्थना ऐकतो असे म्हणत आहे (ईयोब :31१::31:35). कार्य 31: 6 वाचा. अध्याय २:: १-. मध्ये ईयोबदेखील परमेश्वराकडे तक्रार करीत आहे, कारण तो उत्तर देत नाही. देव शांत आहे - तो म्हणतो की देव त्याला जे करीत आहे त्याबद्दल त्याला कारण देत नाही. ईयोबला किंवा आमच्याकडे देवास उत्तर देत नाही. आपण खरोखर देवाकडून काहीही मागू शकत नाही. देव बोलला तेव्हा ईयोबला काय म्हणतो ते पहा. नोकरी 23 1: १ म्हणते, “हा कोण आहे जो नकळत बोलतो?” जॉब :०: २ (एनएएसबी) म्हणतो, “वाईफॉल्ट फाईंडर सर्वशक्तिमान देवाशी वाद घालतो?” ईयोब 5: 38 आणि 1 (एनआयव्ही) मध्ये देव म्हणतो की ईयोब त्याच्यावर “वाद घालतो”, “सुधारतो” आणि “आरोप” करतो. ईयोबचे उत्तर मागून देव ईयोबच्या बोलण्याला उलट करतो त्याचा प्रश्न. Verse वचनात असे म्हटले आहे: “मी प्रश्न विचारतो आपण आणि आपण उत्तर देईल me” 40 व्या अध्यायात देव म्हणतो, “तू माझा न्याय बदनाम करशील? स्वत: ला न्याय देण्यासाठी तू माझा निषेध करशील काय? ” कोण आणि कोणाची मागणी आहे?

मग ईयोबला पुन्हा एकदा त्याचे सामर्थ्य म्हणून निर्माण करणारा ईयोबला आव्हान देतो, ज्याचे उत्तर नाही. देव मूलत: म्हणतो, “मी देव आहे, मी निर्माणकर्ता आहे, मी कोण आहे याची बदनामी करू नका. माझे प्रेम, माझा न्याय यावर प्रश्न विचारू नका कारण मी देव, निर्माणकर्ता आहे. ”

देव असे म्हणतो की ईयोबला पूर्वीच्या पापाबद्दल शिक्षा झाली होती पण तो म्हणतो, “मला प्रश्न विचारू नकोस, मी एकटाच देव आहे.” आपण देवाची मागणी करण्यास कोणत्याही स्थितीत नाही. तो एकटाच सार्वभौम आहे. लक्षात ठेवा की आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवावा अशी देवाची इच्छा आहे. विश्वास त्याला आवडतो. जेव्हा देव आपल्याला सांगतो की तो नीतिमान व प्रेमळ आहे, त्याने आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवावा अशी त्याची इच्छा आहे. ईश्वराच्या प्रतिसादामुळे ईयोबाला कोणतेही उत्तर किंवा आश्रयाशिवाय सोडले नाही.

ईयोब 42२: In मध्ये ईयोबचे म्हणणे उद्धृत केले आहे की, “मी ज्या गोष्टी मला समजल्या नव्हत्या त्याबद्दल मी बोललो, ज्या मला चांगल्या गोष्टी समजल्या पाहिजे त्या गोष्टी बोलल्या.” जॉब :०: ((एनआयव्ही) मध्ये जॉब म्हणतो, "मी अयोग्य आहे." एनएएसबी म्हणतो, “मी क्षुद्र आहे.” ईयोब :०: In मध्ये ईयोब म्हणतो, “मला उत्तर नाही.” आणि ईयोब in२: in मध्ये तो म्हणतो, “मी तुझ्याविषयी ऐकले पण आता माझे डोळे तुला पाहिले.” त्यानंतर तो म्हणतो, “मी स्वतःला तुच्छ मानतो आणि धूळ व राखात पश्चात्ताप करतो.” आता त्याला देवाबद्दल जास्त माहिती आहे, जे योग्य आहे.

देव आमच्या अपराधांना क्षमा करण्यास नेहमीच तयार असतो. आपण सर्व अयशस्वी होतो आणि कधीकधी देवावर विश्वास ठेवत नाही. पवित्र शास्त्रातील काही लोकांबद्दल विचार करा जे देवाबरोबर चालताना कधीकधी अयशस्वी झाले, जसे की मोशे, अब्राहम, एलीया किंवा योना किंवा कडू झाले की देव नामी म्हणून काय करीत आहे आणि ख्रिस्ताला नकार देणा Peter्या पीटरबद्दल काय समजले? देवाने त्यांच्यावर प्रेम करणे थांबवले का? नाही! तो धीर, धैर्यवान आणि दयाळू आणि क्षमाशील होता.

शिस्त

हे खरे आहे की देव पापाचा द्वेष करतो आणि आपल्या मानवी पूर्वजांप्रमाणेच आपणही पाप करीत राहिल्यास तो आपल्याला शिस्त लावेल आणि सुधारेल. तो परिस्थितीचा उपयोग आमचा न्याय करण्यासाठी करू शकतो, परंतु त्याचा हेतू पालक म्हणून आहे आणि आपल्यावरील त्याच्या प्रेमामुळे त्याने आम्हाला त्याच्याबरोबर सहवासात परत आणले. तो धीर, धैर्यवान आणि दयाळू आणि क्षमा करण्यास तयार आहे. मानवी वडिलांप्रमाणेच आपणही “मोठे” व्हावे आणि नीतिमान व प्रौढ व्हावे अशी त्याची इच्छा आहे. जर त्याने आम्हाला शिस्त लावली नाही तर आपण अपवित्र आहोत.

त्याने आपल्या पापाचे फळ आपल्याला भोगायलाही लावले असेल परंतु तो आपल्याला नाकारत नाही किंवा आपल्यावर प्रेम करण्यास बंद करत नाही. जर आपण योग्य प्रतिसाद दिला आणि आपल्या पापाची कबुली दिली आणि आम्हाला बदलण्यास मदत मागितली तर आपण आपल्या पित्यासारखे होऊ. इब्री लोकांस १२: says म्हणते, "मुला, प्रभूच्या शिस्तीवर प्रकाश टाकू नकोस आणि जेव्हा तो तुला धिक्कारेल तेव्हा गमावू नकोस, कारण प्रभु ज्यावर प्रीति करतो त्यांना शिस्त लावतो आणि पुत्र म्हणून स्वीकारलेल्या प्रत्येकाला शिक्षा करतो." Verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे, “ज्याच्यावर परमेश्वर प्रीति करतो त्याला शिस्त लावते. कारण पुत्र कशाचीही शिस्त लावत नाही "आणि verse व्या वचनात असे म्हटले आहे की," शिवाय आपल्या सर्वांनाच मानव पिता होते ज्यांनी आम्हाला शिस्त लावली आणि त्यासाठी आम्ही त्यांचा आदर केला. तर मग आपण आपल्या आत्म्याच्या पित्याच्या स्वाधीन व्हावे आणि जगावे. ” श्लोक १० म्हणतो, "देव आपल्या चांगल्यासाठी आम्हाला शिस्त लावतो जेणेकरून आपण त्याच्या पवित्रतेत भाग घेऊ."

"कोणतीही अनुशासन त्या वेळी आनंददायक वाटत नाही, परंतु वेदनादायक आहेत, परंतु जे त्याद्वारे प्रशिक्षण घेतलेल्यांसाठी नीतिमान आणि शांततेचे पीक देते."

देव आम्हाला मजबूत करण्यासाठी शिस्त लावतो. ईयोबने कधीही देवाला नकार दिला नाही, परंतु त्याने देवावर अविश्वास ठेवला आणि देवाची बदनामी केली आणि देव अन्यायकारक असल्याचे त्याने म्हटले, पण जेव्हा देव त्याला अडचणीत आणतो तेव्हा त्याने पश्चात्ताप केला आणि आपली चूक मान्य केली आणि देवाने त्याला परत दिले. जॉबने योग्य प्रतिसाद दिला. डेव्हिड आणि पीटर सारखे इतरही अपयशी ठरले परंतु देवाने त्यांनाही पूर्ववत केले.

यशया: 55: says म्हणते, “दुष्ट माणसाने आपला मार्ग सोडून द्या आणि अनीतिमान माणसाने आपले विचार सोडून द्यावे आणि त्याने परमेश्वराला परत यावे कारण त्याला त्याच्यावर दया येईल आणि त्याला क्षमा (भरपाई म्हणून क्षमा करील).”

आपण कधीही पडल्यास किंवा अयशस्वी झाल्यास, फक्त 1 योहान 1: 9 लागू करा आणि दाविदाने व पेत्राप्रमाणे आणि ईयोबाने केले त्याप्रमाणे आपल्या पापांची कबुली द्या. तो क्षमा करील, तो वचन देतो. मानवी वडील आपल्या मुलांना दुरुस्त करतात परंतु ते चुका करू शकतात. देव नाही. तो सर्व जाणत आहे. तो परिपूर्ण आहे. तो गोरा आणि न्याय्य आहे आणि तो तुमच्यावर प्रेम करतो.

देव शांत आहे का

आपण प्रार्थना करताना देव गप्प का असा प्रश्न आपण उपस्थित केला. ईयोबचीही परीक्षा घेताना देव गप्प होता. कोणतेही कारण दिले गेले नाही, परंतु आम्ही केवळ अनुमान देऊ शकतो. सैतानाला सत्य दाखवण्यासाठी त्याला फक्त सर्व गोष्टी खेळायला हव्या असतील किंवा ईयोबच्या मनातील त्याचे कार्य अद्याप संपलेले नसेल. कदाचित आम्ही अद्याप एकतर उत्तरासाठी तयार नाही. फक्त देवच जाणतो, आपण फक्त त्याच्यावर विश्वास ठेवला पाहिजे.

स्तोत्र :66 18:१:XNUMX आणखी एक उत्तर देते, प्रार्थनेविषयीच्या एका परिच्छेदनात असे म्हटले आहे: “जर मी माझ्या अंत: करणात अपराध समजलो तर प्रभु मला ऐकणार नाही.” जॉब हे करत होते. त्याने विश्वास ठेवणे थांबवले आणि चौकशी करण्यास सुरवात केली. हे आपल्या बाबतीतही असू शकते.

इतर कारणे देखील असू शकतात. तो कदाचित तुमच्यावर विश्वास ठेवण्यासाठी, विश्वासाने चालण्यासाठी, दृष्टीक्षेपाद्वारे, अनुभवांनी किंवा भावनांनी नव्हे, असा प्रयत्न करीत असेल. त्याचे मौन आपल्याला त्याच्यावर विश्वास ठेवण्यास आणि शोधण्यास भाग पाडते. हे आपल्याला प्रार्थनेत सतत अटके राहण्यास भाग पाडते. मग आपण शिकतो की खरोखरच देव आपल्याला आपली उत्तरे देतो, आणि त्याने आमच्यासाठी जे काही केले त्याबद्दल त्याला कृतज्ञता बाळगणे आणि त्याचे कौतुक करण्यास शिकवते. हे आपल्याला शिकवते की तो सर्व आशीर्वादांचा स्रोत आहे. जेम्स १:१:1, Remember लक्षात ठेवा, “प्रत्येक चांगली आणि परिपूर्ण भेट वरुन आहे, जी स्वर्गीय प्रकाशातील पित्याकडून येते, जी सावल्या बदलत नाहीत. ”नोकरीप्रमाणेच आम्हाला कदाचित हे कधीच कळू शकत नाही. ईयोबप्रमाणे आपण फक्त देव कोण आहे हे ओळखू शकतो, की तो आपला निर्माणकर्ता आहे, आपण त्याचा नाही. तो आमचा नोकर नाही की आपण येऊन आपल्या गरजा मागू शकतो आणि ते पूर्ण केले पाहिजे. त्याने आपल्या कृतींबद्दल अनेकदा कारणे दिली नसली तरीसुद्धा तो बर्‍याचदा करतो. आपण त्याचा सन्मान आणि उपासना केली पाहिजे कारण तो देव आहे.

आपण त्याच्याकडे यावे अशी देवाची इच्छा आहे, स्वातंत्र्य व निर्भयपणे परंतु आदरपूर्वक आणि नम्रपणे. तो विचारतो आणि ऐकतो आणि आम्ही विचारण्यापूर्वी विनंती करतो, म्हणून लोक विचारतात, “का विचारता, प्रार्थना का?” मला वाटते की आम्ही विचारतो आणि प्रार्थना करतो म्हणून आम्हाला कळते की तो तेथे आहे आणि तो वास्तविक आहे आणि तो आहे नाही ऐका आणि उत्तर द्या कारण तो आमच्यावर प्रेम करतो. तो खूप चांगला आहे. रोमन्स :8:२:28 म्हटल्याप्रमाणे, तो आपल्यासाठी नेहमीच चांगले करतो.

आम्हाला आमची विनंती नाही मिळण्याचे आणखी एक कारण म्हणजे आम्ही विचारत नाही त्याचा केले जाईल, किंवा आम्ही देवाच्या वचनात प्रकट केल्याप्रमाणे त्याच्या लिखित इच्छेनुसार विचारत नाही. मी जॉन :5:१:14 म्हणतो, "आणि जर आम्ही त्याच्या इच्छेनुसार काही मागितले तर आपल्याला कळेल की तो आपले ऐकतो ... आम्हाला माहित आहे की आमच्याकडे त्याच्याकडे विनंती आहे." येशूची प्रार्थना लक्षात ठेवा, “माझी इच्छा नाही तर तुझे होईल.” मॅथ्यू Matthew:१०, प्रभूची प्रार्थना देखील पहा. हे आपल्याला प्रार्थना करण्यास शिकवते, “तुझे जसे स्वर्गात आहे तसे पृथ्वीवरही होईल.”

अनुत्तरीत प्रार्थनेच्या अधिक कारणास्तव जेम्स:: २ पहा. ते म्हणते, “तुम्ही विचारत नाही म्हणून तुमच्याकडे नाही.” आपण फक्त प्रार्थना करण्यास व विचारण्यास त्रास देत नाही. तीन व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “तुम्ही विचारता आणि तुम्हाला मिळत नाही कारण तुम्ही चुकीच्या हेतूने विचारता (केजेव्ही म्हणतो की अयोग्य विचारू नका) जेणेकरून तुम्ही ते आपल्या इच्छेनुसार खाऊ शकाल.” याचा अर्थ आपण स्वार्थी आहोत. कोणीतरी म्हटले आहे की आम्ही देवाला आपले वैयक्तिक वेंडिंग मशीन म्हणून वापरत आहोत.

कदाचित आपण प्रार्थनेच्या विषयावर केवळ पवित्र शास्त्रातूनच अभ्यास केला पाहिजे, प्रार्थना किंवा पुस्तके किंवा मानवी कल्पनांच्या मालिकेबद्दल नाही. आपण देवाकडून काहीही कमवू किंवा मागणी करू शकत नाही. आपण अशा जगात राहतो ज्याने स्वत: ला प्रथम स्थान दिले आणि आम्ही इतर लोकांप्रमाणेच देवाचा आदर करतो, आम्ही अशी मागणी करतो की त्यांनी आम्हाला प्रथम ठेवले आणि आपल्याला पाहिजे ते आम्हाला द्यावे. देव आपली सेवा द्यावी अशी आमची इच्छा आहे. देवाची इच्छा आहे की आपण त्याच्याकडे विनंत्यांसह यावे, मागणी नाही.

फिलिप्पैकर:: says म्हणते, “कशासाठी तरी चिंता करू नका, तर सर्व गोष्टींमध्ये प्रार्थना व विनंत्या कृतज्ञतेसह आपली विनंत्या देवाला कळवा.” मी पीटर:: says म्हणतो, “म्हणून देवाच्या सामर्थ्याखाली स्वत: ला नम्र करा यासाठी की तो योग्य वेळी तुम्हाला उंच करील.” मीखा:: says म्हणतो, “मानव, काय चांगले आहे ते त्याने तुला दाखवले. आणि परमेश्वर तुमच्याकडून काय अपेक्षा करतो? न्यायीपणाने वागणे आणि दया दाखवण्यासाठी आणि आपल्या देवासोबत नम्रपणे चालणे. ”

निष्कर्ष

ईयोबकडून शिकण्यासारखे बरेच काही आहे. चाचणीला ईयोबाचा पहिला प्रतिसाद विश्वासातील एक होता (जॉब १:२१). पवित्र शास्त्र म्हणते की आपण “दृश्याने नव्हे तर विश्वासाने चालायला हवे” (२ करिंथकर::)). देवाच्या न्यायावर, चांगुलपणावर आणि प्रेमावर विश्वास ठेवा. जर आपण देवाला प्रश्न विचारत असाल तर आपण स्वत: ला देव बनवित आहोत आणि स्वतःला देव बनवित आहोत. आम्ही स्वत: ला संपूर्ण पृथ्वीचा न्यायाधीश बनवत आहोत. आपल्या सर्वांचे प्रश्न आहेत परंतु आपण देव म्हणून देवाचा सन्मान करणे आवश्यक आहे आणि नंतर जेव्हा आपण अय्यूब म्हणून अयशस्वी झालो तेव्हा आपल्याला पश्चात्ताप करण्याची आवश्यकता आहे ज्याचा अर्थ ईयोबप्रमाणे “आपले मत बदलणे” आहे, तो देव कोण आहे याचा एक नवीन दृष्टीकोन मिळवा - सर्वशक्तिमान निर्माता आणि ईयोबाप्रमाणेच त्याची उपासना करा. देवाचा न्याय करणे चुकीचे आहे हे आपण ओळखले पाहिजे. देवाचा “निसर्ग” कधीही धोक्यात येत नाही. देव कोण आहे किंवा त्याने काय करावे हे आपण ठरवू शकत नाही. आपण कधीही देवाला बदलू शकत नाही.

जेम्स १: २ & आणि २ says म्हणतात की देवाचे वचन आरशाप्रमाणे आहे. त्यात म्हटले आहे, “जो कोणी हा शब्द ऐकतो पण म्हणतो त्यानुसार वागत नाही तो आरशामध्ये आपला चेहरा पाहणा man्या माणसासारखा आहे आणि स्वतःला पाहिल्यावर निघून जातो आणि लगेच काय विसरून जातो.” तू म्हणालास की ईयोब आणि तुझ्यावर प्रेम आहे. हे स्पष्ट आहे की त्याने तसे केले नाही आणि देवाचे वचन म्हणते की त्याचे प्रेम चिरंतन आहे आणि ते अपयशी ठरत नाही. तथापि, आपण ईयोबासारखेच आहात जसे आपण “त्याचा सल्ला अंधकारमय” केला आहे. मला वाटते की याचा अर्थ असा की आपण त्याला, “त्याचे" शहाणपण, हेतू, न्याय, निर्णय आणि त्याचे प्रेम "बदनाम" केले. ईयोबाप्रमाणे तुम्हीसुद्धा देवाला “दोष” शोधत आहात.

“जॉब” च्या आरशात स्वत: ला स्पष्टपणे पहा. आपण जसे नोकरी केली तशीच “चूक” आहात काय? ईयोबाप्रमाणेच आपणही आपल्या चुकांची कबुली दिल्यास देव नेहमीच क्षमा करण्यास तयार असतो (मी योहान 1: 9). त्याला माहित आहे की आपण माणूस आहोत. देवाला प्रसन्न करणे म्हणजे विश्वासाबद्दल. आपण आपल्या मनात निर्माण केलेला देव खरा नाही, फक्त शास्त्रातील देव खरा आहे.

कथेच्या सुरुवातीस लक्षात ठेवा, सैतान देवदूतांच्या मोठ्या गटासह दिसला. बायबल असे शिकवते की देवदूत आपल्यापासून देवाविषयी शिकतात (इफिसकर 3: १० आणि ११) हे देखील लक्षात ठेवा, एक मोठा संघर्ष चालू आहे.

जेव्हा आपण “देवाची बदनामी” करतो, जेव्हा आपण देवाला अन्यायकारक व अन्यायकारक आणि प्रेमळ म्हणतो तेव्हा आपण सर्व देवदूतांसमोर त्याला बदनाम करीत आहोत. आम्ही देवाला लबाड म्हणत आहोत. सैतान लक्षात ठेवा, एदेनच्या बागेत त्याने हव्वेला देवाची बदनामी केली, याचा अर्थ तो अन्यायकारक व अन्यायकारक आणि प्रेमळ नव्हता. अखेरीस जॉबनेही तसंच केलं आणि आपणही करतो. जगासमोर आणि देवदूतांसमोर आम्ही देवाची अनादर करतो. त्याऐवजी आपण त्याचा सन्मान केला पाहिजे. आम्ही कोणाच्या बाजूने आहोत? निवड आमची एकटी आहे.

ईयोबने आपली निवड केली, त्याने पश्चात्ताप केला, म्हणजेच देव कोण आहे याविषयी त्याने आपले मत बदलले, त्याने देवाबद्दल आणि देवाशी संबंधित असलेल्या व्यक्तीबद्दलचे अधिक ज्ञान प्राप्त केले. त्याने chapter२ व्या अध्यायात, and व verses व्या अध्यायात सांगितले: “मी ज्या गोष्टी मला समजल्या नाही त्याबद्दल मी बोललो, माझ्यासाठी ज्या गोष्टी समजण्यास खूप आश्चर्यकारक आहेत… परंतु आता माझ्या डोळ्यांनी तुला पाहिले आहे. म्हणून मी माझा तिरस्कार करतो आणि धूळ व राख यांच्यात पश्चात्ताप करतो. ” ईयोबने ओळखले की त्याने सर्वशक्तिमान देवाबरोबर “भांडण” केले होते आणि ते त्याचे स्थान नव्हते.

कथेचा शेवट पहा. देवानं त्याची कबुलीजबाब स्वीकारून त्याला पुनर्संचयित केलं आणि दुप्पट आशीर्वाद दिला. ईयोब :२: १० आणि १२ म्हणते, "प्रभुने त्याला पुन्हा समृद्ध केले आणि त्याला त्याच्या आधीच्यापेक्षा दुप्पट दिले ... परमेश्वराने ईयोबाच्या आयुष्यातील उत्तरार्धात पहिल्यापेक्षा अधिक आशीर्वाद दिला."

जर आपण देवाकडे प्रार्थना करीत आहोत आणि वाद घालत आहेत आणि “शहाणपणाचा विचार करीत” असाल तर आपणसुद्धा देवाला क्षमा करावी आणि “देवासमोर नम्रतेने” जायला सांगावे (मीखा 6:)). आपल्या स्वतःच्या नात्यात तो कोण आहे हे ओळखून आणि ईयोबाने जसा सत्यावर विश्वास ठेवला त्यापासून याची सुरुवात होते. रोमन्स :8:२:8 वर आधारित एक लोकप्रिय सुरात म्हणतो, "तो आपल्या भल्यासाठी सर्व काही करतो." पवित्र शास्त्र म्हणते की दु: खाचा एक ईश्वरी उद्देश असतो आणि जर तो आपल्याला शिस्त लावतो तर तो आपल्या फायद्यासाठी असतो. मी जॉन 28: 1 मध्ये “प्रकाशात चालणे” असे म्हटले आहे, जे देवाचे वचन, देवाचे शब्द आहे.

आपण विचारता, “मी देवाचे वचन का समजू शकत नाही? काय एक महान आणि प्रामाणिक प्रश्न. सर्व प्रथम, पवित्र शास्त्र खरोखरच समजण्यासाठी आपण ख्रिश्चन, देवाच्या मुलांपैकी एक असले पाहिजे. याचा अर्थ असा आहे की आपण विश्वास ठेवला पाहिजे की येशू हा तारणारा आहे, जो आमच्या पापांसाठी दंड भरण्यासाठी वधस्तंभावर मरण पावला. रोमन्स :3:२:23 स्पष्टपणे सांगते की आपण सर्वांनी पाप केले आहे आणि रोमन्स :6:२:23 म्हणतो की आपल्या पापाची शिक्षा म्हणजे मृत्यू - अध्यात्मिक मृत्यू म्हणजे आपण देवापासून विभक्त झालो आहोत. मी पीटर 2:24 वाचा; यशया 53 3 आणि जॉन :16:१:2 म्हणते की, “जगाने देवावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र (आमच्या जागी वधस्तंभावर मरण्यासाठी) दिला की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होणार नाही तर त्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल.” अविश्वासू माणसाला खरोखरच देवाचे वचन समजू शकत नाही, कारण त्याच्याकडे अद्याप देवाचा आत्मा नाही. आपण पहा, जेव्हा आम्ही ख्रिस्त स्वीकारतो किंवा प्राप्त करतो, तेव्हा त्याचा आत्मा आपल्या अंतःकरणामध्ये राहतो आणि तो करतो एक गोष्ट आम्हाला शिकवते आणि देवाचे वचन समजण्यास मदत करते. १ करिंथकरांस २:१ says म्हणते, “आत्मा नसलेला मनुष्य देवाच्या आत्म्याकडून आलेल्या गोष्टी स्वीकारत नाही, कारण तो त्याच्यासाठी मूर्खपणा आहे, आणि तो त्यांना समजू शकत नाही, कारण ते आध्यात्मिकरित्या पारखलेले आहेत.”

जेव्हा आपण ख्रिस्त स्वीकारतो तेव्हा देव म्हणतो की आम्ही पुन्हा जन्मलो (जॉन:: --3) आम्ही त्याची मुले आहोत आणि सर्व मुलांप्रमाणे आपण या नवीन आयुष्यात लहान मुलांच्या रूपात प्रवेश करतो आणि आपल्याला वाढण्याची आवश्यकता आहे. आपण देवाच्या वचनाची परिपक्वते समजून त्यामध्ये परिपूर्ण होऊ शकत नाही. आश्चर्यकारकपणे, मी पीटर 3: 8 (एनकेजेबी) मध्ये देव म्हणतो, "जशी नवीन जन्मलेली मुले शब्दाच्या शुद्ध दुधाची इच्छा करतात की आपण त्याद्वारे वाढू शकता." लहान मुले दुधापासून सुरुवात करतात आणि हळूहळू मांस खाण्यास वाढतात आणि म्हणून, आपण विश्वासू म्हणून लहान मुलासारखे सुरुवात करतो, सर्व काही समजत नाही आणि हळूहळू शिकतो. मुले कॅल्क्युलस जाणून घेऊ शकत नाहीत, परंतु साध्या व्यतिरिक्त. कृपया मी पीटर 2: 2-1 वाचा. हे सांगते की आपण आपल्या विश्वासामध्ये भर घालतो. शब्दातून येशूच्या आमच्या ज्ञानाद्वारे आपण वर्ण आणि परिपक्वता मध्ये वाढतो. बहुतेक ख्रिश्चन नेते सुवार्तेने विशेषत: मार्क किंवा जॉनसह प्रारंभ करण्यास सुचवतात. किंवा आपण उत्पत्तीपासून सुरुवात करू शकता, जसा विश्वास, मोशे, योसेफ किंवा अब्राहम आणि सारासारख्या विश्वासातील उत्तम पात्रांच्या कथा आहेत.

