Dir richt Schwiefel an der Häll, an héiert Blutt käregend Gejäiz vun deenen, déi den Här Jesus Christus verworf hunn. Donieft erënnert Dir Iech un all déi schrecklech Saachen, déi Dir jeemools gemaach hutt, un all déi Leit, déi Dir gewielt hutt.

Dës Erënnerungen ginn Iech fir ëmmer an ëmmer verfollegen! Et wäert ni ophalen. An Dir wënscht Iech datt Dir op all d'Leit oppasst déi Iech iwwer d'Häll gewarnt hunn.

Et gëtt awer Hoffnung. Hoffen dat ass a Jesus Christus fonnt.

Gott huet säi Jong, den Här Jesus, geschéckt fir fir eis Sënnen ze stierwen. Hie gouf um Kräiz gehang, gespott a geschloen, eng Kroun vun Dornen ass op säi Kapp geworf ginn, fir d'Sënn vun der Welt ze bezuelen fir déi, déi un hie gleewen.

Hie preparéiert eng Plaz fir si op enger Plaz mam Himmel genannt, wou keng Tréinen, Leed oder Péng se brengen. Keng Suergen oder Kärelen.

Et ass eng Plaz sou schéin datt et onbeschreiwbar ass. Wann Dir an den Himmel géift goen an Éiwegkeet mat Gott verbréngen, bekennt dem Gott datt Dir e Sënner sidd, deen der Hell verdéngt an den Här Jesus Christus als Äre perséinleche Retter akzeptéiert.