Dzisiaj zawarłem pokój z Bogiem ...

List z nieba

List z piekła

List miłosny od Jezusa

Zaproszenie do przyjęcia Chrystusa

Biblijne odpowiedzi na pytania duchowe

Niebo - nasz wieczny dom

Nasze relacje w niebie

Przezwyciężanie pornografii

Dark Night of the Soul

Piec cierpienia

Jest nadzieja

Co dzieje się w chwilę po Twojej śmierci?

Czy poznajemy się w niebie?

Alfred, Nowy Jork

Amisze

Jesienne sceny

Ptaki

 

Kwiaty:

Niebieski

Orange

Różowy

Fioletowy

Biały

Żółty

Galeria gości

Lakes

Stare domy i stodoły

Rustic

 

Parki stanowe:

Park Narodowy Gettysburg

Park stanowy Letchworth

Robert H. Treman

Stony Brook

Watkins Glen

Woodlands

Zwierzęta z zoo

Zapytałem Jezusa: "Jak bardzo mnie kochasz?" On powiedział: "Tak bardzo" i wyciągnął ręce i umarł. Zmarł dla mnie upadły grzesznik! On także umarł za ciebie.

***

W noc przed Moją śmiercią, byłeś w moim umyśle. Jak pragnąłem mieć z tobą relację, spędzić z tobą wieczność w niebie. Jednak grzech oddzielił was od Mnie i Mojego Ojca. Ofiara niewinnej krwi była potrzebna do zapłaty twoich grzechów.

Nadeszła godzina, kiedy miałem oddać za ciebie życie. Z ciężkim sercem poszedłem do ogrodu, aby się modlić. W agonii duszy pocę się jak krople krwi, gdy wołałem do Boga ... "O Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech ten kielich minie ode mnie, ale nie tak, jak chcę, ale jak ty. "~ Matthew 26: 39

Gdy byłem w ogrodzie, żołnierze przyszli mnie aresztować, chociaż byłem niewinny z jakiegokolwiek przestępstwa. Przyprowadzili Mnie przed salę Piłata. Stałem przed Moimi oskarżycielami. Wtedy Piłat wziął Mnie i biczował Mnie. Szarpnięcia głęboko wbiły się w Moje plecy, gdy brałem dla ciebie bicie. Wtedy żołnierze rozebrali mnie i położyli na mnie szkarłatną szatę. Położyli na mojej głowie koronę cierniową. Krew spłynęła Moja twarz ... nie było piękna, że ​​Mnie byście pożądali.

Wtedy żołnierze kpili ze Mnie, mówiąc: "Witaj, Królu Żydów! Przyprowadzili Mnie przed wiwatujący tłum, krzycząc: "Ukrzyżuj Go! Ukrzyżuj Go. Stałem tam w milczeniu, krwawy, posiniaczony i pobity. Zraniony za twoje przestępstwa, zraniony za twoje niegodziwości. Wzgardzeni i odrzuceni przez ludzi.

Piłat chciał mnie uwolnić, ale poddał się presji tłumu. "Weźmijcie go, a ukryjcie go; albowiem nie znajduję w nim winy" - rzekł do nich. Potem wydał Mnie na ukrzyżowanie.

Miałeś na myśli, kiedy przenosiłem Mój krzyż w górę samotnego wzgórza na Golgotę. Upadłem pod jego ciężarem. To była moja miłość do ciebie i czynienie woli Mojego Ojca, która dała Mi siłę do wytrzymania pod ciężkim ładunkiem. Tam, niosłem wasze smutki i dźwigałem wasze smutki, odkładając Moje życie za grzech ludzkości.

Żołnierze zadrwili, mocno uderzając młotkiem, wbijając paznokcie głęboko w Moje ręce i stopy. Miłość przygwoździła twoje grzechy do krzyża, nigdy więcej się z tym nie uporała. Podnieśli mnie i zostawili Mnie na śmierć. Jednak nie zabrali Mojego życia. Chętnie go podałem.

Niebo stało się czarne. Nawet słońce przestało świecić. Moje ciało ogarnięte rozdzierającym bólem wzięło ciężar waszego grzechu i poniosło jego karę, aby mógł zaspokoić gniew Boży.

Kiedy wszystko się spełniło. Dałem Mojego ducha w ręce Mojego Ojca i wydałem ostatnie słowa: "Wykonało się". Skłoniłem się i oddałem ducha.

Kocham Cie Jezu.

"Większej miłości nikt nie ma nad tę, że ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich". ~ John 15: 13

Droga Dusza,

Dziś droga może wydawać się stroma i czujesz się samotna. Ktoś, komu ufasz, rozczarował cię. Bóg widzi twoje łzy. On odczuwa twój ból. On pragnie cię pocieszyć, ponieważ jest przyjacielem, który trzyma się bliżej niż brat.

Bóg tak bardzo was kocha, że ​​posłał swego jedynego Syna, Jezusa, aby umarł za was. Przebaczy ci za każdy grzech, który popełniłeś, jeśli zechcesz opuścić swoje grzechy i odwrócić się od nich.

Pismo mówi: "Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników do pokuty". ~ Mark 2: 17b

Dusza, która obejmuje ciebie i mnie.

Bez względu na to, jak daleko w dół do dołu, upadłeś, łaska Boża jest jeszcze większa. Brudne, przygnębione dusze, On przyszedł, aby zbawić. On dotknie Jego ręki, aby trzymać twoją.

Może jesteś jak upadła grzesznica, która przyszła do Jezusa, wiedząc, że to On może ją zbawić. Ze łzami spływającymi po twarzy, zaczęła łzami obmywać Jego stopy i wycierać je włosami. Powiedział: „Odpuszczone są jej liczne grzechy…” Duszo, czy może dzisiaj wieczorem powiedzieć to samo o tobie?

Być może oglądałeś pornografię i wstydzisz się, albo dopuściłeś się cudzołóstwa i chcesz uzyskać przebaczenie. Ten sam Jezus, który jej przebaczył, przebaczy także tobie dziś wieczorem.

Może myślisz o oddaniu swojego życia Chrystusowi, ale odkładasz to z tego czy innego powodu. "Dziś, jeśli usłyszycie Jego głos, nie zatwardzajcie serc waszych". ~ Hebrajczyków 4: 7b

Pismo Święte mówi: "Wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej". ~ Romans 3: 23

„Jeśli wyznasz ustami Pana Jezusa i uwierzysz w swym sercu, że Bóg wskrzesił go z martwych, będziesz zbawiony”. ~ Rzymian 10: 9

Nie zasypiajcie bez Jezusa, dopóki nie będziecie pewni miejsca w niebie.

Dziś wieczorem, jeśli chcesz otrzymać dar życia wiecznego, najpierw musisz uwierzyć w Pana. Musisz poprosić o przebaczenie grzechów i zaufać Panu. Być wierzącym w Pana, prosić o życie wieczne. Jest tylko jedna droga do nieba, a to przez Pana Jezusa. To wspaniały Boży plan zbawienia.

Możesz nawiązać osobistą relację z Nim, modląc się z serca modlitwą:

"O Boże, jestem grzesznikiem. Przez całe życie byłem grzesznikiem. Przebacz mi, Panie. Przyjmuję Jezusa jako mojego Zbawiciela. Ufam Mu jako mój Pan. Dziękuję, że mnie ocaliłeś. W imieniu Jezusa, Amen. "

Czy zastanawiałeś się, czy istnieje wyższa moc? Moc, która ukształtowała Wszechświat i wszystko, co w nim jest. Siła, która niczego nie zabrała i stworzyła ziemię, niebo, wodę i żywe istoty? Skąd się wzięła najprostsza roślina? Najbardziej skomplikowane stworzenie… człowiek? Zmagałem się z tym pytaniem latami. Odpowiedzi szukałem w nauce.

Z pewnością odpowiedź można znaleźć poprzez badanie tych rzeczy dookoła, które nas zadziwiają i mistyfikują. Odpowiedź musiała znaleźć się w najdrobniejszej części każdego stworzenia i rzeczy. Atom! Trzeba tam znaleźć esencję życia. Nie było. Nie znaleziono go w materiale jądrowym ani w wirujących wokół niego elektronach. To nie była pusta przestrzeń, która stanowi większość wszystkiego, co możemy dotknąć i zobaczyć.