मी माझा अनुभव सामायिक करणार आहे. मी आशा करतो की मी तुम्हाला मदत करीन. पवित्र शास्त्रातील काही गहन किंवा गूढ अर्थ शोधण्याचा प्रयत्न करू नका तर त्याऐवजी वास्तविक शब्दात घ्या, जसे की आपल्या शेजा or्यावर किंवा आपल्या शत्रूवर प्रेम करतात किंवा प्रार्थना कशी करावी हे शिकवतात अशा वास्तविक जीवनाची दिशा किंवा दिशा म्हणून लिहा. . देवाचे वचन आपल्याला मार्गदर्शन करण्यासाठी प्रकाश म्हणून वर्णन केले आहे. जेम्स १:२२ मध्ये ते वचन पाळणारे असल्याचे म्हटले आहे. कल्पना मिळविण्यासाठी उर्वरित अध्याय वाचा. बायबल प्रार्थना म्हणते तर - प्रार्थना. जर गरजू लोकांना द्या, तर ते करा. जेम्स आणि इतर पत्रे खूप व्यावहारिक आहेत. ते आम्हाला आज्ञा पाळायला ब things्याच गोष्टी देतात. मी जॉन असे म्हणतो, “प्रकाशात चाल.” मला वाटते की सर्व विश्वासणारे समजतात की समज घेणे प्रथम कठीण आहे, मला माहित आहे की मी केले.

जोशुआ १: and आणि पाम्स १: १--1 आपल्याला देवाच्या वचनात वेळ घालवण्यासाठी आणि त्यावर मनन करण्यास सांगतात. याचा सहज अर्थ असा आहे - आपले हात एकत्र करु नका आणि प्रार्थना किंवा कशासही गडबड करू नका, परंतु त्याबद्दल विचार करा. यामुळे मला आणखी एक सल्ला मिळाला ज्या मला खूप उपयुक्त वाटतात, एखाद्या विषयाचा अभ्यास करा - एक चांगले सहकार्य मिळवा किंवा बायबलहब किंवा बायबल गेटवे वर ऑनलाइन जा आणि प्रार्थनेसारख्या विषयाचा अभ्यास करा किंवा मोक्ष सारख्या अन्य शब्द किंवा विषयाचा अभ्यास करा किंवा एखादा प्रश्न विचारून उत्तर शोधा ह्या मार्गाने.

येथे असे आहे की ज्याने माझी विचारसरणी बदलली आणि माझ्यासाठी संपूर्ण नवीन मार्गाने पवित्र शास्त्र उघडले. जेम्स १ देखील शिकवते की देवाचे वचन आरशाप्रमाणे आहे. अध्याय २-1-२23 म्हणते, “जो कोणी हा शब्द ऐकतो पण म्हणतो त्यानुसार वागत नाही तो माणसासारखा आहे, जो आरशात आपला चेहरा पाहतो आणि स्वत: कडे बघितल्यावर निघून जातो आणि लगेच काय विसरून जातो. परंतु जो मनुष्य स्वातंत्र्य देणा perfect्या परिपूर्ण कायद्याकडे लक्षपूर्वक पाहतो आणि हे करीत राहतो, त्याने जे ऐकलेले आहे त्याचा विसरत नाही तर तो करुन टाकतो - जे आपण करतो त्यामध्ये त्याला आशीर्वाद मिळेल. ” जेव्हा आपण बायबल वाचता तेव्हा त्यास आपल्या अंत: करणात आणि आत्म्यात आरश म्हणून पहा. स्वत: ला चांगले किंवा वाईट म्हणून पहा आणि त्याबद्दल काहीतरी करा. मी एकदा स्वत: ला देवाच्या वचनात पहा असे सुट्टीतील बायबल स्कूलचा वर्ग शिकविला. डोळे उघडत होते. तर, शब्दात स्वतःला पहा.

जेव्हा आपण एखाद्या पात्राबद्दल वाचता किंवा एक परिच्छेद वाचता तेव्हा स्वतःला प्रश्न विचारा आणि प्रामाणिक रहा. असे प्रश्न विचारा: हे पात्र काय करीत आहे? हे बरोबर आहे की चूक? मी त्याच्यासारखा कसा आहे? तो किंवा ती जे करत आहे ते मी करीत आहे? मला काय बदलण्याची आवश्यकता आहे? किंवा विचारा: देव या परिच्छेदात काय म्हणतो आहे? मी यापेक्षा चांगले काय करू शकतो? पवित्र शास्त्रात आपण कधीही पूर्ण करू शकत नाही त्यापेक्षा अधिक दिशानिर्देश आहेत. हा परिच्छेद कर्ता असल्याचे म्हटले आहे. हे करण्यात व्यस्त रहा. आपणास बदलण्यास देवाला विचारण्याची गरज आहे. 2 करिंथकर 3:18 एक वचन आहे. येशूकडे जाताना तुम्ही त्याच्यासारखे होऊ शकता. आपण पवित्र शास्त्रात जे काही पहात आहात त्याबद्दल काहीतरी करा. आपण अयशस्वी होत असल्यास, देवाकडे कबूल करा आणि आपल्याला बदलण्यास सांगा. मी जॉन 1: 9 पहा. आपण वाढत या मार्गाने आहे.

आपण जसजसे मोठे व्हाल तसे आपल्याला अधिकाधिक समजण्यास सुरवात होईल. आपल्याकडे असलेल्या प्रकाशाचा आनंद घ्या आणि आनंद घ्या आणि त्यामध्ये चाला (आज्ञा पाळा) आणि देव पुढील गोष्टी अंधारातल्या फ्लॅशलाइटप्रमाणे प्रकट करेल. लक्षात ठेवा की देवाचा आत्मा आपला शिक्षक आहे, म्हणून पवित्र शास्त्र समजून घेण्यासाठी आणि तुम्हाला बुद्धी देण्यास मदत करण्यास त्याला सांगा.

जर आपण वचन पाळला आणि अभ्यास केला आणि वाचला तर आपण येशू पाहू. कारण तो सृष्टीच्या सुरूवातीपासून, त्याच्या येण्याच्या अभिवचनांपर्यंत, नवीन कराराद्वारे त्या अभिवचनांच्या पूर्ततेपर्यंत, चर्चला दिलेल्या त्याच्या सूचनांपर्यंत आहे. मी तुम्हाला वचन देतो, किंवा मी असे म्हटले पाहिजे की देव तुम्हाला वचन देतो की, तो तुमच्या समजबुद्धीचे रूपांतर करेल आणि तो तुम्हाला त्याच्या प्रतिरूपात रुप देईल - त्याच्यासारखे होण्यासाठी. हे आपले ध्येय नाही? तसेच, चर्चला जा आणि तेथे शब्द ऐका.

येथे एक चेतावणी देण्यात आली आहे: बायबलबद्दल मनुष्याच्या मते किंवा शब्दाच्या मनुष्याच्या कल्पनांबद्दल पुष्कळ पुस्तके वाचू नका, तर शब्दच वाचा. देव तुम्हाला शिकवू द्या. दुसरी महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे आपण ऐकत असलेल्या किंवा वाचलेल्या प्रत्येक गोष्टीची चाचणी घेणे. प्रेषितांची कृत्ये 17:11 मध्ये बीरियनची प्रशंसा केली गेली. ते म्हणते, “थेरीसालोनी लोकांपेक्षा बरीया लोक अधिक प्रतिष्ठित व्यक्ति होते कारण त्यांना मोठ्या उत्सुकतेने हा संदेश मिळाला आणि पौलाने जे सांगितले ते खरे आहे की नाही हे पाहण्यासाठी दररोज शास्त्रवचनांचा अभ्यास केला.” त्यांनी पौलाच्या शब्दांची चाचणी केली आणि त्यांचे एकमेव उपाय म्हणजे देवाचे वचन, बायबल. आपण देवाबद्दल वाचलेल्या किंवा ऐकलेल्या प्रत्येक गोष्टीची शास्त्राद्वारे तपासणी करुन आपण नेहमी परीक्षण केले पाहिजे. लक्षात ठेवा ही एक प्रक्रिया आहे. मुलाला प्रौढ होण्यासाठी वर्षानुवर्षे लागतात.

आपण एक अतिशय जटिल प्रश्न विचारला आहे ज्याचे उत्तर देणे सोपे नाही. फक्त देवच तुमचे हृदय आणि तुमचा विश्वास जाणतो. देव तुमच्याशिवाय कोणीही तुमच्या विश्वासाचा न्याय करु शकत नाही.

मला माहिती आहे की प्रार्थनेसंबंधी इतर अनेक शास्त्रवचना आहेत आणि मला वाटते की मदत करण्याचा सर्वोत्तम मार्ग म्हणजे आपण त्या शास्त्रवचनांचा शोध घ्या आणि शक्य तितक्या अभ्यासाचा अभ्यास करावा आणि त्यांना समजून घेण्यास देव मदत करण्यास सांगा.

याविषयी किंवा इतर कोणत्याही बायबलसंबंधी विषयाबद्दल इतर लोक काय म्हणतात हे वाचल्यास आपण शिकले पाहिजे आणि लक्षात ठेवले पाहिजे: प्रेषितांची कृत्ये १:17:१०, जे म्हणते, “आता थेरेस्लोनी लोकांपेक्षा बरीयाचे लोक अधिक थोर होते, कारण त्यांना ते मिळाले पौलाने जे सांगितले ते खरे आहे की नाही हे पाहण्यासाठी मोठ्या उत्सुकतेने संदेश आणि दररोज शास्त्रवचनांचा अभ्यास केला. ”

हे जगणे एक उत्तम तत्व आहे. कोणतीही व्यक्ती अविचल नाही, फक्त देव आहे. आपण जे ऐकतो किंवा वाचतो त्याचा कधीच स्वीकार करू नये किंवा त्यावर विश्वास ठेवू नये कारण कोणीतरी “प्रसिद्ध” चर्चचा नेता किंवा मान्यता प्राप्त व्यक्ती आहे. आपण नेहमी ऐकले पाहिजे आणि आपण देवाचे वचन सांगत असलेल्या प्रत्येक गोष्टीची तुलना केली पाहिजे; नेहमी. जर ते देवाच्या शब्दाचा विरोध करते तर त्यास नकार द्या.

प्रार्थनेवरील श्लोक शोधण्यासाठी एकरूपता वापरा किंवा बायबल हब किंवा बायबल गेटवे सारख्या लाइन साइटवर पहा. प्रथम मला बायबल अभ्यासाची काही तत्त्वे सांगण्याची परवानगी द्या जी इतरांनी मला शिकवल्या आहेत आणि वर्षानुवर्षे मला मदत केली आहे.

फक्त “श्रद्धा” आणि “प्रार्थना” यासारख्या एका श्लोकाला वेगळा करू नका, तर त्या विषयावरील इतर श्लोक आणि सर्वसाधारणपणे सर्व शास्त्रवचनांशी तुलना करा. तसेच प्रत्येक श्लोकाचा संदर्भ त्याच्या संदर्भात, म्हणजेच श्लोकाभोवतीची कथा; ज्या परिस्थितीत ते बोलले गेले आणि ज्या घटना घडल्या त्या वास्तविकता असे प्रश्न विचारा: हे कोणी सांगितले? किंवा ते कोणाशी बोलत होते आणि का? असे प्रश्न विचारत रहा: शिकण्यासारखे काही धडा आहे की काहीतरी टाळण्यासाठी. मी हे या मार्गाने शिकलो: विचारा: कोण? काय? कोठे? कधी? का? कसे?

जेव्हा आपल्याकडे कोणताही प्रश्न किंवा समस्या असेल तेव्हा आपल्या उत्तरासाठी बायबल शोधा. जॉन १:17:१:17 म्हणतो, “तुझे वचन सत्य आहे.” २ पेत्र १: says म्हणतो, “त्याच्या दैवी सामर्थ्याने आम्हाला दिले आहे सर्वकाही ज्याने आपल्या स्वत: च्या गौरवाने आणि चांगुलपणाने आम्हाला बोलाविले त्याच्याविषयीच्या ज्ञानानुसार आपल्याला जीवन आणि भक्ती आवश्यक आहे. " आम्ही देव आहोत तर अपूर्ण आहोत. तो कधीही अपयशी होत नाही, आपण अपयशी होऊ शकतो. जर आपल्या प्रार्थनांचे उत्तर दिले नाही तर आपणच अयशस्वी किंवा गैरसमज झाला. जेव्हा अब्राहामाच्या मुलाने त्याच्या प्रार्थनेला उत्तर दिले तेव्हा तो 100 वर्षांचा होता तेव्हा त्याचा विचार करा आणि देवाने कबूल केलेली काही अभिवचने त्याच्या मृत्यूनंतर पूर्ण झाली नाहीत. पण देव उत्तर दिले, अगदी योग्य वेळी.

मला खात्री आहे की प्रत्येक परिस्थितीत, प्रत्येक वेळी शंका न घेता कोणालाही पूर्ण विश्वास नाही. ज्यांना देवाने विश्वासाची आध्यात्मिक भेट दिली आहे तेदेखील परिपूर्ण किंवा चूक नाहीत. फक्त देव परिपूर्ण आहे. आम्हाला त्याची इच्छा, तो काय करीत आहे किंवा आपल्यासाठी सर्वात चांगले काय आहे हे नेहमीच माहित किंवा समजत नाही. तो करतो. त्याच्यावर विश्वास ठेवा.

प्रार्थनेच्या अभ्यासाची सुरूवात करण्यासाठी मी तुमच्याबद्दल विचार करण्यासाठी काही अध्याय दर्शवितो. मग स्वत: ला प्रश्न विचारण्यास प्रारंभ करा, जसे की, मला देवाचा असा विश्वास आहे का? (अहो, अधिक प्रश्न, परंतु मला असे वाटते की ते खूप उपयुक्त आहेत.) मला शंका आहे का? माझ्या प्रार्थनेचे उत्तर मिळण्यासाठी परिपूर्ण विश्वास आवश्यक आहे काय? उत्तर दिलेल्या प्रार्थनेसाठी इतर पात्रता आहेत काय? प्रार्थनेचे उत्तर देण्यात अडथळे आहेत का?

स्वत: ला चित्रात घाला. एकदा मी बायबलमधून कथा शिकवणा someone्या व्यक्तीसाठी काम केले: “देवाच्या आरशामध्ये स्वत: ला पाहा.” जेम्स १: २२ आणि २ in मध्ये देवाच्या वचनाचा आरसा म्हणून उल्लेख केला आहे. आपण शब्दात जे वाचत आहात त्यामध्ये स्वत: ला पाहण्याची कल्पना आहे. स्वत: ला विचारा: चांगले किंवा वाईट एकतर मी हे पात्र कसे फिट करू? मी गोष्टी देवाच्या मार्गाने करीत आहे की मला क्षमा आणि बदल विचारण्याची गरज आहे?

आता आपण आपला प्रश्न विचारल्यावर लक्षात असलेल्या उताराकडे पाहूया: मार्क 9: 14-29. (कृपया ते वाचा.) येशू, पेत्र, याकोब आणि जॉन यांच्यासमवेत, रूपांतरणातून परत येत असता इतर शिष्यांस पुन्हा सामील होण्यासाठी परत येत होता, ज्यांच्यामध्ये स्क्रिब नावाच्या यहुदी नेत्यांचा समावेश होता. जेव्हा जमावाने येशूला पाहिले तेव्हा ते त्याच्याकडे आले. त्यातील एक भूतबाधा झालेला एक मनुष्य होता. शिष्य भूत काढू शकले नव्हते. मुलाचे वडील येशूला म्हणाले, “जर तूच आहेस तर करू शकता काहीही करा, दया दाखवा आणि मदत करा? ” हे महान विश्वासासारखे वाटत नाही, परंतु मदतीसाठी विचारण्यासाठी पुरेसे आहे. येशूने उत्तर दिले, “जर तू विश्वास धरशील तर सर्व काही शक्य आहे.” वडील म्हणाले, "माझा विश्वास आहे, माझ्या अविश्वासाबद्दल माझ्यावर दया करा." लोकसमुदायाला हे कळत आहे की, तो त्या सर्वांवर प्रीति करीत आहे म्हणून त्याने भुताला घालवून देऊन मुलाला उठविले. नंतर शिष्यांनी त्याला प्रश्न विचारला की ते भूत का काढू शकत नाहीत? तो म्हणाला, “हा प्रकार प्रार्थनेशिवाय दुस anything्या कुठल्याही प्रकारातून बाहेर येऊ शकत नाही” (बहुदा उत्कट, निरंतर प्रार्थना, एक छोटी विनंतीच नाही). मॅथ्यू १:17:२० मधील समांतर खात्यात येशूने शिष्यांना सांगितले की ते त्यांच्या अविश्वासामुळेही होते. ही एक विशेष बाब होती (येशू त्याला "या प्रकारची" म्हणत.)

येशू इथल्या बर्‍याच लोकांच्या गरजा भागवत होता. मुलाला बरा होण्याची गरज होती, वडिलांना आशा पाहिजे होती आणि तो कोण होता आणि विश्वास ठेवण्यासाठी गर्दी आवश्यक होती. तो आपल्या शिष्यांना विश्वास, त्याच्यावरील विश्वास आणि प्रार्थना याबद्दल शिकवत होता. ते त्याच्याद्वारे शिकवत होते, एका खास कामासाठी, विशेष कार्यासाठी त्याने तयार केलेले. ते “सर्व जगात जाऊन सुवार्तेचा उपदेश” करण्यास तयार होते, (मार्क १:16:१:15), जगाच्या घोषणेसाठी की तो कोण होता, देवाचा तारणारा देव त्यांच्या पापांसाठी मरण पावला, त्याने त्याच चिन्हे व चमत्कारांनी दाखवून दिले. त्यांनी पार पाडले, ही विशेष जबाबदारी पार पाडण्यासाठी त्यांची निवड केलेली एक मोठी जबाबदारी. (मत्तय १ 17: २; प्रेषितांची कृत्ये १:;; प्रेषितांची कृत्ये १:: and आणि प्रेषितांची कृत्ये १:2:२. वाचा.) इब्री लोकांस २: b बी आणि says म्हणते, “ज्या तारणाची पहिली घोषणा प्रभुने केली होती त्यांनी आम्हाला हे ऐकले ज्यांनी त्याची पुष्टी केली. . देवानेसुद्धा चिन्हांद्वारे, अद्भुत कृत्यांद्वारे आणि वेगवेगळ्या चमत्कारांद्वारे आणि त्याच्या इच्छेनुसार पवित्र आत्म्याच्या दानांद्वारे साक्ष दिली. ” महान गोष्टी करण्यासाठी त्यांना मोठ्या विश्वासाची आवश्यकता होती. कायदे पुस्तक वाचा. ते किती यशस्वी झाले हे दर्शविते.

शिकण्याच्या प्रक्रियेदरम्यान विश्वास नसल्यामुळे ते अडखळले. कधीकधी, मार्क 9 प्रमाणे, विश्वास नसल्यामुळे ते अयशस्वी झाले, परंतु येशू आपल्याबरोबर आहे तसाच येशू त्यांच्याशी धीर धरला. जेव्हा आपण आपल्या प्रार्थनांचे उत्तर दिले नाही तेव्हा आम्ही शिष्यांशिवाय देवावर दोष देऊ शकत नाही. आपण त्यांच्यासारखे असले पाहिजे आणि देवाला “आपला विश्वास वाढवण्यास” सांगायला हवे.

अशा परिस्थितीत येशू अनेक लोकांच्या गरजा भागवत होता. जेव्हा आपण प्रार्थना करतो आणि आपल्या गरजा विचारतो तेव्हा हे सहसा सत्य होते. आमच्या विनंतीबद्दल हे क्वचितच आहे. यापैकी काही गोष्टी एकत्र ठेवू या. येशू प्रार्थनेचे उत्तर एका कारणामुळे किंवा अनेक कारणांमुळे देतो. उदाहरणार्थ, मला खात्री आहे की मार्क 9 मधील वडिलांना येशू शिष्यांच्या किंवा जमावाच्या आयुष्यात काय करीत आहे याची कल्पना नव्हती. येथे या परिच्छेदात आणि सर्व शास्त्रवचनांचा अभ्यास करून आपण आपल्या प्रार्थनांचे उत्तर आपल्या इच्छेनुसार का दिले जात नाही किंवा ते कसे हवे आहे याबद्दल उत्तर दिले जात नाही याबद्दल आपण बरेच काही शिकू शकतो. मार्क 9 आपल्याला शास्त्र, प्रार्थना आणि देवाच्या मार्ग समजून घेण्यासाठी बरेच काही शिकवते. येशू सर्वांना तो कोण होता हे दाखवत होता: त्यांचा प्रेमळ, सर्वसमर्थ देव आणि तारणारा.

पुन्हा प्रेषितांकडे पाहू. तो कोण होता हे त्यांना कसे कळले, की तो तो आहे होते पीटरने म्हटल्याप्रमाणे “ख्रिस्त, देवाचा पुत्र” त्यांना पवित्र शास्त्र, सर्व शास्त्र समजून कळले. येशू कोण आहे हे आपण कसे ओळखू शकतो, म्हणूनच आम्ही त्याच्यावर विश्वास ठेवू शकतो? तो मशीहा आहे हे आपण कसे समजतो? आपण त्याला कसे ओळखू किंवा कुणीही त्याला कसे ओळखू शकतो. शिष्य त्याला कसे ओळखू शकले जेणेकरून त्यांनी त्याच्याविषयी सुवार्तेचा प्रसार करण्यासाठी स्वत: ला वाहून घेतले. आपण पहा, हे सर्व एकत्र बसते - देवाच्या योजनेचा एक भाग.

त्यांनी त्याला ओळखण्याचा एक मार्ग म्हणजे स्वर्गातून वाणीने (मत्तय 3:१ a) अशी घोषणा केली की "हा माझा प्रिय पुत्र आहे ज्याचा मला आनंद झाला आहे." आणखी एक मार्ग भविष्यवाणी पूर्ण करणे (येथे जागरूक असणे) होते सर्व पवित्रशास्त्र - ते चिन्हे आणि चमत्कारांशी संबंधित आहे).

जुन्या करारात देवाने अनेक संदेष्ट्यांना पाठविले की तो केव्हा येईल आणि कसे येईल, तो काय करेल आणि तो कसा असेल हे सांगण्यासाठी. यहुदी नेत्यांनी, नियमशास्त्राचे शिक्षक व परुशी यांनी पुष्कळ लोकांप्रमाणे या भविष्यसूचक वचनांना मान्यता दिली. या भविष्यवाणींपैकी एक भविष्यवाणी १:: १ 18 आणि १ in मध्ये सापडलेल्या मोशेमार्फत होते; : 18: १०-१२ आणि क्रमांक १२: 19--, या सर्वांनी हे दाखवून दिले की मशीहा हा मोशे सारखा संदेष्टा असेल जो देवासाठी बोलतो (आपला संदेश देईल) व महान चमत्कार व अद्भुत कृत्ये करेल.

जॉन:: & 5 आणि In 45 मध्ये येशू हा संदेष्टा असल्याचा दावा करत होता आणि त्याने केलेल्या चमत्कार व चमत्कारांद्वारे त्याने त्याच्या दाव्याची पाठराखण केली. त्याने फक्त देवाचा शब्दच बोलला नाही तर त्याहीपेक्षा त्याला शब्द म्हटले जाते (जॉन १ आणि इब्री लोकांस १ पहा). लक्षात ठेवा, शिष्य देखील असेच निवडले गेले होते, येशूच्या नावाने चमत्कार व अद्भुत कृत्ये करुन येशू कोण होता हे घोषित करा, आणि म्हणूनच येशू सुवार्तेमध्ये त्यांना तसे करण्यास प्रशिक्षण देत होता, त्याला ओळखून त्याच्या नावावर विश्वास ठेवण्याचे प्रशिक्षण दिले होते ते करू.

आपला विश्वास देखील वाढला पाहिजे अशी प्रभुची इच्छा आहे, जसे त्यांच्याप्रमाणे, म्हणून आम्ही लोकांना येशूविषयी सांगू शकू जेणेकरून ते त्याच्यावर विश्वास ठेवतील. तो हा एक मार्ग आहे तो म्हणजे विश्वासाने बाहेर पडण्याची संधी देऊन आपण तो दाखवू शकतो त्याचा तो कोण आहे हे आम्हास दाखविण्याची आणि आपल्या प्रार्थनेचे उत्तर देऊन पित्याचे गौरव करण्याची आमची इच्छा. त्याने आपल्या शिष्यांना देखील शिकवले की कधीकधी सतत प्रार्थना करावी लागते. तर मग आपण यातून काय शिकले पाहिजे? उत्तर दिलेल्या प्रार्थनेसाठी नेहमीच संशय न ठेवता परिपूर्ण विश्वास आवश्यक आहे काय? भूत पछाडलेल्या मुलाच्या वडिलांसाठी हे नव्हते.

बायबल आपल्याला प्रार्थनेबद्दल आणखी काय सांगते? चला प्रार्थनेसंबंधी इतर श्लोक पाहू. उत्तर दिलेल्या प्रार्थनेसाठी इतर कोणत्या आवश्यकता आहेत? प्रार्थनेचे उत्तर देण्यात अडथळे काय असू शकते?

