Jestem teraz bardziej niegodziwy i podły niż kiedykolwiek w mojej ziemskiej egzystencji. Och, gdybym tylko posłuchał.

Wszelkie ziemskie męki byłyby o wiele lepsze od tej. Umrzeć powolną, bolesną śmiercią na raka; Zginąć w płonącym budynku jako ofiary ataków terrorystycznych z 9 września. Nawet zostać przybitym do krzyża po bezlitosnym biciu jak Syn Boży;

Ale nie mam władzy, aby wybrać je zamiast mojego obecnego stanu. Nie mam takiego wyboru.

Teraz rozumiem, że ta męka i cierpienie są tym, co Jezus Nosił dla mnie. Wierzę, że cierpiał, krwawił i umarł, aby zapłacić za moje grzechy, ale jego cierpienie nie było wieczne. Po trzech dniach powstał zwycięsko nad grobem. Och, naprawdę wierzę, ale niestety jest już za późno.

Jak mówi stara piosenka z zaproszeniem, którą słyszałem wiele razy, „Jestem „O jeden dzień za późno”. WSZYSCY jesteśmy wierzącymi w tym strasznym miejscu, ale nasza wiara nie znaczy NIC.

Jest za późno.

Nie ma żadnej ulgi, nawet jedna kropla wody, żeby ochłodzić spuchnięty język. Wiem, że zasługuję na to, żeby tu być, jeszcze więcej nieszczęścia do tego miejsca męki.

Pamiętam tego starego kaznodzieję, gdy czytał: „A dym ich męki unosi się w górę na wieki wieków i nie mają odpoczynku we dnie i w nocy” i to jest chyba najgorsza rzecz w tym strasznym miejscu.

PAMIĘTAM.

Pamiętam nabożeństwa w kościele. Pamiętam zaproszenia. Zawsze myślałem, że są takie banalne, tak głupie, tak bezużyteczne. Wydawało mi się, że jestem zbyt „twardy” na takie rzeczy. Teraz widzę to inaczej, mamo, ale moja przemiana serca nie ma w tym momencie żadnego znaczenia.

Żyłem jak głupiec, udawałem głupca, umarłem jak głupiec, a teraz muszę cierpieć udręki i udręki głupca.

Oj mamo,

jak bardzo tęsknię za domowymi wygodami. Nigdy więcej nie zaznam Twojej czułej pieszczoty na moim rozgorączkowanym czole. Koniec z ciepłymi śniadaniami i domowymi posiłkami. Nigdy więcej nie poczuję ciepła kominka w mroźną zimową noc.

Teraz ogień ogarnia nie tylko to ginące ciało, dręczone niezrównanym bólem, ale ogień gniewu Wszechmogącego Boga trawi moje wnętrze cierpieniem, którego nie da się właściwie opisać żadnym śmiertelnym językiem.

Marzę o tym, żeby wiosną po prostu spacerować po bujnej, zielonej łące i oglądać piękne kwiaty, zatrzymując się, by poczuć zapach ich słodkich perfum.

Zamiast tego pogodziłem się z palącym zapachem siarki, siarki i upałem tak intensywnym, że po prostu zawodzą mnie wszystkie inne zmysły.

Tak czy inaczej, nie ma Ducha Świętego, który by wstawiał się za nami. Modlitwy są tak puste, tak martwe. Są one niczym innym jak wołaniem o litość, na które, jak wszyscy wiemy, nigdy nie zostanie wysłuchane.

Proszę, ostrzeż moich braci, mamę.

Byłam najstarsza i uważałam, że muszę być „fajna”. Proszę, powiedz im, że nikt w piekle nie jest fajny. Proszę, ostrzeż wszystkich moich przyjaciół, nawet moich wrogów, aby i oni nie przyszli do tego miejsca męki. Choć to miejsce jest okropne, mamo, widzę, że nie jest to moje ostateczne miejsce docelowe.

Gdy szatan śmieje się z nas wszystkich i gdy tłumy nieustannie przyłączają się do nas w tym święcie nędzy, nieustannie przypomina nam się, że pewnego dnia w przyszłości wszyscy zostaniemy wezwani indywidualnie, aby stawić się przed Tronem Sądu Wszechmogącego Boga.

Bóg pokaże nam nasz wieczny los zapisany w księgach obok wszystkich naszych niegodziwych uczynków.

Nie będziemy mieli żadnej obrony, żadnej wymówki i nic do powiedzenia poza wyznaniem sprawiedliwości naszego potępienia przed najwyższym sędzią całej ziemi.

Tuż przed wrzuceniem do naszego ostatecznego miejsca męki, Jeziora Ognistego, będziemy musieli spojrzeć w twarz Tego, który dobrowolnie cierpiał męki piekielne, abyśmy mogli zostać od nich wybawieni.

Kiedy będziemy tam stać w Jego świętej obecności, aby usłyszeć ogłoszenie naszego potępienia, Ty będziesz tam, Mamo, i zobaczysz to wszystko.

Wybacz mi, że zawstydziłem sobie głowę, bo wiem, że nie będę w stanie patrzeć na twoją twarz. Będziesz już upodobniony do obrazu Zbawiciela i wiem, że będzie to więcej, niż mogę znieść.

Bardzo chciałbym opuścić to miejsce i dołączyć do Ciebie i wielu innych osób, które znałem przez kilka krótkich lat na ziemi.