Przez te tysiące lat patrzenia nikt nie znalazł istoty życia we wspólnych rzeczach wokół nas. Wiedziałem, że musi istnieć jakaś siła, moc, która robi to wszystko wokół mnie. Czy to był Bóg? Okej, dlaczego po prostu mi się nie objawia? Dlaczego nie? Jeśli ta siła jest żywym Bogiem, skąd ta cała tajemnica? Czy nie byłoby bardziej logiczne, gdyby powiedział: OK, oto jestem. Zrobiłem to wszystko. Teraz zajmij się swoim biznesem ”.

Dopiero poznałem wyjątkową kobietę, z którą niechętnie poszedłem na studium biblijne, zacząłem to wszystko rozumieć. Ludzie tam studiowali Pismo Święte i pomyślałem, że muszą szukać tego samego, co ja, ale jeszcze tego nie znalazłem. Lider grupy przeczytał fragment Biblii napisany przez człowieka, który nienawidził chrześcijan, ale został zmieniony. Zmieniony w niesamowity sposób. Nazywał się Paweł i napisał:

Albowiem łaską jesteście zbawieni przez wiarę; i to nie z was: jest to dar Boży: nie z uczynków, aby się kto nie chlubił ”. ~ Efezjan 2: 8-9

Fascynowały mnie te słowa „łaska” i „wiara”. Co oni naprawdę mieli na myśli? Później tego wieczoru poprosiła mnie o obejrzenie filmu, oczywiście nakłoniła mnie do pójścia na chrześcijański film. Na koniec programu była krótka wiadomość od Billy'ego Grahama. Oto on, chłopak z farmy z Północnej Karoliny, wyjaśniający mi dokładnie to, z czym cały czas się zmagałem. Powiedział: „Nie możesz wyjaśnić Boga naukowo, filozoficznie ani w żaden inny intelektualny sposób. „Musisz po prostu wierzyć, że Bóg jest prawdziwy.

Musisz wierzyć, że to, co On powiedział, uczynił tak, jak jest napisane w Biblii. Że stworzył niebiosa i ziemię, że stworzył rośliny i zwierzęta, że ​​powiedział to wszystko do istnienia, tak jak jest to zapisane w Księdze Rodzaju w Biblii. Że tchnął życie w martwą formę i stał się człowiekiem. Że chciał mieć bliższą więź z ludźmi, których stworzył, więc przyjął postać człowieka, który był Synem Bożym, przyszedł na ziemię i żył wśród nas. Ten człowiek, Jezus, spłacił dług grzechu za tych, którzy uwierzą, będąc ukrzyżowani na krzyżu.

Jak to mogło być takie proste? Po prostu uwierz? Czy wierzysz, że to wszystko było prawdą? Wróciłem do domu tej nocy i trochę się wyspałem. Zmagałem się z tym, że Bóg dał mi łaskę - przez wiarę, aby uwierzyć. Że był tą siłą, esencją życia i stworzenia wszystkiego, co kiedykolwiek było i jest. Potem przyszedł do mnie. Wiedziałem, że po prostu muszę wierzyć. To dzięki łasce Boga pokazał mi swoją miłość. Że On był odpowiedzią i że posłał Swojego jedynego Syna, Jezusa, aby umarł za mnie, abym mógł uwierzyć. Że mogę mieć z Nim relację. W tej chwili objawił mi się.

Zadzwoniłem do niej, żeby jej powiedzieć, że teraz rozumiem. Teraz wierzę i chcę oddać swoje życie Chrystusowi. Powiedziała mi, że modliła się, abym nie spał, dopóki nie zrobię tego skoku wiary i nie uwierzę w Boga. Moje życie zmieniło się na zawsze. Tak, na zawsze, bo teraz nie mogę się doczekać spędzenia wieczności w cudownym miejscu zwanym niebem.

Nie martwię się już potrzebą dowodów na to, że Jezus rzeczywiście mógł chodzić po wodzie lub że Morze Czerwone mogło się rozstać, aby umożliwić Izraelitom przejście, ani którymkolwiek z tuzina innych pozornie niemożliwych wydarzeń zapisanych w Biblii.

Bóg wielokrotnie potwierdzał siebie w moim życiu. Tobie również może się objawić. Jeśli szukasz dowodu na Jego istnienie, poproś Go, aby ci się objawił. Podejmij ten skok wiary jako dziecko i prawdziwie wierz w Niego. Otwórz się na Jego miłość przez wiarę, a nie dowody.

Żyjąc w tym upadłym świecie z jego bólami serca, rozczarowaniami i cierpieniem, pragniemy nieba! Nasze oczy zwrócą się w górę, gdy nasz duch jest pochylony do naszego wiecznego domu w chwale, który Sam Pan przygotowuje dla tych, którzy Go miłują.

Pan zaplanował, że nowa ziemia będzie o wiele piękniejsza, niż możemy to sobie wyobrazić.

„Rozweseli się z nich pustynia i odludne miejsce; a pustynia rozraduje się i zakwitnie jak róża. Zakwitnie obficie i raduje się radością i śpiewem… ~ Izajasz 35: 1-2

„Wtedy otworzą się oczy ślepych, a uszy głuchych zostaną odblokowane. Wtedy chromy skoczy jak jeleń, a język niemych zaśpiewa, bo na pustyni wytrysną wody i potoki na pustyni ”. ~ Izajasz 35: 5-6

„A wykupieni przez Pana powrócą i przyjdą do Syjonu z pieśniami i wieczną radością na głowach; otrzymają radość i wesele, a smutek i wzdychanie uciekną”. ~ Izajasz 35:10

Cóż powiemy w Jego obecności? O, łzy, które popłyną, gdy ujrzymy Jego paznokieć okaleczone ręce i nogi! Niepewność życia zostanie nam objawiona, gdy zobaczymy naszego Zbawiciela twarzą w twarz.

Przede wszystkim Go zobaczymy! Zobaczymy Jego chwałę! Będzie świecił jak słońce w czystym blasku, gdy wita nas w domu w chwale.

„Jesteśmy pewni siebie, mówię, i wolimy raczej nieobecność w ciele i obecność przy Panu”. ~ 2 Koryntian 5: 8

„A ja Jan widziałem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące od Boga z nieba, przygotowane jak oblubienica przystrojona dla swego męża. ~ Objawienie 21: 2

… ”I będzie mieszkać z nimi, a oni będą Jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem”. ~ Objawienie 21: 3b

„I ujrzą Jego oblicze…” „… i będą królować na wieki wieków”. ~ Objawienie 22: 4a i 5b

„I otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu; I śmierci już nie będzie, ani smutku, ani płaczu, ani bólu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły ”. ~ Objawienie 21: 4

Wiele osób, odwracając się od grobu swoich bliskich, zadaje sobie pytanie: „Czy poznamy naszych bliskich w niebie”? „Czy zobaczymy jeszcze ich twarz”?

Pan rozumie nasze smutki. On niesie nasze smutki... Bo płakał nad grobem swego drogiego przyjaciela Łazarza, choć wiedział, że za kilka chwil go wskrzesi.

Tam pociesza swoich umiłowanych przyjaciół.

„Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.” ~ Jana 11:25

Bo jeśli wierzymy, że Jezus umarł i zmartwychwstał, to i tych, którzy śpią w Jezusie, Bóg przyprowadzi ze sobą. 1 Tesaloniczan 4:14

Teraz opłakujemy tych, którzy zasypiają w Jezusie, ale nie jak ci, którzy nie mają nadziei.

„Bo przy zmartwychwstaniu nie będą się żenić ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie Boży w niebie”. ~ Mateusza 22:30

Chociaż nasze ziemskie małżeństwo nie pozostanie w niebie, nasze relacje będą czyste i zdrowe. Jest to bowiem jedynie portret, który spełnił swoje zadanie, dopóki wierzący w Chrystusa nie zostaną poślubieni Panu.