1). स्तोत्र :66 18:१:58 पहा. ते म्हणते, "जर मी माझ्या अंत: करणात पापाचा विचार केला तर प्रभु ऐकणार नाही." यशया 9 मध्ये तो म्हणतो की तो त्यांच्या पापांमुळे आपल्या लोकांच्या प्रार्थना ऐकत किंवा उत्तर देत नाही. ते गरिबांकडे दुर्लक्ष करीत होते आणि एकमेकांची काळजी घेत नव्हते. 1 व्या श्लोकात असे म्हणतात की त्यांनी त्यांच्या पापापासून दूर जावे (मी जॉन 9: 1 पहा), "तर मग आपण कॉल कराल आणि मी उत्तर देईन." यशया १: १-15-१-16 मध्ये देव म्हणतो, “जेव्हा तुम्ही प्रार्थनेत हात पसराल, तेव्हा मी माझे डोळे तुमच्यापासून लपवून ठेवीन. होय जरी तुम्ही प्रार्थना करता तेव्हा मी ऐकणार नाही. स्वत: ला धुवा. स्वत: ला स्वच्छ करा. तुम्ही केलेल्या दुष्कृत्यांबद्दल नजर माझ्यापासून दूर करा. दुष्कर्म करण्याचे थांबव. ” प्रार्थनेत अडथळा आणणारा एक विशिष्ट पाप मी पीटर 3: 7 मध्ये आढळतो. पुरुषांना त्यांच्या पत्नीशी कसे वागावे हे सांगते जेणेकरून त्यांच्या प्रार्थनांमध्ये अडथळा येऊ नये. मी योहान १: १-us सांगते की विश्वासणारे पाप करतात पण म्हणतो, “जर आपण आमच्या पापाची कबुली दिली तर तो विश्वासू व न्यायी आहे तर त्याने आमच्या पापांची क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अधार्मिकतेपासून आम्हाला शुद्ध केले.” मग आम्ही प्रार्थना करणे चालू ठेवू शकतो आणि देव आमच्या विनंत्या ऐकेल.

2). प्रार्थना अनुत्तरीत होण्याचे आणखी एक कारण जेम्स:: २ आणि in मध्ये आढळते ज्यामध्ये असे म्हटले आहे, “तुम्ही विचारत नाही म्हणून तुमच्याकडे नाही. तुम्ही विचारता आणि तुम्हाला मिळत नाही, कारण तुम्ही चुकीच्या हेतूने विचारता, यासाठी की तुम्ही ते स्वत: च्या सुखासाठी खर्च करु. ” किंग जेम्स व्हर्जन आनंद म्हणण्याऐवजी वासना सांगते. या संदर्भात विश्वास आणि शक्ती मिळवण्यासाठी एकमेकांशी भांडत होते. प्रार्थना म्हणजे केवळ आपल्यासाठी, सामर्थ्यासाठी किंवा आपल्या स्वार्थी वासना मिळवण्यासारख्या गोष्टी नसाव्यात. देव येथे म्हणतो की या विनंत्यांना तो मंजूर करीत नाही.

तर प्रार्थनेचा हेतू काय आहे, किंवा आपण प्रार्थना कशी करावी? हा प्रश्न शिष्यांनी येशूला केला. मॅथ्यू 6 आणि लूक 11 मधील लॉर्डस् प्रार्थना या प्रश्नाचे उत्तर देते. प्रार्थना करण्याचा हा एक नमुना किंवा धडा आहे. आम्ही वडिलांना प्रार्थना करावी. आपण त्याचे विचारण्यात यावे की त्याचे गौरव होईल आणि त्याचे राज्य येवो अशी प्रार्थना करा. त्याची इच्छा पूर्ण व्हावी यासाठी आपण प्रार्थना केली पाहिजे. आपण प्रलोभनांपासून वाचू नये व वाईटातून मुक्त व्हावे अशी प्रार्थना केली पाहिजे. आपण क्षमा मागितली पाहिजे (आणि इतरांना क्षमा करा) आणि देव आपल्यासाठी तरतूद करेल गरज  हे आपल्या इच्छेबद्दल विचारण्याबद्दल काहीच सांगते नाही, परंतु देव म्हणतो की आपण त्याला प्रथम शोधत असल्यास तो आपल्याला अनेक आशीर्वाद देईल.

3). प्रार्थनेत आणखी एक अडथळा म्हणजे शंका. हे आम्हाला आपल्या प्रश्नाकडे परत आणते. जे लोक विश्वास ठेवण्यास शिकतात त्यांच्या प्रार्थनेचे उत्तर देव असले तरी आपला विश्वास वाढावा अशी त्याची इच्छा आहे. आम्हाला बहुतेक वेळेस समजते की आपला विश्वास कमतरता आहे परंतु अशा पुष्कळशा अध्याय आहेत ज्यात प्रार्थनेचे उत्तर विश्वासाशी जोडले गेले आहे यात शंका न करता, जसे की: मार्क 9: 23-25; 11:24; मत्तय 2:22; 17: 19-21; २१:२:21; जेम्स 27: 1-6; 8: 5-13 आणि लूक 16: 17. लक्षात ठेवा येशूच्या शिष्यांना त्यांनी सांगितले की त्यांच्या अविश्वासामुळे ते भूत काढू शकत नाहीत. आरोहणानंतर त्यांच्या कार्यासाठी त्यांना या प्रकारची श्रद्धा आवश्यक होती.

असे काही वेळा असू शकतात जेव्हा उत्तरासाठी शंका न घेता विश्वास आवश्यक असतो. बर्‍याच गोष्टींमुळे आपल्याला शंका येऊ शकते. आम्ही त्याच्या क्षमतेवर किंवा उत्तर देण्याच्या त्याच्या इच्छेबद्दल शंका घेतो? आपण पापामुळे संशय घेऊ शकतो, यामुळे आपण त्याच्यावरील आपल्यावरील विश्वासाचा हरण करतो. आम्हाला असे वाटते की 2019 मध्ये तो यापुढे उत्तर देत नाही?

मॅथ्यू :9: २ In मध्ये येशूने त्या आंधळ्या मनुष्याला विचारले, “मी आहे यावर तुमचा विश्वास आहे काय? सक्षम हे करण्यासाठी? ” परिपक्वता आणि विश्वासाचे अंश आहेत, परंतु देव आपल्या सर्वांवर प्रेम करतो. मॅथ्यू:: १-. मध्ये एक कुष्ठरोगी म्हणाला, “तुमची इच्छा असेल तर तुम्ही मला शुद्ध करू शकता.”

हा ठाम विश्वास त्याला ओळखून (स्थायी) आणि त्याच्या वचनाद्वारे येतो (आपण नंतर जॉन 15 वर पाहू.) विश्वास हा स्वतःचा हेतू नाही परंतु त्याशिवाय आपण त्याला संतुष्ट करू शकत नाही. विश्वासात एक वस्तू आहे, एक व्यक्ती - येशू. ते स्वतः उभे राहत नाही. १ करिंथकर १ 13: २ आपल्याला दाखवते की विश्वास हाच अंत नाही - येशू आहे.

कधीकधी देव त्याच्या काही मुलांना विशिष्ट उद्देशाने किंवा सेवेसाठी विश्वासाची एक खास भेट देतो. पवित्र शास्त्र शिकवते की देव जेव्हा प्रत्येक विश्वास ठेवतो तेव्हा तो पुन्हा जन्मला आणि ख्रिस्ताच्या जगापर्यंत पोहोचण्यासाठी सेवाकार्यासाठी एकमेकांना उत्तेजन देण्यासाठी एक आध्यात्मिक भेट देतो. या भेटींपैकी एक म्हणजे विश्वास; देवावर विश्वास ठेवण्याचा विश्वास विनंत्यांना उत्तर देईल (प्रेषितांनी जसे केले)

आम्ही मॅथ्यू in मध्ये पाहिले त्याप्रमाणे या भेटीचा उद्देश प्रार्थनेच्या उद्देशासारखाच आहे. ते देवाच्या गौरवासाठी आहे. हे स्वार्थी फायद्यासाठी नाही (आपल्याला पाहिजे अशी एखादी वस्तू मिळावी यासाठी), परंतु ख्रिस्ताचे शरीर चर्च, परिपक्वता आणण्यासाठी फायद्यासाठी आहे; विश्वास वाढविणे आणि येशू देवाचा पुत्र आहे हे दाखवण्यासाठी. हे आनंद, अभिमान किंवा नफ्यासाठी नाही. हे बहुतेक इतरांच्या आणि इतरांच्या किंवा एखाद्या विशिष्ट मंत्रालयाच्या गरजा पूर्ण करण्यासाठी असते.

सर्व आध्यात्मिक भेटवस्तू आपल्या निवडीनुसार नव्हे तर देवाच्या इच्छेनुसार दिले जातात. भेटवस्तू आपल्याला अयोग्य बनवतात किंवा आपल्याला आध्यात्मिक बनवतात असे नाही. कोणत्याही व्यक्तीकडे सर्व भेटवस्तू नसतात, किंवा प्रत्येक व्यक्तीकडे एक विशिष्ट भेट असते आणि कोणत्याही भेटवस्तूचा गैरवापर केला जाऊ शकत नाही. (भेटवस्तू समजण्यासाठी मी 12 करिंथकर 4; इफिसकर 11: 16-12 आणि रोमन्स 3: 11-XNUMX वाचा.)

जर आपल्याला चमत्कार, बरे करणे किंवा विश्वास यासारख्या चमत्कारीक भेटवस्तू दिल्या गेल्या असतील तर आपण सावधगिरी बाळगणे आवश्यक आहे कारण आपण गर्विष्ठ होऊ आणि अभिमान बाळगू शकतो. काहींनी या भेटवस्तू शक्ती आणि नफ्यासाठी वापरल्या आहेत. जर आपण हे करू शकलो तर फक्त आम्हाला विचारून जे मिळेल ते मिळवा, जग आपल्या मागे धावेल आणि त्यांच्या इच्छेसाठी प्रार्थना करण्यासाठी आम्हाला पैसे देईल.

उदाहरणार्थ, प्रेषितांकडे कदाचित ही एक किंवा अधिक भेटवस्तू होती. (स्तेफन कायद्यांमधील or किंवा पीटर किंवा पौलाचे मंत्रालय पहा.) कायदा करू नये याचे एक उदाहरण आपल्याला प्रेषितांनी दिले आहे. त्याने स्वतःच्या फायद्यासाठी चमत्कार करण्यासाठी पवित्र आत्म्याची शक्ती विकत घेण्याचा प्रयत्न केला (प्रेषितांची कृत्ये 7: 8-4) प्रेषितांनी त्याला कठोरपणे फटकारले आणि त्याने देवाकडे क्षमा मागितली. सायमनने अध्यात्मिक भेटवस्तूचा गैरवापर करण्याचा प्रयत्न केला. रोमन्स १२: says म्हणते, “मला दिलेल्या कृपेमुळे मी तुम्हांतील प्रत्येकजण म्हणतो की, त्याने विचार करण्यापेक्षा स्वतःचा जास्त विचार करु नये; परंतु देव प्रत्येकाला थोडी श्रद्धा वाटून घेतल्याप्रमाणे, योग्य न्याय देण्यासाठी विचार करा. ”

विश्वास या खास भेटवस्तू असणा to्यांपुरता मर्यादित नाही. उत्तर दिलेली प्रार्थनेसाठी आपण सर्व जण देवावर विश्वास ठेवू शकतो, परंतु ख्रिस्ताशी जवळच्या नातेसंबंधातून असे म्हटले आहे, कारण ज्याच्यावर आपला विश्वास आहे तोच तो आहे.

3). उत्तर मिळालेल्या प्रार्थनेची ही आणखी एक गरज आहे. जॉन अध्याय १ & आणि १ us आपल्याला सांगतो की आपण ख्रिस्तामध्ये राहिले पाहिजे. (योहान १:: ११-१ and आणि योहान १ 14: १-१-15 वाचा.) येशू आपल्या शिष्यांस म्हणाला की त्यांनी त्याच्यापेक्षा मोठे कार्य केले आहेत, जर त्यांनी काही मागितले तर त्याच्या नावावर तो ते करेल. (विश्वास आणि व्यक्ती येशू ख्रिस्त यांच्यातील संबंध लक्षात घ्या.)

जॉन १ 15: १-1 मध्ये येशू त्याच्या शिष्यांना म्हणतो की त्यांनी त्याच्याकडेच राहावे (श्लोक & आणि)), “जर तुम्ही माझ्यामध्ये राहिलात व माझे शब्द तुमच्यात राहिल्या तर तुम्हाला पाहिजे ते विचारा आणि ते तुमच्यासाठी केले जाईल. तुम्ही पुष्कळ फळ दिल्यानेच माझ्या पित्याचे गौरव होते, आणि तुम्ही माझे शिष्य व्हाल. ” जर आपण त्याच्यामध्ये राहिलो तर आपण त्याची इच्छा पूर्ण व्हावी आणि त्याचे गौरव आणि पित्याची इच्छा बाळगू. जॉन १:7:२० म्हणतो, “मी तुम्हांला पितामध्ये आहे आणि तुम्ही माझ्यामध्ये आहात आणि मी तुमच्यामध्ये आहे हे तुमच्या लक्षात येईल.” आम्ही एकाच मनाचे होऊ, म्हणून आपण देवाकडून काय मागितले पाहिजे ते आम्ही विचारू आणि तो उत्तर देईल.

जॉन १:14:२१ आणि १:21:१० नुसार त्याच्यात राहणे म्हणजे अंशतः त्याच्या आज्ञांचे पालन करणे आणि त्याची इच्छा पूर्ण करणे हे आहे, आणि जसे म्हटले आहे, त्याच्या वचनावर टिकून राहणे आणि त्याचे वचन (देवाचे वचन) आपल्यात कायम आहे. . याचा अर्थ शब्दामध्ये वेळ घालवणे (स्तोत्र 15 आणि जोशुआ 10 पहा) आणि ते करत आहे. पालन ​​करणे म्हणजे देवाबरोबर सातत्याने सहवासात रहाणे होय (1 योहान 1: 1-4), प्रार्थना, येशूविषयी शिकणे आणि वचन पाळणे होय (याकोब 10:1). म्हणून प्रार्थनेचे उत्तर मिळावे म्हणून आपण त्याच्या नावाने विचारले पाहिजे, त्याची इच्छा पूर्ण केली पाहिजे आणि त्याच्यामध्ये राहू पाहिजे, जॉन 22: 15 आणि 7 म्हणते. प्रार्थनेवरील श्लोक वेगळी करु नका, त्यांनी एकत्र जाणे आवश्यक आहे.

मी जॉन 3: 21-24 कडे वळा. त्यात समान तत्त्वे समाविष्ट आहेत. “प्रिय मित्रांनो, वाईट करण्याबद्दल जर आमची अंतःकरणे आम्हांला दोष देत नाहीत तर देवाकडे जाण्यासाठी हा आपला विश्वास आहे; आणि आम्ही देवाकडे जे मागतो ते आम्हाला प्राप्त होते, कारण आम्ही त्याच्या आज्ञा पाळतो आणि त्याला जे संतोष देतात त्या करतो. आणि हीच आज्ञा आहे: येशू ख्रिस्ताच्या नावावर आम्ही विश्वास ठेवतो आणि एकमेकांवर प्रीति करतो, जशी त्याने आम्हास आज्ञा केली आहे. जो त्याच्या आज्ञा पाळतो तोच राहते त्याच्यामध्ये आणि तो त्यात आहे. देव आम्हांमध्ये राहतो हे आम्हांला यावरुन कळते, त्याने आपल्याला जे आत्म्याचे दान दिले आहे त्याद्वारे तो आमच्यामध्ये राहतो. ” आम्ही प्राप्त करणे आवश्यक आहे. विश्वासाच्या प्रार्थनेत, मला वाटते की आपणास व्यक्ती येशूच्या क्षमतेवर आत्मविश्वास आहे आणि तो उत्तर देईल कारण आपणास माहित आहे आणि त्याची इच्छा आहे.

मी योहान:: १ & आणि १ “म्हणतो,“ आणि हा आत्मविश्वास त्याच्यापुढे आहे, आम्ही जर त्याच्या इच्छेनुसार काही मागितले तर तो आपले ऐकतो. आणि जर आम्हाला हे माहित आहे की त्याने आमचे ऐकले आहे, आम्ही जे काही मागतो त्याने आम्हाला कळले की आपण त्याच्याकडे जे मागितले आहे ते आमच्याकडे आहे. देवाच्या वचनात सांगितल्याप्रमाणे आपण त्याची ज्ञात सर्वप्रथम समजून घेणे आवश्यक आहे. आपण जितके जास्त देवाचे वचन ओळखतो तितकेच आपण देवाबद्दल आणि त्याच्या इच्छेविषयी आणि आपल्या प्रार्थनेत अधिक प्रभावीपणे जाणू. आपण आत्म्याने देखील चालले पाहिजे आणि शुद्ध हृदय असले पाहिजे (5 योहान 14: 15-1).

जर हे सर्व कठीण आणि निराश वाटत असेल तर, देवाची आज्ञा लक्षात ठेवा आणि प्रार्थना करण्यास प्रोत्साहित करा. आपण प्रार्थना करत राहण्याचे व सतत दृढ राहण्याचे त्याने आपल्याला प्रोत्साहन दिले. तो नेहमीच उत्तर देत नाही. लक्षात ठेवा की मार्क 9 मध्ये शिष्यांना सांगितले गेले होते की त्यांच्या प्रार्थना नसल्यामुळे त्यांना भूत काढता येणार नाही. आपण त्वरित उत्तर मिळत नाही म्हणून आपण आपल्या प्रार्थनांनी हार मानू नये अशी देवाची इच्छा नाही. आपण प्रार्थना करत राहिले पाहिजे अशी त्याची इच्छा आहे. ल्यूक १:: १ (एनकेजेव्ही) मध्ये असे म्हटले आहे, “मग त्याने त्यांना एक बोधकथा सांगितली, की नेहमी प्रार्थना करावी आणि अंत: करण गमावू नये.” मी तीमथ्य २: ((केजेव्ही) देखील वाचा ज्यात असे म्हटले आहे की, “म्हणून मी माणसांनी कुठेही भीती न बाळगता, पवित्र हात वर उचलून प्रार्थना करावी अशी मी विनंती करतो.” ल्यूकमध्ये तो त्यांना एका अन्यायकारक व अधीर न्यायाधीशाबद्दल सांगतो ज्याने विधवेने तिला विनंती केली कारण ती चिकाटीने आणि त्याला त्रास देत होती. आपण त्याला “त्रास” देत राहावे अशी देवाची इच्छा आहे. तिने तिला त्रास दिला म्हणून न्यायाधीशांनी तिची विनंती मान्य केली, परंतु देव आमच्यावर प्रेम करतो कारण तो आमच्यावर प्रेम करतो. तो आपल्या प्रार्थनांचे उत्तर देत आहे हे आपण जाणून घ्यावे अशी देवाची इच्छा आहे. मॅथ्यू 18:1 म्हणतो, “तुमच्या डोक्यावरील केसदेखील मोजले गेले आहेत. म्हणून घाबरू नकोस. पुष्कळ चिमण्यांपेक्षा तू अधिक मूल्यवान आहेस. ” त्याच्यावर विश्वास ठेवा कारण तो तुमची काळजी घेतो. आपल्याला काय हवे आहे आणि आपल्यासाठी काय चांगले आहे आणि जेव्हा वेळ योग्य असेल तेव्हा त्याला माहित आहे (रोमन्स 2: २;; मत्तय::,, &२ आणि and 8 आणि लूक १२::10०). आम्हाला माहित नाही किंवा समजत नाही, परंतु तो करतो.

देव आपल्याला असेही सांगतो की आपण चिंताग्रस्त किंवा काळजी करू नये कारण तो आपल्यावर प्रेम करतो. फिलिप्पैकर:: says म्हणते, “कशासाठी तरी काळजी करू नका, परंतु प्रत्येक गोष्टीत प्रार्थना व विनंत्या कृतज्ञतेसह आपली विनंत्या देवाला कळवा.” आपण आभारासह प्रार्थना करणे आवश्यक आहे.

प्रार्थनेविषयी शिकण्याचा आणखी एक धडा म्हणजे येशूच्या उदाहरणाचे अनुसरण करणे. येशू अनेकदा प्रार्थना करण्यासाठी “एकटाच” जात असे. (लूक :5:१:16 आणि मार्क १::1 See पहा.) येशू बागेत असताना त्याने पित्याला प्रार्थना केली. आपणही तेच केले पाहिजे. आपण प्रार्थनेत एकटाच वेळ घालवला पाहिजे. राजा दावीद यांनीही स्तोत्रांमधील त्याच्या अनेक प्रार्थनांमधून पाहिल्याप्रमाणे प्रार्थना केली.

आपल्याला प्रार्थनेचा मार्ग समजून घेण्याची, देवाच्या प्रेमावर विश्वास ठेवण्याची आणि शिष्यांनी व अब्राहामाप्रमाणे विश्वासाने वाढण्याची गरज आहे (रोमन्स:: २० आणि २१). इफिसकर 4:१:20 आपल्याला सर्व संतांसाठी (विश्वासणारे) प्रार्थना करण्यास सांगते. प्रार्थनेवर आणखी कितीतरी पद्य आणि परिच्छेद आहेत, प्रार्थना कशी करावी आणि कशासाठी प्रार्थना करावी. मी त्यांना शोधण्यासाठी आणि त्यांचा अभ्यास करण्यासाठी इंटरनेट साधने वापरणे सुरू ठेवण्यासाठी प्रोत्साहित करतो.

लक्षात ठेवा "विश्वास ठेवणा to्यांना सर्व काही शक्य आहे." लक्षात ठेवा, श्रद्धा देवाला प्रसन्न करते पण हे शेवट किंवा ध्येय नसते. येशू केंद्र आहे.

स्तोत्र १:: १ -16 -२० म्हणते, “देव नक्कीच ऐकला आहे. त्याने माझी प्रार्थना ऐकली. देवाची स्तुती करा ज्याने माझी प्रार्थना ऐकली नाही आणि त्याचा दयाळूपणा माझ्यापासून दूर गेला नाही. ”

जेम्स :5:१:17 म्हणते, “एलीया हा आपल्यासारखा माणूस होता. त्याने प्रार्थना केली प्रामाणिकपणे पाऊस पडणार नाही आणि साडेतीन वर्षे पाऊस पडला नाही. ”

जेम्स :5:१:16 म्हणतो, “नीतिमान मनुष्याची प्रार्थना शक्तिशाली आणि प्रभावी आहे.” प्रार्थना करत रहा.

प्रार्थनेविषयी विचार करण्याच्या काही गोष्टी:

1). देव एकटाच प्रार्थनेचे उत्तर देऊ शकतो.

2). आपण त्याच्याशी बोलावे अशी देवाची इच्छा आहे.

3). देवाची इच्छा आहे की आपण त्याच्याबरोबर सहभागी व्हावे आणि त्याचे गौरव व्हावे.

4). देव आम्हाला चांगल्या गोष्टी देण्यास आवडतो परंतु आपल्यासाठी काय चांगले आहे हे फक्त त्यालाच माहिती आहे.

येशूने वेगवेगळ्या लोकांसाठी पुष्कळ चमत्कार केले. काहींनी विचारलाही नाही, काहींचा फारसा विश्वास होता तर काहींचा अल्प प्रमाण होता (मॅथ्यू १:: & 14 आणि) 35). विश्वास आपल्याला देवाबरोबर जोडतो जो आपल्याला आवश्यक असलेल्या गोष्टी देतो. जेव्हा आम्ही येशूच्या नावात विचारतो तेव्हा आम्ही सर्व कोण आहोत याविषयी त्याला विनंति करतो. आम्ही देवाच्या नावाने, देवाचा पुत्र, जे अस्तित्त्वात आहेत त्या सर्वांचा शक्तिशाली निर्माता आहे, जो आपल्यावर प्रेम करतो आणि आम्हाला आशीर्वाद देऊ इच्छितो.

हा ब्रह्मज्ञानी विचारला जाणारा एक सामान्य प्रश्न आहे. वास्तविक प्रत्येकाला कधी ना कधी तरी वाईट गोष्टीचा अनुभव येतो. लोक विचारतात की वाईट लोकांसाठी चांगल्या गोष्टी का होतात? मला वाटतं की हा संपूर्ण प्रश्न आम्हाला “इतरांपेक्षा” अगदी अतिशय संबंधित प्रश्न विचारायला विनंती करतो, “तरीही खरोखर चांगले कोण आहे?” किंवा "वाईट गोष्टी मुळीच का घडत नाहीत?" किंवा "खराब 'सामग्री' (पीडित) कोठून किंवा केव्हा सुरू झाली?"

देवाच्या दृष्टीकोनातून, पवित्र शास्त्रानुसार, कोणतेही चांगले किंवा नीतिमान लोक नाहीत. उपदेशक :7:२० म्हणते, “पृथ्वीवर नीतिमान माणूस नाही. तो नेहमीच चांगल्या गोष्टी करतो आणि तो कधीच पाप करीत नाही.” रोमन्स:: १०-१२ मध्ये मानवजातीचे वर्णन १० व्या श्लोकात असे म्हटले आहे, “कोणीही नीतिमान नाही.” आणि १२ व्या श्लोकात “चांगले करणारा कोणी नाही.” (स्तोत्र १ 20: १- 3-10 आणि स्तोत्र 12 10: १-. देखील पहा.) देव आणि स्वत: हून “चांगले” असे कोणीही उभे नाही.

असे म्हणायचे नाही की एखादी वाईट व्यक्ती किंवा या बाबतीत कोणीही कधीही चांगले कार्य करू शकत नाही. हे एकल कृत्य नव्हे तर सतत वर्तनाबद्दल बोलत आहे.

तर मग देव असे का म्हणतो की जेव्हा आपण “मधे अनेक प्रकारच्या राखाडी” असलेल्या लोकांना चांगले किंवा वाईट असे पाहिले तर कोणीही “चांगले” नाही. मग आपण कोण चांगले आणि कोण वाईट आणि “ओढ्यावर” असलेल्या गरीब आत्म्याबद्दल काय ओळखावे?

रोमन्स :3:२:23 मध्ये देव असे म्हणतो, “सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत,” आणि यशया: 64: in मध्ये असे म्हटले आहे की, “आपली सर्व नीतिमान कृत्ये गलिच्छ वस्त्रासारखी आहेत.” आपले चांगले कार्य अभिमान, स्वत: चा फायदा, अपवित्र हेतू किंवा इतर कोणत्याही पापामुळे कलंकित होतात. रोमन्स :6: १ says म्हणते की सर्व जग “देवासमोर दोषी” झाले आहे. जेम्स २:१० म्हणते, “जो कोणी त्यात अडथळा आणतो त्याला एक मुद्दा सर्वांचा दोषी आहे. ” ११ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “तुम्ही नियमभंग झालात.”

तर आपण मानवजातीच्या रूपात येथे कसे आलो आणि आपल्यावर जे घडते त्याचा त्याचा कसा प्रभाव पडतो. हे सर्व आदामाच्या पापापासून आणि आपल्या पापापासूनसुद्धा झाले, कारण आदामाने केल्याप्रमाणे प्रत्येक व्यक्ती पाप करतो. स्तोत्र :१: मध्ये आपण पापी स्वभावासह जन्माला आलो आहोत. त्यात म्हटले आहे की, "मी जन्माच्या वेळेस पापी होतो, माझ्या आईने मला जन्म दिला तेव्हापासून मी पापीच होतो." रोमन्स :51:१२ आपल्याला सांगते की, “एका मनुष्याद्वारे पाप जगात घुसले (आदम).” मग ते म्हणतात, “आणि पापाद्वारे मृत्यू.” (रोमन्स :5:२:5 म्हणते, “पापाचे वेतन म्हणजे मृत्यू.”) मृत्यूने जगात प्रवेश केला कारण देवाने आदामाला त्याच्या पापाबद्दल शाप घोषित केला ज्यामुळे जगात शारीरिक मृत्यू घडून आला (उत्पत्ति:: १-12-१-6). वास्तविक शारीरिक मृत्यू एकाच वेळी झाला नाही, परंतु प्रक्रिया सुरू केली गेली. म्हणूनच आपण आपल्या “ग्रे स्केल” वर कोठेही पडत नाही तरीही आपल्या सर्वांमध्ये आजारपण, शोकांतिका आणि मृत्यू होतो. जेव्हा मृत्यूने जगात प्रवेश केला, तेव्हा सर्व दु: ख त्याच्याबरोबर प्रवेशले, सर्व पातकाच्या परिणामी. आणि म्हणूनच आपण सर्वजण दु: ख भोगतो कारण “सर्वांनीच पाप केले आहे.” सुलभ करण्यासाठी, आदामाने पाप केले आणि मृत्यू व दुःख आले सर्व पुरुष कारण सर्व पाप केले आहे.

स्तोत्र :89 :48: says says म्हणते, “माणूस काय जगू शकतो आणि मृत्यू पाहू शकत नाही किंवा कबरेच्या सामर्थ्यापासून स्वत: ला वाचवू शकतो?” (रोमकर 8: १ 18-२23 वाचा.) मृत्यू केवळ सर्वांचाच होतो, इतकेच नाही we वाईट म्हणून समजतात, पण त्याही we चांगले म्हणून पहा. (देवाचे सत्य समजण्यासाठी रोमकरांचे अध्याय -3--5 वाचा.)

हे सत्य असूनही, दुसर्‍या शब्दांत, आमचा मृत्यू योग्य असूनही, देव आपल्याला त्याचे आशीर्वाद पाठवत राहतो. देव आपल्या सर्वांना पाप करीत असूनही काही लोकांना चांगले म्हणतो. उदाहरणार्थ, देव म्हणाला, ईयोब चांगला आहे. तर मग, एखादी व्यक्ती वाईट आहे की वाईट आहे किंवा नाही हे देवाच्या दृष्टीने चांगले आहे काय? आमच्या पापांची क्षमा करण्यासाठी आणि आपल्याला नीतिमान बनवण्याची देवाची योजना होती. रोमन्स:: says म्हणते, “देवाने आमच्यावर त्याचे प्रेम हे दाखवून दिले: आम्ही अजून पापी असतानाच ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला.”

जॉन :3:१:16 म्हणते, "जगावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये तर त्याला सार्वकालिक जीवन मिळावे." (रोमन्स:: १-5-१-16 देखील पहा.) रोमन्स:: us आम्हाला सांगते की, “अब्राहमने देवावर विश्वास ठेवला आणि ते त्याला (नीतिमान) म्हणून श्रेय दिले गेले.” अब्राहम होते योग्य घोषित केले विश्वासाने पाचव्या श्लोकात असे म्हटले आहे की जर कोणालाही अब्राहमांसारखा विश्वास असेल तर तेसुद्धा नीतिमान ठरविले गेले आहेत. जेव्हा आपण आमच्यासाठी मेलेल्या त्याच्या पुत्रावर विश्वास ठेवतो तेव्हा ते मिळवले जात नाही, परंतु भेट म्हणून दिले जाते. (रोमकर 3:२:28)

रोमन्स:: २२-२4 मध्ये असे म्हटले आहे की, “हे शब्द त्याच्यासाठीच जमा झाले” हे केवळ त्याच्यासाठी नव्हते तर आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताला मेलेल्यातून उठविण्यावर विश्वास ठेवणारे होते. रोमन्स :22:२२ हे स्पष्ट करते की आपण काय म्हटले पाहिजे यावर विश्वास ठेवला पाहिजे, “देवाकडून हाच नीतिमत्त्व त्याच्यावर विश्वास ठेवून प्राप्त होतो येशू ख्रिस्त ज्यांनी विश्वास ठेवला त्या सर्वांना, "कारण (गलतीकर 3:१:13)," ख्रिस्ताने नियमशास्त्राच्या शापापासून आमची सुटका करुन घेतली. कारण असे आहे की 'झाडावर टांगलेले प्रत्येकजण शापित आहे. ”” (वाचा करिंथकर १ 15: १-))

आपण नीतिमान होण्यासाठी देवाचीच एक विश्वास आहे. जेव्हा आमचा विश्वास असतो तेव्हा आपण आमची पापेही क्षमा केली जातात. रोमन्स:: & आणि says म्हणते, “धन्य तो मनुष्य, ज्याच्या पापांबद्दल परमेश्वर त्याला कधीच मोजणार नाही.” जेव्हा आपण विश्वास ठेवतो की आपण देवाच्या कुटुंबात “पुन्हा जन्मलो”; आपण त्याची मुले होऊ. (जॉन १:१२ पहा.) जॉन verses श्लोक १ 4 आणि us 7 आपल्याला असे दर्शवितो की जे विश्वास ठेवतात त्यांना जीवन लाभलेले आहे, जे विश्वास ठेवत नाहीत त्यांना दोषी ठरविण्यात आले आहे.

ख्रिस्ताला उठविण्याद्वारे आपण जीवन जगू शकतो हे देवाने सिद्ध केले. त्याला मृतांमधून प्रथम जन्मलेले म्हणून संबोधले जाते. १ करिंथकर १ 15:२० असे म्हणतो की जेव्हा ख्रिस्त परत येईल, जरी आपण मरून गेलो तरीसुद्धा तो आपल्याला उठविला जाईल. Verse२ व्या वचनात असे म्हटले आहे की नवीन शरीर अविनाशी असेल.

तर मग आपल्यासाठी याचा अर्थ काय आहे, जर आपण सर्व जण देवाच्या दृष्टीने “वाईट” आहोत आणि शिक्षा व मृत्यूला पात्र ठरलो, परंतु देव जे आपल्या “पुत्रावर” विश्वास ठेवतात अशा “नीतिमान” लोकांना घोषित करतात, याचा “चांगल्या” बाबतीत वाईट गोष्टींवर काय परिणाम होतो? लोक. देव सर्वांना चांगल्या गोष्टी पाठवतो, (मॅथ्यू :6::45:15 वाचा) परंतु सर्व लोक मरतात आणि मरतात. देव आपल्या मुलांना दुःख का होऊ देतो? जोपर्यंत देव आम्हाला नवीन शरीर देत नाही तोपर्यंत आपण अद्याप शारीरिक मृत्यूच्या अधीन असतो आणि जे काही त्याला कारणीभूत ठरू शकते. १ करिंथकर १ 26:२:XNUMX म्हणते, “नष्ट होणारा शेवटचा शत्रू म्हणजे मृत्यू होय.”

देव असे करण्याची अनेक कारणे आहेत. उत्तम चित्र ईयोबचे आहे, ज्याला देव सरळ म्हणतो. मी यापैकी काही कारणे क्रमांकित केली आहेत:

# १. देव आणि सैतान यांच्यात युद्ध आहे आणि आपण त्यात सामील आहोत. आपल्या सर्वांनी “पुढची ख्रिश्चन सैनिक” गायली आहे, परंतु युद्ध इतके वास्तविक आहे हे आपण इतके सहज विसरलो.

ईयोबाच्या पुस्तकात, सैतान देवाकडे गेला आणि त्याने ईयोबावर आरोप ठेवला की त्याने देवाला अनुसरुन ठेवले आहे कारण देवाने त्याला श्रीमंत आणि आरोग्याद्वारे आशीर्वाद दिला. म्हणून ईयोबाच्या निष्ठेची परीक्षा घेण्यासाठी देवाने सैतानाला “परवानगी” दिली; परंतु ईयोबने ईयोबाच्या भोवती 'हेज' ठेवले (सैतान त्याचा त्रास होऊ शकेल अशी एक मर्यादा). सैतान केवळ ईश्वराला परवानगी म्हणूनच करू शकत होता.

याद्वारे आपण पाहतो की देवाच्या परवानगीशिवाय आणि मर्यादेपर्यंत सैतान आपल्याला त्रास देऊ शकत नाही किंवा स्पर्शही करु शकत नाही. देव आहे नेहमी नियंत्रणात. आपण हे देखील पाहतो की शेवटी, ईयोबाने परिपूर्ण नसले तरीसुद्धा देवाच्या कार्यांची चाचणी केली, परंतु त्याने कधीही देवाला नकार दिला नाही. त्याने “त्याला विचारू किंवा विचार करण्यासारख्या गोष्टी” पलीकडे आशीर्वाद दिला.

स्तोत्र 97:: १० बी (एनआयव्ही) म्हणते, "तो आपल्या विश्वासू लोकांच्या जीवाचे रक्षण करतो." रोमन्स :10:२:8 म्हणते, “आम्हाला माहित आहे की देव कारणीभूत आहे सर्व काही जे देवावर प्रेम करतात त्यांच्यासाठी चांगल्या गोष्टी मिळविण्यासाठी. ” हे सर्व विश्वासणा to्यांना देवाचे वचन आहे. तो आपले संरक्षण करतो आणि त्याचे संरक्षण करतो आणि त्याचा नेहमीच उद्देश असतो. काहीही यादृच्छिक नाही आणि तो नेहमी आम्हाला आशीर्वाद देईल - त्याद्वारे चांगल्या गोष्टी घडवून आणा.

आपण संघर्षात आहोत आणि काही दु: ख याचा परिणाम असू शकतो. या संघर्षात सैतान आपल्याला निराश करण्याचा किंवा देवाची सेवा करण्यापासून रोखण्याचा प्रयत्न करतो. आपण अडखळले पाहिजे किंवा सोडले पाहिजे अशी त्याची इच्छा आहे.

एकदा लूक २२::22१ मध्ये येशू पेत्राला म्हणाला, “शिमोन, शिमोन, तुला गहू म्हणून चाळायला परवानगी मागितली आहे.” मी पीटर:: states म्हणते, “तुमचा शत्रू सैतान एखाद्या गर्जणा .्या सिंहासारखा कोणाला गिळावे म्हणून शोधतो. जेम्स:: b बी म्हणतो, “सैतानाचा प्रतिकार कर आणि तो तुमच्यापासून पळून जाईल,” आणि इफिसकर 31 मध्ये आपल्याला देवाचा संपूर्ण शस्त्र धारण करून “उभे राह” असे सांगितले आहे.

या सर्व परीक्षांमध्ये देव आपल्याला बलवान आणि एकनिष्ठ सैनिक म्हणून उभे राहण्यास शिकवेल; की देव आपल्या विश्वासासाठी योग्य आहे. आम्ही त्याची शक्ती, तारण आणि आशीर्वाद पाहू.

१ करिंथकर १०:११ आणि २ तीमथ्य 10:१:11 आपल्याला शिकवते की जुना करार पवित्र शास्त्र आमच्या धार्मिकतेच्या सूचनांसाठी लिहिले गेले होते. ईयोबच्या बाबतीत, त्याच्या दु: खाचे कारण त्याला (किंवा कोणतीही) सर्व माहिती नसते आणि आम्हालाही नाही.

# 2. ईयोबाच्या कथेत देखील प्रकट झाले गेलेले आणखी एक कारण म्हणजे देवाचे गौरव होय. जेव्हा ईयोबाबद्दल सैतान चुकीचे आहे हे जेव्हा देवाने सिद्ध केले तेव्हा देवाचे गौरव झाले. योहान ११: In मध्ये आपण हे पाहतो जेव्हा येशू म्हणाला, "हा आजार मरणासाठी नव्हे तर देवाच्या गौरवासाठी आहे, यासाठी की देवाच्या पुत्राचे गौरव व्हावे." देव आपल्या वैभवासाठी बरे होण्यासाठी नेहमीच निवडतो, म्हणून आपण त्याच्या काळजी घेतल्याबद्दल किंवा त्याच्या पुत्राच्या साक्षीदारांबद्दल आपल्याला खात्री असू शकते, जेणेकरून इतरही त्याच्यावर विश्वास ठेवतील.

स्तोत्र 109: 26 आणि 27 म्हणतो, “मला वाचव आणि त्यांना कळवा की हा तुझा हात आहे; प्रभु, तू हे केलेस. ” स्तोत्र :50०:१:15 देखील वाचा. ते म्हणते, “मी तुला सोडवीन आणि तू माझा सन्मान करशील.”

# 3. आपण दु: ख भोगण्याचे आणखी एक कारण म्हणजे ते आपल्याला आज्ञाधारकपणा शिकवते. इब्री लोकांस:: says म्हणते, “ख्रिस्ताने ज्या गोष्टी सहन केल्या त्यापासून तो आज्ञाधारकपणा शिकला.” जॉन आपल्याला सांगतो की येशू नेहमी पित्याच्या इच्छेनुसार वागला परंतु तो बागेत गेला आणि जेव्हा प्रार्थना केला तेव्हा त्याने प्रत्यक्षात तो अनुभवला, “पित्या, माझी इच्छा नव्हे तर तुझी इच्छा पूर्ण होईल.” फिलिप्पैकर २: 5--8 आपल्याला हे दाखवते की येशू “वधस्तंभावरच्या मरणापर्यंत आज्ञाधारक राहिला.” ही वडिलांची इच्छा होती.

आम्ही म्हणू शकतो की आपण त्याचे अनुसरण करू आणि त्याचे पालन करू - पीटरने तसे केले आणि नंतर येशूला नाकारून अडखळले - परंतु आपण खरोखर परीक्षेला (निवड) सामोरे जाईपर्यंत आणि योग्य गोष्टी करेपर्यंत आम्ही खरोखर त्याचे पालन करीत नाही.

जेव्हा ईयोबाने दु: ख सहन केले आणि “देवाचा शाप” नाकारला तेव्हा तो आज्ञा पाळण्यास शिकला आणि विश्वासू राहिला. जेव्हा तो परीक्षेस परवानगी देतो तेव्हा आपण ख्रिस्ताचे अनुसरण करणे चालू ठेवू किंवा आपण सोडून आणि सोडू?

जेव्हा येशूची शिकवण समजणे कठीण झाले तेव्हा बरेच शिष्य बाकी आहेत - त्यांनी त्याचे अनुसरण करणे थांबविले. त्यावेळी तो पेत्राला म्हणाला, “तूसुद्धा निघून जाशील काय?” पेत्र म्हणाला, “मी कोठे जात आहे? तुमच्याकडे सार्वकालिक जीवनाचे शब्द आहेत. ” मग पेत्राने येशूला देवाचा मशीहा म्हणून घोषित केले. त्याने एक निवड केली. जेव्हा त्याची चाचणी केली जाते तेव्हा आमचा प्रतिसाद असावा.

# 4. ख्रिस्ताच्या दु: खामुळे देखील तो आपल्याला एक परिपूर्ण मुख्य याजक व मध्यस्थ होण्यासाठी सक्षम झाला, माणूस म्हणून अनुभवल्यामुळे आपल्या सर्व परीक्षांची आणि जीवनातील अडचणी समजून घेत. (इब्री लोकांस :7:२:25) आपल्या बाबतीतही हेच खरे आहे. दु: ख आपल्याला परिपक्व आणि परिपूर्ण बनवू शकते आणि आपल्यासारख्या दु: खाच्या पीडित लोकांसाठी सांत्वन आणि मध्यस्थी करण्यास (प्रार्थना करण्यास) सक्षम करते. तो आपल्याला प्रौढ बनवण्याचा एक भाग आहे (२ तीमथ्य :2:१:3). २ करिंथकर १: -15-११ आपल्याला दुःखाच्या या पैलूबद्दल शिकवते. ते म्हणते, “सर्व सांत्वन करणारा देव जो आपल्याला सांत्वन देतो आमचे सर्व त्रास, त्यामुळे ते आम्ही त्यास सांत्वन देऊ शकतो कोणत्याही देवाकडून मिळालेल्या सांत्वनानंतर त्रास. ” जर आपण हा संपूर्ण परिच्छेद वाचला तर आपल्याला दु: खाबद्दल बरेच काही शिकायला मिळेल, जसे आपण ईयोबकडून देखील करू शकता. 1). देव आपला सांत्वन व काळजी दाखवील. 2). देव तुम्हाला दाखवील की तो तुमची सुटका करण्यास समर्थ आहे. आणि 3). आपण इतरांसाठी प्रार्थना करण्यास शिकतो. गरज नसल्यास आपण इतरांसाठी किंवा स्वतःसाठी प्रार्थना करू का? आम्ही त्याच्याकडे यावे, अशी विनंती त्याने करावी. यामुळे आपल्याला एकमेकांना मदत करण्यासही कारणीभूत ठरते. हे आपल्यासाठी इतरांची काळजी घेते आणि ख्रिस्ताच्या शरीरावर असलेल्या आपल्यासाठी काळजी घेत असलेल्या इतरांना ओळखते. हे आपल्याला एकमेकांवर प्रेम करण्यास शिकवते, चर्चचे कार्य, ख्रिस्ताचे विश्वासणारे.

# 5. याकोबच्या पहिल्या अध्यायात पाहिल्याप्रमाणे, दु: ख आपल्याला धैर्य टिकवून ठेवण्यास, परिपूर्ण बनण्यास आणि आपल्याला मजबूत बनविण्यात मदत करते. हे अब्राहम व ईयोब यांच्या बाबतीतही खरे आहे कारण त्यांना ठाऊक होते की ते सामर्थ्यवान आहेत कारण त्यांना पाठीशी घालण्यासाठी देव त्यांच्या बरोबर होता. अनुवाद :33 27:२:XNUMX म्हणते, “चिरंतन देव तुमचा आश्रय आहे, आणि खाली चिरंतन हात आहेत.” देव आपली ढाल, किल्ले किंवा रॉक किंवा शरणस्थान किती वेळा स्तोत्रे म्हणतो? एकदा आपण वैयक्तिकरीत्या एखाद्या चाचणीत त्याचा आराम, शांतता किंवा सुटका किंवा बचाव अनुभवल्यानंतर आपण कधीही विसरू शकत नाही आणि जेव्हा आपल्याकडे आणखी एक चाचणी होते तेव्हा आपण सामर्थ्यवान आहात किंवा आपण ते सामायिक करुन दुसर्‍यास मदत करू शकता.

हे आपल्याला स्वतःवरच नव्हे तर देवावर अवलंबून राहण्यास शिकवते, स्वतःकडे किंवा आपल्या मदतीसाठी इतर लोकांकडे न पाहता (२ करिंथकर १: -2 -११). आपण आपली दुर्बलता पाहतो आणि आपल्या सर्व गरजा पूर्ण करण्यासाठी आपण देवाकडे पाहतो.

# 6. सर्वसाधारणपणे असे मानले जाते की विश्वासणा for्यांना सर्वात जास्त त्रास देणे म्हणजे आपण केलेल्या काही पापाबद्दल देवाचा न्याय किंवा शिस्त (शिक्षा) होय. हे होते करिंथमधील चर्चबद्दल खरे आहे जिथे चर्च त्यांच्या पूर्वीच्या अनेक पापांमध्ये सतत चालू असलेल्या लोकांनी भरली होती. १ करिंथकर ११::11० मध्ये असे लिहिले आहे की देव त्यांचा न्याय करीत आहे, “आपणामध्ये बरेच जण दुर्बल आणि आजारी आहेत आणि बरेच लोक झोपले आहेत (मेले आहेत). आमच्या म्हणण्यानुसार अत्यंत परिस्थितीत देव बंडखोर व्यक्तीस “चित्रातून” घेईल. मला विश्वास आहे की हे दुर्मिळ आणि अत्यंत आहे, परंतु तसे होते. जुन्या करारातील इब्री लोक त्याचे उदाहरण आहेत. त्यांनी देवावर विश्वास न ठेवण्याद्वारे आणि त्याच्या आज्ञा न पाळण्याद्वारे देवाविरूद्ध बंड केले आणि तो धीराने व सहनशीलतेने वागला. त्याने त्यांना शिक्षा केली परंतु त्याने त्यांचा परत स्वीकार केला आणि त्यांना क्षमा केली. वारंवार न केलेल्या आज्ञापालनानंतरच त्यांच्या शत्रूंना त्यांना गुलाम बनवण्याची परवानगी देऊन त्याने त्यांना कठोर शिक्षा केली.

आपण यातून शिकले पाहिजे. कधीकधी दुःख हा देवाची शिस्त आहे, परंतु दु: खाची अनेक कारणे आपण पाहिली आहेत. जर आपण पापामुळे दु: ख भोगत आहोत तर जर आम्ही देवाकडे गेलो तर आम्ही देव त्याला क्षमा करतो. 11 करिंथकर 28: 31 आणि 1 मध्ये जसे म्हटले आहे तसे स्वतःचे परीक्षण करणे आपल्यावर अवलंबून आहे. जर आपण आपली अंतःकरणे शोधून पाहिली आणि आपण पाप केले असल्याचे आढळले तर मी योहान 9: XNUMX म्हणतो की “आपण आपल्या पापाची कबुली दिली पाहिजे.” वचन दिले आहे की तो “आपल्या पापांची क्षमा करील आणि शुद्ध करील.”

लक्षात ठेवा की सैतान हा “बंधूंचा दोष देणारा” आहे (प्रकटीकरण १२:१०) आणि ईयोबाप्रमाणेच तो आपल्यावर आरोप करू इच्छित आहे जेणेकरून तो आपल्याला अडखळेल आणि देवाला नाकारू शकेल. (रोमकर 12: १ वाचा.) जर आपण आमच्या पापाची कबुली दिली असेल तर आपण आमच्या पापांची पुनरावृत्ती केली नाही तर त्याने क्षमा केली आहे. जर आम्ही आमच्या पापाची पुनरावृत्ती केली तर आम्हाला वारंवार आवश्यक तेवढे कबूल करणे आवश्यक आहे.

दुर्दैवाने, एखाद्या व्यक्तीला त्रास होत असल्यास इतर विश्वासू लोकांपैकी असे म्हणण्याची ही पहिलीच गोष्ट आहे. ईयोबकडे परत जा. त्याच्या तीन "मित्रांनी" निर्भत्सपणे ईयोबला सांगितले की त्याने पाप केले पाहिजे किंवा त्याला त्रास होणार नाही. ते चुकीचे होते. मी करिंथकरांस स्वत: ची तपासणी करण्यासाठी 11 व्या अध्यायात म्हणतो. आम्ही दुसर्‍याचा न्याय करु नये, जोपर्यंत आपण एखाद्या विशिष्ट पापाचे साक्षीदार होत नाही, तर आम्ही त्यास प्रेमाने सुधारू शकतो; आम्ही किंवा स्वतःसाठी किंवा इतरांसाठी हे "संकट" होण्याचे पहिले कारण म्हणून स्वीकारू नये. आम्ही न्याय करण्यास खूप वेगवान असू शकतो.

हे असे देखील सांगते की जर आपण आजारी आहोत तर आपण वडिलांना आमच्यासाठी प्रार्थना करण्यास सांगू शकतो आणि जर आपण पाप केले असेल तर ते क्षमा केली जाईल (जेम्स 5: 13-15). स्तोत्र :39 :11: ११ म्हणते, “तू त्यांच्या पापाबद्दल त्यांना फटकारतोस आणि त्यांना शिस्त लावतोस.” आणि स्तोत्र 94 :12: १२ म्हणते, “परमेश्वरा, तू आपल्या नियमशास्त्रापासून शिकवतोस तोच मनुष्य धन्य आहेस.”)

इब्री लोकांस 12: 6-17 वाचा. तो आम्हाला शिस्त लावतो कारण आम्ही त्याची मुले आहोत आणि तो आपल्यावर प्रेम करतो. मी पीटर:: १, १२ आणि १ and आणि मी पीटर २: १ -4 -२१ मध्ये आपण पाहतो की या प्रक्रियेद्वारे शिस्त आपल्याला शुद्ध करते.

# 7. जुन्या कराराच्या इजिप्शियन लोकांप्रमाणे काही नैसर्गिक आपत्ती लोक, गट किंवा अगदी राष्ट्रांवरही असू शकतात. या प्रसंगी जेव्हा त्याने इस्राएली लोकांप्रमाणे केले तेव्हा आपल्या स्वतःच्या संरक्षणाची कथा आपण बर्‍याचदा ऐकत असतो.

# 8. पौलाने त्रास किंवा अशक्तपणाचे आणखी एक संभाव्य कारण सांगितले. १ करिंथकर १२: -12-१० मध्ये आपण पाहतो की देव सैतानाला पौलाला त्रास देण्यास, “त्याला मारहाण” करण्यास आणि “स्वतःला उच्च” करण्यापासून रोखू देत होता. देव आम्हाला नम्र ठेवण्यासाठी दुःख पाठवू शकेल.