„I ja, Jan, widziałem miasto święte, Nowe Jeruzalem, zstępujące od Boga z nieba, przygotowane na wzór oblubienicy ozdobionej swemu mężowi.

I usłyszałem donośny głos z nieba mówiący: Oto przybytek Boga z ludźmi i zamieszka z nimi, a oni będą Jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem.

I otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu; i śmierci już nie będzie, ani smutku, ani krzyku, ani bólu już nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminą”. ~ Objawienie 21:2

Wychował mnie też z
straszny dół z błotnistej gliny,
i postaw moje stopy na skale,
i ustaliłem moje zamiary.

Ps 40: 2

Pozwólcie, że przemówię do waszego serca na chwilę. Nie jestem tutaj, aby was potępić, ani osądzić, gdzie byliście. Rozumiem, jak łatwo jest złapać się w sieci pornografii.

Pokusa jest wszędzie. To problem, z którym wszyscy się mierzymy. Patrzenie na to, co cieszy oko, może wydawać się drobnostką. Problem w tym, że patrzenie zamienia się w pożądanie, a pożądanie jest pragnieniem, które nigdy nie zostaje zaspokojone.

„Lecz każdy człowiek podlega pokusie, gdy zostaje odciągnięty od swojej pożądliwości i uwiedziony. Potem, gdy pożądliwość pocznie, rodzi grzech, a grzech, gdy się dopełni, rodzi śmierć”. ~ Jakuba 1:14-15

Często przyciąga to duszę do sieci pornografii.

Pismo Święte zajmuje się tym wspólnym problemem…

„Ale powiadam wam, że każdy, kto patrzy na kobietę, aby pożądać jej, już popełnił z nią cudzołóstwo w swoim sercu”.

„A jeźli cię prawe oko twoje obraża, wyłup je i odrzuć od siebie; albowiem pożyteczniej jest tobie, aby zginął jeden z członków twoich, a nie żeby całe ciało twoje było wrzucone do piekła.” ~ Matthew 5: 28-29

Szatan widzi naszą walkę. Śmieje się z nas szaleńczo! „Czy i ty stałeś się tak słaby jak my? Bóg nie może cię teraz dosięgnąć, twoja dusza jest poza Jego zasięgiem.

Wielu umiera w swoim uwikłaniu, inni kwestionują ich wiarę w Boga. „Czy wędrowałem zbyt daleko od Jego łaski? Czy jego ręka sięgnie teraz do mnie? ”

Jego chwile rozkoszy są słabo oświetlone, ponieważ samotność zaczyna się zwieść. Bez względu na to, jak daleko do dołu spadłeś, łaska Boża jest jeszcze większa. Upadły grzesznik Tęskni za zbawieniem, On schyli się w dół, aby trzymać ciebie.

O, ciemna noc duszy, kiedy zawiesimy nasze harfy na wierzbach i znajdziemy pocieszenie tylko w Panu!

Rozstanie jest smutne. Któż z nas nie opłakiwał straty ukochanej osoby ani nie odczuwał jej smutku, płacząc w swoich ramionach, nie mogąc już cieszyć się ich kochającą przyjaźnią, która pomagała nam przetrwać trudy życia?

Wiele osób przechodzi przez dolinę, kiedy to czytasz. Możesz się odnieść, straciwszy towarzysza samemu, a teraz odczuwasz ból rozłąki, zastanawiając się, jak poradzisz sobie z samotnymi godzinami naprzód.

Bycie zabranym ci przez krótki czas w obecności, a nie w sercu… Tęsknimy za niebem i oczekujemy ponownego spotkania naszych bliskich, gdy tęsknimy za lepszym miejscem.

Znajomy był taki pocieszający. Nigdy nie jest łatwo puścić. Są to bowiem kule, które nas trzymały, miejsca, które dały nam pocieszenie, wizyty, które dały nam radość. Trzymamy się tego, co jest cenne, dopóki nie zostanie nam odebrane z głęboką udręką duszy.

Czasami jego smutek obmywa nas jak fale oceanu rozbijające się o naszą duszę. Chronimy się przed jego bólem, znajdując schronienie pod skrzydłami Pana.

Zagubilibyśmy się w dolinie smutku, gdyby nie Pasterz, który prowadził nas przez długie i samotne noce. W ciemnej nocy duszy On jest naszym Pocieszycielem, kochającą Obecnością, która dzieli nasz ból i cierpienie.

Z każdą spadającą łzą smutek popycha nas ku niebu, gdzie nie spadnie ani śmierć, ani smutek, ani łza. Płacz może trwać całą noc, ale radość nadejdzie o poranku. Niesie nas w chwilach najgłębszego bólu.

Przez łzawiące oczy oczekujemy naszego radosnego spotkania, kiedy będziemy z naszymi ukochanymi w Panu.

„Błogosławieni, którzy się smucą; albowiem oni będą pocieszeni”. ~ Matthew 5: 4

Niech Pan was błogosławi i zachowuje was przez wszystkie dni waszego życia, dopóki nie będziecie w obecności Pana w niebie.

Piec cierpienia! Jak to boli i przynosi nam ból. To tam Pan szkoli nas do walki. To tam uczymy się modlić.

To tam Bóg spotyka się z nami sam na sam i objawia nam, kim naprawdę jesteśmy. To tam usuwa On nasze wygody i spala grzechy z naszego życia.

To właśnie tam wykorzystuje nasze niepowodzenia, aby przygotować nas do Swojego dzieła. Jest tam, w piecu, kiedy nie mamy nic do zaoferowania, kiedy w nocy nie ma pieśni.

To właśnie wtedy czujemy, że nasze życie się skończyło, gdy zostaje nam odebrana wszystko, co sprawia nam przyjemność. Wtedy zaczynamy zdawać sobie sprawę, że jesteśmy pod skrzydłami Pana. On się nami zaopiekuje.

To właśnie tam często nie dostrzegamy ukrytego dzieła Boga w naszych najbardziej jałowych czasach. To tam, w piecu, nie marnuje się żadna łza, lecz wypełnia Jego cele w naszym życiu.

To tam wplata czarną nić w gobelin naszego życia. To tam objawia, że ​​wszystko współdziała ku dobremu z tymi, którzy Go miłują.

To tam stajemy się prawdziwi wobec Boga, kiedy wszystko inne jest powiedziane i zrobione. „Choćby mnie zabił, jednak będę mu ufał”. Dzieje się tak wtedy, gdy tracimy miłość do tego życia i żyjemy w świetle nadchodzącej wieczności.

To tam objawia głębię miłości, jaką ma do nas. „Uważam bowiem, że cierpień obecnego czasu nie można porównywać z chwałą, która się w nas objawi”. ~ Rzymian 8:18

To tam, w piecu, zdajemy sobie sprawę, że „bo nasze lekkie cierpienie, które trwa tylko chwilę, sprawia nam o wiele większy i wieczysty ciężar chwały”. ~ 2 Koryntian 4:17

To tam zakochujemy się w Jezusie i doceniamy głębię naszego wiecznego domu, wiedząc, że cierpienia naszej przeszłości nie sprawią nam bólu, ale raczej wzmocnią Jego chwałę.

Wiosna zaczyna kwitnąć dopiero wtedy, gdy wychodzimy z pieca. Po tym, jak doprowadzi nas do łez, ofiarujemy upłynnione modlitwy, które dotykają serca Boga.

„…ale chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wywołuje cierpliwość; i cierpliwość, doświadczenie; i doświadczenie, nadzieja.” ~ Rzymian 5:3-4

Drogi przyjacielu,

Czy wiesz, kim jest Jezus? Jezus jest twoim duchowym ratownikiem. Zdezorientowany? Cóż, po prostu czytaj dalej.

Widzisz, Bóg posłał Swojego Syna, Jezusa, na świat, aby przebaczył nam nasze grzechy i wybawił nas od wiecznych mąk w miejscu zwanym piekłem.

W piekle jesteś sam w całkowitej ciemności, krzycząc o swoje życie. Jesteś palony żywcem przez całą wieczność. Wieczność trwa wiecznie!

Czujesz siarkę w piekle i słyszysz mrożące krew w żyłach krzyki tych, którzy odrzucili Pana Jezusa Chrystusa. Poza tym, przypomnisz sobie wszystkie okropne rzeczy, które kiedykolwiek zrobiłeś, wszystkich ludzi, których czepiałeś się. Te wspomnienia będą cię prześladować na wieki wieków! To nigdy się nie skończy. I pożałujesz, że nie zwróciłeś uwagi na wszystkich ludzi, którzy ostrzegali cię przed piekłem.

Jest jednak nadzieja. Nadzieja, którą można znaleźć w Jezusie Chrystusie.

Bóg posłał Swego Syna, Pana Jezusa, aby umarł za nasze grzechy. Został powieszony na krzyżu, wyszydzany i bity, na Jego głowę wrzucono koronę cierniową, płacąc za grzechy świata za tych, którzy w Niego uwierzą.

Przygotowuje dla nich miejsce w miejscu zwanym niebem, gdzie nie zadają im łez, smutków ani bólu. Żadnych zmartwień, ani trosk.

To miejsce tak piękne, że nie do opisania. Jeśli chciałbyś pójść do nieba i spędzić wieczność z Bogiem, wyznaj Bogu, że jesteś grzesznikiem zasługującym na piekło i przyjmij Pana Jezusa Chrystusa jako swojego osobistego Zbawiciela.

Kto z nas nie płakał przy grobie ukochanej osoby,
czy opłakiwał ich stratę, gdy tak wiele pytań pozostało bez odpowiedzi? Czy poznamy naszych bliskich w niebie? Czy znowu zobaczymy ich twarz?

Śmierć jest smutna z powodu jej separacji, ciężko jest dla tych, których zostawiamy. Ci, którzy kochają, często bardzo się smucą, czując ból pustego krzesła.

A jednak bolejemy nad tymi, którzy zasnęli w Jezusie, ale nie jako ci, którzy nie mają nadziei. Pismo Święte utkane jest z pociechą, że nie tylko poznamy naszych bliskich w niebie, ale także będziemy razem z nimi.

Chociaż zasmucamy stratę naszych bliskich, będziemy mieli wieczność z tymi w Panu. Znajomy dźwięk ich głosu wywoła twoje imię. Tak więc zawsze będziemy z Panem.

A co z naszymi bliskimi, którzy umarli bez Jezusa? Czy zobaczysz ich twarz ponownie? Kto wie, że nie zaufali Jezusowi w ostatnich chwilach? Możemy nigdy nie poznać tej strony nieba.

„Uważam bowiem, że cierpienia obecnego czasu nie są godne porównania z chwałą, która ma się w nas objawiać. ~ Romans 8: 18

„Albowiem sam Pan zstąpi z nieba z okrzykiem, głosem archanioła i trąbą Bożą; a umarli w Chrystusie powstaną pierwsi:

Wtedy my, którzy żyjemy i pozostaniemy, zostaniemy złapani razem z nimi w chmurach, aby spotkać Pana w powietrzu: i tak będziemy zawsze z Panem. Dlatego pocieszajcie się nawzajem tymi słowami. ”~ 1 Thessalonians 4: 16-18

Odpowiedź na to pytanie jest taka, że ​​Bóg jest wszechmocny i wszechwiedzący, co oznacza, że ​​jest On wszechmocny i wszechwiedzący. Pismo mówi, że zna wszystkie nasze myśli i nic nie jest przed Nim ukryte.

Odpowiedź na to pytanie brzmi: On jest naszym Ojcem i troszczy się o nas. Zależy to również od tego, kim jesteśmy, ponieważ nie stajemy się Jego dziećmi, dopóki nie uwierzymy w Jego Syna i Jego śmierć, abyśmy zapłacili za nasz grzech.

Jana 1:12 mówi: „A wszystkim, którzy Go przyjęli, dał im prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w Jego imię. Swoim dzieciom Bóg daje wiele, wiele obietnic Jego opieki i ochrony.

Rzymian 8:28 mówi: „wszystkie rzeczy działają razem dla dobra tych, którzy kochają Boga”.

To dlatego, że On kocha nas jako Ojca. Jako taki pozwala, aby rzeczy przychodziły do ​​naszego życia, aby nauczyć nas dojrzewania, a nawet dyscyplinowania nas, a nawet karania nas, jeśli grzeszymy lub nie jesteśmy posłuszni.

Hebrajczyków 12: 6 mówi: „kogo Ojciec miłuje, tego karze”.

Jako Ojciec chce nas pobłogosławić wieloma błogosławieństwami i dać nam dobre rzeczy, ale to nie znaczy, że nigdy nie dzieje się nic „złego”, ale to wszystko dla naszego dobra.

I Peter 5: 7 mówi „oddajcie Mu całą swoją troskę, bo On się o was troszczy”.

Jeśli przeczytasz Księgę Hioba, zobaczysz, że do naszego życia nie może wejść nic, na co Bóg nie pozwoli dla naszego własnego dobra ”.

W przypadku tych, którzy są nieposłuszni, nie wierząc, Bóg nie składa tych obietnic, ale mówi, że pozwala, by Jego „deszcz” i błogosławieństwa spadły na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Bóg pragnie, aby przyszli do Niego, stając się częścią Jego rodziny. Użyje do tego różnych środków. Bóg może także karać ludzi za ich grzechy tu i teraz.

Mateusza 10:30 mówi: „wszystkie włosy na naszej głowie są policzone”, a Mateusz 6:28 mówi, że jesteśmy bardziej wartościowi niż „lilie polne”.

Wiemy, że Biblia mówi, że Bóg nas kocha (Ew. Jana 3:16), więc możemy być pewni Jego troski, miłości i ochrony przed „złymi” rzeczami, chyba że ma to uczynić nas lepszymi, silniejszymi i bardziej podobnymi do Jego Syna.

To jedno z najczęściej zadawanych pytań teologom. Właściwie każdy od czasu do czasu doświadcza złych rzeczy. Ludzie pytają też, dlaczego złe rzeczy dzieją się złym ludziom? Myślę, że całe to pytanie „błaga” nas, abyśmy zadali inne bardzo istotne pytania, takie jak „Kto jest naprawdę dobry?” lub „Dlaczego w ogóle zdarzają się złe rzeczy?” lub „Gdzie i kiedy zaczęło się lub powstało złe 'rzeczy' (cierpienie)?”

Z Bożego punktu widzenia, według Pisma Świętego, nie ma dobrych ani prawych ludzi. Księga Koheleta 7:20 mówi: „Nie ma na ziemi człowieka sprawiedliwego, który nieustannie czyni dobro i nigdy nie grzeszy”. Rzymian 3: 10-12 opisuje ludzkość mówiąc w wersecie 10: „Nie ma sprawiedliwego”, aw wersecie 12: „Nie ma nikogo, kto czyniłby dobrze”. (Zob. Także Psalmy 14: 1-3 i Psalmy 53: 1-3). Nikt nie stoi przed Bogiem sam w sobie jako „dobry”.

Nie oznacza to, że zły człowiek lub ktokolwiek inny, nigdy nie może zrobić dobrego uczynku. To mówi o ciągłym zachowaniu, a nie o pojedynczym akcie.

Dlaczego więc Bóg mówi, że nikt nie jest „dobry”, kiedy postrzegamy ludzi jako dobrych lub złych z „wieloma odcieniami szarości pomiędzy”? Gdzie zatem powinniśmy wyznaczyć granicę między tym, kto jest dobry, a kto jest zły, a co z biedną duszą, która jest „na linii”.

Bóg mówi to w ten sposób w Liście do Rzymian 3:23, „bo wszyscy zgrzeszyli i brakuje im chwały Bożej”, aw Izajaszu 64: 6 jest powiedziane: „wszystkie nasze sprawiedliwe uczynki są jak brudna szata”. Nasze dobre uczynki są skażone pychą, zyskiem, nieczystymi motywami lub jakimś innym grzechem. Rzymian 3:19 mówi, że cały świat stał się „winny przed Bogiem”. James 2:10 mówi: „Ktokolwiek obraża pierwszej to wszystko jest winne ”. W wersecie 11 jest napisane: „Stałeś się łamaczem prawa”.