# 9. ईयोब किंवा पौलाप्रमाणे अनेक वेळा दु: ख सहन करणे एकापेक्षा जास्त उद्दीष्टे देऊ शकते. जर आपण 2 करिंथकर 12 मध्ये आणखी वाचले तर पौलाला देवाच्या कृपेचा अनुभव घेण्यासाठी शिकवले किंवा पौलालाही मदत केली. श्लोक 9 म्हणतो, "माझी कृपा तुमच्यासाठी पुरेसे आहे, माझे सामर्थ्य अशक्तपणाने परिपूर्ण आहे." श्लोक १० म्हणते, "ख्रिस्ताच्या फायद्यासाठी मी दुर्बलतेत, अपमानामुळे, कठीण परिस्थितीत, छळांमध्ये, अडचणींमध्ये, जेव्हा मी अशक्त आहे तेव्हा मी बळकट असतो."

# 10. पवित्र शास्त्र हे देखील सांगते की जेव्हा आपण दु: ख भोगतो तेव्हा आपण ख्रिस्ताच्या दु: खामध्ये सामील होतो, (फिलिप्पैकर :3:१० वाचा). रोमन्स:: १ & आणि १hes असे शिकवते की विश्वासणारे त्याच्या दु: खामध्ये सामील होऊन “दु: ख भोगतील” पण जे असे करतात ते देखील त्याच्याबरोबर राज्य करतील. मी पीटर 10: 8-17 वाचा

देवाचे महान प्रेम

आम्हाला माहित आहे की जेव्हा देव आम्हाला कोणत्याही प्रकारची दु: ख अनुमती देतो तेव्हा ते आपल्या फायद्यासाठी असते कारण तो आपल्यावर प्रेम करतो (रोमन्स 5: 8). आपल्याला माहित आहे की तो आपल्याबरोबर नेहमीच असतो म्हणून आपल्या आयुष्यात घडणा everything्या प्रत्येक गोष्टीबद्दल त्याला माहिती असते. यात काही आश्चर्य नाही. मत्तय 28:२० वाचा; स्तोत्र 20 आणि 23 करिंथकर 2: 13-11. इब्री लोकांस १:: says म्हणते, “तो आपल्याला कधीच सोडणार नाही किंवा सोडणार नाही.” स्तोत्र म्हणतात की त्याने आपल्या सभोवताल तळ ठोकला आहे. स्तोत्र :14२:१० देखील पहा; 13: 5; 32:10 आणि 125: 2. देव फक्त शिस्त लावत नाही, तो आपल्याला आशीर्वाद देतो.

स्तोत्रांमध्ये हे उघड आहे की देव त्यांच्यावर प्रेम करतो आणि त्याच्या संरक्षणाची आणि काळजीने त्यांना घेरले हे दावीद आणि इतर स्तोत्रकारांना ठाऊक होते. स्तोत्र १136 ((एनआयव्ही) प्रत्येक वचनात असे म्हणतो की त्याचे प्रेम सदैव टिकते. मला आढळले की हा शब्द एनआयव्हीमधील प्रेम, केजेव्हीमधील दया आणि एनएएसव्हीमधील दयाळूपणे अनुवादित आहे. विद्वान म्हणतात की येथे वापरलेला एक इंग्रजी शब्द नाही जो येथे वापरलेल्या हिब्रू शब्दाचे वर्णन करतो किंवा भाषांतर करतो, किंवा मला पुरेसा शब्द म्हणू नये.

मी असा निष्कर्षापर्यंत पोहोचलो की देव आमच्यावर असलेले प्रेम दैवी प्रेमाचे कोणतेही एक शब्द वर्णन करू शकत नाही. असे दिसते की ते एक अपात्र प्रेम आहे (म्हणून भाषांतर दया) जे मानवी आकलनापलीकडे आहे, जे स्थिर, टिकाऊ, अतूट, अविनाशी आणि चिरस्थायी आहे. जॉन :3:१:16 म्हणते की ते किती महान आहे कारण त्याने आपल्या पुत्रासाठी आपल्या पापांसाठी मरण दिले (रोमन्स 5: read वाचा). या महान प्रेमामुळेच तो आपल्याला सुधारतो जसे मूल एखाद्या वडिलाद्वारे सुधारले जाते, परंतु कोणत्या शिस्तीने त्याने आम्हाला आशीर्वाद द्यायची इच्छा केली. स्तोत्र १ 8: says म्हणते, “प्रभु सर्वांवर दया करतो.” स्तोत्र 145: 9 आणि 37 देखील पहा; 13:14 आणि 55: 28 आणि 33.

आपल्याकडे ज्या गोष्टी हव्या असतात त्या मिळवण्याशी आपण देवाच्या आशीर्वादाचा संबंध जोडतो, जसे एखादी नवीन गाडी किंवा घर-जसे आपल्या अंतःकरणाच्या इच्छेप्रमाणे असतात, बहुतेकदा स्वार्थी असतात. मॅथ्यू :6::33 says म्हणतो की जर आम्ही आधी त्याचे राज्य शोधत राहिलो तर तो या जोडेल. (स्तोत्र: 36: See देखील पहा.) बर्‍याच वेळा आपण अशा गोष्टींबद्दल विनंति करतो जी आपल्यासाठी चांगली नाही - अगदी लहान मुलांसारखी. स्तोत्र :5 84:११ म्हणतो, “नाही चांगले जे लोक सरळ मार्गाने जातात त्यांच्याकडून तो गोष्टी राखून ठेवतो. ”

स्तोत्रांद्वारे माझ्या द्रुत शोधात मला बर्‍याच मार्ग सापडले ज्यामध्ये देव आपली काळजी घेतो आणि आशीर्वाद देतो. त्या सर्वांना लिहिण्यासाठी बर्‍याच वचनात आहेत. थोड्या वेळाने पहा - तुम्हाला आशीर्वाद मिळेल. तो आमचा:

1). प्रदाता: स्तोत्र 104: 14-30 - तो सर्व निर्मितीसाठी प्रदान करतो.

स्कोअर 36: 5-10

मॅथ्यू :6:२:28 आपल्याला सांगते की तो पक्षी आणि कमळांची काळजी घेतो आणि म्हणतो की आपण त्यांच्यापेक्षा यापेक्षाही महत्त्वाचे आहोत. ल्यूक 12 चिमण्यांविषयी सांगतो आणि म्हणतो आपल्या डोक्यावरचे प्रत्येक केस क्रमांकित आहेत. त्याच्या प्रेमावर आपण कसा शंका घेऊ शकतो. स्तोत्र::: says म्हणते, “आम्ही ... त्याच्या देखरेखीखाली कळप आहोत.” जेम्स १:१:95 आम्हाला सांगते, "प्रत्येक चांगली भेट आणि प्रत्येक परिपूर्ण भेट वरून येते."

फिलिप्पैकर:: and आणि मी पीटर:: म्हणते की आपण कशाचीही चिंता करू नये तर आपण आपल्या गरजा भागवाव्या म्हणून आपण त्याला विचारावे कारण तो आपली काळजी घेतो. स्तोत्रात लिहिल्याप्रमाणे दावीदाने वारंवार हे केले.

2). तो आमचा: वितरक, संरक्षक, बचावकर्ता आहे. स्तोत्र :40०:१:17 देवाने आम्हाला वाचवले; जेव्हा आपला छळ होतो तेव्हा आम्हाला मदत करते. स्तोत्र 91: 5-7, 9 आणि 10; स्तोत्र :१: १ आणि २

3). तो आमचा शरण, रॉक आणि किल्ला आहे. स्तोत्र :94 :22: २२; 62: 8

4). तो आम्हाला टिकवून ठेवतो. स्तोत्र 41: 1

5). तो आमचा रोग बरा करणारा आहे. स्तोत्र :१:.

6). तो आम्हाला क्षमा करतो. मी जॉन 1: 9

7). तो आमचा मदतनीस आणि संरक्षक आहे. स्तोत्र 121 (आपल्यापैकी कोणी देवाकडे तक्रार केली नाही किंवा आपण एखादी गोष्ट चुकीची ठेवली आहे अशी जागा शोधून काढण्यास मदत करण्यास सांगितले आहे - एक छोटी गोष्ट - किंवा त्याने भयानक आजारापासून बरे होण्यासाठी प्रार्थना केली आहे किंवा एखाद्या दुर्घटना किंवा दुर्घटनेपासून त्याने आम्हाला वाचवले आहे - खूपच मोठी गोष्ट. त्याला या सर्वाची काळजी आहे.)

8). तो आपल्याला शांती देतो. स्तोत्र :84 11:११; स्तोत्र: 85:.

9). तो आपल्याला सामर्थ्य देतो. स्तोत्र :86 16:१:XNUMX

10). तो नैसर्गिक आपत्तींपासून वाचवतो. स्तोत्र: 46-1: १-.

11). त्याने आम्हाला वाचवण्यासाठी येशूला पाठविले. स्तोत्र 106: 1; 136: 1; यिर्मया :33 11:११ आम्ही त्याच्या महान प्रेमाचा उल्लेख केला. रोमन्स:: सांगते की आपण पापी असतानाच त्याने हे आपल्या प्रेमाचे प्रदर्शन कसे केले हे त्याने सांगितले. (योहान :5:१:8; मी योहान:: १, १)) तो आपल्यावर खूप प्रेम करतो आणि आपल्याला त्याची मुले बनवतो. जॉन 3:16

पवित्र शास्त्रात देवाच्या प्रेमाची बर्‍याच वर्णने आहेतः

त्याचे प्रेम स्वर्गापेक्षा उंच आहे. स्तोत्र 103

काहीही आम्हाला त्यापासून वेगळे करू शकत नाही. रोमन्स :8::35.

तो चिरंतन आहे. स्तोत्र 136; यिर्मया 31: 3

जॉन 15 मध्ये: 9 आणि 13: 1 येशू आपल्या शिष्यांना कसे प्रेम करतो हे सांगतो.

2 करिंथकर 13: 11 आणि 14 मध्ये त्याला "प्रेमाचा देव" म्हटले जाते.

मी जॉन:: In मध्ये असे म्हटले आहे की “प्रीति देवाकडून येते.”

मी जॉन:: In मध्ये असे म्हटले आहे की “देव प्रीति करतो.”

आपल्या प्रिय मुलांच्या रूपात तो दोन्ही सुधारेल आणि आम्हाला आशीर्वाद देईल. स्तोत्र :97 :11: ११ (एनआयव्ही) मध्ये असे म्हटले आहे की “तो आपल्याला आनंद देतो,” आणि स्तोत्र: २: १२ आणि १ says मध्ये असे म्हटले आहे की “नीतिमान संपन्न होईल.” स्तोत्र: 92: says म्हणते, "चाखून पाहा की परमेश्वर चांगला आहे ... जो माणूस त्याच्यावर आश्रय घेतो तो किती धन्य आहे."

देव कधीकधी विशिष्ट आज्ञाधारकपणाच्या कृतींसाठी विशेष आशीर्वाद आणि आश्वासने पाठवते. स्तोत्र १२128 मध्ये त्याच्या मार्गांवर चालण्याकरता आशीर्वादांचे वर्णन केले आहे. मारहाण मध्ये (मॅथ्यू:: -5-१२) तो काही विशिष्ट वर्तनांना प्रतिफळ देतो. स्तोत्र :१: १- In मध्ये जे गरिबांना मदत करतात त्यांना तो आशीर्वाद देतो. तर कधीकधी त्याचे आशीर्वाद सशर्त असतात (स्तोत्र ११२: & आणि)).

दुःखात असताना, आपण दावीदाप्रमाणे ज्याने त्याच्याकडे मदतीची याचना केली आणि त्याने ओरडावे अशी देवाची इच्छा आहे. 'विचारणे' आणि 'प्राप्त करणे' यांच्यात एक वेगळा शास्त्रीय संबंध आहे. दावीदाने देवाला मदतीसाठी हाक मारली आणि त्याने त्याची मदत घेतली. तो आम्हाला विचारेल अशी त्याची इच्छा आहे जेणेकरून आम्हाला समजले की उत्तर देणारा आणि मग त्याचे आभार मानतो. फिलिप्पैकर:: says म्हणते, “कशाविषयीही चिंता करू नका तर सर्व गोष्टींमध्ये प्रार्थना व विनंत्या करून आभार मानून आपल्या विनंत्या देवाला सादर करा.”

स्तोत्र: 35: says म्हणते, “या गरीब माणसाने आक्रोश केला आणि प्रभूने त्याचे ऐकले,” आणि १ verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे: “त्याचे कान त्यांच्या आक्रोशाकडे उघडलेले आहेत,” आणि “नीतिमान ओरडणे आणि परमेश्वर त्यांचे ऐकतो व त्यांच्या सर्वांकडून त्यांचे रक्षण करतो. त्रास. ” स्तोत्र: 6: says म्हणते, “मी परमेश्वराचा शोध घेतला आणि त्याने मला उत्तर दिले.” स्तोत्र 15: 34 आणि 7 पहा; स्तोत्र 103: 1-2; स्तोत्र 116:1; स्तोत्र 7:34; स्तोत्र 10: 35; स्तोत्र 10: 34 आणि स्तोत्र 5:103, 17 आणि 37. देवाची सर्वात मोठी इच्छा म्हणजे तारण न मानणा of्या त्याच्या आवाजाचे ऐकणे आणि त्यांचे उत्तर देणे आणि त्यांचा पुत्र तारणहार म्हणून स्वीकारणे आणि त्यांना अनंतकाळचे जीवन देणे ही आहे (स्तोत्र 28 39:)).

निष्कर्ष

असा निष्कर्ष काढण्यासाठी, सर्व लोकांना काही ना कोणत्या मार्गाने त्रास सहन करावा लागतो आणि आपण सर्वजण पाप केले म्हणून आपण शापात पडतो ज्यामुळे शेवटी मृत्यू होतो. स्तोत्र :90 ०: १० म्हणते, “आपल्यात शक्ती असेल तर आपल्या दिवसाची लांबी सत्तर वर्षे किंवा ऐंशी आहे, परंतु त्यांचा कालावधी फक्त त्रास आणि दु: ख आहे.” हे वास्तव आहे. स्तोत्र 10: 49-10 वाचा.

परंतु देव आपल्यावर प्रेम करतो आणि आपल्या सर्वांना आशीर्वाद देण्याची इच्छा करतो. जे विश्वास ठेवतात आणि जे त्याच्यावर प्रेम करतात आणि त्याची सेवा करतात त्यांना देव आपले विशेष आशीर्वाद, कृपा, आश्वासने आणि संरक्षण दर्शवितो, परंतु देव त्याचे आशीर्वाद (पाऊस सारखे) सर्वांवर पडतो, “नीतिमान आणि अनीती” (मॅथ्यू 4:45). स्तोत्र 30: 3 आणि 4 पहा; नीतिसूत्रे ११::11 and आणि स्तोत्र १०35:.. जसे आपण देवाच्या महान प्रेमाचे कार्य पाहिले आहे, त्याची सर्वात चांगली भेटवस्तू आणि आशीर्वाद म्हणजे त्याच्या पुत्राची देणगी होती, जिने आपल्या पापांसाठी मरण्यासाठी पाठविले (106 करिंथकर 4: 15-1). जॉन:: १ &-१-3 आणि Read 3 आणि मी जॉन :15:१:18 आणि रोमन्स:: Read पुन्हा वाचा.)

देव नीतिमान लोकांचे हाके ऐकून आश्वासन देतो आणि जे विश्वास ठेवतात त्यांना तो ऐकतो व त्यांना उत्तर देईल. रोमन्स १०:१:10 म्हणते, “जो कोणी प्रभूच्या नावाचा धावा करेल त्याला वाचवले जाईल.” मी तीमथ्य २: & आणि says म्हणतो की “सर्व लोकांचे तारण व्हावे आणि सत्याच्या ज्ञानाकडे जावे अशी त्यांची इच्छा आहे.” प्रकटीकरण २२:१:13 म्हणतो, “जो कोणी येईल त्याला” आणि जॉन :2::3 म्हणतो की तो त्यांना “काढून टाकणार नाही.” तो त्यांना आपली मुले बनवितो (जॉन १:१२) आणि ते त्याच्या विशेष पसंतीस उतरतात (स्तोत्र: 4:)).

सोप्या भाषेत सांगायचे तर, देवाने जर आपल्याला सर्व आजार किंवा धोक्यापासून वाचवले तर आम्ही कधीच मरणार नाही आणि आपल्याला ते कायमचे ठाऊक आहे म्हणून आपण जगात राहू, परंतु देव आपल्याला नवीन जीवन आणि नवीन शरीर देण्याचे वचन देतो. मला असे वाटत नाही की आम्ही कायम जगात राहू इच्छितो. विश्वासू म्हणून जेव्हा आपण मरतो आम्ही त्वरित परमेश्वराबरोबर असतो. सर्व काही नवीन होईल आणि तो एक नवीन आणि परिपूर्ण स्वर्ग आणि पृथ्वी निर्माण करेल (प्रकटीकरण 21: 1, 5) प्रकटीकरण २२: says म्हणते, “यापुढे कसलाही शाप असणार नाही.” आणि प्रकटीकरण २१: says म्हणते की “पहिल्या गोष्टी नाहीशा झाल्या.” प्रकटीकरण २१: also देखील म्हणते, “यापुढे मरण, शोक, रडणे किंवा वेदना असणार नाही.” रोमन्स:: १ 22-२3 आपल्याला सांगते की सर्व सृष्टी त्या दिवसाची वाट पहात आहे आणि दु: खी आहे.

आत्तासाठी देव आपल्या बाबतीत असे काहीही होऊ देत नाही जे आपल्या फायद्यासाठी नसेल (रोमन्स :8:२:28). देवाला त्याच्या परवानगीस देण्याचे कारण आहे, जसे की आपण त्याची शक्ती अनुभवणे आणि टिकवून ठेवण्याची शक्ती किंवा त्याचे तारण. दुःख आपल्याला त्याच्याकडे येण्यास प्रवृत्त करते, ज्यामुळे आपण त्याच्याकडे आक्रोश करू या आणि त्याच्याकडे पाहू आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवा.

हे सर्व देव आणि तो कोण आहे हे ओळखण्याविषयी आहे. हे सर्व त्याच्या सार्वभौमत्वाबद्दल आणि वैभवात आहे. जे लोक देवाची उपासना करण्यास नकार देतात ते पापात पडतात (रोमन्स १: १-1--16२ वाचा.) ते स्वत: ला देव करतात. ईयोबाला आपला देव निर्माणकर्ता व सार्वभौम म्हणून मान्य करावे लागले. स्तोत्र::: & आणि says म्हणते, “आपण आपली उपासना करु या आणि आपण आपला निर्माणकर्ता प्रभु याच्यापुढे गुडघे टेकू कारण तो आपला देव आहे.” स्तोत्र::: says म्हणते, “परमेश्वराला त्याच्या नावाचे गौरव द्या.” स्तोत्र :32 95:२२ म्हणते, “आपली काळजी परमेश्वरावर टाका आणि तो तुम्हाला सांभाळेल; तो नीतिमान लोकांना कधीही पडू देणार नाही. ”

            आम्ही क्रिएशनवर विश्वास ठेवतो कारण शास्त्रवचने, आणि उत्पत्ति अध्यायात फक्त एक आणि दोन नव्हे तर स्पष्टपणे शिकवतात. काहीजण असे म्हणतील की पवित्र शास्त्र प्रामाणिक आहे आणि जेव्हा ते विश्वास आणि नैतिकतेबद्दल बोलतात, परंतु विज्ञान आणि इतिहासाबद्दल बोलतात तेव्हा नव्हे. असे म्हणायचे असेल तर त्यांना नैतिकतेच्या सर्वात स्पष्ट परिच्छेदांपैकी दहा आज्ञा म्हणजे त्याकडे दुर्लक्ष करावे लागेल. निर्गम २०:११ म्हणते, “सहा दिवसांत परमेश्वराने आकाश, पृथ्वी, समुद्र व त्यातील सर्व काही निर्माण केले, परंतु सातव्या दिवशी त्याने विसावा घेतला. म्हणून परमेश्वराने शब्बाथ दिवस आशीर्वाद देऊन पवित्र केला. ”

त्यांना मॅथ्यू १:: -19-. मधील येशूच्या शब्दांकडेही दुर्लक्ष करावे लागेल. तो म्हणतो, “तुम्ही वाचले नाही काय?” त्याने उत्तर दिले की, “सुरुवातीला निर्माणकर्त्याने त्यांना 'नर व नारी बनविले' आणि तो म्हणाला, 'म्हणूनच माणूस आपल्या वडिलांना व आईला सोडून आपल्या पत्नीशी एकरूप होईल. , आणि दोघे एक देह होतील '? म्हणून ती आता दोन नाहीत तर एक देह आहेत. म्हणून देव जे जोडले आहे ते कोणालाही वेगळे करु नये. ” येशू उत्पत्तीचा थेट उद्धृत करीत आहे.

किंवा प्रेषितांची कृत्ये 17: 24-26 मधील पौलाच्या शब्दांचा विचार करा. तो म्हणाला, “ज्याने हे जग व त्यातील सर्व काही निर्माण केले तो देव हा स्वर्ग आणि पृथ्वीचा परमेश्वर आहे आणि तो मनुष्याच्या हातांनी बांधलेल्या मंदिरात राहत नाही. त्याने एका मनुष्यापासून सर्व राष्ट्राची निर्मिती केली यासाठी की ते सर्व पृथ्वीवर राहावे.” पौल रोमकर :5:१२ मध्ये असेही म्हणतो, “ज्याप्रमाणे पाप एका मनुष्याद्वारे जगामध्ये आला आणि पापाद्वारे मरण आले आणि अशा प्रकारे सर्व लोकांमध्ये मरण आले, कारण सर्वांनी पाप केले -”

उत्क्रांती मुक्तिची योजना बांधलेल्या पायाचा नाश करते. हे मृत्यूला एक साधन बनवते ज्याद्वारे उत्क्रांतीची प्रगती केली जाते, ती पापाचा परिणाम नाही. आणि जर मृत्यू पापासाठी दंड नसेल तर मग येशूच्या मृत्यूने पापाची भरपाई कशी करावी?

 

आमचा सृष्टीवरही विश्वास आहे कारण विज्ञानाच्या तथ्या स्पष्टपणे त्याचे समर्थन करतात असा आमचा विश्वास आहे. हार्वर्ड युनिव्हर्सिटी प्रेस, १ 1964 .XNUMX चे ओपिन ऑरिजन ऑफ स्पेकिस, चार्ल्स डार्विन यांचे खालील उद्धरण आहेत.

पृष्ठ ““ "नैसर्गिक निवड केवळ लहान वारसा बदललेल्या संवर्धनांच्या जतन आणि संचयनाद्वारेच कार्य करू शकते, ज्यातून प्रत्येक जतन केलेल्या फायद्यासाठी फायदेशीर आहे."

पृष्ठ १189 ““ असंख्य, सलग थोड्याफार फेरबदलांद्वारे तयार झालेले कोणतेही जटिल अवयव अस्तित्त्वात नसल्यास हे सिद्ध केले जाऊ शकते, तर माझा सिद्धांत पूर्णपणे खंडित होऊ शकेल. ”

पृष्ठ १ ““ “नैसर्गिक निवडीसाठी केवळ थोडा क्रमिक बदल करून फायदा होऊ शकतो; ती कधीही झेप घेऊ शकत नाही, परंतु सर्वात लहान आणि हळुवार चरणांनी पुढे जाणे आवश्यक आहे. ”

पृष्ठ २282२ “सर्व जिवंत आणि विलुप्त होणार्‍या प्रजातींमधील दरम्यानचे आणि संक्रमणकालीन दुव्यांची संख्या अकल्पनीयपणे महान असायला हवी.”

पृष्ठ 302०२ “एकाच वंशाच्या किंवा कुटुंबातील असणारी असंख्य प्रजाती खरोखरच एकाच वेळी जीवनात सुरुवात झाली असतील तर नैसर्गिक निवडीद्वारे हळू बदल करून वंशाच्या सिद्धांतासाठी ती जीवघेणा ठरेल.”