Jak więc dotarliśmy tutaj jako rasa ludzka i jak to wpływa na to, co się z nami dzieje. Wszystko zaczęło się od grzechu Adama, a także naszego grzechu, ponieważ każdy człowiek grzeszy, tak jak Adam. Psalm 51: 5 pokazuje, że urodziliśmy się z grzeszną naturą. Mówi: „Byłem grzeszny od urodzenia, grzeszny od chwili, gdy poczęła mnie moja matka”. Rzymian 5:12 mówi nam, że „grzech wszedł na świat przez jednego człowieka (Adama)”. Następnie jest napisane: „i śmierć przez grzech”. (List do Rzymian 6:23 mówi, że „zapłatą za grzech jest śmierć”). Śmierć przyszła na świat, ponieważ Bóg rzucił klątwę na Adama za jego grzech, który spowodował, że śmierć przyszła na świat (Rdz 3: 14-19). Faktyczna śmierć fizyczna nie nastąpiła od razu, ale proces się rozpoczął. W rezultacie choroba, tragedia i śmierć przytrafiają się nam wszystkim, bez względu na to, gdzie wpadniemy w naszą „szarą skalę”. Kiedy śmierć weszła na świat, weszło wraz z nią wszelkie cierpienie, a wszystko to w wyniku grzechu. Dlatego wszyscy cierpimy, ponieważ „wszyscy zgrzeszyli”. Aby uprościć, Adam zgrzeszył i nadeszła śmierć i cierpienie cała kolekcja ludzie, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.

Psalm 89:48 mówi: „co człowiek może żyć, a nie widzieć śmierci, albo ocalić się od mocy grobu”. (Odczytaj Rzymian 8: 18-23). ​​Śmierć przydarza się wszystkim, nie tylko tamtym we postrzegać jako złe, ale także dla tych we postrzegać jako dobre. (Przeczytaj rozdziały Listu do Rzymian 3-5, aby zrozumieć prawdę Bożą).

Pomimo tego, innymi słowy, pomimo naszej zasłużonej śmierci, Bóg nadal zsyła nam swoje błogosławieństwa. Bóg rzeczywiście nazywa niektórych ludzi dobrymi, pomimo faktu, że wszyscy grzeszymy. Na przykład Bóg powiedział, że Hiob jest prawy. Co zatem decyduje o tym, czy dana osoba jest zła, czy dobra i prawidłowa w oczach Boga? Bóg miał plan przebaczenia naszych grzechów i uczynienia nas sprawiedliwymi. Rzymian 5: 8 mówi: „Bóg okazał nam swoją miłość przez to: kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł”.

Jana 3:16 mówi: „Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. (Zob. Także Rz 5: 16-18). Rzymian 5: 4 mówi nam, że „Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to przypisane (policzone) jako sprawiedliwość”. Abraham był uznany za sprawiedliwego przez wiarę. Werset piąty mówi, że jeśli ktoś ma wiarę jak Abraham, również zostaje uznany za sprawiedliwego. Nie jest zarobione, ale dane jako dar, kiedy wierzymy w Jego Syna, który umarł za nas. (Rzymian 3:28)

W Liście do Rzymian 4: 22-25 czytamy, że „słowa„ przypisano mu to ”nie tylko dla niego, ale także dla nas, którzy wierzymy w Tego, który wskrzesił Jezusa, Pana naszego, z martwych. Rzymian 3:22 wyjaśnia, w co powinniśmy wierzyć, mówiąc: „ta sprawiedliwość od Boga przychodzi przez wiarę Jezus Chrystus wszystkim, którzy wierzą ”, ponieważ (Galacjan 3:13)„ Chrystus odkupił nas od przekleństwa zakonu, stając się dla nas przekleństwem, gdyż napisano: „Przeklęty każdy, kto jest powieszony na drzewie” ”(odczytaj I Koryntian 15: 1-4)

Wiara jest jedynym wymaganiem Boga, abyśmy zostali usprawiedliwieni. Kiedy wierzymy, że nasze grzechy również zostały nam wybaczone. Rzymian 4: 7 i 8 mówi: „Błogosławiony człowiek, którego grzechu Pan nigdy nie policzy przeciwko niemu”. Kiedy wierzymy, że „narodziliśmy się na nowo” w Bożej rodzinie; stajemy się Jego dziećmi. (Patrz Ew. Jana 1:12). Jana 3 wersety 18 i 36 pokazują nam, że ci, którzy wierzą, mają życie, ci, którzy nie wierzą, są już potępieni.

Bóg udowodnił, że będziemy mieli życie, wychowując Chrystusa. Nazywa się go pierworodnym z martwych. I Koryntian 15:20 mówi, że kiedy Chrystus powróci, nawet jeśli umrzemy, On także nas wskrzesi. Werset 42 mówi, że nowe ciało będzie niezniszczalne.

Więc co to oznacza dla nas, jeśli wszyscy jesteśmy „źli” w oczach Boga i zasługujemy na karę i śmierć, ale Bóg ogłasza tych „prawych”, którzy wierzą w Jego Syna, jaki to ma wpływ na złe rzeczy, które przydarzają się „dobru” ludzie. Bóg zsyła dobre rzeczy dla wszystkich (odczytaj Mateusza 6:45), ale wszyscy ludzie cierpią i umierają. Dlaczego Bóg pozwala, by Jego dzieci cierpiały? Dopóki Bóg nie da nam naszego nowego ciała, nadal podlegamy fizycznej śmierci i temu, co może ją spowodować. I Koryntian 15:26 mówi: „ostatnim wrogiem, który ma zostać zniszczony, jest śmierć”.

Jest kilka powodów, dla których Bóg na to pozwala. Najlepszy obraz przedstawia Hioba, którego Bóg nazwał prostym. Policzyłem niektóre z tych powodów:

# 1 Trwa wojna między Bogiem a Szatanem i jesteśmy w nią zaangażowani. Wszyscy śpiewaliśmy „Naprzód Christian Soldiers”, ale tak łatwo zapominamy, że wojna jest bardzo realna.

W Księdze Hioba szatan udał się do Boga i oskarżył Hioba, mówiąc, że jedynym powodem, dla którego podążał za Bogiem, było to, że Bóg pobłogosławił go bogactwem i zdrowiem. Dlatego Bóg „pozwolił” szatanowi wystawiać na próbę lojalność Hioba utrapieniem; ale Bóg umieścił „żywopłot” wokół Hioba (granicę, do której szatan może spowodować jego cierpienie). Szatan mógł robić tylko to, na co pozwolił Bóg.

Widzimy przez to, że szatan nie może nas dotknąć ani dotknąć, chyba że za zezwoleniem Boga i w granicach. Bóg jest zawsze kontrolowany. Widzimy również, że w końcu, mimo że Hiob nie był doskonały, testując Boże powody, nigdy nie zaparł się Boga. Pobłogosławił go ponad „wszystko, o co mógł prosić lub myśleć”.

Psalm 97: 10b (NIV) mówi: „Strzeże życia swoich wiernych”. Rzymian 8:28 mówi: „Wiemy, że Bóg powoduje wszystkie rzeczy pracować razem dla dobra tych, którzy kochają Boga ”. To jest Boża obietnica dla wszystkich wierzących. On nas chroni i zawsze ma jakiś cel. Nic nie jest przypadkowe i On zawsze będzie nam błogosławił - czyń przez to dobro.

Jesteśmy w konflikcie i może to spowodować pewne cierpienie. W tym konflikcie szatan próbuje zniechęcić nas, a nawet powstrzymać od służenia Bogu. Chce, żebyśmy się potknęli lub odeszli.