पृष्ठे 463 आणि 464 XNUMX “जगातील जिवंत आणि विलुप्त रहिवाश्यांमध्ये आणि जोडप्यावरील संबंधांची उन्मूलन करण्याच्या या सिद्धांतावर आणि प्रत्येक विलुप्त आणि अजूनही जुन्या प्रजातींमध्ये, प्रत्येक भौगोलिक रचनेवर अशा दुव्यांसह शुल्क का आकारले जात नाही? जीवाश्मांच्या प्रत्येक संग्रहात जीवनाचे रूपांतर आणि उत्परिवर्तन याचा स्पष्ट पुरावा का नाही? अशा कोणत्याही पुराव्यांशिवाय आम्ही भेटतो, आणि माझ्या सिद्धांताविरूद्ध आग्रह केलेल्या अनेक आक्षेपांपैकी हे सर्वात स्पष्ट आणि जबरदस्तीने आहे ... मी फक्त या भूमिकेच्या अभिलेखांपेक्षा भूगर्भशास्त्रातील अभिलेख बर्‍याच भूगर्भशास्त्रज्ञांपेक्षा अधिक अपूर्ण आहे असे मानू शकते. विश्वास ठेवा

 

खालील उद्धरण जीजी सिम्पसन, टेम्पो आणि मोड इन इव्होल्यूशन, कोलंबिया विद्यापीठ प्रेस, न्यू यॉर्क, 1944 कडून आहे

पृष्ठ १० ““ प्रत्येक ऑर्डरमधील सर्वात जुने आणि आदिम सदस्यांकडे आधीपासूनच मूलभूत मूलभूत वर्ण असतात आणि कोणत्याही परिस्थितीत ती एका ऑर्डरपासून दुसर्‍या ज्ञात जाण्यासाठी सतत अनुक्रम नसते. बर्‍याच प्रकरणांमध्ये ब्रेक इतका तीव्र आणि अंतर इतका मोठा असतो की ऑर्डरची उत्पत्ती सट्टेबाजी आणि विवादित असते. ”

 

खालील उद्धरण पुढीलप्रमाणे आहेत जीजी सिम्पसन, द मायिंग ऑफ इव्होल्यूशन, येल युनिव्हर्सिटी प्रेस, न्यू हेवन, एक्सएमएक्स

पृष्ठ 107 संक्रमणकालीन स्वरुपाची ही नियमित अनुपस्थिती सस्तन प्राण्यांसाठी मर्यादीत नसून, जवळजवळ सार्वभौम घटना आहे, जी फार पूर्वीपासून जीवाश्मशास्त्रज्ञांनी नोंदविली आहे. प्राण्यांच्या सर्व वर्गाच्या जवळपास सर्व ऑर्डरबाबत हे सत्य आहे. ”

“या संदर्भात जीवनाच्या इतिहासाच्या अभिलेखात पद्धतशीर कमतरतेकडे कल आहे. अशा प्रकारच्या संक्रमणांची नोंद नसल्यामुळे ते अस्तित्त्वात नसल्यामुळे, ते बदल संक्रमणाने झाले नव्हते तर उत्क्रांतीच्या अचानक उडीमुळे झाले आहेत असा दावा करणे शक्य आहे. ”

 

मला लक्षात आले की त्या कोट ऐवजी जुन्या आहेत. इव्होल्यूशनचा खालील कोट आहेः मायकेल डेन्टन, बेथेस्डा, मेरीलँड, अ‍ॅडलर आणि अ‍ॅडलर यांनी 1986 मध्ये होईले, एफ. आणि विक्रमसिंघे, सी, 1981, इव्होल्यूशन फ्रॉम, लंडन, डेंट अँड सन्स पृष्ठ 24 चा संदर्भ दिला. “होयल आणि विकमॅनसिंहे… १० / ,1०,००० पैकी १ प्रयत्न केल्यामुळे सहजपणे अस्तित्वात येण्याच्या साध्या जिवंत पेशीच्या संभाव्यतेचा अंदाज लावा - एक अत्यंत लहान संभाव्यता… जरी संपूर्ण विश्वामध्ये सेंद्रिय सूपचा समावेश असला तरीही… हे खरोखर विश्वासार्ह आहे की यादृच्छिक प्रक्रिया तयार होऊ शकली असती? वास्तविकता, त्यातील सर्वात लहान घटक - एक कार्यशील प्रथिने किंवा जीन - मनुष्याच्या बुद्धिमत्तेद्वारे तयार केलेल्या कोणत्याही गोष्टीपेक्षा जटिल आहे? ”

 

किंवा ब्रिटिश संग्रहालय ऑफ नॅशनल हिस्ट्रीमध्ये १ 1962 from२ पासून ते १ 1993 1988 until पर्यंत काम करणा ,्या पुरातत्त्वविज्ञानी कॉलिन पॅटरसन यांच्या या कोट्याचा विचार करा. ल्यूथर सुंदरलँडला लिहिलेल्या वैयक्तिक पत्रात. "संक्रमणकालीन जीवाश्म नसल्याचे जेव्हा सांगतात तेव्हा गोल्ड आणि अमेरिकन संग्रहालयाच्या लोकांचा विरोध करणे कठीण आहे ... मी ते ओढीवर ठेवतो - असे कोणतेही जीवाश्म नाही ज्यासाठी एखादा पाण्याचा वाद घालू शकेल." डार्विनच्या एनिग्मा: जीवाश्म आणि इतर समस्यांमधे पॅटरसनचे वर्णन सुंदरलँडने केले आहे. ल्यूथर डी सँडरलँड, सॅन डिएगो, मास्टर बुक्स, १ 89 XNUMX, पृष्ठ... गोल्ड हे स्टीफन जे गोल्ड आहेत, ज्यांनी जीवाश्म रेकॉर्डमध्ये कोणतेही संक्रमणकालीन रूप न सोडता उत्क्रांती कशी घडली हे स्पष्ट करण्यासाठी नाईलस एल्ड्रिजसमवेत “पंच्युटेटेड इक्विलिब्रियम थ्योरी ऑफ इव्होल्यूशन” विकसित केले.

 

अगदी अलीकडेच, २०० Roy मध्ये रॉय वर्गीझमच्या सहकार्याने अँथनी फ्लाऊ: एक देव आहे: जगातील सर्वात कुख्यात नास्तिक बदलले त्याचे मनाने पुस्तक प्रकाशित केले. उडणे बहुतेक वर्षांपासून जगातील सर्वात उद्धृत उत्क्रांतीवादक होते. पुस्तकात फ्लेव म्हणतो की ही मानवी पेशी आणि विशेषत: डीएनएची अविश्वसनीय जटिलता आहे ज्यामुळे त्याने तेथे एक निर्माता आहे असा निष्कर्ष काढला.

 

अब्जावधी वर्षे नव्हे तर क्रिएशन आणि हजारो पुराव्यांचा पुरावा खूप मजबूत आहे. परंतु आणखी पुरावे सादर करण्याचा प्रयत्न करण्याऐवजी, मी तुम्हाला दोन वेबसाइट्सकडे पाठवू देतो जिथे तुम्हाला पीएचडी किंवा समकक्ष पदवी असलेल्या वैज्ञानिकांचे लेख सापडतील, जे क्रिएशनवर ठाम विश्वास ठेवतात आणि सक्तीने अशा विश्वासाचे वैज्ञानिक कारण देऊ शकतात. सृजन संशोधन संस्थेसाठी वेबसाइट आहे www.icr.org. क्रिएशन मिनिस्ट्रीज इंटरनॅशनलची वेबसाइट आहे www.creation.com.

“मोठी” पापे काय आहेत याकडे आपले स्वतःचे मानवी मत आहे, परंतु मला वाटते की कधीकधी आपला दृष्टिकोन देवापेक्षा वेगळा असू शकतो. कोणत्याही पापापासून क्षमा करण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे आपल्या पापांसाठी दिलेला प्रभु येशू ख्रिस्त मरण होय. कलस्सैकर 2: 13 आणि 14 म्हणते, “आणि तुम्ही आपल्या पापात मेलेले आहात आणि तुमची देहाची सुंता न झाल्याने त्याने तुम्हाला पुन्हा जिवंत केले आणि तुम्हाला सर्व अपराधांची क्षमा केली. आमच्याविरुद्ध असलेल्या अध्यादेशांची हस्तलेखन पुसून टाकली आणि त्याला वधस्तंभावर खिळले. ” ख्रिस्ताच्या मृत्यूशिवाय पापाची क्षमा होणार नाही. मॅथ्यू १:२१ पहा. कलस्सैकर १:१:1 म्हणते, “ज्यामध्ये आपण त्याच्या रक्ताने मुक्त आहोत, पापाची क्षमा देखील. इब्री लोकांस :21: २२ देखील पहा.

केवळ “पाप” जी आपली निंदा करेल आणि आपल्याला देवाची क्षमापासून दूर ठेवेल ते म्हणजे अविश्वास, नाकारणे आणि येशूला आपला तारणारा म्हणून न मानणे होय. जॉन :3:१:18 आणि: 36: “जो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला दोषी ठरविले जात नाही; परंतु जो विश्वास ठेवीत नाही त्याचा दोषी ठरविला गेला आहे, कारण त्याने देवाच्या एकुलत्या एका पुत्राच्या नावावर विश्वास ठेवला नाही ... "आणि वचने 36" जो पुत्रावर विश्वास ठेवत नाही त्याला जीवन दिसणार नाही. परंतु देवाचा क्रोध त्याच्यावर सतत राहतो. ” इब्री लोकांस:: २ म्हणते, “सुवार्ता आमच्यासाठी तसेच त्यांच्यासाठीच सांगितली गेली: परंतु उपदेश केलेल्या वचनाने त्यांना काही फायदा झाला नाही, जे ऐकले त्यांच्यावर विश्वासाने मिसळले नाही.”

आपण विश्वासू असल्यास, येशू हा आमचा वकील आहे, नेहमी पित्याने आपल्यासाठी मध्यस्थी करीत असे आणि आपण देवाकडे येऊन आपल्या पापांची कबुली दिली पाहिजे. जर आपण पाप केले, अगदी मोठी पापे केली, तर मी योहान १: us आपल्याला असे सांगतो: “जर आपण आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो आपल्या पापांची क्षमा करण्यास आणि सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून शुद्ध करण्यास तो विश्वासू व नीतिमान आहे.” तो आपल्याला क्षमा करेल, परंतु देव आपल्या पापाचे दुष्परिणाम सहन करू शकेल. अशा लोकांची काही उदाहरणे आहेत ज्यांनी “गंभीरपणे” पाप केले

# 1 डेव्हिड. आमच्या मानकांनुसार, कदाचित डेव्हिड हा सर्वात मोठा गुन्हेगार होता. आम्ही दाविदाची पापे नक्कीच मोठी मानतो. दाविदाने व्यभिचार केला आणि त्यानंतर त्याने आपले पाप झाकण्यासाठी उमरियाची तयारीने घाईघाईने हत्या केली. तरीही, देव त्याला क्षमा करतो. स्तोत्र :१: १-१-51 वाचा, विशेषत: verse व्या अध्यायात तो म्हणतो, “मला धुवा आणि मी बर्फापेक्षा पांढरा होईल.” स्तोत्र 1२ देखील पहा. स्वतःबद्दल बोलताना तो स्तोत्र १०15: in मध्ये म्हणतो, “तुझ्या सर्व पापांची क्षमा करणारा कोण आहे?” स्तोत्र १०7: १२ म्हणते, “पूर्व दिशेस पश्चिमेस आहे आणि त्याने आपल्या अपराधांपासून आपल्यापासून दूर केले.

2 शमुवेलाचा 12 वा अध्याय वाचा, जेथे संदेष्टा नाथान दावीदाचा सामना करतात आणि दावीद म्हणतो, “मी परमेश्वराविरुद्ध पाप केले आहे.” त्यानंतर नाथानने त्याला १ verse व्या श्लोकात सांगितले, “प्रभूने तुझे पापदेखील काढून टाकले आहे…” पण लक्षात ठेवा, देवाने दाविदाला त्याच्या हयातीत त्या पापांची शिक्षा दिली:

1. त्याच्या मुलाचा मृत्यू झाला.
2. त्याने युद्धात तलवारीने ग्रासले.
3. ईयोब, त्याच्या स्वत: च्या घरातूनच त्याच्याकडे आला. 2 शमुवेल अध्याय 12-18 वाचा.

# 2. गती: बरेच लोक दाविदाच्या पापांच्या तुलनेत मोशेची पापे क्षुल्लक दिसू शकतात परंतु देवाकडे ती मोठी होती. त्याचे जीवन त्याच्या पापांबद्दल, पवित्र शास्त्रात स्पष्टपणे सांगितले आहे. प्रथम, आम्हाला “वचन दिलेली जमीन” - कनान समजले पाहिजे. मोशेने आज्ञा मोडल्यामुळे पापामुळे, देवाच्या लोकांवर मोशे रागावला आणि त्याने देवाच्या भूमिकेविषयी आणि त्याच्या कनानच्या “वचन दिलेल्या देशात” प्रवेश करू देणार नाही असा विश्वासाचा अभाव याबद्दल मोशेला राग आला.

बरेच विश्वासणारे स्वर्गात किंवा ख्रिस्ताबरोबर चिरंजीव जीवन असल्याचे चित्र म्हणून “वचन दिलेला देश” समजतात आणि त्यांचा संदर्भ घेतात. हे प्रकरण नाही. हे समजण्यासाठी आपण इब्री अध्याय & आणि read वाचले पाहिजेत. हे शिकवते की हे त्याच्या लोकांसाठी देवाच्या विश्रांतीचे एक चित्र आहे - विश्वास आणि विजय यांचे जीवन आणि पवित्र शास्त्रात आपल्या भौतिक जीवनामध्ये ज्या विपुल जीवनाचा उल्लेख केला आहे. योहान १०:१० मध्ये येशू म्हणाला, “मी आलो आहे की त्यांना जीवन मिळावे आणि त्यांनी ते विपुल प्रमाणात मिळावे.” ते आकाशाचे चित्र असते तर, रूपांतरणाच्या डोंगरावर येशू त्याच्याबरोबर उभे राहण्यासाठी मोशे स्वर्गातून एलीयाबरोबर का दिसला असता (मत्तय १ 3: १-))? मोशेने त्यांचे तारण गमावले नाही.

इब्री अध्याय & आणि In मध्ये लेखक वाळवंटात इस्त्राईलच्या बंडखोरी व अविश्वास दाखवतात आणि देव म्हणाला की संपूर्ण पिढी त्याच्या विश्रांतीमध्ये, “वचन दिलेली जमीन” (इब्री लोकांस :3:११) मध्ये प्रवेश करणार नाही. त्या दहा हेरांना अनुसराणा those्यांना त्याने शिक्षा केली ज्यांनी त्या देशाचा वाईट अहवाल परत आणला आणि देवावर विश्वास ठेवण्यास नकार दिला. इब्री लोकांस 4: 3 आणि 11 असे म्हणतात की अविश्वासामुळे ते त्याच्या विश्रांतीत प्रवेश करू शकले नाहीत. अध्याय १२ आणि १ say म्हणते की आपण इतरांना देवावर विश्वास ठेवण्यास प्रोत्साहित केले पाहिजे, निराश करू नये.

कनान ही जमीन अब्राहामाशी वचन दिलेली भूमी होती (उत्पत्ति १२:१)). “वचन दिलेली जमीन” ही “दूध व मध” (विपुलता) होती आणि यामुळे त्यांना परिपूर्ण जीवनासाठी आवश्यक असलेल्या सर्व गोष्टींनी भरलेले जीवन मिळेल: या भौतिक जीवनात शांती आणि समृद्धी. हे पृथ्वीवरील आपल्या आयुष्यादरम्यान त्याच्यावर विश्वास ठेवणा those्यांना येशू देणा abund्या विपुल जीवनाचे चित्र आहे, म्हणजेच इब्री लोकांमध्ये किंवा दुस Peter्या पेत्र १: 12 मध्ये ज्या गोष्टींबद्दल आपल्याला पाहिजे आहे त्या सर्व गोष्टी (या जीवनात) ज्या “आपल्यासाठी आवश्यक आहेत” जीवन आणि धार्मिकता. ” आपल्या सर्व प्रयत्नांची आणि धडपटीतून विश्रांती आणि शांती आणि देवाचे सर्व प्रेम आणि आमच्यासाठी तरतूदीमध्ये विश्रांती आहे.

मोशे देवाला संतुष्ट करण्यात अयशस्वी झाला. तो विश्वास ठेवणे सोडून देईल आणि गोष्टी त्याच्या स्वत: च्या मार्गाने करू लागला. अनुवाद 32: 48-52 वाचा. Verse१ व्या श्लोकात असे म्हटले आहे, “झिनच्या वाळवंटात मेरीबा कादेशच्या पाण्याजवळ इस्राएलांच्या उपस्थितीत तुम्ही दोघांवर माझा विश्वास मोडला होता आणि म्हणूनच तुम्ही माझे पवित्रस्थान इस्राएल लोकांमध्ये पाळले नाही म्हणून.” मग पृथ्वीवरच्या कनानच्या सुंदर आणि फलदायी देशात प्रवेश केल्यामुळे त्याने आपले पृथ्वीवरील जीवन “काम करण्यासाठी” घालवलेली वस्तू गमावून त्याला काय शिक्षा भोगावी लागले? हे समजण्यासाठी, निर्गम 51: 17-1 वाचा. संख्या 6: 20-2; अनुवाद 13: 32-48 आणि अध्याय 52 आणि क्रमांक 33:33, 14 आणि 36.

इजिप्तमधून सुटका झाल्यानंतर ते वाळवंटातून प्रवास करीत गेले. थोडे आणि काही ठिकाणी पाणी नव्हते. मोशेला देवाच्या निर्देशांचे पालन करणे आवश्यक होते; देव त्याच्या लोकांना त्याच्यावर विश्वास ठेवण्यास शिकवू इच्छित होता. क्रमांक अध्याय 33 नुसार आहेत दोन देव त्यांना खडकातून पाणी देण्यासाठी चमत्कार करतो. हे लक्षात ठेवा, हे “रॉक” बद्दल आहे. अनुवाद :२: (आणि the मध्ये (परंतु संपूर्ण अध्याय वाचा), हा मोशेच्या गाण्याचा भाग आहे, ही घोषणा केवळ इस्राएलच नव्हे तर “पृथ्वी” (प्रत्येकाला), देवाच्या वैभवाविषयी आणि वैभवाविषयी आहे. मोशेने हे काम केले कारण त्याने इस्राएलाचे नेतृत्व केले. मोशे म्हणतो, “मी परमेश्वराची घोषणा करीन नाव परमेश्वराचा. होय, आमच्या देवाच्या महानतेची स्तुती करा. तो आहे द रॉक, त्याची कामे आहेत परिपूर्णआणि सर्व त्याचे मार्ग न्यायाने, प्रामाणिकपणाने वागविणारे देव आहेत. तो चूक करीत नाही, प्रामाणिक आणि न्यायी आहे. ” देवाचे प्रतिनिधित्व करणे हे त्याचे कार्य होते: महान, योग्य, विश्वासू, चांगले आणि पवित्र, त्याच्या लोकांसाठी.

जे घडले ते येथे आहे. “खडका” विषयी प्रथम घटना रेफिडीम येथे क्रमांक अध्याय :33 14:१:17 आणि निर्गम १ 1: १--6 मध्ये पाहिल्याप्रमाणे घडली. पाणी नसल्याने इस्राएल लोकांनी मोशेविरुद्ध कुरकुर केली. देवाने मोशेला आपली काठी घेण्यास सांगितले आणि त्या खडकात जा जिथे देव त्याच्यासमोर उभा आहे. त्याने मोशेला खडकावर वार करायला सांगितले. मोशेने हे काम केले आणि लोकांना खडकामधून पाणी बाहेर येईना.

दुसरी घटना (आता लक्षात ठेवा, मोशेने देवाच्या निर्देशांचे अनुसरण करणे अपेक्षित होते) नंतर ते कादेश येथे होते (क्रमांक 33: 36 आणि 37). येथे देवाच्या सूचना भिन्न आहेत. क्रमांक 20: 2-13 पहा. पुन्हा पाणी नसल्याने इस्राएल लोक मोशेविरुद्ध कुरकुर करु लागले. पुन्हा मोशे देवाकडे दिशादर्शनासाठी जातो. देवानं त्याला काठी घेण्यास सांगितले, पण ते म्हणाले, “एकत्र जमवा” आणि “बोला त्यांच्या डोळ्यांसमोर खडकाकडे जा. ” त्याऐवजी मोशे लोकांवर कठोर होतो. ते म्हणतात, "मग मोशेने आपला हात वर करुन आपल्या काठीने खडकावर दोनदा वार केले." अशा प्रकारे त्याने देवाचे थेट आदेश "बोला रॉक ला. ” आता आम्हाला ठाऊक आहे की सैन्यात तुम्ही जर नेत्याच्या अधीन असाल तर तुम्हाला पूर्णपणे समजले नसले तरीही तुम्ही थेट आदेशाचे उल्लंघन करत नाही. तुम्ही त्याचे पालन करा. त्यानंतर देव मोशेला त्याचे अपराध आणि त्याचे दुष्परिणाम १२ व्या श्लोकात सांगतो: “परंतु परमेश्वर मोशे व अहरोनाला म्हणाला, 'कारण तू असे केले नाहीस विश्वास मला पुरेशी सन्मान मी म्हणून पवित्र इस्राएल लोकांच्या दृष्टीने तुम्ही या लोकांना परमेश्वरासमोर आणू नका जमीन मी त्यांना देतो. ' ”दोन पापांचा उल्लेख आहे: अविश्वास (देवाचा आणि त्याच्या आदेशानुसार) आणि त्याच्याकडे दुर्लक्ष करा आणि देवाच्या लोकांसमोर ज्याची त्याला आज्ञा होती त्या देवाचा मान राखला गेला. देव इब्री लोकांस 11: 6 मध्ये म्हणतो की विश्वासाशिवाय देवाला संतुष्ट करणे अशक्य आहे. देवाला अशी इच्छा होती की मोशेने इस्राएलांना हा विश्वास दाखवला पाहिजे. सैन्यदलाप्रमाणे कोणत्याही प्रकारचा नेता म्हणून हे अपयश दु: खी होईल. नेतृत्वावर मोठी जबाबदारी असते. जर आपल्याला नेतृत्व आणि प्रतिष्ठा मिळावी, एखाद्या शिखरावर उभे राहावे किंवा सत्ता मिळवायची असेल तर आम्ही सर्व चुकीच्या कारणांसाठी ते शोधत आहोत. मार्क 10: 41-45 आम्हाला नेतृत्त्वाचा "नियम" देते: कोणीही बॉस नसावे. येशू पृथ्वीवरील राज्यकर्त्यांविषयी बोलत आहे आणि त्यांचे राज्यकर्ते “त्यांच्यावर प्रभु आहेत” असे म्हणत आहेत (श्लोक )२) आणि नंतर ते म्हणाले, “तरीही तुमच्यात असे होणार नाही; परंतु जर तुमच्यापैकी कोणाला मोठे व्हायचे असेल तर त्याने तुमचा दासच होईल… कारण मनुष्याचा पुत्रही सेवा करून घ्यावयास आला नाही तर सेवा करायला आला आहे ... ”लूक १२::42 says म्हणतो,“ ज्याच्यावर जास्त जबाबदारी सोपविण्यात आली आहे अशा सर्वांकडून विचारलं जा. ” १ पीटर:: in मध्ये आम्हाला सांगितले आहे की नेते “तुमच्यावर जे तुझ्यावर विश्वास ठेवतात त्यांच्यावर प्रभुत्व न ठेवता ते कळपाचे उदाहरण असतात.”

जर मोशेची नेतृत्व करण्याची भूमिका, त्यांना देव समजून घेण्याची आणि त्याच्या वैभवाची आणि पवित्रतेची दिशा देण्याची भूमिका पुरेशी नव्हती, आणि अशा महान देवाची आज्ञा मोडणे त्याच्या शिक्षेचे समर्थन करण्यास पुरेसे नव्हते, तर स्तोत्र १०106: &२ आणि see 32 देखील पहा, जे त्याच्या रागास बोलते. असे म्हटले आहे की इस्रायलने त्याला “उधळपट्टी” बोलण्यास प्रवृत्त केले आणि त्यामुळे त्याचा स्वभाव गमावला.

याव्यतिरिक्त, आपण फक्त खडक पाहू या. आपण पाहिले आहे की मोशेने देवाला “खडक” म्हणून ओळखले. संपूर्ण जुना करार आणि नवीन करारात देवाला खडक म्हणून संबोधले जाते. 2 शमुवेल 22:47 पहा; स्तोत्र 89:26; स्तोत्र 18:46 आणि स्तोत्र 62: 7. सॉन्ग ऑफ मोसेस (अनुवाद अध्याय 32) मधील रॉक हा मुख्य विषय आहे. Verse व्या श्लोकात देव खडक आहे. पंधराव्या श्लोकात त्यांनी रॉक, त्यांचा तारणहार नाकारला. १ verse व्या श्लोकात त्यांनी खडकाचा त्याग केला. Verse० व्या श्लोकात देवाला त्यांचा रॉक म्हटले आहे. 4 व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “त्यांचा खडक आमच्या खडकासारखा नाही” - आणि इस्राएलच्या शत्रूंना हे माहित आहे. श्लोक & 15 आणि verses 18 मध्ये आपण असे वाचतो की “त्यांचे देव कोठे आहेत? दगड इतर सर्व देवतांच्या तुलनेत श्रेष्ठ आहे.

मी करिंथकर 10: 4 पहा. हे इस्राएल आणि रॉकच्या जुन्या कराराच्या खात्याबद्दल बोलत आहे. हे स्पष्टपणे सांगते, “ते सर्व आध्यात्मिक पेय प्याले कारण ते एका आध्यात्मिक खडकातून पीत होते; आणि खडक ख्रिस्त होता. ” जुन्या करारात देवाला रॉक ऑफ साल्वेशन (ख्रिस्त) असे संबोधले जाते. भविष्यातील तारणारा तो खडक आहे हे मोशेला किती समजले हे स्पष्ट झाले नाही we खरं माहित आहे, तरीही हे स्पष्ट आहे की त्याने देवाला खडक म्हणून ओळखले कारण त्याने अनुवाद 32२:, मध्ये मोशेच्या गाण्यातील अनेक वेळा म्हटले आहे की, “तो खडक आहे” आणि तो त्यांच्याबरोबर गेला आणि तो खडकाचा खडक होता हे समजले . त्याला सर्व महत्त्व समजले आहे की नाही हे स्पष्ट नाही परंतु जरी आपण ते सर्व काही समजत नसलो तरीसुद्धा आपण आणि आपल्या सर्वांनी देवाचे लोक या नात्याने पाळणे आवश्यक होते; विश्वास आणि आज्ञा पाळणे.

काहीजण असे मानतात की ख्रिस्ताचा एक प्रकार हा खडक होता, आणि आपल्या पापांबद्दल त्याला मारले गेले व त्याला चिरडले गेले, यशया 53 5: & आणि,, “कारण माझ्या लोकांच्या पापांमुळेच तो चुकला होता,” आणि “तू त्याने आपल्या आत्म्याला पापासाठी प्रायश्चित करावे. ” गुन्हा त्याच्यावर आला आहे कारण त्याने दोन वेळा खडक फोडत हा प्रकार नष्ट केला आणि विकृत केला. ख्रिस्ताने दुःख भोगले हे इब्री लोकांस स्पष्टपणे शिकवते “एकदा आमच्या पापासाठी सर्वकाळ. इब्री लोकांस 7: 22-10: 18 वाचा. श्लोक 10:10 आणि 10:12 लक्षात घ्या. ते म्हणतात, “ख्रिस्ताच्या देहाद्वारे एकदाच कायमचेच पवित्र झाले गेले आहे.” आणि “त्याने सर्व पापांसाठी एक अर्पण केले आणि देवाच्या उजवीकडे बसले.” जर मोशेने त्या खडकावर वार केले तर ते त्याच्या मृत्यूचे चित्र असतील तर ख्रिस्ताने आपल्या पापाची परतफेड करण्यासाठी सर्वकाळ ख्रिस्तासाठी फक्त एकदाच मरण पावले पाहिजे हे त्याने स्पष्टपणे सांगितले. मोशेला जे काही समजले ते स्पष्ट होऊ शकत नाही परंतु येथे स्पष्ट आहेः

1). देवाच्या आज्ञेचे उल्लंघन करून मोशेने पाप केले, त्याने आपल्या हातात वस्तू घेतल्या.

2). देव नाराज आणि दु: खी होता.

3). क्रमांक २०:१२ मध्ये तो देवावर विश्वास ठेवत नाही आणि सार्वजनिकपणे त्याची पवित्रता बदनाम करीत आहे

इस्राएलच्या आधी.

4). देव म्हणाला की मोशेला कनानमध्ये प्रवेश दिला जाणार नाही.

5). तो येशूबरोबर रूपांतरणाच्या डोंगरावर प्रकट झाला आणि देव म्हणाला की तो इब्री लोकांस:: २ मध्ये विश्वासू आहे.

देवाचे खोटे बोलणे आणि त्याचा अनादर करणे हे एक गंभीर आणि गंभीर पाप आहे, परंतु देवाने त्याला क्षमा केली.

चला मोशेला सोडा आणि "मोठ्या" पापांची काही नवीन कराराची उदाहरणे पाहूया. चला पौलाकडे पाहू. त्याने स्वत: ला सर्वात महान पापी म्हटले. मी तीमथ्य १: १२-१-1 म्हणतो, “ख्रिस्त येशू पापी लोकांचा बचाव करण्यासाठी जगात आला, ज्याच्यातील मी मुख्य आहे, हे एक विश्वासू वचन आहे व सर्वांना मान्य होण्यास योग्य आहे.” २ पेत्र:: says म्हणते की कोणाचाही नाश होऊ नये अशी देवाची इच्छा आहे. पॉल एक उत्तम उदाहरण आहे. इस्रायलचा नेता आणि शास्त्रवचनांमध्ये परिपूर्ण असल्यामुळे त्याला येशू कोण आहे हे समजायला हवे होते, परंतु त्याने त्याला नाकारले, आणि ज्यांनी येशूवर विश्वास ठेवला आणि त्यांनी स्तेफन यांना दगडमार केला त्या सर्वांचा त्याने छळ केला. तरीसुद्धा, पौलाला वाचवण्यासाठी येशू स्वतःला प्रकट झाला. प्रेषितांची कृत्ये:: १--12 आणि प्रेषितांचे chapter वा अध्याय वाचा. त्याने म्हटले आहे की त्याने “चर्चचा नाश केला” आणि पुरुष व स्त्रियांना तुरुंगात टाकले, आणि बर्‍याच जणांच्या कत्तलीला मान्यता दिली; तरीही देवाने त्याला वाचवले आणि तो एक महान शिक्षक बनला, इतर कोणत्याही लेखकापेक्षा नवीन कराराची पुस्तके लिहिले. तो अशा अविश्वासू माणसाची कथा आहे ज्याने मोठ्या पाप केले, परंतु देवाने त्याला विश्वासात घेतले. तरीही रोमन्स chapter व्या अध्यायात असेही म्हटले आहे की त्याने आस्तिकपणे पापाबरोबर संघर्ष केला, परंतु देवाने त्याला विजय दिला (रोमन्स 15: २-2-२3). मी पीटर देखील उल्लेख करू इच्छित. येशूने त्याला स्वतःचे अनुसरण करण्यास व शिष्य होण्यासाठी बोलावले आणि तो येशू कोण होता याची त्याने कबुली दिली (मार्क 9: २;; मत्तय १ 8: १-1-१-4.) आणि तरीही उत्साही पेत्राने त्याला तीन वेळा नाकारले (मॅथ्यू २:: :१--9 आणि---7 ). पेत्राला आपल्या अपयशाची जाणीव झाल्यावर तो बाहेर गेला आणि रडला. नंतर, पुनरुत्थानानंतर, येशू त्याला शोधला आणि तीन वेळा त्याला म्हणाला, “माझ्या मेंढरांना (कोकरे) खायला द्या.” (जॉन २१: १ 7-१-24). पीटरने तेच केले, शिकवताना व उपदेश करून (प्रेषितांची कृती पहा) आणि मी व 28 पीटर लिहिले आणि ख्रिस्तासाठी आपले जीवन दिले.

या उदाहरणांवरून आपण जाणतो की देव कोणालाही वाचवेल (प्रकटीकरण २२:१:22), परंतु तो आपल्या लोकांची पापेसुद्धा क्षमा करतो, अगदी मोठ्या लोकांकडेही (17 योहान 1: 9). इब्री लोकांस :9: १२ म्हणते, “… त्याच्या स्वत: च्या रक्ताने तो एकदाच पवित्र ठिकाणी प्रवेश केला, ज्यामुळे त्याने आमच्यासाठी अनंतकाळचे मुक्त केले.” इब्री ::२ 12 आणि २ says मध्ये म्हटले आहे की, "कारण तो कायमच राहतो ... म्हणूनच देव त्यांच्याद्वारे मध्यस्थी करण्यास सदैव जिवंत आहे हे पाहून देव त्यांना आदामपर्यंत वाचवू शकतो."

परंतु, आपण हे देखील शिकतो की “जिवंत देवाच्या हाती पडणे ही एक भीतीदायक गोष्ट आहे” (इब्री लोकांस 10:31). मी जॉन २: १ मध्ये देव म्हणतो, “मी हे लिहितो यासाठी की तुम्ही पाप करु नये.” आपण पवित्र व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे. आपण सभोवताल मूर्ख बनू नये आणि आपण फक्त पाप करीतच राहू शकतो कारण आपण क्षमा करू शकतो, कारण आपण आपल्या जीवनात त्याच्या शिक्षेला किंवा परीणामांना सामोरे जावे अशी देवाची इच्छा आहे आणि आपल्याला वारंवार करावे लागेल. मी शमुवेलमध्ये शौल आणि त्याच्या अनेक पापांबद्दल वाचू शकतो. देव त्याचे राज्य आणि त्याचे जीवन त्याच्याकडून घेतला. मी शमुवेल अध्याय २ 2--1१ आणि स्तोत्र १०28: -31 -१२ वाचा.

कधीच पातक करू नका. जरी देव आपल्याला क्षमा करतो, परंतु तो आपल्या स्वतःच्या फायद्यासाठी आणि या आयुष्यात शिक्षा किंवा परिणाम देण्यास पात्र ठरू शकतो. त्याने मोशे, दावीद आणि शौल यांच्याबरोबर असेच केले. आपण सुधारणेद्वारे शिकतो. मानवी पालक जसे आपल्या मुलांसाठी करतात तसेच देव आपल्या चांगल्या गोष्टींसाठी आपल्याला सुधारतो आणि सुधारतो. इब्री १२: -12-११ वाचा, विशेषत: सहावा श्लोक ज्यामध्ये असे म्हटले आहे: “ज्यांच्यावर परमेश्वर प्रीति करतो त्यांच्यासाठी तो शिस्त लावतो, आणि प्रत्येकजण ज्याला तो प्राप्त करतो त्याला तो शिकवितो.” इब्री लोकांचे सर्व अध्याय १० वाचा. या प्रश्नाचे उत्तरही वाचा, “मी पाप करत राहिल्यास देव मला क्षमा करील काय?”

देवाने आपल्या सर्वांसाठी क्षमा करण्याची तरतूद केली आहे. वधस्तंभावरच्या त्याच्या मरणाद्वारे आपल्या पापांची भरपाई करण्यासाठी देवाने आपला पुत्र येशू याला पाठविले. रोमन्स :6:२:23 म्हणते, "कारण पापाची मजुरी मरण आहे, परंतु देवाची देणगी आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे." जेव्हा अविश्वासू ख्रिस्ताचा स्वीकार करतात आणि त्यांच्या पापांसाठी त्याने मोबदला दिला आहे यावर विश्वास ठेवतात तेव्हा त्यांच्या सर्व पापांसाठी त्यांना क्षमा केली जाईल. कलस्सैकर २:१:2 म्हणते, “त्याने आमच्या सर्व पापांची क्षमा केली.” स्तोत्र १०13: says म्हणते की देव “तुझ्या सर्व पापांची क्षमा करतो.” (इफिसकर १:;; मत्तय १:२१; प्रेषितांची कृत्ये १:103:3; २ 1:१:7 आणि इब्री लोकांस:: २ पहा.) मी जॉन २:१२ म्हणतो, “त्याच्या पापांमुळेच त्याच्या नावाची क्षमा झाली.” स्तोत्र १०1: १२ म्हणते, “पूर्व दिशेस पश्चिमेस आहे, तोपर्यंत त्याने आमच्या पापांचे आमच्यापासून दूर केले आहे.” ख्रिस्ताच्या मृत्यूमुळे आपल्याला केवळ पापांची क्षमा मिळतेच, परंतु सार्वकालिक जीवनाचे अभिवचन देखील मिळते. जॉन १०:२:21 म्हणतो, "मी त्यांना अनंतकाळचे जीवन देतो आणि ते कधीच मरणार नाहीत." जॉन :13:१:38 (एनएएसबी) म्हणतो, “जगावर इतके प्रेम केले की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, यासाठी की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो. नाश होणार नाही, पण अनंतकाळचे जीवन आहे. ”

आपण येशू स्वीकारल्यावर चिरंतन जीवन सुरू होते. हे चिरंतन आहे, ते संपत नाही. जॉन २०::20१ म्हणतो, "हे आपणास लिहिले आहे की येशू ख्रिस्त, देवाचा पुत्र आहे असा विश्वास ठेवला पाहिजे आणि त्याच्या नावात आपले जीवन मिळू शकेल यावर विश्वास ठेवा." पुन्हा मी योहान :31:१:5 मध्ये, देव आम्हाला म्हणतो, "देवाच्या पुत्राच्या नावावर विश्वास ठेवणा you्या तुला मी या गोष्टी लिहीत आहे यासाठी की तुला अनंतकाळचे जीवन मिळू शकेल." आमच्याकडे हे विश्वासू देवाचे वचन आहे, जे खोटे बोलू शकत नाही, जगाच्या स्थापनेपूर्वी वचन दिले आहे (तीत 13: 1 पहा.) या श्लोकांचीही नोंद घ्या: रोमन्स:: २-2--8 ज्यात असे म्हटले आहे की “कोणतीही गोष्ट आपल्याला देवावरील प्रीतिपासून विभक्त करू शकत नाही,” आणि रोमन्स:: १ असे म्हणते की “ख्रिस्त येशूमध्ये जे आहेत त्यांना आता दोषी ठरविण्यात आले नाही.” हे दंड ख्रिस्ताद्वारे संपूर्ण काळासाठी एकदा दिले गेले. इब्री लोकांस :25: २ says म्हणते, “परंतु स्वतःच्या बलिदानाद्वारे पापांचा नाश करण्यासाठी तो युगातील शेवटच्या वेळी सर्वाना पुन्हा प्रकट झाला आहे.” इब्री लोकांस १०:१० म्हणते, “आणि त्या इच्छेनुसार येशू ख्रिस्ताच्या देहाच्या एकदाच बलिदान देऊन आपल्याला पवित्र करण्यात आले आहे.” मी थेस्सलनीकाकर 39:१० सांगते की आपण त्याच्याबरोबर राहू आणि मी थेस्सलनीकाकर 8:१:1 म्हणते, “म्हणून आपण नेहमी प्रभूबरोबर राहू.” आम्हाला हे देखील माहित आहे की २ तीमथ्य १:१२ म्हणते, “मी कोणावर विश्वास ठेवला आहे हे मला माहित आहे आणि मला खात्री आहे की मी त्या दिवसासाठी जे काही केले आहे ते तो पाळण्यास समर्थ आहे.”

म्हणून जेव्हा आपण पुन्हा पाप करतो तेव्हा काय घडते, जर आपण सत्य बोललो तर आपल्याला माहित आहे की विश्वासणारे जे तारले गेले आहेत ते पाप करू शकतात आणि तरीही पाप करतात. शास्त्रात, मी जॉन 1: 8-10 मध्ये, हे अगदी स्पष्ट आहे. ते म्हणतात, “जर आम्ही असे म्हणतो की आमच्याकडे कोणतेही पाप नाही, तर आपण स्वत: ला फसवितो,” आणि “आम्ही असे म्हटले आहे की आम्ही पाप केले नाही तर आम्ही त्याला लबाड ठरवू आणि त्याचा शब्द आमच्यात नाही.” अध्याय १: and आणि २: १ हे स्पष्ट आहे की तो आपल्या मुलांशी बोलत आहे (योहान १: १२ आणि १)), विश्वास न ठेवलेले, नव्हे तर तारण नव्हे तर तो त्याच्याबरोबर भागीदारीविषयी बोलत आहे. 1 योहान 3: 2-1: 1 वाचा.

त्याचा मृत्यू क्षमा करतो की आम्ही कायमचे तारले गेलो आहोत, परंतु जेव्हा आपण पाप करतो आणि आपण सर्व करतो तेव्हा आपण या वचनांद्वारे पाहतो की पित्याबरोबरची आमची सहभागिता खंडित झाली आहे. मग आम्ही काय करू? परमेश्वराची स्तुती करा, देवाने आपल्यासाठी ही सोय केली आहे, ती आपली संगती परत आणण्याचा एक मार्ग आहे. आम्हाला माहित आहे की येशू आपल्यासाठी मरणानंतर, तो मेलेल्यातून उठला आणि जिवंत आहे. तो आमचा साथीदाराचा मार्ग आहे. मी जॉन 2: 1 बी म्हणतो, “… जर कोणी पाप केले तर आपला पिता येशू ख्रिस्त नीतिमान आहे.” हे देखील त्याच्या मृत्यूमुळे असे म्हणते की श्लोक 2 वाचा; की तो आमचा हक्क आहे, पापासाठी आपला न्याय्य मोबदला. इब्री लोकांस 7:25 म्हणते, “म्हणूनच जेव्हा देव त्यांच्याद्वारे मध्यस्थी करण्यास तो सदैव जिवंत राहतो तेव्हा तो त्याच्याद्वारे देवाकडे येणा the्या अगदी शेवटपर्यंत त्यांना वाचविण्यातदेखील समर्थ आहे.” तो पित्यासमोर आमच्या वतीने मध्यस्थी करतो (यशया :53 12:१२).

१ योहान १: in मध्ये आपल्याला ही चांगली बातमी मिळाली आहे ज्यामध्ये असे म्हटले आहे: “जर आपण आमच्या पापांची कबुली दिली तर तो विश्वासू व न्यायी आहे. त्याने आमची पापे आम्हाला क्षमा केली आणि सर्व प्रकारच्या अनीतीपासून शुद्ध केले.” लक्षात ठेवा - हे देवाचे वचन आहे जे खोटे बोलू शकत नाही (तीत 1: 9). (स्तोत्र :२: १ आणि २ देखील पाहा, ज्यात असे म्हटले आहे की दावीदाने आपल्या पापाची कबुली देण्याचे कबूल केले आहे.) तर आपल्या प्रश्नाचे उत्तर असे आहे की, जर आम्ही देवासमोर आपले पाप कबूल केले तर देव आपल्याला क्षमा करील, दावीदाने केले त्याप्रमाणे.

देवाला आपल्या पापाची कबुली देण्याची ही पायरी आपल्या चुकीच्या कामाची जाणीव होताच आपण जितक्या वेळा पाप करतो तितक्या वेळा आवश्यक आहे. यात आपण ज्या वाईट गोष्टींबद्दल विचार करतो त्यात, योग्य गोष्टी करण्यात अयशस्वी होण्याचे पाप तसेच कृतींचा समावेश होतो. आपण देवापासून पळून जाऊ नये आणि बागेत आदाम आणि हव्वेप्रमाणे लपू नये (उत्पत्ति 3:१:15). आपण पाहिले आहे की आपल्याला रोजच्या पापांपासून शुद्ध करण्याचे हे वचन आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताच्या बलिदानामुळे आणि जे पुन्हा देवाच्या कुटुंबात जन्मले आहेत त्यांना दिले आहे (जॉन 1: 12 आणि 13).

ज्यांनी पाप केले आणि कमी पडले अशा लोकांची बरीच उदाहरणे आहेत. रोमन्स :3:२:23 म्हणते लक्षात ठेवा, “सर्वांनी पाप केले आहे आणि ते देवाच्या गौरवाला उणे पडले आहेत.” देवाने या सर्वांसाठी त्याचे प्रेम, दया आणि क्षमा देखील दाखविली. एलीयाबद्दल जेम्स 5: 17-20 मध्ये वाचा. देवाचे वचन आपल्याला शिकवते की जर आपण आपल्या अंतःकरणावर आणि जीवनात पापांची नोंद केली तर आपण प्रार्थना करतो तेव्हा देव आपले ऐकत नाही. यशया::: २ म्हणतो, “तुमच्या पापांनी त्याचे तोंड आपल्यापासून लपविले आहे, तो तो ऐकणार नाही.” तरीही येथे आपल्याकडे एलीया आहे, ज्याचे वर्णन केले गेले आहे “जसे आपण आहोत तसे मनोवृत्तीचे मनुष्य” (पाप आणि अपयशाने). वाटेत कुठेतरी देवाने त्याला क्षमा केली असेल, कारण देवाने त्याच्या प्रार्थनांचे उत्तर नक्कीच दिले.

आमच्या विश्वासाचे पूर्वज - अब्राहम, इसहाक आणि याकोबकडे पाहा. त्यापैकी कोणीही परिपूर्ण नव्हते, या सर्वांनी पाप केले, परंतु देवाने त्यांना क्षमा केली. त्यांनी देवाचे राष्ट्र, देवाच्या लोकांची स्थापना केली आणि देवाने अब्राहामाला सांगितले की त्याची संतती संपूर्ण जगाला आशीर्वाद देईल. सर्व जण आपल्यासारखेच पाप केलेले आणि अयशस्वी झालेले लोक होते, परंतु जे क्षमासाठी देवाकडे आले आणि देवाने त्यांना आशीर्वाद दिला.

इस्राएल राष्ट्र, एक गट म्हणून, हट्टी आणि पापी होते, सतत देवाविरूद्ध बंड करीत होते, परंतु तरीही त्याने त्यांचा त्याग केला नाही. होय, त्यांना बर्‍याचदा शिक्षा झाली आहे, परंतु जेव्हा जेव्हा त्यांनी क्षमा मागितली तेव्हा देव त्यांना क्षमा करण्यास नेहमीच तयार असायचा. तो अधिकाधिक क्षमतेसाठी धीर धरत होता. यशया :33 24:२:40 पहा; 2: 36; यिर्मया 3: 85; स्तोत्र: 2: २ आणि गणना १:14: १ which असे म्हणते: "क्षमा कर, मी तुला या लोकांची पापी कृपा करतो, तुझ्या प्रेमाच्या महानतेनुसार आणि तू या लोकांना इजिप्तपासून आतापर्यंत क्षमा केलीस म्हणून." स्तोत्र 19: 106 आणि 7 देखील पहा.

आम्ही व्यभिचार आणि खून करणा David्या दावीदाबद्दल बोललो पण त्याने देवासमोर त्याचे पाप कबूल केले आणि त्याला क्षमा करण्यात आली. आपल्या मुलाच्या मृत्यूमुळे त्याला कठोर शिक्षा झाली परंतु त्याला हे माहित होते की तो मुलगा स्वर्गात पाहू शकेल (स्तोत्र 51१; २ शमुवेल १२: १-2-२12). मोशेनेसुद्धा देवाचे उल्लंघन केले आणि कनानमध्ये प्रवेश करण्यास मनाई करून देवाने त्याला शिक्षा केली. तो एलीयाबरोबर प्रकट झाला स्वर्गातून रूपांतरणाच्या माउंटवर, आणि येशूबरोबर होता. इब्री लोकांस ११:11२ मधील विश्वासू लोकांसमवेत मोशे आणि डेव्हिड दोघांचा उल्लेख आहे.

आम्ही मॅथ्यू 18 मध्ये क्षमा एक मनोरंजक चित्र आहे. शिष्यांनी येशूला विचारले की त्यांना किती वेळा क्षमा करावी आणि येशू म्हणाला “70 वेळा.” म्हणजेच “असंख्य वेळा” जर देव म्हणतो की आम्ही 7 वेळा क्षमा केली पाहिजे तर आपण त्याचे प्रेम आणि क्षमा नक्कीच वाढवू शकत नाही. आम्ही विचारल्यास तो 70 पेक्षा जास्त वेळा क्षमा करेल. आम्हाला क्षमा करण्याचे आमचे अभिवचन आहे. आपण केवळ त्याच्याकडे आमच्या पापाची कबुली दिली पाहिजे. दावीदाने केले. तो देवाला म्हणाला, “तुझ्याविरुध्द मी तुझ्या पापांबद्दलच पाप केले आहे आणि तू हे केलेस आहे.” (स्तोत्र :१:)).

यशया: 55: says म्हणते, “दुष्टांनी वाटा सोडून द्यावा आणि वाईट माणसाने त्याचे विचार सोडून द्यावे. त्याने परमेश्वराकडे परत यावे आणि परमेश्वर त्याच्यावर दया करतो आणि आपला देव त्याला क्षमा करील. ” २ इतिहास :7:१:2 यात असे म्हटले आहे: “जर माझे लोक, जे माझ्या नावाने ओळखले जातात त्यांनी नम्रपणे प्रार्थना केली असेल आणि माझा चेहरा शोधून माझ्या दुष्कृत्यांकडे दुर्लक्ष केले तर मी स्वर्गातून ऐकून त्यांच्या पापांची क्षमा करीन आणि त्यांची भूमी बरे करीन. ”

पाप आणि ईश्वरप्राप्ती शक्य होण्यासाठी आपल्याद्वारे जगावे ही देवाची इच्छा आहे. २ करिंथकर :2:२१ म्हणते, “त्याने आमच्यासाठी पाप केले, ज्याला कोणतेही पाप माहित नव्हते; यासाठी की त्याच्यामध्ये आपण देवाचे नीतिमत्व व्हावे. ” हे देखील वाचा: मी पीटर 5:21; मी करिंथकरांस 2: 25 आणि 1; इफिसकर 30: 31-2; फिलिप्पैकर 8: 10; मी तीमथ्य 3: 9 आणि 6 आणि 11 तीमथ्य 12:2. लक्षात ठेवा, जेव्हा आपण पाप करणे चालू ठेवता तेव्हा पित्याबरोबरची आपली मैत्री तोडली जाते आणि आपण आपल्या चुकीबद्दल कबूल केले पाहिजे आणि पित्याकडे परत यावे आणि आपल्याला बदलण्यास सांगावे. लक्षात ठेवा आपण स्वत: ला बदलू शकत नाही (जॉन 2: 22) रोमन्स:: and आणि स्तोत्र :२: १ देखील पहा. जेव्हा आपण असे कराल तेव्हा आपली सहभागिता पुनर्संचयित केली जाईल (15 योहान 5: 4-7 आणि इब्री 32 वाचा).

आपण पौलाकडे पाहू या ज्याने स्वतःला पापींमध्ये श्रेष्ठ म्हटले (1 तीमथ्य 15:7). त्याने पापाच्या समस्येचा सामना केला तसाच आपण सहन केला; तो पाप करीत राहिला आणि रोमकरांच्या chapter व्या अध्यायात याबद्दल सांगतो. कदाचित त्याने स्वतःला हाच प्रश्न विचारला असेल. रोम 7: 14 आणि 15 मध्ये पापी स्वभावासह जगण्याच्या परिस्थितीबद्दल पौल वर्णन करतो. तो म्हणतो की हे “माझ्यामध्ये राहणारे पाप आहे” (श्लोक १)) आणि १ verse व्या श्लोकात असे म्हटले आहे की, “मी जे चांगले करतो ते करतो, आणि तसे मी करीत नाही.” शेवटी तो म्हणतो, “मला कोण सोडवेल?”, आणि मग उत्तर मिळाले, “येशू ख्रिस्त, आपला प्रभु याच्याद्वारे देवाचे आभार माना” (श्लोक 17 आणि 19).

आपण अशी कबुली देत ​​आहोत आणि त्याच विशिष्ट पापांबद्दल वारंवार क्षमा केली जात आहे अशा प्रकारे जगावे अशी देवाची इच्छा नाही. आपण आपल्या पापावर विजय मिळवावा, ख्रिस्तासारखे व्हावे, चांगले करावे अशी देवाची इच्छा आहे. तो परिपूर्ण आहे म्हणून आपण परिपूर्ण व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे (मॅथ्यू :5::48). मी योहान २: १ म्हणतो, “माझ्या मुलांनो, मी तुझ्यासाठी या गोष्टी लिहीत आहे यासाठी की तुम्ही पाप करु नये ...” आम्ही पाप करणे थांबवावे अशी त्याची इच्छा आहे आणि तो आपल्याला बदलू इच्छितो. आपण त्याच्यासाठी जगावे, पवित्र व्हावे अशी देवाची इच्छा आहे (मी पीटर १:१:2).