Jezus powiedział kiedyś do Piotra w Ewangelii Łukasza 22:31: „Szymonie, Szymonie, szatan zażądał pozwolenia na przesianie cię jak pszenicę”. I Peter 5: 8 stwierdza: „Wasz przeciwnik, diabeł, krąży wokół jak lew ryczący, szukając kogoś do pożarcia. Jakuba 4: 7b mówi: „Przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was”, aw Liście do Efezjan 6 powiedziano nam, abyśmy „stali niewzruszenie”, przywdziewając pełną zbroję Bożą.

We wszystkich tych próbach Bóg nauczy nas, jak być silnymi i stać jak lojalny żołnierz; że Bóg jest godny naszego zaufania. Zobaczymy Jego moc, wyzwolenie i błogosławieństwo.

I Koryntian 10:11 i 2 Tymoteusza 3:15 uczą nas, że Pisma Starego Testamentu zostały napisane dla naszego pouczenia o sprawiedliwości. W przypadku Hioba mógł on nie zrozumieć wszystkich (lub jakichkolwiek) powodów jego cierpienia i my też nie możemy.

# 2. Innym powodem, który ujawnia się również w historii Hioba, jest chwała Bogu. Kiedy Bóg udowodnił, że Szatan mylił się co do Hioba, Bóg został uwielbiony. W Jana 11: 4 widzimy to, gdy Jezus powiedział: „Ta choroba nie jest na śmierć, ale na chwałę Boga, aby Syn Boży był uwielbiony”. Bóg często decyduje się uzdrowić nas dla swojej chwały, abyśmy mogli być pewni Jego troski o nas lub być może jako świadkowie Jego Syna, aby inni mogli w Niego uwierzyć.

Psalm 109: 26 i 27 mówi: „ratuj mnie i daj im znać, że to jest Twoja ręka; Ty, Panie, uczyniłeś to. " Przeczytaj także Psalm 50:15. Mówi: „Uratuję cię, a ty mnie uhonorujesz”.

# 3. Innym powodem, dla którego możemy cierpieć, jest to, że uczy nas posłuszeństwa. Hebrajczyków 5: 8 mówi: „Chrystus nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał”. Jan mówi nam, że Jezus zawsze wypełniał wolę Ojca, ale w rzeczywistości doświadczył tego jako człowiek, kiedy poszedł do ogrodu i modlił się: „Ojcze, nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie”. List do Filipian 2: 5-8 pokazuje nam, że Jezus „stał się posłuszny aż do śmierci, a nawet śmierci na krzyżu”. Taka była wola Ojca.

Możemy powiedzieć, że będziemy podążać i posłuszni - Piotr to zrobił, a potem potknął się, zapierając się Jezusa - ale tak naprawdę nie jesteśmy posłuszni, dopóki nie staniemy przed próbą (wyborem) i nie zrobimy tego, co należy.

Hiob nauczył się być posłuszny, kiedy był wystawiany na próbę cierpienia i odmawiał „przeklinania Boga”, i pozostał wierny. Czy będziemy nadal podążać za Chrystusem, kiedy On pozwoli na próbę, czy też poddamy się i zrezygnujemy?

Kiedy nauczanie Jezusa stało się trudne do zrozumienia, wielu uczniów odeszło - przestało Go naśladować. W tym czasie powiedział do Piotra: „Czy i ty odejdziesz?” Piotr odpowiedział: „Dokąd miałbym pójść; masz słowa życia wiecznego ”. Wtedy Piotr ogłosił, że Jezus jest Mesjaszem Bożym. Dokonał wyboru. Taka powinna być nasza odpowiedź podczas testów.

# 4. Cierpienie Chrystusa pozwoliło Mu również być naszym doskonałym Arcykapłanem i Orędownikiem, rozumiejącym wszystkie nasze próby i trudności życiowe poprzez rzeczywiste doświadczenie jako istoty ludzkiej. (List do Hebrajczyków 7:25) Dotyczy to również nas. Cierpienie może uczynić nas dojrzałymi i pełnymi oraz umożliwić nam pocieszanie i wstawianie się (módlcie się) za innych, którzy cierpią tak jak my. Jest to część uczynienia nas dojrzałymi (2 Tymoteusza 3:15). 2 Koryntian 1: 3-11 uczy nas o tym aspekcie cierpienia. Mówi: „Bóg wszelkiego pocieszenia, który nas pociesza wszystkie nasze kłopoty, tak, że możemy pocieszyć tych każdy kłopoty z pocieszeniem, jakie otrzymaliśmy od Boga ”. Jeśli przeczytasz cały ten fragment, dowiesz się wiele o cierpieniu, tak jak możesz to zrobić również od Hioba. 1). Że Bóg okaże Swoją pociechę i troskę. 2). Bóg pokaże ci, że jest w stanie cię wyzwolić. i 3). Uczymy się modlić za innych. Czy modlilibyśmy się za innych czy za siebie, gdyby nie było POTRZEBY? Chce, żebyśmy Go wzywali, przyszli do Niego. Powoduje również, że pomagamy sobie nawzajem. Sprawia, że ​​troszczymy się o innych i uświadamiamy sobie, że inni w ciele Chrystusa troszczą się o nas. Uczy nas kochać siebie nawzajem, funkcję kościoła, ciała wierzących Chrystusa.

# 5. Jak widać w pierwszym rozdziale Listu Jakuba, cierpienie pomaga nam wytrwać, doskonali nas i czyni nas silniejszymi. Dotyczyło to Abrahama i Hioba, którzy dowiedzieli się, że mogą być silni, ponieważ Bóg był z nimi, aby ich wspierać. Księga Powtórzonego Prawa 33:27 mówi: „Odwieczny Bóg jest twoją ucieczką, a pod spodem są wieczne ramiona”. Ile razy Psalmy mówią, że Bóg jest naszą tarczą, fortecą, skałą lub schronieniem? Kiedy osobiście doświadczysz Jego pocieszenia, pokoju, wyzwolenia lub ratunku w jakiejś próbie, nigdy o tym nie zapomnisz, a kiedy masz kolejną próbę, jesteś silniejszy lub możesz się nią podzielić i pomóc innej.

Uczy nas polegać na Bogu, a nie na sobie, zwracać się o pomoc do Niego, a nie do siebie lub innych ludzi (2 Koryntian 1: 9-11). Widzimy naszą słabość i zwracamy się do Boga w sprawie wszystkich naszych potrzeb.

# 6. Powszechnie przyjmuje się, że większość cierpienia wierzących to Boży sąd lub dyscyplina (kara) za popełniony przez nas grzech. To była prawda o kościele w Koryncie, gdzie kościół był pełen ludzi, którzy kontynuowali wiele swoich dawnych grzechów. I Koryntian 11:30 stwierdza, że ​​Bóg ich osądzał, mówiąc: „Wielu wśród was jest słabych i chorych, a wielu śpi (umarło). W skrajnych przypadkach Bóg może usunąć zbuntowanego człowieka „z pola widzenia”, jak to mówimy. Uważam, że jest to rzadkie i ekstremalne, ale zdarza się. Przykładem tego są Hebrajczycy ze Starego Testamentu. W kółko buntowali się przeciwko Bogu, nie ufając Mu i nie będąc Mu posłuszni, ale On był cierpliwy i wytrwały. Ukarał ich, ale przyjął ich powrót do Niego i wybaczył im. Dopiero po wielokrotnym nieposłuszeństwie surowo ich ukarał, pozwalając wrogom zniewolić ich w niewoli.

Powinniśmy się z tego uczyć. Czasami cierpienie jest Bożą dyscypliną, ale widzieliśmy wiele innych powodów cierpienia. Jeśli cierpimy z powodu grzechu, Bóg nam przebaczy, jeśli Go o to poprosimy. To od nas zależy, jak mówi I Corinthians 11:28 i 31, zbadanie siebie. Jeśli przeszukamy nasze serca i stwierdzimy, że zgrzeszyliśmy, I John 1: 9 mówi, że musimy „uznać nasz grzech”. Obietnica jest taka, że ​​On „przebaczy nam nasze grzechy i oczyści nas”.

Pamiętaj, że Szatan jest „oskarżycielem braci” (Obj. 12:10) i tak jak Hiob chce nas oskarżyć, abyśmy mogli doprowadzić nas do zgorszenia i zaparcia się Boga. (Odczytaj Rzymian 8: 1). Jeśli wyznaliśmy nasz grzech, On nam przebaczył, chyba że powtórzyliśmy nasz grzech. Jeśli powtórzyliśmy nasz grzech, musimy go wyznawać tak często, jak to konieczne.

Niestety, jest to często pierwsza rzecz, którą inni wierzący mówią, kiedy ktoś cierpi. Wróć do Job. Jego trzej „przyjaciele” bezlitośnie mówili Hiobowi, że musi grzeszyć, bo inaczej nie będzie cierpiał. Mylili się. I List do Koryntian mówi w rozdziale 11, abyście się zbadali. Nie powinniśmy osądzać innych, chyba że jesteśmy świadkami konkretnego grzechu, wtedy możemy ich korygować w miłości; nie powinniśmy też akceptować tego jako pierwszego powodu „kłopotów” dla siebie lub innych. Możemy zbyt szybko oceniać.

Mówi również, że jeśli jesteśmy chorzy, możemy poprosić starszych, aby modlili się za nas, a jeśli zgrzeszyliśmy, otrzymamy przebaczenie (Jakuba 5: 13-15). Psalm 39:11 mówi: „Karcisz i karcisz ludzi za ich grzech”, a Psalm 94:12 mówi: „Błogosławiony człowiek, którego karcisz, Panie, człowiek, którego uczysz z Twojego prawa”.

Przeczytaj Hebrajczyków 12: 6-17. Karci nas, ponieważ jesteśmy Jego dziećmi i On nas kocha. W I Peter 4: 1, 12 i 13 oraz I Peter 2: 19-21 widzimy, że dyscyplina oczyszcza nas przez ten proces.

# 7. Niektórymi katastrofami naturalnymi mogą być osądy na ludziach, grupach, a nawet na narodach, jak widać to u Egipcjan w Starym Testamencie. Często słyszymy historie o Jego własnej ochronie podczas tych wydarzeń, tak jak uczynił to z Izraelitami.

# 8. Paweł przedstawia inny możliwy powód kłopotów lub kalectwa. W I Koryntian 12: 7-10 widzimy, że Bóg pozwolił szatanowi uciskać Pawła, „biczować go”, aby powstrzymać go od „wywyższenia samego siebie”. Bóg może zesłać utrapienie, abyśmy byli pokorni.

# 9. Wiele razy cierpienie, tak jak w przypadku Hioba czy Pawła, może służyć więcej niż jednemu celowi. Jeśli przeczytasz dalej w 2 Koryntian 12, posłużyło to również nauczaniu lub sprawieniu, że Paweł doświadczył łaski Bożej. W wersecie 9 czytamy: „Wystarczy wam mojej łaski, moja siła doskonali się w słabości”. Werset 10 mówi: „Ze względu na Chrystusa rozkoszuję się słabościami, zniewagami, trudnościami, prześladowaniami, trudnościami, bo kiedy jestem słaby, wtedy jestem mocny”.

# 10. Pismo Święte pokazuje nam również, że kiedy cierpimy, uczestniczymy w cierpieniu Chrystusa (odczytaj Filipian 3:10). Rzymian 8:17 i 18 nauczają, że wierzący „będą” cierpieć, uczestnicząc w jego cierpieniu, ale ci, którzy to robią, będą również królować z Nim. Przeczytaj I Peter 2: 19-22

Wielka Miłość Boga

Wiemy, że kiedy Bóg pozwala nam cierpieć, jest to dla naszego dobra, ponieważ nas kocha (Rzymian 5: 8). Wiemy, że On też jest zawsze z nami, więc wie o wszystkim, co dzieje się w naszym życiu. Nie ma niespodzianek. Przeczytaj Mateusza 28:20; Psalm 23 i 2 Koryntian 13: 11-14. Hebrajczyków 13: 5 mówi: „On nas nigdy nie opuści ani nie porzuci”. Psalmy mówią, że On obozuje wokół nas. Zobacz też Psalm 32:10; 125: 2; 46:11 i 34: 7. Bóg nie tylko dyscyplinuje, On nas błogosławi.

W Psalmach jest oczywiste, że Dawid i inni psalmiści wiedzieli, że Bóg ich kocha i otacza ich swoją opieką i opieką. Psalm 136 (NIV) stwierdza w każdym wersecie, że Jego miłość trwa na zawsze. Odkryłem, że to słowo jest tłumaczone jako miłość w NIV, miłosierdzie w KJV i miłująca dobroć w NASV. Naukowcy twierdzą, że nie ma ani jednego angielskiego słowa, które opisuje lub tłumaczy użyte tu hebrajskie słowo, albo nie powinienem mówić żadnego odpowiedniego słowa.

Doszedłem do wniosku, że żadne słowo nie jest w stanie opisać boskiej miłości, takiej, jaką Bóg ma dla nas. Wydaje się, że jest to miłość niezasłużona (stąd łaska przekładowa), która przekracza ludzkie pojmowanie, jest niezłomna, trwała, niezniszczalna, nieśmiertelna i wieczna. Jana 3:16 mówi, że jest tak wielki, że oddał swojego Syna, aby umarł za nasz grzech (Reread Romans 5: 8). To właśnie tą wielką miłością koryguje nas jako dziecko, które jest korygowane przez ojca, ale przez jaką dyscyplinę pragnie nas błogosławić. Psalm 145: 9 mówi: „Pan jest dobry dla wszystkich”. Zobacz także Psalm 37: 13 i 14; 55:28 oraz 33:18 i 19.

Mamy skłonność do kojarzenia Bożego błogosławieństwa z otrzymywaniem rzeczy, których chcemy, takich jak nowy samochód lub dom - pragnienia naszych serc, często egoistyczne. Mateusza 6:33 mówi, że dodaje je do nas, jeśli najpierw szukamy Jego królestwa. (Zob. Także Psalm 36: 5). Przez większość czasu żebrzymy o rzeczy, które nie są dla nas dobre - podobnie jak małe dzieci. Psalm 84:11 mówi: „nie dobry On odmówi rzeczy tym, którzy chodzą uczciwie ”.

W moich szybkich poszukiwaniach psalmów znalazłem wiele sposobów, w jakie Bóg troszczy się o nas i nam błogosławi. Jest zbyt wiele wersetów, aby je wszystkie zapisać. Spójrz trochę w górę - będziesz błogosławiony. On jest Nasz:

1). Dostawca: Psalm 104: 14-30 - On zapewnia całe stworzenie.

Psalm 36: 5-10

Mateusza 6:28 mówi nam, że troszczy się o ptaki i lilie i mówi, że jesteśmy dla Niego ważniejsi niż oni. Łukasz 12 mówi o wróblach i mówi, że każdy włos na naszej głowie jest policzony. Jak możemy wątpić w Jego miłość. Psalm 95: 7 mówi: „my… jesteśmy trzodą pod Jego opieką”. List Jakuba 1:17 mówi nam, „każdy dobry dar i każdy doskonały dar pochodzi z góry”.

Filipian 4: 6 i I Peter 5: 7 mówią, że nie powinniśmy się o nic martwić, ale powinniśmy prosić Go o zaspokojenie naszych potrzeb, ponieważ On troszczy się o nas. Dawid robił to wielokrotnie, jak zapisano w Psalmach.

2). On jest naszym: Wybawicielem, Obrońcą, Obrońcą. Psalm 40:17 On nas ratuje; pomaga nam, gdy jesteśmy prześladowani. Psalm 91: 5-7, 9 i 10; Psalm 41: 1 i 2

3). Jest naszym schronieniem, skałą i fortecą. Psalm 94:22; 62: 8

4). On nas wspiera. Psalm 41: 1

5). On jest naszym Uzdrowicielem. Psalm 41: 3

6). On nam wybacza. I Jana 1: 9

7). Jest naszym Pomocnikiem i Strażnikiem. Psalm 121 (Który z nas nie skarżył się Bogu ani nie prosił Go, aby pomógł nam zlokalizować coś, co zgubiliśmy - bardzo drobiazg - lub błagał Go, aby uzdrowił nas ze straszliwej choroby lub nie kazał Mu uratować nas od jakiejś tragedii lub wypadku - bardzo wielka rzecz. Dba o to wszystko.)