जरी विजय आमच्या पापाची कबुली देण्यापासून सुरू झाला (1 योहान 9: 15), परंतु पौलाने स्वतःला बदलू शकत नाही असे आम्हाला वाटते. जॉन १:: says म्हणतो, “माझ्याशिवाय तू काहीही करु शकत नाहीस.” आपले जीवन कसे बदलले पाहिजे हे समजण्यासाठी आम्हाला शास्त्रवचना माहित असणे आणि समजणे आवश्यक आहे. जेव्हा आपण विश्वास ठेवतो तेव्हा ख्रिस्त पवित्र आत्म्याद्वारे आपल्यामध्ये राहतो. गलतीकरांस २:२० म्हणते, “मी ख्रिस्ताबरोबर वधस्तंभावर खिळले गेलो, आणि आता मी जिवंत नाही तर ख्रिस्त माझ्यामध्ये राहतो; आणि मी आता जे देह आहे ते जगतो ते मी देवाच्या पुत्रावर विश्वास ठेवून जगतो, ज्याने माझ्यावर प्रेम केले आणि माझ्यासाठी स्वत: ला दिले. ”

रोमन्स :7:१:18 म्हटल्याप्रमाणे, पापावर विजय आणि आपल्या जीवनात वास्तविक बदल “येशू ख्रिस्ताद्वारे” येतो. १ करिंथकर १ 15:58 हे तंतोतंत त्याच शब्दांत सांगते, देव आपल्याला “येशू ख्रिस्त, आपला प्रभु याच्याद्वारे” विजय देतो. गलतीकर 2:२० म्हणते, “मी नाही तर ख्रिस्त.” आमच्यात ज्या बायबल स्कूलमध्ये मी गेलो होतो त्या विजयात हा वाक्यांश होता, “मी नाही तर ख्रिस्त”, म्हणजे तो विजय मिळवितो, मी माझ्या प्रयत्नात नाही. हे इतर शास्त्रांद्वारे कसे केले जाते हे आपण शिकत आहोत, खासकरुन रोमन्स Romans आणि. मध्ये. रोमन्स :20:१:6 आपल्याला हे कसे करायचे ते सांगते. आपण पवित्र आत्म्यास वाहिले पाहिजे आणि आम्हाला बदलण्यास सांगावे. उत्पन्नाच्या चिन्हाचा अर्थ दुसर्या व्यक्तीस जाण्याचा (परवानगी देणे) परवानगी देणे होय. आपण पवित्र आत्म्याला आपल्या जीवनात “मार्गाचा हक्क”, आपल्यात जगण्याचा आणि आपल्याद्वारे जगण्याचा हक्क मिळायला हवा. आपण येशूला बदलू द्यावे. रोमन्स १२: १ यात असे लिहिले आहे: “आपल्या शरीरावर जिवंत यज्ञ करा”. मग तो आपल्याद्वारे जगेल. मग HE आम्हाला बदलेल.

फसवू नका, जर तुम्ही पाप करणे चालू ठेवले तर याचा तुमच्या जीवनावर परिणाम होईल, देवाच्या आशीर्वादाचा विसर पडून आणि यामुळे तुम्हाला या आयुष्यात शिक्षा किंवा मृत्यू देखील दिली जाऊ शकते, जरी देव तुम्हाला क्षमा करतो (जरी तो), ज्याप्रमाणे त्याने मोशे व दावीद यांना शिक्षा केली तशी शिक्षा तुम्हाला मिळेल. तो कदाचित आपल्या पापांसाठी, आपल्या स्वत: च्या फायद्यासाठी तुम्हाला दु: ख भोगू देईल. लक्षात ठेवा, तो न्यायी आहे. त्याने शौल राजाला शिक्षा केली. त्याने घेतले राज्य आणि त्याचे जीवन. देव आपल्याला पापापासून दूर जाऊ देणार नाही. इब्री लोकांस १०: २-10--26 हा शास्त्रवचनाचा एक अवघड उतारा आहे, परंतु त्यातील एक मुद्दा अगदी स्पष्ट आहे: जर आपण जतन केल्या गेल्यानंतर जाणूनबुजून पाप करत राहिलो तर आपण ख्रिस्ताच्या रक्ताला पायदळी तुडवित आहोत ज्याद्वारे आपल्याला एकदाच क्षमा केली गेली आणि आम्ही शिक्षेची अपेक्षा करू शकतो कारण आपण आपल्यासाठी ख्रिस्ताच्या बलिदानाचा अनादर करत आहोत. जुन्या करारामध्ये आपल्या लोकांनी पाप केले तेव्हा देवाने त्यांना शिक्षा केली आणि जे ख्रिस्ताने स्वीकारले आहे अशा लोकांना त्याने पाप केले पाहिजे. इब्री अध्याय 39 म्हणतो की ही शिक्षा कठोर असू शकते. इब्री लोकांस १०: २ -10 --10१ म्हणते, “देवाच्या पुत्राला पायाखाली पायदळी तुडवणा ,्या, ज्याने पवित्र कराराच्या रक्ताचे अपवित्र काम केले आहे आणि ज्याने त्याचा अपमान केला आहे अशा कोणालाही शिक्षेस पात्र ठरविणे किती कठोरपणे वाटते? कृपेचा आत्मा? आम्ही त्याला ओळखतो, जो म्हणतो, “सूड घेणे माझ्या हाती आहे.” मी परतफेड करीन, आणि 'प्रभु आपल्या लोकांचा न्याय करील.' जिवंत परमेश्वराच्या हाती पडणे भयानक आहे. ” मी जॉन:: २-१० वाचा जे आपल्याला दाखवते की जे देव आहेत ते सतत पाप करीत नाहीत. जर एखाद्या व्यक्तीने हेतूपूर्वक पाप करणे सुरू केले आणि स्वत: च्या मार्गाने जात असेल तर त्यांचा विश्वास खरोखर खरा आहे की नाही हे पाहण्यासाठी त्यांनी "स्वतःची परीक्षा घ्यावी". २ करिंथकर १ 29: says म्हणते, “तुम्ही विश्वासात आहात की नाही हे पाहाण्यासाठी तुमची परीक्षा घ्या; स्वतःचे परीक्षण करा. येशू ख्रिस्त तुमच्यामध्ये आहे हे तुम्ही ओळखता व तुम्ही परीक्षेत उतरला नाही तर हे आपणास ठाऊक नाही काय? ”

२ करिंथकर ११: असे सूचित करतात की तेथे पुष्कळ “खोट्या सुवार्ते” आहेत ज्यांची सुवार्ता अजिबात नाही. येशू ख्रिस्ताचा एकच खरा सुवार्ता आहे आणि ती आपल्या चांगल्या कार्यांपासून पूर्णपणे वेगळी आहे. रोमन्स:: २१--2: Read वाचा; 11: 4; २ तीमथ्य १:;; टायटस 3: 21-4; फिलिप्पैकर 8: and आणि गलतीकर २:१:11, जे म्हणते, “(आम्हाला) हे माहित आहे की एखाद्या व्यक्तीला नियमशास्त्राच्या कर्मांनी नीतिमान ठरवले जाते, परंतु येशू ख्रिस्तावरील विश्वासाने. म्हणून आम्हीसुद्धा ख्रिस्त येशूवर विश्वास ठेवला आहे यासाठी की ख्रिस्तावरील विश्वासाने आपण नीतिमान ठरविले जावे, नियमशास्त्राच्या कर्मांनी नव्हे. कारण नियमशास्त्राच्या कर्मांनी कोणीही नीतिमान ठरणार नाही. ” येशू जॉन १:: in मध्ये म्हणाला, “मी मार्ग आणि सत्य आणि जीवन आहे. माझ्याद्वारेच कोणी पित्याकडे येऊ शकत नाही. ” मी तीमथ्य २: says म्हणतो, "कारण देव आणि मनुष्य यांच्यामध्ये एकच देव आहे आणि तो ख्रिस्त येशू आहे." जर आपण पाप करून दूर जाण्याचा प्रयत्न करीत असाल तर मुद्दाम पाप करीत रहाणे, आपण ख probably्या सुवार्तेऐवजी काही चुकीच्या सुवार्तेवर विश्वास ठेवला आहे (6 करिंथकर 2: 1) मानवी स्वभावाच्या किंवा चांगल्या कृतींच्या आधारे, १ करिंथकर १ 9: १-)) जो आपला प्रभु येशू ख्रिस्त याच्याद्वारे आहे. यशया: 3: Read वाचा, ज्यात म्हटले आहे की आपली चांगली कामे देवाच्या दृष्टीने फक्त “घाणेरड्या” आहेत. रोमन्स :4:२:6 म्हणते, "कारण पापाची मजुरी मरण आहे, परंतु देवाची देणगी आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे अनंतकाळचे जीवन आहे." २ करिंथकर ११: says म्हणते, “जर आपण घोषित केलेल्यांपेक्षा कोणीतरी येऊन येशूचा संदेश जाहीर केला किंवा आपण ज्याला प्राप्त झाला त्यापेक्षा वेगळा आत्मा मिळाला किंवा आपण स्वीकारलेल्याकडून वेगळी सुवार्ता स्वीकारली तर आपण ठेवले सहजतेने त्यास अप करणे. ” मी जॉन:: १-; वाचा; मी पीटर 3:9; इफिसकरांस १:१:2 आणि मार्क १:16:२२. इब्री लोकांचा दहावा अध्याय पुन्हा आणि अध्याय १२ वाचा. आपण विश्वासू असल्यास, इब्री लोकांस १२ आपल्याला सांगते की देव आपल्या मुलांना शिक्षा करेल आणि त्यांना शिक्षा करेल आणि इब्री लोकांस १०: २-14--6१ असा इशारा आहे की "प्रभु आपल्या लोकांचा न्याय करील."

आपण खरोखर खosp्या शुभवर्तमानावर विश्वास ठेवला आहे? देव त्याच्या मुलांना बदलतो. 1 योहान 5: 11-13 वाचा. जर तुमचा विश्वास त्याच्यावर आहे आणि तुमची स्वतःची चांगली कामे नाही तर तुम्ही त्याचे कायमचे आहात आणि तुम्हाला क्षमा केली जाईल. मी जॉन 5: 18-20 आणि जॉन 15: 1-8 वाचा

या सर्व गोष्टी आपल्या पापाला सामोरे जाण्यासाठी आणि त्याच्याद्वारे आम्हाला विजय मिळवून देण्यासाठी एकत्र काम करतात. यहूदा 24 म्हणतो, "आता जो तुम्हाला खाली पडण्यापासून वाचवू शकतो आणि देवाच्या गौरवाच्या समक्ष त्याच्यासमोर मोठ्या आनंदाने तुला दोष देत नाही.” २ करिंथकर १ 2: & 15 आणि says 57 म्हणते, “पण देवाचे आभार मानतो जो आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे आम्हाला विजय देतो. म्हणून माइया प्रिय बंधूनो, स्थिर आणि अचल राहा आणि नेहमीच प्रभूच्या कार्यात स्थिर राहा. कारण तुम्ही जाणता प्रभूमध्ये तुमचे काम व्यर्थ नाही. ” स्तोत्र and१ आणि स्तोत्र Read२ वाचा, विशेषत: verse व्या अध्यायात असे म्हटले आहे: “मग मी आपल्याकडे माझ्या पापांची कबुली दिली आणि माझे अपराध लपविले नाहीत. मी म्हणालो, 'मी परमेश्वराला माझ्या अपराधांबद्दल कबूल करीन.' तू माझ्या पापांची क्षमा केलीस. ”

या प्रश्नाचे उत्तर मिळविण्यासाठी आपण काळजीपूर्वक अनेक शास्त्रवचने वाचली पाहिजेत आणि त्या समजून घ्याव्यात. ते आहेतः मी थेस्सलनीकाकर 5: १-११; २ थेस्सलनीकाकरांचा अध्याय २ आणि प्रकटीकरण chapter व्या अध्यायात. पहिल्या आणि दुस The्या थेस्सलनीका येथील पौलाने विश्वासणा (्यांना (ज्यांना येशूचा तारणहार म्हणून स्वीकारले आहे) त्यांनी सांत्वन व सांत्वन करण्यासाठी त्यांना लिहित आहे की त्यांना यातना देण्यात आली नाही व नंतर त्यांना सोडण्यात आले नाही. अत्यानंद (ब्रम्हानंद), कारण मी थेस्सलनीकाकर 1: & आणि १० आपल्याला सांगतात की आपण तारले जावे आणि त्याच्याबरोबर जगण्याचे आमचे नशिब आहे आणि आपण देवाच्या क्रोधावर अवलंबून नाही. २ थेस्सलनीकाकर २: १-१-11 मध्ये तो त्यांना सांगतो की ते “मागे” राहणार नाहीत आणि ख्रिस्तविरोधी, जो स्वतःला जगाचा शासक बनवेल आणि इस्राईलबरोबर करार करील, तो अद्याप प्रकट झाला नाही. इस्रायल बरोबरचा त्याचा करार संकटाच्या सुरूवातीस (“प्रभूचा दिवस”) याचा संकेत देतो. हा रस्ता एक चेतावणी देतो जी आपल्याला सांगते की येशू अचानक व अनपेक्षितपणे येईल व आपल्या मुलांना आनंदी करेल - विश्वासणारे. ज्यांनी सुवार्ता ऐकली आहे आणि “सत्यावर प्रेम करण्यास नकार दिला आहे,” जे येशूला नाकारतात त्यांना “तारण म्हणून” चाचणीच्या काळात सैतानाने फसविले जाईल (श्लोक 2 आणि 2) आणि “देव त्यांना एक मोठा भ्रम पाठवेल, जेणेकरून जे खोटे आहे त्यावर त्यांनी विश्वास ठेवावा यासाठी की कोणाविषयी दोषी ठरवावे सत्यावर विश्वास नव्हता परंतु अनीतीमध्ये आनंद होता ”(पापाच्या सुखांचा आनंद घेतच राहिलो). तर असा विचार करू नका की आपण येशूला स्वीकारू शकता आणि क्लेश दरम्यान ते करू शकता.

प्रकटीकरण आम्हाला दु: ख दरम्यान अनेक लोक जतन होईल की सूचित असे दिसते की काही अध्याय देते कारण ते स्वर्गात देवाच्या सिंहासनासमोर आनंद होईल, काही प्रत्येक वंश, जीभ, लोक आणि देशातील. ते नक्की कोण आहेत हे सांगत नाही; कदाचित ते असे लोक आहेत ज्यांनी यापूर्वी सुवार्ता कधीही ऐकली नव्हती. ते कोण नाहीत याबद्दल आमचे स्पष्ट मत आहे: ज्यांनी त्याला नाकारले आणि जे पशूची खूण घेतात. अनेक, यातना न मिळाल्यास बहुतेक संत शहीद होतील.

येथे प्रकटीकरणातील अध्यायांची यादी आहे जी दर्शविते की त्या काळात लोकांचे तारण होईल:

प्रकटन 7: 14

"हेच लोक मोठ्या संकटातून बाहेर आलेले आहेत; त्यांनी आपली वस्त्रे कोक of्याच्या रक्तात धुतली आहेत. ”

प्रकटन 20: 4

आणि मी येशूच्या साक्षीमुळे आणि देवाच्या संदेशामुळे आणि ज्या लोकांनी श्र्वापदाच्या किंवा त्याच्या मूर्तीच्या पूजेची उपासना केली नव्हती, त्यांचे शिरच्छेद केले होते. आणि त्यांच्या कपाळावर आणि त्यांच्या हातातला खूण मिळाला नव्हता आणि ते जिवंत झाले आणि त्यांनी ख्रिस्ताबरोबर एक हजार वर्षे राज्य केले.

प्रकटन 14: 13

मग मी स्वर्गातून एक वाणी ऐकली, “हे लिहा: येथून पुढे जे प्रभूमध्ये मेलेले आहेत ते धन्य!”

"होय, "आत्मा म्हणतो," ते त्यांच्या श्रमातून विश्रांती घेतील, कारण त्यांची कृत्ये त्यांचे अनुसरण करतील. ”

याचे कारण असे आहे की त्यांनी ख्रिस्तविरोधी अनुसरण करण्यास नकार दिला आणि त्याचे चिन्ह घेण्यास नकार दिला. प्रकटीकरणाने हे स्पष्ट केले आहे की ज्याला त्याच्या कपाळावर किंवा हातात पशूची खूण किंवा संख्या मिळेल तो शेवटच्या निकालाच्या वेळी पशू, खोटा संदेष्टा व शेवटी सैतान स्वत: हून अग्नीच्या तळ्यात टाकला जाईल. प्रकटीकरण १:: -14 -११ म्हणते, “दुसरा तिसरा देवदूत त्यांच्यामागे चालला, जो मोठ्या आवाजात म्हणाला,“ जर कोणी पशू आणि त्याच्या मूर्तीची उपासना करतो आणि त्याच्या कपाळावर किंवा हातावर ठसे घेतो तर, तो देवाच्या क्रोधाचा द्राक्षारस पितो. पवित्र देवदूतांसमोर आणि कोक of्याच्या उपस्थितीत त्याला अग्नि व गंधक यांचा पिळ घालण्यात येईल. आणि त्यांच्या दु: खाचा धूर अनंतकाळपर्यंत चढतो. जे लोक श्र्वापदावर आणि त्याच्या मूर्तीची उपासना करतात आणि ज्यांना त्याच्या नावाची खूण आहे, त्यांना दिवसरात्र विश्रांती नाही. ' ”(प्रकटीकरण १:: २; १:: २; १:9:२० आणि २०: ११-१-11 देखील पहा.) त्यांचे कधीही तारण होणार नाही. ही एक गोष्ट आहे, ती म्हणजे संकटाच्या वेळी पशूची खूण घ्या, ती तुम्हाला विमोचन आणि तारणपासून वाचवेल.

असे दोन वेळा देव जतन केलेल्या लोकांना संदर्भित करण्यासाठी “प्रत्येक जीभ, वंश, लोक आणि राष्ट्र यांच्यातील” हा शब्द वापरला आहे: प्रकटीकरण:: & आणि Revelation आणि प्रकटीकरण अध्याय Revelation. प्रकटीकरण:: & आणि our आपल्या सध्याच्या युगाविषयी आणि गॉस्पेलच्या उपदेशाबद्दल सांगते आणि वचन दिले की यापैकी प्रत्येक वांशिक गटातील काही लोकांचे तारण होईल आणि स्वर्गात देवाची उपासना केली जाईल. हे दु: ख होण्यापूर्वी जतन केलेले संत आहेत. (मॅथ्यू २:5:१:8; मार्क १:9:१०; लूक २:7:5 आणि प्रकटीकरण १: -8-. पहा.) प्रकटीकरण chapter व्या अध्यायात देव “प्रत्येकजण, जमात, लोक आणि राष्ट्र” यापैकी “संत” या संतांविषयी बोलतो) ”, म्हणजेच क्लेश दरम्यान. प्रकटीकरण १:: मध्ये सुवार्तेचा उपदेश करणार्‍या एका देवदूताबद्दल सांगितले आहे. प्रकटीकरण २०: in मध्ये सादर केलेल्या हुतात्म्यांचे चित्र यात्रेच्या काळात मोठ्या संख्येने वाचलेले स्पष्टपणे दिसून येते.

आपण विश्वासू असल्यास, मी थेस्सलनीकाकर 5: 8-11 सांत्वन पाळण्यासाठी म्हणतो, देवाच्या वचन दिलेल्या तारणाची आशा बाळगा आणि हलवू नये. आता पवित्र शास्त्रातील “आशा” या शब्दाचा अर्थ इंग्रजीत काय होतो याचा अर्थ असा नाही “मला आशा आहे की काहीतरी होईल.” आमचे आशा पवित्र शास्त्रात एक आहे “आपली खात्री आहे की गोष्ट, देव जे म्हणतो आणि आश्वासने देईल ते काहीतरी घडेल. ही आश्वासने विश्वासू देवाकडून बोलली जातात जी खोटे बोलू शकत नाही. तीत १: २ म्हणते, “चिरंतन जीवनाच्या आशेवर, ज्याला देव म्हणू शकत नाही, वचन दिले युग सुरू होण्यापूर्वी. ” आय थेस्सलनीकाच्या ians व्या वचनात असे वचन दिले आहे की विश्वासणारे “त्याच्याबरोबर सदासर्वकाळ एकत्र राहतील” आणि जसे आपण पाहिले आहे की verse व्या वचनात असे म्हटले आहे की “आपण क्रोधासाठी नव्हे तर आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे तारण मिळविण्यासाठी नियुक्त केले आहेत.” आम्ही विश्वास ठेवतो की ख्रिश्चन धर्मातील बहुतेक ख्रिश्चनांप्रमाणेच अत्यानंद (ब्रम्हानंद) दु: खापूर्वी 9 थेस्सलनीकाकर 5: 9 आणि 2 वर आधारित आहे जो म्हणतो की आपण जमले त्याला आणि मी थेस्सलनीकाकरांस 5: 9 ज्याला असे म्हटले आहे की, “आमचा क्रोध करण्यासाठी नेमलेला नाही.”

आपण विश्वास ठेवणारे नसल्यास आणि येशूला नकार देत असल्यास आपण पापात चालू ठेवू शकता, चेतावणी द्या, दु: खामध्ये आपल्याला दुसरी संधी मिळणार नाही. आपण सैतान द्वारे फसवले जाईल. तू कायमचा हरवलास. सुवार्तेमध्ये आपली “निश्चित आशा” आहे. योहान 3: 14-36 वाचा; 5:24; 20:31; २ पेत्र २:२:2 आणि १ करिंथकर १ 2: १-. जे ख्रिस्ताची सुवार्ता सांगतात आणि विश्वास ठेवतात. त्याला प्राप्त करा. जॉन १: १२ आणि १ says म्हणते, “पण ज्यांनी त्याला स्वीकारले त्याच्या सर्वांना, ज्यांनी त्याच्या नावावर विश्वास ठेवला त्यांना देवाची मुले होण्याचा हक्क दिला - नैसर्गिक वंशाची, किंवा मनुष्याच्या निर्णयाने किंवा पतीच्या इच्छेने जन्मलेली मुले, पण देवाचा जन्म. ” आपण या विषयी अधिक वाचू शकता “कसे जतन करावे” किंवा अधिक प्रश्न विचारू शकता. सर्वात महत्वाची गोष्ट म्हणजे विश्वास ठेवणे. वाट पाहू नका; उशीर करू नका - कारण येशू अचानक आणि अनपेक्षितपणे परत येईल आणि आपण कायमचे गमावाल.

जर आपला विश्वास असेल तर “सांत्वन द्या” आणि “उभे राहा” (मी थेस्सलनीकाकर 4:18 आणि 5:23 आणि 2 थेस्सलनीकाचा अध्याय 2) आणि घाबरू नका. १ करिंथकर १ 15:58 म्हणते, “म्हणून माइया प्रिय बंधूनो, स्थिर आणि अचल राहा, नेहमीच प्रभूच्या कार्यात दृढ राहा, कारण तुम्हांला माहीत आहे की प्रभूमध्ये तुमचे काम व्यर्थ नाही.”

आपल्या प्रश्नाचे उत्तर देण्यासाठी सर्वोत्तम परिच्छेद लूक १:: १ 16--18१ मधून आला आहे. निकाल त्वरित असतो, परंतु तो मरणानंतर लगेचच अंतिम किंवा पूर्ण होत नाही. जर आपण येशूवर विश्वास ठेवत आहोत तर आपला आत्मा व आत्मा येशूबरोबर स्वर्गात असतील. (२ करिंथकर:: -31-१० म्हणते, “देहापासून अनुपस्थित राहणे म्हणजे परमेश्वराजवळ हजर असावे.) अविश्वासू लोक शेवटच्या निर्णयापर्यंत पातालमध्ये राहतील आणि मग अग्नीच्या तळ्यात जातील. (प्रकटीकरण २०: ११-१-2) विश्वासणा्यांचा त्यांच्या कृतींबद्दलचा न्याय केला जाईल जे त्यांनी देवासाठी केले, परंतु पापासाठी नव्हे. (१ करिंथकर 5: १०-१-8) ख्रिस्तामध्ये आपल्याला क्षमा मिळाल्यामुळे आमच्या पापांचा न्याय होणार नाही. विश्वास न ठेवणा their्यांचा त्यांच्या पापांसाठी न्याय होईल. (प्रकटीकरण २०:१:10; २२:१:20; २१:२:11)

जॉन 3 मध्ये: 5,15.16.17.18 आणि 36 येशू म्हणतो की जे लोक त्यांच्यासाठी मरण पावले आहेत त्यांच्याकडे अनंतकाळचे जीवन आहे आणि जे विश्वास ठेवतात त्यांना आधीच दोषी ठरविले गेले आहे. मी करिंथिन 15: 1-4 म्हणते, "जिझस आमच्या पापांसाठी मरण पावला ... त्याला दफन केले गेले आणि तिसऱ्या दिवशी त्याला उठविले गेले." 1 9 .60 चे कार्य: "प्रभू येशूवर विश्वास ठेवा आणि तुमचे तारण होईल. "16 तीमथ्य 31: 2 म्हणते," मला खात्री आहे की त्या दिवशी मी जे जे केले आहे ते तो ठेवण्यास समर्थ आहे. "

“भूतकाळ” आयुष्य लक्षात ठेवण्याच्या प्रश्नाला उत्तर देताना ते आपल्या प्रश्नावर काय म्हणायचे यावर अवलंबून असते.

1). आपण पुनर्जन्माचा संदर्भ घेत असाल तर बायबल हे शिकवत नाही. दुसर्‍या स्वरूपात किंवा शास्त्रवचनातील दुसरा माणूस म्हणून परत येण्याचा उल्लेख नाही. इब्री :9: २ says मध्ये असे म्हटले आहे की, “ते मनुष्याकरिता नेमलेले आहे एकदा मरणार आणि या न्याया नंतर. ”

2). आपण मरणानंतर आपल्या आयुष्याची आठवण येईल का असे आपण विचारत असल्यास, आपल्या आयुष्यादरम्यान आपण जे केले त्याबद्दल जेव्हा आमचा न्याय होतो तेव्हा आपल्या सर्व कर्मांची आठवण येते.

भूतकाळ, वर्तमान आणि भविष्यकाळातील सर्व काही देव जाणतो आणि अविश्वासणा their्यांना त्यांच्या पापी कृत्यांसाठी देव न्याय देईल आणि त्यांना चिरंतन शिक्षा मिळेल आणि देवाच्या राज्यासाठी केल्या गेलेल्या कामांसाठी श्रद्धावानांना प्रतिफळ दिले जाईल. (जॉन अध्याय and आणि मॅथ्यू १२: & 3 आणि Read 12 वाचा.) देव सर्व काही आठवते.

प्रत्येक ध्वनी लहरी कुठेतरी बाहेर आहे हे लक्षात घेता आणि आपल्याकडे आता आपल्या आठवणी साठवण्यासाठी “ढग” आहेत हे लक्षात घेऊन विज्ञान केवळ देव काय करू शकेल हे पकडण्यास सुरवात करत नाही. कोणताही शब्द किंवा कृत्य देवाला ज्ञानीही नाही.