8). Daje nam spokój. Psalm 84:11; Psalm 85: 8

9). Daje nam siłę. Psalm 86:16

10). Ratuje przed klęskami żywiołowymi. Psalm 46: 1-3

11). Wysłał Jezusa, aby nas zbawił. Psalm 106: 1; 136: 1; Jeremiasza 33:11 Wspomnieliśmy o Jego największym akcie miłości. Rzymian 5: 8 mówi nam, że w ten sposób okazuje nam swoją miłość, ponieważ uczynił to, gdy byliśmy jeszcze grzesznikami. (Jana 3:16; 3 Jana 1: 16, 1). On kocha nas tak bardzo, że czyni nas swoimi dziećmi. Jana 12:XNUMX

W Piśmie Świętym jest tak wiele opisów miłości Boga:

Jego miłość jest wyższa niż niebiosa. Psalm 103

Nic nie może nas od tego oddzielić. Rzymian 8:35

To jest wieczne. Psalm 136; Jeremiasza 31: 3

W John 15: 9 i 13: 1 Jezus mówi nam, jak kocha swoich uczniów.

W 2 Koryntian 13:11 i 14 nazywany jest „Bogiem Miłości”.

W I John 4: 7 jest napisane: „miłość pochodzi od Boga”.

W I John 4: 8 jest napisane: „BÓG JEST MIŁOŚCIĄ”.

Jako Swoje ukochane dzieci, On nas poprawi i pobłogosławi. W Psalmie 97:11 (NIV) jest napisane „Daje nam RADOŚĆ”, a Psalm 92:12 i 13 mówi, że „rozkwitnie sprawiedliwy”. Psalm 34: 8 mówi: „Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan… jakże błogosławiony jest człowiek, który się do Niego ucieka”.

Bóg czasami zsyła specjalne błogosławieństwa i obietnice dotyczące określonych aktów posłuszeństwa. Psalm 128 opisuje błogosławieństwa płynące z chodzenia Jego drogami. W błogosławieństwach (Mateusza 5: 3-12) On nagradza pewne zachowania. W Psalmie 41: 1-3 błogosławi tych, którzy pomagają biednym. Dlatego czasami Jego błogosławieństwa są warunkowe (Psalm 112: 4 i 5).

W cierpieniu Bóg chce, abyśmy wołali, prosząc Go o pomoc, tak jak zrobił to Dawid. Istnieje wyraźna korelacja biblijna między „pytaniem” a „otrzymywaniem”. Dawid wołał do Boga i otrzymał Jego pomoc, i tak jest z nami. Chce, żebyśmy zapytali, abyśmy zrozumieli, że to On udziela odpowiedzi, a następnie dziękuje Mu. Filipian 4: 6 mówi: „O nic się nie zamartwiajcie, ale we wszystkim składajcie prośby Bogu w modlitwie i prośbie z dziękczynieniem”.

Psalm 35: 6 mówi: „ten biedak zawołał, a Pan go wysłuchał”, a werset 15 mówi: „Jego uszy są otwarte na ich wołanie”, a „sprawiedliwy płacz, a Pan wysłuchuje ich i wybawia ich ze wszystkich kłopoty." Psalm 34: 7 mówi: „Szukałem Pana, a On mi wysłuchał”. Zobacz Psalm 103: 1 i 2; Psalm 116: 1-7; Psalm 34:10; Psalm 35:10; Psalm 34: 5; Psalm 103: 17 i Psalm 37:28, 39 i 40. Największym pragnieniem Boga jest usłyszeć i odpowiedzieć na wołanie niezbawionych, którzy wierzą i przyjmują Jego Syna jako swojego Zbawiciela oraz dać im życie wieczne (Psalm 86: 5).

Wnioski

Podsumowując, wszyscy ludzie kiedyś w jakiś sposób będą cierpieć, a ponieważ wszyscy zgrzeszyliśmy, padamy pod przekleństwem, które ostatecznie powoduje śmierć fizyczną. Psalm 90:10 mówi: „Długość naszych dni to siedemdziesiąt lub osiemdziesiąt lat, jeśli mamy siłę, ale ich długość to tylko ucisk i smutek”. To jest rzeczywistość. Przeczytaj Psalm 49: 10-15.

Ale Bóg nas kocha i pragnie nas wszystkich błogosławić. Bóg okazuje Swoje szczególne błogosławieństwa, łaskę, obietnice i ochronę sprawiedliwym, tym, którzy wierzą, kochają Go i Mu służą, ale Bóg sprawia, że ​​Jego błogosławieństwa (jak deszcz) spadają na wszystkich, „sprawiedliwych i niesprawiedliwych” (Mateusz 4:45). Zobacz Psalm 30: 3 i 4; Przysłów 11:35 i Psalm 106: 4. Jak widzieliśmy, największy akt miłości Boga, Jego najlepszym darem i błogosławieństwem był dar Jego Syna, którego posłał na śmierć za nasze grzechy (15 Koryntian 1: 3-3). Przeczytaj ponownie John 15: 18-36 i 3 oraz I John 16:5 i Romans 8: XNUMX).

Bóg obiecuje usłyszeć wezwanie (wołanie) sprawiedliwych, a usłyszy i odpowie wszystkim, którzy wierzą i wzywać Go, aby ich zbawił. Rzymian 10:13 mówi: „Każdy, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony”. I Timothy 2: 3 i 4 mówi, że „pragnie, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy”. Objawienie 22:17 mówi: „Ktokolwiek przyjdzie”, a Jan 6:48 mówi, że „nie odrzuci ich”. Czyni je swoimi dziećmi (Ew. Jana 1:12) i znajdują się pod Jego szczególną łaską (Psalm 36: 5).

Mówiąc najprościej, gdyby Bóg uratował nas od wszelkich chorób lub niebezpieczeństw, nigdy byśmy nie umarli i pozostalibyśmy w świecie takim, jaki znamy na zawsze, ale Bóg obiecuje nam nowe życie i nowe ciało. Nie sądzę, byśmy chcieli pozostać na świecie takim, jakim jest na zawsze. Jako wierzący, kiedy umrzemy, natychmiast będziemy z Panem na zawsze. Wszystko będzie nowe, a On stworzy nowe i doskonałe niebo i ziemię (Obj. 21: 1, 5). Objawienie 22: 3 mówi: „nie będzie już przekleństwa”, a Objawienie 21: 4 mówi, że „pierwsze rzeczy przeminęły”. Objawienie 21: 4 mówi również: „Nie będzie już śmierci ani żałoby, ani płaczu, ani bólu”. Rzymian 8: 18-25 mówi nam, że całe stworzenie jęczy i cierpi, czekając na ten dzień.

Na razie Bóg nie pozwala, aby stało się z nami coś, co nie jest dla naszego dobra (Rzymian 8:28). Bóg ma powód, by robić wszystko, na co pozwala, na przykład doświadczanie Jego siły i podtrzymującej mocy lub Jego wyzwolenia. Cierpienie spowoduje, że przyjdziemy do Niego, powodując, że będziemy płakać (modlić się) do Niego, patrzeć na Niego i Mu ufać.

Chodzi o uznanie Boga i tego, kim On jest. Chodzi o Jego suwerenność i chwałę. Ci, którzy nie chcą czcić Boga jako Boga, popadną w grzech (odczytaj Rzymian 1: 16-32). Robią siebie bogiem. Hiob musiał uznać swojego Boga za Stwórcę i Władcę. Psalm 95: 6 i 7 mówi: „pochylmy się w uwielbieniu, uklęknijmy przed Panem, naszym Stwórcą, bo On jest naszym Bogiem”. Psalm 96: 8 mówi: „Oddajcie Panu chwałę, jaka należy się JEGO IMIENIU”. Psalm 55:22 mówi: „Zrzućcie swoje troski na Pana, a On was wesprze; On nigdy nie pozwoli upaść sprawiedliwym ”.